Hoofdstuk 6, onverwacht
Zijn mond viel open van verbazing terwijl hij de ruimte binnenliep, dit was niet te bevatten. Overal om hem heen was zijn nieuwe leven uitgestald, maar Lucas kon niet beseffen dat dit allemaal van hem was. Het leek allemaal gewoon zo onrealistisch! Was dit nu wat hij altijd gewild had?
Voor hem was in elk geval een ding zeker, zo had hij het zichzelf niet voorgesteld toen hij gisterenavond in de hotelkamer op bed was geploft.
Hij had daar op bed nagedacht over hoe vandaag er uit zou zien, zou hij een grote kamer hebben? En hoe zou het huis eruit zien?
Lucas was altijd fantasierijk geweest, dus ideeën had hij genoeg. Een mooi witgeschilderd huis aan het water met wat palmbomen ervoor misschien?
Lang had hij echter niet gehad om na te denken. Nadat Mara en Anna wat hadden uitgeruimd in de slaapkamer hadden ze een van de grote hotelhanddoeken op een van de eenpersoonsbedden gelegd en Lucas hierop verschoond. Zijn luier was niet vies geweest maar ze wilden hem een dunner luierbroekje aandoen, dit was minder opvallend, wat fijner was aangezien ze uit eten zouden gaan. Lucas mocht zelfs als bij hoge uitzondering een gewone wijde spijkerbroek aan om niet de aandacht te trekken in het restaurant.
Het uit eten was voor iedereen erg prettig geweest, Lucas mocht in publieke ruimtes altijd zichzelf zijn en ze hadden met z'n drieën veel gepraat en vooral lekker gegeten. Na het eten waren ze weer direct terug naar het hotel gelopen wat een paar straten verderop lag.
Daar hadden Anna en Mara Lucas direct mee genomen naar de badkamer, waar ze hem samen helemaal hadden uitgekleed en in bad gedaan. Ze hadden zijn haar gewassen met heerlijke babyshampoo en overal lekker de tijd voor genomen.
Na het bad hadden Anna en Mara hem helemaal ontdaan van al het overtollige lichaamshaar wat op zijn lijf zat met behulp van ontharingscrème. En hoewel het voor hygiëne redenen natuurlijk wel het prettigste was had Lucas dat toch niet echt fijn gevonden.
Maargoed, vanaf vandaag was de wil van Anna en Mara nu eenmaal wet voor hem.
Na het ontharen hadden ze alle onthaarde plekken besmeerd met een dikke laag zalf en hem daarna een extra dikke nachtluier omgedaan met een berenpyjama eroverheen.
Ze poetsten zelfs zijn tanden en na hem zijn fopspeen te hebben gegeven werd hij ondergestopt in bed om te gaan slapen. Iets wat verassend snel was gelukt bedacht hij zich.
Toen hij vanochtend wakker was geworden ging alles heel snel, hij had bij het wakker worden in zijn luier geplast dus die had Mara snel maar vakkundig voor hem verschoond. Daarna hadden beide dames nog even samen gedoucht en hadden ze Lucas aangekleed.
Om negen uur 'ochtends zaten ze al weer in de auto, onderweg naar het huis! Lucas had een groot deel van de reis geslapen en er daardoor niet veel van mee gekregen. Hij had onderweg nog wel een flesje melk van Mara gekregen en ze hadden hem nog twee keer verschoond.
Maar toen was uiteindelijk het moment daar, om vier uur 's middags waren ze de grens met Spanje gepasseerd en om zeven uur 's avonds pakte Anna de afrit, volgens de TomTom was het toen nog maar 14 kilometer!
Het was vandaag mooi weer geweest en een mooie laagstaande zon scheen de laatste kilometers die ze aflegden de bus in. Het eindpunt was binnen bereik, nog voordat die zon helemaal onder was zouden ze bij het huis zijn. Dat had Lucas een euforisch gevoel gegeven!
Ze reden langs een meer en over een dam heen waar Lucas nog net een bord met 'El Grado' erop kon zien staan. Het landschap was prachtig hier, een groot meer met een kronkelweg eromheen omgeven door de typisch Spaanse natuur met de hoge toppen van de Pyreneeën op de achtergrond.
Het was toen al moeilijk geweest om te beseffen dat dit vanaf nu thuis was.
Niet veel later waren ze gestopt aan de rand van het meer bij een groot hek, wat Mara met een afstandbediening kon openen. Voorzichtig reed Anna de bus erdoorheen de oprijlaan van het huis op, richting een moment wat Lucas, zo bedacht hij zichzelf nu, nooit meer zou vergeten. Hij dacht dat hij niet erg verrast meer kon worden na alles van gisteren maar dit was ongelooflijk!
Een enorm huis in Spaanse stijl doemde voor hen op, zelfs met torentje en al!
Lucas begreep het niet, hij wachtte op het moment dat Anna lachend de bus zou keren en hard GRAPJE! zou roepen, want dit kon toch nooit van twee jonge vrouwen zijn die niet eens werkten!
Toch kwam dit moment er niet..
In een soort trance werd hij door de vrouwen uit de bus geholpen mee het huis in. Ze praatten ronduit tegen hem maar hij hoorde het maar half. Alles wat hij hier voor hem zag overdonderde hem en elke stap verder in het huis nam dit gevoel toe.
Ze namen hem mee door een grote hal met marmeren vloer, langs een gigantische keuken van alle gemakken voorzien, een eetkamer waar hij naast een chique tafel ook een kinderstoel zag staan op zijn formaat. Hij zag een woonkamer met een grote hoekbank, een van de grootste tv's die hij ooit had gezien en ook hier was weer aan hem gedacht met een babybox op zijn formaat.
En alsof dat niets was liepen ze zo door naar achterbuiten waar er zowaar een zwembad was ingebouwd in de enorme tuin. Lucas zag achterin de tuin een houten trap naar beneden lopen naar het meer waar ze een eigen privé strandje hadden en zelfs een steiger met een bootje eraan!
Boven in het huis was het hetzelfde verhaal, de slaapkamer van Anna en Mara was prachtig en had een grote inloopkast waar ze al hun kleren makkelijk in kwijt konden. Er was nog een logeerkamer en een grote badkamer met als hoogtepunt een Jacuzzi naast een groot raam met uitzicht over het meer.
Nadat ze de badkamer hadden laten zien waren ze doorgelopen naar het eind van de gang waar een kamer was, waar met vrolijke houten blokjes Lucas op de deur stond. Maar in plaats van de deur open te doen hadden ze Lucas hier tegen gehouden.
Lucas, had Mara gezegd, ik snap dat dit allemaal wel heel veel is om opeens te verwerken, we hebben het je vooraf niet verteld omdat we al bang waren dat je ons niet zou geloven. En daarnaast vonden we het stiekem ook wel leuk om je te verassen.
Je snapt inmiddels vast wel dat jouw kamer zich achter deze deur bevind, maar misschien is het beter om hier morgen naar te kijken en eerst even te verwerken wat je net gezien hebt.
Lucas keek Anna en Mara aan maar schudde toen zijn hoofd, hij was veel te nieuwsgierig! En langzaam opende hij de deur van zijn kamer en stond oog in oog met iets wat hij half gehoopt had maar in zijn stoutste dromen niet had kunnen bedenken op deze schaal.
Het was een enorme peuterkamer helemaal gemaakt op zijn grootte. Er was een enorm spijlenbed met deurtjes aan de zijkant want Mara en Anna konden hem er natuurlijk niet overheen tillen. Een grote commode met lades eronder voor alle verschoon benodigdheden en een houten trapje er aan vast zodat Lucas er gemakkelijk op kon komen.
Naast de commode stond een Luieremmer en daarnaast een grote kledingkast. In het midden van de kamer was een groot speelkleed en alle muren waren behangen met vrolijk treintjes behang.
Voor het raam stonden nog grote bakken met duplo en ander peuter speelgoed, allemaal voor hem, allemaal voor Lucas. Hij kon het niet bevatten.
Het leek allemaal gewoon zo onrealistisch! Was dit nu wat hij altijd gewild had?
Voor hem was in elk geval een ding zeker, zo had hij het zichzelf niet voorgesteld toen hij gisterenavond in de hotelkamer op bed was geploft.
Het was Anna die hem uiteindelijk uit zijn dagdroom hielp, 'Lucas', zei ze terwijl ze op zijn schouder tikte, vind je het wat?
Met tranen die opwelden in zijn ogen draaide Lucas zichzelf om:
"ik hou van jullie!" zei hij terwijl hij zich in hun armen stortte.
Voor de nieuwsgierigen:
El Grado
