Inleiding
Laat ik mij even voorstellen. Mijn naam is Tom, ik ben acht jaar en woon met mijn zus Julia van tien en mijn broertje Erik van vier jaar in een mooi vrijstaand huis bij mijn moeder. Mijn vader werkt veel. Hij is weinig thuis en hij is ook vaak op zakenreis, waardoor de opvoeding hoofdzakelijk op de schouders van mijn moeder terecht komt.
Hoofdstuk 1
Het was een zonnige dag in de zomervakantie en ik was lekker aan het voetballen in de speeltuin met wat vrienden. Terwijl we een partijtje speelden, merkte ik dat ik moest plassen, maar ik wilde absoluut nog niet stoppen. Dus ging ik nog een half uurtje door, totdat mijn vriendjes naar binnen werden geroepen.
Daarna trapte ik nog een balletje in de tuin en kwam mijn jongere broertje ook meedoen. Op dat moment spoot de buurman net met zijn tuinslang zijn tuin schoon en deed hij hetzelfde met ons grasveldje. Op het moment dat ik daar naar keek, merkte ik dat mijn broek nat werd. Eerst dacht ik dat het water was, maar al snel merkte ik dat ik aan het plassen was.
‘Je broek is nat,’ zei Erik. ‘Mama, Tom heeft in zijn broek geplast,’ riep hij naar binnen. Ik kon hem wel meppen, zo boos werd ik. Mijn moeder kwam snel naar buiten en keek me aan. ‘Ah, nee he? Hoe kan dat nou, Tom,’ riep ze uit. Ik stamelde dat de buurman met de tuinslang spoot en ik... ik bedacht me opeens dat dit geen reden was en hield mijn mond. ‘Kom maar mee,’ zei ze duidelijk teleurgesteld.
‘Haha, Tom heeft in zijn broek geplast,’ zei Erik op een pestende toon. ‘Houd je mond, jij draagt nog luiers,’ beet ik hem toe. Nu werd Erik boos, maar niet alleen hij, ook mama kon dit niet waarderen. Nog voor Erik echt iets kon zeggen, pakte ze me stevig vast en zei: ‘Dat is gemeen Tom, Erik plast nog in bed en heeft de laatste dagen geen ongelukjes meer gehad. Daarom mocht hij deze week voor het eerst met grote-jongens-ondergoed naar buiten.’
‘Laat je onderbroek maar eens zien, Erik,’ zei ze, waarna Erik trots zijn gloednieuwe onderbroek showde. Mama was nog niet klaar: ‘Nu ik eindelijk dacht van de natte broeken af te zijn overdag, kom jij met een onder geplaste broek naar binnen, dus ik wil van jou niks negatiefs horen over Erik. Zeg eens heel snel sorry,’ zei mama. Ik bood Erik schuldbewust mijn verontschuldigingen aan. ‘Meekomen,’ zei mama streng. Ik liep achter haar aan mee naar boven, ze nam me mee naar mijn kamer. Daar pakte ze een schone broek uit mijn kast en zei: ‘Doe je broek en onderbroek uit en loop maar even met me mee.’ Ik liep achter haar aan en we liepen de slaapkamer van papa en mama in.
Op bed lag het aankleedkussen, dat voor Erik gebruikt werd. Ik schonk er bij binnenkomst geen aandacht aan, want dit lag er wel vaker, maar mijn moeder liep er op af, tikte er met haar hand op en zei: ‘Ga er maar op liggen.’ Ik bleef geschokt stilstaan. Mama zei: ‘Kom, als je een natte broek hebt gehad, moet ik je even schoonmaken met wat billendoekjes.’ Ik wilde eigenlijk protesteren, maar ik ging toch liggen om haar niet nog bozer maken.
Ik legde me met mijn blote kont neer op het kussen en voelde al gauw een vochtig doekje
door mijn kruis gaan. Al na twee doekjes was het voorbij. Ik wilde weer opstaan, maar mijn moeder duwde me naar achteren en zei: ‘We zijn nog niet klaar.’ Ze pakte iets van onder het bed, het was iets wits. ‘Deze ga ik je even omdoen,’ zei mama, terwijl ze de luier open vouwde.
‘We hebben begin deze week met Erik een afspraak gemaakt. Als hij zijn luier drie dagen achter elkaar droog kon houden, mocht hij het zonder luier gaan proberen, dus ik vind dat dit nu ook voor jou geldt.’ Die kwam hard aan bij mij. ‘Het was een ongelukje, ik ben toch geen baby. Ik ga toch geen luier dragen,’ riep ik boos uit.
Nu werd mama weer boos en riep: ‘Luister eens, de regels in dit huis gelden voor iedereen. Jullie moeten het goede voorbeeld zijn voor jullie jongere broertje. Als je overdag geen luier meer wilt dragen, moet je je broek droog houden. Zo niet, dan draag je een luier. Punt uit.’
Dat gezegd hebbende tilde ze mij van het plastic af, legde de luier onder mijn kont en maakte die snel vast. ‘Zo, weet je wat. Blijf maar even zo lopen. Dan kan Erik je luier ook zien,’ zei ze tegen mij. Ik stond op en mijn moeder liep de kamer uit. ‘Ik kan toch niet zo naar buiten,’ vroeg ik. ‘Jawel!,’ antwoordde mijn moeder, terwijl ze doorliep naar beneden om verder te werken in de keuken.
Verdwaasd keek ik naar mezelf en naar mijn luier. Er stond een beertje op met een paraplu in zijn hand en een zonnetje ernaast met het logo van Pampers erop. Hoe heeft dit mij kunnen overkomen?
Laat ik mij even voorstellen. Mijn naam is Tom, ik ben acht jaar en woon met mijn zus Julia van tien en mijn broertje Erik van vier jaar in een mooi vrijstaand huis bij mijn moeder. Mijn vader werkt veel. Hij is weinig thuis en hij is ook vaak op zakenreis, waardoor de opvoeding hoofdzakelijk op de schouders van mijn moeder terecht komt.
Hoofdstuk 1
Het was een zonnige dag in de zomervakantie en ik was lekker aan het voetballen in de speeltuin met wat vrienden. Terwijl we een partijtje speelden, merkte ik dat ik moest plassen, maar ik wilde absoluut nog niet stoppen. Dus ging ik nog een half uurtje door, totdat mijn vriendjes naar binnen werden geroepen.
Daarna trapte ik nog een balletje in de tuin en kwam mijn jongere broertje ook meedoen. Op dat moment spoot de buurman net met zijn tuinslang zijn tuin schoon en deed hij hetzelfde met ons grasveldje. Op het moment dat ik daar naar keek, merkte ik dat mijn broek nat werd. Eerst dacht ik dat het water was, maar al snel merkte ik dat ik aan het plassen was.
‘Je broek is nat,’ zei Erik. ‘Mama, Tom heeft in zijn broek geplast,’ riep hij naar binnen. Ik kon hem wel meppen, zo boos werd ik. Mijn moeder kwam snel naar buiten en keek me aan. ‘Ah, nee he? Hoe kan dat nou, Tom,’ riep ze uit. Ik stamelde dat de buurman met de tuinslang spoot en ik... ik bedacht me opeens dat dit geen reden was en hield mijn mond. ‘Kom maar mee,’ zei ze duidelijk teleurgesteld.
‘Haha, Tom heeft in zijn broek geplast,’ zei Erik op een pestende toon. ‘Houd je mond, jij draagt nog luiers,’ beet ik hem toe. Nu werd Erik boos, maar niet alleen hij, ook mama kon dit niet waarderen. Nog voor Erik echt iets kon zeggen, pakte ze me stevig vast en zei: ‘Dat is gemeen Tom, Erik plast nog in bed en heeft de laatste dagen geen ongelukjes meer gehad. Daarom mocht hij deze week voor het eerst met grote-jongens-ondergoed naar buiten.’
‘Laat je onderbroek maar eens zien, Erik,’ zei ze, waarna Erik trots zijn gloednieuwe onderbroek showde. Mama was nog niet klaar: ‘Nu ik eindelijk dacht van de natte broeken af te zijn overdag, kom jij met een onder geplaste broek naar binnen, dus ik wil van jou niks negatiefs horen over Erik. Zeg eens heel snel sorry,’ zei mama. Ik bood Erik schuldbewust mijn verontschuldigingen aan. ‘Meekomen,’ zei mama streng. Ik liep achter haar aan mee naar boven, ze nam me mee naar mijn kamer. Daar pakte ze een schone broek uit mijn kast en zei: ‘Doe je broek en onderbroek uit en loop maar even met me mee.’ Ik liep achter haar aan en we liepen de slaapkamer van papa en mama in.
Op bed lag het aankleedkussen, dat voor Erik gebruikt werd. Ik schonk er bij binnenkomst geen aandacht aan, want dit lag er wel vaker, maar mijn moeder liep er op af, tikte er met haar hand op en zei: ‘Ga er maar op liggen.’ Ik bleef geschokt stilstaan. Mama zei: ‘Kom, als je een natte broek hebt gehad, moet ik je even schoonmaken met wat billendoekjes.’ Ik wilde eigenlijk protesteren, maar ik ging toch liggen om haar niet nog bozer maken.
Ik legde me met mijn blote kont neer op het kussen en voelde al gauw een vochtig doekje
door mijn kruis gaan. Al na twee doekjes was het voorbij. Ik wilde weer opstaan, maar mijn moeder duwde me naar achteren en zei: ‘We zijn nog niet klaar.’ Ze pakte iets van onder het bed, het was iets wits. ‘Deze ga ik je even omdoen,’ zei mama, terwijl ze de luier open vouwde.
‘We hebben begin deze week met Erik een afspraak gemaakt. Als hij zijn luier drie dagen achter elkaar droog kon houden, mocht hij het zonder luier gaan proberen, dus ik vind dat dit nu ook voor jou geldt.’ Die kwam hard aan bij mij. ‘Het was een ongelukje, ik ben toch geen baby. Ik ga toch geen luier dragen,’ riep ik boos uit.
Nu werd mama weer boos en riep: ‘Luister eens, de regels in dit huis gelden voor iedereen. Jullie moeten het goede voorbeeld zijn voor jullie jongere broertje. Als je overdag geen luier meer wilt dragen, moet je je broek droog houden. Zo niet, dan draag je een luier. Punt uit.’
Dat gezegd hebbende tilde ze mij van het plastic af, legde de luier onder mijn kont en maakte die snel vast. ‘Zo, weet je wat. Blijf maar even zo lopen. Dan kan Erik je luier ook zien,’ zei ze tegen mij. Ik stond op en mijn moeder liep de kamer uit. ‘Ik kan toch niet zo naar buiten,’ vroeg ik. ‘Jawel!,’ antwoordde mijn moeder, terwijl ze doorliep naar beneden om verder te werken in de keuken.
Verdwaasd keek ik naar mezelf en naar mijn luier. Er stond een beertje op met een paraplu in zijn hand en een zonnetje ernaast met het logo van Pampers erop. Hoe heeft dit mij kunnen overkomen?
Laatst bewerkt: