Woensel19DL
Gewaardeerd Lid
Beetje kort!
Verhaal Klaar Daan en Jelle naar Florida
- Onderwerp starter DiaperSniper010
- Startdatum
DiaperSniper010
Superlid
Heb je helemaal gelijk in.
Laatste dagen druk voor mijn werk en weinig tijd.
Hopelijk deze week de laatste twee delen van het verhaal.
Snuif in de tussentijd nog maar even de heerlijke geur van babypoeder in
DiaperSniper010
Superlid
Deel 14
Om stipt 11 uur komen ze bij de aanlegsteiger van de boot die ze vandaag verder de Everglades in gaat brengen. De boot heeft ongeveer vijftig zitjes en de familie gaat ergens in het midden zitten. Naast Daan zit en meisje van een jaar of tien en haar jongere zusje die even oud als Daan lijkt. Een bankje verderop zit een moeder met een actieve peuter op schoot. Ze kijkt zo verliefd naar de meisjes dat het haast wel hun moeder moet zijn.
Net nadat Daan en Jelle zijn gaan zitten haalt het oudste meisje haar neus op. Dit herhaald ze nog een keer als Daan om zich heen kijkt. Dan wendt ze zich tot haar zusje “do you smell that too?” (Ruik je dat ook) Haar zusje richt zich iets over haar zus heen en snuift. Dan giechelen de meiden en zegt het meisje duidelijk zodat Daan het kan horen “he smells like Sam” (Hij ruikt als Sam) en ze wijst naar de peuter op de schoot van de vrouw. Die kijkt op haar beurt weer boos naar de meisjes en het geschiechel verstomd. Dan gaat de boot varen.
Na ongeveer drie kwartier gaat de boot stil liggen. De kapitein roept om dat ze nu stil blijven liggen en ze spoedig krokodillen zullen zien. Nadat vijf minuten om zijn roept het oudste meisje “look alligator” en ze stoot Daan aan. Daan springt op en rent naar de reling van de boot. Hij heeft niet door dat door het opspringen een stukje van zijn luier zichtbaar is. Hij leunt tegen de reling en kijkt naar de krokodillen, de meisjes en Jelle staan ook bij de reling.
Als ze weer gaan zitten kijken de meisjes een beetje geschokt naar Daan. Het oudste meisje trekt zijn t-shirt een stukje naar beneden. “Hi, I’m Rebecca” en ze geeft Daan een hand. De jongens en de meisjes stellen zich aan elkaar voor en de rest van de boottocht communiceren ze met handen en voeten met elkaar, steeds wijzend op de mooie natuur om zich heen. Als ze weer aanmeren nemen ze afscheid van elkaar door enthousiast de handen te schudden. “Aardige meisjes” zegt moeder.
Bij de aanlegsteiger is een houten toiletgebouwtje. De jongens duiken gezamenlijk het enige wc hokje in dat niet bezet is. Gebroederlijk plassen ze met een harde straal in de toilet pot. “Ik ga echt de hele dag droog blijven” zegt Daan gemotiveerd.
De volgende boot ligt klaar voor het gezin. Dit keer is het een kleinere Airboat, een boot met een grote propeller waarmee ze over het water kunnen zweven. Ze zitten met twee andere families op de boot. Veel gelegenheid om met elkaar te praten is er niet, daar gaat de boot te snel voor. Regelmatig stoppen ze even en krijgen ze een verhaaltje over de omgeving. Jelle begrijpt de helft van wat verteld wordt, Daan bijna niets maar hij kijkt zijn ogen uit want ook hier zijn alligators. Na ongeveer een uur komen ze terug bij de eerste aanlegsteiger waar ook hun auto staat.
Onderweg naar het vakantiepark moet vader tanken. De jongens besluiten in de auto te blijven. Moeder is in een vrolijke bui en vergeet de “checks”. Daan moet eigenlijk naar de wc maar heeft geen zin in verdere vernederingen dus kiest hij ervoor het te laten lopen. Terug bij het huisje heeft moeder drommels goed door dat Daan toe is aan een verschoning. Ze complimenteert Jelle dat hij droog is gebleven. “Ga je kruis even goed wassen en doe dan maar een boxer aan, dan mag je gaan buitenspelen.” Jelle weet niet hoe snel hij hieraan gehoor moet geven en met ontbloot bovenlijf, en zijn boxer opgetrokken tot zijn navel, rent hij naar de speeltuin.
Om stipt 11 uur komen ze bij de aanlegsteiger van de boot die ze vandaag verder de Everglades in gaat brengen. De boot heeft ongeveer vijftig zitjes en de familie gaat ergens in het midden zitten. Naast Daan zit en meisje van een jaar of tien en haar jongere zusje die even oud als Daan lijkt. Een bankje verderop zit een moeder met een actieve peuter op schoot. Ze kijkt zo verliefd naar de meisjes dat het haast wel hun moeder moet zijn.
Net nadat Daan en Jelle zijn gaan zitten haalt het oudste meisje haar neus op. Dit herhaald ze nog een keer als Daan om zich heen kijkt. Dan wendt ze zich tot haar zusje “do you smell that too?” (Ruik je dat ook) Haar zusje richt zich iets over haar zus heen en snuift. Dan giechelen de meiden en zegt het meisje duidelijk zodat Daan het kan horen “he smells like Sam” (Hij ruikt als Sam) en ze wijst naar de peuter op de schoot van de vrouw. Die kijkt op haar beurt weer boos naar de meisjes en het geschiechel verstomd. Dan gaat de boot varen.
Na ongeveer drie kwartier gaat de boot stil liggen. De kapitein roept om dat ze nu stil blijven liggen en ze spoedig krokodillen zullen zien. Nadat vijf minuten om zijn roept het oudste meisje “look alligator” en ze stoot Daan aan. Daan springt op en rent naar de reling van de boot. Hij heeft niet door dat door het opspringen een stukje van zijn luier zichtbaar is. Hij leunt tegen de reling en kijkt naar de krokodillen, de meisjes en Jelle staan ook bij de reling.
Als ze weer gaan zitten kijken de meisjes een beetje geschokt naar Daan. Het oudste meisje trekt zijn t-shirt een stukje naar beneden. “Hi, I’m Rebecca” en ze geeft Daan een hand. De jongens en de meisjes stellen zich aan elkaar voor en de rest van de boottocht communiceren ze met handen en voeten met elkaar, steeds wijzend op de mooie natuur om zich heen. Als ze weer aanmeren nemen ze afscheid van elkaar door enthousiast de handen te schudden. “Aardige meisjes” zegt moeder.
Bij de aanlegsteiger is een houten toiletgebouwtje. De jongens duiken gezamenlijk het enige wc hokje in dat niet bezet is. Gebroederlijk plassen ze met een harde straal in de toilet pot. “Ik ga echt de hele dag droog blijven” zegt Daan gemotiveerd.
De volgende boot ligt klaar voor het gezin. Dit keer is het een kleinere Airboat, een boot met een grote propeller waarmee ze over het water kunnen zweven. Ze zitten met twee andere families op de boot. Veel gelegenheid om met elkaar te praten is er niet, daar gaat de boot te snel voor. Regelmatig stoppen ze even en krijgen ze een verhaaltje over de omgeving. Jelle begrijpt de helft van wat verteld wordt, Daan bijna niets maar hij kijkt zijn ogen uit want ook hier zijn alligators. Na ongeveer een uur komen ze terug bij de eerste aanlegsteiger waar ook hun auto staat.
Onderweg naar het vakantiepark moet vader tanken. De jongens besluiten in de auto te blijven. Moeder is in een vrolijke bui en vergeet de “checks”. Daan moet eigenlijk naar de wc maar heeft geen zin in verdere vernederingen dus kiest hij ervoor het te laten lopen. Terug bij het huisje heeft moeder drommels goed door dat Daan toe is aan een verschoning. Ze complimenteert Jelle dat hij droog is gebleven. “Ga je kruis even goed wassen en doe dan maar een boxer aan, dan mag je gaan buitenspelen.” Jelle weet niet hoe snel hij hieraan gehoor moet geven en met ontbloot bovenlijf, en zijn boxer opgetrokken tot zijn navel, rent hij naar de speeltuin.
luierdromertje
Niet geschoten is altijd mis.
Leuk hoofdstuk, benieuwd of ze die meisjes nog eens tegenkomen.
DiaperSniper010
Superlid
Deel 15 – Laatste deel
Die avond en de volgende dag bouwen Jelle, Daan en Tom de boomhut af. Lang kunnen de jongens er niet van genieten want ze gaan door naar hun laatste stop deze reis: Miami.
Vader en moeder brengen goed nieuws. “Morgen trekken we door naar Miami” begint vader. “En aangezien dat maar iets langer dan een uurtje rijden is denk dat jullie onderweg wel wakker kunnen blijven.” “toch?” “Dus geen luiers?” Vraagt Daan wat onzeker. “Nee, geen luiers.” Zegt moeders. De jongens juichen en highfiven elkaar. “En in Miami hoeft het overdag ook niet want waarschijnlijk liggen jullie de komende dagen alleen maar in het zwembad.” Jelle en Daan kijken elkaar met grote ogen aan bij dit vooruitzicht.
De laatste dagen in Miami zijn relaxte dagen. Het hele gezin heeft haar plek ingenomen bij het zwembad. Ook komen ze de meisjes van de boot tegen met hun moeder en de dreumes. En ze herkennen andere kinderen van her vorige park. Speelkameraadjes genoeg. Een keer wordt Daan gepest door het meisje “moet jij geen little swimmers” en ze wijst naar de zwemluier die haar broertje Sam aan heeft. Daan moet er ook maar om lachen. Sam spartelt vrolijk naar hem toe.
In de nacht moeten zowel Daan als Jelle wel een luier om. Moeder lijkt de hele afspraak van het zelf doen weer vergeten en komt ’s avonds de hotelkamer van de jongens in om ze behendig een luier om te doen. Nadat ze haar zoons heeft ingestopt vallen die in een diepe slaap. De luiers blijken nodig. Met Jelle spreken ze af dat hij thuis ’s nachts ook maar weer luiers moet gaan dragen ’s nachts.
Vanwege de lange vliegreis naar huis doen de broers nog een keer overdag een luier om. Dat vinden ze, in tegenstelling tot eerder deze vakantie, helemaal niet erg. Het geeft ze eigenlijk wel een fijn gevoel. Bij de bagage controle en douane komen ze zonder problemen heen. Eventjes dacht Jelle dat hij wel door de grond kon zakken. De man bij de controle vroeg hem naar voren en voelde langs zijn shirt, broek en voelde langs zijn kruis. Maar geen vragen of opmerkingen. De overige familieleden mochten zonder controle doorlopen.
Een keer tijdens de vlucht gaan Jelle en Daan naar de toilet achter in het vliegtuig. Ze ontdekken dat er ook een grotere gehandicaptentoilet is waar ze beiden makkelijker in kunnen staan. Jelle doet zichzelf, zo goed en zo kwaad als dat kan, zelf staand een luier om. Het kost hem wel de nodige minuten. Bij de eerste poging valt de luier achter hem vandaan en vervolgens zit het scheef. Dit kan hij corrigeren voordat hij de plakstrips dicht doet. Jelle helpt zijn broertje die het nu ook staand moet proberen. Zorgzaam instrueert hij Daan en doorlopen ze de stappen. “Dat gaat goed!” Zegt hij en hij steekt zijn duim op als Daan zijn broek weer ophijst.
Iedereen slaapt nog wat in het vliegtuig en dan zijn ze op Schiphol. De reis zit er op. Als ze bij de bagageband staan te wachten op hun koffer wijst vader Daan op een natte plek achter op zijn broek. “Er is iets niet goed gegaan Daan” zegt hij streng. Daan voelt met zijn hand en dan valt het hem pas op dat hij gelekt heeft. Gauw knoopt hij zijn jas rond zijn middel. “Goed opgelost…” zegt moeder en ze moet wat lachen. Nu beseft Jelle dat zijn luier wat zwaar hangt en het vast opvalt. Jelle en Daan gaan zich snel verschonen in de dichtstbijzijnde toiletten. Als ze weer bij de bagageband zijn komen hun koffers er net aan.
In de week na thuiskomst is Jelle ’s nachts alweer vaker droog dan nat. Luiers blijken voor hem niet meer nodig als hij aan de middelbare school gaat beginnen. Daan is nog elke nacht nat. Tot de herfstvakantie zal hij in ieder geval elke nacht een luier om moeten, dan gaan ze beginnen met een plaswekker om hem ook ’s nachts zindelijk te krijgen. Ongelukjes overdag heeft hij af en toe als hij intensief aan het spelen is. Hij gaat nu maar extra vaak naar de wc voor het spelen nu moeder hem gedreigd heeft met luiers overdag.
Die avond en de volgende dag bouwen Jelle, Daan en Tom de boomhut af. Lang kunnen de jongens er niet van genieten want ze gaan door naar hun laatste stop deze reis: Miami.
Vader en moeder brengen goed nieuws. “Morgen trekken we door naar Miami” begint vader. “En aangezien dat maar iets langer dan een uurtje rijden is denk dat jullie onderweg wel wakker kunnen blijven.” “toch?” “Dus geen luiers?” Vraagt Daan wat onzeker. “Nee, geen luiers.” Zegt moeders. De jongens juichen en highfiven elkaar. “En in Miami hoeft het overdag ook niet want waarschijnlijk liggen jullie de komende dagen alleen maar in het zwembad.” Jelle en Daan kijken elkaar met grote ogen aan bij dit vooruitzicht.
De laatste dagen in Miami zijn relaxte dagen. Het hele gezin heeft haar plek ingenomen bij het zwembad. Ook komen ze de meisjes van de boot tegen met hun moeder en de dreumes. En ze herkennen andere kinderen van her vorige park. Speelkameraadjes genoeg. Een keer wordt Daan gepest door het meisje “moet jij geen little swimmers” en ze wijst naar de zwemluier die haar broertje Sam aan heeft. Daan moet er ook maar om lachen. Sam spartelt vrolijk naar hem toe.
In de nacht moeten zowel Daan als Jelle wel een luier om. Moeder lijkt de hele afspraak van het zelf doen weer vergeten en komt ’s avonds de hotelkamer van de jongens in om ze behendig een luier om te doen. Nadat ze haar zoons heeft ingestopt vallen die in een diepe slaap. De luiers blijken nodig. Met Jelle spreken ze af dat hij thuis ’s nachts ook maar weer luiers moet gaan dragen ’s nachts.
Vanwege de lange vliegreis naar huis doen de broers nog een keer overdag een luier om. Dat vinden ze, in tegenstelling tot eerder deze vakantie, helemaal niet erg. Het geeft ze eigenlijk wel een fijn gevoel. Bij de bagage controle en douane komen ze zonder problemen heen. Eventjes dacht Jelle dat hij wel door de grond kon zakken. De man bij de controle vroeg hem naar voren en voelde langs zijn shirt, broek en voelde langs zijn kruis. Maar geen vragen of opmerkingen. De overige familieleden mochten zonder controle doorlopen.
Een keer tijdens de vlucht gaan Jelle en Daan naar de toilet achter in het vliegtuig. Ze ontdekken dat er ook een grotere gehandicaptentoilet is waar ze beiden makkelijker in kunnen staan. Jelle doet zichzelf, zo goed en zo kwaad als dat kan, zelf staand een luier om. Het kost hem wel de nodige minuten. Bij de eerste poging valt de luier achter hem vandaan en vervolgens zit het scheef. Dit kan hij corrigeren voordat hij de plakstrips dicht doet. Jelle helpt zijn broertje die het nu ook staand moet proberen. Zorgzaam instrueert hij Daan en doorlopen ze de stappen. “Dat gaat goed!” Zegt hij en hij steekt zijn duim op als Daan zijn broek weer ophijst.
Iedereen slaapt nog wat in het vliegtuig en dan zijn ze op Schiphol. De reis zit er op. Als ze bij de bagageband staan te wachten op hun koffer wijst vader Daan op een natte plek achter op zijn broek. “Er is iets niet goed gegaan Daan” zegt hij streng. Daan voelt met zijn hand en dan valt het hem pas op dat hij gelekt heeft. Gauw knoopt hij zijn jas rond zijn middel. “Goed opgelost…” zegt moeder en ze moet wat lachen. Nu beseft Jelle dat zijn luier wat zwaar hangt en het vast opvalt. Jelle en Daan gaan zich snel verschonen in de dichtstbijzijnde toiletten. Als ze weer bij de bagageband zijn komen hun koffers er net aan.
In de week na thuiskomst is Jelle ’s nachts alweer vaker droog dan nat. Luiers blijken voor hem niet meer nodig als hij aan de middelbare school gaat beginnen. Daan is nog elke nacht nat. Tot de herfstvakantie zal hij in ieder geval elke nacht een luier om moeten, dan gaan ze beginnen met een plaswekker om hem ook ’s nachts zindelijk te krijgen. Ongelukjes overdag heeft hij af en toe als hij intensief aan het spelen is. Hij gaat nu maar extra vaak naar de wc voor het spelen nu moeder hem gedreigd heeft met luiers overdag.
Bedplasser91
Plasticbroekjesfan!
Dit was een leuk verhaal, bedankt voor het delen.
Het is voor Jelle te hopen dat hij voor de kennismakingsweek van de middelbare school helemaal droog wordt!
Maar als dat niet lukt: ook op de middelbare school is hij vast niet de enige bedplasser...... Ik spreek uit ervaring!
Het is voor Jelle te hopen dat hij voor de kennismakingsweek van de middelbare school helemaal droog wordt!
Maar als dat niet lukt: ook op de middelbare school is hij vast niet de enige bedplasser...... Ik spreek uit ervaring!
Woensel19DL
Gewaardeerd Lid
Geniaal verhaal!
Meer van Jelle en Daan please
Meer van Jelle en Daan please
anoniem444
Superlid
Wat een mooi verhaal. Heb het echt heel snel uitgelezen en het einde heb je goed geschreven
luierdromertje
Niet geschoten is altijd mis.
Mooi verhaal met een mooi slot
DiaperSniper010
Superlid
Bedankt allemaal voor de reacties!
Dat geeft aansporing om door te blijven gaan met schrijven.
Ook vraag ik mij af of Daan echt van zijn ongelukjes af is.
Kortom, genoeg stof voor volgende verhalen…. Maar eerst ga ikzelf met vakantie.
Dat geeft aansporing om door te blijven gaan met schrijven.
ik kan mij zomaar voorstellen dat hij luiers meekrijgt voor de zekerheid. Daar kunnen we hem in een volgend verhaal bij volgen.
Ook vraag ik mij af of Daan echt van zijn ongelukjes af is.
Kortom, genoeg stof voor volgende verhalen…. Maar eerst ga ikzelf met vakantie.
Dan wens ik je een fijne (en vooral natte ) vakantie.
Waar gaat de reis naar toe??
DiaperSniper010
Superlid
plassertje
Superlid
Top verhaal
DiaperSniper010
Superlid
Voor de liefhebbers, Daan en Jelle zijn opgedoken in een nieuw verhaal
Meer als sidekick maar ze hebben wel een rol.
Meer als sidekick maar ze hebben wel een rol.
