De droom

hoe goed is dit verhaal?

  • 1

    Stemmen: 0 0,0%
  • 2

    Stemmen: 0 0,0%
  • 3

    Stemmen: 1 25,0%
  • 4

    Stemmen: 0 0,0%
  • 5

    Stemmen: 0 0,0%
  • 6

    Stemmen: 0 0,0%
  • 7

    Stemmen: 2 50,0%
  • 8

    Stemmen: 0 0,0%
  • 9

    Stemmen: 0 0,0%
  • 10

    Stemmen: 1 25,0%

  • Totaal stemmers
    4

babyfabiola

AB/DL/TG/PF
(vandaag 6-10-2007 gedroomd (echt gedroomd))
Het is vandaag 15 oktober 2007.
Ik en mijn levenspartner zijn vandaag vroeg opgestaan om van uit Verweggistan naar Heerhugowaard te gaan.
Ik kreeg deze morgen een dikke wegwerpluier aan met daaroverheen een roze plastic body.
Met de trein eerst naar dat grote dorpje, of inmiddels kleine stad.
Daar aangekomen zouden we eerst naar Middenwaard toegaan.
Middenwaard is een winkelcentrum in Heerhugowaard
Ik kom normaal gesproken uit de buurt van Alkmaar en dacht Middenwaard nog wel makkelijk te kunnen vinden.
Nou daar vergiste ik mij behoorlijk in.
Nadat we op de fiets, naar mijn mening half Heerhugowaard hadden doorgereden, ging ik bij bouwvakkers vragen naar de weg.
Echter die wiste het ook niet.
Wij zijn door gaan fietsen en op een plek waar ik moest kiezen tussen linksaf of rechtsaf heb ik bij een adres aangebeld.
Wij werden binnen uitgenodigd, want de dochter des huize moest toch nog een jurkje ruilen en zou dan met ons meegaan naar Middenwaard.
De oudste, de moeder dus, was een vrouw van tegen de 40.
Zij liet ons een mooie woonkamer zien, een eikenhouten vloer, de tafels en banken waren van donker eikenhout en ze hadden een salontafel met een glasplaat er op.
Een mooi huis om er te vertoeven (verblijven).
De dochter schatte ik begin ik begin 20.
Zij liet mij het jurkje zien en ik zei dat ik hem wel mooi vond.
De moeder zei dat ik hem dan wel eens aan mocht trekken.
Dit liet ik mij geen tweede keer zeggen.
Het jurkje bestond uit twee delen blouse en rokje, en was licht blauw met een kinderlijke motief van bloemen.
Ik trok mijn shirt uit, want ik was vergeten dat ik een body droeg, en dan nog wel van plastic.
De beide dames keken mijn klant uit en waren nogal verbaast dat ik het jurkje aantrok, maar misschien nog wel meer omdat ik de plastic body droeg.
De blouse had ik vrij snel aan, maar het rokje niet.
Die wou niet over mijn luier heen.
Verbouwereerd liep de vrouw des huize naar achter, met de bewoording in de trant van “Heb ik weer, een leuke man, maar een homo, die het dragen van vrouwenkleding leuk vind”.
Nadat ik mijn broek uit deed en het rokje goed plaatste, was duidelijk nog een deel van de luier zichtbaar die ik droeg.
Ik probeerde het rokje nog een beetje naar beneden te trekken, zodat de luier minder zichtbaar zou worden, maar ter vergeefs.
Het onderste deel van mijn kruis, en dus de luier was heel duidelijk zichtbaar.
Na nog even gezeten te hebben, vroeg ik aan de dochter waar de moeder was heen gegaan.
Zij vertelde dat ze waarschijnlijk naar de schuur was gegaan.
Ik ben toen ook naar de schuur gegaan en keek mijn ogen uit naar het gereedschap en de vele grote dozen die er stonden.
De schuur was groot, heel groot voor een rijtjes huis, en het duurde dan ook even voor dat ik de vrouw des huize gevonden had.
Zij was iets aan het zoeken tussen en in de dozen.
Ik vroeg aan haar of ik haar moest helpen met zoeken, en ze vertelde dat, dat, niet nodig was omdat ze net gevonden had wat ze zocht.
Ik liep voor haar uit naar binnen toe, zodat ik niet kon zien wat ze meenam.
Mijn partner keek mij boos aan en fluisterde tegen mij dat zij het misschien niet zo leuk vonden om mij zo te zien.
Daar had ik zelf nog niet zo bij stilgestaan en trok daarna snel het jurkje uit.
Ik keek naar de dochter die mij nu in luier en plastic body zag staan, ze glimlachte.
Op zoek naar mijn kleding kwam de vrouw des huize weer binnen met een plasticbroek met pijpjes.
De plastic broek had twee kleuren licht blauw en geel, die moest ik van haar aantrekken, en dat deed ik ook, over de body.
We hebben nog een tijdje gepraat over van alles.
Maar op een gegeven moment wou de vrouw des huize mij verschonen.
Een beetje verbouwereerd keek ik mijn partner aan.
Mijn partner schudde van dat het goed was.
Ik moest van de vrouw plaatsnemen op een dressoir eerst al zittend.
Ze hielp mij eerst van mijn shirt af, daarna moest ik op de grond gaan staan.
Als een klein kind werd de broeksknoop losgemaakt gemaakt, en ik moest uit mijn broek stappen.
Nu werd ik door haar en mijn partner geholpen om weer op de kast gezet te worden.
Nu moest ik mijn handen achter mijn rug doen en die werden vastgemaakt met boeien.
De plastic body werd aan de knoopjes aan de schouders losgemaakt en tot op navelhoogte naar beneden opgerold.
Ik moest gaan liggen op mijn rug en dat deed pijn door de handboeien die ik omgekregen had.
De blauw gele plastic broek werd afgedaan en de body werd ook uitgedaan.
Snel maakte de vrouw mijn luier los.
Ik was verast, verbaasd, verbouwereerd tegelijk.
De luier werd op mijn buik gelegd en al zo opgerold.
Uit het dressoir werd een laatje open getrokken en er kwam drie hagelwitte katoenen luiers uit.
Nadat ze deze ook goed had gevouwen werden deze onder mij gelegd en werden ze een voor een met veiligheidsspelden vastgezet.
Bij de een van de eerste veiligheidsspelden prikte ze me door mijn vel heen.
Ik schreeuwde het uit van de pijn.
De rest ging gelukkig goed, en erg snel en professioneel.
Ik moest nu gaan zitten en bemerkte dat dit wel wat moeilijker ging dan dat ik gewend was.
Ook al had ik al vaker een luier omgehad van mijn partner die erg dik was.
Maar dat maakte mij voor dat moment niet uit.
Ik vond het een geweldige belevenis.
Ik moest gaan staan in de blauw gele plastic broek en deze werd mij weer aangetrokken en goed omgedaan, dit werd gecontroleerd.
Daarna kreeg ik mijn body ook weer aan en tenslote het jurkje.
Ik moest nu op een stoel aan tafel gaan zitten en mijn handboeien werden nu aan de stoel vastgezet.
We hebben nog enig tijd zitten praten tot zij uit de kast enige folders pakte en die aan mijn partner gaf.
Uit een blik die ik kon werpen op de folders had ik een van die folders al thuis.
Ze zij tegen mijn partner dat hij die wel mee mocht nemen en dat ik de luiers en plasticbroekje mocht houden.
Wel moesten we haar nog eens beloven langs te komen, maar of die belofte ooit waarheid zou worden weet ik niet want toen ging het alarm van de wekker van de mobiele telefoon van mijn partner, en ik werd weer wakker in Verweggistan.
Goede morgen Meester, goede morgen maxaaf.
Ik was weer terug in de normale wereld.
Babyfabiola
 

jhonny11

Life's short. Enjoy it, every time you can!
leuk verhaal:D !1

maar of het een droom was, dat weet ik nog net zo niet.. aangezien dromen nooit constante gedachten zijn, en snel van plek of onderwerp veranderen. (heeft te maken met wat erin het onderbewust zijn die dag is opgeslagen, en dat wordt dan verwerkt.
Maar prima verhaal hoor !1

gr,
Jhonny
 
Bovenaan