JustFerry
Toplid
Oke dit is een verhaal gebaseerd op wat ik heb meegemaakt. Wilde het wel een keer vertellen. Zoals sommige van jullie weten ben ik incontinent en draag dus al heel mijn leven luiers. Heb er vroeger wel ff moeite mee gehad, maar dat is na een bepaalde punt gewoonweg verdwenen en vervangen dat ik het wel leuk vond. Beetje abdl zeg maar.
Mijn verhaal begint toen ik nog op de middelbare school zat. Ik was 14 en volgde de opleiding zorg en welzijn. Ik had het destijds vrij naar m’n zin, ik had iets van 2 vrienden. Maar daar gaat dit verhaal niet over. Mijn verhaal gaat over de stage die ik destijds heb gehad en wat daarop volgde.
Voor de opleiding was de vereiste dat we ergens stage zouden lopen. Sommige hadden horeca, kinderopvang, ouderenzorg en ik wil iets doen in de gehandicaptenzorg. Dus mijn school had contact gelegd met een dagbesteding voor gehandicapten. Mijn mentor gaf me het adres en gaf aan dat ik er langs moest voor een gesprek, voordat ik daar echt stage kon lopen.
De afspraak stond op vrijdag en voordat ik het wist stond ik voor het gebouw op de bel te drukken. Na een minuutje ofzo deed een mevrouw de deur open. Ik groette haar en vertelde wie ik was en dat ik voor een stagegesprek kwam met mevrouw van Koten. “Kom maar mee.” Zei ze op vriendelijke wijze, ik liep naar binnen, ze liet de deur dichtvallen en ik liep achter haar aan door een kleurrijke hal. “Heb je er zin in om hier stage te lopen?” Vroeg ze aan me. “Ja best wel” Gaf ik aan.
We eindigde bij een rode deur waar een bordje op bevestigd was met “Directrice van Koten” De mevrouw die ik had gevolgd deed simpelweg de deur open en ik hoorde haar zeggen dat de nieuwe stagiair er was. “Je mag naar binnen” zei ze. Ik liep langs haar heen en ze gaf opeens een klein klopje op me kont, waarbij een duidelijk luiergeluid vanaf kwam. Ik keek even verbaasd naar haar, maar liep uiteindelijk door naar binnen.
“Goedemorgen” zei mevrouw van koten terwijl ze haar hand naar me uitstak. “Goedemorgen” zei ik, terwijl ik kort haar hand schudde. “Mijn naam is Hanny, leuk dat je er ben. Ga zitten, wil je iets drinken?” Vroeg ze, terwijl ik plaats nam op de stoel die ze aanwees. “Ehm ja thee.” Zei ik. Ze glimlachte en was even weg, toen ze terugkwam had ze een kopje in der hand. Zette het voor me neer en bood me een bak aan met allerlei thee smaakjes. Zoals gewoonlijk koos ik voor Rooibos.
Terwijl ik een slok nam van mijn thee vroeg ze “Kan je wat over jezelf vertellen?” Terwijl ze plaats nam achter haar bureau. “Ehm ja. Mijn naam is Ferdinand, maar mensen noemen me altijd Ferry. Ik zit in de derde leerjaar op het Welland College en ik vind het leuk om met mensen te werken. Ik heb twee broer en één zus, mijn oudste broer is meervoudig gehandicapt. Ik hou van game, lezen en ehm ja.” Zei ik.
Hanny luisterde aandachtig. “Je oudste broer is gehandicapt?” Vroeg ze. “Ja lichamelijk en geestelijk.” Zei ik. “Hoe oud is hij en is het niet zwaar voor je ouders?” “Hij is volgens mij 24, sorry ik ben heel slecht met leeftijden onthouden. En ehm ja ik denk het, maar ik ben met hem opgegroeid dus ik zie het als normaal.” Gaf ik aan. Daarop glimlachte ze. “Natuurlijk, is het ook de reden waarom je graag met gehandicapten wil werken. “Denk het, ik vind het gewoon leuk om met mensen te werken en als vooral met mensen met een beperking.” Vertelde ik. “Ik ook” zei ze.
“Duidelijk verhaal, nou je stage zoals ze aangaven op school duurt eerst twee volle weken en dan 2 dagen per week voor een halfjaar en dan 3 weken als slot. Wat ze niet hebben verteld, dat als je je best doet zou je de zomer hier ook kunnen werken. We zijn altijd opzoek naar goede personeel en in de zomer zijn veel collega’s op vakantie. Dus dan is versterking wel prettig. Zijn er nog dingen die je wil vertellen of vragen?” Vroeg ze. “Ehm ja, ik weet niet of mijn mentor het heeft verteld. Maar ik ben incontinent.” Zei ik, terwijl ik soort van naar beneden keek. Hanny glimlachte op die opmerking. “Dat heeft ze inderdaad verteld, maar ik vind het wel knap van je dat je het durfde te zeggen. Plus ik zag en hoorde het half om half omdat ik het dagelijks zie.” Zei ze. “Is dat een probleem?” Vroeg ik. “Zeer zeker niet, meeste clienten die hier lopen dragen een luier, dus dat jij ze nodig heb en draagt is totaal geen probleem.”
“Zou je trouwens een rondleiding willen krijgen en zien waar je kom te staan?” Vroeg ze. “Ja hoor” zei ik. Met dat stond ze op en zei dat ik haar kon volgen. De eerste ruimte waar we kwamen waren voor gehandicapte kinderen t/m 2 jaar uit. De groep kikkers, zoals het op de deur stond. Vervolgens liepen we langs meerdere groepen, totdat we bij groep konijn kwamen. “Dit is de groep waar je voornamelijk zal staan. Hier zitten kinderen met een beperking tot ongeveer 12 jaar oud. Kom dan gaan we naar binnen.” Met dat gezegd te hebben, kwamen we in een ruimte die net zoals de rest gekleurd was in een specifieke manier. Er waren twee grote boxen, speelruimte, keukentje en er waren iets van 4 deuren. De deur waar we vandaan kwamen, de voorraadkast, de buitendeur en de verschoonruimte. Ook waren meerdere kinderen aanwezig, een paar zaten op het speelkleed een ander lag in de box, eentje zat aan tafel te kleuren en nog een paar. Totaal iets van 8 volgens mij. “Laura, ik heb een nieuwe stagiair voor je.” Zei ze terwijl ze in mijn richting wees. Laura keek me aan en glimlachte en stak gelijk haar hand uit. Ik schudde snel haar hand en we stelde ons beide voor aan elkaar. “Ferry komt de komende halfjaar je versterken.” Zei ze. “Wat leuk, heb je er zin in Ferry?” Vroeg ze. “Ja hoor.” Gaf ik aan als antwoord.
Daarop volgde een kort gesprek tussen ons drie, waarbij de basisdingen uitgelegd werd. Inclusief mijn incontinentie werd besproken. “Welk materiaal draag je?” Vroeg Laura. “Tena slip maxi” zei ik. “Heb je al heel je leven last ervan?” Was haar vervolgvraag “Ja” gaf ik aan. “Zou je het leuk vinde btw om de rest van de dag hier mee te draaien?” Vroeg Hanny. “Ja zou ik wel willen, maar ik heb geen schone luiers bij me.” Gaf ik aan. “Dat geeft niet, we hebben hier genoeg liggen.” Zei ze. “Dan lijkt het me leuk” zei ik.
Na het gesprek liet Hanny mij achter bij Laura en had ik nog een verder gesprek met haar. Ik vond haar vanaf het begin vrij aardig en voelde me al wel een beetje op mijn gemak. “Ben je trouwens nat” vroeg ze aan me. “Ehm nee niet echt” zei ik. “Kom eens hier. “Zei ze, ik deed wat ze vroeg en voordat ik het door had of kon reageren trok ze mijn broek en onderbroek omlaag. Waardoor ze gelijk zicht had om mijn erg natte luier. “Ik denk wel dat je toe ben aan een schon luier. Zou je het erg vinden als ik je verschoon?” Vroeg ze. “Ehm is goed.” Met dat geZegd te hebben pakte ze mijn hand en liepen we naar de verschoonruimte.
To be continued
Mijn verhaal begint toen ik nog op de middelbare school zat. Ik was 14 en volgde de opleiding zorg en welzijn. Ik had het destijds vrij naar m’n zin, ik had iets van 2 vrienden. Maar daar gaat dit verhaal niet over. Mijn verhaal gaat over de stage die ik destijds heb gehad en wat daarop volgde.
Voor de opleiding was de vereiste dat we ergens stage zouden lopen. Sommige hadden horeca, kinderopvang, ouderenzorg en ik wil iets doen in de gehandicaptenzorg. Dus mijn school had contact gelegd met een dagbesteding voor gehandicapten. Mijn mentor gaf me het adres en gaf aan dat ik er langs moest voor een gesprek, voordat ik daar echt stage kon lopen.
De afspraak stond op vrijdag en voordat ik het wist stond ik voor het gebouw op de bel te drukken. Na een minuutje ofzo deed een mevrouw de deur open. Ik groette haar en vertelde wie ik was en dat ik voor een stagegesprek kwam met mevrouw van Koten. “Kom maar mee.” Zei ze op vriendelijke wijze, ik liep naar binnen, ze liet de deur dichtvallen en ik liep achter haar aan door een kleurrijke hal. “Heb je er zin in om hier stage te lopen?” Vroeg ze aan me. “Ja best wel” Gaf ik aan.
We eindigde bij een rode deur waar een bordje op bevestigd was met “Directrice van Koten” De mevrouw die ik had gevolgd deed simpelweg de deur open en ik hoorde haar zeggen dat de nieuwe stagiair er was. “Je mag naar binnen” zei ze. Ik liep langs haar heen en ze gaf opeens een klein klopje op me kont, waarbij een duidelijk luiergeluid vanaf kwam. Ik keek even verbaasd naar haar, maar liep uiteindelijk door naar binnen.
“Goedemorgen” zei mevrouw van koten terwijl ze haar hand naar me uitstak. “Goedemorgen” zei ik, terwijl ik kort haar hand schudde. “Mijn naam is Hanny, leuk dat je er ben. Ga zitten, wil je iets drinken?” Vroeg ze, terwijl ik plaats nam op de stoel die ze aanwees. “Ehm ja thee.” Zei ik. Ze glimlachte en was even weg, toen ze terugkwam had ze een kopje in der hand. Zette het voor me neer en bood me een bak aan met allerlei thee smaakjes. Zoals gewoonlijk koos ik voor Rooibos.
Terwijl ik een slok nam van mijn thee vroeg ze “Kan je wat over jezelf vertellen?” Terwijl ze plaats nam achter haar bureau. “Ehm ja. Mijn naam is Ferdinand, maar mensen noemen me altijd Ferry. Ik zit in de derde leerjaar op het Welland College en ik vind het leuk om met mensen te werken. Ik heb twee broer en één zus, mijn oudste broer is meervoudig gehandicapt. Ik hou van game, lezen en ehm ja.” Zei ik.
Hanny luisterde aandachtig. “Je oudste broer is gehandicapt?” Vroeg ze. “Ja lichamelijk en geestelijk.” Zei ik. “Hoe oud is hij en is het niet zwaar voor je ouders?” “Hij is volgens mij 24, sorry ik ben heel slecht met leeftijden onthouden. En ehm ja ik denk het, maar ik ben met hem opgegroeid dus ik zie het als normaal.” Gaf ik aan. Daarop glimlachte ze. “Natuurlijk, is het ook de reden waarom je graag met gehandicapten wil werken. “Denk het, ik vind het gewoon leuk om met mensen te werken en als vooral met mensen met een beperking.” Vertelde ik. “Ik ook” zei ze.
“Duidelijk verhaal, nou je stage zoals ze aangaven op school duurt eerst twee volle weken en dan 2 dagen per week voor een halfjaar en dan 3 weken als slot. Wat ze niet hebben verteld, dat als je je best doet zou je de zomer hier ook kunnen werken. We zijn altijd opzoek naar goede personeel en in de zomer zijn veel collega’s op vakantie. Dus dan is versterking wel prettig. Zijn er nog dingen die je wil vertellen of vragen?” Vroeg ze. “Ehm ja, ik weet niet of mijn mentor het heeft verteld. Maar ik ben incontinent.” Zei ik, terwijl ik soort van naar beneden keek. Hanny glimlachte op die opmerking. “Dat heeft ze inderdaad verteld, maar ik vind het wel knap van je dat je het durfde te zeggen. Plus ik zag en hoorde het half om half omdat ik het dagelijks zie.” Zei ze. “Is dat een probleem?” Vroeg ik. “Zeer zeker niet, meeste clienten die hier lopen dragen een luier, dus dat jij ze nodig heb en draagt is totaal geen probleem.”
“Zou je trouwens een rondleiding willen krijgen en zien waar je kom te staan?” Vroeg ze. “Ja hoor” zei ik. Met dat stond ze op en zei dat ik haar kon volgen. De eerste ruimte waar we kwamen waren voor gehandicapte kinderen t/m 2 jaar uit. De groep kikkers, zoals het op de deur stond. Vervolgens liepen we langs meerdere groepen, totdat we bij groep konijn kwamen. “Dit is de groep waar je voornamelijk zal staan. Hier zitten kinderen met een beperking tot ongeveer 12 jaar oud. Kom dan gaan we naar binnen.” Met dat gezegd te hebben, kwamen we in een ruimte die net zoals de rest gekleurd was in een specifieke manier. Er waren twee grote boxen, speelruimte, keukentje en er waren iets van 4 deuren. De deur waar we vandaan kwamen, de voorraadkast, de buitendeur en de verschoonruimte. Ook waren meerdere kinderen aanwezig, een paar zaten op het speelkleed een ander lag in de box, eentje zat aan tafel te kleuren en nog een paar. Totaal iets van 8 volgens mij. “Laura, ik heb een nieuwe stagiair voor je.” Zei ze terwijl ze in mijn richting wees. Laura keek me aan en glimlachte en stak gelijk haar hand uit. Ik schudde snel haar hand en we stelde ons beide voor aan elkaar. “Ferry komt de komende halfjaar je versterken.” Zei ze. “Wat leuk, heb je er zin in Ferry?” Vroeg ze. “Ja hoor.” Gaf ik aan als antwoord.
Daarop volgde een kort gesprek tussen ons drie, waarbij de basisdingen uitgelegd werd. Inclusief mijn incontinentie werd besproken. “Welk materiaal draag je?” Vroeg Laura. “Tena slip maxi” zei ik. “Heb je al heel je leven last ervan?” Was haar vervolgvraag “Ja” gaf ik aan. “Zou je het leuk vinde btw om de rest van de dag hier mee te draaien?” Vroeg Hanny. “Ja zou ik wel willen, maar ik heb geen schone luiers bij me.” Gaf ik aan. “Dat geeft niet, we hebben hier genoeg liggen.” Zei ze. “Dan lijkt het me leuk” zei ik.
Na het gesprek liet Hanny mij achter bij Laura en had ik nog een verder gesprek met haar. Ik vond haar vanaf het begin vrij aardig en voelde me al wel een beetje op mijn gemak. “Ben je trouwens nat” vroeg ze aan me. “Ehm nee niet echt” zei ik. “Kom eens hier. “Zei ze, ik deed wat ze vroeg en voordat ik het door had of kon reageren trok ze mijn broek en onderbroek omlaag. Waardoor ze gelijk zicht had om mijn erg natte luier. “Ik denk wel dat je toe ben aan een schon luier. Zou je het erg vinden als ik je verschoon?” Vroeg ze. “Ehm is goed.” Met dat geZegd te hebben pakte ze mijn hand en liepen we naar de verschoonruimte.
To be continued