Watermeloen
Superlid
Deel 1
Langzaam kom ik bij zinnen. Ik zit in een erg kleine gewatteerde ruimte, waarschijnlijk een kist of zo. Mijn knieën zijn tegen mijn naakte borsten opgedrukt en mijn armen achter mij rug gebonden. ''Waar ben ik?'' ''Wie heeft dit gedaan?''. Allerlei vragen spoken door mijn hoofd. Maar geen woord kan mijn mond verlaten. er zit een rubberen bal in. Alleen zachte kreuntjes komen vanachter die bal vandaan. Ik heb niks aan, maar gelukkig is het niet koud in deze ruimte. ''Waar kom ik eigenlijk vandaan?'' ''wie ben ik überhaupt?''. De antwoorden weet ik niet. Ben ik dan echt alles vergeten? Soms hoor ik geluiden van water dat ergens tegenaan botst. ''Zit ik op zee?''.
Na een hele tijd galmt er een grote metalen deur die open gaat. Ik voel dat ik opgetild word. En in een busje word gezet. Met grote angst zit ze al de hele tijd in die ruimte gepropt. De druk om te plassen wordt groter, en om een of andere reden kan ik het niet ophouden. Langzaam voel ik de plas uit me lopen, en dat is niet een beetje. De rest van de reis zit ik in een laag laagje plas. Ik begin ondertussen ook best dorst te krijgen. Het helpt niet dat ik door de bal in mijn mond alleen maar zit te kwijlen. Ondertussen zit heel mijn boezem zowat onder het speeksel. Later tijdens de rit voel ik de druk op mijn blaas weer groot worden, en opnieuw voel ik de plas uit mijn lichaam lopen. Mijn voeten zitten nu helemaal ondergedompeld in de plas.
Eindelijk, het busje stopt. De bestuurder stapt uit en tilt mij met de hulp van iemand anders eruit. Ik hoor het gekraak van de bovenkant van de kist waar ik in zit. De deksel gaat er vanaf. Een man met donkerbruin haar kijkt op mij neer. De voorkant van de kist wordt ook los gemaakt. Het laagje urine kan er nu voren uit lopen. ''Hmm, ze zijn de luier vergeten.'' zegt de man teleurgesteld. Ik kan de ruimte inkijken, tegels op de muren, tegels op de grond en een aanrecht tegenover me. De man doet zijn handen onder mijn oksels en tilt mij op. Mijn benen zijn zwak geworden, waarschijnlijk omdat ik ze al lang niet heb gebruikt.
Als ik eenmaal rechtop sta begeleidt hij me naar een verschoningstafel achter de kist waar ik in zat. Ik moet gaan zitten en hij pakt een wit met blauwe luier uit een kastje. Als hij terug is probeert hij mijn benen uit elkaar te halen. Dit wil ik natuurlijk niet, dus ik geef hem een trap. Even staat hij terug en kijkt mij boos aan. In een paar soepele bewegingen maakt hij mijn benen gespreid vast aan de tafel. Met zijn ogen speurt hij mijn naakte lichaam af. Ik kreun enorm veel vanachter de bal in mijn mond. In een paar gemakkelijke bewegingen maakt hij mijn kruis eerst schoon met een doekje en doet me dan de luier om.
''Je naam is Jenn, Ik ben je nieuwe eigenaar. Mijn naam maakt niks uit.'' Rustig loopt hij weer naar de kastjes toe. ''Je zult hier bijna de jongste zijn, over twee weken word je 19.''. Om een of andere reden voel ik me een beetje meer op me gemak. ''Jammer genoeg heb je me net aangevallen, dit moet natuurlijk gecorrigeerd worden.'' hij maakt de armen achter me los en maakt ook die vast aan de tafel. ''Ik zie je morgen weer, tot ziens.''. Zegt hij rustgevend. Hij doet het licht van de kamer uit. Ik denk dat alles hier geïsoleerd is, echt koud krijg ik het niet. Het enige licht wat ik krijg is door een smal raampje bovenaan de muur. Het is nu nog dag.
Ik val snel in slaap. Als ik weer wakker word is het compleet donker in mijn kamer. Ik voel de natte luier tegen mij aan rusten. De luier komt tot mijn navel. Strak zit hij om mijn heupen vastgemaakt. Ik voel ook poep bij mijn billen. Ik vindt dit enorm vies. Tranen lopen over mijn wangen, gelukkig kan ik snel weer slapen. De volgende ochtend als ik wakker word is er gelukkig niet meer poep bij gekomen. Waarom ik nu opeens niet meer zindelijk ben weet ik ook niet. De man komt weer binnen. Eindelijk gaat het licht weer aan. ''Heb je nu je les geleerd?'' Zegt hij terwijl hij aan mijn kruis voelt. Hij maakt me weer los en haalt de bal uit mijn mond.
Als ik compleet los ben ga ik voorzichtig naar de man toe en geef hem langzaam een knuffel. ''Het spijt me van gisteren.''. Zeg ik zachtjes. Hij verschoont mij niet maar neemt mij naakt mee naar boven. Hij neemt me door een paar lange gangen van het oude gebouw. Naar een onbekende kamer toe. ''Dit word je slaapkamer, je kleding ligt in deze kast en schone luiers liggen onder je bed.''. Dit maakt me wel heel verbaasd. ''Meneer, kan ik niet gewoon het toilet gebruiken?''. Weggaan hier zit hem er sowieso nu niet in. ''In de lades van de kast ligt een uitleg voor dit alles, vandaag heb je een dagje vrij dus neem je maar de tijd om dat te lezen.''. ''Mag ik me dan wel verschonen?''. Vraag ik beschaamd.
''Nee dan moet iemand anders doen, en dat mag pas als jij klaar bent met je taak en je luier compleet is gebruikt.''. Mijn ogen worden groter. Dat antwoord had ik niet verwacht. De man verlaat de ruimte weer. Het bed ligt gelukkig nog best lekker, onder de onderlakens ligt een bedplassers matje. Ik open de lades van de kast om een boekje te vinden. In de bovenste lade liggen bh's voor me en wat stoffen rompers met kinderachtige designs erop, maar geen boekje. In de tweede lade liggen plastic broekjes en wat spullen die ik niet herken. In de onderste lade liggen nog meer kinderachtige rompers aan de ene kant en latex kleding aan de andere kant. Bovenop alles ligt een klein boekje.
''Welkom Jenn, je bent gekocht en aangenomen door je nieuwe eigenaar. Je zult dienen als een hulpje in het huis samen met 10 andere. Wat je taakomschrijving is kan verschillen, nu in de eerste week zul je elke dag bij een andere taak meelopen. Toiletten zijn niet toegestaan voor jou of de andere hulpjes. Dit is ook de reden dat je een luier moet dragen. Er zijn ook een aantal regels waar jij je aan moet houden.
1. Iedereen buiten de hulpjes zul je respecteren en dienen indien nodig.
2. Volwassenen spreek je aan met Meneer of Mevrouw, kinderen met jongen of meisje.
3. Wat je eigenaren zeggen staat boven alles. Als zij willen dat je iets anders doet dan probeer je dat ook zo te doen.
4. Luiers gebruik je volledig, als dit is gebeurt dan zal een van de andere hulpjes je verschonen. Jezelf verschonen of wassen is verboden.
5. Het aanraken van eigen geslachtsorganen is verboden.
Indien een van deze regels wordt overtreden, zul je hiervoor gestraft worden door een van je eigenaren.
Geniet van je verblijf.''
Redelijk geschrokken leg ik het boekje terug. Ik ga even op het bed zitten maar was vergeten wat er in mijn luier zit. De zachte poep verspreidt zich over mijn achterwerk. Echt walgelijk dit. Hoezo mag ik het toilet dan niet gebruiken? Ik pak me een fel roze bh en een romper uit de bovenste lade. De romper heeft drukknoopjes in het kruis terwijl ik die aandoe voel ik een straal plas weer mijn luier binnen gaan. De man had wat eten en wat drinken op mijn kamer achtergelaten. Dat had ik eerst opgegeten en gedronken toen hij de kamer verliet. Terwijl ik de romper over mijn hoofd trek voel ik een straaltje plas in mijn luier komen.
De luier was best koud van de plas van gisteren. Ik maak de knoopjes vast en ga goed op bed zitten, de poep is nog steeds walgelijk, maar nu is het me geen zorg. De rest van de dag probeer ik me wat dan ook te herinneren. Niks valt me binnen. Ik heb nog een keer moeten plassen en nog twee keer moeten poepen voor het avondeten. Mijn luier kan nu echt niks meer hebben. Ik ben maar gaan staan om lekken te voorkomen. Met tranen over mijn wangen sta ik naar de deur te staren. Gelukkig helpt de romper wel met de luier omhoog te houden. Zachtjes wordt er op de deur geklopt. De deur gaat langzaam open. Een van de andere hulpjes denk ik staat in de deuropening.
''Hey, jij bent zeker Jenn?'' vraagt ze liefjes. Ik kijk met nog steeds tranen over mijn wangen naar haar. Ze heeft alleen een schort aan en een luier. Haar handen netjes over haar kruis. Ze ziet er ook er jonger dan mij uit. Verdrietig knik ik mijn hoofd ja. Ze grinnikt vrolijk. ''Geen zorgen hoor, we hebben hier allemaal uiteindelijk enorm gebruikte luiers, en ook ik moet door andere worden verschoond.''. Ze pakt eerst een luier van de stapel onder mijn bed en dan trekt ze me mee naar een badkamer. Geen toilet te bekennen, wel weer een verschoningstafel. Ik ga er voorzichtig op liggen zodat er geen poep uit mijn luier lekt.
Ze maakt beide mijn handen en voeten vast aan de tafel. ''Sorry maar dit moet. Geen keuze.''. Ze maakt de romper los en dan de luier. De inhoud daarvan ziet er vies uit naar wat ik kan zien. Ze veegt eerst mijn kruis goed schoon met een nat doekje en trekt dan de luier onder mij vandaan. ''Waarom ben ik niet meer zindelijk?''. Vraag ik een beetje wanhopig aan het onbekende meisje. Ze haalt haar schouders op. ''Ieder hulpje hier is niet zindelijk. Geen idee waarom niet.'' De verschoning verloopt nog best comfortabel. ''Wat is eigenlijk je naam?''. ''Katie, dat is in ieder geval hoe ze me hier noemen.'' Samen met haar loop ik weer terug naar mijn kamer.
Gelukkig blijf ik tot het avondeten droog. Ik ga naar de eetkamer, op de begane grond. Er staat een lange tafel in. De meeste hulpjes komen ook naar de tafel toe en gaan in stilte zitten. Er missen er vier, waar die zijn weet ik ook niet. Iedereen zowat heeft een romper aan, behalve Katie en een andere. Twee van de missende komen binnen met borden gevuld met eten in de handen. Ze zetten die voor ieder hulpje. In stilte begint iedereen met eten. Ik zwijg ook maar. Het eten was nog best smakelijk, gelukkig maar. Het plastic broekje wat Katie me ook had aangedaan maakt best wel wat geluid als ik ook maar een beetje beweeg. Als je klaar bent mag je gewoon opstaan en doorgaan met waar je mee bezig was dus ik ga ook weer terug naar mijn kamer.
Tijdens het eten heb ik ook weer veel geplast, maar niet meer gepoept in deze luier. Ik mag dus ook geen nieuwe luier voorlopig. Verdrietig loop ik door de wijde gangen naar mijn kamer. Daar aangekomen doe ik de deur dicht. Tranen vullen mijn ogen. Ik laat me op mijn knieën vallen. Ik begin met huilen. ''Wat is dit voor een zieke wereld?''. Ik voel me meer een object dan een mens op dit moment. Een paar minuten blijf ik in een wanhopige status. Een straaltje plas verrast me terwijl ik op de grond lig, verdwaald in mijn wanhoop. De luier kan niet veel plas meer hebben, maar ik heb nog steeds niet gepoept. Ik droog mijn tarnen en sta op. Ik loop rustig de deur uit en klop op de deur van de kamer naast me. Daar ligt Katie geloof ik.
Voorzichtig klop ik op de deur. ''Hey Jenn, moet ik je weer helpen met verschonen?''. Ik kijk naar de grond en schud mijn hoofd. ''Mag niet.''. Katie knikt haar hoofd. ''Maar je gaat lekken?''. Ik schudt mijn hoofd nu ja. Ze pakt me bij mijn handen en begeleidt me naar dezelfde badkamer als vorige keer. Ze legt me weer op de verschoningstafel en maakt mijn luier open. Ze kijkt naar mij en geeft me een vriendelijke glimlach. ''Hoe oud ben je eigenlijk Katie?''. Vraag ik verlegen. Terwijl ze naar een van de kastjes aan de muur loopt geeft ze antwoord. ''Geen idee eigenlijk, ze zeggen dat ik 18 ben. Maar ik heb stiekem in wat papieren gekeken en daar staat dat ik jonger dan dat ben. Maar niet hoe oud precies.''.
Ze loopt weer terug naar mij met twee witte stroken die best wel lijken op de binnenkant van een luier. ''Dit zijn boosters, ze kunnen extra urine absorberen waardoor je langer met je luier kan doen.''. Ze tilt me bij de enkels omhoog en doet de boosters in de luier. Ze legt mij weer goed op de luier en doet nog wat talk poeder over mijn kruis voor ze hem dicht maakt. ''Kan ik ook verschoond worden? Ik leg je wel uit als dat nodig is. Pak eerst maar een luier van mijn kamer.''. Ik loop naar haar kamer en merk dat zij een opklapbaar hekje heeft bij haar bed. Onder haar bed pak ik een luier en loop weer terug naar de verschoon ruimte. De luier voelt nu nog vreemder met de boosters die hem nog dikker maken. Lopen gaat nu ook moeilijker sinds de luier nu ook lager hangt.
Ik loop de kamer in en zie Katie op de tafel liggen met haar schort omhoog gevouwen. Een compleet doorweekte luier ligt tussen haar dijen. Verlegen loop ik naar haar toe en maak de luier open. Als ik de inhoud zie kijk meteen even weg. Enorm vies dit. Aarzelend pak ik de natte doekjes en veeg haar kruis schoon. Voorzichtig trek ik de luier onder haar vandaan en rol ik die op. De nieuwe luier doe ik onder haar en doe zorgvuldig de rest van de stappen. Ik open de prullenbak en ruik de misselijke geur van oude vieze luiers. Katie bedankt me en loopt samen met mij weer naar mijn kamer. ''Het is zo meteen alweer bedtijd dus dan zal iemand je komen instoppen. 's nachts moet je een latex romper dragen, is makkelijker schoon te krijgen als je lekt.''.
Ik wens haar nog een goede nacht en ga mijn kamer in. Ik moet de avond dus met deze volle luier doorbrengen. Op de kamer doe ik de romper weer uit en doe ik ook een strakker plastic broekje aan. Als ik halfnaakt mijn broekje aan het trekken ben komt er een hulpje binnen. Het is een iets meer volwassen vrouw. Ze zegt verder niks tegen mij. Ze reikt in de onderste lade en trekt er een roze latex romper uit. Ze maakt de achterkant van mijn bh los en begint die van me af te halen. Ik doe maar gewoon mee. Ik stap in de romper en zij maakt de rits op de rug dicht. De lange mouwen hebben geen opening voor de handen waardoor ik vuisten moet maken. Ik ga op bed liggen en ze maakt mijn handen boven mijn hoofd aan het bed vast met medische handboeien. Stil verlaat ze de kamer weer en doet de deur dicht en op slot.
Laatst bewerkt: