Ongelukjes van Annelieke
- Onderwerp starter broekplassertje1990
- Startdatum
broekplassertje1990
Gewaardeerd Lid
Bedankt voor al jullie lieve reacties!!!!
Hoofdstuk 5.
Terwijl Annelieke boos op haar bed zit, omdat ze een zwemluier aan moet als ze wil gaan zwemmen, wordt er op de deur van de hut geklopt.
Marijke staat aan de andere kant van de deur. Ze klopt een paar keer aan en loopt dan naar binnen.
"Ga je mee zwemmen, Annelieke?" Vraagt ze.
"Nee, ik ga niet mee" antwoord Annelieke.
"Oh, wat jammer, waarom dan niet?"
"Ik moet een zwemluier aan als we gaan zwemmen. Dat ga ik niet doen. Ik ben geen baby meer! Luiers zijn voor baby's! Ik ben verdorie al 23 jaar. En... ik ben al zindelijk"
"Maar..." even is het stil. Dan besluit Marijke om haar toch over te halen:
"Kijk.. je hebt al veel ongelukjes gehad op de boot. Je hebt nu ook een luier om en iedereen van onze groep weet dat. Het is niet erg dat je nog niet zindelijk bent, ook al ben je al 23 jaar. Niemand van ons vind dat erg. En of je nou hier in de hut zit met een luier om of je ligt lekker in het zwembad met een luier om. Weet je? In het zwembad is iedereen alleen maar bezig met plezier maken. Niemand kijkt naar jouw luier hoor!!"
Annelieke is even stil. 'Tja, of ik nou hier een luier om heb of in het zwembad, dat maakt eigenlijk niet uit inderdaad'.
Omdat Annelieke zo graag wil zwemmen, besluit ze te zeggen: "oke dan, ik doe de zwemluier wel aan. Wil jij misschien dan samen met mij naar het zwembad lopen?"
"Is goed" zegt Marijke. "Ik wacht hier wel even" en ze gaat rustig zitten op het bed van Vivienne.
Vivienne is blij dat Marijke Annelieke heeft kunnen overhalen om toch te gaan zwemmen. Ze kleedt Annelieke snel om. De zwemluier is zo aan en ook haar bikini topje heeft ze snel aangetrokken.
Marijke en Annelieke lopen samen naar het zwembad, 1 verdieping hoger.
In het zwembad blijkt inderdaad dat iedereen gewoon lekker door zwemt, waar Annelieke bang was dat alles in 1 klap stil zou vallen en dat iedereen dan naar haar en haar luier zou kijken.
Eenmaal in het water ziet natuurlijk niemand meer dat Annelieke een luier om heeft. Er wordt heerlijk gezwommen en met een balletje over gegooid.
Dan is het tijd voor de glijbaan. Marijke en Annelieke staan samen in de rij. Annelieke is de luier al vergeten. Tot ze achter zich hoort: "mama, die mevrouw heeft nog een luier om. Als je zo oud bent dan hoor je toch geen luier meer te dragen? Dan moet je toch gewoon een bikini aan?"
Een klein meisje, jaar of 4, zegt dit tegen haar moeder.
Haar moeder reageert tegen het meisje en zegt: "ik denk dat die mevrouw misschien is zoals tante Karlijn, een beetje gehandicapt. En die kunnen dan vaak hun plasjes niet ophouden. In dit zwembad moet je zindelijk zijn als je een bikini aan wilt."
Annelieke kan wel door de grond zakken. Gehandicapt? Ik? Niet zindelijk?
Annelieke begint te huilen. Gelukkig is daar Marijke die troost biedt: "laat ze dat lekker denken joh, wij weten wel beter. Wie het eerst beneden is!!!!"
Met veel plezier glijden de beide dames van de glijbaan af. Als ze het zwembad uitstappen, om nog een keer in de rij te gaan staan, hoort Annelieke haar naam. Vivienne roept haar.
"Kom je even? Dan kan ik even kijken of je luier nog schoon is!"
Annelieke schaamt zich diep. Daar staat ze dan, midden in het zwembad. Met een luier om die nu gecontroleerd wordt op een poepbroek.
"Ah, gelukkig, je hebt niet gepoept. Knap hoor!! Heb je soms al wel in je luier geplast?"
"Ik denk het niet" zegt Annelieke.
Na dit tafereel mogen de meiden nog een half uurtje zwemmen en dan is het echt wel tijd voor de lunch!
Vivienne en Annelieke lopen samen naar de verschoonruimte. De zwemluier mag eindelijk af! Hij voelt toch wat zwaarder dan een gewone luier.
Vivienne smeert opnieuw het plassertje en de billen van Annelieke in met baby olie en talkpoeder. Daarna doet ze Annelieke een nieuwe luier om. Daar overheen doet ze hetzelfde rompertje als vanochtend en daar overheen de lichte skinny jeans.
Annelieke is er weer klaar voor!
Om 13.30u is het tijd voor de lunch. Iedereen smult lekker van wat boterhammen na het zwemmen.
Daarna is het weer tijd voor wat spelletjes.
Er hangt weer een ontspannen sfeer en iedereen is relaxt. Zelfs Annelieke. Ze lijkt zich wat rustiger te voelen sinds ze luiers draagt. Daar is ze zich zelf niet bewust van, maar het valt Vivienne wel op.
Tegen 15.00u is het moment aangebroken waar iedereen even 'eigen tijd' heeft. De een leest een boek, de ander loopt een rondje over de boot, de volgende doet een drankje aan de bar, etc.
Vivienne en Annelieke besluiten naar de hut te gaan. Vivienne merkt aan Annelieke dat ze best moe is. Misschien is het tijd voor een middagslaapje?
Als Vivienne dit voorstelt besluit Annelieke gelijk in te stemmen met dit voorstel. Vivienne zegt: "we trekken je spijkerbroek wel even uit, kun je lekker in je rompertje even gaan liggen".
Zo gezegd, zo gedaan.
"Uhm, Annelieke... je luier is wel erg dik, heb jij soms per ongeluk een plasje in je luier laten lopen?"
"Nee, dat heb ik niet gedaan. Ik ben al zindelijk. Dus als ik moet plassen, dan zeg ik het wel".
"Mag ik toch even voelen?" Vraagt Vivienne.
Al snel zegt Vivienne dat haar luier wel degelijk nat is. Ze heeft een ongelukje gehad, denkt Vivienne, want ze heeft het niet eens gemerkt.
In no-time heeft Annelieke een schone luier om. Nu is het tijd om te gaan slapen. Even een middagdutje.
"Slaap lekker lieverd, ik kom je rond half 5 wakker maken!"
Annelieke krijgt de slaap niet snel te pakken. Ze moet alsmaar denken aan hoe het mogelijk is dat ze niet heeft gemerkt dat ze moest plassen.
Na aan klein kwartiertje is ze zo moe dat ze in slaap valt.
Om 16.40u komt Vivienne in de hut kijken. Het is er nog erg stil, blijkbaar heeft Annelieke het middagdutje dus echt nodig.
Zodra ze de hut in stapt ruikt ze het al gelijk. Dit is niet helemaal goed gegaan.
Annelieke wordt rustig wakker. "Annelieke, ik denk dat je tijdens het slapen een beetje in je luier hebt gepoept. Ik denk dat je even zo ontspannen was tiidens het slaapje, dat je even niet door hebt gehad dat je moest poepen. Het geeft helemaal niks, ik geef je gewoon even fijn een schone luier".
Annelieke begint te snikken en raakt in paniek. Er schiet van alles door haar hoofd. Vivienne krijgt Annelieke dit keer niet rustig. Er gaat zeker een half uur voorbij, ook medicatie helpt amper.
Annelieke blijft maar snikken en schreeuwen. "Ik ben geen baby. Ik wil niet meer in mijn broek plassen. Ik wil groot zijn. Ik wil een onderbroekje aan".
Het gaat van kwaad tot erger.
Vivienne is ten einde raad als ze Annelieke zo overstuur ziet. Ze besluit er een collega begeleider bij te halen. Ook zij, Lotte, schrikt als ze Annelieke ziet.
Lotte is begeleider op de meervoudig gehandicaptengroep. "Ik heb wel een idee, ik ga even wat ophalen" zegt Lotte.
Al snel is Lotte terug, ze heeft een volwassenen speen opgehaald. Lotte neemt de zorg voor Annelieke heel even over van de uitgeputte Vivienne.
Ze legt Annelieke op bed en stopt de speen in haar mond. Ze praat liefkozend tegen haar en beetje bij beetje wordt Annelieke rustiger. "Geef haar maar een schone luier, Vivienne! Daar knapt ze vast van op, als ze weer lekker schone billetjes heeft".
In 10 minuten krijgen de beide begeleiders Annelieke rustig. Een schone luier en een speen doen wonderen.
Zodra Annelieke in de gaten heeft dat ze een speen in haar mond heeft, spuugt ze hem gelijk uit. "Ik ben geen baby meer!"
"Je werd heel rustig van de speen" zegt Lotte.
"Ook een schone luier deed wonderen!"
"Nou, dat is fijn" zei Annelieke, "maar ik zou nu graag weer gewoon 23 willen zijn. Mag ik een onderbroekje aan ipv de luier? En wil je die speen alsjeblieft gauw weer opruimen? Niemand mag dat weten!!"
"Komt goed Anneliek" zei Vivienne. "Kom, we gaan terug naar de groep. Zij zitten al aan tafel."
"Maar... mn luier dan?"
"Die heb je voorlopig nog wel even nodig. 2 plasjes op de wc, dan mag hij af"
Samen lopen ze terug naar de woonruimte. Er hangt een gespannen sfeer. Annelieke was blijkbaar niet de enige die het deze middag moeilijk had.
Bjorn is goed op dreef. Zodra Vivienne en Annelieke binnen komen, begint hij te schelden: "Hee broekenpoeper, luiermeisje, BABY!!!"
Annelieke staat stijf van de schrik.
Dit is het toppunt voor de begeleiding. Ze pakken bjorn vast en nemen hem mee naar zijn hut. Daar mag hij even afkoelen en hij is pas weer welkom als hij weer rustig is.
Annelieke weet niet wat haar overkomt. Bjorn kan er niks aan doen, dat weet ze, maar... het maakt haar wel verdrietig.
"Vivienne, ik .. ik.. ik schrok zo erg van Bjorn.. en ik wil zo graag een grote meid zijn. Maar toen hij zo schreeuwde heb ik volgens mij in mijn broek geplast."
"Je hebt niet in je broek geplast lieverd, je hebt een luier om"
"Maar ik voelde het warm worden"
"Oh, nouja, dan heb je misschien in je luiertje geplast. Ik zal straks wel even kijken. Het geeft echt niets Anneliek. Je kunt er niks aan doen. Ga eerst maar even lekker eten.
Tijdens het eten klaart de sfeer zichtbaar op. Ook Annelieke ontspant weer.
Tegen een uur of half 8 loopt Annelieke naar Vivienne toe. "Kom gauw, ik moet plassen".
Zo snel als ze kunnen rennen ze naar de wc's. Vivienne trekt de broek van Annelieke naar beneden en voelt aan haar luier. 'Mooi, die is nog droog'
Ze zet Annelieke zo snel mogelijk op de wc. Er zijn een paar druppeltjes plas op de grond gekomen, maar het grootste deel van haar plasje is in de wc gekomen gelukkig! "Knappe meid, goed gedaan!!" Roept Vivienne! Annelieke straalt van trots.
Zodra ze terug op de groep zijn roept ze bij binnenkomst tegen de groep: "ik ben zindelijk! Ik heb op de wc geplast en mijn luier is nog droog!!"
Iedereen begint te klappen.
Gaat dit Annelieke nog een keer lukken? Is ze nu echt helemaal zindelijk? Of was dit een toevalstreffer?
Hoofdstuk 5.
Terwijl Annelieke boos op haar bed zit, omdat ze een zwemluier aan moet als ze wil gaan zwemmen, wordt er op de deur van de hut geklopt.
Marijke staat aan de andere kant van de deur. Ze klopt een paar keer aan en loopt dan naar binnen.
"Ga je mee zwemmen, Annelieke?" Vraagt ze.
"Nee, ik ga niet mee" antwoord Annelieke.
"Oh, wat jammer, waarom dan niet?"
"Ik moet een zwemluier aan als we gaan zwemmen. Dat ga ik niet doen. Ik ben geen baby meer! Luiers zijn voor baby's! Ik ben verdorie al 23 jaar. En... ik ben al zindelijk"
"Maar..." even is het stil. Dan besluit Marijke om haar toch over te halen:
"Kijk.. je hebt al veel ongelukjes gehad op de boot. Je hebt nu ook een luier om en iedereen van onze groep weet dat. Het is niet erg dat je nog niet zindelijk bent, ook al ben je al 23 jaar. Niemand van ons vind dat erg. En of je nou hier in de hut zit met een luier om of je ligt lekker in het zwembad met een luier om. Weet je? In het zwembad is iedereen alleen maar bezig met plezier maken. Niemand kijkt naar jouw luier hoor!!"
Annelieke is even stil. 'Tja, of ik nou hier een luier om heb of in het zwembad, dat maakt eigenlijk niet uit inderdaad'.
Omdat Annelieke zo graag wil zwemmen, besluit ze te zeggen: "oke dan, ik doe de zwemluier wel aan. Wil jij misschien dan samen met mij naar het zwembad lopen?"
"Is goed" zegt Marijke. "Ik wacht hier wel even" en ze gaat rustig zitten op het bed van Vivienne.
Vivienne is blij dat Marijke Annelieke heeft kunnen overhalen om toch te gaan zwemmen. Ze kleedt Annelieke snel om. De zwemluier is zo aan en ook haar bikini topje heeft ze snel aangetrokken.
Marijke en Annelieke lopen samen naar het zwembad, 1 verdieping hoger.
In het zwembad blijkt inderdaad dat iedereen gewoon lekker door zwemt, waar Annelieke bang was dat alles in 1 klap stil zou vallen en dat iedereen dan naar haar en haar luier zou kijken.
Eenmaal in het water ziet natuurlijk niemand meer dat Annelieke een luier om heeft. Er wordt heerlijk gezwommen en met een balletje over gegooid.
Dan is het tijd voor de glijbaan. Marijke en Annelieke staan samen in de rij. Annelieke is de luier al vergeten. Tot ze achter zich hoort: "mama, die mevrouw heeft nog een luier om. Als je zo oud bent dan hoor je toch geen luier meer te dragen? Dan moet je toch gewoon een bikini aan?"
Een klein meisje, jaar of 4, zegt dit tegen haar moeder.
Haar moeder reageert tegen het meisje en zegt: "ik denk dat die mevrouw misschien is zoals tante Karlijn, een beetje gehandicapt. En die kunnen dan vaak hun plasjes niet ophouden. In dit zwembad moet je zindelijk zijn als je een bikini aan wilt."
Annelieke kan wel door de grond zakken. Gehandicapt? Ik? Niet zindelijk?
Annelieke begint te huilen. Gelukkig is daar Marijke die troost biedt: "laat ze dat lekker denken joh, wij weten wel beter. Wie het eerst beneden is!!!!"
Met veel plezier glijden de beide dames van de glijbaan af. Als ze het zwembad uitstappen, om nog een keer in de rij te gaan staan, hoort Annelieke haar naam. Vivienne roept haar.
"Kom je even? Dan kan ik even kijken of je luier nog schoon is!"
Annelieke schaamt zich diep. Daar staat ze dan, midden in het zwembad. Met een luier om die nu gecontroleerd wordt op een poepbroek.
"Ah, gelukkig, je hebt niet gepoept. Knap hoor!! Heb je soms al wel in je luier geplast?"
"Ik denk het niet" zegt Annelieke.
Na dit tafereel mogen de meiden nog een half uurtje zwemmen en dan is het echt wel tijd voor de lunch!
Vivienne en Annelieke lopen samen naar de verschoonruimte. De zwemluier mag eindelijk af! Hij voelt toch wat zwaarder dan een gewone luier.
Vivienne smeert opnieuw het plassertje en de billen van Annelieke in met baby olie en talkpoeder. Daarna doet ze Annelieke een nieuwe luier om. Daar overheen doet ze hetzelfde rompertje als vanochtend en daar overheen de lichte skinny jeans.
Annelieke is er weer klaar voor!
Om 13.30u is het tijd voor de lunch. Iedereen smult lekker van wat boterhammen na het zwemmen.
Daarna is het weer tijd voor wat spelletjes.
Er hangt weer een ontspannen sfeer en iedereen is relaxt. Zelfs Annelieke. Ze lijkt zich wat rustiger te voelen sinds ze luiers draagt. Daar is ze zich zelf niet bewust van, maar het valt Vivienne wel op.
Tegen 15.00u is het moment aangebroken waar iedereen even 'eigen tijd' heeft. De een leest een boek, de ander loopt een rondje over de boot, de volgende doet een drankje aan de bar, etc.
Vivienne en Annelieke besluiten naar de hut te gaan. Vivienne merkt aan Annelieke dat ze best moe is. Misschien is het tijd voor een middagslaapje?
Als Vivienne dit voorstelt besluit Annelieke gelijk in te stemmen met dit voorstel. Vivienne zegt: "we trekken je spijkerbroek wel even uit, kun je lekker in je rompertje even gaan liggen".
Zo gezegd, zo gedaan.
"Uhm, Annelieke... je luier is wel erg dik, heb jij soms per ongeluk een plasje in je luier laten lopen?"
"Nee, dat heb ik niet gedaan. Ik ben al zindelijk. Dus als ik moet plassen, dan zeg ik het wel".
"Mag ik toch even voelen?" Vraagt Vivienne.
Al snel zegt Vivienne dat haar luier wel degelijk nat is. Ze heeft een ongelukje gehad, denkt Vivienne, want ze heeft het niet eens gemerkt.
In no-time heeft Annelieke een schone luier om. Nu is het tijd om te gaan slapen. Even een middagdutje.
"Slaap lekker lieverd, ik kom je rond half 5 wakker maken!"
Annelieke krijgt de slaap niet snel te pakken. Ze moet alsmaar denken aan hoe het mogelijk is dat ze niet heeft gemerkt dat ze moest plassen.
Na aan klein kwartiertje is ze zo moe dat ze in slaap valt.
Om 16.40u komt Vivienne in de hut kijken. Het is er nog erg stil, blijkbaar heeft Annelieke het middagdutje dus echt nodig.
Zodra ze de hut in stapt ruikt ze het al gelijk. Dit is niet helemaal goed gegaan.
Annelieke wordt rustig wakker. "Annelieke, ik denk dat je tijdens het slapen een beetje in je luier hebt gepoept. Ik denk dat je even zo ontspannen was tiidens het slaapje, dat je even niet door hebt gehad dat je moest poepen. Het geeft helemaal niks, ik geef je gewoon even fijn een schone luier".
Annelieke begint te snikken en raakt in paniek. Er schiet van alles door haar hoofd. Vivienne krijgt Annelieke dit keer niet rustig. Er gaat zeker een half uur voorbij, ook medicatie helpt amper.
Annelieke blijft maar snikken en schreeuwen. "Ik ben geen baby. Ik wil niet meer in mijn broek plassen. Ik wil groot zijn. Ik wil een onderbroekje aan".
Het gaat van kwaad tot erger.
Vivienne is ten einde raad als ze Annelieke zo overstuur ziet. Ze besluit er een collega begeleider bij te halen. Ook zij, Lotte, schrikt als ze Annelieke ziet.
Lotte is begeleider op de meervoudig gehandicaptengroep. "Ik heb wel een idee, ik ga even wat ophalen" zegt Lotte.
Al snel is Lotte terug, ze heeft een volwassenen speen opgehaald. Lotte neemt de zorg voor Annelieke heel even over van de uitgeputte Vivienne.
Ze legt Annelieke op bed en stopt de speen in haar mond. Ze praat liefkozend tegen haar en beetje bij beetje wordt Annelieke rustiger. "Geef haar maar een schone luier, Vivienne! Daar knapt ze vast van op, als ze weer lekker schone billetjes heeft".
In 10 minuten krijgen de beide begeleiders Annelieke rustig. Een schone luier en een speen doen wonderen.
Zodra Annelieke in de gaten heeft dat ze een speen in haar mond heeft, spuugt ze hem gelijk uit. "Ik ben geen baby meer!"
"Je werd heel rustig van de speen" zegt Lotte.
"Ook een schone luier deed wonderen!"
"Nou, dat is fijn" zei Annelieke, "maar ik zou nu graag weer gewoon 23 willen zijn. Mag ik een onderbroekje aan ipv de luier? En wil je die speen alsjeblieft gauw weer opruimen? Niemand mag dat weten!!"
"Komt goed Anneliek" zei Vivienne. "Kom, we gaan terug naar de groep. Zij zitten al aan tafel."
"Maar... mn luier dan?"
"Die heb je voorlopig nog wel even nodig. 2 plasjes op de wc, dan mag hij af"
Samen lopen ze terug naar de woonruimte. Er hangt een gespannen sfeer. Annelieke was blijkbaar niet de enige die het deze middag moeilijk had.
Bjorn is goed op dreef. Zodra Vivienne en Annelieke binnen komen, begint hij te schelden: "Hee broekenpoeper, luiermeisje, BABY!!!"
Annelieke staat stijf van de schrik.
Dit is het toppunt voor de begeleiding. Ze pakken bjorn vast en nemen hem mee naar zijn hut. Daar mag hij even afkoelen en hij is pas weer welkom als hij weer rustig is.
Annelieke weet niet wat haar overkomt. Bjorn kan er niks aan doen, dat weet ze, maar... het maakt haar wel verdrietig.
"Vivienne, ik .. ik.. ik schrok zo erg van Bjorn.. en ik wil zo graag een grote meid zijn. Maar toen hij zo schreeuwde heb ik volgens mij in mijn broek geplast."
"Je hebt niet in je broek geplast lieverd, je hebt een luier om"
"Maar ik voelde het warm worden"
"Oh, nouja, dan heb je misschien in je luiertje geplast. Ik zal straks wel even kijken. Het geeft echt niets Anneliek. Je kunt er niks aan doen. Ga eerst maar even lekker eten.
Tijdens het eten klaart de sfeer zichtbaar op. Ook Annelieke ontspant weer.
Tegen een uur of half 8 loopt Annelieke naar Vivienne toe. "Kom gauw, ik moet plassen".
Zo snel als ze kunnen rennen ze naar de wc's. Vivienne trekt de broek van Annelieke naar beneden en voelt aan haar luier. 'Mooi, die is nog droog'
Ze zet Annelieke zo snel mogelijk op de wc. Er zijn een paar druppeltjes plas op de grond gekomen, maar het grootste deel van haar plasje is in de wc gekomen gelukkig! "Knappe meid, goed gedaan!!" Roept Vivienne! Annelieke straalt van trots.
Zodra ze terug op de groep zijn roept ze bij binnenkomst tegen de groep: "ik ben zindelijk! Ik heb op de wc geplast en mijn luier is nog droog!!"
Iedereen begint te klappen.
Gaat dit Annelieke nog een keer lukken? Is ze nu echt helemaal zindelijk? Of was dit een toevalstreffer?
Laatst bewerkt:
luierdromer
Niet geschoten is altijd mis.
Denk dat het een positieve toevalstreffer is.
Verder zou het goed zijn als Bjorn zelf een luier om krijgt met de verplichting deze te gebruiken.
Verder zou het goed zijn als Bjorn zelf een luier om krijgt met de verplichting deze te gebruiken.
KoningLuier
Nieuw lid
Echt een mooi verhaal, ook lekker snel een nieuw hoofdstuk!
Ik heb wel een foutje gevonden:
Ik heb wel een foutje gevonden:
Hierboven wordt gesproken over Marijke, terwijl hieronder gesproken wordt over Maaike en later in het hoofdstuk weer Marijke. Ik denk dat Maaike eigenlijk Marijke moet zijn?
Pink skirt sissy
Nieuw lid
ik ben gek op dit verhaal maar ook omdat het toch veel realiteit heeft dus laat het alsjeblieft in deze sfeer
GroteBahGedaan
Nieuw lid
Waar blijft het volgende hoofdstuk? Anders ga ik zelf het vervolg schrijven hoor.... Kan namelijk niet meer wachten om dit verhaal verder te kunnen lezen!
Pink skirt sissy
Nieuw lid
Inderdaad erg jammer
| Thread starter | Similar threads | Forum | Replies | Date |
|---|---|---|---|---|
| D | Kletsen over Omorashi? | Broekplassers en Poepers | 21 | |
| D | ongelukjes in het openbaar | O | 1 | |
|
"ongelukjes" van ons | Broekplassers en Poepers | 3 | |
| B | Ongelukjes | Broekplassers en Poepers | 3 | |
| I | ongelukjes | Broekplassers en Poepers | 91 |