Verhaal Klaar onwetende vergeeflijkheid

diaperdrenthe

wees wie je wilt zijn in het leven.
deel 9

de fietsrit richting de huis van Janneke duurde langer dan gepland.
ik wist namelijk alleen de route die ik gezien had bij haar in de auto.
dus het was een soms een gok of ik de juiste richting nam.
maar ik had haar huis gevonden.
maar hij zag er donker uit. er brandde geen licht.
het was immers al 11 uur geweest.

ik nam de gok om toch aan te bellen, terug gaan was voor mij geen optie.
ik stond met trillende benen bij de voordeur en belde aan.
ik wachtte een tijdje maar gelukkig hoorde ik beweging.
alleen stond er een grote man in de door, die nors keek.

ik voelde me geschrokken door de man en had gelijk het gevoel dat ik verkeerd zat.
ik wou me excuses aanbieden maar de man onderbrak me en vroeg wie ik zocht.
Janneke zei ik, en de man zei dat het zijn vrouw is die ik dus zocht.
Hij vroeg verder niks en zei dat ik binnen moest komen en dat hij Janneke wel op hield.
ik stond in de gang terwijl de man naar boven liep.

In een badjas kwam Janneke naar beneden, ze keek me aan.
Opnieuw verliet een stortbui van tranen en ik werd getroost door haar.
gelukkig duurde me huilbui niet lang en kon ik in kalmte vertellen wat er gebeurd was.
ik vertelde van me droom en me ongelukje in bed, en hoe ik dat oploste.
maar totaal geen hulp of begrip kreeg van me ouders. Dat ik gewoon werd vernederd en beledigd.
ik kreeg volle begrip van Janneke maar ook onbegrip hoe mijn ouders dit konden doen.
het waren totaal geen mensen met verzorgende of ouderlijke instinct.

ik kon voor vanavond wel slapen en eventueel als het moet ook de weekend.
maar ik moest nu wel dan naar bed toe. Dat vond ik geen probleem, want ik was aardig moe van deze dag. En wou graag onder de dekens wezen.
ik liep gezamenlijk naar boven toe en werd zonder vragen naar de kamer gebracht. waar de verschoonkast stond.

ik moest me broek uit en me onderbroek en werd zo op de tafel getild en op de kussen gelegd.
met de ervaring van Janneke was ik in no-time geluierd. Janneke deed me een speentje in me mond en zei dat ik er leuk uit zag als een klein jongetje.
ik moest hiervan blozen en werd daarna van de kast afgetild en werd naar de logeerbed gebracht.
morgen vroeg moest ik wel de man van haar leren hij is die gene die de beslissing neemt of ik voor het weekend mag blijven of niet.
Janneke wenste me goede nachtrust en ging terug naar bed.
ik besloot om mijn hoofd op nul te zetten zodat ik zelf snel in slaap viel.

volgende ochtend werd ik wakker door Janneke. als een moeder controleerde ze mijn luier of hij nog droog was.Hij was ook nog droog en ze vroeg of ik hem om wou houden als we gingen ontbijten.
ik vond het prima en liep zonder schaamte uit bed met Janneke mee naar beneden.
Aan de keukentafel zat de grote imposante man van Janneke een krant te lezen.

hij zag mij en zei goede morgen. vouwde zijn krant dicht en liep om mij af.
hij was echt groot toen hij zo voor mij stond. hij stak zijn hand uit en stelde zich voor
Ik ben Jelmer en jij bent toch Ivan?
ik schudde zijn hand en keek recht in zijn ogen en zei dat ik inderdaad Ivan heette.
hij gebaarde dat ik maar moest gaan zitten en wat te eten.

op tafel stond vers brood met beleg en er werd melk aangeboden.
Janneke zat ook aan de keuken tafel te ontbijten en we waren dus met drie man.
gezellig en lekker aan het eten. er werd niet veel gepraat maar het was vele malen beter dan hoe ik normaal ontbeet.
door het eten en drinken had ik dus al snel aandrang om te gaan plassen.

ik stond op en vroeg waar de wc was.
Janneke lachte en zei dat ze het niet ging vertellen omdat ik nog een luier om had.
ik keek verbaasd maar de boodschap was duidelijk. ik mocht rustig in me luier doen.
dus ik ging weer zitten en zorgde dat ik plaste.
alleen ging het niet gemakkelijk omdat twee anderen zonder blikken of blozen aan het eten was.

na het eten moest ik van Jelmer mee komen naar de woonkamer.
Hij zei met een serieuze toon dat we moesten praten over mijn bedoelingen hier.
 

diaperdrenthe

wees wie je wilt zijn in het leven.
Deel 10

In de woonkamer ging Jelmer in zijn luie stoel zitten en wees dat ik ook moest gaan zitten.
Ik wist niet wat ik moest verwachten, maar ik zat wel vol Spanningen.
Het bleef even stil tot Jelmer mij recht aankeek en vroeg wat ik wil.
ik begreep die vraag niet direct dus ik vroeg af wat hij bedoelt.

Nou Ivan mijn vrouw en ik praten best veel met elkaar en ik heb al aardig wat gehoord over je situatie.
en ik weet wat mijn vrouw tegen jou gezegd heeft. Maar dat heeft ze wel zonder overleg gedaan.
en als ik niet er mee eens bent of ik merk dat de vork anders in de steel zit.
dan ben je niet welkom, dus ik wil heel graag weten met welke bedoelingen zit je hier?

Jelmer was direct , maar ik wist niet wat ik moest antwoorden ik weet niet echt wat ik deed nu.
ik beet op me lippen en dacht na.
Jelmer zag me denken en vroeg of ik hier wou blijven voor de weekend.
Ja dat zal ik graag willen.
dat is prima zei Jelmer en hij sprak verder.
En dan na de weekend weer terug naar je eigen huis ?

ik zweeg. terug naar huis. het was fijner geweest als ik niet bij me ouders thuis woonde.
ik had gelukkig niet vaak interacties met me ouders en ik wenste dat wel.
maar die keren dat er wat interacties zijn voelde ik me vaak ongemakkelijk en niet welkom of gewenst.
al wist ik wel dat ik wel dat ik niet gewest was. loog ik me zelf voor dat het wel anders kon wezen.
terwijl ik diep in me gedachten was voelde ik een hand op me schouder en keek recht in de ogen van Jelmer.
Die nu recht voor me stond.

Ivan je bent hier voor langere tijd welkom .Ik geloof je wel maar ik moest je even privé spreken.
ondanks je niet veel gezegd hebt kan ik genoeg van je kunnen aflezen.
Ik zal zo met me vrouw wat overleggen. Want je moet wel wat privé spullen hier hebben.
dus de logeer kamer wordt voor nu tijdelijk jou kamer.
maar we gaan vandaag wel dus naar je huis toe.
ik wist niet wat ik hoorde, ik sprong weer in de tranen

Je hoeft niet te huilen Ivan, Terwijl Jelmer dat zei veegde hij wat tranen weg uit me gezicht.
ga maar naar Janneke toe en zorg dat je uit die natte luier komt.
ik zocht de kracht op om omhoog te staan terwijl ik opstond kreeg ik klap op me geluierde kont.
een doffe ploffende geluid was te horen.

ik liep de keuken in waar Janneke druk bezig was met was met wat huishoudelijke taken.
ze zag dat ik nog waterige tranen had.
een bezorgde blik kwam haar af toen ik naar haar toe liep.
ze omhelsde me en vroeg of haar man te streng was

nee zei ik hij is juist heel aardig, maar ik moest naar je toe om mijn luier te verschonen.
Janneke pakte me hand en we liepen de trap omhoog.
richting de verschoon kamer.
Ik werd opgetild en me luier werd los getrokken. en werd schoongemaakt met wat vochtige babydoekjes
maar voordat ik wist had ik een nieuwe luier om.
ik keek verrast en Janneke zag me.

Wou je geen luier om dan Ivan?
ik keek de recht aan en ik wist het niet. maar ik vond het wel prima zo.
ik was er wel gewend aangeraakt en het gaf een veilige gevoel.
Het is prima zo zei ik. en ik werd van de kast afgetild .
en trok me normale kleren aan. Nu ik een spijkerbroek aanhad voelde ik de luier wel erg goed zitten.
We gingen naar beneden.

Waar Jelmer stond te wachten op zijn vrouw en zei dat hij even kort met haar moest spreken over mij.
Janneke zei wel op grappige manier oh,ooh.Maar ik wist dat er niks aan de hand was.
ik mocht in de woonkamer gaan zitten. terwijl Jelmer en Janneke aan het praten waren in de keuken.
na een tijdje kwam Janneke in de woonkamer liep ze naar me toe en gaf ze me een stevige knuffel en zei.
Welkom in onze huis Ivan
 

diaperdrenthe

wees wie je wilt zijn in het leven.
ik weet niet hoelang het nog duurt.

maar naar mijn gevoel kom ik dichter bij het verhaal waar ik was begonnen.

ik vraag me af of iedereen de verschillende wendingen die deze verhaal heeft gekregen ook wel leuk vindt.
 

Abbjornnl

Wees jezelf ongeacht wat andere ervan zeggen
goed verhaal met her en der toch wat foutjes die met een volledige spelling en grammatica controle verhlopen kunnen worden.
al met al vind ik je verhaal goed en lees ik graag meer.
tevens wil ik graag de suggestie voor hoofdstuk nummers bij je post geven.

als cijfer geef ik nu een 7.
mochten de foutjes eruit gehaald kunnen worden wil ik evt ook wel voor je doen dan geef ik graag een 8,5 - 9
 

diaperdrenthe

wees wie je wilt zijn in het leven.
björn (XXIV) zei:
goed verhaal met her en der toch wat foutjes die met een volledige spelling en grammatica controle verholpen kunnen worden.
al met al vind ik je verhaal goed en lees ik graag meer.
tevens wil ik graag de suggestie voor hoofdstuk nummers bij je post geven.

als cijfer geef ik nu een 7.
mochten de foutjes eruit gehaald kunnen worden wil ik evt ook wel voor je doen dan geef ik graag een 8,5 - 9
ik schrijf de verhalen momenteel gewoon hier op het forum in plaats op een wordt document.
ik heb nog een oudere Windows versie, (xp)

maar er wordt wel in chrome spelsuggestie gegeven. wat wel baadt heeft.

alleen zie ik niet altijd wanneer ik bijvoorbeeld een hoofdletter of een punt moet gebruiken.

ik begrijp niet wat je bedoelt met je suggestie,
wil je graag bv dat het in plaats van deel 10 hoofdstuk 10 wordt?
 

Abbjornnl

Wees jezelf ongeacht wat andere ervan zeggen
bij onderwerp kan je de hoofdstukken of delen ook neer zetten zodat bij een nieuw stuk op het forum ook staat dat het een nieuw stuk is.
ipv: RE: onwetende vergeefelijkheid. bijv. onwetende vergeeflijkheid deel 10
ik werk met w8.1 en via telefoon.
 

diaperdrenthe

wees wie je wilt zijn in het leven.
deel 11 van,Onwetende vergeeflijkheid

Ik werd welkom geheten door Janneke. Die blij was met de beslissing die haar man Jelmer heeft genomen.
Jelmer zei dat we dan ook maar eens moesten gaan om me spullen op te halen.
Janneke hield me hand vast en keek me aan en zei.
Wees gewoon eerlijk tegen je ouders en laat je niet door hun gek maken.
Tenslotte je bent wel met me man daar en hij als het moet verdedigt je wel.

Ondanks de woorden stapte ik toch met moeite in de auto met Jelmer.
In de auto vroeg Jelmer om de adres die ik doorgaf en in de navigatie systeem werd ingevoerd.
De rit richting me huis was van een korte maar zwijgzame duur.
Jelmer was zeer gefocust tijdens het rijden. Terwijl ik me hoofd paar senarios aan het afspelen om moed te verzamelen.
ik wenste dat het precies ging zoals in me hoofd ging. Maar helaas is het nog nooit zo geweest.
ik ben niet de persoon die makkelijk ergens tegenin gaat of assertief genoeg.

Jelmer zei dat we er waren en ik keek en zag inderdaad me huis.
ik wachtte tot Jelmer zei of ik nog ging uitstappen. dus ik stapte uit de auto.
uit de auto gestapt voelde ik gelijk Jelmer achter me staan.
het gaf me moed om sneller naar de voordeur te lopen dan de slakkengang die ik in eerste instantie liep.
ik deed de deur open en liep naar binnen waar ik al snel oog in oog met me moeder stond.

O wie heb jij meegenomen ivan? vroeg ze.
Jelmer kwam naar voren en stelde zich voor.
Maar zei ook dat we de Spullen van Ivan gingen ophalen.

Me moeder keek verbaasd en vroeg waarom?
Jelmer keek mij eerst aan en vroeg of ik iets wou zeggen.
maar ik was dichtgeslagen en wist geen woord te zeggen.

Nou mevrouw Ivan ondanks dat hij 17 jaar is verdient hij nog wel liefde en aandacht in zijn leven.
helaas heb ik gemerkt dat dit bij jullie niet ten sprake is. En Ivan mag nog bepalen waar hij komt te wonen.
en ik zal gelijk kort sluiten jullie hebben nog alle verantwoordelijkheden over hem, dus ik verwacht maandelijks een bedrag van 350 euro om zijn kosten bij ons te vergoeden.
en mocht jullie bezwaar hebben dan gaan we naar de rechter toe en eisen we 17% van jullie vaste maandelijkse inkomen.
als ik het goed begrepen had, hebben u en uw man goede banen en hebben dus een ruime inkomen. dan is het veel meer dan 350 euro wat Ivan krijgt

Me moeder was totaal verrast door de woorden van Jelmer.
ze keek me aan en vroeg of het waar was dat ik dus uit huis ging
ik kreeg een hand op me schouder en had de moed om ja te zeggen tegen me moeder.
Me vader kwam van boven naar beneden en zag ons 3en staan en vroeg zich af er aan de hand was.
hij hoorde wat woorden over geld maar wist niet wat er speelde.

ik zei dat ik uit huis ging en ergens anders ging wonen en daarvoor 350 euro per maand nodig had.
Me vader werd boos. Niks ervan als jij uit huis gaat dan krijg je geen ene rooie cent van ons.
Wacht eens meneer zei Jelmer met een zware toon.
het is uw zoon en daar blijf je financieel verantwoordelijk voor. En ik zei net tegen uw vrouw dat 350 euro nog aardige bedrag was voor uw zoon. Anders gaan we voor 17% van jullie gezamenlijke inkomen.

Me vader werd nog kwader en kwam recht voor Jelmer te staan, Alleen was mijn vader een kleine opdonder vergeleken met Jelmer.
Waar denkt u dit soort onzin vandaan haalt. Het is wel misschien mijn zoon, Maar als hij kiest om ergens anders te wonen dan zie ik het niet meer als mijn verantwoording.
Nou meneer, ik ben advocaat en ik doe voornamelijk rechtszaken met jongeren zoals Ivan om hun belangen te behartigen.
En ik gegarandeerd u dat ik nog niks verloren heb.

Nu schrok me vader wel even. en stapte achteruit. en wreef met zijn beide handen over zijn gezicht om zijn woede te kalmeren.
Oke ik ga akkoord met die €350 euro en daar wordt dan alles mee betaald?
ja kost en inwoning wordt er mee betaald en zijn ziekenkosten. zijn studiekosten moeten jullie nog altijd wel apart betalen.

Me vader zuchtte diep, Het scheelt dat hij straks toch 18 is dan is het wel klaar hoop ik toch.
Jelmer zei dat dit doorliep tot mijn 21ste verjaardag.
dat meent u niet zei me vader.
Jelmer gaf me vader een visitekaartje en zei dat hij daarheen moest bellen om een afspraak te maken samen met me moeder.
En daar zal hij alles op zwart en wit zetten met de gemaakte afspraken.
(wat ik later niet wist zijn me ouders ook daadwerkelijk langs geweest en heeft Jelmer een contract gemaakt waarin stond dat me ouder elke maand het gewenste bedrag over moest maken naar me rekening, en als ze te laat waren . hadden ze twee maanden om het juiste bedrag te overmaken of anders ging het direct naar de rechter en werd er aanspraak gedaan om 17% van hun inkomen)

Nadat Jelmer zijn kaartje gegeven had zei Jelmer tegen me waar me kamer was zodat we mij spullen konden wegbrengen.
me Computer kleren en schoolspullen werden allemaal meegenomen en alles wat ik aan verzameling had en speelgoed.
in de half uur tijd dat we bezig waren . had ik geen hulp gehad van me beide ouders.
me ouders waren in de woonkamer nog aan het discussie aan het voeren.
we liepen de trap af en me moeder stond op en wachtte tot ik beneden was.

Heb je bijna al je spullen Ivan?
ja dit is de laatste doos. Alleen de meubels staan hier nog die komen we van de week wel halen op de bed na.
Oke is goed. Ivan ik vindt dit moeilijk om te zeggen.
Maar het spijt me voor Alles.Het spijt me dat ik niet een gewenste moeder voor je bent geweest
en het spijt me dat ik mezelf boven jou gekozen hebt. IK weet dat ik geen moeder voor je bent.En ik weet dat ik het nooit zal wezen. Maar ik voel me wel schuldig en heb wel het gevoel dat je het beste verdient en sorry dat het niet bij ons was.
ik weet niet wat ik nog meer moet zeggen en ik heb besloten je iets mee te geven waar je vader niet mee eens is.

ik keek me moeder aan, en voor het eerst zag ik een blik die ik nog nooit bij haar had gezien.
ik kon het niet plaatsen of het berouw was of bezorggelijkheid.
me moeder stond met een envelop in haar hand.
En legde deze in me doos. ze zei dat ik deze direct moet bekijken zodra ik in de auto was.
daarna deed ze iets heel ongebruikelijk wat ze nog nooit gedaan had.
Ze gaf me een knuffel en liep weg met een traan op haar wangen.

Ik wist niet wat ik moest zeggen of wat ik moest doen. Maar Jelmer zei dat we maar moesten gaan.
en dat hij de meubels binnenkort wel ophield.
ik zette de laatste doos in de auto en hield de envelop eruit.
en stapte in de auto en keek nog eens naar binnen in de huis van me ouders.
Niemand stond voor de raam en we reden weg.
ik Opende envelop en tot me verbazing was het geld. een bedrag van 2000 euro
 

diaperdrenthe

wees wie je wilt zijn in het leven.
ik begon de namen van de personages door,,, ik schreef jelmer terwijl ik ivan bedoelde/

ik hoop dat die fouten er niet inzit
 

Abbjornnl

Wees jezelf ongeacht wat andere ervan zeggen
nee in dit stukje zat maar een kein tik foutje bij de ene laatste keer staat ipv 17% !7% kan gebeuren en is niet schadelijk wel even corrigeerbaar.
de namen zijn niet inelkaar doorgelopen en staan zoals ze moeten.

citaat stukje waar het bovengenoemde foutje instaat: het is uw zoon en daar blijf je financieel verantwoordelijk voor. En ik zei net tegen uw vrouw dat 350 euro nog aardige bedrag was voor uw zoon. Anders gaan we voor !7% van jullie gezamenlijke inkomen.
 

luieluieraar

ik in m'n tena maxi o yeah
mooi stukje weer

bedenk wel dat XP niet weer ondersteunt word door microsoft en er dus virussen op kunnen zitten

gr LL
 

diaperdrenthe

wees wie je wilt zijn in het leven.
luieluieraar zei:
mooi stukje weer

bedenk wel dat XP niet weer ondersteunt word door microsoft en er dus virussen op kunnen zitten

gr LL
j\a helaas heeft deze nu genoeg,, veel spam en adwares
 

diaperdrenthe

wees wie je wilt zijn in het leven.
onwetende vergeeflijkheid deel 11

Ik ging ergens anders wonen. Bij Janneke en Jelmer.
En ik weet nu gewoon dat ik meer aandacht en liefde kreeg dan dat ik van me ouders had.
en geloof mij het werd goed ingehaald.
zoals elk verhaal komt er een einde en ik was begonnen met de einde om zo later het begin te vertellen.

maar me eigen verhaal wil ik niet zo makkelijk afronden, nee ik vertel graag het complete verhaal.
me verhaal van tegenslagen die uiteindelijk in succes is geworden.
een onwetende vergeeflijkheid zoals ik het zelf beschrijf.
maar goed ik zal verder gaan.

nadat de ongemakkelijk afscheid die ik nam van me moeder zat ik met een raar gevoel.
ik begreep niet de grote som geld wat ik gekregen heb. was dit een soort goedmakertje voor wat ik tekort ben gekomen?
ik weet het wist wel dat het net zo raar was voor me moeder, die zelf aan gaf geen echte moeder te wezen.
nu ik bij Janneke en Jelmer in kwam te wonen wist ik namelijk niet of ik hun als verzorgers moest zien of me nieuwe ouders.
ik was wel tenslotte 17 bijna 18 over paar maand.

maar wat Janneke voor me gedaan heeft is iets wat ik vind een moeder hoort te doen.
van haar had ik troost warmte en liefde gekregen, wat echt voor mij een totaal gemis was.
En Jelmer die ik nu kort ken, had ik al steun en vertrouwen gekregen. hij kwam voor mij op.
En hij is misschien wel advocaat, maar hij deed dit uit zijn eigen beweging zonder dat ik het vroeg
ik was gezegend met die twee mensen

Toen we bij me nieuwe huis waren gingen we gelijk bezig met spullen uitladen.
Janneke had de logeerkamer leeg gemaakt zodat ik me spullen erin kon zetten.
alle dozen stonden erin, en ik kreeg hulp van Janneke om me kleren netjes te opbergen in een kast die er stond.
ze ging met me praten en vroeg zich af of het wel ging met mij.

ik keek haar aan en vertelde hoe het gegaan was, en wat me moeder gedaan heeft op het laatst. En ik wist niet wat ik hier van moest denken.

Ja Ivan. ik weet niet, ik zal echt denken dat het soort schuld gevoel van haar is. En dat ze niet weet hoe ze hier mee moet omgaan.
Soms zijn er dingen waar je spijt van hebt, maar je kan het niet herstellen en je probeert het beste van te maken.
Kijk misschien draait je moeder bij en kan ze nog wel belangrijk voor je worden. Maar die keuze ligt aan je zelf.
Je hebt een beslissing genomen om bij hun te gaan wonen toen, en ik denk wel dat het een betere keuze was geweest dan in zo instelling waar je over sprak. Maar jongen jij hebt gewoon wat gemist en ik beloofd je dat ik je dat gaat geven.

Janneke liep naar me toe en gaf me een knuffel.
Ik ben misschien een huilebalk maar ik had het niet meer, ik begon weer te huilen
Janneke hielp me om op bed te zetten. en ze probeerde de tranen te drogen.

Ivan het is goed ik ben blij dat je open kan wezen hier. ik weet niet wat er met je gebeurd was als ik en me man voor jou er niet zou wezen. Maar ik ben blij dat je ons ook accepteert.
zullen we verder gaan met je kamer te inrichten?

Ja is goed zei ik, en we richtte me kamer in na me wens.
Nadat we klaar was keken we goed rond en sloeg Janneke haar arm om me heen en drukte ze tegen me aan en vroeg of ik tevreden was. Ja ik was tevreden. Daarna vroeg Janneke hoe het me luier was.
ik moest blozen, maar me luier was nog droog. ik had namelijk me plas de hele tijd opgehouden.
Nou als jij nu er zo in plast dan eten we even een broodje dan zal ik je daarna verschonen.

ik plaste in me broek, ik bedoel luier en daarna aten zo gezegd een broodje. Alleen werd het brood voor me gesmeerd.
iets wat ik al jaren niet meer voor mij gedaan was. Dus dit was al weer een mooie ervaring rijker.
Jelmer vroeg of me kamer klaar was. En ik zei met trots ja.
Oke mag ik de kamer dan zo met je bekijken.
is goed.
Jelmer als jij met Ivan dan naar boven gaat wil je hem dan ook verschonen.
is goed schat.

ik wist niet hoe ik hier moest op reageren maar ik liep met Jelmer naar boven en ik keek met trots naar me kamer. en hij zij dat het netjes eruit zag, en keek me daarna streng aan en zei dat het ook zo bleef.
maar gelukkig knipoogde hij en zij dat het wel in geleefd mocht worden.
toen we klaar waren tilde Jelmer mij op. ik had het gevoel als of ik meters hoog in de lucht kwam.
hij liep de verschoon kamer in en legde mij op de verschoon kussen.
Trok me broek uit en zag me natte luier.
Zo zo jochie jij hebt je best gedaan. snel deze afdoen voordat je uitslag krijgt.

Ik werd nu door een man verschoont als 17 jarige, maar hij gedroeg zich niet als of ik 17 jaar was.
hij bleef met kleine woorden spreken en deed voorzichtig mij een luier om. hij deed het net als zijn vrouw met liefde en aandacht.
Alleen toen ik me luier om had stopte hij een speen in me mond en begon over tot een kietel aanval.
wat was ik aan het lachen en ik spartelde. Jelmer was er fanatiek erin.
Hij had me compleet uitgeput en ik was zeer moe geworden.
Hij tilde me op en legde mij en bed.
Ga maar lekker dutje doen Ivan je hebt een vermoeiende dag gehad. we maken je wel wakker als we gaan eten.
we bestellen vandaag wat. Wat zal je willen, Je mag alles zeggen wat je wilt.

Echt alles? nee ik wil wat voor hun doen, zullen we uit eten gaan ? ik trakteer is dat goed?
Nee ivan dat is niet goed, we gaan wel uit eten maar wij trakteren. weet je een leuke restaurant?
Nee helaas wist ik dat niet , gezien ik meestal voor me zelf af weinig buiten de deur op een snackbar na en keer een kebab of shoarma schotel,

Oke ik ken wel een plaats wat jij lekker vindt. nou ga nu maar slapen.
Jelmer wreef over me hoofd heen en zorgde ervoor dat ik me speen weer in me mond had.
en ik sliep zeer snel.
na paar uren te geslapen hebben werd ik voorzichtig wakker gemaakt Door Janneke.
ze controleerde me luier die verrassend nat was. ik had namelijk een belevings-droom.
Dus het was maar goed dat ik nu een luier om had anders was me bed nat.

ik was nog licht slaapdronken en ik werd uit me bed getild en verschoont.
Janneke vroeg nu of ik wel of geen luier om wou.Omdat we daarna uit eten zouden gaan.
Ik wou wel een nieuwe luier om. En ik kreeg met liefde een luier om.
daarna werd er gezamenlijk gekeken naar kleren om te dragen omdat we uit eten gingen.
ik had me netste kleren uitgezocht en we gingen daarna weg uit eten.

bij de restaurant aan gekomen was het een een unieke ervaring, de sfeer die er hing. geuren die me tegemoet kwam
Jelmer had voor ons gereserveerd. en we werden naar onze tafel gebracht.
we kregen een welkoms drankje, ouzo dat was voor het eerst dat ik sterke drank of uberhoudt alcohol gedronken had.
Maar het ging met smaak erin.

Daarna werd er gevraagd voor drinken en kregen we de menu kaart.
Ondanks ik goed kan lezen, begreep ik van de meeste woorden niks.
Maar ik zag iets op de menu staan wat me wel aansprak, namelijk kinder-menu.
Dus ik zei dat ik dat wel wou,
Ivan heb je wel genoeg aan een kinder-menu?
Janneke komt wel goed als wij nou een gezinsschotel nemen dan kan Ivan als hij niet genoeg heeft met ons mee eten.

Prima plan dus. onze bestelling werd opgenomen en na een tijdje werd grote schotel neer gezet en ik kreeg een bord met friet vlees appelmoes en soort balletje met rijst en tomaten. Ik at het met smaak op en er was inderdaad nog ruimte voor meer.
Janneke leerde mij de soorten vlees en ik kreeg vele nieuwe dingen te proeven.
het eten was geslaagd en voor herhaling vatbaar.

en er kwamen nog vele herhalingen. het begon bijna maandelijkse traditie te worden voor ons drieën.
lange tijd begon ik met een kinder-menu te bestellen tot ik grotere schotels nam. Iedere keer dat we daar kwamen.
gingen we met gezelligheid heen en kwamen we met nieuwe ervaringen weg.
we waren voor mijn gevoel een gezin aan het worden

Mijn stage liep prima, en Janneke zorgde ervoor dat ik met gemak me stage gehaald had, School ging vele malen beter.
Me werk ben ik op ten duur gestopt, Omdat ik met me vrije tijd graag thuis wou blijven.
ik hoefde me niet zorgen te maken om geld. Mijn echte ouders betaalde keurig hun geld.
en dat geld werd voor me gespaard. En als ik dingen nodig had werd voor mij betaald.

mijn 18de verjaardag werd groot gevierd ondanks we zijn drieën waren, waren we natuurlijk bij me favoriete restaurant.
Daar werd door het hele personeel mij toegezongen terwijl ik een mooi versierde ijsje met spetterkaarsjes kreeg.
het waren echt wel betere tijden voor me.

maar het verhaal is nog niet afgelopen, maar je kan wel nagaan dat me grootste ellende wel voorbij was, en dat nu in de verleden ligt. !1
 

diaperdrenthe

wees wie je wilt zijn in het leven.
oke 2de poging..

het klinkt als een open einde, maar het verhaal is inderdaad nog niet afgelopen

een verhaal wat ik als bedoeling had om kort te schrijven en niet te persoonlijk
is toch een verhaal geworden wat langer duurde en persoonlijk.

zo met de laaste deel ben ik toch emotioneel geworden

dat stuk hoe ik de restaurant beschreef, kwamen bij mij herinnering naar boven van een tijd dat me vader nog leefde en we naar de griek gingen voor uit eten,, een periode waarin ik gelukkig was.
dus ik was ruim 10 minuten erom aan het huilen.

ik hoop dat jullie er nog kunnen om genieten ^-^

zelf vindt ik het verhaal mooi verlopen,
 
Thread starter Similar threads Forum Replies Date
molny Corra mijn lieve onwetende geile luierslet 16+ Verhalen 3
Similar threads

Bovenaan