DEEL 21, Het bezoek aan de dierentuin
Tante Celine rijdt de auto de parkeerplaats op en wanneer de auto stil staat, stappen we alledrie de auto uit. “Tijd voor een controle!” zegt Celine voordat we bij de auto weglopen. “Heeft iedereen zijn fles leeg?” Ik laat mijn lege fles zien, ook Melissa heeft een lege fles in haar handen. “Goed zo, ik heb de mijne ook leeg” zegt Celine terwijl ze deze voor ons heen en weer schudt. “Nu is het tijd voor de luiercontrole”. Eerst is het mijn beurt. Celine maakt mijn spijkerbroek open en voelt met haar hand aan de voorkant van mijn luier. “Helemaal droog” zegt ze. Gelukkig! De luier van Melissa was al een beetje nat maar is na haar eerste plas niet natter geworden.
Ik baal eigenlijk een beetje op dit moment. Ik moest namelijk al plassen voordat mijn tante de uitdaging had aangekondigd. Als ik toen al had geplast, dan had ik nu geen probleem gehad, nu loop ik natuurlijk een grotere kans dat ik ga verliezen. Het lijkt me het beste om gewoon ergens anders aan denken lijkt mij op dit moment de juiste en enige oplossing.
We lopen gezamenlijk naar de kassa en Celine betaald voor drie toegangstickets. Zodra we de kaartjes ontvangen lopen we door de poortjes. Hier staat een medewerker die de kaartjes inspecteert en bestempeld. Ik heb door dat ze Melissa en mij van boven naar beneden inspecteert. Ik draag dan nog wel gewone kleding, mijn shirt is wat kinderachtig door de dino’s die er op staan, maar Melissa heeft een kinderlijk ogende tuinbroek aan met een fel-roze shirt eronder. Ze heeft twee paardenstaartjes met roze strikjes wat haar uiterlijk nog kinderlijker maakt. “Eigenlijk had ik maar één kaartje voor volwassenen hoeven kopen natuurlijk, een kaartje voor kinderen onder de 7 is veel goedkoper en als ik zie hoe jullie er bij lopen zou dat zomaar kunnen” grapt Celine.
In het begin van het park staat een grote routekaart en mijn tante vraagt wat we graag als eerst willen zien. We besluiten een looproute door het park te volgen om zo alles te kunnen zien. Als ik om mij heen kijk merk ik dat het nog best wel druk in de dierentuin, dit vind ik eigenlijk wel spannend. Ik heb het gevoel dat mijn luier enorm te zien en te horen is. Bij elke stap kraakt het plastic namelijk tussen mijn benen. Het eerste deel van de route is de vlindertuin. Deze is overdekt en is het begin van het regenwoud-gedeelte. Het is hier binnen erg benauwd en vochtig maar het is een adembenemend mooi gezicht. grote vlinders die rondfladderen, in alle mogelijke kleuren. Ook zijn hier wat tropische vissen te zien, in lage aquariums. Hier lopen we enige tijd rond, totdat we alle soorten vlinders gevonden hebben en het aquarium met tropische vissen goed bekeken hebben. De looproute gaat verder naar het deel van het regenwoud, waar de apen en olifanten te zien zijn. Onderweg hier naartoe lopen we langs een toiletgebouw. Volgens Celine is het alweer tijd voor een controle, ook al is de vorige controle nog geen uur geleden. Ik weet zeker dat ik nog droog ben maar ik weet niet hoelang ik dit nog ga volhouden, de druk op mijn blaas begint namelijk snel toe te nemen. Melissa en ik lopen achter Celine aan het toiletgebouw in. Binnen wordt een scheiding gemaakt tussen de heren- en vrouwentoiletten. Ook is er een gehandicaptentoilet en een verschoningsruimte. Er staan meerdere mensen andere mensen te wachten en het voelt heel ongemakkelijk, wat moet ik nu doen. Celine gaat het gehandicaptentoilet met verschoningsruimte in en roept mij om als eerst te komen. Rood aangelopen loop ik naar binnen. Een paar mensen hebben opgemerkt hoe ik samen met mijn tante de verschoningsruimte ben binnengelopen. De deur gaat dicht en wordt op slot gedraaid. “Zo, eens even kijken”. Met veel geluid maakt ze mijn broek open en laat haar hand voorzichtig over de luier glijden. ‘Goed zo! Je bent nog helemaal droog’ zegt Celine net even te hard. Alsof ze het expres deed. Ze wreef even een paar keer heen en weer zodat het gekraak in het gebouw duidelijk te horen was. Mijn broek gaat weer omhoog en wordt dichtgemaakt. Ik mag gaan. Zonder iemand aan te kijken loop ik de toiletruimte weer uit. “Melissa, het is jouw beurt” zeg ik tegen Melissa, die buiten staat te wachten. Ze staat klaar voor de deur en Celine maakt de knopen van de tuinbroek los. Ik besluit om op een afstandje te wachten zodat niemand mij meer ziet, ik schaam me dood. Ik hou het toiletgebouw in de gaten en zodra Melissa en Celine klaar zijn lopen we verder.
Wanneer we aankomen bij het regenwoud, moet ik toch wel heel erg plassen. De druk op mijn blaas neemt enorm toe. Ik moet nu echt mijn best doen om het op te houden. Binnen in het regenwoud gedeelte is een soort tropische sfeer. Grote rotsen met watervallen en een riviertje. Er vliegen overal kleine felgekleurde vogels in het rond. In het midden is een eiland waar wat apen rondslingeren in bomen verbonden met touwen. Hier kan je met een bootje langs varen. Ook hier binnen is het warm en benauwd. Het gekletter van de watervallen en het stromende water worden geassocieerd met de druk op mijn blaas en het feit dat ik nu steeds meer moet plassen. Het begint bijna pijn te doen en ik voel mijn blaas steken. Ik sta even te kijken naar de aapjes. Het ziet er erg grappig uit hoe ze door hun verblijf klauteren. "Kom je!" roept Celine naar mij. Celine en Melissa lopen al verderop. Ik draai me om en kijk niet goed uit. Zonder goed voor mij te kijken bots ik hard tegen een andere bezoeker aan die ook niet goed aan het opletten is. Ik schrik heel erg en voel een warme straal plas in mijn luier stromen. Nu moet ik mijn best doen om de rest binnen te houden… “Oh! Pardon, ik zag u niet” zeg ik beleefd. De bezoeker verontschuldigt zich ook en loopt verder. Ik voel voorzichtig aan mijn kruis, de luier voelt nog niet veel dikker en ik denk dat het plasje mee viel. Wel wordt de druk op mijn blaas nu nog groter. “Wel blijven opletten he kleintje” zegt Celine plagend. Melissa lacht ook. “Ja sorry, ik was even afgeleid. Zeg moeten jullie ook al plassen trouwens” vraag ik om te peilen hoe nodig Celine en Melissa moeten plassen. “Nee, nog niet echt” zegt Celine. Melissa kijkt met een pruillipje naar mij en knikt. “Ik ook Melissa… heel nodig” zeg ik snel. “Oeh! Dit wordt nog spannend!” zegt Celine enthousiast. “Waar zullen we nu heen?” zegt Celine erachteraan. Melissa loopt richting de krokodillen, die verderop in dit overdekte gedeelte te vinden zijn. Celine loopt achter haar aan en ik probeer ze te volgen maar merk dat ik zo nodig moet plassen dat ik bijna geen stap meer kan zetten. Celine en Melissa lopen toch wel flink door, met de verwachting dat ik ze wel bij kan houden. Ik voel dat ik word aangekeken. Dat kan ook wel kloppen aangezien ik nu met gekruiste benen midden in het looppad sta. Snel probeer ik een normale houding aan te nemen en mij te herpakken. Ik moet dit volhouden. Weer probeer achter Celine en Melissa aan te lopen maar ik geef het al na enkele stappen op, de druk op mijn blaas is simpelweg te groot. Voorzichtig ga ik aan de kant van het pad staan en doe alsof ik naar de apen kijk. Met een diepe adem laat ik mijn blaas los. Een stevige straal plas laat mijn luier vullen. Ik hoor een luid gesis in mijn luier en ik voel de warme plas door de hele luier stromen. Het voelt alsof er een plasje van urine in mijn luier drijft doordat het niet snel genoeg kan worden geabsorbeerd. Wat een enorme opluchting was dit. Voorzichtig voel ik met mijn hand aan mijn kruis. De luier was echt enorm opgezwollen. Mijn warme, dikke luier voelde heerlijk aan. Ik wacht nog even en pas wanneer alle plas is geabsorbeerd, denk ik dat ik veilig kan lopen zonder te lekken. Ik voel voorzichtig aan mijn kruis en merk dat mijn broek droog is. Wel is de luier zodanig gezwollen dat er bij mijn kruis een bult te zien is. Ik kijk om mij heen en ik zie tante Celine en Melissa nergens meer… Ze zijn met z’n tweetjes doorgelopen in de veronderstelling dat ik hun wel zou volgen, wat ook mijn bedoeling was. Ik raak een beetje in paniek en kijk nog eens goed om mij heen. Ik merk dat ik sneller begin te ademen maar dit niet kan verhelpen. Ik voel me klein, naar mijn idee lopen er zoveel mensen voorbij, allemaal groter. Ik weet niet welke kant ze op zijn gegaan. Zonder dat ik het door heb een duim in mijn mond en begin hier op te zuigen. Hierdoor begin ik weer rustiger te ademen. Voorzichtig zet ik een paar stappen en ik voel hoe dik de luier is. Mijn benen staan wijd uit elkaar ik moet bijna waggelen. In lichte paniek loop ik maar een richting op, om te hopen om tante Celine en Melissa te vinden. Ik loop wijdbeens verder, nog steeds zuigend op mijn duimpje. Ik voel nog een plas in mijn luier stromen. De warme plas wordt langzaam geabsorbeerd en ik voel de zware plasluier tussen mijn benen hangen.
“Ik denk dat we een verliezers hebben Melissa!” hoor ik Celine ineens achter mij zeggen. Haar zachte stem klinkt hemels in mijn oren, ze hebben mij weer gevonden! Celine legt haar warme en zachte hand op mijn schouder en geeft me een kus. “Ach, jochie. Was je ons even kwijt?” ze lacht, maar weet dat ik het best eng vond. Door haar aanraking ontwaak uit een soort van trance. Alles voelt weer een beetje normaal om mij heen, de paniek zakt snel weg en ik voel me weer tot rust komen. Het voelde alsof ik weer een peuter was die zijn tante kwijt was, een bijzondere ervaring “Zullen we zo meteen even de schade bekijken?” ik knik en kijk haar bedroefd aan. “ik zal je voortaan even beter in de gaten houden” zegt tante Celine. ze tikt met haar hand tegen mijn billen en we lopen samen verder. We lopen langs een kraampje met waterijsjes en limonade. “Lusten jullie een ijsje? Ik wel” zegt Celine. Melissa en ik knikken allebei.
Terwijl Celine naar de kassa loopt om wat lekkers te halen, moet ik denken aan mijn belofte die ik met haar gemaakt heb. Dit is dé kans om het te vragen. Ik kijk een beetje om mij heen, ik heb geen idee hoe ik dit moet doen. Toch zal ik dit snel moeten doen. “Mel... Melissa...? Mag ik je wat vragen?” ze draaide haar hoofd naar mij. Ze was naar Celine aan het staren, die nog steeds in de rij stond. “Ja tuurlijk!”. “Oké. Ik weet niet hoe ik dit goed moet doen, maar ik vraag het maar gewoon… Vind je Celine leuk?” ik val echt met de deur in huis met zo’n vraag, maarja het is even niet anders. Haar gezicht wordt meteen rood en ze komt niet erg goed uit haar woorden. “Nou... euh, ja... euh ik denk het...” ik vertel wat ik van Celine heb gehoord, en Melissa haar lach wordt groter en groter. “Dat voel ik ook voor haar, maar ik wist nu niet zeker of dit wederzijds was… het gaat best snel allemaal natuurlijk. En als een soort mommy voelt het ergens wel een beetje anders dan een normale vriendin, of vriend”.
We praten er nog even over verder, ik zeg dat ik het vanavond wel vertel tegen Celine. Ze knikt en wijst met haar hoofd richting Celine, die onze kant op komt gelopen. We hebben het gesprek net op tijd afgerond. Celine heeft een dienblad in haar handen met twee grote slush puppies voor ons en drie raketijsjes.
Nadat we zijn afgekoeld door onze waterijsje veegt Celine mijn mond schoon en daarna pakt ze mijn handen om deze ook schoon te maken. “Je maakt er weer een bende van jochie” zegt ze. Ik voel me weer erg klein wanneer ze dit zegt. “Ik denk dat het tijd is voor je controle”. We lopen naar een toiletgebouw dat verderop stond. Hier was geen verschoningsruimte dus moeten we het in een normaal toilet doen. Weer mag ik als eerst achter Celine aan het WC-hokje in. Gelukkig was dit toiletgebouw helemaal leeg. Zo kan niemand horen wat Celine zal zeggen. Celine doet de deksel van de wc-pot dicht en gaat er op zitten. Ik loop daarna het hokje in en ga voor haar staan. Met mijn handen wil ik mijn broeksknoop los maken maar snel tikt tante Celine tegen mijn vingers. “Nee nee, Dat zal je lieve tante wel even doen” zegt ze streng maar met een lach. Ze maakt mijn knoop en gulp los. Met enige moeite wordt mijn broek over de opgezwollen luier naar beneden getrokken. Met haar hand voelt ze eerst aan de voorkant van de luier. Haar hand zakt naar beneden en wanneer haar hand onder mijn luier ligt, tilt ze de lading van de luier meerdere malen omhoog. Het volle gewicht van mijn plasluier ligt nu in haar hand. “Zo zo... dit is een flinke angstplas geweest. Ze inspecteert de lekrandjes goed met haar wijsvinger en knikt. Daarna pakt ze me bij mijn heupen vast en draait me om. Haar zachte handen voelen aan de achterkant van mijn luier. Zelfs hier is de luier dikker geworden van de plas. “Dit keer geen poepluiertje hé” gelukkig maar. Deze luier houdt het voorlopig nog wel vol maar je hebt de wedstrijd wel verloren denk ik…” Ze tilt haar rok omhoog en laat haar luier zien. “Kijk, zo hoort het eruit te zien”. Er was nog geen gele vlek te zien en de vochtindicator van de luier was nog niet verkleurd. Celine keek trots naar mij. Weer voelde ik mij klein worden en het is alsof Celine dit direct door heeft. “Je hoeft je niet te schamen hoor. Baby’s plassen nou eenmaal in hun luier”.
Celine maakt mijn broek weer dicht. De luier wordt weer tussen mijn benen gepropt. Wijdbeens loop ik het hokje uit, in de richting van Melissa en zeg dat het haar beurt is en dat ik hier blijft wachten totdat hun klaar zijn.
Het toilethokje is nog open en Celine wacht al zittend totdat Melissa aan komt gelopen. “Nou laat maar eens zien hoe een brave meid eruit ziet” zei Celine. Melissa maakt haar tuinbroek weer los en laat deze voorzichtig zakken. Op de eerste plas voor de autorit na is ze nog droog gebleven. “Goed hé, mammie” zegt Melissa zachtjes maar trots. “Ja, hartstikke goed van je” zegt Celine lachend “dit hou je nog wel even vol hoor”. “Celine, ik wil je wat vertellen. Dit is misschien niet de meest romantische plek, of het beste moment maar ik wil het graag kwijt. Ik denk dat… dat ik je leuk vind, en dat ik verliefd op je wordt”. Celine pakt Melissa haar handen vast en kijkt haar in haar ogen aan. “Ik denk dat ik hetzelfde voor je voel. De laatste dagen is het misschien erg snel gegaan, maar eigenlijk denk ik er eigenlijk al heel lang over na”. Ze kijken elkaar aan en geven elkaar een zoen. Daarna staat Melissa op en gaat met haar benen wijd voor Celine staan. Een luid sisgeluid en een zucht van opluchting is het teken dat Melissa nu aan het plassen is. Celine ziet hoe de voorkant van de luier langzaam verkleurd en opzwelt. Na een tiental seconden wordt het gesis minder en Melissa is klaar. Celine haar hand reikt naar de voorkant van Melissa’s plasluier en beweegt de zware, warme pulp laag heen en weer. Het gekraak van het plastic is door het gehele toiletgebouw te horen. Gelukkig is er niemand binnen. Melissa gaat op Celine haar schoot zitten en voelt hoe de dikke, volgeplaste luier tussen haar benen wordt gedrukt. De warme inhoud verplaatst zich en Celine voelt een warme gloed op haar been. Langzaam begint Melissa heen en weer te schuiven terwijl ze haar armen om Celine heen slaat en haar een zoen in haar nek geeft. Terwijl ik buiten sta te wachten, bouwt de spanning razendsnel op in het toilethokje. Alleen zal dit net zo snel weer afbreken.
Ik sta nog in mijn eentje buiten, en vraag mij ondertussen af wat er binnen gebeurd. Zo meteen laten ze mij weer achter of raak ik ze weer kwijt… dat wil ik niet nog eens meemaken. Ik hou het toiletgebouw nauwlettend in de gaten en zie dat de deur nog dicht is. Ook zie ik een schoonmaakster met een karretje aan komen lopen. Ze hangt een bordje op de ingang van het toilethokje waarop staat ‘Tijdelijk gesloten voor schoonmaak’. Daarna maakt ze de deur open.
Verschrikt kijken Celine en Melissa op. Ook zij horen nu dat er iemand naar binnen komt. De schoonmaakster loopt naar binnen en maakt alle deuren die niet op slot zijn open. Bij het hokje waar Melissa en Celine op zitten, merkt ze dat de deur op slot zit. “Hallo mevrouw, ik zou graag het toiletgebouw willen schoonmaken, wilt u zo vertrekken? Dank u wel”. “Dat is goed mevrouw, ik ben zo klaar” zegt Celine. Melissa trekt voorzichtig haar tuinbroek weer aan en Celine is ook klaar om te gaan. Nu moeten ze alleen nog langs de schoonmaakster lopen, zonder dat ze ziet dat er twee vrouwen uit het hokje komen. De schoonmaakster staat bij de wasbakken en is alles aan het klaarmaken voor een schoonmaakbeurt. Melissa haalt het slot van de deur en ze loopt het hokje uit. De schoonmaakster kijkt haar even aan en knikt. Melissa loopt snel het toiletgebouw uit en wacht buiten. Nu moet Celine nog naar buiten zonder op te vallen. De schoonmaakster gaat een leeg hokje in en begint met de schoonmaakbeurt. Dit is hét moment voor Celine om ongezien weg te komen.
Het duurt maar lang daarbinnen. Terwijl ik naar de dieren sta te kijken voel ik weer een druk op mijn blaas maar ik hou het nog even op. Ik kijk constant naar de rand van mijn broek en of deze goed wordt afgedekt door mijn shirt. Het gevoel dat iemand iets kan zien vind ik eigenlijk wel vervelend. Als ik naar mijn kruis kijk zie ik wel degelijk een enorme bult. Daarna hoor ik Celine en Melissa achter mij. Ze zijn eindelijk klaar en we kunnen verder.
We hebben de savanne nog niet gehad dus we lopen die richting op. We lopen rustig over het pad en we kijken hoe de leeuwen door het verblijf lopen. Het blijft een indrukwekkend gezicht om zulke grote roofdieren van dichtbij te zien. Even verderop staan een paar giraffes blaadjes van de bomen te eten. Met deze stralende zon lijkt het net alsof we echt op de Serengeti staan! We lopen langs de zebra’s en een paar Afrikaanse olifanten. Ook lopen hier een paar neushoorns rond. Het is een spectaculair gezicht. Hier staat weer een drinkkraampje. Celine haalt alweer drinken voor ons. Ik denk dat ze ons expres veel wil laten plassen. Naast het bankje waarop we zitten is een kleine speeltuin met een schommel, glijbaan en een wip. Nadat we ons drinken op hebben vraag ik aan Celine “Tante? Mag ik even schommelen?” “Ja tuurlijk! Ga je gang!” Ik loop naar de schommel toe en begin te schommelen. De dikke pulplaag wordt door de zitting geplet. Het voelt alsof ik op een dik, warm kussen zit terwijl ik vrolijk heen en weer schommel.
De glijbaan ziet er eigenlijk ook spannend uit. Ik stop met schommelen en loop naar de grote glijbaan toe. Ik weet dat andere mensen op dit moment een volwassen jongen in een speeltuin zien, maar het doet me niet veel en ik kan de verleiding niet weerstaan. Ik klim de trap van de glijbaan op en ga op de glijbaan zitten. Voorzichtig laat me naar beneden glijden. Het voelt zo heerlijk, alsof ik weer klein ben. De dikke, geplette luier tussen mijn benen, de glijbaan en de kriebels in mijn buik wanneer ik naar beneden glijdt. Ondertussen zitten Celine en Melissa nog op het bankje. Celine doet haar rok heel voorzichtig omhoog, zodat alleen haar droge, witte luier zichtbaar is voor Melissa. Celine begint met plassen. Al zittend, vult de voorkant van haar luier zich met warme plas. De plasvlek wordt zichtbaar groter en groter. Wanneer Celine klaar is met plassen, laat ze meteen haar rok zakken en kijkt ze Melissa lachend aan. Nadat ik ben uitgespeeld loop ik terug naar Celine en Melissa, die ook allebei opstaan. Het is tijd om verder te lopen.
We lopen samen verder en komen bij de ijsberen en zeehonden aan. In grote zwembaden zwemmen de dieren rond. De ijsberen worden net gevoerd met vis en zwemmen wild in het rond. even verderop zien we een ingang voor een zeehondenshow, die over 15 minuten begint. Dit lijkt ons alle drie wel leuk en we besluiten om in de rij te gaan staan. We staan wat om ons heen te kijken in de rij, wachtend totdat de poort opengaat. Ik ben eigenlijk wel benieuwd wat ik nu verdiend heb, aangezien ik verloren heb vandaag. “Celine, ik heb de uitdaging verloren, zou je mij willen vertellen wat mijn straf hiervoor is? vraag ik aan mijn tante. “Nee, dat houd ik nog even geheim maar je merkt het vanzelf. Ik laat het thuis wel zien” zegt Celine. Dit maakte mij nogal zenuwachtig, ik heb een hekel aan verrassingen. Langzaam verstrijkt de tijd en in de rij praten we wat over van alles en nogwat totdat een medewerker eindelijk het poortje opent. Wanneer ik de poort door ben, zie ik een halfronde tribune om een rond bassin heen. We zoeken een paar mooie plekken uit en gaan naast elkaar zitten. De stoelen zijn vrij hard en niet erg comfortabel, gelukkig heb ik een dikke luier waardoor ik nog redelijk zacht zit. Wanneer ik ga zitten, hoor ik mijn luier kraken. Een oudere vrouw zit op de stoel naast mij hoort dit ook en kijkt mij aan. Ik kijk recht voor me uit en vermijd oogcontact met haar. Zodra de tribune vol zit, begint de show.
De zeehonden zwemmen synchroon door het bassin, op instructie van de dierenverzorgers. Ze spetteren in het rond en doen verschillende trucjes. Het is erg leuk om te zien. Na 10 minuten moet ik toch weer plassen maar het lukt niet terwijl ik zit. Ik haal heel rustig adem en ontspan me. ik zet geen druk en laat alles los. Er komt een straal op gang en omdat ik zit, voel ik de warmte direct naar mijn billen stromen. De luier kan naar mijn idee alles wel goed ophouden. Wanneer ik klaar ben, beweeg ik voorzichtig heen en weer. om erachter te komen of mijn luier niet heeft gelekt, voel ik voorzichtig aan mijn kont. De oudere vrouw naast mij kijkt mij weer aan en vraag zich vast af wat ik aan het doen ben. Het doet me niet veel, ik geniet van de volle, warme luier tussen mijn benen.
De show is af en het begint al laat te worden, we lopen richting de uitgang totdat Melissa weer moet plassen. Ze blijft midden in het looppad staan en in alle rust plast ze weer in haar luier. Door de tuinbroek valt er niets te zien maar zoals ze erbij staat, geloof ik dat ze een flinke plas heeft gedaan. Haar benen staan wijd uit elkaar en ze kijkt een beetje sip. “Mama, mijn luier is vol, ik voel nattigheid bij mijn benen”. Ik zie hoe er een natte plek bij het kruis van de tuinbroek ontstaat, ook wordt haar broekspijp nat. “Ojee, Melissa kom maar snel mee” zegt Celine. Melissa volgt Celine een toiletgebouw in. “Wacht jij even hier?” vraag ze aan mij. Ik knik en zeg dat ik vlakbij het toiletgebouw blijf. Ik kijk naar beneden en zie dat mijn kruis ook vrij dik is door mijn volgeplaste luier. Misschien moet ik ook maar om een verschoning vragen. Na enkele minuten komen Celine en Melissa terug. Melissa heeft nog steeds haar natte tuinbroek aan, dit kan even niet anders. Ik geef aan dat mijn luier ook vol begint te raken maar Celine zegt dat we eerst naar de auto lopen en dat ze daar wel even zal kijken. Wanneer we bij de auto aankomen gaat Melissa snel zitten. Ik blijf naast de auto wachten. Celine doet het achterportier open en ik ga hier achter staan, zodat mijn alles onder mijn middel redelijk afgeschermd wordt. Mijn broek wordt weer losgemaakt en Celine voelt met haar hand aan mijn opgezwollen en hangende luier. “Ja, je hebt wel gelijk. Maar ik kan je niet hier verschonen, je zult even moeten wachten vrees ik”.
“Ik hou het nog wel even vol hoor” zeg ik. “Dat is mooi, stap nu maar snel in, dan zijn we sneller thuis’”. Ik knik en stap in. Celine doet mijn gordel om en geeft mij een kus. We rijden de snelweg op en ik staar naar buiten, naar alle auto’s die voorbij rijden en naar de grote gebouwen langs de snelweg. Verderop wordt een groot bord met de welbekende grote gele M van de McDonalds zichtbaar. “Mammie….. mogen wij een Happy meal?” Hoor ik Melissa aan Celine vragen. Celine kijkt Melissa aan en kijkt daarna in de binnenspiegel naar mij. Ik knik en zeg dat ik dat ook wel lekker vind. “Nou vooruit dan maar” zegt Celine en ze neemt de afslag. Wanneer we binnenkomen gaan Melissa en ik op zoek naar een goed plekje, ergens in een beschut hoekje waar het niet zo druk is. Celine zal ons eten bestellen. Na enkele minuten komt Celine terug met een dienblad, hier staan twee happy meals op voor ons. Ook staat er een menu voor Celine op. Ik pak als eerst het speeltje eruit, een Hot Wheels autootje, hier ben ik erg blij mee! Daarna beginnen we met eten. Zoals kleine kinderen dat doen, maken Melissa en ik er een bende van. onze vingers en monden zijn vies van de patat en de hamburger. Het voelt nogal vreemd, normaal kom ik enkel ’s nachts na een flinke avond stappen langs de Mcdonalds om snel een vette hap te halen. Nu zit ik hier, blij met mijn Happy meal en met vieze vingers.
Nadat we uitgegeten zijn, veegt Celine onze vingers en mondjes schoon met babydoekjes die ze uit haar schoudertas haalde. Nadat onze handjes en mondjes weer schoon zijn, gaan we er vandoor. Ik moet waggelend naar de auto door de dikke luier die nog steeds niet verschoond is. “Die verschoning komt thuis wel, oké?” zegt Celine, ze ziet ook dat ik moeite heb met normaal lopen. Ik knik en vind het wel prima. Deze warme plasluier voelt eigenlijk heerlijk aan. Samen met tante Celine loop ik naar buiten, terwijl ik haar hand vasthoudt. Ik ga op de achterbank zitten en tante Celine maakt mijn gordel vast. De luier tussen mijn benen is zo dik dat ik heerlijk zacht zit. Tante Celine start de auto en rijdt weg. Ik voel hoe mijn ogen beginnen te hangen en voordat we de snelweg oprijden, ben ik al in slaap gevallen.