Pampervriendjes op reis

pampersboy

Nieuw lid
Bij deze een vervolg op mijn verhaal Pampervriendjes. Het is waar gebeurd en het gaat nog steeds over mijn vriendje Johan.

Ik was inmiddels 9 jaar en logeerde de volgende zomer weer bij Johan. Het was zomervakantie en ik was er maar liefst een hele week uit logeren. We speelden, bouwden een boomhut en als klap op de vuurpijl zouden we op vrijdag met de trein naar het dolfinarium gaan. Jippie!!

Johan zijn ouders hadden in hun enorm grote tuin een bijgebouwtje laten bouwen. Een berging en speelkamer voor Johan, zijn broertje en zusje. Johan zijn broertje was inmiddels 4 en zijn zusje 6. Johan en ik mochten ’s nachts in de speelkamer slapen. Er slag een tweepersoons matras op de grond, want de tent was in gebruik bij familie die de tent mee hadden op vakantie.

Het was voor Johan en mij de gewoonste zaak van de wereld dat wij ’s nachts een pamper om kregen. We hoefden dan ‘s nachts niet naar het toilet, wat weer een heel gedonder was. Ouders uit bed, deur van het slot doen, naar de wc, dan iedereen weer wakker. Dan maar een pamper om dat gaf helemaal niks.
Zo ging het ritueel ook weer de eerste avond. Nadat Johan’s kleine broertje zijn luier om had gekregen (die deed het ‘s nachts standaard nog in zijn broek en was ’s nachts niet zindelijk), was het onze beurt. Eerst ging Johan op het aankleedkussen op de grond liggen, moeder Gerda deed hem de pamper om en deed hem de Donald Duck pyjama aan. Daarna was het mijn beurt. Uit het groene pak pampers extra large kwam ook een pamper voor mij en ook ik kreeg mijn Donald Duck pyjama aan. We waren beide lid van de Donald Duck en hadden beide exact dezelfde pyjama.
Daarna mochten we tv kijken. Daarna zei Johan’s moeder Gerda: “Jongens bedtijd”. We gingen achter haar naar het buitengebouw. Terwijl we op de matras gingen liggen zei ze: “Jongens jullie weten het hè? Je hebt een pamper om en als je naar de wc moet doe het maar in je pamper. Ook als je moet poepen, doe het maar gewoon in je broek, dat geeft helemaal niks. Morgenochtend krijg je gewoon weer een schone broek. Welterusten!” Daarna ging de deur dicht. We konden de deur zelf van binnenuit op slot doen.
Daar lagen we dan. Buiten hoorde je de wind waaien. We lagen nog wat te kletsen en moppen te tappen. Johan draaide zich om en je hoorde duidelijk de pamper kraken. Ook ik bewoog me en hoorde mijn pamper ritselen en hij voelde lekker warm.
Plotseling zei Johan: “Durf jij in je broek te poepen? Ik vind het wel vet cool hoor een pamper om en lekker net als mijn broertje niet de wc te hoeven.”
“Ik ook wel”,zei ik. Johan gaf me daarop een klap op mijn kont en begon te lachen. Vervolgens greep ik hem en probeerde ik hem een klap te geven.
Plotseling floepte vanuit huis een licht aan en keek Johan’s moeder nog even om het hoekje. Vlug deden we alsof we sliepen. Het licht ging weer uit. We begonnen beide te lachen.
“Ik ga het doen hoor. In mijn broek poepen”, zei Johan. “Kijk maar”.
Johan trok zijn knieën en begon te persen en te drukken. Het duurde even en ineens zei hij hijgend: “Zoo, klaar…” Inmiddels kon je dat wel ruiken ook, maar er stond een raampje open dus veel rook je er niet van.
“Ik hoef nog niet”zei ik. “Maar wanneer ik moet ga ik het ook doen”. Uiteindelijk vielen we in slaap. Ik werd wakker van fluitende vogeltjes en de zon die door het raam scheen. Johan sliep nog. Terwijl ik om me heen lag te kijken voelde ik aandrang.
Voorzichtig begon ik te drukken. Ik begon te plassen. De pamper zoog gulzig de plas op. Ik begon nog meer te persen. Ik ging op handen en voeten zitten.
Johan werd wakker. “Wat doe je”, vroeg hij slaperig?
“Ha cool, je bent aan het poepen!!” Toen lukte het wel en vulde mijn pamper zich. Het voelde warm en het kriebelde. “Klaar”, hijgde ik. “Nou moet je gaan liggen”, zei Johan, “dat voelt zo lekker warm”. Ik ging weer liggen en voelde hoe de dikke brij zich in de luier verspreidde. Het voelde lekker hoe ik met mijn bips over de matras heen wiebelde.
Inmiddels waren we beide wakker en we speelden nog wat met de aanwezige autootjes en lego. Nog later kwam zijn moeder ons halen voor het ontbijt. Maar eerst beide de vuile luier uit en onder de douche.

Zo gingen een paar dagen voorbij, met spelen en hutten bouwen. Het was inmiddels donderdag en morgen zouden we naar het dolfinarium gaan. Johan’s zusje was bij een vriendinnetje te spelen. Moeder Gerda riep ons bij zich en deelde mee dat we nog boodschappen moesten doen voor morgen. We werden in de auto gezet en gingen naar de supermarkt. Er moest nog van alles worden gekocht voor de dag van morgen. Broodjes, drinken, snoepjes. We liepen achter moeder Gerda aan in de supermarkt, ze duwde de boodschappenkar voor zich uit. En ja hoor, daar kwamen we in de afdeling met luiers.
“Jongens, pakken jullie eens 2 pakken pampers voor me? Kunnen jullie ze mooi sjouwen. Die maar”, en ze wees maatje xl aan.
Zo gingen we naar de kassa, Johan en ik ieder met een pak pampers in de hand. Moeder rekende af en we sjouwden de boodschappen naar de auto. De dag vloog voorbij en we wachten vol spanning op morgen.

We werden al vroeg gewekt om ons klaar te maken voor de grote reis. Johan’s vader moest die dag werken, daarom ging een goeie vriendin van Johan’s moeder mee.
We kregen instructies van moeder Gerda. “Jongens luister, vandaag krijgen jullie allemaal een luier om, voor in de trein. Die mogen jullie alleen gebruiken als het echt niet anders kan. Dus poepen doen we gewoon op de wc, begrepen?” Dus allemaal, dus ook Johan’s zusje en broertje een pamper om, en ik dus ook. We vonden het niet erg.
We reden naar het station en hadden een vlotte reis naar Harderwijk. Daar genoten we van de dolfijnenshow, van zeeleeuwen en heel veel andere dingen.
Moe maar voldaan keerden we weer naar huis. En daar, was mijn pamper nog steeds droog….
 

Miche

Gewaardeerd Lid
leuk verhaal maar van een negen jarige kan je toch wèl er op aangaan dat ze zelf naar de wc kunnen
 

pampersboy

Nieuw lid
Dat klopt, is ook zo kan je ook van 9-jarige verwachten, maar zijn ouders vonden dit makkelijker..... :D
Ik heb tot mijn 10e ongeveer snachts in bed geplast. In mijn slaap merkte ik zoiets niet... :D
 
Bovenaan