Verhaal Klaar Susans straf

Hoe goed is dit verhaal?

  • 1

    Stemmen: 0 0,0%
  • 2

    Stemmen: 0 0,0%
  • 3

    Stemmen: 0 0,0%
  • 4

    Stemmen: 0 0,0%
  • 5

    Stemmen: 0 0,0%
  • 6

    Stemmen: 1 5,3%
  • 7

    Stemmen: 2 10,5%
  • 8

    Stemmen: 7 36,8%
  • 9

    Stemmen: 5 26,3%
  • 10

    Stemmen: 4 21,1%

  • Totaal stemmers
    19

DL_Michel

Administrator
Forumleiding
Vertaald door: Fopspeentje

(deel 1)


"Nog een woord van je Susan, en ik zal weer een pak slag geven op je blote billen!" Zei Susan's moeder. "Doe je fopspeen terug in je mond en ga met je gezicht in de hoek staan, zoals ik je al zei." De 15 jaar oude Susan deed snel haar fopspeen terug in haar mond en draaide met haar gezicht naar de muur. Haar moeder keek naar de knappe 15-jarige dochter staand met haar gezicht in de hoek, haar rode blote billen in volle aanzicht. Haar navy schoolbloesje was omhoog vastgepind met een roze luierspeld. Rond Susan's knieen hing haar luier en roze plastik broekje, dat haar moeder net daarvoor omlaag had gedaan om haar een pak slaag te geven op haar billen.

Voorheen: sinds een paar weken, begon Susan opnieuw in haar bed te plassen en in haar slipje zonder enige medische reden, op een zekere vrijdag werd Susan door school naar huis gestuurd met een briefje van de schoolzuster met uitleg over het feit dat ze in haar slipje plast en dit was niet de enigste keer. Dit deed bij Susan's moeder de druppel over de emmer lopen. Susan's moeder zei: Susan je gedraagt je als een baby dan zul je er ook naar behandeld worden.

Op de volgende zaterdag morgen, Susan's moeder bereide zich voor op haar nieuwe baby voordat Susan wakker zou worden. Voordat Susan ging slapen werden al haar grote meisjes spullen verwijderd uit haar kamer inclusief haar schoolkleding en besliste ze dat ze haar navy schoolslipjes voor een lange tijd niet meer nodig had.

Susan's moeder herinnerde zich haar strenge schooltijd nog. Ze herinnerde de straffen bij ongehoorzaamheid van de schoolregels. Je werd dan al gauw over de knieen getrokken en dan werd er altijd op je blote billen geslagen met een rietje. Slipje werd dan omlaag gedaan voor haar klasgenoten en soms gebeurde dit tijdens een samenkomst van de hele school. Dat was ook de reden dat ze haar dochter naar die school stuurde, na die 20 jaar waren de regels nog hetzelfde en de schoolkleding.

Meisjes werden in rijen opgesteld voor de meesteres. Zij inspecteerde elk meisje of ze de juiste kleding droeg: navy blauwe rok, witte blous, witte lange kniekousen met zwarte schoenen. Geinspecteerd werd er ook of je de juiste navyblauwe slipje droeg, je werd opgedragen je rok omhoog te doen. Als je een ander slipje droeg dan werd je bevolen je slipje uit te doen en je te melden bij de hoofdmeesteres, je kreeg dan 3 slagen met de riet op je blote billen. Na je straf, wilde ze dat je voor de rest van de dag zonder slipje liep en pas op het einde van de dag je slipje kon terug vragen.

Vele meiden hadden het geprobeerd in het verleden en betaalden de prijs wanneer ze gesnapt werden. Niet 1 nam het risico als ze juist gym of buiten de deur spelletjes hadden die dag. Ze schaamde zich vaak dan al te diep.

De juiste kleding voor binnenhuis gym was een witte sporttopje en navy blauwe slipjes, als je gesnapt was die dag met een onjuiste slipje dan gymde je zonder ondergoed en met de 3 zichtbare strepen op je billen. Buitenshuis sport zoals hockey en voley werden in dezelfde kleding als binnenhuis alleen droegen ze dan een navy blauwe sport rok. Vele keren als de rok ontbrak wist de hele school dat je gestraft was.

Susan's moeder maakte haar dochter wakker.

"Susie wakker worden liefje. Het is tijd voor mammie om je voor te bereiden." Susan werd wakker en ging rechtop de rand van het bed zitten.

"Waarom noemde moeder me Susie?" Verbaasde ze zich, ze wist dat ik een hekel daar aan had en deed dat niet meer sinds ik geen klein kind meer was. Susan moeder deed de lakens terug slaan en zag dat haar bed alweer nat was.

Susan's nachtjapon was doordrenkt en ze zat op een natte plek. Haar weinige schaamhaar dat doorheen scheen herinnerde haar hoe jong en knap ze was.

"Ik wil dat je eerst je lakens en nachtjapon verwijderd en dan naar de badkamer gaat!" Susan deed wat haar moeder deed, het bad was al vol te wachten op haar.

"Dank je mam" Zei ze en wilde de deur op slot doen maar Susan moeder voorkwam dit.

"Ik kan mezelf wel wassen!" Zei Susan, maar haar moeder pakte haar op en begon haar van achteren te wassen. Susans moeder legde uit hoe vanaf nu de manieren gaan gebeuren.

"Als eerste Susie, als je niet stopt met bedplassen en in je slipje zoals een kleine baby, dan kun je ook niet voor jezelf zorgen. Ik ben niet langer van plan om je lakens en slipjes te wassen. Je gedraagt je als een 6 maanden oude baby, dan behandel ik je daar ook maar naar. Ik vertel je nu dit, deze straf zal zeker 6 maanden duren en mischien wel 18 maanden."

Susan moest omhoog staan zodat haar moeder haar kon wassen. Ze was aan het protesteren, maar haar moeder gaf haar een pets op haar natte bips en vertelde dat ze haar mond moest dicht houden. Susan's moeder pakte een scheermes en zeep.

"Susie, je bent vanaf nu een baby en babies hebben geen schaamhaar." Vertelde ze. Ze verwijderde al haar schaamhaar.

"Vanaf nu, ben je een 6 maanden oud babymeisje. Je zult luiers en roze plastic broekjes dragen, 24 uur per dag, en zult ze gebruiken waarvoor ze bestemt zijn. Je zult onder geen beding de wc gebruiken en ik wil er geen geheim van maken van jouw baby toestand. Voor niemand niet!"

Susie barste onmiddelijk in huilen uit de de gedachten alleen al met het dragen van luiers. Ze was volkomen verslagen: haar moeder zou haar voortaan gaan aankleden, voeren, wassen, en haar natte en vieze luiers verschonen.

"Vanaf nu zul je babykleding dragen de gehele tijd met uitzondering van schooltijd, je opvoeding is belangrijk en je zult straks een luier en plastic broek onder je blauwe navy school rok dragen in plaats van een slipje."

"Bij elke ongehoorzaamheid doe ik je luier en broekje omlaag en leg je over mijn knieen voor een flink pak slag op je blote billen. En geloof me, ik geef ook een pak slaag in het bijzijn van anderen, jonge dame! Na je pak slaag, ga je in de hoek staan voor een uur met je luier rond je enkels en je babykleding vastgepind op je rug. Het maakt me niet uit of we nu wel of geen visite hebben gedurende je straf, het zal gelijk ingaan."

Susan's moeder zei dat ze uit bad moest komen en begon haar af te drogen. Ze legde nog steeds haar nieuwe bestaan uit als baby Susie.

"Ik laat je weten Susie, dat ik niet je babyleven geheim ga houden, voor niemand. Zodra je thuis komt zul je baby kleding dragen en je luier en broekje wil ik zichtbaar hebben. Als je vrienden langskomen zullen ze je zien als baby en je krijgt een pak slaag voor hen of word je op het plaspotje gezet indien nodig. Als we uit gaan winkelen of naar het park of strand of visite of naar mammie's vrienden, zul je gekleed gaan als baby en je luier en baby broekje zal dan voor iedereen zichtbaar zijn."

Susie kon niet geloven en huilde onbedaarlijk toen haar moeder haar terug liet gaan naar haar slaapkamer en haar op bed legde. Ze pakte een grote witte luier en vouwde deze onder Susan's bips. Ze pakte een tube luiercreme en smeerde haar bips en pas gescheerde lichaamsdeel in. Daarna plakte ze de luier dicht en pakte een roze plastic broekje. Ondertussen probeerde Susie haar benen samen te knijpen maar dat was onmogelijk met zo'n dikke luier.

Haar moeder deed haar een roze plastic luierbroekje om. En trok een paar witte sokken over haar voeten. Deze waren voorzien van een roze strikje en deed erg kinderachtig aan. Dan pakte haar moeder tot verbazing van Susie, een korte babykleding tevoorschijn met opdruk. Susie werd opgedragen op te staan zodat de babykleding over haar hoofd naar beneden getrokken kon worden.

Ze borstelde het haar van het arme meisje en maakte twee varkenskrullen met roze lintjes om het babykledij compleet te maken met een bijpassend roze fopspeen aan een touwtje. Ze deed deze over haar hoofd en plaatste de fopspeen in Susie's mond. Susan huilde nog toen ze volledig voor de spiegel gezet werd, helemaal verontsteld met haar krullen en babykleding. Haar moeder legde steeds de nieuwe regels uit.

"Van nu af aan Susan, zul je zo gekleed worden als je niet op school bent. Zoals ik je al eerder vertelde, het maakt mij niks uit of we visite hebben of niet, of op visite gaan of winkelen. Je mag geen poging wagen je luier aan te raken of uit te doen, op geen ene ogenblik! Voortaan zal ik je eten geven en je verschonen en ga je naar bed om 18.30 elke avond en als we visite hebben ga je om 19.30. Als ik uit ga en je kunt niet mee, dan zorg ik voor een babysitter, die jou mag straffen zoals ik doe als je stout bent geweest. Dan ga je met je blote rode billen in de hoek staan of gelijk naar bed."

Susan moest nu naar beneden gaan, door de dikke luier wagelde ze als een baby. Haar moeder zette haar aan de keuken tafel en gaf haar een babyflesje voor ze die mocht gebruiken kreeg ze eerst een slabbetje om haar nek met daarop geprint "baby"

Susan zuigde aan de speen van het flesje en dacht gelijk aan hoe ze maandag naar school moest en stiekum maar een navy slipje mee zou nemen en onderweg. Zodat ze deze kon verwisselen anders zou het door haar klasgenoten ondekt worden. Deze gedachte was teveel voor haar en ze barste in tranen uit.

Susan's gedachte ging even naar vorige week maandag. Ze was gaan winkelen met haar beste vriendin Jenny. Ze hadden notabene nog wel sexy ondergoed gekocht. Die wilde ze aankomende maandag aantrekken samen met haar vriendin. Nu zou ze geluierd naar school moeten. Alleen de gedachte al als ze gestraft zou worden met het rietje door de meester op haar blote billen, zou hij hiervoor mijn luier omlaag doen voor al mijn klasgenoten en wat als deze nat is?

Susan begon steeds harder te huilen bij deze gedachte. Voor 18 maanden in een luier lopen, haar moeder gaf haar geen keus. Susans moeder kreeg er steeds meer schik in nu ze weer een grote baby had.

Susan's moeder zag haar dochters gezichtsuitdrukking en glimlachte in zichzelf. Het laxeermiddel in haar flesje zat, moest nog zijn uitwerking nog hebben, maar Susan had al wel een natte luier en zag er zeer oncomfortabel uit. Susan's moeder was van plan om haar een poosje in die natte luier te laten en droeg haar op om van tafel af te gaan en op haar te gaan wachten in de voorkamer.

Susan kon daar alleen maar naartoe waggelen, de dikte van haar natte luier was te zwaar en maakte normaal lopen onmogelijk. Zodra ze de keuken had verlaten, pakte haar moeder de telefoon en belde haar oude vriend Jack:

"Kun je even hierheen komen zodat onze plannen compleet kunnen maken waar we het eerder over gehad hebben? Heb je het nog voor elkaar gekregen het af te krijgen wat ik je gevraagt hebt?" Ze luisterde.

"Dat is mooi, ik neem Susan mee om te gaan winkelen en blijf uit je buurt overdag. Zie je vanavond. Susan zal verrast zijn wanneer ze terug komt." Susan's moeder ging naar de voorkamer en droeg haar dochter op om haar te volgen naar boven. Aangekomen in haar slaapkamer, werd Susan op bed gelegd en deed haar moeder haar plastic babybroekje omlaag en maakte de speldden los van haar kletsnatte luier.

"Houd je babybeentjes wijd zodat ik je kan klaarmaken voor een mooie schone luier!" Haar moeder begon Susan's achterwerk en schaamharen schoon te vegen met een zacht washandje. Daarna smeerde ze een beetje creme in het achterste gedeelte van haar schone luier, gevolgd door babypoeder. Daarna hield ze haar dochter beentjes hoog in de lucht en deed ook poeder op haar billetjes. Susan's moeder legde uit dat ze een dagje uit gingen en herinnerde Susan eraan dat ze gestraft zou worden als ze zich zou misdragen terwijl ze buitenshuis waren.

"Ik heb er geen enkele moeite mee om midden in de winkel jouw luier omlaag te doen en je een pakslaag voor je billen te geven. Ik heb je gisteren gewaarschuwd dat het mij niet uitmaakt wie mijn kleine baby in luiers ziet en een pak slaag krijgt als je het verdient hebt." Haar moeder vouwde de de 2 dikke luiers samen en schoof het onder Susan's achterwerk. Snel maakte ze de roze spelden aan beiden kanten vast. Daarna werd er een plastic broekje over de dikke luier getrokken. Susan's moeder trok een roze T-shirt over haar dochters hoofd met daarop een konijntje geborduurd.

"Nou Susan, ik stel voor dat je nu jouw school rokje over je luier heen draagt. Ik wil zien hoe het bij jouw staat omdat je dit ook maandag naar school zal dragen. Je mag dan deze leuke witte enkelsokken aanhouden. Ik vind de strikjes die erop staan goed passen bij de leuke lintjes in jouw haar." Susan gaf haar moeder een angstig blik.

"Je zult me dit toch niet laten dragen, mammie?" Snikte Susan.

"Nog een woord van je en ik zal je ook bijpassende babykleding laten dragen. Je bent vanaf nu een baby, Susan. Je plast nog in bed als een baby, je plast in je slipje als een baby en je hebt al in een luier geplast vanmorgen. Nou doe je rok aan en kom daarna onmiddelijk naar beneden! We gaan winkelen om de rest van jouw babykledij te kopen en bijbehorende dingen. Ik wil alles compleet hebben voor zo'n grote baby als jij."

Terwijl moeder naar beneden ging, stapte Susan in haar schoolrokje met plooien en trok het op tot haar middel. Ze liep naar de spiegel en schrok van de dikte van haar luier, alleen het rokje bedekte haar geheim. Ze moest heel kalm aan doen met bewegen, als ze zou bukken kon iedereen duidelijk haar luier en plastic broekje zien.

In de keuken was Susan's moeder een baby verschoontas aan het voorbereiden met extra luiers, plastic broekjes, creme, babypoeder, natte doekjes en een aantal flesjes gevuld met lekkere warme melk voor haar nieuwe baby. Ze wist dat het laxeermiddel zijn uitwerking zou hebben tijdens het winkelen en Susan zou op zijn minst 2 of 3 luierverschoningen nodig hebben vandaag.

Zodra Susan naar beneden kwam keek haar moeder haar aan en kon met moeite haar lach inhouden. Susan's luier en babybroekje was goed zichtbaar vanaf onderaan de trap en ze zag er meer uit als een kleuter van 3 dan als een meisje van 15 jaar. Susan's moeder zei dat ze haar moest volgen naar de auto. Voordat ze wegging maakte ze Susan's roze fopspeentje vast aan een touwtje en deed het in haar handtas. Wanneer Susan's moeder in de auto stapte had Susan ondertussen al voorin plaats genomen.

"Excuseer me jonge dame, wat ben je aan het doen? Babies mogen niet voorin zitten, nou ga achterin zitten als een lief meisje." Susan deed wat haar opgedragen werd en deed de gordel om. Voordat ze de deur dicht deed pakte ze Susan's fopspeentje en spelde het touwtje ervan vast aan Susan's truitje met een roze luier speld.

"Doe je fopspeentje in je mond en hou het erin totdat ik zeg dat je het eruit mag doen!". Susan deed wat haar opgedragen werd. Haar moeder zei verder dat als ze de fopspeen zou verwijderen, ze er niet alleen tijdens het winkelen mee moest lopen, maar bij de eerste de beste gelegenheid ook nog een flink pak slaag zou krijgen.

Zodra ze vertrokken naar het winkelcentrum, was het enige waar Susan aan kon denken, hoe ze het beste haar schaamte kon verbergen tijdens het winkelen, ze vroeg zich af welke spullen haar moeder allemaal wilde kopen en was zo diep in gedachte dat ze niet in de gaten had dat er mensen door het raampje van de auto keken en een grote meisje achterin zagen zitten met een fopspeentje in de mond. Susan spuugde gelijk haar fopspeentje uit en barste in tranen uit.

"DOE DAT SPEENTJE TERUG IN JE MOND! NOG EEN KEER MEISJE..." Zei ze hardop. "Ik waarschuw je dat er wat gaat gebeuren wanneer je het eruit doet, en ik meen het. Je hebt een pak voor je billen verdiend, en denk maar niet dat ik deze vergeet. Je zult leren dat wat ik zeg, ik ook meen". Zei ze herhaaldelijk.

Ze arriveerden op het parkeerplaats en Susan's moeder maakte, de nog steeds op haar fopspeen zuigende, dochter los. Haar moeder maakte het touwtje los van haar truitje.

"Susan, omdat dit je eerste echte dag is dat je gestraft wordt als baby, zal ik je niet de hele dag dit speentje laten gebruiken. Maar je krijgt nog wel het pak slaag die ik je al eerder beloofd hebt. Als je weer wat uithaald tijdens je baby rol buitenshuis, laat ik je jouw speentje publiekelijk gebruiken, zonder aarzeling of schaamte".

Susan's moeder deed de auto op slot en terwijl ze daar stonden in volle aanzicht, trok ze het rokje van Susan omhoog om haar luier bloot te geven. Ze voelde met haar hand over Susan's luier en zei vrij hardop dat Susan's luier erg nat was en dat ze, zodra het mogelijk was, meteen verschoond zou worden. Ze deed het rokje weer omlaag, pakte haar dochters hand vast en marcheerde door de winkelstraat.

De eerste de beste winkel waar ze naar binnen gingen was een grote drogist waar Susan's moeder een hoop dingen begon in te slaan. Ze stopte deze in haar winkelwagentje. Ze kocht voor haar nieuwe baby: luiercreme, babypoeder, babyflesjes, speentjes, luierspelden, slabbertjes, babydoekjes en potjes met babyvoeding. Ze pakte ook een grote roze verschoonkussen en een baby plaspotje. Toen draaide ze zich om naar Susan en zei snel hardop dat ze in elk geval kon zitten op haar potje in de keuken, kamer of waar dan ook.

Susan kromp ineen bij deze gedachte om te gaan zitten op een babypotje en bekeken worden door haar moeder of iemand anders, en bij de gedachte dat haar moeder haar achterwerk zou afvegen voordat ze op het verschoon kussen gelegd zou worden en haar weer luiers met een plastic broekje om zou doen.

Terwijl haar moeder afrekende voor de boodschappen, vroeg haar moeder aan de verkoopster waar de baby verschoonruimte was. De vrouw wees naar de zijkant van de winkel en bedankte haar. Susan's moeder pakte de hand vast van haar dochter en zei luid:

"Kom liefje, laten we je luier verschonen zodat je je prettiger voelt." Beiden verkoopsters en de mensen in de rij keken elkaar aan zodra Susan en haar moeder richting verschoonruimte liepen. De vrouw direct achter hun draaide zich om en begon te vertellen dat ze al vond dat het achterwerk van het jonge meisje erg dik was en het jaar nu duidelijk was geworden dat ze een dikkke luier onder haar schoolrokje droeg.

Aangekomen in de verschoonkamer verwijderde Susan's moeder het schoolrokje volledig en legde haar dochter op de grond, waarna ze begon met het omlaag doen van het roze plastic broekje en het los spelden van de kletsnatte luier. Ze begon met het schoonvegen van haar geschoren prive lichaamsdelen. Zodra ze begon met het optillen van haar dochters benen om haar achterwerk met luieruitslag schoon te vegen kwamen 2 vrouwen naar binnen met hun kleuters. De vrouwen keken verbaasd maar zeiden alleen dat geen kind te groot is om niet in luiers te laten lopen.

Susan's moeder poederde en maakte haar dochter schoon terwijl ze begon te praten met de 2 vrouwen over het feit dat Susan nog constant in haar broek en bed plaste en hoe ze nu behandeld werd als een kleine baby voor straf. Een van de vrouwen keek naar de luierverschoning en zei hoe leuk en zo glad en onbehaard ze er als een baby eruit zag.

Nadat Susan's moeder haar dubbel dikke luiers had omgedaan en haar plastic broekje weer omhoog had gedaan zei ze gedag tegen de vrouwen en verliet de winkel. Ze winkelden grotendeels van de dag en desondanks probeerde Susan te voorkomen dat iedereen haar luier onder het rokje kon zien, maar was daar totaal onkundig in. Susan's moeder was daar natuurlijk van bewust hoe vele mensen dit goed konden zien en zonder dat Susan het wist, was ze het gesprek van de meeste winkelende mensen binnen een paar uur tijd. Susan onderging nog een verschoning voordat haar moeder genoeg spullen had en moest alleen nog een ding doen voordat ze weer terug naar huis zouden gaan.

Ze waren terug bij de auto en nadat Susan achterin zat en haar gordel had omgedaan spelde ze opnieuw het touwtje van het speentje vast op haar truitje, ze pakte een baby flesje uit haar tas en deed de nippel van het flesje bij Susan in haar mond. Opnieuw werd ze gewaarschuwd om het niet te verwijderen totdat het leeg was. Ze plaatste Susan goed op de achterbank zodat ze weer zichtbaar was voor iederen die maar achterin de auto keek.

Ze reden weg en kwamen op een gegeven moment in een straat dat Susan heel bekend voorkwam. Haar beste vriendin Jenny woonde er en Susan's angst nam toe zodra ze stopte op de parkeerplaats van Jenny's ouders. Opnieuw deed Susan's moeder haar gordel los maar dit keer verwijderde ze niet het roze speentje dat vastgespeld zat op haar truitje.

"Alsjeblieft mammie haal het speentje eraf! Jenny zal het zien en me uitlachen."

"Susie, dat speentje is het minste van jouw problemen. Wees stil nu en kom mee!" Zei haar moeder terug. Zodra ze de voordeur benaderde, werd het al open gedaan door Jenny's moeder die naar Susan keek en bemerkte hoe leuk ze eruit zag. Ze was niet verbaasd bij het aanzien van een 15 jarige die eruit zag als een kleuter met speentje.

"Hi jane, is iedereen klaar voor ons?" Vroeg Susan's moeder.

"Ja Betty, iederen is klaar zoals afgesproken, ik heb gisteren avond het laatste deel ervan afgemaakt". Jane draaide naar Susan en zei:

"Susie je ziet er leuk uit in die kleding maar ik denk dat je nu een luierverschoning nodig hebt is het niet liefje?" Susan keek ontzet, hoe wist ze dat? Ze barste in tranen uit en toen kwam Jenny aangelopen. Jenny keek naar Susan en kon nauwelijks haar lach inhouden. Jane keek naar Jenny en gaf haar een ernstige blik.

"Heb je alles klaar staan in de woonkamer?"

"Ja mam." Zei Jenny terug en gaf Susie een meelijwekkende blik. Zodra ze de woonkamer binnen kwamen, verkrampte Susie's gezicht zodra ze de gehele baby uitrusting zag en wat eraan de hangers hing in de hele woonkamer. Alle kleertjes waren een vergrote versie van normale baby kleding van wat ze gezien had in elke babyzaak en ze realiseerde gelijk dat deze voor haar bestemd waren om te dragen.

"Kijk Susie", zei haar moeder, "tante Jane heeft voor jouw een komplete nieuwe garderobe gemaakt, kijk naar deze leuke kleding, rose, witte en gele, en allemaal zo leuk en babyachtig. Ik heb dit laten maken met bijpassende baby broekjes, al deze kleertjes zijn mooi en kort zodat iedereen jouw bijpasssende babyondergoed kan zien, ik heb ook leuk uitziende babyrompertje laten maken met knoopjes in de kruis zodat mammie makkelijker jouw luiers kan verschonen."

"En vergeet niet de babymutsjes, wantjes en laarsjes, moeders." Zei Jenny die probeerde tevens om niet alweer in de lach te schieten.

"Wel susie, wat zeg je dan tegen tante Jane", vroeg haar moeder. "Denk je niet dat je dank je wel moet zeggen tegen haar en een lieve kus moet geven voor het harde werk wat ze heeft gedaan om al deze dingetjes te maken wat je mag dragen?" Susan barste opnieuw in een golf van tranen uit en in een moment van verzet probeerde ze haar gezicht voor Jenny te verbergen, ze schreeuwde:

"Donder op! Als je maar niet denkt dat ik deze dingen ga dragen!" Op dat moment gaf Susan's moeder haar een klap in het gezicht en op dat zelfde moment pakte ze Susan beet en legde haar over haar knieen.

"Ik heb je al eerder gewaarschuwd ik geef je nu een pak slag omdat je me niet gehoorzaamt hebt en voor het uitspugen van je speentje, nu krijg je voor beiden een pak slag en tante Jane en Jenny mogen toekijken. Laat Jenny maar zien wat voor een baby je in het echt bent!" In een mum van tijd, deed haar moeder Susan's baby broekje omlaag en spelde haar kletsnatte luier los, en liet het op de grond vallen. Ze begon met het slaan op Susan's blote billen en stopte niet eerder voordat Susan schreeuwde om genade en haar dat haar achterwerk aardig rood was van het slaan.

"Okee baby, ga naar de hoek van de kamer en doe je handen op je hoofd, je blijft daar maar eens een half uurtje staan en als je daar vandaan komt krijg je weer een pak slaag en mischien laat ik dat wel doen door tante Jane of Jenny." Susan waggelde naar de hoek van de kamer en deed haar handen op haar hoofd zoals opgedragen werd. Haar plastic broekje zat nog rondom haar knieen haar moeder speldde de achterkant van haar truitje omhoog met een roze luier speld die ze had verwijderd van haar kletsnatte luier. Daarna stopte ze Susan's speentje terug in haar snikkende mondje en zei opnieuw dat ze er niet vandaan mocht komen totdat het tegen haar gezegd werd.

Jenny keek naar haar vriendin, ze kon niet geloven dat dit meisje wat stond met haar gezicht in de hoek en haar donkerrode billen in volle aanzicht en met een plastic babybroekje op haar knieen, hetzelfde meisje waarmee ze eerder voor een paar weken terug is wezen winkelen en sexy ondergoed mee gekocht had. Jenny realiseerde plots dat ze veel lol kon hebben met Susie's straf als baby.

De 2 vrouwen verlieten de kamer en Jenny bleef alleen achter met de snikkende Susie.

"Wel baby ik kan niet wachten totdat we maandag weer naar school moeten, iedereen weet al dat je nog plast in je slipje, wacht maar totdat ze horen dat je luiers draagt en deze aanbiddelijke roze babybroekje, en niet te vergeten je gladgeschoren babypoesje.

"Vieze rotzak!" schreeuwde Susie die nu kwaad was op haar en zo haar belachelijk wilde maken. "Ik vermoord je als je ook maar iets tegen ze verteld" Op dat moment kwam Susan's moeder terug in de kamer gevolgd door Jane.

"Wel jonge dame dat was het dan, je hebt kennelijk niet je lesje geleerd en niet gehoorzaamd de laatste tijd. Mischien wil een nieuw pak slaag je laten realiseren dat ik geen uitbarstingen meer van je tolereer." Ze pakte Susan weer beet en legde haar opnieuw over haar knieen en begon opnieuw te slaan op Susan's nog rode blote billen totdat ze opnieuw schreeuwde.

Zodra ze ermee klaar was, droeg ze Susan opnieuw op om met haar gezicht in de hoek te gaan staan. Susan's moeder keerde zich om naar Jennifer en vroeg aan haar of ze de baby in een luier wilde doen en haar wilde kleden in een van haar nieuwe baby outfits klaar om ermee naar huis te kunnen gaan.

"Ja graag" antwoorde Jenny terug, "ik weet wel in welke kleidngstuk ik haar in kan stoppen."

"Maar ik denk dat ze eerst plaats moet nemen op haar potje." Zei Susan's moeder. "Jenny wil je die even ophalen in de auto?" Een paar minuten later kwam ze terug met de roze baby potje en Susan werd opgedragen om erop te gaan zitten en een plasje te doen voor de volwassen mensen.

Terwijl ze daar op zat zuigend op haar speentje, liep Jane naar de keuken en kwam terug met een babyflesje vol met warme melk en verwijderde Susan's speentje. Ze verving het voor het flesje.

"Drink het allemaal maar op, baby" Jenny glimlachte bij deze aanschouwing van haar moeder en haar vriendin terwijl ze zo op haar potje zat in hun kamer en drinkend vanuit een babyflesje.

Na 10 minuten werd Susan opgedragen om op de grond te gaan liggen. Jenny knielde langs haar neer en begon met het verwijderen van de resterende kleding van Susan.

Zodra Susan compleet naakt was, vouwde Jenny 2 dikke luiers samen en schoof ze onder Susan, ze begon daarna met het schoonvegen van Susan haarloze vagina met baby doekjes voordat ze de benen van Susan omhoog deed zodat ze ook de zere billlen van Susan schoonveegde.

Na het insmeren en poederen van de binnenkant van Susan's luier, maakte Jennifer de luier aan beiden kanten vast met luierspelden voordat ze een nieuw witte baby broekje er overheen schoof.

Susan zat nu in een goedsluitende schone luier, Jennifer pakte een hele korte, bolle baby kledingstuk met een verstelbare kraagje erop en trok dit over Susan's hoofd en maakte het aan de achterkant dicht. Daarna een bijpassende baby mutsje erop en een paar witte sokjes aan met roze lintjes eraan. En om het gehaal af te maken stopte ze de handen van Susan in een paar witte wantjes en maakte deze aan haar middel vast om er zeker van te zijn dat ze haar handen niet kon gebruiken.

"Ooh, ze ziet er zo lief en als een echte baby eruit." Zei Susan's moeder. "Laten we nu maar eens haar nieuwe schoenen aandoen." Ze pakte en paar vaal geworden roze Mary Jane schoenen en schoof deze onder Susan.

"Nog een paar kleine dingen om deze gedaanteverandering compleet te maken." Zei Jane en deed een grote baby slabbertje om Susan's nek met de woorden 'Baby Susie' erop. En als laatste maakte ze Susan's nieuwe babyspeentje vast aan een roze lintje en deed deze over Susan's nek en schoof het speentje in Susan's mond. Jane, Betty en Jennifer keken neer op de arme Susan zittend in de kamer nu gekleed als een complete baby en zuigend op haar speentje.

"Ze ziet er nu precies zo uit als toen ze 6 maanden was" lachte Jane. Susan's moeder ging ermee akkoord en draaide zich richting Jenny en vroeg aan haar:

"Vindt je het leuk om eens te komen baby-sitten, je weet dat je moeder en ik vaak weggaan om bridge te spelen en dit is voor een aantal avonden per week. Je mag ook andere vriendinnen meenemen als je wilt." Jenny sprong op van dit idee en ging akkoord om te baby-sitten op welke tijdstip Susan's moeder dit ook maar wilde. Ze keek er al naar uit om deze Susan's geheim als grote baby aan iedereen te laten zien wie ze maar wilde.

Betty en haar baby Susan gingen weer terug naar hun huis. Susan was uitgeput van haar beproeving en viel in slaap achterin op de bank naar huis. Terwijl ze sliep plaste ze weer in haar luier zonder dat ze dit wist, en ook poepte ze erin. Moeders wist dit gelijk, ze was de lucht van Susan's vieze baby luiers niet vergeten na al die jaren en glimlachte in haar zelf. Ondanks alle woede aanvallen en smekingen. Susan plaste en poepte in haar luier zonder dit te realiseren en daarvoor zou ze nog lang een baby zijn.

Zodra ze thuis arriveerden, hielp moeder Susan, die nog half sliep, naar binnen en naar boven. Moeders opende de deur van de slaapkamer en Susan was ontsteld van hetgene wat ooit haar slaapkamer was. De kamer leek precies op die van een babykamer, de muren waren in zacht roze geschilderd en er hingen kindertekeningen rondom in haar kamer.

Haar vloerkleed en gordijnen waren vervangen in zacht roze en in de hoek van de kamer stond een grote verschoontafel met legplanken erboven, hierop lag een groot stapel witte donzige luiers, en een stapel met verschillende gekleurde baby broekjes, sommige waren gewone en sommige waren doorzichtig, een paar luierspelden erbij, baby poeder, baby doekjes etc. Waar haar bed had gestaan stond nu een grote baby bed met hoge vertikale spijlen en in de andere hoek van de kamer stond een grote luier emmer met grote woorden erop geprint 'Susan's luier emmer'.

"Van nu af aan is dit jouw kamer", legde haar moeder uit. "Wanneer ik zeg dat je weer als baby behandeld wordt meen ik ook elke woord van wat ik zeg, nou laten we maar je vieze stinkende luier verschonen en je gereed maken voor je bedje." Susan werd op de verschoon tafel gelegd en haar moeder verwijderde haar baby broekje en haar behoorlijk volle en stinkende luier.

Nadat ze schoon was en opnieuw gepoederd was, werd ze vastgespeld in 3 nacht luiers en darnaa schoof ze een een frisse roze doorzichtige luier broekje over haar dikke luier. Moeders liet haar daarna opstaan en verwijderde haar baby kleding en verving deze voor een T-shirt met het woord 'baby' geprint op de voorkant.

Dit T-shirt was ook weer zo kort dat deze niet viel over haar dikke luier heen zodat haar luier en babybroekje zichtbaar bleef. Susan werd daarna opgedragen om haar bedje in te klimmen en haar moeder boog over d'r heen om zo een kusje te kunnen geven op haar voorhoofd.

"Slaap lekker baby." Zei ze en duwde de zijkant van haar bedje omhoog op zijn plaats. Susan zoog nog steeds op haar speentje en sliep al weer half, zodat haar moeder het speeltje wat boven haar bedje hing opwinde en daarna achter zich de deur sloot van de babykamer. Susan sliep vrij snel na het horen van het melodietje wat uit het speeltje kwam. Zodra ze sliep, droomde ze over de gebeurenisen in de afgelopen dagen en zonder zich te realiseren, plaste ze opnieuw in haar luiers.

Susan werd vroeg wakker de volgende morgen, ze had maar een paar seconden nodig om zich exact te realiseren waar ze was. Daarna kwamen al gauw de gedachte terug van wat ze de afgelopen dagen had meegemaakt. Het uitstapje winkelen, gevolgd door het bezoekje bij haar beste vriendin Jenny. Het pak slaag die ze had gekregen in het bijzijn van Jenny en de vernedering van het zitten op het potje in hun voorkamer en dat ze een plasje moest doen.

Ze keek door de spijlen van haar bedje en naar haar nieuwe babykamer voor meisjes. Opeens, kwam haar moeder binnen die een flesje met warme melk bij zich droeg en deed de zijkant van het bedje omlaag, ze stopte de nippel van het flesje in Susans mond en zei dat ze deze leeg moest drinken als een lieve baby.

Susan zoog lustig aan het flesje, ze was erg dorstig en deed net alsof het een lekker kopje thee was. Terwijl ze dronk, glimlachte haar moeder in haarzelf omdat ze opnieuw de inhoud had gemengt met een laxeermiddel. Terwijl haar dochter het flesje leeg dronk, deed haar moeder de lakens terug en stak haar handen in de randen van Susans leuke baby broekje, de luier was kletsnat en en de geur maakte duidelijk dat Susan niet alleen een natte luier zou hebben maar ook een hele vieze.

"Wel wel baby, er komt nog geen einde aan jouw gedrag als baby is het niet?" berispte haar moeder. "Dat waren de laatste twee luiers die ik had om je te verschonen, ze zijn beiden kletsnat en heel erg vies." Susan kon alleen nog maar liggen in haar vieze luiers en knikte. Er was geen argument om de gedachte van haar moeder te veranderen wat betreft haar gedrag als baby.

"Okay stinkerd, laten we je maar in bad doen en klaar maken voor de dag." Susans moeder deed het baby broekje omlaag en maakte de natte luier los. Na haar schoon geveegd te hebben, zei Susans moeder dat ze naar de badkamer moest gaan.

Terwijl Susan in het bad zat gevuld met een warme sopje, was haar moeder bezig met het klaar leggen van nieuwe baby kleding voor deze dag. Wanneer ze alles bij elkaar had kwam ze terug in de badkamer en begon met het wassen van haar dochter. Dit keer verzette ze zich niet tegen de vernedering om weer geschoren te worden van het beetje haar wat al terug was gekomen.

Terug in de babykamer, werd Susan opnieuw op de verschoon tafel gelegd terwijl haar moeder haar insmeerde met creme op haar prive delen en achterwerk. Ze hield haar benen hoog in de lucht om het achterste gedeelte van haar luier te poederen en pinde de dikke flannelen luiers vast op hun plek voordat ze een nieuwe lemoen gekleurd baby broekje eroverheen deed.

Daarna kwam er een vrij korte baby kledingstuk eroverheen die bij het baby broekje paste en maakte deze op haar rug dicht. Witte enkel sokken schoof ze over haar voeten gevolgd door de Mary Jane baby schoenen. Na haar haren geborsteld te hebben maakte ze 2 staartjes opzij ervan en haar moeder deed er bijpassende lemoen gekleurde strikjes erin.

Susan volgde haar moeder naar beneden een kreeg een griezelig uiterlijk over zich bij het zien van de grote hoge stoel in de keuken.

"Ga in je stoel zitten baby Susie." Droeg haar moeder haar op, Susans moeder deed het voorplankje omlaag en maakte het vast op zijn plaats en bond een slabbetje om de nek van Susan.

"We willen toch niet dat je je eten laat vallen op je nieuwe baby kleding is het niet?" Zei haar moeder en begon met een lepeltje eten te geven vanuit een potje babyvoeding.

"Je moet alles opeten, gedroogde pruimen en appels voorkomen dat je geen verstoppingen krijgt liefje." Na het eten, bracht Susan de rest van de dag al spelend door in een grote babybox die haar moeder had laten maken door Jack.

Ze had die dag verscheidene luierverschoningen nodig gehad maar was wel de hele tijd lief geweest en had zo voorkomen dat haar moeder kwaad zou zijn geworden zodat anders haar luier omlaag zou worden gedaan om haar opnieuw een pak slaag te gegeven op haar billen.

Om 18:30 kondigde haar moeder aan dat het bedtijd was voor Susan en nadat ze verschoond was in haar dikke nachtluiers en nachtjapon sloot ze de deur van de babykamer nadat ze in slaap was gevallen bij het horen van het melodietje die vanuit het speeltje kwam dat boven haar bedje hing.

De volgende morgen was het maandag en Susan werd wakker, gelijk onstond er paniek. Omdat ze zeker wist dat haar moeder haar geluierd naar school zou sturen. Ze herinnerde zich ook aan van wat Jenny gezegd had zij wilde iedereen inlichten over het feit dat ze luiers en babybroekjes droeg omdat ze net als een baby nog niet zindelijk was.

Gevolgd door dezelfde routine als in het weekend, kwam haar moeder de babykamer in met een babyflesje die ze opnieuw gemixt had met laxeermiddel. Susan zoog eraan terwijl haar moeder de kletsnatte luier tussen haar benen vandaan verwijderde.

"Nou Susan, ik vertelde je in het weekend dat omdat je nog naar school gaat, geen reden is om te stoppen met je babybehandeling. Je hebt de laatste dagen laten zien dat ik het risico niet kan nemen om je niet in een luier te doen omdat je constant nog plast en poept in je luier, net als een kleine baby. Wat zullen ze allemaal zeggen als je broekje nat en vies zou zijn in de klas?"

Om 6:30 's ochtends legde Susans moeder haar dochter vanaf bed op de verschoontafel en verschoonde haar op dezelfde manier van het insmeren en deed haar in een schone luier. Ze deed daarna een heel leuk uitziende roze babybroekje over de dikke luier en droeg Susan op om aan te kleden om naar school te kunnen gaan.

Susan was alweer in een stroom van tranen, ze vroeg zich af hoe ze haar babykledij geheim kon houden. Ze wist zeker dat Jenny iedereen op school zou inlichten hierover. De hele school zou voor die afgelopen was vandaag, weten wat ze droeg onder haar navy school rokje.

Ze snikte constant bij haarzelf zodra ze ging aankleden en keek uiteindelijk in de spiegel toen ze klaar was, haar snikken veranderde in een stortvloed van tranen zodra ze zag dat de luier duidelijk zichtbaar was wanneer ze bewoog of voorover boog. Susan's moeder was in de keuken zodra haar dochter naar beneden kwam.

"Mammie, je kunt me onmogelijk dit laten dragen naar school." Schreeuwde Susan. "Ik heb genoeg van deze zooi waarin ik nu ben en jij kan alleen jezelf er een plezier mee doen, jij duivelse taart." Susans moeder, liep kalm naar haar dochter en gaf in een snel beweging een klap in haar gezicht, terwijl Susan daarvan moest bijkomen trok haar moeder het krijsende meisje over haar knieen en met een ruk trok ze Susans luier en baby broekje omlaag tot haar knieen en begon met het slaan op haar billen en zo hard dat ze schreeuwde en haar smeekte om te stoppen.

De pak slag ging net zolang door totdat Susans achterwerk roodgloeiend was en huilde als een baby.

"Ga maar eens in de hoek staan de aankomende tijd, jonge dame!" schreeuwde haar moeder. Susan schoof naar de hoek met haar luier en baby broekje nog op haar knieen. Haar moeder liep er ook naar toe en verwijderde een van haar roze luierspelden, en pinde hiermee Susans schoolrok, vast in het midden op haar rug, zodat haar rode achterwerk goed zichtbaar was.

"Je kunt daar blijven staan om je pak slaag te laten zien jonge dame." Zei haar moeder nog woedend. "Ik loop nu persoonlijk met je mee naar school en rechtstreeks naar de schoolhoofd waardoor ik ervan overtuigd ben dat ze weet dat je luiers draagt en waarom je ze nodig hebt. Ik vraag haar ook om ze te controleren of je ze niet verwijderd hebt in de loop van de dag." Susan snikte constant zodra haar moeder Susans roze speentje in haar mond stopte.

"Als je rommelt met jouw luiers terwijl je op school bent, beloof ik je, dan zal ik morgen naar school laten gaan in je komplete baby kleding met de kortse baby kleding die ik kan vinden en de dikste luiers dat je laat waggelen als een echte baby." Susan's moeder drong aan dat Susan moest gaan zitten op haar potje voor zo'n 15 minuten lang en een plasje moest doen voor mammie. Na het schoonvegen van haar achterwerk werd haar luier weer omhoog gedaan en vastgespeld.

Susan en haar moeder verlieten het huis en begonnen aan de 20 minuten durende wandeling naar school, Susans moeder pakte op een gegeven moment de speentje uit haar handtas en liet het haar dochter zien.

"Bij iedere misdraging of onbeschoftheid van jouw en ik zal deze speentje vast pinnen aan jouw schoolvest en laat je er de hele weg naar school eraan zuigen." Dreigde ze.

De wandeling naar school was tamelijk onregelmatig. Susan probeerde tijdens de tocht te voorkomen dat haar navy schoolrok omhoog waaide door de wind, ze was er zeker van overtuigd dat op zijn minst een paar kinderen en moeders een glimp van haar geheim hadden opgevangen maar ze probeerde kalm te blijven waardoor ze deze onregelmatigheid met zich mee nam.

Zodra ze aankwamen bij de schoolhekken, pakte Susans moeder de hand van haar dochter beet en bracht hiermee Susan in de verlegenheid door ermee de schoolplein over te steken rechtstreeks naar de voordeur. Zodra ze over de schoolplein liepen leek het erop dat de andere meisjes probeerde hun glimlach in te houden toen ze Susan zaggen, Jenny bij een groep meisjes staan bij de ingang.

Zodra haar moeder ze gepasseerd had, wipte een van de meisjes de rok van Susan omhoog zodat de hele groep haar roze baby broekje en dikke luier zag.

"Aha, heeft onze baby in haar luier geplast" Riepen ze voluit en barste in een passende lachbui uit. Susans moeder, nog steeds haar dochters hand goed vasthoudend marcheerde rechtstreeks naar de hoofdstudiekamer.

"Hallo mevrouw Bards, hallo Susan, wat kan ik voor jullie doen deze ochtend?" Vroeg de hoofdlerares.

"Wel mevrouw Harper, ik dacht dat ik maar beter zelf mee moest komen om uit te leggen waarom Susan niet haar correcte school kleding draagt vandaag en voor een poosje daarna ook niet ben ik bang voor."

"Ik zie het" Zei mevrouw harper, "Wat is de exacte reden voor dit en wat draagt ze niet wat ze wel moet dragen?" Susan's moeder wenkte zich naar haar dochter.

"Susan doe je schoolrokje omhoog en laat het de hoofdlerares zien wat je draagt en dan mag je vertellen waarom." Susan deed haar navy rokje omhoog en liet volop haar dikke luier en baby broekje zien. Mevrouw harper keek naar het schoolmeisje en zonder eigenlijk een beetje verbaasd te zijn.

"Ja ik weet dat Susan verschillende ongelukjes heeft gehad op school en ik vernoedde ook dat ze thuis nog in bed plast, dus wil ik het volgende met je doen Susan, dus luister goed. Als eerste, met volledige instemming van je moeder om haar te helpen bij jouw baby behandeling. Zal ik je niet apart uit het publiek nemen tijdens de school uniform inspecties en zal je ook geen aparte behandeling geven." Susan en haar moeder luisterde terwijl mevrouw Harper doorging.

"Ik weet zeker dat je dit niet lang geheim zult houden, ik had al een vermoedens deze morgen zodra ik je aan zag komen zodat ik makkelijk kan raden dat de meeste meisjes nu in de school weten dat je een luier draagt en waarom!." Susan huiverde bij deze gedachte dat iedereen wist dat ze nog luiers droeg en erin plaste en poepte net als een kleine baby.

"Ik wil nog steeds dezelfde school regels aanhouden en wil er de volgende bijplaatsen die voor jouw meteen ingaan:
De school toiletten zijn verboden toegang voor jou. Op het moment dat je moeder je weer terug luiers laat dragen net als een baby, wil ik controlleren of je ze gebruikt waarvoor ze bestemd zijn.
Je moet je melden bij de schoolzuster tijdens de ochtend pauze, in het begin van de pauze, tijdens de afloop van de pauze en de middag pauze heeft ze opdracht om je luier te controleren, en je te verschonen als het nodig is. Ik zal de schoolzuster ook vragen om jouw op zijn minst 10 minuten plaats te laten nemen op jouw potje tijdens elke luierverschoning
Als je het nalaat om naar de school zuster te gaan, zal ze naar jouw klas komen en zal je rokje omhoog doen voor iedereen in de klas om daar je luier te controleren. Ik zal haar ook haar opdracht geven om jouw op het potje te zetten in het aanzien van alle andere meisjes. Ze zal je een schone luier geven in de klas maar niet eerder voordat je een pak slaag op je billen hebt gehad.
Zoals ik al eerder zei, je kunt dezelfde straf krijgen zoals andere meisjes die ook krijgen bij het niet nakomen van de schoolregels. Iedere ondeugendheid zal als resultaat geven dat jouw luier en babybroekje omlaag getrokken worden en je een pak slaag op je blote billen zal rijgen. Dit ter plaatse of in mijn kantoor. Het zou ook kunnen dat ik eraan herinner dat je 3 donkere strepen geef met het rietje in aanzicht van de hele klas. Dat houdt in dat je bij nog een overtreding geen bonus over hebt jonge dame, ik zal je naar voren van de klas halen en verwijder je rokje zodat iedereen je luiers en baby broekje kan zien voordat ik deze omlaag doet om je een pak slaag te geven op je blote billen met het rietje. Je zult dan 20 minuten met je gezicht de hoek in gestuurd worden met je rokje omhoog en je luiers rondom je knieen buiten mijn kantoor waar iedereen getuige zal zijn van jouw vernedering op de exacte manier zoals een andere meisje zou krijgen die stokslagen heeft gehad voor de hele school."

Susans moeder ging accoord en legde mevrouw Harper uit dat Susan al een aantal slagen had gehad deze ochtend en haar straffen thuis ook inhield dat ze met haar blote billen in volle aanzicht in de hoek moest gaan staan na een pak slag.

"Uiteindelijk, kom ik op het punt omdat je nog baby luiers draagt, ik zal vermoeden dat je veel aandacht krijgt bij gym en spelletjes. Omdat je uiteraard niet je navy blauwe school slipje kan dragen bij gym omdat we niet ongelukjes kunnen riskeren, je zult alleen jouw luier en baby broekje dragen in plaats gym kleding. Je zult natuurlijk wel een gym rokje als afscherming dragen bij spelletjes buiten de school maar ik zeg erbij, ik denk dat de gym jurk te kort zal zijn om je luiers in zijn geheel te kunnen bedekken dus zul je de aandacht trekken van iedereen die ernaar kijkt en zo dus een volle blik kan werpen op jouw geheim. Ik kan alleen hopen dat de vele buurtkinderen ook niet teglijk spelen op de speelvelden."

Susan luisterde aandachtig en wist dat er geen manier mogelijk was om haar baby kleding als geheim voor een poosje te kunnen verbergen. Met de school regels zal iedereen binnen een paar dagen weten dat ze luiers draagt en ze barste meteen in huilen uit. Haar moeder pakte de baby speen uit haar handtas en stopte het in Susans mond.

"Nog zo'n uitbarsting als een baby en ik zal deze vastmaken aan je vest zodat je het in de klas kan gebruiken." Snauwde haar moeder.

"Mischien kun je dat meteen maar beter hier laten." Zei mevrouw Harper. "Ik sta erop dat Susan het gebruikt als ik denk wanneer het gepast is."

Susans moeder bedankte de hoofdlerares voor het nemen van de tijd en verliet de school. Susan werd begeleid naar de hal van samenkomst deze ochtend en nam haar plaats tussen de rest van de klas.

Zodra Susan plaats nam, kwamen er verschillende lachjes rondom haar vandaan. Ze wist gelijk dat Jenny woord gehouden had en het verspeid had over wat ze droeg onder haar schoolrok en ze kreeg een heel nerveus gevoel over de rest van de dag. Ze wist ook dat haar luier weer kletsnat en begon af te zakken door het gewicht ervan.

In de laatste 15 minuten van samenkomst gingen alle meisjes zich in rijen opstellen voor de eerste lessen van de dag. Zodra Susan de hal verliet, wachte Jenny en een paar van haar vrienden in de wandelgang.

"Hee baby Susan." Zeiden ze. "Heeft jouw moeder je vieze luiers wel verschoont voordat je naar school kwam." Susan probeerde zich af te wenden maar Jenny was nu vooraan en liet haar niet gemakelijk passeren.

"Waarom laat je ons jouw leuke baby broekje niet zien dat je draagt over jouw kleine baby luier!" Siste ze. En in een ogenblik van emotie deed ze Susans rokje omhoog tot haar hoofd en liet zo iedereen in volle aanzicht de luier en roze babybroekje zien dat Susan droeg.
 

DL_Michel

Administrator
Forumleiding
(deel 2)

"Jennifer, kom onmiddelijk hier!" Beval mevrouw Harper die getuige was van de hele scene. "Het lijkt erop dat je geniet van de vernedering van Susan, mischien moest ik dat ook maar eens bij jouw doen!" En voordat Jenny zich kon realiseren wat er gebeurde, was mevrouw harper gaan zitten en trok de paf staande meisje over haar knieen.

"Laten we eens zien hoe het is om als een klein kind behandeld te worden." Zei mevrouw Harper en binnen een paar secondes had ze Jenny's rokje over haar rug heen getrokken en haar blauwe navy school slipje naar beneden op haar knieen gedaan.

"Ik waarschuw je voor het plagen van andere meiden, ook al heeft Susan het verdient om luiers te dragen, daarom geeft het jouw niet het recht om haar te pakken." Ze begon met het slaan op Jenny's blote billen in aanzicht van alle aanwezigen in de wandelgang.

"Ik tolereer dit soort gedrag niet in mij school, hoor je me?" Ze sloeg net zolang op Jennifer's blote billen totdat ze schreeuwde en huilde om weer op te mogen staan.

"Je zult de rest van de dag doorbrengen zonder het comfort en de bescherming van jouw slipje, mischien dat dit je op een andere gedachte brengt voordat je de rok van andere meisjes optilt, nu laat je je slipje uit en kan het weer ophalen als je naar huis gaat." Jenny verwijderde haar slipje en gaf het aan mevrouw Harper.

"Nu ga je naar je klas en ik hou jullie beiden in de gaten. Susan, vergeet niet een bezoekje te brengen bij de schoolzuster zodat ze jouw luier kan verschonen tijdens de pauze, het ziet ernaar uit dat je een verschoning nodig hebt!" Zodra mevrouw Harper terug liep naar haar kantoor, snikte Jennifer nog, ze keek naar Susan.

"Ik bedank je hiervoor, jij grote baby! Wacht maar later af, dan zal het je spijten!" Beiden meisjes liepen heel voorzichtig naar de klas. Niemand van hun kon zich veroorloven dat hun rokje omhoog ging en zo hun geheim zichtbaar werd.

Tijdens de ochtend pauze, melde Susan zich bij de schoolzuster zoals haar opgedragen was. De schoolzuster wachtte de komst van Susan al af, maar het leek erop dat ze niet wist waarom.

"Wel, mijn kind, wat kan ik voor je doen?" vroeg ze.

"Alsjeblieft mevrou, ik werd opgedragen om mij te melden bij u tijdens de pauze zodat u mij lui.. luier ka.. kan con.. controlleren." Stotterde Susan.

"Aha, dus jij bent die nieuwe baby waar ik al zoveel over gehoord heb, wel ga even op de onderzoekstafel liggen om te zien of je een luierverschoning nodig hebt, zullen we dan maar baby" Susan klom op de onderzoekstafel en probeerde de luier een beetje af te schermen. De schoolzuster die 22 jaar oud was, verwijderde Susans rokje en deed daarna haar roze plastik broekje omlaag. Mevrouw Barker, die toekeek genoot in haarzelf over het praten in baby taal door de zuster tegen Susan.

"Wel, baby heeft al geplast is het niet, laten we deze natte luiers uitdoen om de baby fijntjes klaar te maken voor een frisse schone luier, zullen we dan maar." Vlug en ervaren maakte de schoolzuster de luierspelden los van de kletsnatte luier en verwijderde het.

Zichtbaar werd Susans geschoren luiervlak wat weer een kans was voor mevrouw Barker om het snikkende meisje er later mee te kunnen vernederen.

"Ooh wat een fijne gladde baby ben jij!. Het is leuk om te zien hoe jouw mammie jouw gladgeschoren houdt. Jouw mammie weet wel dat babies geen haren hebben onderin wat grote meisjes wel hebben!!" Berispte ze, zodra ze de creme wreef over Susan's geluierde lichaamsdelen. En hield Susans benen hoog in de lucht, de zuster sprenkelede een royale hoeveelheid babypoeder ovef het naakte achterwerk en vagina van het meisje en begon het in te wrijven.

Ze haalde een grote witte donzen luier te voorschijn en spelde het met ervaring op zijn plaats met roze luier veiligheidsspelden. Uiteindelijk trok ze de roze baby broekje op zijn plaats en zei dat Susan op moest gaan staan zodat haar rokje weer erover gedaan kon doen.

"Nou baby, wees er zeker van dat je terug komt wanneer de lunch pauze begint of ik zal komen om je te vinden. Mij werd ook verteld dat ik je plaats moet laten nemen op je baby potje en ik weet zeker dat niet wilt dat ik dat doe in de kantine zichtbaar voor alle andere meisjes is het niet?"

"Nee mevrouw." Zei Susan en verliet zo snel mogelijk de verpleegkamer om zo snel als mogelijk te ontkomen aan de verlegenheid. Susan liep terug naar haar klas en hoopte om niet Jenny en haar vriendinnen tegen te komen. Ze had nog niet de deur achter haar dicht gemaakt of ze werd verwelkomt door een aantal meiden die heel lustig toekeken naar haar baby kleding dat ze droeg. Jenny kwam even later ook binnen en nam plaats vooraan in de gang.

"Okay Bitch, nu zal je boeten voor mijn pak slag eerder." Susan probeerde te rennen richting de deur maar de groep meiden pakte haar al beet en trok haar omlaag op de vloer. Voordat ze een kans had om tegen te werken, trok Jenny Susans rokje omhoog en de hele groep barste uit in een lachbui zodra Susan's luier en baby broekje zichtbaar werd voor iedereen die het ook maar kon zien.

Jenny stelde de groep voor om baby Susie te controleren of ze mischien geen natte of vieze luier heeft, en meteen werd het baby broekje omlaag getrokken terwijl Susan omlaag gehouden werd, Jenny verwijderde de luierspelden en deed de luier uit. De groep meiden begonnen harder te lachen bij het zien van Susans mooie gescheerde en zojuist ingesmeerde en gepoederde lichaamsdelen.

Jenny was natuurlijk alweer voorbereid voor de volgende komst van Susan bij haar thuis aankomede zaterdag zodat ze er zeker van was dat anderen ook al wisten van Susans conditie als baby. Susan barste in frisse tranen uit zodra de groep haar loslieten, Susan spelde voorzichtig de luier weer vast op zijn plaats en trok haar baby broekje weer op. Ze streek haar school rokje eroverheen en wijde zich aan haar oude vriendin Jenny om te laten zien hoe dat moest.

Haar volgede lessen volgden verders zonder incidenten, met uitzondering van een paar giechels en direkte grievende commentaar tegen haar van sommmige andere meiden. Het was overduidelijk dat al haar klasgenoten wisten dat ze luiers droeg en waarom ze deze nodig had.

Tijdens de pauze, melde Susan zich gelijk weer bij de school zuster die opnieuw haar rok verwijderen en doorgaans haar luier en baby broekje uit deed.

"Wel baby Susie, het is nu tijd voor je potje, je moeder liet weten dat je op zijn minst 15 minuten erop moest gaan zitten", zei de zuster. De zuster pate de grote roze baby potje met het woord "baby" en een beertje erop geprint aan de voorkant. Deze kwam wel heel veel overeen met degene die haar moeder voor haar thuis had staan en realiseerde zich ineens dat haar moeder elke detail van haar baby leven zowel thuis als op school gepland had. De zuster plaatste het potje in het midden van de kamer en droeg Susan op om erop te gaan zitten en te gaan plassen als een goede baby.

"Ik verwacht dat je dat ondertussen gedaan hebt als ik straks terug ben." Zei de zuster en verliet ineens haar kantoor maar tot grote afgrijzing van Susan zette ze de deur op een kier zodat Susan meteen goed zichtbaar was voor iedereen die er voorbij liep.

Na een paar minuten, kwam de zuster terug en droeg een baby flesje, speentje en een draagtas bij d'r. Ze gaf de volle fles met warme melk gelijk aan Susan en vertelde haar dat ze deze tot de laatste druppel leeg moest drinken. Susan deed wat haar opgedragen werd en plaatse de rubberen nippel in haar mond en begon er lustig aan te zuigen.

De zuster glimlachte in haarzelf, ze had het baby flesje gemengd met laxeermiddel en wist wat later de reultaten ervan zouden zijn in haar luier. Susan was klaar met het flesje en de zuster pakte het van haar af en stopte meteen de roze speentje in Susan's mond.

"Als je het uitspuugt, zal ik je een pak slaag geven op je blote billen zotdat je er niet meer op kunt gaan zitten." Waarschuwde ze.

Een paar tellen later werd er geklopt op de deur. Susan keek angstig omdat iemand haar nu kon zien zitten op het baby potje en zuigend aan haar speentje. De zuster opende de deur wagenwijd om de 2 derdejaars puppilen die er stonden te beantwoorden.

"Alsublief mevrouw." Zei het eerste meisje,

"Cindy heeft in haar armen gesneden en we werden gevraagd om zo snel mogelijk hierheen te gaan." zeiden ze.

"Jullie kunnen beter erin komen zodat ik er even naar kan kijken." zei de zuster en beiden kwamen het kantoortje binnen. Ze namen een blik van Susan die midden in de kamer op een potje zat en barste los in een welgepaste gegiechel. Susan huilde nu en voelde zich vernederend. Ze wist dat deze meiden dit niet voor zich konden houden en verwachte dat iedereen dit te weten zou komen voordat de pauze afgelopen was!

Nadat de zuster de arm van het meisje behandeld was, opende de zuster de deur en liet ze eruit, in plaats van de deur weer te sluiten liet ze het open staan en ging ze de rotzooi opruimen van de arm behandeling. Susan zat nu in volle aanzicht van passerende meiden en keek of zij naar haar keken en uit zouden gaan lachen. Ze hoorde de lollige gesprekken uit de hal die gingen over haar baby positie. Een paar tellen later, keek de zuster op haar klokje en zei:

"Okay baby, tijd om je luiers en kleding weer om te doen." Ze hielp de snikkende Susan met het plaatsnemen op de tafel en het schoonvegen van haar lichaamsdelen voordat ze gecremed, gepoederd en in extra dikke donse luiers gedaan werd. Daarna deed ze er een doorzichtige roze baby broekje erover heen.

"Nou meisje, terwijl je zat op je potje had ik een discusie met de hoofdlerares en kwamen overheen dat jouw tiener school uniform ongepast is voor iemand die niet zijn school broekje schoon en droog kan houden. Omdat je net als een baby luiers draagt, moet jij maar dezelfde uniform gaan dragen als wat de kleuters doen."

De schoolzuster pakte een school kledingstuk uit de tas en tot Susans grote schrik was dit dezelfde als wat de kleuters droegen. Het was in feite gemaakt van wol en ze herinnerde zich nog tijdens haar kleuterschool jaren dat het dragen dit materiaal erg oncomfortabel was. Terwijl Susan zich daaraan herinnerde verwijderde de zuster haar witte bloes en merkte daarna op:

"Ik denk dat je geen grote meiden bh bij dit moet dragen is het niet?" De zuster maakte Susans bh los en verwijderde het voordat ze van de kleuteruniform de blauwe bloes ervan aandeed. De zuster trok daarna de navy wollen jurkje over Susan's hoofd en maakte het aan de achterkant dicht. Ze nam Susan mee naar de spiegel en Susan keek in een reflectie voordat ze uitbartse in frisse tranen. Het jurkje was even kort als haar bloesje zodat haar luier goed zichtbaar werd zowel aan de voor als achterkant.

"Dit zal je schooluniform zijn totdat je moeder zegt dat je volwassen genoeg bent en naar school kan komen zonder luiers". Zei ze.

"Als je niet gehoorzaam bent aan de school regels wat de uniform betreft, zal ik je persoonlijk kleden in jouw baby kleding, muts, en al jouw andere baby spullen en stuur je zo gekleed naar jouw lessen, heb je me begrepen baby Susie?" Susan knikte en de zuster zei verders dat het tijd was om te gaan eten. Ze Pakte Susan's hand vast, en liep met haar door de hal naar de school kantine. Iedereen staarde zodre ze paseerde en d'r was geen manier om haar kleuter kleding of haar uitstekende luiers te verbergen.

Na de pauze, liep Susan langzaam naar de gymzaal. Ze was versteend over het idee dat ze mee moest doen met de spelletjes en maakte steeds meer zorgen over deze bijzondere les, meer sinds ze door haar moeder naar school werd gestuurd en een luier droeg in plaats van haar voorgeschreven navy slipje.

Zodra ze de andere ruimte binnen liep lachte iedereen om haar kleding en haar kleuter uniform. Zoals gewoonlijk stond Jenny vooraan bij de groep en begon met praten:

"Wel, ik ben blij te zien dat deze school de leerlingen correcte kleding laten dragen naar mate hun leeftijd" zei ze.

"Jennifer hou daar nu onmiddelijk mee op!" Zei een luide stem achter haar, de meiden draaiden zich om en werden geconfronteerd door mevrouw Williams de gym lerares. De meiden verspreidden zich meteen en lieten Susan alleen staan bij de lerares.

"Susie, ik weet dat je een luier en baby broekje draagt onder je nieuwe uniform" Zei ze deftig. "Je kent ook de school regels over het dragen van correcte kleding en zoals we al weten kunnen we jouw niet je slipje laten dragen tijdens de spelletjes dus ben ik bang dat je alleen je gym bovenstuk en luiers tijdens de gym moet dragen."

Jennifer keek toe en glimlachte in haarzelf. Dit was leuker dan ze dacht, nu Susan rond moest rennen in de gymzaal in haar baby luiers en roze transparante baby broekje zodat iedereen dit kon zien. Maar haar glimlach was van korte duur zodra mevrouw Williams zich tegen haar richte en zei:

"Ik heb begrepen dat je een pak slaag heb gekregen van de hoofdlerares op je blote billen deze ochtend Jennifer" Jenny keek verschrikt, haar plan dit te ontzien door een andere slipje te dragen ging niet op.

"Ja mevrouw" zei ze terug.

"Ik ben ook ingelicht dat je geen voorgeschreven slipje meer mag dragen deze ochtend, zo dus meisje waarom draag je deze nu wel?" Zei ze verder. Jenny had haar tong verloren.

"Trek dat slipje nu gelijk uit!" Schreeuwde mevrouw Williams en met een snelle ruk, hing Jennifer's slipje rondom haar enkels. De lerares droeg het meisje op om uit haar slipje te stappen en het aan haar te geven. Jenny stond voor de boze lerares in alleen haar gymtopje.

"Ga over mijn knieen, nu meisje, ik zal je leren om de school regels niet te gehoorzamen en wat nog belangrijker is, om mij niet te proberen te bedriegen!" Mevrouw Williams begon met het slaan op Jennifer's blote billen totdat ze gilde en snikte, nog steeds kwamen de slagen omlaag op haar blote vlees totdat uiteindelijk mevrouw Williams stopte en de alle meiden op orde riep in de gym zaal.

"Opstellen tegen de muur." Droeg mevrouw williams op. Eenmaal opgesteld, stond Jenny er huilend, ze was naakt vanaf haar midden tot aan beneden en haar blote billen waren rood en heel erg pijnlijk. Susan stond in het midden van de groep, zij droeg natuurlijk haar gymtopje samen met de luier en roze baby broekje. Susan begon haarzelf erg oncomfortabel aan te voelen. Ze had wanhopig een toiletkamer nodig. Ze had al in haar luiers geplast en moest nu het andere ook doen.

Mevrouw Williams droeg de meiden op om een warming up te gaan lopen, en bij iedere beweging worstelde Susan ertegen om te voorkomen dat haar maaginhoud zou gaan uitbarsten. Een paar tellen later bevuilde ze haar toch al kletsnatte luier en brak in frisse tranen uit. Mevrouw Williams, zelf ook moeder, vermoedde al gelijk wat er gebeurd was. D'r had iemand duidelijk een volle en natte luier. Sommige andere meiden roken al de lucht van een vieze luier die de ruimte vulde.

"Susan, je kunt beter hier komen en in de hoek gaan zitten tot de les is afgelopen." Droeg mevrouw Williams op. Susan, nu alleen nog maar waggelend door het gewicht van haar luier, ging zitten op de rubberen mat dat mevrouw Williams voor haar klaar gelegd had in de hoek.

"Maak je geen zorgen Susan. Dat is waarom je een luier nodig hebt om te dragen, mijn liefje." zei mevrouw Williams om het snikkende meisje probeerde te troosten. Susan had altijd al de gymlerares gemogen, ze dacht dat ze streng zou zijn maar in werkelijkheid door haar vriendelijkheid haar troostte in deze situatie.

Mevrouw Williams ging door met haar klas en wanneer dat afgelopen was zei ze tegen Susan te blijven waar ze nu was em stuurde de andere meiden naar de douche zodat ze daarna om zich om te kunnen gaan kleden. Voordat ze de zaal verlieten, zei ze tegen Jenny dat ze nog even moest wachten. Zodra de meiden weg waren om zich om te kleden, richte mevrouw Williams zich op Jenny.

"Ik ben op de hoogte van jouw gesar en narigheid tegen Susan" zei ze. Voordat Jennifer wat terug kon zeggen,vervolgde mevrouw Williams verder met:

"Als ik erachter kom dat je weer lelijk hebt gedaan tegen Susan staat van kleding, of ik kom erachter dat je haar gepest hebt, zal ik de hoofdlerares voorstellen om je weg te sturen. Je weet dat we geen pesterijen tolereren op deze school, ik waarschuw je nu voor de laatste keer. Heb je me begrepen Jennifer?" Jennifer antwoorde terug:

"Ja mevrouw."

"Goed, ik hoop dat je het doet, nou ga je omkleden en ik stel voor dat je geen ene slipje meer aan doet, om je eraan te laten herrineren dat je gestraft bent voor de ochtend incident door de hoofdlerares." Jennifer rende weg van de gymlokaal en botste bijna tegen de school zuster die was komen kijken waar Susan bleef omdat ze d'r nog niet gemeld had. De school zuster liep naar de gymlerares die de door de dolle heen Susan probeerde te troosten.

"Wouw, ik zie dat onze nieuwe baby niet alleen in haar luier heeft geplast maar ook gepoept" zei ze. Mevrouw Williams stond op en nam de tas af van de Zuster.

"Als je het niet erg vindt, zal ik haar verschonen" zei ze. De zuster stemde vrolijk toe, ze was niet echt blij om een vieze luier te moeten verschonen.

"Natuurlijk, ga je gang, ooh ik heb ook nog een frisse flesje aangemaakt voor d'r en heb tevens haar speentje in de tas gedaan" zei ze. Zodra de zuster weg was, richte de gym lerares zich op Susan en greep in de verschoontas naar het baby speentje. Ze stopte het vriendelijk in Susans mond en zei tegen haar dat ze moest gaan liggen.

Mevrouw Williams begon voorzichtig het roze plastik broekje te verwijderen en trok het vanaf Susans benen. Ze deed daarna voorzichtig de luierspelden af en hield de kletsnatte luier van het meisje op zijn plaats en trok de voorzijde van de luier terug zodat de kleffe poep en de overduidelijkee luieruitslag zichtbaar werd. Susan probeerde moedig te zijn maar kon haar snikken niet verbergen achter haar speentje.

"Maak je niet druk liefje, ik heb honderden natte en vieze luiers verschoond in mijn leven." Zei de gymlerares vriendelijk. Nadat Mevrouw Williams Susan schoon gemaakt had, wreef ze aardig een ruime hoeveelheid van babyzink over de haarloze prive lichaamsdelen van het meisje en over haar bips. Gevolgd door een besprenkeling van baby poeder, ze spelde een schone luier onder Susan en maakte het af door er een frisse witte baby broekje eroverheen te trekken.

Tot Susans verrrasing, hielp mevrouw Williams haar met opstaan en wiegde het meisje in haar armen en schommelde haar aardig net als een kleine baby. Ze keek in de tas die eerder was gebracht door de schoolzuster en pakte er het flesje met baby melk eruit. Susan accepteerde het flesje en liet toestaan dat mevrouw williams haar voede met haar flesje terwijl ze genoot van de vriendelijkheid van de lerares.

Mevrouw Williams liet Susan nog de aankomende 10 minuten uit het flesje drinken. Susan genoot van deze aandacht en bleef voortdurend op de schoot liggen van de gym lerares totdat de laatste druppel uit de fles was.

Susan werd losgelaten van de omhelsing door het geluid van de laatste les bel op deze dag. Mevrouw Williams leide Susan naar de verkleed kamer en zei dat ze haar bovenkleding aan moest doen en naar haar klas moest gaan.

"Onthoud baby, dat je altijd kan komen om me zien." zei ze vriendelijk. Plotseling herinnerde Susan dat ze nog wiskunde had vandaag, mevrouw Janssen was een van de strengste leraressen van de school en Susan zou al te laat komen. Zo snel mogelijk trok ze haar kleuter uniform aan, en duwde het zover mogelijk als het kon naar beneden en probeerde zo wanhopig haar luiers en baby broekje te verbergen en zonder succes rende ze naar de klas.

Zodra ze bij de deur arriveerde hoorde ze dat mevrouw Janssen al met de les begonnen was. Susan opende gauw de deur en mevrouw Janssen was allang klaar met tellen of iedereen present was.

"Waarom kom jij zo laat in de klas?" Bonste de boze lerares. "Ik vermoed dat het verschonen van je vieze luier veel tijd in beslag heeft genomen, is het niet baby?" De meiden in de klas grinnekte in hun zelf en Jenny verschafte een grijns bij haar zelf.

"Waarom kom je niet even naar voren om te laten zien wat baby's dragen als ze hun zelf nog niet onder controle kunnen houden?" Mevrouw Janssen pakte Susan's arm beet en duwde haar voor het bureau. Ze ging door met het omzomen van Susans wollen kleuter uniform en hefte de rok omhoog tot Susans middel.

"Dit meiden" zei ze tegen de klas. "Is wat onze kleine baby Susan moet dragen omdat ze nog haarzelf onderplast en poept net als kleine kleuters die we hebben in onze kinderopvang en kleuter afdeling van de school." Susan stond met volle tranen in haar gezicht voor de klas, haar luier en witte baby broekje in volle aanzicht.

"Weet u dat haar moeder haar geluierde lichaamsdelen heeft geschoren juf? Haar moeder vertelde mij moeder dat baby's lekker glad moeten zijn en geen haren op hun lichaam moeten hebben." Lachte Jenny. De meiden die niet deel hadden genomen van de schouwspel van Jenny en haar vriendinnen eerder op de dag begonnen in hun zelf te lachen bij het aanhoren van dit. Mevrouw janssen richte haar aandacht op Jenny.

"Jennifer ik kan me niet herinneren dat ik jouw toestemming gaf om iets te zeggen, als ik me correct hebt geinformeerd dan heb jij jouw slipje omlaag moeten doen en een pak slaag gekregen op de knieen van de hoofdlerares deze ochtend, volgens mij is dat kinderachtig hetzelfde denk je niet?" Jennifer werd gelijk rood en herinnerde zich dat ze aan haar bureauje zat zonder het comfort van haar navy school slipje, om 16:00 uur moet ze naar de school zuster gaan om het terug te vragen voordat ze naar huis kon gaan.

Mevrouw Janssen ging verder.

"waarom kom je niet naar voren om jouw vrienden eraan te herinneren hoe wij stout gedrag straffen hier op school?" Susan, opgelucht dat de aandacht op haar weg was, deed haar kleding weer goed en nam plaats achter haar schoolbank.

Jennifer schoot in een vieze aanblik zodra zij passeerde. Mevrouw janssen ging zitten en bewoog Jennifer over haar knie. Eenmaal in de positie, trok de lerares Jennifer's schoolrok over haar rug en de blote billen zo in positie dat het nu een perfecte doelwit was voor een paar harde klappen die nu erop kletste.

"Ik heb je al 100 keer verteld niet mij te onderbreken en dat je je mond dicht moet houden." Zei mevrouw janssen zodra ze doorging met het slaan op Jennifer's arme achterwerk. Jenny schopte en gilde en probeerde los te komen maar de grip van de wiskundelerares voorkwam dat doordat ze dwars over haar knieen lag net als een stout kind van 2 jaar oud.

Mevrouw Janssen ging door totdat ze genoeg had van haar boosheid die ze afmatte op de donkerrode en brandende achterwerk van Jenny. Ze liet Jennifer weer omhoog van haar schoot af komen, en zei tegen haar dat ze de positie in de hoek in moest nemen.

"Doe je handen op je hoofd en laat ze daarzo." Droeg ze Jennifer op terwijl ze de rok omzoomde tot Jennifers middel zodat haar zere rode achterwerk voor iedereen in klas goed zichtbaar was. Jennifer stond al snikkende met haar gezicht tegen de muur. Ze begon plannen te maken hoe ze Susan terug zou pakken met een andere pak slaag samen met haar nu beste vriend.

Om 16:00 klonk het geluid van de laatste schoolbel en de meiden verlieten de klas om hun weg te vervolgen naar huis. Jennifer werd opgedragen om te blijven staan waar ze nu stond totdat de hele klaslokaal leeg was. Mevrouw Janssen zei tegen Jennifer dat ze uit de hoek vandaan mocht komen en zei dat ze de rok weer omlaag kon trekken en moest gaan zitten.

"Jennifer, je moet je nu gaan beseffen dat ik en de meeste andere leraressen jouw slechte gedrag niet langer meer kan tolereren, gedurende de leraressenvergadering eerder vandaag kwam jouw naam naar voren en ik kan je vertellen dat het niet veel scheelde of de hoofd wilde jouw schorsen of net zo goed van deze school af sturen. Nog een incident of het hebben van een grote mond, pesten of de hoofdregels breken van deze school en het kan jouw in grote moeilijkheden doen belanden jonge dame, je bent gewaarschuwd en neem dit maar aan van mij voordat het te laat is"

De les was afgelopen, Jennifer mocht gaan en ging regelrecht naar de zuster om haar slipje op te halen. Zodra ze door de gang liep, wreef ze met haar handen aan de achterkant van haar rok over haar nog zere billen terwijl ze een komplot smeede om wraak te nemen op Susan.

Susan's moeder wachte buiten bij de schoolpoort en was een beetje verrast bij het zien van Susan's kleuter uniform die ze droeg. Zodra ze dichterbij kwam, glimlachte Susan's moeder bij haarzelf tijdens het zien van Susan's witte baby broekje die duidelijk zichtbaar was.

"Waarom kwam ik er niet op om haar naar school te sturen in haar oude uniform?" dacht ze bij haar zelf. Zodra Susan er was, pakte haar moeder haar bij de hand beet en liep weg richting huis.

"Kijk liefje," Zei ze terwijl ze langs de peuter en kleuter gedeelte van de school liepen, "Je bent niet de enigste hierzo die luiers draagt, alle baby's daarzo draagt ze ook". Susan huiverde en verbaasde over wat de andere moeders, die hun kleine kinderen ophaalde, zouden denken bij het zien van een leuk uitziende 15 jarige vastgeklampt aan de handen van haar moeder en haar luier en baby broekje uitstekend vanuit haar kleuter uniform.

Terwijl ze liepen, vertelde Susan's moeder dat ze nog nodig naar de plaatselijke supermarkt moest om nog wat kruiden te halen. Bij het arriveren, pakte haar moeder een boodschappen wagen en zei tegen Susan daar handje goed vast te houden net als een lieve meid. Arme Susan voelde zich heel verlegen zodra ze zij aan zij liepen in de winkel en wist dat iedereen haar toestand als baby konden zien.

"Nou liefje, ik denk dat beter is om wat voorraad te pakken voor mij baby vindt je niet?" Zei haar moeder zodra ze door de gangpad liepen voor mamma's en baby's. Susan's moeder begon haar boodschappenwagen te vullen met verschilllende baby voedingen, reserve babyflesjes, babydoekjes, baby lotions en poeder en ook pakte ze een grote roze teddy beer die ze aan Susan gaf.

"Wil baby deze leuke teddy beer vasthouden?" Zei ze met een heel luide stem zodat Susan in tranen uitbarste.

"Nou Susie, hou op met huilen of mammie geef je wat om te huilen, heb je me begrepen?"

"Ja mammie" snikte Susan. Haar moeder pakte uit haar handtas de roze fopspeentje en stopte het in Susan's mond.

"Haal het er niet uit totdat ik het zeg." Droeg ze haar op en vervolgde de weg door de winkel met Susan de teddybeer vastgeklampt en zuigend op haar fopspeentje en plaste ondertussen in haar luier. Susan zoog op haar fopspeen gedurende de gehele periode naar huis toe. Op hun route naar huis speelden veel buurtkinderen buiten en ze moest veel verdragen ze kreeg scheldnamen en vreemde blikken van ze tijdens het passeren.

Eenmaal binnenshuis, tilde Susan's moeder haar rokje omhoog en hield het baby broekje opzij.

"Dacht ik al," gaf ze als commetaar, "het ziet er naar uit dat je een natte en een hele volle luier hebt, laten we maar eens naar jouw kinderkamer gaan en jouw klaar maken voor het bed." In de kinderkamer: Susan's moeder deed de kleuter uniform uit en verwijderde haar luier en baby broekje.

Eenmaal schoon, gecremed en gepoederd werd ze in een dikke nacht luier gestopt met een ander stel roze baby slipjes en een bijpassende baby nachtjapon dat zo kort was dat haar luier volledig zichtbaar was.

Haar moeder bond Susan's haar in staartjes met bijpassende lintjes en plaatste een behaaglijk passende baby mutsje, in een strikje vastgemaakt onder haar kin. Een roze speentje aan een lintje werd over haar hoofd gehaald en in haar mondje gestopt. Susan zoog erop terwijl haar moeder een leuk paar wollen laarsjes aan haar voeten vast maakte en haar baby uitrusting kompleet maakte door om haar handen bijpassende paar wollen handschoenen te binden.

Susan was weer beneden, ze was nu klaar voor bed in haar komplete babyuitrusting en dat voor een 15 jarige!! Susan werd vastgebonden in haar hoge stoel en de tafelblad werd voor haar omlaag gedaan. Susan's moeder gaf haar dochter een volle baby flesje met melk en Susan zette het al snel op haar lippen en zoog er dorstig aan terwijl haar moeder rondom in de keuken bezig was.

Een moment later ging de telefoonbel, Susan dronk op dat moment aan haar flesje, en luisterde naar het telefoongesprek van haar moeder.

"Oh Jenny, dat is goed van je, als je er zeker van bent dat het geen probleem is in zo'n kort tijdbestek zou dat leuk zijn." Zei ze tegen de persoon aan de andere kant van de lijn. Susan raakte in paniek, wat was haar moeder nu van plan.

"Ja lieverd, natuurlijk mag je hem meenemen." Zei haar moeder verders, "ik zie je over een half uurtje." Daarna hing ze op. Susan's moeder kwam terug naar de keuken en kon de angst van haar dochter's gezicht aflezen.

"Ik ga uit en heb gevraagd of Jenny wil babyzitten vanavond, ik heb haar ook verteld dat ze Steve mocht meenemen." Legde haar moeder uit. Susan barste in tranen uit, Steve was Jennifers vriend, Alle meiden haden een oogje op hem maar zijn keuze was op Jenny gevallen en hadden elkaar een paar maanden geleden ontmoet. De gedachte dat hij haar kon zien gekleed en behandeld als een baby maakte haar zo angstig.

"Alsjublieft mammie nee!!." Smeekte Susan. "Ik beloof dat ik heel lief zal zijn en nooit meer mezelf zal onderplassen, alsjublieft laat ze niet hier komen." Susan's moeder lachte en zei simpelweg terug.

"Susan je plast in je broek, je plast in bed, je hebt de laatste 3 dagen laten zien dat je plast en poept in je luiers net als een baby. 15 minuten geleden heb ik nog jouw vieze en natte luier verschoond!!. Nu ga je me vertellen dat je sneller opgroeid dan een baby elke dag doet??" Susan kon geen aansluitbare argument hierop geven, ze zat er snikkend bij terwijl haar moeder de fopspeen in Susan's mond propte.

"Ik heb je al eerder verteld, je bent nu de baby in deze huishouden. Ik schijn je ook verteld te hebben dat ik deze feit niet voor andere zal verbergen en als je constant tegen me in gaat zal ik je over me knieen heen halen en jouw een pak slaag op blote billen geven ook in het bijzijn van andere." Susan had genoeg geleerd in de laatste paar dagen hoe haar moeder elke woord meende. Ze wilde niet een pak slaag riskeren in het bijzijn van Steve en bleef stil snikken bij haar zelf. Susan's moeder binde een grote baby slabbertje om haar nek en begon de aankomende 10 minuten daarna, Susan zorgeloos te voeden met een lepel vanuit een potje met babyvoedsel. Alhoewel het verhit was smaakte het afschuwelijk en probeerde Susan wanhopig om het uit te spuggen.

Elke keer, schepte haar moeder het weer op, veegde Susan's kin af en deed het weer terug in Susans mond en waarschuwde erbij dat ze klappen kreeg als ze het niet op at als een goede baby.

Zodra Susan klaar was met het eerste potje, maakte haar moeder een 2de klaar en zodra de lepel weer in Susans mond ging ging de deurbel. Susan kreeg een diepe angst, ze was kompleet als een baby gekleed, zittend op een hoge stoel met haar mond, kin en slabbertje onder geknoeid met babyvoedsel.

In plaats van haar dochter's gezicht schoon te vegen, stopte haar moeder simpelweg de Fopspeen in Susan's mond en ging naar de deur om het open te doen.

"Hoi Jenny, dag Steve, kom binnen alsjeblieft." Zei haar moeder. Susan zat angstig in de keuken, elk moment kon de jongen waarop ze stiekum een oogje had haar zien zitten in een natte luier bedekt met een baby broekje en zuigend op haar speentje.

De deur van de keuken ging open en zodra de deur open ging, barste Susan in tranen uit en begon als troost doorgaans te zuigen op haar fopspeen. Achter Susan's moeder, stond Jennifer en Steve.

"Zo, de baby is al in zijn doen." Spotte Jennifer wreed en liep naar de hoge stoel en klopte zachtjes op Susan's hoofd. Steve bleef staan kijken, wanhppig probeerde hij om niet te lachen om het gene wat zich voor hem afspeelde. Hij was al ingelicht door Jenny van wat er te wachten stond, voordat ze binnen kwamen kon hij niet wachten op het gene van wat hij te zien zou krijgen.

"Jenny, ik moet nodig weg en omkleden voordat ik ga, wil jij verder gaan met het voeden van Susie?" Zei Susan's moeder en verliet daarna de keuken. Steve, nu zijn lach niet meer onder controle houdend brulde van het lachen staandend naast Susan die in haar baby kleding vastgebonden in de hoge stoel zat.

"Ik kan maar niet geloven van wat ik hier zie, ik wist dat je je zelf een paar keer had ondergeplast maar ik had nooit vermoed Susan zo aan te treffen in baby kleding en behandeld worden als een baby." Lachte hij. Jennifer draaide zich om en pakte Susan's oor beet.

"Luister hier baby, dacht je nou werkelijk dat Steve een oogje zou hebben op zo'n broek plassende kleuter als jij? Hij vertelde me hoe jij hem benaderd had terwijl ik met mijn ouders weg was. Op dat moment kon ik het eigenlijk niet geloven, je was mij beste vriendin en ik vertouwde jouw maar toen hij mij vertelde dat ie jouw mee had genomen naar de bioscoop en jij daar je slipje had ondergeplast wist ik dat het waar moest zijn". Susan huilde nog onder het luisteren naar Jenny door.

"Ik had hiervoor besloten om het niet rond te bazuinen maar wilde Steve wel laten zien wat voor een baby je in werkelijkheid bent. Mischien moeten we je moeder op de gedachte brengen dat we je maar eens mee moesten nemen naar de zaterdagochtend kinderbioscoop." Steve lachte en was ervan overtuigd dat hij haar liefdevol gekleed in baby kleren en dikke luiers zou meenemen.

"Je moet dan wel haar natte luier verschonen terwijl we uit zijn, hoe wil je dat inbeelden Jen?" Vroeg hij.

"Geen probleem, we kunnen haar meenemen naar de winkel centrum en haar luiers verschonen regelrecht in het midden van de centrum. Ik heb vaak genoeg gezien dat moeders hun kinderen daarzo verschonen." zei Jennifer terug. Susan luisterde aandachtig, ze wist zeker dat Jenny het aan haar moeder zou vragen om haar mee uit te nemen, daar was ze zeker van overtuigd. De gedachte hierover was angstaanjagend bij Susan.

Jenny pakte het potje met babyvoeding en begon Susan te voeden met de lepel.

"Kom op baby, mondje open voor tante Jen, of ik zal ome Steve erbij halen om jouw luier omlaag te doen en op jouw kleine baby billetjes een pak slaag zal geven." Susan deed haar mond open zodat Jenny haar kon voeden. De volle propen smaakte walgelijk en Jenny liet express wat over haar kin en slabbertje lopen.

"Mij baby, je eet niet netjes." Plaagde Jenny en schraapte de lepel hardhandig over Susan's mond om het geknoei op te vangen. Een momentje later kwam Susan's moeder de keuken in gelopen en pakte haar handtas en autosleutels en richte zich daarna op Jenny.

"Jenny, zorg er alsjeblieft voor dat Susan om 19:00 uiterst in haar bedje ligt. Er staan 3 baby flesjes met melk in de koelkast, warm ze 25 seconde's op in de magnetron en geef haar 2 nu en de laatste net voordat ze naar bed gaat. Jenny stemde toe terwijl Susan's moeder verder vertelde.

"Ze zal weten dat ze nog een baby is, ik verwacht van je dat je haar luier verschoond voordat je haar in bed legt. Alles wat je nodig hebt is in haar kinderkamer aanwezig ik ben terug om 21:00."

Terwijl Susan's moeder bezig was met het sluiten van de voordeur achter haar riep ze nog een laatste waarschuwing na voor Jenny en Steve dat zij niet moesten doen wat zij vanmorgen hadden gedaan.

Steve en Jenny gaven elkaar een wetende blik en riepen terug: "Geen zorgen." De voordeur ging dicht en Susan huiverde, ze was nu kompleet overgedragen aan haar 2 oude vrienden.

"Okay baby, nu kunnen wee wat lol hebben." Zei Jenny zodra ze de tafelblad van de hoge stoel verwijderde en de tuigjes losmaakte om Susan los te maken. Ze pakte Susan's hand, en begeleide het meisje naar de voorkamer en zei dat ze op de vloer moest gaan zitten en stopte haar speentje in de mond. Steve en Jenny gingen naast elkaar op de bank zitten en Steve haalde vrijwel daarna zijn hand over Jennifer's knieen en begon met het wrijven over haar dijen richting haar slipje.

"Nou Stevie, niet in aanblik van onze baby, je zult moeten wachten totdat ze op bed ligt." Ze lachte en duwde zijn hand naar beneden. Steve keek teleurgesteld en reageerde boos:

"Waarom stop je haar nu niet in haar bedje dan!!." Jenny kuste teder zijn wangen en fluisterde.

"Ik weet het, maar ik was van plan om eerst nog wat lol met haar te maken, ze heeft me vandaag al 2 keer in moelijkheden gebracht op school en ik was van plan om haar zelf terug te pakken." Ondanks dat jenny fluisterde, luisterde Susan en was benieuwd wat jenny in haar gedachte had. Ze zat in het midden van de voorkamer zuigend op haar speentje en zonder het te realiseren, plaste ze haar luier vol.

Steve en Jenny gingen nog even door met kussen op de bank en dan opeens zonder een waarschuwing, sprong Jenny omhoog en stond bij Susan.

"Okay broekenplasser, door jouw kreeg ik 2 keer slaag vandaag, nu is het jouw beurt!" en pakte Susan's arm beet een trok haar naar haar voeten. Met haar achterwerk naast de opgeschrikte Steve, ze trok Susan over haar knieen en rukte het baby broekje omlaag.

"Okay baby, draai je om." Droeg ze op. Susan draaide om en was nu met haar gezicht over Jenny's knieen. Jenny maakte de luierspelden los en trok de kletsnatte luier tussuit de benen van Susan zodat haar geschoren kruis zichtbaar werd voor Steve.

"Kijk Steve, onze kleine baby is ook als een baby geschoren." Plaagde ze zodra ze Susan's benen optilde richting haar rug zodat haar gladde kinderachtige geluierde delen werden tentoongesteld. Steve, genoot tot nu toe nog steeds van deze scene. Niet in zijn wildste dromen verwachte hij niet te zien als van het gene wat ie deze avond zag.

"Steve, wees eens lief en haal even wat om haar bips mee schoon te maken. Haar moeder zei dat alles wat we nodig heben aanwezig moet zijn in haar kinderkamer boven." Terwijl Steve de kamer verliet, zag Jenny het rose baby potje bij de stoel staan, waar het al eerder was neergezet door Susan's moeder.

"Tijd voor onze baby om op het potje te gaan zitten voor tante Jenny." Zei ze nadat ze Susan van haar af had gehaald. Ze haalde het potje en plaatste het het in het midden van de kamer. Susan moest plaats nemen op het potje. Ondertussen dat ze erop zat en nog op haar speentje kwam er een bler van boven.

"Jen, kom eens even kijken hierzo" riep Steve vanaf boven de trap.

"Als je ervanaf komt, zul je er zeker van zijn dat je er spijt van krijgt." Waarschuwde Jenny tegen Susan. Boven, bekeken Jenny en Steve de kinderkamer. Ze lachte allebei zodra ze de grote baby bed bekeken wat nu Susan's bed was. Jenny opende alle laden, klerenkasten en kastjes en was ook verbaasd hoe ver Susan's moeder was gegaan om haar dochter terug te brengen in haar babytijd. Jenny was verschillende keren in Susan's slaapkamer geweest daarvoor maar nu leek het op een kamer alleen voor baby's en alles wat zich maar kon herinneren aan susans volwassen leventje was verdwenen.

Jenny pakte van de stapel luiers naast de verschoon tafel een schone er vanaf, ze droeg steve op om de creme en baby poeder te halen. Jenny zocht de meest bijpassende baby broekje uit die ze maar kon vinden en samen liepen ze weer naar de woonkamer beneden.

Susan, te bang om te bewegen zat nog op haar potje. Ze had niks gedaan waarvan Jenny ook maar kwaad op kon worden.

"Als je niet bah kun't doen op je potje zoals ik je opdroeg, krijg je billenkoek op je stoute achterwerk." Zei ze en trok Susan ruwweg over haar knieen en begon te slaan op de blote billen dat een perfecte doelwit vormde. Susan schreeuwde en huilde zodra de klappen vielen Jenny ging ermee door totdat ze tevreden was bij haar zelf.

"Mischien moesten we ome Steve het ook maar eens laten doen, je bent een hele stoute baby en we zijn nog lang niet met je klaar." Zei Jenny en duwde Susan van d'r af naar de vloer.

"Kom eens hier, ga nu over mij knieen als een lieve meid." Droeg Steve op. Susan bewoog niet, ze huilde nog en haar achterwerk voelde aan alsof het in brand stond!!!.

"GA ONMIDDELIJK OVER MIJ KNIEEN JONGE DAME" Brulde steve, die genoot van deze hele gebeurtenis. Susan nam de gebruikelijke positie in en met zijn hand greep hij haar middel beet, Steve sloeg met zijn zware handen op de al donker rode billen. Voor de volle 10 minuten ging hij door met het slaan op Susan's blote achterwerk totdat hij te moe was om ermee door te gaan.

"Okay baby, ga in de hoek staan bij de raam met je gezicht tegen de muur" Droeg jenny op.

"Duw je handen op je hoofd en je speentje in je mond en kom daar niet vandaan of we beginnen weer van voren af aan, heb je me begrepen" zei Jenny verder terwijl ze opstond en richting de raam liep. Susan deed wat er tegen haar gezegd was en nam haar positie in en snikte nog steeds in haar zelf. Jenny maakte de gordijnen los en verwijderde ze. Dit gaf iedereen die voorbij kwam een volle aanblik van baby Susan staandend in de hoek, haar handen op haar hoofd en haar naakte rode billen in volle aanzicht.

Steve en Jenny hervatte hun liefdespel voort op de bank. Maar nu, voelde Steve zich tot zijn uiterst en trok aan Jenny's kleding, verwijderde haar bloes en bh en wipte het over haar schouders heen. Jenny reageerde door in een sleepvaart met haar ene hand Steve's shirt uit te doen en met de andere hand zijn riem los te maken. Binnen een paar seconde's waren beiden in hun ondergoed, Steve stopte deed zijn hand in jenny's slipje en duwde langzaam haar slipje langs haar mooie benen naar beneden richting de vloer.

Jenny ging op de bank liggen terwijl Steve zijn onderbroek omlaag deed en met zijn voet het verwijderde. Ze begonnen elkaar te liefkozen en elkaar op te wekken terwijl Susan nog in de hoek stond zuigend op haar speentje. Steve en Jenny gingen door met hun liefdesspel.

Plotseling en zonder waarschuwing, kwam er een luid geklop van de voordeur af. Susan Bloosde, zij kon door iedereen gezien worden vanaf stoep van de voordeur.

"Blijf waar je bent!" Waarschuwde Jenny Susan terwijl zij en Steve hun kleding bijelkaar zochten,Steve ging half aangekleed naar de deur om het te openen.

"Is mevrouw Bard Thuis." Vroeg de visite en zonder zich voor te stellen, duwde ze Steve aan de kant en liep naar de woonkamer. Jenny was nog bezig met het insteken van haar benen in haar slipje terwijl ze op keek, keek ze regelrecht in het gezicht van Mevrouw Williams, de gymlerares.

"Wat gebeurd er hier exact" Vroeg mevr Williams terwijl ze Susan van de raam weg trok en verplaatste naar het midden van de kamer. Jenny had besloten om het koel te spelen, nadat ze weer was opgeladen.

"Wij zijn aan het baby zitten op Susan op verzoek van haar moeder" zei ze terug.

"Pak je spullen en vertrek onmiddelijk jonge man, ik weet het niet maar ik vermoedt dat je je hier hebt aangekleed zoals je er nu bij loopt." zei mevrouw Williams tegen Steve. Steve liet zich dit geen 2de keer zeggen en pakte de rest van de kleding en maakte dat ie snel weg kwam vanuit dit huis.

"Nou Jennifer, ik stel voor dat je je aankleed, naar huis gaat en erover gaat nadenken hoe je dit aan je moeder gaat uit leggen!!. Ik ben van plan om haar gelijk op te bellen zodra ik Susan aangekleed heb. Nou ga voordat ik me bedenk en je slipje weer omlaag doet om jouw een pak slaag op je billen te geven totdat ze dezelfde kleur hebben als van arme Susan hierzo". Jenny liet dit zich geen 2 keer zegen, ze ging door met het aankleden van haar blouse en stapte in haar rok en schoenen voordat ze langs de streng kijkende lerares rende om zo naar buiten te komen.

Mevrouw Williams richte haar aandacht op de bog steeds snikkende Susan die nog in het midden van de kamer stond, haar geluierde gedeelte dat geschoren was stak duidelijk vanonder haar baby nachtjapon uit die ze te samen droeg met de bijpassende muts, wanten en laarsjes.

"Ik denk dat ik wel kan raden wat er gebeurd is met je deze avond" zei mevrouw Williams vriendelijk. Susan gaf geen antwoord maar ging door met het zuigen aan haar speentje terwijl mevrouw Williams door ging.

"Ik kwam even langs hierzo vanavond omdat ik me zorgen maakte over de beproeving die jij moest doorstaan vandaag op school. Je weet dat we ons niet kunnen in mengen met wat je moeders beslist heeft, we moeten ons aan de regels houden van de hoofdmeesteres en aan die van jouw moeder maar ik heb medelijden met jouw, ik weet dat Jennifer hier ook een rol in mee speelt maar daar zal ze nog op terug komen dat beloof ik je." Susan knikte.

"Ik neem hoogst personlijk contact op met Jennifer's moeder vanavond nog en ik heb al enige ideen hoe ik correct Jenny zal straffen voor haar gedrag." Susan luisterde en verbaasde over hoe lang ze er nog vermoedelijk bij haar moest blijven staan zoals nu.

"Okay, zullen we je maar hieruit halen?" Stelde mevrouw Williams voor. Ze pakte de luier op en ging op de bank zitten, ze wenkte Susan over haar schoot neer. Hefte de benen van Susan hoog in de lucht en de lerares begon vriendelijk met het smeren van baby creme op Susan's achterwerk en glade baby lies. Voordat ze haar benen weer omlaag deed, pakte mevrouw Williams de baby poeder en besprenkelde ze de geluierde delen van Susan.

Binnen een ogeblik, had Susan een mooie schone donse luier omgespeld gekregen en dit werd al snel gevolgd door de baby broekje dat Jenny zo zorgvuldig had uitgezocht eerder deze avond.

"Ik wil hier blijven totdat je moeder thuis komt en ik alles zal uit gaan leggen." Vertelde ze tegen Susan terwijl ze het baby meisje wiegde in haar armen.

"Mischien wil je nu wel de fles hebben?" Stelde mevrouw williams voor en zette voorzichtig Susan neer en ging naar de keuken. Mevrouw Williams was het niet eens met de plannen van Susan's moeder om haar dochter zo te behandelen als een baby. Terwijl ze bezig was met het opwarmen van alle 3 de flessen, herinnerde ze zich nog de vergadering die gegeven was door de hoofdmeesteres nadat Susan's moeder de school had bezocht.

Susan's moeder had de nieuwe regels uitgelegd die heel duidelijk waren voor Susan, luiers dragen en gebruiken vanaf nu 24 uur per dag. Dat hield ook in op school! en wat zoveel mogelijk binnen de school grenzen lag moest Susan ook zoveel als mogelijk behandeld worden als een baby.

Mevrouw Williams had medelijden met haar en had besloten om het leven voor haar zo aangenaam mogelijk te maken op school. Ze had niet gerekend op het getreiter van Jenny en haar metgezellen maar nu had ze een perfecte antwoord voor hierop dit keer. Net wanneer ze in haar zelf glimlachte, ging het belletje van de magnetron waardoor ze werd gewekt uit deze gedachte. Ze pakte de 3 warme flesjes en liep naar de woonkamer ze ging weer zitten en trok Susan op haar schoot. De gym lerares stopte voor de 2de keer vandaag de tuit in Susan's mond, en begon te voeden met het flesje melk.

Nadat alle 3 de flesjes leeg waren en Susan had geknuffeld en getroost werd Susan slapperig, mevrouw Williams pakte haar bij de hand en bracht voorzichtig Susan naar haar bedje boven. Nadat de babyfoon was aangezet en het slapperige meisje had ingestopt voor de nacht, buigde ze voorover en kuste haar voorhoofd.

"Slaap lekker baby weltrusten." Tortelde ze en stopte de roze speentje in haar mond. Langzaam streek ze over Susan's gezicht totdat ze in een diepe slaap viel. Nadat ze de zijkant van haar bedje omhoog had gedaan, verliet ze snel de kamer en ging naar beneden om te wachten tot Susan's moeder thuis zou komen.
 

DL_Michel

Administrator
Forumleiding
(deel 3)

Om streeks 21:00, hoorde mevrouw Williams een sleutel de voordeur in gaan en een paar tellen later kwam Susans moeder de woonkamer in gelopen. Haar gezichtsuitdrukking gaf een blik van verbazing om te zien dat de gymlerares in haar woonkamer zat en geen teken was te bekenen van Jennifer en Steve.

"Wat gebeurd hier," Vroeg ze. "Ik dacht dat Jennifer en Steve zouden babyzitten voor mij, wat doe jij hierzo?" Mevrouw Williams stelde voor dat Susan's moeder maar eerst eens moest gaan zitten om vervolgens de volledige avond gebeurtenis aan te horen. Susan's moeder luisterde aandachtig en zodra mevrouw Williams klaar was met het verhaal vroeg Susan's moeder:

"Heb je al getelefoneerd met Jennnifer's moeder en dit aan haar uitgelegd?"

"Nog niet." Antwoorde de gymlerares. "Ik stel voor om er nu langs te gaan en zal dit morgen ook op school aan de hoofdlerares vertellen." Susan's moeder, duidelijk teleurgesteld in het vertrouwen van Jennifer, begeleidde mevrouw Williams even later naar de voordeur en wanneer ze weg was, ging Susan's moeder zachtjes de trap op en liep Susan's kinderkamer binnen. Susan sliep vast in haar bedje, nog zuigend op haar speentje en lag tegen de knuffelbeertje die mevrouw Williams vriendelijk naast haar in bed had gelegd.

"Verdomme," dacht ze bij d'r zelf, "Wie moet nu voor me gaan baby zitten". Ze voelde met haar hand binnen in Susan's plastik broekje en voelde aan Susan's luier en ontdekte dat het kletsnat was.

"Dat kan tot morgen vroeg wachten." dacht ze bij haarzelf en verliet snel de kamer en ging terug naar beneden om voor d'r zelf een kop koffie te zetten. Ondertussen ging de deurbel bij Jennifer's ouders die ondertussen televisie keken.

"Wie moet dat nu nog zijn zo laat op de avond?" Zei haar vader en liep naar de deur om open te doen. Een paar tellen later, kwam hij terug de woonkamer in met mevrouw Williams. Jennifer's ouders luisterde aandachtig terwijl mevrouw Williams uitlegde waarom ze hier was.

"Ik verbaasde me al waarom Jennifer zo vroeg weer thuis was, ze vertelde me dat Susan's moeder terug was gekomen omdat haar avondje afgelast was." zei Jennifer's moeder.

"Ze zei ook tegen ons dat ze hoofdpijn had en ging vroeg naar bed." Jennifer's vader Bob, had dit zo aangehoord en kon zijn woede niet langer meer in bedwang houden.

"Ga haar onmiddelijk halen!" Commandeerde hij tegen zijn vrouw. Jane ging naar boven en liep Jennifer's slaapkamer in.

"Kom onmiddelijk naar beneden jonge dame, ik denk dat je wat uit te leggen hebt aan je vader en aan mij." Jennifer stapte uit haar bed, ze was gekleed in een korte speelse nachthemd met bijpassende broekje en wilde haar ochtendjas pakken die ze eromheen wilde slaan.

"Laat dat maar en ga naar beneden." Raasde haar moeder. Een moment later, kwam Jennifer met haar moeder de woonkamer binnegelopen. Susan's blik werd aangstig bij het zien van mevrouw Williams en haar woedende vader. Bob richte zich onmiddelijk op zijn dochter:

"Jouw gedrag van vanavond ben ik niet van gediend." Raasde hij. "Mevrouw Williams heeft ons alles verteld over deze avond hoe ze bij Susans huis binnen kwam en jouw half nakend aantrof. God weet wat er gebeurd was met jouw als ze niet langs was gekomen". De kamer deur ging weer open en de tweeling Sally en Mary van 8 jaar oud kwamen binnen. Ze hadden het geschreeuw gehoord en kwamen naar beneden om te kijken wat er aan de hand was.

"Meisjes, kom maar hierzo." Zei Jane vriendelijk en de tweeling rende naar hun moeder om bij haar te gaan zitten. Bob stond op en liep naar Jennifer, pakte haar bij haar arm en trok haar ruw weg over de leuning van de stoel en hing haar over de stoel.

"Jij Meisje krijgt de afranseling van je leven," hij zei tegen haar dat ze zo in deze positie moest blijven liggen terwijl hij de kamer uitliep. Een paar tellen later kwam hij terug met een lange rietstengel en liep ermee naar Jennifer die met haar gezicht tegen de achterkant van de stoel hing.

In aanzicht van Mevrouw Williams, de tweeling en Jane, trok hij het korte hempje over Jennifer's rug heen terug en trok haar slipje naar beneden tot haar knieen zodat haar naakte billen een perfecte doelwit vormde. Jennifer was al in tranen door de vernedering die ze onderging doordat haar slipje weggehaald was en van wat komen zou, niet alleen haar zusjes keken toe maar ook een van haar leraressen.

Haar vader haalde uit met het rietje en met een slag, lande het midden op de naakte billen van het meisje.Jennifer schreeuwde het uit van de pijn. Tegen de tijd dat haar vader voor de achtste keer op haar brandende billen en bovenkant van haar benen sloeg, spartelde Jennifer al schreeuwend en kwam al huilende omhoog. Mevrouw Williams en de rest van de familie bekeken Jennifer's afranseling oogmerkend toe en in zekere zin van tevredenheid.

"Ga in de hoek staan met je gezicht tegen de muur." Gaf haar vader als order en het snikkende meisje schoof naar de hoek, met haar slipje nog op haar knieen en haar achterwerk voorzien van rode strepen. De tweeling was weer naar bed, getuigen van de straf die haar grote zus had gekregen en hadden hiervan genoten. Jennifer had gekregen wat ze verdiend had vonden ze. Sally en Mary waren de afgelopen weken gepest door hun zuster waardoor ze geen medelijden voelden voor haar.

Terug in de woonkamer, mevrouw Williams en Jennifer's ouders gingen door over hun discusie over Jennifer's gedrag de laatste tijd en toen Bob en Jane hoorde dat hun dochter bijna van school gestuurd zou worden, toen besloot Jane eerder de volgende ochtend naar school te komen om te bespreken inzake Jennifer. Jennifer, nog steeds snikkende, werd opgedragen om naar bed te gaan en Jane begeleide Mevrouw Williams naar de voordeur. De twee vrouwen praten nog een paar minuten met elkaar aan de voorkant van het huis en toen kwam Jane terug de woonkamer in en ging naast haar man zitten.

"Ik had dit maanden geleden al moeten doen." Zei Bob die nog steeds woedend was op de vooruitzichten van zijn vijftienjarige dochter. Die in de armen van sommige jongens lag om er niet beter van te worden. Jane was het daarmee eens.

"Hoe gaan we haar gedrag veranderen, het kan maar zo zijn dat ze voortijdig van school wordt gestuurd." Bob richte zich op zijn vrouw.

"We zullen in moeten stemmen met wat zij voor zullen stellen, dit kan inhouden dat ze een lesje moet leren zodat ze kan blijven." zei hij. "Deze school is de beste in de hele omtrek." Beiden waren hiermee eens ongeacht wat de straf zou zijn, ze zouden ermee instemmen in die ochtend op school.

De volgende ochtend om 7:00 uur, Susan's moeder kwam de kinderkamer in en maakte haar dochter wakker.

"Tijd voor mammie's baby om wakker te worden." Zei ze zodra ze het zijkantje van het bedje omlaag deed en de dekens terug trok. Susan gaapte en dankbaar accepteerde ze het babyflesje met melk dat haar moeder tussen haar lippen deed. Haar moeder glimlachte in haarzelf en dacht dat Susan nu haar leven als baby accepteerde. Ze was tevreden omdat ze haar belofte hield en Susan zou nog voor een hele lange periode die komen zou, behandeld worden als een baby. De gebeurtenis van gisteravond had haar standvastigheid niet versoepeld, het hield in dat ze nodig een nieuwe babyzitter moest zoeken voor haar grote baby. Ze maakte een geestelijke notitie om later aan Mevrouw Williams hierom advies te vragen.

"Op de verschoontafel met jouw, laten we je natte luier uitdoen en je schoon maken." Droeg ze Susan op. Nadat het plastic baby broekje omlaag was gedaan, verwijderde Susan's moeder de natte luier en stopte het in de luier emmer. Hield haar benen naar achteren zodat ze Susan's bips en baby gladde geluierde delen kon schoon vegen voordat ze opnieuw ingesmeerd en gepoedert werd.

Daarna tot Susan's afschuw, pakte ze 2 dikke luiers en vouwde deze samen voordat ze deze onder haar bips schoof en om het daarna vast te maken met luier spelden. Door de dikte hiervan werd Susan's benen uit elkaar gehouden, terwijl ze zo lag trok haar moeder er een grotere roze plastike broekje eroverheen zodat de luiers in zijn geheel toegedekt was.

Susan's moeder droeg haar op om te gaan staan en liep naar de klerenkast om vervolgens de kleine wollen kleuter school uniform en blauwe bloes die er bij hoorde te pakken. Susan wilde protesteren maar haar moeder stopte snel het speentje in haar mond en waarschuwde dat ze stil moest zijn.

"Dit is het uniform dat de school voordroeg dat je moet dragen en ik ga niet daar tegen in, eigenlijk denk ik dat het je heel goed staat." Zei ze terwijl ze de bloes dichtknoopte voor het eerst zonder haar bh eronder.

"Je weet dat je geen grote meiden ondergoed meer draagt dus ook geen bh meer." Haar moeder zei verders: "Geen enkele andere meisje die deze uniform draagt, draagt deze omdat ze daar nog te klein voor zijn". Susan wist dat niks zou uithalen om er tegen in te gaan terwijl haar moeder de uniform over haar heen trok en de knoopjes dicht deed op de achterkant ervan. Dit werd gevolgd door korte witte enkel sokjes met kleine roze strikjes in plaats van haar lange witte school sokken die tot haar knieen reikte.

Susan kon niet langer meer haar tranende ogen in bedwang houden terwijl haar moeder de zwarte mary jane schoenen vast maakte in plaats van haar normale school schoenen. Opnieuw werd haar haren in 2 staartjes gebonden met roze strikjes erin en daarna zette ze Susan voor de spiegel.

De reflectie van Susan zelf werd teveel om te verdragen. Haar dubbeldikke luiers waren duidelijk zichtbaar zowel van voren als van achteren en de rand van haar baby broekje stak een paar centimeter uit haar school uniform. Susan barste in tranen uit bij de gedachte zo door school te moeten lopen en exact hoe iedereen op school zou reageren, en speciaal al Jenny en haar metgezellen.

Susan volgde haar moeder naar beneden en stapte uithaar zelf in de hoge stoel terwijl haar moeder de baby slabber om haar nek deed en daarna gevoed werd met een lepeltje gestampte pruimen en appel puree.

"Dit zal tot een interresante resultaat leiden later vandaag in haar luiers." dacht haar moeder bij d'r zelf. Nadat Susan klaar was met nog eens twee flessen melk, waren ze klaar om naar school te lopen.

Terug bij het huishouden van de familie Wilson, Jennifer was opgestaan en had een douche genomen en trok daarna voorzichtig haar navy school slipje over haar nog steeds zere billen heen. Terwijl ze aan het aankleden was, gluurde de tweeling door de deur en giegelde bij het zien van haar plekken op haar billen en benen die overwaren gebleven van de pak slaag waarbij ze tegenspartelde die haar vader had gegeven.

Jennifer's moeder kwam binnen in de slaapkamer en nadat ze de tweeling had wegestuurd om te gaan tanden poetsen, selecteerde ze Jennifer's kortste navy rok uit haar kast en zei tegen haar dat ze dat alleen moest dragen vandaag. Haar moeder wist volledig dat deze rok niet de strepen van haar pak slaag kon verbergen en wist dat iedereen op school er achter zou komen dat haar dochter gestraft was voor de avond ervoor.

Zodra Jennifer wilde gaan protesteren, maar werd simpelweg gewaarschuwd door haar moeder die zei dat ze anders weer een pak slaag op haar billen zou krijgen en dat ze dus maar beter dit maar aan kon doen en binnen vijf minuten naar beneden moest komen.

Om 8:05 verlieten Jennifer, de tweeling en haar moeder het huis om naar school te gaan. Normaal liep jennifer in haar eentje naar school terwijl haar moeder dan met de tweeling liep. Zodra ze met zijn allen de school hadden benaderd, drong hun moeder erop aan om samen te lopen en tot Jennifer's walging pakte ze haar bij de hand vast inplaats die van de tweeling. Sally en Mary scholen zich achter hun moeder en Jennifer ze lachte in hun zelf en zeiden tegen Jennifer dat de strepen van het rietje goed zichtbaar was.

Zodra hun groep moest voegen bij de school, rende de tweeling naar de junior sectie hun moeder achterlatend, die nog de hand van Jennifer vasthield en daarna de laatste paar meter naar de seniore gedeelte liep van het schoolcomplex.

Susan onderging dezelfde vernedering en werd ook begeleid door haar moeder. De dikke luiers en baby broekje was voor iedereen duidelijk zichtbaar die ze droeg onder haar kleuter uniform. Beiden moeders liepen gezamelijk naar de school ingang. De tieners staarde naar elkaar, Jennifer gniffelde en kon het niet laten om tegen Susan wat te zeggen en zei:

"Je lijkt met de dag meer op en baby, je luiers zijn zo dik dat je net als een baby waggel." Mevrouw Wilson trok haar meteen Jennifer naar haar toe en verontschuldigde zich tegenover Susan. Ze pakte de achterkant van Jennifer's rokje beet en hield het omhoog zodat de strepen van haar pak slaag goed zichtbaar werd.

"Ze ziet er zelf niet veel beter uit is het niet?" Lachte ze. En marcheerde met Jennifer naar het kantoor van de hoofdlerares. Susan en haar moeder volgde. Zodra ze bij de hoofdingang kwamen, werd Susan opgedragen zich te gedragen als een goede meid en moest niet vergeten te melden bij de schoolverpleegster tijdens de pauzes.

"Juist daarom heb ik je in extra dikke luiers gedaan, je hebt nog steeds regelmatig een verschoning nodig Susan." Waarschuwde haar moeder zodra ze omdraaide en wegliep van de hoofdingang.

Buiten het kantoor van de hoofdmeesteres, zat Jennifer nerveus met haar moeder, ze had gezien dat mevrouw Williams naar binnen liep en hadden een poosje met elkaar gesproken. Ze zatten op een houten bankje, haar achterwerk voelde zeer oncomfortabel aan op de harde zitting.

Een moment later ging de deur open en de hoofdlerares vroeg aan Jennifer's moeder of ze alleen binnen wilde komen, sloot daarna de deur achter zich en liet Jennifer zitten zodat ze kon nadenken over haar lot.

Mevrouw Wilson werd gevraagd om plaats te nemen. De hoofdmeesteres begon uit te leggen dat Jennifer's gedrag op school niet langer meer getollereerd werd en dacht er serieus over na om Jennifer met directe ingang te schorsen.

"Ik had er geen idee van dat ze zich zo slecht gedroeg." Zei Jennifer's moeder nadat ze dit allemaal van de hoofdmeesteres aangehoorde die vertelde dat ze herhaalde peste, verkeerde taal gebruikte, rookte, en meer van dit soort zaken van haar dochter.

"Ik heb geen enkele brief ontvangen of ik naar school wilde komen hierover, ik kan alleen aannemen dat Jennifer ze weggegooid heeft." De hoofdmeesteres vertelde verders:

"Ik heb vanochtend met mevrouw Williams gepraat over wat er gebeurd was bij Susan's huis gisteren avond. Ik weet van de straf die Susan momenteel ondergaat en moet zeggen dat ik daar helemaal mee eens ben. Susan's plasserij liep uit de hand en zo kwam ze terug op een behandeling als baby zoals ze nu is, dit zou ik ook zo hebben gedaan als ze mij dochter was. Ik moet zeggen dat ik erg boos ben op de pesterijen van Jennifer en gisteravond was het helemaal te bont."

Mevrouw Wilson zat als maar te luisteren, ze dacht ook al dat Jennifer erg gemeen had gedaan tegen arme Susan en daarbij geholpen werd door haar vriendin Betty met de straf van Susan, Ze had geen idee van Jennifer's kwelling die ze toebracht aan het meisje die eigenlijk haar beste vriendin was.

"Ik ben het met u eens," zei Mevrouw Wilson terug, "Mijn man gaf haar gisteren avond een flink pak slaag met een rietje op haar blote billen in toezicht van de hele familie en eigenlijk was mevrouw Williams daar ook getuige van." Jennifer's moeder pleite:

"Ik begrijp volledig dat de school ernaar uitkeek om haar te schorsen, maar is dit niet om te zetten in een meer toepasselijke straf? Zelfs Bob zei ook een andere straf te ondersteunen anders komen we tamelijk op een gezichtsverlies." De hoofdlerares keek naar mevrouw Williams:

"Ik ben er nog niet overuit om aan iets anders te denken. Jennifer was al door mij gestraft met het rietje, ze heeft al een paar keer een pak slaag gehad op haar blote billen zowel hier als voor haar klasgenoten. Niks leek erop om haar te doen veranderen." Zuchte ze. Mevrouw Williams brak de stilte:

"Het enige wat ik zou doen is haar te doen proeven van haar eigen medicijn" zei ze.

"Wat bedoel je?" vroeg Mevrouw Williams, naar een enige hoop grijpend dat er toch een alternatief was in plaats van schorsing. De gymlerares vervolgde.

"Kijk naar Susan. Ze handelde op dezelfde manier als Jennifer. Beter konden we eigenlijk deze discusie voeren met allebei de moeders vandaag. Susan's kinderlijk gedrag gaf als resultaat dat ze aankomnde 6 maanden of meer gekleed word in luiers en baby broekje 24 uur per dag en ik weet van eerdere ondervindingen dat ze thuis ook zo als een baby behandeld wordt. Zelfs hier is ze meer gekleed als een baby dan de meeste peuters op de kinderafdeling van onze school. Hoever is nu al haar gedrag verbeterd!" Mevrouw Wilson luisterde samen met de hoofdlerares gedurig naar wat de gym lerares verder te vertelen had.

"Jennifer's gedrag werd sinds een paar dagen erger nu Susan's moeder Susan begon te behandelen als een baby. De meeste pesterijen waren tegen Susan en sommige andere jongere meisjes. Ik hoorde zelfs dat ze geduwd had tegen een van de peuters de afgelopen week, vermoedelijk voor de lol." De hoofdlerares glimlachte in haarzelf, ze zag het al helemaal voor zich maar liet Mevrouw Williams doorgaan met haar verhaal.

"Mijn voorstel is dat we Jennifer in dezelfde baby status brengen als Susan nu door maakt. Dat houdt in zowel thuis als op school en ook dezelfde komplete baby behandeling. Ze kan dan niet langer meer zo haar gangetje gaan als we er met zijn allen instemmen om haar opgroeiende proces te herhalen van begins af aan, 2 meisjes in luiers houden is niet moeilijker als 1." De hoofdlerares en Mevrouw Williams keken elkaar aan.

"Mee eens, dat moet werken." Zei de hoofdlerares.

"Ik zal dit vanaf het schoolpunt gezien ondersteunen maar het zal alleen werken als het thuis ook volledig ondersteund wordt net zoals Susan's moeder doet." zei ze vervolgens. Beiden vrouwen keken naar mevrouw Wilson.

"Ik denk dat dit de beste oplossing is van onze problemen." zei Jennifer's moeder. "Ik weet zeker dat mijn man daarmee eens is. Na dit alles wil geen ene jongen meer omgaan met onze dochter zodra ze volledig gekleed is als een baby in luiers". De 3 vrouwen lachten en feliciteerden hunzelf bij het vinden van een gepaste straf voor Jennifer. Mevrouw Wilson was opgelucht nu haar dochter niet geschorst werd. De hoofdlerares pakte de telefoon en riep de schoolverpleegster.

"Mevrouw Barker wil je even naar ons kantoor komen?" Vroeg ze beleefd. Jennifer, zat nog steeds buiten het kantoor terwijl de verpleegster eraan kwam, Mevrouw Barker vroeg zich af waarom ze moest komen om te praten. Nadat de verpleegster gearriveerd was bleef de deur van het kantoor voor nog eens 20 minuten gesloten. Zodat de 4 vrouwen plannen maakte over Jennifer's verdere toekomst.

De school verpleegster kwam uit de kantoor, liep terug naar haar kantoor en kwam al snel terug met een plastike tas in haar arm. Jennifer Keek toe en was verontrust omdat ze niet wist van wat er komen zou. Bij het weer open gaan van de deur, moest Jennifer binnekomen. De hoofdlerares deed het woord.

"Jennifer we hadden de bedoeling om je vanaf vandaag te schorsen. Ik weet zeker dat je je exact zal realiseren wat dat zou inhouden voor de toekomst," legde ze verder uit. "In plaats daarvan hebben we besloten voor een gepaste straf en hebben je moeders volledige ondersteuning hierin. Vanaf nu af aan, zul jij onze tweede grote baby zijn op school en zul je dezelfde straf ondergaan als Susan. Dit zal thuis ook zo gebeuren je moeder en vader kijken er nu al naar uit om weer een baby in hun huisgezin te mogen hebben." Jennifer was stomverbaasd, geschokt om nog wat te kunnen zeggen. Ze keek naar de vier vrouwen die voor haar stonden en lachte daarna.

"Okay, heel leuk, goede grap." Zei ze en verwachte dat zij ook zouden gaan lachen.

"Geen grap kleintje" Zei haar moeder. "Van nu af aan ben je thuis een baby en hier op school Je vader en ik, Sally en Mary kijken elke minuut er naar op uit wanneer je thuis komt. Natuurlijk ben je nu gekleed in je school uniform maar je zult al snel luiers en baby broekjes gaan dragen net als Susan." Mevrouw Williams onderbrak het:

"Ik stel voor dat ze ook dezelfde peuter-uniform gaat dragen als Suzie nu doet". Iedereen was het daarmee eens en op dat moment kon Jennifer haar vloed van tranen niet meer bedwingen. De hoofdmeesteres legde dezelfde regels uit als wat ze had gedaan bij Susan. Jennifer moest ook d'r eigen melden bij de school verpleegster tijdens de pauze's om een luier verschoning als dat nodig was. Ze zou dan ook op een plaspotje gezet worden en als ze dat niet zou doen of zou vergeten, dan zal de school verpleegster haar komen verschonen in de klaslokaal zodat alle andere meiden toe konden kijken. De toiletten was verboden gebied en Jennifer moest haar luier gebruiken voor haar behoeftes.

"Vergeet het niet baby," onderbark de gym lerares, "tijdens spelletjes en gymles zul je alleen je luier dragen inplaats van jouw gym kleding." Jennifer wist hoe dat was en had haar vrienden Susan de dag ervoor ermee bespot. Ze vroeg zich nu af hoe ze deze vernedering bij hun moest doorstaan. Ze realiseerde zich al snel dat Susan hard zal lachen ten koste van haar. Haar moeder onderbrak haar lange gedachte.

"Ik ga nu naar huis om dingen klaar te maken voor onze baby" zei ze. "Ik zal je daarna weer van school op komen halen. Als je je misdraagt vandaag zal ik zo hard op je blote billen slaan, zodat je er een week niet meer op kan zitten." waarschuwde ze. Nadat haar moeder weg was, stond Jennifer zenuwachtig tegenover de overgebleven 3 vrouwen.

"Wel, mevrouw Barker ik neem aan dat je deze baby meeneemt om haar klaar te maken voor de les." zei de Hoofdlerares. De school verpleegster pakte de meegenomen tas op en pakte Jennifer's arm beet.

"Kom dan gaan we samen baby, tijd om deze onaangename kleding voor grote meiden uit te doen en toe te passen wat peuters ook dragen. Ik heb een leuke dikke luier en een paar knappe baby broekjes voor je klaar liggen."

"Ooh ja das waar ook," zei de hoofdlerares terwijl ze bij de deuropening stond, "op welke school zit Steve op dit moment?"

"Op de Wellington school, mevrouw." Antwoorde Jennifer. Nadat Jennifer en de schoolverpleegster het kantoor verlaten hadden, pakte de hoofdlerares de telefoon.

"Dit kan niet langer meer zo." Dacht ze bij haarzelf en draaide het nummer van de Wellington school. De school verpleegster duwde Jennifer ruweg haar kantoor in en deed de deur achter zich dicht. Onmiddelijk droeg ze het meisje op om haar kleren uit te doen behalve haar sokken en slipje en te gaan liggen op de onderzoekstafel. Jennifer schopte haar schoen uit en verwijderde langzaam haar rok, riem, bloes en BH voordat ze op de onderzoekstafel klom zoals opgedragen werd. Mevrouw barker was druk doende met het vullen van een bak warm water in haar wasbak.

Terwijl Jennifer op haar rug lag, pakte ze de bak met warme water op en een scheermes. De verpleegster plaatste het naast Jennifer neer en pakte de broeksrand beet van haar school slipje, ze pelde het langzaam naar beneden over haar benen heen en gooide het in de afvoerbak.

"Ik denk niet dat die je deze voorlopig nog nodig hebt baby," zei ze wreed terwijl ze de scheermes oppakte. Jennifer durfde zich niet te bewegen. De aanwezigheid van het scheermes voorkwam dat.

"Spreid je benen baby. Je moeder vroeg me om je vieze schaamhaar weg te scheren voordat ik je een luier omdoet." Spotte ze. Jennifer begon weer te huilen.

"Nou baby doe niet zo flauw, babies hebben toch geen haren tussen hun benen ofwel soms? Ik hoorde jouw dat zelf toegeven tegenover Susan. Ik hoorde ook dat je haar omlaag had vastgehouden zodat al jouw vriendinnen kon zien dat haar geluierde lichaamsdelen glad was gemaakt net als een baby. Wel nu is het jouw beurt!" Jennifer bleef stil liggen terwijl de verpleegster de sporen van haar volwassenheid verwijderde. Hield de benen van het meisje naar achteren tot haar hoofd, zodat de verpleegster haar taak kon af maken terzijne tijd dat ze ermee klaar was, was ze zo glad als een pasgeboren baby rondom haar geluierde streek.

In minder dan 5 minuten tijd, had de verpleegster een gulle hoeveelheid baby creme aangebracht en Jennifer's gladde baby huidje ingepoederd en haar vastgespeld in een strakke dikke luier, gevolgd door de schatigste roze baby broekje die ze maar kon vinden. Jennifer werd opgedragen om op te gaan staan zodat de verpleegster haar dezelfde peuter bloes en wollen uniform kon aantrekken als wat Susan droeg. Omdat Jennifer een beetje groter was, kwam de uniform maar halverwege tot haar baby broekje en daardoor werd haar luiers net zo zichtbaar als bij Susan.

Mevrouw Barker deed de schoenen weer om Jennifer's voeten en opende de deur.

"Goedzo, jonge dame, laten we nu maar naar jouw klas gaan." zei ze en pakte Jennifer bij haar hand en begeleide haar naar de engelse les.

Terwijl jennifer en de schoolzuster hand in hand door de gang liepen, probeerde Jennifer haar korte Peuter uniform laag te houden zodat haar luier niet zichtbaar zou worden. Ze zat er erg over in dat haar luier en babybroekje zichtbaar zou zijn voor de andere meiden op school. Zodra ze het klaslokaal binnen kwamen, keek de lerares met alle meiden in klas richting de deur terwijl Jennifer door de klas werd begeleid. De zuster liep naar voren de klas in, met Jennifer in haar hand.

"Draai je gezicht naar je klasgenoten Jennifer." Zei ze streng. Jennifer ging met haar handen op haar rug en met gezicht richting haar klasgenoten en voor een heel verraste Susan staan.

"Meisjes, ik wil jullie laten weten dat we slecht gedrag of het niet nakomen van de schoolregels niet tolereren. Na een gesprek tussen haar moeder en het hoofd van deze school, hebben we toch maar besloten om haar hier te houden, maar onder streng toezicht en wij kunnen alleen maar hopen dat dit een les voor haar zal zijn." Susan staarde regelrecht naar Jennifer en begon in haar zelf te glimlachen. Ze begon te beseffen hoe Jennifer er anders uitzag ten opzichte van gisteren. Mevrouw Barker hief snel het kledij omhoog van het peuter pakje zodat iedereen in de klas Jennifer's dikke luier en babybroekje kon zien.

"Jennifer is nu onze tweede baby op deze afdeling van onze school. Ze moet ook een luier en babybroekjes dragen, maar voor totale andere redenen dan onze kleine Susan hierzo" De meiden draaiden zich en keken naar Susan die meteen begon te blozen.

"Zoals jullie al weten, is Susan Bard niet zindelijk meer, zodat haar moeder haar is gaan behandelen als een baby waarna ze zich ook gedroeg en nu draagt ze dag en nacht luiers en wordt buiten schooltijd om ook als een echte baby behandeld." De meiden giegelden en Susan's ogen begon al heel snel te vullen met tranen. Mevrouw Barker ging vervolgens door met:

"Jennifer hierzo ondergaat dezelfde behandeling deze ochtend tot verdere maatregelen. Onze hoop is dat als we haar terug brengen in haar periode als baby, haar discipline bij kunnen brengen voordat ze opnieuw groot wordt." Mevrouw Barker droeg Jennifer op om naast Susan te gaan zitten en richtte zich voor de laatste keer op de klas.

"Meiden, zowel voor Jennifer als Susan is het verboden om gebruik te maken van het toilet en moeten hun luiers gebruiken waarvoor ze bestemd zijn. Ik weet dat in het geval van Susan, dit automatisch gebeurd, maar als een van deze meiden zich in de toiletten bevindt wil ik dat gelijk weten! Hebben jullie dat begrepen!!"

"Ja, mevrouw Barker" Zeiden alle meiden gezamelijk terug. Mevrouw Barker richte zich nu op Jennifer en Susan.

"Babies, jullie kennen de regels, ik verwacht jullie beiden tijdens de pauze in mij kantoor en laat me daar niet wachten of jullie weten wat daarvan de consequenties zullen zijn." Nadat ze dit gezegd had verliet ze de klaslokaal zodat Mevrouw Clarke kon proberen om haar les in Engels voort te kunnen zetten.

Jennifer en Susan zatten stilletjes, elk keek uit naar het einde van de ochtend. Jennifer's angst bouwde zich op in haar binnenste en moest ook nog nodig plassen. Susan vocht tegen de tranen van de vernedering die ze zojuist had ondergaan van de zuster voor de klas.

"Er is geen manier om hieraan te ontkomen en geef hun het genot ervan." Dacht Jennifer bij haar zelf en probeerde haar plas in te houden totdat de krampen pijnlijk begonnen te worden. Jennifer hield haar hand op:

"Alsjeblieft Juf, ik moet nodig naar het toilet." Smeekte ze. Mevrouw Clarke, gaf een scherp antwoord terug

"Jennifer, je draagt een luier en een babybroekje en je weet dat het toilet verboden gebied is voor jullie beiden babies. Gebruik je luier net als Susan doet, dat is waar ze voor zijn!!" Susan's gedachte ging terug naar de afgelopen avond. Ze zat nu naast het meisje die haar had vernederd in het bijzijn van Steve en was ook geslagen op haar blote billen door een jongen waarop ze heimelijk verliefd was. Nu was Jennifer ook gekleed als een peuter en droeg luiers net als een baby.

"Ik ben benieuwd wat jouw vriendje hiervan zal denken als ie jouw zo ziet." Fluisterde Susan zachtjes tegen Jennifer.

"Dit is jouw schuld, en dit is nog niet over." Zei Jennifer zachtjes terug. Jennifer begon d'r eigen zeer oncomfortabel te voelen en 10 minuten later begon ze in haar luier te plassen. Haar dikke katoenen luier werd kletsnat gevuld door haar warme plas en verspreide zich uit in haar kruis en achterwerk. Zodra ze zich realiseerde wat er gebeurde barste ze in tranen uit en verschool haar gezicht achter haar handen. Mevrouw Clarke stopte met haar les en liep naar Jennifer.

"Wat is er aan de hand met jouw meisje?" Vroeg ze, terwijl ze het antwoord eigenlijk al wist. Jennifer bleef huilen.

"Sta eens op Jenifer." Zei mevrouw Clarke verders. Zodra Jennifer dit deed, hield de Engelse lerares haar pakje omhoog tot boven haar middel en gleed met haar hand langs de binnenkant van het babybroekje en voelde de kletsnatte luier.

"Het is niks verontrustend dat je in je luier hebt geplast." Zei ze en droeg Jennifer op om weer te gaan zitten. De meiden in de klas begonnen hard te lachen en genoten van de manier waarop Jennifer in haar natte luier zat. Mevrouw Clarke keek naar Susan:

"Ik hoef jouw niet te vragen of jouw luier ook nat is maar nu ik toch hier ben laat ik het maar controleren." Zei ze en trok Susan haar benen, ze checkte hetdezefde en voelde dat ook Susan kletsnat was.

"Jullie beiden zullen de aankomende uur nog in een natte luier moeten zitten." Zei mevrouw Clarke en liep terug naar de voorkant van het leslokaal om verder te gaan met haar les. Susan keek naar Jennifer en zei door haar tranen van vernedering heen.

"Huil maar niet grote baby, nu maak je hetzelfde mee als wat jij mij aandeed." Jennifer en Susan zatten allebei in hun natte luiers en snikte nog door. Ondertussen bij Susan's huis, zatten Jennifer's ouders koffie te drinken bij Susan's moeder. Mevrouw wilson had haar man verteld van haar bezoek op school deze ochtend, ze hadden ingestemd om deze situatie te bespreken met Susan's moeder om te zien hoe zij omgaat met haar nieuwe baby Susan.

"Laat mij eens Susan's babykamer zien." Stelde mevrouw Bard voor en ging naar boven naar de nieuwe omgebouwde baby kamer. Meneer Wilson gaf als commentaar dat hij nog nooit Susan's slaapkamer had gezien hiervoor en vondt deze sprekend lijken op elk ander babykamer.

"Dat is het punt liefje." Zei Jennifer's moeder. "Dat is de bedoeling ook van deze babykamer en niks mag dan maar lijken op een tiener slaapkamer voor 15 jarige meisjes." Susan's moeder liet alle baby spulletjes zien die ze had aangeschaft en ook had laten maken door haar vriend Jack die Susan's slaapkamer in 1 dag had omgebouwd.

"Vanaf het moment dat we gingen winkelen en bij jouw op visite waren laatst zaterdag, Jack had zelf het ledikantje en verschoontafel gemaakt en was zelf naar de winkel gegaan om al deze luiers en baby dingetjes te kopen." legde ze uit.

"Denk je dat hij hetzelfde vandaag bij ons kan doen" vroeg Jennifer's moeder. Mevrouw Wilson lachte en vertelde voordat Jennifer terug van school kon zijn haar slaapkamer al kompleet omgebouwd kon zijn in een babykamer.

"Als je hier serieus over bent, zul je Jennifer volledig moeten gaan behandelen als een baby en niet voor de helft." Waarschuwde Susan's moeder.

"We zijn hier heel serieus over antwoorde Jennifer's moeder en baby Jenny heeft dan alles wat een baby nodig heeft." Ze stemden in dat Jack en Jennifer's vader samen aan de babykamer zouden gaan beginnen terwijl de 2 moeders ondertussen zouden gaan winkelen om spulletjes te kopen die nodig zijn voor een grote babymeid.

"Weet je," zei mevrouw Wilson, "ik denk dat we er allemaal van zullen genieten om weer een baby in huis te hebben en ik weet dat de tweeling er ook na uit zullen kijken." Gedurende de winkel trip, maakte Jennifer en Susan's moeder allerlei plannen voor hun babymeiden.

"Het zal een lol geven om ze weer mee uit te nemen als babies, ze zullen dan lief samen spelen en kunnen we ze meenemen voor een picknick, naar het park of strand of zelfs om te gaan winkelen." Lachten ze gezamelijk.

De schoolbel luidde het einde van de eerste les in en de meiden verlieten het klaslokaal. Mevrouw Clarke herinnerde Jennifer en Susan eraan om meteen naar de schoolzuster te gaan zodat hun luiers verschoond kan worden. Buiten op de gang lijkt een grote groep meiden op Jennifer en Susan te wachten en meteen werd ook geplaagd en gescholden.

"Hee baby meisjes, jullie kunnen beter naar de peuter afdeling gaan van deze school lekker bij al die andere peutertjes." Riepen ze.

"Yeah, laat ons jouw natte luier maar eens zien baby Jenny, je hebt lekker geplast in je luier." Plaagde weer een ander groepje. De hele wandel naar het kantoor van de zuster was een hele vernedering, beiden hadden hun luier en babybroekje goed zichtbaar onder hun korte kleding en dit kwam ook omdat hun kletsnatte luiers doorhingen door het gewicht ervan.

Susan klopte op de deur en na een paar secondes, liet Mevrouw barker ze binnen komen. In het midden op de vloer had ze twee baby potjes geplaatst, de roze van Susan die er al eerder aanwezig was en een nieuwe witte potje met een plaatje van een paar lieve konijntjes op de voorkant.

"Wel babies, het is potjes tijd voordat ik jullie verschoon in schone frisse luiers." Zei mevrouw Barker en pakte beiden bij hun handen, liep met ze naar de onderzoekstafel.

"Eerst moeten we deze natte luiers uit doen." Zei ze en wenkte Susan op de tafel en langzaam gleed Susan's babybroekje over haar benen naar beneden over haar voeten. Jennifer keek toe terwijl de schoolzuster de natte luier los pinde en het tussen de benen van Susan uit trok om het daarna in een grote luieremmer die in de hoek stond te gooien.

"Ok Susie, ga op je potje zitten en doe maar eens een plasje erin." Susan ging op haar potje zitten, de zuster stopte een roze fopspeentje in Susan's mond.

"Je kunt stil zitten en op je speentje zuigen terwijl ik kleine Jenny klaar maakt." Zei mevrouw Barker terwijl ze Jennifer op de onderzoekstafel liet plaats nemen. Jennifer keek naar Susan zittend in het midden van de kamer op haar potje, zuigend op een baby speentje.

"Dit gebeurt toch niet bij mij?" Dacht ze bij haar zelf en sloeg wild om d'r heen boven op de schenen van de schoolzuster.

"Als je maar niet denkt dat ik met deze shit of wat dan ook maar instem, daar kun je alleen maar aan denken." In een mum van tijd sprong ze van de tafel op de vloer. Mevrouw Barker wreef over haar schenen, en sloeg daarna Jennifer verrassend hard in haar gezicht. Binnen een paar seconde, had mevrouw Barker de versufte Jennifer over haar knieen. Deed de de zomen van haar korte pakje terug tot het middel van Jennifer voordat ze het babybroekje en de kletsnatte luier omlaag deed zodat Jennifer's achterwerk al snel bloot werden.

"Laat me dit even simpel uitleggen Jennifer, je bent nu een baby en bent totaal aan onze school regels gebonden." Riep ze zodra de eerste slag van haar handen belande in het midden van Jennifer's blote billen.

"Ik tolereer zulk gedrag van mijn kleine babies niet en stoute baby meisjes krijgen een pak slaag op hun blote billen hier over mij knieen." Zei ze verders terwijl de pak slaag verder ging op het inmiddels rood wordende achterwerk. Susan zoog op haar speentje en keek oogmerkend toe terwijl Jennifer schopte en schreeuwde en smeekte ermee op te houden. Nadat Mevrouw Barker gestopt was met de pak slaag, trok ze de luier en baby broekje helemaal uit en gaf het snikkende meisje orde om op te gaan staan.

"Als je dit nog eens doet kleine meid herhaal ik jouw straf maar dan 2 keer zo hard." Waarschuwde ze Jennifer en stopte een gele baby speentje in het mondje van het huilende meisje.

"Je zult de aankomende 10 minuten op jouw baby potje moeten gaan zitten terwijl ik de andere baby weer klaar maakt voor de volgende les in schone frisse luiers." Jennifer zat op haar potje, ze kermde zodra het harde plastik in aanraking kwam met haar donker rode en zere blote billen. Mevrouw Barker stond bij de 2 tiener meiden die als babies in het midden van haar kantoor zuigend op hun speentjes en probeerend een plasje te gaan doen in hun baby potjes.

"Ik ben zo in een minuutje weer terug, jullie twee moeten zitten blijven en er niet vanaf komen." Zei ze en verliet de kamer zonder de deur te sluiten.

Een moment later kwam de school zuster terug de kamer in en droeg 2 warme flesjes babyflesjes met melk bijzich en gaf elk Jennifer en Susan er 1.

"Ik wil dat ze tot de laatste druppel leeg gedronken worden." Droeg ze op en trok Susan op haar voeten weer omhoog en liep met haar richting de verschoon tafel.

"Neem plaats babietje, we gaan je weer een luier omdoen." Zei ze en hield Susan's benen naar achteren zodat ze haar achterwerk afveegde, insmeerde met zalf en daarna haar achterwerk en kruis poederde met babypoeder.

"Ik zag dat je moeder je nu gekleed had in dubbel dikke luiers." Zei ze terwijl ze 2 dikke luiers samen vouwde en deze onder het achterwerk schoof van Susan. Daarna werd het op de plaats gehouden en vastgemaakt met de grote roze luier spelden. Susan Zoog gewoon door op haar flesje en zei verders niks.

Nadat er een schone baby broekje over de luier was getrokken, werd Susan opgedragen om op de grond te gaan zitten en haar flesje verders leeg te drinken. Mevrouw Barker liep hierna na Jennifer en trok haar op haar voeten omhoog.

"Ik zie dat onze baby niks in haar potje heeft gedaan." Zei ze en liep met Jennifer naar de verschoon tafel.

"Ga met je buik erop liggen." Droeg ze Jennifer op.

"Alsjeblieft Mevrouw, geef me geen pak slaag meer." Smeekte Jennifer terwijl ze begon te huilen. "Ik beloof braaf te zijn." De school zuster nam een grote pot met babycreme en smeerde het op de rode zere billen van Jennifer. Het had gelijk effect, Jennifer bleef hierdoor rustig liggen terwijl de zuster doorging met met het inwrijven van de creme.

"Ok, draai je om." Droeg ze Jennifer op en draaide zich om zodat de zuster verder kon gaan met haar werk. Jennifer zoog op het flesje terwijl Mevrouw Barker Jennifer's benen omhoog hield om haar zacht geschoren geluierde lichaamsdelen in te kunnen smeren. Gevolgd door een gesprenkel van baby poeder, pinde mevrouw Barker Jennifer in een dubbel dikke luier vast en deed daarna het witte baby broekje weer op zijn plaats.

"Baby meisjes." Zei ze tegen Jennifer en Susan. "Jullie ondergaan deze baby behandeling om verschillende redenen, hoewel het eindresultaat eigenlijk hetzelfde is. Ik pas een harde pak slaag toe als je je misdraagt of onze schoolregels niet nakomt. Ik verwacht jullie eigenlijk tijdens de volgende lunch maar dan ben ik er niet, de verschoning komt later wel, ik verwacht straks wel wat resultaten in jullie luiers. Jullie flesjes melk waren gemixt met laxeermiddel zodat er geen twijfel is dat we straks 2 meisjes hebben met hele natte en vieze luiers." Susan keek naar Jennifer en zag de paniek in haar gezicht.

"Nu gaan jullie terug naar de klas en vergeet mij waarschuwingen niet." Legde Mevrouw barker uit en opende de deur voor de 2 baby meiden zodat zij terug konden gaan naar hun les. Terug bij Jennifer's huis, waren Jennifer's vader en Jack druk bezig met het maken van de nieuwe baby kamer. Ze hadden alle sporen verwijdert van Jennifer's leven als tiener en de muren waren zacht rose geschilderd.

"Hoe komt het dat jij zulke grote babyspullen kan maken Jack?" vroeg Jennifer's vader. Jack gaf een grijns en bekende dat ie timmerman was. Hij was ooit eens door een vrouw gevraagd om een grote kinderbedje en hoge stoel te maken in volwassen maat voor een vriend of haar. Hij had ingestemd en toen hij het wilde gaan afleveren op het adres die was opgegeven, kwam hij erachter dat het huis werd gebruikt als dagopvang voor grote tiener jongens en meisjes die een babybehandeling ondergingen terwijl hun ouders gingen werken.

"Deze plek is verbazendwekkend." vertelde Jack verders. "Ze hebben de gehele periode volledig personeel en er waren heel wat tieners die de gehele dag werden behandeld als babies. Voordat ik het wist had ik alles al gemaakt kinderbedjes, hoge stoeltjes en babyboxen voor hun". Meneer Wilson vervolgde zijn werk maar zijn gedachte begonnen hem te spelen.

"Ik moet erachter zien te komen waar dat adres is voordat Jack weg is." dacht hij bij zichzelf. Jennifer en Susan zatten gezamelijk naast elkaar gedurende de volgende les en tegen de tijd dat het lunch pauze werd, waren beiden alweer kletsnat in hun luier. Zodra de bel ging van de lunchpauze vroeg Susan aan Jennifer of ze met haar mee wilde komen naar de kantine om bij haar te komen zitten tijdens de lunch. Jennifer, had haar gevoelens hierover nog niet vergeven en barste meteen in woede uit.

"Je maakt een grap! Herinner eraan, dat jij hierzo de baby bent, jij draagt luiers omdat je niet kan stoppen met het plassen en poepen in je slipje." Antwoorde ze hatelijk. Jennifer vervolgde:

"Jouw moeder behandeld jouw als een kleine baby omdat je het ook bent en door jouw krijg ik nu dezelfde behandeling!" Susan zat alsmaar naar de opmerkingen te luisteren, tranen kwamen vervolgens in haar ogen.

"Jij hebt me sinds gisterenavond in de problemen geholpen en als dat niet gebeurd was, was ik nu niet gekleed in deze stomme kleding, of dat geval met die stomme koe deze ochtend!" Jennifer stormde het klaslokaal uit en liet Susan al huilende zitten. Een paar minuten gingen voorbij voordat Juf Williams bij de deur verscheen en Susan zag huilen, ze liep het lokaal in en sloeg haar armen om de schouders van Susan.

"Ik hoef zeker niet te vragen wat er gebeurd is hierzo?" Zei ze tegen Susan.

"Nee Juf." Antwoorde Susan tussen het snikken heen.

"Kom maar kindje." Zei Juf Williams en nam Susan vriendelijk mee aan de arm en liep met haar het klaslokaal uit richting het kantoor van de Schoolzuster.

"Laten we je hier maar bijkomen laten komen voordat je gaat lunchen." Eenmaal binnen het kantoor gekomen, ging Juf Williams op de stoel zitten en zette Susan op haar knie. Susan legde gelijk haar hoofd tegen de schouders van de gym juf en liet haar tranen vloeien.

"Baby, laat je maar gaan en huil maar eens goed uit." Kalmeerde Juf Williams die tevens over het bureau reikte naar het roze speentje pakte die er bovenop lag. Juf Williams stopte het speentje in Susan's mond en was verbaasd hoe het 15 jarig oude meisje er hard op ging zuigen tussen het gesnik door.

Voor de aankomende 5 minuten ging Juf Williams vriendelijk om met grote baby Susan en het lukte haar om Susan te kalmeren zodat ze niet meer snikte en stilletjes op haar speentje ging zuigen genoot van de goedheid van de gym Juf.

Juf Williams hield voorzichtig het school pakje omhoog en voelde met haar hand achter de voorzijde van het babybroekje en voelde dat Susan nat was. Susan zoals gebruikelijk weer in haar luier geplast en had een verschoning nodig. Jennifer was naar de kantine gegaan en probeerde te verbergen van wat zij droeg.

"Dit zal morgen wel weer voorbij zijn en de dingen zullen wel weer normaal gaan, ik laat me dit niet aandoen." Dacht ze bij d'r zelf.

"Ooh, hier komt 1 van onze babies." Werd er vanuit de kantine geroepen zodra ze binnen kwam gelopen. Iedereen staarde naar Jennifer die net deed alsof ze niks hoorde.

"Kom hierzo zitten babietje, laten we je een leuke slabbertje omdoen zodat mammie je eten kan geven, je hoeft je leuke peuterkleding niet omlaag te houden!" Riep 1 van de meiden uit de groep die met hun lunch bezig waren.

Zodra Jennifer voorbij deze groep meiden liep, pakte een van de meiden de onderkant beet van Jennifers peuterkleding en hield het omhoog zodat haar dikke luier en babybroekje goed zichtbaar werd voor iedereen in de kantine. Zodra Jennifer haar los wilde maken kwam er een geluid gescheur vanuit het midden van het pakje. Jennifer ging meteen aan de eerste de beste tafel zitten en de hele kantine was onder luidt gelach van de andere meiden. Haar pakje was nu in zo'n staat dat haar geluierde gedeelte niet meer beschermt was.

Terug in het kantoor van de zuster had Juf Williams ondertussen voorzichtig de kletsnatte luier verwijderd van Susan en was begonnen met het schoon vegen van Susan's geluierde delen met babydoekjes. Susan lag op de onderzoekstafel en genoot van een babyflesje met frisse warme melk erin die Juf Williams had gemaakt voordat ze begonnen was aan de luier verschoning.

"Susan, ik weet dat je veel te oud bent voor deze behandeling maar weet wel dat je luiers nodig hebt, je hebt ze regelmatig nat zodra we je ook maar weer verschoond hebben." Zei ze en maakte de roze luierspelden weer vast op hun plek. Susan wist dat Juf Williams gelijk had.

"Ik haat het om baby te moeten zijn, maar zie geen kans om het te stoppen bij mezelf." Zei ze.

"Maak je maar geen zorgen liefje," antwoorde Juf Williams, "ik denk zelfs dat je een aanbiddelijke baby meisje bent". Met Susan in haar schone dikke luiers en nieuwe babybroekje om, pakte de gym Juf de hand van Susan beet en liep met haar langzaam richting haar eigen lokaal waar ze de bedoeling had om samen met Susan te gaan lunchen. Jennifer was weer naar het klaslokaal gegaan en zat er nu ziedend alleen:

"Wat moet ik hier nu mee." Dacht ze in haar zelf. "Deze stommeriken waren eerst mij vriendinnen!" Ze stond op en onderzocht de vernielde uniform. De tranen liepen van boven langs naar beneden langs de knoopjes op langs de voorkant. ze realiseerde zich al snel dat haar baby luier en babybroekje goed zichtbaar waren zowel aan de voor als achterkant en ze vloekte op het feit dat de school zuster pas weer na de pauze terug kon zijn.

"Het duurt nog zeker 2 uur voordat ik een andere uniform krijg en Mevrouw Barker zal zeker kwaad op mij zijn." Dacht ze bij d'r zelf.

Tien minuten later, kwamen de rest van de meiden de klas in gelopen en namen plaats op hun stoelen. Jennifer zat heel stilletjes en deed net alsof er niks gebeurd was. Ze was ondertussen alweer nat en in haar gedachte wist ze dat er een nieuw probleem zou volgen. Hoe in hemelsnaam moest ze de voortdurende krampen in haar buik onder controle zien te krijgen! Het duurde niet lang meer voordat ze nodig moest poepen.

Susan arriveerde ondertussen ook weer in de klas en ging naast Jennifer zitten niet wetende dat haar beste ex-vriendin zonet de grootste vernedering van haar jonge leven tot nu toe had ondergaan. Een moment later werd begonnen met de les en beiden meisjes zaten elk rustig de vooruitzichten van deze middag af te wachten.

Terug bij het huishouden van de Wilson's, Jennifer en Susan's moeder kwamen terug van het winkelen en waren benieuwd naar de resulaten van Jack en Jennifer's vader die Jennifer's slaapkamer aan het ombouwen was. Weg waren de posters van haar favoriete jongenspop groep, de Make-up tafel en de foto's van haar vrienden.

In het midden van de kamer, waar haar eenpersoonsbed stond stond nu eem babybedje in volwassen maat geschilderd in zacht rose en met disney figuren erop geplakt op het uiteinde ervan. In de hoek, waar haar make-up tafel stond, stond nu een grote verschoon tafel met eroverheen wit plastik met daaronder een bijpassende ladenkast die klaar was voor de luiers,plastik broekjes,creme's,poeders,luierspelden en andere spullen die nodig voor de nieuwe baby in deze huishouden.

Mevrouw Wilson begon gelijk met het uitpakken van de gekochte spullen. Ze stapelde voorzichtig de 2 dozen met luiers op een stapel onder de verschoon tafel te samen met een assortimenet plastik baby broekjes. Ze pakte de luieremmer uit en plaatste het dicht in de buurt van de verschoon tafel. Binnen een mum van tijd had ze alle winkeltassen leeg en de spulletjes op hun plaats gelegd, de kamer zag er niet langer meer uit als de slaapkamer voor tieners waarin Jennifer d'r zelf nog had aangekleed vanochtend.

"Dit leek eerder op de kinderkamer die ze had toen ze net geboren was." Lachte Jennifer's vader terwijl hij rond keek in de Kinderkamer voordat hij de deur dicht wilde maken.

"Een ding nog om te plaatsen." Zei Jennifer's moeder terwijl ze aan de achterkant van de deur een plakaat verwijderde en deze op de buitenaknt van de deur hing. Met z'n alle keken ze toe terwijl ze een stap terug deden en hardop lazen wat op de plakaat stond:

"JENNY'S BABYKAMER". Susan's moeder glimlachte,

"Sorry maar we vonden een winkel die ze maakte terwijl je erop kon wachten en zo lieten wij voor elk van kleine babymeid er 1 maken" Zei ze.

"Hoe ga je dat doen met de baby kleding?" Vroeg Susan's moeder.

"Je kunt er weer een paar terug krijgen die je gemaakt hebt voor Susan zodat je deze voor Jennifer kan gebruiken als je wilt." Jennifer's moeder was bezig met de laatste delen van Jennifer's volwassen kleding te stoppen in een koffer.

"Geen probleem. Ik had nog genoeg extra gemaakt voor Susan alleen moet ik er nog een paar vanmiddag af maken en daarna kan ik weer een heleboel maken voor beiden. Het leuke ervan is dat Jennifer de meeste babykleidng uit een cataloges had gehaald zodat ik die na konden maken. Ik denk dat ze toen erna uitkeek om Susan gekleed te zien in korte kleding zodat haar luiers goed zichtbaar zouden zijn." Lachte ze terwijl ze de slot van de koffer dicht deed en de sleutel gaf aan haar man.

"Weet je zeker dat er geen ene kledingstuk van haar nog ergens anders in huisligt." Vroeg ze. Jennifer's vader pakte de koffer op en liep ermee naar beneden richting de voordeur.

"Alleen haar school uniform en een stel van haar school schoenen." Antwoorde hij terug en sloot de voordeur achterzich terwijl hij naar buiten ging.

"Weet je wat hieraan het leuke is?" Zei Jennifer's moeder terwijl de 2 vrouwen naar benden gingen om een kop koffie te gaan drinken.

"Nou vertel." Antwoorde mevrouw Bard.

"We kunnen ze allebei dezelfde baby kleding laten dragen als we gezamelijk uitgaan, zoals we altijd doen!" Beiden vrouwen bevonden zich in de keuken, kletsten met elkaar en maakte allerlei soorten plannen over hun beiden tiener baby meiden en keken naar het moment uit waarop zij uit school zouden komen.
 

DL_Michel

Administrator
Forumleiding
(deel 4)

De les was inmiddels al 20 minuten verstreken en Jennifer begon d'r eigen zeer oncomfortabel te voelen. Het eerder gekregen laxeermiddel dat in haar baby flesje gemixt was begon nu zijn werk te doen en haar krampen in de buik werden pijnvol. Ze probeerde wanhopig haar billen samen te knijpen wetende dat ze elk moment haar luier kon vullen terwijl ze in de klas zat. Terwijl ze deze gedachte probeerde te onderdrukken werd er ondertussen een vraag gesteld door Juf Bright (wiskundelerares) aan Jennifer.

"Jennifer geef je nog antwoord of niet!" Riep ze, haar geduld vandaag verliezende aan de dromende jonge leerling.

"Eeh sorry juf," stotterde Jennifer terug, "ik hoorde de vraag niet juf."

"Jennifer, kom onmiddelijk hierzo." Brulde Juf Bright en Jennifer stond langzaam op en liep naar de voorkant van het klaslokaal en probeerde wanhopig haar gescheurde uniform goed te houden. Juf Bright zag dat gelijk en pakte de in 2 delen gescheurde uniform beet, ze hield deze uit elkaar om de ernst van de ravage in te zien.

"Wat heb je in hemelsnaam hiermee gedaan jonge dame?" Vroeg ze Jennifer streng.

"Alsjeblieft Juf, opengehaald bij het afgaan van de trap." Loog Jennifer. Juf Bright vermoedde dat ze loog maar ging hier niet verder meer op in.

"Doe dat ding meteen uit, er is geen reden om het nog te dragen terwijl het van voor naar achteren kapot is en er als een vod uitzag." Gaf ze als orde. Jennifer maakte de knoopjes los aan de voorkant van haar peuteruniform en liet het op de vloer vallen, ze stond alleen nog maar in een blauwe peuterbloesje, witte sokken en schoenen en natuurlijk met haar dikke luiers die bedekt waren door het babybroekje dat ze droeg.

"Je blijft zo maar staan tot je afspraak met de school zuster, tot die tijd verwacht ik van jouw de volledige aandacht hier in mij klas. Heb je me begrepen dame?" Zei Juf Bright verders. Terwijl de wiskunde lerares verder ging, leek het alsof Jennifers achterwerk ontplofte en vulde haar luier luidruchtig, Juf Bright en een opgeschrikte klas viel in stilte en keken terwijl Jennifer meteen in tranen uitbarste door de vernedering van haar vieze luier voor alle klasgenoten.

"Jennifer Wilson, als je hebt gedaan wat ik denk wat je hebt gedaan dan kun je vrolijk tot de pauze blijven staan in jouw vieze luier." Riep de boze wiskundelerares die daarna haar hand langs de achterkant van Jennifer's baby broekje en luier haalde, voor de zekerheid gecheckt en trok daarna haar handen terug.

"Zeker te weten." Zei ze. Juf Bright droeg de huilende Jennifer op om terug naar haar plaats te gaan en zodra Jennifer ging zitten aan haar tafel, verspreide de warme brei zich over haar achterwerk en tussen haar benen. Juf Bright tot de klas:

"Meiden sorry maar een van onze babies heeft in d'r luier gepoept en ik ben niet van plan om deze les langer daardoor te laten verstoren." Zei ze terwijl ze de kapote peuteruniform opraapte van de vloer en het in de papieren prullenmand gooide. Susan die langs Jennifer zat kon de vieze luier al ruiken en wist dat het niet langer zou duren of deze lucht zou verspreid worden door de hele klas.

Een anderhalf uur later ging de school bel en iedereen wilde weg rennen van de onplezierige lucht. Jennifer en Susan gingen zo snel als ze konden naar het kantoor van de schoolzuster. Jennifer was om 2 dingen wanhopig de afschuwelijke luier die uit moest en natuurlijk omdat ze zonder haar peuterpakje kwam, ze was alleen gekleed in haar korte bloes met een volledige uitzicht op haar geluierde achterwerk.

Een grote groep meiden spotte en plaagde haar onvriendelijk terwijl ze probeerde door de gang te rennen in haar behoorlijke volle en doorhangende luier. Jennifer klopte op de deur van het kantoor van de Zuster en zodra die open ging ze uit d'r zelf naar binnen.

"Wat is er nu weer gebeurd?" Vroeg de zuster terwijl ze Jennifer bekeek staandend in alleen haar bloes, sokken en schoenen en met uiteraard een vies stinkende luier.

"Sorry Mevrouw Barker, ik heb de uniform vernield en moest het van Juf Bright uitdoen." Probeerde ze uit te leggen. Mevrouw Barker negeerde haar uitleg en richte zich op Susan die zojuist genoten had bij het toezien van Jennifer's wandeling door de gang en gepakt werd door haar treiteraars.

"Heb jij nog iets gedaan aan de staat van jouw baby speelkameraad." Vroeg ze. Susan zei naar waarheid dat ze niks had gedaan en Mevrouw barker droeg haar op om haar benen wijd te houden terwijl ze op de grond zat zodat ze gelijk het probleem van Susan kon zien. Mevrouw Barker richte haar aandacht hierna weer terug op Jennifer.

"Ga op de onderzoekstafel, of zal ik het vanaf nu jouw verschoontafel noemen." Droeg mevrouw Barker op. De zuster haalde kalmpjes het plastic broekje omlaag en deed het helemaal uit voordat ze begon met het lospinnen van Jennifer's luier aan 1 kant.

"Mijn goedheid, je hebt een aardige vieze bende gemaakt in je luier is het niet?" Zei ze terwijl ze kalmpjes de andere kant van de luier lospinde.

"Wacht hierzo terwijl ik even iets pak zodat ik je schoon kan maken." Zei ze en ging naar de badkamer. Jennifer lag daar in haar viezigheid richting het plafond en probeerde niet te gaan huilen. Ze was er nu zeker van overtuigt dat het liggen ervan hierzo met haar benen omhoog in de lucht en met een natte en vieze luier onder haar kruis net als een 6 maande oude baby de grootste vernedering was op dit moment in haar jonge leven. Seconde's later arriveerde Mevrouw Barker weer en zonder een woord te zeggen, stopte ze een babyfopspeentje in het mondje van elk meisje.

"Hierzo babies, zuig op jullie speentjes als lieve kleine meisjes en durf ze niet uit te spugen." Waarschuwde ze. Mevrouw Barker begon hierna haar vieze scholiere schoon te vegen voordat ze verschoont werd in nieuwe frisse luiers en daarna werd het babybroekje op zijn plaats gedaan met een transparante zachte roze plastik broekje. Jennifer werd geholpen met het van de tafel afkomen en stond daarna te wachten terwijl Mevrouw Barker Susan's natte luier verschoonde. Wanneer ze klaar was met beiden meisjes liep ze naar de legkast om te zien wat ze nog had voor Jennifer inplaats van de kapote school uniform.

"Het is op zijn minder aantrekkelijk om jouw de rest van de dag door te laten brengen zonder de bescherming van een uniform, en helemaal er zo niet mee naar huis laten gaan." Zei ze tegen Jennifer en pakte uit de legkast een gelijkwaardige korte peuter uniform.

"Hierzo kindje, doet dit aan en maak het niet kapot of ik zal je de volgende keer een komplete baby outfit laten dragen." Jennifer trok het aan en verliet de ruimte gevolgd door Susan. Zodra ze uiteindelijk naar de laatste les van vandaag gingen richte Jennifer zich op Susan en vertelde dat ze vandaag de grootste vernedering in haar hele leven had ondergaan. Susan zei niks maar luisterde, stilletjes blij dat Jennifer voor de verandering nu weer vriendelijk tegen haar begon te praten.

"Weet je nog dat we betrapt waren met het roken buiten de school tijdens een school spelletje." vroeg Jennifer. Een koude rilling ging er door Susan heen bij het eraan herinneren hiervan die maandagmorgen ongeveer twee maanden terug. Beiden meisjes hadden besloten om te gaan spijbelen nadat ze genoteerd waren van aankomst en nadat de rest de school inliepen, rende zij ervan weg, ieder stak een sigaret op en gingen naar het winkelcentrum. Puur toeval liepen ze recht in de armen van oude Juf Simmonds, de lerares die bijbelles geeft.

Juf Simmonds was ondersteboven bij het zien van de beide spijbelende en rokende meiden en pakte daardoor beiden meteen bij hun oren beet en marcheerde met ze regelrecht terug naar school. Ze liet ze niet eerder los totdat ze bij de gang waren, het punt van samenkomst. Na een kort gesprek met de hoofdlerares werden beiden meisjes opgedragen hun school roken uit te doen en Juf Simmonds plaatste 2 stoelen in het midden van de gang.

De hoofdlerares zette elke meisje over de achterkant van de stoel, trok hun blauwe school slipje omlaag tot hun enkels zodat hun blote billen zichtbaar waren voor de 200 andere wachtende meiden in de gang. Jennifer en Susan moesten een kwartier in deze positie blijven zitten voordat de hoofdlerares haar plannen uit ging voeren. Pas nadat ze haar dagelijkse preek had gehouden richte zij haar aandacht op Jennifer en Susan.

Juf Simmonds was erop uitgestuurd om de rietstengel uit het hoofdkantoortje te gaan halen en nadat ze het gekregen had, richte de Hoofdlerares zich op de resterende schoolleerlingen.

"Meiden, zoals elke meisje weet op deze school, nemen we roken en spijbelen erg serieus en elke meisje die betrapt wordt krijgt automatisch slaag met de rietstengel. Onder normale omstandigheden is de straf voor het roken 3 slagen met de rietstengel en voor spijbelen ook 3 slagen". Susan en Jennifer huiverde bij de gedachte van de 6 slagen die zij ieder zullen ontvangen. De hoofdlerares ging verder.

"Ik zal dat simpel weg laten zien met deze 2 meisjes vandaag. Voordat ik begin met hun pak slaag met de rietstengel, geef ik ze eerst elk 6 slagen met de pantoffel en dan ben ik van plan om het aantal slagen met de rietstengel te verhogen naar 8." Er werd luidt geschoven en gefluisterd tussen de grote groep meiden die samengekomen waren en luisterde naar de hoofdlerares bij het aankondigen van de straffen.

Jennifer en Susan hadden vliegensvlug elkaar paniekerig aangekeken. Jennifer merkte dat de hoofdlerares achter haar bevond en de pantoffel zo hoog mogelijk aanhaalde voordat deze in volle kracht in het midden van haar blote billen belande. De pantoffel belande nog eens 5 keer voordat ze over zou gaan tot Susan die al snikte voordat ze eerste ontvangen had.

Susan bleef bij de eerste 2 slagen met de pantoffel nog kalmpjes, maar bij de laatste 4 begon ze tegen te spartelen en werd door Juf Simmonds vast gehouden. Bij de tijd dat de slagen met de pantoffel voorbij waren, hadden beiden meiden een hele rode en zere achterwerk.

De hoofdlerares pakte daarna haar rietstengel op en ging achter Jennifer staan. De hele school keek toe terwijl de rietstengel hoog de lucht in ging en daarna met zoveel mogelijke kracht als ze kon, deze liet belanden op de al zere billen van het gillende meisje. De hoofdlerares ging met de pak slaag door op hun achterwerken totdat beiden de 8 beloofde slagen gekregen hadden. Nadat ze ermee klaar was, huilde beiden meiden van de pijn en vernedering die ze als straf kregen in toezicht van de hele school.

Susan kwam ondertussen bij van de herrinnering hieraan en terwijl ze samen het chemische leslokaal benaderen, legde ze Jennifer uit dat ze niet alleen de vernedering hiervan nog kon herrinneren maar ook de 7 dagen daarna voordat de strepen op haar achterwerk pas weg waren. Beiden meiden lachten en liepen de Labotarium in dat de laatste les van vandaag zou zijn. Beiden voelde een zekere verlichting dat zij nu weer tegen elkaar spraken.

Jennifer en susan namen hun plaats in, in de chemische leslokaal de andere meiden amuseerde zich bij het aanzien van hun luiers en babybroekjes, de laatste les van die dag ging verders zonder incidenten voorbij. Ze moesten de gewoonlijke pesterijen van hun klasgenoten verdragen maar dat gaf verders geen problemen ze wachten liever de laatste schoolbel af, de bel luidde op een gegeven moment.

Terwijl zij samen naar het schoolhek liepen, zag Jennifer haar moeder en zusjes staan om samen met haar naar huis te gaan. Ze wachten gezamelijk bij de uitgang met Susan's moeder, de tweeling barste in giechelen uit bij het zien van Jennifer en Susan samen lopend met hun luier en baby broekje onderuit de peuter uniform hangend.

"Hee, baby Jennifer, wij zijn hierzo." Schreeuwde Sally er bovenuit met haar stem. Jennifer kromp ineen bij gedachte dat haar jongere zusjes haar zo kinderlijk gekleed kon zien, en zodra de meiden bij de wachtende groep aankwamen, lachte de tweeling en maakte lol over hun, en dat in het bijzijn van andere wachtende ouders.

Susan's moeder pakte meteen haar dochter's arm beet en met de andere vrije hand, hield ze de korte peuter kleding omhoog en duwde het babybroekje en luier omlaag om te checken van hetgene wat ze vermoede waar was.

"Als ik het niet dacht." zei haar moeder. "Deze heeft een hele natte en vieze luier." Zei ze luidt en in aanwezigheid van anderen.

"Dat zou ik ook wel zien als ze dwars door het speelveldje loopt."

"Mammie, alsjeblieft niet daarzo." Smeekte Susan, proberend haar tranen te bedwingen. Susan's moeder negeerde het gesmeek van haar dochter en vertelde simpelweg dat iedereen onderweg kon zien dat haar baby een vieze luier had.

"Maakt niet uit baby." Zei Susan moeder verders. "Ik zal je veschonen in een mooie schone nieuwe luier als we thuis zijn." Jennifer en Susan verlieten rustig de school met hun moeders, elk had een van hun dochters hand vast alsof het voornamelijk kleuters waren. Beiden Sally en Mary liepen erachter en maakte lol over de twee tieners terwijl zij door de straat liepen met hun luiers duidelijk zichtbaar voor degene die in de buurt kwam.

"Waarom verschoon je Susan niet bij ons?" Stelde Jennifer's moeder voor terwijl ze bijna bij haar huis waren. "Het ziet er naar uit dat ze heel nodig verschoond moet worden het hangt al bijna op haar knieen."

Zodra iedereen binnen was, begon Jennifer angstig te gaan vermoeden dat haar moeder in staat zou zijn dat ze er voor in zou zijn om haar een volledige baby behandeling te geven. Ze was ook blij dat ze binnen was weg van de starende mensen in de straat, ze wist dat haar moeder serieus was over haar straf.

"Okay, Sally, Mary, ga je omkleden en kom daarna mij helpen met onze nieuwe baby in de familie." Droeg Jennifer's moeder op. De tweeling rende de trap op en waren benieuwd van wat komen zou. Jennifer en Susan werden naar de voorkamer begeleid, zodra ze binnen kwamen keek Jennifer's vader boven zijn krant uit en lachte bij het zien van de twee tieners die zo kinderlijk gekleed waren. Een paar tellen later rende de tweeling de voorkamer in en sprongen op hun vader's schoot.

"Ik denk dat we onze baby meiden nodig moeten verschonen." Stelde Susan's moeder voor.

"Zullen we dat hier doen of nemen we ze mee naar boven?" Vroeg ze.

"OOh, hier is ook goed." Zei Jennifer's moeder terug en droeg Jennifer op om op de vloer te gaan liggen terwijl zei en de tweeling de benodige spullen wilde gaan halen.

"Bob, wil je haar vast klaar maken terwijl ik wat spulletjes erbij haal dat ik nodig heb." Riep Jennifer's moeder terug terwijl ze de kamer verliet. Susan en haar moeder keken toe terwijl Jennifer's vader begon met het verwijderen van de peuter uniform bij zijn dochter en daarna begon met de schoenen, sokken en bloes zodat ze alleen nog maar lag in haar luier en baby broekje.

Een paar minuten later kwamen Jennifer's moeder, Sally en Mary de kamer weer in. Mary droeg een grote plastike verschoon mat en een roze baby potje. Sally had haar armen vol met baby poeder, baby creme, luier spelden, plastik broekje en een grote witte katoenen luier. Jennifer's moeder droeg de leuke baby kleding, sokken, muts, wantjes dat ze bij Jennifer aan wilde trekken zodra haar luier verschoond was. Jane liep naar Susan's moeder en gaf haar een grote dikke katoenen luier en stel roze plastike transparante baby broekjes.

"Ik hoop dat ze passen." Zei ze en stelde voor om ze tegelijkertijd te gaan verschonen.

"Mary, ik denk dat Susan's moeder het verschoonmat nodig heeft liefje, Susan heeft een hele vieze luier om en moet snel verschoond worden." Zei Jennifer's moeder tegen haar jongste dochter. Mary gaf de verschoon mat aan Susan's moeder en stond daarna toe te kijken terwijl Susan's moeder het baby broekje omlaag trok en het verwijderde van Susan's voeten, daarna maakte ze de spelden los van de luier en maakte deskundig haar dochter's geluierde gedeelte schoon.

Susan, bedekte haar gezicht met haar handen terwijl er frisse tranen over haar wangen rolde. Haar vernedering om verschoond te worden van haar vieze luier in toezicht van Jennifer's vader en de tweeling was meer dan dat ze kon verdragen. Terwijl Susan's moeder de benen van haar dochter hoog de lucht in hield, gaf Mary haar de creme aan en keek toe terwijl Susans' moeder een ruime hoeveelheid van de creme op Susan's billen en geschoren luier gedeelte deed en het daarna insmeerde.

"Mary, wil jij de baby poeder sprenkelen over mij baby's achterwerk?" vroeg Susan's moeder. Mary knielde neer naast Susan en opende de deksel van de baby poeder en begon daarna de blote billen en zachte baby kruis te besprenkelen waarna Susan's moeder de poeder uit wreef over de huid van Susan.

Nadat de dikke luier vastgespeld was, stond Susan's moeder toe dat Mary het plastik baby broekje over haar dochter's voeten deed en haar hielp met het over Susan's dikke luier heen te trekken. Susan werd opgedragen om op te gaan staan en tegelijkertijd deed Mary alle uitstekende plooien van de luier terug in het baby broekje, Susan huilde doorgaans. Susan's moeder pakte uit haar handtas de roze speentje en stopte het in de mond van Susan.

"Zitten daarzo en stop meteen met dat gejank." Orde ze. Jennifer lag op de grond en bekeek de scene en wist dat elke moment de aandacht op haar gevestigd zou worden.

"Papa, heb je nog steeds niet haar natte luier uitgedaan?" Lachte Jennifer's moeder en keek toe zodra Bob begon met het uit doen van Jennifer's baby broekje en spelde daarna zijn dochters kletsnatte luier los. Jennifer's vader keek naar zijn tiener dochter, hier lag ze, bijna zestien en liggend op de vloer voor hem uit met een kletsnatte luier om. Hij keek naar de glad geschoren geluierde delen en dacht hoe jong en kinderlijk ze er nu uitzag. Alleen de avond ervoor, had hij haar een pak slaag gegeven op haar blote billen ze huilde terwijl ze probeerde haar jonge geslachtsdelen af te schermen met haar handen.

"Wel wel babies hebben daarzo beneden geen haar." Dacht hij in zich zelf terwijl hij de natte luier vanonder haar billen haalde. Jennifer's moeder schoof de plastike verschoon mat onder haar dochter en nodigde de tweeling uit om toe te kijken terwijl ze de benen van Jennifer omhoog hield en haar billen waste met een warme washandje.

"Sally wil je dit wel eens voor mammie doen?" vroeg ze.

"Jullie meiden mogen af en toe de luiers van jullie grote zuster verschonen". Sally bracht d'r zelf in positie en terwijl haar moeder Jennifer's benen omhoog hield, veegde Sally vriendelijk haar zuster's billen droog. Jennifer lag tot dan toe nog stil, maar barste op dat moment in woede uit bij de gedachte dat haar jongere zusje meedeed in haar vernedering. Bob sprong op vanuit zijn stoel en deed de starende Sally opzij, hij begon op Jennifer's billen te slaan terwijl ze op de vloer lag.

Wanneer hij daarmee klaar was, huilde Jennifer frisse tranen uit en haar billen waren veranderd in een boze rode kleur precies waar haar vader's hand doel had getroffen. Jennifer's moeder wreef vriendelijk de creme en poeder op haar geluierde gedeelte's voordat ze dubbel dikke nacht luiers omspelde en het baby broekje omhoog trok over de luiers.

Jennifer's moeder trok daarna de korte baby kleding over het hoofd van Jennifer en maakte het aan de achterkant dicht voordat ze de bijpassende baby hoedje op haar hoofd zette en het onder haar kin met een dubbele strik vastknoopte. Uiteindelijk werd haar witte sokken om haar voeten gedaan en haar wanten aangetrokken over haar handen en vastgemaakt aan haar middel.

"Dit is hoe je de gehele tijd gekleed zult worden wanneer je niet naar school hoeft." Zei Jennifer's moeder tegen de nog snikkende 15 jarige.

"Ik heb je vanmorgen gewaarschuwd dat wij je weer terug zullen brengen en je volledig als baby gaan behandelen zolang dat nodig is." Bob ging naar de keuken en kwam een momentje later terug met 2 baby flesjes gevuld met warme melk. Hij gaf er 1 aan zijn vrouw en die gaf het aan Susan's moeder.

"Ik dacht dat je Susan er ook wel een wilde geven terwijl wij Jennifer die van haar geven." Legde ze uit. Susan's moeder trok Susan over haar schoot en begon haar met de fles te voeden. Jennifer's vader ging naast Jennifer zitten zodat hij haar op zijn schoot kon nemen. Daarna deed hij de tuit tussen haar lippen en zoog ze net als een 1 jarige aan de fles terwijl hij zijn tiener dochter op haar dik geluierde achterwerk klopte.

Terwijl de meiden dronken aan hun flesjes, gingen Jennifer's moeder en de tweeling naar de keuken om thee te gaan drinken.

Terwijl Susan en Jennifer hun baby flesjes met melk leeg dronken, begonnen Jennifer's moeder en de tweeling aan de thee. Jennifer's nieuwe hoge stoel was geplaatst tussen de stoelen van de tweeling aan het diner tafel en Sally en Mary smeekte beiden aan hun moeder of ze de nieuwe baby mochten voederen.

Susan's moeder stond ondertussen op en zei dat ze nodig naar huis moesten omdat het de hoogste tijd was om haar baby in het ledikantje te stoppen voor de aankomende nacht.

"Ik zie je morgen weer." Zei Jennifer's moeder zodra zij richting de voordeur gingen. "Je bent een liefe meid voor je mammie." Zei ze tegen Susan terwijl zij gingen. Jennifer's moeder keek nog even na, terwijl Susan's moeder haar dochter's hand opnieuw goed beet hield. Jane lachte bij het zien van Susan die wanhopig probeerde het korte peuter pakje vanachter naar beneden te houden om haar roze transparante baby broekje en dikke luier te verbergen voor iedereen die ernaar kijken kon.

"Geen kans." Dacht Jennifer's moeder en sloot de voordeur. Jennifer's moeder liep naar de voorkamer en vertelde dat het etenstijd was. Ze Pakte Jennifer's hand beet, en begeleide haar naar de keuken en Jennifer hapte naar adem bij het zien van de hoge baby stoel die voor haar klaar stond.

"Ga erop ziten baby." Spotte haar moeder terwijl zij Jennifer hielp bij het plaats nemen op de hoge stoel en trok de tree over haar hoofd en zette het vast op zijn plaats. Jennifer's vader bond de grote plastike slabbertje rond de nek van zijn dochter vast en stopte haar fopspeentje in haar mond, en zei dat ze stil moest zitten terwijl ze aten.

Bob en de tweeling namen hun plaats aan de tafel en Jennifer's moeder schoof het eten voor ze neer. Jennifer vondt haar moeder's vlees het lekkerst en keek voorwaarts naar haar eten ook al was ze gekleed als een baby en zat ze in een hoge stoel. Ze barste in frisse tranen uit zodra haar moeder een potje met baby puree neer zette op het treetje voor haar.

"Babies kunnen geen volwassen voedsel eten." Zei haar moeder spottend terwijl ze Sally en Mary beiden een lepel gaven.

"Omdat je nog een baby bent, mogen je grote zusjes jouw voeden totdat je oud genoeg bent om het zelf te doen, ik ben er zeker van dat dat niet zo lang zal duren." Zei ze. Zodra hun ouders aan hun maaltijd begonnen, namen Sally en Mary de lepels en gaven Jennifer het eten terwijl ze nog snikte. De tweeling haden de grootste lol en knoeide zoveel mogelijk voordat ze ermee klaar waren, Jennifer had nu babyvoeding over haar hele kin en op haar slabbertje.

Tijdens deze gebeurtenis, naderden Susan en haar moeder samen hun huis. Susan was ondertussen aan het klagen over het feit dat haar luiers waren verschoond in het bijzijn van Jennifer's vader en de tweeling en dat haar moeder ook Mary had mee laten helpen bij haar luier verschoning!

"Nog een woord van jouw, jonge dame, en ik zal je luier omlaag doen en een flnike pak billenkoek geven hierzo in het toezicht van de buren, heb je me begrepen?" Waarschuwde haar moeder. Susan, zonder erbij na te denken, gaf als antwoord terug:

"Maar mam, dit was echt gemeen van jou..." Zei ze verders en zonder verdere waarschuwing, pakte haar moeder Susan bij haar arm beet en marcheerde met haar naar de zitbank dat in het midden van het grasveld stond.

"Ik heb je gewaarschuwd baby, om je mond dicht te houden is het niet." Ze ging haastig op de bank zitten en trok het starende meisje over haar knieen. In een snelle beweging, was Susan's korte kleding naar achteren gehaald en had haar moeder haar roze transparante plasticke babybroekje en luier omlaag gedaan tot op haar knieen.

"Ik tolereer geen brutaliteit en tegenspraak van jouw heb je me begrepen!" Brulde ze terwijl haar hand keihard belande op Susan's blote billen. Susan huilde, gilde, trapte en probeerde los te komen uit haar moeders greep maar hoe meer ze tegenwerkte, hoe strakker haar moeder haar vast hield en sloeg op haar dochter's blote achterwerk.

Het gegil en gehuil bracht de buren op de been die naar de voorkant van hun huizen liepen en een heleboel buurt kinderen die speelden op het grasveld kwamen kijken naar de tienerbaby meisje dat een pak slaag kreeg op haar blote billen.

Zodra Susan's moeder ermee klaar was, liet ze Susan voor haar op staan en trok van het huilende meisje de luier en baby broekje verder omlaag over haar enkels en verwijderde het verders van haar voeten. Ze stopte Susans' speentje in de mond van het snikkende meisje en pakte haar bij de hand beet, terwijl ze met haar andere hand de natte luier en het baby broekje oppakte, ze marcheerde naar hun voordeur terwijl Susan achter haar stond.

Susan was zo van streek, dat ze niet in de gaten dat haar kleding nog omhoog hing op haar rug en dat haar zere rode billen en geschoren geslachtsdelen duidelijk zichtbaar waren voor iedereen die maar toekeek.

Eenmaal binnen, had Susan's moeder haar in een schone luier gestopt en nadat ze een schone mooie roze baby broekje erom had gekregen, werd ze gekleed in haar baby kleding en in haar ledikantje gestopt voor de nacht zonder een avondmaaltijd. Susan deed haar ogen dicht en zoog op haar speentje, terwijl ze in slaap dreigde te vallen met haar teddy beer vastgeklampt aan haar zij was ze benieuwd hoe Jennifer het ervan afbracht.

Na de maaltijd, werden de tweeling opgedragen om hun huiswerk af te maken voordat ze het bad in gingen. Jennifer's moeder wreef de etens resten rondom haar dochters mond af en deed het slabbertje af voordat ze uit haar hoge stoel mocht.

"Tijd voor jouw flesje babietje." Koerde ze terwijl ze Jennifer hielp met het uit haar hoge stoel komen. "Ik denk dat baby zal leren kruipen voordat we toestaan dat je overal naartoe kunt lopen" Zei ze, en droeg Jennifer op om met haar handen en voeten te gaan kruipen net als een baby achter haar aan. Jennifer kroop achter haar moeder aan in de keuken en zat daarna op de vloer toen haar moeder nog 2 baby flesjes met melk warm ging maken.

"Ik denk dat mij baby haar sapje nodig heeft." Spotte Jennifer's moeder in haar beste baby praat en liep richting de voorkamer met Jennifer weer achter haar aan kruipend en met haar geluierde achterwerk en baby broekje hoog in de lucht stekend. Jennifer's moeder ging op de bank zitten en droeg Jennifer op om op haar knieen te gaan plaats nemen. Zodra het grote baby meisje tegen haar moeder's buik lag zoog ze weer op haar flesje, Jane en Bob keken naar elkaar en knipoogde.

"Het is alweer lang geleden dat ik een baby had die zo kroop als nu." Dacht jennifer's moeder terwijl ze het flesje omhoog hield en keek hoe Jennifer er als een 1 jarige eraan zoog. Nadat beiden flesjes leeg waren, ging Jenifer weer rechtop tegen haar moeders borst liggen genietend van de knuffels en van het gevoel baby te zijn zoals ze nu is.

Een poosje later, werd ze vanuit haar trance gewekt door de tweeling die fris door hun bad de voorkamer kwamen ingerend en bij hun moeder op de bank sprong totaal naakt en druipend nat.

"Kom op meisjes," zei hun vader, "laten we jullie afdrogen en in de nachtjapon stoppen voordat jullie kou vatten."

"Maar papa, we willen dat mammie dat doet." Zei Sally nors. Beiden meisjes gingen ervan af en gingen toch maar naar hun vader, die hun snel afdroog en over hun hoofden de nachtjaponnen schoof. Jennifer's moeder stond op en kondigde aan dat het tijd was om haar baby in bed te stoppen.

"Maar mammie het is pas 18:30!" Huilde Jennifer als protest terwijl ze op stond. Jennifer's moeder werd kwaad.

"Wat heb ik je verteld in de keuken?" Siste ze en trok meteen Jennifer omlaag op de vloer. "Je bent een baby en zal niet staan of lopen in dit huis!" Tierde ze.

"Je zult overal kruipen in dit huis of tuin. Je gaat op elke tijd van de dag of nacht die wij beslist hebben." vervolgde ze. Jennifer zat op de vloer haar moeder aan kijkend met opgezwollen tranen in haar ogen. Haar moeder vervolgde:

"Het maakt mij niet uit of het nu 18:30 is, dat is jouw bedtijd omdat je nog een baby bent en dat mij dochter zal een hele poos zo zijn!" Jennifer volgde haar moeder steeds kruipende de voorkamer uit en de trap op. Gelijk achter haar aan volgde Bob en de tweeling. Terwijl ze de slaapkamer bereikte, keek Jennifer omhoog en bemerkte de plakaat op haar deur. "BABY JENNY'S KINDERKAMER" las ze terwijl haar moeder de deur open deed, staarde jennifer naar de nieuw omgebouwde kinderkamer dat vanochtend nog een tienerslaapkamer voor meisjes was.

Jennifer volgde haar moeder bij het naar binnen treden en stapte de gereedstaande grote baby ledikant in waar ze vanaf nu in moest gaan slapen. Nadat haar moeder haar speentje terug in de mond had gestopt, kuste Jennifer's moeder haar op het voorhoofd en schoof daarna de zijrail omhoog.

"Zeg maar weltrusten tegen de baby." Zei Bob tegen de tweeling die nog giegelde bij het zien van hun grote zuster in haar ledikantje en zuigend op haar speentje. Sally en Mary liepen naar het ledikantje en zeiden door de spijlen heen tegen Jennifer.

"Weltrusten baby zus." Tortelde ze. "Plas vanacht niet in je luier." Zei Sally verder die het niet kon laten om lol te maken om Jennifer en genoot van elke moment van haar zusters kwelling.

"Kom op meisjes, laten we de baby maar laten slapen." Zei Jennifer's moeder en nadat het nachtlampje uit werd gedaan in de kinderkamer, zette ze speeltje in beweging dat bovenin Jennifer's ledikantje vast hing en liep de kinderkamer uit en sloot zachtjes de deur.

Jennifer lag nu in haar ledikantje, al kijkende door de spijlen. Het was nog licht en keek rond door haar kamer naar de verschoon tafel dat in de hoek stond, de luieremmer met haar naam erop die ernaast stond. Ze keek naar de grote stappel met witte katoenen luiers op de rek met daarnaast allemaal dezelfde plastik baby broekjes op een stapeltje.

"D'r is genoeg voor 10 babies." Dacht ze bij d'r zelf. In de kamer was alles verwijderd wat maar te maken kon hebben met het bestaan van een tienermeisje en realiseerde dat ze de baby was in het huishouden en niet langer meer de oudste meisje in de familie. Zachtjes huilde ze d'r zelf in slaap. Het was een vermoeiende dag geweest.

Een uur later werden de tweeling door hun moeder in bed gestopt.

"Mammie, moet Jennifer voor een hele poos een baby zijn?" Vroeg Sally terwijl ze onder de lakens glipte.

"Ooh liefje, inderdaad voor een hele hele lange tijd." zei haar moeder terug. "Waarom vraag je dat?" Sally dacht even na.

"Toen ze onze grote zus was deed ze echter gemeen tegen ons." Gaf ze als antwoord terug.

"Yeah, maar nu is ze een baby meisjes net als Susan Bard en kunnen we mammie helpen op haar te passen en te voederen en aankleden net als onze poppen." Riep Mary opgewonden.

"Mogen wij jouw babyzitters zijn mammie?" vroeg ze onschuldig. Jennifer's moeder lachte en legde uit dat ze daar nog een beetje te jong voor waren om dat volledig aan hun over te laten.

"Maar mammie kan wel elke hulp gebruiken bij baby Jennifer en zij zouden haar nr. 1 helpers zijn." Ze lachten gezamelijk en nadat hun moeder beiden meisjes goede nacht hadden gekust, ging hun moeder naar beneden om het gesprek Bob voor te leggen.

"Hoewel het wel belangrijk is." Zei Bob na een korte pauze. "Wie laten we nu op hen babyzitten, op Jennifer kunnen we uiteraard niet meer rekenen".

"Mischien moeten eens gaan praten met mevr. Williams op school." Antwoorde Jane. "Ze is echter aardig en ik weet dat ze onze straf voor Jennifer volledig begrijpt, na dit alles, was zij degene het die dit juist voorstelde in plaats van afwees." Bob herinnerde zich ook nog het gesprek met Jack over een dagverblijf voor tieners.

"Mischien moesten deze plaats maar eens bekijken, vergeet niet dat binnenkort de vakantiedagen beginnen en iemand nodig hebben terwijl wij aan het werk zijn." Jane stemde in en ging naar de hal om meteen Susan's moeder op te bellen. De vrouwen spraken een uur lang met elkaar en nadat ze klaar waren, waren ze overeengekomen dat ze beiden contact op zouden nemen met mevr. Williams en daarna de volgende dag het dagverblijf.

"Realiseer jij het ook." Zei Jane terwijl ze het gesprek wilde gaan beeindigen met Susan's moeder. "Om 7.00 uur weten we exact dat onze tiener dochter's daadwerkelijk weer terug in hun leeftijd zijn." Susan's moeder lachte.

"Ja, ingestopt in hun ledikantjes, luiers dragend en slapend als babies." Antwoorde ze terug.

"Goede nacht Jane, ik zie je morgen." Concludeerde Susan's moeder terwijl ze de telefoon ophing en stilletjes nog in haarzelf lachte.

Jennifer werd de volgende ochtend wakker om 6:25 en voelde d'r na 12 uur wel uitgeslapen. Ze keek nog eens rond door haar kamer en kon maar niet geloven dat ze de nacht had door gebracht in een baby ledikant en gekleed in dikke luiers en baby kleding. Ze greep met haar hand naar de binnen kant van haar baby broekje en hield haar buik in. Ze werd wanhopig om een plasje omdat haar blaas pijn deed, maar haar luier was nog droog en ze was vastbesloten om haar ouders niet het genot te gunnen van het plassen als een 1 jarige in haar luier.

Terwijl ze in haar ledikant lag luisterde ze naar elk geluid van wat maar kon duiden op iemand die wakker werd. Uiteindelijk, kwam ze tot de conclusie dat iedereen nog sliep, ze deed heel voorzichtig de rail van haar ledikant omlaag en deed vlug de deur open van haar kinderkamer en ging naar de badkamer. Net toen ze de deur open deed, kwam Mary van hun slaapkamer af en bij het zien van haar grote baby zus riep ze meteen haar moeder.

"Mammie, Jennifer gaat naar de badkamer."

"Hou je mond, kleine heks." Snauwde Jennifer nijdig en greep Mary bij haar nek beet en duwde haar op de vloer en gaf een klap op de bovenkant van haar benen. Op dat moment, arriveerde hun moeder en zag de hele scene voor zich gebeuren. Mary zat huilend op de vloer en wreef op haar zere been, Jennifer hurkte over haar en was van plan om een volgende klap te geven.

"Jennifer, durf dat eens, meisje!!" Schreeuwde haar moeder en sprong tussen het vechtende paar in en duwde Jennifer opzij.
 

DL_Michel

Administrator
Forumleiding
(deel 5)


"Je wilt het maar niet leren, ik zei je dat je onder geen ene omstandigheid uit je ledikant mag komen en het ergste is dat ik zie dat je je eigen kleine zusje slaat." Zei haar moeder woedend. Mary, probeerde tussen het gesnik door haar moeder uit te leggen dat ze Jennifer naar de badkamer zag gaan en dat Jennifer haar zomaar sloeg.

Jennifer zat op de vloer en luisterde naar het hele verfraaide verhaal, hoe Jennifer aan haar haar had getrokken en haar 3 keer had geslagen en zelf niks terug had gedaan. Uiteindelijk werd Mary rustiger, Jennifer's moeder greep Jennifer bij haar arm beet en liep met haar terug naar de kinderkamer gevolgd door Mary en sally die onder tussen was komen kijken naar wat er gebeurd was.

"Jij mijn kleine baby heb de grootste pak slaag op je billen verdiend in je hele leven." Zei ze terwijl ze naast de ledikant ging zitten en Jennifer over haar knieen heen trok. Jane trok daarna Jennifer's baby broekje omlaag en spelde haar dikke luier los en gooide het op de vloer. Ze pakte de haarborstel op, en sloeg er zo mee over Jennifer's naakte billen tot ze het uitschreeuwde van de pijn, na 2 a 3 minuten van slaan, moest Jennifer nog steeds nodig plassen, ze kon haar blaas niet langer meer onder controle houden en leegde haar blaas vanzelf over haar moeders knieen die kletsnat werden tijdens de pak slaag. Jennifer's moeder verloor gelijk haar beheersing en sloeg nu nog harder met de haarborstel over haar dochter's achterwerk.

"Hoe kun je nu zeggen dat je geen baby bent." Schreeuwde ze. "Je hebt je zelf zojuist ondergeplast, dat is waarom je luiers draag en ik je behandel als een baby." De tweeling keek tevreden naar de pak slaag van een zus en lachte vollop bij het zien van het plassen op hun moeders schoot.

Nadat Jennifer nog een paar minuten langer de pak slaag had door staan lifte haar moeder de hysterische dochter omhoog van haar schoot af en begeleide haar naar de hoek van de kamer.

"Je blijft daar staan met je handen op je hoofd terwijl ik mijzelf schoon gaat maken, als je daar vandaan komt, zal ik de hele pak slaag opnieuw doen, heb je me begrepen meisje!!" waarschuwde ze.

"Meisjes, als Jennnifer ervaandaan komt of haar handen van haar hoofd haalt, komen jullie mij dat meteen melden" zei ze tegen de tweeling en verliet de kamer. Jennifer stond huilend in de hoek terwijl de tweeling op paste, ze waren wanhopig als ze hun moeder niet zouden gehoorzamen, anders zouden ze ook een pak slaag krijgen. Terug in haar eigen slaapkamer, verwijderde Jane haar kletsnatte kledingstuk en legde aan Bob uit wat er gebeurd was.

"Ik kan het niet geloven ze plaste gewoon over mij knieen heen terwijl ik een pak slaag op haar billen gaf." klaagde ze. Bob luisterde aandachtig en was dankbaar dat hij deze straf niet hoefde uit te voeren.

"Rustig liefje." zei hij terug, "Het gebeurde mij onlangs ook nog toen ik Sally een pak slaag gaf weet je nog." Jane gaf hem een lelijke blik,

"Sally is 8 jaar oud en dan ligt zoiets heel anders dan bij een 15 jarige." antwoorde ze terug.

"Ok, OK, ik zei het alleen maar dat is alles," zei Bob verders, "Besef je dat we in de afgelopen maanden jij of ik elk van onze dochter's wel minstens 1 pak slaag geven hebt." Jane beseft het en liep terug naar Jenifer's kinderkamer, Bob bij zijn gedachte achterlatend.

"Okee meiden, ga je klaar maken voor school," droeg ze de tweeling op. Zodra sally en Mary naar hun eigen slaapkamer terug gingen, naderde Jennifer's moeder haar oudste dochter die nog in de hoek stond met haar handen op haar hoofd en haar tranen op snuitend. Jane sommeerde haar dochter om plaats te nemen op de verschoon tafel en zodat Jennifer flipte zodra het koude plastik in contact kwam met haar nog zere achterwerk.

Jennifer werd rustiger terwijl haar moeder creme op haar zere billen smeerde en vanaf dat moment wilde ze dat haar moeder daar niet mee stopte. Na het insmeren van de creme en poederen van Jennifer's achterwerk en haarloze schaamdelen, haar moeder pakte 2 extra dikke nachtluiers van de stapel en vouwde deze samen.

"Als extra straf voor het slaan van je zusje, mag je dubbel dikke luiers op school dragen en zal ik ook jouw verpleegster opdragen om geen van jouw luiers te verschonen vandaag", zei haar moeder. "Laten we de toestand van jouw luier maar eens zien wanneer ik je weer van school ophaal niet dan?" Jennifer begon weer te snikken en haar moeder duwde de roze speentje in het snotterende mondje en waarschuwde haar om het niet uit te spugen.

Terwijl haar moeder de extra dikke luiers op hun plaats vastspelde gevolgd door een grote schone transparante plastik baby broekje, dacht Jennifer na over hoe ze het zou redden vandaag op school. Zodra haar moeder ermee klaar was, droeg ze Jennifer op om op te staan zodat haar baby outfit verwijderd kon worden en vervangen werd voor de wollen peuter school-uniform dat Jennifer meegekregen had.

Jennifer keek angstig bij het zien van de opvallende uniform door de dikte van haar luiers zodat praktisch de hele geluierde gedeelte zichtbaar was. Zodra haar moeder klaar was met het aankleden in haar school-uniform, maakte ze in Jennifer's lange haren 2 staartjes met daarin schattige roze strikjes.

"Je ziet er schattig uit liefje" plaagde haar moeder, "waarom ga je niet even naar je vader toe om te laten zien wat voor een schattige baby je bent." Jennifer begon naar de deur te lopen maar kwam erachter dat door de dikte van haar geluierde achterwerk, ze alleen nog maar kon waggelen als een baby.

"Excuse me jonge dame, babies kunnen niet lopen, ze kunnen alleen kruipen." Werd ze door haar moeder aan herrinnerd en vervolgde. "Hebben we dit gisteren avond niet besproken, of wil je nog een pak slaag op de billen?" Jennifer liet d'r meteen zakken op haar handen en voeten en kroop naar de slaapkamer van haar ouders waar haar vader bezig was met aankleden.

"Baby Jennifer kwam even laten zien hoe schattig ze eruit ziet in haar school baby-uniform." Glimlachte Jane.

"Wel Jennifer, ik hoop dat je lief zult zijn voor jouw juffrouw's vandaag, je zult niet willen dat zij nog een pak slaag geven op jouw toch al zere billen is het niet?" Zei Bob in zijn beste baby praat. Nadat de tweeling waren gewassen en aangekleed, droeg hun moeder op om met z'n allen naar de keuken te gaan voor het ontbijt. Jennifer werd weer vastgemaakt in haar hoge stoel en een nieuwe slabber werd om haar nek gedaan terwijl de tweeling hun graan at, voedde Jennifer's moeder haar nieuwe baby met gepureerde appels zodat ze er zeker van was dat alles in haar mondje ging zonder enige voorzichtighied om te knoeien op haar slabber.

Uiteindelijk waren ze om 8:15 allemaal klaar om het huis te verlaten. Juist op dat moment, arriveerde Susan en haar moeder bij de voordeur klaar om met zijn allen samen naar school te lopen.

Susan gaf een blik naar Jennifer die gekleed was in een kort peuter school uniform en dubbel dikke luiers onder haar doorzichtige plastik baby broekje. Ze zag hoe Jennifer's moeder haar dochter's hand beet pakte en voor op ging lopen.

Met dikke luiers om waggelede Jennifer als een peuter, de korte uniform kon de witte luier rondom het achterwerk van het meisje totaal niet verbegren. Susan begon gelijk haar eigen uniform zoveel mogelijk omlaag te trekken over haar sinassappel gekleurde baby broekje dat voor de hele straat duidelijk zichtbaar was. Ze voelde zelfs nog medelijden met Jenny zodra de groep naar de direktie liep van de school.

Sally en Mary genoten van elk moment van de vernedering van hun grote zus en liepen achter hun aan, elke keer giechelend en lol makend over Susan en Jenny. Beiden moeders hadden huin tiener baby's goed bij hun handen beet en begeleide ze door de straat als een stelletje van 2 jaar oud.

Zodra ze bij de school waren van de tweeling, kuste Jane, Mary en Sally op hun voorhoofd en zwaaide ze na tot de speelplaats.

"zie jullie om 4 uur" riep ze na terwijl ze verdwenen tussen de massa van jonge kinderen.

"Zo, laten we nu maar eens naar jullie school gaan" zei Susans moeder en pakte Susan's hand goed beet ze vermeed het gestaar van de andere moeders die verbazend toe keken naar de 2 tiener baby's die begeleid werden door hun moeders naar de middelbare school.

Zodra ze hun afdeling naderden, stonden rondom grote groepen met meiden juichend en lachend bij het zien van Susan en Jenny in hun peuter school uniformen en duidelijk zichtbare baby luiers.

"Hee Mevrouw, u bent op de verkeerde plaats" schreeuwde er eentje, "De peuter afdeling is bij de volgende deur en daar zijn ook de andere baby's!!" zei ze verders en de hele groep barste nog harder uit van het lachen. Jennifer's moeder lachte met ze mee en bedankte ze voor hun advies.

"Dat zouden jullie best wel eens willen zien maar doen we maar niet" antwoorde ze de groep terug. Beiden moeders liepen hand aan hand met hun vernederende dochters over het schoolplein en arriveerde bij de ingang waar Juf Williams de gymlerares het schoolplein observeerde. Mevrouw Williams keek naar de 2 beangstigde meisjes en richte zich op Jennifer,

"Mij Jennifer, wat zie je er schattig uit vandaag, ik vindt jouw kleine staartjes met strikjes wel heel mooi, heeft jouw moeder je vandaag aangekleed liefje" vroeg ze. Jennifer keek naar de grond en ontweek de vraag.

"Geef antwoord Jennifer" zei haar moeder. Jennifer keek op naar de glimlachende lerares en antwoorde snel met "Ja Juf" Susans moeder richte zich op haar dochter en zei:

"Susie liefje, waarom laat je Mevrouw Wiliams jouw schattige baby broekje die je vandaag draagt niet even zien?" Susan keek geschrokken naar haar moeder, "maar mam.." zei ze gauw terug.

"Doe het jonge dame, of zal ik je luier hier op het schoolplein omlaag doen en een flink pak slaag op je billen geven" waarschuwde haar moeder streng. Susan wist dat haar moeder dit meende en zou doen als ze niet gehoorzaamde dus deed ze langzaam de voorkant van haar kleding omhoog zodat haar babybroekje alleen van voren zichtbaar werd.

"Oh oh mij meisje, Zo kan ze niet alles zien" haar moeder pakte met beiden handen haar kleding beet en deed dit goed omhoog tot Susan's kin zodat de dikke lueirs en schattige baby broekje die Susan droeg niet alleen voor Juf Williams, maar ook voor alle meisjes op het schoolplein duidelijk zichtbaar was

Jennifer stond angstig te blozen, en keek naar de hele scene die voor haar afspeelde. Ze besefte dat haar moeder dit bij haar niet hoefde te doen de hele school kon haar luiers al zien, haar kort jurkje bedekte alleen de bovenkant van haar dubbel dikke luiers en baby broekje, zodat 2 derde deel duidelijk zichtbaar was.

Beiden meisjes werden overgedragen aan de school aan Juf Williams en zoals beloofd, liet jennifer's moeder de instructie aan Juf Wiliams na om haar dochters luier de gehele schooldag niet te verschonen.

"Ik wil dat ze beseft wat voor een baby ze nog is, op het einde van de dag verwacht ik haar luier zowel kletsnat als extreem vies," lachte Jane tegen Susan's moeder zodra zij de schooldeur uit liepen. Susan en Jennifer liepen naar de klas gevolgd door Juf williams.

"Jullie 2 hadden beter achteraf naar mij toe kunnen komen" zei de gym lerares vriendelijk. Terwijl ze naar huis op aan liepen, vertelde Jane druk aan Susan's moeder wat er die ochtend had afgespeeld en waarom ze Jennifer voor straf dubbel dikke luiers naar school liet dragen.

"Ik was zo kwaad op haar, niet alleen voor het uit haar ledikantje komen, maar ook voor het slaan van Mary en het onderplassen op mij schoot terwijl ik een pak slaag op haar billen gaf" legde Jane uit.

"Ik kleedde haar meteen in de kortste babykleding die ik maar kon vinden en stuurde haar daarmee naar school!!"

"Laten we deze ochtend die dagverblijf maar eens gaan opzoeken" stelde Susan's moeder voor.

"ik denk dat dit wel eens nuttig kan zijn voor ons in de toekomst." Jane stemde in en de 2 vrouwen gingen eerst gezamelijk een bakje koffie drinken.

Susan en Jennifer vervolgde hun weg naar het kantoor van Juf Williams. Jennifer en moest nodig plassen, maar wilde niet als een baby in haar luier plassen.

"Ik moet nodig plassen" fluisterde ze tegen Susan terwijl ze door de gang liepen met gegiegel en commentaar om hun heen van andere meiden. Susan had sympatie voor Jennifer maar in werkelijkheid realiseerde dat ook zij moeilijk kon inhouden en nodig moest ze daarmee soms te laat was, dit heeft haar als grootste redene in deze situatie gebracht!!.

Juf Williams opende de deur van haar lokaal, nadat de 2 meisjes binnen zaten begon ze uit te leggen dat zij met de hoofdlerares gesproken had, zij zou nu zorg dragen over hun samen met de schoolverpleegster. Beiden meisjes zaten aandachtig te luisteren terwijl de juf uitlegde dat ze gezamelijk dezelfde regels zouden handteren als die van de hoofdlerares en van hun beiden moeders die ze hadden gemaakt en met een paar van haar eigen babybehandeling methode's. Jennifer en Susan keken elkaar aan en waren benieuwd wat dit voor hun betekenen zou!

"Als eerste, mij 2 babies, jullie komen iedere ochtend 2 uur en smiddag's 2 uur bij mij zodat ik er zeker van ben dat jullie gedurende deze tijd jullie baby routine doormaken" legde ze uit. Juf Williams legde vervolgens verder uit dat zij gedurende deze periode net zo behandeld worden als echte babies en zij echter hun babyzitster zal zijn.

"ik zal jullie vieze luiers verschonen, jullie voeden, samen laten spelen en een pak slaag op jullie billen geven als jullie stout zijn maar ik verwacht dat jullie lief zijn en goed gedragen" vervolgde ze verders. Jennifer wilde gaan protesteren maar Susan kalmeerde haar door te fluisteren dat ze beter af waren bij Juf williams dan in een normaal leslokaal waar iedereen de pik op hun hadden. Juf Williams glimlachte en wist bij d'r zelf dat dit waar was, bij normaal les zou het wel meevallen maar gedurende. pauze's en vrije periode's zou de klasgenoten er naar uit kijken om ze te grazen te nemen.

"Wat we nog moeten verbeteren aan de lesrooster is dat jullie je vrije tijd bij mij doorbrengen en dat belangrijk onderwijs niet wordt gemist. Wij weten ook wel dat het meestal onmogelijk is om jullie te betrekken bij gym en spelletjes terwijl jullie gekleed zijn in dikke luiers, terwijl ik daarin les geeft al de schoolzuster op jullie dan pasen" bevestigde ze. Juf Williams stond op en opende de deur van een aangrenzend lokaal:

"Dit is nu officieel jullie speelkamer of kinderkamer" legde ze uit en begeleide ze het lokaal in. Susan en Jennifer staarde rond in het lokaal en konden hun ogen niet geloven. langs de ene kant van de kamer stond een grote kunstoffen verschoon tafel net als bij hun eigen kinderkamer thuis stonden ook daar onderin grote stapel met dikke luiers. In het midden van de kamer stond een grote babybox gevuld met baby speelgoed, rammelaars, poppen en een paar kussens, ze namen aan dat deze voor hun waren om mee te spelen.

"Kom maar hierheen" droeg Juf Williams op, "ik zal nog wat laten zien" zei ze terwijl ze beiden meisjes bij hun hand pakte en hun meenam naar een buitendeur. Juf Williams opende de deur en Susan hapte naar adem terwijl ze realiseerde dat deze kamer toegang had tot de speelveld van de kindercreche direct naast hun school.

"Ik verwacht niet dat jullie hier de hele tijd zullen doorbrengen de hoofdmeesteres heeft afspraken gemaakt met de crecheleidsters dat jullie soms de tijd hier kunnen doorbrengen met andere babies en peuters van de creche." Jennifer was de eerste die in tranen uitbarste.

"Maar Juf, iedereen kan ons vanaf de weg zien terwijl ze voorbij lopen" zei ze door het gesnotter door. Juf Wiliams sloeg vriendelijk haar armen over Jennifer's schouders en liet haar terug naar binnen lopen. Susan nam nog een blik buiten en moest vervolgens haar best doen om haar eigen tranen in bedwang te houden. Beiden meisjes zaten stilletjes en luisterde naar juf Williams terwijl zij uitlegde dat eigenlijk de hoofd van de school hun de volledige periode op de creche wilde hebben en niet meer wilde toelaten op haar school.

"Ik stelde voor dat jullie nog les nodig hadden voor een soort kwalificatie" legde ze uit. Tranen welde op in Susan's ogen en binnen een paar seconde huilde beiden meisjes en smeekte Juf Williams om hun niet te laten spelen in de speeltuin van de creche met andere peuters.

"meisjes, jullie zullen daar beter af zijn dan op het speelveld van de grote school, jullie weten hoe gemeen de andere meisjes zijn en daar worden jullie niet beter van." Juf williams vertelde dit terwijl ze haar la van het bureau open schoof en daaruit 2 roze baby speentjes pakte en 1 voor 1 in Susan's en Jennifer's mond stopte. Juf williams ging daarna tussen de 2 snikkende meisjes in zitten en duwde ze tegen haar aan, hun hoofden tegen haar borst aanleggend. Jennifer en Susan keken elkaar aan en zogen snikkend aan hun speentjes terwijl de gym lerares ze op en neer bewoog.

Juf Williams hield de meisjes nog 15 minuten tegen har aan en haalde daarna de fopspeentjes uit hun mondjes, ze vertelde vriendelijk dat het tijd was om naar hun klas te gaan. Jennifer wreef in haar rode ogen,

"Alsjeblieft Juf willimas, ik moet heel nodig naar het toilet" zei ze.

"Jennifer, je weet waarom je luiers draagt, en je weet ook wel dat je ze moet gebruiken voor wat ze nodig zijn." antwoorde Juf Williams. Jennifer begon te smeken tegen de gym lerares om haar het toilet te laten gebruiken en probeerde keihard de lerares te overtuigen om deze kleuter uniform en luiers weer te verruilen voor haar normale school uniform.

"Ik zal zelfs die stomme navy blauwe slipje elke dag gaan dragen" beloofde ze wanhopig. Juf Williams luisterde naar het gesmeek en antwoorde boos terug dat haar moeder deze straf had gekozen omdat haar stout gedrag op school en thuis aanhield en dit een alternatief was om schorsing te voorkomen.

"Bedenk wel Jennifer, dat ik het was die jouw naakt zag met jouw zogenaamde vriend bij Susan's huis, en ik was ook degene die de hoofdlerares overhaalde om jouw op school te kunnen blijven houden." Raasde Juf Williams die nog kon herinneren hoe Susan met de handen van haar zogenaamde vriend behandeld werd. Jennifer begon weer te huilen terwijl Juf Williams vervolgde:

"Ik zal de laatste persoon van deze school zijn die jouw straf ongedaan zal maken en ben het totaal met jouw moeder eens over jouw baby behandeling. Als ik erachter kom dat je gebruik hebt gemaakt van het toilet of iets met je luiers uithaald, ik jouw luiers en plastik broekje omlaag zal doen en jouw met de stok een pak slaag op je billen zal geven dat iedereen op school zal zien, heb je me begrepen meisje?"

"Ja Juf" antwoorde Jennifer beanstigend terug. Juf williams droeg susan op om naar haar klas te gaan en informeerde Jennifer te blijven waar ze nu was.

"Je blijft hier totdat ik kan zien dat je net als een baby in je luier hebt geplast!, ga nu in hoek staan met je gezicht tegen de muur en ik zal over 10 minuten je luier controleren". Jennifer liep naar de hoek met haar gezicht naar de muur terwijl Juf Williams druk doende was voor haarzelf in het kantoor. Kijkend naar de speentjes op haar bureau waar ze deze neergelegd had, de gym lerares pakte eentje daarvan op en stopte het in Jennifer's mond haar waarschuwende deze in te houden tot haar luier controle.

Na een kwartier zei Juf Williams dat Jennifer naar haar bureau moest komen, hief de voorkant van haar wollen kledij omhoog en deed tevens de voorkant van haar baby broekje omlaag en betaste met haar hand de voorkant van Jennifers dikke luier. "Je bent een schattige baby", dit is zo slecht nog niet" zei juf Williams mompelend terwijl ze de kletsnatte nog warme luier voelde. Jennifer zoog aan haar speentje en bleef stil zitten terwijl Juf Williams toelichtte dat ze nu vrij was om te gaan, maar moest wel klokslag 11:00 terug zijn tezamen met Susan!

Jane en Betty belde ondertussen aan bij de hoge houten poort dat als entree diende van de grote herenhuis dat Jack hun verteld had. Het huis was omgeven door hoge muren en de enige entree was tevens ook de uitgang wat op slot was.

Na een paar minuten opende een leuk uitziende jonge dame de ingang van de poort, nadat zij Jane en Betty bekeken had, liet ze beiden dames binnen komen en deed vlug de poort weer op slot voordat ze vroeg haar te willen volgen door het huis. Terwijl Jane en Betty volgde, bekeek Susans moeder de jonge dame die niet ouder leek te zijn dan 18 jaar en gekleed was in een korte verpleegsters uniform met een plastik schort rondom haar middel. Op haar hoofd een verpleegsters muts dat strak en netjes zat en de kousen op dezelfde manier om haar lange welgevormde benen.

"Dit meisje kan niet veel ouder zijn dan onze dochters" fluisterde Susans moeder tegen Jane. Zodra ze bij de hoofddeur aankwamen, stopte hun jonge escorte en begeleide ze naar een deur opening. Jane en Betty staarde ongeloofwaardig bij het zien van 3 in hetzelfde geklede vrouwen dat iets groter dan normaal uitziende wandelwagens voortduwde met jonge volwassene erin die gekleed waren in babykleding met dikke luiers, baby broekjes dat onderuit hun korte kleding uit stak. Op ieders hoofd een mutsje zogen op hun speentje dat vastgemaakt was met een roze strik aan hun kleding. Jane merkte op dat ze allemaal korte sokjes met Mary Jane schoentjes droegen en leken zo precies op baby meisjes.

"Het is tijd voor wat frisse lucht voor deze baby's, we nemen ze altijd mee naar buiten na het ontbijt en daarna krijgen ze een luierverschoning" zei de jonge dame terwijl Jane en Betty toekeken en daarna weer verder liepen door het huis. De jonge assistente klopte op een gegeven moment op een grote deur dat op het einde van de gang bevond.

"Kom binnen" riep een stem vanaf de andere kant, terwijl ze het kantoor inliepen, er kwam een grote vrouw vanachter haar bureau vandaan en begroette Jane en Betty met een stevige handdruk.

"Dank je Monica" zei ze tegen de jonge dame voordat ze zich wende tot haar visite. "Jullie moeten vast Betty en Jane zijn, mijn naam is Patty, en heb het 1 en het ander al vernomen" glimlachte ze en vroeg of Jane en Betty plaats wilde nemen op de lederen zitbank voor haar bureau. Jane wilde net wat terug zeggen, maar stopte bij het zien van een snikkende jonge man staand in de hoek met het gezicht naar de muur. Jane staarde naar de jonge man dat gekleed was in dezelfde kort aangemeten baby kleding met mutsje. De baby kleding was omhoog achterop zijn rug vast gepind en rond zijn knieen hing zijn luier en baby broekje en op zijn zeer rode billen waren strepen van minstens 6 slagen te zien dat van een rietje afkomstig moest zijn. Patty keek kruislings naar haar starende visite, "ooh, dat is Andrew, sorry voor dit bijzondere grote baby dat zojuist gestraft is omdat hij zijn ontbijt naar 1 van zijn oppassers gooide" legde ze uit.

"Ik zie het" zei Jennifers moeder, "je neemt discipline hier behoorlijk serieus en dat is goed om te zien." Patty lachte en riep Andrew naar haar toe. De snikkende jongen draaide zich om en kwam meteen naast Patty staan. Nadat zijn Speen verwijdert was, zei Patty "Andrew, waarom vertel je niet even aan deze aardige dames hoe oud je bent en hoe lang je hier al komt?" Andrew begon uit te leggen dat hij 17 jaar oud was en al 4 jaar op deze kinderopvang kwam sinds hij in de problemen met de politie is gekomen.

"Mijn Moeder brengt me elke dag en wordt ik behandeld alsof ik 18 maanden oud ben" sliste hij. Terwijl Jane en Betty luisterde naar de redenen van zijn behandeling als baby konden geen van beiden vrouwen het laten om naar deze geringe man met zijn haarloze geluierde lichaamsdelen te staren. Zelfs van zijn armen en benen waren zijn haren verwijderd en had nu een lichaam dat meer leek op een jonge dame. Onder zijn muts, was zijn blond haar gegroeid tot aan zijn schouders en droeg hij een pony staart met roze strik erin. Patty hielp de jongen met het terug schuifelen naar de hoek en plaatste zijn speen weer in zijn mond voordat zij hem nog een flinke tik op zijn toch al zere billen gaf.

"Andrew, je moet nog 35 minuten je straf uit te zitten voordat ik Janice vraag jouw luier weer om te doen en bij de andere baby's terug laat brengen, ik wil dat je met je gezicht in de hoek blijf staan als een brave jongen en daar niet vandaan komt" waarschuwde ze. Daarna concentreerde ze zich weer op Betty en Jane en zag dat zij barstend vol met vragen zaten over dit dagverblijf.

"Waarom zal ik jullie niet even rond begeleiden" stelde Patty voor. Voordat de vrouwen klaar stonden om mee te gaan, Riep Patty snel Monica nog even tot haar.

"Als baby Andrew beweegt of geluid maakt, wil ik dat je hem weer een pak slaag op zijn kleine billen geeft en zijn straf in de hoek weer van voren af aan begint" Legde Patty uit.

"Ja hoofdzuster" antwoordde Monica. Betty en Jane volgde de hoofdzuster haar kantoor uit en liepen door de hal naar een paar grote dubbele deuren.

"Dit is ons dagverblijf waar alle baby's kunnen spelen en in de gaten worden gehouden door onze 5 gekwalificeerde kinderdagverblijf verpleegsters. Alle baby's zullen op dit moment nog aan het eten zijn in de keuken dus zal ik dit maar eerst laten zien," terwijl ze de deur opende. De vloer van het dagverblijf was bedekt met grote rubberen matten en gevuld met allerlei soorten baby speelgoed inclusief, Teddyberen, poppen, speel blokken en een assortiment aan tekenkrijt en kleurboeken. Ver weg bij de raam stonden 3 grote volwassen boxen en 2 verschoon tafels.

"Onze dagprijzen zijn kompleet met volledige baby behandeling, verschoningen en streng toezicht op jullie kleintjes" Legde Patty uit terwijl ze naar de grote legkast liep om bij de verschoontafels de deuren te openen. Betty en Jane keken vol bewondering naar de hoge stapel luiers, verschillende soorten baby broekjes, creme, poeders en nog meer van dit soort baby benodigdheden.

"Daar liggen minstens 100 luiers in" fluisterde Jane. Betty knikte en had een heel brandende vraag.

"Hoeveel tiener baby's behandelen jullie hier?" Patty deed de deuren weer dicht en ging langs 1 van de volwassen babyboxen zitten.

"Alles bij elkaar hebben we gemiddeld 4 meisjes en 1 jongen volledig hierzo. Daarnaast komen er 2 meisjes van 8 uur tot 18:00 omdat hun ouders volledig werken."

"Er zijn meer meiden dan jongens", glimlachte Jane en was verbaasd dat dit aantal niet gelijk was." Patty glimlachte, "beste Jane, normaal neem ik alleen meisjes aan, maar Andrew is een speciaal uitzondering, hij is in werkelijkheid mijn neefje. Terwijl hij hier is krijgt hij dezelfde behandeling als alle andere baby meisjes." Betty lachte hardop, "Dat moet behoorlijk vernederend zijn voor hem, verschoon je dan ook zijn luier in het bijzijn van de meisjes?" Patty antwoordde simpel met "Ja" en legde daarna uit dat de werkelijke leeftijd van de meisjes tussen de 13 en 19 waren, maar zodra ze in het dagverblijf zijn, worden ze behandeld alsof ze tussen de leeftijd van 6 en 18 maanden zijn.

"Vanaf welke leeftijd zijn jullie met de baby behandeling van jullie kinderen weer begonnen" vroeg Patty. Jane en Betty keken elkaar aan, voordat Betty uitlegde dat zij niet over een begin periode als baby hadden nagedacht, " We zijn gewoon begonnen met hun als baby te behandelen" zei Betty.

Patty keek even serieus, "als we met elkaar overeenkomen om ze hier te laten komen tijdens de vakanties willen we starten alsof ze 6 maanden oud zijn" legde ze uit.

"Wat houdt dat in", Vroeg Jane een beetje verbaasd.

"Wel dat is simpel" Begon Patty, zodra ze hier komen, worden ze verboden te communiceren en alleen maar in baby taal, ze mogen niet lopen, niet zelf eten, en mogen alleen kruipen of in de kinderwagen rond rijden. In het kort, ze mogen eigenlijk zelf niks doen." Patty stond op en stelde voor om verder het huis te bekijken. Na het verder zien van de kinderopvang met 10 grote babybedjes en 3 verschoontafels, bekeken ze ook de schoolkamer en gingen daarna naar de grote keuken. In deze ruimte heerste een hoge activiteit rondom de grote eettafel waaraan 6 tienermeisjes zaten, gekleed in hun mooie babykleding met bijpassende mutsjes dat strak op hun hoofden zat. Alle meisjes zaten in verhoogde stoelen en werden gevoed met lepels met babyvoeding door de kindermeisjes.

Betty keek naar 1 van de meisjes met babyvoeding over haar gezicht heen en slabbetje dat haar kleding beschermde tegen het knoeien, hun dikke luiers bulkte tussen hun benen met daaroverheen zaten de bolste baby broekjes dat ze ooit gezien hadden!!

"Ze zien er net als Jennifer uit gisteren avond" Lachte Jane terwijl ze aan de kant ging voor 1 van de kindermeisjes dat met een tree vol met baby flesjes gevuld met melk richting het middelpunt van de actieve baby's liep. Patty legde uit dat elke baby 2 babyflesjes met melk kreeg voor de ochtend en middag verschoning en de meeste flesjes gevuld, waren met laxerende middel om de behoefte van de baby te stimuleren.

"We verwachten van alle meisjes dat ze hun luiers gebruiken en maken ze niet zindelijk hier. De meeste van hun zijn nog onder de 12 maanden in hun baby periode dus zijn baby's daar nog niet aan toe" legde Patty verders uit. Terwijl ze de keuken verlieten, legde Patty verders uit hoe de kinderopvang te werk gaat en bereikte daarna weer haar kantoor, Beiden zowel Jane als Betty hadden al in hun gedachte besloten hun dochters tijdens de vakanties hierheen te brengen.

"1 ding wil ik nog melden" zei Patty terwijl de dames gereed stonden om te vertrekken. Betty en Jane luisterde aandachtig terwijl Patty uitlegde dat de aan haar opgedragen beschouwde baby's, bij stout en/of slecht gedrag als straf een snelle vernedering zouden krijgen.

"Flinke klappen op de blote bips dmv een rietstengel is de normale straf en vindt altijd plaats in het bijzijn van andere baby's. We denken er niet aan om dit apart te doen anders zouden de andere baby's het niet volledig begrijpen. Beiden Betty en Jane begrepen het en waren ermee eens en stemde toe terwijl ze door de grote houten poort liepen, Jane glimlachte en fluisterde tegen Betty " deze plek is precies wat we zochten en zal een thuis worden voor onze dolle dochters, Ik kan niet wachten om Bob hierover te vertellen." zei ze nog.

Betty stemde toe en was tevens diep in gedachte, "Nu weet ik hoe Jack zo snel die grote babybedjes, hoge stoelen en verschoontafels voor onze dochters wist te maken. Hij had er al een stel gemaakt voor deze kinderdagverblijf." dacht ze.

Om 11:00 uur 's ochtends gingen Jennifer en Susan naar het kantoor van juf Williams, Susans luier hing zwaar tussen haar benen en de laxerende middel wat in haar flesje zat die ochtend had ervoor gezorgd dat ze nu een volle poepluier omhad. Ze liepen gehaast door de gang voor beiden meiden was het moeilijk lopen tussen de groep ander meiden in door de gang. Juf Williams wachtte de meiden al op bij de deuropening met een streng uiterlijk omdat zij 5 minuten later aankwamen dan verwacht.

"Als ik zeg dat jullie om 11:00 uur hier moeten zijn dan bedoel ik ook 11:00 uur!!" schreeuwde ze tegen de meiden zodra zij het kantoor binnen liepen. Susan schoof voet voor voet naar voren en juf Williams zag meteen haar oncomfortabele en vies ruikende luier en zette haar meteen op de verschoon tafel. Terwijl ze langzaam Susans baby broekje omlaag deed keek ze naar Jennifer dat achter haar stond en toekeek.

"Jennifer, ik wil dat je alvast je schooluniform en bloes uittrekt en daarna gaat zitten terwijl ik baby Suzie help" Droeg ze op. Terwijl Jennifer langzaam haar kleding uitdeed, focuste Juf Williams haar aandacht op Susan, terwijl ze de spelden van Susans vieze luier losmaakte, ze berispte Susan voor het maken van zo'n grote viezigheid in haar luier en sprak kalmerende dingen tegen haar terwijl ze de viezigheid tussen haar benen schoon maakte.

"Mij, mij Susie toch, je begint iedere dag steeds meer op een baby te lijken" zei ze kalmpjes terwijl ze beiden benen omhoog hield om Susans billen goed schoon te kunnen vegen. Na haar schoongemaakt te hebben, pakte ze een vinger vol van de dikke zink baby creme en wreef dit op Susans billen en baby kruis voordat ze hier babypoeder overheen sprenkelde en dat daarna een beetje inwreef.

Susan lag nog op de verschoontafel, en was blij dat ze nu verlost was van die vieze luier en genoot van de tederheid van de gym lerares. Juf Williams spelde Susan in een dikke schone luier en deed het baby broekje weer om voordat ze Susan opdroeg om weer te gaan staan zodat ze daarna de wollen schooluniform over haar hoofd heen trok en het kompleet verwijderde. Daarna verwijderde ze Susans bloes en droeg haar op om naast Jennifer te gaan zitten. Beiden Meiden zaten nu op de vloer in hun luiers, schoenen en sokken juf Williams liep naar een aangrenzende kamer en kwam terug met voor ieder baby kleding.

"Hou je armen omhoog schatje" zei ze tegen Jennifer terwijl ze de verbleekte roze satijnen kleding over haar hoofd trok en het achter op de rug dichtmaakte. Na de kleding omlaag getrokken te hebben, pakte ze en soort gelijke witte baby kleding en trok dit nu over Susans hoofd heen en maakte dit ook op dezelfde manier vast achter haar rug. Juf Williams bond een leuk uitziende baby muts onder de kin van ieders hoofd vast en maakte daar een dubbel strik in.

De Gym lerares keek naar de 2 baby meiden dat leuk en compleet als baby's eruit zagen. Ze stopte een speen in ieders mond en legde uit dat ze vandaag gekleed zijn als echte baby's en niet meer in schooluniformen. Juf Williams droeg beiden meiden daarna op om achter haar aan te kruipen naar hun nieuwe kinderkamer en daar lief zullen gaan spelen terwijl zij babysit.
 
F

Foppie

Guest
Leuk! dit is een oud verhaal dat van mijn afkomstig is en nu op deze site is beland ik heb in het verleden vele verhalen uit het engels vertaald en kwamen oa. van de site van deeker dat inmiddels te koop staat.
Volgens mij zijn er nu wel meer verhalen van mij te vinden..

gr Foppie
 

Erik de baby

Gewaardeerd Lid
Dit lijkt inderdaad heel sterk op het begin van ANGELA.
Alleen met het verschil dat er verdaaingen en andere namen zijn gebruikt.
Maar daarentegen hou ik wel van dit soort verhalen.
Ook ik word verzorgd door mijn vrouw( mamma), en heb een eigen babykamer.
!1
 
Thread starter Similar threads Forum Replies Date
Dirtydiaperboy Vind het gewoon lekker Voorstellen 15
Bam-Bi Online straf ab (puber) tips? Algemeen 2
T Voor straf 24/7 in luiers V 7
DL-meisje25 Onderdanige DL meid zoekt dominante daddy Contact advertenties 60
slaaf.johannes wat vind jij echt een straf? Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 7
J luier straf VVV 4
Esus Meisje gezocht Contact advertenties 15
M vernedering/ straf 16+ Board 9
L Straf in het openbaar 16+ Board 4
S Mezelf straf geven 16+ Board 11
T Nog niet klaar Nichten komen onverwacht babysitten 16+ Verhalen 84
S Verdien ik straf 16+ Board 5
P STRAF! als je niet goed luistert. Polls 27
S Strenge papa S 4
S Opdrachten/straf Contact advertenties 18
yoyo Straf voor mij? 16+ Board 2
E Straf voor vieze onderbroek S 36
Winnie de Poep straf? AB/DL Fotos 24
Poobottom War voor straf kreeg/krijg jij als je stout was/bent? Polls 72
M Straf voor liegend kleintje? Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 35
klein Marina s straf. M 2
L Wat is jouw favoriete straf? Pub 3
L iemand ideeen voor een leuke/heftige straf 16+ Board 70
M leuke "straf" ideeën 16+ Board 6
Luierman1983 Straf voor broekplassen!!! Broekplassers en Poepers 24
thomboy mijn eigen "straf" Tiener Baby's / Luierliefhebbers 2
mama van AB25 leerzame straf voor brutale en bijdehante ab Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 20
Diaperstorm Verhaal Klaar De straf S 21
Diaperdude11 Straf of toch geen straf? 16+ Board 14
donavan1104 ooit ging er van komen: de juiste straf 16+ Board 2
O straf hoekje 16+ Board 2
fatsuit-lover Fat suit straf Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 0
M raare straf Q R 6
G weet iemand een straf of beloning met luiers. Tiener Baby's / Luierliefhebbers 1
DL_Michel Verhaal Klaar Straf voor marina S 1
DL_Michel Verhaal Klaar Straf (B) S 2
A Verhaal Klaar Straf (A) S 2
DL_Michel Verhaal Klaar de Gang naar de straf 16+ Verhalen 1
J jasmijntje betrapt en haar straf... J 6
D wie geniet er nog meer van deze Straf, luier en kuisheidsgordel 16+ Board 18
Similar threads








































Bovenaan