Nog niet klaar Tamara

[luierdromer]

HOOFDSTUK 98 LEKKER ZWEMMEN

Waar de meeste kinderen zo door konden lopen, of rijden, keek de kassier Annemiek aan, en snauwde " hé jongedame achter deze meneer, en mevrouw aansluiten, en netjes op je beurt wachtten".
Toen Annemiek de man duidelijk wilde maken dat zij echt bij deze groep hoorde, bleek direct dat de man haar niet geloofde.
Met als gevolg dat ze weg wilde lopen, maar merkte dan dat Hans de man strak aankeek, en zei.
" Jaap luister, doordat Annemiek incontinent is, waar ze zeker toen ze jong was mee gepest werd heeft zij nooit leren zwemmen".
"Bovendien heeft dat er nu toe geleid dat zij met psychische problemen kampt waar zij in een gesloten setting voor behandeld word".
"In het kader van deze behandeling doet Annemiek al bijna 2 weken mee met deze groep".
Deze mededeling van Hans deed Jaap zoals Annemiek zag diep zuchtten, en Annemiek Katinka aankijkend zeggen, " stuur Tamara, maar een bericht dat ze me op kan halen omdat ik er niet in mag".
Op deze opmerking van Annemiek keek Katinka haar aan, en antwoorde, " Annemiek geen denken aan, jij hoort bij de groep".
"Dus ga jij mee naar binnen, punt uit".
Terwijl Annemiek nu merkt dat Hans over alle leerlingen met een zwemluier begon, maar dat Jaap dit probeerde af te kappen.
Waarna Hans dreigde dat ze naar een ander zwembad zouden vertrekken.
Na deze opmerking bond jaap in, en mocht de groep met 10 minuten vertraging naar binnen.

VRIENDINNEN VAN ANNEMIEK

Binnengekomen keek Annemiek nieuwsgierig rond om dan direct de groep te volgen richting de kleedkamers.
Toen ze even later klaar was ging het met de groep naar een stuk grasveld wat voor de groep gereserveerd bleek te zijn.
Nadat iedereen een plekje had gevonden wilden Monica Lieke, en Ivanka direct naar het water, maar zei Hans dat zij even moesten wachtten.
Omdat Hij samen met Katinka eerst Sofieke José, en Evert het zwembad in zou helpen.
Hoewel dit eventjes duurde, en het geduld van de meisjes dus aardig op de proef gesteld werd, ging het toch sneller dan gedacht.
Want op het moment dat het trio erin zat mochten ook alle andere kinderen erin springen.
Waarna ze er inderdaad allemaal insprongen behalve Annemiek, hoewel ook zij stond te trappelen van ongeduld.
Toen Katinka direct toen de rest erin zat aangaf dat ook Annemiek het water in mocht wilde ook zij een sprong nemen, maar zei Hans!
"Annemiek doe nog, maar niet, jij kunt beter nog via het trapje gaan".
Gelukkig begreep Annemiek dat Katinka, en Hans met haar geen risico wilden nemen.

Toch duurde het, maar kort, of zat ook zij al snel in het water.
Waar ze direct liet zien wat zij in iets meer dan een week geleerd had.
Wat best veel was, en Annemiek hiervan genoot viel niet alleen Hans, en Katinka op, maar ook haar veel jongere groepsgenootjes merkten dat.
Bovendien viel het Annemiek toen ze na 3 kwartier buffelen ineens op dat er ineens een clubje meiden haar kant op kwam lopen.
Toen die meiden vlakbij waren zag Annemiek dat het haar vriendinnen Esther Els, en Hanneke waren.
Toen de drie meiden praktische naast haar stonden zag ze dat Esther haar ogen uitwreef van verbazing.
Waarna ze Annemiek aankeek, en zich hardop afvroeg of het echt Annemiek was.
Toen ze dat met een grote glimlach bevestigde vroeg Hanneke. " Annemiek kan je nu zwemmen?".
Voor Annemiek kon reageren volgde er direct een tweede vraag, "meid we hebben je al weken niet gezien, waar zit jij wel niet?".
Vooral de tweede vraag bracht Annemiek aan het twijfelen of ze het wel moest vertellen, en zo ja hoe?
Toch deed ze het, zorgvuldig haar woorden kiezend, en soms geholpen door Katinka.
Na haar verhaal keken Hanneke, en Esther Annemiek aan, en zeiden dat zij haar wel eens wilden zien zwemmen.
Hoewel Annemiek niets liever wilde keek ze eerst naar Esther, en dan naar Katinka, aangezien Annemiek wist dat zij nog voorzichtig moest zijn.

Toen Katinka alles had overzien keek zij Annemiek aan, en zei "stap er, maar in Annemiek."
"Laat je vriendinnen, maar eens zien wat je kan".
Dit liet Annemiek zich geen 2 keer zeggen, want nog voor Katinka was uitgesproken was stond Annemiek al in het water.
Toen Annemiek wegzwom merkte ze dat José Ivanka Sander Jeffrey, en zelfs Monica direct achter haar aankwamen.
Terwijl Elza, en Sofieke vanaf de kant bewonderend toekeken, waarbij Sofieke terugdacht aan haar eigen begin, afgelopen zomervakantie.
Daarbij zakte Sofieke zo ver weg dat ze toen Hans zei dat zij het water in mocht Sofieke bleef zitten.
Pas toen Hans haar op de schouder tikte, terwijl Sofieke merkte dat Annemiek op dat moment weer aantikte.
Wat ook haar vriendinnen zagen, die hun bewondering niet onder stoelen of banken staken.
Wat allemaal tot gevolg had dat toen Sofieke, Elza, en de andere kinderen het water ingingen, en Annemiek er uit kwam zij werd opgewacht door haar vriendinnen.
Hoewel Hans, en Katinka niet blij waren met deze belangstelling, gedoogden ze de aanwezigheid van de vriendinnen voor dit moment.
Mits deze meiden na een kort moment weer hun eigen gang zouden gaan.
Tot beider opluchting beloofden de meiden dat ze de groep niet te lang zouden ophouden.
Een belofte die de meiden direct hadden gegeven toen daar om gevraagd werd.
Toen Annemiek even later met de meiden in gesprek was vertelde Annemiek dat zij wegens depressies, en psychoses al bijna een maand op een gesloten afdeling van een psychiatrische ziekenhuis verbleef, wat de eerste weken weinig succes had, totdat ik na mijn zwangerschapsverlof weer was gaan werken.
"Die mevrouw is net als ik volledig incontinent, dus voelde ik direct een klik"
"Toen ze over een nichtje vertelde wat ook incontinent is, en wegens pesten niet op zwemles durfde vertelde ik dat ik om dezelfde rede nooit heb leren zwemmen."
"Toen Frans, en Tamara hoorden dat ik nooit zwemles heb gehad daagde ze mij uit om het nu te proberen, en jullie zien het! resultaat."
"Ik ben nog geen twee weken bezig, en het gaat best goed, bovendien wordt ik door alle kleintjes waarvan er een aantal incontinent zijn geaccepteerd".
"Bovendien geniet ik elke keer van de zwemles, en kom dan ook ontspannen terug op de groep".
Hierop knikte het trio dat hen dit al was opgevallen, en ronden de meiden hun gesprek voor nu af.
Waarna de zwemles weer doorging, totdat Hans tegen half 7 iedereen verzocht om naar de kant, en dan op de kant te komen.
Aangekomen kregen ze allemaal een muntje voor een ijsje, ook Annemiek kreeg er één.
Toen Annemiek achter de andere jongens, en meisjes aan wilden zei Hans dat hij met haar mee zou lopen.

HET IJSJE

Toen Annemiek Hans verbaasd aanstaarde zei Hans " Annemiek omdat we wel eens vaker oudere cursisten in onze groep hebben, en de verkopers hier dat niet verwachten kunnen ze wel eens vervelend doen.
Even later aangekomen bij de ijsverkoop zag Annemiek dat de rest van haar groep in raptempo een ijsje kreeg.
Ook zag Annemiek dat José Sofieke, en Evert hierbij hulp kregen van de andere kinderen.
Zonder dat er om gevraagd hoefde te worden.
Ondertussen was Annemiek aan de beurt, waar zij het gevraagde ijsje zonder pardon kreeg, maar merkte Annemiek dat de verkoper vervelend werd toen zij hem het muntje wilde geven.
Zodat het, maar goed was dat Hans met haar meegelopen was.
Want op het moment dat de verkoper Annemiek vroeg, " hé jongedame hoe kom jij aan dat muntje?"
"Dat geven wij alleen aan zwemscholen als zij met hun leerlingen komen zwemmen".
Toen Annemiek wilde vertellen dat zij bij deze zwemgroep hoorde merkte Annemiek direct dat deze man nog steeds niet wilde luisteren, en viel hij haar in de rede.
" "Hé pubertje dat proberen wel meer pubers als zij een verloren muntje hebben gevonden!
Na deze best grove opmerking gaf Annemiek het, maar op, en wilde ze weglopen!
Echter precies toen Annemiek zich omdraaide deed Hans een stap naar voren, keek de man recht in zijn gezicht, en begon dan!
" Jacob doe niet zo wantrouwend zeg".
"Deze jongedame hoort zoals zij net zei echt bij onze groep, en net als alle andere jongens, en meisjes heeft zij dus recht op een ijsje".

Nu wilde Annemiek zeggen dat zij om van de discussie af te zijn het ijsje zelf wel zou betalen.
Direct na haar aanbod merkte Annemiek dat Hans niet wilde wijken, en hij haar aanbod dus negeerde.
"Jacob jij accepteert het muntje van Annemiek, en geeft haar een ijsje!"
"Zo niet, dan zal ik dit incident bij het zwembad bestuur melden".
Dit dreigement bleek voldoende, want nu kreeg Annemiek in ruil voor haar muntje een ijsje.
Terwijl Annemiek van haar ijsje genoot was zij bij een tafeltje gaan zitten.
Nauwelijks gezeten merkte Annemiek dat ze inmiddels zo nat was zodat voor ze weer ging zwemmen eerst haar luier moest verschonen.
Een feit wat ze fluisterend aan Katinka vertelde, die direct aanbood om Annemiek te helpen.
Nauwelijks uitgesproken merkte Annemiek dat ook José Sofieke, Evert, en Elza naar Katinka keken.
Waaruit Annemiek opmaakte dat ook zij verschoond wilden worden.
Een vraag wat Katinka vertwijfeld rond deed kijken, het eerste was dat in principe iedereen hulp nodig had.
Al snel begreep Katinka dat het op deze manier wel even zou gaan duren.
Tweede punt was dat Katinka zich afvroeg hoe dat straks bij de afsluiting moest.
Hier zouden alle cursisten een bon voor een portie patat met saus, snack, en een drankje krijgen.
Die ze bij de snackbar net buiten het zwembad kunnen inwisselen.

Ook nu waren er ook bonnetjes voor Annemiek.
Zich dit realiserend hoopte Katinka dat ze niet weer problemen zouden krijgen.
Terwijl deze gedachten door haar hoofd flitsten was ze intussen José aan het verschonen.
Terwijl Evert even hiervoor verschoond was.
Direct na José was Elza aan de beurt, die ook al een volle luier had.
Terwijl zij verschoond werd stonden ook Sofieke, en Annemiek trappelend van ongeduld te wachtten, tenminste?
Want Nu besefte Katinka dat zij beide meiden al even niet gehoord had.
Iets wat werd bevestigd toen Katinka zich omdraaide, en zag dat beide meiden verdwenen waren.

 

[speentje]

Weeral schitterend vervolg

 

[luierdromer]

HOOFDSTUK 99 ONVERWACHTE HULP

Hoewel Katinka zich hier niet heel veel zorgen over maakte omdat zij wist dat beide meisjes zich konden redden.
Was ze wel benieuwd wat er nu gaande was.
Wat Katinka niet gemerkt had, was terwijl zij met Evert bezig was, Sofieke doekjes poeder voor zichzelf pakte.
Om dan Annemiek te beduiden hetzelfde te doen, en haar te volgen.
Toen Annemiek dit had gedaan beduide Sofieke Annemiek bovendien om stil te zijn, en haar te volgen.
Aangezien Annemiek benieuwd was wat Sofieke van plan was, en of het haar zou lukken, pakte Annemiek een schone zwemluier doekjes, en volgde zij Sofieke naar het invalidentoilet.
Daar aangekomen merkte Annemiek direct dat Sofieke goed wist waar ze mee bezig was.
Want nauwelijks binnen ging de deur op slot, en vroeg Sofieke Annemiek om op haar knieën voor haar te komen zitten.
Om dan te merken dat zo snel als ze voor Sofieke zat dat Sofieke heel voorzichtig de bandjes van Annemiek haar badpak over de schouders naar beneden te duwen.
Waarna toen het badpak op de grond lag de plakkers van Annemiek haar luier los te trekken, tenminste?
Want toen Sofieke dat wilde doen stopte Annemiek Sofieke om dan op haar rug te gaan liggen, waarna Sofieke door kon gaan.
Om dan te merken dat Sofieke uiterst kalm doorging, terwijl de zwemluier van Annemiek best vol zat.
Bovendien was Annemiek in een mum van tijd schoon, en had zij weer een zwemluier om.
Ook met het opnieuw aantrekken van het iet wat vochtige badpak hielp Sofieke Annemiek goed zodat ze al snel weer aangekleed was.
Waarna Annemiek op haar beurt Sofieke controleerde, maar zij was nog droog.
Waarna toen ook Sofieke klaar was beide de gang opliepen waar Katinka met Elza Josje , en Evert stond te wachten.

Waarna Katinka Sofieke vroeg of het allemaal gelukt was.
Toen die vraag met een volmondig ja beantwoord was zei Katinka, "komen jullie mee, dan kunnen we nog ruim anderhalf uur lekker zwemmen".
Eenmaal weer in het water werd er inderdaad nog bijna anderhalf uur lekker gezwommen, en hard gewerkt.
Toen Hans na anderhalf uur, tegen half acht zei dat iedereen naar het pierenbad mocht om nog een half uurtje te spelen.
Een aanbod waar de meeste kinderen zoals verwacht direct gebruik van maakten.
Terwijl zij zo nodig met hulp vertrokken merkte Annemiek dat zij liever in het grote bad bleef oefenen.
Terwijl ook Hans, en Katinka dit wel een mooie gelegenheid vonden om met haar de borstcrawl, en de rugcrawl te oefenen.
Hoewel ook hier met de zwembandjes begonnen werd, merkte Annemiek nu dat deze nu al snel af mochten .
Tot opluchting van Annemiek zei Katinka direct ja toen Annemiek dat aan haar vroeg, terwijl Hans met de andere leerlingen zich op de speelweide, en het pierenbad bevond, tenminste!
Want toen Annemiek zich even later omdraaide merkte zij dat Sofieke Evert, en ook José op de rand zaten te wachtten.

Nog voor Katinka kon vragen waarom zij hier zaten vertelde Sofieke dat zij net als Annemiek de borstcrawl, en de rugcrawl wilde aanleren, maar vooral hun beenslag wilde verbeteren.
Terwijl Sofieke vertelde, en Annemiek eigenlijk verder wilde oefenen wist Katinka nu even niet wat zij met het trio aan moest, aangezien zij aan Annemiek haar handen vol had.
Toch begreep Katinka best dat Evert José, maar vooral Sofieke wel, vooral toen de rolstoelers haar lieten merkten dat zij ondanks hun zwakke benen, zij deze wel zo goed mogelijk wilde gebruiken.
Zodat zij niet puur op armkracht zwommen.
Hoewel Katinka dit eigenlijk alleen, maar kon toe juichen moest ze snel bedenken hoe zij alles in het oog hield, terwijl vooral Annemiek nu haar zorg was.
Uiteindelijk wees Katinka Evert José, en Sofieke een plaats waar zij naar hartenlust mochten oefenen terwijl Katinka zich bijna volledig op Annemiek kon blijven richten.

EEN PAAR EXTRA OGEN, EN HANDEN

Net op het oment dat Katinka José het water in hielp, en Evert klaar zat kwam er een mevrouw van het zwembad aanlopen, die direct vroeg of zij Katinka kon helpen.
Direct vertelde Katinka over haar probleem, en dan vooral over alle beperkingen van dit trio.
Hierop zei de vrouw die de kinderen Wendy mochten noemen dat zij het geweldig vond dat Sofieke haar borstcrawl, en rugcrawl wilde verbeteren, maar ook dat zij het geweldig vond dat Evert, en José hoewel zij niet konden lopen wel hun beenslag wilden oefenen.
Direct keek Wendy het trio aan, en zei, "als jullie dat willen gaan we het proberen, maar wordt niet boos als het niet lukt of als het erg veel moeite kost".
Nu knikte alle drie, waarna zij met hun handjes de stang aan de muur mochten pakken, en proberen of zij hun benen konden bewegen.
Iets waarvan Sofieke merkte dat dit best aardig lukte, zodat zij dit best snel oppakte.
Terwijl José, en Evert merkten dat hun benen zelfs in dit best warme water best stram waren, en bewegen moeizaam ging.
Terwijl Evert ook merkte dat hij bijna geen gevoel in zijn benen had, maar toch bleef positief resultaat niet uit!
Een feit wat Wendy ook benoemde, terwijl ook Katinka, hoewel zij haar aandacht nog steeds op Annemiek gericht had, merkte dat de poging van zowel Evert als José niet zonder succes was.
Terwijl ook Annemiek lekker bezig was, en ook nu weer vorderingen maakte terwijl ze de inmiddels alweer aardig gevulde zwemluier voor lief nam.
Omdat de Schoolslag als de rugslag inmiddels best goed gingen vroeg Katinka ook aan Annemiek!
"Annemiek, wat denk jij ervan om net als Sofieke José, en Evert de borstcrawl eens te oefenen?"
'Zoals verwacht wilde ook Annemiek dit ook nu wel, terwijl ze nu merkte dat ook nu Petra Els, en Hanneke stilletjes toekeken.
Toen Annemiek dat zag staken haar vriendinnen alle drie hun duim omhoog, en zei Petra, "goed bezig Annemiek".
Waar Hanneke aan toevoegde, dat zij Annemiek komende week kwam opzoeken.
Toen Carina die met Josje naar Annemiek kwam kijken dat hoorde zei ze, " meiden dat is wel leuk, maar overleg dit wel met haar ouders".
Heel even keek Hanneke Carina verbaasd aan, waar bemoeide zij zich mee?
Toen Carina de blik in de ogen van Hanneke zag wilde zij direct reageren, maar Annemiek was haar voor!
"Ja dank je Carina". en dan tegen Hanneke, en Els " meiden dit is de dochter van de verpleegkundige waar ik dit weekend logeer".
"Die mevrouw komt mij straks ook weer ophalen, dan mogen jullie het haar vragen".
Ondanks alles vonden haar vriendinnen dit een goed idee.
Na deze opmerking gingen Carina Josje, met drie andere meiden hun eigen weg.

Terwijl Annemiek tot haar verbazing zag dat Katinka nu met zwembandjes in haar handen stond.
Toen Annemiek haar vroeg waarom dat was antwoorde Katinka, " Annemiek ik wil ook met jou de borst crawl, en de rugcrawl blijven oefenen".
"Aangezien dit voor jou helemaal nieuw is, beginnen we weer van voor af aan".
"Begrijp je dat?"
"Ja Katinka, maar ik had dit nu niet verwacht".
"Dat begrijp ik Annemiek, en bovendien krijg ik zo'n reactie wel vaker hoor".
Nu knikte Annemiek dat zij op haar beurt ook Katinka begrepen had.
Nog geen minuut later had Annemiek de zwembandjes alweer om, maar vroeg dan.
"Toch niet van jongens, en meisjes waar ik nu mee zwem?"
"Jawel Annemiek juist met hen, en dan vooral kinderen als José Sofieke, en Evert nemen we net als met jou geen enkel risico".
Nu knikte Annemiek nog eens, en liet zij merken dat ze het nu volledig begrepen had.
Dan mocht Annemiek het water in, en op het moment dat Annemiek via het trapje het water in stapte merkte Annemiek dat haar vriendinnen nog steeds zaten te kijken, en zij alles gehoord, en gezien hadden.

In het water deed Katinka vooral de borstcrawl, en de rugcrawl eerst nog eens voor, waarna Annemiek het mocht proberen.
Niet alleen merkte Annemiek zelf dat het voor de allereerste keer best lekker ging, maar merkte zij ook dat Katinka dat ook zo beoordeelde.
Helemaal toen zij zei, " jij doet het echt goed Annemiek".
Om haar verlegenheid te verbergen draaide Annemiek zich met haar rug naar de kant, liet zich voorover vallen, en probeerde dan te doen wat de meiden haar hadden voorgedaan.
Helaas voor nu was dat zoals Annemiek al vreesde moeilijker dan gedacht, en merkte ze dat het maar goed was dat ze ook nu de zwembandjes om had,
Iets waar zij zich naar haar vriendinnen toe voor schaamde, maar zowel Hanneke als Els maakten haar duidelijk dat er nu niets was om zich voor te schamen, maar dat Annemiek het voor de fase waar zij nu in zat het juist supergoed deed.
Hierdoor werd Annemiek weer rustig, en merkte dan dat Hans de les had gestopt, en hij de kinderen meenam naar het pierenbad waar ze mochten spelen.
Terwijl hij tegen kwart over 6 zag dat Carina, en Josje het zwembad uitkwamen.
Toen ook Annemiek dat zag dacht zij direct dat beide meiden zich gingen omkleden om dan naar huis te gaan.
Iets wat ook Hans dacht te merken, zodat hij het nu op een lopen zette, en tot verbazing van Annemiek de meiden tegenhield.
Wat vooral kwam omdat Hans inmiddels begrepen had dat Josje door schaamte voor haar incontinentie wel haar A, maar niet haar B diploma
had gehaald.

GAAT JOSJE VOOR HAAR B DIPLOMA ?

Dit puur door haar schaamte voor haar incontinentie.
Toen Hans hen bereikt had, en had aangesproken bevestigde Josje dit op zijn vraag direct, maar vertelde zij ook dat ze doordat zij vanmiddag Annemiek had gezien, zij alsnog wilde proberen om dit zwemdiploma alsnog te bemachtigen.
Toen Hans deze reactie kreeg, waarna hij Josje aankeek, en dan vroeg, "Josje wat denk jij ervan om aanstaande maandagavond samen met onder andere Sofieke, Elza, en Annemiek mee te doen?"
Hoewel Josje niet direct nee zei zag Hans dat ze twijfelde, helemaal toen Hans vertelde dat de gemiddelde leeftijd van de deelnemertjes rond de zes jaar lag.
Zelfs toen Elza, en Sofieke positief reageerde op dit voorstel, maar sloeg ze bijna stijl achterover toen de meiden net als Annemiek, en Carina enthousiast riepen!
" Ja Josje dat lijkt ons een goed plan".
Nu wist Josje het helemaal niet meer, want eigenlijk vond zij dit wel een leuk idee, helemaal omdat er meer cursisten met incontinentieklachten in deze groep zaten.
Om haar twijfel te verbergen, en niet direct een antwoord te hoeven geven zei ze tegen Hans dat zij het koud kreeg, en wilde gaan douchen.
Echter toen ze haar tas had gepakt, en zich omdraaide zag ze dat Mies, en Eric ineens voor haar stonden.
Dit maakte Josje nog onzekerder dan ze door de vragen van Hans al was, niet alleen over zichzelf, maar vooral omdat Josje zich afvroeg hoe haar ouders nu zouden reageren!

 

[jjcvdk]

Heer luierdromer dit is weer een mooi hoofdstuk in dit toch al mooie verhaal en wacht weer met smart op een nieuw hoofdstuk.

En voor de andere lezers van dit mooie verhaal geduld is een schone zaak

Mvg jjcvdk

 

[speentje]

Weeral schitterend vervolg

 

[luierdromer]

HOOFDSTUK 100 ZWEMLES

Toen Hans, Mies, en Eric in de gaten had, vertelde hij direct wat er net met Josje was besproken.
Dat Josje twijfelde begrepen haar ouders direct.
Hierna keek Eric naar Josje, en begon " Josje net als Annemiek zich geen zorgen hoeft te maken, geldt dat ook voor jou ".
Dan onderbrak Josje haar vader, en liet direct merken dat ze het begrepen had, maar dat ze er toch nog een nachtje over wilde slapen.
Op de opmerking van Josje liet Hans merken dat hij het al positief vond dat Josje zijn vraag niet direct afschoot, maar er even over wilde denken.
Helemaal toen Carina meedeelde dat zij wel met deze groep mee wilde doen om haar C diploma te halen.
Na deze opmerking was het voor de meiden echt tijd om te gaan douchen, aan te kleden, en naar huis te gaan.
Toen de meiden even later naar de uitgang liepen keek Josje Hans, maar vooral Carina, en Annemiek aan aan, en merkte dan op!
"Meiden als jullie het leuk vinden om met deze groep mee te doen, doe ik ook mee".
Nu keek Hans Carina, en Josje aan, en antwoorde " dan verwacht ik jullie maandagavond om kwart voor 7 bij onze zwemschool".
Direct wilde Josje happen, maar reageerde Hans, "meiden aan jullie ja heb ik helaas niet genoeg!"
"Jullie hebben omdat jullie minderjarig zijn ook de toestemming van jullie ouders nodig", maar aangezien die er of niet mee waren of inmiddels vertrokken waren.

Nu knikten beide meiden dat zij dit begrepen, waarna ze direct zowel de telefoonnummers als de emailadressen aan Hans gaven.
Nadat ze dit hadden gedaan wilden ze naar huis vertrekken, maar zei Hans dat ze even moesten wachtten.
Terwijl ze bleven staan zagen beide meiden dat Hans zijn telefoon pakte, om zowel ons als Vincent, en Mies te bellen.
Nauwelijks ging even later onze telefoon over of Nicolaas nam terwijl ik op de bank Pieter zat te voeden, en de andere drie in de box lagen zijn telefoon op.
Doordat Nicolaas de telefoon direct op de spieker zette, wat ook Hans had gedaan konden we allemaal meeluisteren.
Terwijl Carina, en vooral Josje zich afvroegen wat hun ouders zouden zeggen.
Dat Mies, en Vincent nog op het zwembadterrein waren konden Hans, en Katinka dus niet weten, net zomin als dat Nicolaas weer op weg was naar het zwembad.
Terwijl Hans zijn telefoon opborg zag hij twee voor hem onbekende mannen naderen.
Toen die vlakbij waren zagen Josje, en Carina dat hun vaders er aan kwamen.
Hieruit begrepen beide meiden dat dat zij nog in de buurt waren, maar wisten de meiden niet dat nadat alle kindjes gevoed waren, en in bed lagen, en de buurvrouw oppaste, ook ik terug was gekomen om Annemiek te helpen met omkleden.
Op het moment dat ik Annemiek van haar vieze zwemluier afhielp keek Annemiek me aan, en zei "Tamara ik heb nooit geweten dat er luiers bestonden waar je mee kunt zwemmen".
Om direct na een antwoord van mijn kant liet ik merken dat die er nog niet waren toen ik tiener was.

EEN LEUKE AFSLUITING

Even later nauwelijks aangekleed, en even later bij de uitgang gekomen keek Annemiek even vreemd op toen ze zich bij Hans, en Katinka voegde
, terwijl ook Elza, en Sofieke weer aansloten.
Hoewel ik zag dat zowel Annemiek als Sofieke moe werden vertelde Hans dat ze nu zoals eerder beloofd naar de cafetaria gingen om een patatje met snack, en een drankje te nuttigen.
Toen Irma tegen Sofieke, en ik tegen Annemiek zei dat zij zo hulp moesten vragen knikte Annemiek, maar keek Sofieke haar moeder met een vernietigende blik aan, en bromde!" dat dacht ik toch niet".
Hoewel Irma het antwoord van Sofieke wel begreep was ze niet gediend van de toon waarop haar dochter antwoorde, en Irma Sofieke dus direct tot de orde riep.
Toen deze rel even later gesust was kwam Katinka zeggen dat alle cursisten haar mochten volgen.
Aangekomen bij de cafetaria merkte Annemiek duidelijk dat zij veruit de oudste deelnemer was.
Niet alleen merkte Annemiek dat de jongsten nog niet konden lezen, maar ook voor de jongens, en meisjes die net in groep 3 zaten dit nog te moeilijk was.
Toch ging het bestellen best snel, wat vooral kwam omdat Annemiek Hans, en Katinka hielp bij het voorlezen van het menu.
Doordat Hans, en Katinka ook voor zichzelf bestelden had Annemiek deze keer geen problemen, zoals eerder op de dag met het ijsje.
Blijkbaar denken ze hier dat ik één van de begeleiders ben, dacht Annemiek.
Toen Annemiek daar richting Katinka een opmerking over maakte, fluisterde Katinka "Annemiek laat ze dat, maar lekker denken, wij weten wel beter".
Nu knikte Annemiek, terwijl intussen alle deelnemers besteld hadden.

Toen Annemiek aan de beurt was kon zij deze keer zonder problemen haar bestelling doorgeven.
Waarna ook zij korte tijd later het gevraagde ook kreeg.
Toen Annemiek even later zat te eten merkte Annemiek dat haar vriendinnen er ook nog waren, en zelfs vlakbij haar zaten.
Iets wat ook Hans, en Katinka inmiddels hadden opgemerkt.
Nauwelijks dit verwerkt hebbende merkte Annemiek tot haar verbazing dat Katinka de meiden wenkten om bij Annemiek te komen zitten.
Nog geen twee minuten later zaten de vriendinnen bij Annemiek, en nog wat kinderen aan tafel of vooral Hanneke, en Esther bestookten Annemiek met vragen omdat ze wilden weten wat er met Annemiek aan de hand was.
Terwijl Petra, en vooral Els wilden weten hoe Annemiek bij deze zwemgroep terecht gekomen was, en hoe het ging.
Direct vertelde Annemiek tussen het eten door hoe Frans, en ik haar na haar bekentenis hadden aangemoedigd om alsnog te leren zwemmen.
"Bovendien merk ik dat zwemles positief bijdraagt aan mijn geestelijke herstel" voegde Annemiek hier aan toe.
"Iets anders is dat de groep mij accepteert , en dat er in deze groep meer jongens, en meisjes zitten die incontinent zijn".
"Bovendien heeft de psychiater gezegd dat als het positieve effect van de zwemles blijvend is de zwaarte van, en het aantal medicijnen dat ik nu dagelijks moet slikken omlaag kan".

JOSJE, EN CARINA

Terwijl Annemiek met haar vriendinnen zat te praten, hadden Josje, en Carina beloofd dat mits hun ouders instemden zij zich maandagavond rond half 7 bij het binnenbad zouden melden.
Na deze belofte begeven beide meiden zich naar de kleedkamer, maar nauwelijks uit het zicht merkt Carina dat Josje alweer transformeert naar afhankelijke baby.
Hierdoor gedroeg Josje zich niet direct echt als baby, maar had Carina haar handen wel vol aan haar vriendinnetje die zich wel afhankelijk opstelde.
Een feit wat tot opluchting van Carina nauwelijks opviel.

OPPASAVOND

Toen Carina, en Josje tegen kwart over 8 weer bij Josje thuis waren, viel het Carina nauwelijks binnen op dat Josje nu direct verder in de baby rol schoot, en op de vloer zat te spelen met de speeltjes die daar bij hoorden.
Iets anders wat opviel was dat waar Josje afgelopen middag voor het zwemmen meer op peuter dan baby had geleken, zij nu meer op een baby van 9 a 10 maanden leek.
Terwijl Josje inmiddels in de box zat, waar zij zich met haar speeltjes vermaakte las Carina de instructie door die Vincent, en Mies voor haar hadden achtergelaten door.
Op het moment dat zij daar doorheen was pakte Carina een bordje macaroni uit de koelkast, en zette dat in de magnetron.
Om terwijl de magnetron draaide Josje uit de box te halen, in de kinderstoel te zetten, en een slab voor te doen.
Op het moment dat Josje haar slab voor had was ook de magnetron klaar.
Direct haalde Carina de macaroni voor Josje uit de magnetron, ging naast haar vriendinnetje zitten, en begon haar dan te voeren.
Ook deze keer merkte Carina dat Josje smulde, maar ook dat ze als een baby zat te kliederen.
Hoewel ze ook dit van Josje kende, verbaasde zij zich hier toch over.
Uiteindelijk was het net half 9 geweest toen Carina klaar was, en moest ze even goed nadenken hoe ze nu verder moest.
Of te wel, of eerst Josje wassen, en naar bed brengen, of eerst opruimen, en afwassen.
Uiteindelijk zette Carina Josje in de box, en stopte een speen in het mondje.
Terwijl Carina wegliep zag ze nog net dat Josje een grote knuffelbeer tegen zich aandrukte, terwijl ze op haar speen sabbelde.

Dan draaide Carina zich om, en begon ze met het afruimen van de tafel
Terwijl zij daarmee bezig was merkte Carina dat Josje inmiddels weer helemaal baby was.
Sterker toen Carina even later even omkeek zag ze dat Josje als een baby lag te spelen, en alleen, maar brabbelde.
Toen Carina na bijna een halfuur alles had opgeruimd, en voor zichzelf thee gezet had merkte ze pas toen zij de kamer in kwam dat het daar wel heel erg stil was.
Nog eens kijkend merkte ze dat Josje sabbelend op haar speen, en met de knuffelbeer in haar armen is slaap gevallen was.
Dan keek Carina op de klok, en zag ze dat het net 9 uur geweest was.
Nu moest Carina na een diepe zucht even bedenken wat ze nu het beste kon doen.
De eerste optie was Josje wakker maken, en boven in haar bedje leggen.
Tweede optie mij bellen voor advies, en de derde optie was een dekbed van boven halen, en hier over haar heen leggen.
Uiteindelijk werd het de laatste optie.
Toen Josje even later was toegedekt, en Carina voorzien van cappuccino met een boek op de bank wilde gaan zitten schrok ze toen haar billen de zitting raakte!

Niet alleen had Carina haar luier totaal onbewust vol geplast, zodat deze aan vervanging toe was.
Erger vond Carina dat zij terwijl ze met, en voor Josje bezig was onbewust gepoept had.
Zodat zij nu een behoorlijke poepluier had.
Dit merkende besloot Carina om Josje even alleen te laten om zich onder de douche te wassen.
Dan bekeek ze haar romper die nog schoon was. al bleek dat niet veel te schelen.

ONDER DE DOUCHE

Al snel zat de vieze luier in de afvalbak, en stond Carina onder de warme douche waar ze zich lekker inzeepte.
Waarmee ze echt ontspande.
Dat Carina net als ik zelf totaal geen controle over haar blaas als haar darmen had, merkte ze nauwelijks.
Totdat ze klaar was met douchen, en ze deze uitzette, een handdoek pakte, en een stap achteruit deed.
Waardoor ze onbewust ineens met haar rechtervoet in haar eigen ontlasting stond, zodat ze een gilletje van schrik gaf, en stond zij direct weer in de realiteit stond.
Niet alleen stond ze met beide benen weer op aarde, maar besefte Carina zich heel goed hoe ik mij op zo'n moment voelde.
Om direct tot de conclusie te komen dat ze hoewel ze zelf dacht van wel de impact hiervan nooit begrepen had.
Tot nu dan.
Terug onder de douche spoot Carina de poep onder haar voeten weg, maar ook de rest van de douchebak werd grondig gereinigd.
Om dan opnieuw uit de douche te stappen zich af te drogen, en daarna direct zelf een luier om te doen.
Wat zo besefte Carina zich inmiddels bittere noodzaak was, terwijl ze zich verder aankleedde.
Toen Carina aangekleed beneden kwam zag ze dat het inmiddels half 10 geweest was.
Om dan naar de box te kijken en ze zag dat Josje nog steeds lekker lag te slapen.
Dit bezorgde haar een dilemma, aan de ene kant wilde Carina Josje boven in het ledikantje leggen!
Aan de andere kant wilde ze Josje niet wakker maken, maar juist lekker laten slapen.
Twee feiten die er nu voor zorgde dat Carina niet meer wist wat ze nu moest doen.

 

[jjcvdk]

Weer een mooi hoofdstuk maar er is een foutje in geslopen kwa tijd na thuis komst van het zwembad heer luierdromer mvg jjcvdk

 

[speentje]

Weeral schitterend vervolg

 

[luierdromer]

Weer een mooi hoofdstuk maar er is een foutje in geslopen kwa tijd na thuis komst van het zwembad heer luierdromer mvg jjcvdk

Dank voor je oplettendheid, moet toegeven dat ik dat bij de eerste keren teruglezen nog steeds over het hoofd zag.
Pas toen ik het hoofstuk net nog eens door las zag ik het, dus alsnog hersteld.

 

[jjcvdk]

Dank voor je oplettendheid, moet toegeven dat ik dat bij de eerste keren teruglezen nog steeds over het hoofd zag.
Pas toen ik het hoofstuk net nog eens door las zag ik het, dus alsnog hersteld.

Graag gedaan heer luierdromer het viel mij op en was even raar naar het kijken want de tijden veranderen ineens heel vreemd en dat paste niet in mijn hoofd