Nog niet klaar Tamara
- Onderwerp starter luierdromer
- Startdatum
luierdromer
Niet geschoten is altijd mis.
HOOFDSTUK 80 PRIKKKEN MET GROTE GEVOLGEN
Direct keek ik Mariska aan en, knikte.
Direct vertelde ik dat ik net als Sofieke volledig incontinent ben.
Ook vertelde ik dat Sofieke door stimulatie van Elza al maanden bezig was om alsnog zindelijk te worden.
Ook vertelde ik dat dit ook gold voor Josje het vriendinnetje van Carina, waarvan ik nog minder dan bij Sofieke had verwacht dat Josje die uitdaging aan zou nemen.
"Laat staan met positief resultaat en, dat allemaal doordat eerder dit jaar Sofieke door Elza en, in deze vakantie Josje was uitgedaagd om het eens op de wc te proberen".
Dan nam ik net als Ruud een slok van mijn koffie en, merkte dan dat zowel mijn luier als die van Ruud opbolde,
Waarna ik vervolgde, "op dat moment merkte Sofiek echt dat zij op de wc poepte met als gevolg dat zij vlak nadat Elza haar even later een luier had omgedaan Sofieke voelde dat er nog meer kwam!".
"Zodat Elza haar opnieuw op de wc zette terwijl de moeder van Elza dacht dat de meisjes allang in bed lagen voor een middagdutje"
"Terwijl ook Josje na de uitdaging om te proberen om op de wc te drukken het gevoel van moeten drukken herkende".
"Hoewel de ontwikkeling van Josje op dat gebied veel langzamer gaat als bij Sofieke, verbaasd me dat nog meer maar, vindt het geweldig hoe Josje vooruit is gegaan".
Toen ik voor dit moment het verhaal verteld had wilde ik voor mijzelf als voor Ruud een luier uit de meegebrachte tas pakken.
Net als de in te nemen medicatie voor Ruud maar, zei Esther, "Tamara wij hebben wel een luier voor jullie".
Om dan direct te vervolgen," wat de medicatie van Ruud betreft stel ik voor dat hij deze nu direct inneemt maar, vooral om als Eva zo komt dit met haar te bespreken".
Hierop knikte ik opnieuw terwijl Ruud wat bleek werd.
Blijkbaar begreep hij precies wat de bedoeling hiervan was.
Ondertussen bleek mij dat ik deze keer niet zelf hoefde te verschonen maar, merkte ik dat Mariska mij zou verschonen.
Terwijl Mariska met mij bezig was zag ik dat Esther Ruud van zijn natte luier afhielp en, schoonpoetste.
Echter op het moment dat Ruud dacht dat Esther hem de schone luier om zou doen zag Ruud dat zij in plaats van een luier een thermometer pakte.
Die voor hij het besefte al tussen zijn billen zat maar, wat Ruud echt verbaasde bleek toen na enige minuten de thermometer werd verwijderd.
Toen bleek namelijk dat Ruud verhoging had.
Ondertussen zagen Ruud en ik dat dokter Eva binnen was gekomen met vier grote spuiten.
Ook zagen we dat ze een stevige leiband bij zich had, tenminste?
Toen hij nadat hij was gaan liggen en, Esther de leiband onder het bed had doorgetrokken en, vervolgens over zijn buik en, deze vervolgens gesloten had!
Zag Ruud dat Esther twee kleinere banden pakte waar ze zijn benen mee aan het bed bevestigde.
Nadat zijn penis na het bevestigen van een peniskooi helemaal openstond kwam dokter Eva met de eerste spuit.
Die na het verdoven van de penis al snel maar, uiterst voorzichtig de penis ingeschoven werd en, vervolgens geleegd.
Toen de prik eenmaal gegeven was werden alle banden losgemaakt waarna Ruud op zijn buik moest gaan liggen.
Op het moment dat hij lag werd de leiband over zijn rug gelegd en, opnieuw onder het bed doorgetrokken en, vastgeklikt.
Net als ook zijn benen opnieuw werden vastgebonden.
Direct hierna trekt Mariska zijn billen van elkaar af en, masseert zij met haar rechter wisvinger zijn anus.
Waarna Ruud voelt dat dokter Eva ook nu voorzichtig een grote spuit naar binnen duwt en, dan leegspuit.
Nadat de grote spuit er weer uit is merkt Ruud al snel dat het gevoel op de geprikte plaatsen snel afneemt.
Al gauw zijn zowel zijn darmen als zijn blaas totaal gevoelloos.
Direct krijgt Ruud van Mariska een Tena Ultima om en, terwijl Ruud geluierd wordt richt dokter Eva zich tot Carina.
Om dan te zeggen, "Carina die pillen die je gebruikt hebben een aardig effect maar, in overleg met je ouders is besloten dat ook jij de prikken krijgt die jouw broer net heeft gehad".
"Zodat ook jij voor langeretijd net als Josje en, je moeder volledig incontinent zal zijn".
Terwijl Eva sprak werd Carina van onder helemaal uitgekleed en, toen Mariska de leiband over haar buik spande en, afsloot.
Toen dat gebeurde keek Carina Mariska aan en, maakte Carina Mariska maar, vooral Eva duidelijk dat dit voor haar een brug te ver was.
Op deze opmerking keek Eva maar, ook ik Carina aan en, antwoordde Eva, " Carina net als Ruud zal je volledig incontinent zijn en, dus luiers dragen en, volledig gebruiken!".
"Dus vanaf volgende week ook naar school!"
Nu richtte Josje zich tot ieders verbazing tot Nicolaas en, mij en, zei dan, "mensen ik heb er alle begrip voor als Carina nu de vakantie ten einde loopt stopt met de medicatie zodat ze volgende week haar zindelijkheid weer terug heeft".
Op deze opmerking keek ik Josje aan en, antwoordde na een hele diepe zucht, " Josje wat Carina doet om jou te steunen mag je blij mee zijn!"
"Net als ik dat zelf ook voel!"
Nu knikte Josje maar, knikte ook Carina die hier mee aangaf dat zij zich bij de feiten had neergelegd, Tenminste?
Want weer maakte Carina ons duidelijk dat deze actie haar te ver ging.
Ondertussen moest Carina ondanks alle protest haar benen spreiden en, voelde ze direct toen ze dat had gedaan dat er een spreidstang tussen werd gespannen.
Dan zag Carina Mariska en, Esther naar zich toekomen, zich nu afvragend waarom.
Direct merkte ze dat Mariska haar plasbuis masseerde zodat deze wijder werd en, toen deze wijd genoeg was Esther voorzichtig een spreider naar binnen duwde en, deze groter maakte.
Een handeling die Carina verre van aangenaam vond.
Nauwelijks was dit gebeurt of ze zag Eva met twee grote spuiten op zich afkomen, waarvan ze er één terzijde legde.
Waarna ze met de andere spuit heel voorzicht de geopende plasbuis inging en, de spuit leeg spoot.
Toen de spuit leeg was en, was verwijderd werd heel voorzichtig de spreider verwijderd en, haar benen werden bevrijd.
Toen dat gebeurt was moest Carina zich op haar buik draaien.
Toen dat was gebeurt werd de leiband over haar rug gespannen en gesloten, net als de spreidstang tussen haar benen.
Nauwelijks lag Carina weer helemaal vast, of ze voelde dat Mariska haar billen uit elkaar trok en, Eva haar anus masseerde.
Terwijl Esther Carina nadat Eva ook hier de verdovende vloeistof had ingespoten en, dit was ingewerkt een luier omdeed en, aankleedde richtte Eva zich tot Elza.
Bij wie ook al de anus en, plasbuis verdoofd werden., waarna zoals de rest zag Elza tegen alle verwachtingen in toch ook bij haar de plasbuis als de anus totaal verdoofd werden.
Toen dat was gebeurt kreeg Elza een Abena abriform primium luier om.
Terwijl Josje zag dat ook Carina deze wel erg dikke luier had om gekregen aangezien Elza waarschijnlijk 2 en, Carina wel 3 liter vocht kon verliezen als ze door de verdovende prikken zo leeg zou lopen.
Door alle hectiek van vanavond was het toen Carina eindelijk klaar was al half 9 .
Wat ook betekende dat het bezoekuur eigenlijk al een halfuur voorbij was zodat alle ouders hun spullen pakten om naar huis te gaan.
Terwijl de vier meiden hun tanden poetsten en zich verder klaar maakten voor de nacht, wilde Ruud zich weer aankleedden om zo met ons naar huis te gaan.
Zitten op het bed en, zijn benen bungelend over de rand probeerde Ruud zijn spijkerbroek aan te trekken, wat door de nu wel erg dikke luier erg moeilijk ging.
Ondertussen kwam Eva nog even bij ons kijken.
Toen zij Ruud met zijn spijkerbroek bezig zag keek ze hem aan en, zei " jongeman stop daar maar mee!"
Op deze opmerking keek niet alleen Ruud verbaasd maar, ook ik en, Carina deden dat.
Nu richtte Eva zich tot zowel Ruud als Nicolaas en, mij en, zei dan.
"Mensen vooral omdat Ruud net als alle meiden die twee verdovende prikken heeft gehad, blijft ook hij de komende twee nachten hier ter observatie!"
"wij moeten absoluut zeker weten dat alles werkt zoals bedoeld".
"Dus dat er geen bijwerkingen optreden of andere schades zijn ontstaan".
Dat was duidelijke taal, niet alleen voor mij maar, ook voor Ruud zoals ik aan zijn gezicht zag.
Toen Ruud opmerkte dat hij geen andere kleren bij zich had dan wat hij nu aan had en, dus ook geen toilettas keek Esther ons aan en, maakte zij ons duidelijk dat ze hier altijd kleding en, toilettasje voor noodgevallen op voorraad hadden.
Nog voor Esther was uitgesproken kwam Mariska al binnen met een extra luier romper en, pyjama voor Ruud.
Nu kon Ruud zijn tanden poetsen en, toen dat gebeurt was verschoonde Esther zijn luier en, kleedde Ruud verder aan.
Toen dat zo ver was zei Esther dat het inmiddels negen uur geweest was en, het nu echt de hoogst tijd was.
Voor Ruud en de meiden om te gaan slapen en, voor ons om naar huis te gaan.
Nauwelijks waren alle ouders vertrokken of alle kinderen kregen de laatste medicatie waarna het licht uit en, de deur dicht ging.
Onderweg naar huis probeerde Nicolaas en, ik alles van vandaag op een rijtje te krijgen maar, vroegen we ons vooral af wat dit de komende tijd voor gevolgen zou hebben!
Direct keek ik Mariska aan en, knikte.
Direct vertelde ik dat ik net als Sofieke volledig incontinent ben.
Ook vertelde ik dat Sofieke door stimulatie van Elza al maanden bezig was om alsnog zindelijk te worden.
Ook vertelde ik dat dit ook gold voor Josje het vriendinnetje van Carina, waarvan ik nog minder dan bij Sofieke had verwacht dat Josje die uitdaging aan zou nemen.
"Laat staan met positief resultaat en, dat allemaal doordat eerder dit jaar Sofieke door Elza en, in deze vakantie Josje was uitgedaagd om het eens op de wc te proberen".
Dan nam ik net als Ruud een slok van mijn koffie en, merkte dan dat zowel mijn luier als die van Ruud opbolde,
Waarna ik vervolgde, "op dat moment merkte Sofiek echt dat zij op de wc poepte met als gevolg dat zij vlak nadat Elza haar even later een luier had omgedaan Sofieke voelde dat er nog meer kwam!".
"Zodat Elza haar opnieuw op de wc zette terwijl de moeder van Elza dacht dat de meisjes allang in bed lagen voor een middagdutje"
"Terwijl ook Josje na de uitdaging om te proberen om op de wc te drukken het gevoel van moeten drukken herkende".
"Hoewel de ontwikkeling van Josje op dat gebied veel langzamer gaat als bij Sofieke, verbaasd me dat nog meer maar, vindt het geweldig hoe Josje vooruit is gegaan".
Toen ik voor dit moment het verhaal verteld had wilde ik voor mijzelf als voor Ruud een luier uit de meegebrachte tas pakken.
Net als de in te nemen medicatie voor Ruud maar, zei Esther, "Tamara wij hebben wel een luier voor jullie".
Om dan direct te vervolgen," wat de medicatie van Ruud betreft stel ik voor dat hij deze nu direct inneemt maar, vooral om als Eva zo komt dit met haar te bespreken".
Hierop knikte ik opnieuw terwijl Ruud wat bleek werd.
Blijkbaar begreep hij precies wat de bedoeling hiervan was.
Ondertussen bleek mij dat ik deze keer niet zelf hoefde te verschonen maar, merkte ik dat Mariska mij zou verschonen.
Terwijl Mariska met mij bezig was zag ik dat Esther Ruud van zijn natte luier afhielp en, schoonpoetste.
Echter op het moment dat Ruud dacht dat Esther hem de schone luier om zou doen zag Ruud dat zij in plaats van een luier een thermometer pakte.
Die voor hij het besefte al tussen zijn billen zat maar, wat Ruud echt verbaasde bleek toen na enige minuten de thermometer werd verwijderd.
Toen bleek namelijk dat Ruud verhoging had.
Ondertussen zagen Ruud en ik dat dokter Eva binnen was gekomen met vier grote spuiten.
Ook zagen we dat ze een stevige leiband bij zich had, tenminste?
Toen hij nadat hij was gaan liggen en, Esther de leiband onder het bed had doorgetrokken en, vervolgens over zijn buik en, deze vervolgens gesloten had!
Zag Ruud dat Esther twee kleinere banden pakte waar ze zijn benen mee aan het bed bevestigde.
Nadat zijn penis na het bevestigen van een peniskooi helemaal openstond kwam dokter Eva met de eerste spuit.
Die na het verdoven van de penis al snel maar, uiterst voorzichtig de penis ingeschoven werd en, vervolgens geleegd.
Toen de prik eenmaal gegeven was werden alle banden losgemaakt waarna Ruud op zijn buik moest gaan liggen.
Op het moment dat hij lag werd de leiband over zijn rug gelegd en, opnieuw onder het bed doorgetrokken en, vastgeklikt.
Net als ook zijn benen opnieuw werden vastgebonden.
Direct hierna trekt Mariska zijn billen van elkaar af en, masseert zij met haar rechter wisvinger zijn anus.
Waarna Ruud voelt dat dokter Eva ook nu voorzichtig een grote spuit naar binnen duwt en, dan leegspuit.
Nadat de grote spuit er weer uit is merkt Ruud al snel dat het gevoel op de geprikte plaatsen snel afneemt.
Al gauw zijn zowel zijn darmen als zijn blaas totaal gevoelloos.
Direct krijgt Ruud van Mariska een Tena Ultima om en, terwijl Ruud geluierd wordt richt dokter Eva zich tot Carina.
Om dan te zeggen, "Carina die pillen die je gebruikt hebben een aardig effect maar, in overleg met je ouders is besloten dat ook jij de prikken krijgt die jouw broer net heeft gehad".
"Zodat ook jij voor langeretijd net als Josje en, je moeder volledig incontinent zal zijn".
Terwijl Eva sprak werd Carina van onder helemaal uitgekleed en, toen Mariska de leiband over haar buik spande en, afsloot.
Toen dat gebeurde keek Carina Mariska aan en, maakte Carina Mariska maar, vooral Eva duidelijk dat dit voor haar een brug te ver was.
Op deze opmerking keek Eva maar, ook ik Carina aan en, antwoordde Eva, " Carina net als Ruud zal je volledig incontinent zijn en, dus luiers dragen en, volledig gebruiken!".
"Dus vanaf volgende week ook naar school!"
Nu richtte Josje zich tot ieders verbazing tot Nicolaas en, mij en, zei dan, "mensen ik heb er alle begrip voor als Carina nu de vakantie ten einde loopt stopt met de medicatie zodat ze volgende week haar zindelijkheid weer terug heeft".
Op deze opmerking keek ik Josje aan en, antwoordde na een hele diepe zucht, " Josje wat Carina doet om jou te steunen mag je blij mee zijn!"
"Net als ik dat zelf ook voel!"
Nu knikte Josje maar, knikte ook Carina die hier mee aangaf dat zij zich bij de feiten had neergelegd, Tenminste?
Want weer maakte Carina ons duidelijk dat deze actie haar te ver ging.
Ondertussen moest Carina ondanks alle protest haar benen spreiden en, voelde ze direct toen ze dat had gedaan dat er een spreidstang tussen werd gespannen.
Dan zag Carina Mariska en, Esther naar zich toekomen, zich nu afvragend waarom.
Direct merkte ze dat Mariska haar plasbuis masseerde zodat deze wijder werd en, toen deze wijd genoeg was Esther voorzichtig een spreider naar binnen duwde en, deze groter maakte.
Een handeling die Carina verre van aangenaam vond.
Nauwelijks was dit gebeurt of ze zag Eva met twee grote spuiten op zich afkomen, waarvan ze er één terzijde legde.
Waarna ze met de andere spuit heel voorzicht de geopende plasbuis inging en, de spuit leeg spoot.
Toen de spuit leeg was en, was verwijderd werd heel voorzichtig de spreider verwijderd en, haar benen werden bevrijd.
Toen dat gebeurt was moest Carina zich op haar buik draaien.
Toen dat was gebeurt werd de leiband over haar rug gespannen en gesloten, net als de spreidstang tussen haar benen.
Nauwelijks lag Carina weer helemaal vast, of ze voelde dat Mariska haar billen uit elkaar trok en, Eva haar anus masseerde.
Terwijl Esther Carina nadat Eva ook hier de verdovende vloeistof had ingespoten en, dit was ingewerkt een luier omdeed en, aankleedde richtte Eva zich tot Elza.
Bij wie ook al de anus en, plasbuis verdoofd werden., waarna zoals de rest zag Elza tegen alle verwachtingen in toch ook bij haar de plasbuis als de anus totaal verdoofd werden.
Toen dat was gebeurt kreeg Elza een Abena abriform primium luier om.
Terwijl Josje zag dat ook Carina deze wel erg dikke luier had om gekregen aangezien Elza waarschijnlijk 2 en, Carina wel 3 liter vocht kon verliezen als ze door de verdovende prikken zo leeg zou lopen.
Door alle hectiek van vanavond was het toen Carina eindelijk klaar was al half 9 .
Wat ook betekende dat het bezoekuur eigenlijk al een halfuur voorbij was zodat alle ouders hun spullen pakten om naar huis te gaan.
Terwijl de vier meiden hun tanden poetsten en zich verder klaar maakten voor de nacht, wilde Ruud zich weer aankleedden om zo met ons naar huis te gaan.
Zitten op het bed en, zijn benen bungelend over de rand probeerde Ruud zijn spijkerbroek aan te trekken, wat door de nu wel erg dikke luier erg moeilijk ging.
Ondertussen kwam Eva nog even bij ons kijken.
Toen zij Ruud met zijn spijkerbroek bezig zag keek ze hem aan en, zei " jongeman stop daar maar mee!"
Op deze opmerking keek niet alleen Ruud verbaasd maar, ook ik en, Carina deden dat.
Nu richtte Eva zich tot zowel Ruud als Nicolaas en, mij en, zei dan.
"Mensen vooral omdat Ruud net als alle meiden die twee verdovende prikken heeft gehad, blijft ook hij de komende twee nachten hier ter observatie!"
"wij moeten absoluut zeker weten dat alles werkt zoals bedoeld".
"Dus dat er geen bijwerkingen optreden of andere schades zijn ontstaan".
Dat was duidelijke taal, niet alleen voor mij maar, ook voor Ruud zoals ik aan zijn gezicht zag.
Toen Ruud opmerkte dat hij geen andere kleren bij zich had dan wat hij nu aan had en, dus ook geen toilettas keek Esther ons aan en, maakte zij ons duidelijk dat ze hier altijd kleding en, toilettasje voor noodgevallen op voorraad hadden.
Nog voor Esther was uitgesproken kwam Mariska al binnen met een extra luier romper en, pyjama voor Ruud.
Nu kon Ruud zijn tanden poetsen en, toen dat gebeurt was verschoonde Esther zijn luier en, kleedde Ruud verder aan.
Toen dat zo ver was zei Esther dat het inmiddels negen uur geweest was en, het nu echt de hoogst tijd was.
Voor Ruud en de meiden om te gaan slapen en, voor ons om naar huis te gaan.
Nauwelijks waren alle ouders vertrokken of alle kinderen kregen de laatste medicatie waarna het licht uit en, de deur dicht ging.
Onderweg naar huis probeerde Nicolaas en, ik alles van vandaag op een rijtje te krijgen maar, vroegen we ons vooral af wat dit de komende tijd voor gevolgen zou hebben!
Laatst bewerkt:
luierdromer
Niet geschoten is altijd mis.
HOOFDSTUK 81 BLIJVENDE GEVOLGEN?
Nauwelijks waren de pillen ingenomen, nadat eerst alle tanden gepoetst waren en, de onderzoekjes als het meten van de lichaamstemperatuur en, de polsslag waren uitgevoerd.
Of Ruud merkte nu echt dat hij net als Josje en, Carina de controle over zijn blaas en, darmen compleet kwijt was, tenminste!
Deze langzaam minder werd.
Even later dacht Ruud dat hij moest plassen maar, merkte op het zelfde moment dat de urine inmiddels door de luier werd opgenomen en, geabsorbeerd.
Nu keek hij voor zover het weinige licht dat de kamer nog binnenkwam het toeliet om zich heen en, zag dat Carina inmiddels sliep terwijl Josje langzaam indommelde.
Dan richtte Ruud zijn blik op Elza en, Sofieke en, zag dat Elza ingeslapen was.
Toen hij zijn hoofd richting Sofieke draaide zag Ruud dat Sofieke net als Ruud klaar wakker was.
Nu vroeg hij of ook zij niet kon slapen.
Direct toen Sofieke dat bevestigde antwoorde Ruud fluisterend dat ook hij door alle ongewoonte van vandaag niet kon slapen.
Toen beide kort hun verhaal hadden gedaan bleek dat genoeg, want nu vielen ook Ruud en, Sofieke in slaap.
DE VOLGENDE OCHTEND
Toen de meisjes net als Ruud de volgende morgen wakker werden, merkten Carina en, Ruud dat de dikke nachtluier toch echt onbewust door zowel broer als zus gebruikt was.
Waar Carina afgelopen nacht vooral geplast had, merkte Ruud dat hij goed geplast maar, toch ook een beetje gepoept had.
Wat Ruud deed beseffen wat Carina de laatste tijd maar, zowel ik als Josje en, Sofieke al ons hele leven dagelijks moesten accepteren.
Geluk bij een ongelijk was nu wel dat al vrij snel Jaap en, Laura binnen kwamen en, zij direct begrepen hoe de vlag erbij hing.
Wat er voor zorgde dat beiden direct in actie kwamen, zodat alle vijf snel weer schoon waren en, toen ook deze ochtend bij iedereen de lichaamstemperatuur gemeten was mochten ze alle 5 van hun bed afkomen en, naar de speelzaal om samen met de andere jonge patiënten te ontbijten.
Eenmaal aan het ontbijt merkte vooral Josje dat zij het ergste achter de rug had en, langzaam begon op te knappen.
Terwijl ook Carina en, Elza lieten merken dat zij zich steeds ietsje beter voelden.
Wat Elza maar, ook Ruud en, Carina merkten en, het trio niet echt aanstond was het feit dat alle drie door de prikken van gisteren inmiddels echt volledig incontinent waren geworden.
Een gevoel wat het eerste uur na het opstaan nog wel meeviel, aangezien Carina iedere keer maar, kleine beetjes verloor.
Toch merkten zowel Carina als Ruud na verloop van tijd dat de luier steeds voller en, zwaarder werd.
Terwijl ze zagen dat hoewel Elza maar, vooral Josje nog niet volledig hersteld waren Josje maar, vooral Sofieke van tijd tot tijd bewust het toilet opzocht.
Terwijl tegen 10 uur ook Josje zei dat ze controle begon te krijgen en, nu voelde dat ze moest drukken en, ze dus op de po of de wc wilde.
Iets wat voor Sofieke inmiddels normaal begon te worden maar, bleef Josje dit bijzonder vinden.
Omdat er veel patiënten waren en, relatief weinig personeel was werd zowel Sofieke als Josje net als verschillende andere jongens en, meisjes in de speelkamer op de po gezet.
Nauwelijks gezeten liet Sofieke bewust een klein plasje lopen maar, zij vooral merkte dat ze moest poepen.
Toen de meiden klaar en, weer schoon waren hadden ze al snel weer een Tena Ultima om.
Waarna er tegen half elf wat te drinken was.
Terwijl Sofieke en, Josje beetje bij beetje zindelijk leken te worden, merkte Elza dat de gegeven prikken hun werk deden.
Want toen zij na een cappuccino en, een sapje net als Sofieke zat te kleuren merkte ze totaal niet dat ze plaste maar, even later wel dat Sofieke weg was.
Nauwelijks twee minuten later zag Elza net als Carina dat Sofieke van de wc afkwam.
Nu merkte niet alleen Elza maar, net zo goed Carina die inmiddels al weer nat werd dat nu juist zij jaloers werden op Josje en, Sofieke.
Toch probeerden beiden om dat niet te laten merken.
Niet naar Sofieke maar, al helemaal niet naar Josje, welke laatste met wat leeftijdsgenoten een spelletje ganzenbord speelde.
Ondanks alles was het voor de meiden en, Ruud het doorhadden 12 uur en, dus lunchtijd.
Niet alleen zorgde haar herstel voor een positief effect op het zindelijk worden van Josje maar, merkte ze nu ook dat haar eetlust weer terugkwam.
Terwijl het vervelende gevoel in haar buik steeds minder werd.
Iets wat ook Carina opviel, die door het verwijderen van haar keel amandelen merkte dat kauwen maar, vooral slikken moeite koste en, pijn deed.
Zodat zij na het nuttigen van vooral vloeibaar voedsel aan het eind van de lunch niet moeilijk deed toen het verplichte rustuur aangekondigd werd maar, zij nu zelfs graag naar bed wilde.
Voor een middagdutje.
Waar Josje en, Sofieke omdat ze niet konden slapen samen een boekje lazen maar, uiteindelijk toch heel ligt sliepen las Ruud een boek.
Toch waren ze na het rustuur allemaal goed uitgerust toen het rustuur voorbij was en, het bezoekuur begon.
Deze middag was ik samen met Mies en, Irma gekomen en, merkten we dat Elza en, Josje goed herstelden.
Iets anders wat ik zittende tussen Carina en, Ruud opmerkte was dat zowel Ruud als Carina als gevolg van de prikken in de anus als de penis of plasbuis intussen echt volledig incontinent waren.
Een gegeven wat beiden alles behalve prettig vonden, zoals ik duidelijk aan beide gezichten zag.
Zo vloog het bezoekuur voorbij, wat Esther die net aan haar avonddienst was begonnen ons kwam vertellen.
Waarna wij bijna direct aanstalten maakte om naar huis te gaan, echter precies op dat moment stapte dokter Eva binnen.
Waarop we weer gingen zitten.
Nu vertelde Eva dat het er naar uitzag dat de hele club vrijdag weer naar huis mocht.
Om daar terwijl ze Ruud Carina en, Elza aankeek aan toe te voegen, " jongelui waar Josje en, Sofieke ondanks alles de luiers die zij nu gebruiken
Genoeg is!"
Nu zweeg Eva even zodat wij de eerste zinnen konden verweken maar, dan vervolgde Eva, " betekend het voor Carina Ruud en, Elza toch dat zij overdag voorlopig een Tena ultima zullen moeten dragen".
"Daar mogen jullie er per dag 4 van gebruiken, wat weer betekend dat je elke drieën half uur kan verschonen".
Deze opmerking deed Carina en, Ruud diep zuchtten aangezien zowel Ruud als Carina mede door de beide prikken van gisteren wel begrepen dat ze ook een luier om moesten als ze volgende week weer naar school moesten.
Dan was het voor vanavond tijd om afscheid te nemen en, voor ons om naar huis te gaan en, voor de kinderen om tanden te poetsen wassen verschonen en, te gaan slapen.
EEN PAAR DAGEN LATER
Inmiddels was het vrijdag en, vertelde Eva bij de controle om 10 uur dat alle vijf na het rustuur en, het middagbezoekuur naar huis mochten.
Wat bij alle vijf voor opluchting zorgde.
Toen het die middag bezoekuur bijna teneinde liep kwamen Esther en, Mariska binnen met op een karretje voor Elza Carina en, Ruud een pak Tena Ultima voor overdag en, een pak Betterdrey voor de nacht.
Wat vooral was om de eerste dagen door te komen.
Nadat de kinderen dit in hun armen gedrukt hadden gekregen was het echt tijd om te vertrekken.
Eenmaal in de auto merkte ik direct aan Carina maar, ook aan Ruud dat zij zenuwachtig werden van de gedachte dat ze nu volledig incontinent waren.
Wat betekende dat ze als aanstaande maandag de school weer begon zij daar net als Josje Sofieke en, nu ook Elza geluierd naar school toe moesten.
Terwijl ze geen idee hadden hoe hun klasgenoten zouden reageren.
Nauwelijks waren de pillen ingenomen, nadat eerst alle tanden gepoetst waren en, de onderzoekjes als het meten van de lichaamstemperatuur en, de polsslag waren uitgevoerd.
Of Ruud merkte nu echt dat hij net als Josje en, Carina de controle over zijn blaas en, darmen compleet kwijt was, tenminste!
Deze langzaam minder werd.
Even later dacht Ruud dat hij moest plassen maar, merkte op het zelfde moment dat de urine inmiddels door de luier werd opgenomen en, geabsorbeerd.
Nu keek hij voor zover het weinige licht dat de kamer nog binnenkwam het toeliet om zich heen en, zag dat Carina inmiddels sliep terwijl Josje langzaam indommelde.
Dan richtte Ruud zijn blik op Elza en, Sofieke en, zag dat Elza ingeslapen was.
Toen hij zijn hoofd richting Sofieke draaide zag Ruud dat Sofieke net als Ruud klaar wakker was.
Nu vroeg hij of ook zij niet kon slapen.
Direct toen Sofieke dat bevestigde antwoorde Ruud fluisterend dat ook hij door alle ongewoonte van vandaag niet kon slapen.
Toen beide kort hun verhaal hadden gedaan bleek dat genoeg, want nu vielen ook Ruud en, Sofieke in slaap.
DE VOLGENDE OCHTEND
Toen de meisjes net als Ruud de volgende morgen wakker werden, merkten Carina en, Ruud dat de dikke nachtluier toch echt onbewust door zowel broer als zus gebruikt was.
Waar Carina afgelopen nacht vooral geplast had, merkte Ruud dat hij goed geplast maar, toch ook een beetje gepoept had.
Wat Ruud deed beseffen wat Carina de laatste tijd maar, zowel ik als Josje en, Sofieke al ons hele leven dagelijks moesten accepteren.
Geluk bij een ongelijk was nu wel dat al vrij snel Jaap en, Laura binnen kwamen en, zij direct begrepen hoe de vlag erbij hing.
Wat er voor zorgde dat beiden direct in actie kwamen, zodat alle vijf snel weer schoon waren en, toen ook deze ochtend bij iedereen de lichaamstemperatuur gemeten was mochten ze alle 5 van hun bed afkomen en, naar de speelzaal om samen met de andere jonge patiënten te ontbijten.
Eenmaal aan het ontbijt merkte vooral Josje dat zij het ergste achter de rug had en, langzaam begon op te knappen.
Terwijl ook Carina en, Elza lieten merken dat zij zich steeds ietsje beter voelden.
Wat Elza maar, ook Ruud en, Carina merkten en, het trio niet echt aanstond was het feit dat alle drie door de prikken van gisteren inmiddels echt volledig incontinent waren geworden.
Een gevoel wat het eerste uur na het opstaan nog wel meeviel, aangezien Carina iedere keer maar, kleine beetjes verloor.
Toch merkten zowel Carina als Ruud na verloop van tijd dat de luier steeds voller en, zwaarder werd.
Terwijl ze zagen dat hoewel Elza maar, vooral Josje nog niet volledig hersteld waren Josje maar, vooral Sofieke van tijd tot tijd bewust het toilet opzocht.
Terwijl tegen 10 uur ook Josje zei dat ze controle begon te krijgen en, nu voelde dat ze moest drukken en, ze dus op de po of de wc wilde.
Iets wat voor Sofieke inmiddels normaal begon te worden maar, bleef Josje dit bijzonder vinden.
Omdat er veel patiënten waren en, relatief weinig personeel was werd zowel Sofieke als Josje net als verschillende andere jongens en, meisjes in de speelkamer op de po gezet.
Nauwelijks gezeten liet Sofieke bewust een klein plasje lopen maar, zij vooral merkte dat ze moest poepen.
Toen de meiden klaar en, weer schoon waren hadden ze al snel weer een Tena Ultima om.
Waarna er tegen half elf wat te drinken was.
Terwijl Sofieke en, Josje beetje bij beetje zindelijk leken te worden, merkte Elza dat de gegeven prikken hun werk deden.
Want toen zij na een cappuccino en, een sapje net als Sofieke zat te kleuren merkte ze totaal niet dat ze plaste maar, even later wel dat Sofieke weg was.
Nauwelijks twee minuten later zag Elza net als Carina dat Sofieke van de wc afkwam.
Nu merkte niet alleen Elza maar, net zo goed Carina die inmiddels al weer nat werd dat nu juist zij jaloers werden op Josje en, Sofieke.
Toch probeerden beiden om dat niet te laten merken.
Niet naar Sofieke maar, al helemaal niet naar Josje, welke laatste met wat leeftijdsgenoten een spelletje ganzenbord speelde.
Ondanks alles was het voor de meiden en, Ruud het doorhadden 12 uur en, dus lunchtijd.
Niet alleen zorgde haar herstel voor een positief effect op het zindelijk worden van Josje maar, merkte ze nu ook dat haar eetlust weer terugkwam.
Terwijl het vervelende gevoel in haar buik steeds minder werd.
Iets wat ook Carina opviel, die door het verwijderen van haar keel amandelen merkte dat kauwen maar, vooral slikken moeite koste en, pijn deed.
Zodat zij na het nuttigen van vooral vloeibaar voedsel aan het eind van de lunch niet moeilijk deed toen het verplichte rustuur aangekondigd werd maar, zij nu zelfs graag naar bed wilde.
Voor een middagdutje.
Waar Josje en, Sofieke omdat ze niet konden slapen samen een boekje lazen maar, uiteindelijk toch heel ligt sliepen las Ruud een boek.
Toch waren ze na het rustuur allemaal goed uitgerust toen het rustuur voorbij was en, het bezoekuur begon.
Deze middag was ik samen met Mies en, Irma gekomen en, merkten we dat Elza en, Josje goed herstelden.
Iets anders wat ik zittende tussen Carina en, Ruud opmerkte was dat zowel Ruud als Carina als gevolg van de prikken in de anus als de penis of plasbuis intussen echt volledig incontinent waren.
Een gegeven wat beiden alles behalve prettig vonden, zoals ik duidelijk aan beide gezichten zag.
Zo vloog het bezoekuur voorbij, wat Esther die net aan haar avonddienst was begonnen ons kwam vertellen.
Waarna wij bijna direct aanstalten maakte om naar huis te gaan, echter precies op dat moment stapte dokter Eva binnen.
Waarop we weer gingen zitten.
Nu vertelde Eva dat het er naar uitzag dat de hele club vrijdag weer naar huis mocht.
Om daar terwijl ze Ruud Carina en, Elza aankeek aan toe te voegen, " jongelui waar Josje en, Sofieke ondanks alles de luiers die zij nu gebruiken
Genoeg is!"
Nu zweeg Eva even zodat wij de eerste zinnen konden verweken maar, dan vervolgde Eva, " betekend het voor Carina Ruud en, Elza toch dat zij overdag voorlopig een Tena ultima zullen moeten dragen".
"Daar mogen jullie er per dag 4 van gebruiken, wat weer betekend dat je elke drieën half uur kan verschonen".
Deze opmerking deed Carina en, Ruud diep zuchtten aangezien zowel Ruud als Carina mede door de beide prikken van gisteren wel begrepen dat ze ook een luier om moesten als ze volgende week weer naar school moesten.
Dan was het voor vanavond tijd om afscheid te nemen en, voor ons om naar huis te gaan en, voor de kinderen om tanden te poetsen wassen verschonen en, te gaan slapen.
EEN PAAR DAGEN LATER
Inmiddels was het vrijdag en, vertelde Eva bij de controle om 10 uur dat alle vijf na het rustuur en, het middagbezoekuur naar huis mochten.
Wat bij alle vijf voor opluchting zorgde.
Toen het die middag bezoekuur bijna teneinde liep kwamen Esther en, Mariska binnen met op een karretje voor Elza Carina en, Ruud een pak Tena Ultima voor overdag en, een pak Betterdrey voor de nacht.
Wat vooral was om de eerste dagen door te komen.
Nadat de kinderen dit in hun armen gedrukt hadden gekregen was het echt tijd om te vertrekken.
Eenmaal in de auto merkte ik direct aan Carina maar, ook aan Ruud dat zij zenuwachtig werden van de gedachte dat ze nu volledig incontinent waren.
Wat betekende dat ze als aanstaande maandag de school weer begon zij daar net als Josje Sofieke en, nu ook Elza geluierd naar school toe moesten.
Terwijl ze geen idee hadden hoe hun klasgenoten zouden reageren.
Laatst bewerkt:
luierdromer
Niet geschoten is altijd mis.
HOOFDSTUK 82 WEER THUIS
Uiteindelijk verliep het herstel van alle meiden zoals verwacht.
Zodat toen vrijdag tegen half 11 nadat Eva alle meiden en, Ruud had gecheckt iedereen naar huis mocht.
Dit ondanks dat Carina Elza en, Ruud alle drie inmiddels volledig incontinent waren geworden.
Toen Eva afscheid kwam nemen had ze dan ook voor alle drie een pak Tena Ultima voor overdag en, een pak Betterdrey luiers voor de nacht.
Terwijl ze de pakken luiers voor de kinderen aan de ouders overhandigde vertelde ze dat er een recept met een looptijd van voorlopig anderhalf jaar naar de apotheek was gestuurd.
Dit voor zowel de luiers als de bijbehorende medicatie.
NU zag ik terwijl ik de kinderen aankeek dat Ruud Carina en, zelfs Elza het verhaal begrepen hadden en, alle drie best schrokken van de lange werking van de gegeven prikken.
Nog erger zagen we hen schrikken toen Eva vertelde dat hier ook tweemaal daags een zetpil bij kwam.
Daarnaast kregen Marjan en, ik ook de verplichting om het drietal iedere ochtend en, avond voor het inbrengen van de zetpil te temperaturen.
De uitslag moesten we ook iedere keer noteren en, na een week mailen aan Eva.
Wat we ook direct beloofden.
Dan pakten de meiden en, Ruud hun bagage en, op Sofieke en, Josje na de noodzakelijke luiers.
Waarna we even later met de lift naar beneden gingen en, in de parkeergarage naar de auto.
Gelukkig was het maar, een kort ritje naar huis.
Thuisgekomen werd eerst de bagage inclusief alle luiers direct opgeruimd.
Toen dat was gebeurd was het tijd voor koffie thee of cappuccino.
Toen dat op was pakten Marjan Elza Victor en, Sofieke hun jassen en bagage om naar huis te gaan.
Dit zo zag ik deed Marjan naar naar Victor kijken.
Op dat moment werd het voor een kort moment heel stil, waarin zo begreep ik werd nagedacht.
Gelukkig was dat van korte duur en, viel al snel de beslissing dat Elza met Sofieke mee zou gaan en, merkte ik dat Victor dat prima vond.
Bovendien begreep ik dat Elza als zij maandag nog bij Sofieke zou zijn, voor de zwemles wel een zwemluier van Sofieke zou krijgen.
Dan vertrokken Marjan Victor en, de kinderen maar, nauwelijks waren zij weg of er klonk gehuil van boven.
Hierop liepen Ruud Carina en, ik samen naar boven, waar we bij binnenkomst zagen dat Victoria en, Alberto wakker waren geworden.
Op het moment dat Carina Victoria en, Ruud Alberto losmaakten en, optilde dat er zowel tussen Alberto en, Pieter als tussen Victoria en, Albertine al kleine verschilletjes ontstonden.
Ondanks dat de jongens als de meisjes als twee druppelswater op elkaar leken.
Dat begreep ik tenminste toen ze met Victoria en, Alberto beneden kwamen.
Nu moesten Nicolaas en, ik direct bekennen dat dit ons de afgelopen dagen ook al was opgevallen.
Waar Nicolaas direct aan toevoegde dat we wel goed moesten kijken omdat ook de kleine verschillen nog pril waren en, deze vooral in gezichtsuitdrukkingen als lachen of het bewegen van de handjes en, vingertjes zaten.
Ondertussen waren we allemaal beneden, waar we al snel alle vier een baby zaten te voeden.
Toen dat achter de rug was en, de baby's na een boertje in de box lagen was het tegen half 1lunchtijd.
Nadat deze was afgesloten en, ik bij het opstaan naar de box keek zag ik dat alle vier lagen te slapen.
Toen ik dat had gezien merkte ik pas dat de tafel leeg was en, Carina en, Ruud in de keuken de afwas deden.
Wat me hierbij wel opviel was dat de lucht om hen heen er toch niet frisser op werd, terwijl Carina en, Ruud ondertussen moppen tapte maar, niet op de muffe lucht reageerden.
Ook niet toen ik vroeg wie er tijdens de afwas gedrukt had.
Dat deed mij direct beseffen dat ze beide niets hadden gemerkt van het drukken.
Dit was iets wat mij zelf ook wel was overkomen en, soms nog wel eens en, ik dat dan pas doorhad als vroeger studenten en, tegenwoordig collega's of Nicolaas me daarop aanspraken.
Nu merkte ik dat er nog steeds geen antwoord op mijn vraag kwam.
De gezichtsuitdrukkingen van zowel zoon al dochterlief logen niet.
Hieruit begreep ik dat ze allebei nat waren en, dat vooral Ruud gedrukt had.
Toch liet ik beiden eerst de afwas afmaken maar, toen Ruud vervolgens zijn jas wilde pakken om naar vrienden te gaan hield ik hem tegen.
Keek hem aan en, zei " Ruud voor je naar buiten gaat ga ik je eerst verschonen!
Nu keek hij me aan en, kon niet anders dan toegeven dat hij nat was.
Terwijl Ruud inmiddels op het punt stond om de trap op te lopen keek ik Carina aan.
Die ook al niet wilde toegeven dat ze verschoond moest worden, laat staan dat zij zowat in slaap viel.
Toch werkte mijn moederinstinct nog altijd perfect, zodat uiteindelijk zowel Carina als Ruud mij naar boven volgde om zich te laten verzorgen.
Boven gekomen ging Ruud direct op de commode liggen.
Op het moment dat ik zijn broek uit en, zijn romper open had, zag ik met mijn jarenlange ervaring dat de luier van Ruud totaal verzadigd was.
Ook zag ik toen ik zijn luier opende dat Ruud weldegelijk gedrukt had maar, wel zo weinig dat ik best begreep dat hij het niet door had.
Toch merkte ik wel zijn opluchting toen ik de vieze luier verwijderd had en, zijn billen anus schaamstreek inclusief penis waste.
Op het moment dat dit was gebeurt pakte ik in plaats van een Tena maxi een Betterdrey luier.
Hieruit begreep Ruud dat wij wilden dat hij nu een middagdutje zou doen.
Iets wat hij tot mijn opluchting zonder morren accepteerde.
Hierdoor had hij al snel de dikke betterdreyluier en kleedde ik Ruud verder aan.
Toen dat gebeurt was bracht ik hem direct naar bed.
Terug in de babykamer hielp ik Carina op de commode, waarna ik bij het uitkleden merkte dat mijn mijn dochter een behoorlijke bruine luier had.
Toch was ook zij tot ons beider opluchting snel weer schoon maar, terwijl ik haar verzorgde merkte ik dat Carina geleidelijk in de peutermodus schoot.
Dat deed mij direct een grote speen pakken en, in haar mond stoppen, wat zij zonder morren accepteerde.
Toen Carina de betterdrey met inleg omhad en, verder was aangekleed besloot ik haar in het ledikantje re leggen.
Nauwelijks had ik haar in de trappelzak gelegd deze gesloten en, het hekje dicht of beneden ging de bel!
JOSJE KOMT LOGEREN.
Dat deed mij snel het licht uitdoen, om dan snel naar beneden te lopen en, de voordeur te openen.
Nauwelijks had ik de deur open of ik zag dat Mies met Josje voor de deur stond.
Nog voor ik goedendag kon zeggen opende Mies het gesprek en, vertelde dat zij en, Eric halsoverkop weg moesten.
Dan keek Mies mij aan en, zuchtte " Tamara, zo vlak na haar ziekenhuisopname durven we het niet aan om Josje nu alleen te laten".
"Dus is onze vraag of Josje tenminste tot en, met zondag bij jullie mag logeren?"
Over deze vraag hoefde ik niet eens na te denken en, antwoordde dus direct.
" Mies maak je geen zorgen, Josje kan nu direct en, zolang als nodig bij ons logeren".
Direct zag ik de opluchting bij zowel moeder als dochter, die elkaar nog een dikke knuffel gaven.
Hierna overhandigde Mies mij een tasje met de medicatie van Josje, om dan te vertrekken.
Terwijl ik met Josje naar binnen ging.
Direct miste Josje Carina.
Toen ik haar vertelde dat Carina en middagdutje deed zag ik direct de grote ogen van verbazing bij Josje.
Nauwelijks van verbazing bekomen vroeg ik haar, "Josje wil jij nu ook een middagdutje doen?"
Even zag ik Josje aarzelen, helemaal toen ze had gezien dat Carina in het ledikantje lag en, de peuterrol had aangenomen.
Ondanks dat bleek mij al snel dat Josje deze vrijdagmiddag wel zin had in een middagdutje.
Vooral omdat ze merkte dat ze nauwelijks ontslagen uit het ziekenhuis wel voelde dat ze alles behalve volledig hersteld was.
Nu maakte ik Josje duidelijk dat ze op de commode moest gaan liggen zodat ik haar tena luier kon omwisselen voor een betterdrey.
Een vraag waar Josje direct aan voldeed, tenminste?
Na even aarzelen ging ze inderdaad liggen en, kon ik haar broek openen.
Welke direct werd gevolgd door haar romper, waarna ik direct de vervagende groene streep zag.
Na het openen van de luier zag ik dat die volledig verzadigd was maar, ook dat Josje alleen had geplast.
Dan wipte Josje omhoog zodat ik de natte luier onder haar weg kon trekken maar, ook de betterdrey onder haar kon leggen.
Toen ik nadat Josje weer plat lag de talkpoeder wilde uitstrooien ging Josje plotseling zitten!
Haar verbaasd aankijkend vroeg ik, "hé Josje wat is er aan de hand?"
Nu keek ze me aan en, brabbelde, "Tamala ikke moe poepie doe".
Na deze opmerking die me nog steeds verbaasde, hielp Josje direct omhoog.
Echter in plaats van haar naar de wc in de badkamer te helpen pakte ik het grote kinderpotje uit de commodekast en, zette deze naast de commode.
Hierna hielp ik Josje van de commode en, zette haar op het potje.
Toen Josje zat zag ik tot mijn verbazing dat Josje bewust ontspande en, zij haar ontlasting bewust in het potje liet lopen.
Dit was iets wat mij wat Josje betreft niet alleen verbaasde maar, wat mij ook jaloers maakte, ja zelfs heel even deed blozen.
Die meiden van Thea mochten trots zijn!
Ondertussen was Josje klaar en, wilde zij nadat ik haar omhoog geholpen had wc papier pakken om haar billen af te vegen.
Toen ik haar hand naar de closetrol zag gaan gaf ik Josje een beste tik op haar vingers en, zei " nee Josje dat doet tante Tamara voor jou".
Nu had ik al snel haar anus en, billen weer schoon en, kwam Josje weer op de commode liggen.
Hierbij lande zij direct op de betterdrey nachtluier met inleg, welke ik na haar billen en, schaamstreek te hebben voorzien van een laagje talkpoeder tussen haar benen door omhoog trok tot net onder haar navel.
Om deze dan strak te trekken en. dicht te plakken.
Tot slot kreeg Josje nog een onesie aan en, hielp ik Josje dan van de commode af en, in het ledikantje.
Even later lag Josje in de trappelzak en, sliep al nog voor ik het hekje dicht had en, het licht uit kon doen.
Direct hierna liep ik naar beneden om aan de voorbereiding van het avondeten te beginnen.
Een klus die mij vandaag extra werk bezorgde aangezien nu alles voor Josje en, Carina moest pureren.
Op het moment dat ik hier mee bezig was kwam Ruud binnen om een sapje uit de koelkast te pakken.
Waarna hij aan de keukentafel kwam zitten en, mij nauwelijks gezeten weer een paar goeie vragen stelde.
Uiteindelijk verliep het herstel van alle meiden zoals verwacht.
Zodat toen vrijdag tegen half 11 nadat Eva alle meiden en, Ruud had gecheckt iedereen naar huis mocht.
Dit ondanks dat Carina Elza en, Ruud alle drie inmiddels volledig incontinent waren geworden.
Toen Eva afscheid kwam nemen had ze dan ook voor alle drie een pak Tena Ultima voor overdag en, een pak Betterdrey luiers voor de nacht.
Terwijl ze de pakken luiers voor de kinderen aan de ouders overhandigde vertelde ze dat er een recept met een looptijd van voorlopig anderhalf jaar naar de apotheek was gestuurd.
Dit voor zowel de luiers als de bijbehorende medicatie.
NU zag ik terwijl ik de kinderen aankeek dat Ruud Carina en, zelfs Elza het verhaal begrepen hadden en, alle drie best schrokken van de lange werking van de gegeven prikken.
Nog erger zagen we hen schrikken toen Eva vertelde dat hier ook tweemaal daags een zetpil bij kwam.
Daarnaast kregen Marjan en, ik ook de verplichting om het drietal iedere ochtend en, avond voor het inbrengen van de zetpil te temperaturen.
De uitslag moesten we ook iedere keer noteren en, na een week mailen aan Eva.
Wat we ook direct beloofden.
Dan pakten de meiden en, Ruud hun bagage en, op Sofieke en, Josje na de noodzakelijke luiers.
Waarna we even later met de lift naar beneden gingen en, in de parkeergarage naar de auto.
Gelukkig was het maar, een kort ritje naar huis.
Thuisgekomen werd eerst de bagage inclusief alle luiers direct opgeruimd.
Toen dat was gebeurd was het tijd voor koffie thee of cappuccino.
Toen dat op was pakten Marjan Elza Victor en, Sofieke hun jassen en bagage om naar huis te gaan.
Dit zo zag ik deed Marjan naar naar Victor kijken.
Op dat moment werd het voor een kort moment heel stil, waarin zo begreep ik werd nagedacht.
Gelukkig was dat van korte duur en, viel al snel de beslissing dat Elza met Sofieke mee zou gaan en, merkte ik dat Victor dat prima vond.
Bovendien begreep ik dat Elza als zij maandag nog bij Sofieke zou zijn, voor de zwemles wel een zwemluier van Sofieke zou krijgen.
Dan vertrokken Marjan Victor en, de kinderen maar, nauwelijks waren zij weg of er klonk gehuil van boven.
Hierop liepen Ruud Carina en, ik samen naar boven, waar we bij binnenkomst zagen dat Victoria en, Alberto wakker waren geworden.
Op het moment dat Carina Victoria en, Ruud Alberto losmaakten en, optilde dat er zowel tussen Alberto en, Pieter als tussen Victoria en, Albertine al kleine verschilletjes ontstonden.
Ondanks dat de jongens als de meisjes als twee druppelswater op elkaar leken.
Dat begreep ik tenminste toen ze met Victoria en, Alberto beneden kwamen.
Nu moesten Nicolaas en, ik direct bekennen dat dit ons de afgelopen dagen ook al was opgevallen.
Waar Nicolaas direct aan toevoegde dat we wel goed moesten kijken omdat ook de kleine verschillen nog pril waren en, deze vooral in gezichtsuitdrukkingen als lachen of het bewegen van de handjes en, vingertjes zaten.
Ondertussen waren we allemaal beneden, waar we al snel alle vier een baby zaten te voeden.
Toen dat achter de rug was en, de baby's na een boertje in de box lagen was het tegen half 1lunchtijd.
Nadat deze was afgesloten en, ik bij het opstaan naar de box keek zag ik dat alle vier lagen te slapen.
Toen ik dat had gezien merkte ik pas dat de tafel leeg was en, Carina en, Ruud in de keuken de afwas deden.
Wat me hierbij wel opviel was dat de lucht om hen heen er toch niet frisser op werd, terwijl Carina en, Ruud ondertussen moppen tapte maar, niet op de muffe lucht reageerden.
Ook niet toen ik vroeg wie er tijdens de afwas gedrukt had.
Dat deed mij direct beseffen dat ze beide niets hadden gemerkt van het drukken.
Dit was iets wat mij zelf ook wel was overkomen en, soms nog wel eens en, ik dat dan pas doorhad als vroeger studenten en, tegenwoordig collega's of Nicolaas me daarop aanspraken.
Nu merkte ik dat er nog steeds geen antwoord op mijn vraag kwam.
De gezichtsuitdrukkingen van zowel zoon al dochterlief logen niet.
Hieruit begreep ik dat ze allebei nat waren en, dat vooral Ruud gedrukt had.
Toch liet ik beiden eerst de afwas afmaken maar, toen Ruud vervolgens zijn jas wilde pakken om naar vrienden te gaan hield ik hem tegen.
Keek hem aan en, zei " Ruud voor je naar buiten gaat ga ik je eerst verschonen!
Nu keek hij me aan en, kon niet anders dan toegeven dat hij nat was.
Terwijl Ruud inmiddels op het punt stond om de trap op te lopen keek ik Carina aan.
Die ook al niet wilde toegeven dat ze verschoond moest worden, laat staan dat zij zowat in slaap viel.
Toch werkte mijn moederinstinct nog altijd perfect, zodat uiteindelijk zowel Carina als Ruud mij naar boven volgde om zich te laten verzorgen.
Boven gekomen ging Ruud direct op de commode liggen.
Op het moment dat ik zijn broek uit en, zijn romper open had, zag ik met mijn jarenlange ervaring dat de luier van Ruud totaal verzadigd was.
Ook zag ik toen ik zijn luier opende dat Ruud weldegelijk gedrukt had maar, wel zo weinig dat ik best begreep dat hij het niet door had.
Toch merkte ik wel zijn opluchting toen ik de vieze luier verwijderd had en, zijn billen anus schaamstreek inclusief penis waste.
Op het moment dat dit was gebeurt pakte ik in plaats van een Tena maxi een Betterdrey luier.
Hieruit begreep Ruud dat wij wilden dat hij nu een middagdutje zou doen.
Iets wat hij tot mijn opluchting zonder morren accepteerde.
Hierdoor had hij al snel de dikke betterdreyluier en kleedde ik Ruud verder aan.
Toen dat gebeurt was bracht ik hem direct naar bed.
Terug in de babykamer hielp ik Carina op de commode, waarna ik bij het uitkleden merkte dat mijn mijn dochter een behoorlijke bruine luier had.
Toch was ook zij tot ons beider opluchting snel weer schoon maar, terwijl ik haar verzorgde merkte ik dat Carina geleidelijk in de peutermodus schoot.
Dat deed mij direct een grote speen pakken en, in haar mond stoppen, wat zij zonder morren accepteerde.
Toen Carina de betterdrey met inleg omhad en, verder was aangekleed besloot ik haar in het ledikantje re leggen.
Nauwelijks had ik haar in de trappelzak gelegd deze gesloten en, het hekje dicht of beneden ging de bel!
JOSJE KOMT LOGEREN.
Dat deed mij snel het licht uitdoen, om dan snel naar beneden te lopen en, de voordeur te openen.
Nauwelijks had ik de deur open of ik zag dat Mies met Josje voor de deur stond.
Nog voor ik goedendag kon zeggen opende Mies het gesprek en, vertelde dat zij en, Eric halsoverkop weg moesten.
Dan keek Mies mij aan en, zuchtte " Tamara, zo vlak na haar ziekenhuisopname durven we het niet aan om Josje nu alleen te laten".
"Dus is onze vraag of Josje tenminste tot en, met zondag bij jullie mag logeren?"
Over deze vraag hoefde ik niet eens na te denken en, antwoordde dus direct.
" Mies maak je geen zorgen, Josje kan nu direct en, zolang als nodig bij ons logeren".
Direct zag ik de opluchting bij zowel moeder als dochter, die elkaar nog een dikke knuffel gaven.
Hierna overhandigde Mies mij een tasje met de medicatie van Josje, om dan te vertrekken.
Terwijl ik met Josje naar binnen ging.
Direct miste Josje Carina.
Toen ik haar vertelde dat Carina en middagdutje deed zag ik direct de grote ogen van verbazing bij Josje.
Nauwelijks van verbazing bekomen vroeg ik haar, "Josje wil jij nu ook een middagdutje doen?"
Even zag ik Josje aarzelen, helemaal toen ze had gezien dat Carina in het ledikantje lag en, de peuterrol had aangenomen.
Ondanks dat bleek mij al snel dat Josje deze vrijdagmiddag wel zin had in een middagdutje.
Vooral omdat ze merkte dat ze nauwelijks ontslagen uit het ziekenhuis wel voelde dat ze alles behalve volledig hersteld was.
Nu maakte ik Josje duidelijk dat ze op de commode moest gaan liggen zodat ik haar tena luier kon omwisselen voor een betterdrey.
Een vraag waar Josje direct aan voldeed, tenminste?
Na even aarzelen ging ze inderdaad liggen en, kon ik haar broek openen.
Welke direct werd gevolgd door haar romper, waarna ik direct de vervagende groene streep zag.
Na het openen van de luier zag ik dat die volledig verzadigd was maar, ook dat Josje alleen had geplast.
Dan wipte Josje omhoog zodat ik de natte luier onder haar weg kon trekken maar, ook de betterdrey onder haar kon leggen.
Toen ik nadat Josje weer plat lag de talkpoeder wilde uitstrooien ging Josje plotseling zitten!
Haar verbaasd aankijkend vroeg ik, "hé Josje wat is er aan de hand?"
Nu keek ze me aan en, brabbelde, "Tamala ikke moe poepie doe".
Na deze opmerking die me nog steeds verbaasde, hielp Josje direct omhoog.
Echter in plaats van haar naar de wc in de badkamer te helpen pakte ik het grote kinderpotje uit de commodekast en, zette deze naast de commode.
Hierna hielp ik Josje van de commode en, zette haar op het potje.
Toen Josje zat zag ik tot mijn verbazing dat Josje bewust ontspande en, zij haar ontlasting bewust in het potje liet lopen.
Dit was iets wat mij wat Josje betreft niet alleen verbaasde maar, wat mij ook jaloers maakte, ja zelfs heel even deed blozen.
Die meiden van Thea mochten trots zijn!
Ondertussen was Josje klaar en, wilde zij nadat ik haar omhoog geholpen had wc papier pakken om haar billen af te vegen.
Toen ik haar hand naar de closetrol zag gaan gaf ik Josje een beste tik op haar vingers en, zei " nee Josje dat doet tante Tamara voor jou".
Nu had ik al snel haar anus en, billen weer schoon en, kwam Josje weer op de commode liggen.
Hierbij lande zij direct op de betterdrey nachtluier met inleg, welke ik na haar billen en, schaamstreek te hebben voorzien van een laagje talkpoeder tussen haar benen door omhoog trok tot net onder haar navel.
Om deze dan strak te trekken en. dicht te plakken.
Tot slot kreeg Josje nog een onesie aan en, hielp ik Josje dan van de commode af en, in het ledikantje.
Even later lag Josje in de trappelzak en, sliep al nog voor ik het hekje dicht had en, het licht uit kon doen.
Direct hierna liep ik naar beneden om aan de voorbereiding van het avondeten te beginnen.
Een klus die mij vandaag extra werk bezorgde aangezien nu alles voor Josje en, Carina moest pureren.
Op het moment dat ik hier mee bezig was kwam Ruud binnen om een sapje uit de koelkast te pakken.
Waarna hij aan de keukentafel kwam zitten en, mij nauwelijks gezeten weer een paar goeie vragen stelde.
Laatst bewerkt:
luierdromer
Niet geschoten is altijd mis.
HOOFDSTUK 83
Zo was ik best een tijd met Ruud in gesprek, totdat tegen half 4 de babyfoon geluid maakte.
Dat deed me onmiddellijk het gesprek voor nu staken, en naar boven lopen.
Onderweg naar boven wist ik totaal niet of het Carina Josje of toch een kleintje was.
Bovengekomen merkte dat zowel Carina als Josje, maar ook Albertine, en Victoria wakker waren.
Dat merkende besloot ik boven gekomen om eerst Albertine, en Victoria uit hun bedjes zou halen, verschonen, en voeden.
Pas als dat gebeurt zou zijn zou ik samen met Ruud Carina, en Josje uit hun bedjes halen, en verzorgen.
Boven gekomen liet de vierling zich allemaal horen.
Toen we de twee grote baby's totaal negeerden, maar Victoria , en Albertine op de arm namen lieten Josje, en Carina duidelijk merken dat ook zij eruit wilden.
Toch liepen wij met Victoria, en Albertine de trap af om hen beneden te voeden.
Nauwelijks met Victoria op de bank gezeten pakte Ruud het flesje uit de flessenwarmer zette dat op de salontafel, om dan uiterst voorzichtig Albertine uit de box te pakken.
Met Albertine op zijn arm naar de bank te lopen, en te gaan zitten.
Eenmaal gezeten pakte Ruud de op de salontafel staande fles, en begon Albertine te voeden.
Ondertussen vertelde ik Ruud over het peutergedrag van Carina, en Josje.
Door dit verhaal zag ik bij Ruud een grote glimlach op zijn gezicht verschijnen, helemaal toen ik op zijn vraag om na de vierling hij ook Carina, en Josje mocht verschonen voeden, en een peuterpapje mocht voeren ja zei!
Dit alles had wel tot gevolg dat toen de vierling allemaal waren gevoed, en tegen 4 uur weer in hun bedjes lagen ik merkte dat wij eerst zelf moesten verschonen.
Dus keek ik Ruud aan, en zei "Ruud voor wij de twee peuters uit hun bedje halen gaan we eerst onze eigen luier verschonen".
Ruud aankijkend ging ik door, "want zo te merken heb niet alleen ik, maar heb ook jij je luier vol?"
HET PEUTERWEEKEND VAN JOSJE EN CARINA
Zoals verwacht antwoordde Ruud met een, " ja mama ik heb het inderdaad aan een schone luier toe".
Op deze opmerking kwam ik direct in actie, waarbij ik merkte dat hij ook nu echt nat was, en, zelfs weer een heel klein beetje gepoept had.
Toch was hij snel verschoond, en toen ook ik weer schoon was haalde hij Alberto, en ik Pieter uit hun bedje.
Waarna het ook nu voorzichtig naar beneden ging, waar we in plaats van hen direct te voeden beide jongens in de box legden.
Terwijl de jongens in de box lagen haalde ik de twee flesjes uit de koelkast, en zette de eerste daarvan in de flesverwarmer.
Toen de eerste fles klaar was pakte Ruud deze op liep naar de bank, terwijl ik Alberto uit de box haalde, en op Ruud zijn schoot legde.
Waarna ik de opgewarmde fles uit de verwarmer pakte, en aan Ruud gaf, die de speen direct in het geopende mondje van Alberto stopte, en die direct begon te drinken.
Ondertussen had ik de fles voor Pieter in de opwarmer geplaatst.
Toen die warm was haalde ik de fles uit de verwarmer, en Pieter uit de box, eenmaal op de bank met Pieter opschoot, en de speen in zijn mondje begon ook hij direct gulzig te drinken.
Waardoor beide flesjes ook nu snel leeg waren, iets anders was dat toen Pieter vervolgens een boertje liet hij ook een poepie deed.
Dat was op zich niets bijzonders, en gebeurde wel eens vaker, iets wat mij wel verbaasde was dat toen Pieter op Ruud zijn schoot liggend een poepie deed, dit voor Ruud het teken was om ook onbewust een poepie te doen.
Gezien het moment dacht ik dat Ruud het deze keer bewust deed, toch merkte ik dat Ruud wel had gemerkt dat Pieter poepte, maar door de warmte, en lucht van de poep van zijn broertje niet merkte hoe zijn eigen luier zich vulde met poep.
In plaats daarvan keek Ruud naar mij, en vroeg mij of ik samen met Pieter gedrukt had.
Bewust gaf ik op deze vraag geen antwoord, Ruud zou het vanzelf merken!
Inderdaad zag, en hoorde ik toen hij even later opstond dat hij mompelde, "bah ik heb zelf gedrukt".
Direct hierna wilden we de vierling weer naar boven brengen, en Carina, en Josje uit hun bedje halen om te voeden, en een warme hap te geven.
Om toen ik het eerste potje pakte te merken dat Albertine, en Pieter me aankeken.
Terugkijkend dacht ik te begrijpen dat beide baby's nog niet genoeg hadden gehad.
Dat deed me even diep na denken wat ik nu moest doen, uiteindelijk pakte ik één van de kleinere potjes Olvarit, en zette deze in de magnetron.
Een van de kleinere potjes die we in de reclame alvast hadden ingeslagen.
Omdat het de eerste keer was begon ik heel voorzichtig met de helft van een potje pompoen kip, en pasta.
Al snel merkte ik tot mijn verbazing dat dit bij zowel Pieter als Albertine snel dat ook al hadden beide aan de helft genoeg het hapje na krap anderhalve maand met smaak, en rap naar binnen verdween.
Toen het hapje op was, en beiden opnieuw verschoond waren besloot ik om na Ruud te hebben verschoond te kijken of ook Alberto, en Victoria al een hapje wilden hebben.
Ook nu wilde Ruud me helpen, maar voor het zo ver was keek ik hem aan, en vroeg dan " Ruud het is bijna half 5 wil jij Carina, en Josje uit bed halen, verschonen, en zo dadelijk rond 5 uur eten geven?"
"Dan kunnen de meisjes na het eten rond 6 uur in bad, en liggen ze om 7 uur weer in hun ledikantje".
Na een bevestigend antwoord verdween Ruud naar boven om zijn zus, en Josje wakker te maken, en merkte ik dat ook Alberto, en Victoria een half potje leeg aten.
Bovengekomen, en de deur van de peuterkamer geopend zag Ruud dat zijn zus, en Josje langzaam wakker werden.
Toen ze echt wakker waren opende Ruud één voor één voorzichtig de hekjes van de ledikantjes.
Waarna hij eerst Josje losmaakte, en uit de trappelzak hielp om dan direct hetzelfde bij Carina te doen.
Hierbij merkte Ruud net als ik toen ik kwam kijken hoe het ging dat Carina geplast, maar vooral gedrukt had, en dus nodig verschoond moest worden.
Tot Ruud zijn verbazing merkte Ruud dat zijn zus netjes op de commode ging liggen, en hij haar kon verschonen.
Terwijl Ruud zijn zus verzorgde keek ik Josje aan, en vroeg dan " nou kleintje hoe staat het met jou pampertje?"
Dan keek Josje me aan, maar reageerde niet als een incontinente tiener, maar vooral als een peutertje welke geleerd wordt zindelijk te worden.
" Josje hep natte luie, maa wil poepie doe!"
Hierop pakte ik direct het grote kinderpotje, en zag Josje knikken.
Ondanks dat ik twijfelde hielp ik Josje van haar natte luier af, en zag direct dat Josje inderdaad nat was.
Toen ik de Betterdrey opende zag ik dat er geen poep in zat, wat er voor zorgde dat ik Josje geloofde.
Dus hielp ik haar omhoog, van de commode af en, zette haar op het potje.
Nauwelijks zat Josje op het potje, of ik merkte dat ze tot drie telde , dan bewust haar sluizen opende zodat zij bewust zat te drukken.
Wat duidelijk voor opluchting zorgde.
Eenmaal klaar hielp ik haar omhoog om haar dan schoon te maken, wat best wat werk was.
Terwijl ik Josje aan het wassen was merkte ik dat zij direct weer in de peuterrol zat, maar mij eerst nog eens vertelde hoe zij zoals Sofieke de uitdaging van Elza had opgepakt!
"Daarna was de opmerking van Anneke, en Christa toen zij Josje daarna zagen kijken uitdaging genoeg voor mij om het te proberen".
Dan keek Josje mij aan, en zei "Tamara puur toevallig voelde ik alsof dat zo moest zijn druk op mijn darmen".
Nu zweeg Josje terwijl ik knikte dat ik haar begreep.
Ondertussen was Josje klaar, terwijl Ruud op het zelfde moment Carina verschoond had.
Hierna ging het naar beneden, waar we de peuters in de box zetten.
Eenmaal in de box begonnen beide meisjes direct te spelen, terwijl Ruud twee flesjes melk klaar zette, en ik voor beide peuters een fruithapje bereide.
Toch gaf ik het nog niet, maar begon eerst aan het bereiden van het avond eten.
Op het moment dat de aardappels geschild waren, gewassen waren, ik deze wilde gaan koken keek ik eerst Ruud aan.
Direct maakte hij mij duidelijk dat ook hij het aan een verschoning toe had.
Hierop zette ik de aardappels weer uit en, liep met Ruud naar boven om hem te verschonen.
Iets wat zo merkte ik snel hoognodig was, zoals ik merkte toen Ruud was gaan liggen, en ik na zijn broek zijn romper geopend had.
Terwijl ik zijn luier geopend had merkte ik ook dat de prikken die Ruud had gehad werkten, want net als Carina, en Elza was me duidelijk dat Ruud niets merkte toen de urine naar buiten liep.
Pas toen ik hem vroeg om op zijn zij te gaan liggen, met zijn billen naar mij toe begreep hij wat er was gebeurt.
Al snel was hij vrij grondig gewassen, en deed ik hem een schone luier om, en kleedde Ruud verder aan.
Toen ik nadat dit was gebeurt op de klok keek zag ik dat het bijna 5 uur was.
Nu ging het na de rommel te hebben opgeruimd naar beneden, en naar de keuken.
Om verder te gaan met het bereiden van de warme hap van vanavond.
Terwijl ik daar mee bezig was besefte ik me dat Josje net als Carina voor het avondeten nog een fles moesten hebben.
Hierop keek ik naar Ruud, maar voor ik iets kon zeggen of vragen zei hij.
"Mamma geef mij die twee flesjes, en de fruithapjes maar, dan zal ik de meisjes wel helpen".
Hierop liep ik de keuken in, en Ruud naar de kamer waar hij Carina uit de box hielp en, meenam naar de bank, om toen hij zat, en zij met haar gezicht op zijn schoot lag, waarna zo snel als de speen in haar mond zat te drinken.
Toen de fles leeg was, en Carina een boertje had gelaten volgde al snel het fruithapje, wat er ook vlot inging, maar ook de slab die Carina voor had vol liep.
Nog geen vijf minuten later was het hapje op, en na Carina schoon te hebben gemaakt maakte Ruud de slab los, en na deze in de wasmand te hebben gegooid zette Ruud zijn zusje in de box, en hielp hij Josje eruit.
Na te zijn geïnstalleerd kwam al snel het eerste hapje bij het mondje van Josje.
Door de gretigheid waarmee Josje de hapjes van het lepeltje af snoepte knoeide Josje totaal onbewust net als een peutertje.
Toen het hapje op was, en ook Josje haar flesje leeg had, en een boertje had gelaten kon ook haar slab de was in.
Dan zette Ruud Josje in de box, om dan zelf bij tafel aan te schuiven.
Terwijl Nicolaas Ruud, en ik zaten te eten keken Carina, en Josje tot onze verbazing belangstellend naar het peuterprogramma op tv.
Uiteindelijk was het bijna kwart over 6 toen het eten op, en het peuterprogramma afgelopen was.
Waarna het voor Carina, en Josje bad, en direct daarna bedtijd was.
Waar wij protesten van de meiden verwachtten merkte Ruud, en ik dat Carina, maar vooral Josje eenmaal in bad zat te genieten toen Ruud haar waste.
Het enige puntje bleek toen Josje iets voor half 7 uit bad was, en ik haar afdroogde, en in plaats van direct de nachtluier eerst de thermometer pakte, deze in haar anus wilde duwen.
Direct wilde zij protesteren, maar was direct weer stil toen zij begreep dat dit voorschrift van dokter Eva was.
Uiteindelijk liet ze mij de gang gaan zodat het al snel voorbij was, en Josje na een zetpil de nachtluier om kreeg, en verder werd aangekleed.
Waarna Ik Josje weer in de trappelzak hielp, deze afsloot, en tot slot het hekje van het ledikantje afsloot.
Direct toen Josje in haar ledikantje lag was Carina aan de beurt, waarbij ik merkte dat ook zij de Thermometer, en de zetpil verre van aangenaam vond.
De verdere verzorging daarentegen vond ze net als Josje heerlijk, zodat ook Carina snel in haar ledikantje lag, en net als Josje na een kort verhaaltje al snel in slaap viel.
DE AVONDVERZORGING VAN RUUD.
Toen ik om 7 uur weer beneden kwam zag ik dat Nicolaas de krant zat te lezen, en Ruud een boek voor zijn lijst las.
Terwijl ik direct koffie ging zetten.
Toen dat tegen 8 uur op was zei ook Ruud dat hij naar boven ging om te douchen, en daarna direct zou gaan slapen.
Dat ik mee liep om zijn temperatuur te meten, en na het douchen te helpen met zijn nachtluier accepteerde Ruud, maar dat was het dan ook.
Tenminste dat dacht ik!
Zo was ik best een tijd met Ruud in gesprek, totdat tegen half 4 de babyfoon geluid maakte.
Dat deed me onmiddellijk het gesprek voor nu staken, en naar boven lopen.
Onderweg naar boven wist ik totaal niet of het Carina Josje of toch een kleintje was.
Bovengekomen merkte dat zowel Carina als Josje, maar ook Albertine, en Victoria wakker waren.
Dat merkende besloot ik boven gekomen om eerst Albertine, en Victoria uit hun bedjes zou halen, verschonen, en voeden.
Pas als dat gebeurt zou zijn zou ik samen met Ruud Carina, en Josje uit hun bedjes halen, en verzorgen.
Boven gekomen liet de vierling zich allemaal horen.
Toen we de twee grote baby's totaal negeerden, maar Victoria , en Albertine op de arm namen lieten Josje, en Carina duidelijk merken dat ook zij eruit wilden.
Toch liepen wij met Victoria, en Albertine de trap af om hen beneden te voeden.
Nauwelijks met Victoria op de bank gezeten pakte Ruud het flesje uit de flessenwarmer zette dat op de salontafel, om dan uiterst voorzichtig Albertine uit de box te pakken.
Met Albertine op zijn arm naar de bank te lopen, en te gaan zitten.
Eenmaal gezeten pakte Ruud de op de salontafel staande fles, en begon Albertine te voeden.
Ondertussen vertelde ik Ruud over het peutergedrag van Carina, en Josje.
Door dit verhaal zag ik bij Ruud een grote glimlach op zijn gezicht verschijnen, helemaal toen ik op zijn vraag om na de vierling hij ook Carina, en Josje mocht verschonen voeden, en een peuterpapje mocht voeren ja zei!
Dit alles had wel tot gevolg dat toen de vierling allemaal waren gevoed, en tegen 4 uur weer in hun bedjes lagen ik merkte dat wij eerst zelf moesten verschonen.
Dus keek ik Ruud aan, en zei "Ruud voor wij de twee peuters uit hun bedje halen gaan we eerst onze eigen luier verschonen".
Ruud aankijkend ging ik door, "want zo te merken heb niet alleen ik, maar heb ook jij je luier vol?"
HET PEUTERWEEKEND VAN JOSJE EN CARINA
Zoals verwacht antwoordde Ruud met een, " ja mama ik heb het inderdaad aan een schone luier toe".
Op deze opmerking kwam ik direct in actie, waarbij ik merkte dat hij ook nu echt nat was, en, zelfs weer een heel klein beetje gepoept had.
Toch was hij snel verschoond, en toen ook ik weer schoon was haalde hij Alberto, en ik Pieter uit hun bedje.
Waarna het ook nu voorzichtig naar beneden ging, waar we in plaats van hen direct te voeden beide jongens in de box legden.
Terwijl de jongens in de box lagen haalde ik de twee flesjes uit de koelkast, en zette de eerste daarvan in de flesverwarmer.
Toen de eerste fles klaar was pakte Ruud deze op liep naar de bank, terwijl ik Alberto uit de box haalde, en op Ruud zijn schoot legde.
Waarna ik de opgewarmde fles uit de verwarmer pakte, en aan Ruud gaf, die de speen direct in het geopende mondje van Alberto stopte, en die direct begon te drinken.
Ondertussen had ik de fles voor Pieter in de opwarmer geplaatst.
Toen die warm was haalde ik de fles uit de verwarmer, en Pieter uit de box, eenmaal op de bank met Pieter opschoot, en de speen in zijn mondje begon ook hij direct gulzig te drinken.
Waardoor beide flesjes ook nu snel leeg waren, iets anders was dat toen Pieter vervolgens een boertje liet hij ook een poepie deed.
Dat was op zich niets bijzonders, en gebeurde wel eens vaker, iets wat mij wel verbaasde was dat toen Pieter op Ruud zijn schoot liggend een poepie deed, dit voor Ruud het teken was om ook onbewust een poepie te doen.
Gezien het moment dacht ik dat Ruud het deze keer bewust deed, toch merkte ik dat Ruud wel had gemerkt dat Pieter poepte, maar door de warmte, en lucht van de poep van zijn broertje niet merkte hoe zijn eigen luier zich vulde met poep.
In plaats daarvan keek Ruud naar mij, en vroeg mij of ik samen met Pieter gedrukt had.
Bewust gaf ik op deze vraag geen antwoord, Ruud zou het vanzelf merken!
Inderdaad zag, en hoorde ik toen hij even later opstond dat hij mompelde, "bah ik heb zelf gedrukt".
Direct hierna wilden we de vierling weer naar boven brengen, en Carina, en Josje uit hun bedje halen om te voeden, en een warme hap te geven.
Om toen ik het eerste potje pakte te merken dat Albertine, en Pieter me aankeken.
Terugkijkend dacht ik te begrijpen dat beide baby's nog niet genoeg hadden gehad.
Dat deed me even diep na denken wat ik nu moest doen, uiteindelijk pakte ik één van de kleinere potjes Olvarit, en zette deze in de magnetron.
Een van de kleinere potjes die we in de reclame alvast hadden ingeslagen.
Omdat het de eerste keer was begon ik heel voorzichtig met de helft van een potje pompoen kip, en pasta.
Al snel merkte ik tot mijn verbazing dat dit bij zowel Pieter als Albertine snel dat ook al hadden beide aan de helft genoeg het hapje na krap anderhalve maand met smaak, en rap naar binnen verdween.
Toen het hapje op was, en beiden opnieuw verschoond waren besloot ik om na Ruud te hebben verschoond te kijken of ook Alberto, en Victoria al een hapje wilden hebben.
Ook nu wilde Ruud me helpen, maar voor het zo ver was keek ik hem aan, en vroeg dan " Ruud het is bijna half 5 wil jij Carina, en Josje uit bed halen, verschonen, en zo dadelijk rond 5 uur eten geven?"
"Dan kunnen de meisjes na het eten rond 6 uur in bad, en liggen ze om 7 uur weer in hun ledikantje".
Na een bevestigend antwoord verdween Ruud naar boven om zijn zus, en Josje wakker te maken, en merkte ik dat ook Alberto, en Victoria een half potje leeg aten.
Bovengekomen, en de deur van de peuterkamer geopend zag Ruud dat zijn zus, en Josje langzaam wakker werden.
Toen ze echt wakker waren opende Ruud één voor één voorzichtig de hekjes van de ledikantjes.
Waarna hij eerst Josje losmaakte, en uit de trappelzak hielp om dan direct hetzelfde bij Carina te doen.
Hierbij merkte Ruud net als ik toen ik kwam kijken hoe het ging dat Carina geplast, maar vooral gedrukt had, en dus nodig verschoond moest worden.
Tot Ruud zijn verbazing merkte Ruud dat zijn zus netjes op de commode ging liggen, en hij haar kon verschonen.
Terwijl Ruud zijn zus verzorgde keek ik Josje aan, en vroeg dan " nou kleintje hoe staat het met jou pampertje?"
Dan keek Josje me aan, maar reageerde niet als een incontinente tiener, maar vooral als een peutertje welke geleerd wordt zindelijk te worden.
" Josje hep natte luie, maa wil poepie doe!"
Hierop pakte ik direct het grote kinderpotje, en zag Josje knikken.
Ondanks dat ik twijfelde hielp ik Josje van haar natte luier af, en zag direct dat Josje inderdaad nat was.
Toen ik de Betterdrey opende zag ik dat er geen poep in zat, wat er voor zorgde dat ik Josje geloofde.
Dus hielp ik haar omhoog, van de commode af en, zette haar op het potje.
Nauwelijks zat Josje op het potje, of ik merkte dat ze tot drie telde , dan bewust haar sluizen opende zodat zij bewust zat te drukken.
Wat duidelijk voor opluchting zorgde.
Eenmaal klaar hielp ik haar omhoog om haar dan schoon te maken, wat best wat werk was.
Terwijl ik Josje aan het wassen was merkte ik dat zij direct weer in de peuterrol zat, maar mij eerst nog eens vertelde hoe zij zoals Sofieke de uitdaging van Elza had opgepakt!
"Daarna was de opmerking van Anneke, en Christa toen zij Josje daarna zagen kijken uitdaging genoeg voor mij om het te proberen".
Dan keek Josje mij aan, en zei "Tamara puur toevallig voelde ik alsof dat zo moest zijn druk op mijn darmen".
Nu zweeg Josje terwijl ik knikte dat ik haar begreep.
Ondertussen was Josje klaar, terwijl Ruud op het zelfde moment Carina verschoond had.
Hierna ging het naar beneden, waar we de peuters in de box zetten.
Eenmaal in de box begonnen beide meisjes direct te spelen, terwijl Ruud twee flesjes melk klaar zette, en ik voor beide peuters een fruithapje bereide.
Toch gaf ik het nog niet, maar begon eerst aan het bereiden van het avond eten.
Op het moment dat de aardappels geschild waren, gewassen waren, ik deze wilde gaan koken keek ik eerst Ruud aan.
Direct maakte hij mij duidelijk dat ook hij het aan een verschoning toe had.
Hierop zette ik de aardappels weer uit en, liep met Ruud naar boven om hem te verschonen.
Iets wat zo merkte ik snel hoognodig was, zoals ik merkte toen Ruud was gaan liggen, en ik na zijn broek zijn romper geopend had.
Terwijl ik zijn luier geopend had merkte ik ook dat de prikken die Ruud had gehad werkten, want net als Carina, en Elza was me duidelijk dat Ruud niets merkte toen de urine naar buiten liep.
Pas toen ik hem vroeg om op zijn zij te gaan liggen, met zijn billen naar mij toe begreep hij wat er was gebeurt.
Al snel was hij vrij grondig gewassen, en deed ik hem een schone luier om, en kleedde Ruud verder aan.
Toen ik nadat dit was gebeurt op de klok keek zag ik dat het bijna 5 uur was.
Nu ging het na de rommel te hebben opgeruimd naar beneden, en naar de keuken.
Om verder te gaan met het bereiden van de warme hap van vanavond.
Terwijl ik daar mee bezig was besefte ik me dat Josje net als Carina voor het avondeten nog een fles moesten hebben.
Hierop keek ik naar Ruud, maar voor ik iets kon zeggen of vragen zei hij.
"Mamma geef mij die twee flesjes, en de fruithapjes maar, dan zal ik de meisjes wel helpen".
Hierop liep ik de keuken in, en Ruud naar de kamer waar hij Carina uit de box hielp en, meenam naar de bank, om toen hij zat, en zij met haar gezicht op zijn schoot lag, waarna zo snel als de speen in haar mond zat te drinken.
Toen de fles leeg was, en Carina een boertje had gelaten volgde al snel het fruithapje, wat er ook vlot inging, maar ook de slab die Carina voor had vol liep.
Nog geen vijf minuten later was het hapje op, en na Carina schoon te hebben gemaakt maakte Ruud de slab los, en na deze in de wasmand te hebben gegooid zette Ruud zijn zusje in de box, en hielp hij Josje eruit.
Na te zijn geïnstalleerd kwam al snel het eerste hapje bij het mondje van Josje.
Door de gretigheid waarmee Josje de hapjes van het lepeltje af snoepte knoeide Josje totaal onbewust net als een peutertje.
Toen het hapje op was, en ook Josje haar flesje leeg had, en een boertje had gelaten kon ook haar slab de was in.
Dan zette Ruud Josje in de box, om dan zelf bij tafel aan te schuiven.
Terwijl Nicolaas Ruud, en ik zaten te eten keken Carina, en Josje tot onze verbazing belangstellend naar het peuterprogramma op tv.
Uiteindelijk was het bijna kwart over 6 toen het eten op, en het peuterprogramma afgelopen was.
Waarna het voor Carina, en Josje bad, en direct daarna bedtijd was.
Waar wij protesten van de meiden verwachtten merkte Ruud, en ik dat Carina, maar vooral Josje eenmaal in bad zat te genieten toen Ruud haar waste.
Het enige puntje bleek toen Josje iets voor half 7 uit bad was, en ik haar afdroogde, en in plaats van direct de nachtluier eerst de thermometer pakte, deze in haar anus wilde duwen.
Direct wilde zij protesteren, maar was direct weer stil toen zij begreep dat dit voorschrift van dokter Eva was.
Uiteindelijk liet ze mij de gang gaan zodat het al snel voorbij was, en Josje na een zetpil de nachtluier om kreeg, en verder werd aangekleed.
Waarna Ik Josje weer in de trappelzak hielp, deze afsloot, en tot slot het hekje van het ledikantje afsloot.
Direct toen Josje in haar ledikantje lag was Carina aan de beurt, waarbij ik merkte dat ook zij de Thermometer, en de zetpil verre van aangenaam vond.
De verdere verzorging daarentegen vond ze net als Josje heerlijk, zodat ook Carina snel in haar ledikantje lag, en net als Josje na een kort verhaaltje al snel in slaap viel.
DE AVONDVERZORGING VAN RUUD.
Toen ik om 7 uur weer beneden kwam zag ik dat Nicolaas de krant zat te lezen, en Ruud een boek voor zijn lijst las.
Terwijl ik direct koffie ging zetten.
Toen dat tegen 8 uur op was zei ook Ruud dat hij naar boven ging om te douchen, en daarna direct zou gaan slapen.
Dat ik mee liep om zijn temperatuur te meten, en na het douchen te helpen met zijn nachtluier accepteerde Ruud, maar dat was het dan ook.
Tenminste dat dacht ik!
Laatst bewerkt:
luierdromer
Niet geschoten is altijd mis.
HOOFDSTUK 84 NOG EEN PEUTER ERBIJ ?
Tenminste dat dacht ik!
Want zo ver ik wist wilde hij de regie wat betreft zijn verzorging zelf regelen.
Denk aan zaken als douchen, tanden poetsen, en dergelijke.
Want toen ik enkele minuten na Ruud boven kwam, even had gekeken bij Victoria , en Albertine zag ik Ruud nog net de badkamer in verdwijnen.
Waarna ik nog geen halve minuut later het water in het bad hoorde lopen.
Na te hebben gezien dat beide meisjes lekker lagen te slapen liep ik richting de badkamer, waar ik binnenkomend zag dat Ruud het bad vol liet lopen.
Tot mijn verbazing zag ik dat Ruud niet met de gebruikelijke badschuim in zijn handen stond, maar schuim van zwitsal.
Terwijl hij hier wat van in het bad spoot keek hij mij aan, en stelde me dan plompverloren de vraag of ik hem in bad wilde doen zoals ik dat met Pieter of Alberto deed.
Dit deed mij verbaasd beseffen dat Ruud net als Carina, en Josje als baby of peuter behandeld wilde worden.
Dit ondanks dat Ruud de laatste dagen wel vaker vragen had gesteld die ik niet verwacht had, begreep ik ze meestal wel. maar deze?
Deze vraag deed mij een paar minuten perplex staan.
Uiteindelijk zei ik, "ja Ruud, " maar voegde daar direct aan toe, " dat betekend dat jij vanaf nu voor onbepaalde tijd door pappa of mij niet alleen verschoond, maar ook gewassen, en aangekleed wordt".
"Tevens betekend dit dat wij gaan regelen dat jij ook met gym, en bij voetbal gedoucht geluierd, en omgekleed wordt".
Nu wilde Ruud aangeven dat dit voor hem geen punt was, maar ik ging al verder!
"Ruud hierbij kan het mij geen moer schelen dat andere jongens dat kunnen zien."
Terwijl ik dat Ruud vertelde was ik hem aan het wassen alsof hij een peuter van net twee was.
Dat hij mij hier zelf om gevraagd had verbaasde mij al, maar nog meer verbaasde het mij dat Ruud zat te genieten van de wasbeurt die ik hem gaf.
Al snel was Ruud helemaal gewassen, en mocht hij uit bad komen, waarna ik mijn naar zwitsal ruikende tienerzoon afdroogde.
Toen dat gebeurt was wilde Ruud zijn tanden gaan poetsen, maar tot zijn verbazing greep ik direct in.
Want direct keek ik hem aan, en antwoordde, "nee kleine vent dat doet mamma voor jou, maar eerst zal mamma jou een luier omdoen, en je aankleedden".
Nu merkte ik dat Ruud mij zonder protest mijn gang liet gaan, en nadat ik zijn tanden had gepoetst, en hij gespoeld had, en verder verzorgd was, het direct bedtijd, maar toen hij op zijn bed wilde gaan liggen zei ik dat hij even moest wachten.
"Want ondanks dat jij in plaats van in een ledikantje in je eigen bed gaat slapen, kom je wel in een trappelzak te liggen".
Hierop zag ik heel even verbazing in zijn gezicht, maar ook de berusting.
Nu hielp ik Ruud na de trappelzak aan het bed te hebben bevestigd Ruud op de trappelzak te gaan liggen.
Om deze dan dicht te ritsen.
Waarna ik zijn kamer uitliep, en toen ik voor ik de deur zou sluiten nog even omkeek zag ik dat Ruud al sliep.
Niet alleen Ruud lag al snel lekker te slapen, hetzelfde gold zoals ik op mijn ronde zag voor Carina.
Terwijl ook de vierling allemaal in dromenland vertoefden.
Dat gezien hebbende snelde ik echt naar beneden om samen met Nicolaas koffie te drinken.
Terwijl we aan de koffie zaten hadden we het over de vraag hoe we het vanaf maandag als de scholen weer zouden beginnen moesten aanpakken.
Niet alleen de komst van de vierling zou voor een drukke ochtendspits zorgen, maar ook in de verzorging van Carina, en Ruud zou best wat tijd gaan zitten.
Uiteindelijk zei Nicolaas dat hij met zijn werkgever zou regelen dat hij een halfuur later kon beginnen, en zodoende mij eerst kon helpen.
Deze toezegging deed mij opgelucht ademhalen, niet alleen omdat ik verzekerd was van hulp, maar vooral het besef dat ik er niet alleen voor zou staan.
LAATSE WEKEN VAN DE ZOMERVAKANTIE
Dat de lange zomervakantie teneinde liep zorgde onbewust niet allen bij Carina, en Ruud maar, zoals ik van Irma, en Marjan begreep ook bij Sofieke, en Elza voor enige spanning.
Hoewel de oorzaak bij de meisjes heel anders was, bij Sofieke was het vooral doordat ze tegen alle verwachtingen in bezig was om zindelijk te worden.
Wat bij haar de vraag opriep of dat als zij tijdens de les wat voelde ze naar de wc mocht, een vraag die zij zonder het te weten deelde met Josje.
Zoals ik die maandag van Mies zou begrijpen.
Terwijl ik niet alleen aan Carina, maar ook bij Ruud spanning bemerkte wat betreft het nieuwe schooljaar.
Waarbij Iedereen zou merken dat beide incontinent geworden waren, en er rond de pauze, en halverwege de middag een verpleegkundige zou komen om beiden te verschonen.
Ondanks deze vertwijfeling verliep het weekend vrij ontspannen, hoewel Ruud mij duidelijk liet merken dat hij zowel vanochtend als gisterochtend lang op een verschoning had moeten wachten, maar ook Carina liet me duidelijk haar ongenoegen hierover merken.
Van deze gemeende opmerkingen maakte ik direct gebruik, en vertelde ik dat het vanaf aanstaande maandag vroeg opstaan zou worden.
Toen ik duidelijk maakte dat mijn wekker op 6 uur zou staan schrokken Carina, en Ruud nog eens.
Toen de kinderen van de ergste schrik bekomen waren maakte ik beide duidelijk dat hen, en mijzelf verzorgen best tijd koste, maar we zo tijd genoeg hadden om rustig op te starten.
"Bovendien loop je altijd het risico dat een deel van de vierling er dan ook nog tussendoor komt" voegde ik hier aan toe.
Dit deed de kinderen knikken dat zij het begrepen hadden, en s' ochtends mee zouden werken.
Bijna direct na deze conversatie merkte ik dat niet alleen ik, maar ook de kinderen benieuwd waren hoe de eerste maandagochtend na de zomervakantie zou verlopen.
MAANDAGOCHTEND NA DE VAKANTIE
Bijna direct na het opstaan merkte ik deze maandagochtend dat niet alleen ikzelf een overvolle luier had, maar ook Carina, en Ruud goed geplast, en gedrukt hadden.
Hierdoor waren Nicolaas, en ik bijna 3 kwartier bezig om Ruud Carina, en mijzelf schoon te krijgen.
Dit ondanks dat Carina, en Ruud zoals ze hadden beloofd goed meewerkten, en zich na te zijn gewassen, en geluierd zich verder zelf aankleden.
Bovendien zorgden beide niet alleen voor hun eigen ontbijt, maar bereiden zij zonder dat we er om gevraagd ook ons ontbijt voor.
Net als onze mee te nemen lunch.
Uiteindelijk waren we om 5 over 8 klaar, en nauwelijks waren we aan het afruimen toen de bel ging, en ik zag dat Josje voor de deur stond.
Direct toen ik opendeed vroeg zij of Carina klaar was om met haar naar school te lopen.
Deze vraag van Josje deed Carina eerst heel diep zuchtten, maar dan zei ze, "ja Josje" om direct haar jas aan te trekken.
Om dan met Josje, en Ruud net als zij beide met een rugzak met daarin een pak luiers de voordeur uit te lopen.
Nauwelijks waren de kinderen vertrokken, of mama stapte binnen, omdat als wij aan het werk waren zij hier op de kleintjes zou passen.
Hoewel ik pas rond kwart over 9 zou vertrekken was ik blij dat mama er al was.
Nu hadden we tijd genoeg om de verzorging van de vierling rustig door te nemen.
Toen dat even later achter de rug was, was het voor mij na ruim 3 maanden verlof tijd om me naar het werk te begeven.
Nog voor ik bij de kapstok stond keek mama me aan, die me beduide dat ik even moest wachtten.
Verbaasd keek ik haar aan, niet wetend wat ze nu wilde.
Tenminste dat dacht ik!
Want zo ver ik wist wilde hij de regie wat betreft zijn verzorging zelf regelen.
Denk aan zaken als douchen, tanden poetsen, en dergelijke.
Want toen ik enkele minuten na Ruud boven kwam, even had gekeken bij Victoria , en Albertine zag ik Ruud nog net de badkamer in verdwijnen.
Waarna ik nog geen halve minuut later het water in het bad hoorde lopen.
Na te hebben gezien dat beide meisjes lekker lagen te slapen liep ik richting de badkamer, waar ik binnenkomend zag dat Ruud het bad vol liet lopen.
Tot mijn verbazing zag ik dat Ruud niet met de gebruikelijke badschuim in zijn handen stond, maar schuim van zwitsal.
Terwijl hij hier wat van in het bad spoot keek hij mij aan, en stelde me dan plompverloren de vraag of ik hem in bad wilde doen zoals ik dat met Pieter of Alberto deed.
Dit deed mij verbaasd beseffen dat Ruud net als Carina, en Josje als baby of peuter behandeld wilde worden.
Dit ondanks dat Ruud de laatste dagen wel vaker vragen had gesteld die ik niet verwacht had, begreep ik ze meestal wel. maar deze?
Deze vraag deed mij een paar minuten perplex staan.
Uiteindelijk zei ik, "ja Ruud, " maar voegde daar direct aan toe, " dat betekend dat jij vanaf nu voor onbepaalde tijd door pappa of mij niet alleen verschoond, maar ook gewassen, en aangekleed wordt".
"Tevens betekend dit dat wij gaan regelen dat jij ook met gym, en bij voetbal gedoucht geluierd, en omgekleed wordt".
Nu wilde Ruud aangeven dat dit voor hem geen punt was, maar ik ging al verder!
"Ruud hierbij kan het mij geen moer schelen dat andere jongens dat kunnen zien."
Terwijl ik dat Ruud vertelde was ik hem aan het wassen alsof hij een peuter van net twee was.
Dat hij mij hier zelf om gevraagd had verbaasde mij al, maar nog meer verbaasde het mij dat Ruud zat te genieten van de wasbeurt die ik hem gaf.
Al snel was Ruud helemaal gewassen, en mocht hij uit bad komen, waarna ik mijn naar zwitsal ruikende tienerzoon afdroogde.
Toen dat gebeurt was wilde Ruud zijn tanden gaan poetsen, maar tot zijn verbazing greep ik direct in.
Want direct keek ik hem aan, en antwoordde, "nee kleine vent dat doet mamma voor jou, maar eerst zal mamma jou een luier omdoen, en je aankleedden".
Nu merkte ik dat Ruud mij zonder protest mijn gang liet gaan, en nadat ik zijn tanden had gepoetst, en hij gespoeld had, en verder verzorgd was, het direct bedtijd, maar toen hij op zijn bed wilde gaan liggen zei ik dat hij even moest wachten.
"Want ondanks dat jij in plaats van in een ledikantje in je eigen bed gaat slapen, kom je wel in een trappelzak te liggen".
Hierop zag ik heel even verbazing in zijn gezicht, maar ook de berusting.
Nu hielp ik Ruud na de trappelzak aan het bed te hebben bevestigd Ruud op de trappelzak te gaan liggen.
Om deze dan dicht te ritsen.
Waarna ik zijn kamer uitliep, en toen ik voor ik de deur zou sluiten nog even omkeek zag ik dat Ruud al sliep.
Niet alleen Ruud lag al snel lekker te slapen, hetzelfde gold zoals ik op mijn ronde zag voor Carina.
Terwijl ook de vierling allemaal in dromenland vertoefden.
Dat gezien hebbende snelde ik echt naar beneden om samen met Nicolaas koffie te drinken.
Terwijl we aan de koffie zaten hadden we het over de vraag hoe we het vanaf maandag als de scholen weer zouden beginnen moesten aanpakken.
Niet alleen de komst van de vierling zou voor een drukke ochtendspits zorgen, maar ook in de verzorging van Carina, en Ruud zou best wat tijd gaan zitten.
Uiteindelijk zei Nicolaas dat hij met zijn werkgever zou regelen dat hij een halfuur later kon beginnen, en zodoende mij eerst kon helpen.
Deze toezegging deed mij opgelucht ademhalen, niet alleen omdat ik verzekerd was van hulp, maar vooral het besef dat ik er niet alleen voor zou staan.
LAATSE WEKEN VAN DE ZOMERVAKANTIE
Dat de lange zomervakantie teneinde liep zorgde onbewust niet allen bij Carina, en Ruud maar, zoals ik van Irma, en Marjan begreep ook bij Sofieke, en Elza voor enige spanning.
Hoewel de oorzaak bij de meisjes heel anders was, bij Sofieke was het vooral doordat ze tegen alle verwachtingen in bezig was om zindelijk te worden.
Wat bij haar de vraag opriep of dat als zij tijdens de les wat voelde ze naar de wc mocht, een vraag die zij zonder het te weten deelde met Josje.
Zoals ik die maandag van Mies zou begrijpen.
Terwijl ik niet alleen aan Carina, maar ook bij Ruud spanning bemerkte wat betreft het nieuwe schooljaar.
Waarbij Iedereen zou merken dat beide incontinent geworden waren, en er rond de pauze, en halverwege de middag een verpleegkundige zou komen om beiden te verschonen.
Ondanks deze vertwijfeling verliep het weekend vrij ontspannen, hoewel Ruud mij duidelijk liet merken dat hij zowel vanochtend als gisterochtend lang op een verschoning had moeten wachten, maar ook Carina liet me duidelijk haar ongenoegen hierover merken.
Van deze gemeende opmerkingen maakte ik direct gebruik, en vertelde ik dat het vanaf aanstaande maandag vroeg opstaan zou worden.
Toen ik duidelijk maakte dat mijn wekker op 6 uur zou staan schrokken Carina, en Ruud nog eens.
Toen de kinderen van de ergste schrik bekomen waren maakte ik beide duidelijk dat hen, en mijzelf verzorgen best tijd koste, maar we zo tijd genoeg hadden om rustig op te starten.
"Bovendien loop je altijd het risico dat een deel van de vierling er dan ook nog tussendoor komt" voegde ik hier aan toe.
Dit deed de kinderen knikken dat zij het begrepen hadden, en s' ochtends mee zouden werken.
Bijna direct na deze conversatie merkte ik dat niet alleen ik, maar ook de kinderen benieuwd waren hoe de eerste maandagochtend na de zomervakantie zou verlopen.
MAANDAGOCHTEND NA DE VAKANTIE
Bijna direct na het opstaan merkte ik deze maandagochtend dat niet alleen ikzelf een overvolle luier had, maar ook Carina, en Ruud goed geplast, en gedrukt hadden.
Hierdoor waren Nicolaas, en ik bijna 3 kwartier bezig om Ruud Carina, en mijzelf schoon te krijgen.
Dit ondanks dat Carina, en Ruud zoals ze hadden beloofd goed meewerkten, en zich na te zijn gewassen, en geluierd zich verder zelf aankleden.
Bovendien zorgden beide niet alleen voor hun eigen ontbijt, maar bereiden zij zonder dat we er om gevraagd ook ons ontbijt voor.
Net als onze mee te nemen lunch.
Uiteindelijk waren we om 5 over 8 klaar, en nauwelijks waren we aan het afruimen toen de bel ging, en ik zag dat Josje voor de deur stond.
Direct toen ik opendeed vroeg zij of Carina klaar was om met haar naar school te lopen.
Deze vraag van Josje deed Carina eerst heel diep zuchtten, maar dan zei ze, "ja Josje" om direct haar jas aan te trekken.
Om dan met Josje, en Ruud net als zij beide met een rugzak met daarin een pak luiers de voordeur uit te lopen.
Nauwelijks waren de kinderen vertrokken, of mama stapte binnen, omdat als wij aan het werk waren zij hier op de kleintjes zou passen.
Hoewel ik pas rond kwart over 9 zou vertrekken was ik blij dat mama er al was.
Nu hadden we tijd genoeg om de verzorging van de vierling rustig door te nemen.
Toen dat even later achter de rug was, was het voor mij na ruim 3 maanden verlof tijd om me naar het werk te begeven.
Nog voor ik bij de kapstok stond keek mama me aan, die me beduide dat ik even moest wachtten.
Verbaasd keek ik haar aan, niet wetend wat ze nu wilde.
Laatst bewerkt:
luierdromer
Niet geschoten is altijd mis.
HOOFDSTUK 85 BESCHUIT MET MUISJES
Wat mama wilde was minder dan ik had verwacht.
Terwijl ik nog in de deuropening stond keek zij me aan, en zei " Tamara voor jij vertrekt wil ik je luier controleren".
"Om daarna indien nodig te verschonen".
Deze mededeling deed mij direct zuchtten.
Waar bemoeide mama zich wel niet mee?
Voor ik de kans kreeg om te protesteren vervolgde mama al, " bovendien heeft Nicolaas vanmorgen een grote tas met beschuit met zowel roze als blauwe muisjes op de bijrijders stoel gezet om met je collega's te delen ."
Op deze opmerking van mama sloeg ik de hand voor mijn mond,
Dat was ik namelijk helemaal vergeten.
Direct herinnerde ik mij dat ik dat ook aan Carina, en Ruud mee had willen geven.
Voor ik verder kon gaan begreep ik dat mama me ook nu begrepen had, toen ze me aankeek, en zei!
" Meisje dat ga ik als jij zo vertrokken bent wel brengen".
Dan zei ik mama gedag, om wat er nog niet in de auto stond, maar wel mee moest te pakken, en liep de gang in.
Tenminste dat was de bedoeling, want ineens keek mama me nog eens aan, en versperde me de doorgang.
Om me dan aan te kijken, en haar neus in de lucht te steken.
"Meisje van me, zo te merken moet je voor je vertrekt eerst verschonen?"
Op deze opmerking dacht ik even na, maar zo ver ik het voelde viel dat wel mee
Bovendien droeg ik vanaf de bevalling voorlopig een Ultima in plaats van een Maxi, die nog meer opnam.
Na deze constatering wilde ik mama opzij duwen, en naar buiten lopen.
Helaas voor mij was mama sterker dan gedacht, zodat zij mij tegen hield, en me dan strak aankeek.
"TAMARA, punt één heb jij meer geplast dan jij zelf denkt, punt twee, heb je zo ver ik kan zien niet alleen geplast, maar ook gedrukt"
"Hm ik nu gedrukt?"
Ik voelde niets tegen mijn billen drukken, of plakken, en de geur die hier nu hing was nog van Ruud, en Carina van eerder deze ochtend.
Dat denkend probeerde ik mama opnieuw te passeren.
Helaas merkte ik dat zij net als toen ik op de middelbare school zat, of als ik in mijn studententijd in het weekend of vakantie thuis was dit niet liet gebeuren.
Zodat er ook nu niets anders opzat dan naar mama te luisteren, en haar naar boven te volgen.
Bovengekomen wilde ik een luier uit het pak nemen, en me naar de badkamer begeven om me daar te verschonen.
Echter tot mijn grote frustratie keek mama me erg strak aan, zuchtte eens diep, en wees mij dan mijn plaats!
Mijn helft van het bed op de ouderlijke slaapkamer.
Om me dan aan te kijken, en toe te voegen, " Tamara zachtjes want de kleintjes slapen".
Om dan door te gaan, zoals gezegd ga ik nu een schone luier. en romper voor jou pakken".
Hoewel ik het hier absoluut niet mee eens was zweeg ik nu, maar.
Al lag ik inmiddels wel in mijzelf te mokken, maar had ik nu niet nog eens het lef om mama tegen te spreken.
Want hoewel ik allang volwassen was herinnerde ik me nog, maar al te goed wat er in mijn jeugd, en zelfs in mijn studententijd als ik thuis was gebeurde als ik dwars lag.
Terwijl ik dit bedacht had mama een schone luier, en een 4care romper gepakt.
Tot mij grote verbazing bleef het daar deze keer niet bij, want op voor mij onverklaarbare manier had mama mijn volwassen speen gevonden.
Dit deed mij terugdenken aan vooral de introductiedagen op het MDGO.
Hoewel mijn studiegenoten mijn probleem accepteerden probeerden ze niet zonder succes bij de ontgroening een nog niet zindelijke peuter van mij te maken.
Dit inclusief grote speen, en dito zuigfles waarmee Irma Nicolette Merel, en Bea er inderdaad in waren geslaagd om een mega peuter van mij te maken.
Deze herinnering had nu tot gevolg dat ik eieren voor mijn geld koos, en mama haar gang liet gaan.
Terwijl ik ondertussen terugdacht aan de reünie van enkele weken geleden.
Toch was het doordat ik meewerkte zo gebeurt, zodat ik enige minuten later eindelijk naar beneden kon, en na mijn spullen te hebben gepakt kon vertrekken.
Bij de auto gekomen zette ik nog een tas met lekkers op de bijrijdersstoel, en kroop zelf achter het stuur.
Om na een ritje van bijna 10 kilometer een kwartier later de auto bij de riethorst te parkeren.
Waarna ik met enige moeite alles oppakte, en naar binnen liep.
Nadat ik was ingelogd vervolgde ik mijn route naar de afdeling, en voor ik echt zou beginnen me op het kantoortje rustig in te lezen.
Aangezien de beschuit met muisjes voor bij de lunch was zou ik die zo in mijn kluisje opbergen.
Althans dat was de bedoeling, maar toen ik even later de afdeling binnenstapte zag ik direct Frans, Coby en Belinda naar mij toekomen.
Om direct in een kringetje om mij heen te komen staan.
Direct wilde alle aanwezige collega's weten hoe het met mij, maar vooral de inmiddels 6 weken oude vierling ging.
Direct vertelde ik dat met beide jongens alles oké was, maar dat Victoria al snel beugels had voor haar heupjes, en Albertine de eerste dagen moeite had met adem halen.
Waardoor zij een aantal dagen in het Wilhelmina Kinderziekenhuis in Utrecht was behandeld, maar inmiddels weer thuis was, met de zekerheid dat ook dit goed zou komen.
Ondertussen zat ik met de aanwezige collega's aan de koffie, en beschuit met muisjes.
Terwijl wij de de stand van zaken bespraken was ik ook nieuwsgierig hoe de start van het schooljaar bij Carina, en Ruud verliep.
START VAN HET NIEUWE SCHOOLJAAR
Hoewel het na zes weken vakantie niet meeviel om op tijd op te staan, waren zowel Ruud, en Carina als Josje er ruim op tijd uit.
Waar Josje gewend was dat het ochtendritueel tijd koste, merkten Carina, en Ruud dat zij hun tijd deze ochtend hard nodig hadden, en zelfs tempo moesten maken als ze op tijd wilden zijn.
Ondanks dat waren alle drie op tijd.
Nauwelijks op het schoolplein werden Carina, en Josje begroet door Mathilde, en Yvonne.
Terwijl Wouter, en Harold direct naar Ruud toekwamen.
Voor beide groepjes echt in gesprek waren ging de bel, wat betekende dat iedereen naar binnen moest gaan.
Om het nieuwe schooljaar te beginnen.
Na binnenkomst, en kennis te hebben gemaakt met hun nieuwe meester mochten ze allemaal iets vertellen over de afgelopen vakantie.
Toen zowel Josje als Carina mochten vertellen ging het vooral over de logeerpartij bij tante Thea als de ziekenhuisopname van beide meiden.
Tijdens hun verhalen merkten beide dat zowel de onverwachte vooruitgang van Josje als de situatie van Carina de meeste klasgenoten verbaasde.
Nadat meester Hans het verhaal van zowel Carina als Josje had aangehoord, zei hij dat hun klasgenoten de meiden wat dit betreft met rust moesten laten.
Bovendien kreeg Josje in tegenstelling tot de andere leerlingen ten alle tijden toestemming om naar het toilet te gaan.
Terwijl de andere leerlingen alleen bij zeer hoge nood tijdens de les naar de wc mochten.
Bovendien mochten Josje, en Carina 10 minuten voor de pauze naar het toilet om te verschonen.
Hiermee was het kringgesprek voorbij, en gingen alle leerlingen op de hen gewezen plaats zitten.
Direct toen ze zaten stak Carina haar hand op, en vertelde na een ja van de meester, nog dat zij sinds 6 weken na de geboorte van de vierling grote zus was geworden.
Direct zag Carina dat veel klasgenoten verbaasd keken bij dit verhaal, en het even duurde voor de klas begreep dat ik van vier kindjes was bevallen.
Direct nadat Carina was uitverteld wilden Carina, en Josje de tas met de beschuit, en de muisjes pakken, maar zei de meester dat ze dat tot de pauze zouden bewaren.
Nu begonnen ze echt, en werd er begonnen met taal.
Terwijl de klas daar mee bezig was vroeg Carina zich af of haar luier nog schoon was, maar vooral hoe haar klasgenoten zouden reageren als zij het net als Josje ineens plaste of poepte.
Wat mama wilde was minder dan ik had verwacht.
Terwijl ik nog in de deuropening stond keek zij me aan, en zei " Tamara voor jij vertrekt wil ik je luier controleren".
"Om daarna indien nodig te verschonen".
Deze mededeling deed mij direct zuchtten.
Waar bemoeide mama zich wel niet mee?
Voor ik de kans kreeg om te protesteren vervolgde mama al, " bovendien heeft Nicolaas vanmorgen een grote tas met beschuit met zowel roze als blauwe muisjes op de bijrijders stoel gezet om met je collega's te delen ."
Op deze opmerking van mama sloeg ik de hand voor mijn mond,
Dat was ik namelijk helemaal vergeten.
Direct herinnerde ik mij dat ik dat ook aan Carina, en Ruud mee had willen geven.
Voor ik verder kon gaan begreep ik dat mama me ook nu begrepen had, toen ze me aankeek, en zei!
" Meisje dat ga ik als jij zo vertrokken bent wel brengen".
Dan zei ik mama gedag, om wat er nog niet in de auto stond, maar wel mee moest te pakken, en liep de gang in.
Tenminste dat was de bedoeling, want ineens keek mama me nog eens aan, en versperde me de doorgang.
Om me dan aan te kijken, en haar neus in de lucht te steken.
"Meisje van me, zo te merken moet je voor je vertrekt eerst verschonen?"
Op deze opmerking dacht ik even na, maar zo ver ik het voelde viel dat wel mee
Bovendien droeg ik vanaf de bevalling voorlopig een Ultima in plaats van een Maxi, die nog meer opnam.
Na deze constatering wilde ik mama opzij duwen, en naar buiten lopen.
Helaas voor mij was mama sterker dan gedacht, zodat zij mij tegen hield, en me dan strak aankeek.
"TAMARA, punt één heb jij meer geplast dan jij zelf denkt, punt twee, heb je zo ver ik kan zien niet alleen geplast, maar ook gedrukt"
"Hm ik nu gedrukt?"
Ik voelde niets tegen mijn billen drukken, of plakken, en de geur die hier nu hing was nog van Ruud, en Carina van eerder deze ochtend.
Dat denkend probeerde ik mama opnieuw te passeren.
Helaas merkte ik dat zij net als toen ik op de middelbare school zat, of als ik in mijn studententijd in het weekend of vakantie thuis was dit niet liet gebeuren.
Zodat er ook nu niets anders opzat dan naar mama te luisteren, en haar naar boven te volgen.
Bovengekomen wilde ik een luier uit het pak nemen, en me naar de badkamer begeven om me daar te verschonen.
Echter tot mijn grote frustratie keek mama me erg strak aan, zuchtte eens diep, en wees mij dan mijn plaats!
Mijn helft van het bed op de ouderlijke slaapkamer.
Om me dan aan te kijken, en toe te voegen, " Tamara zachtjes want de kleintjes slapen".
Om dan door te gaan, zoals gezegd ga ik nu een schone luier. en romper voor jou pakken".
Hoewel ik het hier absoluut niet mee eens was zweeg ik nu, maar.
Al lag ik inmiddels wel in mijzelf te mokken, maar had ik nu niet nog eens het lef om mama tegen te spreken.
Want hoewel ik allang volwassen was herinnerde ik me nog, maar al te goed wat er in mijn jeugd, en zelfs in mijn studententijd als ik thuis was gebeurde als ik dwars lag.
Terwijl ik dit bedacht had mama een schone luier, en een 4care romper gepakt.
Tot mij grote verbazing bleef het daar deze keer niet bij, want op voor mij onverklaarbare manier had mama mijn volwassen speen gevonden.
Dit deed mij terugdenken aan vooral de introductiedagen op het MDGO.
Hoewel mijn studiegenoten mijn probleem accepteerden probeerden ze niet zonder succes bij de ontgroening een nog niet zindelijke peuter van mij te maken.
Dit inclusief grote speen, en dito zuigfles waarmee Irma Nicolette Merel, en Bea er inderdaad in waren geslaagd om een mega peuter van mij te maken.
Deze herinnering had nu tot gevolg dat ik eieren voor mijn geld koos, en mama haar gang liet gaan.
Terwijl ik ondertussen terugdacht aan de reünie van enkele weken geleden.
Toch was het doordat ik meewerkte zo gebeurt, zodat ik enige minuten later eindelijk naar beneden kon, en na mijn spullen te hebben gepakt kon vertrekken.
Bij de auto gekomen zette ik nog een tas met lekkers op de bijrijdersstoel, en kroop zelf achter het stuur.
Om na een ritje van bijna 10 kilometer een kwartier later de auto bij de riethorst te parkeren.
Waarna ik met enige moeite alles oppakte, en naar binnen liep.
Nadat ik was ingelogd vervolgde ik mijn route naar de afdeling, en voor ik echt zou beginnen me op het kantoortje rustig in te lezen.
Aangezien de beschuit met muisjes voor bij de lunch was zou ik die zo in mijn kluisje opbergen.
Althans dat was de bedoeling, maar toen ik even later de afdeling binnenstapte zag ik direct Frans, Coby en Belinda naar mij toekomen.
Om direct in een kringetje om mij heen te komen staan.
Direct wilde alle aanwezige collega's weten hoe het met mij, maar vooral de inmiddels 6 weken oude vierling ging.
Direct vertelde ik dat met beide jongens alles oké was, maar dat Victoria al snel beugels had voor haar heupjes, en Albertine de eerste dagen moeite had met adem halen.
Waardoor zij een aantal dagen in het Wilhelmina Kinderziekenhuis in Utrecht was behandeld, maar inmiddels weer thuis was, met de zekerheid dat ook dit goed zou komen.
Ondertussen zat ik met de aanwezige collega's aan de koffie, en beschuit met muisjes.
Terwijl wij de de stand van zaken bespraken was ik ook nieuwsgierig hoe de start van het schooljaar bij Carina, en Ruud verliep.
START VAN HET NIEUWE SCHOOLJAAR
Hoewel het na zes weken vakantie niet meeviel om op tijd op te staan, waren zowel Ruud, en Carina als Josje er ruim op tijd uit.
Waar Josje gewend was dat het ochtendritueel tijd koste, merkten Carina, en Ruud dat zij hun tijd deze ochtend hard nodig hadden, en zelfs tempo moesten maken als ze op tijd wilden zijn.
Ondanks dat waren alle drie op tijd.
Nauwelijks op het schoolplein werden Carina, en Josje begroet door Mathilde, en Yvonne.
Terwijl Wouter, en Harold direct naar Ruud toekwamen.
Voor beide groepjes echt in gesprek waren ging de bel, wat betekende dat iedereen naar binnen moest gaan.
Om het nieuwe schooljaar te beginnen.
Na binnenkomst, en kennis te hebben gemaakt met hun nieuwe meester mochten ze allemaal iets vertellen over de afgelopen vakantie.
Toen zowel Josje als Carina mochten vertellen ging het vooral over de logeerpartij bij tante Thea als de ziekenhuisopname van beide meiden.
Tijdens hun verhalen merkten beide dat zowel de onverwachte vooruitgang van Josje als de situatie van Carina de meeste klasgenoten verbaasde.
Nadat meester Hans het verhaal van zowel Carina als Josje had aangehoord, zei hij dat hun klasgenoten de meiden wat dit betreft met rust moesten laten.
Bovendien kreeg Josje in tegenstelling tot de andere leerlingen ten alle tijden toestemming om naar het toilet te gaan.
Terwijl de andere leerlingen alleen bij zeer hoge nood tijdens de les naar de wc mochten.
Bovendien mochten Josje, en Carina 10 minuten voor de pauze naar het toilet om te verschonen.
Hiermee was het kringgesprek voorbij, en gingen alle leerlingen op de hen gewezen plaats zitten.
Direct toen ze zaten stak Carina haar hand op, en vertelde na een ja van de meester, nog dat zij sinds 6 weken na de geboorte van de vierling grote zus was geworden.
Direct zag Carina dat veel klasgenoten verbaasd keken bij dit verhaal, en het even duurde voor de klas begreep dat ik van vier kindjes was bevallen.
Direct nadat Carina was uitverteld wilden Carina, en Josje de tas met de beschuit, en de muisjes pakken, maar zei de meester dat ze dat tot de pauze zouden bewaren.
Nu begonnen ze echt, en werd er begonnen met taal.
Terwijl de klas daar mee bezig was vroeg Carina zich af of haar luier nog schoon was, maar vooral hoe haar klasgenoten zouden reageren als zij het net als Josje ineens plaste of poepte.
Laatst bewerkt:
luierdromer
Niet geschoten is altijd mis.
HOOFDSTUK 86 BEGIN VAN HET NIEUWE SCHOOLJAAR
Tot groot ongenoegen van Carina kwamen de antwoordden sneller, en heftiger dan zij had verwacht.
Niet alleen reageerden Evert, en Laura behoorlijk heftig, toen Josje zoals beloofd rond half 10 naar de wc mocht om te drukken, en te plassen.
Toen ze daarna terug kwam deelde zij vrolijk mee dat ze op tijd was geweest.
Direct hierna was het weer stil, en ging de les verder, totdat tegen kwart over tien Josje, en Carina toestemming kregen om zich op het toilet te verschonen.
Nauwelijks waren beide meiden weg of ook andere jongens, en meisjes eisten dat ze naar het toilet mochten.
Helaas voor hen moesten zij blijven zitten.
HET BEGIN VAN GROEP 3
De zelfde maandagochtend begroete ook juf Ans haar leerlingen in het nieuwe schooljaar.
Hierbij zag zij direct dat niet alleen Sofieke, maar ook Elza een luier omhad, maar dat de klas wat Sofieke betreft niets doorhad.
Toen alle kinderen even later op hun plek zaten vertelde juf Ans dat er tegen kwart over 9 nog twee jongens, en een meisje van de mytylschool uit Arnhem zouden komen.
Die het op een gewone basisschool mochten proberen.
Dan zei juf Ans, " voor jullie zo mogen vertellen wil ik jullie op Sofieke na uitnodigen om woensdagmiddag samen in het openluchtzwembad te gaan zwemmen".
Nu keek Ans Sofieke aan, en maakte haar nog eens duidelijk dat zij helaas niet mee kon.
Uit deze opmerking begreep Sofieke dat de juf nog niet wist dat ook zij al ruim 6 weken zwemles had.
In plaats van hier direct tegen in te gaan zweeg Sofieke nu, en wachtte tot zij aan de beurt was om over haar vakantie te vertellen.
Voor dat zo ver was waren eerst Ivanka Sander, en Jeffrey aan de beurt.
Toen sofieke eindelijk aan de beurt was ging de deur van het klaslokaal open, en stond de directrice in de deuropening.
Met achter zich, voor de kinderen goed zichtbaar, een jongen, en een meisje in een rolstoel, en nog een jongen die wat moeilijk liep.
Toen het trio binnen was herkende zowel Sofieke als Elza José direct.
Ook beide jongens werden door Elza, en Sofieke herkend, dat waren Rudolf, en Ronald.
Tot verbazing van vooral Elza, en Sofieke bleek dat Rudolf er in de vakantie met goed oefenen in geslaagd was om volledig zindelijk te worden.
Bovendien vertelde Rudolf dat hij bij de fysio met wisselend succes pogingen deed om te leren lopen, wat in korte tijd redelijk goed ging.
Zelfs zonder rollator, als hij tenminste fit was.
Toch merkte Sofieke al snel dat zowel het lopen als het zindelijk worden bij haar inmiddels verder gevorderd was.
Terwijl Ronald nog zo goed als volledig afhankelijk was van zijn rolstoel.
Toen beide jongens waren uitverteld nodigde juf Ans alle kinderen uit om in een grote kring te gaan zitten.
Nadat de kring was gevorm vertelde ze nog eens van het plan om woensdagmiddag samen te gaan zwemmen.
Tot haar verbazing gaven José Ronald, en Rudolf direct aan dat ook zij mee wilden.
Waarna Sofieke haar verhaal mocht vertellen, wat begon met de verjaardag van Agnes, wat ruim aan bod kwam, gevolgd door de aparte hobby's van zowel Agnes zelf als van verschillende gasten.
"Uiteindelijk vroeg Agnes aan zowel Elza, en mij of wij net als zijzelf zwemles hadden".
"Toen ik vertelde dat ik dat door geplaag van kinderen uit mijn oude klas niet durfde, daagde zowel Agnes als Elza mij uit om met hen mee te gaan naar de zwemles".
"Dat heb ik gedaan, en is leuk, en gaat best goed", sloot Sofieke haar verhaal af.
Na nog verteld te hebben dat ze nu les kreeg van Hans, en Katinka.
Dan werd het onderwerp zwemmen afgesloten met de belofte van de juf dat ze bij Irma navraag zou doen.
Hierna vertelden Elza, en Sofieke nog eens over de verjaardag van Agnes, en dan vooral dat Agnes Sofieke wel had gevraagd, maar er eigenlijk al vanuit ging dat Sofieke net als in eerdere jaren beleefd zou bedanken.
Dit bleek voor de meeste klasgenoten te moeilijk tot Sofieke vertelde dat zij dat in het verleden niet durfde doordat zij in tegenstelling tot andere kinderen niet zindelijk is.
Tot slot vertelde Sofieke ook het verhaal van het bezoek aan Dierenpark Amersfoort, zowel over de weg daar naar toe als over het abonnement wat zij en Elza gekregen hadden.
Na deze opmerking zagen Elza, en Sofieke juf Ans aantekeningen maken.
Toen Elza hier vragen over stelde zweeg de juf, maar mocht Elza haar vakantievethaal vertellen.
Net toen Elza wilde vertellen werd er opnieuw op de deur geklopt, toen juf Ans de deur openen, en dat er weer een jongen in een rolstoel in de deuropening stond.
Ondanks dat hij niet veel groter was als de rest schatten de meesten hem toch ouder dan zijzelf.
Misschien al wel negen jaar!
Iets anders wat veel jongens, en meisjes opviel was dat er wel een erg grote tas achterop zijn rolstoel hing.
Toen de onbekende jongen dat merkte, werd hij heel erg stil, maar nam juf Ans het woord.
" Goeiemorgen Evert, ondanks dat je wat laat bent, fijn dat je er bent".
"Net als je nieuwe klasgenoten hoop ook ik dat ook jij hier een fijne tijd zal hebben".
Direct antwoordde Evert, " dank u juf".
"Ik vindt het alleen niet zo leuk dat ik het idee heb dat mijn nieuwe klasgenoten denken te weten wat er in de grote tas zit".
Op het moment dat Evert dit opmerkte sprongen de tranen in zijn ogen.
Iets wat niet alleen Elza, en Sofieke merkte, maar ook Jeffrey, en Sander hadden dit snel begrepen.
Dan keek Sofieke Evert recht in zijn gezicht, lachte, en zei " Evert niet alleen jij, maar ook ik draag nog luiers omdat ik incontinent ben".
"Ondanks dat het de laatste tijd beter gaat".
Deze opmerking was voldoende om Evert te laten kalmeren.
Hierna was het tijd om aan het werk te gaan, en dus gingen de kinderen op hun plaats zitten.
Doordat er voor zowel José als de drie jongens verspreid door de klas plaatsen waren gemaakt waar ze makkelijk bij konden zaten ook zij snel op hun plaats.
Dan kon de eerste taalles beginnen.
Al snel waren ze allemaal aan het werk, en merkte Ans dat niet alleen Sofieke,, maar ook José Evert Ronald, en Rudolf goed meekwamen.
Iets anders was dat op een korte plaspauze na de les goed doorging.
Totdat juf Ans tegen kwart over tien tot verwondering van Evert de vijf betrokkenen vertelde dat zij zich mochten gaan verschonen.
Wat Evert vooral verbaasde was dat er geen volwassene kwam om het clubje te verschonen, maar het Sander Jeffrey, en Ivanka waren die mee liepen om eventueel te helpen.
Nadat Elza, en José verschoond waren zag Elza dat terwijl Rudolf, en Ronald verzorgd werden dat Sofieke bijna droog was, en nu bewust op de wc zat te plassen.
Toen Sofieke steunend op de beugels opstond begreep Elza pas dat Sofieke niet alleen geplast, maar ook gedrukt had.
Terwijl toen Ivanka even daarvoor Elza haar luier opende zij lag te drukken zonder ook, maar iets te hebben gemerkt.
Omdat vooral Evert even moest verwerken wat hij wachtend op zijn beurt allemaal had gezien, schrok hij toen Ivanka zich naar hem toe draaide, en vroeg of zij hem van de rolstoel op de verschoontafel moest helpen.
Na heel even nadenken knikte Evert.
Direct na het bevestigende antwoord kwam Ivanka in actie, maar merkte al snel dat Evert onbewust verkrampte.
Met als gevolg dat Ivanka de geboden hulp van Sander, en Jeffrey goed kon gebruiken.
Toch zorgde het resultaat zowel bij Evert als zijn verzorgers voor opluchting.
Helemaal toen hij met een schone luier weer in zijn rolstoel zat.
Terwijl de beide meiden verzorgd werden hadden ze het vooral over de zwemles.
Niet alleen over die van Sofieke, maar ook over de lessen van Sander, en Jeffrey die net als Elza al wat langer bezig waren.
Dan keek Sofieke naar José en vroeg hoe lang zij al les had, maar vooral hoe het kwam dat zij zich niets aantrok van plaagstootjes.
Toen José dat even later verteld had knikte Sofieke, en vertelde zij hoe zij in de vakantie was uitgedaagd, en dit goed was uitgepakt.
Dan waren ze klaar, en ging het direct naar buiten voor het speelkwartier, waar Evert, en José al snel merkten dat ze tegen hun verwachting in net als het clubje rond Olaf, en Marjolein lekker mee konden doen.
Ook merkten zij dat ook zij alle vier werden uitgedaagd om hun grenzen te verleggen.
Dit alles met het gevolg dat het speelkwartier voorbij vloog, en het alweer snel naar binnen ging.
Terug in de klas werd er eerst verder gepraat over zwemles, en het voorgnomen zwemuitje.
Hierbij begrepen ze allemaal dat ook Evert zwemles had, maar nog minder dan José in staat was om hierbij zijn benen te gebruiken.
Bovendien begreep de klas dat waar Sofieke Elza, en José de zwemluier accepteerden Evert deze een verschrikking vond.
Bovendien moest hij toegeven dat hij nog altijd met zwembandjes zwom.
Ondertussen deelde juf Ans velletjes papier met rekensommetjes uit.
Voor de leerlingen daar aan mochten beginnen vertelde ze nog dat ze contact met Irma had gehad.
Die het verhaal van Sofieke bevestigd had.
Sofieke aankijkend zei juf Ans dan ook, " dus dat betekend dat je mee mag Sofieke".
Terwijl alle meiden na 6 weken weer op school zaten, was ik halverwege mijn eerste halve dienst sinds het begin van het zwangerschapsverlof.
Zodat het lunchtijd was, deze keer niet alleen met alle patiënten., maar ook Coby, en Frans waren aangeschoven.
Tijdens de lunch werd er belangstellend naar het verloop van de zwangerschap gevraagd, maar ook hoe het nu met de vierling ging.
Nadat ik het verhaal verteld had, en was uitgegeten stond ik op om te verschonen, en weer aan het werk te gaan.
Voor ik weg kon lopen haalde Frans een envelop uit zijn zak, en duwde deze in mijn handen.
Dan wilde ik vragen wat dit te betekenen had, maar Frans was al weer vertrokken.
Nu wilde ik nieuwsgierig de envelop open maken, maar beduide Coby mij dat dit moest wachtten, en ik net als een paar Patiënten haar moest volgen.
Hoewel mijn vermoeden aardig klopte, was het toch niet helemaal wat ik verwachtte.
Tot groot ongenoegen van Carina kwamen de antwoordden sneller, en heftiger dan zij had verwacht.
Niet alleen reageerden Evert, en Laura behoorlijk heftig, toen Josje zoals beloofd rond half 10 naar de wc mocht om te drukken, en te plassen.
Toen ze daarna terug kwam deelde zij vrolijk mee dat ze op tijd was geweest.
Direct hierna was het weer stil, en ging de les verder, totdat tegen kwart over tien Josje, en Carina toestemming kregen om zich op het toilet te verschonen.
Nauwelijks waren beide meiden weg of ook andere jongens, en meisjes eisten dat ze naar het toilet mochten.
Helaas voor hen moesten zij blijven zitten.
HET BEGIN VAN GROEP 3
De zelfde maandagochtend begroete ook juf Ans haar leerlingen in het nieuwe schooljaar.
Hierbij zag zij direct dat niet alleen Sofieke, maar ook Elza een luier omhad, maar dat de klas wat Sofieke betreft niets doorhad.
Toen alle kinderen even later op hun plek zaten vertelde juf Ans dat er tegen kwart over 9 nog twee jongens, en een meisje van de mytylschool uit Arnhem zouden komen.
Die het op een gewone basisschool mochten proberen.
Dan zei juf Ans, " voor jullie zo mogen vertellen wil ik jullie op Sofieke na uitnodigen om woensdagmiddag samen in het openluchtzwembad te gaan zwemmen".
Nu keek Ans Sofieke aan, en maakte haar nog eens duidelijk dat zij helaas niet mee kon.
Uit deze opmerking begreep Sofieke dat de juf nog niet wist dat ook zij al ruim 6 weken zwemles had.
In plaats van hier direct tegen in te gaan zweeg Sofieke nu, en wachtte tot zij aan de beurt was om over haar vakantie te vertellen.
Voor dat zo ver was waren eerst Ivanka Sander, en Jeffrey aan de beurt.
Toen sofieke eindelijk aan de beurt was ging de deur van het klaslokaal open, en stond de directrice in de deuropening.
Met achter zich, voor de kinderen goed zichtbaar, een jongen, en een meisje in een rolstoel, en nog een jongen die wat moeilijk liep.
Toen het trio binnen was herkende zowel Sofieke als Elza José direct.
Ook beide jongens werden door Elza, en Sofieke herkend, dat waren Rudolf, en Ronald.
Tot verbazing van vooral Elza, en Sofieke bleek dat Rudolf er in de vakantie met goed oefenen in geslaagd was om volledig zindelijk te worden.
Bovendien vertelde Rudolf dat hij bij de fysio met wisselend succes pogingen deed om te leren lopen, wat in korte tijd redelijk goed ging.
Zelfs zonder rollator, als hij tenminste fit was.
Toch merkte Sofieke al snel dat zowel het lopen als het zindelijk worden bij haar inmiddels verder gevorderd was.
Terwijl Ronald nog zo goed als volledig afhankelijk was van zijn rolstoel.
Toen beide jongens waren uitverteld nodigde juf Ans alle kinderen uit om in een grote kring te gaan zitten.
Nadat de kring was gevorm vertelde ze nog eens van het plan om woensdagmiddag samen te gaan zwemmen.
Tot haar verbazing gaven José Ronald, en Rudolf direct aan dat ook zij mee wilden.
Waarna Sofieke haar verhaal mocht vertellen, wat begon met de verjaardag van Agnes, wat ruim aan bod kwam, gevolgd door de aparte hobby's van zowel Agnes zelf als van verschillende gasten.
"Uiteindelijk vroeg Agnes aan zowel Elza, en mij of wij net als zijzelf zwemles hadden".
"Toen ik vertelde dat ik dat door geplaag van kinderen uit mijn oude klas niet durfde, daagde zowel Agnes als Elza mij uit om met hen mee te gaan naar de zwemles".
"Dat heb ik gedaan, en is leuk, en gaat best goed", sloot Sofieke haar verhaal af.
Na nog verteld te hebben dat ze nu les kreeg van Hans, en Katinka.
Dan werd het onderwerp zwemmen afgesloten met de belofte van de juf dat ze bij Irma navraag zou doen.
Hierna vertelden Elza, en Sofieke nog eens over de verjaardag van Agnes, en dan vooral dat Agnes Sofieke wel had gevraagd, maar er eigenlijk al vanuit ging dat Sofieke net als in eerdere jaren beleefd zou bedanken.
Dit bleek voor de meeste klasgenoten te moeilijk tot Sofieke vertelde dat zij dat in het verleden niet durfde doordat zij in tegenstelling tot andere kinderen niet zindelijk is.
Tot slot vertelde Sofieke ook het verhaal van het bezoek aan Dierenpark Amersfoort, zowel over de weg daar naar toe als over het abonnement wat zij en Elza gekregen hadden.
Na deze opmerking zagen Elza, en Sofieke juf Ans aantekeningen maken.
Toen Elza hier vragen over stelde zweeg de juf, maar mocht Elza haar vakantievethaal vertellen.
Net toen Elza wilde vertellen werd er opnieuw op de deur geklopt, toen juf Ans de deur openen, en dat er weer een jongen in een rolstoel in de deuropening stond.
Ondanks dat hij niet veel groter was als de rest schatten de meesten hem toch ouder dan zijzelf.
Misschien al wel negen jaar!
Iets anders wat veel jongens, en meisjes opviel was dat er wel een erg grote tas achterop zijn rolstoel hing.
Toen de onbekende jongen dat merkte, werd hij heel erg stil, maar nam juf Ans het woord.
" Goeiemorgen Evert, ondanks dat je wat laat bent, fijn dat je er bent".
"Net als je nieuwe klasgenoten hoop ook ik dat ook jij hier een fijne tijd zal hebben".
Direct antwoordde Evert, " dank u juf".
"Ik vindt het alleen niet zo leuk dat ik het idee heb dat mijn nieuwe klasgenoten denken te weten wat er in de grote tas zit".
Op het moment dat Evert dit opmerkte sprongen de tranen in zijn ogen.
Iets wat niet alleen Elza, en Sofieke merkte, maar ook Jeffrey, en Sander hadden dit snel begrepen.
Dan keek Sofieke Evert recht in zijn gezicht, lachte, en zei " Evert niet alleen jij, maar ook ik draag nog luiers omdat ik incontinent ben".
"Ondanks dat het de laatste tijd beter gaat".
Deze opmerking was voldoende om Evert te laten kalmeren.
Hierna was het tijd om aan het werk te gaan, en dus gingen de kinderen op hun plaats zitten.
Doordat er voor zowel José als de drie jongens verspreid door de klas plaatsen waren gemaakt waar ze makkelijk bij konden zaten ook zij snel op hun plaats.
Dan kon de eerste taalles beginnen.
Al snel waren ze allemaal aan het werk, en merkte Ans dat niet alleen Sofieke,, maar ook José Evert Ronald, en Rudolf goed meekwamen.
Iets anders was dat op een korte plaspauze na de les goed doorging.
Totdat juf Ans tegen kwart over tien tot verwondering van Evert de vijf betrokkenen vertelde dat zij zich mochten gaan verschonen.
Wat Evert vooral verbaasde was dat er geen volwassene kwam om het clubje te verschonen, maar het Sander Jeffrey, en Ivanka waren die mee liepen om eventueel te helpen.
Nadat Elza, en José verschoond waren zag Elza dat terwijl Rudolf, en Ronald verzorgd werden dat Sofieke bijna droog was, en nu bewust op de wc zat te plassen.
Toen Sofieke steunend op de beugels opstond begreep Elza pas dat Sofieke niet alleen geplast, maar ook gedrukt had.
Terwijl toen Ivanka even daarvoor Elza haar luier opende zij lag te drukken zonder ook, maar iets te hebben gemerkt.
Omdat vooral Evert even moest verwerken wat hij wachtend op zijn beurt allemaal had gezien, schrok hij toen Ivanka zich naar hem toe draaide, en vroeg of zij hem van de rolstoel op de verschoontafel moest helpen.
Na heel even nadenken knikte Evert.
Direct na het bevestigende antwoord kwam Ivanka in actie, maar merkte al snel dat Evert onbewust verkrampte.
Met als gevolg dat Ivanka de geboden hulp van Sander, en Jeffrey goed kon gebruiken.
Toch zorgde het resultaat zowel bij Evert als zijn verzorgers voor opluchting.
Helemaal toen hij met een schone luier weer in zijn rolstoel zat.
Terwijl de beide meiden verzorgd werden hadden ze het vooral over de zwemles.
Niet alleen over die van Sofieke, maar ook over de lessen van Sander, en Jeffrey die net als Elza al wat langer bezig waren.
Dan keek Sofieke naar José en vroeg hoe lang zij al les had, maar vooral hoe het kwam dat zij zich niets aantrok van plaagstootjes.
Toen José dat even later verteld had knikte Sofieke, en vertelde zij hoe zij in de vakantie was uitgedaagd, en dit goed was uitgepakt.
Dan waren ze klaar, en ging het direct naar buiten voor het speelkwartier, waar Evert, en José al snel merkten dat ze tegen hun verwachting in net als het clubje rond Olaf, en Marjolein lekker mee konden doen.
Ook merkten zij dat ook zij alle vier werden uitgedaagd om hun grenzen te verleggen.
Dit alles met het gevolg dat het speelkwartier voorbij vloog, en het alweer snel naar binnen ging.
Terug in de klas werd er eerst verder gepraat over zwemles, en het voorgnomen zwemuitje.
Hierbij begrepen ze allemaal dat ook Evert zwemles had, maar nog minder dan José in staat was om hierbij zijn benen te gebruiken.
Bovendien begreep de klas dat waar Sofieke Elza, en José de zwemluier accepteerden Evert deze een verschrikking vond.
Bovendien moest hij toegeven dat hij nog altijd met zwembandjes zwom.
Ondertussen deelde juf Ans velletjes papier met rekensommetjes uit.
Voor de leerlingen daar aan mochten beginnen vertelde ze nog dat ze contact met Irma had gehad.
Die het verhaal van Sofieke bevestigd had.
Sofieke aankijkend zei juf Ans dan ook, " dus dat betekend dat je mee mag Sofieke".
Terwijl alle meiden na 6 weken weer op school zaten, was ik halverwege mijn eerste halve dienst sinds het begin van het zwangerschapsverlof.
Zodat het lunchtijd was, deze keer niet alleen met alle patiënten., maar ook Coby, en Frans waren aangeschoven.
Tijdens de lunch werd er belangstellend naar het verloop van de zwangerschap gevraagd, maar ook hoe het nu met de vierling ging.
Nadat ik het verhaal verteld had, en was uitgegeten stond ik op om te verschonen, en weer aan het werk te gaan.
Voor ik weg kon lopen haalde Frans een envelop uit zijn zak, en duwde deze in mijn handen.
Dan wilde ik vragen wat dit te betekenen had, maar Frans was al weer vertrokken.
Nu wilde ik nieuwsgierig de envelop open maken, maar beduide Coby mij dat dit moest wachtten, en ik net als een paar Patiënten haar moest volgen.
Hoewel mijn vermoeden aardig klopte, was het toch niet helemaal wat ik verwachtte.
Laatst bewerkt:
luierdromer
Niet geschoten is altijd mis.
HOOFDSTUK 87 ANNEMIEK
Iets wat vooral kwam door mijn zwangerschapsverlof, en ik nu nog geen tijd had gehad om verslagen te lezen.
Zodat ik zag dat een jongeman, een jonge meid, en een man van mijn leeftijd, maar ook een vrouw opleeftijd onze aandacht wilden.
Even wist ik niet wat zij allemaal wilden, maar bij de medicijnkast aangekomen zag ik dat Coby de ouder vrouw haar medicatie voor dit moment gaf.
Waarna zij toen dat was ingenomen weer kon gaan, tenminste binnen de gesloten afdeling dan.
Toen de vrouw die Ella bleek te heten vertrokken was pakte Coby de nodige medicatie, maar zo zag ik ook een viertal luiers.
Naast een Tena Maxi een Tena Ultima, en twee keer een Tena super.
Een feit waar ik stilletjes toch van opkeek.
Want dit betekende dus dat Coby zichzelf, maar ook onder andere mij ging verschonen, maar wie nog meer?
Waarschijnlijk de oudere man Herman als de jongere man Arjan, maar ook de nog jonge meid die Annemiek heette, maar dat was mij nog niet opgevallen.
Ondertussen wilde ik de luier die dacht ik voor mij was van Coby aanpakken, iets wat me niet lukte.
Ondertussen vertelde Coby dat Arjan vooral door de bijwerkingen van zijn medicatie inmiddels volledig incontinent was.
Hoewel hij daarnaast altijd al een gevoelige blaas had gehad, terwijl Herman zijn hele leven al urine incontinent was, maar sinds zijn opname hier door de medicatie ook geen ontlasting meer voelde.
Dan vervolgde Coby, "tot slot de jongste van dit stel, Annemiek zij is net 16, en is net als jij door een beknelde zenuw in het bekken nooit zindelijk geworden".
Nu knikte ik naar het kwartet, en dan vooral het jongste meisje dat ik hun situatie begreep.
Uit haar reactie hierop begreep ik dat het arme kind zich schaamde, om me dan aan te kijken.
Dan zei ze, "mevrouw ondanks dat het een vrij dunne luier is die nauwelijks opval, toch wordt ik al mijn hele schoolloopbaan er mee gepest".
"Terwijl ik helemaal niets aan kan doen".
Nu zag ik dat de tranen Annemiek in de ogen gesprongen waren.
"Gelukkig krijg ik wel steun van mijn Familie, en dan met name van mijn twee jaar oudere broer, en mijn zusje van pas 5 jaar die wel zindelijk is."
Nu zag ik dat Annemiek nog steeds tranen in haar ogen had staan, maar vertelde zij verder terwijl ik eigenlijk hoognodig de verslagen of de nu aanwezige cliënten moest lezen.
Dat zag ook de weer binnenkomende Coby net als Belinda die direct achter Coby aankwam.
Om dan te zeggen, "Tamara, in principe heb je gelijk, maar waar Arjan, en Herman bij wie de incontinentie vooral het gevolg is van bijwerkingen van hun medicatie, en dus zo goed als zeker tijdelijk is heeft Annemiek het zelfde probleem als jij, je zus, haar dochter, en het vriendinnetje van Carina hier haar hele leven al last van!"
"Bovendien wordt Annemiek hier net als tot voor kort het vriendinnetje van Carina hier op school om gepest, en uitgesloten".
Nu vertelde ik over Josje bij wie het pesten pas stopte toen Carina die kort daarvoor Josje was gaan steunen er na een vervelende vraag er bovenop dook.
Na dit verhaal zag ik Annemiek kijken, en zag, en hoorde haar vertellen "helaas heb ik nooit zo'n reddende engel gehad".
Nu overwoog ik om ook over Sofieke, en Elza te vertellen, maar liet dat voor nu achterwege.
Net als het verhaal over de positieve ontwikkelingen van Josje van de laatste weken.
Zodoende was het ineens doodstil waarbij we zagen dat Annemiek ontspande, en er een beetje kleur op haar bleke gezicht kwam.
Waarna Coby, en Belinda vooral naar mij keken, en Belinda ineens opmerkte, " Tamara jou aanwezigheid laat onbewust Annemiek ontdooien".
Verbaasd keek ik Belinda aan, maar die ging al door, "ondanks dat zij hier al ruim drieweken verblijft zat er tot vandaag geen of weinig vooruitgang in".
Op deze opmerking zagen wij Annemiek knikken als bevestiging, maar zag ik met mijn getrainde ogen ook dat Annemiek haar luier vol had.
Hierop wees ik naar het stapeltje luiers wat inmiddels klaar lag, en vroeg dan "Annelmiek wat voor maat, en wat voor sterkte gebruik jij?"
Direct zag ik dat Annelmiek naar een Tena super, maat M wees, en vertelde dat zij daar per dag vijf luiers van mocht gebruiken, maar dat dit vaak amper genoeg was.
Bovendien vertelde ze terwijl ik met een luier voor haar in mijn handen stond dat ze voor de nacht een Tena Ultima of een Betterdrey beide met inlegger gebruikte.
Na deze conversatie zag ik Annemiek diep zuchtten, waaruit ik begreep dat ook dat veel stress gaf.
Waarna zij nog eens aangaf dat ze hier nu al helemaal nauwelijks genoeg aan had.
Deze laatste opmerking deed mij een blik van verstandhouding met Belinda, en Coby wisselen, en zei dan.
"Annemiek ik ga je nu verschonen", nu schrok het toch al gestreste meisje even, maar herstelde zich bijna direct.
Toch schrok Annemiek opnieuw toen het tot haar doordrong dat ze in de nacht, maar vooral overdag een veel dikkere luier om zou krijgen dan ze gewend was.
Zodat ze overdag een dikke ultima zou moeten dragen, en voor de nacht een Betterdrey met inlegger.
Om haar nog verder te kalmeren vertelde ik over de zwemles van Sofieke, wat een andere reactie opleverde dan dat ik had verwacht.
Want terwijl ik haar overvolle luier verwijderde, en haar schoonpoetste vertelde ze dat zij op haar 16e nog steeds niet kon zwemmen.
"Net als Sofieke durf ik dat niet met al die vervelende etters in de buurt".
Nadat ik Annemiek in de badkamer had gewassen, waren we nog steeds in gesprek op haar kamer aangekomen, waar ze terwijl zij ging liggen mij aankeek, en vroeg.
"Tamara wat wordt het nu?"
" De ene keer zeggen jullie een Tena maxi overdag, en een Ultima voor de nacht"
"Terwijl jullie even later zeggen, dat het een Tena Ultima voor overdag, en een Betterdrey met inleg voor de nacht wordt".
Nu keek ik haar aan, begrijpend dat bij haar de twijfel, en onzekerheid inmiddels compleet was, en zei.
" Annemiek zoals je hopelijk inmiddels begrepen hebt nemen we het zekere voor het onzekere, en hebben we besloten dat jij voorlopig overdag een Tena Ultima zal dragen, en voor de nacht een betterdrey".
"Allebei met een inlegger", voegde ik daar aan toe.
Op deze mededeling merkte ik dat zij zich hier met een diepe zucht bij neer had gelegd, maar dat dit niet van harte was.
Bovendien werd ze hier ook niet vrolijker van, zoals ik merkte.
Terug op haar kamer ging ze direct op haar bed liggen, om na dit heftige gebeuren wat te kunnen rusten
OP dat moment wilde ik haar kamer verlaten om naar de volgende cliënt te gaan keek Annemiek me aan, en vroeg dan!
"Tamara zou je mij een plezier willen doen door te informeren of ik aan die zwemles van Sofieke, en Elza mee mag doen?"
Iets wat vooral kwam door mijn zwangerschapsverlof, en ik nu nog geen tijd had gehad om verslagen te lezen.
Zodat ik zag dat een jongeman, een jonge meid, en een man van mijn leeftijd, maar ook een vrouw opleeftijd onze aandacht wilden.
Even wist ik niet wat zij allemaal wilden, maar bij de medicijnkast aangekomen zag ik dat Coby de ouder vrouw haar medicatie voor dit moment gaf.
Waarna zij toen dat was ingenomen weer kon gaan, tenminste binnen de gesloten afdeling dan.
Toen de vrouw die Ella bleek te heten vertrokken was pakte Coby de nodige medicatie, maar zo zag ik ook een viertal luiers.
Naast een Tena Maxi een Tena Ultima, en twee keer een Tena super.
Een feit waar ik stilletjes toch van opkeek.
Want dit betekende dus dat Coby zichzelf, maar ook onder andere mij ging verschonen, maar wie nog meer?
Waarschijnlijk de oudere man Herman als de jongere man Arjan, maar ook de nog jonge meid die Annemiek heette, maar dat was mij nog niet opgevallen.
Ondertussen wilde ik de luier die dacht ik voor mij was van Coby aanpakken, iets wat me niet lukte.
Ondertussen vertelde Coby dat Arjan vooral door de bijwerkingen van zijn medicatie inmiddels volledig incontinent was.
Hoewel hij daarnaast altijd al een gevoelige blaas had gehad, terwijl Herman zijn hele leven al urine incontinent was, maar sinds zijn opname hier door de medicatie ook geen ontlasting meer voelde.
Dan vervolgde Coby, "tot slot de jongste van dit stel, Annemiek zij is net 16, en is net als jij door een beknelde zenuw in het bekken nooit zindelijk geworden".
Nu knikte ik naar het kwartet, en dan vooral het jongste meisje dat ik hun situatie begreep.
Uit haar reactie hierop begreep ik dat het arme kind zich schaamde, om me dan aan te kijken.
Dan zei ze, "mevrouw ondanks dat het een vrij dunne luier is die nauwelijks opval, toch wordt ik al mijn hele schoolloopbaan er mee gepest".
"Terwijl ik helemaal niets aan kan doen".
Nu zag ik dat de tranen Annemiek in de ogen gesprongen waren.
"Gelukkig krijg ik wel steun van mijn Familie, en dan met name van mijn twee jaar oudere broer, en mijn zusje van pas 5 jaar die wel zindelijk is."
Nu zag ik dat Annemiek nog steeds tranen in haar ogen had staan, maar vertelde zij verder terwijl ik eigenlijk hoognodig de verslagen of de nu aanwezige cliënten moest lezen.
Dat zag ook de weer binnenkomende Coby net als Belinda die direct achter Coby aankwam.
Om dan te zeggen, "Tamara, in principe heb je gelijk, maar waar Arjan, en Herman bij wie de incontinentie vooral het gevolg is van bijwerkingen van hun medicatie, en dus zo goed als zeker tijdelijk is heeft Annemiek het zelfde probleem als jij, je zus, haar dochter, en het vriendinnetje van Carina hier haar hele leven al last van!"
"Bovendien wordt Annemiek hier net als tot voor kort het vriendinnetje van Carina hier op school om gepest, en uitgesloten".
Nu vertelde ik over Josje bij wie het pesten pas stopte toen Carina die kort daarvoor Josje was gaan steunen er na een vervelende vraag er bovenop dook.
Na dit verhaal zag ik Annemiek kijken, en zag, en hoorde haar vertellen "helaas heb ik nooit zo'n reddende engel gehad".
Nu overwoog ik om ook over Sofieke, en Elza te vertellen, maar liet dat voor nu achterwege.
Net als het verhaal over de positieve ontwikkelingen van Josje van de laatste weken.
Zodoende was het ineens doodstil waarbij we zagen dat Annemiek ontspande, en er een beetje kleur op haar bleke gezicht kwam.
Waarna Coby, en Belinda vooral naar mij keken, en Belinda ineens opmerkte, " Tamara jou aanwezigheid laat onbewust Annemiek ontdooien".
Verbaasd keek ik Belinda aan, maar die ging al door, "ondanks dat zij hier al ruim drieweken verblijft zat er tot vandaag geen of weinig vooruitgang in".
Op deze opmerking zagen wij Annemiek knikken als bevestiging, maar zag ik met mijn getrainde ogen ook dat Annemiek haar luier vol had.
Hierop wees ik naar het stapeltje luiers wat inmiddels klaar lag, en vroeg dan "Annelmiek wat voor maat, en wat voor sterkte gebruik jij?"
Direct zag ik dat Annelmiek naar een Tena super, maat M wees, en vertelde dat zij daar per dag vijf luiers van mocht gebruiken, maar dat dit vaak amper genoeg was.
Bovendien vertelde ze terwijl ik met een luier voor haar in mijn handen stond dat ze voor de nacht een Tena Ultima of een Betterdrey beide met inlegger gebruikte.
Na deze conversatie zag ik Annemiek diep zuchtten, waaruit ik begreep dat ook dat veel stress gaf.
Waarna zij nog eens aangaf dat ze hier nu al helemaal nauwelijks genoeg aan had.
Deze laatste opmerking deed mij een blik van verstandhouding met Belinda, en Coby wisselen, en zei dan.
"Annemiek ik ga je nu verschonen", nu schrok het toch al gestreste meisje even, maar herstelde zich bijna direct.
Toch schrok Annemiek opnieuw toen het tot haar doordrong dat ze in de nacht, maar vooral overdag een veel dikkere luier om zou krijgen dan ze gewend was.
Zodat ze overdag een dikke ultima zou moeten dragen, en voor de nacht een Betterdrey met inlegger.
Om haar nog verder te kalmeren vertelde ik over de zwemles van Sofieke, wat een andere reactie opleverde dan dat ik had verwacht.
Want terwijl ik haar overvolle luier verwijderde, en haar schoonpoetste vertelde ze dat zij op haar 16e nog steeds niet kon zwemmen.
"Net als Sofieke durf ik dat niet met al die vervelende etters in de buurt".
Nadat ik Annemiek in de badkamer had gewassen, waren we nog steeds in gesprek op haar kamer aangekomen, waar ze terwijl zij ging liggen mij aankeek, en vroeg.
"Tamara wat wordt het nu?"
" De ene keer zeggen jullie een Tena maxi overdag, en een Ultima voor de nacht"
"Terwijl jullie even later zeggen, dat het een Tena Ultima voor overdag, en een Betterdrey met inleg voor de nacht wordt".
Nu keek ik haar aan, begrijpend dat bij haar de twijfel, en onzekerheid inmiddels compleet was, en zei.
" Annemiek zoals je hopelijk inmiddels begrepen hebt nemen we het zekere voor het onzekere, en hebben we besloten dat jij voorlopig overdag een Tena Ultima zal dragen, en voor de nacht een betterdrey".
"Allebei met een inlegger", voegde ik daar aan toe.
Op deze mededeling merkte ik dat zij zich hier met een diepe zucht bij neer had gelegd, maar dat dit niet van harte was.
Bovendien werd ze hier ook niet vrolijker van, zoals ik merkte.
Terug op haar kamer ging ze direct op haar bed liggen, om na dit heftige gebeuren wat te kunnen rusten
OP dat moment wilde ik haar kamer verlaten om naar de volgende cliënt te gaan keek Annemiek me aan, en vroeg dan!
"Tamara zou je mij een plezier willen doen door te informeren of ik aan die zwemles van Sofieke, en Elza mee mag doen?"
Laatst bewerkt:
Little Endy
Sayori the shy Enderman :3 (he/they)
Niet gemeen bedoeld, maar ik ben nu best wel in de war over hoe de jonge meid in kwestie nou heet.
Anders dan dat weer een goed hoofdstuk dat je hebt geschreven, ga zo door!
luierdromer
Niet geschoten is altijd mis.
Is niets gemeens aan hoor.
Zal het nalezen, dacht zelf dat het meer personen waren, maar als het inderdaad één persoon is moet het de eerste naam worden.
Dat krijg je dus als je blijft schrijven, en niet tussendoor terug leest.
Bovendien had ik het verhaal na plaatsing nog niet gecontroleerd op fouten.
In elk geval weer bedankt voor je scherpte, dat wordt juist gewaardeerd.het wordt Annemiek.
Inmiddels wel gecontroleerd, en er Annemiek van gemaakt.
Bovendien ook andere foutjes er uit gehaald.
Zal het nalezen, dacht zelf dat het meer personen waren, maar als het inderdaad één persoon is moet het de eerste naam worden.
Dat krijg je dus als je blijft schrijven, en niet tussendoor terug leest.
Bovendien had ik het verhaal na plaatsing nog niet gecontroleerd op fouten.
In elk geval weer bedankt voor je scherpte, dat wordt juist gewaardeerd.
het wordt Annemiek.Inmiddels wel gecontroleerd, en er Annemiek van gemaakt.
Bovendien ook andere foutjes er uit gehaald.
Laatst bewerkt: