Nog niet klaar Tamara
- Onderwerp starter luierdromer
- Startdatum
luierdromer
Niet geschoten is altijd mis.
HOOFDSTUK 64 TERUG NAAR TANTE/ KATOENEN LUIERS
In eerste instantie gebeurde er niets, omdat haar moeder dacht dat haar dochter dit een straf vond.
Toen ze terwijl tante Thea en, de meisjes op het punt stonden te vertrekken zagen dat de moeder van Annabel merkte dat haar dochter stond te genieten in plaats van de katoenen luier als en straf te ervaren.
Het eerste gevolg was dat de moeder van Annabel de rok bij Annabel uittrok en, ze zei dat ze de drie kilometer naar huis zouden gaan lopen.
Nu zagen we allemaal dat Annabel hiervan schrok maar, in plaats van te protesteren juist zweeg.
Vrij snel nadat Annabel en, haar moeder uiteindelijk waren vertrokken, vertrokken tante Elza en, Sofieke ook.
Direct bij thuiskomst van tante en, de meisjes viel het Anneke en, Christa maar, ook Josje en, Carina op dat Elza maar, vooral Sofieke veel meer luiers over hadden dan verwacht.
Toen Josje en, Anneke doorvroegen bleek hen al snel dat Sofieke haar luier steeds vaker droog hield.
Ook merkten we allemaal toen we zaten en, Elza en, Sofieke vertelden dat Elza maar, vooral Sofieke genoten hadden van het partijtje maar, ook hoe verbaasd vooral Sofieke gereageerd had toen ze merkte dat Agnes het fijn vond om luiers te dragen en, te gebruiken maar, vooral om als kleintje behandeld te worden.
Direct ging Sofieke door met vertellen dat ze dat nog wel begreep maar, nog vreemder had opgekeken van de fetishen van de andere meiden en, dan vooral die van Annabel.
Nu fluisterde Sofieke zodat oom en, tante het niet hoorden, " dat Agnes het fijn vind om zich als peuter te laten behandelen en, ook alles in een luier te doen vindt ik moeilijk maar, begrijp ik nog wel".
"Maar, dat Annabel het bewust echt in haar broek doet!"
Terwijl Sofieke over de fetishen van de andere meiden vertelden, merkten Anneke en, Christa dat Sofieke zich niet kon voorstellen wat er nu lekker was aan een natte laat staan een poepbroek.
Intussen vroeg tante zich af hoe deze spanning te breken maar, uiteindelijk was het Christa die het nodig aan een verschoning toe had die de handjes van Elza en, Sofieke pakte en, samen met Anneke meenam naar de slaapkamer van Christa om zich te laten verschonen.
Toen Christa op de commode lag en, Sofieke en, Elza haar verschoonde vertelde Christa dat zij een straf na en nachtelijke poepluier niet leuk vond maar, het overdag een luier moeten dragen niet eens heel erg.
Om dan te vervolgen, "Sofieke wat jij nu laat zien is geweldig, daar mag je best trots op zijn".
Ondertussen waren Christa maar, ook Elza verschoond en, melde Josje en, Carina zich.
Terwijl Christa een zucht van opluchting gaf, wat echt gemeend was keek ze Sofieke aan en, zei, "Sofieke dat ik nog iedere nacht in bed plas vindt ik niet leuk, laat staan als ik in bed poep!"
Uit de manier waarop Christa vertelde begrepen Stefan en. Thea dat Christa onbewust plaste in bed maar, dat het in bed poepen ook echt onbewust ging.
Nu keken Stefan en, Thea Christa aan en, zeiden ze dat na deze bekentenis de verplichting om na een nachtelijke poepluier ook overdag een luier te moeten dragen per direct verviel.
In plaats van pure opluchting zagen Elza Sofieke maar, ook Anneke dat hun nichtje en, zusje in een tweestrijd kwam.
Aan de ene kant was ze blij dat het hoge woord eruit was en, zij geloofd werd, aan de andere kant vond Christa het geen punt om een luier te dragen en, te gebruiken.
Wel vond ze het vervelend dat zij niet om een verschoning mag vragen maar, ze maar, moet afwachten wanneer en, door wie ze verschoond zal worden.
Uit haar verhaal begrepen Josje en, Carina maar, ook Elza en. Sofieke dat de luier voor Christa ook voor ontspanning zorgt.
Direct na haar verhaal namen Thea en, Stefan Christa even apart om de opmerking van Christa met haar te bespreken.
Hierbij begrepen zij nog eens dat hun dochter de luier op zich niet erg vond, in tegendeel zelfs.
Ook erin plassen of poepen was geen punt, mits ze er maar, niet te lang in hoefde te zitten of liggen.
Het enige vervelende vond ze de dwang om in een natte of erger viezeluier op haar verschoning te moeten wachtten.
Het s' morgens nat laat staan in een poepluier wakker worden vond Christa in tegenstelling tot wat Thea en, Stefan dachten verschrikkelijk vies.
DE KATOENEN LUIER (S)
Ook begrepen Thea en, Stefan dat Christa hoewel genieten een groot woord was een plasticluier of een cottonfeel luier niet echt een probleem vond.
Zelfs niet als ze nat was, of erger een poepluier overdag mits ze snel verschoond werd.
In een volle poepluier s' ochtends wakker worden vond Christa in tegenstelling tot wat haar ouders dachten verschrikkelijk vies.
Nu begrepen Thea en, Stefan dat nachtelijke poepluiers net als dito plasluiers ongelukjes waren en, er van opzet of gemakzucht totaal geen sprake was.
Toen dat uiteindelijk allemaal helder was zag Sofieke dat het al bijna half 5 was, wat betekende dat als Elza als Sofieke vanavond naar zwemles wilden Thea snel aan het avondeten moest beginnen.
De eerste opdracht was nu voor zowel Elza Sofieke als Christa en, luide dat zij snel moesten verschonen waarna de meiden direct naar boven gingen waar Elza en, Sofieke elkaar verschoonde en, Anneke Christa hielp.
Nauwelijks was Christa gaan liggen of zij zei direct ja toen Anneke haar vroeg of zij een katoenenluier wilde.
Direct hierna zagen Elza en, Sofieke hoe Anneke de katoenenluier uitvouwde en, Christa hier direct op ging liggen.
Waarna Anneke de katoenenluier tussen de benen van Christa omhoog trok, goed over de buik van Christa vouwde en, deze dicht spelde.
Een handeling die Elza en, Sofieke op de voet volgden.
Toen Christa was aangekleed was Sofieke aan de beurt en, vroeg Anneke haar wat Sofieke wilde.
Zoals verwacht lache Sofieke en, zei "hoewel ik moe wordt en, nog naar zwemles moet, dus doe ik maar, geen broekje".
Nu wilde Anneke direct een Tena Maxi voor Sofieke pakken maar, ondanks alle vermoeidheid vroeg zij om een katoenenluier.
Hoewel dit Anneke verbaasde begreep zij net als Christa dat de nieuwsgierigheid van Sofieke gewekt was maar, ook dat Sofieke nog liever dat broekje gewild had.
Hoewel ook Sofieke de twijfels van de nichten als oom en, tante wel begreep maar, toch met tegenzin accepteerde.
Dit alles speelde al voor Christa verschoond werd, toen Sofieke zag hoe Anneke Christa een katoenenluier omdeed vroeg ze dan ook Anneke aankijkend, "Anneke mag ik zo een handdoekluier?"
Nu keek tante Sofieke aan en, antwoordde " Sofieke dat is geen handdoek maar, een luier van de stof katoen".
Om dan door te gaan , "als je die om wil mag dat maar, stoffenluiers nemen veel minder vocht op en, voelen snel nat aan".
"Dus die worden echt nat en, dat voelt niet lekker Sofieke".
Als Thea dacht dat dit Sofieke zou afschrikken had zij het mis want direct keek Sofieke oom en, tante aan en, antwoordde zelfverzekerd.
" Dan moet ik goed opletten om mijn luier droog te houden".
Direct begrepen oom en, tante maar, ook Anneke en, Josje die was komen kijken toen ze boven was om een boek uit haar tas te pakken dat dit voor Sofieke een extra uitdaging was.
Vooral omdat en, dat begreep Sofieke zelf ook zij bij de eerste druppels al nattigheid zou voelen.
Dat Sofieke ook deze uitdaging aanpakte verbaasde Josje allang niet meer, daar kende zij Sofieke inmiddels te goed voor.
Direct hierna wilde Josje met Christa naar beneden maar, toen zij haar eerste voet op de eerste tree van de trap zette bedacht zij zich.
Dit leidde ertoe dat Christa die vlak achter Josje liep schrok toen Josje ineens stilstond.
Niet wetende wat Josje ineens bezielde, ging Christa langs haar naar beneden waar zij Carina in de kamer aantrof.
Voor Carina vroeg wat er boven allemaal gebeurde en, Christa nu alleen naar beneden was gekomen vertelde ze dat ze met zowel Irma als mij had gebeld.
Om dan te vertellen dat het met vooral Elizabeth en, Sander geweldig ging en, Pieter en, Albertine wel goed dronken en, sliepen maar, sneller moe waren en, ik door alle drukte na bijna een week nog niet de oude was.
In de kamer pakt Carina de telefoon op en, vertelde ons hoe het hier ging en, vooral welke uitdaging Sofieke nu weer was aangegaan, om dan te zeggen.
"Mam ik moet ophangen want zowel Josje als Elza en, Sofieke blijven wel erg lang boven!".
Nu hing ze direct op en, volgde Christa naar boven, boven gekomen keek ze verbaasd in het rond.
Want niet alleen zag ze dat niet alleen Christa een katoenen luier omhad, wat haar op de trap al was opgevallen en, haar verbaasd had.
Nog verbaasder keek Carina toen ze zag dat ook Sofieke alleen een katoenenluier met plasticbroek en, daarboven een t'shirt droeg en, zij nu Anneke hielp om Josje te verschonen.
Niet alleen dat verbaasde Carina maar, tot haar verbazing zag ze dat ook Josje een katoenen luier met spelden om en, een plasticbroek aan kreeg.
Dit ziende dacht Carina dat oom tante of Anneke dit de meiden had opgelegd maar, toch begreep Carina al snel dat die katoenenluier een keuze van iedereen afzonderlijk was.
Helemaal toen Josje klaar was en, Anneke Elza vroeg wat zij wilde, "Elza wat wil jij voor luie?".
Nu antwoordde Elza " Anneke ik wil een Tena luier want katoen wordt snel nat".
Toen die klaar was, was op Carina na iedereen verschoond en, wilde Carina hoewel ze voelde dat de Tena luier nat was met de anderen naar beneden.
Op dat moment keken oom en, tante Sofieke en, Elza aan en, zei oom Stefan, " meiden het eerste is dat zo te ruiken Carina verschoond moet worden".
Dan zagen de meisjes dat oom Stefan twee pakjes tussen de luiers wegtrok, die hij de meisjes voorhield.
"Als dat klaar is, is dit voor Jullie"
In eerste instantie gebeurde er niets, omdat haar moeder dacht dat haar dochter dit een straf vond.
Toen ze terwijl tante Thea en, de meisjes op het punt stonden te vertrekken zagen dat de moeder van Annabel merkte dat haar dochter stond te genieten in plaats van de katoenen luier als en straf te ervaren.
Het eerste gevolg was dat de moeder van Annabel de rok bij Annabel uittrok en, ze zei dat ze de drie kilometer naar huis zouden gaan lopen.
Nu zagen we allemaal dat Annabel hiervan schrok maar, in plaats van te protesteren juist zweeg.
Vrij snel nadat Annabel en, haar moeder uiteindelijk waren vertrokken, vertrokken tante Elza en, Sofieke ook.
Direct bij thuiskomst van tante en, de meisjes viel het Anneke en, Christa maar, ook Josje en, Carina op dat Elza maar, vooral Sofieke veel meer luiers over hadden dan verwacht.
Toen Josje en, Anneke doorvroegen bleek hen al snel dat Sofieke haar luier steeds vaker droog hield.
Ook merkten we allemaal toen we zaten en, Elza en, Sofieke vertelden dat Elza maar, vooral Sofieke genoten hadden van het partijtje maar, ook hoe verbaasd vooral Sofieke gereageerd had toen ze merkte dat Agnes het fijn vond om luiers te dragen en, te gebruiken maar, vooral om als kleintje behandeld te worden.
Direct ging Sofieke door met vertellen dat ze dat nog wel begreep maar, nog vreemder had opgekeken van de fetishen van de andere meiden en, dan vooral die van Annabel.
Nu fluisterde Sofieke zodat oom en, tante het niet hoorden, " dat Agnes het fijn vind om zich als peuter te laten behandelen en, ook alles in een luier te doen vindt ik moeilijk maar, begrijp ik nog wel".
"Maar, dat Annabel het bewust echt in haar broek doet!"
Terwijl Sofieke over de fetishen van de andere meiden vertelden, merkten Anneke en, Christa dat Sofieke zich niet kon voorstellen wat er nu lekker was aan een natte laat staan een poepbroek.
Intussen vroeg tante zich af hoe deze spanning te breken maar, uiteindelijk was het Christa die het nodig aan een verschoning toe had die de handjes van Elza en, Sofieke pakte en, samen met Anneke meenam naar de slaapkamer van Christa om zich te laten verschonen.
Toen Christa op de commode lag en, Sofieke en, Elza haar verschoonde vertelde Christa dat zij een straf na en nachtelijke poepluier niet leuk vond maar, het overdag een luier moeten dragen niet eens heel erg.
Om dan te vervolgen, "Sofieke wat jij nu laat zien is geweldig, daar mag je best trots op zijn".
Ondertussen waren Christa maar, ook Elza verschoond en, melde Josje en, Carina zich.
Terwijl Christa een zucht van opluchting gaf, wat echt gemeend was keek ze Sofieke aan en, zei, "Sofieke dat ik nog iedere nacht in bed plas vindt ik niet leuk, laat staan als ik in bed poep!"
Uit de manier waarop Christa vertelde begrepen Stefan en. Thea dat Christa onbewust plaste in bed maar, dat het in bed poepen ook echt onbewust ging.
Nu keken Stefan en, Thea Christa aan en, zeiden ze dat na deze bekentenis de verplichting om na een nachtelijke poepluier ook overdag een luier te moeten dragen per direct verviel.
In plaats van pure opluchting zagen Elza Sofieke maar, ook Anneke dat hun nichtje en, zusje in een tweestrijd kwam.
Aan de ene kant was ze blij dat het hoge woord eruit was en, zij geloofd werd, aan de andere kant vond Christa het geen punt om een luier te dragen en, te gebruiken.
Wel vond ze het vervelend dat zij niet om een verschoning mag vragen maar, ze maar, moet afwachten wanneer en, door wie ze verschoond zal worden.
Uit haar verhaal begrepen Josje en, Carina maar, ook Elza en. Sofieke dat de luier voor Christa ook voor ontspanning zorgt.
Direct na haar verhaal namen Thea en, Stefan Christa even apart om de opmerking van Christa met haar te bespreken.
Hierbij begrepen zij nog eens dat hun dochter de luier op zich niet erg vond, in tegendeel zelfs.
Ook erin plassen of poepen was geen punt, mits ze er maar, niet te lang in hoefde te zitten of liggen.
Het enige vervelende vond ze de dwang om in een natte of erger viezeluier op haar verschoning te moeten wachtten.
Het s' morgens nat laat staan in een poepluier wakker worden vond Christa in tegenstelling tot wat Thea en, Stefan dachten verschrikkelijk vies.
DE KATOENEN LUIER (S)
Ook begrepen Thea en, Stefan dat Christa hoewel genieten een groot woord was een plasticluier of een cottonfeel luier niet echt een probleem vond.
Zelfs niet als ze nat was, of erger een poepluier overdag mits ze snel verschoond werd.
In een volle poepluier s' ochtends wakker worden vond Christa in tegenstelling tot wat haar ouders dachten verschrikkelijk vies.
Nu begrepen Thea en, Stefan dat nachtelijke poepluiers net als dito plasluiers ongelukjes waren en, er van opzet of gemakzucht totaal geen sprake was.
Toen dat uiteindelijk allemaal helder was zag Sofieke dat het al bijna half 5 was, wat betekende dat als Elza als Sofieke vanavond naar zwemles wilden Thea snel aan het avondeten moest beginnen.
De eerste opdracht was nu voor zowel Elza Sofieke als Christa en, luide dat zij snel moesten verschonen waarna de meiden direct naar boven gingen waar Elza en, Sofieke elkaar verschoonde en, Anneke Christa hielp.
Nauwelijks was Christa gaan liggen of zij zei direct ja toen Anneke haar vroeg of zij een katoenenluier wilde.
Direct hierna zagen Elza en, Sofieke hoe Anneke de katoenenluier uitvouwde en, Christa hier direct op ging liggen.
Waarna Anneke de katoenenluier tussen de benen van Christa omhoog trok, goed over de buik van Christa vouwde en, deze dicht spelde.
Een handeling die Elza en, Sofieke op de voet volgden.
Toen Christa was aangekleed was Sofieke aan de beurt en, vroeg Anneke haar wat Sofieke wilde.
Zoals verwacht lache Sofieke en, zei "hoewel ik moe wordt en, nog naar zwemles moet, dus doe ik maar, geen broekje".
Nu wilde Anneke direct een Tena Maxi voor Sofieke pakken maar, ondanks alle vermoeidheid vroeg zij om een katoenenluier.
Hoewel dit Anneke verbaasde begreep zij net als Christa dat de nieuwsgierigheid van Sofieke gewekt was maar, ook dat Sofieke nog liever dat broekje gewild had.
Hoewel ook Sofieke de twijfels van de nichten als oom en, tante wel begreep maar, toch met tegenzin accepteerde.
Dit alles speelde al voor Christa verschoond werd, toen Sofieke zag hoe Anneke Christa een katoenenluier omdeed vroeg ze dan ook Anneke aankijkend, "Anneke mag ik zo een handdoekluier?"
Nu keek tante Sofieke aan en, antwoordde " Sofieke dat is geen handdoek maar, een luier van de stof katoen".
Om dan door te gaan , "als je die om wil mag dat maar, stoffenluiers nemen veel minder vocht op en, voelen snel nat aan".
"Dus die worden echt nat en, dat voelt niet lekker Sofieke".
Als Thea dacht dat dit Sofieke zou afschrikken had zij het mis want direct keek Sofieke oom en, tante aan en, antwoordde zelfverzekerd.
" Dan moet ik goed opletten om mijn luier droog te houden".
Direct begrepen oom en, tante maar, ook Anneke en, Josje die was komen kijken toen ze boven was om een boek uit haar tas te pakken dat dit voor Sofieke een extra uitdaging was.
Vooral omdat en, dat begreep Sofieke zelf ook zij bij de eerste druppels al nattigheid zou voelen.
Dat Sofieke ook deze uitdaging aanpakte verbaasde Josje allang niet meer, daar kende zij Sofieke inmiddels te goed voor.
Direct hierna wilde Josje met Christa naar beneden maar, toen zij haar eerste voet op de eerste tree van de trap zette bedacht zij zich.
Dit leidde ertoe dat Christa die vlak achter Josje liep schrok toen Josje ineens stilstond.
Niet wetende wat Josje ineens bezielde, ging Christa langs haar naar beneden waar zij Carina in de kamer aantrof.
Voor Carina vroeg wat er boven allemaal gebeurde en, Christa nu alleen naar beneden was gekomen vertelde ze dat ze met zowel Irma als mij had gebeld.
Om dan te vertellen dat het met vooral Elizabeth en, Sander geweldig ging en, Pieter en, Albertine wel goed dronken en, sliepen maar, sneller moe waren en, ik door alle drukte na bijna een week nog niet de oude was.
In de kamer pakt Carina de telefoon op en, vertelde ons hoe het hier ging en, vooral welke uitdaging Sofieke nu weer was aangegaan, om dan te zeggen.
"Mam ik moet ophangen want zowel Josje als Elza en, Sofieke blijven wel erg lang boven!".
Nu hing ze direct op en, volgde Christa naar boven, boven gekomen keek ze verbaasd in het rond.
Want niet alleen zag ze dat niet alleen Christa een katoenen luier omhad, wat haar op de trap al was opgevallen en, haar verbaasd had.
Nog verbaasder keek Carina toen ze zag dat ook Sofieke alleen een katoenenluier met plasticbroek en, daarboven een t'shirt droeg en, zij nu Anneke hielp om Josje te verschonen.
Niet alleen dat verbaasde Carina maar, tot haar verbazing zag ze dat ook Josje een katoenen luier met spelden om en, een plasticbroek aan kreeg.
Dit ziende dacht Carina dat oom tante of Anneke dit de meiden had opgelegd maar, toch begreep Carina al snel dat die katoenenluier een keuze van iedereen afzonderlijk was.
Helemaal toen Josje klaar was en, Anneke Elza vroeg wat zij wilde, "Elza wat wil jij voor luie?".
Nu antwoordde Elza " Anneke ik wil een Tena luier want katoen wordt snel nat".
Toen die klaar was, was op Carina na iedereen verschoond en, wilde Carina hoewel ze voelde dat de Tena luier nat was met de anderen naar beneden.
Op dat moment keken oom en, tante Sofieke en, Elza aan en, zei oom Stefan, " meiden het eerste is dat zo te ruiken Carina verschoond moet worden".
Dan zagen de meisjes dat oom Stefan twee pakjes tussen de luiers wegtrok, die hij de meisjes voorhield.
"Als dat klaar is, is dit voor Jullie"
Laatst bewerkt:
luierdromer
Niet geschoten is altijd mis.
HOOFDSTUK 65 NIEUWE BADPAKKEN EN, TOESCHOUWERS IN HET ZWEMBAD
Eigenlijk wilde Carina ontkennen maar, merkte dan dat haar luier ging hangen.
Bovendien leek het of dat ding lekte als Carina op haar billen ging zitten.
Waardoor Carina goed begreep dat er geen ontkennen meer aan was.
Iets anders wat voor opluchting zorgde was dat toen haar bij het verschonen gevraagd werd of ze net als Josje en, Sofieke een katoenenluier, of net als Elza een Tena luier wilde en, zij aangaf dat ze een Tena luier wilde, dit goed was.
Tot opluchting van Carina zelf was ze nu snel verschoond.
Direct hierna wilden Sofieke en, Elza met een uit de kast gepakte puzzel aan de grote tafel gaan zitten maar, richtte oom Stefan zich tot de meisjes en, zei "meiden dit is voor jullie".
Nu waren beide meisjes benieuwd wat ze voor moois zouden krijgen.
Direct gaf Stefan het eerste pakje aan Sofieke en, terwijl die al voelend probeerde te ontdekken wat er in zat kreeg ook Elza haar pakje.
Dan mochten de meisjes hun pakje openmaken, zoals Sofieke al vermoede kwam er bij zowel Sofieke als Elza een mooi blauw Oranje badpak uit.
Bij sofieke stonden er afbeeldingen op van Fining Nemo, een clownsvis en, bij Elza bleken er afbeeldingen van Seabert de zeehond op te staan.
Direct merkten oom en, tante net als de andere meiden dat Elza en, Sofieke hier blij mee waren en, zei Sofieke dat ze haar nieuwe badpak bij de volgende zwemles direct aan wilde.
Omdat er ook deze donderdagavond zwemles was en, het nu al niet al te vroeg meer was moesten ze even opschieten met het passen maar, de badpakken bleken goed te passen.
Doordat niet alleen nu maar, ook straks als de meisjes weer thuis zouden zijn niet alleen Sofieke maar, ook Elza een zwemluier zou blijven gebruiken was het badpak van Elza een maatje groter dan ze tot nu toe gewend was.
Hoewel Elza en, Sofieke pas over iets meer dan één uur hoefden te vertrekken raadde tante Thea beide aan om nu direct een zwemluier en, de badpakken aan te trekken.
Hoewel de vraag beide meisjes verbaasden deden ze direct wat tante aan rade.
Toch zaten ze ruim op tijd aan tafel waarbij deze avond netjes maar, vooral snel werd gegeten, zodat beide meiden ruim op tijd klaar waren.
Toen ze dus ruim op tijd klaar waren lieten niet alleen Josje en, Carina maar, ook Christa merken dat ze nieuwsgierig waren naar de vorderingen
van vooral sofieke.
Dat lijden er al snel toen dat Thea zei, " nou meiden kom maar, mee dan vragen we zo aan Samira of jullie vanaf de kant mogen kijken".
Direct stapte het hele gezelschap in de auto om na een korte rit bij het zwembad aan te komen, hier melde Thea zowel de meisjes als de bezoekers aan.
Toen tante vroeg of de grote meiden vanaf de kant mochten toekijken had Samira geen bezwaar, mits de bezoekers zachtjes deden.
Dit werd uiteraard direct beloofd en, terwijl Sofieke en, Elza zich in de kleedkamer klaarmaakten installeerde de andere meiden zich langs het zwembad.
Al snel melden alle kinderen zich bij het zwembad waar Thea sofieke wilde helpen met de zwembandjes maar, direct liet Samira merken dat Sofieke het vanavond zonder mocht proberen.
Bovendien vond Samira dat Sofieke zo ver was dat ze vanavond samen met de andere deelnemers er direct in mocht springen.
Hoewel dit voor Sofieke de eerste keer was zag Samira dat Sofieke hier direct gebruik van maakte maar ook dat Sofieke hoewel ze kopje onder ging, net als alle anderen direct weer bovenkwam en. bleef drijven zodra ze op een plek kwam waar ze kon staan, even bleef staan maar, al snel met andere kinderen weer weg zwom.
Hoewel Lisa en, Samira vonden dat Sofieke zo ver was en, ook al dachten te hebben gemerkt dat Sofieke dat durfde keken ze elkaar met een grote glimlach aan toen ze merkte dat sofieke absoluut geen buitenbeentje was maar, lekker mee deed.
Dat viel ook Christa Josje en, Carina op welke laatste zich net als Mieke en, Sonja die zich vlak na aanvang les alsnog hadden gemeld op de geïmproviseerde tribune.
BIJ MIJ THUIS
Terwijl Elza en, Sofieke zwemles hadden, hadden Nicolaas en, ik onze handen vol aan de vierling.
Eigenlijk ging dat vanaf de bevalling nu 2 en, halve week gelden 24 uur per dag door.
Want als Sander en, Albertine gevoed en, verschoont waren en, weer in hun bedje lagen, werden meestal vrij snel daarna Elizabeth en, Pieter wakker.
Die dan op hun beurt wilden drinken en, verschoont wilden worden.
Doordat de kraamzorg nog steeds aanwezig was ging dat prima, ondanks dat het voeden en, verschonen dus dag en, nacht doorging en, we in de nacht geen hulp hadden.
Toch braken Nicolaas en. ik ons het hoofd over de vraag hoe dat moest als Cynthia over twee weken weer weg was.
Iets anders was dat we deze donderdagavond met de vierling naar het consultatiebureau moesten voor de eerste inentingen en, controle.
Zich dit bedenkend besefte Nicolas zich dat ook ik wel onbedoeld de nodige aandacht zou krijgen.
Aangezien ook ik het net als de vierling op de meest ongelegen momenten in mijn luier deed.
Hoewel ik dat met de twee oudste ook al meerdere keren had ervaren, wende dit nooit.
Op het moment dat wij het hier over hadden hoorden we ineens huilen, wat betekenden dat er zo te horen twee kleintjes wakker waren.
Bovengekomen bleek dat Pieter wakker was en, Albertine zich half wakker uitrekte en, haar oogjes openden.
In plaats van vervolgens het op een huilen te zetten merkten we dat ze naar ons lag te kijken.
Direct maakte ik de trappelzak los en, tilde Albertine omhoog, terwijl Nicolaas Pieter losmaakte en, optilde.
Waarna we beide op een hoekje van de commode schoonpoetsten en, aankleedden waarbij we merkten dat pieter maar, vooral Albertine een beste poepluier had.
Waar Pieter zich makkelijk door Nicolaas liet verzorgen, merkte ik toen ik Albertine had gewassen en, talkpoeder uitsmeerde dat Albertine over mijn handen plaste.
Toch hadden we beide snel in bad, wat ze duidelijk heerlijk vonden.
Doordat dit inmiddels routine was hadden we ze snel schoon en, aangekleed, waarna we Pieter en, Albertine naar beneden brachten en, beide met een speentje in hun mond in de box legden.
Hierna ging ik weer naar boven om mezelf te verschonen.
Terwijl ik daar mee bezig was en, Nicolaas inmiddels Pieter zat te voeden en, toen die na 10 minuten zijn fles leeg had en een boertje had gedaan, werd hij in de box gelegd en, was Albertine aan de beurt.
Toen die de speen van de fles in haar mond kreeg begon ze direct te zuigen, eerst dacht Nicolaas dat de melk er druppel voor druppel in sijpelde maar, even later zag hij dat Albertine zelf lag te zuigen.
Hierdoor had ze tot verbazing van Nicolaas haar fles in no time leeggezogen, waarna er bijna vanzelf een flinke boer volgde.
Niet liet Albertine een flinke boer, tevens voelde Nicolaas dat ze op het zelfde moment poepte en, voor zo'n kleine meid best veel bovendien.
Hoewel Nicolaas van zowel mij als van Sofieke en, inmiddels ook Irma wel wat gewend was, had hij deze grote massa van één van zijn jongste dochters nu nog niet verwacht.
Dat had weer tot gevolg dat in plaats van Albertine in de box te leggen hij haar meenam naar boven om haar te verschonen.
Toen Nicolaas met Albertine binnenstapte lag ik net op mijn helft van het bed met inmiddels een geopende romper.
Zodoende had Nicolaas een goed zicht op mijn volle luier, dit had onbedoeld tot gevolg dat hij Albertine op zijn helft van het bed legde.
Om dan Albertine negerend zich op mij te richten en, recht op de vrouw af te vragen, "Tamara lieverd volgens mij heeft niet alleen Albertine een beste poepluier en, het nodige aan een schone luier toe maar, geldt dat ook voor jou lieverd!"
Hoewel ik inderdaad net als Albertine een volle poepluier had die nodig vervangen moest worden, voelde ik mij sterk genoeg om dit zelf te verschonen.
Dus keek ik Nicolaas aan en, zei dat ook maar. direct keek Nicolaas me aan en, zag ik dat hij twijfelde maar, het allemaal accepteerde zodat ik mijn gang kon gaan.
Terwijl hij Albertine verschoonde en, haar naar bed bracht om dan met Sander en, Elizabeth terug te komen.
Uiteindelijk was dit toch binnen tien minuten geregeld en, dat was maar, goed ook.
NAAR HET CONSULTATIEBUREAU
Deze donderdagavond stond er namelijk een bezoek van de vierling aan het consultatiebureau op het programma.
Hoewel dit spreekuur meestal overdag tussen 9 en, 5 was, hadden ze ons aangeraden om tijdens de avond te komen, aangezien er dan een speciaal spreekuur voor meerlingen op het menu stond.
Dat vond ik eerlijk gezegd niet alleen prettig voor de kleintjes maar, ook voor mijzelf.
Toen dat werd voorgesteld hapten we direct toe, al was het maar, omdat het de eerste keer was met dit kwartet.
Hierdoor hadden we bijna een uur lang het team voor ons zelf, wat ik wel prettig vond voor de vierling maar, ook voor mijzelf.
Hoewel vier baby's klaar maken voor vertrek al werk genoeg gaf, ging dat toch sneller dan verwacht.
Een ander geluk was dat we voor alle vier een maxi-cosie hadden, wat nu ze heel klein waren nog goed te doen was maar, straks gegarandeerd voor problemen zou gaan zorgen.
Vooral als ze groter en, zwaarder zouden worden.
Een ander voordeel was nog dat het consultatiebureau in hetzelfde gebouw zit waar ook de huisartsen en, de apotheek gevestigd zijn.
Uiteindelijk waren we om 10 voor 7 binnen en, mochten we direct doorlopen
Nauwelijks gezeten in de wachtkamer zagen we twee stellen met elk een drieling zitten.
Bovendien bleek toen we even later als derde van vijf stellen aan de beurt waren dat de onderzoekende arts niet op of omkeek van mijn incontinentie.
Ook de plotseling teruggekeerde incontinentie van mijn zus Irma werd niet gek overgedaan.
Terwijl de arts Sander onderzocht, die al bijna anderhalve centimeter gegroeid was en, inmiddels 50 centimeter lang was.
Bovendien was hij sinds zijn geboorte 2 ons aangekomen en, woog hij inmiddels bijna 1200 gram.
Ondertussen zaten Nicolaas en, ik Albertine en, Pieter te voeden terwijl Victoria na een lekker slaapje langzaam ontwaakte.
Ondertussen merkte zowel de arts als de ondersteunende verpleegkundige op dat alle vier er voor twee weken oud goed uitzagen, wat betreft Sander werd dat ondersteunt doordat hij goed op gewicht was en, het hartje en, de longen goed functioneerden.
Ook de ogen en, het gehoor bleken prima in orde te zijn.
Dan was Sander klaar en, konden we hem verschonen en, aankleedden terwijl Pieter aan de beurt was.
Na alle gunstige uitslagen van Sander dachten we er soepel door te rollen maar, dat bleek toch tegen te vallen.
Het begon bij Victoria, waar de heupjes een lichte afwijking vertoonde maar, direct stelde de arts ons gerust door te zeggen dat dit met een beugel waar het meisje weinig last van zou hebben wel goed zou komen.
Dan konden we Victoria verschonen en, aankleedden en, was tot slot Albertine aan de beurt.
Tot onze opluchting was het op wat gevoelige longetjes na prima in orde was maar, op dit moment was het voldoende als we voor goeie ventilatie en, frisse lucht zorgen.
Tevens werd nog meer dan gebruikelijk met baby's er op aangedrongen om in haar buurt niet te roken.
Na verder onderzoek bleek ook met Albertine verder alles in orde, want hoewel zij de kleinste van het stel was, bleek ze toch bijna een centimeter te zijn gegroeid.
Zodat ze inmiddels 36 centimeter lang was en, 750 gram woog. waarmee ze ook de lichtste was.
Toch was dat positief aangezien Albertine dus wel 150 gram was aangekomen.
Nu was ook zij klaar en, konden we ook Albertine aankleedden.
Terwijl we de kleintjes aankleedden vertelde de arts dat hij gezien de omstandigheden tevreden was.
"Bovendien was het niet ongebruikelijk dat bij een drie of vierling niet alle kleintjes zich even snel ontwikkelen maar, het niet zorgelijk was.
Dan dachten we dat het klaar was maar, dat bleek een misrekening die harder aankwam dan verwacht!
Eigenlijk wilde Carina ontkennen maar, merkte dan dat haar luier ging hangen.
Bovendien leek het of dat ding lekte als Carina op haar billen ging zitten.
Waardoor Carina goed begreep dat er geen ontkennen meer aan was.
Iets anders wat voor opluchting zorgde was dat toen haar bij het verschonen gevraagd werd of ze net als Josje en, Sofieke een katoenenluier, of net als Elza een Tena luier wilde en, zij aangaf dat ze een Tena luier wilde, dit goed was.
Tot opluchting van Carina zelf was ze nu snel verschoond.
Direct hierna wilden Sofieke en, Elza met een uit de kast gepakte puzzel aan de grote tafel gaan zitten maar, richtte oom Stefan zich tot de meisjes en, zei "meiden dit is voor jullie".
Nu waren beide meisjes benieuwd wat ze voor moois zouden krijgen.
Direct gaf Stefan het eerste pakje aan Sofieke en, terwijl die al voelend probeerde te ontdekken wat er in zat kreeg ook Elza haar pakje.
Dan mochten de meisjes hun pakje openmaken, zoals Sofieke al vermoede kwam er bij zowel Sofieke als Elza een mooi blauw Oranje badpak uit.
Bij sofieke stonden er afbeeldingen op van Fining Nemo, een clownsvis en, bij Elza bleken er afbeeldingen van Seabert de zeehond op te staan.
Direct merkten oom en, tante net als de andere meiden dat Elza en, Sofieke hier blij mee waren en, zei Sofieke dat ze haar nieuwe badpak bij de volgende zwemles direct aan wilde.
Omdat er ook deze donderdagavond zwemles was en, het nu al niet al te vroeg meer was moesten ze even opschieten met het passen maar, de badpakken bleken goed te passen.
Doordat niet alleen nu maar, ook straks als de meisjes weer thuis zouden zijn niet alleen Sofieke maar, ook Elza een zwemluier zou blijven gebruiken was het badpak van Elza een maatje groter dan ze tot nu toe gewend was.
Hoewel Elza en, Sofieke pas over iets meer dan één uur hoefden te vertrekken raadde tante Thea beide aan om nu direct een zwemluier en, de badpakken aan te trekken.
Hoewel de vraag beide meisjes verbaasden deden ze direct wat tante aan rade.
Toch zaten ze ruim op tijd aan tafel waarbij deze avond netjes maar, vooral snel werd gegeten, zodat beide meiden ruim op tijd klaar waren.
Toen ze dus ruim op tijd klaar waren lieten niet alleen Josje en, Carina maar, ook Christa merken dat ze nieuwsgierig waren naar de vorderingen
van vooral sofieke.
Dat lijden er al snel toen dat Thea zei, " nou meiden kom maar, mee dan vragen we zo aan Samira of jullie vanaf de kant mogen kijken".
Direct stapte het hele gezelschap in de auto om na een korte rit bij het zwembad aan te komen, hier melde Thea zowel de meisjes als de bezoekers aan.
Toen tante vroeg of de grote meiden vanaf de kant mochten toekijken had Samira geen bezwaar, mits de bezoekers zachtjes deden.
Dit werd uiteraard direct beloofd en, terwijl Sofieke en, Elza zich in de kleedkamer klaarmaakten installeerde de andere meiden zich langs het zwembad.
Al snel melden alle kinderen zich bij het zwembad waar Thea sofieke wilde helpen met de zwembandjes maar, direct liet Samira merken dat Sofieke het vanavond zonder mocht proberen.
Bovendien vond Samira dat Sofieke zo ver was dat ze vanavond samen met de andere deelnemers er direct in mocht springen.
Hoewel dit voor Sofieke de eerste keer was zag Samira dat Sofieke hier direct gebruik van maakte maar ook dat Sofieke hoewel ze kopje onder ging, net als alle anderen direct weer bovenkwam en. bleef drijven zodra ze op een plek kwam waar ze kon staan, even bleef staan maar, al snel met andere kinderen weer weg zwom.
Hoewel Lisa en, Samira vonden dat Sofieke zo ver was en, ook al dachten te hebben gemerkt dat Sofieke dat durfde keken ze elkaar met een grote glimlach aan toen ze merkte dat sofieke absoluut geen buitenbeentje was maar, lekker mee deed.
Dat viel ook Christa Josje en, Carina op welke laatste zich net als Mieke en, Sonja die zich vlak na aanvang les alsnog hadden gemeld op de geïmproviseerde tribune.
BIJ MIJ THUIS
Terwijl Elza en, Sofieke zwemles hadden, hadden Nicolaas en, ik onze handen vol aan de vierling.
Eigenlijk ging dat vanaf de bevalling nu 2 en, halve week gelden 24 uur per dag door.
Want als Sander en, Albertine gevoed en, verschoont waren en, weer in hun bedje lagen, werden meestal vrij snel daarna Elizabeth en, Pieter wakker.
Die dan op hun beurt wilden drinken en, verschoont wilden worden.
Doordat de kraamzorg nog steeds aanwezig was ging dat prima, ondanks dat het voeden en, verschonen dus dag en, nacht doorging en, we in de nacht geen hulp hadden.
Toch braken Nicolaas en. ik ons het hoofd over de vraag hoe dat moest als Cynthia over twee weken weer weg was.
Iets anders was dat we deze donderdagavond met de vierling naar het consultatiebureau moesten voor de eerste inentingen en, controle.
Zich dit bedenkend besefte Nicolas zich dat ook ik wel onbedoeld de nodige aandacht zou krijgen.
Aangezien ook ik het net als de vierling op de meest ongelegen momenten in mijn luier deed.
Hoewel ik dat met de twee oudste ook al meerdere keren had ervaren, wende dit nooit.
Op het moment dat wij het hier over hadden hoorden we ineens huilen, wat betekenden dat er zo te horen twee kleintjes wakker waren.
Bovengekomen bleek dat Pieter wakker was en, Albertine zich half wakker uitrekte en, haar oogjes openden.
In plaats van vervolgens het op een huilen te zetten merkten we dat ze naar ons lag te kijken.
Direct maakte ik de trappelzak los en, tilde Albertine omhoog, terwijl Nicolaas Pieter losmaakte en, optilde.
Waarna we beide op een hoekje van de commode schoonpoetsten en, aankleedden waarbij we merkten dat pieter maar, vooral Albertine een beste poepluier had.
Waar Pieter zich makkelijk door Nicolaas liet verzorgen, merkte ik toen ik Albertine had gewassen en, talkpoeder uitsmeerde dat Albertine over mijn handen plaste.
Toch hadden we beide snel in bad, wat ze duidelijk heerlijk vonden.
Doordat dit inmiddels routine was hadden we ze snel schoon en, aangekleed, waarna we Pieter en, Albertine naar beneden brachten en, beide met een speentje in hun mond in de box legden.
Hierna ging ik weer naar boven om mezelf te verschonen.
Terwijl ik daar mee bezig was en, Nicolaas inmiddels Pieter zat te voeden en, toen die na 10 minuten zijn fles leeg had en een boertje had gedaan, werd hij in de box gelegd en, was Albertine aan de beurt.
Toen die de speen van de fles in haar mond kreeg begon ze direct te zuigen, eerst dacht Nicolaas dat de melk er druppel voor druppel in sijpelde maar, even later zag hij dat Albertine zelf lag te zuigen.
Hierdoor had ze tot verbazing van Nicolaas haar fles in no time leeggezogen, waarna er bijna vanzelf een flinke boer volgde.
Niet liet Albertine een flinke boer, tevens voelde Nicolaas dat ze op het zelfde moment poepte en, voor zo'n kleine meid best veel bovendien.
Hoewel Nicolaas van zowel mij als van Sofieke en, inmiddels ook Irma wel wat gewend was, had hij deze grote massa van één van zijn jongste dochters nu nog niet verwacht.
Dat had weer tot gevolg dat in plaats van Albertine in de box te leggen hij haar meenam naar boven om haar te verschonen.
Toen Nicolaas met Albertine binnenstapte lag ik net op mijn helft van het bed met inmiddels een geopende romper.
Zodoende had Nicolaas een goed zicht op mijn volle luier, dit had onbedoeld tot gevolg dat hij Albertine op zijn helft van het bed legde.
Om dan Albertine negerend zich op mij te richten en, recht op de vrouw af te vragen, "Tamara lieverd volgens mij heeft niet alleen Albertine een beste poepluier en, het nodige aan een schone luier toe maar, geldt dat ook voor jou lieverd!"
Hoewel ik inderdaad net als Albertine een volle poepluier had die nodig vervangen moest worden, voelde ik mij sterk genoeg om dit zelf te verschonen.
Dus keek ik Nicolaas aan en, zei dat ook maar. direct keek Nicolaas me aan en, zag ik dat hij twijfelde maar, het allemaal accepteerde zodat ik mijn gang kon gaan.
Terwijl hij Albertine verschoonde en, haar naar bed bracht om dan met Sander en, Elizabeth terug te komen.
Uiteindelijk was dit toch binnen tien minuten geregeld en, dat was maar, goed ook.
NAAR HET CONSULTATIEBUREAU
Deze donderdagavond stond er namelijk een bezoek van de vierling aan het consultatiebureau op het programma.
Hoewel dit spreekuur meestal overdag tussen 9 en, 5 was, hadden ze ons aangeraden om tijdens de avond te komen, aangezien er dan een speciaal spreekuur voor meerlingen op het menu stond.
Dat vond ik eerlijk gezegd niet alleen prettig voor de kleintjes maar, ook voor mijzelf.
Toen dat werd voorgesteld hapten we direct toe, al was het maar, omdat het de eerste keer was met dit kwartet.
Hierdoor hadden we bijna een uur lang het team voor ons zelf, wat ik wel prettig vond voor de vierling maar, ook voor mijzelf.
Hoewel vier baby's klaar maken voor vertrek al werk genoeg gaf, ging dat toch sneller dan verwacht.
Een ander geluk was dat we voor alle vier een maxi-cosie hadden, wat nu ze heel klein waren nog goed te doen was maar, straks gegarandeerd voor problemen zou gaan zorgen.
Vooral als ze groter en, zwaarder zouden worden.
Een ander voordeel was nog dat het consultatiebureau in hetzelfde gebouw zit waar ook de huisartsen en, de apotheek gevestigd zijn.
Uiteindelijk waren we om 10 voor 7 binnen en, mochten we direct doorlopen
Nauwelijks gezeten in de wachtkamer zagen we twee stellen met elk een drieling zitten.
Bovendien bleek toen we even later als derde van vijf stellen aan de beurt waren dat de onderzoekende arts niet op of omkeek van mijn incontinentie.
Ook de plotseling teruggekeerde incontinentie van mijn zus Irma werd niet gek overgedaan.
Terwijl de arts Sander onderzocht, die al bijna anderhalve centimeter gegroeid was en, inmiddels 50 centimeter lang was.
Bovendien was hij sinds zijn geboorte 2 ons aangekomen en, woog hij inmiddels bijna 1200 gram.
Ondertussen zaten Nicolaas en, ik Albertine en, Pieter te voeden terwijl Victoria na een lekker slaapje langzaam ontwaakte.
Ondertussen merkte zowel de arts als de ondersteunende verpleegkundige op dat alle vier er voor twee weken oud goed uitzagen, wat betreft Sander werd dat ondersteunt doordat hij goed op gewicht was en, het hartje en, de longen goed functioneerden.
Ook de ogen en, het gehoor bleken prima in orde te zijn.
Dan was Sander klaar en, konden we hem verschonen en, aankleedden terwijl Pieter aan de beurt was.
Na alle gunstige uitslagen van Sander dachten we er soepel door te rollen maar, dat bleek toch tegen te vallen.
Het begon bij Victoria, waar de heupjes een lichte afwijking vertoonde maar, direct stelde de arts ons gerust door te zeggen dat dit met een beugel waar het meisje weinig last van zou hebben wel goed zou komen.
Dan konden we Victoria verschonen en, aankleedden en, was tot slot Albertine aan de beurt.
Tot onze opluchting was het op wat gevoelige longetjes na prima in orde was maar, op dit moment was het voldoende als we voor goeie ventilatie en, frisse lucht zorgen.
Tevens werd nog meer dan gebruikelijk met baby's er op aangedrongen om in haar buurt niet te roken.
Na verder onderzoek bleek ook met Albertine verder alles in orde, want hoewel zij de kleinste van het stel was, bleek ze toch bijna een centimeter te zijn gegroeid.
Zodat ze inmiddels 36 centimeter lang was en, 750 gram woog. waarmee ze ook de lichtste was.
Toch was dat positief aangezien Albertine dus wel 150 gram was aangekomen.
Nu was ook zij klaar en, konden we ook Albertine aankleedden.
Terwijl we de kleintjes aankleedden vertelde de arts dat hij gezien de omstandigheden tevreden was.
"Bovendien was het niet ongebruikelijk dat bij een drie of vierling niet alle kleintjes zich even snel ontwikkelen maar, het niet zorgelijk was.
Dan dachten we dat het klaar was maar, dat bleek een misrekening die harder aankwam dan verwacht!
luierdromer
Niet geschoten is altijd mis.
HOOFDSTUK 66 KWETSBARE KLEINTJES
Direct keek de arts ons aan en, zei "mensen, wees blij dat we dit alles zo vroeg ontdekken".
"Bovendien zullen we er met onze kunde alles aan doen om ook deze meisjes een goeie start te geven".
Hoewel de opmerkingen positief bedoeld waren, begrepen we best dat zowel Victoria als Albertine opgenomen zouden worden op de neonatologieafdeling voor observatie en, verder onderzoek.
Wat betreft Victoria was de kans groot dat zij beugels kreeg aangemeten die er voor moesten zorgen dat haar heupjes op de goeie manier zouden groeien.
Als dat klaar was mocht Victoria waarschijnlijk naar huis.
Wat betreft Albertine, die zou voorlopig in een couveuse belanden, om haar longetjes rustig te laten aansterken en, voor nu te ontspannen.
Verder vertelde de kinderarts dat Victoria hier in het Gelderse Valleiziekenhuis zou worden opgenomen maar, dat wat Albertine betreft de kans heel groot was dat zij per ambulance naar het WKZ in Utrecht zou worden overgebracht omdat de behandeling voor zulke kleintjes als Albertine zo specialistische was.
Hoewel dit alles ons gezien deze heftige avond niet verbaasd, schrokken we toch wel.
iets anders wat me niet verbaasde was dat mijn luier door deze heftigheid het nodige extra's te verwerken kreeg.
Iets wat ook de verpleegkundigen opmerkte.
Deze stelde ons direct gerust, " meneer mevrouw, op zich is dit niet zo ernstig als dat het misschien lijkt".
" Voor kleintjes als Albertine is ademhalen topsport wat heel veel energie kost".
"Dus is een couveuse niets bijzonders en, puur een middel om te zorgen dat het ademhalen en, warm blijven gemakkelijker gaat ".
Terwijl de verpleegkundige mij verschoonde knikten we dat we het begrepen hadden.
Dan ging zij door, " dat Victoria hier wordt opgenomen terwijl Albertine zo per ambulance naar Utrecht gaat heeft er mee te maken dat zo'n heupbeugel hier een routineklus is die we vaak doen terwijl beademing van zo'n baby een best complexe handeling is".
Dan ging ze door, "daarom hebben we met de collega's in Utrecht overlegd en, besloten om geen enkel risico te nemen".
Hoewel wij dit begrepen en, accepteerden was dit voor zowel mij als Nicolaas toch even schrikken.
Nu bespraken Nicolaas en, ik wat ons nu te doen stond, uiteindelijk werd besloten dat Nicolaas met Albertine met de ambulance mee ging.
Terwijl ik bij Victoria zou blijven als die haar beugels aangemeten kreeg.
Dan was de volgende vraag wat we nu met Pieter en, Alberto aan moesten!
Uiteindelijk besloten we om Marjan en, Lianne, die nog steeds in Nederland was te vragen om op de jongens te passen.
Gelukkig zeiden beide toen ze het verhaal hadden aangehoord, "Tamara maak je geen zorgen wij gaan met Pieter en, Alberto naar jullie huis".
"Bovendien zullen wij ook Thea inlichten".
Direct voegde Lianne de daad bij het woord maar, Thea bleek niet thuis.
NA AFLOOP VAN DE KIJKLES
Toen Sofieke deze woensdagavond uit het waterkwam sprak Thea nog even met Samira en, vertelde zij dat de meisjes komende maandag of dinsdag naar huis zouden gaan.
Direct zei Samira dat ze een verslag zou schrijven over de vorderingen van Elza.
Voor Samira verder kon gaan reageerde Sofieke en, gaf ze aan dat ze dacht ze begreep dat zij moest stoppen.
In plaats van Samira reageerde Lisa, "nee Sofieke het is juist belangrijk dat je doorgaat met zwemles".
Terwijl Sofieke begreep dat zij ook een brief mee zou krijgen bekeek Thea haar telefoon en, zag dat ze vier gemiste oproepen van Nicolaas had.
Terwijl Thea Nicolaas belde waren Samira Lisa en, alle kinderen aan het douchen en, aankleedden.
Tot onze opluchting merkten we dat Thea al snel terugbelde en, toen ze van de situatie hier hoorde gaf ze direct aan dat het prima was dat de meisjes dinsdag pas naar huis zouden gaan.
Dan zei Thea, "daarover gesproken, Tamara, wil jij contact opnemen met Marjan en, Irma en, vragen of die contact opnemen met de badmeester of juf van Elza en, vragen of Sofieke hierbij mag aansluiten?"
"Want ook Sofieke wordt gestimuleerd om verder te gaan met zwemles met als doel een zwemdiploma. terwijl zij juist dacht dat zij moest stoppen".
Direct beloofde Nicolaas Marjan en, Irma in te lichten.
Doordat Marjan en, Lianne inmiddels binnen waren om Pieter en, Alberto op te halen hoorde Marjan nog net het gesprek van Nicolaas en, vroeg direct wat er aan de hand was.
Dan keek Nicolaas Marjan aan en, antwoordde, "Marjan als Elza en, Sofieke dinsdag thuiskomen is het de bedoeling dat niet alleen Elza de rest van de vakantie verder gaat met zwemles maar, wat ik van Thea begrepen heb is dat juist ook Sofieke gestimuleerd is om door te gaan".
"Waar zo begreep ik Sofieke zelf dacht dat zij weer moest stoppen maar, zijzelf aangaf dat ze dat jammer zou vinden.".
Direct antwoordde Marjan, "Thea van Irma hoorde ik al dat zij Sofieke gezien hebbende niet anders had verwacht".
"Zodoende hebben we samen al contact gehad met Matthijs en, Nicolette welke laatste met mij samen de jongste groep van de scouting begeleid".
"Waar ook Elza en, Sofieke bij zitten, dus dat komt goed".
Dan was het echt tijd om naar tante te vertrekken, hier aangekomen merkten Elza en, Sofieke dat hoewel het pas donderdagavond was, Sonja en, Mieke al aan het pakken waren.
Toen Elza Mieke aankijkend haar hier naar vroeg, keek Mieke Elza aan en, antwoordde, "Elza Sonja en, ik gaan morgen al naar huis".
Waar zowel Sonja als Mieke Elza maar, meer nog Sofieke toen de hele club drie weken geleden kwam klein probeerden te houden, merkten beide meisjes dat ook Sonja en, Mieke graag wilden weten hoe het met het zwemmen van vooral Sofieke ging.
Direct vertelden beide meisjes enthousiast dat het goed ging en, vooral Sofieke de afgelopen weken veel geleerd had.
Dan keek Sonja Sofieke aan en, zei, terwijl ze merkte dat ze uit het niets een plas deed, " Sofieke je bent niet alleen een stuk zelfstandiger geworden maar, wat me vooral opvalt is dat, wij jou niet meer bang kunnen maken!"
Nu knikte Sofeke waarna Sonja verder wilde vertellen maar, werd zij onderbroken door Sofieke die haar aankeek en, vroeg.
" Begrijpen jullie nu dat ik plassen in een luier al niet fijn vindt, laat staan drukken?
Hoewel zowel Mieke als Sonja zwegen spraken hun ogen boekdelen.
Denkend dat Elza en, Sofieke Sonja en, Mieke niet begrepen wilde Anneke en, Carina het nodige uitleggen maar, al na 3 woorden bleek dat beide meisjes het begrepen hadden.
Ondertussen was het door alle drukte bijna half 10 en, zei tante, "niet alleen Elza en, Sofieke maar, jullie alle 8 hup naar bed".
Tot Thea haar opluchting luisterden alle meiden direct.
Voor ze echter mochten vertrekken kregen alle meiden hun medicijnen, welke met frisse tegenzin werden ingenomen.
Behalve dan door Mieke en, Sonja die Stefan aankeken en, mompelden, " ja hoor dat hoeft nu niet meer aangezien wij morgen naar huis gaan".
Direct was het alle meiden duidelijk dat Sonja en, Mieke dachten dat naar huis gaan ook het einde van het luier dragen betekenden.
Bijna direct werd beide meisjes duidelijk dat dit niet het geval zou zijn maar, dat zij ook thuis in elk geval als incontinente meisjes behandeld zouden worden.
Terwijl dit zich allemaal bij tante afspeelde waren na de controle van de vierling Alberto en, Pieter inmiddels opgehaald en, naar huis.
Terwijl Nicolaas met Albertine per ambulance naar Utrecht vertrokken was verschoonde ik mezelf nog even op het toilet , om daarna mijn jas aan te trekken en, met Victoria naar het ziekenhuis hier in Ede te vertrekken.
Op het moment dat ik naar buiten wilde stappen keek Marjan mij aan en, merkte op, "Tamara jij bent te moe om zelf te rijden!"
"Dus ga ik met je mee naar het ziekenhuis".
Hoewel wat Marjan zei 100% waar was en, ik haar dus wel begreep wilde ik hier niet aan.
Helaas voor mij stond Marjan haar besluit vast en, hield zij voet bij stuk.
Toen ook Lianne Marjan volmondig gelijk gaf, was er voor mij geen houden meer aan.
Dus moest ik wel toegeven.
Zo zaten we al snel in de auto om nog geen kwartier later bij het ziekenhuis aan te komen waar we ons met Victoria bij de eerste hulp melden.
Aangekomen bij de balie en, daar vertellend waar we voor kwamen bleken de medewerkers volledig op de hoogte te zijn.
Iets anders wat mij verbaasde was dat Victoria heel kalm bleef en, nauwelijks reageerde.
Hoewel er direct na aanmelding actie werd ondernomen, in dit geval betekende dit dat er foto's van haar heupjes werden genomen.
Hier bleek al snel uit dat er niet iets heel ernstigs was maar, we omdat te voorkomen wel direct in actie moesten komen.
Terwijl Victoria alweer rustig op mijn schoot lag werden er de nodige materialen gehaald en, inmiddels een beugel op de maat van de heupjes van Victoria gemaakt.
Toen die zover klaar was mocht Victoria op de behandeltafel komen liggen waar de kinderarts haar uitkleedde.
Op het moment dat de kinderarts Victoria uitkleedde merkte ik ineens dat niet alleen mijn kleine meid nat was maar, dat ook ikzelf nat was en, ik bovendien een poepluier had.
Iets wat tot mijn schaamte ook de verpleegkundige opmerkte, mij dan aankeek maar, dan opmerkte, "nou mevrouw deze kleine meid doet wel erg goed haar best".
Om dan Victoria aan te kijken en, te zeggen, "nou als jij hier klaar bent moesten we jou maar, eens verschonen hé?"
Eerlijk gezegd vond ik het wel best dat de verpleegkundige dacht dat het puur Victoria was.
Zodat toen de deur van de spreekkamer open ging en, de kinderarts binnen stapte die direct opkeek.
Direct herkende ik haar, dat was Diane die ik nog kende van de stage nu 15 jaar geleden.
Direct begroete zij mij aller hartelijkst en, feliciteerde zij mij met de vierling.
Dan keek ze ons aan en, vroeg aan zowel mij als de verpleegkundige wat er aan de hand was.
Toen het haar duidelijk was zei Maria, " dokter voor we verder kunnen moet dit kleine meisje nodig verschoont worden, want het ruikt wel heel erg".
Tot mijn opluchting hadden Maria en, Jip de stagebegeleider niet door dat het niet alleen Victoria was maar, dat ook ik mijn luier vol had.
Iets wat ik graag zo wilde houden maar, helaas keek Diane net al haar collega Edwin mij vol in mijn gezicht en, vroeg dan.
"Tamara, volgens mij had niet alleen Victoria maar, heb ook jij het nodig aan een verschoning toe?"
Dat Diane wist van mijn probleem vond ik nog niet zo erg maar, dat zij dit hardop zei met beide verpleegkundigen erbij, vond ik schaamteloos.
Hoewel ik wist dat incontinentie ook in de opleiding ter sprake kwam, deed deze opmerking mij knalrood worden.
Terwijl ook de beugelspecialist inmiddels met de beugel voor Victoria aan het stoeien was en, Diane Victoria verschoonde die inderdaad goed gepoept had.
Keek de vrouwelijke verpleegkundige mij aan en, zei dan, " komt u maar, mee mevrouw dan zal ik u verschonen!"
Hoewel ik wist dat deze verpleegkundigen dit in hun opleiding hadden gehad en, zij hier vroeg of laat mee te maken zouden krijgen schaamde ik me maar, was ik toch snel verschoond.
Toen ik was aangekleed was niet alleen ik klaar maar, was ook het consult van Victoria teneinde.
Toen ik mij klaar wilde maken voor vertrek dacht ik dat Victoria met de beugel naar huis mocht maar, vertelde Diane dat ze Victoria hier voor 24uur ter observatie wilden houden. na dit bericht besloot ik maar, naar huis te gaan en, na thuiskomst bij Thea te informeren wanneer de andere kinderen weer naar huis zouden komen.
Direct keek de arts ons aan en, zei "mensen, wees blij dat we dit alles zo vroeg ontdekken".
"Bovendien zullen we er met onze kunde alles aan doen om ook deze meisjes een goeie start te geven".
Hoewel de opmerkingen positief bedoeld waren, begrepen we best dat zowel Victoria als Albertine opgenomen zouden worden op de neonatologieafdeling voor observatie en, verder onderzoek.
Wat betreft Victoria was de kans groot dat zij beugels kreeg aangemeten die er voor moesten zorgen dat haar heupjes op de goeie manier zouden groeien.
Als dat klaar was mocht Victoria waarschijnlijk naar huis.
Wat betreft Albertine, die zou voorlopig in een couveuse belanden, om haar longetjes rustig te laten aansterken en, voor nu te ontspannen.
Verder vertelde de kinderarts dat Victoria hier in het Gelderse Valleiziekenhuis zou worden opgenomen maar, dat wat Albertine betreft de kans heel groot was dat zij per ambulance naar het WKZ in Utrecht zou worden overgebracht omdat de behandeling voor zulke kleintjes als Albertine zo specialistische was.
Hoewel dit alles ons gezien deze heftige avond niet verbaasd, schrokken we toch wel.
iets anders wat me niet verbaasde was dat mijn luier door deze heftigheid het nodige extra's te verwerken kreeg.
Iets wat ook de verpleegkundigen opmerkte.
Deze stelde ons direct gerust, " meneer mevrouw, op zich is dit niet zo ernstig als dat het misschien lijkt".
" Voor kleintjes als Albertine is ademhalen topsport wat heel veel energie kost".
"Dus is een couveuse niets bijzonders en, puur een middel om te zorgen dat het ademhalen en, warm blijven gemakkelijker gaat ".
Terwijl de verpleegkundige mij verschoonde knikten we dat we het begrepen hadden.
Dan ging zij door, " dat Victoria hier wordt opgenomen terwijl Albertine zo per ambulance naar Utrecht gaat heeft er mee te maken dat zo'n heupbeugel hier een routineklus is die we vaak doen terwijl beademing van zo'n baby een best complexe handeling is".
Dan ging ze door, "daarom hebben we met de collega's in Utrecht overlegd en, besloten om geen enkel risico te nemen".
Hoewel wij dit begrepen en, accepteerden was dit voor zowel mij als Nicolaas toch even schrikken.
Nu bespraken Nicolaas en, ik wat ons nu te doen stond, uiteindelijk werd besloten dat Nicolaas met Albertine met de ambulance mee ging.
Terwijl ik bij Victoria zou blijven als die haar beugels aangemeten kreeg.
Dan was de volgende vraag wat we nu met Pieter en, Alberto aan moesten!
Uiteindelijk besloten we om Marjan en, Lianne, die nog steeds in Nederland was te vragen om op de jongens te passen.
Gelukkig zeiden beide toen ze het verhaal hadden aangehoord, "Tamara maak je geen zorgen wij gaan met Pieter en, Alberto naar jullie huis".
"Bovendien zullen wij ook Thea inlichten".
Direct voegde Lianne de daad bij het woord maar, Thea bleek niet thuis.
NA AFLOOP VAN DE KIJKLES
Toen Sofieke deze woensdagavond uit het waterkwam sprak Thea nog even met Samira en, vertelde zij dat de meisjes komende maandag of dinsdag naar huis zouden gaan.
Direct zei Samira dat ze een verslag zou schrijven over de vorderingen van Elza.
Voor Samira verder kon gaan reageerde Sofieke en, gaf ze aan dat ze dacht ze begreep dat zij moest stoppen.
In plaats van Samira reageerde Lisa, "nee Sofieke het is juist belangrijk dat je doorgaat met zwemles".
Terwijl Sofieke begreep dat zij ook een brief mee zou krijgen bekeek Thea haar telefoon en, zag dat ze vier gemiste oproepen van Nicolaas had.
Terwijl Thea Nicolaas belde waren Samira Lisa en, alle kinderen aan het douchen en, aankleedden.
Tot onze opluchting merkten we dat Thea al snel terugbelde en, toen ze van de situatie hier hoorde gaf ze direct aan dat het prima was dat de meisjes dinsdag pas naar huis zouden gaan.
Dan zei Thea, "daarover gesproken, Tamara, wil jij contact opnemen met Marjan en, Irma en, vragen of die contact opnemen met de badmeester of juf van Elza en, vragen of Sofieke hierbij mag aansluiten?"
"Want ook Sofieke wordt gestimuleerd om verder te gaan met zwemles met als doel een zwemdiploma. terwijl zij juist dacht dat zij moest stoppen".
Direct beloofde Nicolaas Marjan en, Irma in te lichten.
Doordat Marjan en, Lianne inmiddels binnen waren om Pieter en, Alberto op te halen hoorde Marjan nog net het gesprek van Nicolaas en, vroeg direct wat er aan de hand was.
Dan keek Nicolaas Marjan aan en, antwoordde, "Marjan als Elza en, Sofieke dinsdag thuiskomen is het de bedoeling dat niet alleen Elza de rest van de vakantie verder gaat met zwemles maar, wat ik van Thea begrepen heb is dat juist ook Sofieke gestimuleerd is om door te gaan".
"Waar zo begreep ik Sofieke zelf dacht dat zij weer moest stoppen maar, zijzelf aangaf dat ze dat jammer zou vinden.".
Direct antwoordde Marjan, "Thea van Irma hoorde ik al dat zij Sofieke gezien hebbende niet anders had verwacht".
"Zodoende hebben we samen al contact gehad met Matthijs en, Nicolette welke laatste met mij samen de jongste groep van de scouting begeleid".
"Waar ook Elza en, Sofieke bij zitten, dus dat komt goed".
Dan was het echt tijd om naar tante te vertrekken, hier aangekomen merkten Elza en, Sofieke dat hoewel het pas donderdagavond was, Sonja en, Mieke al aan het pakken waren.
Toen Elza Mieke aankijkend haar hier naar vroeg, keek Mieke Elza aan en, antwoordde, "Elza Sonja en, ik gaan morgen al naar huis".
Waar zowel Sonja als Mieke Elza maar, meer nog Sofieke toen de hele club drie weken geleden kwam klein probeerden te houden, merkten beide meisjes dat ook Sonja en, Mieke graag wilden weten hoe het met het zwemmen van vooral Sofieke ging.
Direct vertelden beide meisjes enthousiast dat het goed ging en, vooral Sofieke de afgelopen weken veel geleerd had.
Dan keek Sonja Sofieke aan en, zei, terwijl ze merkte dat ze uit het niets een plas deed, " Sofieke je bent niet alleen een stuk zelfstandiger geworden maar, wat me vooral opvalt is dat, wij jou niet meer bang kunnen maken!"
Nu knikte Sofeke waarna Sonja verder wilde vertellen maar, werd zij onderbroken door Sofieke die haar aankeek en, vroeg.
" Begrijpen jullie nu dat ik plassen in een luier al niet fijn vindt, laat staan drukken?
Hoewel zowel Mieke als Sonja zwegen spraken hun ogen boekdelen.
Denkend dat Elza en, Sofieke Sonja en, Mieke niet begrepen wilde Anneke en, Carina het nodige uitleggen maar, al na 3 woorden bleek dat beide meisjes het begrepen hadden.
Ondertussen was het door alle drukte bijna half 10 en, zei tante, "niet alleen Elza en, Sofieke maar, jullie alle 8 hup naar bed".
Tot Thea haar opluchting luisterden alle meiden direct.
Voor ze echter mochten vertrekken kregen alle meiden hun medicijnen, welke met frisse tegenzin werden ingenomen.
Behalve dan door Mieke en, Sonja die Stefan aankeken en, mompelden, " ja hoor dat hoeft nu niet meer aangezien wij morgen naar huis gaan".
Direct was het alle meiden duidelijk dat Sonja en, Mieke dachten dat naar huis gaan ook het einde van het luier dragen betekenden.
Bijna direct werd beide meisjes duidelijk dat dit niet het geval zou zijn maar, dat zij ook thuis in elk geval als incontinente meisjes behandeld zouden worden.
Terwijl dit zich allemaal bij tante afspeelde waren na de controle van de vierling Alberto en, Pieter inmiddels opgehaald en, naar huis.
Terwijl Nicolaas met Albertine per ambulance naar Utrecht vertrokken was verschoonde ik mezelf nog even op het toilet , om daarna mijn jas aan te trekken en, met Victoria naar het ziekenhuis hier in Ede te vertrekken.
Op het moment dat ik naar buiten wilde stappen keek Marjan mij aan en, merkte op, "Tamara jij bent te moe om zelf te rijden!"
"Dus ga ik met je mee naar het ziekenhuis".
Hoewel wat Marjan zei 100% waar was en, ik haar dus wel begreep wilde ik hier niet aan.
Helaas voor mij stond Marjan haar besluit vast en, hield zij voet bij stuk.
Toen ook Lianne Marjan volmondig gelijk gaf, was er voor mij geen houden meer aan.
Dus moest ik wel toegeven.
Zo zaten we al snel in de auto om nog geen kwartier later bij het ziekenhuis aan te komen waar we ons met Victoria bij de eerste hulp melden.
Aangekomen bij de balie en, daar vertellend waar we voor kwamen bleken de medewerkers volledig op de hoogte te zijn.
Iets anders wat mij verbaasde was dat Victoria heel kalm bleef en, nauwelijks reageerde.
Hoewel er direct na aanmelding actie werd ondernomen, in dit geval betekende dit dat er foto's van haar heupjes werden genomen.
Hier bleek al snel uit dat er niet iets heel ernstigs was maar, we omdat te voorkomen wel direct in actie moesten komen.
Terwijl Victoria alweer rustig op mijn schoot lag werden er de nodige materialen gehaald en, inmiddels een beugel op de maat van de heupjes van Victoria gemaakt.
Toen die zover klaar was mocht Victoria op de behandeltafel komen liggen waar de kinderarts haar uitkleedde.
Op het moment dat de kinderarts Victoria uitkleedde merkte ik ineens dat niet alleen mijn kleine meid nat was maar, dat ook ikzelf nat was en, ik bovendien een poepluier had.
Iets wat tot mijn schaamte ook de verpleegkundige opmerkte, mij dan aankeek maar, dan opmerkte, "nou mevrouw deze kleine meid doet wel erg goed haar best".
Om dan Victoria aan te kijken en, te zeggen, "nou als jij hier klaar bent moesten we jou maar, eens verschonen hé?"
Eerlijk gezegd vond ik het wel best dat de verpleegkundige dacht dat het puur Victoria was.
Zodat toen de deur van de spreekkamer open ging en, de kinderarts binnen stapte die direct opkeek.
Direct herkende ik haar, dat was Diane die ik nog kende van de stage nu 15 jaar geleden.
Direct begroete zij mij aller hartelijkst en, feliciteerde zij mij met de vierling.
Dan keek ze ons aan en, vroeg aan zowel mij als de verpleegkundige wat er aan de hand was.
Toen het haar duidelijk was zei Maria, " dokter voor we verder kunnen moet dit kleine meisje nodig verschoont worden, want het ruikt wel heel erg".
Tot mijn opluchting hadden Maria en, Jip de stagebegeleider niet door dat het niet alleen Victoria was maar, dat ook ik mijn luier vol had.
Iets wat ik graag zo wilde houden maar, helaas keek Diane net al haar collega Edwin mij vol in mijn gezicht en, vroeg dan.
"Tamara, volgens mij had niet alleen Victoria maar, heb ook jij het nodig aan een verschoning toe?"
Dat Diane wist van mijn probleem vond ik nog niet zo erg maar, dat zij dit hardop zei met beide verpleegkundigen erbij, vond ik schaamteloos.
Hoewel ik wist dat incontinentie ook in de opleiding ter sprake kwam, deed deze opmerking mij knalrood worden.
Terwijl ook de beugelspecialist inmiddels met de beugel voor Victoria aan het stoeien was en, Diane Victoria verschoonde die inderdaad goed gepoept had.
Keek de vrouwelijke verpleegkundige mij aan en, zei dan, " komt u maar, mee mevrouw dan zal ik u verschonen!"
Hoewel ik wist dat deze verpleegkundigen dit in hun opleiding hadden gehad en, zij hier vroeg of laat mee te maken zouden krijgen schaamde ik me maar, was ik toch snel verschoond.
Toen ik was aangekleed was niet alleen ik klaar maar, was ook het consult van Victoria teneinde.
Toen ik mij klaar wilde maken voor vertrek dacht ik dat Victoria met de beugel naar huis mocht maar, vertelde Diane dat ze Victoria hier voor 24uur ter observatie wilden houden. na dit bericht besloot ik maar, naar huis te gaan en, na thuiskomst bij Thea te informeren wanneer de andere kinderen weer naar huis zouden komen.
Laatst bewerkt:
luierdromer
Niet geschoten is altijd mis.
Wat betreft Victoria of Elizabeth van één van de vierling.
Blijkbaar houdt ik het nu toch bij Victoria.
Blijkbaar houdt ik het nu toch bij Victoria.
luierdromer
Niet geschoten is altijd mis.
HOOFDSTUK 67 AANZET TOT VERTREK NAAR HUIS
Dus belde deze donderdagavond mijn Stefan maar, begreep ik al snel dat Thea met alle meisjes naar de zwemles van Elza en, Sofieke was gaan kijken.
Ook vertelde Stefan dat Thea een appje had gestuurd waarin ze schreef dat de zwemjuffen niet alleen Elza een brief hadden meegegeven voor de badjuf en, de badmeester met daarin haar zwemvorderingen maar, dat ze ook een brief aan Sofieke hadden meegegeven.
Voor dat dit laatste zo ver was dacht Sofieke dat zij weer met zwemles moest stoppen.
Ook vertelde Stefan dat Lisa hierop tegen Sofieke had gezegd dat het juist belangrijk was dat zij doorging met zwemles.
Zo kreeg ook Sofieke een brief met haar zwemvorderingen mee, die zij aan de zwemleraar van Elza moest laten lezen.
Direct rade Stefan en, Thea aan dat ik contact opnam met Marjan en, Irma zodat zij contact konden leggen met de zwemleraar van Elza, waarna we de verbinding verbraken.
Dat zij dat direct had gedaan merkten wij nog geen halfuur later toen Marjan belde en, vertelde dat zij na overleg met Thea en, Irma contact had opgenomen met Katinka en, Hans en, die hadden laten merken dat niet alleen Elza maar, ook Sofieke dinsdagavond om half 7 welkom was.
Wel had Katinka verteld dat er in deze groep verschillende kinderen van de vorige school van Sofieke zaten maar, vooral dat Sofieke zich geen zorgen hoefde te maken.
De volgende dagen merkte niet alleen Elza en, Sofieke maar, ook Josje en, Carina dat de verlengde logeerpartij er nu toch echt bijna opzat.
Hoewel alle meiden het jammer vonden waren ze ook wel benieuwd hoe de pasgeboren vierling het maakten.
Verder wisten de meiden allemaal dat het naar huis gaan er na een weken lang verblijf bij oom en, tante toch echt aan kwam.
Om te beginnen hadden Elza en, Sofieke Vrijdagavond al afscheid genomen van de zwemgroep, waarna de meisjes beiden de beloofde brief voor Hans en, Katinka hadden meegekregen.
Over Sofieke schreven zij dat Sofieke de uitdaging van Elza en, een ander meisje om ook te leren zwemmen had aangenomen
Verder schreven ze dat Sofieke zowel wat betreft andere kinderen als het zwemmen zelf absoluut niet bang was en, zij direct achter de andere jongens en, meisjes aan wilde.
Verder vertelden Samira en, Lisa hoe ver Sofieke inmiddels was en, over Elza dat die zo ver was dat zij met kleren aan mocht gaan oefenen.
Toen Lisa dat aan Elza had verteld had ze gezien dan Elza dat wel begreep maar, dat Sofieke vreemd had opgekeken.
Direct vertelde Lisa aan Sofieke dat dit bij het A diploma hoorde en, ook sofieke als zij zo ver was zij met kleren aan zou gaan zwemmen.
Toen Samira naar Elza keek zag zij dat Elza de bedoeling daarvan wel begreep, terwijl ook Sofieke na nog eens uitleggen begrepen had dat gekleed zwemmen bij het diploma hoorde.
Dan zei Samira nog tegen Sofieke dat ze vanzelf zou merken wanneer zij zo ver was.
Hierna was het echt tijd om afscheid te nemen en, naar tante te gaan.
BIJ MIJ THUIS
Terwijl zich dit bij mijn zus afspeelde was ik met Victoria tegen half 9 weer thuis.
Direct bij binnenkomst merkte ik dat mijn moeder inmiddels was opgetrommeld om op Pieter en, Alberto te passen.
Wat zij zoals ik direct merkte geen enkel probleem vond, waarna ze mij aankeek lachte en, zei, "meisje van me, dat je mij niet verwachtte en, schrikt verbaasd me niets en, is ook niet erg".
"Om te beginnen heeft Nicolaas gebeld en, verteld dat het met Albertine wel mee valt en, het lang niet zo erg is als het eerder vandaag leek.".
"Toch nemen ze bewust bij zulke kleintjes, zeker als ze te vroeg geboren zijn hoewel alles werkt zoals het hoort geen onnodige risico's
Nu knikte ik en, op het moment dat ik mijn laatste slok van mijn tweede mok koffie nam merkte ik niet alleen dat ik voor vandaag aan het eind van mijn latijn was en, ik dus naar bed moest maar, me ook af vroeg ook waar Nicolaas toch bleef.
Terwijl het inmiddels na elven was.
Toen mamma me aankeek vroeg ik haar of zij wist hoe laat Nicolaas thuis zou komen maar, in plaats van op mijn vraag in te gaan keek ze me aan en, zei!
"Tamara lieverd, toen Nicolaas belde zei hij niet alleen dat het met Albertina naar omstandigheden goed ging maar, ook dat hij voor nu het zekere voor het onzekere neemt".
Dan keek ik mamma aan en, antwoordde, "dat begrijp ik maar, nu weet ik nog steeds niets over Nicolaas".
Dan zuchtte mamma "Tamara lieverd, Nicolaas slaapt voorlopig in het Ronald mc Donaldhuis in vlakbij het Wilhelmina Kinderziekenhuis".
Pas toen ik dat verwerkt had stond ik op om naar boven te gaan en, na een lekkere douche te gaan slapen.
Toen ik opstond merkte ik dat mijn luier totaal doorhing van de grote hoeveelheid urine, bovendien voelde ik ook een behoorlijke drab.
Dit deed me besluiten om mijn moeder te bedanken en, wel thuis en, tot morgen te wensen.
Toen ik dat had gedaan verwachtte ik terwijl ik richting de gang ging dat mijn moeder haar spullen zou pakken en, zou gaan, in plaats daarvan antwoordde mamma.
"Meisje van me, ik loop met je mee naar boven om je te helpen met douchen en, bovendien zal ik jou naar bed helpen!"
Terwijl ik aarzelend instemde en, we even later samen naar boven liepen vertelde ik mamma dat niet alleen Nicolaas en, Irma maar, ook Carina die omdat Josje het zelfde probleem heeft als ik en, zij daarmee gepest werd haar mee naar hier had genomen mij zonder blikken of blozen verzorgde.
Ook vertelde ik hoe Carina Josje beschermd had en, zij dat zo nodig zo weer zou doen.
Ondertussen waren we in de badkamer gekomen en, wilde ik mij uitkleedden maar, zoals ik al vreesde keek mamma me aan en, maakte zij mij duidelijk dat mij zou uitkleedden.
Bovendien vervolgde zij dat zij mij zou wassen afdrogen en, voorzien van een schone luier.
Toen ik hierop rood werd en me diep schamend protesteerde, keek ze mij aan en, zei "lieverd, ik heb jou niet alleen als baby peuter of kleuter compleet verzorgd, dus verschoond gewassen en, aangekleed".
"Ook in je tienertijd op de middelbare school en, zelfs als je in je studententijd als jij vrijdag thuiskwam met een zak wasgoed zorgde je vader en, ik niet alleen dat er schone luiers klaar lagen maar, ook dat er genoeg rompers en, kleren klaar lagen".
Terwijl mamma mij verzorgde herinnerde ik me inderdaad dat ze mij zelfs als jong volwassene zij mij in weekend of vakantie als ik vermoeid thuis kwam regelmatig compleet verzorgde.
Me dat bedenkend merkte ik dat ik rustiger werd maar, herinnerde me ook dat haar verzorging in die jaren altijd voor ontspanning zorgde en, ik alle stress van studie en, ander regelwerk los kon laten.
Terwijl mamma mijn romper sloot en, mij verder aankleedde vroeg zij, "Tamara, weet jij al dat Sofieke sinds zij bij Thea logeert net als Elza zwemles heeft?"
Eénmaal aangekleed keek ik mamma aan lachte en, antwoordde, "ja mamma wat dacht je?"
"Irma en, ik zijn al snel bij haar zwemles wezen kijken".
Ondertussen waren we alweer beneden en, vertelde ik over Josje die vooral door ingrijpen van Carina vooral op school eindelijk rust had gekregen.
Ook vertelde ik wat Josje betreft dat zij niet alleen geaccepteerd werd maar, inmiddels ook meedeed met activiteiten als scouting.
Om dan verder te vertellen over Victoria en, Alberto, om dan mamma aan te kijken en, te vragen, "mam wil jij Alberto en, Victoria uit hun bedje halen en, ze verschonen en, voeden?"
Toen mamma ja zei, antwoordde ik direct dat dit goed was, wel waarschuwde ik haar dat ze uiterst voorzichtig met Victoria moest omgaan.
Direct liep mamma naar boven om nog geen vijf minuten later met Victoria op haar arm weer binnen te komen.
Direct viel me op dat zij straalde en, genoot van de kleintjes terwijl Victoria naar haar lachte.
Terwijl mamma me verder hielp met het voeden en, verder verzorgen van drie van de vier kleintjes keek ze me ineens aan en, vroeg dan!
"Tamara begrijp ik het goed dat het niet goed gaat met Albertine?"
"Nou rustig maar, niet goed is wat zwaar aangezet maar, feit is dat Albertine heel klein is maar, vooral dat de artsen hebben gemerkt dat Albertine moeite heeft met ademhalen".
"Daarom is zij puur uit voorzorg overgebracht naar het Willemina Kinderziekenhuis in Utrecht waar de neonatologieafdeling beter is uitgerust voor die soort specialistische zorg dan hier in Ede".
"Dat verklaart dus ook de afwezigheid van Nicolaas!" begreep mamma.
Hoewel ik doordat de hulp van Cynthia inmiddels bijna voorbij was en, ook Nicolaas zijn vakantie er bijna op zat niet wilde dat mamma dat zou overnemen, greep ik toch haar aanbod aan toen zij voorstelde dat zij in elk geval de grote schoonmaak klussen als stoffen zuigen en. dweilen van mij over zou nemen en, om samen boodschappen te doen.
LAATSTE VRIJDAG BIJ THEA
Bij Thea waren net als Sonja en, Mieke alle andere meiden begonnen om alles te verzamelen en, in te pakken.
Ook nu merkten Sonja en, Mieke dat in tegenstelling tot wat zij ondanks alles verwachtten ook Elza en, Sofieke zelf hun spullen verzamelden en, bezig waren dit in te pakken.
Ook viel het op dat waar de meeste meiden hun bijbestelde voorraad luiers al lang hadden aangesproken en, al een flink deel gebruikt hadden van wat ze mochten gebruiken, Sofieke nog steeds gebruik maakte van de voorraad die ze weken geleden van thuis had meegenomen.
Bovendien gaven vooral Sonja en, Mieke toe dat zij Sofieke ook wat dit betreft hadden onderschat.
Dit zorgde voor een brede glimlach op het gezicht van Sofieke.
Hierna gaf Sofieke aan dat vooral Elza een grote steun voor haar was geweest, of eigenlijk nog steeds is.
Om dan te vervolgen "mede daardoor zit ik net als Elza al een hele tijd op scouting."
"Ook zitten er nog twee jongens en, een ander meisje met een handicap in onze groep".
"Beide jongens zitten vaak in een rolstoel maar, zijn wel verder met zindelijk worden dan ik", vervolgde Sofieke.
Om dan verder te vertellen " een paar maanden geleden hebben Nicolette en, Marjan er een meisje van een oudere groep van bijna 12 jaar erbij gehaald om naast hun te assisteren, de andere kinderen duidelijk te maken dat net als beide jongens José en, ik best wel wat kunnen en, wij graag met de rest mee willen doen".
Toen Sofieke was uitverteld wilde Ilse Thea vragen hoe Sonja en, Mieke zich de afgelopen weken hadden gedragen.
Toen Thea dat vertelde zagen Sonja en, Mieke dat Ilse Thea en, Stefan volkomen gelijk gaf en, hier bovendien aan toevoegde.
" Meiden, als we zo thuis zijn wordt jullie peuterbehandeling voorlopig opgeschort".
Hoewel Josje en, Carina maar, ook Sofieke enige opluchting bij hun nichtjes bespeurden begrepen alle drie heel goed dat die eigenlijk meer wilden.
Terwijl Ilse en, Stefan de bagage inclusief de nodige luiers in de auto laden kregen alle meiden koffie of cappuccino.
Toen dat op was en, Ilse eigenlijk wilde vertrekken keek Sonja Anneke aan en, vroeg dan "Anneke mag ik op het potje drukken?"
Tot opluchting van Sonja maar, verbazing van Ilse stemde zowel Thea als Anneke in met de vraag van Sonja.
Terwijl Anneke Sonja van onderen uitkleedde pakte Thea het grote kinderpotje en, zette Sonja na het verwijderen van haar natte luier hierop.
Terwijl Ilse zag dat haar oudste dochter echt op het potje zat te drukken, hielpen Elza en, Sofieke Mieke, die ook al nat was en, bewust probeerde om haar poep binnen te houden.
Iets wat haar tot eigen opluchting en, beetje verbazing van Ilse lukte.
Toen dat klaar was en, Ilse de billen van Mieke had afgeveegd deden Elza en, Sofieke Sonja en, Mieke een schone luier om.
Toen zij de meisjes hadden geluierd en, aangekleed, keek Ilse Sonja en, Mieke aan en, zei ze, " meisjes omdat jullie je de laatste twee weken beter zijn gaan gedragen, wil ik jullie een beetje tegemoet komen!"
Nu keken Sonja en, Mieke hun moeder aan, benieuwd naar wat er nu zou komen!
Dus belde deze donderdagavond mijn Stefan maar, begreep ik al snel dat Thea met alle meisjes naar de zwemles van Elza en, Sofieke was gaan kijken.
Ook vertelde Stefan dat Thea een appje had gestuurd waarin ze schreef dat de zwemjuffen niet alleen Elza een brief hadden meegegeven voor de badjuf en, de badmeester met daarin haar zwemvorderingen maar, dat ze ook een brief aan Sofieke hadden meegegeven.
Voor dat dit laatste zo ver was dacht Sofieke dat zij weer met zwemles moest stoppen.
Ook vertelde Stefan dat Lisa hierop tegen Sofieke had gezegd dat het juist belangrijk was dat zij doorging met zwemles.
Zo kreeg ook Sofieke een brief met haar zwemvorderingen mee, die zij aan de zwemleraar van Elza moest laten lezen.
Direct rade Stefan en, Thea aan dat ik contact opnam met Marjan en, Irma zodat zij contact konden leggen met de zwemleraar van Elza, waarna we de verbinding verbraken.
Dat zij dat direct had gedaan merkten wij nog geen halfuur later toen Marjan belde en, vertelde dat zij na overleg met Thea en, Irma contact had opgenomen met Katinka en, Hans en, die hadden laten merken dat niet alleen Elza maar, ook Sofieke dinsdagavond om half 7 welkom was.
Wel had Katinka verteld dat er in deze groep verschillende kinderen van de vorige school van Sofieke zaten maar, vooral dat Sofieke zich geen zorgen hoefde te maken.
De volgende dagen merkte niet alleen Elza en, Sofieke maar, ook Josje en, Carina dat de verlengde logeerpartij er nu toch echt bijna opzat.
Hoewel alle meiden het jammer vonden waren ze ook wel benieuwd hoe de pasgeboren vierling het maakten.
Verder wisten de meiden allemaal dat het naar huis gaan er na een weken lang verblijf bij oom en, tante toch echt aan kwam.
Om te beginnen hadden Elza en, Sofieke Vrijdagavond al afscheid genomen van de zwemgroep, waarna de meisjes beiden de beloofde brief voor Hans en, Katinka hadden meegekregen.
Over Sofieke schreven zij dat Sofieke de uitdaging van Elza en, een ander meisje om ook te leren zwemmen had aangenomen
Verder schreven ze dat Sofieke zowel wat betreft andere kinderen als het zwemmen zelf absoluut niet bang was en, zij direct achter de andere jongens en, meisjes aan wilde.
Verder vertelden Samira en, Lisa hoe ver Sofieke inmiddels was en, over Elza dat die zo ver was dat zij met kleren aan mocht gaan oefenen.
Toen Lisa dat aan Elza had verteld had ze gezien dan Elza dat wel begreep maar, dat Sofieke vreemd had opgekeken.
Direct vertelde Lisa aan Sofieke dat dit bij het A diploma hoorde en, ook sofieke als zij zo ver was zij met kleren aan zou gaan zwemmen.
Toen Samira naar Elza keek zag zij dat Elza de bedoeling daarvan wel begreep, terwijl ook Sofieke na nog eens uitleggen begrepen had dat gekleed zwemmen bij het diploma hoorde.
Dan zei Samira nog tegen Sofieke dat ze vanzelf zou merken wanneer zij zo ver was.
Hierna was het echt tijd om afscheid te nemen en, naar tante te gaan.
BIJ MIJ THUIS
Terwijl zich dit bij mijn zus afspeelde was ik met Victoria tegen half 9 weer thuis.
Direct bij binnenkomst merkte ik dat mijn moeder inmiddels was opgetrommeld om op Pieter en, Alberto te passen.
Wat zij zoals ik direct merkte geen enkel probleem vond, waarna ze mij aankeek lachte en, zei, "meisje van me, dat je mij niet verwachtte en, schrikt verbaasd me niets en, is ook niet erg".
"Om te beginnen heeft Nicolaas gebeld en, verteld dat het met Albertine wel mee valt en, het lang niet zo erg is als het eerder vandaag leek.".
"Toch nemen ze bewust bij zulke kleintjes, zeker als ze te vroeg geboren zijn hoewel alles werkt zoals het hoort geen onnodige risico's
Nu knikte ik en, op het moment dat ik mijn laatste slok van mijn tweede mok koffie nam merkte ik niet alleen dat ik voor vandaag aan het eind van mijn latijn was en, ik dus naar bed moest maar, me ook af vroeg ook waar Nicolaas toch bleef.
Terwijl het inmiddels na elven was.
Toen mamma me aankeek vroeg ik haar of zij wist hoe laat Nicolaas thuis zou komen maar, in plaats van op mijn vraag in te gaan keek ze me aan en, zei!
"Tamara lieverd, toen Nicolaas belde zei hij niet alleen dat het met Albertina naar omstandigheden goed ging maar, ook dat hij voor nu het zekere voor het onzekere neemt".
Dan keek ik mamma aan en, antwoordde, "dat begrijp ik maar, nu weet ik nog steeds niets over Nicolaas".
Dan zuchtte mamma "Tamara lieverd, Nicolaas slaapt voorlopig in het Ronald mc Donaldhuis in vlakbij het Wilhelmina Kinderziekenhuis".
Pas toen ik dat verwerkt had stond ik op om naar boven te gaan en, na een lekkere douche te gaan slapen.
Toen ik opstond merkte ik dat mijn luier totaal doorhing van de grote hoeveelheid urine, bovendien voelde ik ook een behoorlijke drab.
Dit deed me besluiten om mijn moeder te bedanken en, wel thuis en, tot morgen te wensen.
Toen ik dat had gedaan verwachtte ik terwijl ik richting de gang ging dat mijn moeder haar spullen zou pakken en, zou gaan, in plaats daarvan antwoordde mamma.
"Meisje van me, ik loop met je mee naar boven om je te helpen met douchen en, bovendien zal ik jou naar bed helpen!"
Terwijl ik aarzelend instemde en, we even later samen naar boven liepen vertelde ik mamma dat niet alleen Nicolaas en, Irma maar, ook Carina die omdat Josje het zelfde probleem heeft als ik en, zij daarmee gepest werd haar mee naar hier had genomen mij zonder blikken of blozen verzorgde.
Ook vertelde ik hoe Carina Josje beschermd had en, zij dat zo nodig zo weer zou doen.
Ondertussen waren we in de badkamer gekomen en, wilde ik mij uitkleedden maar, zoals ik al vreesde keek mamma me aan en, maakte zij mij duidelijk dat mij zou uitkleedden.
Bovendien vervolgde zij dat zij mij zou wassen afdrogen en, voorzien van een schone luier.
Toen ik hierop rood werd en me diep schamend protesteerde, keek ze mij aan en, zei "lieverd, ik heb jou niet alleen als baby peuter of kleuter compleet verzorgd, dus verschoond gewassen en, aangekleed".
"Ook in je tienertijd op de middelbare school en, zelfs als je in je studententijd als jij vrijdag thuiskwam met een zak wasgoed zorgde je vader en, ik niet alleen dat er schone luiers klaar lagen maar, ook dat er genoeg rompers en, kleren klaar lagen".
Terwijl mamma mij verzorgde herinnerde ik me inderdaad dat ze mij zelfs als jong volwassene zij mij in weekend of vakantie als ik vermoeid thuis kwam regelmatig compleet verzorgde.
Me dat bedenkend merkte ik dat ik rustiger werd maar, herinnerde me ook dat haar verzorging in die jaren altijd voor ontspanning zorgde en, ik alle stress van studie en, ander regelwerk los kon laten.
Terwijl mamma mijn romper sloot en, mij verder aankleedde vroeg zij, "Tamara, weet jij al dat Sofieke sinds zij bij Thea logeert net als Elza zwemles heeft?"
Eénmaal aangekleed keek ik mamma aan lachte en, antwoordde, "ja mamma wat dacht je?"
"Irma en, ik zijn al snel bij haar zwemles wezen kijken".
Ondertussen waren we alweer beneden en, vertelde ik over Josje die vooral door ingrijpen van Carina vooral op school eindelijk rust had gekregen.
Ook vertelde ik wat Josje betreft dat zij niet alleen geaccepteerd werd maar, inmiddels ook meedeed met activiteiten als scouting.
Om dan verder te vertellen over Victoria en, Alberto, om dan mamma aan te kijken en, te vragen, "mam wil jij Alberto en, Victoria uit hun bedje halen en, ze verschonen en, voeden?"
Toen mamma ja zei, antwoordde ik direct dat dit goed was, wel waarschuwde ik haar dat ze uiterst voorzichtig met Victoria moest omgaan.
Direct liep mamma naar boven om nog geen vijf minuten later met Victoria op haar arm weer binnen te komen.
Direct viel me op dat zij straalde en, genoot van de kleintjes terwijl Victoria naar haar lachte.
Terwijl mamma me verder hielp met het voeden en, verder verzorgen van drie van de vier kleintjes keek ze me ineens aan en, vroeg dan!
"Tamara begrijp ik het goed dat het niet goed gaat met Albertine?"
"Nou rustig maar, niet goed is wat zwaar aangezet maar, feit is dat Albertine heel klein is maar, vooral dat de artsen hebben gemerkt dat Albertine moeite heeft met ademhalen".
"Daarom is zij puur uit voorzorg overgebracht naar het Willemina Kinderziekenhuis in Utrecht waar de neonatologieafdeling beter is uitgerust voor die soort specialistische zorg dan hier in Ede".
"Dat verklaart dus ook de afwezigheid van Nicolaas!" begreep mamma.
Hoewel ik doordat de hulp van Cynthia inmiddels bijna voorbij was en, ook Nicolaas zijn vakantie er bijna op zat niet wilde dat mamma dat zou overnemen, greep ik toch haar aanbod aan toen zij voorstelde dat zij in elk geval de grote schoonmaak klussen als stoffen zuigen en. dweilen van mij over zou nemen en, om samen boodschappen te doen.
LAATSTE VRIJDAG BIJ THEA
Bij Thea waren net als Sonja en, Mieke alle andere meiden begonnen om alles te verzamelen en, in te pakken.
Ook nu merkten Sonja en, Mieke dat in tegenstelling tot wat zij ondanks alles verwachtten ook Elza en, Sofieke zelf hun spullen verzamelden en, bezig waren dit in te pakken.
Ook viel het op dat waar de meeste meiden hun bijbestelde voorraad luiers al lang hadden aangesproken en, al een flink deel gebruikt hadden van wat ze mochten gebruiken, Sofieke nog steeds gebruik maakte van de voorraad die ze weken geleden van thuis had meegenomen.
Bovendien gaven vooral Sonja en, Mieke toe dat zij Sofieke ook wat dit betreft hadden onderschat.
Dit zorgde voor een brede glimlach op het gezicht van Sofieke.
Hierna gaf Sofieke aan dat vooral Elza een grote steun voor haar was geweest, of eigenlijk nog steeds is.
Om dan te vervolgen "mede daardoor zit ik net als Elza al een hele tijd op scouting."
"Ook zitten er nog twee jongens en, een ander meisje met een handicap in onze groep".
"Beide jongens zitten vaak in een rolstoel maar, zijn wel verder met zindelijk worden dan ik", vervolgde Sofieke.
Om dan verder te vertellen " een paar maanden geleden hebben Nicolette en, Marjan er een meisje van een oudere groep van bijna 12 jaar erbij gehaald om naast hun te assisteren, de andere kinderen duidelijk te maken dat net als beide jongens José en, ik best wel wat kunnen en, wij graag met de rest mee willen doen".
Toen Sofieke was uitverteld wilde Ilse Thea vragen hoe Sonja en, Mieke zich de afgelopen weken hadden gedragen.
Toen Thea dat vertelde zagen Sonja en, Mieke dat Ilse Thea en, Stefan volkomen gelijk gaf en, hier bovendien aan toevoegde.
" Meiden, als we zo thuis zijn wordt jullie peuterbehandeling voorlopig opgeschort".
Hoewel Josje en, Carina maar, ook Sofieke enige opluchting bij hun nichtjes bespeurden begrepen alle drie heel goed dat die eigenlijk meer wilden.
Terwijl Ilse en, Stefan de bagage inclusief de nodige luiers in de auto laden kregen alle meiden koffie of cappuccino.
Toen dat op was en, Ilse eigenlijk wilde vertrekken keek Sonja Anneke aan en, vroeg dan "Anneke mag ik op het potje drukken?"
Tot opluchting van Sonja maar, verbazing van Ilse stemde zowel Thea als Anneke in met de vraag van Sonja.
Terwijl Anneke Sonja van onderen uitkleedde pakte Thea het grote kinderpotje en, zette Sonja na het verwijderen van haar natte luier hierop.
Terwijl Ilse zag dat haar oudste dochter echt op het potje zat te drukken, hielpen Elza en, Sofieke Mieke, die ook al nat was en, bewust probeerde om haar poep binnen te houden.
Iets wat haar tot eigen opluchting en, beetje verbazing van Ilse lukte.
Toen dat klaar was en, Ilse de billen van Mieke had afgeveegd deden Elza en, Sofieke Sonja en, Mieke een schone luier om.
Toen zij de meisjes hadden geluierd en, aangekleed, keek Ilse Sonja en, Mieke aan en, zei ze, " meisjes omdat jullie je de laatste twee weken beter zijn gaan gedragen, wil ik jullie een beetje tegemoet komen!"
Nu keken Sonja en, Mieke hun moeder aan, benieuwd naar wat er nu zou komen!
Laatst bewerkt:
luierdromer
Niet geschoten is altijd mis.
HOOFDSTUK 68 EINDE VAN DE LOGEERPARTIJ
Iets wat ook Anneke Christa en, de andere meiden zich afvroegen.
Dan zei Ilse terwijl zij haar dochters aankeek, " om met het slechte nieuws te beginnen, voorlopig blijven jullie 24/7 in de luiers maar, wordt jullie medicatie verminderd".
"Bovendien mogen jullie als je moet drukken naar de wc maar, dat moeten jullie dan wel komen vragen zodat we jullie kunnen helpen".
Op deze mededeling zagen de andere meiden Sonja en, Mieke diep zuchten.
Ergens waren ze blij met de versoepelingen van dit moment, anderzijds diep teleurgesteld aangezien Ilse eiste dat de meiden luiers bleven dragen en, ze deze voor hun plas moesten blijven gebruiken.
Dan keek Mieke Ilse aan en, vroeg, " mam mag ik morgen naar Martine Petra en, Annie ?"
"Ja dat mag en, als die overdag iets willen ondernemen is ook dat geen probleem".
"Zelfs s' avonsds naar de film of blijven slapen is geen punt maar, dat moet dan wel met ons overlegd worden".
Na deze vragen was de tijd van vertrek echt aangebroken maar, voor het echt zo ver was keek Sofieke Mieke en, Sonja aan en, zei.
" Meiden ik ben niet alleen blij dat ik eindelijk bezig ben om zindelijk te worden maar, ook dat ik nu veel minder hulp nodig heb met aankleedden of eten als een halfjaar geleden".
Na dit betoog keek Ilse haar dochters aan en, zei dat ze nu moesten gaan, nauwelijks was het trio vertrokken of Josje en, Carina verdwenen naar boven om hun bagage in te pakken.
Dit deed Elza en, Sofieke naar elkaar kijken en, zei Sofieke tot verbazing van Christa en, Anneke dat ze haar overgebleven luiers luierbroekjes en, kleren ging inpakken.
Nog voor de rest van verbazing waren bekomen vertrok Sofieke gevolgd door Elza naar hun kamer.
Toen Anneke en, Christa even later kwamen kijken zagen ze tot hun verbazing dat Elza maar, vooral Sofieke inderdaad alle overgebleven luiers en, luierbroekjes in een rugzak hadden gestopt en.
Toen dat was gebeurt pakten de meisjes hun kleren uit de kasten, legden dat op de bedden waarna ze de kleren van groot naar klein in hun tassen stopten.
Toen Christa al snel weer beneden was keek Thea haar aan en, vroeg " zijn jullie al klaar Christa?"
Nu keek Christa haar moeder aan en, antwoordde " niet alleen Josje en, Carina maar, ook Elza en, Sofieke zijn bezig met inpakken maar, dat komt goed".
Tot haar ongenoegen keek nu ook Stefan Christa aan waarbij hij duidelijk liet merken dat hij aan deze woorden van zijn dochter twijfelde.
Ten overvloede zei Christa, " pap niet alleen Josje en, Carina zijn aan het inpakken en, schieten lekker op maar, ook Elza en, vooral Sofieke zijn daar druk mee en, dat gaat geweldig".
Dan wilde Christa verder vertellen maar, was Stefan inmiddels opgestaan om boven polshoogte te gaan nemen.
Toen Stefan twee minuten later bovenkwam zag hij direct dat Anneke in plaats van Elza en, Sofieke te helpen op haar kamer achter laptop zat.
Toen Stefan vroeg of Anneke er niet beter aan deed om in plaats van achter haar laptop youtube filmpjes te kijken, Elza en, Sofieke te helpen.
Keek Anneke haar vader aan en, antwoordde, " pap ten eerste willen Elza maar, vooral Sofieke onze hulp niet en, ten tweede hebben Christa en, ik gezien dat dit ook niet hoeft".
Het verhaal van zijn dochters maar, half gelovend snelt Stefan de trap op naar de zolder.
Bovengekomen ziet Stefan dat Elza en, Sofieke het grootste deel van hun bagage al in de tassen hebben en, dat Sofieke nu bezig is om haar overgebleven luiers er tussen te proppen.
Omdat Stefan ziet dat dit niet al te makkelijk gaat wil Stefan haar helpen maar, op het moment dat hij dichterbij komt ziet hij dat Sofieke een afwerend gebaar maakt.
Wat betekende dat Christa en, Anneke gelijk hadden gehad.
Dit leidde ertoe dat Stefan beide meisjes uitdaagde om nu echt te laten zien wat ze konden.
Tot verbazing van Thea en, Stefan gingen beide meisjes rustig door en, waren ze deze donderdagavond tegen 9 uur praktische klaar.
Toen ze beneden nog van een cappuccino zaten te genieten vroeg Stefan wat de meisjes vrijdag en, zaterdag nog wilden doen.
Zoals verwacht wilden Josje en, Carina nog een keer winkelen, terwijl Elza en, Sofieke naar Dierenpark Amersfoort wilden, wat allebei goed was.
Direct voegde zowel Carina als Elza hier aan toe dat ze hier een aantal leuke weken hadden gehad en, graag nog eens weer kwamen.
Direct bleek dat ook Sofieke en, Josje hier zo overdachten, waar Sofieke direct aan toevoegde dat de verjaardag van Agnes en, de zwemlessen de echte hoogtepunten waren geweest.
Bij dat eerste had vooral het gedrag van Agnes zelf en, Annabel haar verbaasd.
Ondertussen waren de koffie en, cappuccino op en, zei Stefan dat het voor alle meiden bedtijd was.
Waar het voor Elza en, Sofieke al best laat was maar, ook voor Josje en, Carina was het de hoogste tijd.
Bovendien waren doordat inpakken van bagage een intensieve bezigheid was niet alleen Elza en, Sofieke best moe maar, moesten ook Carina en, Josje wel toegeven dat ze moe waren.
Terwijl Josje en, Carina naar boven verdwenen en, ook Elza en, Sofieke aanstalten maakten zeiden Christa en, Anneke dat ze met Elza en, Sofieke mee naar boven gingen om indien nodig te helpen.
Waar beiden direct aan toevoegden dat ze zelf ook naar bed gingen, hoewel het voor hen nog betrekkelijk vroeg was.
Nu knikten Stefan en, Thea en, na een wederzijds, "slaap lekker" verdwenen de meiden naar boven.
Bovengekomen poetsten Sofieke en, Elza hun tanden, waarna ze elkaar hielpen met de nachtluier en, na de romper in pyjama.
Toen dat gebeurt was en, Christa haar tanden poetsten wilden Elza en, Sofieke hun bed opzoeken maar, keek Anneke beiden aan en, vroeg dan!
"Meiden als jullie willen mogen jullie me helpen als ik Christa ga wassen en, klaarmaken voor de nacht".
Eigenlijk wilde Christa dit absoluut niet, wat de andere drie best begrepen maar, zagen die ook dat Christa het maar, voor lief nam.
Dat Elza en, Sofieke van aanpakken wisten, wisten ook Christa en, Anneke.
Toch verbaasden het beide hoe snel het vanavond ging, zodat Christa binnen 10 minuten voorzien van nachtluier romper en, pyjama in bed lag.
Direct verschoonden Elza en, Sofieke elkaar en, kropen dan ook zelf in bed.
In bed overdachten Josje en, Carina fluisterend deze wonderlijke lange logeerpartij waarin wel heel veel gebeurt was maar, alles bij elkaar gave weken waren geweest.
Niet alleen Josje en, Carina maar, ook Elza en, Sofieke lieten de de totale logeerpartij voor ze echt gingen slapen nog eens de revue passeren.
Waar het bij Josje en, Carina over algemeenheden ging hadden Elza en, Sofieke het vooral over de verjaardag van Agnes het abonnement van de dierentuin wat ze zomaar gekregen hadden maar, vooral de zwemlessen van sofieke wat ze niet alleen geweldig vond maar, tot verbazing van Elza ook snel oppakte.
THUIS
Ondertussen was het met de beugel van Victoria maar, vooral de ademhalingsproblematiek van Albertine nog best druk.
Wat ook Thuis voor de nodige extra drukte zorgde.
Wat dat betreft mocht ik me gelukkig prijzen dat mamma er was en, beloofd had om nog twee weken te blijven.
Niet alleen om mij en, Nicolaas te ondersteunen omdat het al was opgevallen dat het met een vierling 24 uur per dag doorging aangezien de vier kinderen ook midden in de nacht wilden drinken of verschoond worden.
Ondanks dat Nicolaas me flink ondersteunde was de hulp van mama echt welkom aangezien vier kleintjes continu verzorgen een vermoeiende bezigheid was en, ik me nog steeds niet al te druk mocht maken.
Hoewel ik niet verwachtte dat mamma het een probleem zou vinden, verwachtte ik niet automatisch dat ze alles zo maar, even waarnam.
Iets anders was dat het mij niet zou verbazen dat Carina en, Josje maar, net zo goed Elza en, Sofieke hun hulp zouden aanbieden.
Iets wat ik de kinderen absoluut niet wilde opleggen maar, wel zou accepteren aangezien alle hulp op dit moment welkom was.
Helemaal als ik over 4 weken weer voor 20 uur aan het werk moest.
Iets wat ik na mijn lange rust best wilde maar, toch zag ik er ook wel tegenop, terwijl ik voorlopig alleen maar, dagdiensten van maximaal 4 uur zou draaien.
Bovendien was buiten mij om besloten dat die alleen tussen 11 en, 3 of tussen 3 en, 7 uur in de middag zouden zijn.
Toen ik tegen Frans zei dat ik liever met 3 nachtdiensten van 8 uur wilde beginnen, had hij me dit voor voorlopig afgeraden maar, er bij gezegd dat dit voor later bespreekbaar was.
Terwijl ik dit overdacht ging mijn telefoon, wat Thea was die melde dat de meisjes deze vrijdagavond bijna klaar waren met inpakken maar, inmiddels allemaal in bed lagen.
Dan vroeg ze of ik uitkeek naar de thuiskomst van de meisjes, of dat ik hier juist tegenop zag.
Voor ik op deze vraag inging vertelde ik dat Marjan Irma Victor toen ze begrepen dat Elza maandagavond weer op de zwemles verwacht werd direct hadden verteld over Sofieke en, ook direct hadden gevraagd of zij met Elza mee mocht komen.
Tot beider opluchting bleek direct dat Sofieke welkom was, bovendien had Katinka erbij gezegd dat zij en, haar collega niet zouden toestaan dat andere kinderen Sofieke zouden pesten.
Net zo goed mocht Sofieke wel een weerwoord geven als dit nodig was maar, zoude ze haar tot de orde roepen als zij op haar beurt te ver ging.
Een reactie die Irma en, ik best begrepen.
EEN PAAR DAGEN LATER
Nadat Vrijdag Mieke en, Sonja al door Ilse waren opgehaald waarbij beiden hadden toegegeven dat Sofieke veel zelfstandiger was dan een halfjaar geleden maar, beide het vooral geweldig hadden gevonden dat Sofieke niet alleen het lef had om zich tegen hen te verweren maar, vooral dat ze de uitdaging van Agnes en, Elza had aangenomen om mee te gaan naar zwemles.
Een uitdaging die goed uitpakte maar, dat beide nichtje het echt geweldig vonden dat Sofieke alsnog bezig was om zindelijk te worden.
Wat niet alleen een compliment van oom en, tante maar, ook van Ilse had opgeleverd.
Ook had Ilse zo begrepen Marjan Irma en, ik toen we Ilse zondag hadden gesproken begrepen dat zij Sonja en, Mieke voorlopig nog in de luiers zou houden.
Wel zou ze de rest van de sancties voorlopig opschorten, een belofte wat toch voor opluchting bij Sonja en, Mieke gezorgd had, zo begrepen wij.
Terwijl wij met Thea en, Stefan in gesprek waren hielpen Anneke en, Christa Sofieke en, Elza bij het inpakken van hun laatste bagage.
Waarna ze de meisjes hielpen omdat naar beneden te brengen.
Direct bij binnenkomst viel het Marjan mij maar, vooral Irma op dat waar Carina Elza maar, vooral Josje alles wat ze per dag aan luiers mochten gebruiken ook gebruikt hadden en, dus ook de laatste bestelling inmiddels ruim in gebruik was en, het restant werd klaargezet om in de auto geladen te worden.
Op dat moment zagen Irma en, ik dat Sofieke geholpen door Christa de nodige pakken luiers bij haar bagage zette.
Dit deed Irma Sofieke aankijken en, haar vragen of zij vandaag gister of eergister een nieuwe voorraad had gekregen.
Tot onze verbazing bleek dat niet het geval maar, was dit nog over van wat ze inmiddels weken geleden van huis had meegekregen.
Zoals verwacht kon ik maar, vooral Irma dat niet geloven, zelfs niet toen Thea het verhaal van Sofieke bevestigde.
VERTREK NAAR HUIS
Nadat we allemaal van onze verbazing waren bekomen was het tijd om afscheid te nemen van oom en, tante maar, ook van Anneke en, Christa.
Die niet alleen voor Elza en, Sofieke maar, ook voor Carina en, Josje een grote steun waren geweest.
Dan werd er echt afscheid genomen maar, wel met de vraag of de meiden nog eens terugkwamen.
Ook vroegen Stefan en, Anneke aan Sofieke of ze wilde laten weten hoe het met zwemles ging.
Na deze vragen met een ja te hebben beantwoord, was het echt tijd om te vertrekken.
Eénmaal onderweg kwamen de tongen los, uit de verhalen bleek direct hoe vooral Sofieke zich weer positief ontwikkeld had.
Niet alleen wat betreft het zwemmen maar, vooral wat betreft de omgang met leeftijdsgenoten.
Nadat het onderwerp Sofieke besproken was wilden Sofieke maar, vooral Carina weten hoe het met de vierling ging.
Toen ik vertelde dat Victoria beugels had om te zorgen dat haar heupjes op de goeie manier groeien en, Albertine in het kinderziekenhuis in Utrecht was behandeld om haar ademhaling te verbeteren zagen we in de binnenspiegel dat alle meiden schrokken maar, weer opgelucht adem haalden toen we vertelden dat het allemaal goed zou komen.
Direct richtte het vizier van de meiden zich nu op Irma waar alle meiden maar, vooral Sofieke wilde weten hoe het met de zwangerschap van Irma ging.
Direct op deze vraag keek Marjan via de binnenspiegel naar de achterbank, waar alle meiden zaten en., antwoordden.
" Meiden de zwangerschap van Irma verloopt zoals verwacht, dus dat gaat goed maar, dat kunnen jullie zo zelf zien en, vragen".
Dat laatste zei ik omdat we er inmiddels bijna waren.
Hierop werd het stil in de auto en, dreigde Elza en, Carina in slaap te vallen, echter op het moment dat we de straat in reden waren beide klaarwakker en, zag Elza dat het bijna half 5 was.
Hierop keek ik de meisjes aan en, zei " nou Elza dat komt mooi uit want Hans en, Katinka verwachten jou om half 7 op de zwemles".
Toen Marjan eerder op de dag namens Irma bij Katinka geïnformeerd had of ook Sofieke deze maandagavond welkom was, had Katinka tot geruststelling van Marjan bevestigend geantwoord.
Bovendien was beide moeders gebleken dat Samira Hans en, Katinka al had geïnformeerd van de zwemvaardigheid van Sofieke en, had dit Katinka en, Hans tevreden gestemd.
Ook had Katinka gezegd dat ze er wel voor zouden zorgen dat hoewel er een paar jongens en, meisjes van Sofiekes vorige school in de groep zaten, dit niet voor problemen zou zorgen.
Mocht dit echter alsnog tot problemen leiden, dan moest Sofieke dat melden zodat Hans of Katinka in konden ingrijpen.
Nu zagen we Elza maar, vooral Sofieke zelf kijken.
Na heel even nadenken waarna ze Irma aankeek nadat die gezegd had dat Sofieke naar Hans of Katinka moest gaan als zij lastig gevallen werd.
"Nee mamma want jullie zeggen altijd dat ik niet mag klikken, of jokken."
Terwijl we bijna thuis waren wilde Irma zich omdraaien om Sofieke het verschil tussen klikken of jokken en, voor jezelf opkomen uit te leggen.
Dat dit voor sofieke moeilijk was merkten Josje en, Carina direct maar, beiden bleven het proberen.
Zich hierbij net als Josje niets aantrekkend van de lucht in de auto die steeds iets minder fris werd.
Iets wat werd veroorzaakt doordat Irma en, ik allebei geplast hadden en, Irma inmiddels ook gepoept had.
Ondertussen merkte ook Josje dat ze inmiddels nat was.
Dan reden we onze straat in en, even later de parkeerplaats naast ons huis op.
Nauwelijks uitgestapt en, de voordeur geopend wilden Irma en, ik de bagage gaan lossen maar, dat pakte net even anders uit!
Iets wat ook Anneke Christa en, de andere meiden zich afvroegen.
Dan zei Ilse terwijl zij haar dochters aankeek, " om met het slechte nieuws te beginnen, voorlopig blijven jullie 24/7 in de luiers maar, wordt jullie medicatie verminderd".
"Bovendien mogen jullie als je moet drukken naar de wc maar, dat moeten jullie dan wel komen vragen zodat we jullie kunnen helpen".
Op deze mededeling zagen de andere meiden Sonja en, Mieke diep zuchten.
Ergens waren ze blij met de versoepelingen van dit moment, anderzijds diep teleurgesteld aangezien Ilse eiste dat de meiden luiers bleven dragen en, ze deze voor hun plas moesten blijven gebruiken.
Dan keek Mieke Ilse aan en, vroeg, " mam mag ik morgen naar Martine Petra en, Annie ?"
"Ja dat mag en, als die overdag iets willen ondernemen is ook dat geen probleem".
"Zelfs s' avonsds naar de film of blijven slapen is geen punt maar, dat moet dan wel met ons overlegd worden".
Na deze vragen was de tijd van vertrek echt aangebroken maar, voor het echt zo ver was keek Sofieke Mieke en, Sonja aan en, zei.
" Meiden ik ben niet alleen blij dat ik eindelijk bezig ben om zindelijk te worden maar, ook dat ik nu veel minder hulp nodig heb met aankleedden of eten als een halfjaar geleden".
Na dit betoog keek Ilse haar dochters aan en, zei dat ze nu moesten gaan, nauwelijks was het trio vertrokken of Josje en, Carina verdwenen naar boven om hun bagage in te pakken.
Dit deed Elza en, Sofieke naar elkaar kijken en, zei Sofieke tot verbazing van Christa en, Anneke dat ze haar overgebleven luiers luierbroekjes en, kleren ging inpakken.
Nog voor de rest van verbazing waren bekomen vertrok Sofieke gevolgd door Elza naar hun kamer.
Toen Anneke en, Christa even later kwamen kijken zagen ze tot hun verbazing dat Elza maar, vooral Sofieke inderdaad alle overgebleven luiers en, luierbroekjes in een rugzak hadden gestopt en.
Toen dat was gebeurt pakten de meisjes hun kleren uit de kasten, legden dat op de bedden waarna ze de kleren van groot naar klein in hun tassen stopten.
Toen Christa al snel weer beneden was keek Thea haar aan en, vroeg " zijn jullie al klaar Christa?"
Nu keek Christa haar moeder aan en, antwoordde " niet alleen Josje en, Carina maar, ook Elza en, Sofieke zijn bezig met inpakken maar, dat komt goed".
Tot haar ongenoegen keek nu ook Stefan Christa aan waarbij hij duidelijk liet merken dat hij aan deze woorden van zijn dochter twijfelde.
Ten overvloede zei Christa, " pap niet alleen Josje en, Carina zijn aan het inpakken en, schieten lekker op maar, ook Elza en, vooral Sofieke zijn daar druk mee en, dat gaat geweldig".
Dan wilde Christa verder vertellen maar, was Stefan inmiddels opgestaan om boven polshoogte te gaan nemen.
Toen Stefan twee minuten later bovenkwam zag hij direct dat Anneke in plaats van Elza en, Sofieke te helpen op haar kamer achter laptop zat.
Toen Stefan vroeg of Anneke er niet beter aan deed om in plaats van achter haar laptop youtube filmpjes te kijken, Elza en, Sofieke te helpen.
Keek Anneke haar vader aan en, antwoordde, " pap ten eerste willen Elza maar, vooral Sofieke onze hulp niet en, ten tweede hebben Christa en, ik gezien dat dit ook niet hoeft".
Het verhaal van zijn dochters maar, half gelovend snelt Stefan de trap op naar de zolder.
Bovengekomen ziet Stefan dat Elza en, Sofieke het grootste deel van hun bagage al in de tassen hebben en, dat Sofieke nu bezig is om haar overgebleven luiers er tussen te proppen.
Omdat Stefan ziet dat dit niet al te makkelijk gaat wil Stefan haar helpen maar, op het moment dat hij dichterbij komt ziet hij dat Sofieke een afwerend gebaar maakt.
Wat betekende dat Christa en, Anneke gelijk hadden gehad.
Dit leidde ertoe dat Stefan beide meisjes uitdaagde om nu echt te laten zien wat ze konden.
Tot verbazing van Thea en, Stefan gingen beide meisjes rustig door en, waren ze deze donderdagavond tegen 9 uur praktische klaar.
Toen ze beneden nog van een cappuccino zaten te genieten vroeg Stefan wat de meisjes vrijdag en, zaterdag nog wilden doen.
Zoals verwacht wilden Josje en, Carina nog een keer winkelen, terwijl Elza en, Sofieke naar Dierenpark Amersfoort wilden, wat allebei goed was.
Direct voegde zowel Carina als Elza hier aan toe dat ze hier een aantal leuke weken hadden gehad en, graag nog eens weer kwamen.
Direct bleek dat ook Sofieke en, Josje hier zo overdachten, waar Sofieke direct aan toevoegde dat de verjaardag van Agnes en, de zwemlessen de echte hoogtepunten waren geweest.
Bij dat eerste had vooral het gedrag van Agnes zelf en, Annabel haar verbaasd.
Ondertussen waren de koffie en, cappuccino op en, zei Stefan dat het voor alle meiden bedtijd was.
Waar het voor Elza en, Sofieke al best laat was maar, ook voor Josje en, Carina was het de hoogste tijd.
Bovendien waren doordat inpakken van bagage een intensieve bezigheid was niet alleen Elza en, Sofieke best moe maar, moesten ook Carina en, Josje wel toegeven dat ze moe waren.
Terwijl Josje en, Carina naar boven verdwenen en, ook Elza en, Sofieke aanstalten maakten zeiden Christa en, Anneke dat ze met Elza en, Sofieke mee naar boven gingen om indien nodig te helpen.
Waar beiden direct aan toevoegden dat ze zelf ook naar bed gingen, hoewel het voor hen nog betrekkelijk vroeg was.
Nu knikten Stefan en, Thea en, na een wederzijds, "slaap lekker" verdwenen de meiden naar boven.
Bovengekomen poetsten Sofieke en, Elza hun tanden, waarna ze elkaar hielpen met de nachtluier en, na de romper in pyjama.
Toen dat gebeurt was en, Christa haar tanden poetsten wilden Elza en, Sofieke hun bed opzoeken maar, keek Anneke beiden aan en, vroeg dan!
"Meiden als jullie willen mogen jullie me helpen als ik Christa ga wassen en, klaarmaken voor de nacht".
Eigenlijk wilde Christa dit absoluut niet, wat de andere drie best begrepen maar, zagen die ook dat Christa het maar, voor lief nam.
Dat Elza en, Sofieke van aanpakken wisten, wisten ook Christa en, Anneke.
Toch verbaasden het beide hoe snel het vanavond ging, zodat Christa binnen 10 minuten voorzien van nachtluier romper en, pyjama in bed lag.
Direct verschoonden Elza en, Sofieke elkaar en, kropen dan ook zelf in bed.
In bed overdachten Josje en, Carina fluisterend deze wonderlijke lange logeerpartij waarin wel heel veel gebeurt was maar, alles bij elkaar gave weken waren geweest.
Niet alleen Josje en, Carina maar, ook Elza en, Sofieke lieten de de totale logeerpartij voor ze echt gingen slapen nog eens de revue passeren.
Waar het bij Josje en, Carina over algemeenheden ging hadden Elza en, Sofieke het vooral over de verjaardag van Agnes het abonnement van de dierentuin wat ze zomaar gekregen hadden maar, vooral de zwemlessen van sofieke wat ze niet alleen geweldig vond maar, tot verbazing van Elza ook snel oppakte.
THUIS
Ondertussen was het met de beugel van Victoria maar, vooral de ademhalingsproblematiek van Albertine nog best druk.
Wat ook Thuis voor de nodige extra drukte zorgde.
Wat dat betreft mocht ik me gelukkig prijzen dat mamma er was en, beloofd had om nog twee weken te blijven.
Niet alleen om mij en, Nicolaas te ondersteunen omdat het al was opgevallen dat het met een vierling 24 uur per dag doorging aangezien de vier kinderen ook midden in de nacht wilden drinken of verschoond worden.
Ondanks dat Nicolaas me flink ondersteunde was de hulp van mama echt welkom aangezien vier kleintjes continu verzorgen een vermoeiende bezigheid was en, ik me nog steeds niet al te druk mocht maken.
Hoewel ik niet verwachtte dat mamma het een probleem zou vinden, verwachtte ik niet automatisch dat ze alles zo maar, even waarnam.
Iets anders was dat het mij niet zou verbazen dat Carina en, Josje maar, net zo goed Elza en, Sofieke hun hulp zouden aanbieden.
Iets wat ik de kinderen absoluut niet wilde opleggen maar, wel zou accepteren aangezien alle hulp op dit moment welkom was.
Helemaal als ik over 4 weken weer voor 20 uur aan het werk moest.
Iets wat ik na mijn lange rust best wilde maar, toch zag ik er ook wel tegenop, terwijl ik voorlopig alleen maar, dagdiensten van maximaal 4 uur zou draaien.
Bovendien was buiten mij om besloten dat die alleen tussen 11 en, 3 of tussen 3 en, 7 uur in de middag zouden zijn.
Toen ik tegen Frans zei dat ik liever met 3 nachtdiensten van 8 uur wilde beginnen, had hij me dit voor voorlopig afgeraden maar, er bij gezegd dat dit voor later bespreekbaar was.
Terwijl ik dit overdacht ging mijn telefoon, wat Thea was die melde dat de meisjes deze vrijdagavond bijna klaar waren met inpakken maar, inmiddels allemaal in bed lagen.
Dan vroeg ze of ik uitkeek naar de thuiskomst van de meisjes, of dat ik hier juist tegenop zag.
Voor ik op deze vraag inging vertelde ik dat Marjan Irma Victor toen ze begrepen dat Elza maandagavond weer op de zwemles verwacht werd direct hadden verteld over Sofieke en, ook direct hadden gevraagd of zij met Elza mee mocht komen.
Tot beider opluchting bleek direct dat Sofieke welkom was, bovendien had Katinka erbij gezegd dat zij en, haar collega niet zouden toestaan dat andere kinderen Sofieke zouden pesten.
Net zo goed mocht Sofieke wel een weerwoord geven als dit nodig was maar, zoude ze haar tot de orde roepen als zij op haar beurt te ver ging.
Een reactie die Irma en, ik best begrepen.
EEN PAAR DAGEN LATER
Nadat Vrijdag Mieke en, Sonja al door Ilse waren opgehaald waarbij beiden hadden toegegeven dat Sofieke veel zelfstandiger was dan een halfjaar geleden maar, beide het vooral geweldig hadden gevonden dat Sofieke niet alleen het lef had om zich tegen hen te verweren maar, vooral dat ze de uitdaging van Agnes en, Elza had aangenomen om mee te gaan naar zwemles.
Een uitdaging die goed uitpakte maar, dat beide nichtje het echt geweldig vonden dat Sofieke alsnog bezig was om zindelijk te worden.
Wat niet alleen een compliment van oom en, tante maar, ook van Ilse had opgeleverd.
Ook had Ilse zo begrepen Marjan Irma en, ik toen we Ilse zondag hadden gesproken begrepen dat zij Sonja en, Mieke voorlopig nog in de luiers zou houden.
Wel zou ze de rest van de sancties voorlopig opschorten, een belofte wat toch voor opluchting bij Sonja en, Mieke gezorgd had, zo begrepen wij.
Terwijl wij met Thea en, Stefan in gesprek waren hielpen Anneke en, Christa Sofieke en, Elza bij het inpakken van hun laatste bagage.
Waarna ze de meisjes hielpen omdat naar beneden te brengen.
Direct bij binnenkomst viel het Marjan mij maar, vooral Irma op dat waar Carina Elza maar, vooral Josje alles wat ze per dag aan luiers mochten gebruiken ook gebruikt hadden en, dus ook de laatste bestelling inmiddels ruim in gebruik was en, het restant werd klaargezet om in de auto geladen te worden.
Op dat moment zagen Irma en, ik dat Sofieke geholpen door Christa de nodige pakken luiers bij haar bagage zette.
Dit deed Irma Sofieke aankijken en, haar vragen of zij vandaag gister of eergister een nieuwe voorraad had gekregen.
Tot onze verbazing bleek dat niet het geval maar, was dit nog over van wat ze inmiddels weken geleden van huis had meegekregen.
Zoals verwacht kon ik maar, vooral Irma dat niet geloven, zelfs niet toen Thea het verhaal van Sofieke bevestigde.
VERTREK NAAR HUIS
Nadat we allemaal van onze verbazing waren bekomen was het tijd om afscheid te nemen van oom en, tante maar, ook van Anneke en, Christa.
Die niet alleen voor Elza en, Sofieke maar, ook voor Carina en, Josje een grote steun waren geweest.
Dan werd er echt afscheid genomen maar, wel met de vraag of de meiden nog eens terugkwamen.
Ook vroegen Stefan en, Anneke aan Sofieke of ze wilde laten weten hoe het met zwemles ging.
Na deze vragen met een ja te hebben beantwoord, was het echt tijd om te vertrekken.
Eénmaal onderweg kwamen de tongen los, uit de verhalen bleek direct hoe vooral Sofieke zich weer positief ontwikkeld had.
Niet alleen wat betreft het zwemmen maar, vooral wat betreft de omgang met leeftijdsgenoten.
Nadat het onderwerp Sofieke besproken was wilden Sofieke maar, vooral Carina weten hoe het met de vierling ging.
Toen ik vertelde dat Victoria beugels had om te zorgen dat haar heupjes op de goeie manier groeien en, Albertine in het kinderziekenhuis in Utrecht was behandeld om haar ademhaling te verbeteren zagen we in de binnenspiegel dat alle meiden schrokken maar, weer opgelucht adem haalden toen we vertelden dat het allemaal goed zou komen.
Direct richtte het vizier van de meiden zich nu op Irma waar alle meiden maar, vooral Sofieke wilde weten hoe het met de zwangerschap van Irma ging.
Direct op deze vraag keek Marjan via de binnenspiegel naar de achterbank, waar alle meiden zaten en., antwoordden.
" Meiden de zwangerschap van Irma verloopt zoals verwacht, dus dat gaat goed maar, dat kunnen jullie zo zelf zien en, vragen".
Dat laatste zei ik omdat we er inmiddels bijna waren.
Hierop werd het stil in de auto en, dreigde Elza en, Carina in slaap te vallen, echter op het moment dat we de straat in reden waren beide klaarwakker en, zag Elza dat het bijna half 5 was.
Hierop keek ik de meisjes aan en, zei " nou Elza dat komt mooi uit want Hans en, Katinka verwachten jou om half 7 op de zwemles".
Toen Marjan eerder op de dag namens Irma bij Katinka geïnformeerd had of ook Sofieke deze maandagavond welkom was, had Katinka tot geruststelling van Marjan bevestigend geantwoord.
Bovendien was beide moeders gebleken dat Samira Hans en, Katinka al had geïnformeerd van de zwemvaardigheid van Sofieke en, had dit Katinka en, Hans tevreden gestemd.
Ook had Katinka gezegd dat ze er wel voor zouden zorgen dat hoewel er een paar jongens en, meisjes van Sofiekes vorige school in de groep zaten, dit niet voor problemen zou zorgen.
Mocht dit echter alsnog tot problemen leiden, dan moest Sofieke dat melden zodat Hans of Katinka in konden ingrijpen.
Nu zagen we Elza maar, vooral Sofieke zelf kijken.
Na heel even nadenken waarna ze Irma aankeek nadat die gezegd had dat Sofieke naar Hans of Katinka moest gaan als zij lastig gevallen werd.
"Nee mamma want jullie zeggen altijd dat ik niet mag klikken, of jokken."
Terwijl we bijna thuis waren wilde Irma zich omdraaien om Sofieke het verschil tussen klikken of jokken en, voor jezelf opkomen uit te leggen.
Dat dit voor sofieke moeilijk was merkten Josje en, Carina direct maar, beiden bleven het proberen.
Zich hierbij net als Josje niets aantrekkend van de lucht in de auto die steeds iets minder fris werd.
Iets wat werd veroorzaakt doordat Irma en, ik allebei geplast hadden en, Irma inmiddels ook gepoept had.
Ondertussen merkte ook Josje dat ze inmiddels nat was.
Dan reden we onze straat in en, even later de parkeerplaats naast ons huis op.
Nauwelijks uitgestapt en, de voordeur geopend wilden Irma en, ik de bagage gaan lossen maar, dat pakte net even anders uit!
Laatst bewerkt:
luierdromer
Niet geschoten is altijd mis.
HOOFDSTUK 69 IEDEREEN WEER THUIS
Want niet alleen zei Carina dat Irma en, ik net als zij zelf eerst moesten verschonen.
Terwijl wij toen we anderhalve minuut later opkeken pas merkte dat Elza en, Sofieke met de nodige bagage waren verdwenen.
Dat feit deed Irma en, mij Carina en, Josje naar boven volgen, waar we zagen dat de meisjes bezig waren met uitpakken en, de spullen van Sofieke aan het opruimen waren.
Terwijl het ongewassen vuile goed in de wasmand verdween.
Toen ik namens Marjan vertelde dat Elza om half 6 moest eten omdat Katinka haar om half 7 op de zwemles verwachtte, zagen we ook Sofieke kijken.
Dat Irma en, ik het wat het zwemmen betreft het nu vooral tegen Elza hadden was vooral om te kijken hoe Sofieke zou reageren.
Zoals we wel hadden verwacht liet Sofieke merken dat ook zij vanavond naar zwemles wilde.
Bewust wachtten we even met reageren maar, dan zei Marjan, "Sofieke ook jij hebt vanavond zwemles, bovendien zullen Hans en, Katinka pestgedrag van andere kinderen naar jou niet toestaan".
Nu wachtte Marjan op een reactie van Sofieke maar, toen zij knikte ging Marjan door, " Sofieke omgekeerd mag ook jij andere kinderen niet pesten of uitdagen".
Dan schoven Elza en, Sofieke, hoewel zij haar badpak nog moest pakken aan tafel en, net als Josje en, Carina op de tomatensoep aanvielen alsof ze uitgehongerd waren.
Waarna er een Macaronischotel met groente en, gehakt volgde die alle meiden zich lieten smaken.
Toch ging het niet heel rustig toe, want nauwelijks zaten we aan tafel, of we hoorden huilen.
Wat aan het volume te horen niet één maar, meerdere waren en, het mij niet zou verbazen als alle vier de kleintjes wakker waren en, aandacht wilden.
Boven gekomen was het direct stil maar, toen Nicolaas en, ik binnenkwamen merkten we niet alleen dat ze alle vier wakker maar, ook nat waren.
Terwijl ik toen ik beide oppakte direct merkte dat Pieter als Victoria een poepluier hadden.
Ondanks dat we omdat Elza en, Sofieke zo weg moesten niet veel tijd hadden namen we wel uitgebreid de tijd om de vier baby's te wassen en, verder te verzorgen.
Zodat dit even tijd koste, tijd waarin ongemerkt ook mijn luier zich vulde met plas.
Tenminste dat dacht ik maar, doordat de poepluiers van Victoria en, Pieter al een beste stank veroorzaakten en, ik bovendien al enige tijd alleen maar, rondliep of stilstond negeerde ik dat totaal.
Helaas merkte ik dat terwijl Elza en, Sofieke inmiddels een zwemluier om en, hun badpak aan hadden dat Carina binnen was gekomen me aankeek en, ronduit zei!
"Mam je stinkt!".
Dit deed me schrikken van Carina maar, die vervolgde " mam ook jij hebt gepoept maar, kom ga op het bed liggen dan zal ik je verschonen".
Terwijl ik aan het verzoek van Carina voldeed, deed de opmerking van Carina mij zuchtten.
Ondertussen verdwenen Elza en, Sofieke naar beneden, waar ze door Irma en, Marjan werden opgevangen.
ZWEMLES
Om dan direct naar het zwembad te vertrekken, waar beide direct bij binnenkomst werden begroet door de receptioniste.
Die direct wilde weten hoe de vakantie van beide meisjes geweest was maar, ook of Sofieke weer kwam kijken.
Nog voordat Sofieke of Elza kon antwoordden kwam Katinka binnen om Elza Sofieke en, de andere kinderen te halen om zich om te kleedden.
Terwijl we naar de kleedkamer wilden vertrekken zagen Irma en, Marjan Jeffrey Ivanka José en. Sander binnenkomen.
Die net als de meeste andere kinderen Sofieke verwelkomde, terwijl de meeste kinderen waaronder Elza en, Sofieke zich uitkleedden.
Terwijl José zich door haar moeder liet helpen.
Net toen Elza en, Sofieke hun kleren aan de haken hadden opgehangen ging de deur weer open en, zag Sofieke dat Monica en, Lieke uit de klas van haar vorige school binnen kwamen.
Direct viel het ons maar, ook Sofieke op dat beide meiden ook José op een vernederende manier begroete maar,, ook dat José zich hier niets van aantrok.
Dan herkenden Monica en, Lieke Sofieke, wat Monica Lieke deed aankijken en, dan fluisterend vroeg, "hé Lieke deze zwemgroep is toch niet voor peuterzwem?"
Dat José niet zou reageren wisten beide meiden wel maar, nu was het de meiden dan ook vooral om Sofieke te doen.
Die tot verbazing van beide meiden haar schouders optrok, terwijl ze doorging met omkleden, terwijl Joep en, Arjan beide meisjes aankeek en, zeiden dat ze op moesten houden.
" Waarom zouden we?" was direct hun tegenvraag.
"Omdat jullie niets meer zijn dan Sofieke of José" antwoordde Katinka, om dan door te gaan.
" Net als jullie heeft ook Sofieke het recht om te leren zwemmen en, bovendien doet zij er alles aan om van haar probleem af te komen".
Dan vertelde Sofieke nog hoe vervelend dat ze het zelf vond maar, dat dit ook gold voor het moeilijke lopen.
Ook wilde ze nog vertellen hoe dat kwam maar, opdat moment zei Katinka dat alle jongens en, meisjes haar moesten volgen naar het zwembad.
Hier aangekomen mochten alle jongens en, meisjes op het bankje gaan zitten.
Terwijl Hans en, Katinka José vanuit haar rolstoel op de rand van het bad hielpen probeerde Lieke en, Monica Sofieke uit de tent te lokken.
Tot beider verbazing bleef Sofieke zitten waar ze zat en, gunde beid meiden geen blik waardig.
Zelfs niet toen Lieke Sofieke aankeek en, vroeg "heeft onze baby haar tong verloren?"
Pas toen Katinka Sofieke aankeek en, zei "nou Sofieke ga maar, naast José zitten gaf Sofieke weer een teken van leven.
Nauwelijks zaten de twee meisjes op de rand of Hans zei, "ik tel af en, dan springen jullie erin en, zwemmen jullie met de schoolslag naar de overkant en, komen jullie met de rugslag terug".
Dan telde Hans af 3 2 1 en, direct namen José en, Sofieke een duik en, zwommen weg.
Dat het zo goed ging hadden Jeffrey Sander en, Ivanka van Sofieke niet verwacht, helemaal niet omdat ze allemaal begrepen hadden dat Sofieke pas 3 weken op zwemles zat,
Juist hierom merkten Katinka dat velen vol bewondering naar Sofieke zaten te kijken en, ze vol lof waren.
Wat ze lieten merken toen Sofieke na vier baantjes aantikte en, nu ook alle anderen het water in mochten.
ONDERTUSSEN THUIS
Terwijl Sofieke en, Elza naar zwemles waren ruimden Josje en, Carina hun spullen op waarbij Josje vooral Carina hielp.
Waarbij Josje duidelijk liet merken dat zij een paar fantastische weken had gehad.
Iets wat ik letterlijk kon verstaan aangezien ik op de naast de kamer van Carina gelegen babykamer bezig was.
Zo hoorde ik terwijl ik net Pieter gevoed en, verschoond had en, ik nu Victoria zat te voeden niet alleen dat Carina aan het opruimen was maar, ook rook ik dat de lucht die deze kant opkwam steeds muffer werd.
Aan de heftigheid te merken vermoede ik sterk dat het niet alleen Josje was die gepoept had.
Iets wat Carina goed wist maar, zo hoorde ik naar Josje glashard ontkende.
Sterker, toen ik klaar was met Victoria en, haar in haar bedje gelegd had en, ging kijken hoever Carina en, Josje waren hoorde ik dat terwijl ik op de wekkerradio van Carina zag dat het bijna half 9 was dat Carina tegen Josje zei dat als ze zo klaar was dat ze zich ging wassen en, dan direct naar bed.
Toen het zo ver was pakte Carina zoals ze had gezegd een slipje in plaats van een nachtluier dit tot teleurstelling van Josje.
Toen ik Carina daar op aansprak zei ze glashard, "mam ik ben droog en, heb al helemaal niet gedrukt".
Dan keek ik naar Josje, die direct toegaf dat zij een volleluier had maar, vooral dat zij Carina totaal niet geloofde.
Deze laatste opmerking deed mij knikken naar Josje terwijl ik haar vroeg of zij hulp nodig had.
Tot grote verbazing van Carina keek Josje mij aan en, antwoordde, "ja Tamara en, als je me gewassen en, verder verzorgd hebt wil ik zo snel mogelijk naar bed".
"Bovendien deelt zoals je merkt ook mijn luier in de vermoeidheid".
Voor ik met Josje naar de badkamer zou vertrekken keek ik Carina aan en, wilde zeggen dat ik echt wel doorhad dat Carina zich fitter voordeed dan ze was maar, vooral dat dit betekende dat ik haar zou verzorgen en, ook zij geluierd naar bed zou gaan.
Dat dit niet het hele verhaal was merkten beiden toen ik ze even later gewassen geluierd en, aangekleed had.
DE GROTE BABYKAMER
Toen de meisjes klaar waren merkte ik direct dat Josje opgelucht was maar, Carina nog steeds wilde ontkennen.
Toen ik zei dat ze maar, beter kon toegeven en, voor nu haar lot accepteren schrok ze al maar, even later zou ze nog veel harder schrikken.
Dat merkten Nicolaas en, ik toen Nicolaas de deur van de logeerkamer opende en, Josje verbaasd en, Carina geschrokken keek toen ze zagen dat Nicolaas na aanleiding van hun gedrag van voor de logeerpartij, van de logeerkamer een babykamer in groot formaat had gemaakt.
Want niet alleen zei Carina dat Irma en, ik net als zij zelf eerst moesten verschonen.
Terwijl wij toen we anderhalve minuut later opkeken pas merkte dat Elza en, Sofieke met de nodige bagage waren verdwenen.
Dat feit deed Irma en, mij Carina en, Josje naar boven volgen, waar we zagen dat de meisjes bezig waren met uitpakken en, de spullen van Sofieke aan het opruimen waren.
Terwijl het ongewassen vuile goed in de wasmand verdween.
Toen ik namens Marjan vertelde dat Elza om half 6 moest eten omdat Katinka haar om half 7 op de zwemles verwachtte, zagen we ook Sofieke kijken.
Dat Irma en, ik het wat het zwemmen betreft het nu vooral tegen Elza hadden was vooral om te kijken hoe Sofieke zou reageren.
Zoals we wel hadden verwacht liet Sofieke merken dat ook zij vanavond naar zwemles wilde.
Bewust wachtten we even met reageren maar, dan zei Marjan, "Sofieke ook jij hebt vanavond zwemles, bovendien zullen Hans en, Katinka pestgedrag van andere kinderen naar jou niet toestaan".
Nu wachtte Marjan op een reactie van Sofieke maar, toen zij knikte ging Marjan door, " Sofieke omgekeerd mag ook jij andere kinderen niet pesten of uitdagen".
Dan schoven Elza en, Sofieke, hoewel zij haar badpak nog moest pakken aan tafel en, net als Josje en, Carina op de tomatensoep aanvielen alsof ze uitgehongerd waren.
Waarna er een Macaronischotel met groente en, gehakt volgde die alle meiden zich lieten smaken.
Toch ging het niet heel rustig toe, want nauwelijks zaten we aan tafel, of we hoorden huilen.
Wat aan het volume te horen niet één maar, meerdere waren en, het mij niet zou verbazen als alle vier de kleintjes wakker waren en, aandacht wilden.
Boven gekomen was het direct stil maar, toen Nicolaas en, ik binnenkwamen merkten we niet alleen dat ze alle vier wakker maar, ook nat waren.
Terwijl ik toen ik beide oppakte direct merkte dat Pieter als Victoria een poepluier hadden.
Ondanks dat we omdat Elza en, Sofieke zo weg moesten niet veel tijd hadden namen we wel uitgebreid de tijd om de vier baby's te wassen en, verder te verzorgen.
Zodat dit even tijd koste, tijd waarin ongemerkt ook mijn luier zich vulde met plas.
Tenminste dat dacht ik maar, doordat de poepluiers van Victoria en, Pieter al een beste stank veroorzaakten en, ik bovendien al enige tijd alleen maar, rondliep of stilstond negeerde ik dat totaal.
Helaas merkte ik dat terwijl Elza en, Sofieke inmiddels een zwemluier om en, hun badpak aan hadden dat Carina binnen was gekomen me aankeek en, ronduit zei!
"Mam je stinkt!".
Dit deed me schrikken van Carina maar, die vervolgde " mam ook jij hebt gepoept maar, kom ga op het bed liggen dan zal ik je verschonen".
Terwijl ik aan het verzoek van Carina voldeed, deed de opmerking van Carina mij zuchtten.
Ondertussen verdwenen Elza en, Sofieke naar beneden, waar ze door Irma en, Marjan werden opgevangen.
ZWEMLES
Om dan direct naar het zwembad te vertrekken, waar beide direct bij binnenkomst werden begroet door de receptioniste.
Die direct wilde weten hoe de vakantie van beide meisjes geweest was maar, ook of Sofieke weer kwam kijken.
Nog voordat Sofieke of Elza kon antwoordden kwam Katinka binnen om Elza Sofieke en, de andere kinderen te halen om zich om te kleedden.
Terwijl we naar de kleedkamer wilden vertrekken zagen Irma en, Marjan Jeffrey Ivanka José en. Sander binnenkomen.
Die net als de meeste andere kinderen Sofieke verwelkomde, terwijl de meeste kinderen waaronder Elza en, Sofieke zich uitkleedden.
Terwijl José zich door haar moeder liet helpen.
Net toen Elza en, Sofieke hun kleren aan de haken hadden opgehangen ging de deur weer open en, zag Sofieke dat Monica en, Lieke uit de klas van haar vorige school binnen kwamen.
Direct viel het ons maar, ook Sofieke op dat beide meiden ook José op een vernederende manier begroete maar,, ook dat José zich hier niets van aantrok.
Dan herkenden Monica en, Lieke Sofieke, wat Monica Lieke deed aankijken en, dan fluisterend vroeg, "hé Lieke deze zwemgroep is toch niet voor peuterzwem?"
Dat José niet zou reageren wisten beide meiden wel maar, nu was het de meiden dan ook vooral om Sofieke te doen.
Die tot verbazing van beide meiden haar schouders optrok, terwijl ze doorging met omkleden, terwijl Joep en, Arjan beide meisjes aankeek en, zeiden dat ze op moesten houden.
" Waarom zouden we?" was direct hun tegenvraag.
"Omdat jullie niets meer zijn dan Sofieke of José" antwoordde Katinka, om dan door te gaan.
" Net als jullie heeft ook Sofieke het recht om te leren zwemmen en, bovendien doet zij er alles aan om van haar probleem af te komen".
Dan vertelde Sofieke nog hoe vervelend dat ze het zelf vond maar, dat dit ook gold voor het moeilijke lopen.
Ook wilde ze nog vertellen hoe dat kwam maar, opdat moment zei Katinka dat alle jongens en, meisjes haar moesten volgen naar het zwembad.
Hier aangekomen mochten alle jongens en, meisjes op het bankje gaan zitten.
Terwijl Hans en, Katinka José vanuit haar rolstoel op de rand van het bad hielpen probeerde Lieke en, Monica Sofieke uit de tent te lokken.
Tot beider verbazing bleef Sofieke zitten waar ze zat en, gunde beid meiden geen blik waardig.
Zelfs niet toen Lieke Sofieke aankeek en, vroeg "heeft onze baby haar tong verloren?"
Pas toen Katinka Sofieke aankeek en, zei "nou Sofieke ga maar, naast José zitten gaf Sofieke weer een teken van leven.
Nauwelijks zaten de twee meisjes op de rand of Hans zei, "ik tel af en, dan springen jullie erin en, zwemmen jullie met de schoolslag naar de overkant en, komen jullie met de rugslag terug".
Dan telde Hans af 3 2 1 en, direct namen José en, Sofieke een duik en, zwommen weg.
Dat het zo goed ging hadden Jeffrey Sander en, Ivanka van Sofieke niet verwacht, helemaal niet omdat ze allemaal begrepen hadden dat Sofieke pas 3 weken op zwemles zat,
Juist hierom merkten Katinka dat velen vol bewondering naar Sofieke zaten te kijken en, ze vol lof waren.
Wat ze lieten merken toen Sofieke na vier baantjes aantikte en, nu ook alle anderen het water in mochten.
ONDERTUSSEN THUIS
Terwijl Sofieke en, Elza naar zwemles waren ruimden Josje en, Carina hun spullen op waarbij Josje vooral Carina hielp.
Waarbij Josje duidelijk liet merken dat zij een paar fantastische weken had gehad.
Iets wat ik letterlijk kon verstaan aangezien ik op de naast de kamer van Carina gelegen babykamer bezig was.
Zo hoorde ik terwijl ik net Pieter gevoed en, verschoond had en, ik nu Victoria zat te voeden niet alleen dat Carina aan het opruimen was maar, ook rook ik dat de lucht die deze kant opkwam steeds muffer werd.
Aan de heftigheid te merken vermoede ik sterk dat het niet alleen Josje was die gepoept had.
Iets wat Carina goed wist maar, zo hoorde ik naar Josje glashard ontkende.
Sterker, toen ik klaar was met Victoria en, haar in haar bedje gelegd had en, ging kijken hoever Carina en, Josje waren hoorde ik dat terwijl ik op de wekkerradio van Carina zag dat het bijna half 9 was dat Carina tegen Josje zei dat als ze zo klaar was dat ze zich ging wassen en, dan direct naar bed.
Toen het zo ver was pakte Carina zoals ze had gezegd een slipje in plaats van een nachtluier dit tot teleurstelling van Josje.
Toen ik Carina daar op aansprak zei ze glashard, "mam ik ben droog en, heb al helemaal niet gedrukt".
Dan keek ik naar Josje, die direct toegaf dat zij een volleluier had maar, vooral dat zij Carina totaal niet geloofde.
Deze laatste opmerking deed mij knikken naar Josje terwijl ik haar vroeg of zij hulp nodig had.
Tot grote verbazing van Carina keek Josje mij aan en, antwoordde, "ja Tamara en, als je me gewassen en, verder verzorgd hebt wil ik zo snel mogelijk naar bed".
"Bovendien deelt zoals je merkt ook mijn luier in de vermoeidheid".
Voor ik met Josje naar de badkamer zou vertrekken keek ik Carina aan en, wilde zeggen dat ik echt wel doorhad dat Carina zich fitter voordeed dan ze was maar, vooral dat dit betekende dat ik haar zou verzorgen en, ook zij geluierd naar bed zou gaan.
Dat dit niet het hele verhaal was merkten beiden toen ik ze even later gewassen geluierd en, aangekleed had.
DE GROTE BABYKAMER
Toen de meisjes klaar waren merkte ik direct dat Josje opgelucht was maar, Carina nog steeds wilde ontkennen.
Toen ik zei dat ze maar, beter kon toegeven en, voor nu haar lot accepteren schrok ze al maar, even later zou ze nog veel harder schrikken.
Dat merkten Nicolaas en, ik toen Nicolaas de deur van de logeerkamer opende en, Josje verbaasd en, Carina geschrokken keek toen ze zagen dat Nicolaas na aanleiding van hun gedrag van voor de logeerpartij, van de logeerkamer een babykamer in groot formaat had gemaakt.
Laatst bewerkt:
luierdromer
Niet geschoten is altijd mis.
HOOFDSTUK 70 DE GROTE BABYKAMER
Doordat beide meiden met openmond stonden te kijken, was ik in staat om beiden een speen in hun mond te duwen.
Waar zoals wij wel hadden verwacht beiden direct op begonnen te zuigen.
Ook merkte ik dat ondertussen beide meiden belangstellend rondkeken.
Toen dat één keer was gebeurt ging Carina op de commode liggen zodat ik haar kon verschonen.
Direct toen mijn dochter languit lag kleedde ik haar vanonder helemaal uit, met natuurlijk als laatsten het rompertje en, de natte luier.
Tot mijn verbazing zag ik terwijl ik de natte luier onder haar wegtrok dat mijn grote baby rustig op haar speentje sabbelde en, verder totaal niet reageerde op wat ik deed.
Wat me vervolgens al helemaal verbaasde was dat terwijl ik haar schaamstreek reinigde er urine uit de plasbuis van Carina sijpelde maar, Carina ook nu gen reactie gaf.
Totdat zij gewassen was en, ik haar een schone luier om had gedaan en, haar verder had aangekleed en, ik zei dat zij in haar ledikantje moest gaan liggen.
Precies op dat moment hoorden we dat eerst Alberto en, vlak daarna Victoria huilde.
Dat zorgde ervoor dat direct Josje de kamer uit wilde lopen en, ook Carina wilde gaan zitten om op te staan.
Toen ik op hun reactie reageerde door te vragen wat de meiden gingen doen spuugde Carina haar speen uit en, antwoordde "kijken wat er met mijn broertjes en, zusjes loos is!".
Direct wilde Carina die inmiddels op de grond stond samen met Josje de kamer uitlopen maar, dan keek ik ze aan en, zuchtte.
"Meisjes geen sprake van, jullie laten luid en, duidelijk merken dat jullie zelf nog baby's zijn".
"Dus zijn jullie nog veel te klein om de andere baby's te verzorgen".
Nog voor zij konden reageren vervolgde ik al, "bovendien is het voor jullie inmiddels bedtijd kleintjes!"
Hoewel Josje maar, vooral Carina het absoluut niet met mij eens waren en, beide bovendien vonden ze dat Nicolaas en, ik hun spelletje niet zo serieus moesten nemen.
Voor zij verder konden reageren zei ik, "bovendien komen Irma en, Marjan zo na de zwemles met Elza en, Sofieke koffie drinken ."
"Dus hup naar bed jullie".
Omdat Josje maar, vooral Carina wel merkte dat ik absoluut niet van mening zou veranderen zwegen ze en, legden ze zich bij de feiten neer.
Direct lieten de meisjes zich in hun ledikantjes die op de inmiddels voormalige logeerkamer stonden leggen.
Dat wij ook voor hen een babykamer hadden ingericht inclusief babyledikantjes in puberformaat hadden Carina en, Josje pas doorgehad toen zij de logeerkamer hadden betreden en, verbaasd hadden rondgekeken.
Zodat beiden hun ogen hadden uitgekeken, waarna ik vertelde dat toen Nicolaas de kamer voor de vierling klaar had wij hadden gemerkt dat Carina en, Josje de rol van tienerbaby aannamen.
Dan keek ik de verbaasd kijkende meiden aan en, zei " zodoende hebben wij in overleg met de ouders van Josje besloten om van onze logeerkamer een adultbabykamer te maken".
Dat Nicolaas en, ik geen halve maatregelen hadden genomen merkten Carina en, Josje al snel.
Om te beginnen waren de ledikantjes een exacte copy van die van de vierling, inclusief spijlen en, een hekje wat open en, dicht kon.
Ook de afsluitbare trappelzakken ontbraken niet.
Sterker, toen Carina goed om zich heen keek zag zij dat er zelfs een groot formaat Commode stond waar zelfs ik nog languit op kon liggen.
Niet alleen zagen wij dat dit beide meiden verbaasden maar, ze hier ook van schrokken.
Vooral toen ik zei dat Carina echt op de commode moest gaan liggen, zodat ik haar kon wassen en verschonen.
Direct toen Carina was gaan liggen kleedde ik haar uit en, merkte ik terwijl ik dat deed dat Carina echt nat was en, zelfs in haar luier gedrukt had.
Wat me echter het meest verbaasde was het feit dat er nog urine uit de plasbuis van Carina druppelde maar, dat mijn bijna 10 jarige dochter dat zelf totaal niet merkte.
Dan dacht ik dat het klaar was maar, toen ik de luier onder Carina weg wilde trekken merkte ik dat er zonder dat zij het zelf merkte poep bij Carina naar buiten stroomde,
Toen dat was opgehouden en, verwijderd waste ik haar grondig en, nadat ze grondig was afgedroogd duwde ik uiterst voorzichtig een zetpil bij haar anus naar binnen.
Vervolgens bewerkte ik haar billen en, schaamstreek met babyzalf en, babylotion te bewerken.
Toen dat gebeurt was schoof ik een Crinklz Fairytale luier onder mijn dochter te leggen en, deze toen zij weer op haar rug lag tot onder haar navel omhoog te trekken en, dan strak te trekken en, dicht te plakken.
Nadat dit was gebeurt mocht Carina komen staan en, kreeg ze een rompertje met korte mouwtjes en, safariprint aan.
Hierna was Carina helemaal klaar en, kwam Josje op de commode liggen terwijl Carina uit haar rol wilde stappen om haar tanden te poetsen.
Terwijl ik Josje had uitgekleed en, nu op het punt stond om haar te wassen, kwam Nicolaas, die voor nu klaar was met de vierling binnen keek Carina aan en, zei "geef die tube en dat borsteltje maar, aan pappa dan zal ik jou de tandjes poetsen".
Terwijl ik ondertussen Josje had uitgekleed en, haar begon te wassen zag ik dat Carina gedwee Nicolaas een handje gaf en, hem volgde naar de wasbak.
IN HET ZWEMBAD
Terwijl Nicolaas en, ik Carina en, Josje naar bed brachten werd er in het zwembad hard gewerkt.
Tot verbazing van Sander Jeffrey en, Ivanka, die niet alleen merkte dat Sofieke de afgelopen weken het zwemmen goed onder de knie had gekregen maar, ook merkten ze dat Sofieke bij opmerkingen gevat en, goed gebekt van zich afbeet.
Zodat proberen haar te pesten om haar incontinentie geen enkel effect had.
Bovendien merkten een paar jongens die toch een poging deden dat Sofieke direct reageerde, in plaats van dat ze in haar schulp kroop ze direct gevat reageerde.
Bovendien merkten Sofieke en, Elza dat Katinka en, Hans niet alleen de uitdagers de mond snoerden maar, ook Sofieke zelf aanspraken.
Toen Katinka haar aankeek zei die, "Sofieke goed gedaan maar, nu is het echt klaar begrepen?"
Nu knikte Sofieke maar, merkte zij even later toen ze wat wilde zeggen dat zij stil moest zijn.
Hoewel Sofieke ook nu een weerwoord klaar had, zweeg ze direct.
Nu mochten Sofieke en, José het water in om te laten zien wat ze inmiddels geleerd had.
Bijna direct merkten Jeffrey Ivanka en, Sander dat dit veel meer was dan het trio had verwacht.
Ondertussen merkten Sofieke en, Elza vooral dat Hans en, Katinka tevreden waren wat betreft de vorderingen van Sofieke, zoals direct na afloop van de les bleek.
Eigenlijk wilden de meeste jongens en, meisjes gaan douchen maar, dan zei Katinka dat voor ze mochten gaan ze allemaal moesten gaan zitten.
Toen alle kinderen zaten vertelde Hans dat de meeste jongens en, meisjes over 8 weken mochten afzwemmen.
Direct ging Hans door dat dit ook betekende dat de kinderen met kleren aan moesten zwemmen, wat ze de komende 8 weken zouden oefenen.
Ook zouden ze leren watertrappen.
Toen alles was verteld en, de kinderen mochten gaan staan kregen bijna alle kinderen hier een brief voor hun ouders over mee.
Direct hierna keek Sofieke Katinka aan en, zei, "Katinka dat wil ik ook!"
Hierop nam Katinka Sofieke apart en, zei "Sofieke de meeste jongens en, meisjes zijn al bijna anderhalf jaar aan het oefenen".
Dan vervolgde Katinka, " Sofieke ondanks dat jij pas 5 weken bezig bent gaat dat heel goed maar, om te kunnen afzwemmen moet je nog wel even zo doorgaan".
Gelukkig begreep Sofieke wat Katinka haar vertelde en, knikte zij nog eens ter bevestiging.
Hierna was het wel tijd om te douchen en, aan te kleedden.
Iets wat gezien de vermoeidheid van Sofieke haar goed afging zoals Victor zag toen hij zijn dochter kwam halen.
Toen de meisjes waren aangekleed zei Victor dat ook Elza met hem mee mocht komen.
Ook vertelde hij dat voor ze echt naar huis zouden gaan, ze eerst bij ons langs zouden gaan.
Bovendien vertelde Victor dat dat als de meisjes fit genoeg waren zij elk een baby mochten voeden en, verder verzorgen.
Nauwelijks aangekleed spoeden de meisjes zich naar de auto.
Zodat zij al snel in de auto zaten om na een korte rit bij ons aan te komen, waar ik samen met Carina en, Josje Alberto en, Victoria zat te voeden.
Waarbij ik Victoria voor mijn rekening nam terwijl Carina en, Josje samen Alberto de fles gaven.
Dit ziende dachten Elza en, Sofieke dat dit het was maar, Irma keek de meisjes direct aan en, antwoordde!
"Kom meiden dan gaan we Pieter uit zijn bedje halen en, mogen jullie hem verschonen maar, ook zijn fles geven".
Eenmaal Pieter uit zijn bedje gehaald wilde Elza hem naar mij brengen maar, gezien de kleine jongen nog erg kwetsbaar was staken Irma en, ik daar een stokje voor.
Na een korte uitleg knikten beide dat zij het begrepen, helemaal toen ik zei " komen jullie maar, bij mij op bed zitten dan mogen jullie samen Pieter de fles geven en, daarna verschonen".
Hoewel Irma net de zelfde belofte had gedaan geloofde we geen van beide dat de meisjes Pieter wilden verschonen.
Ondertussen zaten Elza en, Sofieke Pieter te voeden, terwijl ik niet alleen merkte dat hij best honger had ziende hoe heftig hij aan de fles zoog.
Hierbij lag Pieter bij Sofieke op schoot terwijl Elza het flesje vasthield en, het speentje in zijn mondje hield.
Terwijl de meisjes opmerkte dat de vierling alle vier de afgelopen vier weken goed gegroeid waren dronk Pieter lekker door en, was het flesje al snel leeg.
Direct hierna liet ik beide meisjes zien hoe je een baby omdat ze nog niet kunnen slikken een boertje laat doen.
Op het moment dat ik Pieter een boertje liet doen merkte ik dat zowel hij als ikzelf poepte.
Terwijl ook Irma toegaf dat ze tijdens het voeden gepoept had.
Toen alle baby's gevoed waren nam ik ze inclusief de andere meiden mee naar boven om te verschonen en, naar bed te brengen.
Hierbij dacht ik dat met Irma samen te doen maar, helaas merkte ik dat Irma beneden bleef om de afwas te doen.
Het feit dat Irma liever beneden bleef begreep ik eigenlijk wel met haar buik van 5 maanden zwangerschap.
Ondanks dit had ik eigenlijk hulp genoeg.
Niet alleen Sofieke en, Josje waren boven gebleven terwijl Carina en, Elza beneden Irma hielpen met de afwas.
Niet alleen pakte Sofieke zelf leunend tegen de muur heel voorzichtig Victoria van mij aan om, haar ook heel voorzichtig op de commode te leggen.
Nauwelijks lag Victoria of Sofieke opende op mijn aanwijzing heel voorzichtig de beugel van van Victoria .
Om toen die was verwijderd direct het rompertje van Victoria te openen, direct gevolgd door de vieze luier.
Direct trok ze deze weg vouwde hem dicht en, gooide deze dan in de emmer.
Hierna pakte Sofieke een pamper van de stapel en, vouwde deze open.
Dan wilde ik Sofieke helpen met het omhoog tillen van de beentjes van Victoria, zodat Sofieke het pampertje onder de billetjes van Victoria kon leggen en, de billetjes en, schaamstreek kon besprenkelen met talkpoeder.
Zo ver kwam het niet want al snel merkte ik dat Sofieke dat alleen heel goed lukte.
Veel sneller dan ik had verwacht had Victoria haar luier om en, was ze aangekleed waarbij ik merkte dat Sofieke heel voorzichtig te werk ging.
Zodat al heel snel Victoria in haar bedje lag.
Nauwelijks lag Victoria in haar bedje of Alberto was aan de beurt en, ook het verzorgen van haar neefje ging heel goed.
Hoewel ik wel even bang was dat het piemeltje van Alberto een sta in de weg zou zijn, doch dat bleek voor Sofieke geen enkel probleem.
Ook het feit dat Alberto ondertussen gepoept had deed Sofieke niets, tenminste dat maakte ik uit haar gezichtsuitdrukking op.
Toen ik verder vroeg vertelde Sofieke hoe zij eerder dit jaar samen met Elza Olaf verschoond had en, het piemeltje van Olaf groter en, hard werd.
Iets wat haar nog steeds verbaasde.
Nu vertelde ik iets meer over het verschil tussen jongens en, meisjes en, dan vooral wat er bij meisjes vanaf 12 jaar gebeurt en, bij jongens van ongeveer 17 18 jaar.
Tot slot vertelde ik kort over het zaadje en, het eitje en, wat er gebeurt als die bij elkaar komen.
"Dan keek Sofieke mij aan en, mompelde "en, zo worden er dus babytjes gemaakt!"
Dan lachte ik en, zei " ja Sofieke maar, hoe dat precies gaat leer je wel als je groter bent."
Intussen waren ook Victoria en, Alberto verschoond en, was het bijna kwart over 9 en, dus voor Elza en, Sofieke de hoogste tijd om hun bedje op te zoeken.
Het feit dat ik nodig moest verschonen negeerde ik maar even.
Net als het feit dat ik de pap helemaal op had en, ik na Elza en, Sofieke net als Josje en, Carina die die ook al aanstalten maakte om naar bed te gaan.
Waarna ik mijzelf wel zou verschonen, althans dat was de bedoeling.
Doordat beide meiden met openmond stonden te kijken, was ik in staat om beiden een speen in hun mond te duwen.
Waar zoals wij wel hadden verwacht beiden direct op begonnen te zuigen.
Ook merkte ik dat ondertussen beide meiden belangstellend rondkeken.
Toen dat één keer was gebeurt ging Carina op de commode liggen zodat ik haar kon verschonen.
Direct toen mijn dochter languit lag kleedde ik haar vanonder helemaal uit, met natuurlijk als laatsten het rompertje en, de natte luier.
Tot mijn verbazing zag ik terwijl ik de natte luier onder haar wegtrok dat mijn grote baby rustig op haar speentje sabbelde en, verder totaal niet reageerde op wat ik deed.
Wat me vervolgens al helemaal verbaasde was dat terwijl ik haar schaamstreek reinigde er urine uit de plasbuis van Carina sijpelde maar, Carina ook nu gen reactie gaf.
Totdat zij gewassen was en, ik haar een schone luier om had gedaan en, haar verder had aangekleed en, ik zei dat zij in haar ledikantje moest gaan liggen.
Precies op dat moment hoorden we dat eerst Alberto en, vlak daarna Victoria huilde.
Dat zorgde ervoor dat direct Josje de kamer uit wilde lopen en, ook Carina wilde gaan zitten om op te staan.
Toen ik op hun reactie reageerde door te vragen wat de meiden gingen doen spuugde Carina haar speen uit en, antwoordde "kijken wat er met mijn broertjes en, zusjes loos is!".
Direct wilde Carina die inmiddels op de grond stond samen met Josje de kamer uitlopen maar, dan keek ik ze aan en, zuchtte.
"Meisjes geen sprake van, jullie laten luid en, duidelijk merken dat jullie zelf nog baby's zijn".
"Dus zijn jullie nog veel te klein om de andere baby's te verzorgen".
Nog voor zij konden reageren vervolgde ik al, "bovendien is het voor jullie inmiddels bedtijd kleintjes!"
Hoewel Josje maar, vooral Carina het absoluut niet met mij eens waren en, beide bovendien vonden ze dat Nicolaas en, ik hun spelletje niet zo serieus moesten nemen.
Voor zij verder konden reageren zei ik, "bovendien komen Irma en, Marjan zo na de zwemles met Elza en, Sofieke koffie drinken ."
"Dus hup naar bed jullie".
Omdat Josje maar, vooral Carina wel merkte dat ik absoluut niet van mening zou veranderen zwegen ze en, legden ze zich bij de feiten neer.
Direct lieten de meisjes zich in hun ledikantjes die op de inmiddels voormalige logeerkamer stonden leggen.
Dat wij ook voor hen een babykamer hadden ingericht inclusief babyledikantjes in puberformaat hadden Carina en, Josje pas doorgehad toen zij de logeerkamer hadden betreden en, verbaasd hadden rondgekeken.
Zodat beiden hun ogen hadden uitgekeken, waarna ik vertelde dat toen Nicolaas de kamer voor de vierling klaar had wij hadden gemerkt dat Carina en, Josje de rol van tienerbaby aannamen.
Dan keek ik de verbaasd kijkende meiden aan en, zei " zodoende hebben wij in overleg met de ouders van Josje besloten om van onze logeerkamer een adultbabykamer te maken".
Dat Nicolaas en, ik geen halve maatregelen hadden genomen merkten Carina en, Josje al snel.
Om te beginnen waren de ledikantjes een exacte copy van die van de vierling, inclusief spijlen en, een hekje wat open en, dicht kon.
Ook de afsluitbare trappelzakken ontbraken niet.
Sterker, toen Carina goed om zich heen keek zag zij dat er zelfs een groot formaat Commode stond waar zelfs ik nog languit op kon liggen.
Niet alleen zagen wij dat dit beide meiden verbaasden maar, ze hier ook van schrokken.
Vooral toen ik zei dat Carina echt op de commode moest gaan liggen, zodat ik haar kon wassen en verschonen.
Direct toen Carina was gaan liggen kleedde ik haar uit en, merkte ik terwijl ik dat deed dat Carina echt nat was en, zelfs in haar luier gedrukt had.
Wat me echter het meest verbaasde was het feit dat er nog urine uit de plasbuis van Carina druppelde maar, dat mijn bijna 10 jarige dochter dat zelf totaal niet merkte.
Dan dacht ik dat het klaar was maar, toen ik de luier onder Carina weg wilde trekken merkte ik dat er zonder dat zij het zelf merkte poep bij Carina naar buiten stroomde,
Toen dat was opgehouden en, verwijderd waste ik haar grondig en, nadat ze grondig was afgedroogd duwde ik uiterst voorzichtig een zetpil bij haar anus naar binnen.
Vervolgens bewerkte ik haar billen en, schaamstreek met babyzalf en, babylotion te bewerken.
Toen dat gebeurt was schoof ik een Crinklz Fairytale luier onder mijn dochter te leggen en, deze toen zij weer op haar rug lag tot onder haar navel omhoog te trekken en, dan strak te trekken en, dicht te plakken.
Nadat dit was gebeurt mocht Carina komen staan en, kreeg ze een rompertje met korte mouwtjes en, safariprint aan.
Hierna was Carina helemaal klaar en, kwam Josje op de commode liggen terwijl Carina uit haar rol wilde stappen om haar tanden te poetsen.
Terwijl ik Josje had uitgekleed en, nu op het punt stond om haar te wassen, kwam Nicolaas, die voor nu klaar was met de vierling binnen keek Carina aan en, zei "geef die tube en dat borsteltje maar, aan pappa dan zal ik jou de tandjes poetsen".
Terwijl ik ondertussen Josje had uitgekleed en, haar begon te wassen zag ik dat Carina gedwee Nicolaas een handje gaf en, hem volgde naar de wasbak.
IN HET ZWEMBAD
Terwijl Nicolaas en, ik Carina en, Josje naar bed brachten werd er in het zwembad hard gewerkt.
Tot verbazing van Sander Jeffrey en, Ivanka, die niet alleen merkte dat Sofieke de afgelopen weken het zwemmen goed onder de knie had gekregen maar, ook merkten ze dat Sofieke bij opmerkingen gevat en, goed gebekt van zich afbeet.
Zodat proberen haar te pesten om haar incontinentie geen enkel effect had.
Bovendien merkten een paar jongens die toch een poging deden dat Sofieke direct reageerde, in plaats van dat ze in haar schulp kroop ze direct gevat reageerde.
Bovendien merkten Sofieke en, Elza dat Katinka en, Hans niet alleen de uitdagers de mond snoerden maar, ook Sofieke zelf aanspraken.
Toen Katinka haar aankeek zei die, "Sofieke goed gedaan maar, nu is het echt klaar begrepen?"
Nu knikte Sofieke maar, merkte zij even later toen ze wat wilde zeggen dat zij stil moest zijn.
Hoewel Sofieke ook nu een weerwoord klaar had, zweeg ze direct.
Nu mochten Sofieke en, José het water in om te laten zien wat ze inmiddels geleerd had.
Bijna direct merkten Jeffrey Ivanka en, Sander dat dit veel meer was dan het trio had verwacht.
Ondertussen merkten Sofieke en, Elza vooral dat Hans en, Katinka tevreden waren wat betreft de vorderingen van Sofieke, zoals direct na afloop van de les bleek.
Eigenlijk wilden de meeste jongens en, meisjes gaan douchen maar, dan zei Katinka dat voor ze mochten gaan ze allemaal moesten gaan zitten.
Toen alle kinderen zaten vertelde Hans dat de meeste jongens en, meisjes over 8 weken mochten afzwemmen.
Direct ging Hans door dat dit ook betekende dat de kinderen met kleren aan moesten zwemmen, wat ze de komende 8 weken zouden oefenen.
Ook zouden ze leren watertrappen.
Toen alles was verteld en, de kinderen mochten gaan staan kregen bijna alle kinderen hier een brief voor hun ouders over mee.
Direct hierna keek Sofieke Katinka aan en, zei, "Katinka dat wil ik ook!"
Hierop nam Katinka Sofieke apart en, zei "Sofieke de meeste jongens en, meisjes zijn al bijna anderhalf jaar aan het oefenen".
Dan vervolgde Katinka, " Sofieke ondanks dat jij pas 5 weken bezig bent gaat dat heel goed maar, om te kunnen afzwemmen moet je nog wel even zo doorgaan".
Gelukkig begreep Sofieke wat Katinka haar vertelde en, knikte zij nog eens ter bevestiging.
Hierna was het wel tijd om te douchen en, aan te kleedden.
Iets wat gezien de vermoeidheid van Sofieke haar goed afging zoals Victor zag toen hij zijn dochter kwam halen.
Toen de meisjes waren aangekleed zei Victor dat ook Elza met hem mee mocht komen.
Ook vertelde hij dat voor ze echt naar huis zouden gaan, ze eerst bij ons langs zouden gaan.
Bovendien vertelde Victor dat dat als de meisjes fit genoeg waren zij elk een baby mochten voeden en, verder verzorgen.
Nauwelijks aangekleed spoeden de meisjes zich naar de auto.
Zodat zij al snel in de auto zaten om na een korte rit bij ons aan te komen, waar ik samen met Carina en, Josje Alberto en, Victoria zat te voeden.
Waarbij ik Victoria voor mijn rekening nam terwijl Carina en, Josje samen Alberto de fles gaven.
Dit ziende dachten Elza en, Sofieke dat dit het was maar, Irma keek de meisjes direct aan en, antwoordde!
"Kom meiden dan gaan we Pieter uit zijn bedje halen en, mogen jullie hem verschonen maar, ook zijn fles geven".
Eenmaal Pieter uit zijn bedje gehaald wilde Elza hem naar mij brengen maar, gezien de kleine jongen nog erg kwetsbaar was staken Irma en, ik daar een stokje voor.
Na een korte uitleg knikten beide dat zij het begrepen, helemaal toen ik zei " komen jullie maar, bij mij op bed zitten dan mogen jullie samen Pieter de fles geven en, daarna verschonen".
Hoewel Irma net de zelfde belofte had gedaan geloofde we geen van beide dat de meisjes Pieter wilden verschonen.
Ondertussen zaten Elza en, Sofieke Pieter te voeden, terwijl ik niet alleen merkte dat hij best honger had ziende hoe heftig hij aan de fles zoog.
Hierbij lag Pieter bij Sofieke op schoot terwijl Elza het flesje vasthield en, het speentje in zijn mondje hield.
Terwijl de meisjes opmerkte dat de vierling alle vier de afgelopen vier weken goed gegroeid waren dronk Pieter lekker door en, was het flesje al snel leeg.
Direct hierna liet ik beide meisjes zien hoe je een baby omdat ze nog niet kunnen slikken een boertje laat doen.
Op het moment dat ik Pieter een boertje liet doen merkte ik dat zowel hij als ikzelf poepte.
Terwijl ook Irma toegaf dat ze tijdens het voeden gepoept had.
Toen alle baby's gevoed waren nam ik ze inclusief de andere meiden mee naar boven om te verschonen en, naar bed te brengen.
Hierbij dacht ik dat met Irma samen te doen maar, helaas merkte ik dat Irma beneden bleef om de afwas te doen.
Het feit dat Irma liever beneden bleef begreep ik eigenlijk wel met haar buik van 5 maanden zwangerschap.
Ondanks dit had ik eigenlijk hulp genoeg.
Niet alleen Sofieke en, Josje waren boven gebleven terwijl Carina en, Elza beneden Irma hielpen met de afwas.
Niet alleen pakte Sofieke zelf leunend tegen de muur heel voorzichtig Victoria van mij aan om, haar ook heel voorzichtig op de commode te leggen.
Nauwelijks lag Victoria of Sofieke opende op mijn aanwijzing heel voorzichtig de beugel van van Victoria .
Om toen die was verwijderd direct het rompertje van Victoria te openen, direct gevolgd door de vieze luier.
Direct trok ze deze weg vouwde hem dicht en, gooide deze dan in de emmer.
Hierna pakte Sofieke een pamper van de stapel en, vouwde deze open.
Dan wilde ik Sofieke helpen met het omhoog tillen van de beentjes van Victoria, zodat Sofieke het pampertje onder de billetjes van Victoria kon leggen en, de billetjes en, schaamstreek kon besprenkelen met talkpoeder.
Zo ver kwam het niet want al snel merkte ik dat Sofieke dat alleen heel goed lukte.
Veel sneller dan ik had verwacht had Victoria haar luier om en, was ze aangekleed waarbij ik merkte dat Sofieke heel voorzichtig te werk ging.
Zodat al heel snel Victoria in haar bedje lag.
Nauwelijks lag Victoria in haar bedje of Alberto was aan de beurt en, ook het verzorgen van haar neefje ging heel goed.
Hoewel ik wel even bang was dat het piemeltje van Alberto een sta in de weg zou zijn, doch dat bleek voor Sofieke geen enkel probleem.
Ook het feit dat Alberto ondertussen gepoept had deed Sofieke niets, tenminste dat maakte ik uit haar gezichtsuitdrukking op.
Toen ik verder vroeg vertelde Sofieke hoe zij eerder dit jaar samen met Elza Olaf verschoond had en, het piemeltje van Olaf groter en, hard werd.
Iets wat haar nog steeds verbaasde.
Nu vertelde ik iets meer over het verschil tussen jongens en, meisjes en, dan vooral wat er bij meisjes vanaf 12 jaar gebeurt en, bij jongens van ongeveer 17 18 jaar.
Tot slot vertelde ik kort over het zaadje en, het eitje en, wat er gebeurt als die bij elkaar komen.
"Dan keek Sofieke mij aan en, mompelde "en, zo worden er dus babytjes gemaakt!"
Dan lachte ik en, zei " ja Sofieke maar, hoe dat precies gaat leer je wel als je groter bent."
Intussen waren ook Victoria en, Alberto verschoond en, was het bijna kwart over 9 en, dus voor Elza en, Sofieke de hoogste tijd om hun bedje op te zoeken.
Het feit dat ik nodig moest verschonen negeerde ik maar even.
Net als het feit dat ik de pap helemaal op had en, ik na Elza en, Sofieke net als Josje en, Carina die die ook al aanstalten maakte om naar bed te gaan.
Waarna ik mijzelf wel zou verschonen, althans dat was de bedoeling.
Laatst bewerkt:
luierdromer
Niet geschoten is altijd mis.
HOOFDSTUK 71 CONTROLE IN HET ZIEKENHUIS
Zoals ik wel verwacht had liep het ook vanavond weer anders dan verwacht.
Om te beginnen hadden niet alleen Carina en, Josje maar, vooral Sofieke mij direct door.
Wat tot gevolg had dat Carina mij tegenhield, me aankeek en, antwoordde "mam Josje en, ik gaan je helpen met douchen en, helpen je naar bed".
Nu wilde ik direct protesteren, wat dacht Carina wel, terwijl ik me wel degelijk moe voelde en naar woorden zocht vervolgde Carina!
"Mam je bent moe en, je hoeft het echt niet alleen te doen.
Dat ik echt moe was, was waar zoals ik in de spiegel kon zien.
Terwijl ik daarvan baalde had Carina inmiddels een Betterdry luier voor mij gepakt, terwijl ik zag dat Josje nu een handdoek pakte.
Terwijl Elza en, Sofieke hun tanden stonden te poetsen.
Omdat het inmiddels de voorlaatste week van de zomervakantie was mochten alle meiden nu bij ons blijven slapen.
Niet alleen was het nu echt voor alle meiden bedtijd maar, bovendien hadden Elza en, Sofieke deze maandagochtend om half 11 een afspraak in het ziekenhuis.
Waar ze voor een controle bij dokter Eva moesten komen.
Wat de meisjes niet wisten was was dat ook Elza voor controle moest komen, iets wat we bewust even stil hielden.
Ook wisten Elza en, Sofieke niet dat later op de dag ook Josje voor haar halfjaarlijkse controle moet komen en, er ook voor haar het risico was dat ze moest blijven.
Terwijl ik deze situatie overdacht hadden alle meiden hun tanden gepoetst en, hielpen Elza en Sofieke daarna Josje en, Carina met hun nachtluier in plaats van andersom.
uiteindelijk lagen alle meiden op tijd in bed, zodat het kwartet de nodige rust kreeg.
MAANDAG CONTROLE DAG
Deze maandagochtend waren Elza en Sofieke vroeg uit bed gewassen en, aangekleed zaten ze om half 8 aan het ontbijt.
De rede hiervan was dat ze rond 8 uur weg moesten omdat ze beiden rond kwart over 9 bij de kinderarts in het ziekenhuis werden verwacht voor een controle afspraak.
Uiteindelijk waren we ruim op tijd klaar voor vertrek en, we dus na de nodige verschoningen en, bewuste toiletgang van Sofieke op tijd in de auto zaten.
Tot verbazing van Irma en, Marjan zaten Elza en, Sofieke heel kalm in hun stoeltjes en, was er van enige zenuwen helemaal geen sprake.
Ook hadden beide meiden afzonderlijk van elkaar hun moeder laten weten dat als de ander moest blijven, zij ook zou blijven en, zij de behandeling volledig zou volgen.
Toch hielden Irma Marjan en, ik er rekening mee dat als puntje bij paaltje kwam Elza of Sofieke terug zou krabbelen en, wij alsnog de klos waren.
Toch sloot niemand uit dat de meiden woord zouden houden.
Uiteindelijk stonden we om 9 uur in de parkeergarage en, melden we ons binnen tien minuten bij de balie waar we ons moesten melden.
Nadat hier alle formaliteiten waren afgehandeld, ging het direct naar de wachtkamer.
Nauwelijks gezeten kwam dokter Eva de meisjes al halen.
Onderweg naar de spreekkamer wilde Eva aan Marjan en, Irma vragen hoe het de afgelopen weken was gegaan maar, Sofieke was sneller.
Die begon tot verbazing van Eva zelf al te vertellen toen Eva pas halverwege haar vraag was.
"Dokter ik heb samen met Elza Carina en Josje, bij tante Thea gelogeerd en, dat was heel leuk!".
Nog voor Eva een vraag kon stellen ging Sofieke al door over het verjaardagspartijtje van Agnes die niet had verwacht dat Sofieke zou komen.
Verder vertelde Sofieke dat het een heel leuk feestje was geweest en, ook zij uiteindelijk mocht blijven slapen.
Ook vertelde Sofieke dat zij zich verbaasd had over de fetisj van Agnes die zich graag als baby gedroeg inclusief flesje hapjes en, luier en. dan vooral een bruine luier.
Ook vertelde Sofieke dat Agnes een complete adultbabykamer had gekregen waar ze heel blij mee was,
"Dat vond ik al vreemd, ik bedoel, ik doe er juist alles aan om van die stomme luier af te komen", ging Sofieke door.
Waarna ze doorging over Annabel, die het tot verbazing van Sofieke echt letterlijk in haar broek deed.
Nu trok Sofieke totaal onbewust een vies gezicht trok.
Waarna Sofieke door ging, "tot mijn verbazing vond Annabel het nog lekker ook".
Dan vroeg Eva " Sofieke hebben jullie nog andere leuke dingen gedaan bij jullie tante?"
"Ja dokter na het feest mochten ook Elza en, ik net als alle andere kinderen bij Agnes blijven slapen."
Eigenlijk vond Eva het nu mooi geweest maar, ze liet Sofieke verder vertellen.
Nadat Sofieke nog had verteld over het abonnement op Dierenpark Amersfoort dacht Eva dat dit het was.
Helemaal toen Elza nog had verteld dat Anneke en, Christa wat betreft wilde dieren de meisjes weinig wijs konden maken.
Toch ratelde Sofieke alweer door, "het leukste vindt ik toch dat ik nu net als de meeste andere kinderen kan zwemmen".
Op deze opmerking zagen de meisjes Eva heel verbaasd kijken.
Toch herstelde Eva zich snel, " Irma wat Sofieke nu verteld is dat echt waar?"
"Als dat zo is, hoe doet Sofieke het in het zwembad?"
"Ja Eva Elza en, Agnes hebben haar uitgedaagd en, dat pakte Sofieke direct op".
"Eerlijk gezegd verbaasde dit mij ook, helemaal toen ik hoorde maar, al snel zag dat zij het echt goed doet".
"Bovendien vindt ik dat Sofieke mede daardoor ook veel beter loopt dan voor de vakantie."
Nu keek Eva Sofieke aan en, zei "Sofieke laat maar, eens zien, loop maar, eens zonder Rollator naar de deur!"
Tot verbazing van Eva opende Sofieke aangekomen bij de deur deze met de bedoeling om door te lopen naar de wc om bewust te plassen.
Toen Eva Sofieke vroeg wat die ging doen zei die, " ik moet plassen en, ga nu naar de wc".
Dit horende pakte Eva snel een kinder po en, een potje voor urine.
Dan keek ze sofieke aan en, zei Sofieke aankijkend " Sofieke kom maar, hier dan kan je hier op de po plassen."
"Dan heb ik direct een plasje van jou".
Hierop knikte Sofieke dat zij Eva begrepen had.
Doordat zowel Eva als sofieke zelf snel handelde zat Sofieke nog geen anderhalve minuut later op de po.
Tot verbazing van Eva hield Sofieke alles binnen maar, toen ze op de po zat opende de sluizen zich en, leverde Sofieke een best grote plas af.
Terwijl Sofieke op de po zat had Elza zich uitgekleed.
Waarna zij bij Eva op de weegschaal mocht komen staan en, zag Eva dat Elza in krap 2 maanden anderhalve kilo was afgevallen.
Bovendien bleek toen ze onder de meetlat stond dat zij bovendien een centimeter gegroeid was.
Hierna mocht Elza op de onderzoekstafel komen liggen voor de rest van het onderzoek.
Als eerste werd nu de bloeddruk gemeten, zoals verwacht was die door de longproblemen aan de hoge kant.
Toen dat duidelijk was luisterde Eva naar het hart van Elza maar, dat was in orde.
Toen Eva naar de longen van Elza luisterde en, de longen hoewel redelijk stabiel waren en, er dus geen verslechtering was opgetreden was toch.
geen grote verbetering waar te nemen.
Hierop sprak ze terwijl Elza zich aankleedde Marjan aan en, zei "Elza je longen zijn niet slechter dan een paar weken gelden".
"Dat is het goeie nieuws, helaas zijn ze ook niet echt beter geworden".
"Dat betekend dat je nu net als de vorige keer naar Jaap gaat voor de longtest als de uitslag daarvan bekend is kijken we hoe het verder gaat".
Nu knikte Marjan maar, ook Elza en, lieten beide blijken dat Eva begrepen was.
Nu gaven zowel de moeders als de meisjes Eva een hand, waarna ze zich naar de longpoli begaven.
Onderweg kwamen we langs de wachtkamer voor dokter Eva waar we anderhalf uur geleden zelf hadden zitten wachten.
Toen Elza even naar binnen staarde dacht ze twee meiden te zien zitten die ze kende maar, was dat wel zo?
Zo ja wie waren dat dan?
Zoals ik wel verwacht had liep het ook vanavond weer anders dan verwacht.
Om te beginnen hadden niet alleen Carina en, Josje maar, vooral Sofieke mij direct door.
Wat tot gevolg had dat Carina mij tegenhield, me aankeek en, antwoordde "mam Josje en, ik gaan je helpen met douchen en, helpen je naar bed".
Nu wilde ik direct protesteren, wat dacht Carina wel, terwijl ik me wel degelijk moe voelde en naar woorden zocht vervolgde Carina!
"Mam je bent moe en, je hoeft het echt niet alleen te doen.
Dat ik echt moe was, was waar zoals ik in de spiegel kon zien.
Terwijl ik daarvan baalde had Carina inmiddels een Betterdry luier voor mij gepakt, terwijl ik zag dat Josje nu een handdoek pakte.
Terwijl Elza en, Sofieke hun tanden stonden te poetsen.
Omdat het inmiddels de voorlaatste week van de zomervakantie was mochten alle meiden nu bij ons blijven slapen.
Niet alleen was het nu echt voor alle meiden bedtijd maar, bovendien hadden Elza en, Sofieke deze maandagochtend om half 11 een afspraak in het ziekenhuis.
Waar ze voor een controle bij dokter Eva moesten komen.
Wat de meisjes niet wisten was was dat ook Elza voor controle moest komen, iets wat we bewust even stil hielden.
Ook wisten Elza en, Sofieke niet dat later op de dag ook Josje voor haar halfjaarlijkse controle moet komen en, er ook voor haar het risico was dat ze moest blijven.
Terwijl ik deze situatie overdacht hadden alle meiden hun tanden gepoetst en, hielpen Elza en Sofieke daarna Josje en, Carina met hun nachtluier in plaats van andersom.
uiteindelijk lagen alle meiden op tijd in bed, zodat het kwartet de nodige rust kreeg.
MAANDAG CONTROLE DAG
Deze maandagochtend waren Elza en Sofieke vroeg uit bed gewassen en, aangekleed zaten ze om half 8 aan het ontbijt.
De rede hiervan was dat ze rond 8 uur weg moesten omdat ze beiden rond kwart over 9 bij de kinderarts in het ziekenhuis werden verwacht voor een controle afspraak.
Uiteindelijk waren we ruim op tijd klaar voor vertrek en, we dus na de nodige verschoningen en, bewuste toiletgang van Sofieke op tijd in de auto zaten.
Tot verbazing van Irma en, Marjan zaten Elza en, Sofieke heel kalm in hun stoeltjes en, was er van enige zenuwen helemaal geen sprake.
Ook hadden beide meiden afzonderlijk van elkaar hun moeder laten weten dat als de ander moest blijven, zij ook zou blijven en, zij de behandeling volledig zou volgen.
Toch hielden Irma Marjan en, ik er rekening mee dat als puntje bij paaltje kwam Elza of Sofieke terug zou krabbelen en, wij alsnog de klos waren.
Toch sloot niemand uit dat de meiden woord zouden houden.
Uiteindelijk stonden we om 9 uur in de parkeergarage en, melden we ons binnen tien minuten bij de balie waar we ons moesten melden.
Nadat hier alle formaliteiten waren afgehandeld, ging het direct naar de wachtkamer.
Nauwelijks gezeten kwam dokter Eva de meisjes al halen.
Onderweg naar de spreekkamer wilde Eva aan Marjan en, Irma vragen hoe het de afgelopen weken was gegaan maar, Sofieke was sneller.
Die begon tot verbazing van Eva zelf al te vertellen toen Eva pas halverwege haar vraag was.
"Dokter ik heb samen met Elza Carina en Josje, bij tante Thea gelogeerd en, dat was heel leuk!".
Nog voor Eva een vraag kon stellen ging Sofieke al door over het verjaardagspartijtje van Agnes die niet had verwacht dat Sofieke zou komen.
Verder vertelde Sofieke dat het een heel leuk feestje was geweest en, ook zij uiteindelijk mocht blijven slapen.
Ook vertelde Sofieke dat zij zich verbaasd had over de fetisj van Agnes die zich graag als baby gedroeg inclusief flesje hapjes en, luier en. dan vooral een bruine luier.
Ook vertelde Sofieke dat Agnes een complete adultbabykamer had gekregen waar ze heel blij mee was,
"Dat vond ik al vreemd, ik bedoel, ik doe er juist alles aan om van die stomme luier af te komen", ging Sofieke door.
Waarna ze doorging over Annabel, die het tot verbazing van Sofieke echt letterlijk in haar broek deed.
Nu trok Sofieke totaal onbewust een vies gezicht trok.
Waarna Sofieke door ging, "tot mijn verbazing vond Annabel het nog lekker ook".
Dan vroeg Eva " Sofieke hebben jullie nog andere leuke dingen gedaan bij jullie tante?"
"Ja dokter na het feest mochten ook Elza en, ik net als alle andere kinderen bij Agnes blijven slapen."
Eigenlijk vond Eva het nu mooi geweest maar, ze liet Sofieke verder vertellen.
Nadat Sofieke nog had verteld over het abonnement op Dierenpark Amersfoort dacht Eva dat dit het was.
Helemaal toen Elza nog had verteld dat Anneke en, Christa wat betreft wilde dieren de meisjes weinig wijs konden maken.
Toch ratelde Sofieke alweer door, "het leukste vindt ik toch dat ik nu net als de meeste andere kinderen kan zwemmen".
Op deze opmerking zagen de meisjes Eva heel verbaasd kijken.
Toch herstelde Eva zich snel, " Irma wat Sofieke nu verteld is dat echt waar?"
"Als dat zo is, hoe doet Sofieke het in het zwembad?"
"Ja Eva Elza en, Agnes hebben haar uitgedaagd en, dat pakte Sofieke direct op".
"Eerlijk gezegd verbaasde dit mij ook, helemaal toen ik hoorde maar, al snel zag dat zij het echt goed doet".
"Bovendien vindt ik dat Sofieke mede daardoor ook veel beter loopt dan voor de vakantie."
Nu keek Eva Sofieke aan en, zei "Sofieke laat maar, eens zien, loop maar, eens zonder Rollator naar de deur!"
Tot verbazing van Eva opende Sofieke aangekomen bij de deur deze met de bedoeling om door te lopen naar de wc om bewust te plassen.
Toen Eva Sofieke vroeg wat die ging doen zei die, " ik moet plassen en, ga nu naar de wc".
Dit horende pakte Eva snel een kinder po en, een potje voor urine.
Dan keek ze sofieke aan en, zei Sofieke aankijkend " Sofieke kom maar, hier dan kan je hier op de po plassen."
"Dan heb ik direct een plasje van jou".
Hierop knikte Sofieke dat zij Eva begrepen had.
Doordat zowel Eva als sofieke zelf snel handelde zat Sofieke nog geen anderhalve minuut later op de po.
Tot verbazing van Eva hield Sofieke alles binnen maar, toen ze op de po zat opende de sluizen zich en, leverde Sofieke een best grote plas af.
Terwijl Sofieke op de po zat had Elza zich uitgekleed.
Waarna zij bij Eva op de weegschaal mocht komen staan en, zag Eva dat Elza in krap 2 maanden anderhalve kilo was afgevallen.
Bovendien bleek toen ze onder de meetlat stond dat zij bovendien een centimeter gegroeid was.
Hierna mocht Elza op de onderzoekstafel komen liggen voor de rest van het onderzoek.
Als eerste werd nu de bloeddruk gemeten, zoals verwacht was die door de longproblemen aan de hoge kant.
Toen dat duidelijk was luisterde Eva naar het hart van Elza maar, dat was in orde.
Toen Eva naar de longen van Elza luisterde en, de longen hoewel redelijk stabiel waren en, er dus geen verslechtering was opgetreden was toch.
geen grote verbetering waar te nemen.
Hierop sprak ze terwijl Elza zich aankleedde Marjan aan en, zei "Elza je longen zijn niet slechter dan een paar weken gelden".
"Dat is het goeie nieuws, helaas zijn ze ook niet echt beter geworden".
"Dat betekend dat je nu net als de vorige keer naar Jaap gaat voor de longtest als de uitslag daarvan bekend is kijken we hoe het verder gaat".
Nu knikte Marjan maar, ook Elza en, lieten beide blijken dat Eva begrepen was.
Nu gaven zowel de moeders als de meisjes Eva een hand, waarna ze zich naar de longpoli begaven.
Onderweg kwamen we langs de wachtkamer voor dokter Eva waar we anderhalf uur geleden zelf hadden zitten wachten.
Toen Elza even naar binnen staarde dacht ze twee meiden te zien zitten die ze kende maar, was dat wel zo?
Zo ja wie waren dat dan?
Laatst bewerkt:
luierdromer
Niet geschoten is altijd mis.
HOOFDSTUK 72 JOSJE EN CARINA OP CONTROLE IN HET ZIEKENHUIS
Direct zei Marjan en, hoorden Irma mij zeggen dat dit niet waarschijnlijk was.
Helaas voor de moeders stortte hun tegenspraak als een kaartenhuis in elkaar toen Eva in de deur van de wachtkamer verscheen.
Helemaal toen we hoorden, "Josje Heister ga je mee?"
Gelukkig waren Elza en, Sofieke na deze korte afleiding weer bij de les en, vervolgden we onze weg naar de longafdeling.
ELZA EN SOFIEKE BIJ JAAP
Aangekomen op bij de longpoli melden Marjan Elza aan.
Nauwelijks had de baliemedewerkster alle gegevens verwerkt, of zij keek beide meisjes aan en, vroeg dan Sofieke aankijkend!
"Ha dan ben jij zeker Sofieke?"
Direct knikte Sofieke en, vertelde zij dat ze wel eens wilde zien maar, vooral zelf ervaren wat een longtest inhield.
Dan vertelde de de baliemedewerkster dat dit een best zware test was en, Sofieke dat beter uit haar hoofd kon zetten.
Toen de mevrouw dat vertelde zagen wij dat Sofieke dat heel goed besefte maar, ook dat Sofieke vol bleef houden dat ze het zelf wilde ervaren.
Dan tipte de medewerkster Jaap dat wij er waren.
Al snel verscheen ook jaap achter de balie en, begroete hij Elza en, Marjan en, zei dat zij hem mochten volgen naar de spreekkamer.
Nog voor ze vertrokken keek Jaap Sofieke aan en, vroeg hij haar waarom zij met Elza mee was.
Voor Sofieke kon antwoorden vertelde Irma en, Marjan van het consult bij dokter Eva van net.
Nu lachte Jaap keek Sofieke aan en, zei " Sofieke ga maar, bij dat bureau aan de andere kant van het glas zitten, dan instaleer ik Elza".
Zo zag zo zag Sofieke van achter de glazen wand hoe Jaap Elza achter een machine op een stoel zette.
Vervolgens een slang in haar mond stopte en, een grote knijper op de neus van Elza zette en, tot slot de longmachine startte.
Toen dat was gebeurt kwam hij aan het bureau naast Sofieke zitten startte het scherm op het bureau op en, gaf Elza een teken dat de test begonnen was.
Direct zag Sofieke dat Elza door de slang in en, uit ademde en, ze moest proberen om het pingpongballetje hoog te houden.
Ook zag Sofieke naarmate de tijd vorderde dat het Elza steeds meer moeite koste.
Toen Jaap na tien minuten de machine stopte en, Elza verloste van de slang en, de knijper, zag Sofieke dat Elza opgelucht adem haalde.
Wat Sofieke tijdens de test was opgevallen, was het feit dat de metertjes op het scherm tijdens de test regelmatig rood uitsloegen wat betekende dat het Elza echt moeite koste.
Bovendien begreep Sofieke dat Elza echt een longprobleem had.
Ondertussen zag Sofieke dat Marjan Elza's luier verschoonde en, haar weer aankleedde maar, ook dat de longmachine slang en, knijper gereinigd werden.
Toen dat gebeurt was keek Jaap Sofieke aan en, vroeg hij, " Sofieke weet jij zeker dat je dit wil proberen?"
Nu knikte Sofieke en, antwoordde, ja Jaap ook al heb ik gezien dat het Elza moeite koste en, zij nu helemaal leeg is".
"Nou Sofieke in dat geval kom maar, hierheen en, ga maar, zitten".
Direct zagen Irma en, Marjan dat Sofieke direct deed wat Jaap haar vroeg.
Nauwelijks zat Sofieke of Jaap bracht de slang in mond en, zette de knijper op haar neus.
Toen Sofieke geïnstalleerd was liep hij naar de machine en, zette deze aan.
Direct startte de test en, zagen Marjan en, Irma dat het in en, uit ademen Sofieke veel minder moeite koste dan Elza.
Ondanks dat bleek dat toen sofieke klaar was, ook zij eventjes op adem moest komen.
Toen Jaap even later aan Sofieke vroeg hoe zij de test had ervaren zij tot verbazing van Elza vertelde dat het haar was meegevallen.
Toen Marjan zag dat dit antwoord Elza verbaasde zei ze direct dat dit kwam omdat Sofieke in tegenstelling tot Elza geen problemen met haar longen had.
Zodat de test makkelijker werd.
Dan was Sofieke klaar en, zei Jaap dat Sofieke zich aan mocht aankleedden.
Toen Sofieke klaar was zei Jaap dat zij naar de wachtkamer mochten gaan waar Eva hen zou komen halen.
JOSJE EN CARINA BIJ DOKTER EVA
Toen Marjan en., Irma met de meisjes weer bij dokter Eva de wachtkamer binnenstapte keken ze wel even verbaasd op.
Want dat Irma en, ik daar zouden zitten hadden zij totaal niet verwacht.
Direct keek Irma ons aan en, vroeg dan aarzelend," Tamara, Mies wat doen jullie hier?"
Hierop vertelde Mies dat ook Josje op controle moest komen en, net als Elza en, Sofieke Carina en, Josje elkaar steunde, Carina Josje tot morele steun was.
Nauwelijks uitgesproken ging de deur van de spreekkamer open en, stapten Josje en, Carina de gang op.
Voor wij evenwel verder konden vragen kwam Eva ons al halen.
Eenmaal binnen en, gaan zitten keek Eva Elza en, Sofieke aan en, begon dan.
" Elza de uitslag van de longtest bekijkend zie ik dat deze bijna gelijk is aan die van vorige keer".
Direct zagen Irma en, Marjan enige opluchting bij Elza, ook al zagen wij dat ook Elza uit de toon waarop Eva sprak er een grote maar aankwam.
Direct vertelde Eva verder en, werd ons duidelijk dat Elza's situatie stabiel was maar, dat de verbetering die Eva had verwacht, was uitgebleven.
Dan ging Eva door!
Dan zei Eva "mevrouw Vermeer, Elza op zich was het beter dan verwacht maar, aangezien de verbetering veel minder is dan ik had verwacht!"
Nu nam Eva een slok van haar koffie en, ging dan door.
" Elza dat betekend dat jij 2 misschien 3 nachtjes moet blijven zodat we de nodige testjes en, onderzoeken kunnen doen".
Tot verbazing van alle vrouwen bleef Elza heel kalm en, gaf ze een kort knikje naar Marjan Irma en, Eva dat het goed was.
Na nog 5 minuten stonden ze op om na Eva een hand te hebben gegeven zich naar de kinderafdeling te begeven.
HET CONSULT VAN JOSJE EN CARINA
Nauwelijks waren Elza en, Sofieke met hun moeders vertrokken of Eva spoedde zich alweer naar de wachtkamer waar ik samen met Mies Carina en Josje op onze beurt wachtten.
Om haar volgende patiënt op te halen voor een consult.
Op het moment dat zij in de deuropening verscheen zag ik haar even verbaasd opkijken maar, ook dat zij zich direct herstelde.
"Hallo Josje, lang niet gezien maar, hoe gaat het ermee?"
"Een stuk beter dan een jaar geleden dokter", was het antwoord van Josje.
Dan wilde Eva vragen hoe dat kwam maar, Josje vervolgde al, " het begon ermee dat Carina me op he schoolplein bewust opzocht en, het gesprek met mij aanging".
"Dat was al meer dan ik ooit had verwacht" zuchtte Josje maar, Eva vroeg direct "en, Josje en, toen?"
"Nou die zelfde middag nam Carina mij mee naar haar huis en, ontdekte ik dat terwijl ik mij op het toilet verschoonde dat er bij Carina thuis iemand luiers droeg".
"Toen ik er terug in de kamer naar vroeg vertelde Carina dat haar moeder, Tamara net als ik incontinent is".
Dan vertelde Josje nog dat toen ze later op de middag naar huis was, Carina na het eten had gebeld en, haar had uitgenodigd om te komen logeren.
Nu keek Eva Josje aan en, zei " kom Josje dan kan ik je meten wegen en, je bloeddruk meten".
Direct deed Josje wat Eva haar vroeg en, terwijl Josje gewogen en, gemeten werd vertelde Josje dat ze een supergaaf weekend had gehad.
Dan zei Eva dat Josje het afgelopen jaar bijna 8 centimeter gegroeid was en, 2 kilo was afgevallen.
Dan mocht Josje op de behandeltafel komen liggen en, luisterde Eva naar Josjes hart en, longen.
Tot opluchting van beiden was dat dik in orde Vervolgens bevoelde Dokter Eva de buik en, dan vooral de onderbuik van Josje en, merkte dan dat de darmen van Josje wat hard en, opgezet waren.
Bovendien liet Josje onbewust merken dat het wrijven over haar buik en, dan vooral de onderbuik pijn deed.
Niet alleen door een harde kreet " AU AU" maar, ook doordat Carina Wiens hand Josje vasthield voelde dat Josje deze bijna fijn kneep.
Zo bang was Josje geworden.
Toen Eva hier mee klaar was keek ze Josje aan en,, zei "zo te merken zit er met jou darmen iets niet goed ".
"Daarom stel ik voor om een echo van jou darmen te maken".
Dan knikte Josje dat ze het begreep, ook begreep Josje inmiddels dat als zou blijken dat de darmen ontstoken waren of er viezigheid was blijven zitten ze moest blijven.
Van deze gedachte werd Josje nog banger en, zenuwachtiger dan ze al was.
Ter afleiding stelde ik de meiden voor om voor we naar de röntgen zouden gaan we allemaal eerst gingen verschonen.
Net toen we samen de gang op wilde lopen zag ik verderop in de gang Irma en, Marjan lopen en, hoorden we dat ze het over het consult van Elza en, Sofieke hadden.
Uit het verhaal begreep ik maar, vooral Josje dat net als Carina en, Josje ook Sofieke en, Elza bij Eva waren geweest .
Ook begreep ik dat het nu Elza was die moest blijven en, in plaats van Marjan het Sofieke was die bij Elza zou blijven slapen.
Dan keek Josje Mies en, mij aan en, zuchtte!
"Als ik straks moet blijven zou ik het fijn vinden als Carina bij mij mag blijven!"
Om direct door te gaan, " helaas ben ik daar inmiddels te groot voor!"
Terwijl ondertussen ik mijzelf en, Mies de vieze luier van Josje verschoonde zei Mies!
" Josje lieverd als we zo bij Eva terugkomen om de uitslag te bespreken gaan we het Eva vragen en, wie weet kan het wel ?"
Deze opmerking van haar moeder deed een kleine glimlach op het gezicht van Josje verschijnen, aangezien er nu hoop was.
Direct zei Marjan en, hoorden Irma mij zeggen dat dit niet waarschijnlijk was.
Helaas voor de moeders stortte hun tegenspraak als een kaartenhuis in elkaar toen Eva in de deur van de wachtkamer verscheen.
Helemaal toen we hoorden, "Josje Heister ga je mee?"
Gelukkig waren Elza en, Sofieke na deze korte afleiding weer bij de les en, vervolgden we onze weg naar de longafdeling.
ELZA EN SOFIEKE BIJ JAAP
Aangekomen op bij de longpoli melden Marjan Elza aan.
Nauwelijks had de baliemedewerkster alle gegevens verwerkt, of zij keek beide meisjes aan en, vroeg dan Sofieke aankijkend!
"Ha dan ben jij zeker Sofieke?"
Direct knikte Sofieke en, vertelde zij dat ze wel eens wilde zien maar, vooral zelf ervaren wat een longtest inhield.
Dan vertelde de de baliemedewerkster dat dit een best zware test was en, Sofieke dat beter uit haar hoofd kon zetten.
Toen de mevrouw dat vertelde zagen wij dat Sofieke dat heel goed besefte maar, ook dat Sofieke vol bleef houden dat ze het zelf wilde ervaren.
Dan tipte de medewerkster Jaap dat wij er waren.
Al snel verscheen ook jaap achter de balie en, begroete hij Elza en, Marjan en, zei dat zij hem mochten volgen naar de spreekkamer.
Nog voor ze vertrokken keek Jaap Sofieke aan en, vroeg hij haar waarom zij met Elza mee was.
Voor Sofieke kon antwoorden vertelde Irma en, Marjan van het consult bij dokter Eva van net.
Nu lachte Jaap keek Sofieke aan en, zei " Sofieke ga maar, bij dat bureau aan de andere kant van het glas zitten, dan instaleer ik Elza".
Zo zag zo zag Sofieke van achter de glazen wand hoe Jaap Elza achter een machine op een stoel zette.
Vervolgens een slang in haar mond stopte en, een grote knijper op de neus van Elza zette en, tot slot de longmachine startte.
Toen dat was gebeurt kwam hij aan het bureau naast Sofieke zitten startte het scherm op het bureau op en, gaf Elza een teken dat de test begonnen was.
Direct zag Sofieke dat Elza door de slang in en, uit ademde en, ze moest proberen om het pingpongballetje hoog te houden.
Ook zag Sofieke naarmate de tijd vorderde dat het Elza steeds meer moeite koste.
Toen Jaap na tien minuten de machine stopte en, Elza verloste van de slang en, de knijper, zag Sofieke dat Elza opgelucht adem haalde.
Wat Sofieke tijdens de test was opgevallen, was het feit dat de metertjes op het scherm tijdens de test regelmatig rood uitsloegen wat betekende dat het Elza echt moeite koste.
Bovendien begreep Sofieke dat Elza echt een longprobleem had.
Ondertussen zag Sofieke dat Marjan Elza's luier verschoonde en, haar weer aankleedde maar, ook dat de longmachine slang en, knijper gereinigd werden.
Toen dat gebeurt was keek Jaap Sofieke aan en, vroeg hij, " Sofieke weet jij zeker dat je dit wil proberen?"
Nu knikte Sofieke en, antwoordde, ja Jaap ook al heb ik gezien dat het Elza moeite koste en, zij nu helemaal leeg is".
"Nou Sofieke in dat geval kom maar, hierheen en, ga maar, zitten".
Direct zagen Irma en, Marjan dat Sofieke direct deed wat Jaap haar vroeg.
Nauwelijks zat Sofieke of Jaap bracht de slang in mond en, zette de knijper op haar neus.
Toen Sofieke geïnstalleerd was liep hij naar de machine en, zette deze aan.
Direct startte de test en, zagen Marjan en, Irma dat het in en, uit ademen Sofieke veel minder moeite koste dan Elza.
Ondanks dat bleek dat toen sofieke klaar was, ook zij eventjes op adem moest komen.
Toen Jaap even later aan Sofieke vroeg hoe zij de test had ervaren zij tot verbazing van Elza vertelde dat het haar was meegevallen.
Toen Marjan zag dat dit antwoord Elza verbaasde zei ze direct dat dit kwam omdat Sofieke in tegenstelling tot Elza geen problemen met haar longen had.
Zodat de test makkelijker werd.
Dan was Sofieke klaar en, zei Jaap dat Sofieke zich aan mocht aankleedden.
Toen Sofieke klaar was zei Jaap dat zij naar de wachtkamer mochten gaan waar Eva hen zou komen halen.
JOSJE EN CARINA BIJ DOKTER EVA
Toen Marjan en., Irma met de meisjes weer bij dokter Eva de wachtkamer binnenstapte keken ze wel even verbaasd op.
Want dat Irma en, ik daar zouden zitten hadden zij totaal niet verwacht.
Direct keek Irma ons aan en, vroeg dan aarzelend," Tamara, Mies wat doen jullie hier?"
Hierop vertelde Mies dat ook Josje op controle moest komen en, net als Elza en, Sofieke Carina en, Josje elkaar steunde, Carina Josje tot morele steun was.
Nauwelijks uitgesproken ging de deur van de spreekkamer open en, stapten Josje en, Carina de gang op.
Voor wij evenwel verder konden vragen kwam Eva ons al halen.
Eenmaal binnen en, gaan zitten keek Eva Elza en, Sofieke aan en, begon dan.
" Elza de uitslag van de longtest bekijkend zie ik dat deze bijna gelijk is aan die van vorige keer".
Direct zagen Irma en, Marjan enige opluchting bij Elza, ook al zagen wij dat ook Elza uit de toon waarop Eva sprak er een grote maar aankwam.
Direct vertelde Eva verder en, werd ons duidelijk dat Elza's situatie stabiel was maar, dat de verbetering die Eva had verwacht, was uitgebleven.
Dan ging Eva door!
Dan zei Eva "mevrouw Vermeer, Elza op zich was het beter dan verwacht maar, aangezien de verbetering veel minder is dan ik had verwacht!"
Nu nam Eva een slok van haar koffie en, ging dan door.
" Elza dat betekend dat jij 2 misschien 3 nachtjes moet blijven zodat we de nodige testjes en, onderzoeken kunnen doen".
Tot verbazing van alle vrouwen bleef Elza heel kalm en, gaf ze een kort knikje naar Marjan Irma en, Eva dat het goed was.
Na nog 5 minuten stonden ze op om na Eva een hand te hebben gegeven zich naar de kinderafdeling te begeven.
HET CONSULT VAN JOSJE EN CARINA
Nauwelijks waren Elza en, Sofieke met hun moeders vertrokken of Eva spoedde zich alweer naar de wachtkamer waar ik samen met Mies Carina en Josje op onze beurt wachtten.
Om haar volgende patiënt op te halen voor een consult.
Op het moment dat zij in de deuropening verscheen zag ik haar even verbaasd opkijken maar, ook dat zij zich direct herstelde.
"Hallo Josje, lang niet gezien maar, hoe gaat het ermee?"
"Een stuk beter dan een jaar geleden dokter", was het antwoord van Josje.
Dan wilde Eva vragen hoe dat kwam maar, Josje vervolgde al, " het begon ermee dat Carina me op he schoolplein bewust opzocht en, het gesprek met mij aanging".
"Dat was al meer dan ik ooit had verwacht" zuchtte Josje maar, Eva vroeg direct "en, Josje en, toen?"
"Nou die zelfde middag nam Carina mij mee naar haar huis en, ontdekte ik dat terwijl ik mij op het toilet verschoonde dat er bij Carina thuis iemand luiers droeg".
"Toen ik er terug in de kamer naar vroeg vertelde Carina dat haar moeder, Tamara net als ik incontinent is".
Dan vertelde Josje nog dat toen ze later op de middag naar huis was, Carina na het eten had gebeld en, haar had uitgenodigd om te komen logeren.
Nu keek Eva Josje aan en, zei " kom Josje dan kan ik je meten wegen en, je bloeddruk meten".
Direct deed Josje wat Eva haar vroeg en, terwijl Josje gewogen en, gemeten werd vertelde Josje dat ze een supergaaf weekend had gehad.
Dan zei Eva dat Josje het afgelopen jaar bijna 8 centimeter gegroeid was en, 2 kilo was afgevallen.
Dan mocht Josje op de behandeltafel komen liggen en, luisterde Eva naar Josjes hart en, longen.
Tot opluchting van beiden was dat dik in orde Vervolgens bevoelde Dokter Eva de buik en, dan vooral de onderbuik van Josje en, merkte dan dat de darmen van Josje wat hard en, opgezet waren.
Bovendien liet Josje onbewust merken dat het wrijven over haar buik en, dan vooral de onderbuik pijn deed.
Niet alleen door een harde kreet " AU AU" maar, ook doordat Carina Wiens hand Josje vasthield voelde dat Josje deze bijna fijn kneep.
Zo bang was Josje geworden.
Toen Eva hier mee klaar was keek ze Josje aan en,, zei "zo te merken zit er met jou darmen iets niet goed ".
"Daarom stel ik voor om een echo van jou darmen te maken".
Dan knikte Josje dat ze het begreep, ook begreep Josje inmiddels dat als zou blijken dat de darmen ontstoken waren of er viezigheid was blijven zitten ze moest blijven.
Van deze gedachte werd Josje nog banger en, zenuwachtiger dan ze al was.
Ter afleiding stelde ik de meiden voor om voor we naar de röntgen zouden gaan we allemaal eerst gingen verschonen.
Net toen we samen de gang op wilde lopen zag ik verderop in de gang Irma en, Marjan lopen en, hoorden we dat ze het over het consult van Elza en, Sofieke hadden.
Uit het verhaal begreep ik maar, vooral Josje dat net als Carina en, Josje ook Sofieke en, Elza bij Eva waren geweest .
Ook begreep ik dat het nu Elza was die moest blijven en, in plaats van Marjan het Sofieke was die bij Elza zou blijven slapen.
Dan keek Josje Mies en, mij aan en, zuchtte!
"Als ik straks moet blijven zou ik het fijn vinden als Carina bij mij mag blijven!"
Om direct door te gaan, " helaas ben ik daar inmiddels te groot voor!"
Terwijl ondertussen ik mijzelf en, Mies de vieze luier van Josje verschoonde zei Mies!
" Josje lieverd als we zo bij Eva terugkomen om de uitslag te bespreken gaan we het Eva vragen en, wie weet kan het wel ?"
Deze opmerking van haar moeder deed een kleine glimlach op het gezicht van Josje verschijnen, aangezien er nu hoop was.
Laatst bewerkt: