Nog niet klaar Tamara
- Onderwerp starter luierdromer
- Startdatum
luierdromer
Niet geschoten is altijd mis.
HOOFDSTUK 18 DE AFSTRAFFING
Om direct met het nodige geweld te proberen om los te komen, wat hem niet lukte Nicolaas had hen stevig genoeg vastgebonden.
Carina en Josje merkten hier niets van maar, Nicolaas die regelmatig bij Ruud kwam kijken wel, en waarschuwde Ruud hier mee op te houden.
Door de stemverheffing van Nicolaas werd Carina wakker en zag dat het bijna 11 uur was.
Ondertussen verstond ze door de stemverheffing van haar vader letterlijk wat hij tegen Ruud zei, waarop ze besloot om maar, eens te gaan kijken.
Doordat de deur van de kamer van Ruud op een kier stond kon ze precies zien wat er gebeurde maar, toch ging ze na een paar minuten terug naar haar kamer.
Nauwelijks lag ze weer in bed en had haar ogen gesloten, of ze merkte dat Josje terwijl ze rustig doorsliep poepte, of net gepoept had maar, toch liet ze Josje rustig slapen.
Om zelf ook snel weer in slaap te vallen, om toen ze de volgende ochtend wakker werd te merken dat Josje nog sliep.
Waarbij ze nauwelijks wakker merkte dat ze er verstandig aan had gedaan om gisteravond zelf ook een luier om te doen, en met een luier om naar bed te gaan.
Want toen ze wakker werd merkte ze direct dat ze nat was maar, dat was nog niets, want toen Josje wakker werd voelde die direct dat ze in een vieze drab lag, en wist direct dat dit al de 3e keer in 6 nachten was,
Dan keken de meiden elkaar aan en zei Carina direct dat ze vanochtend nat was, wat Carina tot verbazing van Josje voor lief scheen te nemen.
Ook viel het Josje op dat Carina ook na het douchen een luier omdeed, en hoorde Carina zeggen dat ze niet volledig fit was, en zo naar school ging.
Tegen half negen op school komend zagen we dat Mathilde Yvonne Ida en Irene op ons stonden te wachten.
Waarop Carina grapte dat ze nu geen lekkers bij zich had, " hoeft ook niet", lachte Mathilde.
Dan was het tijd om naar binnen te gaan maar, precies op dat moment zagen Josje en Carina gebeuren wat Yvonne en Mathilde bedoelden, toen ze Jan en Simon uit groep 7 met zuurstokken en kauwgomballen uitdeelden.
Hoewel beide heel goed wisten dat beide meisjes dit niet mochten hebben, hielden Jan en Simon Mathilde bewust de zakken met snoep voor.
Waar ze eerst verlekkerd naar keken, tot ze zagen dat ze dit snoep niet mochten hebben, en ze teleurgesteld wegliepen.
Direct gevolgd door Josje die nu had gezien dat er voor de ogen van Mathilde en Yvonne bewust snoep werd uitgedeeld waarvan ze wisten dat die dat niet mochten hebben.
Ook zag Josje terwijl ze met de meiden mee liep dat Carina ook nu op exploderen stond maar, in plaats van er zelf achteraan te gaan ze meester Jaap van groep 7 wenkte.
Toen die haar vroeg wat er aan de hand was , vertelde Carina dat Jan en Simon snoep uitdeelde aan andere leerlingen en dat hoewel ze wisten dat Mathilde en Yvonne dat niet mochten hebben ze het hen om ze lekker te maken toch voor hielden.
Dan vervolgde Carina, "gelukkig heb ik deze keer me zelf in de hand maar, het liefste had ik ze zelf aangepakt".
Na een bedankje van de meester zagen we dat beide jongens bij meester Jaap moesten komen en ze beide inderdaad stevig de les werd gelezen, en hoorden dan dat ze een volgende keer op het schoolplein over de knie zouden gaan.
Dan wilde Josje nog eens zeggen dat ze nu had gezien dat ze niet de enige was die op haar zwakke punt werd gepakt maar, dan ging de bel die melde dat we naar binnen moesten.
In de klas gekomen zag meester Patrick dat niet alleen Josje Carina Mathilde Yvonne Ida en Irene maar, de hele klas van het gebeuren onder de indruk waren.
Na een kort kringgesprek konden we even later toch verder met de geplande les.
Van dit alles en ook van Ruud zijn gedrag had ik geen weet maar, doordat deze donderdag de laatste cursusdag was zou ik het allemaal snel genoeg aan de weet komen.
Nadat we de cursus hadden afgerond wilden Coby Hans en ik zo snel mogelijk vertrekken maar, Frans hield ons tegen en zei dat hij voor we zouden vertrekken wilde evalueren.
Nadat Frans ons had aangekeken gaf hij aan dat hij bij mij wilde beginnen maar, net op dat liepen Margriet en Jessica langs keken Frans aan en zeiden, "Frans wacht even."
Om dan te vervolgen, " als jullie mee lopen naar het cursuslokaal dan doen we daar de afsluitende evaluatie".
Om dan aan te geven dat beide dames dat in de hectiek waren vergeten maar, dat de evaluatie eigenlijk het echte einde van de cursus was.
Nadat we nadat ik me snel had verschoond zaten nam Jessica het woord en vertelde dat we het wat haar en Margriet betrof goed hadden gedaan maar, wilde dan van ons weten hoe wij de cursus hadden ervaren.
Terwijl ze de kring rond keek en bij mij was aangekomen zei ze, "Tamara ik zou vanmiddag met jou willen beginnen".
Aan de ene kant schrok ik hiervan, aan de andere kant was ik er dan ook als eerste vanaf, nog even aarzelde ik maar, uiteindelijk besloot ik het puur over de cursus zelf en het verblijf hier te hebben.
Al snel bleek echter dat dit buiten Jessica en Margriet gerekend, wat bleek toen Jessica me aankeek en vroeg, " hoe vindt je het om weer zwanger te zijn?".
"Op zich leuk maar, ik had het totaal niet verwacht," dan vervolgde ik dat de cursus me was mee gevallen en ik toch nieuwe dingen had geleerd.
Hierna was het echt tijd om naar huis te gaan, om toen ik opstond te merken dat ik eerst moest verschonen, toen dat was gebeurt kon ik echt gaan.
Naarmate de reis vorderde werd ik steeds nieuwsgieriger naar de reacties op mijn zwangerschap maar, doordat het op de weg rustig was had ik de bijna 40 kilometer snel afgelegd.
Zodat ik om iets voor half 5 thuis was. waar Nicolaas geholpen door Carina en Josje aan het koken was, en de tafel reeds was gedekt voor vier, wat betekende dat Josje zo naar huis ging tenminste dat dacht ik maar, naarmate Nicolaas mij bij prate bleek me dat Josje tot maandag bleef logeren, en Nicolaas Ruud wegens zijn gedrag had teruggebracht naar de peutertijd, zodat hij intussen al aardappelen vlees en worteltjes van Olvarit had gehad en inmiddels in bed lag.
Als wij hadden gegeten zou Nicolaas hem uit bed halen en in de box zetten, waarna hij als wij koffie dronken Ruud zijn avondflesje zou krijgen.
Dan ging ik me verschonen en toen ik terugkwam konden we aan tafel, terwijl Ruud inmiddels in de box zat met een speengag in en vast gezet zodat hij zich maar, beperkt kon bewegen en wij rustig konden eten.
De soep Aardappelen Broccoli en slavink smaakten best, nadat we hadden afgeruimd en de afwas gedaan was, zette Nicolaas Ruud in de kinderstoel om hem de fles te kunnen geven, terwijl wij waren aangeschoven zodat ik verslag kon uitbrengen van de cursus.
Toen dat was verteld en Ruud zijn flesje leeg had en een fruithapje had gehad, wat hij zich met grote tegenzin had laten voeren wilde Nicolaas Ruud weer naar bed brengen maar, ik zei dat ik wat belangrijks had wat ook Ruud moest weten, en Nicolaas dus even moest wachten .
Toen Ruud in de box zat en wij op de bank, begon ik te vertellen over hoe leerzaam het toch wel geweest was, om dan te vervolgen, " en tot mijn verassing bleek bij het medisch onderzoek, dat ik 3 weken zwanger ben".
"Dus is het maar, goed dat we de box wieg ledikant en commode nog allemaal hebben en nu uittesten".
"Ja en maar, goed dat we nu kijken of alles nog heel is" grapte Nicolaas tot ergernis van Ruud, terwijl ik inmiddels merkte dat mijn luier alweer aan vervanging toe was maar, ook dat ik nu wel erg moe was.
Hierop zei ik dat als ik me zo dadelijk had verschoond ik gelijk naar bed ging, toch wilde ik niet dat Josje of Carina die inmiddels ook aanstalten maakte om naar bed te gaan mij zouden helpen.
Echter prikte Carina hier ook nu genadeloos doorheen, en dwong mij maar, ook Josje om zich door haar te laten verzorgen, wat Josje deed tegenstribbelen.
" Carina laat maar, ik heb een hele vieze luier, en dat wil ik jou niet aandoen".
Hierna keek ik mijn dochter aan en zei, " ook ik heb een poepluier en ondanks dat ik door alle indrukken van deze week heel moe ben wil ik jou het verschonen van mijn vieze poepluier niet aandoen lieverd".
Helaas voor mij ging Carina zoals verwacht in de tegenaanval, "mam je bent moe van de cursus, bovendien wil ik je verwennen na dit mooie nieuws.
Hoewel ik niet wilde toegeven deed ze me na deze lieve woorden smelten, waarbij we zagen dat bij Josje de tranen over haar wangen rolden.
Toen Carina me even later uitkleedde en vlak daarna onder de douche stond te wassen lachte ze en zei, "ik had nooit gedacht dat ik nu nog een broertje of zusje zou krijgen".
Hierop keek ik haar aan lachte en zei, je vader en ik ook niet".
Terwijl Carina mij stond te wassen, en ondertussen mijn tepeltjes en spleetje plagend bewerkte, stond ik ineens niet alleen te plassen maar, ook te poepen.
Waarbij Carina in tegenstelling tot wat ik dacht geen krimp gaf, en zelfs toen Josje vlak daarna plaste en poepte waarbij ze totaal doorlekte en de poep een grote bruine vlek in haar romper en broek veroorzaakte, was het enige wat Carina zei, gelukkig gebeurt het in de badkamer Josje!"
Wat Josje deed zuchtten, "gelukkig wel Carina maar, dan nog ".
Ondertussen was ik gewassen en mocht ik me van Carina wel zelf afdrogen en aankleedden, terwijl zij Josje hielp met uitkleedden.
Toen Carina de romper opende en omhoog trok merkte Carina dat deze vochtig was en er zelfs poep vanuit de luier in de romper was gelekt.
Dat Josje dat zelf niet doorhad, merkte Carina toen ze de romper van Josje te drogen hing en zei dat als deze droog was wij deze zouden wassen.
Toen Josje daarop wilde zeggen dat ze deze wel mee naam en door Mies zou laten wassen maar, nu zei ook ik dat ik het wel zou doen.
Waar ik aan toevoegde dat als Josje verstandig was, ze zou zorgen dat ze als ze de volgende keer hier kwam, ze 2 pakken luiers mee zou nemen zodat ze hier altijd wat had liggen, net als een paar rompers.
Voor nu was het geen punt, aangezien zowel Carina als ik regelmatig bij de clubshop bestelden, en we nu genoeg voorraad hadden.
Toen Josje het stapeltje printluiers zag liggen, gaf ze direct aan dat ze een printluier wilde.
Toen ze de little Forbig Fantasy zag liggen wilde ze deze graag proberen, en ondanks dat het best dikke luiers waren en ze haar benen bijna niet bij elkaar kon krijgen, gaf ze al snel aan dat deze luier lekker zat.
Wat Carina en mij echter opviel was dat Josje direct weer in de rol van klein peutermeisje zat maar , herinnerde de grote Josje zich even later in de middag dat Carina haar en haar moeder de grote rompers van de clubshop liet zien, waarna haar moeder er direct 4 van bestelde, en een paar weken later nog eens 4, waarvan 1 met beertjes en 1 met lange mouwen en safari print, welke beide heerlijk zaten, en haar bovendien ook nog geweldig mooi stonden.
Terwijl Carina Josje verzorgde zat Josje nog steeds in de wereld van kleine Josje, waarop Carina Josje een speentje in haar mondje stopte, wat Josje niet eens merkte.
Toen Josje helemaal was aangekleed en Carina en ik haar in bed hadden gestopt, verschoonde ik Carina, deed ook haar een printluier om en wilde dan ook van Carina een klein meisje maken maar of Carina dat zou accepteren?
Om direct met het nodige geweld te proberen om los te komen, wat hem niet lukte Nicolaas had hen stevig genoeg vastgebonden.
Carina en Josje merkten hier niets van maar, Nicolaas die regelmatig bij Ruud kwam kijken wel, en waarschuwde Ruud hier mee op te houden.
Door de stemverheffing van Nicolaas werd Carina wakker en zag dat het bijna 11 uur was.
Ondertussen verstond ze door de stemverheffing van haar vader letterlijk wat hij tegen Ruud zei, waarop ze besloot om maar, eens te gaan kijken.
Doordat de deur van de kamer van Ruud op een kier stond kon ze precies zien wat er gebeurde maar, toch ging ze na een paar minuten terug naar haar kamer.
Nauwelijks lag ze weer in bed en had haar ogen gesloten, of ze merkte dat Josje terwijl ze rustig doorsliep poepte, of net gepoept had maar, toch liet ze Josje rustig slapen.
Om zelf ook snel weer in slaap te vallen, om toen ze de volgende ochtend wakker werd te merken dat Josje nog sliep.
Waarbij ze nauwelijks wakker merkte dat ze er verstandig aan had gedaan om gisteravond zelf ook een luier om te doen, en met een luier om naar bed te gaan.
Want toen ze wakker werd merkte ze direct dat ze nat was maar, dat was nog niets, want toen Josje wakker werd voelde die direct dat ze in een vieze drab lag, en wist direct dat dit al de 3e keer in 6 nachten was,
Dan keken de meiden elkaar aan en zei Carina direct dat ze vanochtend nat was, wat Carina tot verbazing van Josje voor lief scheen te nemen.
Ook viel het Josje op dat Carina ook na het douchen een luier omdeed, en hoorde Carina zeggen dat ze niet volledig fit was, en zo naar school ging.
Tegen half negen op school komend zagen we dat Mathilde Yvonne Ida en Irene op ons stonden te wachten.
Waarop Carina grapte dat ze nu geen lekkers bij zich had, " hoeft ook niet", lachte Mathilde.
Dan was het tijd om naar binnen te gaan maar, precies op dat moment zagen Josje en Carina gebeuren wat Yvonne en Mathilde bedoelden, toen ze Jan en Simon uit groep 7 met zuurstokken en kauwgomballen uitdeelden.
Hoewel beide heel goed wisten dat beide meisjes dit niet mochten hebben, hielden Jan en Simon Mathilde bewust de zakken met snoep voor.
Waar ze eerst verlekkerd naar keken, tot ze zagen dat ze dit snoep niet mochten hebben, en ze teleurgesteld wegliepen.
Direct gevolgd door Josje die nu had gezien dat er voor de ogen van Mathilde en Yvonne bewust snoep werd uitgedeeld waarvan ze wisten dat die dat niet mochten hebben.
Ook zag Josje terwijl ze met de meiden mee liep dat Carina ook nu op exploderen stond maar, in plaats van er zelf achteraan te gaan ze meester Jaap van groep 7 wenkte.
Toen die haar vroeg wat er aan de hand was , vertelde Carina dat Jan en Simon snoep uitdeelde aan andere leerlingen en dat hoewel ze wisten dat Mathilde en Yvonne dat niet mochten hebben ze het hen om ze lekker te maken toch voor hielden.
Dan vervolgde Carina, "gelukkig heb ik deze keer me zelf in de hand maar, het liefste had ik ze zelf aangepakt".
Na een bedankje van de meester zagen we dat beide jongens bij meester Jaap moesten komen en ze beide inderdaad stevig de les werd gelezen, en hoorden dan dat ze een volgende keer op het schoolplein over de knie zouden gaan.
Dan wilde Josje nog eens zeggen dat ze nu had gezien dat ze niet de enige was die op haar zwakke punt werd gepakt maar, dan ging de bel die melde dat we naar binnen moesten.
In de klas gekomen zag meester Patrick dat niet alleen Josje Carina Mathilde Yvonne Ida en Irene maar, de hele klas van het gebeuren onder de indruk waren.
Na een kort kringgesprek konden we even later toch verder met de geplande les.
Van dit alles en ook van Ruud zijn gedrag had ik geen weet maar, doordat deze donderdag de laatste cursusdag was zou ik het allemaal snel genoeg aan de weet komen.
Nadat we de cursus hadden afgerond wilden Coby Hans en ik zo snel mogelijk vertrekken maar, Frans hield ons tegen en zei dat hij voor we zouden vertrekken wilde evalueren.
Nadat Frans ons had aangekeken gaf hij aan dat hij bij mij wilde beginnen maar, net op dat liepen Margriet en Jessica langs keken Frans aan en zeiden, "Frans wacht even."
Om dan te vervolgen, " als jullie mee lopen naar het cursuslokaal dan doen we daar de afsluitende evaluatie".
Om dan aan te geven dat beide dames dat in de hectiek waren vergeten maar, dat de evaluatie eigenlijk het echte einde van de cursus was.
Nadat we nadat ik me snel had verschoond zaten nam Jessica het woord en vertelde dat we het wat haar en Margriet betrof goed hadden gedaan maar, wilde dan van ons weten hoe wij de cursus hadden ervaren.
Terwijl ze de kring rond keek en bij mij was aangekomen zei ze, "Tamara ik zou vanmiddag met jou willen beginnen".
Aan de ene kant schrok ik hiervan, aan de andere kant was ik er dan ook als eerste vanaf, nog even aarzelde ik maar, uiteindelijk besloot ik het puur over de cursus zelf en het verblijf hier te hebben.
Al snel bleek echter dat dit buiten Jessica en Margriet gerekend, wat bleek toen Jessica me aankeek en vroeg, " hoe vindt je het om weer zwanger te zijn?".
"Op zich leuk maar, ik had het totaal niet verwacht," dan vervolgde ik dat de cursus me was mee gevallen en ik toch nieuwe dingen had geleerd.
Hierna was het echt tijd om naar huis te gaan, om toen ik opstond te merken dat ik eerst moest verschonen, toen dat was gebeurt kon ik echt gaan.
Naarmate de reis vorderde werd ik steeds nieuwsgieriger naar de reacties op mijn zwangerschap maar, doordat het op de weg rustig was had ik de bijna 40 kilometer snel afgelegd.
Zodat ik om iets voor half 5 thuis was. waar Nicolaas geholpen door Carina en Josje aan het koken was, en de tafel reeds was gedekt voor vier, wat betekende dat Josje zo naar huis ging tenminste dat dacht ik maar, naarmate Nicolaas mij bij prate bleek me dat Josje tot maandag bleef logeren, en Nicolaas Ruud wegens zijn gedrag had teruggebracht naar de peutertijd, zodat hij intussen al aardappelen vlees en worteltjes van Olvarit had gehad en inmiddels in bed lag.
Als wij hadden gegeten zou Nicolaas hem uit bed halen en in de box zetten, waarna hij als wij koffie dronken Ruud zijn avondflesje zou krijgen.
Dan ging ik me verschonen en toen ik terugkwam konden we aan tafel, terwijl Ruud inmiddels in de box zat met een speengag in en vast gezet zodat hij zich maar, beperkt kon bewegen en wij rustig konden eten.
De soep Aardappelen Broccoli en slavink smaakten best, nadat we hadden afgeruimd en de afwas gedaan was, zette Nicolaas Ruud in de kinderstoel om hem de fles te kunnen geven, terwijl wij waren aangeschoven zodat ik verslag kon uitbrengen van de cursus.
Toen dat was verteld en Ruud zijn flesje leeg had en een fruithapje had gehad, wat hij zich met grote tegenzin had laten voeren wilde Nicolaas Ruud weer naar bed brengen maar, ik zei dat ik wat belangrijks had wat ook Ruud moest weten, en Nicolaas dus even moest wachten .
Toen Ruud in de box zat en wij op de bank, begon ik te vertellen over hoe leerzaam het toch wel geweest was, om dan te vervolgen, " en tot mijn verassing bleek bij het medisch onderzoek, dat ik 3 weken zwanger ben".
"Dus is het maar, goed dat we de box wieg ledikant en commode nog allemaal hebben en nu uittesten".
"Ja en maar, goed dat we nu kijken of alles nog heel is" grapte Nicolaas tot ergernis van Ruud, terwijl ik inmiddels merkte dat mijn luier alweer aan vervanging toe was maar, ook dat ik nu wel erg moe was.
Hierop zei ik dat als ik me zo dadelijk had verschoond ik gelijk naar bed ging, toch wilde ik niet dat Josje of Carina die inmiddels ook aanstalten maakte om naar bed te gaan mij zouden helpen.
Echter prikte Carina hier ook nu genadeloos doorheen, en dwong mij maar, ook Josje om zich door haar te laten verzorgen, wat Josje deed tegenstribbelen.
" Carina laat maar, ik heb een hele vieze luier, en dat wil ik jou niet aandoen".
Hierna keek ik mijn dochter aan en zei, " ook ik heb een poepluier en ondanks dat ik door alle indrukken van deze week heel moe ben wil ik jou het verschonen van mijn vieze poepluier niet aandoen lieverd".
Helaas voor mij ging Carina zoals verwacht in de tegenaanval, "mam je bent moe van de cursus, bovendien wil ik je verwennen na dit mooie nieuws.
Hoewel ik niet wilde toegeven deed ze me na deze lieve woorden smelten, waarbij we zagen dat bij Josje de tranen over haar wangen rolden.
Toen Carina me even later uitkleedde en vlak daarna onder de douche stond te wassen lachte ze en zei, "ik had nooit gedacht dat ik nu nog een broertje of zusje zou krijgen".
Hierop keek ik haar aan lachte en zei, je vader en ik ook niet".
Terwijl Carina mij stond te wassen, en ondertussen mijn tepeltjes en spleetje plagend bewerkte, stond ik ineens niet alleen te plassen maar, ook te poepen.
Waarbij Carina in tegenstelling tot wat ik dacht geen krimp gaf, en zelfs toen Josje vlak daarna plaste en poepte waarbij ze totaal doorlekte en de poep een grote bruine vlek in haar romper en broek veroorzaakte, was het enige wat Carina zei, gelukkig gebeurt het in de badkamer Josje!"
Wat Josje deed zuchtten, "gelukkig wel Carina maar, dan nog ".
Ondertussen was ik gewassen en mocht ik me van Carina wel zelf afdrogen en aankleedden, terwijl zij Josje hielp met uitkleedden.
Toen Carina de romper opende en omhoog trok merkte Carina dat deze vochtig was en er zelfs poep vanuit de luier in de romper was gelekt.
Dat Josje dat zelf niet doorhad, merkte Carina toen ze de romper van Josje te drogen hing en zei dat als deze droog was wij deze zouden wassen.
Toen Josje daarop wilde zeggen dat ze deze wel mee naam en door Mies zou laten wassen maar, nu zei ook ik dat ik het wel zou doen.
Waar ik aan toevoegde dat als Josje verstandig was, ze zou zorgen dat ze als ze de volgende keer hier kwam, ze 2 pakken luiers mee zou nemen zodat ze hier altijd wat had liggen, net als een paar rompers.
Voor nu was het geen punt, aangezien zowel Carina als ik regelmatig bij de clubshop bestelden, en we nu genoeg voorraad hadden.
Toen Josje het stapeltje printluiers zag liggen, gaf ze direct aan dat ze een printluier wilde.
Toen ze de little Forbig Fantasy zag liggen wilde ze deze graag proberen, en ondanks dat het best dikke luiers waren en ze haar benen bijna niet bij elkaar kon krijgen, gaf ze al snel aan dat deze luier lekker zat.
Wat Carina en mij echter opviel was dat Josje direct weer in de rol van klein peutermeisje zat maar , herinnerde de grote Josje zich even later in de middag dat Carina haar en haar moeder de grote rompers van de clubshop liet zien, waarna haar moeder er direct 4 van bestelde, en een paar weken later nog eens 4, waarvan 1 met beertjes en 1 met lange mouwen en safari print, welke beide heerlijk zaten, en haar bovendien ook nog geweldig mooi stonden.
Terwijl Carina Josje verzorgde zat Josje nog steeds in de wereld van kleine Josje, waarop Carina Josje een speentje in haar mondje stopte, wat Josje niet eens merkte.
Toen Josje helemaal was aangekleed en Carina en ik haar in bed hadden gestopt, verschoonde ik Carina, deed ook haar een printluier om en wilde dan ook van Carina een klein meisje maken maar of Carina dat zou accepteren?
Laatst bewerkt:
luierdromer
Niet geschoten is altijd mis.
HOOFDSTUK 19 TWEE GROTE BAY'S
Dat mijn angst dat Carina niet zou willen meewerken nergens voor nodig was bleek al snel.
Want nauwelijks lag Josje in bed, of nog voor die sliep hoorde ik Carina brabbelen, " Calina plint luiel" en vervolgens, "Calina sapie doen".
Waarop ik haar aankeek en vroeg, "Carina wil je ook een printluier lieverd?"
Hierop knikte ze, en maakte me verder duidelijk dat ze dezelfde behandeling wilde als Josje.
Hierop keek ik Carina aan en zei, "dat is goed Carina maar, dan geef ik je eerst een zetpil, en krijg je voor ik je zo in je bedje stop eerst een flesje peutermelk van me".
Dat daarin een laxeermiddel en een plaspil in zouden zitten, zei ik er niet bij maar, volgens mij was dat nu net wat Carina graag wilde.
Wat ik niet liet merken overigens maar, merkte zelf wel dat terwijl ik mijn tienerdochter de fles gaf, die ze gretig leegdronk Carina al meerdere kleine plasjes deed, en toen ze het flesje leeg had prompt een boertje liet.
Precies op dat moment voelde ik mijn schoot warm worden, dacht eerst dat ik het toch zelf was maar, voelde snel daarna een bobbel op mijn schoot ontstaan, waaruit ik begreep dat het toch Carina was, die net geplast en gepoept had.
Zonder dat ze het zelf liet merken, wat betekende dat ze het waarschijnlijk niet doorhad maar, vooral dat ze helemaal opging in haar rol van baby.
Dat betekende dus wel dat voor ik mijn kleine meisje in bed kon stoppen, ik haar eerst moest verschonen.
Al snel lag Carina op mijn bed klaar om verschoond te worden, en toen ik haar luier opende rook ik al snel een poeplucht, toen ik de luier opende zat deze inderdaad vol poep.
Wat betekende dat ik Carina grondig moest wassen, ondertussen keek ik over mijn schouder naar Josje maar, die sliep al.
Terwijl Carina intussen zonder het zelf te merken plaste, waarna toen ze verschoond was nog een fles en een fruithapje kreeg.
Waarna ik haar in de badkamer de tandjes poetste en haar de nodige medicatie gaf alvorens haar in bed te stoppen, zodat ze net als Josje in een aan het bed bevestigde trappelzak moest gaan liggen.
Waarna ik tot slot nog een verhaaltje voorlas, en vlak voor ik de kamer verliet het speeldoosje aanzette.
Beneden vertelde ik Nicolaas tijdens de koffie van het voorval, en hoewel hij verbaasd opkeek begreep hij het ook wel na alle gebeurtenissen van de laatste tijd.
Toen ik de 2e ronde koffie inschonk keek hij me aan en vroeg dan, " zeg Tamara hebben we niet op zolder nog de set van de babyfoon liggen?"
Nog voor ik kon antwoordden was Nicolaas al naar boven vertrokken om te kijken, en als het klopte de babyfoon aan te sluiten en aan te zetten.
Die middag voorafgaande hieraan had mijn zus de handen vol aan Sofieke, die inmiddels al 2dagen vakantie had.
Zodat ze na een heftig schooljaar tot stilstand kwam, met als gevolg dat Sofieke al de hele dag hangerig was overgaf en al een paar diarree aanvallen had gehad, zodat ze vandaag al 7 luiers had vol gepoept, en tot overmaat van ramp had het meisje bijna 40 graden koorts.
Direct had Irma de huisarts gebeld die bijna direct was gekomen en had gezegd dat als het zondagmiddag niet was verbeterd Sofieke naar het ziekenhuis moest.
Nu was het zondagmiddag en was helaas voor Sofieke de koorts nauwelijks gezakt, en doordat ze nog steeds misselijk en aan de diarree was zodat ze nauwelijks vocht binnen kreeg, dreigde ze uit te drogen.
Wat voor Irma rede was om de huisartsenpost te bellen, waar nadat ik het verhaal had verteld besloot de centralist dat ze een dokter zou sturen.
Toen die een kwartier later bij ons binnen stapte zat ook Elza bij Sofieke op het bed, en gelukkig slaagde Elza er nog in om Sofieke te kalmeren.
Ook zag Elza de schrik op het gezicht van het meisje toen de arts zei dat Sofieke zich op haar onderbroek na helemaal moest uitkleedden zodat hij haar kon onderzoeken.
Nu wist Sofieke dus niet wat ze moest doen, aangezien ze dus geen onderbroek maar een luier droeg maar, Irma vertelde de arts al dat Sofieke incontinent was en dus een luier droeg.
Tijdens het vertellen zagen ze dat Sofieke knalrood was, en het Elza niet lukte om Sofieke te kalmeren.
Gelukkig brak de arts het ijs door te vertellen dat hij ook mij wel eens op zijn spreekuur had gehad, en dus met incontinentie bekend was.
Hierop werd Sofieke wat rustiger zodat de arts zijn werk kon doen.
Waarbij al snel bleek dat de koorts nauwelijks gezakt was, nog steeds was het 39,8 maar, ook dat haar bloeddruk veel te laag was, 60 over 75 maar, vooral dat ze door de misselijkheid zo was uitgedroogd dat er zo snel mogelijk vocht toegediend moest worden, zodat ze de koorts kon uitzweten.
Wat betekende dat ze aan het infuus moest, direct zagen we dat Sofieke schrok maar, toch kalmeerde toen de arts zei dat pappa of mamma bij haar mocht blijven slapen.
Waardoor Irma direct besloot dat zij bij haar dochter zou blijven maar, dat was helemaal buiten Sofieke gerekend want die zei direct, " ik wil dat Elza meegaat en bij mij blijft".
Hoewel de zomervakantie pas vrijdag zou beginnen waren de meisjes toch al vrij zodat het wel zou kunnen maar, dan nog!
Aangekomen in het ziekenhuis en, na onderzoek op de eerste hulp op de kinderafdeling zeiden Sofieke en, Elza dat zij wilden dat Elza in plaats van Irma zou blijven.
Direct zagen niet alleen Sofieke en Elza maar, ook Marjan en ik Irma opkijken, helemaal toen de kinderarts zei, "nou meiden als jullie ouders het goed vinden dan kan dat".
Waarop Irma en Marjan toen ze van de verbazing waren bekomen, " dat is goed" maar, Marjan vervolgde terwijl ze Elza aankeek, " ik vindt het prima maar, dan wil ik dat jij niet alleen voor je bedplassen een luier draagt maar, ook overdag."
"Bovendien als je Sofieke echt wil steunen, onderga jij voor zover mogelijk de onderzoeken die Sofieke moet ondergaan Elza, en mits het niet schadelijk is krijg je ook de medicatie toegediend Elza".
Hier zagen Marjan en Irma Elza schrikken, helemaal toen de kinderarts en verpleegkundige vertelden dat dit mogelijk was, en Elza een placebo variant zou krijgen.
Doordat ze Elza zag schrikken dacht Irma dat Elza haar dochter nu in de steek zou laten, en hoewel Marjan wist dat als Elza A zei, er bijna altijd automatisch een B volgde, hield Marjan er nu rekening mee dat Elza zou terugkrabbelen.
DE LATE AVOND VAN JOSJE EN CARINA
Toen Nicolaas even later binnen kwam, had hij inderdaad de ontvanger van de babyfoon bij zich, en vertelden direct dat de 2 kleintjes lekker sliepen maar, dat zo ver hij kon nagaan niet alleen Josje maar, ook Carina alweer gepoept had.
Terwijl Nicolaas vertelde schonk ik koffie in, en sloot Nicolaas de ontvanger van de babyfoon aan, zodat we terwijl wij koffie dronken, we Josje hoorden huilen.
Hierop besloot ik snel te gaan kijken, toen ik binnenkwam zei ze niets maar, aan de geur die in de babykamer hing te ruiken kon het huilen maar, één ding betekenen.
Terwijl ik Josje uit haar bedje haalde bedacht ik me dat we eigenlijk 2 ledikantjes, en één commode moesten hebben, en terwijl ik Josje haar romper opende werd ook Carina wakker.
Terwijl de kleine meid naar Josje en mij keek hoorde ik haar brabbelen, "Calina poe pla daan ".
Hoewel ik haar nauwelijks verstond begreep ik dat ook Carina verschoond wilde worden.
Toen ik ook haar even later verschoond had merkte ik terwijl ik wegliep om mijn handen te wassen dat Carina uit haar rol viel, toen ze vroeg.
" Moet ik je verschonen mam?".
"Hé Carientje daar ben jij nog veel te klein voor, babytjes moeten zelf verzorgd worden maar, deze 2 baby's moeten zo eerst gevoed worden".
"Zodat ze vannacht lekker doorslapen".
Ondertussen waren de meiden verschoond en waren we beneden, waar Carina inmiddels in de box zat, en Josje over de grond kroop.
Waarbij ze zo ver ging dat ze net als een echte babypeuter van alles in haar mondje wilde stoppen, zodat ik haar continu in de gaten moest houden omdat voor te zijn.
Toch moest ik ineens snel handelen toen Josje ineens een pen in haarmond wilde stoppen, wat ik uiteindelijk maar, net kon voorkomen.
Omdat ik op het punt stond om Carina uit de box te halen om haar te voeden en weer te verschonen, zette ik Josje in de kinderstoel waarbij ik haar handen onder het blad vastzette om te voorkomen dat ze weer iets in haar mond zou stoppen.
Hierna pakte ik het flesje babymelk voor Carina en zette dat in de magnetron en terwijl dat warm werd liep ik naar boven om voor mij zelf en de meisjes schone luiers te halen.
Weer beneden legde ik de luiers op de rand van de bank haalde het opgewarmde flesje uit de magnetron en zette dat op tafel, zodat deze terwijl ik Carina uit de box haalde wat kon afkoelen.
Terwijl ik Carina uit de box haalde kon ik aan mijn soppende luier merken dat ik zo eerst moest verschonen.
Terwijl ik Carina zat te voeden, betwijfelde ik of Carina nu echt onbewust plaste of poepte maar, voor ik het haar kon vragen merkte ik dat waar Carina met haar billen tegen mij aanlag het ineens warm worden, terwijl Carina geen vin veroerde maar, met de speen in haar mond rustig doordronk.
Van hetzelfde laken een pak toen ze een paar minuten later ineens uit het niets lag te poepen.
Terwijl ik doorging met het voeden van mijn grote babydochter raakte ik in trance, welke pas werd verbroken toen mijn kleine meisje haar flesje leeg had, en ik haar op de automatische piloot een boertje liet doen.
Om dan Carina weer in de box te leggen en Josje uit de kinderstoel te halen, om ook haar te voeden.
Op dat moment hoorde ik ineens, " nou zeg net 2 baby's".
Dat mijn angst dat Carina niet zou willen meewerken nergens voor nodig was bleek al snel.
Want nauwelijks lag Josje in bed, of nog voor die sliep hoorde ik Carina brabbelen, " Calina plint luiel" en vervolgens, "Calina sapie doen".
Waarop ik haar aankeek en vroeg, "Carina wil je ook een printluier lieverd?"
Hierop knikte ze, en maakte me verder duidelijk dat ze dezelfde behandeling wilde als Josje.
Hierop keek ik Carina aan en zei, "dat is goed Carina maar, dan geef ik je eerst een zetpil, en krijg je voor ik je zo in je bedje stop eerst een flesje peutermelk van me".
Dat daarin een laxeermiddel en een plaspil in zouden zitten, zei ik er niet bij maar, volgens mij was dat nu net wat Carina graag wilde.
Wat ik niet liet merken overigens maar, merkte zelf wel dat terwijl ik mijn tienerdochter de fles gaf, die ze gretig leegdronk Carina al meerdere kleine plasjes deed, en toen ze het flesje leeg had prompt een boertje liet.
Precies op dat moment voelde ik mijn schoot warm worden, dacht eerst dat ik het toch zelf was maar, voelde snel daarna een bobbel op mijn schoot ontstaan, waaruit ik begreep dat het toch Carina was, die net geplast en gepoept had.
Zonder dat ze het zelf liet merken, wat betekende dat ze het waarschijnlijk niet doorhad maar, vooral dat ze helemaal opging in haar rol van baby.
Dat betekende dus wel dat voor ik mijn kleine meisje in bed kon stoppen, ik haar eerst moest verschonen.
Al snel lag Carina op mijn bed klaar om verschoond te worden, en toen ik haar luier opende rook ik al snel een poeplucht, toen ik de luier opende zat deze inderdaad vol poep.
Wat betekende dat ik Carina grondig moest wassen, ondertussen keek ik over mijn schouder naar Josje maar, die sliep al.
Terwijl Carina intussen zonder het zelf te merken plaste, waarna toen ze verschoond was nog een fles en een fruithapje kreeg.
Waarna ik haar in de badkamer de tandjes poetste en haar de nodige medicatie gaf alvorens haar in bed te stoppen, zodat ze net als Josje in een aan het bed bevestigde trappelzak moest gaan liggen.
Waarna ik tot slot nog een verhaaltje voorlas, en vlak voor ik de kamer verliet het speeldoosje aanzette.
Beneden vertelde ik Nicolaas tijdens de koffie van het voorval, en hoewel hij verbaasd opkeek begreep hij het ook wel na alle gebeurtenissen van de laatste tijd.
Toen ik de 2e ronde koffie inschonk keek hij me aan en vroeg dan, " zeg Tamara hebben we niet op zolder nog de set van de babyfoon liggen?"
Nog voor ik kon antwoordden was Nicolaas al naar boven vertrokken om te kijken, en als het klopte de babyfoon aan te sluiten en aan te zetten.
Die middag voorafgaande hieraan had mijn zus de handen vol aan Sofieke, die inmiddels al 2dagen vakantie had.
Zodat ze na een heftig schooljaar tot stilstand kwam, met als gevolg dat Sofieke al de hele dag hangerig was overgaf en al een paar diarree aanvallen had gehad, zodat ze vandaag al 7 luiers had vol gepoept, en tot overmaat van ramp had het meisje bijna 40 graden koorts.
Direct had Irma de huisarts gebeld die bijna direct was gekomen en had gezegd dat als het zondagmiddag niet was verbeterd Sofieke naar het ziekenhuis moest.
Nu was het zondagmiddag en was helaas voor Sofieke de koorts nauwelijks gezakt, en doordat ze nog steeds misselijk en aan de diarree was zodat ze nauwelijks vocht binnen kreeg, dreigde ze uit te drogen.
Wat voor Irma rede was om de huisartsenpost te bellen, waar nadat ik het verhaal had verteld besloot de centralist dat ze een dokter zou sturen.
Toen die een kwartier later bij ons binnen stapte zat ook Elza bij Sofieke op het bed, en gelukkig slaagde Elza er nog in om Sofieke te kalmeren.
Ook zag Elza de schrik op het gezicht van het meisje toen de arts zei dat Sofieke zich op haar onderbroek na helemaal moest uitkleedden zodat hij haar kon onderzoeken.
Nu wist Sofieke dus niet wat ze moest doen, aangezien ze dus geen onderbroek maar een luier droeg maar, Irma vertelde de arts al dat Sofieke incontinent was en dus een luier droeg.
Tijdens het vertellen zagen ze dat Sofieke knalrood was, en het Elza niet lukte om Sofieke te kalmeren.
Gelukkig brak de arts het ijs door te vertellen dat hij ook mij wel eens op zijn spreekuur had gehad, en dus met incontinentie bekend was.
Hierop werd Sofieke wat rustiger zodat de arts zijn werk kon doen.
Waarbij al snel bleek dat de koorts nauwelijks gezakt was, nog steeds was het 39,8 maar, ook dat haar bloeddruk veel te laag was, 60 over 75 maar, vooral dat ze door de misselijkheid zo was uitgedroogd dat er zo snel mogelijk vocht toegediend moest worden, zodat ze de koorts kon uitzweten.
Wat betekende dat ze aan het infuus moest, direct zagen we dat Sofieke schrok maar, toch kalmeerde toen de arts zei dat pappa of mamma bij haar mocht blijven slapen.
Waardoor Irma direct besloot dat zij bij haar dochter zou blijven maar, dat was helemaal buiten Sofieke gerekend want die zei direct, " ik wil dat Elza meegaat en bij mij blijft".
Hoewel de zomervakantie pas vrijdag zou beginnen waren de meisjes toch al vrij zodat het wel zou kunnen maar, dan nog!
Aangekomen in het ziekenhuis en, na onderzoek op de eerste hulp op de kinderafdeling zeiden Sofieke en, Elza dat zij wilden dat Elza in plaats van Irma zou blijven.
Direct zagen niet alleen Sofieke en Elza maar, ook Marjan en ik Irma opkijken, helemaal toen de kinderarts zei, "nou meiden als jullie ouders het goed vinden dan kan dat".
Waarop Irma en Marjan toen ze van de verbazing waren bekomen, " dat is goed" maar, Marjan vervolgde terwijl ze Elza aankeek, " ik vindt het prima maar, dan wil ik dat jij niet alleen voor je bedplassen een luier draagt maar, ook overdag."
"Bovendien als je Sofieke echt wil steunen, onderga jij voor zover mogelijk de onderzoeken die Sofieke moet ondergaan Elza, en mits het niet schadelijk is krijg je ook de medicatie toegediend Elza".
Hier zagen Marjan en Irma Elza schrikken, helemaal toen de kinderarts en verpleegkundige vertelden dat dit mogelijk was, en Elza een placebo variant zou krijgen.
Doordat ze Elza zag schrikken dacht Irma dat Elza haar dochter nu in de steek zou laten, en hoewel Marjan wist dat als Elza A zei, er bijna altijd automatisch een B volgde, hield Marjan er nu rekening mee dat Elza zou terugkrabbelen.
DE LATE AVOND VAN JOSJE EN CARINA
Toen Nicolaas even later binnen kwam, had hij inderdaad de ontvanger van de babyfoon bij zich, en vertelden direct dat de 2 kleintjes lekker sliepen maar, dat zo ver hij kon nagaan niet alleen Josje maar, ook Carina alweer gepoept had.
Terwijl Nicolaas vertelde schonk ik koffie in, en sloot Nicolaas de ontvanger van de babyfoon aan, zodat we terwijl wij koffie dronken, we Josje hoorden huilen.
Hierop besloot ik snel te gaan kijken, toen ik binnenkwam zei ze niets maar, aan de geur die in de babykamer hing te ruiken kon het huilen maar, één ding betekenen.
Terwijl ik Josje uit haar bedje haalde bedacht ik me dat we eigenlijk 2 ledikantjes, en één commode moesten hebben, en terwijl ik Josje haar romper opende werd ook Carina wakker.
Terwijl de kleine meid naar Josje en mij keek hoorde ik haar brabbelen, "Calina poe pla daan ".
Hoewel ik haar nauwelijks verstond begreep ik dat ook Carina verschoond wilde worden.
Toen ik ook haar even later verschoond had merkte ik terwijl ik wegliep om mijn handen te wassen dat Carina uit haar rol viel, toen ze vroeg.
" Moet ik je verschonen mam?".
"Hé Carientje daar ben jij nog veel te klein voor, babytjes moeten zelf verzorgd worden maar, deze 2 baby's moeten zo eerst gevoed worden".
"Zodat ze vannacht lekker doorslapen".
Ondertussen waren de meiden verschoond en waren we beneden, waar Carina inmiddels in de box zat, en Josje over de grond kroop.
Waarbij ze zo ver ging dat ze net als een echte babypeuter van alles in haar mondje wilde stoppen, zodat ik haar continu in de gaten moest houden omdat voor te zijn.
Toch moest ik ineens snel handelen toen Josje ineens een pen in haarmond wilde stoppen, wat ik uiteindelijk maar, net kon voorkomen.
Omdat ik op het punt stond om Carina uit de box te halen om haar te voeden en weer te verschonen, zette ik Josje in de kinderstoel waarbij ik haar handen onder het blad vastzette om te voorkomen dat ze weer iets in haar mond zou stoppen.
Hierna pakte ik het flesje babymelk voor Carina en zette dat in de magnetron en terwijl dat warm werd liep ik naar boven om voor mij zelf en de meisjes schone luiers te halen.
Weer beneden legde ik de luiers op de rand van de bank haalde het opgewarmde flesje uit de magnetron en zette dat op tafel, zodat deze terwijl ik Carina uit de box haalde wat kon afkoelen.
Terwijl ik Carina uit de box haalde kon ik aan mijn soppende luier merken dat ik zo eerst moest verschonen.
Terwijl ik Carina zat te voeden, betwijfelde ik of Carina nu echt onbewust plaste of poepte maar, voor ik het haar kon vragen merkte ik dat waar Carina met haar billen tegen mij aanlag het ineens warm worden, terwijl Carina geen vin veroerde maar, met de speen in haar mond rustig doordronk.
Van hetzelfde laken een pak toen ze een paar minuten later ineens uit het niets lag te poepen.
Terwijl ik doorging met het voeden van mijn grote babydochter raakte ik in trance, welke pas werd verbroken toen mijn kleine meisje haar flesje leeg had, en ik haar op de automatische piloot een boertje liet doen.
Om dan Carina weer in de box te leggen en Josje uit de kinderstoel te halen, om ook haar te voeden.
Op dat moment hoorde ik ineens, " nou zeg net 2 baby's".
Laatst bewerkt:
luierdromer
Niet geschoten is altijd mis.
HOOFDSTUK 20 ALLEMAAL VERANDERINGEN
Toen ik even later weer bij was, bleken Irma en Marjan in de kamer te staan.
Waar vooral Irma maar, toch ook Marjan vreemd opkeken, want hoewel Marjan aan Elza soms merkte dat ze soms klein wilde zijn, had ze dat van Josje maar, al helemaal van Carina nooit verwacht.
Toch zag ze echt dat beide meisjes de fles kregen en toen die leeg was een boertje lieten, en bijna direct daarna gelijktijdig hun luier vol poepten.
Vooral dat laatste was iets wat ze van Sofieke en ook van Josje nog wel kon begrijpen ook van Elza als die vermoeid raakte of sliep maar, van Carina lag dat minder voor de hand.
Ondanks dat die het de laatste tijd voor Josje opnam.
Toen ik Marjan maar, vooral Irma vroeg waar Elza en Sofieke deze zondagavond waren, keek Irma me aan en zei, " zowel Janneke en Romy als Sonja en Marlies kwamen vanmiddag vragen of Elza en Sofieke bij Romy en Janneke kwamen spelen".
Verbaasd keek ik haar aan en vroeg, " wil jij beweren dat Sofieke dat wilde?", was het eerste wat ik Irma verbaasd aankijkend vroeg.
"Ja tot mijn verbazing trok ze direct haar jas aan, en wilde dan nadat ze eerst nog naar de wc was geweest zonder rollator vertrekken maar, dat heb ik haar toch afgeraden" ging Irma verder.
Om dan mij aankijkend te vervolgen, " het verbaasd me echt dat Romy Janneke maar, ook Sonja en Marlies, ja zelfs Elza haar dochter accepteerden en zelfs met haar wilden spelen".
"Het toppunt is wel dat geen van die meiden moeilijk of vervelend doet als Sofieke het ondanks haar vooruitgang tijdens het spelen het toch ineens in haar broek doet".
Zo ook deze middag toen ze in de speeltuin aan het schommelen waren.
Ondertussen had zowel Carina als Josje hun flesje leeg om dan net als echte baby's een boertje te doen, waarbij het me opviel dat Josje tijdens het drinken had liggen plassen, en Carina het droog had gehouden.
Terwijl zij juist plaste toen ik haar een boertje liet doen, dat Josje dat deed verbaasde me niet maar, dat Carina het nu uit het niets liet lopen was iets wat vooral Irma verbaasde.
Toen de meisjes weer stonden pakte Irma direct beide meisje elk bij een hand en nam ze mee naar boven om ze te verschonen.
Waarbij Carina tante Irma aankeek, en voor mij onhoorbaar vroeg, "tante moet mamma nu niet verschoond worden?"
Nu zag ik dat Irma Carina aankeek en hoorde dat zij haar keel schraapte, en terwijl ze ineens mijn richting opkeek en ook Carina naar mij keek, " Carina je hebt gelijk, ook jou moeder, moet hoognodig verschoond worden".
Direct draaide Irma zich half om, keek mij aan en zei zuchtend, "Tamara jij komt nu ook direct mee naar boven en laat je net als deze 2 meisjes door mij verschonen, begrepen?"
Om er dan op te laten volgen, "ik wil jou opgezwollen buik wel eens zien".
Nog wilde ik niet mee, hoewel ik Irma's nieuwsgierigheid wel begreep.
Terwijl Irma bovengekomen mijn dikker geworden buik bekeek en toegaf dat deze zwangerschap haar verbaasde, zag ik haar wegzakken in haar eigen gedachten.
Toen ze even later terwijl Irma intussen Carina verschoonde, zuchtend vertelde dat Sofieke die intussen met Elza Janneke Romy Sonja en Marlies aan het spelen was niet alleen door die meiden geaccepteerd werd maar, Sofieke daardoor snel zelfstandiger was geworden.
Iets wat Irma geweldig vond, iets anders was dat Irma haar dochter graag een broertje of zusje zou geven, iets wat ze door mijn zwangerschap nu nog meer voelde dan ze al deed.
Nu omhelsde Irma mij, wat ondanks mijn fors gegroeide buik nog wel lukte maar, dat zorgde er ook voor dat we beide heerlijk warm werden en totaal ontspanden.
Doordat Irma en ik het vooral hadden over mijn zwangerschap, en niet echt op Carina en Josje lette, zagen die hun kans schoon om ongezien weg te komen, welk voorbeeld Elza en Sofieke direct volgden, die ondertussen weer binnen waren gekomen.
Zodat niet alleen Carina en Josje maar, ook Elza en Sofieke zo stil als ze konden naar beneden slopen, iets wat de meiden bijna lukte maar, doordat Josje de deur van de gang naar de huiskamer iets te hard dicht deed ontwaakten wij uit onze trance en zuchtte Irma, "potverdrie zijn die meiden in plaats van naar bed, naar beneden".
Dan keek ik Irma aan en zei, " ja Carina en Josje die zich te groot voelen voor een middagdutje maar, Elza en Sofieke zijn echt wel naar bed hoor".
Nu keek Irma mij aan en zuchtte, "ik help het je hopen Tamara maar, sinds Sofieke zich gesteund voelt door Elza en de andere meiden, luistert ze een stuk minder en is ze aan het puberen".
"Wil je beweren dat Sofieke in de kleuterpubertijd is gekomen Irma?"
Dan keek Irma mij aan en antwoordde, "ja Tamara dat is ze echt".
Terwijl de vier meiden aan de keukentafel domino speelden, wat Elza en Sofieke tot verbazing van vooral Josje goed konden voorzag Carina alle meiden van een glas appelsap.
Omdat Sofieke nog aardig fit was en de glazen zo van de tafel gepakt konden worden kreeg ook Sofieke een longdrinkglas.
Tot verbazing van weer Josje morste Sofieke geen druppel, iets wat tot voor kortgeleden wel veel voorkwam.
Iets anders wat Josje gedurende de spelletjes verbaasde was het feit dat waar zijzelf maar, ook Elza en Carina met enige regelmaat een klein plasje deden, en het juist Carina was die ineens terwijl ze aan de beurt was zonder het te merken in haar luier zat te poepen, Sofieke al was het heel gewoon al 2x naar de wc was geweest, en toen Carina na het derde potje vroeg wie ze naast zichzelf mocht verschonen zowel Elza als Josje toegaven dat ze nat waren, terwijl Sofieke toen Josje erbij haar naar vroeg bij hoog en bij laag bleef volhouden dat ze droog en schoon was.
Ondertussen waren Irma en ik tot de conclusie gekomen dat ook Elza en Sofieke beneden waren, waarop ook wij naar beneden gingen, en zo voor hen ongemerkt getuige waren van een discussie tussen Josje en Sofieke, waarop Irma Josje aankeek en zei, " het zal je nog verbazen hoe snel ze vooruit is gegaan, sinds ze van school is veranderd".
Ondertussen waren we bijna 3 uur verder en werden Elza en Carina die beide gepoept hadden verschoond, terwijl Josje alleen had geplast.
Toen even later ook Sofieke onder dwang was gecontroleerd, die inderdaad droog en schoon was, speelden de meisjes weer verder.
Op het moment dat de meisjes weer naar beneden gingen wilde ik ze direct volgen maar, schraapte Irma haar keel, keek me aan en zei, " nee Tamara nu ben jij aan de beurt hup liggen dan kan ik jou verschonen".
Toen ik dat wilde weigeren keek Irma me aan zuchtte en zei," Tamara 1 heb je niet alleen geplast maar, in alle hectiek vooral gepoept, dus kom op liggen nu".
Doordat deze discussie niet al te zacht gevoerd werd en het behoorlijk lang duurde waren Carina en Sofieke komen kijken, toen Carina opstond stond ook Sofieke op en volgde met enige moeite haar nichtje naar boven.
Zo hoorde de meisjes de discussie tussen Irma en mij, en ook dat ik mijn jongere zus probeerde te negeren en in plaats van te gaan liggen probeerde ik om weg te lopen.
Nog voor ik echter bij de deur was, duwde Sofieke deze open en stapte over de drempel, gevolgd door Carina die met haar rechterhand de deur sloot, terwijl ze in haar linkerhand een luier voor mij had.
Om dan met een ongekend felle blik alsof zij mijn in plaats van ik haar moeder was mij aan te kijken en te zeggen, " Tamara je laat je door tante Irma verzorgen, anders doe ik het".
Nog wilde ik niet gaan liggen maar, weglopen maar, Irma duwde me op het bed zodat ik wel moest gaan liggen, hierbij geholpen door Carina die me daarna in bedwang hield terwijl Sofieke mijn rok omhoog schoof de romper opende., terwijl de vieze poepgeur haar neus in liep.
Hierbij viel het vooral Irma maar, ook mij op dat Sofieke zich hier niets van aantrok maar, zonder te reageren aan mijn vieze luier begon alsof dat de normaalste zaak van de wereld was, hierbij soms geholpen door Carina maar, dat hoefde nauwelijks, wat ik wel knap vond maar, absoluut niet blij mee was.
Toen we enkele minuten later klaar waren wilden de meisjes weglopen maar, bleven toch staan toen Irma vertelde dat deze dwarsheid voor haar niets nieuws was.
Ook vertelde Irma dat ze mij op de middelbare school maar, ook daarna op het MDGO de school waar je werd opgeleid voor verpleegster vaak had moeten beschermen.
Waarbij ik vooral in mijn studententijd vaak opmerkingen kreeg die er op neerkwamen dat ik geen zorg hoefde te geven maar, ik die zorg zelf juist nodig had.
"Ook waren er een paar meiden op die school die soms probeerden om in de aula van de school of het keukentje van ons studentenhuis Tamara uitte kleedden" vervolgde Irma die wel voelde dat ze mij in de hoek had waar ze me hebben wilde.
Dan zag ik terwijl Irma mij verschoonde en aankleedde Carina haar aankeek en hoorde haar vragen, " tante Irma hielp u mamma dan niet ?".
Nu zag ik Irma Carina aankijken en hoorde haar zeggen, "natuurlijk wel maar, wat begin je met twee als je door vier anderen wordt ingesloten?"
"Het enige wat ik op dat moment kon doen was de aandacht van conciërge en de rector trekken, die gelukkig direct in de gaten hadden wat er speelde.
Direct besloot de rector om niet alleen ons te ontzetten maar, ook om de plaaggeesten stevig de les te lezen, zodat ze het een volgende keer wel uit hun hoofd zouden laten.
Direct deelde hij mijn kwelgeesten mee dat ze nu zelf maar, eens moesten voelen wat het betekende om incontinent te zijn maar, meer nog dat ze vanaf nu voor onbepaalde tijd zelf zouden gaan ervaren wat het betekende om als hulpbehoevende patiënt afhankelijk te zijn van verpleegkundige.
Vooral als het ging om zaken als wie wanneer gewassen of verschoond zou worden of wie wanneer naar de wc mocht of op de po gezet zou worden
Dan werden mijn kwelgeesten gesommeerd om mee te komen naar de tweede verdieping, waar het practicum zich bevond en de laatstejaars de praktijk konden oefenen.
Nu zagen Irma en ik de oogjes van Carina maar, vooral Sofieke glimmen wat betekende dat ook Sofieke begreep welke kant het verhaal opging.
Dan vertelde Irma verder, " direct werden de 4 meiden bij de arm gepakt en meegesleurd naar de aula waar net deze middag de praktijkles van die avond werd voorbereid.
Toen Christa en Marloes beseften wat er zou gaan gebeuren, begon vooral Marloes te mauwen, dat ze nog moest leren voor een toets over prikken en infusen inbrengen.
Ondertussen lieten ook Madelon en Lieke merken dat ze nodig moesten leren, doch direct merkten de meiden dat de rector totaal geen medelijden met ze had.
Terwijl de conciërge met de vier meiden naar boven vertrok vertelde de rector dat je moeder en ik vanmiddag vrij kregen", sloot Irma het verhaal af.
Waarna hij zich op Barbara Lieke richtte en zei dat hij voor hen ook een apart programma had vanmiddag.
Terwijl Irma vertelde, zag ze Carina verbaasd kijken, maar. ook aan Sofieke zagen Irma en ik dat ze zich afvroeg wat er nu zou komen.
Dan ging Irma verder, " terwijl de rector de meiden aan de praat hield, hadden de vierde en vijfdejaars studenten verpleegbedden naar beneden gebracht.
Voor Lieke Barbara Christa en Madelon beseften wat er gebeurde lagen ze alle 4 op bed en werden onder toezicht van de rector en alle leerlingen in de aula uitgekleed en gewassen, en kregen dan een serie pillen te verwerken, waaronder 2 zetpillen.
Toen dat er allemaal inzat, kreeg het hele stel een dikke ULTIMA luier om. en werden dan aangekleed om tot slot met een leiband aan het bed vastgeklonken te worden.
Als de school maar, ook wij dachten dat de meiden nu zouden inbinden kwamen we bedrogen uit, want vooral Madelon en Barbara bleven brutaal.
Terwijl ze verder verzorgd werden, eisten ze op hoge toon dat dit zou stoppen maar, in plaats daarvan maande de rector dat ze hun grote mond hielden, anders zou de straf nog veel zwaarder en vervelender worden.
Bovendien zou dat ook aftrek van studiepunten betekenen.
Dan keek Irma op de klok die inmiddels kwart over zes aangaf, wat dus betekende dat Sofieke te laat in bed zou komen.
Niet alleen omdat we nu nog moesten eten maar, vooral omdat Sofieke daarna nog in bad moest.
Al tijdens het verhaal was Nicolaas samen met Ruud begonnen met koken, zodat wij alleen maar, de tafel hoefden te dekken.
Toen ik daar samen met Irma aan wilden beginnen viel me ineens de stank in de kamer op.
Toen Sofieke me zag kijken trok ze een pruillipje en fluisterde zodat alleen ik het verstond, " tante Tamara kleine Sofieke heeft alweer poep gedaan".
Direct fluisterde ik terug, " het was ook een drukke middag Sofieke".
Toch moest deze verschoning nu wachten tot ze tegen 7 uur naar bed zou gaan omdat inmiddels het eten op tafel stond.
Toen ik ik na het eten Sofieke zou verschonen en, Carina aankeek, te merken dat deze middag ook op haar een enorme indruk had gemaakt.
Iets wat pas tot haar zelf doordrong toen ze had aangegeven ook te gaan douchen, en direct daarna naar bed zou gaan, waarna ze direct mee liep naar de badkamer en wachtend tot Sofieke klaar was op de deksel van het toilet ging zitten, waar ze merkte dat ze in haar luier had geplast, waardoor ze direct een roodhoofd kreeg, en dan moest haar grootste vernedering nog komen.
Toen ik even later weer bij was, bleken Irma en Marjan in de kamer te staan.
Waar vooral Irma maar, toch ook Marjan vreemd opkeken, want hoewel Marjan aan Elza soms merkte dat ze soms klein wilde zijn, had ze dat van Josje maar, al helemaal van Carina nooit verwacht.
Toch zag ze echt dat beide meisjes de fles kregen en toen die leeg was een boertje lieten, en bijna direct daarna gelijktijdig hun luier vol poepten.
Vooral dat laatste was iets wat ze van Sofieke en ook van Josje nog wel kon begrijpen ook van Elza als die vermoeid raakte of sliep maar, van Carina lag dat minder voor de hand.
Ondanks dat die het de laatste tijd voor Josje opnam.
Toen ik Marjan maar, vooral Irma vroeg waar Elza en Sofieke deze zondagavond waren, keek Irma me aan en zei, " zowel Janneke en Romy als Sonja en Marlies kwamen vanmiddag vragen of Elza en Sofieke bij Romy en Janneke kwamen spelen".
Verbaasd keek ik haar aan en vroeg, " wil jij beweren dat Sofieke dat wilde?", was het eerste wat ik Irma verbaasd aankijkend vroeg.
"Ja tot mijn verbazing trok ze direct haar jas aan, en wilde dan nadat ze eerst nog naar de wc was geweest zonder rollator vertrekken maar, dat heb ik haar toch afgeraden" ging Irma verder.
Om dan mij aankijkend te vervolgen, " het verbaasd me echt dat Romy Janneke maar, ook Sonja en Marlies, ja zelfs Elza haar dochter accepteerden en zelfs met haar wilden spelen".
"Het toppunt is wel dat geen van die meiden moeilijk of vervelend doet als Sofieke het ondanks haar vooruitgang tijdens het spelen het toch ineens in haar broek doet".
Zo ook deze middag toen ze in de speeltuin aan het schommelen waren.
Ondertussen had zowel Carina als Josje hun flesje leeg om dan net als echte baby's een boertje te doen, waarbij het me opviel dat Josje tijdens het drinken had liggen plassen, en Carina het droog had gehouden.
Terwijl zij juist plaste toen ik haar een boertje liet doen, dat Josje dat deed verbaasde me niet maar, dat Carina het nu uit het niets liet lopen was iets wat vooral Irma verbaasde.
Toen de meisjes weer stonden pakte Irma direct beide meisje elk bij een hand en nam ze mee naar boven om ze te verschonen.
Waarbij Carina tante Irma aankeek, en voor mij onhoorbaar vroeg, "tante moet mamma nu niet verschoond worden?"
Nu zag ik dat Irma Carina aankeek en hoorde dat zij haar keel schraapte, en terwijl ze ineens mijn richting opkeek en ook Carina naar mij keek, " Carina je hebt gelijk, ook jou moeder, moet hoognodig verschoond worden".
Direct draaide Irma zich half om, keek mij aan en zei zuchtend, "Tamara jij komt nu ook direct mee naar boven en laat je net als deze 2 meisjes door mij verschonen, begrepen?"
Om er dan op te laten volgen, "ik wil jou opgezwollen buik wel eens zien".
Nog wilde ik niet mee, hoewel ik Irma's nieuwsgierigheid wel begreep.
Terwijl Irma bovengekomen mijn dikker geworden buik bekeek en toegaf dat deze zwangerschap haar verbaasde, zag ik haar wegzakken in haar eigen gedachten.
Toen ze even later terwijl Irma intussen Carina verschoonde, zuchtend vertelde dat Sofieke die intussen met Elza Janneke Romy Sonja en Marlies aan het spelen was niet alleen door die meiden geaccepteerd werd maar, Sofieke daardoor snel zelfstandiger was geworden.
Iets wat Irma geweldig vond, iets anders was dat Irma haar dochter graag een broertje of zusje zou geven, iets wat ze door mijn zwangerschap nu nog meer voelde dan ze al deed.
Nu omhelsde Irma mij, wat ondanks mijn fors gegroeide buik nog wel lukte maar, dat zorgde er ook voor dat we beide heerlijk warm werden en totaal ontspanden.
Doordat Irma en ik het vooral hadden over mijn zwangerschap, en niet echt op Carina en Josje lette, zagen die hun kans schoon om ongezien weg te komen, welk voorbeeld Elza en Sofieke direct volgden, die ondertussen weer binnen waren gekomen.
Zodat niet alleen Carina en Josje maar, ook Elza en Sofieke zo stil als ze konden naar beneden slopen, iets wat de meiden bijna lukte maar, doordat Josje de deur van de gang naar de huiskamer iets te hard dicht deed ontwaakten wij uit onze trance en zuchtte Irma, "potverdrie zijn die meiden in plaats van naar bed, naar beneden".
Dan keek ik Irma aan en zei, " ja Carina en Josje die zich te groot voelen voor een middagdutje maar, Elza en Sofieke zijn echt wel naar bed hoor".
Nu keek Irma mij aan en zuchtte, "ik help het je hopen Tamara maar, sinds Sofieke zich gesteund voelt door Elza en de andere meiden, luistert ze een stuk minder en is ze aan het puberen".
"Wil je beweren dat Sofieke in de kleuterpubertijd is gekomen Irma?"
Dan keek Irma mij aan en antwoordde, "ja Tamara dat is ze echt".
Terwijl de vier meiden aan de keukentafel domino speelden, wat Elza en Sofieke tot verbazing van vooral Josje goed konden voorzag Carina alle meiden van een glas appelsap.
Omdat Sofieke nog aardig fit was en de glazen zo van de tafel gepakt konden worden kreeg ook Sofieke een longdrinkglas.
Tot verbazing van weer Josje morste Sofieke geen druppel, iets wat tot voor kortgeleden wel veel voorkwam.
Iets anders wat Josje gedurende de spelletjes verbaasde was het feit dat waar zijzelf maar, ook Elza en Carina met enige regelmaat een klein plasje deden, en het juist Carina was die ineens terwijl ze aan de beurt was zonder het te merken in haar luier zat te poepen, Sofieke al was het heel gewoon al 2x naar de wc was geweest, en toen Carina na het derde potje vroeg wie ze naast zichzelf mocht verschonen zowel Elza als Josje toegaven dat ze nat waren, terwijl Sofieke toen Josje erbij haar naar vroeg bij hoog en bij laag bleef volhouden dat ze droog en schoon was.
Ondertussen waren Irma en ik tot de conclusie gekomen dat ook Elza en Sofieke beneden waren, waarop ook wij naar beneden gingen, en zo voor hen ongemerkt getuige waren van een discussie tussen Josje en Sofieke, waarop Irma Josje aankeek en zei, " het zal je nog verbazen hoe snel ze vooruit is gegaan, sinds ze van school is veranderd".
Ondertussen waren we bijna 3 uur verder en werden Elza en Carina die beide gepoept hadden verschoond, terwijl Josje alleen had geplast.
Toen even later ook Sofieke onder dwang was gecontroleerd, die inderdaad droog en schoon was, speelden de meisjes weer verder.
Op het moment dat de meisjes weer naar beneden gingen wilde ik ze direct volgen maar, schraapte Irma haar keel, keek me aan en zei, " nee Tamara nu ben jij aan de beurt hup liggen dan kan ik jou verschonen".
Toen ik dat wilde weigeren keek Irma me aan zuchtte en zei," Tamara 1 heb je niet alleen geplast maar, in alle hectiek vooral gepoept, dus kom op liggen nu".
Doordat deze discussie niet al te zacht gevoerd werd en het behoorlijk lang duurde waren Carina en Sofieke komen kijken, toen Carina opstond stond ook Sofieke op en volgde met enige moeite haar nichtje naar boven.
Zo hoorde de meisjes de discussie tussen Irma en mij, en ook dat ik mijn jongere zus probeerde te negeren en in plaats van te gaan liggen probeerde ik om weg te lopen.
Nog voor ik echter bij de deur was, duwde Sofieke deze open en stapte over de drempel, gevolgd door Carina die met haar rechterhand de deur sloot, terwijl ze in haar linkerhand een luier voor mij had.
Om dan met een ongekend felle blik alsof zij mijn in plaats van ik haar moeder was mij aan te kijken en te zeggen, " Tamara je laat je door tante Irma verzorgen, anders doe ik het".
Nog wilde ik niet gaan liggen maar, weglopen maar, Irma duwde me op het bed zodat ik wel moest gaan liggen, hierbij geholpen door Carina die me daarna in bedwang hield terwijl Sofieke mijn rok omhoog schoof de romper opende., terwijl de vieze poepgeur haar neus in liep.
Hierbij viel het vooral Irma maar, ook mij op dat Sofieke zich hier niets van aantrok maar, zonder te reageren aan mijn vieze luier begon alsof dat de normaalste zaak van de wereld was, hierbij soms geholpen door Carina maar, dat hoefde nauwelijks, wat ik wel knap vond maar, absoluut niet blij mee was.
Toen we enkele minuten later klaar waren wilden de meisjes weglopen maar, bleven toch staan toen Irma vertelde dat deze dwarsheid voor haar niets nieuws was.
Ook vertelde Irma dat ze mij op de middelbare school maar, ook daarna op het MDGO de school waar je werd opgeleid voor verpleegster vaak had moeten beschermen.
Waarbij ik vooral in mijn studententijd vaak opmerkingen kreeg die er op neerkwamen dat ik geen zorg hoefde te geven maar, ik die zorg zelf juist nodig had.
"Ook waren er een paar meiden op die school die soms probeerden om in de aula van de school of het keukentje van ons studentenhuis Tamara uitte kleedden" vervolgde Irma die wel voelde dat ze mij in de hoek had waar ze me hebben wilde.
Dan zag ik terwijl Irma mij verschoonde en aankleedde Carina haar aankeek en hoorde haar vragen, " tante Irma hielp u mamma dan niet ?".
Nu zag ik Irma Carina aankijken en hoorde haar zeggen, "natuurlijk wel maar, wat begin je met twee als je door vier anderen wordt ingesloten?"
"Het enige wat ik op dat moment kon doen was de aandacht van conciërge en de rector trekken, die gelukkig direct in de gaten hadden wat er speelde.
Direct besloot de rector om niet alleen ons te ontzetten maar, ook om de plaaggeesten stevig de les te lezen, zodat ze het een volgende keer wel uit hun hoofd zouden laten.
Direct deelde hij mijn kwelgeesten mee dat ze nu zelf maar, eens moesten voelen wat het betekende om incontinent te zijn maar, meer nog dat ze vanaf nu voor onbepaalde tijd zelf zouden gaan ervaren wat het betekende om als hulpbehoevende patiënt afhankelijk te zijn van verpleegkundige.
Vooral als het ging om zaken als wie wanneer gewassen of verschoond zou worden of wie wanneer naar de wc mocht of op de po gezet zou worden
Dan werden mijn kwelgeesten gesommeerd om mee te komen naar de tweede verdieping, waar het practicum zich bevond en de laatstejaars de praktijk konden oefenen.
Nu zagen Irma en ik de oogjes van Carina maar, vooral Sofieke glimmen wat betekende dat ook Sofieke begreep welke kant het verhaal opging.
Dan vertelde Irma verder, " direct werden de 4 meiden bij de arm gepakt en meegesleurd naar de aula waar net deze middag de praktijkles van die avond werd voorbereid.
Toen Christa en Marloes beseften wat er zou gaan gebeuren, begon vooral Marloes te mauwen, dat ze nog moest leren voor een toets over prikken en infusen inbrengen.
Ondertussen lieten ook Madelon en Lieke merken dat ze nodig moesten leren, doch direct merkten de meiden dat de rector totaal geen medelijden met ze had.
Terwijl de conciërge met de vier meiden naar boven vertrok vertelde de rector dat je moeder en ik vanmiddag vrij kregen", sloot Irma het verhaal af.
Waarna hij zich op Barbara Lieke richtte en zei dat hij voor hen ook een apart programma had vanmiddag.
Terwijl Irma vertelde, zag ze Carina verbaasd kijken, maar. ook aan Sofieke zagen Irma en ik dat ze zich afvroeg wat er nu zou komen.
Dan ging Irma verder, " terwijl de rector de meiden aan de praat hield, hadden de vierde en vijfdejaars studenten verpleegbedden naar beneden gebracht.
Voor Lieke Barbara Christa en Madelon beseften wat er gebeurde lagen ze alle 4 op bed en werden onder toezicht van de rector en alle leerlingen in de aula uitgekleed en gewassen, en kregen dan een serie pillen te verwerken, waaronder 2 zetpillen.
Toen dat er allemaal inzat, kreeg het hele stel een dikke ULTIMA luier om. en werden dan aangekleed om tot slot met een leiband aan het bed vastgeklonken te worden.
Als de school maar, ook wij dachten dat de meiden nu zouden inbinden kwamen we bedrogen uit, want vooral Madelon en Barbara bleven brutaal.
Terwijl ze verder verzorgd werden, eisten ze op hoge toon dat dit zou stoppen maar, in plaats daarvan maande de rector dat ze hun grote mond hielden, anders zou de straf nog veel zwaarder en vervelender worden.
Bovendien zou dat ook aftrek van studiepunten betekenen.
Dan keek Irma op de klok die inmiddels kwart over zes aangaf, wat dus betekende dat Sofieke te laat in bed zou komen.
Niet alleen omdat we nu nog moesten eten maar, vooral omdat Sofieke daarna nog in bad moest.
Al tijdens het verhaal was Nicolaas samen met Ruud begonnen met koken, zodat wij alleen maar, de tafel hoefden te dekken.
Toen ik daar samen met Irma aan wilden beginnen viel me ineens de stank in de kamer op.
Toen Sofieke me zag kijken trok ze een pruillipje en fluisterde zodat alleen ik het verstond, " tante Tamara kleine Sofieke heeft alweer poep gedaan".
Direct fluisterde ik terug, " het was ook een drukke middag Sofieke".
Toch moest deze verschoning nu wachten tot ze tegen 7 uur naar bed zou gaan omdat inmiddels het eten op tafel stond.
Toen ik ik na het eten Sofieke zou verschonen en, Carina aankeek, te merken dat deze middag ook op haar een enorme indruk had gemaakt.
Iets wat pas tot haar zelf doordrong toen ze had aangegeven ook te gaan douchen, en direct daarna naar bed zou gaan, waarna ze direct mee liep naar de badkamer en wachtend tot Sofieke klaar was op de deksel van het toilet ging zitten, waar ze merkte dat ze in haar luier had geplast, waardoor ze direct een roodhoofd kreeg, en dan moest haar grootste vernedering nog komen.
Laatst bewerkt:
luierdromer
Niet geschoten is altijd mis.
Toch ook nu maar, even wat foutjes hersteld.
Zodat het nog beter leest, hoop ik
Zodat het nog beter leest, hoop ik
luierdromer
Niet geschoten is altijd mis.
HOOFDSTUK 21
Want terwijl ik zoveel mogelijk wegblijvend van het stromende water Carina waste, waarbij ik regelmatig golven bruinwater het doucheputje zag instromen, hoorde zowel ik als Sofieke dat Carina een wind liet, wat haar diep deed zuchten, om tot slot ook nog wat gepruttel liet horen.
Hoewel Sofieke zo goed als zeker wist dat ik het niet was, toch naar mij keek, en dan in mijn oor fluisterde," tante Tamara, volgens mij heeft Carina in haar broek gepoept".
Hoewel Carina Sofieke niet verstond begreep ze direct wat Sofieke tegen me zei, wat wel bleek toen Carina Sofieke aankeek een beetje lachte en zei, " dat heb je goed Sofieke, ik ben moe en, voel me niet lekker waardoor die vieze drab er ineens zomaar uitliep".
Ondertussen droogde ik Sofieke af maar, toen ik haar wilde laten gaan liggen zodat ik haar de luier om kon doen, bleef ze staan om direct naar de wc te lopen om te plassen.
Terwijl ik op Sofieke wachtte keek ik Carina aan en vroeg, "Carina kun je zo zelf douchen ?"
Nog terwijl ik het vroeg keek ik Carina aan en zag haar moeilijk terugkijken en, hoorde haar dan zeggen, terwijl ze beschaamd voor zich uitstaarde "
Nee mamma, ik zit er helemaal doorheen, na wat er de laatste maanden allemaal met Josje en Sofieke is gebeurt".
Terwijl ik Carina verzorgde en haar liet vertellen was ik ineens Sofieke kwijt, die toen ik rond keek inmiddels zelf een luier had gepakt en, deze op mijn bed had uitgevouwen.
Om nog voor ik kon reageren te zien dat, Sofieke talkpoeder pakte maar, ook dat ze precies wist hoe ze dat moest gebruiken en, ze haar luier moest vouwen en dichtplakken.
Toen ze even later haar romper aan had en dicht wilde drukken, keek ik haar aan en, zei" even wachten lieverd ik wil eerst kijken of je luier goed zit en, of je de luier goed hebt dicht geplakt".
Tot mijn verbazing maar, opluchting van Sofieke zelf zat haar luier perfect, ook haar romper en pyjama lukte haar helemaal zelf vanavond.
Ondertussen wilde ik Carina uitkleedden en, wassen maar, merkte dat Sofieke inmiddels tanden had gepoetst en, klaar was.
Sterker toen ik nog eens keek, zag ik dat ze ook een luier voor mij had gepakt en, toen ze deze terzijde had gelegd keek ze me aan en, maakte me duidelijk dat zij Carina wilde verschonen en aankleedden.
Dat ging zo ver dat toen ik zei, "Sofieke laat maar, want je nichtje heeft deze keer wel een hele vieze luier en, bovendien heb ik het idee dat ze koorts heeft".
Met deze opmerking hoopte ik dat Sofieke zou terugkrabbelen maar, in plaats daarvan wilde Sofieke Carina meenemen naar de badkamer om haar daar onder de douche te wassen.
Hoewel ik inmiddels wel wist dat ze het laatste halfjaar in sneltreinvaart zelfstandig was geworden, was ik nu bang dat de kleine meid te veel hooi op haar vork nam.
Zelfs toen Carina beloofde dat ze mee zou werken en, me zou roepen als ze zou merken dat het niet lukte of teveel moeite koste.
Denkend dat de meiden zich vroeg of laat wel zouden melden verschoonde ik me om dan naar beneden te gaan om aardappels te schillen en aan het eten te beginnen.
Ondertussen scherp luisterend of ik iets van boven zou horen maar, tot mijn verbazing bleef het boven heel erg stil, waarop ik na een half uur maar, eens ging kijken.
Boven gekomen merkte ik direct dat de badkamer op slot zat, toen ik vroeg of ze me binnen wilde laten hoorde ik Carina antwoordden," mam Sofieke kan het heel goed en, hoewel ik een goed gevulde luier had, ging Sofieke zonder blikken of blozen door alsof het heel gewoon was.
Toen ik vroeg of Sofieke het niet vies vond om Carina van haar vieze luier af te helpen antwoordde ze, " zelf een vieze luier hebben is pas vies".
Dan hoorde ik dat Sofieke Carina onder de douche vandaan liet komen en, mijn dochter zichzelf wilde afdrogen maar, hoorde Sofieke zeggen, " nee Carina, jij bent ziek dus verzorg ik jou".
Hierop vroeg ik Sofieke of ze de deur wilde openen zodat ik haar kon helpen, amper 2 minuten later ging inderdaad de deur van het slot en werd deze geopend maar, zag ik dat zowel Sofieke als Carina volledig was aangekleed, toen ik er naar vroeg zei Carina, "mam, Sofieke heeft eerst zichzelf gedoucht en aangekleed en, toen mij uitgekleed me verlost van mijn vieze luier en, me toen onder de douche gezet en gewassen".
Terwijl Carina vertelde zag ik dat toen ze vertelde over het afdoen van haar viezeluier, dat ze direct een vies gezicht trok en zei, " uit jullie en, ook Josjes verhalen weet ik dat een vieze luier geen pretje is maar, het is nog erger dan ik dacht" zuchtte Carina.
Na dit verhaal vroeg ik, " komen jullie eten dan kunnen jullie vanavond op tijd naar bed.
Waar Sofieke direct aanstalten maakte om naar beneden te gaan keek Carina me aan en zei, " dankje mam maar, ik ga naar bed".
Hieruit bleek wel dat Carina echt ziek was, want dat deed ze alleen maar, als ze echt beroerd was.
Hierop ging mijn hand naar haar voorhoofd en, voelde ik dat zoals ik vermoede Carina koorts had.
Toen ik besloot dat ik hierop met haar mee zou lopen wilde ik eerst Sofieke naar beneden sturen zodat wij direct konden eten maar, ook nu liet die zich niet wegsturen maar, wachtte tot ik Carina had ingestopt en tot haar verbazing de babyfoon had aangezet.
Nu was ik zo ver maar, voor ik echt naar beneden ging keek ik nog een keer hoe Carina erbij lag en, of ze nog iets nodig had maar, Carina sliep al.
Toen ik de kamer uit wilde lopen merkten we dat ze kreunde van de pijn.
Dan gingen Sofieke en ik echt naar beneden waar ik de ontvanger van de babyfoon direct aansloot en aanzette waarna ik de tafel begon te dekken.
Waarbij ik actief geholpen werd door Sofieke, ondertussen piekerend hoe dat vanavond en, vannacht moest aangezien ik vannacht moest werken en, wegens grote drukte zeker tot 11uur moest overwerken.
Deze gedachte kon ik zowel tijdens het eten als het afruimen niet van me afzetten, waarbij Ruud en Nicolaas gelukkig de afwas deden en opruimden zodat ik alleen de tafel af hoefde te nemen.
Tijdens dat proces merkte ik dat Sofieke naar boven wilde, waarschijnlijk om net als ikzelf bij Carina te gaan kijken.
Boven gekomen merkten we dat Carina behalve dat ze haar luier nodig had, ze ook had overgegeven, de vieze lucht hiervan deed zo merkte ik ook Sofieke bijna overgeven maar, ze hield zich goed.
Waar ik verwachtte dat ze nu weg zou lopen, bleef ze boven om me te helpen Carina te verzorgen en, waar ik begon met Carina zelf wat op te frissen en het bed te verschonen, waarna ik de vloer zou dweilen maar, zonder dat ik het haar had gevraagd zag ik dat Sofieke een emmer pakte daar een scheutje allesreiniger in deed en de emmer vulde met warm water, en de vloer begon te dweilen.
Toen ik vroeg hoe ze wist hoe dat moest vertelde ze dat ze Irma al wel eens hielp en dat die vond dat ze dat goed deed.
Toch wilde ik niet dat Sofieke dat zou doen maar, het lukte me ook vanavond niet om haar te stoppen.
Ondertussen melde Nicolaas dat hij op het punt van vertrek stond en, ik me over Carina geen zorgen hoefde te maken maar, gewoon naar mijn werk kon gaan.
Direct daarna hoorde ik de voordeur dichtvallen wat me uit een trance deed ontwaken, om dan te merken dat Sofieke helemaal zelf de vloer gedweild had en, nu het bed van Carina wilde verschonen.
Hierop keek ik haar aan en, zei" dat is lief Sofieke maar, dat is zeker met Carina in bed een zwaar karwei, zeker voor een klein meisje als jij".
Direct zag ik dat Sofieke verontwaardigd wilde reageren, terwijl ik haar aankeek zei ik " maar, je mag me wel helpen!".
Hierop keek Sofieke me aan en, zei, " dat is goed tante Tamara".
Ondertussen waren we zo ver maar, net toen we Carina op het intussen naast haar bed op de grond liggende matras wilde leggen, ging de bel.
Want terwijl ik zoveel mogelijk wegblijvend van het stromende water Carina waste, waarbij ik regelmatig golven bruinwater het doucheputje zag instromen, hoorde zowel ik als Sofieke dat Carina een wind liet, wat haar diep deed zuchten, om tot slot ook nog wat gepruttel liet horen.
Hoewel Sofieke zo goed als zeker wist dat ik het niet was, toch naar mij keek, en dan in mijn oor fluisterde," tante Tamara, volgens mij heeft Carina in haar broek gepoept".
Hoewel Carina Sofieke niet verstond begreep ze direct wat Sofieke tegen me zei, wat wel bleek toen Carina Sofieke aankeek een beetje lachte en zei, " dat heb je goed Sofieke, ik ben moe en, voel me niet lekker waardoor die vieze drab er ineens zomaar uitliep".
Ondertussen droogde ik Sofieke af maar, toen ik haar wilde laten gaan liggen zodat ik haar de luier om kon doen, bleef ze staan om direct naar de wc te lopen om te plassen.
Terwijl ik op Sofieke wachtte keek ik Carina aan en vroeg, "Carina kun je zo zelf douchen ?"
Nog terwijl ik het vroeg keek ik Carina aan en zag haar moeilijk terugkijken en, hoorde haar dan zeggen, terwijl ze beschaamd voor zich uitstaarde "
Nee mamma, ik zit er helemaal doorheen, na wat er de laatste maanden allemaal met Josje en Sofieke is gebeurt".
Terwijl ik Carina verzorgde en haar liet vertellen was ik ineens Sofieke kwijt, die toen ik rond keek inmiddels zelf een luier had gepakt en, deze op mijn bed had uitgevouwen.
Om nog voor ik kon reageren te zien dat, Sofieke talkpoeder pakte maar, ook dat ze precies wist hoe ze dat moest gebruiken en, ze haar luier moest vouwen en dichtplakken.
Toen ze even later haar romper aan had en dicht wilde drukken, keek ik haar aan en, zei" even wachten lieverd ik wil eerst kijken of je luier goed zit en, of je de luier goed hebt dicht geplakt".
Tot mijn verbazing maar, opluchting van Sofieke zelf zat haar luier perfect, ook haar romper en pyjama lukte haar helemaal zelf vanavond.
Ondertussen wilde ik Carina uitkleedden en, wassen maar, merkte dat Sofieke inmiddels tanden had gepoetst en, klaar was.
Sterker toen ik nog eens keek, zag ik dat ze ook een luier voor mij had gepakt en, toen ze deze terzijde had gelegd keek ze me aan en, maakte me duidelijk dat zij Carina wilde verschonen en aankleedden.
Dat ging zo ver dat toen ik zei, "Sofieke laat maar, want je nichtje heeft deze keer wel een hele vieze luier en, bovendien heb ik het idee dat ze koorts heeft".
Met deze opmerking hoopte ik dat Sofieke zou terugkrabbelen maar, in plaats daarvan wilde Sofieke Carina meenemen naar de badkamer om haar daar onder de douche te wassen.
Hoewel ik inmiddels wel wist dat ze het laatste halfjaar in sneltreinvaart zelfstandig was geworden, was ik nu bang dat de kleine meid te veel hooi op haar vork nam.
Zelfs toen Carina beloofde dat ze mee zou werken en, me zou roepen als ze zou merken dat het niet lukte of teveel moeite koste.
Denkend dat de meiden zich vroeg of laat wel zouden melden verschoonde ik me om dan naar beneden te gaan om aardappels te schillen en aan het eten te beginnen.
Ondertussen scherp luisterend of ik iets van boven zou horen maar, tot mijn verbazing bleef het boven heel erg stil, waarop ik na een half uur maar, eens ging kijken.
Boven gekomen merkte ik direct dat de badkamer op slot zat, toen ik vroeg of ze me binnen wilde laten hoorde ik Carina antwoordden," mam Sofieke kan het heel goed en, hoewel ik een goed gevulde luier had, ging Sofieke zonder blikken of blozen door alsof het heel gewoon was.
Toen ik vroeg of Sofieke het niet vies vond om Carina van haar vieze luier af te helpen antwoordde ze, " zelf een vieze luier hebben is pas vies".
Dan hoorde ik dat Sofieke Carina onder de douche vandaan liet komen en, mijn dochter zichzelf wilde afdrogen maar, hoorde Sofieke zeggen, " nee Carina, jij bent ziek dus verzorg ik jou".
Hierop vroeg ik Sofieke of ze de deur wilde openen zodat ik haar kon helpen, amper 2 minuten later ging inderdaad de deur van het slot en werd deze geopend maar, zag ik dat zowel Sofieke als Carina volledig was aangekleed, toen ik er naar vroeg zei Carina, "mam, Sofieke heeft eerst zichzelf gedoucht en aangekleed en, toen mij uitgekleed me verlost van mijn vieze luier en, me toen onder de douche gezet en gewassen".
Terwijl Carina vertelde zag ik dat toen ze vertelde over het afdoen van haar viezeluier, dat ze direct een vies gezicht trok en zei, " uit jullie en, ook Josjes verhalen weet ik dat een vieze luier geen pretje is maar, het is nog erger dan ik dacht" zuchtte Carina.
Na dit verhaal vroeg ik, " komen jullie eten dan kunnen jullie vanavond op tijd naar bed.
Waar Sofieke direct aanstalten maakte om naar beneden te gaan keek Carina me aan en zei, " dankje mam maar, ik ga naar bed".
Hieruit bleek wel dat Carina echt ziek was, want dat deed ze alleen maar, als ze echt beroerd was.
Hierop ging mijn hand naar haar voorhoofd en, voelde ik dat zoals ik vermoede Carina koorts had.
Toen ik besloot dat ik hierop met haar mee zou lopen wilde ik eerst Sofieke naar beneden sturen zodat wij direct konden eten maar, ook nu liet die zich niet wegsturen maar, wachtte tot ik Carina had ingestopt en tot haar verbazing de babyfoon had aangezet.
Nu was ik zo ver maar, voor ik echt naar beneden ging keek ik nog een keer hoe Carina erbij lag en, of ze nog iets nodig had maar, Carina sliep al.
Toen ik de kamer uit wilde lopen merkten we dat ze kreunde van de pijn.
Dan gingen Sofieke en ik echt naar beneden waar ik de ontvanger van de babyfoon direct aansloot en aanzette waarna ik de tafel begon te dekken.
Waarbij ik actief geholpen werd door Sofieke, ondertussen piekerend hoe dat vanavond en, vannacht moest aangezien ik vannacht moest werken en, wegens grote drukte zeker tot 11uur moest overwerken.
Deze gedachte kon ik zowel tijdens het eten als het afruimen niet van me afzetten, waarbij Ruud en Nicolaas gelukkig de afwas deden en opruimden zodat ik alleen de tafel af hoefde te nemen.
Tijdens dat proces merkte ik dat Sofieke naar boven wilde, waarschijnlijk om net als ikzelf bij Carina te gaan kijken.
Boven gekomen merkten we dat Carina behalve dat ze haar luier nodig had, ze ook had overgegeven, de vieze lucht hiervan deed zo merkte ik ook Sofieke bijna overgeven maar, ze hield zich goed.
Waar ik verwachtte dat ze nu weg zou lopen, bleef ze boven om me te helpen Carina te verzorgen en, waar ik begon met Carina zelf wat op te frissen en het bed te verschonen, waarna ik de vloer zou dweilen maar, zonder dat ik het haar had gevraagd zag ik dat Sofieke een emmer pakte daar een scheutje allesreiniger in deed en de emmer vulde met warm water, en de vloer begon te dweilen.
Toen ik vroeg hoe ze wist hoe dat moest vertelde ze dat ze Irma al wel eens hielp en dat die vond dat ze dat goed deed.
Toch wilde ik niet dat Sofieke dat zou doen maar, het lukte me ook vanavond niet om haar te stoppen.
Ondertussen melde Nicolaas dat hij op het punt van vertrek stond en, ik me over Carina geen zorgen hoefde te maken maar, gewoon naar mijn werk kon gaan.
Direct daarna hoorde ik de voordeur dichtvallen wat me uit een trance deed ontwaken, om dan te merken dat Sofieke helemaal zelf de vloer gedweild had en, nu het bed van Carina wilde verschonen.
Hierop keek ik haar aan en, zei" dat is lief Sofieke maar, dat is zeker met Carina in bed een zwaar karwei, zeker voor een klein meisje als jij".
Direct zag ik dat Sofieke verontwaardigd wilde reageren, terwijl ik haar aankeek zei ik " maar, je mag me wel helpen!".
Hierop keek Sofieke me aan en, zei, " dat is goed tante Tamara".
Ondertussen waren we zo ver maar, net toen we Carina op het intussen naast haar bed op de grond liggende matras wilde leggen, ging de bel.
Laatst bewerkt:
luierdromer
Niet geschoten is altijd mis.
HOOFDSTUK 22 OPPAS VOOR CARINA
Toen ik beneden de deur de deur opende, bleek er een oude studiegenoot voor de deur te staan, die hier pas was komen wonen en bij het verkennen van de buurt mij ontdekt had.
Eerlijk gezegd herkende ik haar nauwelijks maar, toen ze vertelde dat ze bij de meeste vakken ondanks mijn incontinentie naast me zat en, me net als Irma vaak had moeten beschermen tegen al te opdringerige jongens en meiden.
Na nog eens goed kijken wist ik het weer het was Nicolette toen niet echt in de buurt wonend, als zij met weekend ging moest ze bijna 3 uur reizen.
Na Nicolette te hebben begroet zei ik dat mijn dochter Carina ziek in bed lag en, ik zo naar mijn werk moest.
Toen ze even later Sofieke had bekeken keek ze mij aan en zei, "Tamara weet je dat die kleine meid sprekend op je zus lijkt".
Even later verontschuldigde ik me nog een keer, "sorry Nicolette mijn dochter ligt ziek in bed en, ik sta op het punt om de nachtdienst in te gaan".
Dat meisje wat je bedoelt is Sofieke de dochter van Irma die inmiddels bijna 6 jaar is en, ondanks dat Sofieke net als ik incontinent is, is ze door een bijdehand vriendinnetje dat haar in een spontane bui laatst op de wc zette, toch bezig om zindelijk te worden".
Direct keek Nicolette mij aan en zei nogmaals , " weet je dat die kleine op je zus lijkt?".
Dit bezorgde me ongewild de slappe lach, toen ik was uitgelachen keek ik Nicolette aan en zei, "ik zei toch net dat Sofieke de dochter van Irma is?".
Nadat dit was besproken spraken we af dat Nicolette bleef eten zodat we al snel bij de tafel zaten te genieten van de tomatensoep en, terwijl wij genoten ging de deur open en, stapte Irma binnen die Nicolette direct herkende en, ondanks de vele jaren die er sinds de opleiding verstreken waren.
Waarna Irma me vroeg hoe het hier vandaag was gegaan en, of Sofieke voor mij geen last was geweest.
Direct zei ik dat Sofieke me zowel met het verzorgen van Carina als het tafeldekken goed had geholpen, sterker dat het juist Sofieke was geweest die Carina vanmiddag verzorgt had.
Toen Irma me ongelovig aankeek lachte ik en zei, " Sofieke had de deur van de badkamer op slot gedaan zodat ik er niet in kon maar, volgens Carina kan jou dochter haar goed verzorgen".
"Toen ze de badkamer uitkwamen, waren zowel Carina als Sofieke helemaal klaar".
Dit verbaasde niet alleen Irma maar, ook mij en, Nicolette, toen Irma alles over Sofieke had gehoord.
Na het onderwerp Sofieke te hebben afgerond raakten we als jonge meiden echt aan de praat, waarbij we al snel de tijd vergaten.
Tijdens dit gesprek vertelde ik ook hoe ik op mijn werk afzonderlijk van elkaar door Nelleke en Marjolein was betrapt wat betreft mijn incontinentie.
Waarbij het mij weer verbaasde dat ondanks dat ze incontinent is, ze net als Sofieke steeds vaker wel voelt dat ze naar de wc moet en, met wisselend succes probeert om alsnog zindelijk te worden.
Nu keek Irma naar de klok en, dan naar mij en, vroeg "trouwens waar is Sofieke nu ze was naar de wc maar, ze had allang terug kunnen zijn".
"Zo komt ze veel te laat in bed."
Direct keek ik haar aan en zei, "ik denk dat ze na het toiletbezoek stilletjes naar boven, naar Carina is gegaan."
Hierna viel er een stilte waarin we alleen de babyfoon hoorden, die alleen wat gesnurk liet horen, wat me naar Irma deed kijken om te willen zeggen dat ik dacht dat ze boven samen in slaap waren gevallen maar, nu was Nicolette me voor en zei, " dames volgens mij is Sofieke bij Carina in bed gekropen en, zijn ze samen in slaap gevallen."
Hier keek ik vanop maar, keek Nicolette aan en zei, "Nicolette ik denk dat je gelijk hebt"
Dit gezegd hebbende besloten we samen boven te gaan kijken en, inderdaad zagen we Sofieke bij Carina in bed liggen, aangezien het bed een twijfelaar was, was er ruimte genoeg voor beide ook waren de meisjes beide vrij slank, ook viel het op dat Sofieke haar kleren op de stoel van Carina had gelegd.
Toen ik nog eens keek lag er ook een dagluier van Sofieke, pas toen ik nog eens keek zag ik dat deze al wel gebruikt was maar, droog en schoon was.
Toen ik goed keek bleek dat er inderdaad een nachtluier van de stapel van Sofieke was gepakt.
Hierop keek ik Irma aan en zei, "dat brengt me op het volgende, terwijl we naar beneden liepen vroeg ik of Irma hier wilde blijven slapen, aangezien Nicolaas vanavond moest overwerken en, pas rond middernacht thuis zou komen en, ik zo naar mijn werk moest.
Tot mijn geruststelling zei Irma, ja en terwijl we naar beneden liepen keek Nicolette zowel mij als Irma aan en zei, " meiden als ik een volgende keer kan helpen door te komen oppassen?, laat maar, weten".
Dan terwijl ik mijn jas pakte en aantrok liet ik direct merken van het aanbod van Nicolette gebruik te willen maken als het zo uitkwam.
Nadat ik was vertrokken praten Irma en Nicolette bij over de afgelopen jaren terwijl Carina en Sofieke lagen te slapen, totdat Irma het tegen 11 uur tijd vond om zelf naar bed te gaan.
Toen ze onderweg naar de slaapkamer langs de meisjes liep zag ze dat Sofieke lekker tegen Carina aanlag en ze beiden lekker sliepen.
Terwijl ze dat tafereel glimlachend bekeek dacht ze dat minstens één van de meiden had geplast maar, ze kon niet ontdekken wie van de twee.
Denkend dat het Sofieke was verliet ze de meisjes om in de badkamer tanden te poetsen en, naar het toilet te gaan
Zodat Irma uiteindelijk tegen half twaalf in bed lag en, bijna direct in slaap viel en, ze dus zodoende niets merkte toen Nicolaas tegen half 2 thuiskwam terwijl Ruud bij een vriend was blijven slapen.
Doordat Irma na alles vrij vast sliep merkte ze niet dat Sofieke tegen 2 uur haar bed uitkwam om naar de wc te gaan maar, ook niet het gekreun van Carina toen die tegen 3 uur van haarlinker zij op haar rug probeerde te draaien en, zo ineens in haar eigen poep kwam te liggen wat weer een "Bah vies uit haar mond deed ontsnappen.
Toch werd ze wakker van Carina' s gekreun stond op en pakte een kleine luier denkend dat het Sofieke was die ze had gehoord.
Toen ze bij de meisjes binnenliep merkte ze dat Carina wakker was en, Sofieke lekker lag te slapen.
Direct keek Carina zuchtend naar Irma en, vroeg, "tante Irma heb je een schone luier voor mij?, ik merkte pas toen ik net op mijn rug draaide dat ik al slapende heb liggen poepen".
Direct keek ik haar aan en zei dan, "Ik heb hier een luier voor Sofieke en niet voor jou sorry" "maar, ik zal direct een luier voor jou pakken en je verschonen Carina".
Toen Irma Carina even later verschoonde fluisterde ze," zoals je wellicht begrijpt dacht ik automatische dat het Sofieke was die ik dacht te ruiken".
Ondertussen kleedde ik in het halfdonker Carina half uit en, rook direct de poeplucht die om Carina heen hing.
Om al snel daarna de opluchting van Carina haar gezicht af te lezen toen ik haar van haar vieze luier had verlost en, haar opfriste.
Toen ze Carina had afgedroogd en een schone luier had omgedaan en uiteindelijk instopte merkte ze pas dat ook Sofieke inmiddels wakker was en, stilletjes het tafereel wat zich voor haar neus afspeelde bekeek ook al deed ze op dat moment net of ze sliep.
Al snel merkte Sofieke echter dat vooral Irma zich niet liet foppen en, toen Sofieke helemaal wakker was vroeg ze "heb jij in je slaap gepoept Carina?".
Toen Carina haar vraag met ja beantwoordde trok ze direct een vies gezicht wat al boekdelen sprak en, zuchtte dan ook duidelijk hoorbaar, "bah vies".
Hierop keek Irma Sofieke aan en zei, " ja Sofieke dat weet ik van jou maar, nu slapen lieverd maar, in plaats daarvan stond Sofieke op om naar de badkamer te gaan terwijl Irma Carina naar bed hielp.
Nauwelijks lag Carina erin of Sofieke kwam al terug en ging zelf bij Carina in bed liggen trok het dekbed over zich heen en wilde haar ogen sluiten maar, dan vroeg Carina, " wat heb jij net gedaan Sofieke?"
Direct keek Sofieke Carina aan en zei, "geplast op de wc natuurlijk".
Terwijl Irma de meiden hielp om naar bed te gaan bereide ik me voor op een nacht werken, wat sinds kort betekende dat ik inlogde op de personeelssite die we sinds het begin van de coronacrisis hadden om te zien of er bijzonderheden waren.
Ook werd met dit programma de tegenwoordig de overdracht geregeld om persoonlijk contact met collega's tot het minimum te beperken.
Wat zowel S' avonds als s' ochtend normaalgesproken geen problemen opleverde maar, doordat we door Corona krap in het personeel zaten en, om meer besmettingen te voorkomen werd de overdracht voorlopig online gedaan.
Tijdens het gesprek veranderde de overdracht ineens in een ingelaste vergadering, toen verschillende collega's zich hardop afvroegen hoe dat moest met de voor de komende weken op de rol staande terugkomweken.
Direct zei Frans, die ook achter en laptop thuis zat," dames en heren, deze sessies gaan hoe dan ook en met de nodige voorzorgsmaatregelen door aangezien de problematiek van de geselecteerde cliënten te ernstig is".
Deze opmerkingen hoe voor de hand liggend ook riepen bij Stefan en Barbara direct nieuwe vragen op, waardoor de tijd, om vloog en, was het voor ik het wist half 11dus tijd was om af te sluiten, direct pakte ik mijn spullen en vertrok naar de Riethorst.
Onderweg naar de Riethorst zou al snel blijken dat mijn gehaast niet zonder gevolgen zou blijven, hoewel ik er alles aan deed om niet op te vallen.
Viel ik bij binnenkomst direct door de mand, met alle gevolgen van dien.
Toen ik beneden de deur de deur opende, bleek er een oude studiegenoot voor de deur te staan, die hier pas was komen wonen en bij het verkennen van de buurt mij ontdekt had.
Eerlijk gezegd herkende ik haar nauwelijks maar, toen ze vertelde dat ze bij de meeste vakken ondanks mijn incontinentie naast me zat en, me net als Irma vaak had moeten beschermen tegen al te opdringerige jongens en meiden.
Na nog eens goed kijken wist ik het weer het was Nicolette toen niet echt in de buurt wonend, als zij met weekend ging moest ze bijna 3 uur reizen.
Na Nicolette te hebben begroet zei ik dat mijn dochter Carina ziek in bed lag en, ik zo naar mijn werk moest.
Toen ze even later Sofieke had bekeken keek ze mij aan en zei, "Tamara weet je dat die kleine meid sprekend op je zus lijkt".
Even later verontschuldigde ik me nog een keer, "sorry Nicolette mijn dochter ligt ziek in bed en, ik sta op het punt om de nachtdienst in te gaan".
Dat meisje wat je bedoelt is Sofieke de dochter van Irma die inmiddels bijna 6 jaar is en, ondanks dat Sofieke net als ik incontinent is, is ze door een bijdehand vriendinnetje dat haar in een spontane bui laatst op de wc zette, toch bezig om zindelijk te worden".
Direct keek Nicolette mij aan en zei nogmaals , " weet je dat die kleine op je zus lijkt?".
Dit bezorgde me ongewild de slappe lach, toen ik was uitgelachen keek ik Nicolette aan en zei, "ik zei toch net dat Sofieke de dochter van Irma is?".
Nadat dit was besproken spraken we af dat Nicolette bleef eten zodat we al snel bij de tafel zaten te genieten van de tomatensoep en, terwijl wij genoten ging de deur open en, stapte Irma binnen die Nicolette direct herkende en, ondanks de vele jaren die er sinds de opleiding verstreken waren.
Waarna Irma me vroeg hoe het hier vandaag was gegaan en, of Sofieke voor mij geen last was geweest.
Direct zei ik dat Sofieke me zowel met het verzorgen van Carina als het tafeldekken goed had geholpen, sterker dat het juist Sofieke was geweest die Carina vanmiddag verzorgt had.
Toen Irma me ongelovig aankeek lachte ik en zei, " Sofieke had de deur van de badkamer op slot gedaan zodat ik er niet in kon maar, volgens Carina kan jou dochter haar goed verzorgen".
"Toen ze de badkamer uitkwamen, waren zowel Carina als Sofieke helemaal klaar".
Dit verbaasde niet alleen Irma maar, ook mij en, Nicolette, toen Irma alles over Sofieke had gehoord.
Na het onderwerp Sofieke te hebben afgerond raakten we als jonge meiden echt aan de praat, waarbij we al snel de tijd vergaten.
Tijdens dit gesprek vertelde ik ook hoe ik op mijn werk afzonderlijk van elkaar door Nelleke en Marjolein was betrapt wat betreft mijn incontinentie.
Waarbij het mij weer verbaasde dat ondanks dat ze incontinent is, ze net als Sofieke steeds vaker wel voelt dat ze naar de wc moet en, met wisselend succes probeert om alsnog zindelijk te worden.
Nu keek Irma naar de klok en, dan naar mij en, vroeg "trouwens waar is Sofieke nu ze was naar de wc maar, ze had allang terug kunnen zijn".
"Zo komt ze veel te laat in bed."
Direct keek ik haar aan en zei, "ik denk dat ze na het toiletbezoek stilletjes naar boven, naar Carina is gegaan."
Hierna viel er een stilte waarin we alleen de babyfoon hoorden, die alleen wat gesnurk liet horen, wat me naar Irma deed kijken om te willen zeggen dat ik dacht dat ze boven samen in slaap waren gevallen maar, nu was Nicolette me voor en zei, " dames volgens mij is Sofieke bij Carina in bed gekropen en, zijn ze samen in slaap gevallen."
Hier keek ik vanop maar, keek Nicolette aan en zei, "Nicolette ik denk dat je gelijk hebt"
Dit gezegd hebbende besloten we samen boven te gaan kijken en, inderdaad zagen we Sofieke bij Carina in bed liggen, aangezien het bed een twijfelaar was, was er ruimte genoeg voor beide ook waren de meisjes beide vrij slank, ook viel het op dat Sofieke haar kleren op de stoel van Carina had gelegd.
Toen ik nog eens keek lag er ook een dagluier van Sofieke, pas toen ik nog eens keek zag ik dat deze al wel gebruikt was maar, droog en schoon was.
Toen ik goed keek bleek dat er inderdaad een nachtluier van de stapel van Sofieke was gepakt.
Hierop keek ik Irma aan en zei, "dat brengt me op het volgende, terwijl we naar beneden liepen vroeg ik of Irma hier wilde blijven slapen, aangezien Nicolaas vanavond moest overwerken en, pas rond middernacht thuis zou komen en, ik zo naar mijn werk moest.
Tot mijn geruststelling zei Irma, ja en terwijl we naar beneden liepen keek Nicolette zowel mij als Irma aan en zei, " meiden als ik een volgende keer kan helpen door te komen oppassen?, laat maar, weten".
Dan terwijl ik mijn jas pakte en aantrok liet ik direct merken van het aanbod van Nicolette gebruik te willen maken als het zo uitkwam.
Nadat ik was vertrokken praten Irma en Nicolette bij over de afgelopen jaren terwijl Carina en Sofieke lagen te slapen, totdat Irma het tegen 11 uur tijd vond om zelf naar bed te gaan.
Toen ze onderweg naar de slaapkamer langs de meisjes liep zag ze dat Sofieke lekker tegen Carina aanlag en ze beiden lekker sliepen.
Terwijl ze dat tafereel glimlachend bekeek dacht ze dat minstens één van de meiden had geplast maar, ze kon niet ontdekken wie van de twee.
Denkend dat het Sofieke was verliet ze de meisjes om in de badkamer tanden te poetsen en, naar het toilet te gaan
Zodat Irma uiteindelijk tegen half twaalf in bed lag en, bijna direct in slaap viel en, ze dus zodoende niets merkte toen Nicolaas tegen half 2 thuiskwam terwijl Ruud bij een vriend was blijven slapen.
Doordat Irma na alles vrij vast sliep merkte ze niet dat Sofieke tegen 2 uur haar bed uitkwam om naar de wc te gaan maar, ook niet het gekreun van Carina toen die tegen 3 uur van haarlinker zij op haar rug probeerde te draaien en, zo ineens in haar eigen poep kwam te liggen wat weer een "Bah vies uit haar mond deed ontsnappen.
Toch werd ze wakker van Carina' s gekreun stond op en pakte een kleine luier denkend dat het Sofieke was die ze had gehoord.
Toen ze bij de meisjes binnenliep merkte ze dat Carina wakker was en, Sofieke lekker lag te slapen.
Direct keek Carina zuchtend naar Irma en, vroeg, "tante Irma heb je een schone luier voor mij?, ik merkte pas toen ik net op mijn rug draaide dat ik al slapende heb liggen poepen".
Direct keek ik haar aan en zei dan, "Ik heb hier een luier voor Sofieke en niet voor jou sorry" "maar, ik zal direct een luier voor jou pakken en je verschonen Carina".
Toen Irma Carina even later verschoonde fluisterde ze," zoals je wellicht begrijpt dacht ik automatische dat het Sofieke was die ik dacht te ruiken".
Ondertussen kleedde ik in het halfdonker Carina half uit en, rook direct de poeplucht die om Carina heen hing.
Om al snel daarna de opluchting van Carina haar gezicht af te lezen toen ik haar van haar vieze luier had verlost en, haar opfriste.
Toen ze Carina had afgedroogd en een schone luier had omgedaan en uiteindelijk instopte merkte ze pas dat ook Sofieke inmiddels wakker was en, stilletjes het tafereel wat zich voor haar neus afspeelde bekeek ook al deed ze op dat moment net of ze sliep.
Al snel merkte Sofieke echter dat vooral Irma zich niet liet foppen en, toen Sofieke helemaal wakker was vroeg ze "heb jij in je slaap gepoept Carina?".
Toen Carina haar vraag met ja beantwoordde trok ze direct een vies gezicht wat al boekdelen sprak en, zuchtte dan ook duidelijk hoorbaar, "bah vies".
Hierop keek Irma Sofieke aan en zei, " ja Sofieke dat weet ik van jou maar, nu slapen lieverd maar, in plaats daarvan stond Sofieke op om naar de badkamer te gaan terwijl Irma Carina naar bed hielp.
Nauwelijks lag Carina erin of Sofieke kwam al terug en ging zelf bij Carina in bed liggen trok het dekbed over zich heen en wilde haar ogen sluiten maar, dan vroeg Carina, " wat heb jij net gedaan Sofieke?"
Direct keek Sofieke Carina aan en zei, "geplast op de wc natuurlijk".
Terwijl Irma de meiden hielp om naar bed te gaan bereide ik me voor op een nacht werken, wat sinds kort betekende dat ik inlogde op de personeelssite die we sinds het begin van de coronacrisis hadden om te zien of er bijzonderheden waren.
Ook werd met dit programma de tegenwoordig de overdracht geregeld om persoonlijk contact met collega's tot het minimum te beperken.
Wat zowel S' avonds als s' ochtend normaalgesproken geen problemen opleverde maar, doordat we door Corona krap in het personeel zaten en, om meer besmettingen te voorkomen werd de overdracht voorlopig online gedaan.
Tijdens het gesprek veranderde de overdracht ineens in een ingelaste vergadering, toen verschillende collega's zich hardop afvroegen hoe dat moest met de voor de komende weken op de rol staande terugkomweken.
Direct zei Frans, die ook achter en laptop thuis zat," dames en heren, deze sessies gaan hoe dan ook en met de nodige voorzorgsmaatregelen door aangezien de problematiek van de geselecteerde cliënten te ernstig is".
Deze opmerkingen hoe voor de hand liggend ook riepen bij Stefan en Barbara direct nieuwe vragen op, waardoor de tijd, om vloog en, was het voor ik het wist half 11dus tijd was om af te sluiten, direct pakte ik mijn spullen en vertrok naar de Riethorst.
Onderweg naar de Riethorst zou al snel blijken dat mijn gehaast niet zonder gevolgen zou blijven, hoewel ik er alles aan deed om niet op te vallen.
Viel ik bij binnenkomst direct door de mand, met alle gevolgen van dien.
Laatst bewerkt:
luierdromer
Niet geschoten is altijd mis.
HOOFDSTUK 23 VERANDERING VAN DIENST EN DAN THUIS!
Want direct toen ik binnen was en, mijn jas had opgehangen wilde ik aan mijn ronde beginnen keken Vera en Hans me aan en, vroeg Vera terwijl ze me indringend aankeek, " Tamara ben jij niet veel te moe om komende nacht te werken?"
Om eerlijk te zij begon de zwangerschap zijn tol te eisen met alle beperkingen van dien maar, dat ik me nu moe voelde had ook met Josje en, Carina te maken.
Om het nog maar, niet te hebben over de online vergadering van eerder deze avond maar, dat laatste wilde ik niet toegeven, toch viel het Coby en Frans direct op dat ik buiten de zwangerschap nog ergens mee zat.
Toch wilde ik dat voor mezelf houden maar, omdat de vraag belangstellend en oprecht was besloot ik openkaart te spelen en, vertelde zo wat me de laatste maanden buiten werk en de cursus nog meer bezig hield.
Na het verhaal met veel aandacht voor Josje en Carina en, natuurlijk de zich snel ontwikkelende Sofieke begreep het hele team dat vooral Sofieke indruk had gemaakt.
Ondertussen genoot ik net als het hele team van mijn koffie, terwijl ik ondertussen de groep rondkeek zei ik " en, dan heb ik het nog niet eens gehad over de nacht waarin ik tot twee keer toe werd ontmaskerd als luierdraagster".
Waarop Belinda zei, " ja dat zal schrikken geweest zijn, afgezien van het feit dat je inmiddels 4 maanden zwanger bent en, het dus rustiger aan moet gaan doen".
Hierop wilde ik me direct verzetten maar, merkte dat ook Frans zich nu in het gesprek mengde en zei, " eigenlijk vindt ik dat Belinda gelijk heeft, daarom wil ik je per direct van de nachtdienst afhalen en, jou voorlopig alleen nog overdag inroosteren".
Voor ik afwijzend kon reageren keek Frans Belinda aan en, zei, " dat vindt ik tof van je dat jij aanbiedt om afwisselend met Conny Charlotte en, Coby die diensten van Tamara over te nemen".
"Als jullie daarin de komende maanden willen rouleren zou dat heel fijn zijn" nadat ik het team had bedankt bood ook Christa zich aan, die mij wel vaker in de nachtdienst terzijde stond maar, het de laatste tijd juist rustig aan had moeten doen maar, nu weer topfit was.
Na dit aanbod te hebben geaccepteerd bedankte Frans alle aanwezigen en, zei dat hij alles met de planning zou regelen.
Dat ik me niet zomaar bij deze beslissing zou neerleggen bleek de rest wel toen ik het dagverslag erbij pakte om me te gaan inlezen, denkend dat ik voor vanavond nog was ingepland.
Voor ik me echter op het verslag stortte, richtte Frans en Coby zich tot mij en, zei Frans, "Tamara voor alle duidelijkheid jij bent per direct van de nachtdienst afgehaald, Christa neemt vanavond jou dienst over".
Om daar aan toe te voegen, "omdat Christa van een andere locatie komt zal Belinda haar vanavond en vannacht inwerken maar, jij gaat nu naar huis, Tamara.
"Bovendien zal ik de waarnemingspoule inlichten en, daar om 2 extra verpleegkundigen vragen", hierop zei ik terwijl ik in het rond keek, "mensen dit overvalt me maar, wil toch iedereen bedanken".
Hiermee was was de overdracht wat een aanvullende vergadering was geworden teneinde en, ging ik onverwacht weer naar huis en, spoeden Christa en Belinda zich in mijn plaats naar de afdeling om aan het werk te gaan om voor de huidige cliënten te zorgen terwijl ik onverwacht naar huis ging, waar Nicolaas wel even opkeek toen ik om iets over 11 uur alweer binnenstapte.
Direct vertelde ik van het hoe en waarom ik van de nachtdienst was ontheven en, dus naar huis was gestuurd.
Toen ik was uitverteld keek Nicolaas me aan en zei, " dat vind ik een verstandig besluit Tamara'", direct wilde ik protesteren maar, besefte dan dat ik met mijn dikker wordende buik en, het kleine leven wat zich in mijn buik ontwikkelde steeds sneller moe was en, bovendien op moest passen met zwaar werk.
Eerlijk gezegd moest ik toen ik terwijl ik met Nicolaas bij praten wel toegeven dat werken in de ggz niet alleen lichamelijk maar, ook geestelijk zwaar werk was.
Na dit gesprek keek Nicolaas me aan en zei, "Tamara accepteer dit advies en, geniet vooral van je zwangerschap, ondertussen voorzag Nicolaas me van en lekkere cappuccino en, terwijl ik die opdronk en verder vertelde hoorden we dat Carina van haar kamer afkwam en, zich naar de badkamer begaf.
Aan de manier van lopen merkten we dat het toch echt Sofieke was, wat ons al niet eens meer verbaasde.
Iets anders wat in ieder geval mijzelf niet verbaasde merkte ik toen ik opstond, namelijk dat ik alweer flink nat was, opkijkend zag ik dat ook Nicolaas al had gemerkt dat ik het aan een verschoning toe had.
Zo vloog de tijd ongemerkt voorbij, tot we tegen half 1 de trap hoorden en, even later Carina in de deuropening verscheen en, zei dat doordat ze zich beroerd voelde niet kon slapen en, door de pijn ook niet meer kon liggen.
Vervolgens terwijl ik naar de keuken liep om een glaswater voor haar te pakken, door te gaan over Nicolette, na eerst te hebben gevraagd waarom ik nu alweer thuis was.
Vooral de vragen over Nicolette kwamen door haar enthousiasme als kanonskogels op me afgevuurd, waar ik pas tussen kon komen toen Carina een slok water nam.
Toen ik vroeg waarom zij zo laat nog naar beneden kwam keek ze me aan en zei, "mam alles doet zeer waardoor ik niet meer weet hoe ik moet liggen".
"Bovendien moet niet alleen jij nodig verschonen maar, kan ook ik wel een schone luier gebruiken".
Hoewel Carina gelijk had, probeerde ik haar waar het mij betrof om de tuin te lijden enerzijds omdat ik niet wilde toegeven dat ze het bij het rechte eind had.
Anderzijds om te kijken of zoals ze beweerde Sofieke nog sliep en, zij alleen naar beneden was gekomen eigenlijk vermoede ik dat Sofieke achter Carina stond en, zich muisstil hield.
Hierdoor begon ik aan mijzelf te twijfelen, toen Carina glashard beweerde dat Sofieke boven lag te slapen.
Deze leugen was zo stellig dat ik Carina geloofde helemaal toen ze opzij stapte en, er inderdaad niemand achter haar bleek te staan.
Dat Sofieke wel degelijk achter Carina had staan luisteren maar, nu naar boven was om schone luiers te halen besefte ik echt totaal niet, laat staan dat Carina omdat te verbergen mij bewust aan de praat hield.
Zelfs toen Carina over Nicolette begon viel me dat niet op, pas toen ik de deur opnieuw hoorde en toen ik opkeek Sofieke in de deuropening zag staan en, ook de grote van de Ultima die ze in haar hand had besefte ik direct dat die niet voor haar zelf was maar, voor Carina of nog waarschijnlijker voor mij was.
Uiteindelijk maakte Carina me duidelijk dat Sofieke voor zowel mij als Carina een luier had gepakt, omdat ze erop stond dat ze ons verschoonde liet ik het maar, zo maar, verbaasde me al snel toen niet alleen Carina maar, ook Sofieke over Nicolette begon.
Ondertussen had Carina haar cappuccino op en, wilde dan de voor haar liggende luier pakken om zich op het toilet zelf te verschonen maar, nog voor ze met haar hand in de buurt van de luier kon komen, beet Sofieke haar toe, " uh laten liggen Carina, ik zal je zo verschonen".
Niet alleen de felle blik in haar ogen maar, ook het feit dat ze zag dat Sofieke mij vakkundig verschoonde deed Carina besluiten de luier te laten liggen en, netjes op haar beurt te wachten.
Toen Carina even later aan de beurt was, wees Sofieke haar waar en, hoe Carina moest gaan liggen en, nauwelijks lag Carina of Sofieke ging alsof het heel gewoon was aan de slag, ook deze keer zonder ook maar, een spier te vertrekken of haar neus op te trekken, iets wat niet alleen Carina maar, ook mij verbaasde.
Toen tegen kwart voor 12 ook Carina verschoond was wilde Sofieke direct terug naar bed maar, ik zei "even wachtte Sofieke."
Direct begreep die dat ik nu haar wilde controleren en, vooral dat ze daar niet onderuit zou komen en, ze dus direct ging liggen zodat ik haar kon verschonen maar, tot mijn verbazing was Sofieke helemaal droog en schoon.
Toen Sofieke weer was aangekleed gingen we wel direct samen naar boven zodat we nog geen 5 minuten later in bed lagen, waar Sofieke direct in slaap viel en, ook Carina na wat draaien en diep zuchtten snel sliep, kon ik de slaap niet vatten.
Me terwijl ik de dag de revue liet passeren me verbaasde wat er de afgelopen dag weer allemaal was gebeurt.
Wat me daarbij nog het meest verbaasde was dat Nicolette me na 15 jaar weer had gevonden, dit alles had wel tot gevolg dat alle opgebouwde spanning m nu van de slaap afhield.
Na even naar het plafond te hebben gestaard stond ik zachtjes op en, ging naar beneden om een cappuccino te maken.
Terwijl ik daar op de bank van genoot las ik ondertussen de notulen van de vergadering van vanavond, doordat dit mijn volle aandacht had vergat ik niet alleen de tijd maar, hoorde ik ook niet dat ook Sofieke tegen half 3 naar beneden kwam een cappuccino voor zichzelf maakte en, naast me kwam zitten.
Pas toen tegen 3 uur Nicolaas vermoeid binnenstapte en, verbaasd opkeek toen niet alleen ik maar, ook Sofieke zo laat nog op de bank zat met een cappuccino.
Tot hij naaste me stond en opmerkte, "zo dames willen jullie niet slapen?".
De op zich grappig bedoelde opmerking miste zijn uitwerking niet, verbaasd keek ik Nicolaas aan, om dan naast me te kijken en, toen pas te merken dat Sofieke met een cappuccino naast me zat.
Dat Sofieke door Elza een ondeugend bijdehandje was geworden, bleek wel toen ik haar vroeg wat ze zo laat nog beneden deed.
"Het zelfde als jij, cappuccino drinken tante Tamara".
Eigenlijk wilde ik mijn nichtje na dit brutale antwoord een standje geven maar, dan keek Nicolaas me aan en zei, " Tamara Sofieke kan best gelijk hebben maar, buiten dat...."
In plaats van de zin af te maken, pakte Nicolaas Sofieke op legde haar languit op de bank en, kleedde haar uit toen hij de romper open had zag hij dat de indicatorstrepen nog helemaal geel waren en, sloot nadat Nicolaas Sofieke een compliment te hebben gegeven de romper weer sloot.
Om dan direct mij aan te kijken en te zeggen, " maar, volgens mij ben jij nat lieverd?"
Hier was geen ontkennen aan, want al toen ik was gaan zitten had ik mijn luier voelen soppen wat een teken was dat die verzadigd was en, hoognodig vervangen moest worden.
Hoewel ik me in het algemeen het liefst zelf verschoonde vond ik het nu niet erg dat Nicolaas me wilde verschonen maar, eerst stuurde hij Sofieke naar boven.
Althans dat was de bedoeling maar, zoals de laatste tijd vaker gebeurde liet die haar de kaas niet van het brood eten en, stond ze erop om mij te verschonen.
In ieder geval om Nicolaas te helpen maar, nog liever om het zelf te doen.
Dat ik flink gepoept gehad en, het deze keer dus een vieze klus zou worden scheen haar niet te deren, iets wat ik ook al wel van Irma en, Marjan had begrepen maar, omdat nu zelf te ervaren !
Ondertussen merkte ik dat Sofieke geen spier vertrok en, rustig doorging alsof dat heel gewoon was.
Dan ineens voelde ik in mijn buik ineens wat in beweging komen en, merkte echt dat ik al 4 maanden zwanger was en, het kleine mensje wat in de maak was, nu echt vorm begon te krijgen en, zich liet gelden.
Terwijl Sofieke mij oppoetste en een schone luier omdeed besefte ik dat ik nog steeds niet wist of het een jongen of een meisje zou worden, terwijl als we het wilden het inmiddels konden zien.
Toch wilde Nicolaas maar, vooral ikzelf net als bij Ruud en later Carina ons laten verrassen.
Ondertussen had Sofieke me een schone luier omgedaan en, terwijl ze mijn romper sloot en, me verder aankleedde keek ik Nicolaas aan en vroeg onzeker, "Nicolaas is dat kleintje in mijn buik echt welkom?"
Want direct toen ik binnen was en, mijn jas had opgehangen wilde ik aan mijn ronde beginnen keken Vera en Hans me aan en, vroeg Vera terwijl ze me indringend aankeek, " Tamara ben jij niet veel te moe om komende nacht te werken?"
Om eerlijk te zij begon de zwangerschap zijn tol te eisen met alle beperkingen van dien maar, dat ik me nu moe voelde had ook met Josje en, Carina te maken.
Om het nog maar, niet te hebben over de online vergadering van eerder deze avond maar, dat laatste wilde ik niet toegeven, toch viel het Coby en Frans direct op dat ik buiten de zwangerschap nog ergens mee zat.
Toch wilde ik dat voor mezelf houden maar, omdat de vraag belangstellend en oprecht was besloot ik openkaart te spelen en, vertelde zo wat me de laatste maanden buiten werk en de cursus nog meer bezig hield.
Na het verhaal met veel aandacht voor Josje en Carina en, natuurlijk de zich snel ontwikkelende Sofieke begreep het hele team dat vooral Sofieke indruk had gemaakt.
Ondertussen genoot ik net als het hele team van mijn koffie, terwijl ik ondertussen de groep rondkeek zei ik " en, dan heb ik het nog niet eens gehad over de nacht waarin ik tot twee keer toe werd ontmaskerd als luierdraagster".
Waarop Belinda zei, " ja dat zal schrikken geweest zijn, afgezien van het feit dat je inmiddels 4 maanden zwanger bent en, het dus rustiger aan moet gaan doen".
Hierop wilde ik me direct verzetten maar, merkte dat ook Frans zich nu in het gesprek mengde en zei, " eigenlijk vindt ik dat Belinda gelijk heeft, daarom wil ik je per direct van de nachtdienst afhalen en, jou voorlopig alleen nog overdag inroosteren".
Voor ik afwijzend kon reageren keek Frans Belinda aan en, zei, " dat vindt ik tof van je dat jij aanbiedt om afwisselend met Conny Charlotte en, Coby die diensten van Tamara over te nemen".
"Als jullie daarin de komende maanden willen rouleren zou dat heel fijn zijn" nadat ik het team had bedankt bood ook Christa zich aan, die mij wel vaker in de nachtdienst terzijde stond maar, het de laatste tijd juist rustig aan had moeten doen maar, nu weer topfit was.
Na dit aanbod te hebben geaccepteerd bedankte Frans alle aanwezigen en, zei dat hij alles met de planning zou regelen.
Dat ik me niet zomaar bij deze beslissing zou neerleggen bleek de rest wel toen ik het dagverslag erbij pakte om me te gaan inlezen, denkend dat ik voor vanavond nog was ingepland.
Voor ik me echter op het verslag stortte, richtte Frans en Coby zich tot mij en, zei Frans, "Tamara voor alle duidelijkheid jij bent per direct van de nachtdienst afgehaald, Christa neemt vanavond jou dienst over".
Om daar aan toe te voegen, "omdat Christa van een andere locatie komt zal Belinda haar vanavond en vannacht inwerken maar, jij gaat nu naar huis, Tamara.
"Bovendien zal ik de waarnemingspoule inlichten en, daar om 2 extra verpleegkundigen vragen", hierop zei ik terwijl ik in het rond keek, "mensen dit overvalt me maar, wil toch iedereen bedanken".
Hiermee was was de overdracht wat een aanvullende vergadering was geworden teneinde en, ging ik onverwacht weer naar huis en, spoeden Christa en Belinda zich in mijn plaats naar de afdeling om aan het werk te gaan om voor de huidige cliënten te zorgen terwijl ik onverwacht naar huis ging, waar Nicolaas wel even opkeek toen ik om iets over 11 uur alweer binnenstapte.
Direct vertelde ik van het hoe en waarom ik van de nachtdienst was ontheven en, dus naar huis was gestuurd.
Toen ik was uitverteld keek Nicolaas me aan en zei, " dat vind ik een verstandig besluit Tamara'", direct wilde ik protesteren maar, besefte dan dat ik met mijn dikker wordende buik en, het kleine leven wat zich in mijn buik ontwikkelde steeds sneller moe was en, bovendien op moest passen met zwaar werk.
Eerlijk gezegd moest ik toen ik terwijl ik met Nicolaas bij praten wel toegeven dat werken in de ggz niet alleen lichamelijk maar, ook geestelijk zwaar werk was.
Na dit gesprek keek Nicolaas me aan en zei, "Tamara accepteer dit advies en, geniet vooral van je zwangerschap, ondertussen voorzag Nicolaas me van en lekkere cappuccino en, terwijl ik die opdronk en verder vertelde hoorden we dat Carina van haar kamer afkwam en, zich naar de badkamer begaf.
Aan de manier van lopen merkten we dat het toch echt Sofieke was, wat ons al niet eens meer verbaasde.
Iets anders wat in ieder geval mijzelf niet verbaasde merkte ik toen ik opstond, namelijk dat ik alweer flink nat was, opkijkend zag ik dat ook Nicolaas al had gemerkt dat ik het aan een verschoning toe had.
Zo vloog de tijd ongemerkt voorbij, tot we tegen half 1 de trap hoorden en, even later Carina in de deuropening verscheen en, zei dat doordat ze zich beroerd voelde niet kon slapen en, door de pijn ook niet meer kon liggen.
Vervolgens terwijl ik naar de keuken liep om een glaswater voor haar te pakken, door te gaan over Nicolette, na eerst te hebben gevraagd waarom ik nu alweer thuis was.
Vooral de vragen over Nicolette kwamen door haar enthousiasme als kanonskogels op me afgevuurd, waar ik pas tussen kon komen toen Carina een slok water nam.
Toen ik vroeg waarom zij zo laat nog naar beneden kwam keek ze me aan en zei, "mam alles doet zeer waardoor ik niet meer weet hoe ik moet liggen".
"Bovendien moet niet alleen jij nodig verschonen maar, kan ook ik wel een schone luier gebruiken".
Hoewel Carina gelijk had, probeerde ik haar waar het mij betrof om de tuin te lijden enerzijds omdat ik niet wilde toegeven dat ze het bij het rechte eind had.
Anderzijds om te kijken of zoals ze beweerde Sofieke nog sliep en, zij alleen naar beneden was gekomen eigenlijk vermoede ik dat Sofieke achter Carina stond en, zich muisstil hield.
Hierdoor begon ik aan mijzelf te twijfelen, toen Carina glashard beweerde dat Sofieke boven lag te slapen.
Deze leugen was zo stellig dat ik Carina geloofde helemaal toen ze opzij stapte en, er inderdaad niemand achter haar bleek te staan.
Dat Sofieke wel degelijk achter Carina had staan luisteren maar, nu naar boven was om schone luiers te halen besefte ik echt totaal niet, laat staan dat Carina omdat te verbergen mij bewust aan de praat hield.
Zelfs toen Carina over Nicolette begon viel me dat niet op, pas toen ik de deur opnieuw hoorde en toen ik opkeek Sofieke in de deuropening zag staan en, ook de grote van de Ultima die ze in haar hand had besefte ik direct dat die niet voor haar zelf was maar, voor Carina of nog waarschijnlijker voor mij was.
Uiteindelijk maakte Carina me duidelijk dat Sofieke voor zowel mij als Carina een luier had gepakt, omdat ze erop stond dat ze ons verschoonde liet ik het maar, zo maar, verbaasde me al snel toen niet alleen Carina maar, ook Sofieke over Nicolette begon.
Ondertussen had Carina haar cappuccino op en, wilde dan de voor haar liggende luier pakken om zich op het toilet zelf te verschonen maar, nog voor ze met haar hand in de buurt van de luier kon komen, beet Sofieke haar toe, " uh laten liggen Carina, ik zal je zo verschonen".
Niet alleen de felle blik in haar ogen maar, ook het feit dat ze zag dat Sofieke mij vakkundig verschoonde deed Carina besluiten de luier te laten liggen en, netjes op haar beurt te wachten.
Toen Carina even later aan de beurt was, wees Sofieke haar waar en, hoe Carina moest gaan liggen en, nauwelijks lag Carina of Sofieke ging alsof het heel gewoon was aan de slag, ook deze keer zonder ook maar, een spier te vertrekken of haar neus op te trekken, iets wat niet alleen Carina maar, ook mij verbaasde.
Toen tegen kwart voor 12 ook Carina verschoond was wilde Sofieke direct terug naar bed maar, ik zei "even wachtte Sofieke."
Direct begreep die dat ik nu haar wilde controleren en, vooral dat ze daar niet onderuit zou komen en, ze dus direct ging liggen zodat ik haar kon verschonen maar, tot mijn verbazing was Sofieke helemaal droog en schoon.
Toen Sofieke weer was aangekleed gingen we wel direct samen naar boven zodat we nog geen 5 minuten later in bed lagen, waar Sofieke direct in slaap viel en, ook Carina na wat draaien en diep zuchtten snel sliep, kon ik de slaap niet vatten.
Me terwijl ik de dag de revue liet passeren me verbaasde wat er de afgelopen dag weer allemaal was gebeurt.
Wat me daarbij nog het meest verbaasde was dat Nicolette me na 15 jaar weer had gevonden, dit alles had wel tot gevolg dat alle opgebouwde spanning m nu van de slaap afhield.
Na even naar het plafond te hebben gestaard stond ik zachtjes op en, ging naar beneden om een cappuccino te maken.
Terwijl ik daar op de bank van genoot las ik ondertussen de notulen van de vergadering van vanavond, doordat dit mijn volle aandacht had vergat ik niet alleen de tijd maar, hoorde ik ook niet dat ook Sofieke tegen half 3 naar beneden kwam een cappuccino voor zichzelf maakte en, naast me kwam zitten.
Pas toen tegen 3 uur Nicolaas vermoeid binnenstapte en, verbaasd opkeek toen niet alleen ik maar, ook Sofieke zo laat nog op de bank zat met een cappuccino.
Tot hij naaste me stond en opmerkte, "zo dames willen jullie niet slapen?".
De op zich grappig bedoelde opmerking miste zijn uitwerking niet, verbaasd keek ik Nicolaas aan, om dan naast me te kijken en, toen pas te merken dat Sofieke met een cappuccino naast me zat.
Dat Sofieke door Elza een ondeugend bijdehandje was geworden, bleek wel toen ik haar vroeg wat ze zo laat nog beneden deed.
"Het zelfde als jij, cappuccino drinken tante Tamara".
Eigenlijk wilde ik mijn nichtje na dit brutale antwoord een standje geven maar, dan keek Nicolaas me aan en zei, " Tamara Sofieke kan best gelijk hebben maar, buiten dat...."
In plaats van de zin af te maken, pakte Nicolaas Sofieke op legde haar languit op de bank en, kleedde haar uit toen hij de romper open had zag hij dat de indicatorstrepen nog helemaal geel waren en, sloot nadat Nicolaas Sofieke een compliment te hebben gegeven de romper weer sloot.
Om dan direct mij aan te kijken en te zeggen, " maar, volgens mij ben jij nat lieverd?"
Hier was geen ontkennen aan, want al toen ik was gaan zitten had ik mijn luier voelen soppen wat een teken was dat die verzadigd was en, hoognodig vervangen moest worden.
Hoewel ik me in het algemeen het liefst zelf verschoonde vond ik het nu niet erg dat Nicolaas me wilde verschonen maar, eerst stuurde hij Sofieke naar boven.
Althans dat was de bedoeling maar, zoals de laatste tijd vaker gebeurde liet die haar de kaas niet van het brood eten en, stond ze erop om mij te verschonen.
In ieder geval om Nicolaas te helpen maar, nog liever om het zelf te doen.
Dat ik flink gepoept gehad en, het deze keer dus een vieze klus zou worden scheen haar niet te deren, iets wat ik ook al wel van Irma en, Marjan had begrepen maar, omdat nu zelf te ervaren !
Ondertussen merkte ik dat Sofieke geen spier vertrok en, rustig doorging alsof dat heel gewoon was.
Dan ineens voelde ik in mijn buik ineens wat in beweging komen en, merkte echt dat ik al 4 maanden zwanger was en, het kleine mensje wat in de maak was, nu echt vorm begon te krijgen en, zich liet gelden.
Terwijl Sofieke mij oppoetste en een schone luier omdeed besefte ik dat ik nog steeds niet wist of het een jongen of een meisje zou worden, terwijl als we het wilden het inmiddels konden zien.
Toch wilde Nicolaas maar, vooral ikzelf net als bij Ruud en later Carina ons laten verrassen.
Ondertussen had Sofieke me een schone luier omgedaan en, terwijl ze mijn romper sloot en, me verder aankleedde keek ik Nicolaas aan en vroeg onzeker, "Nicolaas is dat kleintje in mijn buik echt welkom?"
Laatst bewerkt:
luierdromer
Niet geschoten is altijd mis.
HOOFDSTUK 24 DE PRESENTATIE VAN DEVERBOUWING
Toen ik was aangekleed en, weer op de grond stond strekte Nicolaas zijn armen naar me uit, waar ik na een stap naar voren te hebben gedaan direct inviel.
Om dan direct een stevige knuffel van Nicolaas te krijgen, om dan te vervolgen, "ja Tamara dat wat in jou buik zit is welkom maar, ga lekker naar beneden dan breng ik dit kleine meisje naar bed" en, wees naar Sofieke die in plaats van mee te werken verontwaardigd Nicolaas aankeek en, niet van plan scheen zich zomaar gewonnen te geven.
Terwijl Nicolaas Sofieke eindelijk zo ver kreeg dat ze ging douchen en naar bed ging, was ik al naar beneden en, koffie zette en, voor beide een stuk boterkoek afsneed.
Om nadat de koffie klaar was alles op tafel te zetten en, me in mijn favoriete stoel nestelde, terwijl ik net zat vond die kleine in mijn buik het nodig om even vervelend te bewegen wat me even een pijnscheut liet voelen.
Toen dat over was pakte ik in afwachting van Nicolaas een boek waar ik al snel helemaal inzat en, wel zo dat ik alles om me heen vergat en, ook niet hoorde dat Nicolaas tegen kwart over 8 eindelijk binnenstapte en, ging zitten.
Pas toen hij zijn keel schraapte en keek ik op om hem pas na een slok koffie en, een grote hap boterkoek hem aan te kijken en nogmaals te vragen of dat wat er nu in mijn buik groeide echt welkom was.
Bijna Direct keek Nicolaas me aan gaf me een kus en, zei, "ja Tamara ondanks dat je me verraste met het feit dat je na bijna 9 jaar opnieuw zwanger bent is dat kleintje welkom"
Direct voelde ik dat er een enorme last van me afviel, wat zich niet alleen uitte in een diepe zucht van mijn kant maar, ook doordat zonder dat ik het voelde een dikke drol in mijn luier viel.
Toch had ik al snel door dat ik had gepoept maar, dat kwam vooral doordat Nicolaas zijn neus optrok en, een raam openzette.
Pas toen hij kwam zitten konden we praten, hoewel hij liever had dat ik eerst zou verschonen maar, kwam toch zitten om met me te praten.
Direct vertelde hij dat mijn plotselinge zwangerschap hem had verrast maar, zei dan, "dat krijg je als ligt te vrijen zonder voorzorgsmaatregelen te nemen, lieve schat".
Hoewel dit antwoord me gerust stelde zag ik toch direct weer beren op de weg, want niet alleen hadden we na Carina de box kinderstoel het badje en, de commode definitief verkocht, met 2 kinderen en 2 volwassenen waren alle slaapkamers bezet en, was er eigenlijk geen ruimte voor gezinsuitbreiding.
Direct zei Nicolaas dat ik me daar niet al te druk over moest maken, dat Nicolaas inmiddels achter mijn rug het nodige in gang had gezet verzweeg hij voor nu.
Ondanks mijn bedenkingen genoten we nog even voor we deze avond op tijd naar bed gingen, na deze avond volgde er een paar rustige dagen tot ik Vrijdag na een nacht werken tegen half 9 thuiskwam en, ik zag dat er achter het huis een grote kuil was gegraven en, er nu werklieden bezig waren om piketpaaltjes in de grond te slaan.
Bovendien zag ik dat er verschillende mannen met schetsboeken en waterpasmeters door de tuin liepen maar, echt verbaasd was ik pas toen ik tussen de werklieden Nicolaas tussen deze kerels zag staan, terwijl ik dacht dat hij op kantoor zat.
Met veel moeite en overslaande stem kon ik nog net uitbrengen, " wat doe jij hier en, wat gebeurt er hier allemaal?".
DE PRESENTATIE
Direct stapte Nicolaas naar voren en, toen hij naast me stond vertelde hij dat hij een paar collega's had gesproken die ook relatief klein bleken te wonen en, eentje vervolgde toen dat één collega vertelde dat toen zijn vrouw 2 jaar geleden in verwachting van de derde was ze hadden besloten om te verbouwen, aangezien ze dus klein woonden maar, wel een enorm grote tuin hadden.
Dus hadden ze met nog 5 maanden te gaan tot de bevalling maar, eens bij een paar aannemers offertes aangevraagd en, ze uiteindelijk tot de verbouwing overgingen, met als resultaat dat 2 weken voor de uitgerekende datum de verbouwing klaar was, besloot Nicolaas zijn betoog.
Direct hierna stapten de architect en de beoogde aannemer naar voren en, stelde zich beide voor en, precies toen ik mijn hand uitstak om me aan beide voor te stellen voelde ik mijn luier warm worden.
Wat me direct deed verkleuren en besluiten om het gesprek te staken en, naar binnen te gaan, helemaal toen die kleine in mijn buik zich begon te roeren en, precies tegen mijn blaas drukte.
Waardoor ik een beste scheut urine voelde stromen en, hoe mijn luier dat absorbeerde, iets wat helaas niet onopgemerkt bleef.
Voor de bouwvakkers echter de kans kregen om commentaar te geven vertelde Nicolaas dat ik incontinent was en, dus blijkbaar inmiddels weer nat.
Waar ik dus niets aan kon doen, direct nadat dit voor iedereen duidelijk was, gingen we naar binnen en, namen we plaats aan de grote tafel.
Toen iedereen zat wilde ik direct weer opstaan om koffie te zetten maar, zei Nicolaas "Tamara blijf maar, zitten dat doe ik wel".
Toen de koffie liep en, Nicolaas was gaan zitten opende de architect direct zijn aktetas en, haalde er een map met schetsen uit die hij aan Nicolaas en, mij presenteerde.
Terwijl we onder het genot van de koffie de schetsen bekeken hoorden we ineens gerucht op de trap.
Direct stond Nicolaas op en, terwijl hij naar de gang snelde, zei hij dat hij dacht dat het Carina was en, hij wel even zou gaan kijken terwijl ik intussen de getoonde schetsen bekeek.
Boven gekomen zag Nicolaas dat Carina inderdaad wakker was en, opknapte maar, nog niet de oude was.
Nadat op haar vraag wat er beneden aan de hand was, Nicolaas het verhaal had verteld zei ze dat ze boven bleef maar, wel een glasthee en een cup a soupe wilde.
Terwijl Nicolaas Carina van een natje en droogje voorzag liet de architect mij de verschillende ontwerpen zien, die allemaal heel mooi waren zodat het moeilijk kiezen zou worden.
Hierop zei de architect dat we in de eerste plaats moesten kijken naar het praktische en, dan pas naar het mooie.
Terwijl ik me in deze materie verdiepte kwam ook Nicolaas weer binnen en, voorzag iedereen van de volgende ronde koffie, om me dan zijn voorkeur te tonen.
Hierna alles nog een keer bekijkend bleek dat vooral de begane grond verbouwd zou worden en dat 1 van de 2 nieuwe slaapkamers beneden zou komen.
Uiteindelijk werd het ontwerp met een grotere huiskamer en, 1 slaapkamer boven en, eentje beneden onze keuze.
Direct wilde de aannemer doorgaan over het kostenplaatje en, de startdatum maar, dan zei ik, " heren even een korte pauze".
Toen ze vroegen waarom ik wilde pauzeren, moest ik wel toegeven dat ik het nu echt aan een verschoning toe had, hierbij was de schaamte van mijn gezicht af te lezen.
Doch direct lieten zowel de architect als de aannemer merken dat ze heel goed begrepen dat ik hier niets aan kon doen en, dit verder een privé van hun klant was.
Hierop kon ik weer ruim en opgelucht ademhalen, hierop liep ik naar boven om me te verschonen maar, ging toch eerst even bij Carina kijken.
Die tot mijn verbazing wakker was en, direct vroeg of ik haar wilde verschonen en, bood dan direct aan om daarna mij te verschonen.
Dan zei ik terwijl ik haar aankeek, "Carina ik zal je verschonen en, als je dat wil wassen maar, jij hoeft mij nu niet te wassen lieverd".
"Waarom niet mamma?"
"Omdat je ziek bent en moe, 2 ik heb vanavond niet alleen geplast maar, vooral een flink bruine luier.
Hierop keek Carina me aan en, vroeg dan, "mam zullen we dan samen douchen?"
Deze vraag had ik totaal niet verwacht maar, ik zei direct , "ja dat is goed Carina", nog geen twee minuten later stonden we in de badkamer, waar we elkaar uitkleedden.
Toen we even later naakt waren en, we naar de douche liepen zag ik wel dat Carina nog wat wankel op haar benen stond en, ze verre van fit was.
Onder de douche merkte ik dat ook ik moe was en, snel naar bed wilde en, dat was nog niet alles want op het moment dat ik onder de douche stapte voelde ik ineens weer een trap in mijn buik, eentje waar ik best van schrok, want zo heftig had ik ze deze zwangerschap nog niet gevoeld.
Sterker ik kon me niet herinneren dat Carina of Ruud ooit zo hard in mijn buik had getrapt.
Eigenlijk wilde ik terwijl wij elkaar stonden te wassen Carina hier niet mee lastig vallen maar, doordat ik op het moment dat het gebeurde een pijnlijk gezicht trok en, bijna in elkaar kromp, begreep ik dat ik het beter kon vertellen, hoewel ik nog niet wilde.
Direct zag ik haar bezorgd kijken en, direct vroeg ze, "mam wat gebeurt er toch?"
Ondertussen waren we elkaars billen en, schaamstreek aan het wassen en, stond ik te bedenken hoe ik deze vraag u kon beantwoorden zonder Carina de waarheid te hoeven vertellen.
Echter aan het gezicht van mijn dochter zag ik dat ze een leugentje om bestwil direct door zou hebben maar, vooral dat ze daar absoluut geen genoegen mee zou nemen.
Hierop begreep ik dat ik maar, beter de waarheid kon vertellen, alleen wist ik nu niet hoe dat aan te pakken.
Toen ik was aangekleed en, weer op de grond stond strekte Nicolaas zijn armen naar me uit, waar ik na een stap naar voren te hebben gedaan direct inviel.
Om dan direct een stevige knuffel van Nicolaas te krijgen, om dan te vervolgen, "ja Tamara dat wat in jou buik zit is welkom maar, ga lekker naar beneden dan breng ik dit kleine meisje naar bed" en, wees naar Sofieke die in plaats van mee te werken verontwaardigd Nicolaas aankeek en, niet van plan scheen zich zomaar gewonnen te geven.
Terwijl Nicolaas Sofieke eindelijk zo ver kreeg dat ze ging douchen en naar bed ging, was ik al naar beneden en, koffie zette en, voor beide een stuk boterkoek afsneed.
Om nadat de koffie klaar was alles op tafel te zetten en, me in mijn favoriete stoel nestelde, terwijl ik net zat vond die kleine in mijn buik het nodig om even vervelend te bewegen wat me even een pijnscheut liet voelen.
Toen dat over was pakte ik in afwachting van Nicolaas een boek waar ik al snel helemaal inzat en, wel zo dat ik alles om me heen vergat en, ook niet hoorde dat Nicolaas tegen kwart over 8 eindelijk binnenstapte en, ging zitten.
Pas toen hij zijn keel schraapte en keek ik op om hem pas na een slok koffie en, een grote hap boterkoek hem aan te kijken en nogmaals te vragen of dat wat er nu in mijn buik groeide echt welkom was.
Bijna Direct keek Nicolaas me aan gaf me een kus en, zei, "ja Tamara ondanks dat je me verraste met het feit dat je na bijna 9 jaar opnieuw zwanger bent is dat kleintje welkom"
Direct voelde ik dat er een enorme last van me afviel, wat zich niet alleen uitte in een diepe zucht van mijn kant maar, ook doordat zonder dat ik het voelde een dikke drol in mijn luier viel.
Toch had ik al snel door dat ik had gepoept maar, dat kwam vooral doordat Nicolaas zijn neus optrok en, een raam openzette.
Pas toen hij kwam zitten konden we praten, hoewel hij liever had dat ik eerst zou verschonen maar, kwam toch zitten om met me te praten.
Direct vertelde hij dat mijn plotselinge zwangerschap hem had verrast maar, zei dan, "dat krijg je als ligt te vrijen zonder voorzorgsmaatregelen te nemen, lieve schat".
Hoewel dit antwoord me gerust stelde zag ik toch direct weer beren op de weg, want niet alleen hadden we na Carina de box kinderstoel het badje en, de commode definitief verkocht, met 2 kinderen en 2 volwassenen waren alle slaapkamers bezet en, was er eigenlijk geen ruimte voor gezinsuitbreiding.
Direct zei Nicolaas dat ik me daar niet al te druk over moest maken, dat Nicolaas inmiddels achter mijn rug het nodige in gang had gezet verzweeg hij voor nu.
Ondanks mijn bedenkingen genoten we nog even voor we deze avond op tijd naar bed gingen, na deze avond volgde er een paar rustige dagen tot ik Vrijdag na een nacht werken tegen half 9 thuiskwam en, ik zag dat er achter het huis een grote kuil was gegraven en, er nu werklieden bezig waren om piketpaaltjes in de grond te slaan.
Bovendien zag ik dat er verschillende mannen met schetsboeken en waterpasmeters door de tuin liepen maar, echt verbaasd was ik pas toen ik tussen de werklieden Nicolaas tussen deze kerels zag staan, terwijl ik dacht dat hij op kantoor zat.
Met veel moeite en overslaande stem kon ik nog net uitbrengen, " wat doe jij hier en, wat gebeurt er hier allemaal?".
DE PRESENTATIE
Direct stapte Nicolaas naar voren en, toen hij naast me stond vertelde hij dat hij een paar collega's had gesproken die ook relatief klein bleken te wonen en, eentje vervolgde toen dat één collega vertelde dat toen zijn vrouw 2 jaar geleden in verwachting van de derde was ze hadden besloten om te verbouwen, aangezien ze dus klein woonden maar, wel een enorm grote tuin hadden.
Dus hadden ze met nog 5 maanden te gaan tot de bevalling maar, eens bij een paar aannemers offertes aangevraagd en, ze uiteindelijk tot de verbouwing overgingen, met als resultaat dat 2 weken voor de uitgerekende datum de verbouwing klaar was, besloot Nicolaas zijn betoog.
Direct hierna stapten de architect en de beoogde aannemer naar voren en, stelde zich beide voor en, precies toen ik mijn hand uitstak om me aan beide voor te stellen voelde ik mijn luier warm worden.
Wat me direct deed verkleuren en besluiten om het gesprek te staken en, naar binnen te gaan, helemaal toen die kleine in mijn buik zich begon te roeren en, precies tegen mijn blaas drukte.
Waardoor ik een beste scheut urine voelde stromen en, hoe mijn luier dat absorbeerde, iets wat helaas niet onopgemerkt bleef.
Voor de bouwvakkers echter de kans kregen om commentaar te geven vertelde Nicolaas dat ik incontinent was en, dus blijkbaar inmiddels weer nat.
Waar ik dus niets aan kon doen, direct nadat dit voor iedereen duidelijk was, gingen we naar binnen en, namen we plaats aan de grote tafel.
Toen iedereen zat wilde ik direct weer opstaan om koffie te zetten maar, zei Nicolaas "Tamara blijf maar, zitten dat doe ik wel".
Toen de koffie liep en, Nicolaas was gaan zitten opende de architect direct zijn aktetas en, haalde er een map met schetsen uit die hij aan Nicolaas en, mij presenteerde.
Terwijl we onder het genot van de koffie de schetsen bekeken hoorden we ineens gerucht op de trap.
Direct stond Nicolaas op en, terwijl hij naar de gang snelde, zei hij dat hij dacht dat het Carina was en, hij wel even zou gaan kijken terwijl ik intussen de getoonde schetsen bekeek.
Boven gekomen zag Nicolaas dat Carina inderdaad wakker was en, opknapte maar, nog niet de oude was.
Nadat op haar vraag wat er beneden aan de hand was, Nicolaas het verhaal had verteld zei ze dat ze boven bleef maar, wel een glasthee en een cup a soupe wilde.
Terwijl Nicolaas Carina van een natje en droogje voorzag liet de architect mij de verschillende ontwerpen zien, die allemaal heel mooi waren zodat het moeilijk kiezen zou worden.
Hierop zei de architect dat we in de eerste plaats moesten kijken naar het praktische en, dan pas naar het mooie.
Terwijl ik me in deze materie verdiepte kwam ook Nicolaas weer binnen en, voorzag iedereen van de volgende ronde koffie, om me dan zijn voorkeur te tonen.
Hierna alles nog een keer bekijkend bleek dat vooral de begane grond verbouwd zou worden en dat 1 van de 2 nieuwe slaapkamers beneden zou komen.
Uiteindelijk werd het ontwerp met een grotere huiskamer en, 1 slaapkamer boven en, eentje beneden onze keuze.
Direct wilde de aannemer doorgaan over het kostenplaatje en, de startdatum maar, dan zei ik, " heren even een korte pauze".
Toen ze vroegen waarom ik wilde pauzeren, moest ik wel toegeven dat ik het nu echt aan een verschoning toe had, hierbij was de schaamte van mijn gezicht af te lezen.
Doch direct lieten zowel de architect als de aannemer merken dat ze heel goed begrepen dat ik hier niets aan kon doen en, dit verder een privé van hun klant was.
Hierop kon ik weer ruim en opgelucht ademhalen, hierop liep ik naar boven om me te verschonen maar, ging toch eerst even bij Carina kijken.
Die tot mijn verbazing wakker was en, direct vroeg of ik haar wilde verschonen en, bood dan direct aan om daarna mij te verschonen.
Dan zei ik terwijl ik haar aankeek, "Carina ik zal je verschonen en, als je dat wil wassen maar, jij hoeft mij nu niet te wassen lieverd".
"Waarom niet mamma?"
"Omdat je ziek bent en moe, 2 ik heb vanavond niet alleen geplast maar, vooral een flink bruine luier.
Hierop keek Carina me aan en, vroeg dan, "mam zullen we dan samen douchen?"
Deze vraag had ik totaal niet verwacht maar, ik zei direct , "ja dat is goed Carina", nog geen twee minuten later stonden we in de badkamer, waar we elkaar uitkleedden.
Toen we even later naakt waren en, we naar de douche liepen zag ik wel dat Carina nog wat wankel op haar benen stond en, ze verre van fit was.
Onder de douche merkte ik dat ook ik moe was en, snel naar bed wilde en, dat was nog niet alles want op het moment dat ik onder de douche stapte voelde ik ineens weer een trap in mijn buik, eentje waar ik best van schrok, want zo heftig had ik ze deze zwangerschap nog niet gevoeld.
Sterker ik kon me niet herinneren dat Carina of Ruud ooit zo hard in mijn buik had getrapt.
Eigenlijk wilde ik terwijl wij elkaar stonden te wassen Carina hier niet mee lastig vallen maar, doordat ik op het moment dat het gebeurde een pijnlijk gezicht trok en, bijna in elkaar kromp, begreep ik dat ik het beter kon vertellen, hoewel ik nog niet wilde.
Direct zag ik haar bezorgd kijken en, direct vroeg ze, "mam wat gebeurt er toch?"
Ondertussen waren we elkaars billen en, schaamstreek aan het wassen en, stond ik te bedenken hoe ik deze vraag u kon beantwoorden zonder Carina de waarheid te hoeven vertellen.
Echter aan het gezicht van mijn dochter zag ik dat ze een leugentje om bestwil direct door zou hebben maar, vooral dat ze daar absoluut geen genoegen mee zou nemen.
Hierop begreep ik dat ik maar, beter de waarheid kon vertellen, alleen wist ik nu niet hoe dat aan te pakken.
Laatst bewerkt:
luierdromer
Niet geschoten is altijd mis.
HOOFDSTUK 25 SOFIEKE IN HET ZIEKENHUIS
Uiteindelijk besloot ik om als ik me zo had aangekleed het in bedekte termen te vertellen maar, het liep anders dan ik wilde.
Want toen ik me wilde afdrogen merkte ik niet alleen dat ik vermoeid raakte maar, vooral dat mijn steeds dikker wordende buik me zo in de weg zat, dat ik mijn schaamstreek bijna niet meer laat staan pijnloos kon bereiken, iets wat ook Carina had opgemerkt en, voor ik de kans kreeg om het te ontkennen, liep ze al weg om een badhanddoek talkpoeder een schone luier en, een romper te halen, binnen 1 minuut was ze al terug en, direct het heft in handen nam.
Nadat ze me vakkundig had afgedroogd dwong ze me om op mijn bed te gaan liggen, op de al klaarliggende luier.
Hoewel ik betwijfelde of Carina dit voor elkaar zou krijgen ging ik toch direct liggen en, spreidde mijn benen, waarop Carina toen ik lag sprenkelde ze talkpoeder over mijn schaamstreek en, trok vervolgens direct de luier tussen mijn benen door omhoog strak en plakte hem dicht, wat ze voor een eerste keer geweldig had gedaan.
Zodat ik snel klaar was en, naar bed kon en, inderdaad binnen 10 minuten in bed lag en, vrijwel direct in slaap viel helaas zou het een gebroken nacht worden
Dit kwam doordat tegen 3 uur de telefoon ging wat Irma was die na alle gebeurtenissen van de afgelopen dag haar verhaal met iemand wilde delen.
Doordat de zwangerschap veel energie koste en, Sofieke hoewel steeds zelfstandiger en, ze me goed hielp me toch veel energie koste was ze tegen 11 uur op mijn verzoek door Irma opgehaald en, dus naar huis gegaan.
Direct viel ze met de deur in huis en, vertelde dat tegen kwart over 1 Sofieke wakker was geworden met een hevige buikpijn, wat voor Irma rede was geweest om de huisartsenpost te bellen, waar de telefoniste na haar verhaal direct besloot om een arts langs te sturen.
Die bij het onderzoeken van Sofieke een ontsteking constateerde, waarschijnlijk veroorzaakt door niet goed verteerde voedselresten of achtergebleven ontlasting.
Dan vervolgde Irma dat ze voor deze nacht pijnstillers had gekregen maar, als de klachten morgenmiddag niet over of in ieder geval verminderd waren het betekende, dat er in het ziekenhuis een echo gemaakt moest worden en, de kans erin zat dat ze moest blijven en onder het mes moest.
Aan alles merkte ik dat Irma hiervan gigantisch was geschrokken.
Ondanks het nachtelijke uur liet ik Irma rustig haar verhaal vertellen, zodat ik pas tegen 4 uur weer in bed lag en, voor ik kon slapen dit verhaal eerst even moest laten bezinken.
Zodat het al kwart voor 5 was toen ik weer in slaap viel en, helaas een onrustige deze keer, waardoor ik een paar keer wakker schrok maar, iedere keer snel weer in dommelde.
Om tegen 9 uur weer wakker te schrikken en, ik niet wist waardoor maar, zag dan dat Carina en, Josje in de deuropening stonden, waarbij Carina toen ze dichterbij kwam merkte dat er wat heftigs was gebeurt.
Toen ik even later goed wakker was verzocht ik de meiden om bij me op bed te komen zitten, toen de meiden zaten vertelde ik dat ik vannacht slecht had geslapen maar, ook hoe dat kwam.
Direct zag ik bij de meiden de schrik in de ogen maar, toen het wat was bezonken zei Carina, "nou dan moeten we maar, snel bij haar op bezoek
gaan"
Dan keek ik haar aan en zei dat we dat ook zouden doen maar, dat als ze dat wilde, Irma bij Sofieke mocht blijven slapen.
Direct na deze opmerking reageerde Carina met een ondeugende twinkeling in haar ogen, " eerlijk gezegd denk ik dat Sofieke iets anders wil mam".
"Ik denk niet dat oom of tante hoeft te blijven", verbaasd keek ik haar aan geen idee hebbend wie er dan wel moest blijven maar, voor ik het kon vragen ging de deur open en, stapte tot mijn verbazing Marjan binnen.
Toen die haar verhaal had verteld keek Carina me aan en, zei, "nou mam wat zei ik je?".
Nu moest ik even slikken want dit had ik totaal niet verwacht, want ondanks dat Sofieke inmiddels bijna een kopie van Elza was en, voor de duvel niet bang, had ik dit niet verwacht.
Dan vertelde Marjan dat ook zij vanochtend Irma had gesproken en, dus wist dat Sofieke goed ziek was en, rekening hield met een opname van Sofieke, zei ze niets over wat Carina net dacht, ik vroeg me zelfs af of Marjan dat verwachte.
TWEE DAGEN LATER
Inmiddels waren we twee dagen verder en, kwam de huisarts nog een keer kijken en, constateerde dat door alle hectiek de darmen en, in mindere mate haar maag van slag waren.
Toen Irma vroeg hoe verder adviseerde de huisarts om in het ziekenhuis naar de eerste hulp te gaan en, daar foto's en een scan te laten maken maar, ook om een tas met toiletartikelen en pyjama mee te nemen, behalve luiers die hadden ze wel in het ziekenhuis.
WOENSDAGMIDDAG IN HET ZIEKENHUIS
Tegen 2 uur melden Sofieke Irma Marjan en, Elza zich bij de balie van de eerste hulp en, nadat Sofieke was ingeschreven en, ze een polsbandje met haar naam en, geboortedatum had gekregen en, er bloed was geprikt wat Sofieke helemaal niet eng vond maar, kalm onderging en, alle onderzoeken waren afgerond, waarin duidelijk was geworden dat Sofieke een paar nachtjes moest blijven gingen ze naar de kinderafdeling waar Sofieke direct een bed werd gewezen waar ze direct op ging liggen en, Irma haar direct in haar pyjama hielp, een schone luier moest wachten tot de afdelingsarts was geweest.
In afwachting daarvan gebeurde er voor beide moeders iets onverwachts want toen de verpleegster die zich had voorgesteld als Anja, vroeg of ze wilde dat Irma zou blijven slapen, zei Sofieke tot verbazing van Irma en Marjan, "dat hoeft niet", even dacht Irma dat het klaar en, geregeld was maar, dan keek Sofieke naar haar moeder en, tante en, zei, " ik wil graag dat Elza bij me blijft".
Hier keken niet alleen Marjan en, Irma vanop maar, ook zuster Anja en, haar inmiddels binnengekomen Collega Ella keken verbaasd.
Nu wilde Irma Sofieke bestraffend toespreken en, duidelijk maken dat hier geen sprake van kon zijn en, het al helemaal geen spelletje was.
Echter halverwege haar betoog onderbrak Ella haar en zei, "mevrouw als beide meisjes dat willen en, u het beide goed vindt kan dat wel".
Nu keken de moeders naar Ella en, vroeg Irma, Ella verklaar je nader," als u wat formulieren ter bevestiging van de toestemming invult en, erbij vermeld of er bij Elza bijzonderheden zijn waar we op moeten letten ".
Hierop vertelde Marjan dat Elza nog iedere nacht in bed plast en, ze als Elza naar bed ging een luier om moesten doen, die ze nu uiteraard niet bij zich had.
Direct zei Anja, "mevrouw geen zorgen, wij zijn altijd voorbereid op het onverwachte" direct wilde Anja naar de kast met reservekleding lopen maar, zagen de volwassenen dat Sofieke overeind kwam en, haar weekendtas pakte en, deze aan Elza gaf.
Die daar een eigen nachthemd en een toilettasje met tandenborstel tandpasta zeep deodorant en, een kam uithaalde zelfs aan een rompertje hadden de meisjes gedacht.
Iets wat Marjan al snel opviel omdat het echt spullen en kleding van Elza zelf waren.
Terwijl Ella en, Anja ondertussen de nodige voorbereidingen troffen kleedde Elza zich om en, stapte in het lege bed naast Sofieke.
Nauwelijks lag Elza in bed of de dames kwamen terug beide met een karretje waar alles voor de onderzoeken op lag, zoals een thermometer bloeddrukmeter spuiten naalden pleisters luiers en, de nodige medicijnen.
Direct ging Ella naar Sofieke en, kwam Anja bij Elza, tot verbazing van Elza had ook Anja twee thermometer bij zich.
Toen Elza haar slipje uit was en, Anja de eerste thermometer thermometer in de anus van Elza had ingebracht en, Anja het spleetje van Elza voorzichtig masseerde begreep Elza dat de tweede thermometer hierin zou gaan.
Toen ze terwijl ze het gelaten onderging richting Sofieke keek, zag ze dat ook Sofieke zowel een thermometer in haar anus als in haar plasbuis had en, ook Sofieke het rustig onderging.
Toen de thermometers er even later uit mochten bleek dat Sofieke geen koorts had maar, wel een flinke verhoging, ook Elza bleek een lichte verhoging te hebben.
Direct toen de thermometer eruit was wilde Ella Sofieke een schone luier omdoen maar, zag dan dat Sofieke een afwerende beweging maken en, naar de in een hoekje staande postoel wees.
Dan hoorden Ella en Irma Sofieke zeggen, " ik voel dat ik moet plassen".
Direct zagen Irma en, Sofieke Ella en, Anja verbaasd kijken maar, viel het Irma op dat Ella direct weer bij de les was en, zag ze dat Ella Sofieke van het bed afhielp en, op de po zette.
Om dan te merken dat direct toen ze op de po zat, Sofieke direct plaste, wat haar Irma deed aankijken en, Irma vragen, " Sofieke is toch incontinent?"
Direct wilde Irma antwoordden maar, direct kwam Ella met een tweede vraag, " Irma ken jij Tamara De Vegter?".
Uiteindelijk besloot ik om als ik me zo had aangekleed het in bedekte termen te vertellen maar, het liep anders dan ik wilde.
Want toen ik me wilde afdrogen merkte ik niet alleen dat ik vermoeid raakte maar, vooral dat mijn steeds dikker wordende buik me zo in de weg zat, dat ik mijn schaamstreek bijna niet meer laat staan pijnloos kon bereiken, iets wat ook Carina had opgemerkt en, voor ik de kans kreeg om het te ontkennen, liep ze al weg om een badhanddoek talkpoeder een schone luier en, een romper te halen, binnen 1 minuut was ze al terug en, direct het heft in handen nam.
Nadat ze me vakkundig had afgedroogd dwong ze me om op mijn bed te gaan liggen, op de al klaarliggende luier.
Hoewel ik betwijfelde of Carina dit voor elkaar zou krijgen ging ik toch direct liggen en, spreidde mijn benen, waarop Carina toen ik lag sprenkelde ze talkpoeder over mijn schaamstreek en, trok vervolgens direct de luier tussen mijn benen door omhoog strak en plakte hem dicht, wat ze voor een eerste keer geweldig had gedaan.
Zodat ik snel klaar was en, naar bed kon en, inderdaad binnen 10 minuten in bed lag en, vrijwel direct in slaap viel helaas zou het een gebroken nacht worden
Dit kwam doordat tegen 3 uur de telefoon ging wat Irma was die na alle gebeurtenissen van de afgelopen dag haar verhaal met iemand wilde delen.
Doordat de zwangerschap veel energie koste en, Sofieke hoewel steeds zelfstandiger en, ze me goed hielp me toch veel energie koste was ze tegen 11 uur op mijn verzoek door Irma opgehaald en, dus naar huis gegaan.
Direct viel ze met de deur in huis en, vertelde dat tegen kwart over 1 Sofieke wakker was geworden met een hevige buikpijn, wat voor Irma rede was geweest om de huisartsenpost te bellen, waar de telefoniste na haar verhaal direct besloot om een arts langs te sturen.
Die bij het onderzoeken van Sofieke een ontsteking constateerde, waarschijnlijk veroorzaakt door niet goed verteerde voedselresten of achtergebleven ontlasting.
Dan vervolgde Irma dat ze voor deze nacht pijnstillers had gekregen maar, als de klachten morgenmiddag niet over of in ieder geval verminderd waren het betekende, dat er in het ziekenhuis een echo gemaakt moest worden en, de kans erin zat dat ze moest blijven en onder het mes moest.
Aan alles merkte ik dat Irma hiervan gigantisch was geschrokken.
Ondanks het nachtelijke uur liet ik Irma rustig haar verhaal vertellen, zodat ik pas tegen 4 uur weer in bed lag en, voor ik kon slapen dit verhaal eerst even moest laten bezinken.
Zodat het al kwart voor 5 was toen ik weer in slaap viel en, helaas een onrustige deze keer, waardoor ik een paar keer wakker schrok maar, iedere keer snel weer in dommelde.
Om tegen 9 uur weer wakker te schrikken en, ik niet wist waardoor maar, zag dan dat Carina en, Josje in de deuropening stonden, waarbij Carina toen ze dichterbij kwam merkte dat er wat heftigs was gebeurt.
Toen ik even later goed wakker was verzocht ik de meiden om bij me op bed te komen zitten, toen de meiden zaten vertelde ik dat ik vannacht slecht had geslapen maar, ook hoe dat kwam.
Direct zag ik bij de meiden de schrik in de ogen maar, toen het wat was bezonken zei Carina, "nou dan moeten we maar, snel bij haar op bezoek
gaan"
Dan keek ik haar aan en zei dat we dat ook zouden doen maar, dat als ze dat wilde, Irma bij Sofieke mocht blijven slapen.
Direct na deze opmerking reageerde Carina met een ondeugende twinkeling in haar ogen, " eerlijk gezegd denk ik dat Sofieke iets anders wil mam".
"Ik denk niet dat oom of tante hoeft te blijven", verbaasd keek ik haar aan geen idee hebbend wie er dan wel moest blijven maar, voor ik het kon vragen ging de deur open en, stapte tot mijn verbazing Marjan binnen.
Toen die haar verhaal had verteld keek Carina me aan en, zei, "nou mam wat zei ik je?".
Nu moest ik even slikken want dit had ik totaal niet verwacht, want ondanks dat Sofieke inmiddels bijna een kopie van Elza was en, voor de duvel niet bang, had ik dit niet verwacht.
Dan vertelde Marjan dat ook zij vanochtend Irma had gesproken en, dus wist dat Sofieke goed ziek was en, rekening hield met een opname van Sofieke, zei ze niets over wat Carina net dacht, ik vroeg me zelfs af of Marjan dat verwachte.
TWEE DAGEN LATER
Inmiddels waren we twee dagen verder en, kwam de huisarts nog een keer kijken en, constateerde dat door alle hectiek de darmen en, in mindere mate haar maag van slag waren.
Toen Irma vroeg hoe verder adviseerde de huisarts om in het ziekenhuis naar de eerste hulp te gaan en, daar foto's en een scan te laten maken maar, ook om een tas met toiletartikelen en pyjama mee te nemen, behalve luiers die hadden ze wel in het ziekenhuis.
WOENSDAGMIDDAG IN HET ZIEKENHUIS
Tegen 2 uur melden Sofieke Irma Marjan en, Elza zich bij de balie van de eerste hulp en, nadat Sofieke was ingeschreven en, ze een polsbandje met haar naam en, geboortedatum had gekregen en, er bloed was geprikt wat Sofieke helemaal niet eng vond maar, kalm onderging en, alle onderzoeken waren afgerond, waarin duidelijk was geworden dat Sofieke een paar nachtjes moest blijven gingen ze naar de kinderafdeling waar Sofieke direct een bed werd gewezen waar ze direct op ging liggen en, Irma haar direct in haar pyjama hielp, een schone luier moest wachten tot de afdelingsarts was geweest.
In afwachting daarvan gebeurde er voor beide moeders iets onverwachts want toen de verpleegster die zich had voorgesteld als Anja, vroeg of ze wilde dat Irma zou blijven slapen, zei Sofieke tot verbazing van Irma en Marjan, "dat hoeft niet", even dacht Irma dat het klaar en, geregeld was maar, dan keek Sofieke naar haar moeder en, tante en, zei, " ik wil graag dat Elza bij me blijft".
Hier keken niet alleen Marjan en, Irma vanop maar, ook zuster Anja en, haar inmiddels binnengekomen Collega Ella keken verbaasd.
Nu wilde Irma Sofieke bestraffend toespreken en, duidelijk maken dat hier geen sprake van kon zijn en, het al helemaal geen spelletje was.
Echter halverwege haar betoog onderbrak Ella haar en zei, "mevrouw als beide meisjes dat willen en, u het beide goed vindt kan dat wel".
Nu keken de moeders naar Ella en, vroeg Irma, Ella verklaar je nader," als u wat formulieren ter bevestiging van de toestemming invult en, erbij vermeld of er bij Elza bijzonderheden zijn waar we op moeten letten ".
Hierop vertelde Marjan dat Elza nog iedere nacht in bed plast en, ze als Elza naar bed ging een luier om moesten doen, die ze nu uiteraard niet bij zich had.
Direct zei Anja, "mevrouw geen zorgen, wij zijn altijd voorbereid op het onverwachte" direct wilde Anja naar de kast met reservekleding lopen maar, zagen de volwassenen dat Sofieke overeind kwam en, haar weekendtas pakte en, deze aan Elza gaf.
Die daar een eigen nachthemd en een toilettasje met tandenborstel tandpasta zeep deodorant en, een kam uithaalde zelfs aan een rompertje hadden de meisjes gedacht.
Iets wat Marjan al snel opviel omdat het echt spullen en kleding van Elza zelf waren.
Terwijl Ella en, Anja ondertussen de nodige voorbereidingen troffen kleedde Elza zich om en, stapte in het lege bed naast Sofieke.
Nauwelijks lag Elza in bed of de dames kwamen terug beide met een karretje waar alles voor de onderzoeken op lag, zoals een thermometer bloeddrukmeter spuiten naalden pleisters luiers en, de nodige medicijnen.
Direct ging Ella naar Sofieke en, kwam Anja bij Elza, tot verbazing van Elza had ook Anja twee thermometer bij zich.
Toen Elza haar slipje uit was en, Anja de eerste thermometer thermometer in de anus van Elza had ingebracht en, Anja het spleetje van Elza voorzichtig masseerde begreep Elza dat de tweede thermometer hierin zou gaan.
Toen ze terwijl ze het gelaten onderging richting Sofieke keek, zag ze dat ook Sofieke zowel een thermometer in haar anus als in haar plasbuis had en, ook Sofieke het rustig onderging.
Toen de thermometers er even later uit mochten bleek dat Sofieke geen koorts had maar, wel een flinke verhoging, ook Elza bleek een lichte verhoging te hebben.
Direct toen de thermometer eruit was wilde Ella Sofieke een schone luier omdoen maar, zag dan dat Sofieke een afwerende beweging maken en, naar de in een hoekje staande postoel wees.
Dan hoorden Ella en Irma Sofieke zeggen, " ik voel dat ik moet plassen".
Direct zagen Irma en, Sofieke Ella en, Anja verbaasd kijken maar, viel het Irma op dat Ella direct weer bij de les was en, zag ze dat Ella Sofieke van het bed afhielp en, op de po zette.
Om dan te merken dat direct toen ze op de po zat, Sofieke direct plaste, wat haar Irma deed aankijken en, Irma vragen, " Sofieke is toch incontinent?"
Direct wilde Irma antwoordden maar, direct kwam Ella met een tweede vraag, " Irma ken jij Tamara De Vegter?".
Laatst bewerkt:
luierdromer
Niet geschoten is altijd mis.
HOOFDSTUK 26 HET ONDERZOEK.
Direct keek Sofieke die inmiddels klaar was Anja maar, ook Irma en Ella aan lachte en, zei Irma, "heel goed zelfs dat is mijn oudere zus en, tante van Sofieke".
Ondertussen gingen Ella en, Anja in afwachting van de kinderarts door met de verzorging van beide meisjes en, vroeg Ella, dus Sofieke is erfelijk belast?"
De dames aankijkend zuchtte Irma en, zei dan" helaas wel".
Intussen werden de vooronderzoeken afgerond en, net op dat moment stapte de kinderarts binnen, die zo merkte Elza en Sofieke dacht dat beide meisjes buik en, darmklachten hadden, nadat ze zich had voorgesteld als Eva Hendriks, vroeg ze , "zeg dames wie van u blijft er bij de meisjes slapen?"
Doordat vooral Sofieke verbaasd keek en, Elza niet echt veel pijn had begon erbij Eva wat te dagen maar, ze begreep het pas echt toen Anja vertelde hoe het vooronderzoek was verlopen en, hoe Elza Sofieke steunde en, zij met Sofieke meeleefde en, zij in plaats van Irma bij Sofieke bleef slapen.
Ondanks dat de onderzoeken juist voor zo'n jong meisje ontzettend vervelend waren maar, de aanwezigheid van Elza maakte dat het voor Sofieke dragelijk was..
Wat ook kwam doordat Elza niet alleen bij Sofieke bleef slapen maar, zij ook bereid was om de onderzoeken die bij Sofieke werden gedaan ook te ondergaan, zelfs de vervelende en pijnlijke onderzoeken ging ze niet uit de weg maar, onderging ze als een flinke meid.
Daarbij viel het Anja en, Ella op dat ze in tegenstelling tot de vorige keer ze ook Sofieke niet hoorden, ondertussen keek Eva Sofieke aan en, zei dat ze wilde voelen waar precies de pijn zit.
Terwijl Irma Sofieke uitkleedde keek Eva Elza aan en, zei" als jij je belofte nakomt en, inderdaad ook de rest van de onderzoeken zal ondergaan mag je dat laten zien door je nu op je slipje na uitte kleedden".
Direct wilde Elza zich gaan uitkleedden maar, door alle indrukken die het door de nieuwigheid op Elza had gemaakt, had ze de hulp van Irma echt nodig.
Toen Marjan het nachthemd bij Elza had uitgetrokken en, aan haar knoopjes van de romper opende zag ze aan de groene streep op de luier van Elza dat haar dochter nat was maar, dan terwijl ze de eerste plakker los trok merkte Marjan dat haar dochter gepoept had.
Direct vroeg Marjan om water en, zeep om Elza te wassen maar, dan zei Ella, " wacht maar, mevrouw dat doe ik wel want dan kan ik haar direct een zetpil geven en, haar een infuus geven".
Voor Elza kon vragen wat Ella bedoelde zag ze dat, Anja een pleister met een verdovende zalf op de arm van Sofieke had geplakt, dat daar een zalf inzat kon Elza niet zien maar, dat vertelde Ella haar toen ze samen keken wat er verder zou gebeuren maar, omdat het inbrengen van de infuusnaald en het aansluiten van het infuus zelf even op zich liet wachten omdat de verdovingszalf vijf minuten moest inwerken moest Elza gaan liggen en maakte Ella de plaats waar de pleister moest komen schoon en, plakte dan de pleister met de zalf net achter haar pols, om dan Anja te helpen door Sofieke haar pols vastte houden zodat Anja de naald in kon brengen en de slang van het infuus op de naald aan te sluiten waarna Ella Sofieke losliet en, Anja het infuus aanzette.
Direct daarna kwamen de verpleegsters bij Elza en, verwijderde Ella de verdovingspleister bij Elza en, toen Ella na even zoeken de goeie ader had gevonden bracht Ella ook bij Elza de naald in haar pols, wat ondanks de verdoving toch pijn deed.
Zodat Elza een gemeend Au niet kon onderdrukken, ondertussen keek ze ter afleiding naar Sofieke bij wie het infuus inmiddels zijn werk deed zodat ze langzaam indommelde maar, toen Elza haar richting opkeek en, vroeg of ze de prik van het infuus niet had gevoeld keek Sofieke naar Elza en, zei ze, "ja Elza het deed pijn maar, doordat mijn buikje en, darmen nog meer pijn doen voelde ik het niet meer".
Dan viel Sofieke in slaap maar, net voor ze in slaap viel had ze nog de tegenwoordigheid van geest om Ella aan te kijken en, te vragen, "wat spuiten jullie nu mijn lijf in?".
Voor Ella kon antwoordden kwam dr Eva aanlopen keek de meisjes aan en, antwoordde, " we nemen jullie zo mee naar een onderzoekskamer om een echo van jullie buikjes te maken".
Dan ging ze door, " jullie krijgen zo een gel over jullie buik en, daar ga ik met een zoeker overheen en, zo kan ik in jullie buikjes maag en, darmen kijken".
"Zodat we kunnen zien of daar iets zit wat er niet thuis hoort, of dat er van binnen iets kapot is", "begrijp je dat Sofieke?".
"Ja maar, wat spuiten jullie nu naar binnen?"
"Dat is contrast vloeistof, zodat de echo die we maken beter te bekijken is", legde Eva uit.
Direct zagen alle volwassenen Sofieke bedenkelijk kijken maar, zei Eva, " kom we gaan dan zien jullie het zo wel".
Dan duwden de verpleegsters geholpen door de moeders de beide bedden de gang op op weg naar de lift, om daarmee 2 etages naar beneden te gaan.
Om daar naar de onderzoekskamer te gaan waar 2 laboranten achter hun bureau zaten, direct keek de meneer Eva aan en, vroeg, " Eva er zou toch maar, 1 meisje komen en, nu komen jullie met 2 meisjes, moet dat tweede meisje ook onderzocht worden?"
Toen ze dat hoorde wilde Elza gaan zitten maar, direct toen ze omhoog kwam duwde Ella haar terug en, zei," liggen blijven jij".
Ondertussen praten Eva de laboranten bij waarbij de meneer zich had voorgesteld als Jaap.
"Jaap dat meisje wat net wilde gaan zitten is Elza een vriendinnetje van Sofieke, de daadwerkelijke patiënt".
"Sofieke vertrouwt Elza zo goed dat zij Elza gevraagd heeft om in plaats van haar moeder om bij haar te blijven".
"Bovendien deed ze dat zonder dat de ouders van de meiden daarvan wisten, daar kan ik nog aan toevoegen dat Elza niet incontinent is maar, wel bedplasser en, omdat de meisjes inmiddels vakantie hebben hebben we er allemaal mee ingestemd "vervolgde Ella haar verhaal.
"Bovendien hebben we gezien dat Elza Sofieke niet alleen gezelschap houdt maar, ook dat ze Sofieke haar hand vasthoud" na een slok water vervolgde Ella weer, " kijk hier heb ik de uitslagen van de onderzoeken van Sofieke en, deze zijn van Elza" ging ze verder en, overhandigde de statussen dan aan Eva, die ze beide grondig bekeek.
Ondertussen keek Sofieke Anja en, Irma aan en, zei" Anja ik moet poepen en, in mijn luier poepen is bah".
Hier keek Anja die Sofieke al kende van een eerdere opname voor het verwijderen van haar keelamandelen anderhalf jaar geleden van op.
Hoewel het bij een opname van amandelen tegenwoordig gebruikelijk is dat de patiënt dezelfde dag weer naar huis gaat moest Sofieke door hoge koorts toen 2 nachten blijven en, had Anja menig vieze luier van Sofieke moeten verschonen.
Terwijl Anja Sofieke uitkleedde en, de po pakte en, vervolgens Sofieke op de po zette, waarbij ze moest opletten dat het infuus bleef zitten en, niet in de knoop zou raken.
Bespraken Eva en, Ella de stand van zaken waarbij Eva opmerkte, "dit is wel een aparte situatie, ik bedoel dat er een vader of moeder blijft slapen is bij deze leeftijd heel gewoon maar, dit heb ik nog niet eerder bij de hand gehad".
"Een oudere broer of zus is al heel uitzonderlijk maar, dit en, als dat al gebeurt, zijn die eigenlijk nooit bereid om te ondergaan wat het zieke broertje of zusje moet ondergaan".
Al vertellend waren ze aangekomen in de kamer waar het echoapparaat stond en, kleedde Irma Sofieke op haar luier na helemaal uit, waarna de laborante een glibberige gel op haar buik smeerde, wat ondanks dat de laborant die had voorgesteld als Jaap voorzichtig en, zo zacht mogelijk te werk ging toch pijnlijk was voor Sofieke.
Direct daarna startte Jaap het apparaat op en, ging met een zoeker over Sofieke haar onderbuik en, zag Jaap toen hij bij de galblaas kwam dat er galstenen in de galblaas zaten die de doorvoer van gal blokkeerden, wat dus de pijn veroorzaakte.
Direct keek dr Eva Irma en, Sofieke aan en, zei" zoiets vermoede ik al".
Dan keek ze op de klok en, zag dat het inmiddels bijna 11 uur was en, zo ver nu bekend zou er vanmiddag om 4 uur een operatiekamer vrij zijn.
Eva zou deze direct door haar secretaresse laten reserveren zodat het gesteente vandaag nog verwijderd kon worden.
Na de uitleg aan Irma keek Eva Sofieke aan en, vroeg" begrijp je dat Sofieke?"
Daarop keek Sofieke Eva aan en, zei "een beetje dokter".
Hierop legde Eva het met behulp van plaatjes en, in Jip en, Janneke taal het nog een keer uit, terwijl ook Elza belangstellend mee keek.
Tot slot zei Eva, "Sofieke dat betekend dat je vanaf nu tot na de operatie niets meer mag eten of drinken want je moet voor de operatie helemaal nuchter zijn".
Direct zei Sofieke dat ze ook dat begreep en, sloot om wat te ontspannen haar ogen, terwijl Eva zich nu op Elza richtte en, zei, " zo en, nu eens naar jou kijken Elza, kleed je maar, uit".
Al snel was Elza uitgekleed en, had ze alleen nog een luier om, toen Anja die opende en, wegtrok bleek Elza nat te zijn maar, ook dat ze er niets van had gemerkt, wat een schrik reactie gaf maar, dr Eva als de zusters Anja en, Ella lieten direct merken dat ze dat gezien de vermoeiende onderzoeken helemaal niet vreemd vonden.
Dan kon Eva haar onderzoeken, waarbij er natuurlijk niets werd gevonden.
Tenminste niet iets wat met de problemen van Sofieke te maken had maar, zoals even later zou blijken was er wel wat anders aan de hand.
Direct keek Sofieke die inmiddels klaar was Anja maar, ook Irma en Ella aan lachte en, zei Irma, "heel goed zelfs dat is mijn oudere zus en, tante van Sofieke".
Ondertussen gingen Ella en, Anja in afwachting van de kinderarts door met de verzorging van beide meisjes en, vroeg Ella, dus Sofieke is erfelijk belast?"
De dames aankijkend zuchtte Irma en, zei dan" helaas wel".
Intussen werden de vooronderzoeken afgerond en, net op dat moment stapte de kinderarts binnen, die zo merkte Elza en Sofieke dacht dat beide meisjes buik en, darmklachten hadden, nadat ze zich had voorgesteld als Eva Hendriks, vroeg ze , "zeg dames wie van u blijft er bij de meisjes slapen?"
Doordat vooral Sofieke verbaasd keek en, Elza niet echt veel pijn had begon erbij Eva wat te dagen maar, ze begreep het pas echt toen Anja vertelde hoe het vooronderzoek was verlopen en, hoe Elza Sofieke steunde en, zij met Sofieke meeleefde en, zij in plaats van Irma bij Sofieke bleef slapen.
Ondanks dat de onderzoeken juist voor zo'n jong meisje ontzettend vervelend waren maar, de aanwezigheid van Elza maakte dat het voor Sofieke dragelijk was..
Wat ook kwam doordat Elza niet alleen bij Sofieke bleef slapen maar, zij ook bereid was om de onderzoeken die bij Sofieke werden gedaan ook te ondergaan, zelfs de vervelende en pijnlijke onderzoeken ging ze niet uit de weg maar, onderging ze als een flinke meid.
Daarbij viel het Anja en, Ella op dat ze in tegenstelling tot de vorige keer ze ook Sofieke niet hoorden, ondertussen keek Eva Sofieke aan en, zei dat ze wilde voelen waar precies de pijn zit.
Terwijl Irma Sofieke uitkleedde keek Eva Elza aan en, zei" als jij je belofte nakomt en, inderdaad ook de rest van de onderzoeken zal ondergaan mag je dat laten zien door je nu op je slipje na uitte kleedden".
Direct wilde Elza zich gaan uitkleedden maar, door alle indrukken die het door de nieuwigheid op Elza had gemaakt, had ze de hulp van Irma echt nodig.
Toen Marjan het nachthemd bij Elza had uitgetrokken en, aan haar knoopjes van de romper opende zag ze aan de groene streep op de luier van Elza dat haar dochter nat was maar, dan terwijl ze de eerste plakker los trok merkte Marjan dat haar dochter gepoept had.
Direct vroeg Marjan om water en, zeep om Elza te wassen maar, dan zei Ella, " wacht maar, mevrouw dat doe ik wel want dan kan ik haar direct een zetpil geven en, haar een infuus geven".
Voor Elza kon vragen wat Ella bedoelde zag ze dat, Anja een pleister met een verdovende zalf op de arm van Sofieke had geplakt, dat daar een zalf inzat kon Elza niet zien maar, dat vertelde Ella haar toen ze samen keken wat er verder zou gebeuren maar, omdat het inbrengen van de infuusnaald en het aansluiten van het infuus zelf even op zich liet wachten omdat de verdovingszalf vijf minuten moest inwerken moest Elza gaan liggen en maakte Ella de plaats waar de pleister moest komen schoon en, plakte dan de pleister met de zalf net achter haar pols, om dan Anja te helpen door Sofieke haar pols vastte houden zodat Anja de naald in kon brengen en de slang van het infuus op de naald aan te sluiten waarna Ella Sofieke losliet en, Anja het infuus aanzette.
Direct daarna kwamen de verpleegsters bij Elza en, verwijderde Ella de verdovingspleister bij Elza en, toen Ella na even zoeken de goeie ader had gevonden bracht Ella ook bij Elza de naald in haar pols, wat ondanks de verdoving toch pijn deed.
Zodat Elza een gemeend Au niet kon onderdrukken, ondertussen keek ze ter afleiding naar Sofieke bij wie het infuus inmiddels zijn werk deed zodat ze langzaam indommelde maar, toen Elza haar richting opkeek en, vroeg of ze de prik van het infuus niet had gevoeld keek Sofieke naar Elza en, zei ze, "ja Elza het deed pijn maar, doordat mijn buikje en, darmen nog meer pijn doen voelde ik het niet meer".
Dan viel Sofieke in slaap maar, net voor ze in slaap viel had ze nog de tegenwoordigheid van geest om Ella aan te kijken en, te vragen, "wat spuiten jullie nu mijn lijf in?".
Voor Ella kon antwoordden kwam dr Eva aanlopen keek de meisjes aan en, antwoordde, " we nemen jullie zo mee naar een onderzoekskamer om een echo van jullie buikjes te maken".
Dan ging ze door, " jullie krijgen zo een gel over jullie buik en, daar ga ik met een zoeker overheen en, zo kan ik in jullie buikjes maag en, darmen kijken".
"Zodat we kunnen zien of daar iets zit wat er niet thuis hoort, of dat er van binnen iets kapot is", "begrijp je dat Sofieke?".
"Ja maar, wat spuiten jullie nu naar binnen?"
"Dat is contrast vloeistof, zodat de echo die we maken beter te bekijken is", legde Eva uit.
Direct zagen alle volwassenen Sofieke bedenkelijk kijken maar, zei Eva, " kom we gaan dan zien jullie het zo wel".
Dan duwden de verpleegsters geholpen door de moeders de beide bedden de gang op op weg naar de lift, om daarmee 2 etages naar beneden te gaan.
Om daar naar de onderzoekskamer te gaan waar 2 laboranten achter hun bureau zaten, direct keek de meneer Eva aan en, vroeg, " Eva er zou toch maar, 1 meisje komen en, nu komen jullie met 2 meisjes, moet dat tweede meisje ook onderzocht worden?"
Toen ze dat hoorde wilde Elza gaan zitten maar, direct toen ze omhoog kwam duwde Ella haar terug en, zei," liggen blijven jij".
Ondertussen praten Eva de laboranten bij waarbij de meneer zich had voorgesteld als Jaap.
"Jaap dat meisje wat net wilde gaan zitten is Elza een vriendinnetje van Sofieke, de daadwerkelijke patiënt".
"Sofieke vertrouwt Elza zo goed dat zij Elza gevraagd heeft om in plaats van haar moeder om bij haar te blijven".
"Bovendien deed ze dat zonder dat de ouders van de meiden daarvan wisten, daar kan ik nog aan toevoegen dat Elza niet incontinent is maar, wel bedplasser en, omdat de meisjes inmiddels vakantie hebben hebben we er allemaal mee ingestemd "vervolgde Ella haar verhaal.
"Bovendien hebben we gezien dat Elza Sofieke niet alleen gezelschap houdt maar, ook dat ze Sofieke haar hand vasthoud" na een slok water vervolgde Ella weer, " kijk hier heb ik de uitslagen van de onderzoeken van Sofieke en, deze zijn van Elza" ging ze verder en, overhandigde de statussen dan aan Eva, die ze beide grondig bekeek.
Ondertussen keek Sofieke Anja en, Irma aan en, zei" Anja ik moet poepen en, in mijn luier poepen is bah".
Hier keek Anja die Sofieke al kende van een eerdere opname voor het verwijderen van haar keelamandelen anderhalf jaar geleden van op.
Hoewel het bij een opname van amandelen tegenwoordig gebruikelijk is dat de patiënt dezelfde dag weer naar huis gaat moest Sofieke door hoge koorts toen 2 nachten blijven en, had Anja menig vieze luier van Sofieke moeten verschonen.
Terwijl Anja Sofieke uitkleedde en, de po pakte en, vervolgens Sofieke op de po zette, waarbij ze moest opletten dat het infuus bleef zitten en, niet in de knoop zou raken.
Bespraken Eva en, Ella de stand van zaken waarbij Eva opmerkte, "dit is wel een aparte situatie, ik bedoel dat er een vader of moeder blijft slapen is bij deze leeftijd heel gewoon maar, dit heb ik nog niet eerder bij de hand gehad".
"Een oudere broer of zus is al heel uitzonderlijk maar, dit en, als dat al gebeurt, zijn die eigenlijk nooit bereid om te ondergaan wat het zieke broertje of zusje moet ondergaan".
Al vertellend waren ze aangekomen in de kamer waar het echoapparaat stond en, kleedde Irma Sofieke op haar luier na helemaal uit, waarna de laborante een glibberige gel op haar buik smeerde, wat ondanks dat de laborant die had voorgesteld als Jaap voorzichtig en, zo zacht mogelijk te werk ging toch pijnlijk was voor Sofieke.
Direct daarna startte Jaap het apparaat op en, ging met een zoeker over Sofieke haar onderbuik en, zag Jaap toen hij bij de galblaas kwam dat er galstenen in de galblaas zaten die de doorvoer van gal blokkeerden, wat dus de pijn veroorzaakte.
Direct keek dr Eva Irma en, Sofieke aan en, zei" zoiets vermoede ik al".
Dan keek ze op de klok en, zag dat het inmiddels bijna 11 uur was en, zo ver nu bekend zou er vanmiddag om 4 uur een operatiekamer vrij zijn.
Eva zou deze direct door haar secretaresse laten reserveren zodat het gesteente vandaag nog verwijderd kon worden.
Na de uitleg aan Irma keek Eva Sofieke aan en, vroeg" begrijp je dat Sofieke?"
Daarop keek Sofieke Eva aan en, zei "een beetje dokter".
Hierop legde Eva het met behulp van plaatjes en, in Jip en, Janneke taal het nog een keer uit, terwijl ook Elza belangstellend mee keek.
Tot slot zei Eva, "Sofieke dat betekend dat je vanaf nu tot na de operatie niets meer mag eten of drinken want je moet voor de operatie helemaal nuchter zijn".
Direct zei Sofieke dat ze ook dat begreep en, sloot om wat te ontspannen haar ogen, terwijl Eva zich nu op Elza richtte en, zei, " zo en, nu eens naar jou kijken Elza, kleed je maar, uit".
Al snel was Elza uitgekleed en, had ze alleen nog een luier om, toen Anja die opende en, wegtrok bleek Elza nat te zijn maar, ook dat ze er niets van had gemerkt, wat een schrik reactie gaf maar, dr Eva als de zusters Anja en, Ella lieten direct merken dat ze dat gezien de vermoeiende onderzoeken helemaal niet vreemd vonden.
Dan kon Eva haar onderzoeken, waarbij er natuurlijk niets werd gevonden.
Tenminste niet iets wat met de problemen van Sofieke te maken had maar, zoals even later zou blijken was er wel wat anders aan de hand.
Laatst bewerkt:
Daiperdebby
Beginneling
Super verhaal
luierdromer
Niet geschoten is altijd mis.
Hoofdstuk 27 HET ONDERZOEK VAN ELZA
Al snel tijdens het onderzoek merkten Anja en, Eva dat Elza als ze diep adem haalde soms bijna geen lucht meer kreeg en, toen Eva naar het hart en, de longen van Elza luisterde merkte ze dat Elza diep en, zwaar ademde en, na een paar minuten bijna geen lucht meer kreeg.
Dat deed Eva naar Marjan en, Irma kijken en, vragen" wie van jullie is de moeder van Elza?"
Waarop Marjan zich best geschrokken melde en, Eva vervolgens vertelde dat ze direct contact op zou nemen met de longarts en, er waarschijnlijk vanmiddag nog een longtest zou volgen.
Terwijl Eva Marjan uitleg gaf over het vervolg traject, vertelde Anja aan Elza en, Sofieke in Jip en, Janneke taal wat er met Elza ging gebeuren.
Dan was het zover dat ze moesten gaan en, wilde Elza terwijl Eva verder ging met de voorbereidingen van de kijkoperatie en, eventueel een echte operatie uit bed komen om met Anja mee te lopen maar, Anja zei, "nee Elza op bed blijven zitten, we nemen je met bed en al mee, bovendien zit het infuus aan je bed vast".
Ondertussen werd Sofieke klaargemaakt voor de kijkoperatie en, voor de zeer waarschijnlijke echte operatie die in geval van slecht nieuws direct zou volgen.
Door de geringe afstand tussen beide bedden was Sofieke ondanks dat ze net als Elza aan het infuus vast zat net in staat om een aai over Elza haar hand te geven.
Dan was het tijd om met Elza naar de logopedieafdeling te gaan en, voor Sofieke om richting operatiekamer te vertrekken maar, voor het echt zover was wilde dokter Eva beide meisjes nog een keer temperaturen en, waar Sofieke geen koorts maar, een fikse verhoging had was de lichaamstemperatuur van Elza in korte tijd gestegen van 37,7 naar 38,9 iets waar niet alleen Elza en, Marjan maar, ook Sofieke zo van schrok dat het haar moeite koste om stil te blijven liggen.
Toen Anja en, Ella op Sofieke inpraten werd ze weer rustig en, ook het handje vasthouden van Irma deed wonderen maar, wat vooral hielp was het feit dat voor Eva aan de kijkoperatie van Sofieke zou beginnen en terwijl alles in gereedheid werd gebracht voor het onderzoek ze nog even bij Elza kwam kijken en, zei "Elza je bent flink hoor, niet alleen vindt ik het stoer dat je Sofieke steunt waardoor we nu op tijd kunnen kijken hoe we jou het beste kunnen helpen ".
Nu ze de kans had vroeg Marjan direct, "Eva wat gaat er nu wat betreft Elza gebeuren?"
Direct op de vraag keek Eva Marjan en, Elza aan en, zei " jullie gaan nu naar een spreekkamer waar Elza vanuit haar bed op een stoel gezet wordt .
Daarna krijg je een slang in je mond en, een knijper op je neus, de andere kant van de slang zit aan de machine die Elza's long inhoudt zal meten."
"Daar hoef je niet bang voor te zijn hoor".
"Daarna moet je zo hard als je kan in de slang blazen, zo kunnen we kijken of je astma of zoiets hebt".
"Als dat zo is moeten we kijken of en, zo ja hoe we je het beste kunnen helpen".
Van dit hele verhaal schrokken niet alleen Elza en, Sofieke die op het punt stond om te vertrekken voor de kijkoperatie maar, ook Marjan schrok hoewel ze wel vond dat Elza de laatste tijd snel buiten adem was maar, zelfs Irma keek Elza en, Marjan geschrokken aan en, bleek dat ze dat niet hadden verwacht.
Hoewel nu ze het zeiden en, Marjan er over nadacht het Marjan ineens opviel dat Elza de laatste weken snel buiten adem was en, naar lucht hapte.
Toen ze er dieper over nadacht realiseerde ze zich dat astma in de familie zat en, bovendien hadden haar andere zus Ashly en, diens dochter Mariska hier al jaren last van, Dus dat het zich nu bij Elza openbaarde verbaasde haar niets maar, vervelend was het wel.
Intussen zag Marjan dat Irma en, Sofieke werden meegenomen waar Elza ook nu mee wilde en. merkte Marjan dat Elza opnieuw probeerde om haar bed uit te komen en, met Sofieke mee te gaan maar, Ella hield haar tegen en, zei "nee Elza blijf liggen want we gaan direct naar de longafdeling, dan vervolgde Ella Irma is al mee naar de slaapdokter en, als Sofieke het kapje op haar neus krijgt wordt ze in slaap gebracht daarna kan Irma ook niets meer doen en, als Sofieke naar de operatiekamer gaat moet ook zij wachten tot Sofieke wakker wordt".
Voor Elza ertussen kon komen zei Ella terwijl ze intussen bij de longafdeling aankwamen, " de longtest duurt ongeveer een halfuur en, een halfuur daarna hebben we de uitslag dus wij zijn tegen 4 uur wel op de afdeling terwijl de operatie bij Sofieke ongeveer 2 uur gaat duren, waarna ze naar de uitslaapkamer gaat dus voor zij terug is zal het wel een uur of 8 zijn.
Tot verbazing van Ella knikte Elza dat ze het had begrepen, terwijl ze intussen bij de spreekkamer waren gekomen waar het onderzoek zou gaan plaatsvinden.
Dan kwamen ze bij de balie van de afdeling waar Ella Elza aanmeldde," goeiemiddag wij komen Elza Vermeer brengen voor een longtest".
"Dan vroeg de de mevrouw achter de balie, "Elza Vermeer dat is toch het meisje wat haar vriendinnetje steunt?"
Verbaasd keek Elza de mevrouw achter de balie aan en, vroeg dan, "Ja maar, hoe weet u dat?"
Nu keken Ella en, Anja Elza aan en, zei" zonder dat jij het beseft Elza heb jij iets bijzonders gedaan, dat een vriendinnetje in plaats van papa of mama bij een patiënt blijft slapen zien we niet vaak en, is al bijzonder maar, dat jij ook haar onderzoeken zelf ondergaat hebben wij eigenlijk nooit eerder gezien".
Dan betraden ze de spreekkamer en, was het na kennismaking met de longarts en, een korte uitleg zover, dat Elza vanuit bed op een achter een kast van een apparaat met slangen staande stoel werd gezet, waarbij Ella het infuus mee nam en naast Elza aan een speciaal daarvoor neergezette stang ophing.
Toen Elza zat dacht ze dat ze direct de slang in haar mond en, de knijper op haar neus zou krijgen maar, dan zei Eva dat ze eerst Elza's temperatuur wilde meten en, nog een keer naar haar longen luisteren.
Terwijl de thermometer intussen in het oor zat vertelde Eva dat dit na de longtest ook zou gebeuren, hoeveel energie het afnemen van de longtest Elza had gekost.
Toen Eva de thermometer eruit haalde bleek dat Elza geen koorts had en, ook het hart reageerde normaal toen Eva daar naar luisterde terwijl Eva bij het beluisteren van de longen wel merkte dat die niet helemaal deden zoals gewenst.
Hierna kwam de longarts erbij en, werd Elza op haar stoel vastgezet en, plaatste de longarts de slang in Elza haar mond en, zette een soort wasknijper op haar neus, zodat die werd dichtgeknepen en, Elza alleen door haar mond adem kon halen, dan maakte de longarts Elza duidelijk wat en, hoe ze het moest doen.
Dan trokken Eva en, de longarts zich terug achter een wand en, een computerscherm waar ze konden zien hoe Elza het deed en, gingen Ella en, Anja terug naar de afdeling.
Vanaf het moment dat Elza mocht beginnen ademde ze zo goed en, kwaad als het ging in en uit waarbij ze moest proberen een pingpongballetje
hoog te houden, iets wat ze al snel merkte niet mee viel
Binnen een paar minuten kreeg ze het warm omdat het blazen steeds zwaarder werd, doordat haar longen vol begonnen te lopen.
Uiteindelijk mocht ze na een half uur stoppen en, werd de knijper van haar neus en, de slang uit haar mond gehaald waardoor ze weer vrijer adem kon halen.
Nadat dit was gebeurt dacht Elza dat ze direct op het bed moest gaan liggen maar, tot haar verbazing pakte Eva opnieuw de oorthermometer en, voor ze het besefte zat het ding al in haar oor.
Dan besefte Elza dat Eva had gezegd dat ze haar temperatuur na de test opnieuw zou meten, doordat Elza dat overdacht was het gebeurt voor ze het besefte.
Tot schrik van Marjan maar, ook Elza zelf zei Eva dat Elza zoals verwacht nu wel echt koorts had, namelijk 39,2 en, ook nu had Elza bijna geen adem wat Marjan deed vragen of het ernstig was en, of Elza geopereerd moest worden.
Direct keek Eva Marjan aan en, zei "nee mevrouw Vermeer zoals het nu is kunnen we het met medicatie af, maar, als het erger wordt moeten we verder kijken maar, buiten dat houden we ook Elza niet alleen als steun voor Sofieke maar, ook als patiënt hier, in ieder geval totdat ze 24 uur koorts vrij is, verder moet voor ze naar huis gaat eerst een kuur die we vanavond nog starten afgerond zijn deze zal hoofdzakelijk weer via het infuus gaan".
Van dit bericht schrok niet alleen Elza maar, vooral Marjan behoorlijk, hoewel die zich gelukkig prees dat ze er vroeg bij waren.
Alles laten bezinkend besefte Marjan dat Elza de laatste maanden ondanks alle steun en, belangstelling van en, enthousiasme voor vooral Sofieke Josje Rudolf en, Ronald en, op school ook voor het clubje rond Olaf en, Marjolein wat voor de nodige energie zorgde ze ook sneller moe was.
Dan waren ze klaar en, werd Elza op bed gelegd en, teruggebracht naar haar kamer waar bijna tegelijkertijd ook Sofieke naar werd teruggebracht.
Nauwelijks gëinstalleerd keek ze naar Elza die tot haar verbazing er heel moe uitzag, dit deed haar vragen, "Elza wat hebben ze met jou gedaan dat je zo moe bent?"
In plaats van de vraag te beantwoorden zag Sofieke dat Elza ging liggen de deken over zich heentrok en haar ogen sloot en, in slaap viel, totaal uitgeput".
Nu keek Sofieke vertwijfeld naar haar moeder en, Marjan, dat ziende vertelde Irma haar dochter in voor haar begrijpelijke taal van de longtest die Elza had gehad.
Na dit verhaal knikte Sofieke dat ze het begreep, waarna Sofieke op het alarm drukte wat Irma deed vragen, "wat is er Sofieke?"
"Ik moet poepen maar, kan door die vervelende slang mijn bed niet uit en, in mijn luier poepen is vies" was haar antwoord terwijl ze zo zag Irma alle moeite deed om de smurrie binnen te houden.
Binnen anderhalve minuut kwam Ella binnen rennen en, vroeg direct wat er aan de hand was, direct antwoordde Sofieke , "Ella ik moet poepen maar, gouw anders poep ik in mijn luier".
Nog terwijl Sofieke vertelde trok Ella een steek onder het bed vandaan sloeg de deken weg en, kleedde Sofieke uit en, terwijl Anja die ook al was komen kijken Sofieke voorzichtig omhoog hielp schoof Ella de steek onder Sofieke haar billen en, direct toen ze op de po zat ontspande ze en, voelde dat haar darmen leeg liepen.
Hoewel het behoorlijk veel was ging het aardig snel en, tot slot plaste Sofieke ook nog en, terwijl ze Sofieke van de po afhielpen haar schoon poetste en, een schone luier omdeed zei ze, "goed gedaan Sofieke maar, ik begreep uit het verslag over jou dat je incontinent bent".
"Ja Ella maar, een paar maanden geleden zette Elza me opeens zomaar op de wc waar ik zonder het zelf te merken poepte wat Elza me bewust liet zien en, toen Elza me daarna een luier om wilde doen herkende ik het gevoel van moeten poepen en, zette Elza me weer op de wc".
Ondertussen was het bijna 5 uur en, vroegen Irma en, Marjan of de meisjes zeker wisten dat ze het samen zonder ouders zouden kunnen.
Hierop keek zowel Sofieke als Elza, die intussen weer wakker was naar de moeders en, zeiden ze beiden met volle overtuiging, " ja mama".
Hierop gaven ze beide meiden een kus trokken hun jas aan pakten hun spullen en, vertrokken naar huis.
Direct toen de moeders waren vertrokken zeiden Anja en, Ella dat als de meiden wilden zij hen naar de speelkamer zouden brengen maar, dat beide meisjes wel in bed moesten blijven maar, er ook dan genoeg mogelijkheden waren om te spelen.
Direct zei zowel Elza als Sofieke dat ze graag naar de speelkamer wilden en, nog geen 5 minuten later het was inmiddels bijna kwart over 5 en, om half 6 wat het etenstijd op de speelkamer, had Ella de meisjes verteld maar, ook dat ze tot die tijd konden spelen.
Direct bij binnenkomst vroeg Ineke die de speelkamer leidde wat de meisjes wilden, direct zei Sofieke, dat ze wilde kleuren, terwijl Elza haar ogen inmiddels op een paar knuffelberen in de speelhoek had laten vallen.
Direct zuchtte ze, "ik wil graag met die knuffelberen spelen maar, mag mijn bed niet uit".
Direct nadat Ineke zich nog eens had voorgesteld zei ze, "Elza geen probleem ik ga ze voor je pakken", nog geen minuut later kwam Ineke met de beertjes aanlopen en, gaf de beren aan Elza, die Ineke bedankte.
Ondertussen vermaakte Elza en, Sofieke zich best, ondanks dat Sofieke zich na de operatie nog erg moe voelde maar, zag ze toen ze nog eens naar Elza keek dat ook zij moe was van haar onderzoeken, iets wat haar eigenlijk verbaasde maar, toen Ineke vertelde wat die onderzoeken inhielden begreep Sofieke dat ook die onderzoeken vermoeiend waren.
Dat een astmatest vermoeiend was bewees Elza al snel, want terwijl zij met de beertjes zat te spelen terwijl Sofieke zat te kleuren, zag Sofieke dat Elza de beertjes losliet en, vol tegen de leuning aan zat en, haar ogen sluitend in slaap viel, totdat een kus op haar lippen haar een tijdje later weer wekte.
Aan de manier van kussen merkte ze wel dat het niet pappa mamma of tante Irma was was maar, wie het wel was.
Pas toen ze na een paar minuten haar ogen uitwreef en opkeek zag ze een bezoeker die ze totaal niet had verwacht.
Al snel tijdens het onderzoek merkten Anja en, Eva dat Elza als ze diep adem haalde soms bijna geen lucht meer kreeg en, toen Eva naar het hart en, de longen van Elza luisterde merkte ze dat Elza diep en, zwaar ademde en, na een paar minuten bijna geen lucht meer kreeg.
Dat deed Eva naar Marjan en, Irma kijken en, vragen" wie van jullie is de moeder van Elza?"
Waarop Marjan zich best geschrokken melde en, Eva vervolgens vertelde dat ze direct contact op zou nemen met de longarts en, er waarschijnlijk vanmiddag nog een longtest zou volgen.
Terwijl Eva Marjan uitleg gaf over het vervolg traject, vertelde Anja aan Elza en, Sofieke in Jip en, Janneke taal wat er met Elza ging gebeuren.
Dan was het zover dat ze moesten gaan en, wilde Elza terwijl Eva verder ging met de voorbereidingen van de kijkoperatie en, eventueel een echte operatie uit bed komen om met Anja mee te lopen maar, Anja zei, "nee Elza op bed blijven zitten, we nemen je met bed en al mee, bovendien zit het infuus aan je bed vast".
Ondertussen werd Sofieke klaargemaakt voor de kijkoperatie en, voor de zeer waarschijnlijke echte operatie die in geval van slecht nieuws direct zou volgen.
Door de geringe afstand tussen beide bedden was Sofieke ondanks dat ze net als Elza aan het infuus vast zat net in staat om een aai over Elza haar hand te geven.
Dan was het tijd om met Elza naar de logopedieafdeling te gaan en, voor Sofieke om richting operatiekamer te vertrekken maar, voor het echt zover was wilde dokter Eva beide meisjes nog een keer temperaturen en, waar Sofieke geen koorts maar, een fikse verhoging had was de lichaamstemperatuur van Elza in korte tijd gestegen van 37,7 naar 38,9 iets waar niet alleen Elza en, Marjan maar, ook Sofieke zo van schrok dat het haar moeite koste om stil te blijven liggen.
Toen Anja en, Ella op Sofieke inpraten werd ze weer rustig en, ook het handje vasthouden van Irma deed wonderen maar, wat vooral hielp was het feit dat voor Eva aan de kijkoperatie van Sofieke zou beginnen en terwijl alles in gereedheid werd gebracht voor het onderzoek ze nog even bij Elza kwam kijken en, zei "Elza je bent flink hoor, niet alleen vindt ik het stoer dat je Sofieke steunt waardoor we nu op tijd kunnen kijken hoe we jou het beste kunnen helpen ".
Nu ze de kans had vroeg Marjan direct, "Eva wat gaat er nu wat betreft Elza gebeuren?"
Direct op de vraag keek Eva Marjan en, Elza aan en, zei " jullie gaan nu naar een spreekkamer waar Elza vanuit haar bed op een stoel gezet wordt .
Daarna krijg je een slang in je mond en, een knijper op je neus, de andere kant van de slang zit aan de machine die Elza's long inhoudt zal meten."
"Daar hoef je niet bang voor te zijn hoor".
"Daarna moet je zo hard als je kan in de slang blazen, zo kunnen we kijken of je astma of zoiets hebt".
"Als dat zo is moeten we kijken of en, zo ja hoe we je het beste kunnen helpen".
Van dit hele verhaal schrokken niet alleen Elza en, Sofieke die op het punt stond om te vertrekken voor de kijkoperatie maar, ook Marjan schrok hoewel ze wel vond dat Elza de laatste tijd snel buiten adem was maar, zelfs Irma keek Elza en, Marjan geschrokken aan en, bleek dat ze dat niet hadden verwacht.
Hoewel nu ze het zeiden en, Marjan er over nadacht het Marjan ineens opviel dat Elza de laatste weken snel buiten adem was en, naar lucht hapte.
Toen ze er dieper over nadacht realiseerde ze zich dat astma in de familie zat en, bovendien hadden haar andere zus Ashly en, diens dochter Mariska hier al jaren last van, Dus dat het zich nu bij Elza openbaarde verbaasde haar niets maar, vervelend was het wel.
Intussen zag Marjan dat Irma en, Sofieke werden meegenomen waar Elza ook nu mee wilde en. merkte Marjan dat Elza opnieuw probeerde om haar bed uit te komen en, met Sofieke mee te gaan maar, Ella hield haar tegen en, zei "nee Elza blijf liggen want we gaan direct naar de longafdeling, dan vervolgde Ella Irma is al mee naar de slaapdokter en, als Sofieke het kapje op haar neus krijgt wordt ze in slaap gebracht daarna kan Irma ook niets meer doen en, als Sofieke naar de operatiekamer gaat moet ook zij wachten tot Sofieke wakker wordt".
Voor Elza ertussen kon komen zei Ella terwijl ze intussen bij de longafdeling aankwamen, " de longtest duurt ongeveer een halfuur en, een halfuur daarna hebben we de uitslag dus wij zijn tegen 4 uur wel op de afdeling terwijl de operatie bij Sofieke ongeveer 2 uur gaat duren, waarna ze naar de uitslaapkamer gaat dus voor zij terug is zal het wel een uur of 8 zijn.
Tot verbazing van Ella knikte Elza dat ze het had begrepen, terwijl ze intussen bij de spreekkamer waren gekomen waar het onderzoek zou gaan plaatsvinden.
Dan kwamen ze bij de balie van de afdeling waar Ella Elza aanmeldde," goeiemiddag wij komen Elza Vermeer brengen voor een longtest".
"Dan vroeg de de mevrouw achter de balie, "Elza Vermeer dat is toch het meisje wat haar vriendinnetje steunt?"
Verbaasd keek Elza de mevrouw achter de balie aan en, vroeg dan, "Ja maar, hoe weet u dat?"
Nu keken Ella en, Anja Elza aan en, zei" zonder dat jij het beseft Elza heb jij iets bijzonders gedaan, dat een vriendinnetje in plaats van papa of mama bij een patiënt blijft slapen zien we niet vaak en, is al bijzonder maar, dat jij ook haar onderzoeken zelf ondergaat hebben wij eigenlijk nooit eerder gezien".
Dan betraden ze de spreekkamer en, was het na kennismaking met de longarts en, een korte uitleg zover, dat Elza vanuit bed op een achter een kast van een apparaat met slangen staande stoel werd gezet, waarbij Ella het infuus mee nam en naast Elza aan een speciaal daarvoor neergezette stang ophing.
Toen Elza zat dacht ze dat ze direct de slang in haar mond en, de knijper op haar neus zou krijgen maar, dan zei Eva dat ze eerst Elza's temperatuur wilde meten en, nog een keer naar haar longen luisteren.
Terwijl de thermometer intussen in het oor zat vertelde Eva dat dit na de longtest ook zou gebeuren, hoeveel energie het afnemen van de longtest Elza had gekost.
Toen Eva de thermometer eruit haalde bleek dat Elza geen koorts had en, ook het hart reageerde normaal toen Eva daar naar luisterde terwijl Eva bij het beluisteren van de longen wel merkte dat die niet helemaal deden zoals gewenst.
Hierna kwam de longarts erbij en, werd Elza op haar stoel vastgezet en, plaatste de longarts de slang in Elza haar mond en, zette een soort wasknijper op haar neus, zodat die werd dichtgeknepen en, Elza alleen door haar mond adem kon halen, dan maakte de longarts Elza duidelijk wat en, hoe ze het moest doen.
Dan trokken Eva en, de longarts zich terug achter een wand en, een computerscherm waar ze konden zien hoe Elza het deed en, gingen Ella en, Anja terug naar de afdeling.
Vanaf het moment dat Elza mocht beginnen ademde ze zo goed en, kwaad als het ging in en uit waarbij ze moest proberen een pingpongballetje
hoog te houden, iets wat ze al snel merkte niet mee viel
Binnen een paar minuten kreeg ze het warm omdat het blazen steeds zwaarder werd, doordat haar longen vol begonnen te lopen.
Uiteindelijk mocht ze na een half uur stoppen en, werd de knijper van haar neus en, de slang uit haar mond gehaald waardoor ze weer vrijer adem kon halen.
Nadat dit was gebeurt dacht Elza dat ze direct op het bed moest gaan liggen maar, tot haar verbazing pakte Eva opnieuw de oorthermometer en, voor ze het besefte zat het ding al in haar oor.
Dan besefte Elza dat Eva had gezegd dat ze haar temperatuur na de test opnieuw zou meten, doordat Elza dat overdacht was het gebeurt voor ze het besefte.
Tot schrik van Marjan maar, ook Elza zelf zei Eva dat Elza zoals verwacht nu wel echt koorts had, namelijk 39,2 en, ook nu had Elza bijna geen adem wat Marjan deed vragen of het ernstig was en, of Elza geopereerd moest worden.
Direct keek Eva Marjan aan en, zei "nee mevrouw Vermeer zoals het nu is kunnen we het met medicatie af, maar, als het erger wordt moeten we verder kijken maar, buiten dat houden we ook Elza niet alleen als steun voor Sofieke maar, ook als patiënt hier, in ieder geval totdat ze 24 uur koorts vrij is, verder moet voor ze naar huis gaat eerst een kuur die we vanavond nog starten afgerond zijn deze zal hoofdzakelijk weer via het infuus gaan".
Van dit bericht schrok niet alleen Elza maar, vooral Marjan behoorlijk, hoewel die zich gelukkig prees dat ze er vroeg bij waren.
Alles laten bezinkend besefte Marjan dat Elza de laatste maanden ondanks alle steun en, belangstelling van en, enthousiasme voor vooral Sofieke Josje Rudolf en, Ronald en, op school ook voor het clubje rond Olaf en, Marjolein wat voor de nodige energie zorgde ze ook sneller moe was.
Dan waren ze klaar en, werd Elza op bed gelegd en, teruggebracht naar haar kamer waar bijna tegelijkertijd ook Sofieke naar werd teruggebracht.
Nauwelijks gëinstalleerd keek ze naar Elza die tot haar verbazing er heel moe uitzag, dit deed haar vragen, "Elza wat hebben ze met jou gedaan dat je zo moe bent?"
In plaats van de vraag te beantwoorden zag Sofieke dat Elza ging liggen de deken over zich heentrok en haar ogen sloot en, in slaap viel, totaal uitgeput".
Nu keek Sofieke vertwijfeld naar haar moeder en, Marjan, dat ziende vertelde Irma haar dochter in voor haar begrijpelijke taal van de longtest die Elza had gehad.
Na dit verhaal knikte Sofieke dat ze het begreep, waarna Sofieke op het alarm drukte wat Irma deed vragen, "wat is er Sofieke?"
"Ik moet poepen maar, kan door die vervelende slang mijn bed niet uit en, in mijn luier poepen is vies" was haar antwoord terwijl ze zo zag Irma alle moeite deed om de smurrie binnen te houden.
Binnen anderhalve minuut kwam Ella binnen rennen en, vroeg direct wat er aan de hand was, direct antwoordde Sofieke , "Ella ik moet poepen maar, gouw anders poep ik in mijn luier".
Nog terwijl Sofieke vertelde trok Ella een steek onder het bed vandaan sloeg de deken weg en, kleedde Sofieke uit en, terwijl Anja die ook al was komen kijken Sofieke voorzichtig omhoog hielp schoof Ella de steek onder Sofieke haar billen en, direct toen ze op de po zat ontspande ze en, voelde dat haar darmen leeg liepen.
Hoewel het behoorlijk veel was ging het aardig snel en, tot slot plaste Sofieke ook nog en, terwijl ze Sofieke van de po afhielpen haar schoon poetste en, een schone luier omdeed zei ze, "goed gedaan Sofieke maar, ik begreep uit het verslag over jou dat je incontinent bent".
"Ja Ella maar, een paar maanden geleden zette Elza me opeens zomaar op de wc waar ik zonder het zelf te merken poepte wat Elza me bewust liet zien en, toen Elza me daarna een luier om wilde doen herkende ik het gevoel van moeten poepen en, zette Elza me weer op de wc".
Ondertussen was het bijna 5 uur en, vroegen Irma en, Marjan of de meisjes zeker wisten dat ze het samen zonder ouders zouden kunnen.
Hierop keek zowel Sofieke als Elza, die intussen weer wakker was naar de moeders en, zeiden ze beiden met volle overtuiging, " ja mama".
Hierop gaven ze beide meiden een kus trokken hun jas aan pakten hun spullen en, vertrokken naar huis.
Direct toen de moeders waren vertrokken zeiden Anja en, Ella dat als de meiden wilden zij hen naar de speelkamer zouden brengen maar, dat beide meisjes wel in bed moesten blijven maar, er ook dan genoeg mogelijkheden waren om te spelen.
Direct zei zowel Elza als Sofieke dat ze graag naar de speelkamer wilden en, nog geen 5 minuten later het was inmiddels bijna kwart over 5 en, om half 6 wat het etenstijd op de speelkamer, had Ella de meisjes verteld maar, ook dat ze tot die tijd konden spelen.
Direct bij binnenkomst vroeg Ineke die de speelkamer leidde wat de meisjes wilden, direct zei Sofieke, dat ze wilde kleuren, terwijl Elza haar ogen inmiddels op een paar knuffelberen in de speelhoek had laten vallen.
Direct zuchtte ze, "ik wil graag met die knuffelberen spelen maar, mag mijn bed niet uit".
Direct nadat Ineke zich nog eens had voorgesteld zei ze, "Elza geen probleem ik ga ze voor je pakken", nog geen minuut later kwam Ineke met de beertjes aanlopen en, gaf de beren aan Elza, die Ineke bedankte.
Ondertussen vermaakte Elza en, Sofieke zich best, ondanks dat Sofieke zich na de operatie nog erg moe voelde maar, zag ze toen ze nog eens naar Elza keek dat ook zij moe was van haar onderzoeken, iets wat haar eigenlijk verbaasde maar, toen Ineke vertelde wat die onderzoeken inhielden begreep Sofieke dat ook die onderzoeken vermoeiend waren.
Dat een astmatest vermoeiend was bewees Elza al snel, want terwijl zij met de beertjes zat te spelen terwijl Sofieke zat te kleuren, zag Sofieke dat Elza de beertjes losliet en, vol tegen de leuning aan zat en, haar ogen sluitend in slaap viel, totdat een kus op haar lippen haar een tijdje later weer wekte.
Aan de manier van kussen merkte ze wel dat het niet pappa mamma of tante Irma was was maar, wie het wel was.
Pas toen ze na een paar minuten haar ogen uitwreef en opkeek zag ze een bezoeker die ze totaal niet had verwacht.
Laatst bewerkt:
luierdromer
Niet geschoten is altijd mis.
HOOFDSTUK 28 DE BEZOEKEN EN SPEELSHEID
Want naast dat ik voor zwangerschapscontrole in het ziekenhuis moest zijn en, daarna in het ziekenhuis met Irma en, Marjan samen wat had gegeten waren we nu bij Sofieke en, Elza op bezoek en, was ook onze zus en, tante Lianne van de meisjes die in Londen woonde waar haar man en, dus onze zwager en, oom Simon van de meisjes bij een Britse vestiging van shell werkt en, nu in Nederland op familie bezoek waren.
Hierna was het verhaal van Elza en, Sofieke snel verteld en, vervolgde Marjan met het verhaal over hoe Carina Josje had verlost van haar plaaggeesten op school.
"Dat ze geweld gebruikte vindt ik minder maar, kan me dat wel voorstellen" zuchtte Marjan, waarna ik vertelde hoe Carina mij tegenwoordig verzorgde, wat Lianne deed opmerken, "behalve als je gepoept hebt zeker Tamara?"
Dan keek ik Lianne aan en, zei "nee hoor ook een vieze poepluier verschoont ze tot mijn verbazing zonder enig commentaar".
Terwijl wij op bezoek waren bij Sofieke en, Elza en we Lianne en, Simon bijpraten waren Carina en, Josje bij Josje thuis waar Mies niet zo zeer opkeek van het feit dat Carina niet alleen een luier omhad maar, ze deze ook gebruikte maar, wel van het feit dat beide meiden zich op het moment gedroegen als peuters, inclusief flesjes en, speentjes.
Wat haar nog veel meer opviel was dat ze beide meisjes hoorden brabbelen en, ze haar dochter over de vloer zag kruipen, wat Mies wel verraste.
Toch paste Mies zich tot verbazing van de meiden snel aan, pakte de 2 flesjes aan en, vulde deze met melk en, nodigde dan Josje uit om bij haar op de bank te komen liggen met het hoofd op haar schoot.
Wat Josje inderdaad deed en, lekker lag te drinken en, ze toen het flesje leeg was tot verbazing van Mies een goeie boer liet en, ondertussen lag te poepen.
Toen ze klaar waren hielp Mies haar dochter op de grond te gaan liggen, waarna ze Josje een speen die Mies tussen de spullen van de meisjes had gevonden in haar mond stopte.
Ondertussen hing Carina aan de benen van Mies omdat ook deze grote baby wilde drinken waarbij het Mies nu helemaal opviel dat terwijl de melk bij Carina naar binnenliep dat ook nu haar schoot warm werd, wat betekende dat Carina zonder het zelf te merken lag te plassen, maar dat was nog niet alles, want toen Mies Carina toen ze naar vijf minuten het flesje leeg had en, Mies haar een boertje liet doen voelde ze terwijl Carina inderdaad een beste boer liet op haar schoot een beste bobbel groeide waarbij het bovendien begon te ruiken.
Nu besefte Mies dat Carina had liggen poepen, ook nu zonder enige reactie en, dus nu na het boertje nodig verschoond moest worden maar, Mies durfde de meisjes nu niet alleen te laten waardoor ze even niet wist wat nu te doen.
Totdat ze een setje schotten zag staan die als je ze aan elkaar klikte de vorm en hoogte van een box kregen.
Direct ging Mies aan de slag en, voor Josje en, Carina het besefte ze niet anders konden dan samen spelen op de paar vierkante meter die ze nu nog over hadden.
Toen Mies vijf minuten later, weer terug was, was inmiddels bijna half 7 in de avond zodat Mies besloot beide meiden in de huiskamer te wassen en, beide direct een nachtluier om te doen zodat ze na nog een fruithapje snel naar bed konden maar, toch kregen ze na het fruithapje eerst nog een flesje.
Waar Mies verwachte dat beide meisjes nu zouden protesteren gebeurde dat niet en, liepen de meisjes na het fruithapje en, het flesje gedwee met haar naar boven maar, voor het zo ver was, was het al bijna 7 uur.
Dus bedtijd voor de kleintjes, Josje kennende verwacht Mies protest maar, zowel Josje als Carina zwegen en, volgden Mies braaf naar boven.
Waar Mies hun tandjes poetsten uiteraard met peutertandpasta en, de meisjes de laatste pillen kregen en, werden omgekleed en, in bed gestopt waar Mies nog een verhaaltje voorlas en, dan de meisjes een kusje gaf en, het licht uitdeed.
Om dan naar beneden te gaan en, met Pieter en, Karel koffie te drinken, waar Pieter al snel opkeek van het kinderlijke gedrag van zijn dochter en, haar vriendinnetje zagen Pieter en, Mies dat Karel grote ogen opzette en, hij het nauwelijks kon geloven.
Toen hij even later een vervelende opmerking wilde maken greep Pieter direct in en, zei" Karel ik denk dat dit voor Josje een Manier is om haar handicap te accepteren".
Hoewel Karel wist dat Josje er echt niets aan kon doen en, tot voor kort doodmoe werd van het eeuwige getreiter om iets waar ze niets aan kon doen, had hij niet de moed om voor zijn zus in de bres te springen zoals Carina had gedaan.
Nu zag hij Pieter en, Mies kijken en, hoorde hij Pieter zeggen, "dat wil ik ook niet hebben Karel, in zo'n geval heb ik liever dat je een leerkracht waarschuwt hoewel ik wel begrijp dat bij Carina de stoppen doorsloegen".
Terwijl Pieter en, Mies met Karel spraken klonk er door de babyfoon alleen maar, gesnurk waarbij de mensen beneden niet wisten wie dat deed.
Tegen half 10 schonk Mies voor Pieter Karel en, zichzelf nog een keer koffie in en, besefte dan dat Josje op deze manier van de nood een deugd maakte.
Toen Mies weer terug was en, was gaan zitten vertelde Pieter over mij en, zei " Tamara de moeder van Carina is net als Josje al haar hele leven incontinent en, als je dat dagelijks meemaakt begrijp ik Carina wel" nu keek Karel zijn ouders aan en, zei" ik ook wel en, nogmaals als ik eerlijk ben had ik zelf al veel eerder die pestkoppen een lesje moeten geven, ook al weet ik ook wel dat dat Carina gewaarschuwd is om het niet weer te doen en, ze een volgende keer wel straf krijgt maar, ook hadden de leraren gezegd dat ze in het vervolg beter zouden opletten.
DE STILTE THUIS
Deze avond was het door de afwezigheid van Carina en, het feit dat Ruud zich koest hield stil in huis maar, niet in mijn buik aangezien de steeds groter wordende baby aardig actief was.
Hoewel Nicolaas aan de grote tafel geconcentreerd met een puzzel van 1500 stukjes bezig was en, wel vermoede waarom ik ineens een pijnlijke blik in mijn ogen had, keek hij toch bezorgd mijn kant op en, vroeg dan" is die kleine weer bezig schat?"
"Ja Nicolaas en, buiten dat zo'n schop zeer doet en, ik me zo moeilijk op mijn boek kan concentreren drukt die kleine ook op mijn blaas en, darmen, ik heb de laatste dagen amper genoeg aan de 3 dag luiers en 1 nachtluier die ik per dag vergoed krijg "zuchtte ik.
Dan zag ik Nicolaas bedenkelijk kijken en, vroeg hij, "kreeg je bij Carina en, Ruud tijdens de zwangerschap iedere maand 2 pakken extra?"
Terwijl hij het me vroeg herinnerde ik me heel vaag dat ik in ieder geval bij Carina iedere maand 2 pakken extra had gehad, die ik naarmate de zwangerschap vorderde steeds vaker moest aanspreken.
Nu zag ik Nicolaas bij zijn puzzel weglopen en, naast me komen zitten en, gaf hij me een stevige knuffel waarna hij een slok van zijn koffie nam, mij aankeek en, zei" te merken aan de lucht om jou heen heb je het nodig aan een verschoning toe lieverd".
Vooral door het laatste zou ik ter plekke door de grond willen zakken, want hoewel Nicolaas het bij het rechte eind had en, hij me al vanaf onze eerste verliefdheid, nu 17 jaar geleden hiervoor nooit zou laten vallen riep zo'n opmerking tot op de dag van vandaag nog altijd en gevoel van schaamte bij me op.
Hierom wilde ik zijn aanbod hoe lief ook weigeren, niet alleen vanwege de schaamte maar, vooral omdat ik nu erg nat was aangezien die kleine vooral tegen mijn blaas en, darmen drukte en,, ik bovendien hevig gepoept had.
Dat merkte ik pas toen ik met de nodige moeite opstond en, zo zwak was dat Nicolaas me moest ondersteunen. om te voorkomen dat ik zou vallen.
Tot het moment dat opstond had ik al wel gevoeld dat ik gepoept had maar, merkte toen ik rechtop stond pas hoeveel het wel was.
Dit deed me terwijl ik de gang inliep Nicolaas aankijken en, zei "sorry maar, bij nader inzien doe ik het vanavond liever zelf en, alleen en, kruip daarna direct in bed".
Terwijl ik sprak stond ik al op de trap maar, Nicolaas zei, "Tamara even wachten, dan loop ik met je mee en, zal ik je helpen met uitkleedden en, wassen" terwijl hij ondertussen alles afsloot en, de lampen uitdeed.
Hoewel ik voelde dat naarmate de zwangerschap vorderde ik sneller moe was en, het zelf wassen maar, vooral zelf mijn luier verschonen steeds moeilijker werd, iets wat ook Nicolaas niet ontging was me hier zomaar bij neerleggen een brug te ver voor mij.
Toch liep Nicolaas intussen achter me aan naar boven maar, dat merkte ik niet, boven gekomen probeerde ik nog om Nicolaas af te schudden en, het zelf te doen.
Omdat we Ruud die allang sliep niet wakker te maken kon ik geen uitgebreide stennis maken en, toen ik me wilde gaan uitkleedden trok Nicolaas me mee naar onze slaapkamer en, legde mij languit op het gemeenschappelijke bed.
Waarna ik me maar, overgaf en, ik Nicolaas zijn gang liet gaan, zodat ik binnen de kortste keren was uitgekleed, op mijn volle luier na dan.
Toen hij na mijn romper aan mijn vieze luier begon die nog voller zat dan ik al dacht.
Op het moment dat Nicolaas me helemaal had uitgekleed en, ik onder de douche wilde stappen, zag ik dat Nicolaas zich ook uitkleedde en mij beduide dat dat hij samen wilde douchen, iets wat we al in geen jaren meer hadden gedaan.
Dat dit een behoorlijke blos op mijn gezicht veroorzaakte merkte ik niet eens, wel voelde ik dezelfde vlinders van verliefdheid als 17 jaar geleden.
Dan stapten we samen onder de douche, waar we elkaar als een stelletje verliefde tieners begonnen te wassen alsof het voor het eerst was en, we het andere geslacht nog nooit puur natuur hadden gezien.
Doordat hij eerst mij grondig had gewassen had ik niet direct door dat ik vervolgens hem mocht wassen maar, dacht dat hij het zelf zou doen.
Toch stond hij erop dat ik hem zou wassen en, terwijl ik dat deed voelde ik weer een stevige trap in mijn buik , bijna net zo heftig als een paar dagen geleden.
Dat dit niet zomaar was zou pas dagen later bij de zwangerschapscontrole in het ziekenhuis blijken maar, nu genoten we vooral van het samen douchen.
Na nog 10 minuten vonden we het beide mooi geweest en, droogden we elkaar op speelse wijze af.
Waarbij we zo met elkaar bezig waren dat we totaal niet merkten dat Ruud de badkamer in kwam om gebruik te maken van het toilet, zelfs toen hij luid zijn keel schrapend zijn hoofd schudde om wat hij zag merkten wij daar niets van zo waren we als verliefde tieners met elkaar bezig
Ook merkte ik door de trance totaal niet dat ik gepoept had.
Pas toen Nicolaas opmerkte en, vroeg wat hij kwam doen, terwijl we zagen dat hij de hoop poep wat achter mij lag opruimde, keek hij ons aan en zei zuchtend, "dat zien jullie toch?, mamma haar gedropte poep opruimen".
Direct zag ik dat Nicolaas dit een brutaal antwoord vond kon hij er geen speld tussen krijgen, dus zei hij maar, "nou bedankt Ruud maar, ga zo maar, wel weer slapen want het is al best laat".
Nu keek hij terwijl hij intussen met een betterdry luier in zijn handen stond ons een beetje ondeugend aan en, antwoordde, " ja pappa maar, alleen als jullie dat zelf ook doen, want anders lukt het me niet".
Want naast dat ik voor zwangerschapscontrole in het ziekenhuis moest zijn en, daarna in het ziekenhuis met Irma en, Marjan samen wat had gegeten waren we nu bij Sofieke en, Elza op bezoek en, was ook onze zus en, tante Lianne van de meisjes die in Londen woonde waar haar man en, dus onze zwager en, oom Simon van de meisjes bij een Britse vestiging van shell werkt en, nu in Nederland op familie bezoek waren.
Hierna was het verhaal van Elza en, Sofieke snel verteld en, vervolgde Marjan met het verhaal over hoe Carina Josje had verlost van haar plaaggeesten op school.
"Dat ze geweld gebruikte vindt ik minder maar, kan me dat wel voorstellen" zuchtte Marjan, waarna ik vertelde hoe Carina mij tegenwoordig verzorgde, wat Lianne deed opmerken, "behalve als je gepoept hebt zeker Tamara?"
Dan keek ik Lianne aan en, zei "nee hoor ook een vieze poepluier verschoont ze tot mijn verbazing zonder enig commentaar".
Terwijl wij op bezoek waren bij Sofieke en, Elza en we Lianne en, Simon bijpraten waren Carina en, Josje bij Josje thuis waar Mies niet zo zeer opkeek van het feit dat Carina niet alleen een luier omhad maar, ze deze ook gebruikte maar, wel van het feit dat beide meiden zich op het moment gedroegen als peuters, inclusief flesjes en, speentjes.
Wat haar nog veel meer opviel was dat ze beide meisjes hoorden brabbelen en, ze haar dochter over de vloer zag kruipen, wat Mies wel verraste.
Toch paste Mies zich tot verbazing van de meiden snel aan, pakte de 2 flesjes aan en, vulde deze met melk en, nodigde dan Josje uit om bij haar op de bank te komen liggen met het hoofd op haar schoot.
Wat Josje inderdaad deed en, lekker lag te drinken en, ze toen het flesje leeg was tot verbazing van Mies een goeie boer liet en, ondertussen lag te poepen.
Toen ze klaar waren hielp Mies haar dochter op de grond te gaan liggen, waarna ze Josje een speen die Mies tussen de spullen van de meisjes had gevonden in haar mond stopte.
Ondertussen hing Carina aan de benen van Mies omdat ook deze grote baby wilde drinken waarbij het Mies nu helemaal opviel dat terwijl de melk bij Carina naar binnenliep dat ook nu haar schoot warm werd, wat betekende dat Carina zonder het zelf te merken lag te plassen, maar dat was nog niet alles, want toen Mies Carina toen ze naar vijf minuten het flesje leeg had en, Mies haar een boertje liet doen voelde ze terwijl Carina inderdaad een beste boer liet op haar schoot een beste bobbel groeide waarbij het bovendien begon te ruiken.
Nu besefte Mies dat Carina had liggen poepen, ook nu zonder enige reactie en, dus nu na het boertje nodig verschoond moest worden maar, Mies durfde de meisjes nu niet alleen te laten waardoor ze even niet wist wat nu te doen.
Totdat ze een setje schotten zag staan die als je ze aan elkaar klikte de vorm en hoogte van een box kregen.
Direct ging Mies aan de slag en, voor Josje en, Carina het besefte ze niet anders konden dan samen spelen op de paar vierkante meter die ze nu nog over hadden.
Toen Mies vijf minuten later, weer terug was, was inmiddels bijna half 7 in de avond zodat Mies besloot beide meiden in de huiskamer te wassen en, beide direct een nachtluier om te doen zodat ze na nog een fruithapje snel naar bed konden maar, toch kregen ze na het fruithapje eerst nog een flesje.
Waar Mies verwachte dat beide meisjes nu zouden protesteren gebeurde dat niet en, liepen de meisjes na het fruithapje en, het flesje gedwee met haar naar boven maar, voor het zo ver was, was het al bijna 7 uur.
Dus bedtijd voor de kleintjes, Josje kennende verwacht Mies protest maar, zowel Josje als Carina zwegen en, volgden Mies braaf naar boven.
Waar Mies hun tandjes poetsten uiteraard met peutertandpasta en, de meisjes de laatste pillen kregen en, werden omgekleed en, in bed gestopt waar Mies nog een verhaaltje voorlas en, dan de meisjes een kusje gaf en, het licht uitdeed.
Om dan naar beneden te gaan en, met Pieter en, Karel koffie te drinken, waar Pieter al snel opkeek van het kinderlijke gedrag van zijn dochter en, haar vriendinnetje zagen Pieter en, Mies dat Karel grote ogen opzette en, hij het nauwelijks kon geloven.
Toen hij even later een vervelende opmerking wilde maken greep Pieter direct in en, zei" Karel ik denk dat dit voor Josje een Manier is om haar handicap te accepteren".
Hoewel Karel wist dat Josje er echt niets aan kon doen en, tot voor kort doodmoe werd van het eeuwige getreiter om iets waar ze niets aan kon doen, had hij niet de moed om voor zijn zus in de bres te springen zoals Carina had gedaan.
Nu zag hij Pieter en, Mies kijken en, hoorde hij Pieter zeggen, "dat wil ik ook niet hebben Karel, in zo'n geval heb ik liever dat je een leerkracht waarschuwt hoewel ik wel begrijp dat bij Carina de stoppen doorsloegen".
Terwijl Pieter en, Mies met Karel spraken klonk er door de babyfoon alleen maar, gesnurk waarbij de mensen beneden niet wisten wie dat deed.
Tegen half 10 schonk Mies voor Pieter Karel en, zichzelf nog een keer koffie in en, besefte dan dat Josje op deze manier van de nood een deugd maakte.
Toen Mies weer terug was en, was gaan zitten vertelde Pieter over mij en, zei " Tamara de moeder van Carina is net als Josje al haar hele leven incontinent en, als je dat dagelijks meemaakt begrijp ik Carina wel" nu keek Karel zijn ouders aan en, zei" ik ook wel en, nogmaals als ik eerlijk ben had ik zelf al veel eerder die pestkoppen een lesje moeten geven, ook al weet ik ook wel dat dat Carina gewaarschuwd is om het niet weer te doen en, ze een volgende keer wel straf krijgt maar, ook hadden de leraren gezegd dat ze in het vervolg beter zouden opletten.
DE STILTE THUIS
Deze avond was het door de afwezigheid van Carina en, het feit dat Ruud zich koest hield stil in huis maar, niet in mijn buik aangezien de steeds groter wordende baby aardig actief was.
Hoewel Nicolaas aan de grote tafel geconcentreerd met een puzzel van 1500 stukjes bezig was en, wel vermoede waarom ik ineens een pijnlijke blik in mijn ogen had, keek hij toch bezorgd mijn kant op en, vroeg dan" is die kleine weer bezig schat?"
"Ja Nicolaas en, buiten dat zo'n schop zeer doet en, ik me zo moeilijk op mijn boek kan concentreren drukt die kleine ook op mijn blaas en, darmen, ik heb de laatste dagen amper genoeg aan de 3 dag luiers en 1 nachtluier die ik per dag vergoed krijg "zuchtte ik.
Dan zag ik Nicolaas bedenkelijk kijken en, vroeg hij, "kreeg je bij Carina en, Ruud tijdens de zwangerschap iedere maand 2 pakken extra?"
Terwijl hij het me vroeg herinnerde ik me heel vaag dat ik in ieder geval bij Carina iedere maand 2 pakken extra had gehad, die ik naarmate de zwangerschap vorderde steeds vaker moest aanspreken.
Nu zag ik Nicolaas bij zijn puzzel weglopen en, naast me komen zitten en, gaf hij me een stevige knuffel waarna hij een slok van zijn koffie nam, mij aankeek en, zei" te merken aan de lucht om jou heen heb je het nodig aan een verschoning toe lieverd".
Vooral door het laatste zou ik ter plekke door de grond willen zakken, want hoewel Nicolaas het bij het rechte eind had en, hij me al vanaf onze eerste verliefdheid, nu 17 jaar geleden hiervoor nooit zou laten vallen riep zo'n opmerking tot op de dag van vandaag nog altijd en gevoel van schaamte bij me op.
Hierom wilde ik zijn aanbod hoe lief ook weigeren, niet alleen vanwege de schaamte maar, vooral omdat ik nu erg nat was aangezien die kleine vooral tegen mijn blaas en, darmen drukte en,, ik bovendien hevig gepoept had.
Dat merkte ik pas toen ik met de nodige moeite opstond en, zo zwak was dat Nicolaas me moest ondersteunen. om te voorkomen dat ik zou vallen.
Tot het moment dat opstond had ik al wel gevoeld dat ik gepoept had maar, merkte toen ik rechtop stond pas hoeveel het wel was.
Dit deed me terwijl ik de gang inliep Nicolaas aankijken en, zei "sorry maar, bij nader inzien doe ik het vanavond liever zelf en, alleen en, kruip daarna direct in bed".
Terwijl ik sprak stond ik al op de trap maar, Nicolaas zei, "Tamara even wachten, dan loop ik met je mee en, zal ik je helpen met uitkleedden en, wassen" terwijl hij ondertussen alles afsloot en, de lampen uitdeed.
Hoewel ik voelde dat naarmate de zwangerschap vorderde ik sneller moe was en, het zelf wassen maar, vooral zelf mijn luier verschonen steeds moeilijker werd, iets wat ook Nicolaas niet ontging was me hier zomaar bij neerleggen een brug te ver voor mij.
Toch liep Nicolaas intussen achter me aan naar boven maar, dat merkte ik niet, boven gekomen probeerde ik nog om Nicolaas af te schudden en, het zelf te doen.
Omdat we Ruud die allang sliep niet wakker te maken kon ik geen uitgebreide stennis maken en, toen ik me wilde gaan uitkleedden trok Nicolaas me mee naar onze slaapkamer en, legde mij languit op het gemeenschappelijke bed.
Waarna ik me maar, overgaf en, ik Nicolaas zijn gang liet gaan, zodat ik binnen de kortste keren was uitgekleed, op mijn volle luier na dan.
Toen hij na mijn romper aan mijn vieze luier begon die nog voller zat dan ik al dacht.
Op het moment dat Nicolaas me helemaal had uitgekleed en, ik onder de douche wilde stappen, zag ik dat Nicolaas zich ook uitkleedde en mij beduide dat dat hij samen wilde douchen, iets wat we al in geen jaren meer hadden gedaan.
Dat dit een behoorlijke blos op mijn gezicht veroorzaakte merkte ik niet eens, wel voelde ik dezelfde vlinders van verliefdheid als 17 jaar geleden.
Dan stapten we samen onder de douche, waar we elkaar als een stelletje verliefde tieners begonnen te wassen alsof het voor het eerst was en, we het andere geslacht nog nooit puur natuur hadden gezien.
Doordat hij eerst mij grondig had gewassen had ik niet direct door dat ik vervolgens hem mocht wassen maar, dacht dat hij het zelf zou doen.
Toch stond hij erop dat ik hem zou wassen en, terwijl ik dat deed voelde ik weer een stevige trap in mijn buik , bijna net zo heftig als een paar dagen geleden.
Dat dit niet zomaar was zou pas dagen later bij de zwangerschapscontrole in het ziekenhuis blijken maar, nu genoten we vooral van het samen douchen.
Na nog 10 minuten vonden we het beide mooi geweest en, droogden we elkaar op speelse wijze af.
Waarbij we zo met elkaar bezig waren dat we totaal niet merkten dat Ruud de badkamer in kwam om gebruik te maken van het toilet, zelfs toen hij luid zijn keel schrapend zijn hoofd schudde om wat hij zag merkten wij daar niets van zo waren we als verliefde tieners met elkaar bezig
Ook merkte ik door de trance totaal niet dat ik gepoept had.
Pas toen Nicolaas opmerkte en, vroeg wat hij kwam doen, terwijl we zagen dat hij de hoop poep wat achter mij lag opruimde, keek hij ons aan en zei zuchtend, "dat zien jullie toch?, mamma haar gedropte poep opruimen".
Direct zag ik dat Nicolaas dit een brutaal antwoord vond kon hij er geen speld tussen krijgen, dus zei hij maar, "nou bedankt Ruud maar, ga zo maar, wel weer slapen want het is al best laat".
Nu keek hij terwijl hij intussen met een betterdry luier in zijn handen stond ons een beetje ondeugend aan en, antwoordde, " ja pappa maar, alleen als jullie dat zelf ook doen, want anders lukt het me niet".
Laatst bewerkt: