Nog niet klaar Tim en Daan

[frankiedl]

Dit is een vervolg op dit verhaal wat al meer dan twee jaar niet meer is bijgewerkt. Geen schending van auteursrecht bedoeld, ik wilde vooral verder met zo'n leuk verhaal.

Terwijl Daan thuis genoot zat Tim tijdens z’n hoorcollege een beetje op z’n telefoon te spelen. Ineens zag hij een melding van Calvin op Instagram! Hij had gereageerd!

> Jo man, dankjewel gaat prima, met jou?

Tim moest even bedenken wat hij wilde gaan zeggen en hoe hij het aan wilde pakken. De foto’s op Calvin’s Instagram waren van een onwijs knappe jongen en Tim werd een beetje verlegen.

Laat ik het nonchalant en luchtig houden, we zien het wel, dacht Tim in zichzelf.

> Ja het gaat wel, ik zit naar een saaie hoorcollege te luisteren. Eigenlijk vind ik jouw Insta veel interessanter als ik eerlijk ben.

Tim's hartslag schoot ineens omhoog en hij voelde zich ineens wat warmer in zijn hoofd. Hij hield even zijn adem in en verstuurde het berichtje. Nu maar even afwachten. Ik moet toch misschien maar eens opletten... Hij probeerde zichzelf weer te bedaren en z'n aandacht op de docent te vestigen. Makkelijker gezegd dan gedaan.

Hij verzonk binnen de kortste keer weer helemaal terug in zijn gedachten. Die Calvin was wel echt onwijs knap, man man man. Oh, bah, ik voel m'n blaas. Hij had wel spijt van het feit dat hij z'n luier uit heeft gedaan maar niks aan te doen nu. Nu maar even hopen dat de les snel afgelopen zou zijn.

Een kwartiertje later hield de docent eindelijk op met oreren en ging Tim in de menigte klasgenoten richting de uitgang. Hij besloot naar huis te gaan; die saaie colleges altijd... En één hoorcollege missen vanmiddag kan niet zo'n kwaad. Hij pakte z'n fiets en trapte door langs de gebouwen op campus. Tim stak de weg over en fietste de beboste fietspaden op automatische piloot af terwijl z'n gedachten weer werd verlegd.

Ohja, ik moet nog plassen! Tim kijkt om zich heen maar eigenlijk heeft hij al de beslissing gemaakt. Er zijn toch geen bekenden die hij tegen zou komen en zijn blaas begon aardig te drukken. Hij keek nog één keertje om zich heen en dan naar z'n kruis. Eventjes ontspannen en hij voelde gelijk zijn broek nat worden. De druk was eraf, het was lekker weer - daar fietste Tim met een zeiknatte broek. De vlek was niet bepaald subtiel op zijn lichte broek maar het was wel eigenlijk heel spannend en leuk. Tim fietste het steegje in dat naar zijn achtertuin leidt en stapte af. Oh oh oh, wat een heerlijke bende weer!

Daan stond in de keuken toen Tim de achterdeur opendeed. Het duurde niet lang - bijna gelijk - dat Daan z'n ogen op Tim's kruis vielen. Het duurde ook niet heel lang voordat hij door had wat Tim had gedaan en op Daan's gezicht brak een brede glimlach uit. Tim begon rood te worden maar Daan trok zich er niks van aan.

"Oh man Tim, ongelukje gehad? Wauw, netjes hoor!"

Tim keek een beetje beschaamd naar beneden. "Ja ik wilde eigenlijk gewoon in mijn broek plassen, vond het wel leuk. Ik heb wel een luier nodig eigenlijk."

"Dat hoef je geen twee keer te zeggen! Kom, doe die deur dicht, we gaan dit kleine jochie even een dikke luier omdoen. Geeft niks hoor, je ongelukje, kun je niks aan doen. Daarom draag je luiertjes!"

Tim bloosde maar kon de stelling alleen beamen. Hij begon ook langzaam te lachen en zette z'n rugzak even op het aanrecht. Z'n spijkerbroek was vanaf z'n kruis tot aan de tenen voorzien van een lange donkere plek en dat vond Tim wel prima. Hij liep enthousiast achter Daan aan om z'n verdiende loon te krijgen - een dikke luier!

 

[diaperguynl]

Doorgaan dus, er zijn te weinig luierverhalen met een paar jongens in de hoofdrol

 

[frankiedl]

"We gaan je eerst even schoonmaken voordat je je luier omkrijgt. Ik help je even uit je kleertjes, kom." Daan stak zijn hand uit en Tim greep hem zacht vast. Tim's hand was een beetje klam, hij vond het toch wel spannend allemaal. Met Daan voorop liepen ze de badkamer en in draaide Daan zich om.

"Het is een onwijs schattig gezicht zo, met je natte broek. Kleine jongens hebben wel eens ongelukjes, je bent ook wel een kleine jongen zo te zien, of niet?"

Tim voelde zich nog ietwat beschaamd maar hij begon weer zijn stem terug te krijgen. Hij slikte en keek omhoog. "Ja ik kon het niet helpen Daan, ikke nog niet klaar voor potje denk ik."

Daan stapte naar Tim toe en praatte zachtjes terwijl hij de eerste knopen van z'n broek open maakte: "nou dat hoeft ook helemaal niet jochie! We gaan je even schoonmaken dan zullen we zorgen dat dit niet meer gebeurt." Tim deed zijn armen omhoog en met een stevige ruk lag Tim's broek om z'n enkels. Z'n t-shirt ging makkelijk af en hij stapte uit z'n broek, alleen z'n boxer (een grijze Calvin Klein) bleef nog over, de donkere vlek onmiskenbaar en over de hele voorkant gespreid.

"Ik zet even de douche aan Timmetje, wacht even één moment." De douche ging aan en Daan draaide weer terug om vervolgens Tim's boxer naar beneden te trekken. Het was wel duidelijk dat Tim hier plezier aan had. Daan voelde even snel de temperatuur met z'n hand en was tevreden. "Kom maar, eventjes spoelen."

Daan hielp Tim met een washandje alles netjes schoonmaken. Zelf kon hij er niet omheen dat dit wel een hele leuke, opwindende ervaring was, maar hij besloot voor zichzelf om zich voorlopig in te houden... Hoe moeilijk dat ook zou zijn. Na een paar minuten constateerde Daan dat het wel allemaal schoon was en vroeg hij Tim zichzelf eventjes af te drogen zodat hij de spulletjes alvast klaar kon leggen.

"Maar niet te lang erover doen, het is wel wat fris zo in mijn naakie" Tim riep Daan achterna terwijl hij zich zorgvuldig afdroogde. Gelukkig gaf Daan gehoor aan Tim's verzoek want geen twee minuten later riep Daan van de slaapkamer dat hij zover was.

Tim kwam de kamer in en zag op het bed gelijk de luier liggen. Een grote, kleurrijke luier met printjes van... wat was dat... Lego blokjes? Er lag daarnaast een opgevouwen wit pakketje - vast een inlegger, en z'n romper was al uitgezocht en netjes neergelegd. Tim had niet door dat Daan naar hem toe was gelopen met wat in z'n hand, en voordat hij het doorhad was er een speen in z'n mond. Tim begon er enthousiast aan te sabbelen en snapte gelijk dat hij maar op bed moest gaan liggen.

Daan liet Tim plaatsnemen en pakte de luier die hij had uitgekozen. Hij had niet gedacht dat dit zo'n schattig gezicht zou zijn, een naakte Tim, sabbelend aan z'n speen, klaar voor z'n luier en romper. Toen Tim zo ver was vouwde Daan de luier open en kwam hij in actie.

"Billetjes eventjes omhoog" zei Daan terwijl hij de uitgevouwen luier zorgvuldig onder Tim legde. "Zo, goedzo, ze mogen weer omlaag."

De enige reactie van de jongen op bed was een klein lachje en het geluid van z'n speen en het zuigen. "Perfect! Hij is al helemaal in z'n baby modus," dacht Daan in zichzelf terwijl hij de babypoeder pakte. Daan strooide de poeder over Tim's (nogal opgewonden) kruis en met heel wat moeite lukte hem de weerleiding stoute dingen te doen te weerstaan. De inlegger vouwde hij uit en nogmaals vroeg Daan aan Tim om z'n billen omhoog te doen.

Tim gehoorzaamde en kon gauw z'n achterwerk weer op het pakket leggen. Daan pakte de andere kant van de luier vast en in één soepele beweging deed hij de luier dicht. De plakkers maakte Daan stevig vast en als extra controle liet hij z'n vinger langs de broekspijpen lopen zodat hij zeker wist dat alles goed zat. Tim reageerde meer door daad dan door woord en z'n gezicht kreeg weer een kleur van de opwinding. Hij sabbelde lekker door en liet het zich allemaal overkomen.

"Nou, en nu je romper ook eventjes, wat vind je ervan?" Daan stelde de vraag terwijl hij de romper pakte en het aan Tim liet zien.

Met de speen in de weg was praten niet eenvoudig maar Tim wist te mompelen dat het hem heel erg beviel. Het was een wit rompertje met dinosaurussen en drukknoppen onderin.

"Nou, tijd om overeind te komen mannetje, even armpjes omhoog." Tim gehoorzaamde en kreeg de zachte romper over z'n hoofd heen getrokken. "En nu weer eventjes liggen, dan kan ik de boel dicht doen voor je." Tim ging weer achterover en deed automatisch z'n benen een beetje in de lucht. Daan trok de romper aan en deed de knopen één voor één dicht.

"Hoppa, die is weer dicht. Hoe vond je dat gaan?" Daan nam een stap terug en zat zijn werk te bewonderen. Tim is ook zeker geen lelijke jongen om te zien en dit outfitje maakte hem nog tien keer schattiger dan voorheen.

Tim kon z'n enthousiasme nauwelijks inhouden en nam de speen uit z'n mond. "Wauw, wat een gevoel. Dit is wel precies wat ik droomde." Hij keek omlaag en voelde even aan alle stof, hoe zacht en schattig het eruit zag.

"Dat dacht ik al. Hey, luister, we gaan zo wel eventjes een plan bedenken voor later, maar ik moet eerst eventjes je natte kleertjes in de was doen. Ga je zo beneden eventjes TV kijken, dan kom ik er zo aan!" Daan hielp Tim overeind en hoorde het kraken van de luier bij iedere beweging. Tim's pakket van luier met inlegger zorgde ervoor dat hij een hele dikke kont had die de romper alleen accentueerde.

"Ja is goed, ikke kijk even Paw Patrol!" Tim luisterde evenaals Daan naar het gekraak van z'n luierpakket en kon het niet weerstaan zichzelf in de spiegel te bewonderen. Wat een ontzettend gave outfit, hij was helemaal in zijn nopjes!

Wordt vervolgd....

 

[janDL]

Ga zo door!

 

[Bedplasser91]

Wat de jongens nog nodig hebben is een paar plasticbroekjes!

 

[janDL]

Komt er nog een vervolg?

 

[frankiedl]

Terwijl Tim zich beneden bezighield met Paw Patrol kijken deed Daan de natte kleertjes in de was. Meneer had wel goed z'n best gedaan toen die in z'n broek ging plassen want alles zat onder. Niet dat Daan dat heel erg vond natuurlijk, precies het tegenovergestelde. In zijn hoofd speelde hij de afgelopen 15 minuten weer af en Daan zuchtte zachtjes van blijdschap. Niet alleen was het extreem fijn dat hij Tim zo kon verzorgen, hij begon langzamerhand wel echte gevoelens voor hem te ontwikkelen. De wasmachine eenmaal aangezet en de badkamer weer een beetje opgeruimd liep Daan de trap af.

Tim zat met zijn benen gevouwen zodat zijn voeten elkaar raakten en iets voorover gebogen. Hij zat nog geen meter van de TV af met grote ogen te kijken naar z'n serie en zijn speen zat netjes in zijn mond. Daan bedacht zich dat hij waarschijnlijk uit reflex zat te sabbelen en zuigen aan de speen... Een halve seconde later bedacht hij zich dat het niet boeiend is wáárom hij dat doet, maar het onwijs schattig is dát hij het doet.

Daan verzamelde z'n gedachtes weer. "Timmetje, je zit wel heel dichtbij de TV, wil je anders bij mij op de bank komen zitten? Anders krijg je straks vierkante oogjes en dat moeten we niet hebben!"

Tim draaide zijn bovenlijf om en keek Daan met grote ogen aan. Hij grijnsde breed maar hield z'n speen met zijn tanden in zijn mond. "Jaaa ikke kom bij zitten!" Hij stond langzaam op en beide jongens luisterde aandachtig naar het geruis en gekraak van Daan's dikke luierpak. Daan zat in een hoekje van de bank tegen de leuning met z'n benen ietsjes gespreid als uitnodiging voor Daan. Ondanks de strakke boxershort die hij droeg was het wel redelijk zichtbaar dat hij intens plezier had van zijn uitzicht en de gebeurtenissen.

Het kon niet anders dan dat Tim het opviel dat zijn huisgenoot dit wel héél leuk vond maar hij besloot nog eventjes niks te zeggen en te doen alsof hij niks zag. Hij nam plaats tussen Daan's benen en begon rustig verder te kijken naar z'n favoriete tekenserie.

Ietwat aarzelend kwam Daan's hand steeds dichterbij de aardig dikke luierbobbel van z'n kleine jochie. Beide jongens moesten er toch even aan wennen dat ze zo openlijk met hun gevoelens voor elkaar omgingen. Niet dat ze zich ervoor schaamde maar ze hadden het nog niet expliciet uitgesproken tegen elkaar - iets waarvan beide jongens zich ook wel bewust van waren maar wat nu niet per se het moment voor was.

Daan voelde aan Tim's luier, het was warmer dan de rest van zijn lijf dus het was niet moeilijk om te raden wat er was gebeurd.

"Aw schatje, heb je al plasje gemaakt?"

Tim antwoorde zonder wat te zeggen en liet nog meer stromen. Er kwam een gevoel van heerlijke ontspanning en genot over hem heen toen hij voelde hoe zijn luier nog natter werd. Hij deed even z'n ogen dicht en genoot volop van het moment.

"Goedzo jochie, daarvoor heb je luiers om! Maak je geen zorgen." Daan kneep heel zachtjes in de luier en hij voelde dat Tim net als hij hier op meerdere manieren van aan het genieten was. Dat gesprek moest toch wel eens binnenkort plaats gaan vinden dacht Daan, maar z'n gedachtes waren net zo snel weer vervlogen en er schoot hem wat te binnen.

"Zeg, luister eens Timmetje," zei Daan ietsjes harder dan hij had bedoeld - Tim trok zich daar niet zoveel van aan. Daan ging door, "wat zou je ervan denken om met mij straks voor het eten lekker een stukje te gaan wandelen? We kunnen door het bos naar de speeltuin en heb je alle ruimte om kind te zijn en te spelen!"

Tim aarzelde geen moment. "Ja! Dat lijkt me een heel leuk plan! Maar... hoe graag ik het wil, ik kan toch niet zo naar buiten?"

"Nou mijn kleine mannetje gaan we zo dadelijk maar een broek aantrekken. De keuze is wel aan jou of je een strakke broek wil, of eentje die wat losser zit. Ik vind alles goed, jij mag het zeggen!"

"Nou weetje Daan, eigenlijk zou ik het heel spannend en leuk vinden als mijn luier zo opvallend mogelijk is onder mijn kleren. Ik weet niet wat het is maar ik vind het een gaaf idee dat mensen kunnen zien dat ik een luier draag..." Tim werd een beetje rood maar stond wel achter z'n woorden - het idee dat hij straks met een dikke luierkont over straat zou lopen dat onmiskenbaar zou zijn was heel spannend juist omdat het ook taboe is.

"Dan gaan we dat doen! Je hebt van die mooie slanke trainingsbroeken die perfect zijn daarvoor denk ik zo. Ik stel voor dat we even deze aflevering afkijken en dat ik dan even de kleertjes voor je ga verzamelen. Je luier gaan we maar niet verschonen, er kan nog veel meer in zo te voelen." Daan kneep weer zachtjes in de luier.

"Prima, leuk idee!" Daarmee draaide Tim zich weer naar de tv en was hij binnen een ogenblik weer volledig opgegaan in de kinderlijke figuurtjes op de tv. Tim's romper was niet van hele dikke stof en hij lag met zijn onderrug ongeveer tegen Daan's kruis aan. Hij voelde in zijn rug wel iets wat verdacht leek op een opgewonden jongen. Niet dat Tim niets voelde, ondertussen was zijn lichaam hetzelfde aan het reageren en werd zijn luier toch wel iets strakker. Hij zuchtte ook stilletjes van geluk.

Wordt weer vervolgd! De jongens gaan wandelen, wat gaat er nog meer gebeuren? Hopelijk komt het volgende deel wat sneller maar ik kan niks beloven.

 

[anoniem444]

Nu al zin in het vervolg hopelijk komt het snel mooi geschreven en spannend

 

[Joepie2022]

Leuk verhaal, hopelijk snel een vervolg

 

[anoniem444]

Komt hier dan nog een vervolg op?? @frankiedl