zhboy
Toplid
Dit is het begin van een verhaal dat ik verzonnen en geschreven heb (nog niet af). Het gaat over een jongen van 12 die luiers (her)ontdekt. In mijn ogen komt er niks verkeerds (seksueels) in voor, maar mocht het toch te ver gaan, dan hoor ik dat graag.
Deel 1
Het was een regenachtige zaterdagmiddag, Tobias zat balend naast zijn moeder in de auto. Net nu hij zo ver was gekomen met gamen, had zijn moeder hem achter zijn Xbox weggesleurd. En nog wel om boodschappen te gaan doen, nou niet echt zijn favoriete bezigheid. Hij hoopte dan ook van harte dat er niet veel op het lijstje stond, zodat hij weer snel verder kon gaan.
Op het moment dat zijn moeder de auto parkeerde, barstte de bui pas echt goed los. Tobias keek zijn moeder vragend aan. Ze dacht toch niet dat hij in dit weer de auto uit zou stappen? “In de benen.” Zei Tobias’ moeder en voegde de daad bij het woord. Vol verbazing keek de jongen naar zijn moeder. Was ze nou gek geworden, of deed de regen haar echt niks?
Toen het bij de jongen doordrong dat zijn moeder echt door zou lopen naar de supermarkt, sprong Tobias de auto uit en hij zette in de regen een sprint in naar zijn moeder. Alsof hij bij haar droog zou zijn. Met een glimlach op haar gezicht drukte Tobias’ moeder op de sluitknop van de afstandsbediening. Ze wist als de beste hoe ze met haar zoon om moest gaan. Waarschijnlijk kende zij hem ook beter dan hij zelf deed.
Niet veel later liepen de twee door de supermarkt. Tobias had als vanzelfsprekend het winkelwagentje in zijn handen geduwd gekregen door zijn moeder. En hoewel hij eigenlijk vond dat alleen kleine kinderen dat leuk mochten vinden, was de twaalfjarige Tobias maar al te blij dat hij mocht duwen. Zo kon hij tenminste zorgen dat er tempo in het boodschappen doen bleef, dacht hij. Hij had echter niet door dat zijn moeder juist de controle had. Doordat zij het lijstje had, moest haar zoon haar wel volgen.
Beetje bij beetje raakte het winkelwagentje iets voller. Er lag onder andere al brood in en cola en ook de wijn van zijn ouders ontbrak niet. Na het vlees veranderde Tobias’ moeder van koers. Als snel had Tobias door waarheen: de meest gênante gang. Die waar het wc-papier lag en het maandverband. Hij zag hoe zijn moeders hand al naar een pak maandverband reikte. Als een soort afweermechanisme draaide de jongen zijn hoofd weg van zijn moeder. Als hij het niet zag, gebeurde het ook niet echt.
Tobias keek naar wat zijn ogen toen zagen. Voor hem was het rek met luiers. En recht voor hem de luierbroekjes. Hij begon de teksten die erop stonden te lezen. Het meeste was maar wat saaie informatie. Maar op eens was Tobias’ aandacht getrokken. Stond dat er nou echt? Ja hoor, daar las hij het weer. Op een verpakking stond ‘8 tot 15 jaar’. Dus dat was ook voor kinderen van zijn leeftijd. Tobias schrok er even van. Er waren dus blijkbaar kinderen van zijn leeftijd die nog in bed plasten. Maar dit waren broekjes, zouden er dan ook echte luiers zijn voor zijn leeftijd? Tobias draaide zijn hoofd naar de echte luiers om dat te bekijken. Zo snel gekeken zag hij niks.
“Aarde aan Tobias.” Klonk het plots naast zijn oren. Tobias was zo opgegaan in wat hij voor zich had gezien, dat hij zijn moeder helemaal was vergeten. “Dat is al een tijd geleden dat jij die droeg jongeman.” Zei zijn moeder. “De tijd vliegt.” Tobias kreeg een rood hoofd. Zijn moeder had dus door dat hij had staan kijken. “Zullen we een pak kopen en vanavond bij je aandoen? Dan laten we oude tijden herleven.” De jongen dacht dat hij niet goed werd. Meende zijn moeder dat nou serieus? Tot zijn geruststelling verraadde de glimlach op zijn moeders gezicht dat ze het als geintje bedoelde. Opgelucht haalde Tobias adem.
Tobias en de luiers
Deel 1
Het was een regenachtige zaterdagmiddag, Tobias zat balend naast zijn moeder in de auto. Net nu hij zo ver was gekomen met gamen, had zijn moeder hem achter zijn Xbox weggesleurd. En nog wel om boodschappen te gaan doen, nou niet echt zijn favoriete bezigheid. Hij hoopte dan ook van harte dat er niet veel op het lijstje stond, zodat hij weer snel verder kon gaan.
Op het moment dat zijn moeder de auto parkeerde, barstte de bui pas echt goed los. Tobias keek zijn moeder vragend aan. Ze dacht toch niet dat hij in dit weer de auto uit zou stappen? “In de benen.” Zei Tobias’ moeder en voegde de daad bij het woord. Vol verbazing keek de jongen naar zijn moeder. Was ze nou gek geworden, of deed de regen haar echt niks?
Toen het bij de jongen doordrong dat zijn moeder echt door zou lopen naar de supermarkt, sprong Tobias de auto uit en hij zette in de regen een sprint in naar zijn moeder. Alsof hij bij haar droog zou zijn. Met een glimlach op haar gezicht drukte Tobias’ moeder op de sluitknop van de afstandsbediening. Ze wist als de beste hoe ze met haar zoon om moest gaan. Waarschijnlijk kende zij hem ook beter dan hij zelf deed.
Niet veel later liepen de twee door de supermarkt. Tobias had als vanzelfsprekend het winkelwagentje in zijn handen geduwd gekregen door zijn moeder. En hoewel hij eigenlijk vond dat alleen kleine kinderen dat leuk mochten vinden, was de twaalfjarige Tobias maar al te blij dat hij mocht duwen. Zo kon hij tenminste zorgen dat er tempo in het boodschappen doen bleef, dacht hij. Hij had echter niet door dat zijn moeder juist de controle had. Doordat zij het lijstje had, moest haar zoon haar wel volgen.
Beetje bij beetje raakte het winkelwagentje iets voller. Er lag onder andere al brood in en cola en ook de wijn van zijn ouders ontbrak niet. Na het vlees veranderde Tobias’ moeder van koers. Als snel had Tobias door waarheen: de meest gênante gang. Die waar het wc-papier lag en het maandverband. Hij zag hoe zijn moeders hand al naar een pak maandverband reikte. Als een soort afweermechanisme draaide de jongen zijn hoofd weg van zijn moeder. Als hij het niet zag, gebeurde het ook niet echt.
Tobias keek naar wat zijn ogen toen zagen. Voor hem was het rek met luiers. En recht voor hem de luierbroekjes. Hij begon de teksten die erop stonden te lezen. Het meeste was maar wat saaie informatie. Maar op eens was Tobias’ aandacht getrokken. Stond dat er nou echt? Ja hoor, daar las hij het weer. Op een verpakking stond ‘8 tot 15 jaar’. Dus dat was ook voor kinderen van zijn leeftijd. Tobias schrok er even van. Er waren dus blijkbaar kinderen van zijn leeftijd die nog in bed plasten. Maar dit waren broekjes, zouden er dan ook echte luiers zijn voor zijn leeftijd? Tobias draaide zijn hoofd naar de echte luiers om dat te bekijken. Zo snel gekeken zag hij niks.
“Aarde aan Tobias.” Klonk het plots naast zijn oren. Tobias was zo opgegaan in wat hij voor zich had gezien, dat hij zijn moeder helemaal was vergeten. “Dat is al een tijd geleden dat jij die droeg jongeman.” Zei zijn moeder. “De tijd vliegt.” Tobias kreeg een rood hoofd. Zijn moeder had dus door dat hij had staan kijken. “Zullen we een pak kopen en vanavond bij je aandoen? Dan laten we oude tijden herleven.” De jongen dacht dat hij niet goed werd. Meende zijn moeder dat nou serieus? Tot zijn geruststelling verraadde de glimlach op zijn moeders gezicht dat ze het als geintje bedoelde. Opgelucht haalde Tobias adem.
