Verhaal Klaar Verandering

Hoe goed is dit verhaal?

  • 1

    Stemmen: 0 0,0%
  • 2

    Stemmen: 0 0,0%
  • 3

    Stemmen: 0 0,0%
  • 4

    Stemmen: 0 0,0%
  • 5

    Stemmen: 0 0,0%
  • 6

    Stemmen: 1 7,1%
  • 7

    Stemmen: 6 42,9%
  • 8

    Stemmen: 4 28,6%
  • 9

    Stemmen: 3 21,4%
  • 10

    Stemmen: 0 0,0%

  • Totaal stemmers
    14

iPixie

Nieuw lid
Verandering

Notitie : Hoi dit is mijn 1e verhaal, hou in gedachte dat ik nog maar 14 ben en dat enige spellingsfouten kunnen voorkomen. Ik hoop dat jullie mijn verhaal leuk gaan vinden en ik sta altijd open voor feedback. Veel leesplezier!

Hoofdstuk 1
het begin​

'Nick opstaan!'
'Ja mam, ik kom eraan!'
Wat heb ik hier toch een hekel aan, mam zei dat we weggingen voor een aantal dagen in de kerstvakantie maar ze wil maar niet zeggen waar naartoe.
Ik heb het al vele malen geprobeerd te vragen, maar ze zegt dat het een geheim is. Ook hoef ik geen spullen in te pakken daar heeft ze allemaal al voor gezorgd. Als dit maar goed gaat...

Ik zal me even voorstellen mijn naam is nick ik ben een 11 jarige jongen. Ik ben als enigskind opgevoed door m'n moeder, m'n vader is ertussenuit gegaan toen mijn moeder hoogzwanger was. Ook ben ik best klein voor mijn leeftijd, ik loop gewoon een beetje achter op de andere jongens qua puberteit zegt mam. Omdat ik zo klein ben plagden veel jongens mij hiermee, tegenwoordig doen ze dit niet meer want als ze me uitschelden voor kleintje of kabouter of iets anders dan kun je op een vechtpartij tellen. Meisjes vind ik ook zo raar, ze staan altijd maar zo te gieggelen in de pauze en doen nooit eens een leuk mee. Daarom hebben mijn vrienden en ik een nieuw spelletje bedacht namelijk, "hoogertje" wierbei houden we de rokjes of jurkjes van meisjes omhoog zodat hun ondergoed te zien is. Mam is het niet eens dat ik vechtpartijen veroorzaak en meisjes plaag, en zo denkt de school er ook over, Ik ben namelijk al meerdere malen geschorst voor een korte periode. Maar goed ik word inieder geval niet meer geplaagd, ik ben mischien een beetje gemeen maar dit moet dan maar.

Na een tijdje wat liggen wakkerworden hoor ik mam onderaan de trap roepen, 'Kom je nu nog?'
'Ja ik kom!' Roep ik geërgerd terug.
Ik stond op en deed een joging broek aan en een blauwe sweater, dit hadden we de avond ervoor uitgekozen voor in de auto.
Ik shockte naar onder.
'Goeiemorgen Nick.' zei mam vrolijk
'Goeiemorgen Mam.' mompelde ik met n saggerijnig gezicht.
'Heb je er een beetje zin in schat?'
'Jahoor ik heb alleen nog een beetje slaap dat is alles'
'Nauw eet je broodje maar lekker op, ik heb heb alvast voor je gesmeerd, dan kunnen we vertrekken en kun jij nog even slapen in de auto.'

Ik at mijn broodje rustig voor de tv op en keek nog even South park af. Toen South park was afgelopen liep mam maar me toe en vroeg. 'Nick, weet je nog vorig jaar in de auto, toen moest je heel erg vaak plassen?' Ik knikte ja. 'Ik wil dit jaar niet weer te vaak stoppen dus wil ik dat je een luier aandoet tijdens de autoreis.'
 

iPixie

Nieuw lid
Dankjulliewel voor de leuke reacties! Ik zal vanavond beginnen met een nieuw hoofdstuk. mischien dat ik m dan ook vanavond nog post. :)
 

Truckertje

Little en papa / Caregiver
Ben wel benieuwd naar het vervolg.

Hoop alleen dat het niet steeds een heel erg lang hoofdstuk word maar juist meerdere kleine stukken. Dat leest wat makkelijker als je niet veel tijd hebt.
Omdat ik weinig tijd heb om te lezen, haak ik bij een heel lang hoofdstuk snel af. Vind dat wel jammer want de verhalen zijn wel leuk en ik leef me er ook echt in.
Maar de keuze is aan jou natuurlijk.

Laat maar komen :)
 

iPixie

Nieuw lid
Truckertje zei:
Ben wel benieuwd naar het vervolg.

Hoop alleen dat het niet steeds een heel erg lang hoofdstuk word maar juist meerdere kleine stukken. Dat leest wat makkelijker als je niet veel tijd hebt.
Omdat ik weinig tijd heb om te lezen, haak ik bij een heel lang hoofdstuk snel af. Vind dat wel jammer want de verhalen zijn wel leuk en ik leef me er ook echt in.
Maar de keuze is aan jou natuurlijk.

Laat maar komen :)
Is deze goed of moet het verhaal korter of juist langer?
 

Truckertje

Little en papa / Caregiver
Ja hoor.

Ik vond je eerste hoofdstuk goed te doen. Zeker als je op een mobiel zit te lezen is het fijn als het niet zo heel erg lang is, maar hoofdstukken van dit formaat vind ik wel fijn. Maar dat is mijn persoonlijke mening. Weet niet wat andere er van vinden.
Nu kan ik in een pauze even snel 5 minuutjes een hoofdstukje lezen. Anders ben je er soms wel een kwartier tot half uur mee kwijt.


Ik zeg: niets meer aan doen. en ongeveer van deze lengte houden. !1

knuff.
 

iPixie

Nieuw lid
Verandering, hoofdstuk 2

notitie : Dit is het tweede deel van het verhaal, ik ga na dit deel eerst deel drie t/m acht schrijven voordat ik drie online zet. Veel leesplezier en vergeet niet de poll in te vullen of feedback achter te laten.

Hoofdstuk 2
Inpakken en wegwezen​

'Wat?! Luiers!' Riep ik kwaad
'Dat is alleen voor baby's! Dat doe ik echt niet aan hoor.'
'Luister Nick ik snap dat je het niet leuk vind maar het is echt voor je eigen bestwil. Zo hoeven we niet steeds te stoppen.' Zei mam met een kalme stem.
'Alsnog doe ik het niet' zei ik mompelend terug. 'Ik weet het goed gemaakt' zei mam. 'Ik heb Drynites gekocht en die kun je zelf aandoen. En als je moet plassen dan zeg je dat tegen mij en dan gaan we naar het eerst volgende tankstation om te plassen. Ok?'
Dit klonk best redelijk dus ik stemde ermee in. 'Ok is goed waar zijn die Drynites?' Mam keek me een beetje aarzelend aan en zei ' er is nog een ding, ze hadden geen jongens Drynites meer dus heb ik de meisjes versie maar meegenomen. Ik dacht dat je dat beter vond als een echte luier.' Nick dacht even na maar zei uiteindelijk. 'Ok mam ik heb er toch een broek over aan dus dat is wel goed.'

Ik pakte de Drynite van mijn moeder en liep naar boven. Ik keek na de Drynite en zag de vlinders die erop stonden. Zuch, dit moet dan maar. Dacht ik bij mezelf. Ik deed mijn broek en onderbroek uit en trok de Drynite aan, gauw deed ik mijn broek weer aan. Ik keek in de spiegel en zag dat er nog net een roze band boven de broek uitkwam. Maar als ik mijn sweater erover deed zag je er niks van.

Ik liep naar onder en daar stond mam al op me te wachten. 'Zo is meneer klaar voor de reis?' Ik mompelde maar ja. Samen liepen we naar de auto. Achterin de kofferbak was alles al ingepakt en lag er een doek over de bagage. Schijnbaar mocht ik niet zien wat ze voor me had ingepakt. Ik ging op mijn geluierde kont achterin de auto zitten.
'Zo, kunnen we?' Vroeg mam
'Ja hoor! Op na onze bestemming!' Riep ik niet wetende waar we naartoe gingen.

We reden voor een uur tot dat ik het bordje Duitsland zag. We gaan dus oost dacht ik bij mezelf . Nog geen 10 minuten later voelde ik de drang om te plassen. 'Mam ik moet plassen.' Zei ik tegen mam. 'Nog even wachten over 1,4 kilometer is er een tankstation waar we even kunnen plassen.
Niet veel later zei mam 'Uhm, Nick. Ik zag net een bord waarop stond dat de toileten bij het volgende tankstation defect zijn. En de volgende is pas over 12 kilometer kun je het nog even volhouden?' 'Ik denk het wel' zei ik terug. Ik probeerde me maar op de voorbij rijdende auto's te focussen, maar niet veel later hield ik het niet meer.
 

Abbjornnl

Wees jezelf ongeacht wat andere ervan zeggen
Ik vind het een leuk begin voor het verhaal ben benieuwd wat er nog gaat gebeuren verder voor nu een 7
 
Bovenaan