beddenplasser
volwassen peuter
HOOFDSTUK 85
Jan keek op zijn gsm en zag dat het 6 u 46 was. Hij kreunde, puur uit zelfmedelijden. Hij wist goed genoeg dat zijn laatste vakantienacht eerder vroeg ging eindigen met een slapende peuter in dezelfde kamer, maar stiekem had hij toch gehoopt op zijn minst 7 uur te halen.
Hij keek in de richting van het bedje van Lieke, en zag dat de meid met bange ogen naar hem keek, staand in haar bedje, haar knuffel dicht tegen haar aan geklemd. Ze kon de kleine snikjes niet tegenhouden, de kleine snikjes die hem ook hadden wakker gemaakt.
Jan stapte voorzichtig uit bed, en deed het nachtlampje aan dat op het schap boven de verschoontafel stond. Er scheen wel wat schemerlicht door de gordijnen, maar met het licht van het lampje kon hij haar toch veel beter bekijken en inschatten of hij naar haar kon gaan.
Eerst zette hij zich terug op zijn bed, en keek haar vriendelijk aan. Al snel kwam er meer leven in de brouwerij. Ze begon eerst met haar beentjes te trappelen en nog wat later kwamen de armpjes smekend in de lucht. De geur die rond haar hing, verraadde wat haar had wakker gemaakt.
Kort na achten kwam Fride met Lukas op de arm naar beneden, net op het moment dat Jan een tas koffie en een zuigfles warme melk klaarzette op het salontafeltje. Net zoals de avond ervoor had Jan ‘de wereld van Kaatje’ opgezet op de tv.
“Oh Jan, dankjewel dat je voor me koffie hebt klaargemaakt. Heel lief van je. En net de perfecte hoeveelheid melk, precies. Je hebt er toch geen suiker in gedaan, want dat lust ik niet ?”
Jan kon zijn teleurstelling niet wegsteken. Hij had al een serieuze job gehad aan het terug proper krijgen van Lieke. De kaka was helemaal over haar luier verspreid en aangekoekt. Hij was al blij geweest dat niets van haar kleren was vuil geworden.
Nadien had hij haar mee naar beneden genomen, wel terug in haar trappelzak zodat ze het warm zou blijven hebben. Hij had haar al even voor de tv neergezet, en was dan maar begonnen haar fles te maken en koffie te zetten. Hij wist niet wanneer Luc of Fride wakker zouden worden, maar hij had teveel nood aan koffie om daarop te wachten.
Eindelijk was hij klaar, eindelijk kon hij onderuit zakken in de zetel met zijn tas, en nu ging Fride er van uit dat die tas koffie voor haar was. De teleurstelling die hij niet kon wegsteken, werd natuurlijk ook opgepikt door Fride. Met een dikke zoen op de kaak en een goeiemorgen maakte ze snel duidelijk dat ze een grapje met hem had uitgehaald.
“Jan, ga jij eens snel in de zetel zitten met uw tas. Tuurlijk is die koffie voor jou. Ik ga trouwens eerst twee glazen water drinken vooraleer ik koffie drink.”
Toen Fride zich enkele minuutjes later naast hem in de zetel zette, haar borst ontblootte en Lukas aanlegde, lag Lieke stil op Jan zijn borstkas te genieten van haar fles, die door hem werd gegeven. Jan zijn tas koffie stond nog altijd even vol op het salontafeltje.
De heetste warmte was al uit de koffie toen die uiteindelijk toch in de mond verdween. Mia besefte dat ze een hele tijd had zitten staren naar de twee naakte dames tegenover haar aan de tafel. Ze kreeg kop noch staart aan hun gedrag en hun relatie.
Lies had vrij laat de avond ervoor gebeld met de vraag of Els niet mocht blijven slapen omdat het nog zo laat was geworden. Natuurlijk mocht dit. Alle materiaal was toch in huis.
Ook was ze niet verbaasd dat ze samen sliepen, maar toen ze hen ging wekken, wist ze toch niet goed waar kijken. Lies zat boven op Els, hun gezichten dicht bij elkaar en hun beider tepels raakten elkaar zichtbaar. Ze had snel de deur dichtgetrokken, maar hoorde de twee vlak daarna in een schaterlach uitbarsten.
Enkele minuten later waren ze compleet naakt, met uitzondering van hun natte luiers, aan de ontbijttafel komen zitten. Mia was daardoor nog meer afgeleid.
En wat haar nog het meest van al verontrustte, was dat ze het beeld van de twee jongedames ook gewoon erotisch vond. Ze wist met zekerheid dat ze zelf niet lesbisch was, en het ging dan ook nog eens om haar eigen dochter en schoondochter, maar toch kon ze niet ontkennen dat het een erotiek uitstraalde die aantrekkelijk was.
“Jan, jij bent ongelooflijk. Ik snap nu nog veel meer dat jij de perfecte match voor Elske bent.”
“Hoe bedoel je ?”
“Dat jij ondertussen toch al dik anderhalf uur wakker bent, en nog steeds gewoon in je nachtluier rondloopt.”
“Wat heeft dat met Els te maken ?”
“Je moet weten, Jan, dat Els toen ze klein was dikwijls bij ons bleef slapen. Ons ma was heel dikwijls de babysit van Els, en in plaats van naar hen te gaan, bleven Els en dikwijls ook nog Marthe bij ons slapen.”
Jan luisterde geboeid. Hij wist al wel het één en het ander van het leven bij hen thuis, maar nieuwe verhalen gingen er altijd in.
“Els heeft pas op latere leeftijd het moeilijk gekregen met haar bedplassen. Ik ken haar vooral als dat kleine meisje dat ’s morgens gewoon nog in haar nachtluier rondliep bij ons in huis. Ze heeft dat gedaan denk ik zelfs tot haar achtste of zo.”
“En dus vergelijk je me met Els, alhoewel ze toen nog een klein meisje was.”
“Jan, de manier waarop jullie nu met jullie luiers dragen om gaan, is net hetzelfde als toen. Ik heb het genoeg gezien op het kamp. Ook bij Els is haar onschuldige dragen van een luier gewoon terug, net zoals tien jaar geleden. Voor haar is het terug een naturel geworden, en daar zit jij zeker voor een stuk tussen.”
“Moet ik dat als een compliment beschouwen ?”
“Je doet er mee wat je wilt, maar ik heb het gegeven als een compliment, ja. Jij bent de kers op de taart op Els haar hernieuwde geluk.”
Els en Lies hadden moeite om hun lach in bedwang te houden. Ze hadden besloten Mia op de proef te stellen. Mia had hen ‘betrapt’ op een moment dat Lies zich rechttrok om uit bed te komen. Els had haar vriendin plagerig zitten tegenhouden, net op dat moment kwam Lies haar moeder binnen.
Ze waren zich allebei onmiddellijk bewust geworden van de pose die Mia gezien moest hebben, en waren in de lach geschoten. Ze besloten dit dan ook maar verder uit te spelen.
Al snel hadden ze aan tafel door dat Mia niet wist wat ze vond de situatie moest denken, en duidelijk met veel vragen zat die ze niet durfde of wilde stellen. Vooral ook het feit dat ze hun vrouwelijkheid probeerden uit te spelen, scheen te werken.
Els kon het tenslotte niet laten om Mia de doodssteek te geven. Els wist dat ze zelf op het punt stond de strijd met haar lachspieren te verliezen, en schoot in actie. Ze paradeerde parmantig naar Mia, en zette zich zonder iets te zeggen op haar schoot, haar benen langs weerszijden van de stoel, haar blote borsten zo goed als in het gezicht van haar schoonmoeder.
“Goeiemorgen, mama.”
Een gemeende zoen op de mond volgde, en nog voor Mia er erg in had, hadden dochter en schoondochter haar in een dikke sandwichknuffel.
Het was al half tien gepasseerd vooraleer Jan vertrok bij Luc en Fride. Hij had na het ontbijt nog de tijd genomen om rustig te douchen. Bij het uitdoen van zijn luier besefte hij wat voor een bofkont hij was dat het Luc en Fride geen barst uit maakte dat hij nog geluierd rondliep.
Hij wist nu wel al van het kamp dat ze behoorlijk open waren, maar de situatie die zich vanmorgen had voorgedaan, was wel treffend. Het was pas toen Luc hem er op attent maakte dat hij zijn luier nog om had, dat hij zich er terug van bewust werd.
Het was hem al meer opgevallen dat hij zijn luier vergat. Het was op die paar maanden tijd dat hij nu terug luiers droeg, een vast onderdeel van zijn slaapkledij geworden. Bij een pyjama hoorde gewoon een luier. En zelfs meer, hij kon zich niet meer herinneren hoe het voelde om enkel in een pyjama te slapen.
En ook vandaag was het dus gebeurd. Zijn hoofd was vooral met Lieke bezig geweest, zozeer dat hij niet door had dat hij zijn luier nog aan had. En Fride maakte het ook niks uit. Het kon niet anders dan dat zij het ook had gezien terwijl ze Lukas zat te voeden.
Jan was tijdens het ontbijt nog meer te weten gekomen van Els. Ze had als kind behoorlijke naturistenneigingen, want naaktlopen was zo’n beetje haar tweede natuur. Blijkbaar was het een gekend zicht in de straat dat Els bloot in en om het huis rondliep.
En ook dikwijls enkel in een luier, vooral ook omdat ze tot laat middagdutjes deed. Zelfs tijdens de lagere school sliep ze in het weekend regelmatig nog in de namiddag, waarna ze gegarandeerd als het warm weer was naar buiten trok met enkel een natte luier aan.
De tijd op de fiets was voorbijgevlogen, want voor hij het wist, was hij thuis en deed de garagepoort open. Hij zag onmiddellijk de fiets van Els staan, wat hem helemaal deed gloeien van binnen.
Hij zette zijn fiets snel binnen en vloog als het ware naar binnen, wel in stilte omdat hij niet wist of er al iemand wakker was. Hij deed de deur naar de woonkamer open en zag voor zich hoe zijn mama in een innige omhelzing zat met twee zeventienjarige naakte dames, met enkel een natte luier om hun lijf.
Marthe werd ruw gewekt door iets dat langs haar neus en lippen gleed. Al snel had ze door dat Ella bovenop haar lag en, waarschijnlijk zonder dat ze het zelf door had, haar tutje tegen haar mama’s gezicht duwde.
Marthe besefte dat ze terug in slaap was gesukkeld. Ze had geen idee hoe laat het was, maar blijkbaar laat genoeg dat Ella naar haar mama’s slaapkamer was gekomen, en zich bij Marthe had gelegd, of beter gezegd op haar.
Ella had blijkbaar kans gezien om Marthes slaapkleed naar omhoog te duwen, want Marthe voelde dat haar dochter op haar borstkas lag, te genieten van de warme tepel van haar rechterborst die ze in de mond had. Voor Ella was het altijd simpel geweest bij een keuze tussen de borsten van mama of een fopspeen.
Marthe vond het best oké. Ella was een sabbelaar, geen echte zuiger, waardoor het geen pijn deed. En ze wist goed genoeg dat Ella er enorm van kon genieten. Waarom zou zij dit dan haar dochter ontzeggen ? Ze merkte te laat dat het sabbelen was gestopt en haar dochter iets vroeg,
“Mama wakker ?”
Nog voor Marthe kon antwoorden, had Ella alles losgelaten en kroop ze verder naar boven. Ze plantte haar lippen op die van haar mama. Marthe liet zich de zoen en het geknuffel van haar dochtertje welgevallen, tot ze voelde dat haar buik vochtig aanvoelde.
Ze tilde Ella een beetje op en zag langs weerszijden van haar buik twee donkere natte vlekken, afkomstig van de urine die onmogelijk nog door Ella’s luier kon worden opgenomen. Marthe was nu klaarwakker.
Op het moment dat ze door had dat Jan binnen gekomen was, kwam ze van de schoot van Mia en rende bijna naar Jan. Haar borsten werden niet geremd door enige beha, wat op Jan een enorme erotische uitwerking had.
Deze erotische ervaring werd bovendien extra gestimuleerd toen ze hem om de hals vloog, en hem een tongzoen gaf om u tegen te zeggen. Jan had spijt dat hij op dat moment maar een lichte broek aan had, want geen van de drie aanwezige dames kon zijn oprukkende lid negeren.
Mia en Lies lieten maar begaan, maar toen Mia na enkele minuten het tweetal onderbrak met de mededeling dat Lies en Els zich beter zouden gaan wassen, werd Els meteen wat rustiger.
Lies zei dat ze zich wel als eerste zou gaan douchen. De vette knipoog die ze zowel aan haar broer als aan haar schoonzus gaf, werd door hen allebei op dezelfde manier opgevat. En ook Mia was even later absoluut niet verbaasd toen ze met hun drieën samen naar boven gingen, Lies naar de badkamer, en de twee anderen naar de slaapkamer van Jan.
Marthe liep vers gedoucht in een propere luier en t-shirt de keuken binnen met Ella op de arm. Ook haar dochter had dezelfde outfit, alleen zat zij ook nog te zuigen op haar speen.
Na hun nattige ontwaken vond Marthe het maar beter ineens te douchen samen met haar dochter. Ze was eerst zinnens geweest haar dochter ’s avonds in bad te zetten, maar ze was nu blij dat ze had doorgebeten. Nu moest ze zich bij haar ouders al geen zorgen maken dat Ella nog in bad moest.
Ze zette Ella in de keuken neer, waarna die resoluut op de fles af liep die omgekeerd op het aanrecht stond uit te drogen. Ze pakte de fles en gaf die aan haar mama. Instinctief vulde Marthe de fles met melk en zette ze in de microgolfoven.
Het kon Marthe enkele minuten later evenmin iets schelen dat haar dochtertje op haar schoot haar fles melk leegzoog. Marthe was er al lang aan gewend dat Ella er lang over deed om los te komen van het baby-zijn. Bij momenten dronk ze dagenlang niet uit een fles en had ze weinig behoefte aan een fopspeen, en bij momenten liet ze zich volledig gaan, zoals nu.
Op de laatste dag voor de school terug begon, mocht dat ook nog wel, bedacht Marthe. Ella zou snel genoeg merken dat ze niet meer bij de kleinsten van de kleuterschool was. En waarschijnlijk zou je de luierdragers in haar nieuwe klas nog maar op één hand kunnen tellen.
De juf had het twee maand ervoor nog gezegd tegen Marthe. Er waren er nog negen in haar klas die permanent in de luiers zaten, maar sommige ouders profiteerden van de grote vakantie om hun kind overdag droog te krijgen. Meestal begonnen ze aan de tweede kleuterklas met een vijftal luierkindjes.
Misschien zou er op die manier ook een belletje gaan rinkelen dat je ook zonder luier door het leven kon gaan. Alleen besefte Marthe maar al te goed dat de thuissituatie niet bepaald stimulerend werkte om haar dochter uit de luiers te krijgen.
“Juffrouw, dat is mijn mama Lies en die komt mij straks ophalen.”
Marthe had gehoopt het stilletjes tegen de juf te kunnen zeggen, maar dat was buiten haar dochter gerekend. Ella was zo blij dat Lies haar ging komen ophalen, dat iedereen het mocht horen.
De juf wreef eerst met haar hand over het oor waar Ella zonet in had geroepen, zette haar neer en draaide zich naar Marthe terwijl ze op de foto wees van Lies. Een vragend “Mama Lies ?” in haar richting was voldoende om te weten dat de juf meer vroeg dan enkel te weten wie Ella van school kwam halen.
“Ik heb sinds enkele maanden een vriendin, en het klikt gelukkig ook goed met Ella.”
“Marthe, je moet je niet verantwoorden. Ik weet goed genoeg wie Lies is, want ze was het afgelopen jaar leidster van onze jongste. Nu snap ik ook beter zijn verhalen over dat er een vriendin mee was op kamp. Dat was jij, neem ik aan.”
Marthe knikte.
“Ik ben blij voor jou. Ik weet dat je er alleen voor staat, en dan kan je alle hulp gebruiken. Maar één vraagje nog, Lies is toch nog geen achttien, hé, of wel ? Hoeveel jaren verschillen jullie ?”
“Zes jaar. Ik ben er zelf net drieëntwintig geworden.”
“Ben je nog maar drieëntwintig ? Ik dacht dat je ouder was. Och, zolang je maar gelukkig bent, en als ik jou en Ella zo zie, dan is dat zeker het geval. Ik hoor het later nog wel verder.”
De juf draaide zich weg, en Marthe zocht haar dochtertje tussen de bende joelende kinderen. Ze vond ze al snel, en was ergens toch opgelucht dat ook onder het kleedje van één haar beste vriendinnetjes nog een luier kwam piepen.
“Ik ben mama Lies.”
Lies voelde haar poep nat worden, en was maar wat blij dat ze besloten had toch maar gelijk een luier aan te doen voor ze naar school vertrok. De eerste lessen van het nieuwe schooljaar waren wel een binnenkomer. Godsdienst, en dan nog wel twee uur over liefde en vriendschap en zo.
De les ging eigenlijk vooral over gezinsrelaties, en daar was Lies al blij om. De meesten van haar klasgenoten wisten wel dat ze lesbisch was, maar ze had geen zin om dit open en bloot te bespreken.
Toen de leerkracht vroeg of er sommigen nog kleine broertjes of zustertjes had, kreeg Lies langs weerszijden in haar oor gefezeld dat ze haar situatie moest vertellen.
Lies had er geen zin in, maar het gefezel was niet onopgemerkt gebleven door de leerkracht. Lies aarzelde, maar één van haar vriendinnen zette haar behoorlijk klem.
“Komaan Lies, vroeg of laat weet iedereen het toch, en je vertelt er met zoveel liefde over. Dat is net wat de juf bedoelt.”
Lies kon nu niet anders dan te vertellen dat haar vriendin een dochtertje van vier had, en dat haar dochtertje haar al had bedacht met een koosnaam.
Lies kon niet verhinderen dat haar kaken rood werden van schaamte. De rest dacht dit was omwille van het koosnaampje, maar Lies wist beter. Ze was zo zenuwachtig tijdens het vertellen dat haar blaas het pleit verloor. Nog een dik uur en ze kon zich verschonen.
“Mama Lies !”
Ella riep het zo hard dat heel de speelplaats het hoorde. Ze liep zo snel ze kon naar haar tweede mama, die samen met haar nieuwe juf stond te praten. Al van ver hield ze haar beide armen naar omhoog als teken dat ze gepakt wou worden.
Lies pakte de kleuter op, en werd zoals gewoonlijk met een dikke zoen op de mond begroet. Ze voelde dat de luier onder haar poep meer dan behoorlijk gevuld was. Ze wist wat haar thuis als eerste stond te wachten.
“Dat is echt wel grote liefde tussen jullie twee. Ella is hier op school ook wel lichamelijk, maar dit heb ik enkel nog maar gezien met Marthe.”
Lies wist niet goed hoe te reageren. Ze was zelf ook wel wat geschrokken van de openlijke liefdesverklaring die ze kreeg van haar ‘dochter’.
“Lies, ik zal eerlijk zijn. Ik hoorde het vanmorgen dat jij een relatie hebt met Marthe, en was zelf toch wat geschrokken. Maar dat komt denk ik vooral omdat ik het van geen één van jullie twee had verwacht. Maar als ik dit hier zie, dan kan ik jullie alleen maar heel veel geluk wensen.”
“Dank je.”
“Ah ja, Lies, dat is toch logisch. Ella is ook supergelukkig met jou. Dat zie je gewoon. Dat is echt schitterend om haar te zien stralen hier. Het is duidelijk dat die heel blij is dat jij in haar leven bent. Echt waar, houden zo.”
Ook nu wist Lies eigenlijk niet goed hoe te reageren. Zowel op haar eigen school als hier in de kleuterschool was ze ondanks alles niet goed op haar gemak. In de jeugdbeweging wist ze veel meer dat iedereen haar liefdeskeuze accepteerde. Hier was ze er veel minder zeker van.
“Lies, ik zie dat je niet goed weet hoe te reageren, maar kom maar los. Ik vind het wel fijn dat jij met Marthe bent. En nu begrijp ik ook de verhalen van onze Simon. Die had niet alleen verteld dat Els met jouw broer samen was, maar had ook verteld van jou en Marthe. Alleen had ik niet door dat het verder ging dan zomaar vriendschap. Ik ben blij voor jullie.”
Lies wist dat ze nog heel wat te vertellen zou hebben in de school. Ze vond het wel fijn om hier terug te keren, vooral omdat ze bij sommige van de kleuterleidsters zelf nog in de klas had gezeten. Ella had er op haar manier voor gezorgd dat het ijs gebroken was.
Ella stormde naar binnen in de overtuiging dat haar mama al thuis was.
“Ella, hier blijven meisje. We gaan eerst de schoenen en de jas uit doen, en dan gaan we naar de badkamer om je luier te verschonen.”
Met lichte tegenzin slenterde Ella terug richting de voordeur, waar het rek met de schoenen stond.
“Je moet trouwens niet zoeken naar mama, want die is nog niet thuis. Die zal hier pas over een half uurtje of zo zijn.”
Lies hielp mee de schoenen uit te doen, en hing het jasje op de kapstok, waarna ze Ella bij de hand nam om samen de badkamer in te gaan.
Ze tilde Ella op het verzorgingskussen. Het kostte hen niettemin meer moeite om het meisje nog comfortabel te leggen. Ze was wel degelijk gegroeid de voorbije maanden, want ofwel lag Ella met haar hoofd op het kussen en bengelde de poep in de lucht, ofwel lag ze met haar poep op het kussen, maar dan lag haar hoofd voorbij het kussen.
“Dit kan zo niet langer, hé Ella. Ik zal sebiet eens met de mama bespreken of we jou voortaan niet beter in de woonkamer op de grote tafel verschonen. Daar hebben we meer plek.”
Ze kozen er nu voor om de poep te laten zweven. De beentjes van Ella leunden tegen de schouders van Lies, terwijl die de knoopjes van de romper losmaakte.
Daarop volgden de plakkers van de luier. Lies verbaasde zich over het gewicht van de luier. De romper had de luier strak tegen het lichaam gehouden, maar de luier zat echt boordevol, en stond waarschijnlijk op het punt om door te lekken.
Met enkele doekjes verfriste Lies de geluierde zone, waarna alles nog een keer werd opgedroogd met een tetradoek. Dan volgde de luierzalf, een droge luier, waarna de romper het geheel terug afsloot.
Ella genoot zichtbaar van het moment. Lies vermoedde dat het bij Ella niet alleen ging om het feit dat zij het deed, of om het feit dat ze gewoon verlost was van het zware natte pak rond haar poep. Ella genoot ook vrij zeker van het feit dat ze op die manier extra verwentijd kreeg.
Nadat ze klaar was, knelde Lies de beentjes van Ella rond haar middel en boog ze voorover om haar kleine meid een dikke knuffel en kus te geven en haar daarna op te pakken.
“Wat gaan we doen ? Waar heb je zin in ?”
“Knuffelen.”
“Gewoon knuffelen ?”
“Ja. Buiten. Op het gras.”
Twee minuten later lagen beide dames te genieten van het zonnetje in de tuin. Ella had haar favoriete plekje natuurlijk weer uitgezocht, vol liggend op Lies, met haar hoofd begraven tussen de twee stevige borsten van haar tweede mama.
Korte tijd later vond Marthe haar twee schatten nog steeds op dezelfde plek in de tuin, en vleide zich er vrolijk naast om hen alle twee te begroeten met een dikke knuffel en een even dikke zoen op de lippen.
Marthe hoopte echt dat de lessenrooster van Lies niet meer zou veranderen, zodat ze elke maandag haar twee schatten thuis zou aantreffen.
“Kom jij nu recht van school ?”
“Ja, maar dat is geen probleem. Ik heb toch nog geen huiswerk voor morgen. En ik zie wel hoe ik het voortaan oplos.”
“En je moeder weet dat ?”
“Ja, die heeft het zelf voorgesteld. Anders zou ik als een zot eerst naar huis moeten rijden, en dan naar hier moeten komen. En jullie wonen toch al op de weg van school naar huis.”
“Je moet het zelf weten. Ik denk dat er iemand heel blij zal zijn dat je vroeg bent. Anje, Bernd, Jan is hier al. Komen jullie dag zeggen ?”
Binnen de tien seconden hoorden ze gestommel van voeten die de trap kwamen afgestormd. Bernd won het pleit, en stortte zich op Jan.
“Jan, wie wordt er onze leider ? Wordt jij dat. Ik hoop van wel. Dan kan ik stoefen op ’t school. Gaan wij sebiet met de Lego spelen ? Wist je dat ik voor mijn eerste communie een Legotrein heb gekregen. Da’s echt ne coole, en die rijdt vanzelf op batterijen.”
“Bernd, ik kom zo direct boven kijken, maar mag ik nog even dag zeggen tegen je zus ?”
Terwijl Bernd al terug naar boven stormde, spreidde Jan zijn armen om Anje een knuffel te geven. Hij voelde een rilling door het lichaam van het meisje gaan toen ze zich tegen hem aandrukte.
“Anje, ik stel voor dat we straks wat meer babbelen. Bernd staat veel te hevig nu.”
“Stomme broer, en je wist dat trouwens al van zijn Legotrein. Dat heeft hij verleden week ook al gezegd.”
Jan schoot in de lach.
“Dat klopt, Bambino, maar laat hem. Ik ben er ook voor hem, en hij is ook gewoon fier dat hij dat tegen mij kan zeggen. Hij ziet op zijn manier even hard naar me op als jij.”
“Verschoon je me straks ?”
“Anje, dat moet je toch niet vragen. Tuurlijk verschoon ik je straks. Daarvoor ben ik hier.”
Met een aai over haar gezicht veegde hij een traan weg, waarna hij de trap op ging om zich in de leefwereld van de zesjarige jongen te smijten.
Jan keek op zijn gsm en zag dat het 6 u 46 was. Hij kreunde, puur uit zelfmedelijden. Hij wist goed genoeg dat zijn laatste vakantienacht eerder vroeg ging eindigen met een slapende peuter in dezelfde kamer, maar stiekem had hij toch gehoopt op zijn minst 7 uur te halen.
Hij keek in de richting van het bedje van Lieke, en zag dat de meid met bange ogen naar hem keek, staand in haar bedje, haar knuffel dicht tegen haar aan geklemd. Ze kon de kleine snikjes niet tegenhouden, de kleine snikjes die hem ook hadden wakker gemaakt.
Jan stapte voorzichtig uit bed, en deed het nachtlampje aan dat op het schap boven de verschoontafel stond. Er scheen wel wat schemerlicht door de gordijnen, maar met het licht van het lampje kon hij haar toch veel beter bekijken en inschatten of hij naar haar kon gaan.
Eerst zette hij zich terug op zijn bed, en keek haar vriendelijk aan. Al snel kwam er meer leven in de brouwerij. Ze begon eerst met haar beentjes te trappelen en nog wat later kwamen de armpjes smekend in de lucht. De geur die rond haar hing, verraadde wat haar had wakker gemaakt.
Kort na achten kwam Fride met Lukas op de arm naar beneden, net op het moment dat Jan een tas koffie en een zuigfles warme melk klaarzette op het salontafeltje. Net zoals de avond ervoor had Jan ‘de wereld van Kaatje’ opgezet op de tv.
“Oh Jan, dankjewel dat je voor me koffie hebt klaargemaakt. Heel lief van je. En net de perfecte hoeveelheid melk, precies. Je hebt er toch geen suiker in gedaan, want dat lust ik niet ?”
Jan kon zijn teleurstelling niet wegsteken. Hij had al een serieuze job gehad aan het terug proper krijgen van Lieke. De kaka was helemaal over haar luier verspreid en aangekoekt. Hij was al blij geweest dat niets van haar kleren was vuil geworden.
Nadien had hij haar mee naar beneden genomen, wel terug in haar trappelzak zodat ze het warm zou blijven hebben. Hij had haar al even voor de tv neergezet, en was dan maar begonnen haar fles te maken en koffie te zetten. Hij wist niet wanneer Luc of Fride wakker zouden worden, maar hij had teveel nood aan koffie om daarop te wachten.
Eindelijk was hij klaar, eindelijk kon hij onderuit zakken in de zetel met zijn tas, en nu ging Fride er van uit dat die tas koffie voor haar was. De teleurstelling die hij niet kon wegsteken, werd natuurlijk ook opgepikt door Fride. Met een dikke zoen op de kaak en een goeiemorgen maakte ze snel duidelijk dat ze een grapje met hem had uitgehaald.
“Jan, ga jij eens snel in de zetel zitten met uw tas. Tuurlijk is die koffie voor jou. Ik ga trouwens eerst twee glazen water drinken vooraleer ik koffie drink.”
Toen Fride zich enkele minuutjes later naast hem in de zetel zette, haar borst ontblootte en Lukas aanlegde, lag Lieke stil op Jan zijn borstkas te genieten van haar fles, die door hem werd gegeven. Jan zijn tas koffie stond nog altijd even vol op het salontafeltje.
De heetste warmte was al uit de koffie toen die uiteindelijk toch in de mond verdween. Mia besefte dat ze een hele tijd had zitten staren naar de twee naakte dames tegenover haar aan de tafel. Ze kreeg kop noch staart aan hun gedrag en hun relatie.
Lies had vrij laat de avond ervoor gebeld met de vraag of Els niet mocht blijven slapen omdat het nog zo laat was geworden. Natuurlijk mocht dit. Alle materiaal was toch in huis.
Ook was ze niet verbaasd dat ze samen sliepen, maar toen ze hen ging wekken, wist ze toch niet goed waar kijken. Lies zat boven op Els, hun gezichten dicht bij elkaar en hun beider tepels raakten elkaar zichtbaar. Ze had snel de deur dichtgetrokken, maar hoorde de twee vlak daarna in een schaterlach uitbarsten.
Enkele minuten later waren ze compleet naakt, met uitzondering van hun natte luiers, aan de ontbijttafel komen zitten. Mia was daardoor nog meer afgeleid.
En wat haar nog het meest van al verontrustte, was dat ze het beeld van de twee jongedames ook gewoon erotisch vond. Ze wist met zekerheid dat ze zelf niet lesbisch was, en het ging dan ook nog eens om haar eigen dochter en schoondochter, maar toch kon ze niet ontkennen dat het een erotiek uitstraalde die aantrekkelijk was.
“Jan, jij bent ongelooflijk. Ik snap nu nog veel meer dat jij de perfecte match voor Elske bent.”
“Hoe bedoel je ?”
“Dat jij ondertussen toch al dik anderhalf uur wakker bent, en nog steeds gewoon in je nachtluier rondloopt.”
“Wat heeft dat met Els te maken ?”
“Je moet weten, Jan, dat Els toen ze klein was dikwijls bij ons bleef slapen. Ons ma was heel dikwijls de babysit van Els, en in plaats van naar hen te gaan, bleven Els en dikwijls ook nog Marthe bij ons slapen.”
Jan luisterde geboeid. Hij wist al wel het één en het ander van het leven bij hen thuis, maar nieuwe verhalen gingen er altijd in.
“Els heeft pas op latere leeftijd het moeilijk gekregen met haar bedplassen. Ik ken haar vooral als dat kleine meisje dat ’s morgens gewoon nog in haar nachtluier rondliep bij ons in huis. Ze heeft dat gedaan denk ik zelfs tot haar achtste of zo.”
“En dus vergelijk je me met Els, alhoewel ze toen nog een klein meisje was.”
“Jan, de manier waarop jullie nu met jullie luiers dragen om gaan, is net hetzelfde als toen. Ik heb het genoeg gezien op het kamp. Ook bij Els is haar onschuldige dragen van een luier gewoon terug, net zoals tien jaar geleden. Voor haar is het terug een naturel geworden, en daar zit jij zeker voor een stuk tussen.”
“Moet ik dat als een compliment beschouwen ?”
“Je doet er mee wat je wilt, maar ik heb het gegeven als een compliment, ja. Jij bent de kers op de taart op Els haar hernieuwde geluk.”
Els en Lies hadden moeite om hun lach in bedwang te houden. Ze hadden besloten Mia op de proef te stellen. Mia had hen ‘betrapt’ op een moment dat Lies zich rechttrok om uit bed te komen. Els had haar vriendin plagerig zitten tegenhouden, net op dat moment kwam Lies haar moeder binnen.
Ze waren zich allebei onmiddellijk bewust geworden van de pose die Mia gezien moest hebben, en waren in de lach geschoten. Ze besloten dit dan ook maar verder uit te spelen.
Al snel hadden ze aan tafel door dat Mia niet wist wat ze vond de situatie moest denken, en duidelijk met veel vragen zat die ze niet durfde of wilde stellen. Vooral ook het feit dat ze hun vrouwelijkheid probeerden uit te spelen, scheen te werken.
Els kon het tenslotte niet laten om Mia de doodssteek te geven. Els wist dat ze zelf op het punt stond de strijd met haar lachspieren te verliezen, en schoot in actie. Ze paradeerde parmantig naar Mia, en zette zich zonder iets te zeggen op haar schoot, haar benen langs weerszijden van de stoel, haar blote borsten zo goed als in het gezicht van haar schoonmoeder.
“Goeiemorgen, mama.”
Een gemeende zoen op de mond volgde, en nog voor Mia er erg in had, hadden dochter en schoondochter haar in een dikke sandwichknuffel.
Het was al half tien gepasseerd vooraleer Jan vertrok bij Luc en Fride. Hij had na het ontbijt nog de tijd genomen om rustig te douchen. Bij het uitdoen van zijn luier besefte hij wat voor een bofkont hij was dat het Luc en Fride geen barst uit maakte dat hij nog geluierd rondliep.
Hij wist nu wel al van het kamp dat ze behoorlijk open waren, maar de situatie die zich vanmorgen had voorgedaan, was wel treffend. Het was pas toen Luc hem er op attent maakte dat hij zijn luier nog om had, dat hij zich er terug van bewust werd.
Het was hem al meer opgevallen dat hij zijn luier vergat. Het was op die paar maanden tijd dat hij nu terug luiers droeg, een vast onderdeel van zijn slaapkledij geworden. Bij een pyjama hoorde gewoon een luier. En zelfs meer, hij kon zich niet meer herinneren hoe het voelde om enkel in een pyjama te slapen.
En ook vandaag was het dus gebeurd. Zijn hoofd was vooral met Lieke bezig geweest, zozeer dat hij niet door had dat hij zijn luier nog aan had. En Fride maakte het ook niks uit. Het kon niet anders dan dat zij het ook had gezien terwijl ze Lukas zat te voeden.
Jan was tijdens het ontbijt nog meer te weten gekomen van Els. Ze had als kind behoorlijke naturistenneigingen, want naaktlopen was zo’n beetje haar tweede natuur. Blijkbaar was het een gekend zicht in de straat dat Els bloot in en om het huis rondliep.
En ook dikwijls enkel in een luier, vooral ook omdat ze tot laat middagdutjes deed. Zelfs tijdens de lagere school sliep ze in het weekend regelmatig nog in de namiddag, waarna ze gegarandeerd als het warm weer was naar buiten trok met enkel een natte luier aan.
De tijd op de fiets was voorbijgevlogen, want voor hij het wist, was hij thuis en deed de garagepoort open. Hij zag onmiddellijk de fiets van Els staan, wat hem helemaal deed gloeien van binnen.
Hij zette zijn fiets snel binnen en vloog als het ware naar binnen, wel in stilte omdat hij niet wist of er al iemand wakker was. Hij deed de deur naar de woonkamer open en zag voor zich hoe zijn mama in een innige omhelzing zat met twee zeventienjarige naakte dames, met enkel een natte luier om hun lijf.
Marthe werd ruw gewekt door iets dat langs haar neus en lippen gleed. Al snel had ze door dat Ella bovenop haar lag en, waarschijnlijk zonder dat ze het zelf door had, haar tutje tegen haar mama’s gezicht duwde.
Marthe besefte dat ze terug in slaap was gesukkeld. Ze had geen idee hoe laat het was, maar blijkbaar laat genoeg dat Ella naar haar mama’s slaapkamer was gekomen, en zich bij Marthe had gelegd, of beter gezegd op haar.
Ella had blijkbaar kans gezien om Marthes slaapkleed naar omhoog te duwen, want Marthe voelde dat haar dochter op haar borstkas lag, te genieten van de warme tepel van haar rechterborst die ze in de mond had. Voor Ella was het altijd simpel geweest bij een keuze tussen de borsten van mama of een fopspeen.
Marthe vond het best oké. Ella was een sabbelaar, geen echte zuiger, waardoor het geen pijn deed. En ze wist goed genoeg dat Ella er enorm van kon genieten. Waarom zou zij dit dan haar dochter ontzeggen ? Ze merkte te laat dat het sabbelen was gestopt en haar dochter iets vroeg,
“Mama wakker ?”
Nog voor Marthe kon antwoorden, had Ella alles losgelaten en kroop ze verder naar boven. Ze plantte haar lippen op die van haar mama. Marthe liet zich de zoen en het geknuffel van haar dochtertje welgevallen, tot ze voelde dat haar buik vochtig aanvoelde.
Ze tilde Ella een beetje op en zag langs weerszijden van haar buik twee donkere natte vlekken, afkomstig van de urine die onmogelijk nog door Ella’s luier kon worden opgenomen. Marthe was nu klaarwakker.
Op het moment dat ze door had dat Jan binnen gekomen was, kwam ze van de schoot van Mia en rende bijna naar Jan. Haar borsten werden niet geremd door enige beha, wat op Jan een enorme erotische uitwerking had.
Deze erotische ervaring werd bovendien extra gestimuleerd toen ze hem om de hals vloog, en hem een tongzoen gaf om u tegen te zeggen. Jan had spijt dat hij op dat moment maar een lichte broek aan had, want geen van de drie aanwezige dames kon zijn oprukkende lid negeren.
Mia en Lies lieten maar begaan, maar toen Mia na enkele minuten het tweetal onderbrak met de mededeling dat Lies en Els zich beter zouden gaan wassen, werd Els meteen wat rustiger.
Lies zei dat ze zich wel als eerste zou gaan douchen. De vette knipoog die ze zowel aan haar broer als aan haar schoonzus gaf, werd door hen allebei op dezelfde manier opgevat. En ook Mia was even later absoluut niet verbaasd toen ze met hun drieën samen naar boven gingen, Lies naar de badkamer, en de twee anderen naar de slaapkamer van Jan.
Marthe liep vers gedoucht in een propere luier en t-shirt de keuken binnen met Ella op de arm. Ook haar dochter had dezelfde outfit, alleen zat zij ook nog te zuigen op haar speen.
Na hun nattige ontwaken vond Marthe het maar beter ineens te douchen samen met haar dochter. Ze was eerst zinnens geweest haar dochter ’s avonds in bad te zetten, maar ze was nu blij dat ze had doorgebeten. Nu moest ze zich bij haar ouders al geen zorgen maken dat Ella nog in bad moest.
Ze zette Ella in de keuken neer, waarna die resoluut op de fles af liep die omgekeerd op het aanrecht stond uit te drogen. Ze pakte de fles en gaf die aan haar mama. Instinctief vulde Marthe de fles met melk en zette ze in de microgolfoven.
Het kon Marthe enkele minuten later evenmin iets schelen dat haar dochtertje op haar schoot haar fles melk leegzoog. Marthe was er al lang aan gewend dat Ella er lang over deed om los te komen van het baby-zijn. Bij momenten dronk ze dagenlang niet uit een fles en had ze weinig behoefte aan een fopspeen, en bij momenten liet ze zich volledig gaan, zoals nu.
Op de laatste dag voor de school terug begon, mocht dat ook nog wel, bedacht Marthe. Ella zou snel genoeg merken dat ze niet meer bij de kleinsten van de kleuterschool was. En waarschijnlijk zou je de luierdragers in haar nieuwe klas nog maar op één hand kunnen tellen.
De juf had het twee maand ervoor nog gezegd tegen Marthe. Er waren er nog negen in haar klas die permanent in de luiers zaten, maar sommige ouders profiteerden van de grote vakantie om hun kind overdag droog te krijgen. Meestal begonnen ze aan de tweede kleuterklas met een vijftal luierkindjes.
Misschien zou er op die manier ook een belletje gaan rinkelen dat je ook zonder luier door het leven kon gaan. Alleen besefte Marthe maar al te goed dat de thuissituatie niet bepaald stimulerend werkte om haar dochter uit de luiers te krijgen.
“Juffrouw, dat is mijn mama Lies en die komt mij straks ophalen.”
Marthe had gehoopt het stilletjes tegen de juf te kunnen zeggen, maar dat was buiten haar dochter gerekend. Ella was zo blij dat Lies haar ging komen ophalen, dat iedereen het mocht horen.
De juf wreef eerst met haar hand over het oor waar Ella zonet in had geroepen, zette haar neer en draaide zich naar Marthe terwijl ze op de foto wees van Lies. Een vragend “Mama Lies ?” in haar richting was voldoende om te weten dat de juf meer vroeg dan enkel te weten wie Ella van school kwam halen.
“Ik heb sinds enkele maanden een vriendin, en het klikt gelukkig ook goed met Ella.”
“Marthe, je moet je niet verantwoorden. Ik weet goed genoeg wie Lies is, want ze was het afgelopen jaar leidster van onze jongste. Nu snap ik ook beter zijn verhalen over dat er een vriendin mee was op kamp. Dat was jij, neem ik aan.”
Marthe knikte.
“Ik ben blij voor jou. Ik weet dat je er alleen voor staat, en dan kan je alle hulp gebruiken. Maar één vraagje nog, Lies is toch nog geen achttien, hé, of wel ? Hoeveel jaren verschillen jullie ?”
“Zes jaar. Ik ben er zelf net drieëntwintig geworden.”
“Ben je nog maar drieëntwintig ? Ik dacht dat je ouder was. Och, zolang je maar gelukkig bent, en als ik jou en Ella zo zie, dan is dat zeker het geval. Ik hoor het later nog wel verder.”
De juf draaide zich weg, en Marthe zocht haar dochtertje tussen de bende joelende kinderen. Ze vond ze al snel, en was ergens toch opgelucht dat ook onder het kleedje van één haar beste vriendinnetjes nog een luier kwam piepen.
“Ik ben mama Lies.”
Lies voelde haar poep nat worden, en was maar wat blij dat ze besloten had toch maar gelijk een luier aan te doen voor ze naar school vertrok. De eerste lessen van het nieuwe schooljaar waren wel een binnenkomer. Godsdienst, en dan nog wel twee uur over liefde en vriendschap en zo.
De les ging eigenlijk vooral over gezinsrelaties, en daar was Lies al blij om. De meesten van haar klasgenoten wisten wel dat ze lesbisch was, maar ze had geen zin om dit open en bloot te bespreken.
Toen de leerkracht vroeg of er sommigen nog kleine broertjes of zustertjes had, kreeg Lies langs weerszijden in haar oor gefezeld dat ze haar situatie moest vertellen.
Lies had er geen zin in, maar het gefezel was niet onopgemerkt gebleven door de leerkracht. Lies aarzelde, maar één van haar vriendinnen zette haar behoorlijk klem.
“Komaan Lies, vroeg of laat weet iedereen het toch, en je vertelt er met zoveel liefde over. Dat is net wat de juf bedoelt.”
Lies kon nu niet anders dan te vertellen dat haar vriendin een dochtertje van vier had, en dat haar dochtertje haar al had bedacht met een koosnaam.
Lies kon niet verhinderen dat haar kaken rood werden van schaamte. De rest dacht dit was omwille van het koosnaampje, maar Lies wist beter. Ze was zo zenuwachtig tijdens het vertellen dat haar blaas het pleit verloor. Nog een dik uur en ze kon zich verschonen.
“Mama Lies !”
Ella riep het zo hard dat heel de speelplaats het hoorde. Ze liep zo snel ze kon naar haar tweede mama, die samen met haar nieuwe juf stond te praten. Al van ver hield ze haar beide armen naar omhoog als teken dat ze gepakt wou worden.
Lies pakte de kleuter op, en werd zoals gewoonlijk met een dikke zoen op de mond begroet. Ze voelde dat de luier onder haar poep meer dan behoorlijk gevuld was. Ze wist wat haar thuis als eerste stond te wachten.
“Dat is echt wel grote liefde tussen jullie twee. Ella is hier op school ook wel lichamelijk, maar dit heb ik enkel nog maar gezien met Marthe.”
Lies wist niet goed hoe te reageren. Ze was zelf ook wel wat geschrokken van de openlijke liefdesverklaring die ze kreeg van haar ‘dochter’.
“Lies, ik zal eerlijk zijn. Ik hoorde het vanmorgen dat jij een relatie hebt met Marthe, en was zelf toch wat geschrokken. Maar dat komt denk ik vooral omdat ik het van geen één van jullie twee had verwacht. Maar als ik dit hier zie, dan kan ik jullie alleen maar heel veel geluk wensen.”
“Dank je.”
“Ah ja, Lies, dat is toch logisch. Ella is ook supergelukkig met jou. Dat zie je gewoon. Dat is echt schitterend om haar te zien stralen hier. Het is duidelijk dat die heel blij is dat jij in haar leven bent. Echt waar, houden zo.”
Ook nu wist Lies eigenlijk niet goed hoe te reageren. Zowel op haar eigen school als hier in de kleuterschool was ze ondanks alles niet goed op haar gemak. In de jeugdbeweging wist ze veel meer dat iedereen haar liefdeskeuze accepteerde. Hier was ze er veel minder zeker van.
“Lies, ik zie dat je niet goed weet hoe te reageren, maar kom maar los. Ik vind het wel fijn dat jij met Marthe bent. En nu begrijp ik ook de verhalen van onze Simon. Die had niet alleen verteld dat Els met jouw broer samen was, maar had ook verteld van jou en Marthe. Alleen had ik niet door dat het verder ging dan zomaar vriendschap. Ik ben blij voor jullie.”
Lies wist dat ze nog heel wat te vertellen zou hebben in de school. Ze vond het wel fijn om hier terug te keren, vooral omdat ze bij sommige van de kleuterleidsters zelf nog in de klas had gezeten. Ella had er op haar manier voor gezorgd dat het ijs gebroken was.
Ella stormde naar binnen in de overtuiging dat haar mama al thuis was.
“Ella, hier blijven meisje. We gaan eerst de schoenen en de jas uit doen, en dan gaan we naar de badkamer om je luier te verschonen.”
Met lichte tegenzin slenterde Ella terug richting de voordeur, waar het rek met de schoenen stond.
“Je moet trouwens niet zoeken naar mama, want die is nog niet thuis. Die zal hier pas over een half uurtje of zo zijn.”
Lies hielp mee de schoenen uit te doen, en hing het jasje op de kapstok, waarna ze Ella bij de hand nam om samen de badkamer in te gaan.
Ze tilde Ella op het verzorgingskussen. Het kostte hen niettemin meer moeite om het meisje nog comfortabel te leggen. Ze was wel degelijk gegroeid de voorbije maanden, want ofwel lag Ella met haar hoofd op het kussen en bengelde de poep in de lucht, ofwel lag ze met haar poep op het kussen, maar dan lag haar hoofd voorbij het kussen.
“Dit kan zo niet langer, hé Ella. Ik zal sebiet eens met de mama bespreken of we jou voortaan niet beter in de woonkamer op de grote tafel verschonen. Daar hebben we meer plek.”
Ze kozen er nu voor om de poep te laten zweven. De beentjes van Ella leunden tegen de schouders van Lies, terwijl die de knoopjes van de romper losmaakte.
Daarop volgden de plakkers van de luier. Lies verbaasde zich over het gewicht van de luier. De romper had de luier strak tegen het lichaam gehouden, maar de luier zat echt boordevol, en stond waarschijnlijk op het punt om door te lekken.
Met enkele doekjes verfriste Lies de geluierde zone, waarna alles nog een keer werd opgedroogd met een tetradoek. Dan volgde de luierzalf, een droge luier, waarna de romper het geheel terug afsloot.
Ella genoot zichtbaar van het moment. Lies vermoedde dat het bij Ella niet alleen ging om het feit dat zij het deed, of om het feit dat ze gewoon verlost was van het zware natte pak rond haar poep. Ella genoot ook vrij zeker van het feit dat ze op die manier extra verwentijd kreeg.
Nadat ze klaar was, knelde Lies de beentjes van Ella rond haar middel en boog ze voorover om haar kleine meid een dikke knuffel en kus te geven en haar daarna op te pakken.
“Wat gaan we doen ? Waar heb je zin in ?”
“Knuffelen.”
“Gewoon knuffelen ?”
“Ja. Buiten. Op het gras.”
Twee minuten later lagen beide dames te genieten van het zonnetje in de tuin. Ella had haar favoriete plekje natuurlijk weer uitgezocht, vol liggend op Lies, met haar hoofd begraven tussen de twee stevige borsten van haar tweede mama.
Korte tijd later vond Marthe haar twee schatten nog steeds op dezelfde plek in de tuin, en vleide zich er vrolijk naast om hen alle twee te begroeten met een dikke knuffel en een even dikke zoen op de lippen.
Marthe hoopte echt dat de lessenrooster van Lies niet meer zou veranderen, zodat ze elke maandag haar twee schatten thuis zou aantreffen.
“Kom jij nu recht van school ?”
“Ja, maar dat is geen probleem. Ik heb toch nog geen huiswerk voor morgen. En ik zie wel hoe ik het voortaan oplos.”
“En je moeder weet dat ?”
“Ja, die heeft het zelf voorgesteld. Anders zou ik als een zot eerst naar huis moeten rijden, en dan naar hier moeten komen. En jullie wonen toch al op de weg van school naar huis.”
“Je moet het zelf weten. Ik denk dat er iemand heel blij zal zijn dat je vroeg bent. Anje, Bernd, Jan is hier al. Komen jullie dag zeggen ?”
Binnen de tien seconden hoorden ze gestommel van voeten die de trap kwamen afgestormd. Bernd won het pleit, en stortte zich op Jan.
“Jan, wie wordt er onze leider ? Wordt jij dat. Ik hoop van wel. Dan kan ik stoefen op ’t school. Gaan wij sebiet met de Lego spelen ? Wist je dat ik voor mijn eerste communie een Legotrein heb gekregen. Da’s echt ne coole, en die rijdt vanzelf op batterijen.”
“Bernd, ik kom zo direct boven kijken, maar mag ik nog even dag zeggen tegen je zus ?”
Terwijl Bernd al terug naar boven stormde, spreidde Jan zijn armen om Anje een knuffel te geven. Hij voelde een rilling door het lichaam van het meisje gaan toen ze zich tegen hem aandrukte.
“Anje, ik stel voor dat we straks wat meer babbelen. Bernd staat veel te hevig nu.”
“Stomme broer, en je wist dat trouwens al van zijn Legotrein. Dat heeft hij verleden week ook al gezegd.”
Jan schoot in de lach.
“Dat klopt, Bambino, maar laat hem. Ik ben er ook voor hem, en hij is ook gewoon fier dat hij dat tegen mij kan zeggen. Hij ziet op zijn manier even hard naar me op als jij.”
“Verschoon je me straks ?”
“Anje, dat moet je toch niet vragen. Tuurlijk verschoon ik je straks. Daarvoor ben ik hier.”
Met een aai over haar gezicht veegde hij een traan weg, waarna hij de trap op ging om zich in de leefwereld van de zesjarige jongen te smijten.
Laatst bewerkt:
