Dit is een verhaal dat ik enige tijd geleden heb geschreven als eerste poging. Laat maar weten wat jullie ervan vinden.
Ik ga het in delen plaatsen, hoewel het al af is kan ik aan de hand van reactie best nog wat aanpassen.
BABETTE – HOE HET IS BEGONNEN
Hoofdstuk 1
Ik ben net wakker en lig nog half slaperig na te doezelen na alle gebeurtenissen van de vorige dag. Hoe is het zover kunnen komen, eigenlijk begrijp ik het nog niet helemaal. Hij voelde precies aan wat mijn gevoelens waren, die ik zo lang heb kunnen onderdrukken. Ik dacht dit alles al lang achter me te hebben gelaten, de gevoelens uit mijn jeugd. Die onbezorgde jaren toen ik mij nog kon verbergen achter dat onschuldige, schattige kleine meisje dat ik toen was.
Waarom snapte hij dat? Ik had hem al eerder gezien tijdens het boodschappen doen maar had nooit het gevoel dat hij interesse toonde. Mijn interesse was echter al vanaf het eerste moment gewekt. Op één of andere manier was hij vertrouwd overgekomen. Ik was nooit op zoek geweest naar jongens die stoer probeerden te doen maar eerder op jongens die mij het idee gaven dat ze zorgzaam waren. Totdat hij eergisteren ineens naast me stond in de supermarkt terwijl ik stond te twijfelen welk merk inlegkruisjes ik zou kopen. Mijn ogen waren afgedwaald langs de lange rij met schappen vol met hygiëne producten. Mogelijk was mijn blik blijven hangen op het schap met luiers voor volwassenen, maar dan onbewust en zonder verdere bijbedoelingen.
In ieder geval had hij iets gezegd maar ik was te diep verzonken in mijn gedachten, ik keek op, recht in zijn blauwe ogen. Hij glimlachte vriendelijk en zei iets over een aanbieding maar daar had ik geen aandacht meer voor. Voor ik het goed en wel besefte vroeg ik hem of hij zin had iets te gaan drinken, ik schrok van mijzelf, dat ik dat durfde! Hij was geenszins uit het lood geslagen en accepteerde mijn uitnodiging. Van het terrasje waar we waren neergestreken zijn we doorgegaan naar de Italiaan en daarna naar zijn huis. Hij maakte snel de logeerkamer in orde en ik zou bij hem blijven slapen. Toen besefte ik plotseling dat ik niets bij me had, geen tandenborstel, geen make-up, geen schoon ondergoed, geen… niets dus eigenlijk. Ik wist bliksemgoed dat dit voor problemen zou zorgen, mijn nachtelijke probleempje, zoals ik het altijd maar noemde, zou geen goede indruk maken. Hij merkte mijn onrust en vroeg wat er was. Nu had ik 2 opties, of ik verzon een smoes om weg te gaan of ik moest eerlijk zijn. Ik koos voor het laatste.
Ik heb een probleempje ’s nachts en ik heb geen bescherming bij me, hakkelde ik. Hij glimlachte en zei dat hij mogelijk een oplossing had. Verbaasd keek ik hem aan, ik ben niet ongesteld hoor, dit is iets anders. Dat dacht ik al, was zijn antwoord. Hij liep naar een kast en haalde daar een doos uit. Dit is van een nichtje van mij die hier weleens komt logeren. Ik denk dat hier wel iets bij zit. In de doos zaten allerlei verzorgingsproducten voor de huid en ook een aantal luiers in een maat voor oudere kinderen en tot mij verbazing ook een fopspeentje, een tuitbeker voor peuters en zelfs een babyflesje. Ik voelde dat ik rood kleurde, wat zou ik dat graag allemaal eens uit willen proberen. Hij pakte de grootste maat luier en vroeg of dit een oplossing was. Voor zover mogelijk werd ik nog roder en ik knikte, het was voor oudere kinderen dus dat zou kunnen passen. Aangezien ik vrij slank ben wist ik dat ik nog in een grote maat voor kinderen kon. Ga maar liggen zei hij alsof dat de gewoonste zaak van de wereld was. Voor de vorm protesteerde ik wat, ik was toch geen klein kind en zo, maar dat maakte weinig indruk. Hij duldde kennelijk geen tegenspraak want even later lag ik op de grond met mijn benen in de lucht en mijn slipje uit. Handig deed hij mij de luier om, zijn nichtje kwam kennelijk vaak logeren. Toen ik dat wou zeggen drukte hij mij het fopspeentje in mijn mond. Ik was te verbouwereerd om hier tegenin te gaan, waarom zou ik ook!
Ik ga het in delen plaatsen, hoewel het al af is kan ik aan de hand van reactie best nog wat aanpassen.
BABETTE – HOE HET IS BEGONNEN
Hoofdstuk 1
Ik ben net wakker en lig nog half slaperig na te doezelen na alle gebeurtenissen van de vorige dag. Hoe is het zover kunnen komen, eigenlijk begrijp ik het nog niet helemaal. Hij voelde precies aan wat mijn gevoelens waren, die ik zo lang heb kunnen onderdrukken. Ik dacht dit alles al lang achter me te hebben gelaten, de gevoelens uit mijn jeugd. Die onbezorgde jaren toen ik mij nog kon verbergen achter dat onschuldige, schattige kleine meisje dat ik toen was.
Waarom snapte hij dat? Ik had hem al eerder gezien tijdens het boodschappen doen maar had nooit het gevoel dat hij interesse toonde. Mijn interesse was echter al vanaf het eerste moment gewekt. Op één of andere manier was hij vertrouwd overgekomen. Ik was nooit op zoek geweest naar jongens die stoer probeerden te doen maar eerder op jongens die mij het idee gaven dat ze zorgzaam waren. Totdat hij eergisteren ineens naast me stond in de supermarkt terwijl ik stond te twijfelen welk merk inlegkruisjes ik zou kopen. Mijn ogen waren afgedwaald langs de lange rij met schappen vol met hygiëne producten. Mogelijk was mijn blik blijven hangen op het schap met luiers voor volwassenen, maar dan onbewust en zonder verdere bijbedoelingen.
In ieder geval had hij iets gezegd maar ik was te diep verzonken in mijn gedachten, ik keek op, recht in zijn blauwe ogen. Hij glimlachte vriendelijk en zei iets over een aanbieding maar daar had ik geen aandacht meer voor. Voor ik het goed en wel besefte vroeg ik hem of hij zin had iets te gaan drinken, ik schrok van mijzelf, dat ik dat durfde! Hij was geenszins uit het lood geslagen en accepteerde mijn uitnodiging. Van het terrasje waar we waren neergestreken zijn we doorgegaan naar de Italiaan en daarna naar zijn huis. Hij maakte snel de logeerkamer in orde en ik zou bij hem blijven slapen. Toen besefte ik plotseling dat ik niets bij me had, geen tandenborstel, geen make-up, geen schoon ondergoed, geen… niets dus eigenlijk. Ik wist bliksemgoed dat dit voor problemen zou zorgen, mijn nachtelijke probleempje, zoals ik het altijd maar noemde, zou geen goede indruk maken. Hij merkte mijn onrust en vroeg wat er was. Nu had ik 2 opties, of ik verzon een smoes om weg te gaan of ik moest eerlijk zijn. Ik koos voor het laatste.
Ik heb een probleempje ’s nachts en ik heb geen bescherming bij me, hakkelde ik. Hij glimlachte en zei dat hij mogelijk een oplossing had. Verbaasd keek ik hem aan, ik ben niet ongesteld hoor, dit is iets anders. Dat dacht ik al, was zijn antwoord. Hij liep naar een kast en haalde daar een doos uit. Dit is van een nichtje van mij die hier weleens komt logeren. Ik denk dat hier wel iets bij zit. In de doos zaten allerlei verzorgingsproducten voor de huid en ook een aantal luiers in een maat voor oudere kinderen en tot mij verbazing ook een fopspeentje, een tuitbeker voor peuters en zelfs een babyflesje. Ik voelde dat ik rood kleurde, wat zou ik dat graag allemaal eens uit willen proberen. Hij pakte de grootste maat luier en vroeg of dit een oplossing was. Voor zover mogelijk werd ik nog roder en ik knikte, het was voor oudere kinderen dus dat zou kunnen passen. Aangezien ik vrij slank ben wist ik dat ik nog in een grote maat voor kinderen kon. Ga maar liggen zei hij alsof dat de gewoonste zaak van de wereld was. Voor de vorm protesteerde ik wat, ik was toch geen klein kind en zo, maar dat maakte weinig indruk. Hij duldde kennelijk geen tegenspraak want even later lag ik op de grond met mijn benen in de lucht en mijn slipje uit. Handig deed hij mij de luier om, zijn nichtje kwam kennelijk vaak logeren. Toen ik dat wou zeggen drukte hij mij het fopspeentje in mijn mond. Ik was te verbouwereerd om hier tegenin te gaan, waarom zou ik ook!
