DiaperSniper010
Superlid
Mark (13) en zijn familie zijn na een goede heenreis aangekomen op de camping in Italie. Daar zal ik de komende tijd wat over schrijven onder de titel Campingverhalen
Deel 1
We zijn gestopt bij de receptie van de camping. Pa is uitgestapt om ons in te schrijven, ik volg hem omdat ik het wel leuk vind de receptie te zien. De campingeigenaar - tenminste ik denk dat het de eigenaar is – is een lange vriendelijke man. Hij start geamuseerd en praatje met mijn vader. Mijn vader spreekt een aardig woordje Italiaans, ik begrijp er eigenlijk niets van.
Na een tijdje kijkt de man mij aan, lijkt iets op te merken over mijn grote ofzo. Mijn vader zegt dat de man aanbied dat ik op het jongeren veldje mag staan. Er is kennelijk een apart jongeren veldje. “Hij zegt dat je er waarschijnlijk oud genoeg voor bent. Als je wilt mag je je tent opslaan met allemaal andere jongeren. Je mag natuurlijk ook bij ons staan als je dat liever hebt.” De man kijkt mij nieuwsgierig aan “no thank, thank, you” stamel ik. Hij lacht vriendelijk en zegt “ok” en gaat weer verder tegen mijn vader te praten. “Hij zegt dat je er maar eens moet gaan kijken en als je je bedenkt dan mag je er altijd nog slapen.” Dat is wel heel aardig maar ik zie her mezelf niet doen.
De man doet de slagboom open en we kunnen de camping op. We rijden rustig een heuveltje af en zien hoe groot de camping is. We rijden langs een tentje waarop een slaapzak hangt. Voor de tent zit aan een campingtafel een jongen van Tymen z’n leeftijd een boterham op te peuzelen. “Die heeft vast een natte nacht gehad” grapt Thymen “Dat hoeft toch helemaal niet.” Kapt mijn moeder hem af. We rijden rustig verder, nog een stukje verder naar beneden en dan komen we bij onze plaats aan.
Ik help mijn vader met het inparkeren van de caravan. Rustig geef ik aan dat hij nog een stukje door naar achter kan rijden en een stukje naar rechts. Ik vind het leuk om aanwijzingen te geven en volgens mijn vader doe ik het beter dan mijn moeder. Thymen mag de poten van de caravan uitdraaien, maakt hij zich ook nog nuttig. Kim slaapt rustig door in de auto.
Als pa en ma de voortent gaan opzetten maakt Thymen zich uit de voeten. Hij weet dat hij ons nu niet in de weg moet lopen want pa en ma geven al gauw een snauw. Ik leg het grondzeil van mijn eigen tentje wat verderop bij een boom. “Weet je zeker dat je niet naar het jongerenveldje wil?” Vraagt mijn vader. “Nee, liever niet.” zeg ik.
Ik rol het grondzeil verder uit en zie in mijn ooghoek dat een meisje van een jaar of vier op de weg staat te staren naar hoe ik bezig ben. Dan realiseer ik me dat ik mijn luier nog aan heb en trek mijn shirt extra ver naar beneden. Ze zal wel niks gezien hebben maar toch. Ik zet het skelet van mijn tent neer en het meisje blijft geboeid staan kijken met een duim in haar mond en in haar arm een teddybeer. Als ik naar haar zwaai komt ze op me afgelopen en houd haar teddybeer naar me op. Ik weet niet wat ik moet doen en bloos een beetje. Mijn moeder komt naast me staan en lacht naar het meisje. “Je hebt een vriendinnetje gemaakt” fluistert ze me toe en ik voel dat ik nog meer moet blozen. Dan komt gelukkig de vader van het meisje aanlopen “Kom maar Marieke. Laat die jongen maar even zijn tentje opzetten, hij is druk bezig.” Mijn moeder gaat weer terug, verder met de voortent. Als ze terugloopt zegt ze nog wel even luid “als je zo je tent opgezet hebt ga je wel even douchen he want die natte luiers doen je geen goed.” Gvd, moet ze dat nou zou luid zeggen dat iedereen het kan horen.
Als mijn tent staat is het eerste wat ik doe het pak luiers van de achterbank halen en het in ver in mijn tent plaatsen. Als ik voorover geknield zit voel ik dat ik nodig moet plassen. Ik laat mijn plas de vrije loop, nu heb ik nog een luier die het kan opvangen. Ondertussen richt ik mijn tent verder in. Zo, klaar is kees. Als ik op sta voel ik dat mijn luier zwaarder is geworden.
De voortent is inmiddels ook zo goed als klaar en mijn ouders zijn de slaapplaatsen van Thymen en Kim aan het inrichten. In de caravan pak ik een handdoek, mijn toilettas en een extra zak om zo mijn luier in te doen. Dan loop ik naar het toilletgebouw dat een paar minuten lopen van onze campeerplaats vandaan is. Als ik het gebouwtje binnenloop zie ik twee jongens hun waterpistolen vullen. Ik ga het douchehokje in en hoor de jongens achter me lachen. Dan hoor ik ze wegrennen van het gebouw. Wanneer ik de plakstrips van mijn luier los maak hoor ik het galmen. Gelukkig is er niemand anders in het gebouwtje die dat kan horen. De luier stop ik in de zak, dalijk maar afvoeren. Dan genieten van een heerlijke douche. Een goede straal en buitengewoon aangenaam warm voor een camping. Ik sop me overal waar ik maar bij komen kan. Heerlijk.
Als ik terug kom bij de caravan is de campeertafel ook al opgezet en zitten Tymen en Kim aan een boterham. “Wil je ook wat?” Vraagt ma. Ik zeg dat ik een boterham chocopasta wil. Als mijn moeder erbij komt zitten is de eerste opmerking die ze maakt “zo dat moet toch weer een stuk beter zitten in je eigen boxershort” Thymen zet een stemmetje op en echode “zo dat moet…” ik rol met mijn ogen en neem een grote hap van mijn boterham. Wat een onderbroekenlol zeg.
Deel 1
We zijn gestopt bij de receptie van de camping. Pa is uitgestapt om ons in te schrijven, ik volg hem omdat ik het wel leuk vind de receptie te zien. De campingeigenaar - tenminste ik denk dat het de eigenaar is – is een lange vriendelijke man. Hij start geamuseerd en praatje met mijn vader. Mijn vader spreekt een aardig woordje Italiaans, ik begrijp er eigenlijk niets van.
Na een tijdje kijkt de man mij aan, lijkt iets op te merken over mijn grote ofzo. Mijn vader zegt dat de man aanbied dat ik op het jongeren veldje mag staan. Er is kennelijk een apart jongeren veldje. “Hij zegt dat je er waarschijnlijk oud genoeg voor bent. Als je wilt mag je je tent opslaan met allemaal andere jongeren. Je mag natuurlijk ook bij ons staan als je dat liever hebt.” De man kijkt mij nieuwsgierig aan “no thank, thank, you” stamel ik. Hij lacht vriendelijk en zegt “ok” en gaat weer verder tegen mijn vader te praten. “Hij zegt dat je er maar eens moet gaan kijken en als je je bedenkt dan mag je er altijd nog slapen.” Dat is wel heel aardig maar ik zie her mezelf niet doen.
De man doet de slagboom open en we kunnen de camping op. We rijden rustig een heuveltje af en zien hoe groot de camping is. We rijden langs een tentje waarop een slaapzak hangt. Voor de tent zit aan een campingtafel een jongen van Tymen z’n leeftijd een boterham op te peuzelen. “Die heeft vast een natte nacht gehad” grapt Thymen “Dat hoeft toch helemaal niet.” Kapt mijn moeder hem af. We rijden rustig verder, nog een stukje verder naar beneden en dan komen we bij onze plaats aan.
Ik help mijn vader met het inparkeren van de caravan. Rustig geef ik aan dat hij nog een stukje door naar achter kan rijden en een stukje naar rechts. Ik vind het leuk om aanwijzingen te geven en volgens mijn vader doe ik het beter dan mijn moeder. Thymen mag de poten van de caravan uitdraaien, maakt hij zich ook nog nuttig. Kim slaapt rustig door in de auto.
Als pa en ma de voortent gaan opzetten maakt Thymen zich uit de voeten. Hij weet dat hij ons nu niet in de weg moet lopen want pa en ma geven al gauw een snauw. Ik leg het grondzeil van mijn eigen tentje wat verderop bij een boom. “Weet je zeker dat je niet naar het jongerenveldje wil?” Vraagt mijn vader. “Nee, liever niet.” zeg ik.
Ik rol het grondzeil verder uit en zie in mijn ooghoek dat een meisje van een jaar of vier op de weg staat te staren naar hoe ik bezig ben. Dan realiseer ik me dat ik mijn luier nog aan heb en trek mijn shirt extra ver naar beneden. Ze zal wel niks gezien hebben maar toch. Ik zet het skelet van mijn tent neer en het meisje blijft geboeid staan kijken met een duim in haar mond en in haar arm een teddybeer. Als ik naar haar zwaai komt ze op me afgelopen en houd haar teddybeer naar me op. Ik weet niet wat ik moet doen en bloos een beetje. Mijn moeder komt naast me staan en lacht naar het meisje. “Je hebt een vriendinnetje gemaakt” fluistert ze me toe en ik voel dat ik nog meer moet blozen. Dan komt gelukkig de vader van het meisje aanlopen “Kom maar Marieke. Laat die jongen maar even zijn tentje opzetten, hij is druk bezig.” Mijn moeder gaat weer terug, verder met de voortent. Als ze terugloopt zegt ze nog wel even luid “als je zo je tent opgezet hebt ga je wel even douchen he want die natte luiers doen je geen goed.” Gvd, moet ze dat nou zou luid zeggen dat iedereen het kan horen.
Als mijn tent staat is het eerste wat ik doe het pak luiers van de achterbank halen en het in ver in mijn tent plaatsen. Als ik voorover geknield zit voel ik dat ik nodig moet plassen. Ik laat mijn plas de vrije loop, nu heb ik nog een luier die het kan opvangen. Ondertussen richt ik mijn tent verder in. Zo, klaar is kees. Als ik op sta voel ik dat mijn luier zwaarder is geworden.
De voortent is inmiddels ook zo goed als klaar en mijn ouders zijn de slaapplaatsen van Thymen en Kim aan het inrichten. In de caravan pak ik een handdoek, mijn toilettas en een extra zak om zo mijn luier in te doen. Dan loop ik naar het toilletgebouw dat een paar minuten lopen van onze campeerplaats vandaan is. Als ik het gebouwtje binnenloop zie ik twee jongens hun waterpistolen vullen. Ik ga het douchehokje in en hoor de jongens achter me lachen. Dan hoor ik ze wegrennen van het gebouw. Wanneer ik de plakstrips van mijn luier los maak hoor ik het galmen. Gelukkig is er niemand anders in het gebouwtje die dat kan horen. De luier stop ik in de zak, dalijk maar afvoeren. Dan genieten van een heerlijke douche. Een goede straal en buitengewoon aangenaam warm voor een camping. Ik sop me overal waar ik maar bij komen kan. Heerlijk.
Als ik terug kom bij de caravan is de campeertafel ook al opgezet en zitten Tymen en Kim aan een boterham. “Wil je ook wat?” Vraagt ma. Ik zeg dat ik een boterham chocopasta wil. Als mijn moeder erbij komt zitten is de eerste opmerking die ze maakt “zo dat moet toch weer een stuk beter zitten in je eigen boxershort” Thymen zet een stemmetje op en echode “zo dat moet…” ik rol met mijn ogen en neem een grote hap van mijn boterham. Wat een onderbroekenlol zeg.
Laatst bewerkt:
die overdag ook luiers nodig heeft
