Een weekendje weg....
- Onderwerp starter J13
- Startdatum
mrdiaper85
Krakende luiers zitten het lekkerst.
Zou mooi en leuk zijn als er nog een vervolg komt ;D 
het is een leuk en ook wel beetje spannend verhaal. !1
het is een leuk en ook wel beetje spannend verhaal. !1Jandepamperman
Gewaardeerd Lid
Super mooi verhaal! Hoop echt dat er nog een vervolg geschreven gaat worden..
Ik moest echt heel nodig en uit het bedje stappen om naar mijn moeder of Wendy te lopen om te vragen of ik naar de wc mag.....? In m'n luier plassen had ik al gedaan, maar poepen was toch wat anders. Ik weet niet wat ik moet doen nu. De aandrang wordt steeds groter en ik weet dat ik nu echt naar de wc moet. Ik twijfel, maar weet dat ik niet lang meer moet wachten.
Poepen gaat me toch iets te ver dacht ik. Straks zit alles eronder. Wat moet ik nu doen? Ik stapte uit het bedje en liep naar de slaapkamer van Wendy en deed langzaam de deur open met m'n billen samengeknepen. Ik kon het verdorie ook bijna niet meer houden! Langzaam liep ik naar het bed van Wendy toe en legde mijn hand op haar schouder.
'Wendy, Wendy, wakker worden', fluisterde ik zacht. Geen reactie. 'Wendy, Wendy' zei ik iets harder en begon aan haar te schudden. Ik zag dat ze langzaam wakker werd en zich omdraaide. 'Bas?', zie ze verbaasd. 'Wat doe jij hier?'. 'Wendy, ik moet echt heel nodig poepen en moet echt naar de wc, maar ik heb mijn luier nog om', hoorde ik mij zelf heel angstig zeggen. 'Ik weet niet wat ik moet?' Ik wist het echt niet meer, maar wel dat ik het eigenlijk niet meer kon ophouden. Wendy keek mij half slaperig aan en keek zowaar een beetje chagrijnig naar mij. Waarschijnlijk omdat ik haar wakker had gemaakt uit een diepe slaap. 'O Bas, alsjeblieft heb je mij hiervoor wakker gemaakt? Ga gewoon lekker poepen en stoor mij niet als ik slaap' zei ze enigszins geïrriteerd. Ik raakte nu een klein beetje in paniek doordat ik nu zelf geen beslissing durfde te nemen. Gisteravond had ik een leuke avond gehad en hebben ze beide gezegd dat ze het leuk zouden vinden als ik een poepluier zou produceren, maar om nu dat ook daadwerkelijk te doen? Ik dacht aan de teleurstelling bij hun als ik nu gewoon naar de wc zou gaan.
'Bas, wil je alsjeblieft gaan slapen of wat dan ook? Ik wil graag verder slapen'. Ze klonk een beetje slaapdronken.
De beslissing hoefde ik inmiddels niet meer te maken. Het moment van ophouden was voorbij. Ik had het al te lang opgehouden en de kramp kwam onaangekondigd met daarmee direct de reactie van m'n darmen die al samentrokken. Het deed mij gewoon zeer en ik ging een beetje voorover staan met de handen op mijn knieën en begon al te persen. Ik moest gewoon. Terwijl ik perste voelde ik ook dat ik mijn urine liet lopen en voelde de warme scheuten aan de voorzijde van mijn luier. De ontlasting voelde ik komen en het was net of dit werd tegengehouden door de pamper. De druk van de ontlasting won het echter gemakkelijk en ik liet gewoon alles komen. Ik voelde mijn hoofd rood worden en hoorde mijzelf een klein beetje kreunen bij het persen. Ik voelde de ontlasting in mijn luier komen door een enorme bolling aan de achterzijde van mijn luier. Doordat de ontlasting zich verspreide ging ik automatisch een klein beetje wijdbeens staan.
Ineens knipte er een lampje aan en ik keerde mijn hoofd om. Ik zag dat Wendy, die leunde op haar elleboog, naar mij keek. Ze keek zelfs een beetje schuldig leek het. 'Och Bas, sorry. Ik sliep heel vast en nu dringt het pas tot mij door. Ik hoorde je een klein beetje kreunen en besefte mij toen pas wat je vroeg. Het drong niet tot mij door', zei ze.
Ik stond heel ongelukkig een beetje voorovergebogen en keek haar aan en besefte dat ik sinds zeer lange tijd in een pamper had gepoept. 'Och jongen toch'. Kom eens hier'. Ze sloeg de deken open en wenkte mij met haar hand om bij haar in bed te stappen. Ik liep wijdbeens met een beetje bezweet gezicht naar haar bed en ging voorzichtig liggen. Ik rook nu ook de ontlasting en urine. Wendy had ook door wat ik rook. 'Hé Kiddo, dat geeft niets. ik ben die geur wel gewend. Kom maar even bij mij liggen'. Ze sloeg een arm om mij heen en wreef met haar hand door mijn haar om mij waarschijnlijk te troosten. Ik moest het allemaal nog even over mij heen laten komen om te beseffen wat ik net had gedaan.
'Wendy, ik kan toch niet zo naast jou liggen'. Straks wordt alles vies!', zei ik tegen haar. 'Welnee Bas, die pamper van jou houdt het wel, geloof mij'. Ze voelde met haar andere hand aan mijn luier zowel aan de voor- als achterzijde van mijn luier. Toen ze aan de achterzijde voelde, kneep ze er zelfs voorzichtig in. 'Ja hoor Bas, geen probleem. Dat gaat nog wel even goed', fluisterde ze mij toe. 'Het stinkt alleen een beetje, zie ze een beetje gniffelend. 'Ik zal je straks wel even verschonen Kiddo, zei ze'. Blijf maar even bij mij liggen. Ik moet zeggen dat ik je een ontzettend stoer ventje vind. Er zijn maar weinig jongetjes die dit ook durven en dat vind ik tof aan jou.
Bij elke kleine beweging van mijn benen voelde ik de ontlasting in mijn luier, maar op de een of andere manier stelde Wendy mij nu echt gerust en genoot ik van de aandacht van haar. Toch wel leuk om even weer lekker klein te zijn. Dat durf ik echter nog niet heel hardop tegen haar te zeggen.
Poepen gaat me toch iets te ver dacht ik. Straks zit alles eronder. Wat moet ik nu doen? Ik stapte uit het bedje en liep naar de slaapkamer van Wendy en deed langzaam de deur open met m'n billen samengeknepen. Ik kon het verdorie ook bijna niet meer houden! Langzaam liep ik naar het bed van Wendy toe en legde mijn hand op haar schouder.
'Wendy, Wendy, wakker worden', fluisterde ik zacht. Geen reactie. 'Wendy, Wendy' zei ik iets harder en begon aan haar te schudden. Ik zag dat ze langzaam wakker werd en zich omdraaide. 'Bas?', zie ze verbaasd. 'Wat doe jij hier?'. 'Wendy, ik moet echt heel nodig poepen en moet echt naar de wc, maar ik heb mijn luier nog om', hoorde ik mij zelf heel angstig zeggen. 'Ik weet niet wat ik moet?' Ik wist het echt niet meer, maar wel dat ik het eigenlijk niet meer kon ophouden. Wendy keek mij half slaperig aan en keek zowaar een beetje chagrijnig naar mij. Waarschijnlijk omdat ik haar wakker had gemaakt uit een diepe slaap. 'O Bas, alsjeblieft heb je mij hiervoor wakker gemaakt? Ga gewoon lekker poepen en stoor mij niet als ik slaap' zei ze enigszins geïrriteerd. Ik raakte nu een klein beetje in paniek doordat ik nu zelf geen beslissing durfde te nemen. Gisteravond had ik een leuke avond gehad en hebben ze beide gezegd dat ze het leuk zouden vinden als ik een poepluier zou produceren, maar om nu dat ook daadwerkelijk te doen? Ik dacht aan de teleurstelling bij hun als ik nu gewoon naar de wc zou gaan.
'Bas, wil je alsjeblieft gaan slapen of wat dan ook? Ik wil graag verder slapen'. Ze klonk een beetje slaapdronken.
De beslissing hoefde ik inmiddels niet meer te maken. Het moment van ophouden was voorbij. Ik had het al te lang opgehouden en de kramp kwam onaangekondigd met daarmee direct de reactie van m'n darmen die al samentrokken. Het deed mij gewoon zeer en ik ging een beetje voorover staan met de handen op mijn knieën en begon al te persen. Ik moest gewoon. Terwijl ik perste voelde ik ook dat ik mijn urine liet lopen en voelde de warme scheuten aan de voorzijde van mijn luier. De ontlasting voelde ik komen en het was net of dit werd tegengehouden door de pamper. De druk van de ontlasting won het echter gemakkelijk en ik liet gewoon alles komen. Ik voelde mijn hoofd rood worden en hoorde mijzelf een klein beetje kreunen bij het persen. Ik voelde de ontlasting in mijn luier komen door een enorme bolling aan de achterzijde van mijn luier. Doordat de ontlasting zich verspreide ging ik automatisch een klein beetje wijdbeens staan.
Ineens knipte er een lampje aan en ik keerde mijn hoofd om. Ik zag dat Wendy, die leunde op haar elleboog, naar mij keek. Ze keek zelfs een beetje schuldig leek het. 'Och Bas, sorry. Ik sliep heel vast en nu dringt het pas tot mij door. Ik hoorde je een klein beetje kreunen en besefte mij toen pas wat je vroeg. Het drong niet tot mij door', zei ze.
Ik stond heel ongelukkig een beetje voorovergebogen en keek haar aan en besefte dat ik sinds zeer lange tijd in een pamper had gepoept. 'Och jongen toch'. Kom eens hier'. Ze sloeg de deken open en wenkte mij met haar hand om bij haar in bed te stappen. Ik liep wijdbeens met een beetje bezweet gezicht naar haar bed en ging voorzichtig liggen. Ik rook nu ook de ontlasting en urine. Wendy had ook door wat ik rook. 'Hé Kiddo, dat geeft niets. ik ben die geur wel gewend. Kom maar even bij mij liggen'. Ze sloeg een arm om mij heen en wreef met haar hand door mijn haar om mij waarschijnlijk te troosten. Ik moest het allemaal nog even over mij heen laten komen om te beseffen wat ik net had gedaan.
'Wendy, ik kan toch niet zo naast jou liggen'. Straks wordt alles vies!', zei ik tegen haar. 'Welnee Bas, die pamper van jou houdt het wel, geloof mij'. Ze voelde met haar andere hand aan mijn luier zowel aan de voor- als achterzijde van mijn luier. Toen ze aan de achterzijde voelde, kneep ze er zelfs voorzichtig in. 'Ja hoor Bas, geen probleem. Dat gaat nog wel even goed', fluisterde ze mij toe. 'Het stinkt alleen een beetje, zie ze een beetje gniffelend. 'Ik zal je straks wel even verschonen Kiddo, zei ze'. Blijf maar even bij mij liggen. Ik moet zeggen dat ik je een ontzettend stoer ventje vind. Er zijn maar weinig jongetjes die dit ook durven en dat vind ik tof aan jou.
Bij elke kleine beweging van mijn benen voelde ik de ontlasting in mijn luier, maar op de een of andere manier stelde Wendy mij nu echt gerust en genoot ik van de aandacht van haar. Toch wel leuk om even weer lekker klein te zijn. Dat durf ik echter nog niet heel hardop tegen haar te zeggen.
Laatst bewerkt:
diaper willie
Superlid
Jaaaaaaaa leuk
Little Endy
Sayori the shy Enderman :3 (he/they)
Leuk hoofdstuk weer
Ik lag op mijn rug en ondanks dat Wendy mij gerust stelde en ik er stiekem toch van genoot, voelde ik wel mij vies. Ik kan mij nu voorstellen waarom kleine kinderen die gepoept hebben in hun luier beginnen te huilen. Zelfs nu ik stil op mijn rug lag voelde ik gewoon de derrie tussen mijn benen en naar mijn gevoel overheerste de stank. Af en toe bewoog ik mijn achterwerk om te proberen er minder van te voelen, maar helaas. 'Bas, wat ben je onrustig mannetje', was de opmerking van Wendy in één keer. 'Ja sorry, het is gewoon echt een heel vies gevoel dat ik zo'n vieze luier heb. Het stinkt heel erg en dat vind ik nu niet prettig meer Wendy', ze ik zachtjes terug. 'Weet je wat Bas, ik zal je verschonen en dan gaan we weer lekker slapen. Ik kan mij dat goed voorstellen en daarbij, je begint nu inderdaad echt te stinken', zie de plagerig terug.
'Ja Wendy, mag ik een schone luier om?'. Het was een rare vraag van een twaalfjarige bedacht ik mij ineens. Een twaalfjarige die nog om een schone luier vraagt. 'Wil je een schone luier?', vroeg Wendy. 'Wil je straks gewoon niet een onderbroek aan en dan lekker gaan slapen?', vroeg ze mij. Dat had ik niet verwacht dat ze dat zou zeggen. Waarom zou ze dat doen? Zeker na alle taferelen van gisteren. Ik wist eigenlijk niet wat ik daar op zou moeten antwoorden. Ik stond nu weer voor een dilemma. En waarom? Dat antwoord wist ik eigenlijk meteen wel. Ik vond het eigenlijk best wel leuk en lekker om zo verzorgd te worden. Ik zou teleurgesteld zijn als ik nu eigenlijk geen luier meer om zou krijgen. Best wel raar bedacht ik mij. Hoe zou dat kunnen? Het schaamtegevoel kwam toch af en toe weer naar boven. Het is toch raar om op deze leeftijd het leuk te vinden om een luier dragen? Maar het gevoel was best wel tof en de aandacht daar genoot ik ook van. Ook het gevoel om een luier om te krijgen en daarna de kriebels in m'n buik. Wat waren dat voor gevoelens? Ik kon dat niet omschrijven. Ik weet alleen dat ik er toch wel van genoot en ik zou het heel jammer vinden als ik geen luier meer om zou krijgen.
'Bas, ben je er nog? Waarom geef je geen antwoord of slaap je al weer?'. 'Uh nee, ik hè...hè.....'stotterde ik. Ik wist niet goed wat ik moest zeggen. Ik kwam gewoon niet uit mijn woorden. 'Volgens mij geniet je er van Bas, of niet? Je vindt het lekker zo'n luier is het niet?, zie ze tegen mij. 'Ik had dat al wel een beetje door Bas. Dat geeft helemaal niet. Het is gewoon dat sommige kinderen weer verlangen als ze weer even klein mogen zijn', zei ze tegen mij. 'Hè....hè, hè Wendy, ik vind het stiekem wel heel lekker zo'n luier. Het geeft best wel een lekker gevoel', hoor ik mij tegen haar zeggen. 'Een lekker gevoel in je buik zeker?', vroeg ze aan mij. 'Ja, dat klopt een heel lekker gevoel', antwoordde ik terug. Wendy keek mij aan en glimlachte wat en zei verder niets.
Langzamerhand vond ik de vieze luier echt niet prettig meer en ik rook mijn eigen derrie heel duidelijk in combinatie met een urinegeur. De luier was nu een soort grote zachte wat geworden en voor mijn gevoel dreigde deze het zo te begeven. Wendy kreeg door dat ik het niet prettig meer vond. 'Wil je nu graag op bed met een onderbroek of een luier?', vroeg ze aan mij. 'Mag ik nog een nieuwe luier Wendy?' Ik hoorde het mij als een onzeker jongetje aan haar vragen. 'Tuurlijk Bas, daarvoor heb ik toch ook een nieuw pak luiers gekocht. Kom stap nu maar uit bed en dan gaan we naar je slaapkamer toe en dan verschoon ik je daar even'. Ik stapte uit bed en ik liep langzaam en heel erg met mijn benen wijd richting mijn slaapkamer. De derrie herinnerde mij er nu heel duidelijk aan dat ik een echte poepluier had. Wendy liep mij voorbij en ik zag dat ze het verschoonkussen pakte en deze op de grond legde. 'Kom Bas, ga hier maar even op liggen'. Heel ongemakkelijk ging ik liggen. Ik had het gevoel alsof de poep zo langzamerhand op m'n rug zat. Dat ging het ook niet zo soepel. Toen ik eenmaal lag trok Wendy mij al mijn pyjamabroek uit. De luier puilde uit en was helemaal opgezwollen. 'Zo Bas, je hebt ook wel wat geproduceerd', zei ze lachend tegen mij. 'Doe je voeten maar even plat op de grond en je knieën uit elkaar'. Ik deed dat en binnen no time had ze de eerste plakker van de pamper al beet en trok deze los. Ik hoorde het geluid van het lostrekken van de plakstrip en daarna nog drie keer. Ze vouwde de luier voorzichtig open en de stank was werkelijk waar niet te harden. Ze pakte wat doekjes en begon alles eerst tussen mijn liezen schoon te maken. Ik rook naast de poepgeur een klein beetje de geur van de doekjes. 'Ga nu maar plat op je rug liggen en je benen goed de lucht in'. Wendy ging op haar knieën zitten en hield mijn benen vast en maakt mijn gehele achterwerk zorgvuldig schoon. Terwijl ik hier zo lag genoot ik van dit moment. Het was allereerst een verademing om van deze smerige luier af te zijn en daarnaast voelde ik mij als een hulpeloze peuter van 2 of zo die verschoond wordt. Ik genoot er gewoon van.
Ze vouwde de smerige luier behendig dicht en pakte vervolgens een schone luier. Ik weet niet of ik mij dat verbeelde, maar het was net of ze bewust langzaam en heel demonstratief de luier open vouwde. Dit om mij er aan te herinneren dat ik om een schone luier heb gevraagd en om aan te tonen dat zij nu even de baas is en dat ik nu even een klein jongetje ben. Ze vroeg om mijn bips op te tillen om vervolgens de luier onder mijn billen te leggen. Ik liet mijn achterwerk weer zakken en vervolgens vouwde ze de luier dicht en maakte deze vast met de plakstrips. Ik voelde dat ze met haar handen even controleerde of deze goed sloot bij mijn liezen. Ze keek tevreden en pakte mijn pyjamabroek en deed deze mij weer aan. 'Is die broek niet vies geworden?', vroeg ik aan Wendy. 'De pamper heeft het keurig gehouden Kiddo en die broek kan dus nog weer prima aan', antwoordde ze terug.
Ik merkte dat ik wat verlegen keek en daar lag ik dan op het verschoonkussen met mijn badstoffen pyjama met daaronder een luier. Hé Kiddo, weet je wat?'. Kom maar lekker met mij mee en dan mag je vannacht bij mij in bed slapen, of wil je dat niet?'. Ik hoefde daar niet zo lang over na te denken en stond op. Ik zag dat Wendy zich voorover boog en wat pakte uit het campingbedje. 'Ik vind je nogmaals een stoere vent, maar omdat ik je lekker heb verschoond en je er stiekem toch van genoten hebt en we alleen dit weekend hebben en je het leuk vindt om weer even klein te zijn, neem ik de speen wel even mee en mag je daar lekker op sabbelen.
Ik liep naar haar slaapkamer en ging in haar bed liggen en zij stapte aan de ander kant in bed. Ze stopte de speen in mijn mond en ik stribbelde in het geheel niet tegen. Ik begon een beetje te sabbelen en Wendy begon mij over het hoofd te aaien. Ik genoot enorm en had mijn ogen dicht en ineens overviel mij de slaap. Wendy keek mij aan terwijl ik mijn ogen dicht had en zag mij lekker op het speentje sabbelen. 'Het kereltje geniet er echt van', dacht ze bij zichzelf. Wendy genoot er van om kinderen te verzorgen en daarom werkte ze ook op een kinderdagverblijf. Ook op haar werk had ze dan wel wat oudere kinderen die om wat voor reden dan nog een luier om moesten en over het algemeen vonden ze dat niet erg. Misschien worden ze wel te snel oud of missen ze toch weer het klein zijn. Ook vind ik het zelf wel leuk om dit te doen en daarbij te dollen.
Intussen was ikzelf al diep in dromenland en droomde over dat ik bij Wendy op het kinderdagverblijf langs moest komen.........
'Ja Wendy, mag ik een schone luier om?'. Het was een rare vraag van een twaalfjarige bedacht ik mij ineens. Een twaalfjarige die nog om een schone luier vraagt. 'Wil je een schone luier?', vroeg Wendy. 'Wil je straks gewoon niet een onderbroek aan en dan lekker gaan slapen?', vroeg ze mij. Dat had ik niet verwacht dat ze dat zou zeggen. Waarom zou ze dat doen? Zeker na alle taferelen van gisteren. Ik wist eigenlijk niet wat ik daar op zou moeten antwoorden. Ik stond nu weer voor een dilemma. En waarom? Dat antwoord wist ik eigenlijk meteen wel. Ik vond het eigenlijk best wel leuk en lekker om zo verzorgd te worden. Ik zou teleurgesteld zijn als ik nu eigenlijk geen luier meer om zou krijgen. Best wel raar bedacht ik mij. Hoe zou dat kunnen? Het schaamtegevoel kwam toch af en toe weer naar boven. Het is toch raar om op deze leeftijd het leuk te vinden om een luier dragen? Maar het gevoel was best wel tof en de aandacht daar genoot ik ook van. Ook het gevoel om een luier om te krijgen en daarna de kriebels in m'n buik. Wat waren dat voor gevoelens? Ik kon dat niet omschrijven. Ik weet alleen dat ik er toch wel van genoot en ik zou het heel jammer vinden als ik geen luier meer om zou krijgen.
'Bas, ben je er nog? Waarom geef je geen antwoord of slaap je al weer?'. 'Uh nee, ik hè...hè.....'stotterde ik. Ik wist niet goed wat ik moest zeggen. Ik kwam gewoon niet uit mijn woorden. 'Volgens mij geniet je er van Bas, of niet? Je vindt het lekker zo'n luier is het niet?, zie ze tegen mij. 'Ik had dat al wel een beetje door Bas. Dat geeft helemaal niet. Het is gewoon dat sommige kinderen weer verlangen als ze weer even klein mogen zijn', zei ze tegen mij. 'Hè....hè, hè Wendy, ik vind het stiekem wel heel lekker zo'n luier. Het geeft best wel een lekker gevoel', hoor ik mij tegen haar zeggen. 'Een lekker gevoel in je buik zeker?', vroeg ze aan mij. 'Ja, dat klopt een heel lekker gevoel', antwoordde ik terug. Wendy keek mij aan en glimlachte wat en zei verder niets.
Langzamerhand vond ik de vieze luier echt niet prettig meer en ik rook mijn eigen derrie heel duidelijk in combinatie met een urinegeur. De luier was nu een soort grote zachte wat geworden en voor mijn gevoel dreigde deze het zo te begeven. Wendy kreeg door dat ik het niet prettig meer vond. 'Wil je nu graag op bed met een onderbroek of een luier?', vroeg ze aan mij. 'Mag ik nog een nieuwe luier Wendy?' Ik hoorde het mij als een onzeker jongetje aan haar vragen. 'Tuurlijk Bas, daarvoor heb ik toch ook een nieuw pak luiers gekocht. Kom stap nu maar uit bed en dan gaan we naar je slaapkamer toe en dan verschoon ik je daar even'. Ik stapte uit bed en ik liep langzaam en heel erg met mijn benen wijd richting mijn slaapkamer. De derrie herinnerde mij er nu heel duidelijk aan dat ik een echte poepluier had. Wendy liep mij voorbij en ik zag dat ze het verschoonkussen pakte en deze op de grond legde. 'Kom Bas, ga hier maar even op liggen'. Heel ongemakkelijk ging ik liggen. Ik had het gevoel alsof de poep zo langzamerhand op m'n rug zat. Dat ging het ook niet zo soepel. Toen ik eenmaal lag trok Wendy mij al mijn pyjamabroek uit. De luier puilde uit en was helemaal opgezwollen. 'Zo Bas, je hebt ook wel wat geproduceerd', zei ze lachend tegen mij. 'Doe je voeten maar even plat op de grond en je knieën uit elkaar'. Ik deed dat en binnen no time had ze de eerste plakker van de pamper al beet en trok deze los. Ik hoorde het geluid van het lostrekken van de plakstrip en daarna nog drie keer. Ze vouwde de luier voorzichtig open en de stank was werkelijk waar niet te harden. Ze pakte wat doekjes en begon alles eerst tussen mijn liezen schoon te maken. Ik rook naast de poepgeur een klein beetje de geur van de doekjes. 'Ga nu maar plat op je rug liggen en je benen goed de lucht in'. Wendy ging op haar knieën zitten en hield mijn benen vast en maakt mijn gehele achterwerk zorgvuldig schoon. Terwijl ik hier zo lag genoot ik van dit moment. Het was allereerst een verademing om van deze smerige luier af te zijn en daarnaast voelde ik mij als een hulpeloze peuter van 2 of zo die verschoond wordt. Ik genoot er gewoon van.
Ze vouwde de smerige luier behendig dicht en pakte vervolgens een schone luier. Ik weet niet of ik mij dat verbeelde, maar het was net of ze bewust langzaam en heel demonstratief de luier open vouwde. Dit om mij er aan te herinneren dat ik om een schone luier heb gevraagd en om aan te tonen dat zij nu even de baas is en dat ik nu even een klein jongetje ben. Ze vroeg om mijn bips op te tillen om vervolgens de luier onder mijn billen te leggen. Ik liet mijn achterwerk weer zakken en vervolgens vouwde ze de luier dicht en maakte deze vast met de plakstrips. Ik voelde dat ze met haar handen even controleerde of deze goed sloot bij mijn liezen. Ze keek tevreden en pakte mijn pyjamabroek en deed deze mij weer aan. 'Is die broek niet vies geworden?', vroeg ik aan Wendy. 'De pamper heeft het keurig gehouden Kiddo en die broek kan dus nog weer prima aan', antwoordde ze terug.
Ik merkte dat ik wat verlegen keek en daar lag ik dan op het verschoonkussen met mijn badstoffen pyjama met daaronder een luier. Hé Kiddo, weet je wat?'. Kom maar lekker met mij mee en dan mag je vannacht bij mij in bed slapen, of wil je dat niet?'. Ik hoefde daar niet zo lang over na te denken en stond op. Ik zag dat Wendy zich voorover boog en wat pakte uit het campingbedje. 'Ik vind je nogmaals een stoere vent, maar omdat ik je lekker heb verschoond en je er stiekem toch van genoten hebt en we alleen dit weekend hebben en je het leuk vindt om weer even klein te zijn, neem ik de speen wel even mee en mag je daar lekker op sabbelen.
Ik liep naar haar slaapkamer en ging in haar bed liggen en zij stapte aan de ander kant in bed. Ze stopte de speen in mijn mond en ik stribbelde in het geheel niet tegen. Ik begon een beetje te sabbelen en Wendy begon mij over het hoofd te aaien. Ik genoot enorm en had mijn ogen dicht en ineens overviel mij de slaap. Wendy keek mij aan terwijl ik mijn ogen dicht had en zag mij lekker op het speentje sabbelen. 'Het kereltje geniet er echt van', dacht ze bij zichzelf. Wendy genoot er van om kinderen te verzorgen en daarom werkte ze ook op een kinderdagverblijf. Ook op haar werk had ze dan wel wat oudere kinderen die om wat voor reden dan nog een luier om moesten en over het algemeen vonden ze dat niet erg. Misschien worden ze wel te snel oud of missen ze toch weer het klein zijn. Ook vind ik het zelf wel leuk om dit te doen en daarbij te dollen.
Intussen was ikzelf al diep in dromenland en droomde over dat ik bij Wendy op het kinderdagverblijf langs moest komen.........
Laatst bewerkt:
luierdromer
Niet geschoten is altijd mis.
Mooi hoofdstuk weer
