KleineAap
Toplid
Hoofdstuk 4: Anne...... (begin)
Tim en Ann zaten geschrokken op de bank. Ze waren allebei de afspraak vergeten met Anne vergeten, Anne zou film komen kijken. Tim en Ann hadden gegeten en waren naar boven gegaan, daar zag Ann de jurk liggen en was in de wolken. Alles en iedereen om haar heen was ze vergeten, behalve haar lieve vriend Tim. Ann keek geschrokken en fluisterde: 'Wat moeten we nu doen?' Tim haalde zijn schouders op en liep naar de deur. Tim voelde Ann's haar ogen in zijn rug branden, zo gespannen waren ze. Toen Tim de deur open deed stond Anne daar, met een glimlach op haar gezicht. Alleen toen ze Tim zijn geschrokken gezicht zag, wist ze al dat er iets was. 'Tim is er iets?' vroeg Anne. 'Euhmmm nee... kom binnen.' reageerde Tim zo goed en kwaad als het kon. Anne stapte binnen en hing haar jas op, ze voelde zelf wel dat er iets was. Voor dat Anne de kamer in kon stappen deed Tim vlug voor haar de kamerdeur dicht.
Terwijl Anne binnen zat en de kamerdeur dicht hoorde gaan, schrok ze wakker uit haar droom. Ze was terug op aarde toen Tim was opgestaan om voor Anne de deur op te doen was ze weer in de wolken. Ann was zo blij met de jurk. Ze kon wel rondjes dansen van blijdschap, ze was verliefd, ze was klein. De luier die ze om had voelde al een beetje nat door het schrikreactie van de bel. Nu weer door de kamerdeur die dicht werd gegooid. Ann dacht na: -Wat moet ik doen, hier blijven zitten of stiekem naar buiten gaan. Nee buiten was ook geen optie, want dan ziet de hele buurt mij. Dan maar blijven zitten en afwachten wat Tim met deze situatie doet. Hij zal vast wel iets verzinnen, want hij is mijn lieve slimme papa-
'Anne.... ik moet je iets vragen?' vroeg Tim. 'Vraag maar raak' reageerde Anne luchtig. 'Euhmmm nou Anne, het zit zo.... Nee.. euhmmm..' stotterde Tim. 'Vraag maar Tim, je weet dat Ann en ik alles met elkaar delen dus ik kijk niet op van rare vragen.' zei Anne. 'Euhmm nou oke.. Ben jij open minded?' vroeg Tim. Anne keek hem aan of ze alle sterren uit de lucht zag vallen.
'WAT IS DAT NOU WEER VOOR EEN VRAAG' lachte Anne. Tim slikte. 'Ik ben hartstikke open minded!' reageerde Anne positief. 'O..oke, Anne wil je dan alsjeblieft niet raar op kijken van Ann zometeen?' vroeg Tim. 'Huh waarom? Ann is toch nog steeds Ann of wat heb je met haar gedaan!' Anne duwde Tim aan de kant en opende de deur. Anne bleef stokstijf stil staan. Ann liep rood aan en begon zachtjes te snikken. Tim keek geschrokken toe. 'Euhmm Ann...?' vroeg Anne. Ann kon geen woord uitbrengen. Ze kon alleen maar huilen, ze was geschrokken net als Tim. Tim liep langs Anne, die nog steeds niks kon doen, naar Ann en begon haar te troosten. Anne keek hoe Tim haar beste vriendin trooste. Ze merkte dat Ann er rustig van werd en daardoor stopte met huilen. 'Anne hiervoor wilde ik je dus waarschuwen, maar ik kreeg de tijd niet.' zei Tim toen Ann een stukje rustiger was geworden. Anne bleef kijken naar het beeld van Tim met Ann in zijn armen en ging zitten op de bank. Anne bleef kijken, het zag er zo lief uit. -Waarom had ik niet zo'n lief vriendje die me trooste zoals Tim bij Ann doet- dacht Anne. 'Anne..' zei Ann snikkend 'Sorry dat je me zo moet zien, maar...' en Ann begon weer zachtjes te huilen. Tim trok haar op schoot en stelde Ann gerust. Hij fluisterde zachtjes in haar oor: 'Sssssst, stil maar prinsesje, het is al goed. Je kan het rustig vertellen aan Anne.' Tim gaf Ann een kus op haar wang.
'Anne, mag ik het uitleggen?' vroeg Ann timide. Anne kon geen woord uitbrengen, maar knikte zachtjes. 'Nou.. Anne.. beloof je niks door te vertellen?' Anne knikte weer. 'Euhmm nou.. ik' Ann begon weer zachtjes te snikken, ze durfde het niet te vertellen. Tim fluisterde in haar oor: 'Toe maar, je bent een grote meid en die durven dit soort dingen' Dit trok Ann over de streep. 'Anne.. ik ben pas laat zindelijk geworden toen ik klein was, overdag was ik pas zindelijk toen ik 7 jaar oud was en 's nachts duurde het tot een jaar of 12 toen ik zindelijk was. Ik heb al die tijd 's nachts en overdag luiers gedragen. Toen ik eindelijk zindelijk was 's nachts was ik blij dat ik geen luiers meer aan hoefde. Na een paar maanden misde ik de luiers wel en had ze weer gekocht. Ik trok de luiers aan en voelde me weer veilig. De luiers gaven mij rust en geborgenheid. Ik begon toen 's nachts ook weer te plassen in bed, maar mijn ouders dachten dat ik nog gewoon zindelijk was. Ik vond het gek en ben er dingen over gaan op zoeken en kwam ik op een site terecht voor tieners en volwassen die luiers dragen. Hier las ik veel op en merkte dat ik niet de enige was. Ik had al vertelt dat ik me klein voelde he?' vroeg Ann tussen door. Anne knikte. 'Nou ik voelde me klein en ik ging toen weer slapen met me knuffel. Het voelde fijn zo met een knuffel te slapen. Vanaf die tijd, ik zou een jaar of 14 zijn geweest, begon ik ook soms luiers overdag te dragen alleen als me ouders niet thuis waren. Ik had op die site gelezen over tiener baby en toen ik dat las dat ben ik ook. In die week ging ik een speen kopen en een flesje. Die avond na dat ik ze gekocht had probeerde ik ze uit, ik voelde me zo blij en verliefd. Het voelde super fijn. Net als klaarkomen' Grapte Ann om het een beetje luchtig te houden. Anne moest hier om lachen 'Vertel verder Ann.' Ook voor Tim ging er een wereldje in Ann open, hij wist wel een deel maar niet alles.
Ann vervolgde haar verhaal. 'Nou toen wist ik het zeker dat ik een tiener baby was, ik sliep toen iedere avond met een speen in met mond en me knuffel onder me armen. Iedere ochtend werd ik nat wakker, ik had het niet meer door dat ik moest plassen 's nachts. Ik had me ouders al wel vertelt dat ik 's nachts weer in bed plaste en dit vonden ze niet erg, gezien dat ik ook laat stopte dachten ze dat het gewoon terug is gekomen. Toen ik hier op kamers ging wonen moest ik alles verborgen houden voor Tim. Dat was soms erg lastig zeker als hij soms gewoon binnen komt lopen 's ochtends als jij nog in je luier ligt te slapen. Maar hij had het nooit gemerkt. Doordat ik ook soms overdag droeg kreeg ik ook ongelukjes overdag alleen dat was meestal alleen op me kamer. Tot vorige week, toen kwam ik thuis kwam van Joris. Hij had het toen uitgemaakt. Tim trooste me en we gingen saampjes film kijken.' Ann keek even verliefd in de ogen van Tim en gaf hem snel een kus op zijn lippen.
'Tijdens het film kijken ging ik steeds dichter tegen hem aan liggen en dit voelde fijn. Ik stopte ongemerkt me duim in mijn mond. Tim vroeg wat ik deed en zei dat ik op een baby leek. Impulsief als kinderen zijn zei ik dat ik dat ook was. Tim liet het gaan, en fluisterde dat hij mij een lieve prinses vond. Ik bloosde en ik gaf hem toen een kus' Anne reageerde 'Die details bespaar je me maar...' 'Oke Anne, maar vanaf toen waren wij dus vriendje vriendinnetje. Toen de film vorderde merkte ik niet dat ik moest plassen en plaste ik in mijn broek. Tim zei dat dat niet erg was en dat ik moest gaan douchen. Nou de volgende dag dat ik naar school ging had Tim de tijd om deze jurk te bestellen voor mij en hij was vandaag binnen gekomen. Maar gister toen ik thuis kwam had ik in mijn broek geplast op de weg naar huis. En Tim vertelde dat het verstandiger was dat ik nu maar 24/7 een luier moest gaan dragen om ongelukjes te voorkomen. Dus na het douchen kreeg ik van Tim een luier aan. Toen jij belde vandaag lag ik nog alleen in een luier en moest ik mij snel aankleden. Dus ik heb samen met Tim uitgezocht onder welke kleren het niet op zou vallen dat ik een luier droeg. Dus bij jou droeg ik ook een luier Anne.' Anne knikte. 'Dus toen ik thuis kwam zei Tim dat hij een verrassing had voor mij. Dus ik rende naar boven en zag de jurk liggen. Ik was verliefd en in de wolken dat ik iedereen vergat, dus ook de afspraak met jou. Tot dat de bel ging. En nu zitten we hier....'
Anne had het hele verhaal met open mond aan gehoord -Waarom heeft mijn beste vriendin dit verborgen gehouden voor mij?-
Tim en Ann zaten geschrokken op de bank. Ze waren allebei de afspraak vergeten met Anne vergeten, Anne zou film komen kijken. Tim en Ann hadden gegeten en waren naar boven gegaan, daar zag Ann de jurk liggen en was in de wolken. Alles en iedereen om haar heen was ze vergeten, behalve haar lieve vriend Tim. Ann keek geschrokken en fluisterde: 'Wat moeten we nu doen?' Tim haalde zijn schouders op en liep naar de deur. Tim voelde Ann's haar ogen in zijn rug branden, zo gespannen waren ze. Toen Tim de deur open deed stond Anne daar, met een glimlach op haar gezicht. Alleen toen ze Tim zijn geschrokken gezicht zag, wist ze al dat er iets was. 'Tim is er iets?' vroeg Anne. 'Euhmmm nee... kom binnen.' reageerde Tim zo goed en kwaad als het kon. Anne stapte binnen en hing haar jas op, ze voelde zelf wel dat er iets was. Voor dat Anne de kamer in kon stappen deed Tim vlug voor haar de kamerdeur dicht.
Terwijl Anne binnen zat en de kamerdeur dicht hoorde gaan, schrok ze wakker uit haar droom. Ze was terug op aarde toen Tim was opgestaan om voor Anne de deur op te doen was ze weer in de wolken. Ann was zo blij met de jurk. Ze kon wel rondjes dansen van blijdschap, ze was verliefd, ze was klein. De luier die ze om had voelde al een beetje nat door het schrikreactie van de bel. Nu weer door de kamerdeur die dicht werd gegooid. Ann dacht na: -Wat moet ik doen, hier blijven zitten of stiekem naar buiten gaan. Nee buiten was ook geen optie, want dan ziet de hele buurt mij. Dan maar blijven zitten en afwachten wat Tim met deze situatie doet. Hij zal vast wel iets verzinnen, want hij is mijn lieve slimme papa-
'Anne.... ik moet je iets vragen?' vroeg Tim. 'Vraag maar raak' reageerde Anne luchtig. 'Euhmmm nou Anne, het zit zo.... Nee.. euhmmm..' stotterde Tim. 'Vraag maar Tim, je weet dat Ann en ik alles met elkaar delen dus ik kijk niet op van rare vragen.' zei Anne. 'Euhmm nou oke.. Ben jij open minded?' vroeg Tim. Anne keek hem aan of ze alle sterren uit de lucht zag vallen.
'WAT IS DAT NOU WEER VOOR EEN VRAAG' lachte Anne. Tim slikte. 'Ik ben hartstikke open minded!' reageerde Anne positief. 'O..oke, Anne wil je dan alsjeblieft niet raar op kijken van Ann zometeen?' vroeg Tim. 'Huh waarom? Ann is toch nog steeds Ann of wat heb je met haar gedaan!' Anne duwde Tim aan de kant en opende de deur. Anne bleef stokstijf stil staan. Ann liep rood aan en begon zachtjes te snikken. Tim keek geschrokken toe. 'Euhmm Ann...?' vroeg Anne. Ann kon geen woord uitbrengen. Ze kon alleen maar huilen, ze was geschrokken net als Tim. Tim liep langs Anne, die nog steeds niks kon doen, naar Ann en begon haar te troosten. Anne keek hoe Tim haar beste vriendin trooste. Ze merkte dat Ann er rustig van werd en daardoor stopte met huilen. 'Anne hiervoor wilde ik je dus waarschuwen, maar ik kreeg de tijd niet.' zei Tim toen Ann een stukje rustiger was geworden. Anne bleef kijken naar het beeld van Tim met Ann in zijn armen en ging zitten op de bank. Anne bleef kijken, het zag er zo lief uit. -Waarom had ik niet zo'n lief vriendje die me trooste zoals Tim bij Ann doet- dacht Anne. 'Anne..' zei Ann snikkend 'Sorry dat je me zo moet zien, maar...' en Ann begon weer zachtjes te huilen. Tim trok haar op schoot en stelde Ann gerust. Hij fluisterde zachtjes in haar oor: 'Sssssst, stil maar prinsesje, het is al goed. Je kan het rustig vertellen aan Anne.' Tim gaf Ann een kus op haar wang.
'Anne, mag ik het uitleggen?' vroeg Ann timide. Anne kon geen woord uitbrengen, maar knikte zachtjes. 'Nou.. Anne.. beloof je niks door te vertellen?' Anne knikte weer. 'Euhmm nou.. ik' Ann begon weer zachtjes te snikken, ze durfde het niet te vertellen. Tim fluisterde in haar oor: 'Toe maar, je bent een grote meid en die durven dit soort dingen' Dit trok Ann over de streep. 'Anne.. ik ben pas laat zindelijk geworden toen ik klein was, overdag was ik pas zindelijk toen ik 7 jaar oud was en 's nachts duurde het tot een jaar of 12 toen ik zindelijk was. Ik heb al die tijd 's nachts en overdag luiers gedragen. Toen ik eindelijk zindelijk was 's nachts was ik blij dat ik geen luiers meer aan hoefde. Na een paar maanden misde ik de luiers wel en had ze weer gekocht. Ik trok de luiers aan en voelde me weer veilig. De luiers gaven mij rust en geborgenheid. Ik begon toen 's nachts ook weer te plassen in bed, maar mijn ouders dachten dat ik nog gewoon zindelijk was. Ik vond het gek en ben er dingen over gaan op zoeken en kwam ik op een site terecht voor tieners en volwassen die luiers dragen. Hier las ik veel op en merkte dat ik niet de enige was. Ik had al vertelt dat ik me klein voelde he?' vroeg Ann tussen door. Anne knikte. 'Nou ik voelde me klein en ik ging toen weer slapen met me knuffel. Het voelde fijn zo met een knuffel te slapen. Vanaf die tijd, ik zou een jaar of 14 zijn geweest, begon ik ook soms luiers overdag te dragen alleen als me ouders niet thuis waren. Ik had op die site gelezen over tiener baby en toen ik dat las dat ben ik ook. In die week ging ik een speen kopen en een flesje. Die avond na dat ik ze gekocht had probeerde ik ze uit, ik voelde me zo blij en verliefd. Het voelde super fijn. Net als klaarkomen' Grapte Ann om het een beetje luchtig te houden. Anne moest hier om lachen 'Vertel verder Ann.' Ook voor Tim ging er een wereldje in Ann open, hij wist wel een deel maar niet alles.
Ann vervolgde haar verhaal. 'Nou toen wist ik het zeker dat ik een tiener baby was, ik sliep toen iedere avond met een speen in met mond en me knuffel onder me armen. Iedere ochtend werd ik nat wakker, ik had het niet meer door dat ik moest plassen 's nachts. Ik had me ouders al wel vertelt dat ik 's nachts weer in bed plaste en dit vonden ze niet erg, gezien dat ik ook laat stopte dachten ze dat het gewoon terug is gekomen. Toen ik hier op kamers ging wonen moest ik alles verborgen houden voor Tim. Dat was soms erg lastig zeker als hij soms gewoon binnen komt lopen 's ochtends als jij nog in je luier ligt te slapen. Maar hij had het nooit gemerkt. Doordat ik ook soms overdag droeg kreeg ik ook ongelukjes overdag alleen dat was meestal alleen op me kamer. Tot vorige week, toen kwam ik thuis kwam van Joris. Hij had het toen uitgemaakt. Tim trooste me en we gingen saampjes film kijken.' Ann keek even verliefd in de ogen van Tim en gaf hem snel een kus op zijn lippen.
'Tijdens het film kijken ging ik steeds dichter tegen hem aan liggen en dit voelde fijn. Ik stopte ongemerkt me duim in mijn mond. Tim vroeg wat ik deed en zei dat ik op een baby leek. Impulsief als kinderen zijn zei ik dat ik dat ook was. Tim liet het gaan, en fluisterde dat hij mij een lieve prinses vond. Ik bloosde en ik gaf hem toen een kus' Anne reageerde 'Die details bespaar je me maar...' 'Oke Anne, maar vanaf toen waren wij dus vriendje vriendinnetje. Toen de film vorderde merkte ik niet dat ik moest plassen en plaste ik in mijn broek. Tim zei dat dat niet erg was en dat ik moest gaan douchen. Nou de volgende dag dat ik naar school ging had Tim de tijd om deze jurk te bestellen voor mij en hij was vandaag binnen gekomen. Maar gister toen ik thuis kwam had ik in mijn broek geplast op de weg naar huis. En Tim vertelde dat het verstandiger was dat ik nu maar 24/7 een luier moest gaan dragen om ongelukjes te voorkomen. Dus na het douchen kreeg ik van Tim een luier aan. Toen jij belde vandaag lag ik nog alleen in een luier en moest ik mij snel aankleden. Dus ik heb samen met Tim uitgezocht onder welke kleren het niet op zou vallen dat ik een luier droeg. Dus bij jou droeg ik ook een luier Anne.' Anne knikte. 'Dus toen ik thuis kwam zei Tim dat hij een verrassing had voor mij. Dus ik rende naar boven en zag de jurk liggen. Ik was verliefd en in de wolken dat ik iedereen vergat, dus ook de afspraak met jou. Tot dat de bel ging. En nu zitten we hier....'
Anne had het hele verhaal met open mond aan gehoord -Waarom heeft mijn beste vriendin dit verborgen gehouden voor mij?-