Joep's Zomervakantie

Little Simba

Superlid
Daar was die dan hoofdstuk 11 deze keer iets anders geschreven als de andere nog meer geprobeerd tussen de lijnen te schrijven en het verhaal wat meer vorm geprobeerd te geven. Inmiddels is mij Word document ook al 40 pagina's. Zoals jullie waarschijnlijk al kunnen lezen in het verhaal duurt de vakantie korter. Dit zal dan ook het eind zijn van het verhaal. Dus ongeveer nog 1 a 2 hoofdstukken.

Hoofdstuk 11 – Het einde is inzicht.

“Joep kom je even hier” riep Esther. “Ik heb geen zin in ongelukjes vanmiddag dus je krijgt even een luier om” Joep keek om en liep met zijn hoofd naar beneden naar de slaapkamer. “Doe je broek en boxer maar even uit en ga maar liggen”. Esther had alvast een luier open gelegd met daarnaast talkpoeder. Joep ging liggen en staarde naar het plafond. Het irritantste aan alles vond hij nog dat hij het nog best fijn vond om verschoont te worden door Esther. Zijn moeder was er nog lang niet goed in. Dat ging die wel missen als de vakantie voor bij was. Inmiddels was Esther al klaar. “he dag dromer wakker worden. Trek je kleren maar weer aan en vraag Veronique maar of ze wilt komen”. Joep knikte en trok zijn kleren aan en liep de kamer uit. Esther was het al vaker opgevallen dat Joep de laatste dagen afwezig was. “Veronique jij bent aan de beurt” Veronique keek om gaf hem een kus en liep naar de slaapkamer. Inmiddels had Esther alweer een luier klaar gelegd. Niet veel later was Veronique ook klaar voor de dag. Ze zouden niet veel later moeten vertrekken want om 2 uur moesten ze uitchecken. “Schat hou jij Joep een beetje in de gaten, hij is een beetje afwezig”. Ze knikte “Ja klopt ik weet niet wat die heeft”. Ze gaf haar moeder een knuffel en liep terug naar de kamer. Joep was inmiddels op de bank nog even tv aan het kijken. Mark was de koffers naar het busje aan het brengen.

Toen ook Esther de laatste dingen had opgeruimd op de slaapkamers liep ze naar de woonkamer hier zat Joep samen met Veronique tv te kijken. Ze hoorde ze praten over luiers en wat dat voor haar had betekend. Esther liep maar snel de gang op met de laatste koffer want ze wou hun niet storen. In de vlucht naar de gang stoot ze haar tegen de deurpost snel liep ze door. Niet veel later kwam ze Mark al tegen. “Laat ze maar even met zijn 2e dan pakken wij verder de auto in” ze knipoogde naar Mark en liepen de lift in. In de lift maakte ze plannen voor vandaag en morgen. Ze hadden een hotel geboekt midden in Parijs. Hier gingen ze een paar dagen blijven. “Ik heb slecht nieuws” zei Mark. Esther keek op van haar mobiel “Wat is er dan? Iets ergs” vroeg ze aan Mark. Mark knikte “Ik moet eerder terug naar Nederland omdat er wat problemen zijn op het werk. Dit kan ik helaas niet vanaf afstand oplossen. Er zijn problemen met bepaalde leveranciers waardoor afleveringen in gevaar kunnen komen”. Esther haar mond viel op “Oh nee, hoeveel dagen hebben we dan nog?”. Mark zuchtte een keer “We hebben nog 2 dagen dan moeten we terug gaan rijden. Dus vandaag is het Maandag dan moeten we op Woensdag terug gaan rijden”. Esther knikte “Of jullie moeten hier blijven tot volgende week Maandag dan kom ik jullie wel ophalen”. Esther pakte de handen van Mark. “Dat wil ik niet ik wil bij jouw blijven, ja de kinderen gaan het niet leuk vinden maar het is helaas niet anders”. Mark begon te blozen en gaf Esther een dikke kus “Dat vind ik fijn, laten we maar weer naar boven gaan”.

Eenmaal boven moest 1 van hun het slechte nieuws brengen. “Kids we hebben slecht nieuws. Mark moet terug naar huis in verband met het werk daarom hebben we nog 2 dagen in Parijs. Op Woensdag moeten we weer terug”. Zowel Joep als Veronique waren in schok van het nieuws maar al snel snapte ze waarom het zo belangrijk was. Mark legde hun ook uit dat als die niet op tijd terug was dat bepaalde afleveringen van series niet door zouden gaan. Als er een ding was dat Esther niet wou is Mark alleen terug sturen juist nu dat ze elkaar de liefde verklaard hebben ook dit had Veronique natuurlijk in de gaten. Ze glimlachte naar haar moeder. Die keek snel de andere kant op. Niet veel later was het tijd om te gaan. Het was echt geweldig zei Veronique en Joep in de bus. Ze bedankte Mark voor de leuke week en de leuke avonturen. Onderweg naar het hotel praatte ze over wat ze gingen doen aangezien ze de tijd zo goed mogelijk wouden besteden. Esther en Mark hadden al bedacht dat ze als ze bij het hotel kwamen dat ze even snel de koffers gingen uitpakken. Hierna wouden ze Parijs in om vervolgens wat te gaan eten bij de Mac. Dat vonden de kinderen natuurlijk een geweldig idee. Esther gaf de kinderen nog even een pakje drinken en Esther maakte voor Mark een blikje drinken open.

De rest van de reis verliep rustig Joep was nog even met zijn moeder in gesprek via sms en Veronique zat een boekje te lezen. Niet veel later kwamen ze al aan bij het hotel. Ze zette het busje voor het hotel en het persoon helpt met de koffers en tassen. “Laten we maar gaan in checken dan kunnen we zo gelijk beginnen met uitpakken” zei Mark tegen de groep. Iedereen knikte en ze liepen achter Mark aan. Bij de receptie aangekomen keer een blonde vrouw Mark aan en die begint vervolgens frans te praten als of het zijn moedertaal is. Niet veel later was alles geregeld en kreeg Mark de sleutel van de kamer. Deze keer hadden ze de kamer op de begane grond die was vrij gekomen en ook een extra kamer. Nu hadden ze een hotel kamer met 2 volwassen kamers in plaats van 1 volwassen kamer en 1 kinderkamer met 2 bedden.

In de kamer aangekomen bleek de kamer toch iets mooier te zijn dan gedacht het was een level 2 kamer dat betekende dat er een sauna in zat en bubbelbad. “Daar ga ik vanavond even in dobberen” zei Esther. De kinderen begonnen te juichen van plezier en ook Mark genoot er van. De kamer koste maar 300 euro meer maar dat ging die natuurlijk niet vertellen. De koffers waren inmiddels gebracht en iedereen begon met uitpakken van zijn koffer. Toen Esther klaar was ging ze kijken bij de kinderen. Al snel viel het haar op dat Joep een beetje met de benen uit elkaar liep. “Kom is hier Joep” Joep bleef staan en Esther stak haar hand tussen de boxer en de luier. Die was inmiddels al aardig nat geworden en stond op ontploffen. “Ik moet je even verschonen we willen natuurlijk niet dat je doorlek”. Veronique ging rustig verder met uit pakken. Esther pakte even wat spullen uit de kast en legde Joep op bed. Ze deed zijn broek en boxer uit en legde toch maar even een matje onder zijn kont. Ze maakte de plakkers los en vouwde de luier open. De kamer vulde zich inmiddels met de geur van natte luier. Ze trok de natte luier onder zijn binnen en vouwde hem dicht en gooide hem in de prullenbak. De koude lucht vond Joep inmiddels minder fijn. Snel maakte Esther alles vakkundig schoon en poederde hem even in. Ze schoof de nieuwe luier onder de billen van Joep en vouwde hem dicht. Nog even kijken of die goed zat en ze plakte hem dicht.

Esther hoorde ineens een geluid op de gang. “Ga maar liggen prinses” zei Esther lachend tegen Veronique”. Het was Mark op de gang hij werd gebeld door zijn ex de ijs konijn. Ze ging weer te keer tegen hem over Richard. “Chantal nu even ophouden, ik ben er echt klaar mee. Het is niet mijn schuld dat jij niet goed voor hem zorgt. Laten we deze discussie voeren als ik thuis ben niet”. Dat vond ze eigenlijk niet goed maar het moest maar. Niet veel later hing hij op. Mark zuchtte een keer en liep naar de woonkamer. Ze belde in eerst instantie om te zeggen dat ze wou dat hij Richard niet meer mag zien. Waarschijnlijk moeten ze dan weer naar de rechten aangezien Mark daar natuurlijk niet mee akkoord gaat. Snel stuurde hij zijn advocaat nog even een berichtje dat het weer zo laat was. Hij legde hem uit dat Richard bij hem altijd was aangezien zijn moeder nog wel is raar uit de bocht kan komen. Verhalen ging ook rond dat ze een alcoholist was. Maar dat had die alleen gehoord van vrienden.

“Nou jonge dame jij kan er ook weer even tegen, laten we maar weer terug gaan naar de kamer”. Ze knikte gaf haar moeder een dikke kus en liep samen met Joep naar de woonkamer. Joep kon zich niet meer herinneren of die nou wel met gevoel in zijn luier had geplast of dat die het niet doorhad. Ineens trekt Veronique Joep naar links “Pas op!”. Niet viel later viel Joep over de bank heen je hoorde de luier kraken. “Joepje let nou is op” zei Veronique lachend. Joep moest echt ophouden met dagdromen als die zo doorging raakte hij nog een keer gewond. Intussen was ook Esther al weer klaar. Joep en Veronique waren tv aan het kijken ze wouden nog de laatste aflevering kijken van Pokemon van het seizoen. Mark was druk aan het appen met zijn ex en had geen eens in de gaten dat de kinderen op de bank waren gaan zitten ineens keek die om “Hee kinderen hebben jullie weer een schone pamper om”. Veronique kees boos om “HET IS GEEN PAMPER, die dragen kinderen!”. Mark die bijna van zijn stoel viel “Sorry Veronique je hebt gelijk”. Ook Joep keek om “schat hij bedoelt het niet”. Veronique snauwde een keer “laten we maar de serie afkijken”. Voordat ze haar zin kon afmaken was Joep al weer naar de tv aan het staren. Op dat moment kwam ook Esther binnen lopen. Die had het gehoord wat er gebeurt was. “Mark wil je even komen?”. Mark knikte en liep naar hun slaapkamer. “Dat was niet zo slim om te zeggen. Ik denk dat je wel gemerkt heb dat het heel gevoelig lig bij haar. Pamper gebruiken we niet dat zijn luiers die baby’s dragen. Beste is gewoon om het niet te benoemen het is al moeilijk genoeg”. Mark zat aandachtig te luisteren naar Esther. Met een serieuze maar fijne stem maakte ze haar zin af. “Je hebt helemaal gelijk ik had dat niet moeten zeggen. Het is gewoon wennen om wat meer volwassen kinderen met een luier te zien”. Esther knikte “Ja ik snap dat wel ik ben niet anders gewent. Maar voor een buitenstaande kan het lastig zijn. Esther legde vervolgens in de komende 10 minuten uit hoe hij het er beste mee kon omgaan en welke woorden hij wel en niet kan gebruiken.

Joep zat gezellig met Veronique te praten over de Pokémon aflevering. Ze konden niet wachten op het nieuwe seizoen helaas duurde dat nog even. Ook waren ze benieuwd naar de komende dagen ze vonden het wel erg jammer dat ze eerder terug moesten. Maar gelukkig snapte ze ook waarom. Samen bedachten ze al wat ze wouden eten bij de Mac ze willen allebei een Happy Meal. Of zoals Veronique het noemt een Niet Happy Meal aangezien het speeltje altijd tegen valt. Even later kwamen Esther en Mark winnen binnen. Esther plofte bij de kinderen op de bank en Mark in de stoel. Die zou bijna weer achter over vallen. Veronique begon zachtjes te laggen. Joep zat aandachtig naar het einde van de aflevering te kijken. “Zullen we zo maar gaan dan kids” zegt Mark. “Ja lijkt me een goed idee het is al 4 uur”. Samen liepen ze naar de deur “Ga maar vast ik moet nog even wat pakken”. Iedereen knikte en samen liepen ze richting de gang. Esther pakte nog snel even een extra luier voor Joep die voor Veronique had ze altijd bij haar. Ze had geen zin dat die ging doorlekken. Esther liep naar buiten en voor de deur van het hotel stond het mooie busje alweer klaar.

Onderweg naar de stad zongen ze een liedje en luisterde naar wat muziek. Aangekomen bij de parkeerplaats parkeerde Mark vakkundig het busje in en de kinderen stapte uit. Hand in de hand liep iedereen richting de stad. Ze moesten maar 2 straten lopen en ze waren bij de McDonalds. De kinderen rende naar binnen en sloten netjes aan bij de rij. Al snel waren ze aan de beurt. Veronique stond een beetje heen en weer te wiebelen ze fluisterde in haar moeders oor “Mam ik moet naar de wc”. “Gaan jullie maar vast zitten ik moet even naar het toilet”. Mark liep samen met Joep naar een tafeltje het eten zou over een paar minuten gebracht worden. Veronique liep samen met Esther de grote wc in. “Moet ik je helpen schat?” Veronique knikte en keek een beetje naar de grond. Esther deed haar broek naar beneden en onderbroek. Ze deed de luier aan 1 kant open zodat ze normaal kon zitten. Esther liep even de wc uit om zelf ook even te kunnen plassen op de andere wc.


Toen Esther klaar was waste ze nog even haar handen en liep ze terug naar Veronique. Terug bij de grote wc klopte ze op de deur. “Ben je klaar” fluisterde Esther. De deur ging open en Veronique was ook klaar “Goed gedaan!” Esther gaf Veronique een kus op het hoofd en samen liepen ze terug het restaurant in. Al snel zagen ze Mark en Joep zitten aan een tafeltje. Mark stuurde nog snel even een berichtje en legde de telefoon weg. Niet veel later kwam het voor de kinderen een Happy Meal en voor Esther en Mark een Big Tasty menu. Iedereen genoot van het eten nou ja dat probeerde ze. Gelukkig vonden Esther en Mark deze Mac beter als op Disneyland. Inmiddels waren ze wel een beetje klaar met dat fast food. Morgen gingen ze heerlijk dineren bij de Eiffel Tower in de buurt. Maar dat was nog een verassing voor de kinderen. Ze waren wel toe aan een beetje echt eten. Toen iedereen klaar was met eten besloten ze om nog even langs de Arc de Triomphe die was niet ver vanaf de Mac. Via het tunneltje kon je er onder door. Waardoor je gelukkig het verkeer niet door hoefde. Aangekomen bij de Arc konden de kinderen niet geloven hoe groot die wel was. “Wauw mam kunnen we ook naar boven?” vroeg Veronique. Esther keek Mark aan “Laten we dat een andere dag doen want je moet helemaal met de trap en het begint al laat te worden”. Joep begon inmiddels te gapen “Ja het was een lange dag”. Esther begon te lachen “Haha ja dat zien we Joep. Laten we maar terug gaan naar het hotel”.

Terug bij het hotel waren de kinderen erg moe ook Veronique zat te gapen. In de hotel kamer gingen ze 1 voor 1 onder de douche klaar maken voor de nacht. Zowel Veronique als Joep kregen de wel bekende nachtluier aan. Als laatste ging Mark die genoot van een wel verdiend bad. Toen hij in bad lag hoorde die iets. Het was zijn telefoon een berichtje van zijn lieftallige ex Chantal “Ik heb bericht gehad van je advocaat dit is niet over Mark! Ik heb net zoveel recht op Richard als jij!”. Mark zette zijn telefoon op stil en genoot nog van het warme water. Hij was zo klaar met haar nu dat die Esther tegen gekomen is wou die vechten voor zijn gezin. Alleen bedacht die zich ook hoe moeilijk het wel niet zou moeten zijn voor Richard. De komende dagen hoefde hij daar gelukkig even niet aan te denken. Het lag nu bij zijn advocaat. Hij wou natuurlijk ook het beste voor Richard.

De rest van de avond verliep rustig niet veel later gingen de kinderen naar bed. Ze gaven Esther een dikke kus en mark een high five. “Slaap lekker kids tot morgen!”. Mark stond op pakte nog even een flesje wijn en goot 2 glazen vol. “Zo die hebben we wel verdient”. Esther knikte en gaf Mark een kus op zijn voor hoofd “Dat kun je wel zeggen. Ze kroop tegen Mark aan en genoot nog even van de serie. Niet veel later gingen ze naar bed samen in 1 groot bed.
 

Little Simba

Superlid
Daar is die dan Hoofdstuk 12 ik twijfel nog een beetje wat ik met het einde wil van het verhaal. Hierna komt er nog 1 a 2 hoofdstukken dan is het verhaal voor nu klaar.

Hoofdstuk 12 – waarom laat ze me niet met rust.

De volgende ochtend schok Mark wakker van een geluid het was zijn telefoon. Hij draaide zich langzaam om en pakte ze telefoon. Het was de advocaat hij nam op “wacht even” fluisterde Mark. Hij liep naar de gang toe onderweg keek die op de klok het was pas 8 uur. “Ja zeg het maar” zei Mark met een slaperige stem “Ik zal het je gelijk maar vertellen, Chantal wil dat jij Richard niet meer mag zien. Ze is naar de rechter gegaan om het zo snel mogelijk te regelen”. Boos sloeg Mark tegen de muur aan “Dat kan ze toch niet doen, Richard is veel gelukkiger bij mij dan bij die heks”. Het was even stil. “Ik krijg net een mailtje van de rechter ze gaan samen met een psycholoog praten met Richard. Wat hier uit komt kan voor jullie allebei slecht nieuws zijn. Als er uit komt dat zowel jij als Chantal niet goed voor hem zorgt word die bij jullie allebei weggehaald. Maar ik verwacht niet dat gaat gebeuren”. Mark zijn mond viel open van verbazing. Wat is het toch een ongelofelijke heks dacht Mark bij zichzelf. “Daniel luister is je moet alles er aan doen om Richard bij mij te krijgen. Het maakt me niet uit wat. Ik wil haar nooit meer spreken. De berichten die ze mij altijd stuurt zal ik zo naar je doorsturen dat kan je gebruiken. Aangezien ze de laatste maanden niet echt normaal tegen mij kan doen”. Daniel had natuurlijk ook wel in de gaten hoe Chantal was. “Dat lijkt me een goed idee. Ik zal zo de rechten bellen om te kijken wat ze van ons verwachten. Laten we het onderzoek maar afwachten”. Mark vertelde vervolgens nog dat hij nu een relatie had met Esther en dat het gezin heel stabiel was.

Toen Mark eindelijk was uitgepraat ging Mark weer terug naar de slaapkamer hier zat Esther al op hem te wachten. “Hoe erg is het?” vroeg Esther. De avond er voor voordat ze gingen slapen had Mark haar bij gepraat hoe het gaat tussen hem en Chantal. “Het ziet er op dit moment slecht uit aangezien Chantal wilt dat Richard me niet meer ziet. Maar dat gaat niet gebeuren!”. Esther sloeg een arm om hem heen “Het komt wel goed dat weet ik zeker”. Mark knikte hij keek op de klop kwart voor 9 “Zullen we ons maar gaan aankleden ik kan toch niet meer slapen”. “Lijkt me een goed idee, ik ga eerst even douchen”. Esther liep naar de kast en pakte wat spullen vervolgens liep deed ze haar nachtjurk uit en liep naakt naar de badkamer. Dit had Mark natuurlijk wel opgemerkt. Esther liep heel voorzichtig naar de badkamer “schiet je op” knipoogde ze. Mark deed heel snel zijn kleren uit pakte ook wat spullen uit de kast en liep achter haar aan. Inmiddels was Joep ook wakker geworden hij keek naar Veronique die sliep nog. Hij stapte uit bed en ging naast haar liggen. Dit had die al zolang willen doen. Niet veel later viel Joep in slaap. Wat Joep niet wist is dat Veronique deed als of ze sliep. Ze sloeg een arm om hem heen en genoot nog even van wat slaap.

Ongeveer 30 minuten later kwamen Mark en Esther de kamer in. Helemaal fris en fruitig. “Heb jij het ook zo warm” vroeg Mark aan Esther ze knikte “Ja zeg dat wel” lachte ze. “de kinderen zullen nog wel slapen”. “Ja laat ze nog maar even liggen het is pas 10 uur”. Mark lachte “Maar wil je wachten met eten tot de kinderen wakker zijn”. Esther zuchtte en liep naar de keuken “Kom ik bak je wel een paar eieren”. Esther pakte wat spullen uit de koelkast en zette de pan op het vuur. “Nou ga jij maar even aan tafel zitten. Dan kom ik zo bij je. Wil je dan wel zelf even brood pakken”. Mark liep naar de kast. Esther sloeg haar armen om hem heen en fluisterde in zijn oor “Ik hou van je”. Mark draaide zich om en kuste haar op haar voorhoofd “Ik hou ik van jouw!”. Mark pakte 2 sneetjes brood en liep naar de grote eetkamer. Hier ging die zitten en pakte de krant. Esther draaide de eieren om en voegde nog wat liefde toe nou ja peper en zout.

Eenmaal in de slaapkamer van Joep werd Veronique wakker. Joep had haar nog steeds stevig vast dat vond ze wel cute. Joep werd ook niet veel later wakker hij schok toen die zag dat Veronique al wakker was. “Oh je bent al wakker” gaapte Veronique. Ze knikte “Maakt niet uit hoor dat je bij me ligt”. Joep bloosde “Gelukkig maar ik wou niet alleen meer liggen” zachtjes begon Joep te snikken als snel ging het over naar een waterval al dat gedoe van de laatste weken moest er even uit. Dat had Veronique al snel in de gaten en hield Joep stevig vast. “Het is al goed Joep we komen hier samen wel door heen. Ook op de nieuwe school”. Ja Joep had het moeilijk het was ook veel voor hem geweest de laatste weken. Op het kamp had die het niet zo zwaar maar ook dat hakte er nu even in. Esther had gister ook al gesproken met Patricia dat Joep heel stil is de laatste dagen en dat die steeds meer natte luiers en broeken krijgt. Het lijkt er op als of het slechter gaat en dat die richting compleet incontinent aan het gaan is. Patricia schok hier wel van en had die dag al een afspraak gemaakt bij de dokter voor als Joep terug was. De dokter gaf aan dat het ook door de stress kon komen van de laatste weken en dat ze het tijd moet geven. Dit is was vooral voor Patricia zwaar aangezien ze niet bij Joep kon zijn. Maar wat ze niet wist is dat hij liever bij Veronique en Esther is dan thuis. Dit had Esther ook al door maar heeft het maar niet verteld tegen Patricia. Patricia wist ook nog niet hoe ze met zijn inco moest omgaan het was heel ongemakkelijk en dit was voor Joep niet goed. Daarom had ze hulp gezocht in de tijd dat Joep op vakantie zijn. Ook voor Anton is het zwaar. Die had samen met Patricia hulp gezocht. Via de dokter kregen ze een hoop informatie met handvaten hoe ze er mee om konden gaan. Esther had ook al aangeboden om haar te helpen aangezien zij precies weet hoe het moet en wat je wel en niet kunt zeggen. Deze hulp pakte Patricia en Anton natuurlijk aan. Ze spraken af dat als Joep terug was dat ze met Veronique de laatste dagen van de vakantie bij hun zouden zijn. Ze sliepen dan wel thuis maar de volgende dag zouden ze er weer zijn. Dit zodat Joep en Veronique zo veel mogelijk samen kunnen zijn en zodat Esther hun wat kan leren. Esther hoopte vooral dat Anton wou luisteren omdat het nog wel is een eigenwijze man kan zijn.

Toen Joep was uitgehuild was het voor hun ook tijd om op te staan. Veronique liep naar de badkamer en Joep liep in alleen een T-shirt, kletsnatte luier en boxer naar de woonkamer. “Goedemorgen Mark en Esther”. Mark was nog de krant aan het lezen en Esther was bezig met de voorbereidingen voor het ontbijt. De laatste dagen hadden ze er voor gekozen om niet roomservice te nemen. “Goedemorgen jongen lekker geslapen?”. Joep knikte en liep naar Esther. “Goedemorgen Joep lekker geslapen”. Joep omhelsde Esther en gaf haar een kus. “Oh Joep waar heb ik dat aan verdient”. Joep zei niet veel en haalde zijn schouders op. “Nou zullen we je maar even verschonen” zei Esther. Joep knikte en huppelde achter Esther aan. Mark genoot nog steeds van zijn krantje de eieren waren heerlijk. Ze was echt een droomvrouw want Chantal kon nog geen ei bakken of koken. Ach ja daar had die nu geen last meer van. Mark proefde de liefde in de eieren. Veronique had zich inmiddels afgedroogd en moest van Esther op de open luier gaan liggen. Vandaag werd het een wat dunnere luier. Ze poederde Veronique in en vouwde de luier tussen haar benen. Voordat ze hem dicht plakte controleerde ze nog even of die goed was. “Nou dame jij bent weer klaar voor de dag. Doe je kleren maar even aan dan doe ik Joep een luier om”. Veronique stond op en begon met haar onderbroek. Joep was inmiddels ook gaan liggen en ook Joep werd voorzien van een laagje poeder. Joep kreeg vandaag een dikkere luier om aangezien hij gister bijna had doorgelekt en vannacht ook. “Nou grote jongen ga je maar aankleden dan kunnen we gaan eten”.

Toen iedereen dan eindelijk klaar waren konden ze genieten van het lekkere ontbijt. Esther had van alles gemaakt van pannenkoekjes tot bacon en roerbakei Iedereen genoot er van en bedankje Esther voor het lekkere eten. “Maar wel 1 afspraak ik heb gekookt jullie mogen afwassen. Dan kan ik even genieten van de zon”. De kinderen en Mark keken elkaar aan en riepen in koor “Deal!”. Het duurde niet lang voordat alles opwas en de kinderen vol zaten ook Mark zat vol. “het was heerlijk mijn lieve Esther” Mark gaf Esther een dikke kus en ook de kinderen kwamen er bij. “Ik vind het fijn dat het gesmaakt heeft. Nou hup afwas tijd”. Ze knikte en Mark liep naar de keuken “Weet je wat ik doe de afwas wel”. De kinderen keken hem verbaast aan. “Wij kunnen wel helpen hoor!”. Mark schudde van nee en begon te lachen “Wat jullie niet weten is dat er achter deurtje nummer 1 een vaatwasser zit. Dus geef de borden maar aan dan zet ik alles er wel in”. De kinderen begonnen te lachen “Nou dat is niet eerlijk” ze Esther. Gelukkig kon ze er wel om lachen “Ik pak jullie nog wel terug hoor!” zei Esther lachend. Als snel hadden ze de vaatwasser gevuld met de vuile vaat en Mark zette hem aan. “Zo nou wat willen jullie nu doen. Het is inmiddels 1 uur. Willen jullie naar de Eiffeltoren of willen jullie nog even hier blijven en op het terras zitten?”. De kinderen rende naar buiten “Zo te zien hebben ze al besloten” zegt Mark lachend. Ook Esther had wel even zin om gewoon even lekker buiten te zitten en te genieten van het weer. Mark vond dit ook geen slecht idee. Hij keek nog even op zijn telefoon maar helaas nog geen bericht van Daniel.

Iedereen genoot van het lekkere weer ze hadden maar geluk ze hebben maar 1 dag slecht weer gehad. De weerberichten voor morgen zagen er slecht uit er werd veel regen verwacht en onweer. “Zullen we vanmiddag nog naar de Arc de Triomphe gaan, aangezien we morgen slecht weer krijgen. Morgen kunnen we dan film gaan kijken en bestellen we iets lekkers” zei Mark. “Dat lijkt me een goed idee. Dat kunnen we eind van de dag beginnen met inpakken”. De kinderen vonden het ook een goed idee. “Als we dan vanavond nog tijd hebben gaan we langs de Eiffeltoren want die moet je gewoon gezien hebben. Voor eten hebben we iets lekkers geplant maar dat is een verassing”. Tegen half 2 vertrokken ze richting de Arc in het busje. Nog snel even de tank volgooien en weg waren ze.

Bij de Arc aangekomen klommen ze via de trap naar boven. Dit waren heel veel treden boven aan gekomen moesten Joep en Veronique wel even bij komen. “Dat was een beste klim kinders gaat het”. Joep en Veronique pufte nog even uit en daarna konden ze genieten van het uitzicht. “Wauwwwww” zeiden de kinderen. “Het is wel mooi hier hoor” zei Veronique. “Wisten jullie dat Parijs de stad van de liefde is”. Joep keek om “Nee dat wist ik niet”. “Ja dat is echt zo veel stelletjes gaan naar Parijs om elkaar de liefde te verklaren of even een weekje weg te gaan. Al snel sloeg Mark zijn arm om Esther heen “Zie je wel er hangt iets moois in de lucht” zei Mark tegen Esther. “Voel je wel goed” lachte Esther. Je kun alle kanten op kijken de hele lange weg was prachtig Joep keek zijn ogen uit naar de auto’s die er reden maar vooral naar Veronique. Joep was op dat moment zo gelukkig alle last viel even van zijn schouders. Veronique kwam bij Joep staan “Je doet het geweldige schatje” ze gaf hem een kusje en een stevige knuffel. “Ik hou van je schat!” zei Joep zachtjes. “Je hebt wel gelijk hoor Mark. Er hangt zeker liefde in de lucht!”.

Ze genoten nog even van het uitzicht en na een klein half uurtje gingen ze weer verder. Mark voelde iets trillen in zijn broekzak. Het was zijn advocaat “Ja zeg het maar!”. Mark haalde een keer adem “Ik heb goed en slecht nieuws. Het slechte nieuws is dat de reden dat Richard nog niet zindelijk is komt door zijn moeder. Hij word heel slecht behandelt. De psycholoog had al snel door dat die thuis niet gelukkig is. Het goede nieuws is dat jij de volledige voogdij krijg over Richard. Dit vond Chantal natuurlijk niet goed maar ze heeft geen andere keus. Ze moet haar leven beteren en als ze beter voor hem kan zorgen word het herzien”. Mark stond te dansen van geluk “Dankjewel Daniel ik kom zo snel mogelijk naar je toe als ik thuis ben!”. Ze spraken nog wat regels en afspraken door en Daniel zou alles nog even op de mail zetten. “Esther dat was de advocaat ik krijg de volledige voogdij over Richard!”. Esther draaide zich om “Dat is geweldig! Hoe heb je dat voor elkaar gekregen?”.

Op de terug weg naar de auto vertelde ze alles wat Daniel gezegd had. Richard zou snel thuis komen zodat die zich weer beter ging voelen. Hij vertelde ook de afspraken dat Mark nu de leiding had en dat Chantal ook niet bij hem mocht komen en Richard mocht zien als daar geen toestemming voor is. In de auto vertelde Esther het aan Veronique. Aangekomen bij het restaurant zette ze de auto neer op de parkeerplaats en liepen ze naar de Eiffeltoren. Ze kozen er voor om alleen naar de eerste verdieping te gaan. Toen ze er onder liepen had Joep niet verwacht dat die zo groot was en van metaal. “Kom we gaan in de lift” zei Veronique. Ze hielt Joeps hand vast want ze was wel een beetje bang wat als die in elkaar stortte. Eenmaal op de verdieping aangekomen vonden ze eindelijk het best saai. Het uitzicht was wel mooi maar verder vonden de kinderen het niks aan. Ook Esther vond het wel oké. Mark vond het geweldig de architectuur was echt perfect. “Markkk zullen we naar beneden gaan” schreeuwde Veronique. “Wat is er schat we zijn er net”. Veronique trilde een beetje op haar benen “Ik vind het niet leuk hier” boos stampte ze op de grond. “Oké oké laten we maar gaan dan”.

Toen Veronique weer met haar voeten op de grond stond was ze weer blij “jeeeej de Eiffel toren is lelijk!” schreeuwde ze het uit. Joep zat alleen maar te lachen en Mark zijn mond viel open. “Hoe kun je dat nu zeggen Veronique het is zo mooi gemaakt toen in de tijd. Oké misschien heb je wel een beetje gelijk”. Ook Mark begon te lachen. Samen liepen ze terug naar het restaurant. Onderweg stopte Joep bij een winkeltje “Esther ik wil een souvenir halen voor mijn ouders”. Ja leuk zei Veronique. Binnen kocht Joep voor zijn moeder een klein beeldje van de Eiffeltoren en voor zijn vader een mok met Best Dad er op. “Koop je niks voor je zus?” vroeg Veronique. “nee ik mag haar niet zo” lachte Joep. Hand in hand liepen Veronique en Joep achter Esther aan. Mark was even druk met zijn telefoon. Niet veel later kwam Mark er ook weer aangelopen “Schiet op Mark we zijn er”. Ze gingen naar binnen. Joep viel het gelijk op dat het een chique restaurant was met allemaal mooie schilderijen aan de muur en een heel groot aquarium met kreeften er in. Esther wist inmiddels waar ze moesten gaan zitten “Joep hier zitten we!”. Joep keek om en liep naar de tafel. Toen die ging zitten hoorde je de luier kraken. Joep keek op dit was de eerste keer dat die hem echt hoorde kraken. Als snel kwam iemand de bestelling opnemen Joep nam een cola met een hamburger met frietjes. Veronique ook en Esther koos voor de ribeye en Mark voor een t-bone steak. Als voorgerecht kregen ze slakken de enige die ze eet was Mark. “Gatver die eet je toch niet op” zei Veronique. Mark knikte en nam er nog 1 “Ze smaken naar kip maar dan slijmerig. Het valt best mee”. Gelukkig hoefde ze niet lang te wachten op het eten al snel werd het eten geserveerd. Esther pakte haar tas en liep naar Joep “loop je even mee” fluisterde Esther. Joep keek op en stilzwijgend liep die achter Esther aan. Joep kon nog net zien dat ze de grote wc in liep. Esther trok de broek van Joep naar beneden ze voelde met haar hand achter de boxer. De luier was alweer helemaal nat. “Joep gaat het goed? Heb je ergens last van?”. Het was natuurlijk wel vreemd dat in het begin van de vakantie dat die eigenlijk nog wel zonder luier kon en nu niet meer zowel dag als nacht. Joep begon te snikken “Ik wil niet naar huis” zei Joep snikkend. Joep was inmiddels op zijn kont op de grond gaan zitten. Esther probeerde hem te troosten maar dat hielp niet echt. Ze ging naast hem zitten op de grond en sloeg haar arm om hem heen. De komende 10 minuten liet Esther Joep maar even huilen met de hoop dat die zich beter ging voelen. Esther voelde zich hopeloos om zo’n vetje zo verdrietig te zien. Meestal hebben kinderen heimwee maar Joep niet.

Ineens hoorde Esther iemand op de deur kloppen. Esther stond op en liep naar de deur voorzichtig deed ze de deur open. Het was Veronique die vroeg zich af waarom het zo lang duurde. “Joep heeft het moeilijk. Misschien kan jij hem troosten. Ik ben zo terug”. Esther liep naar buiten en Veronique ging naast Joep zitten. Die nog steeds in zijn natte luier op de grond zit te huilen. “Joep wat is er nou aan de hand schatje”. Ze ging voor hem zitten sloeg haar armen om hem heen. Joep probeerde zijn tranen weg te vegen en probeerde langzaam weer wat te zeggen. “Ik vind het gewoon leuk bij jullie en de gedachte om naar huis te gaan wil ik niet aan denken. Ik wil bij jullie blijven” snikte Joep. “Joep als je naar huis gaat betekend dat niet dat we elkaar nooit meer zien. De laatste dagen gaan we samen door en het word de grootste fun van de eeuw” lachte Veronique. Gelukkig kon Joep nog lachen en Veronique zag eindelijk een lach op zijn gezicht. “Ik roep mama wel dan kunnen we zo gaan eten”. Veronique liep naar buiten en Esther stond haar al op te wachten “En is die weer wat vrolijker?”. Ze knikte en liep terug naar de tafel. Esther liep weer naar binnen en Joep had inmiddels zijn tranen gedroogd. “Nou grote jongen ga maar even liggen dan verschoon ik je even snel”. Tijdens het verschonen was Joep wel opgelucht. “Nou hup we gaan eten”. Joep trok zijn broek naar boven en liep hand in hand met Esther naar de tafel.

Het eten was inmiddels opgediend en het zag er heerlijk uit. Iedereen genoot van het eten. Als toetje namen de kinderen een kinderijsje, Mark besteld een Coup du Pari en Esther een Coupe La Dame. Niet veel later had iedereen het ijs op en kon iedereen nog even nagenieten van het eten. Toen het bij iedereen een beetje was gezakt rekende Mark af en liepen ze terug naar het busje. Onderweg praatte ze nog wat na over het lekkere weer. Maar Esther zat na te denken over wat Joep zei. Ze kon het maar niet los laten ze begreep hem wel aangezien zijn ouders nou niet echt ouders leken die goed voor hem zorgde maar ze hielden wel van hem. Ze had bedacht om er later die avond met Mark over te hebben. Toen de kinderen in bed lagen schonken ze elkaar een glas wijn in en gingen nog even buiten zitten. Hier besprak ze met Mark wat Joep gezegd had en dat ze niet wist wat ze er mee moest doen. “Wat zegt je moederhard?” Esther dacht diep na ja wat dacht haar moederhard. Aan de 1e kant wilde ze het met de ouders er over hebben aan de andere kant kon ze niet goed inschatten wat voor reactie ze zou krijgen en hoe ze zouden reageren. “Ik weet het niet. Iets zegt in mij dat die daar niet gelukkig is zijn vader is heel streng voor hem. Dat vreet aan hem dat kan je zien”. “Je moet doen wat jij het beste vind maar denk er wel goed over na”. De rest van de avond dacht Esther er non stop aan. Ze moest een plan bedenken en snel ook. Het duurde niet lang voordat ze naar huis gingen. Ergens achter in haar hoofd ging ook rond dat ze hem wel zou willen adopteren ze gunde hem een fijn en liefdevol huis. Maar wou ze dat wel?
 
Weer een mooi verhaal en ja ik heb niet echt tips want ik vind het al een heel goed verhaal hoe je het beter kan maken geen idee maar ga vooral zo door want het is spannend.
 
Bovenaan