Daar was die dan hoofdstuk 11 deze keer iets anders geschreven als de andere nog meer geprobeerd tussen de lijnen te schrijven en het verhaal wat meer vorm geprobeerd te geven. Inmiddels is mij Word document ook al 40 pagina's. Zoals jullie waarschijnlijk al kunnen lezen in het verhaal duurt de vakantie korter. Dit zal dan ook het eind zijn van het verhaal. Dus ongeveer nog 1 a 2 hoofdstukken.
Hoofdstuk 11 – Het einde is inzicht.
“Joep kom je even hier” riep Esther. “Ik heb geen zin in ongelukjes vanmiddag dus je krijgt even een luier om” Joep keek om en liep met zijn hoofd naar beneden naar de slaapkamer. “Doe je broek en boxer maar even uit en ga maar liggen”. Esther had alvast een luier open gelegd met daarnaast talkpoeder. Joep ging liggen en staarde naar het plafond. Het irritantste aan alles vond hij nog dat hij het nog best fijn vond om verschoont te worden door Esther. Zijn moeder was er nog lang niet goed in. Dat ging die wel missen als de vakantie voor bij was. Inmiddels was Esther al klaar. “he dag dromer wakker worden. Trek je kleren maar weer aan en vraag Veronique maar of ze wilt komen”. Joep knikte en trok zijn kleren aan en liep de kamer uit. Esther was het al vaker opgevallen dat Joep de laatste dagen afwezig was. “Veronique jij bent aan de beurt” Veronique keek om gaf hem een kus en liep naar de slaapkamer. Inmiddels had Esther alweer een luier klaar gelegd. Niet veel later was Veronique ook klaar voor de dag. Ze zouden niet veel later moeten vertrekken want om 2 uur moesten ze uitchecken. “Schat hou jij Joep een beetje in de gaten, hij is een beetje afwezig”. Ze knikte “Ja klopt ik weet niet wat die heeft”. Ze gaf haar moeder een knuffel en liep terug naar de kamer. Joep was inmiddels op de bank nog even tv aan het kijken. Mark was de koffers naar het busje aan het brengen.
Toen ook Esther de laatste dingen had opgeruimd op de slaapkamers liep ze naar de woonkamer hier zat Joep samen met Veronique tv te kijken. Ze hoorde ze praten over luiers en wat dat voor haar had betekend. Esther liep maar snel de gang op met de laatste koffer want ze wou hun niet storen. In de vlucht naar de gang stoot ze haar tegen de deurpost snel liep ze door. Niet veel later kwam ze Mark al tegen. “Laat ze maar even met zijn 2e dan pakken wij verder de auto in” ze knipoogde naar Mark en liepen de lift in. In de lift maakte ze plannen voor vandaag en morgen. Ze hadden een hotel geboekt midden in Parijs. Hier gingen ze een paar dagen blijven. “Ik heb slecht nieuws” zei Mark. Esther keek op van haar mobiel “Wat is er dan? Iets ergs” vroeg ze aan Mark. Mark knikte “Ik moet eerder terug naar Nederland omdat er wat problemen zijn op het werk. Dit kan ik helaas niet vanaf afstand oplossen. Er zijn problemen met bepaalde leveranciers waardoor afleveringen in gevaar kunnen komen”. Esther haar mond viel op “Oh nee, hoeveel dagen hebben we dan nog?”. Mark zuchtte een keer “We hebben nog 2 dagen dan moeten we terug gaan rijden. Dus vandaag is het Maandag dan moeten we op Woensdag terug gaan rijden”. Esther knikte “Of jullie moeten hier blijven tot volgende week Maandag dan kom ik jullie wel ophalen”. Esther pakte de handen van Mark. “Dat wil ik niet ik wil bij jouw blijven, ja de kinderen gaan het niet leuk vinden maar het is helaas niet anders”. Mark begon te blozen en gaf Esther een dikke kus “Dat vind ik fijn, laten we maar weer naar boven gaan”.
Eenmaal boven moest 1 van hun het slechte nieuws brengen. “Kids we hebben slecht nieuws. Mark moet terug naar huis in verband met het werk daarom hebben we nog 2 dagen in Parijs. Op Woensdag moeten we weer terug”. Zowel Joep als Veronique waren in schok van het nieuws maar al snel snapte ze waarom het zo belangrijk was. Mark legde hun ook uit dat als die niet op tijd terug was dat bepaalde afleveringen van series niet door zouden gaan. Als er een ding was dat Esther niet wou is Mark alleen terug sturen juist nu dat ze elkaar de liefde verklaard hebben ook dit had Veronique natuurlijk in de gaten. Ze glimlachte naar haar moeder. Die keek snel de andere kant op. Niet veel later was het tijd om te gaan. Het was echt geweldig zei Veronique en Joep in de bus. Ze bedankte Mark voor de leuke week en de leuke avonturen. Onderweg naar het hotel praatte ze over wat ze gingen doen aangezien ze de tijd zo goed mogelijk wouden besteden. Esther en Mark hadden al bedacht dat ze als ze bij het hotel kwamen dat ze even snel de koffers gingen uitpakken. Hierna wouden ze Parijs in om vervolgens wat te gaan eten bij de Mac. Dat vonden de kinderen natuurlijk een geweldig idee. Esther gaf de kinderen nog even een pakje drinken en Esther maakte voor Mark een blikje drinken open.
De rest van de reis verliep rustig Joep was nog even met zijn moeder in gesprek via sms en Veronique zat een boekje te lezen. Niet veel later kwamen ze al aan bij het hotel. Ze zette het busje voor het hotel en het persoon helpt met de koffers en tassen. “Laten we maar gaan in checken dan kunnen we zo gelijk beginnen met uitpakken” zei Mark tegen de groep. Iedereen knikte en ze liepen achter Mark aan. Bij de receptie aangekomen keer een blonde vrouw Mark aan en die begint vervolgens frans te praten als of het zijn moedertaal is. Niet veel later was alles geregeld en kreeg Mark de sleutel van de kamer. Deze keer hadden ze de kamer op de begane grond die was vrij gekomen en ook een extra kamer. Nu hadden ze een hotel kamer met 2 volwassen kamers in plaats van 1 volwassen kamer en 1 kinderkamer met 2 bedden.
In de kamer aangekomen bleek de kamer toch iets mooier te zijn dan gedacht het was een level 2 kamer dat betekende dat er een sauna in zat en bubbelbad. “Daar ga ik vanavond even in dobberen” zei Esther. De kinderen begonnen te juichen van plezier en ook Mark genoot er van. De kamer koste maar 300 euro meer maar dat ging die natuurlijk niet vertellen. De koffers waren inmiddels gebracht en iedereen begon met uitpakken van zijn koffer. Toen Esther klaar was ging ze kijken bij de kinderen. Al snel viel het haar op dat Joep een beetje met de benen uit elkaar liep. “Kom is hier Joep” Joep bleef staan en Esther stak haar hand tussen de boxer en de luier. Die was inmiddels al aardig nat geworden en stond op ontploffen. “Ik moet je even verschonen we willen natuurlijk niet dat je doorlek”. Veronique ging rustig verder met uit pakken. Esther pakte even wat spullen uit de kast en legde Joep op bed. Ze deed zijn broek en boxer uit en legde toch maar even een matje onder zijn kont. Ze maakte de plakkers los en vouwde de luier open. De kamer vulde zich inmiddels met de geur van natte luier. Ze trok de natte luier onder zijn binnen en vouwde hem dicht en gooide hem in de prullenbak. De koude lucht vond Joep inmiddels minder fijn. Snel maakte Esther alles vakkundig schoon en poederde hem even in. Ze schoof de nieuwe luier onder de billen van Joep en vouwde hem dicht. Nog even kijken of die goed zat en ze plakte hem dicht.
Esther hoorde ineens een geluid op de gang. “Ga maar liggen prinses” zei Esther lachend tegen Veronique”. Het was Mark op de gang hij werd gebeld door zijn ex de ijs konijn. Ze ging weer te keer tegen hem over Richard. “Chantal nu even ophouden, ik ben er echt klaar mee. Het is niet mijn schuld dat jij niet goed voor hem zorgt. Laten we deze discussie voeren als ik thuis ben niet”. Dat vond ze eigenlijk niet goed maar het moest maar. Niet veel later hing hij op. Mark zuchtte een keer en liep naar de woonkamer. Ze belde in eerst instantie om te zeggen dat ze wou dat hij Richard niet meer mag zien. Waarschijnlijk moeten ze dan weer naar de rechten aangezien Mark daar natuurlijk niet mee akkoord gaat. Snel stuurde hij zijn advocaat nog even een berichtje dat het weer zo laat was. Hij legde hem uit dat Richard bij hem altijd was aangezien zijn moeder nog wel is raar uit de bocht kan komen. Verhalen ging ook rond dat ze een alcoholist was. Maar dat had die alleen gehoord van vrienden.
“Nou jonge dame jij kan er ook weer even tegen, laten we maar weer terug gaan naar de kamer”. Ze knikte gaf haar moeder een dikke kus en liep samen met Joep naar de woonkamer. Joep kon zich niet meer herinneren of die nou wel met gevoel in zijn luier had geplast of dat die het niet doorhad. Ineens trekt Veronique Joep naar links “Pas op!”. Niet viel later viel Joep over de bank heen je hoorde de luier kraken. “Joepje let nou is op” zei Veronique lachend. Joep moest echt ophouden met dagdromen als die zo doorging raakte hij nog een keer gewond. Intussen was ook Esther al weer klaar. Joep en Veronique waren tv aan het kijken ze wouden nog de laatste aflevering kijken van Pokemon van het seizoen. Mark was druk aan het appen met zijn ex en had geen eens in de gaten dat de kinderen op de bank waren gaan zitten ineens keek die om “Hee kinderen hebben jullie weer een schone pamper om”. Veronique kees boos om “HET IS GEEN PAMPER, die dragen kinderen!”. Mark die bijna van zijn stoel viel “Sorry Veronique je hebt gelijk”. Ook Joep keek om “schat hij bedoelt het niet”. Veronique snauwde een keer “laten we maar de serie afkijken”. Voordat ze haar zin kon afmaken was Joep al weer naar de tv aan het staren. Op dat moment kwam ook Esther binnen lopen. Die had het gehoord wat er gebeurt was. “Mark wil je even komen?”. Mark knikte en liep naar hun slaapkamer. “Dat was niet zo slim om te zeggen. Ik denk dat je wel gemerkt heb dat het heel gevoelig lig bij haar. Pamper gebruiken we niet dat zijn luiers die baby’s dragen. Beste is gewoon om het niet te benoemen het is al moeilijk genoeg”. Mark zat aandachtig te luisteren naar Esther. Met een serieuze maar fijne stem maakte ze haar zin af. “Je hebt helemaal gelijk ik had dat niet moeten zeggen. Het is gewoon wennen om wat meer volwassen kinderen met een luier te zien”. Esther knikte “Ja ik snap dat wel ik ben niet anders gewent. Maar voor een buitenstaande kan het lastig zijn. Esther legde vervolgens in de komende 10 minuten uit hoe hij het er beste mee kon omgaan en welke woorden hij wel en niet kan gebruiken.
Joep zat gezellig met Veronique te praten over de Pokémon aflevering. Ze konden niet wachten op het nieuwe seizoen helaas duurde dat nog even. Ook waren ze benieuwd naar de komende dagen ze vonden het wel erg jammer dat ze eerder terug moesten. Maar gelukkig snapte ze ook waarom. Samen bedachten ze al wat ze wouden eten bij de Mac ze willen allebei een Happy Meal. Of zoals Veronique het noemt een Niet Happy Meal aangezien het speeltje altijd tegen valt. Even later kwamen Esther en Mark winnen binnen. Esther plofte bij de kinderen op de bank en Mark in de stoel. Die zou bijna weer achter over vallen. Veronique begon zachtjes te laggen. Joep zat aandachtig naar het einde van de aflevering te kijken. “Zullen we zo maar gaan dan kids” zegt Mark. “Ja lijkt me een goed idee het is al 4 uur”. Samen liepen ze naar de deur “Ga maar vast ik moet nog even wat pakken”. Iedereen knikte en samen liepen ze richting de gang. Esther pakte nog snel even een extra luier voor Joep die voor Veronique had ze altijd bij haar. Ze had geen zin dat die ging doorlekken. Esther liep naar buiten en voor de deur van het hotel stond het mooie busje alweer klaar.
Onderweg naar de stad zongen ze een liedje en luisterde naar wat muziek. Aangekomen bij de parkeerplaats parkeerde Mark vakkundig het busje in en de kinderen stapte uit. Hand in de hand liep iedereen richting de stad. Ze moesten maar 2 straten lopen en ze waren bij de McDonalds. De kinderen rende naar binnen en sloten netjes aan bij de rij. Al snel waren ze aan de beurt. Veronique stond een beetje heen en weer te wiebelen ze fluisterde in haar moeders oor “Mam ik moet naar de wc”. “Gaan jullie maar vast zitten ik moet even naar het toilet”. Mark liep samen met Joep naar een tafeltje het eten zou over een paar minuten gebracht worden. Veronique liep samen met Esther de grote wc in. “Moet ik je helpen schat?” Veronique knikte en keek een beetje naar de grond. Esther deed haar broek naar beneden en onderbroek. Ze deed de luier aan 1 kant open zodat ze normaal kon zitten. Esther liep even de wc uit om zelf ook even te kunnen plassen op de andere wc.
Toen Esther klaar was waste ze nog even haar handen en liep ze terug naar Veronique. Terug bij de grote wc klopte ze op de deur. “Ben je klaar” fluisterde Esther. De deur ging open en Veronique was ook klaar “Goed gedaan!” Esther gaf Veronique een kus op het hoofd en samen liepen ze terug het restaurant in. Al snel zagen ze Mark en Joep zitten aan een tafeltje. Mark stuurde nog snel even een berichtje en legde de telefoon weg. Niet veel later kwam het voor de kinderen een Happy Meal en voor Esther en Mark een Big Tasty menu. Iedereen genoot van het eten nou ja dat probeerde ze. Gelukkig vonden Esther en Mark deze Mac beter als op Disneyland. Inmiddels waren ze wel een beetje klaar met dat fast food. Morgen gingen ze heerlijk dineren bij de Eiffel Tower in de buurt. Maar dat was nog een verassing voor de kinderen. Ze waren wel toe aan een beetje echt eten. Toen iedereen klaar was met eten besloten ze om nog even langs de Arc de Triomphe die was niet ver vanaf de Mac. Via het tunneltje kon je er onder door. Waardoor je gelukkig het verkeer niet door hoefde. Aangekomen bij de Arc konden de kinderen niet geloven hoe groot die wel was. “Wauw mam kunnen we ook naar boven?” vroeg Veronique. Esther keek Mark aan “Laten we dat een andere dag doen want je moet helemaal met de trap en het begint al laat te worden”. Joep begon inmiddels te gapen “Ja het was een lange dag”. Esther begon te lachen “Haha ja dat zien we Joep. Laten we maar terug gaan naar het hotel”.
Terug bij het hotel waren de kinderen erg moe ook Veronique zat te gapen. In de hotel kamer gingen ze 1 voor 1 onder de douche klaar maken voor de nacht. Zowel Veronique als Joep kregen de wel bekende nachtluier aan. Als laatste ging Mark die genoot van een wel verdiend bad. Toen hij in bad lag hoorde die iets. Het was zijn telefoon een berichtje van zijn lieftallige ex Chantal “Ik heb bericht gehad van je advocaat dit is niet over Mark! Ik heb net zoveel recht op Richard als jij!”. Mark zette zijn telefoon op stil en genoot nog van het warme water. Hij was zo klaar met haar nu dat die Esther tegen gekomen is wou die vechten voor zijn gezin. Alleen bedacht die zich ook hoe moeilijk het wel niet zou moeten zijn voor Richard. De komende dagen hoefde hij daar gelukkig even niet aan te denken. Het lag nu bij zijn advocaat. Hij wou natuurlijk ook het beste voor Richard.
De rest van de avond verliep rustig niet veel later gingen de kinderen naar bed. Ze gaven Esther een dikke kus en mark een high five. “Slaap lekker kids tot morgen!”. Mark stond op pakte nog even een flesje wijn en goot 2 glazen vol. “Zo die hebben we wel verdient”. Esther knikte en gaf Mark een kus op zijn voor hoofd “Dat kun je wel zeggen. Ze kroop tegen Mark aan en genoot nog even van de serie. Niet veel later gingen ze naar bed samen in 1 groot bed.