Nog niet klaar Kim: Haar Verhaal

[Nikki2000V]

Dit is mijn eerste verhaal op dit forum. Ik hoop dat jullie het leuk vinden! De eerste paar hoofdstukken heb ik al uitgedacht en ik hoop dat ik het schijven volhoud. Tips en inspiratie zijn altijd welkom dus laat het vooral weten!

Intro

Dit verhaal gaat over de 17-jarige Kim. Kim woont samen met haar moeder en met haar 19-jarige zus Mirte. Ook hebben ze een stacaravan op een camping, waar ze in de zomer en soms in de weekenden verblijven. Kim is 1 meter 65, heeft donkerblond haar, blauwe ogen en een slank lichaam. Op school valt Kim niet echt op en is ze een beetje stilletjes. Ze zit op het MBO samen met haar vriendin Anneleen zijn ze de enige meisjes uit de klas. Kim heeft een relatie met Tom. Ze hebben pas net een kleine 3 maanden. Ook wonen ze best wel ver uit elkaar waardoor het lastig is om elkaar veel te zien. Verder kan ze het erg goed vinden met Rick uit haar klas.

Hoofdstuk 1: Nattigheid

Het was maandag ochtend de week begon zoals elke week best vroeg. Om 7 uur ging Kim haar wekker. Nog half slapend zette ze de wekker uit. Ze liep naar beneden voor het ontbijt. “Goedemorgen!” klonk het vrolijk. Mirte zat al aan het ontbijt samen met haar moeder. “Lekker geslapen?” Kim keek op en zei dat ze nog best wel moe was eigenlijk. Het was ook wel erg vroeg natuurlijk. “Jij ziet er levenloos uit” zei Mirte plagend. “Thanks” zei Kim half slaperig. Kim begon met eten en wilde zich klaar maken voor school. Ze pakte een strakke zwarte broek en een rood shirtje uit de kast. Mirte kwam op dat moment ook haar kamer binnen lopen. “Staat je leuk Kim.” “Dankje, het is een nieuwe broek.” “Oehh, wanneer heb je die gekocht dan?” “Vorige week ben ik met mama nog wezen shoppen.” “En ik mocht weer niet mee zeker haha.” “Haha nee” zei Kim. Ze stak haar tong nog snel even uit richting Mirte, voordat ze de kamer uit loopt. Ze pakte haar laptop en smeerde ze nog snel wat brood. “Kim, je moet gaan!” riep haar moeder. Kim had zich inmiddels ook gerealiseerd dat ze eigenlijk best wel laat was en vertrok snel naar school.

Kim zat in de les. De vakken die ze vandaag had waren niet zo lastig. Wat school wel lastig maakte was het feit dat ze nog geen pauze had gehad vandaag. Daardoor moest ze best wel nodig naar de wc. Het was ook niet handig geweest dat ze vanochtend niet gegaan was omdat ze haast had. Ze moest inmiddels best wel nodig en twijfelde heel erg voor hoe lang ze het nog op zou kunnen houden.

Ondertussen was ze aan het Whatsappen met haar vriend Tom.
“Ik moet echt heel nodig naar de wc” appte Kim.
“Wat zijn je opties?” vroeg Tom.
“Rennen. ”
“Hahah ophouden lukt niet?” appte Tom terug.
“Nee totaal niet.”
Net op dat moment was het pauze. Kim pakte snel haar spullen en rende naar de wc. Gelukkig was het nooit druk op het damestoilet gezien er veel meer jongens op de opleiding zaten dan meisjes. Nadat ze geplast had liep ze naar de tafel toe waar Anneleen al aan was gaan zitten. Ze praten nog wat na over de eerste lessen en ondertussen keek Kim op haar telefoon.
“En? Heb je het droog gehouden? ” vroeg Tom. “Nog maar net haha” Antwoorde Kim.
“Wat had je gedaan dan als je niet was gaan rennen dan? Of als je geen pauze had?”
“Hopen dat het goed ging.”
“Denk je dat dat goed was gegaan dan? Als je al moest rennen.”
“Nee”
“Ik had je denk ik wel uitgelachen als je het in je broek had gedaan.”
“Dat zou ik niet heel gek hebben gevonden…”
“Maar daarna had ik je wel geholpen hoor. ”
Waarmee? Dacht Kim. Al gaf ze het verder geen aandacht. Ze praten nog even met Anneleen over een paar jongens uit de klas. Anneleen was nog single en daar moest, volgens Anneleen zelf, verandering in komen. Ze hadden het al een paar keer over Rick gehad. Die kon het ook goed vinden met de twee dames. Kim appte snel nog terug naar Tom dat de les weer begon en richtte zich weer op school, de pauze was immers afgelopen. De tweede helft van de dag vloog voorbij en na een lange slopende dag kwam ze thuis. In de avond had ze niet zoveel zin om nog iets bijzonders te doen. Ze keek nog even een serie en ging op tijd naar bed. Morgen had ze weer zo’n dag voor de boeg.

De volgende ochtend werd Kim wakker en moest ze terug denken aan het gesprek met Tom van gisteren. Het was eigenlijk best wel onhandig dat ze het bijna in haar broek had gedaan. Als dat wel gebeurt was, werd ze waarschijnlijk uitgelachen door de rest van de klas. Vandaag moest ze toch maar kijken of ze het voor elkaar kon krijgen om eerder naar de wc te gaan. Ze klom uit bed en besloot welke kleding ze aan ging doen. Ze koos voor een zwart shirtje en een lichtblauwe spijkerbroek. Na het ontbijt gaat ze nog snel even naar de wc voordat ze naar school gaat.

Eenmaal op school aangekomen staat Anneleen haar al op te wachten. Samen lopen ze naar de klas toe en kiezen een plekje uit. Als eerste les vandaag hebben ze Natuurkunde. Voor Kim is het geen enkel probleem, op de middelbare school was ze ook al erg goed in dit vak. Anneleen vind het hier en daar wat lastig en vraagt soms om hulp. Ook vraagt Anneleen ondertussen hoe het is met haar relatie met Tom. De docent kreeg door dat de meiden niet helemaal op zaten te letten. “Meiden willen jullie iets delen met de hele klas?” “Nee hoor, sorry” antwoorde Anneleen snel. “Mooi zo, dan zou ik graag verder willen met de les.” Nadat de les Natuurkunde was afgelopen begon de volgende les, rekenen, alweer. Tijdens de rekenles voelde Kim dat ze moest plassen. “Ik moet plassen” fluisterde ze Anneleen toe. “We moeten nog wel even tot de pauze.” “Mag ik even naar de wc?” vraagt Kim. “Kim het is de tweede les van de dag, kun je het nog even ophouden?” “Ja hoor” zei Kim terug. Al wist ze nog niet zeker of dat ook echt de waarheid was. De les duurde erg lang voor haar gevoel. De opgaven die ze moest maken kwamen ook totaal niet binnen. Ze was veel meer bezig met haar blaas. Gelukkig kwamen er even later de verlossende woorden van de docent dat de les voorbij was en ze mochten gaan. Tussen de lessen door ging Kim nog een keer naar de wc. Haar bezoekjes aan de wc waren niet onopgemerkt. “Jij moet wel vaak naar de wc he?” vroeg Anneleen. “Ja ik heb soms echt een blaas van niks” antwoorde Kim. “Dat herken ik wel haha” zei Anneleen. “Gelukkig ben ik niet de enige dan.” “Dat ben je zeker niet.” Ze hadden als laatste les Engels en gingen naar huis.

Eenmaal thuis appt ze nog even met Tom voordat ze begint met haar huiswerk.
“Ik moest tijdens Rekenen vandaag ook weer nodig plassen.”
“Kon je dan niet wachten op de volgende pauze?”
“Eigenlijk niet en dat duurt altijd zo lang.”
“Vind je ja?”
“Ja nogal.”
“Kan je het niet ophouden?”
“Nee daar ben ik heel slecht in”
“Dus jij doet het elke keer bijna in je broek?”
“Ja zoiets. ”
“Hahaha misschien moet je een luier omdoen. ”
“Dat zal ook lekker zitten en er mooi uit zien.” Zei Kim.
“Je hoeft dan in ieder geval niet meer naar de wc en het zit wel zacht geloof ik.”
“Ja maar dat gaat wel stinken en volgens mij zit het niet zacht hoor haha.”
“Het ligt er maar net aan wat je er mee doet of het gaat stinken.” zei Tom.
“Ik ga toch maar gewoon naar de wc hoor.” Zegt Kim vlug. Straks denkt Tom dat ik daadwerkelijk overweeg om een luier aan te doen.
“Lijkt me wel het slimst” reageert Tom.
“Inderdaad, ik ga maar eens aan mijn huiswerk beginnen“
“Dat is een goed idee!”
“Ik wil je echt weer graag zien.”
“Ik jou ook schatje.”
“Dit weekend zouden we samen naar de stacaravan kunnen?”
“Dat klinkt wel als een goed idee!”
“Yes, dan kan ik je weer een knuffel geven!”
“Hahah dat moet goed komen .”
“Oke maar ik ga nu echt even huiswerk maken, ik app je straks weer.”
“Dat is goed, succes!”
Kim legt haar telefoon weg en begint met het maken van haar huiswerk. Tegen die tijd dat ze het huiswerk af had gemaakt was het tijd om te eten. Kim was vanavond alleen thuis met Mirte. Beide meiden hadden niet veel zin om te koken dus het werd een pizza. “Hoe was het op school eigenlijk?” vroeg Mirte. “Ja wel goed hoor.” “Mooi zo. Hoe is het met Tom?” “Goed, we gaan dit weekend samen naar de stacaravan.” “Weet mama daar al van?” “Nee? Maar dat moet geen probleem zijn toch?” “Nee dat denk ik ook niet, maar het is wel handig om het even aan te geven.” Zei Mirte. “Dat klopt haha.” Nadat de pizza op was keken ze nog even een serie samen en gingen ze naar bed.

De volgende dag ging Kim haar wekker weer op tijd. Kim besloot voor de verandering maar eens een rokje aan te doen. Normaal is dat niet helemaal haar ding, maar anders wordt het helemaal nooit gedragen. Het was ook mooi weer dus dat kon wel. Na ontbijt te hebben gehad en alles klaar gemaakt te hebben sprong Kim op haar fiets en fietste naar school. Onderweg kwam ze Rick tegen die toevallig ook langs dezelfde route fietste. De twee begroeten elkaar en fietsen samen richting school. Eenmaal aangekomen bij de fietsenstalling wilde Kim van haar fiets springen. Doordat Kim een strak rokje aan had bleef deze haken achter haar zadel waardoor je haar ondergoed zag. Ze keek verschikt om of Rick het had gezien. Rick keek iets wat verbaast en zei ongemakkelijk “sorry.” Kim werd nu ook rood. Rick had waarschijnlijk wel een goede blik kunnen werpen op haar achterwerk. Beide liepen ze met een rood hoofd het lokaal binnen. “Is er iets?” vroeg Anneleen. “Nee hoor” zeiden Kim en Rick snel. “Hmmm oke” zei Anneleen met een vragende blik. “Nee echt” zei Rick snel. “Ik geloof het niet, maar goed.” De les begon en gelukkig begon Anneleen er verder niet meer over.
Later die dag kreeg ze een appje van Rick: “Sorry van vanochtend.”
“Het is niet erg” antwoorde Kim. “Het was ook mijn domme schuld om een rokje aan te doen.”
“Het is wel een erg leuk rokje hoor!”
“Dankjewel maar vanochtend schaamde ik me er enorm door.”
“Dat kan ik wel begrijpen ja” zei Rick
“Ja? Ik dacht dat jongens geen rokjes droegen?” zei Kim plagend.
“Hahaha dat dat doe ik ook niet hoor, maar ik snap wel dat je je er voor schaamt.”
“Gelukkig snap je het. En niet aan Anneleen vertellen he, die lacht me dan echt uit.”
“Komt goed, het blijft ons geheim.”
“Mooi zo” dacht Kim, “die houd voorlopig zijn mond wel.”

De rest van de week vloog voorbij en Kim kon haar geluk niet op toen het weekend was. Dit weekend ging ze naar de stacaravan. Omdat Tom en Kim een afstandsrelatie hebben is het altijd makkelijk om daar af te spreken. Ook scheelt het dat Tom erg dichtbij de camping woont. Voor Kim was het een aardige reis met de bus en de trein, maar goed dat had ze er wel voor over. Eenmaal aangekomen kon ze nog mooi alles in orde maken voordat Tom er was. Ze haalde nog snel een stofzuiger door de stacaravan en niet veel later werd er op de deur geklopt. Ze deed open en werd begroet met een kusje van Tom. “Hey lieverd, hoe is het?” “Goed” antwoorde Kim. “Al heb ik deze week wel echt iets heel ongemakkelijks meegemaakt.” “Oh wat dan?” vroeg Tom. Kim vertelde het verhaal van haar rokje die bleef haken achter het zadel. “Oh maar schatje dat geeft toch niet haha.” “Ik vond het echt heel ongemakkelijk hoor.” “Dat snap ik, maar je komt er wel overheen.” Tom gaf Kim een kusje op haar voorhoofd en de twee begonnen hun weekendje samen te plannen.

“We kunnen misschien nog gaan bowlen vanavond?” stelde Tom voor. “Dat klinkt wel als een goed idee. Maar dan moeten we daarvoor nog wel even wat eten.” “Hebben we zin om zelf te koken of wordt het iets bestellen” zei Tom lachend. “Bestellen is wel lekker makkelijk, maar we kunnen ook nog even naar de supermarkt hoor.” “Dat vind ik ook goed.” “Dan kunnen we gelijk even alles halen wat we dit weekend nodig hebben.” Zei Kim terwijl ze ondertussen een glas pakte. “Wil je wat drinken?” “Lekker doe maar Cola” zei Tom. Na even wat te hebben gedronken vertrokken de twee naar de supermarkt. In de auto maakte ze alvast een lijstje. “Wat hebben we allemaal nodig?” vroeg Tom. “Ehmm, drinken, eten voor vanavond en morgen. Brood lijkt me ook handig.” “En we moeten wat lekkers voor tussendoor meenemen.” “Lijkt me een erg goed idee.” “Zullen we vanavond wraps eten?” stelde Kim voor. “Lekker, nemen we dan kip mee?” “Dat vind ik goed.” Eenmaal aangekomen bij de winkel gingen ze op zoek naar alle dingen die op het lijstje stonden. Na alles dubbel gecheckt te hebben liepen de twee hand in hand naar de kassa.

Na gegeten te hebben liepen ze naar de bowling baan. Op de bowling baan was het niet erg druk. Tom en Kim konden rustig hun gang gaan en bestelde ondertussen ook nog een drankje. Ze hadden een uurtje om te bowlen dus ze hadden meer dan genoeg beurten met z’n tweeën. De eerste ronde werd met 17 punten verschil gewonnen door Tom. Bij de tweede ronde liep het verschil een stuk meer op. Tegen het einde aan kreeg Kim een beetje last van haar pols. Bij de laatste paar worpen belandde de bal dan ook in de goot. Tom daarin tegen kreeg de smaak steeds meer te pakken en gooide steeds een spare of een strike. “Met jou spelen is ook niet leuk” zei Kim. “Misschien moet jij gewoon de hekjes aanzetten” zei Tom plagend. Kim rolde met haar ogen. Gelukkig kon ze er om lachen. Nadat het uurtje om was gingen ze naar huis en vielen ze samen in slaap.

De dag erna hadden Tom en Kim een lekker relax dagje. Ze hadden samen lekker uit geslapen en besloten een serie te gaan kijken. Ondertussen genoten ze samen van een drankje en wat lekkere hapjes. Na een tijdje begon Tom zich een beetje te vervelen. Terwijl Kim niets vermoeiend op de bank zit begint Tom ineens met kietelen. Kim begint tegen te stribbelen en de twee beginnen op de bank te stoeien. “Kom dan!” roept Kim zelfverzekerd. Ondanks dat ze een stuk kleiner is dan Tom wil ze laten zien dat ze niet bang is voor haar vriendje. “Weet je het zeker?” “Ja doe dan” zegt Kim uitdagend. De twee beginnen elkaar vast te pakken en stoeien verder. Tom weet het voor elkaar te krijgen om Kim zo vast te pakken dat ze niks kan doen. Hij begint weer met kietelen. “Stop, stop!” roept Kim ineens. “Ik moet plassen!” “Echt waar?” Tom betwijfeld of het geen leugen is om los te komen en verder te stoeien. “Ja echt, ik doe het bijna in mijn broek” zegt Kim al lachend. Twijfelend laat Tom Kim los. “Jij kan het echt slecht ophouden volgens mij” zegt Tom lachend. Kim rent ondertussen snel naar de wc. “Net op tijd” denkt Kim. Tom had niet veel langer moeten kietelen, anders had ze het echt in haar broek gedaan. De rest van de dag doen Tom en Kim het rustig aan. Ze spelden ‘s middags samen nog een paar bordspelletjes en na het avondeten keken ze samen op de bank verder naar de serie.

De laatste dag van het weekend waren Tom en Kim niet lang bij elkaar. Na lekker uit te hebben geslapen en nog even geluncht te hebben. Namen Tom en Kim afscheid van elkaar. Kim moest namelijk weer erg vroeg naar school de volgende dag. Daarnaast reden er op zondag veel minder bussen en duurde het dus wel even voordat Kim thuis was. Tom bracht Kim nog even naar de bushalte. “Nu moet ik je weer heel lang missen…” zei Kim een beetje droevig. “Het komt wel goed schatje. We gaan gewoon lekker veel appen en bellen tussendoor, oke?” “Oke… Maar ik vind het niet leuk.” “Ik ook niet maar we hebben deze week allebei weer school.” “Dat klopt..” “Dus dan is het niet zo handig om bij elkaar te zijn.” “Ik weet het maar toch.” Ze gaven elkaar nog een dikke knuffel en een kusje. Daarna stapte Kim de bus in en zwaaide ze naar elkaar tot ze elkaar niet meer konden zien.

Kim had een leuk weekend gehad, maar nu was het toch weer tijd om naar school te gaan. Het was weer maandag dus ze zou weer een lange dag hebben. Gezien ze de laatste tijd veel haast had om naar de wc te gaan ging ze nog snel even voordat ze naar school ging. Het was mooi weer dus Kim besloot om te lopen naar school. Anneleen en Rick zaten al op haar te wachten toen ze aan kwam. Na de eerste paar lessen hadden ze een tussenuur. Hierin konden ze zich nog mooi even voorbereiden op de Engels presentatie die ze vanmiddag zouden hebben. “Ik wordt altijd zo zenuwachtig van presentaties” zei Anneleen. “Anders ik wel” zei Rick. Presenteren lag Kim ook niet zo. Ze luisterde altijd liever maar gewoon dan dat ze iets moest vertellen. Ook maakte ze zich er vaak drukker over dan dat nodig was. Tijdens de andere lessen bouwde de spanning zich langzaam op. Niet veel later was het moment van de presentatie daar. Met een buik vol zenuwen liep Kim naar voren. Rick begon de presentatie met een enthousiaste “Hello everyone!” Na de eerste paar slides van de powerpoint was het de beurt aan Kim. Ze vertelde in het Engels over het onderwerp die ze gekregen hadden van de docent. Na veel euh’s en een paar kleine stiltes nam Anneleen het weer over. Anneleen sloot de presentatie af en er kwam applaus. De feedback van de klas was gelukkig positief. Iedereen is wel eens zenuwachtig dus de kleine foutjes werden door de vingers gezien. Na de les pakte Kim haar spullen bij elkaar en liep samen met Anneleen het lokaal uit. “Pfff, ik haat presenteren echt.” “Ahh het ging toch hartstikke goed?” zei Anneleen. “Jawel, maar het is echt niks voor mij.” “Het zit er gelukkig op en hopelijk krijgen we snel ons cijfer.” “10 werkdagen toch?” “Ja, daarna mogen we gaan zeuren.” Zei Anneleen lachend. De meiden liepen naar buiten en gingen naar huis.

Op de terugweg moest Kim ineens heel erg nodig plassen. Door alle spanning van de presentatie had ze niet hoeven plassen. Nu ze weer relaxed was kwam er echter weer druk op haar blaas. “Nog heel even en dan ben ik thuis” dacht Kim. Ze liep door en sloeg de een na de andere straat in. “Waarom besloot ik ook te gaan lopen” vroeg ze zich nu af. Ze had nu wel spijt van deze keuze. Het was nog best een eindje lopen van Kim haar school naar huis. De nood werd ook alleen maar hoger. Ondanks het mooie weer liep Kim niet heel lekker. Haar volle blaas zorgde er toch wel voor dat ze langzamer begon te lopen. Het begon nu langzaam pijn te doen en ze stond even stil. Ze voelde dat het bijna mis ging en kreeg nu wel door dat thuis plassen te laat zou zijn. In alle haast sprintte ze snel een steegje in. Eenmaal in de steeg, waar niemand haar kon zien, liet ze het lopen. Haar strakke spijkerbroek werd langzaam nat. Het duurde ook best lang voordat haar blaas geleegd was. Kim wist nu niet zo goed wat ze moest doen. Ze keek naar beneden en zag op de tegels een plasje liggen. Ze zetten een stap vooruit en merkte dat niet alleen haar broek nat was. Haar sokken en schoenen waren ook nat geworden. Door de natte kleding raakte ze een beetje in paniek en begon te huilen. Na een paar minuten wist ze zichzelf bij een te pakken en begon ze aan het laatste stukje lopen naar huis. Ze knoopte haar jas om haar middel zodat haar natte broek minder op viel. Het laatste stukje lopen hoopte ze dat niemand haar zou zien.

Eenmaal thuis aangekomen probeerde Kim stilletjes haar jas op te hangen en naar boven te lopen. Met een beetje geluk zou ze haar natte broek kunnen verbergen voor haar moeder. “Hoe was het op school?” vroeg haar moeder. “Goed hoor” zei Kim vlug. Ze hoorde dat haar moeder boven was en liep snel de woonkamer binnen. Ze kon nu eigenlijk geen kant op en een moment laten stond haar moeder achter haar. De natte plek op Kim haar broek was niet te missen. “Och meisje heb je in je broek geplast?” Met een rood hoofd klonk er een zacht “Ja.” “Och, dat kan toch gebeuren. Het is niet erg als je af en toe een ongelukje hebt hoor” zei haar moeder snel. Ze had wel door dat haar dochter zich flink schaamde. “Echt niet?” vroeg Kim zacht. “Nee natuurlijk niet, zo vaak gebeurd het toch ook niet?” “Nee dat klopt” zei Kim. “Ga maar lekker even douchen en geef je broek maar aan mij, dan was ik die wel even uit straks.” “Dankje mama.” Kim en haar moeder liepen naar boven. Kim trok haar kleren uit en gaf de natte kleding aan haar moeder. Ze stapt onder de douch en spoelde alle zorgen even van zich af.

 

[ikkuh!]

Leuk begin
Ga zo door .

 

[luierdromer]

Mooi begin, ben benieuwd naar het vervolg

 

[BigBabyBoy]

Leuk begin, het verhaal leest ook lekker weg.

 

[luieluieraar]

Leuk begin ga door

 

[Jackrussel]

Mooie stuk ga zo door

 

[anoniem444]

Heel mooi verhaal nu al zin in het vervolg

 

[evers53]

Echt een goed begin!!

 

[Teske]

Leuk verhaal ga zo door

 

[Nikki2000V]

Hoofdstuk 2: Ongelukjes

Die avond Kim lag in bed. Hoewel het al laat was kon ze niet slapen. Het ongelukje van vanmiddag zat haar toch wel heel erg dwars. Ze wist ook niet zo goed of ze hier met iemand over kon praten. Kim was toch een beetje bang dat ze door iedereen werd uitgelachen. Ze was al heel erg blij dat haar moeder niet boos was geworden. Tom durfde ze eigenlijk ook niet te appen. Ze bleef maar na denken en langzaam kwamen er ook meer stressvolle gedachten in haar hoofd. Na veel draaien in haar bed viel ze uiteindelijk in slaap. De volgende ochtend werd ze nog erg moe wakker. Echt veel slaap had ze uit eindelijk niet gehad. Ze keek uit het raam en het zag er grauw uit buiten. Kim trok een spijkerbroek en een shirtje aan. Ook pakte ze een zwart jasje uit de kast. Heel warm zag het er toch niet uit. Vervolgens liep ze naar beneden. “Heb je een beetje kunnen slapen” vroeg haar moeder. “Totaal niet..” zei Kim. Haar moeder zag duidelijk dat Kim nog nadacht over gister. “Het is echt niet erg wat er gister gebeurde. Ik heb je broek inmiddels al te drogen te hangen.” “Dat is fijn” zei Kim. Ze pakte een boordje en begon met eten. Mirte had kennelijk deels gehoord wat er gezegd was en vroeg wat er gebeurd was. “Ik wil het er liever niet over hebben” zei Kim een beetje boos. “Oke oke is goed, dan niet.” Zei Mirte een beetje geïrriteerd. “Wat is er met haar?” dacht Mirte.

Kim was nu al helemaal klaar met deze dag. Gelukkig zou ze op school weer wat lol kunnen hebben met Rick en Anneleen. Snel maakte Kim zich klaar en pakte haar fiets, ze had wel een klein beetje haast inmiddels. Niet veel later kwam ze Rick al tegen. “Goedemorgen Kimmie” klonk het vrolijk. “Hey Rick” klonk het toch wel iets minder vrolijk. “Niet zo lekker geslapen?” “Totaal niet.” “Ook niet kunnen slapen van de Engels presentatie van gister?” “Eigenlijk niet nee” zei Kim. “Ik ben zo benieuwd naar ons cijfer” zei Rick. Ze fietsen verder. Niet veel later kwamen ze op school aan en daar stond ook Anneleen al te wachten. “Je hebt weinig slaap gehad of niet Kim?” vroeg ze lachend. “Klopt, ik hoop dat ik straks nog wat meer energie krijg.” “Vast wel” voegde Rick toe. “We kunnen na school nog even wat gaan doen met z’n drieën?” stelde Anneleen voor. Rick en Kim stemde daarmee in. Tijdens de lessen bedachten de drie wat ze na school konden doen. Gezien het weer niet optimaal was besloten ze om een spelletjesmiddag te houden bij Anneleen thuis. Kim appte ook snel haar moeder dat ze daar bleef eten.

Toen de lessen waren afgelopen liepen de drie naar de fietsenstalling. Onderweg fietsen ze een beetje asociaal met z’n drieën naast elkaar. Het maakte ze ook eigenlijk niet uit wat andere mensen ervan vonden. Ze hadden het in ieder geval erg gezellig. Niet veel later kwamen ze aan bij Anneleen. Na een kleine discussie over wat ze zouden spelen begonnen ze aan het spel. De strijd liep al aardig op. Halverwege het spelletje voelde Kim dat ze moest plassen. Zeker na het ongelukje nam ze geen enkel risico. “Kunnen we heel even pauze houden? Ik moet naar de wc.” “Je hebt echt de blaas van een eekhoorn” grapte Anneleen. “Maar is goed dan schenk ik voor ons nog wat drinken in.” Kim ging snel naar de wc. Toen ze terug kwam speelden ze weer verder. Rick kwam uiteindelijk als winnaar uit de bus. Gezien de tijd besloten ze om nog een spelletje te doen. De tweede ronde werd ook gewonnen door Rick. Alleen was Anneleen dit keer ook erg dicht bij de overwinning. “Valsspeler” begon Anneleen. “Je kan gewoon niet tegen je verlies” zei Rick. “Twee keer winnen kan nooit!” “Dames, dames” zei Kim plagend. “Jullie lijken wel een stel zo.” Anneleen keek buiten het zicht van Rick een beetje boos naar Kim. Kim wist natuurlijk dat Anneleen Rick wel zag zitten. “Wat gaan we eten straks?” zei Rick. “Volgens mij wilde mijn moeder wel patat voor ons ophalen” Anneleen keek even richting haar moeder en die knikte ja. “Oke dan doen we dat.” Niet heel veel later stond het eten ook al klaar. Ze aten het eten op en niet heel veel later gingen Rick en Kim weer naar huis.

Kim had een erg leuke dag gehad. Ze had de rest van de avond niet zoveel te doen. Toen ze weer in haar bed lag begon ze toch weer met nadenken. Ze voelde zich nog steeds slecht over haar ongelukje. Door te denken aan haar ongelukje kwam er wat meer spanning op Kim haar lichaam. Er kwamen steeds meer nare gedachten in haar hoofd. Zoals slechte cijfers op school of te laat komen. Ze merkte dat ze een beetje in paniek raakte. Ze had wel eens gehoord dat rustig adem halen hielp tegen de paniek. Kim probeerde langzaam en diep in te ademen, en daarna rustig uit te ademen. Na een paar minuten voelde ze zichzelf al wat rustiger worden. Niet heel veel later viel Kim in slaap.

De volgende ochtend werd Kim wakker door haar wekker. Ze wreef de slaap uit haar ogen en keek naar de tijd. “Ik heb nog wel even” dacht Kim. Ze had de wekker iets eerder gezet zodat ze nog even kon blijven liggen. Plots voelde ze dat haar bed raar aanvoelde. Ze sloeg de deken open en zag tot grote schrik dat ze in haar bed had geplast. De natte plekken waren duidelijk te zien. “Wat moet ik nou doen?” dacht Kim. Ook al had haar moeder erg lief gereageerd op haar ongelukje wist ze niet hoe dat nu zou gaan. Voor de zekerheid besloot Kim om het bedden goed en haar pyjama te verstoppen. Deze kon ze dan later wel laten wassen. Sinds ze de wekker wat eerder had gezet had ze nu tijd om het beddengoed af te halen. Ze stapte uit bed en merkte al gelijk dat het bij haar kruis en kont toch best wel vochtig was. Ze deed haar pyjama uit en propte deze achter de kledingkast. Daarna trok ze het bedden goed van het bed en legde het onder haar kast. Met een beetje geluk zou niemand het kunnen zien. Ze zag dat er op haar matras ook een natte plek was ontstaan. Ze pakte snel wat beddengoed uit de kast en maakt haar bed op. “Zo kan niemand zien dat mijn matras nat is” dacht Kim. Ze pakte kleren voor vandaag uit de kast en liep naar de badkamer. Ze friste zichzelf even op en kleedde zich aan. Daarna liep ze naar beneden om te ontbijten en niet veel later vertrok ze naar school.

De eerste les van de dag was Nederlands. Kim kon hier nog altijd wel van leren. Zelf begreep ze nooit wanneer ze nou wel of niet een dt moest gebruiken. Maar vandaag was Kim haar concentratie ver te zoeken. Ze staarde voortdurend voor zich uit. Het ongelukje van vanochtend bleef maar rond spoken in haar hoofd. De zinnen die ze moest ontleden waren vaag en moeilijk. Anneleen en Rick leken het met z’n tweetjes goed te redden op de plaatsen voor haar. Kim vond het vooral leuk voor Anneleen gezien die een klein oogje had op Rick. Kim besloot om ze maar niet te storen met moeilijke vragen over de zinnen. Ze startte whatsapp web op en begon met Tom te appen.
“Ik voel me slecht.”
“Wat is er dan lieverd?” appte Tom na een paar minuten terug.
“Zal ik hem vertellen wat er gebeurd is?” vroeg ze zich af. Na even nagedacht te hebben besloot ze het toch maar niet te doen. “Ik weet niet, ik had ook niet lekker geslapen de afgelopen dagen.”
“Dan is het sowieso een goed idee om er lekker op tijd in te liggen vanavond.”
“Dat is wel slim ja.”
“Zullen we gewoon afspreken dat je er om 21:30 in ligt?”
“Dat is best wel vroeg hoor haha.”
“Dat weet ik maar dat is ook de bedoeling toch?”
“Ja, maar 21:30 vind ik wel heel vroeg.”
“Kleine meisjes horen ook vroeg in bed te liggen.” appte Tom.
“Waarom noem je mij altijd klein haha.”
“Omdat je ook klein bent hahah.”
“Dat valt toch wel mee? Jij bent gewoon lang.”
“Nee jij bent gewoon klein hahaha.”
“Ik mis je wel hoor…”
“Ik mis jou ook. Binnenkort kunnen we vast weer afspreken!”
“Ik hoop het”
“Tuurlijk wel! Komt goed!”

Terwijl Kim nog op school is, komt Mirte terug van het sporten. Ze drinkt en eet nog even wat en loopt dan naar boven om te gaan douchen. Onderweg naar de douche wilde Mirte alvast een schone zet kleding pakken. ”He stom vergeten” denkt ze bij zichzelf. “Al mijn shirtjes zitten nog in de was.” Ze loopt Kim haar kamer binnen, ze zal vast wel een shirtje kunnen lenen. Ze opende de kast en koos een wat ouder shirtje uit. Het was toevallig een shirtje dat ze vroeger zelf gedragen had. Opeens rook Mirte een rare vieze geur. Ze volgde haar neus en kwam op haar knieën terecht. De geur kwam duidelijk van onder de kast. Mirte voelde onder de kast en pakte Kim haar natte beddengoed. “Mam kom is!” riept Mirte. “Wat is er dan?” klinkt het van beneden. “Kom nou maar gewoon!” Zuchtend staat haar moeder op en loopt naar boven. “Mirte waar ben je?” “Op Kim haar kamer.” Moeder loopt de gang door en loopt Kim haar kamer binnen. “Volgens mij heeft Kim in haar bed geplast..” Mirte laat het natte beddengoed zien. “Ik vond dit onder de kast.” De natte plekken zijn nog duidelijk te zien. “Misschien begint ze er zelf nog wel over” dacht moeder bij zichzelf. “Dankje Mirte ik zal het wel even opruimen zo.” Mirte nam het shirtje mee die ze uit Kim haar kast had gepakt en liep de kamer uit. Kim haar moeder pakte het natte beddengoed en zag Kim haar pyjama achter de kast uitsteken. Ze bekeek de schade en liep naar de wasmachine. Ze stopte alles in de wasmachine en zette deze aan. “Misschien moet ik Kim toch maar wat meer in de gaten houden” dacht haar moeder.

Een paar uur later kwam Kim thuis na een vermoeiende dag school. De hele dag had ze zich niet kunnen concentreren. Ook Anneleen en Rick hadden haar humeur niet heel veel vrolijker kunnen maken. Ze pakte wat te drinken en te eten en liep naar haar kamer. Ze zet haar glas op haar bureau en legt er een zak chips naast. Daarna ploft ze neer op haar bed. “Eindelijk rust.” Ze bleef nog heel even liggen en pakte daarna haar laptop. Ze had eigenlijk nergens zin in en zette de serie Wednesday aan. De middag vloog voorbij. Ze zat helemaal in de serie. Na het eten had Kim niet heel veel zin om ook maar iets nuttigs te doen. Ze ging weer naar haar kamer en keek de serie verder. Ze was toch wel heel erg benieuwd hoe het verder zou gaan. Na een tijdje keek ze op haar telefoon en zag een appje van Tom.
“Volgens mij moet iemand zich zo klaar gaan maken voor bed.”
Kim keek op de klok en zag dat het nog maar net 9 uur was geweest.
“Oh hoezo dan?” appte Kim terug. Ze was zelf een beetje verast door het appje.
“Ik zei vanmiddag toch 21:30 naar bed.”
“Ja haha wil je echt dat ik dat doe?”
“Dat lijkt me wel slim ja haha.”
“En als ik dat niet doe” zei Kim.
“Dat krijg je straf.”
“Wat voor straf krijg ik dan?”
“Dat zal je dan nog wel eens merken” zei Tom geheimzinnig.
Kim besloot een eventuele straf maar niet af te wachten.
“Ik zal zo wel gaan omkleden hoor.”
“Heel goed schatje.”
Na een kwartier deed Kim haar laptop dicht en begon ze zich klaar te maken voor bed. Ze pakte een schone pyjama uit de kast. “De natte spullen van vanochtend ruim ik later wel op” dacht Kim zonder er verder naar te kijken. Ze liep naar de badkamer en waste zichzelf nog even schoon. Daarna poetste ze haar tanden en ging ze nog even naar de wc. Toen ze in bed lag pakte ze haar telefoon weer. Om precies 21:30 kreeg ze een appje.
“Lig je er in?” vroeg Tom.
“Ik lig er zeker in.”
“Laat eens zien dan.”
“Geloof je me niet? ”
“Gewoon voor de zekerheid.”
Kim opende snapchat en stuurde een selfie.
“Kijk maar op snapchat” appte Kim.
Niet veel later had Tom haar snapchat geopend.
“Wat goed van jou.”
“Goed he” appte Kim trots terug.
“Ja, dan kun je lekker gaan slapen nu”
“Dat ga ik proberen.”
“Goed zo, slaaplekker lieverd.”
“Welterusten.”
Kim legde haar telefoon aan de oplader en probeerde te gaan slapen. Het duurde nog wel even, omdat ze normaal veel later naar bed ging. Maar na een tijdje viel ze toch in slaap.

Die dag daarna voelde ze zich al weer wat beter. De extra nachtrust had haar blijkbaar erg goed gedaan. “Misschien moet ik vanavond ook maar wat eerder gaan slapen” dacht Kim. Met goede moed ging ze naar school. Ze merkte tijdens het fietsen al dat ze meer energie had. Toen ze op school kwam begonnen ze met natuurkunde. Vandaag zouden ze een proefje gaan doen met elektriciteit. Samen met Rick zette ze het proefje klaar. Alleen werkte het bij Kim en Rick niet helemaal. Niet veel later kwam de docent langs. “Lukt het hier een beetje?” “Volgens mij doen we het niet helemaal goed” zei Rick. De docent keek even naar de opstelling. “Jullie moeten nog wel een paar draadjes omdraaien hoor. Op dit moment maken jullie namelijk kortsluiting.” Kim en Rick keken elkaar aan en begonnen te lachen. De docent kon de humor er ook wel van inzien maar waarschuwde ze nog wel. “Pas wel op met de proefjes hoor jongens.” Rick en Kim keken nog eens goed naar de opstelling. Ze paste wat dingen aan en even laten begonnen alle lampjes te branden. Ze hadden de proef succesvol volbracht.

Die dag gebeurde er verder niet heel veel bijzonders. Het was vooral een gezellige schooldag. Toen Kim thuis kwam was het inmiddels al bijna tijd om te gaan eten. Gelukkig had ze vandaag een avondje voor haarzelf. Ze kon dus zelf kiezen wat ze ging eten. Ze besloot om zelf even wat te koken. Er waren nog wel wat aardappeltjes en wat vlees. Groente had ze eigenlijk niet zoveel zin in dus dat liet ze maar even gaan. Na te hebben genoten van haar avondeten liep ze naar boven. Gezien ze alleen thuis was bood dit ook mooi de gelegenheid aan om haar vieze beddengoed te wassen. Kim liep naar haar kamer en keek onder de kast. Maar tot haar grote verbazing lag er niks meer. Uit paniek begon ze beter te zoeken. “Hoe kan dat nou?” dacht ze. “Dan moet mama het al wel gevonden hebben.” Ze keek of haar natte pyjama er nog was, maar ook die was weg. Ze liep naar zolder en zag daar inderdaad haar beddengoed en pyjama hangen. Ze werd nu toch wel een beetje rood van schaamte. Haar moeder had dus ontdekt dat ze nog een ongelukje had gehad. Ze was heel erg benieuwd of haar moeder er morgen nog even zou beginnen. Rond een uur of elf deed ze alle lampen uit en ging ze naar bed. Ze appte Tom nog even dat ze ging slapen en niet veel later was ze vertrokken.

De volgende dag zat Kim wat zenuwachtig aan het ontbijt. Haar moeder leek het niet door te hebben en begon niet over het natte beddengoed. Kim had zelf een kort ochtendje les. “Misschien dat mama er vanmiddag nog over begint.” Ze pakte haar spullen en vertrok naar school. De lessen vandaag gingen erg langzaam, maar na een tijdje was ze klaar. Toen ze bijna thuis was begonnen er toch weer wat zenuwen te komen. “Zou mama er echt niet over beginnen?” bleef Kim zich afvragen. Toen ze thuis kwam ging Kim nog even naar haar kamer. Niet veel later schrok ze zich rot. “Kim!” klonk het vanaf beneden. “Zal ik je anders even met de auto naar oma brengen? Ik moet toch in de buurt zijn.” Kim was al helemaal vergeten dat ze die avond bij haar oma zou gaan eten. “Dat is erg lief mama maar hoe moet ik dan weer terug?” “Dan kun je misschien wel even met de bus toch?” “Dat is een goed idee!” werd er terug geschreeuwd vanaf het trapgat. Sinds Kim haar oma best ver weg woonde greep ze bijna elke kans om die kant op te gaan. Het reizen scheelde ook wel nu ze op de heenweg met haar moeder mee kon rijden. Niet veel later zat Kim met een knoop in haar maag in de auto. Het was een stil ritje naar oma. Tijdens de autorit werd er ook niet gesproken over het natte beddengoed. Kim en haar moeder waren beide benieuwd of de ander er wat over zou zeggen. Gelukkig had Kim zelf de muziek uit mogen kiezen waardoor er geen complete stilte was.

“Dag oma!” riep Kim enthousiast toen ze de auto uitstapte.
“Dag lieverd, hoe is het?” zei oma.
“Goed hoor.”
“Op school ook?”
“Op school ook! Ik had al een paar mooie cijfers.”
“Dat is erg goed om te horen.”
Kim liep naar binnen. Haar moeder en oma praten nog heel even bij de deur. Niet veel later vertrok Kim haar moeder al weer.
“Zo, wil je wat te drinken hebben Kim?” vroeg oma.
“Ja, lekker. Doe maar een glaasje Cola.”
Oma schonk een glaasje Cola in voor Kim en nam zelf een kop koffie. Samen kletsten ze bij over Kim haar school en ook over Tom. Oma heeft Tom nog niet ontmoet en is daarom nog altijd heel nieuwsgierig naar het liefdesleven van Kim. Kim vertelde over wat ze met Tom mee had gemaakt en ook het weekendje samen in de stacaravan kwam ter sprake. Even later ging Kim samen met haar oma de keuken in. Samen koken deden ze wel vaker als Kim er was. Het eten smaakte ook weer prima en niet veel later was het voor Kim tijd om naar de bus te gaan.
“Dag oma tot de volgende keer!”
“Veilige reis terug!” riep oma haar na.

Kim liep een stukje en moest heel even wachten bij de halte. Toen de bus aan kwam checkte ze netjes in en ging ze zitten. Na een tijdje in de bus gezeten te hebben voelde ze dat ze naar de wc moest. Ze had een beetje last van haar darmen. Misschien was het eten een beetje verkeerd gevallen?. Ze zou nog best wel lang moeten reizen. Door de gezelligheid met oma was ze ook helemaal vergeten om even naar de wc te gaan voordat ze weg ging. De luxe van een snel autoritje kon ze helaas ook wel vergeten. Ze dacht even terug aan de autorit. Ze had nog niks gehoord over haar beddengoed. Ze dacht er nog even goed over na. “Misschien is het dan toch niet zo’n heel groot probleem allemaal?” Even overwoog ze om het gewoon in haar broek te doen. Toch wilde Kim het proberen op te houden. Voor hetzelfde geld lukte dat nog wel en dat scheelde erg veel gedoe. De reis terug duurde best lang en ze moest nog een keer overstappen. Na een tijdje was ze dan ook aangekomen bij het overstappunt. Ze checkte weer uit en liep naar het platform waar de andere bus zou komen. Tijdens het wachten liep Kim een beetje zenuwachtig heen en weer. Ze moest inmiddels al best wel nodig. “Als ik zo ga zitten valt het vast wel weer mee” dacht ze. Toen ze eenmaal zat keek ze op haar telefoon. Ze zou nog zeker een half uur in de bus zitten. Ze probeerde zo te gaan zitten dat ze er het minst last van had. Na een tijdje was er toch wel grote aandrang. Ze dacht terug aan wat haar moeder gezegd had. “Het is niet erg als je af en toe een ongelukje hebt.”

Kim dacht hier goed over na en na een tijdje ging ze vastberaden zitten. Ze zetten haar voeten op het zitvlak van de stoel en tilde haar billen iets van de bank. Ze zat nu min of meer op haar hurken. Kim deed haar ogen dicht en zette kracht. Ze poepte haar broek vol. Het luchtte heel erg op. “Oh ik hoop echt dat mama het niet erg vindt.” Na een paar tellen begon ze haar ongelukje te ruiken. Nu pas kwam de realisatie wat ze net had gedaan. Ze had als een kleine kleuter in haar broek lopen poepen. Ze werd er rood en hoopte dat niemand verder in de buurt zou komen zitten en het zou ruiken. Nog 25 minuten volhouden dacht ze bij zichzelf. Na een minuut of 10 begon Kim last te krijgen van haar benen. De positie waarin ze zat was ook wel moeilijk. Langzaam liet ze haar kont zakken. Ze voelde hoe de poep zich iets verder verspreidden in haar broek. Langzaam kwamen er een paar tranen in haar ogen. Ze voelde zich vies en klein.

Na een kwartier te hebben gezeten in haar vieze broek kwam ze aan bij de halte. Ze liep wat ongemakkelijk door de bus, bedankte de buschauffeur en stapte snel uit. Ze moest nog even lopen voordat ze thuis was. Bij elke stap werd ze eraan herinnerd dat ze in haar broek had gepoept. Gelukkig was het van de halte niet erg ver lopen naar huis. Eenmaal thuis aangekomen leek het haar wel verstandig haar moeder te vertellen wat er gebeurd was. Vol verbazing keek haar moeder naar haar 17-jarige dochter die voor haar stond met een volle broek. “Heb je in je broek gepoept?” Al snikkend kwam er bij Kim heel zacht een “Ja” uit. “Maar je zei toch dat een ongelukje niet erg was?” “Dat heb ik gezegd inderdaad, maar Kim je bent 17. Ik verwacht toch eigenlijk wel dat je je broek droog en schoon kan houden.” “Dat probeerde ik ook, maar omdat je zei dat het niet erg was en ik heel nodig moest ben ik toch gegaan.” Zei Kim verdrietig. “Ga eerst maar even douchen lieverd, dan hebben we het er vanavond nog wel even over.” Kim liep naar de douche en begon zich schoon te maken. Ze voelde zich erg klein. Na gedoucht te hebben trok ze schone kleren aan. Vlak voordat Kim naar bed ging kwam haar moeder nog even op haar kamer…

 

[Jackrussel]

Mooie stuk

 

[luierdromer]

Mooi vervolg

 

[Nikki2000V]

Hoofdstuk 3: Bescherming

“Kim we moeten even praten over vanmiddag” begon haar moeder. “Dat snap ik” zei Kim. “Ik denk dat het verstandig is als je bescherming gaat dragen. Volgens mij was dit namelijk niet het enige ongelukje deze week, of heb ik het mis?” Kim zei niets en keek naar de grond. Vermoedende dat Kim wel wist waar het over ging praatte haar moeder door. “Ik ben vanmiddag even naar de winkel geweest en zag dat er luierbroekjes waren die je wel past.” Kim haar moeder laat een pak zien met drynites voor kinderen van 8-15 jaar. “Ik weet niet of dat wel zou passen hoor” zei Kim zacht. “Ik denk het wel, je bent niet groot en best wel smal” zei Kim haar moeder. “Maar we gaan er natuurlijk voor om geen ongelukjes meer te hebben toch?” Kim werd nu een beetje geïrriteerd. “Ik doe het echt niet expres hoor.” “Dat weet ik schatje, maar het is nu wel drie keer in korte tijd gebeurd. Daar maak ik me dan toch zorgen over.” “Je zei dat een ongelukje niet erg was!” Kim werd nu toch een klein beetje boos. “Dat heb ik inderdaad gezegd, maar deze ongelukjes zijn wel heel snel achter elkaar.” “Ja, maar dan hoef ik toch niet gelijk zo’n luier om!” “Nou Kim, het is voor meiden van jouw leeftijd nou niet bepaald gewoon om ongelukjes te hebben.” “Nee, maar je zei dat het niet erg was!” “Dat betekent niet gelijk dat je zomaar in je broek kan gaan poepen.” Zei haar moeder nu ook geïrriteerd. “Een keer in je broek plassen kan gebeuren Kim, maar iemand van 17 lukt het echt wel om op de wc te poepen.” “Maar ik moest gewoon zo nodig..” Kim begon nu te huilen. “Ach schatje.. Weet je wat we afspreken?” “Nou…?” vroeg Kim tussen haar tranen door. “Als we morgen naar de stacaravan gaan lijkt het me slim als je even een luierbroekje om doet. En als je die dit weekend droog kan houden hoef je daarna geen luier meer om.” “Oke” zei Kim een beetje beteuterd. Kim haar moeder zag dat Kim erg moe was geworden. “Ga eerst maar lekker slapen. Ik zal morgenochtend een broekje voor je klaar leggen.” “Oke mama.” Kim deed haar pyjama aan en ging in bed liggen. Ze probeerde maar te gaan slapen. “Gelukkig ben ik morgen vrij” dacht ze.

Het was vrijdag ochtend en Kim, Mirte en hun moeder gingen dit weekend naar de stacaravan op de camping. Beide meiden waren vandaag vrij van school. Kim was al vroeg wakker. Ze had niet zo lekker geslapen na het ongelukje van gister. Ze trok haar badjas over haar pyjama aan en liep naar beneden. Niet veel later kwam haar moeder binnen gelopen. “Heb je lekker geslapen lieverd?” vroeg Kim haar moeder. “Niet zo eigenlijk” zei Kim. “Dat kan ik begrijpen. Ik heb al wat kleren voor je ingepakt voor dit weekend.” “Dankje, mama.” “Ik dacht dat scheelt jou weer werk deze ochtend.”
Kim begon aan haar ontbijt en besloot om Tom te appen.
“Goedemorgen lieverd.”
“Goedemorgen schatje.”
“Heb je lekker geslapen?”
“Ja best wel en jij?”
“Wat minder eigenlijk.”
“Dat is niet zo fijn”
“Nee, maar ik moet je eigenlijk wel even iets vertellen….” appte Kim.
“Vertel?”
“Ik heb afgelopen week een paar ongelukjes gehad. Mijn moeder is daar een beetje boos op geworden en nu wil ze dat ik heel dit weekend een luierbroekje draag.”
“Ohw… Maar hoe kwamen die ongelukjes dan?”
“Ik was twee keer gewoon niet bij een wc in de buurt. De andere keer was ’s nachts terwijl ik sliep.”
“Dat is wel heel erg vervelend. Maar dan is het ergens toch niet een heel slecht idee dat je ze gaat dragen?” appte Tom.
“Maar ik kon er echt niks aan doen.”
“Dat snap ik schatje. Echt waar.”
“Dan snap je toch ook dat het gewoon onzin is?”
“Een beetje denk ik, maar dit weekend kan het voor de zekerheid toch wel?”
“Fijn.” Kim raakte toch een beetje geïrriteerd. Nu voelde het al helemaal of ze iedereen tegen zich had.
“Vanaf wanneer moet je ze dragen dan?” vroeg Tom.
“Ik moet er zo al een aan.”
“Laat je me wel weten hoe het gaat dit weekend?”
“Tuurlijk.”
“Ik vind het echt jammer dat ik vanwege werk niet langs kan komen.”
“Het is oké” appte Kim terug. Ze wist ook niet of ze dat wel wilde. Zeker als ze een heel weekend een luierbroekje zou moeten dragen.

Mirte kwam nu ook beneden. “Goedemorgen!” zei ze vrolijk. “Dat werd tijd slaapkop, we wilden al bijna vertrekken” zei haar moeder. Mirte ging snel zitten en begon te eten. Nadat het ontbijt op was ging Kim naar haar kamer om zich om te kleden. Ze zag dat haar moeder al kleren voor haar had klaargelegd. Een zwart shirtje met daaronder een roze rokje. Naast haar kleren lag een luierbroekje. Ze bekeek het broekje eens goed. Op sommige broekjes stonden vlinders. De rest was versierd met bloemetjes. Al met al zag het erg vrolijk, maar ook erg kinderachtig. Kim begon alvast met zich uit kleden en niet veel later stond haar moeder al in de deur opening. “Zal ik even helpen met het luierbroekje?” “Is het echt nodig mam? Ik kan het heus wel ophouden hoor” zei Kim. “Laten we hem voor de zekerheid toch maar even om doen.” Haar moeder hield het luierbroekje open en Kim kon er zo instappen. Ze zag er toch wel erg tegen op om een heel weekend met een luierbroekje om te moeten zitten. Het luierbroekje zat ook best wel raar. Het voelde heel anders dan haar normale ondergoed. Kim deed haar andere kleren ook aan en niet veel later stapte ze in de auto.

Gezien Kim de jongste was zat ze eigenlijk altijd achterin. Dat vond ze eigenlijk nooit zo erg want dan kon ze lekker haar eigen gang gaan. Ze zouden zeker een uur in de auto zitten. Onderweg speelde Kim graag spelletjes op haar telefoon. Ze startte het spel Hayday op en begon met het uitbouwen van haar boerderij. Nadat ze alles geoogst had en alle akkers volgepland besloot ze wat muziek te gaan luister. Ze zette haar koptelefoon op en hoorde Mirte en haar moeder niet meer. “Zo, even rust” dacht ze. Mirte en haar moeder waren behoorlijk luid aan het praten over van alles en nog wat. Kim was er wel een beetje klaar mee. Ze legde haar hoofd tegen het raam aan de zijkant van de auto en dwaalde af naar haar eigen wereldje. Onderweg was er gelukkig genoeg te zien. De muziek en het uitzicht zorgde voor veel rust in Kim haar hoofd.

Eenmaal aangekomen bij de stacaravan pakken ze alle spullen voor het weekend uit. Kim stapte uit de auto en pakte haar koffer. Tijdens het lopen werd ze gelijk weer herinnerd aan het feit dat ze een luierbroekje om had. Dit was ze tijdens de autorit al weer vergeten. Gezien de stacaravan niet heel groot is slapen Mirte en Kim op dezelfde kamer. “Zal ik de luierbroekjes gewoon bij je bed neer leggen Kim?” vroeg haar moeder. “Dat is goed hoor” zei Kim met een knalrood hoofd. Kim hoopte dat haar moeder het geheim zou houden voor Mirte. “Het is niet erg Kim. Ik weet er van” stelde Mirte haar gerust. Mirte begon met het uitpakken van haar koffer en legde haar kleding in de kast. Kim pakte daarna haar koffer uit. Tot haar spijt zag Kim dat er dit weekend voor haar geen normaal ondergoed was. Ze zou het dus echt alleen met de luierbroekjes moeten doen. Ze pakte het pak en keek er nog eens goed naar. “Stomme broekjes” dacht ze bij zichzelf.

Mirte zat inmiddels al met haar telefoon op de bank. Haar moeder was nog bezig met de laatste spullen uit de auto halen. Na even uitgerust te hebben kwam er ineens weer geluid uit de woonkamer. “Zullen we zo even een rondje lopen met z’n drieën” stelde haar moeder voor. “Ja hoor” antwoordde Mirte gelijk. Kim twijfelde even. Met de outfit die ze nu aan had was ze toch bang dat iemand haar luierbroekje zou zien. “Kim?” haar moeder keek haar vragend aan. Na heel even te hebben nagedacht besloot ze toch om mee te gaan. “Uhm jawel hoor ik ga wel mee.” “Mooi, als jullie dan zo alvast jullie schoenen aan willen doen.” “Is goed” zei Mirte. Voor de zekerheid ging Kim nog even snel naar de wc. Het zou echt een afgang zijn als ze dit weekend een nat luierbroekje zou hebben. Niet veel later vertrokken ze. Eerst liepen ze een stukje langs het strand. Het was een route die Kim en Mirte erg goed kende. Als kind kwamen ze hier al en het eindigde altijd bij de Kinderboerderij. Kim is gek op de dieren van de kinderboerderij. “Heb je ook oud brood mee mam?” vroeg Mirte. “Nee vandaag niet. Dat zal ik de volgende keer niet vergeten.” Het was gelukkig geen ramp dat ze de dieren niet konden voeren. Kim en Mirte waren al snel bezig met het aaien en knuffelen van de dieren. Op de kinderboerderij verveelde ze zich nooit. Een van de geitjes was erg geïnteresseerd in de touwtjes van Mirte haar jas. Doordat Mirte op haar hurken zat kon het geitje er steeds bijna bij. Het geitje hapte er een paar keer na en had beet. Daardoor was het voor Mirte moeilijk om zomaar op te staan. “Laat jij eens los” zei ze tegen het geitje. Maar het geitje had daar geen zin in. “Kim kun je even helpen” vroeg ze. Kim probeerde het geitje af te leiden met wat gras. Het geitje liet Mirte haar touwtje los en at het gras wat Kim had verzameld. “Jij maakt wel vrienden he Mirte” zei Kim plagend. Door de kinderboerderij was Kim best wel afgeleid. Ze had dan ook niet door dat het luierbroekje af en toe goed te zien was als ze voorover bukte. Haar moeder had dit inmiddels wel opgemerkt. “Het broekje past goed bij Kim haar roze rokje” dacht ze tevreden. Na een tijdje gingen ze weer verder en liepen ze langzaam aan terug naar de stacaravan.

De rest van de middag deden ze niet zo veel. Mirte was druk op haar telefoon bezig en haar moeder keek even naar de tv. Niet veel later was het ook al tijd om te gaan koken. Alles was net even wat krapper in de caravan. Daardoor was het altijd wat makkelijker om simpel te eten. Ze besloten om wat pannenkoeken te gaan bakken. De eerste pannenkoek werd gebakken en al snel begon het heerlijk te ruiken in de stacaravan. De pannenkoeken vielen goed in de smaak. Kim deed er altijd lekker veel stroop op. Haar moeder had ook snel in de gaten dat het net te veel was. “Kim je moet even je mond schoonmaken, er zit overal stroop.” Kim pakte snel een keukenpapiertje en veegde haar mond daarmee af. “En nu?” vroeg Kim. “Dat ziet er al een stuk beter uit.” Kim pakte een tweede pannenkoek en kwam weer onder de stroop te zitten. “Ga je lekker” lachte Mirte. Kim pakte nog een keukenpapiertje en veegde haar mond weer af. “Daar is ze weer” zei haar moeder lachend. De pannenkoeken waren al snel op. Ze ruimde alles netjes op en niet veel later zaten ze met een volle buik op de bank.

In de avond zat Kim lekker met een dekentje op de bank. Terwijl er op de tv een film draaide, kon Kim tijdens de reclame appen met Tom.
“Hoe ging het vandaag?” vroeg Tom.
“Goed hoor. We kijken nu lekker film.”
“Dat klinkt erg leuk!”
“Dat is het zeker. Hoe was jouw dagje?”
“Niet zo bijzonder eigenlijk. Ik ben vooral moe door school.”
“Ahww, ik was graag samen met je op de bank gaan liggen.”
“Ik ook met jou” zei Tom.
“Snel weer doen!”
“Dat komt vast goed. Hoe ging het eigenlijk met je luierbroekje vandaag?”
“Het ging goed. Nog twee dagen dan ben ik er vanaf.”
“Dat is erg goed van jou. Zit het wel een beetje fijn?”
“Het is vooral erg dik en raar” zei Kim.
“Ik ben ergens best benieuwd hoe dat er uit ziet.”
“De luierbroekjes?”
“Ja, ook”
“Het zijn vooral kinderachtige plaatjes van vlinders en bloemetjes. Hoe bedoel je ook?”
“Nee, laat maar. Het klinkt meer schattig dan kinderachtig” appte Tom.
“Geloof me het is kinderachtig.”
“Geniet in ieder geval nog maar even van de film. Ik ga zo lekker slapen.”
“Dat is goed. Slaaplekker lieverd.”
“Welterusten lieve schat.”
Kim legde haar telefoon weer aan de kant en keek het laatste deel van de film verder. Na de film ging Kim nog even naar de wc. Daarna poetste ze haar tanden en kleedde ze zich om. Nu ze haar pyjama aan had, voelde ze extra goed dat ze een luierbroekje aan had. “Er zit dus best wel verschil tussen een rokje en een pyjama” dacht Kim. Ze stapte in bed en probeerde lekker te gaan liggen. Het duurde best wel even voordat ze lekker lag. Het luierbroekje voelde ze heel goed zitten. Bij elke draai die ze maakte werd ze weer herinnerd aan het luierbroekje. Na een poosje draaien viel Kim uiteindelijk in slaap.

Toen Kim de volgende ochtend wakker werd pakte ze als eerst haar telefoon. “Even kijken of ik nog wat gemist heb” dacht ze. Ze zag een appje van Tom
“Goedemorgen lieverd, lekker geslapen?”
“Goedemorgen schatje. Ik heb best prima geslapen en jij?”
“Ik ook wel, al irriteerde ik me wel aan het broekje.”
Ze draaide zich even om en voelde gelijk het luierbroekje. Ze voelde er even aan en haalde opgelucht adem. Vannacht was ze in ieder geval droog gebleven.
“Dat wil ik wel geloven ja” appte Tom.
“Gelukkig heb ik niet geplast vannacht.”
“Dat is wel heel goed! Laat je me vandaag ook weten hoe het gaat?”
“Dat zal ik doen!”
“Mooi zo! Ik hou van jou.”
“Ik hou ook van jou!”

Kim stapte uit bed en liep naar de bank. “Is je luierbroekje vannacht nog nat geworden?” vroeg haar moeder. “Nee die is nog altijd droog.” “Hey, goed bezig!” Kim rolde met haar ogen. Ze wist ook wel dat haar moeder het goed bedoelde, maar het voelde wel heel kinderachtig. “Wil je misschien een kopje thee?” vroeg haar moeder. “Ja, lekker.” Ze pakte het kopje thee van haar moeder aan en ging op de bank zitten. Niet veel later kwam Mirte ook uit haar bed. “Kim heb je zin om vanmiddag een stukje te varen?” Op de camping waar de stacaravan staat is ook een kleine haven. Sinds een paar jaar hebben ze hun eigen bootje daar liggen. “Dat is goed hoor, maar dan wil ik wel een extra deken mee.” “Dat is goed, het zal met de wind misschien wel koud zijn.” “Nemen jullie ook wat eten mee” vroeg hun moeder. “Dat doen we zeker. We nemen een voorraadje mee” zei Mirte lachend.

Niet veel later liepen Kim en Mirte de steiger op. Kim zette de tas neer en Mirte slingerde de motor aan. Het bootje was niet heel groot, maar met twee personen was het ruim zat. Het was veel minder koud dan gedacht. Als ze het bootje stil zette was het in de zon erg lekker. Na een uurtje gevaren te hebben besloten ze even te lekker in de zon zitten. Mirte pakte uit de tas een paar broodjes en wat drinken. “Even wat eten?” “Ja, ik heb echt trek.” “Dat dacht ik inmiddels al wel haha.” “We hebben ook al best een eind gevaren” zei Kim. “Ja, dus laten we het maar niet al te laat maken.” Ze aten de broodjes op en dronken nog even wat. Daarna gingen ze weer lekker in de zon zitten. Doordat ze lekker in de zon lagen vergaten ze de tijd een beetje. Na een klein half uurtje voelde Kim dat ze moest plassen. “Mirte kunnen we terug gaan? Ik moet plassen.” “Tuurlijk” zei Mirte en ze slingerde de motor weer aan. Ze moesten echt nog wel een heel eind terug varen voordat ze weer op de camping waren. Ze waren nog net niet halverwege of Kim haar blaas stond al op knappen. Op het water was ook geen enkele uitweg. Een wc was heel erg ver te zoeken. Kim zette door, maar na een tijdje kon ze het echt niet meer ophouden. Kim liet haar blaas ontspannen en voelde hoe het luierbroekje haar plas langzaam opnam. Het broekje voelde steeds dikker aan en werd warm. Mirte zag inmiddels wel dat Kim in haar broek aan het plassen was. Ze was duidelijk een beetje van de wereld. Niet veel later sprongen de tranen in Kim haar ogen. “Hey, het is niet erg. Je hebt toch een luierbroekje aan” probeerde Mirte. Kim werd er niet rustiger van en riep “Maar die wilde ik niet gebruiken!” Mirte liet even een stilte vallen. “Dat snap ik, maar het is wel beter dan een natte broek toch?” Kim bleef stil. Mirte liet het maar even gaan. Na een lang, stil, ritje kwamen ze aan bij de camping.

“Hoe was het op het water?” vroeg hun moeder. “Euhm, goed hoor” zei Mirte twijfelend. Hun moeder had gelijk door dat er iets niet helemaal in orde was. Toen ze naar Kim keek wist ze eigenlijk genoeg. “Ga maar even naar de wc Kim. Dan geef ik zo wel een nieuw broekje aan.” Kim liep naar de wc en deed haar broek en luierbroekje omlaag. Er was duidelijk een gele plek te zien in het luierbroekje. Ze baalde enorm van zichzelf. “Waarom kon ze het niet gewoon ophouden?” Haar moeder klopte op de deur. “Ik heb een schoon broekje voor je.” Kim deed de deur van de wc open en pakte het broekje aan. “Doe het natte broekje zo maar in de prullenbak.” “Is goed…” zei Kim. Kim deed nu haar broek uit en gooide het natte luierbroekje in de prullenbak. Ze veegde alles schoon en trok daarna met tegenzin een nieuw luierbroekje aan. Kim trok haar broek weer aan en liep de wc uit. Haar moeder stond haar al op te wachten en gaf haar een dikke knuffel.

De rest van de middag was Kim erg stil. Ze voelde zich erg slecht en had nergens zin in. Tijdens het eten ‘s avond kon ze ook amper een hap door haar keel krijgen. Aan het begin van de avond kreeg ze een appje.
“Hoe ging het vandaag lieverd?” appte Tom.
“Kut..”
“Wat dan?”
“Ik was met Mirte gaan varen. We waren best wel ver gegaan. Ik moest plassen toen we nog zeker een uur terug moesten. Dus ik heb daar in mijn luierbroekje geplast….”
“Ahww lieverd, het is echt niet erg! Varen klinkt trouwens wel erg leuk. Het was er ook mooi weer voor.”
“Het is wel erg” appte Kim. Ze werd nu een beetje boos. Ze legde haar telefoon even weg. Ik reageer later wel weer dacht ze. Ze liep naar haar bed toe en plofte er op neer. Ze bleef een minuut of 20 liggen en keek daarna op haar telefoon.
“Sorry als ik iets verkeerds heb gezegd.” Had Tom geappt.
“Dat heb je niet… Ik voel me gewoon heel slecht.”
“Ik snap het lieverd. Denk maar aan lekker veel knuffels en kusjes van mij!”
“Dat zal ik doen.” Ze verlangde nu heel erg naar Tom.
“Ik hou van jou!”
“Ik hou ook van jou!”
Ze dacht aan alle mooie dingen die ze mee hadden gemaakt de afgelopen tijd en voelde zich al wat beter. Met die gedachten in haar hoofd ging ze naar bed en viel ze in slaap.

Kim werd wakker en wreef de slaap uit haar ogen. Ze had erg lekker geslapen. Ze pakte haar telefoon en keek naar de tijd. Kwart voor acht. “Ik blijf nog lekker even liggen” dacht Kim. Haar bed was ook wel erg lekker warm. Toen bedacht Kim zich even. Haar luierbroekje voelde ook wel erg warm aan. De ervaring van gister spookte opeens weer door haar hoofd. Ze voelde met één hand aan het luierbroekje en wist genoeg, ze had in haar bed geplast. Het luierbroekje was helemaal opgezwollen en vormde nu ook een duidelijk voelbare prop tussen haar benen. “…” Mirte werd wakker van Kim haar … “Wat is er?” “Mijn luierbroekje is nat..” zei Kim beteuterd. “Je kunt toch nog even blijven liggen?” vroeg Mirte nog half slapend. “Het is toch nog heel vroeg.” Kim dacht even na. Na het ongelukje van gister kon ze het toch al wel vergeten om van de luierbroekjes af te komen. Zeker als haar moeder dit er nog bij op telde. Kim besloot om zich nog maar eens om te draaien. Het broekje was toch nat en zou helaas niet magisch weer droog worden. Bovendien was de warmte niet storend. Niet veel later doezelde Kim weer in.

Het was inmiddels half tien geweest en Kim lag nog in bed. Mirte was er inmiddels al en tijdje uit en had gezien dat Kim weer in slaap was gevallen. “Ze blijft wel erg lang liggen he?” zei haar moeder. “Ze zal haar slaap misschien wel nodig hebben” antwoordde Mirte. “Ze moet nog wel een beetje in het schoolritme blijven, het is geen vakantie.” Ze stond op en liep naar de kamer van Mirte en Kim. “Hey slaapkop” zei ze lief tegen Kim. Kim werd langzaam weer wakker. “Kom je er zo ook uit?” “Ja, nog heel even.” “Hoe is het met je luierbroekje?” Kim besefte zich langzaam weer dat haar broekje nat was. “Die is nat..” zei ze. Langzaam veranderde haar slaperige gevoel in een gevoel van schaamte. “Zullen we die zo maar even uit doen dan?” Kim voelde nog eens aan het broekje. Het was lang niet zo warm als eerder vanochtend. Kim stapte uit bed en merkte dat het broekje veel zwaarder was. Haar moeder pakte ondertussen een schoon luierbroekje uit het pak en gaf deze aan. “Ik zie het zo wel als je klaar bent om te ontbijten. Dan zal ik even wat voor je maken.” “Dankje..” zei Kim. Kim liep naar de wc en gooide daar haar luierbroekje in de prullenbak. Het broekje van gister lag er ook nog. Op deze manier vulde het prullenbakje zich toch wel snel. Ze trok het nieuwe broekje aan en deed haar pyjama weer aan. Daarna liep ze naar de woonkamer en ging met een dekentje op de bank zitten.

Van haar moeder kreeg ze een broodje. Ze at deze op en pakte wat drinken. “Zullen we vandaag gewoon een lekker pyjama dagje houden?” vroeg Mirte terwijl ze ondersteboven over de bank hing. “Lijkt me een goed plan” stemde haar moeder in. “Al gaan we aan het eind van de middag wel weer naar huis.” Kim vond het allemaal wel best. Dit weekend kon voor haar maar beter afgelopen zijn. Haar moeder zette de tv aan en niet veel later zaten ze alle drie te kijken naar Say yes tot the dress. De ene na de andere mooie trouwjurk kwam voorbij. Mirte vroeg plagend “heeft Tom al gezegd in wat voor jurk hij je graag ziet?” Kim moest lachen. “Daar komt hij vanzelf achter denk ik.” Ineens voelde Kim een hand in haar broek. “Wat doe je?” riep Kim verbaasd. De hand zocht een weg richting haar kruis. “Ik voelde even of je geplast had” zei haar moeder. “Dat voel ik zelf ook heus wel hoor.” Haar moeder trok haar hand weer weg. “Ik dacht, voor de zekerheid.” “Dat hoeft echt niet mam.” “Oke, ik zal het niet meer doen” zei haar moeder. Kim was nu een beetje geïrriteerd. Met een raar gevoel keken ze Say yes tot the dress verder.

Toen het programma afgelopen was stond haar moeder op. “Zal ik zo even de spullen inpakken?” “Erg graag. Ik zal zo nog even wat kleden aandoen” zei Mirte. “Dan zal ik dat even doen.” Hun moeder vertrok richting de slaapkamers en na een tijdje deed Mirte dit ook. “Wil je zo ook nog even wat anders aan Kim? Of wil je in je pyjama blijven?” klonk het vanuit de slaapkamer. Kim had echt geen zin om over straat te gaan in haar pyjama. Het randje van het luierbroekje was duidelijk te zien. “Ik doe ook wel iets anders aan zo.” “Dat is goed.” Mirte was inmiddels omgekleed en had wat grappige filmpjes gevonden. “Moet je dit zien” lachte ze. Kim kreeg een aantal grappige filmpjes te zien. Na heel wat gelachen te hebben besloot ze dat het ook tijd was om wat anders aan te doen. Ze liep de slaapkamer binnen en zag een setje kleding klaar liggen. “Ik heb de rest alvast ingepakt” zei haar moeder. “Als je dit zo even aan doet kunnen we straks weer naar huis.” Kim keek naar wat haar moeder had klaargelegd. Een lichtblauw rokje met een wit shirtje met roze letters. Dat vond ze gelukkig niet heel erg. Ze kleedde zich snel op en gaf haar pyjama aan haar moeder. Niet veel later stonden ze op punt van vertrekken.

“Kim ga je nog even naar de wc voordat we vertrekken?” “Ja, mam” zei Kim zuchtend. Ze liep naar de wc, luierbroekje uit en ging zitten. Ze wachten even maar er kwam niks. Kim deed haar luierbroekje weer aan en liep naar buiten. “Gelukt?” vroeg haar moeder. “Nee, er kwam niks.” “Dat is niet erg.” Ze pakten hun koffers en liepen naar de auto. Kim ging weer achterin de auto zitten en niet veel later waren ze op de weg terug naar huis. Kim had ondertussen haar koptelefoon weer op gedaan en luisterde naar wat muziek. Na een klein half uurtje ging de auto ineens een stuk langzamer. “Nee hé, file” zei Mirte. De matrix borden gingen van 70 naar 50. Mirte zocht uit waarom ze stil stonden. “Voor ons is een ongeluk gebeurd” zei ze. Niet veel later stonden ze helemaal stil op de weg. Na 5 minuten reden er over de vluchtstrook een aantal politiewagens. Het ongeluk was dus nog niet heel erg lang gelden gebeurd.

“Dit duurt nog wel even vrees ik” zei Kim haar moeder. “Ik hoop niet al te lang” zei Mirte “Ik moet vanavond nog wel iets kleins doen voor school.” “Het zal vast geen uren duren hoor” stelde haar moeder haar gerust. Het duurde best wel lang voordat er beweging kwam in de stoet met auto’s. Kim voelde na een tijdje dat ze moest plassen. “Mama?” “Ja lieverd?” “Ik moet plassen..” “Dan ben je niet de enige” zei Mirte. “Ik hoop dat het snel weer gaat rijden” zei haar moeder. Hoe lang het precies zou duren wisten ze niet. “Nog 25 minuten, minimaal” had Mirte opgezocht. Kim hield het met goede hoop nog maar even op. Als ze een ongelukje kon voorkomen deed ze dat maar al te graag. Het duurde en duurde, er leek maar geen beweging in te zitten. Na een tijdje was Kim het zat. Het ophouden begon nu pijn te doen. “Mama, ik hou het echt niet meer.” Haar moeder probeerde over de file heen te kijken. Gezien het echt nog wel even zou duren voordat ze thuis waren zei ze “doe het maar in je luierbroekje. Ik denk dat het echt nog wel even duurt.” Vervolgens keek ze even snel naar Mirte, die zat er nog wel relaxt bij. De nood was daar dus nog niet zo hoog als op de achterbank. Kim hoefde daarna niet veel moeite te doen. Ze probeerde het niet langer op de houden en plaste bijna direct. Haar luierbroekje werd weer warmer en dikker. Ze voelde hoe haar plas in haar luierbroekje richting haar kont ging. “Dat lucht toch wel heel erg op” dacht Kim.

Na een goed half uur langer stil staan kwam er eindelijk wat beweging in de file. Kim voelde even onder haar rokje. Ze drukte met haar hand op de voorkant van het luierbroekje. Ze voelde de extra warmte van het broekje tegen haar kruis. “Is het broekje erg vol?” vroeg haar moeder ineens. Ze had schijnbaar via de achteruitkijkspiegel kunnen zien wat Kim aan het doen was. “Best wel” zei Kim met een rood hoofd. Bij Mirte werd de nood nu toch ook wel steeds hoger. “Rijd door, rijd door” dacht ze. Kim zag vanaf de achterbank dat Mirte het moeilijk kreeg. “Wat zou er gebeuren als Mirte in haar broek plas? Moet ze dan ook een luierbroekje aan?” dacht Kim. Inmiddels reed het verkeerd weer aardig door. Mirte had zeker de kans om het op te kunnen houden.

Eenmaal thuis aangekomen rende Mirte naar de wc. “Net op tijd” dacht Mirte bij zichzelf. Ze had het echt nog maar net weten op te houden. Ondertussen pakte Kim en haar moeder de koffers. Kim moest nog even wachten op het verschonen van haar luierbroekje. Het pak luiers zat immers nog in de koffer. Kim liep naar boven en pakte haar koffer uit. Toen Kim bezig was met het uitpakken kwam haar moeder even op haar kamer. “Het lijkt me wel verstandig als je deze week gewoon een luierbroekje blijft dragen” zei ze. “Oke, mama” zei Kim teleurgesteld. Tuurlijk vond ze het niet leuk, maar dit weekend was niet bepaald overtuigend geweest. Ook had ze de bui al een beetje zien aankomen. “Ik zal morgen ook nog even een extra pak luierbroekjes kopen voor je. Dan heb je er voorlopig meer dan genoeg.” “Moet ik ze ook aan naar school?” vroeg Kim hopende dat dat niet hoefde. “Dat lijkt me wel het verstandigste. Als het deze week beter gaat ben je er zo van af.” Haar moeder gaf haar een kusje en liep de kamer weer uit. “Naar school met deze broekjes? Echt niet” dacht Kim. Nadat ze alles uit gepakt had verschoonde ze haar natte broekje. De rest avond zat ze te denken hoe ze kon vermijden dat ze met een luierbroekje op school zou lopen. Toen Kim in bed lag kreeg ze ineens een idee…..

 

[luierdromer]

GEWELDIG

 

[PietjeDL]

Leuk verhaal, hoop op een vervolg

 

[Teske]

Super leuk verhaal ga zo door

 

[anoniem444]

Weer een heel mooi vervolg ga zo door kijk nu al uit naar het vervolg

 

[Nikki2000V]

Ik hoop dat ik het vervolg snel kan plaatsen. Op het moment heb ik even iets minder tijd om te schrijven. Maar geen paniek, ik ben er mee bezig!

 

[Arend]

Goed gedaan, Nikki! Je hebt een prettige schrijfstijl, doordat je veel directe rede gebuikt. Het leest vlot en het boeit. Dank je wel voor je mooie verhalen. Ze zijn redelijk realistisch. Ga zo door!

 

[luieluieraar]

Ben benieuwd naar het vervolg

Gr LL