Dit is een op waarheid gebaseerd verhaal.
Ik was 8 jaar en het was zomervakantie. Ik was een kind die heel veel buiten speelde en maakte dan ook gemakkelijk en snel vriendjes.
Tijdens de zomervakantie voetbalde ik veel op het voetbalveld bij ons voor de straat en daar leerde ik Sven kennen.
Sven was een stille jongen van 7 die ook wel van een partijtje voetbal hield. Hij was daar met zijn vader na het eten en na veel samen gevoetbald te hebben kwamen er andere kinderen die mee voetbalde tot ongeveer alle kinderen uit de buurt er waren met veel van hun ouders.
Ik zag dat mijn moeder ook met de vader van Sven aan het praten was en ik zag dat zij zich aan elkaar voorstelde.
Hij vertelde dat ze hier pas net waren en een weekje in het huis van onze achterburen (die al met vakantie waren) verbleven tot hun verhuizing klaar was.
Dat vond ik enorm jammer om te horen want dat betekende dat ze dus ook weer weg gaan.
Na nog even te hebben gevoetbald gingen de helft van de ouders weer naar binnen en namen hun kroost mee waaronder Sven en ik.
Een dag later kwamen wij elkaar weer tegen op het voetbalveldje. Dit keer overdag.
Het was weer hartstikke leuk maar op een gegeven moment raakte we verveeld met het voetballen en zijn we andere dingen gaan doen.
Eerst op avontuur in heel klein parkje naast onze straat en daarna gingen we bij Sven naar binnen.
Daar kregen we wat te drinken van de moeder van Sven die zich ook aan mij voorstelde.
Na eerst beneden met Sven's moeder en Sven een kaartspelletje te hebben gespeeld vroeg de moeder van Sven: Wat weten jullie nog meer voor leuks om te doen?
De playmobile, zei Sven en hij nam me mee naar boven.
Ik liep de slaapkamer in waar Sven sliep en mijn oog viel op een pak pampers dat op de grond lag.
Ik herkende het meteen en het trok gelijk mijn interesse.
Sven leek mij toch veel te groot voor luiers. Zouden ze van die buren zijn die op vakantie waren.
Die hadden ook 2 kinderen waarvan ik de leeftijd niet wist. Maar ik dacht dat die ook van mijn leeftijd waren, zou ik me dan vergist hebben?
Ik vroeg eerst maar hoe oud Tom was? (de jongen die in deze kamer sliep)
8, antwoordde Sven. Maar van wie zijn die dan? Vroeg ik.
Nee, volgens mij is Tom 7 of 6, ik weet het niet.
Zonder antwoord te geven op mijn vraag speelde hij door en ik dus maar ook.
Na een paar minuten zei die: die zijn van mij, voor 's nachts wijzend op het pak.
Toen sloeg mijn hoofd helemaal op hol. Duizend vragen gingen door mijn hoofd maar ik wilde niet laten merken dat ik er te veel interesse in had.
Dus liet ik het links liggen en speelde we verder. Na over veel andere dingen gekletst te hebben en een enorm fort te hebben gemaakt waarmee we een oorlogje hadden gewonnen vroeg ik: zullen we een keertje logeren? Ik deed dat heel vaak met vriendjes in de vakantie omdat het altijd hartstikke gezellig was maar was ook razend benieuwd naar die luier en wilde er wel dichter bij in aanraking komen en wist dat ik dan bij hem thuis moest zijn.
Sven twijfelde heel erg en wilde dat eigenlijk absoluut niet en toen zei ik: dan doe ik ook wel een luier om 's nachts.
Met die toezegging was hij ook dolenthousiast en zijn we het gaan regelen bij onze ouders.
De volgende dag was het zo ver.
Ik was 8 jaar en het was zomervakantie. Ik was een kind die heel veel buiten speelde en maakte dan ook gemakkelijk en snel vriendjes.
Tijdens de zomervakantie voetbalde ik veel op het voetbalveld bij ons voor de straat en daar leerde ik Sven kennen.
Sven was een stille jongen van 7 die ook wel van een partijtje voetbal hield. Hij was daar met zijn vader na het eten en na veel samen gevoetbald te hebben kwamen er andere kinderen die mee voetbalde tot ongeveer alle kinderen uit de buurt er waren met veel van hun ouders.
Ik zag dat mijn moeder ook met de vader van Sven aan het praten was en ik zag dat zij zich aan elkaar voorstelde.
Hij vertelde dat ze hier pas net waren en een weekje in het huis van onze achterburen (die al met vakantie waren) verbleven tot hun verhuizing klaar was.
Dat vond ik enorm jammer om te horen want dat betekende dat ze dus ook weer weg gaan.
Na nog even te hebben gevoetbald gingen de helft van de ouders weer naar binnen en namen hun kroost mee waaronder Sven en ik.
Een dag later kwamen wij elkaar weer tegen op het voetbalveldje. Dit keer overdag.
Het was weer hartstikke leuk maar op een gegeven moment raakte we verveeld met het voetballen en zijn we andere dingen gaan doen.
Eerst op avontuur in heel klein parkje naast onze straat en daarna gingen we bij Sven naar binnen.
Daar kregen we wat te drinken van de moeder van Sven die zich ook aan mij voorstelde.
Na eerst beneden met Sven's moeder en Sven een kaartspelletje te hebben gespeeld vroeg de moeder van Sven: Wat weten jullie nog meer voor leuks om te doen?
De playmobile, zei Sven en hij nam me mee naar boven.
Ik liep de slaapkamer in waar Sven sliep en mijn oog viel op een pak pampers dat op de grond lag.
Ik herkende het meteen en het trok gelijk mijn interesse.
Sven leek mij toch veel te groot voor luiers. Zouden ze van die buren zijn die op vakantie waren.
Die hadden ook 2 kinderen waarvan ik de leeftijd niet wist. Maar ik dacht dat die ook van mijn leeftijd waren, zou ik me dan vergist hebben?
Ik vroeg eerst maar hoe oud Tom was? (de jongen die in deze kamer sliep)
8, antwoordde Sven. Maar van wie zijn die dan? Vroeg ik.
Nee, volgens mij is Tom 7 of 6, ik weet het niet.
Zonder antwoord te geven op mijn vraag speelde hij door en ik dus maar ook.
Na een paar minuten zei die: die zijn van mij, voor 's nachts wijzend op het pak.
Toen sloeg mijn hoofd helemaal op hol. Duizend vragen gingen door mijn hoofd maar ik wilde niet laten merken dat ik er te veel interesse in had.
Dus liet ik het links liggen en speelde we verder. Na over veel andere dingen gekletst te hebben en een enorm fort te hebben gemaakt waarmee we een oorlogje hadden gewonnen vroeg ik: zullen we een keertje logeren? Ik deed dat heel vaak met vriendjes in de vakantie omdat het altijd hartstikke gezellig was maar was ook razend benieuwd naar die luier en wilde er wel dichter bij in aanraking komen en wist dat ik dan bij hem thuis moest zijn.
Sven twijfelde heel erg en wilde dat eigenlijk absoluut niet en toen zei ik: dan doe ik ook wel een luier om 's nachts.
Met die toezegging was hij ook dolenthousiast en zijn we het gaan regelen bij onze ouders.
De volgende dag was het zo ver.