Marije's verhaal deel 37
'Ja ik ken deze jongen.' Zei Marije. 'Ik ben hem nu twee keer tegen gekomen en ik vond hem leuk.
Hij zei dat hij mij wel een keertje wilde verschonen, maar ja ik heb Thijs al als pappie. En toen dacht misschien is het leuk voor Laura.'
'Maar Marije je kan toch niet zomaar iedereen hier uit nodigen.'reageerde Pauline streng
'Waarom niet, dat is toch gezellig, Laura vindt het vast leuk.' Verdedigde Marije zich.
'Eh sorry..' Kwam Thijs tussen beiden. '..het is misschien ook een beetje mijn schuld. Toen we elkaar tegenkwamen hebben we telefoonnummers uitgewisseld, en Jurgen heeft me toen meteen gebeld.
Hij drong een beetje aan en toen heb ik misschien wat snel ingestemd, ik had misschien beter eerst even kunnen vragen of het goed was.'
'Je had inderdaad beter eerst even kunnen overleggen.' Zei Pauline
Jurgen stond er ondertussen bij alsof hij zich van geen kwaad bewust was.
'Ja ik raakte zo opgewonen van de gedachte zo'n lekkere meid te mogen verschonen dat ik inderdaad nogal heb aangedrongen met Thijs mee te mogen.' Zei hij zonder enige schroom.
'Zullen we anders binnen verder praten.' Stelde Thijs voor. 'Ik vind dit niet zo'n geschikt onderwerp voor aan de deur.
'Nou vooruit dan.' Zei Pauline met enige tegenzin.
'Wow, dit is gaaf.' Zei Jurgen toen hij het speelkleedje zag, de baby spulletjes en de pakken luiers.
'En dan ben jij zeker Laura? Nou jou wil zeker wel graag eens verschonen.' Jurgen keek haar verlekkerd aan.
Laura keek verbaasd op van het speelkleedje.
Marije was geschokt, dit was helemaal niet meer de leuke jongen die ze had ontmoet. Ze vond Jurgen veel te opdringerig en ook respectloos jegens Laura.
Even later zaten ze met zijn zessen rond de keukentafel.
Jurgen kon zijn ogen nauwelijjks van Laura afhouden. Maar hij had een beetje enge blik in zijn ogen als een roofdier dat zijn prooi in het vizier heeft en op een goed moment wacht om toe te slaan.
Pauline nam het woord.'Marije leg jij eens uit wat nou de precies de bedoeling is en waarom Jurgen hier aan tafel zit.'
Marije vertelde van de twee toevallige ontmoetingen met Jurgen, en dat het haar een goed idee had geleken dat Jurgen misschien wel een pappie van Laura kon zijn. Ze liet maar achterwege dat ze Jurgen zelf erg leuk had gevonden, en op deze wijze Jurgen nog eens kon zien. Terwijl ze haar verhaal vertelde besefte Marije zelf al dat dat achteraf geen goed idee was geweest, zeker nu ze Jurgen zo naar Laura zag loeren.
'Misschien was dat toch niet zo'n goed idee.' Rondde ze haar verhaal af. Ze keek even naar Laura die haar verbijsterd aan keek.'
'Nou ik vind het anders een prima idee, ik vind het supergaaf hier, ik had nooit verwacht dat jullie ook echt als baby'tjes leven. En dan ook nog eens twee van die leuke meiden. Wanneer beginnen we?'
'Beginnen waarmee?' Vroeg Tessa.
'Met verschonen, het lijkt me geweldig om Laura te verschonen.'
'Oh nee!' Riep Laura verschrikt uit. Die het totaal niet zag zitten door deze vreemde jongen te worden verschoond.
Pauline zuchtte diep 'Maar zo werkt het toch niet Jurgen, je kan toch niet verwachten dat je hier, als zeg maar vreemde binnen komt en dat je dan meteen, 5 minuten later Laura mag verschonen, jullie kennen elkaar niet eens.'
'Ja maar, jullie hoorden net zelf van Marije dat ze nog een pappie zocht.'
'Maar als dat zo zou zijn dan moet toch eerst elkaar beter leren kennen, je moet elkaar vertrouwen, zo iets moet groeien.' Zei Pauline. 'Als baby'tje ben je enorm kwetsbaar, je moet volledig kunnen vertrouwen op de verzorging door je pappie of mammie. Zo'n relatie ontstaat niet zo maar.
Jurgen keek een beetje beteuterd, langzaam drong blijkbaar tot hem door dat hij Laura niet zou mogen verschonen. Maar Jurgen gaf niet zo maar op.
'En Marije dan, haar ken ik al een beetje, we hadden best een leuke klik met elkaar vond ik, nietwaar?' Jurgen keek Marije aan, die in een reflex een bevestigend knikje gaf.
'Zie je wel, mag ik dan Marije verschonen?'
'Marije heeft al een pappie en dat is Thijs.' Zei Pauline direct, die niet zo veel zin meer had in de discussie.
Even keek Jurgen teleurgesteld, maar als snel klaarde zijn gezicht op
'Wacht, ik heb een goed idee!' Riep hij plotseling uit.
'Als Thijs nou eens de pappie van Laura wordt dan kan ik de pappie van Marije worden.' Jurgen keek triomfantelijk de groep rond, overtuigd als hij was van het briljante van zijn plan.
Pauline keek met een vermoeide blik naar Tessa, ze begon genoeg te krijgen van deze drammerige jongen, het werd tijd dat hij vertrok. Net toen ze het woord wilde nemen zei Laura opeens: 'Ik zou Thijs wel als pappie willen.'
Iedereen keek verbaasd naar Laura. 'Ja, hem ken ik inmiddels, ik heb gezien hoe goed hij voor Marije zorgt.'
'Dat verandert de zaak.' Zei Pauline.
'Hoe kijk jij daar tegenaan Thijs?'
'Ik vind Laura een lief baby'tje, ik wil best wel haar pappie zijn.'
'Oh ja echt.' Zei Laura verrukt.
Marijje was geschokt, dit voelde als verraad. 'En ik dan?' Vroeg ze met een klein stemmetje.
'Jij kan ook mijn kleine meisje blijven.' Zei Thijs. 'Als pappie kan ik best voor twee baby'tjes zorgen.
Marije moest slikken, dit vond ze niet leuk. Vragend keek ze Pauline aan.
'Ja Thijs heeft gelijk, ik zie niet in waarom hij niet ook de pappie van Laura kan zijn.'
'He, he en ik dan. Waarom krijgt Thijs twee baby'tjes en ik niks.' Reageerde Jurgen fel.
Pauline moest weer zuchten.
'Het is geen kwestie van verdelen, het gaat om het vertrouwen in de relatie, baby'tjes zijn geen eigendom. Maar in dit geval hangt het van Marije af. Als zij het goed vindt dat jij haar pappie bent dan is dat wat mij betreft ok. Als de anderen het daar ook mee eens zijn.'
'Mij lijkt het uitstekend' reageerde Jurgen direct en gretig, 'ik zal echt een heel lieve pappie zijn.'
'Ik zou het jammer vinden, ik blijf graag voor je zorgen, maar ik begrijp wel als je een pappie voor je alleen wilt.' Zei Thijs.
'Wat mij betreft zou het super zijn, dan hebben we allebei een eigen pappie.' Vond Laura.
'Mij maak het niet uit.' Zei Tessa tot slot.
Marije voelde een duivels dilemma. Ze wilde Thijs niet kwijt, maar voelde zich wel door hem verraden en Jurgen vond ze bij nader inzien minder leuk dat bij de eerste ontmoetingen. Maar ja, Thijs zou ze moeten delen met Laura en Jurgen had ze voor zichzelf.
Vijf paar ogen keken haar verwachtingsvol aan, elke seconde dat ze zweeg nam de spanning toe. (Wordt vervolgd)
. Het is fijn als er zo wordt meegeleefd met het verhaal.
