Verhaal Klaar Marije's Verhaal
- Onderwerp starter Peter1970
- Startdatum
Marije's verhaal deel 5
Marije, haar moeder en Pauline zaten in de woonkamer. "Ik heb je iets belangrijks over Marije te vertellen" zei haar moeder. " We zijn er de afgelopen dagen achter gekomen dat Marije het fijn vindt om als baby te worden behandeld en een luier te dragen. "
Marije durfde haar vriendin niet aan te kijken en vond het wel een beetje genant. "Ik heb laatst een programma op TV gezien over abdl-lifestyle " zei Pauline, "is dat hetzelfde?". Haar moeder knikte. "Ik vond dat aan de ene kant wel bizar, maar ook spannend, ik vond het vooral ook dapper dat deze mensen er voor uit durven komen" zei Pauline.
"Ik ben blij dat je het me verteld hebt". Marije was opgelucht dat haar beste vriendin blijkbaar geen moeite met haar voorkeur had.
"Maar Pauline we hebben nog een vraag aan je" zei haar moeder, "ik heb met Marije afgesproken dat als ze als baby behandeld wil worden dit betekent dat dit 24/7 is en niet alleen als het haar uitkomt. Daarom hebben we een babysitter nodig die Marije mee naar buiten neemt en voor haar zorgt, zou jij dit willen doen?"
"Wat betekent dit dan?" Vroeg Pauline. Haar moeder legde uit dat dit zou betekenen dat ze Marije regelmatig zou moeten verschonen, maar ook voeren bij het eten en dat Marije niets mocht doen zonder toestemming van Pauline.
"Ik zou dat best wel willen proberen" zei Pauline "ik vind het best spannend, als kind speelde ik altijd al met mijn poppen dat ik de moeder was, het lijkt me best leuk dit eens in het echt te proberen".
"Ok" zei Marije's moeder "dan zal ik je laten zien hoe je Marije moet verschonen". Toen Marije ging staan viel het Pauline pas op dat Marije een dikke luier onder haar jurkje droeg. De moeder van Marije voelde aan de luier en zei tegen Pauline, "Voel maar eens hoe vol de luier is, het is hoog tijd om te verschonen".
Pauline voelde aan de luier die zwaar en beetje warm aan voelde.
Toen ze de babykamer inliepen kon Pauline haar ogen niet geloven. "Ik wist niet dat jullie al deze spullen hadden" zei ze. Marije klom op de kommode. "Ik geef Marije meestal eerst een speentje want dan kan ze daar rustig op sabbelen" zei Marije's moeder. Ondanks het speentje lag Marije er toch wat gespannen en ongemakkelijk bij. Pauline zei dat ze best wel ervaring met baby's verschonen had, ze had regelmatig op haar kleine nichtje gepast.
Pauline begon Marije een beetje te kietelen en baby zinnetjes tegen Marije te zeggen. Ook speelde ze met Marije door een doekje over haar gezicht te leggen, die plotseling weg te te trekken en kiekeboe te roepen. Marije moest hier best wel om lachen en het ijs was gebroken. Marije kon zich volledig ontspannen.
Pauline verschoonde de luier. Marije's moeder zei dat ze de voorkant van de luier mooi glad moest trekken. "De plakstrips moet je goed strak trekken zodat de luier goed om de taille, de benen en billen sluit. Maar ook weer niet te strak want dan schieten ze los" zei Marije's moeder, Maar Pauline deed het perfect, de luier zat als gegoten.
"Voordat je het rompertje aantrekt, wil ik dat je Marije dit plasticbroekje aantrekt" zei Marije's moeder. Ze hield een plasticbroekje omhoog. Het broekje was gemaakt van een stevig soort plastic, door de tailleband liep een kettinkje dat je met een klein hangslotje kon dichtklikken.
"Als jullie straks naar buiten gaan wil ik niet dat Marije stiekem haar luier af kan doen, Marije is af en toe nog al een ondeugend babietje, laatst had ze ook al een keer haar luier uitgetrokken toen ze moest poepen".
Marije sputterde tegen, als ze staks buiten liep met dit broekje zou iedereen het gekraak kunnen horen. Maar haar moeder was onverbiddlijk, ze moest het plasticbroekje aan.
Pauline trok het plasticbroekje over de luier en ze klikte het slotje dicht. Vervolgens trok ze Marije een rompertje aan. "Dit lijkt me we een geschikt rokje om mee naar buiten te gaan" zei Marije's moeder. Het was een enigzins wijd vallend rokje het viel niet direct op dat Marije er een luier onder droeg.
Wel was het vrij kort, Marije moest uitkijken met bukken. Een roze T-shirt maakte de outfit compleet. Marije was klaar om naar buiten te gaan. Pauline en Marije zouden samen met de metro de stad in gaan.
Pauline en Marije liepen samen het tuinpad af, de eerste stapjes van Marije met een luier om in de buitenwereld. Ondanks dat het wat onwennig was, voelde Marije zich gelukkig. Haar beste vriendin vond het niet raar om haar als baby te behandelen, Marije had zelfs het idee dat Pauline het nog leuk vond ook. (wordt vervolgd)
bedankt weer voor het lezen, ik ben benieuwd naar je reactie. Reacties zijn voor mij erg inspirerend en stimulerend
Marije, haar moeder en Pauline zaten in de woonkamer. "Ik heb je iets belangrijks over Marije te vertellen" zei haar moeder. " We zijn er de afgelopen dagen achter gekomen dat Marije het fijn vindt om als baby te worden behandeld en een luier te dragen. "
Marije durfde haar vriendin niet aan te kijken en vond het wel een beetje genant. "Ik heb laatst een programma op TV gezien over abdl-lifestyle " zei Pauline, "is dat hetzelfde?". Haar moeder knikte. "Ik vond dat aan de ene kant wel bizar, maar ook spannend, ik vond het vooral ook dapper dat deze mensen er voor uit durven komen" zei Pauline.
"Ik ben blij dat je het me verteld hebt". Marije was opgelucht dat haar beste vriendin blijkbaar geen moeite met haar voorkeur had.
"Maar Pauline we hebben nog een vraag aan je" zei haar moeder, "ik heb met Marije afgesproken dat als ze als baby behandeld wil worden dit betekent dat dit 24/7 is en niet alleen als het haar uitkomt. Daarom hebben we een babysitter nodig die Marije mee naar buiten neemt en voor haar zorgt, zou jij dit willen doen?"
"Wat betekent dit dan?" Vroeg Pauline. Haar moeder legde uit dat dit zou betekenen dat ze Marije regelmatig zou moeten verschonen, maar ook voeren bij het eten en dat Marije niets mocht doen zonder toestemming van Pauline.
"Ik zou dat best wel willen proberen" zei Pauline "ik vind het best spannend, als kind speelde ik altijd al met mijn poppen dat ik de moeder was, het lijkt me best leuk dit eens in het echt te proberen".
"Ok" zei Marije's moeder "dan zal ik je laten zien hoe je Marije moet verschonen". Toen Marije ging staan viel het Pauline pas op dat Marije een dikke luier onder haar jurkje droeg. De moeder van Marije voelde aan de luier en zei tegen Pauline, "Voel maar eens hoe vol de luier is, het is hoog tijd om te verschonen".
Pauline voelde aan de luier die zwaar en beetje warm aan voelde.
Toen ze de babykamer inliepen kon Pauline haar ogen niet geloven. "Ik wist niet dat jullie al deze spullen hadden" zei ze. Marije klom op de kommode. "Ik geef Marije meestal eerst een speentje want dan kan ze daar rustig op sabbelen" zei Marije's moeder. Ondanks het speentje lag Marije er toch wat gespannen en ongemakkelijk bij. Pauline zei dat ze best wel ervaring met baby's verschonen had, ze had regelmatig op haar kleine nichtje gepast.
Pauline begon Marije een beetje te kietelen en baby zinnetjes tegen Marije te zeggen. Ook speelde ze met Marije door een doekje over haar gezicht te leggen, die plotseling weg te te trekken en kiekeboe te roepen. Marije moest hier best wel om lachen en het ijs was gebroken. Marije kon zich volledig ontspannen.
Pauline verschoonde de luier. Marije's moeder zei dat ze de voorkant van de luier mooi glad moest trekken. "De plakstrips moet je goed strak trekken zodat de luier goed om de taille, de benen en billen sluit. Maar ook weer niet te strak want dan schieten ze los" zei Marije's moeder, Maar Pauline deed het perfect, de luier zat als gegoten.
"Voordat je het rompertje aantrekt, wil ik dat je Marije dit plasticbroekje aantrekt" zei Marije's moeder. Ze hield een plasticbroekje omhoog. Het broekje was gemaakt van een stevig soort plastic, door de tailleband liep een kettinkje dat je met een klein hangslotje kon dichtklikken.
"Als jullie straks naar buiten gaan wil ik niet dat Marije stiekem haar luier af kan doen, Marije is af en toe nog al een ondeugend babietje, laatst had ze ook al een keer haar luier uitgetrokken toen ze moest poepen".
Marije sputterde tegen, als ze staks buiten liep met dit broekje zou iedereen het gekraak kunnen horen. Maar haar moeder was onverbiddlijk, ze moest het plasticbroekje aan.
Pauline trok het plasticbroekje over de luier en ze klikte het slotje dicht. Vervolgens trok ze Marije een rompertje aan. "Dit lijkt me we een geschikt rokje om mee naar buiten te gaan" zei Marije's moeder. Het was een enigzins wijd vallend rokje het viel niet direct op dat Marije er een luier onder droeg.
Wel was het vrij kort, Marije moest uitkijken met bukken. Een roze T-shirt maakte de outfit compleet. Marije was klaar om naar buiten te gaan. Pauline en Marije zouden samen met de metro de stad in gaan.
Pauline en Marije liepen samen het tuinpad af, de eerste stapjes van Marije met een luier om in de buitenwereld. Ondanks dat het wat onwennig was, voelde Marije zich gelukkig. Haar beste vriendin vond het niet raar om haar als baby te behandelen, Marije had zelfs het idee dat Pauline het nog leuk vond ook. (wordt vervolgd)
bedankt weer voor het lezen, ik ben benieuwd naar je reactie. Reacties zijn voor mij erg inspirerend en stimulerend
Pamperboy 42
Toplid
Het is weer top. Ga zo door.
luierdromer
Niet geschoten is altijd mis.
Fijn dat Pauline zo positief reageert.
Benieuwd wat ze in de stad gaan beleven.
Benieuwd wat ze in de stad gaan beleven.
)Marije's verhaal deel 6
Marije en Pauline namen de metro de stad in. Het was voor Marije wel wat onwennig met zo'n dikke luier om, ze had constant het gevoel dat iedereen naar haar keek.
Pauline verzekerde haar dat het echt niet op viel. In de stad aangekomen wilde Pauline naar een babywinkel.
Pauline zei dat, nu ze voor Marije moest zorgen, ze zich goed wilde orienteren hoe de 'babywereld' er uit zag.
In de babywinkel lag het vol met allemaal schattige spulletjes en leuke kleertjes. Marije voelde weer die tinteling in haar buik en zou het liefst al die snoezige kleertjes aantrekken.
Ook Pauline leek het geweldig te vinden. "Kijk Marije ik heb iets voor je gevonden, ik koop het als kadootje voor je" Pauline liet een koordje zien met een klip in de vorm van een beertje. Met dit koordje kon je een speen vastmaken aan kleding zodat je het speentje niet kwijt kon raken als het uit je mond viel.
Bij de kassa vroeg het meisje of het ingepakt moet worden. "Ja" zei Pauline " het is een kadootje voor mijn kleine meid hier" en ze knikte naar Marije. Marije schrok en wist niet goed waar ze moest kijken. Het meisje achter de kassa moest lachen en dacht dat Pauline een grapje maakte. "Nou dan bof jij maar met zo'n aardige moeder" grapte de cassiere. "Ja, maar ze krijgt het kadootje thuis pas" zei Pauline. Marije vond het eigenlijk wel jammer dat ze het kadootje niet meteen kreeg.
Na het bezoekje aan de babywinkel gingen Pauline en Marije wat drinken op een terrasje. De ober kwam de bestelling opnemen en Pauline bestelde een cappuccino en een appelsap. "Ik wil ook een cappuccino" zei Marije. "Nee Marije daar ben je nog te klein voor een appelsap is prima voor jou".
Toen de ober de bestelling had gebracht haalde Pauline uit haar rugzak een tuitbeker en goot de appelsap hierin over. "Moet ik nu uit een tuitbeker drinken?" Vroeg Marije.
"Ja natuurlijk, glas is veel te gevaarlijk voor babietjes en dan ga je maar morsen" zei Pauline. Marije klemde haar beide handen om de tuitbeker zodat het niet zo erg opviel. Ze zag ook niemand die naar haar zat te kijken, langzaam ontspande Marije en genoot ze van de appelsap.
Marije en Pauline liepen verder door de stad. Toen ze voor een stoplicht stonden te wachten tilde Pauline de rok van Marije omhoog en voelde met haar hand aan de luier van Marije. Deze voelde zwaar aan. Marije had inderdaad flink in haar luier geplast. Dit ging inmiddels zo makkelijk dat ze het zelf bijna niet door had. "Kom we gaan zoeken waar ik je kan verschonen" zei Pauline. Ze vonden een groot warenhuis met een verschoonruimte voor babies.
De ruimte leek groot genoeg, hij was niet afsluitbaar maar lag gelukkig ook niet direct in het zicht van voorbijgangers. Marije klom op het verschoonkussen. Ze lag er toch wat gespannen en ongemakkelijk bij op dit te kleine verschoonkussen.
Bovendien kon er elk moment iemand binnenkomen. Pauline pakte een speentje uit haar tas en stak die in Marije's mond. "Zo, kleine meid, probeer maar lekker te ontspannen". Pauline deed het rokje omhoog knoopte het rompertje los en deed het slotje van het plasticbroekje open. Pauline ontdeed Marije van de volle luier en maakte haar met babydoekjes schoon.
Plotseling stond er een moeder met een kinderwagen in de deuropening die verbaasd naar Marije keek. Pauline deed alsof er niks bijzonders aan de hand was en zei: "sorry mevrouw, we zijn even bezig, we zijn zo klaar". Marije bloosde, maar de mevrouw zei gelukkig niks meer en ging weg.
Pauline maakte vakkundig de verschoning af, controleerde met haar vingers of de randjes van de luier goed aansloten en kleedde Marije weer aan. De wachtende moeders keken wel vreemd op toen Pauline en Marije uit de verschoonruimte kwamen en Pauline de enorme volwassene luier in de afvalbak tussen baby pampers gooide.
De rest van de middag besteedde Marije en Pauline en het kijken naar kleding voor Pauline. Pauline gedroeg zich als een echte moeder die met haar babietje op stap was en Marije voegde zich in die rol, ze vond het wel prettig zo bemoederd te worden.
In de metro terug naar huis zei Marije dat ze het een fijne dag had gevonden, ze kon zich nu al verheugen op meer van dit soort uitjes met Pauline. Pauline gaf haar het gevoel dat ze echt op eenheel natuurlijke manier een babietje kon zijn. (Wordt vervolg)
ik hoop dat je dit een leuk vervolg vond, je reactie is nog steeds welkom.
Marije en Pauline namen de metro de stad in. Het was voor Marije wel wat onwennig met zo'n dikke luier om, ze had constant het gevoel dat iedereen naar haar keek.
Pauline verzekerde haar dat het echt niet op viel. In de stad aangekomen wilde Pauline naar een babywinkel.
Pauline zei dat, nu ze voor Marije moest zorgen, ze zich goed wilde orienteren hoe de 'babywereld' er uit zag.
In de babywinkel lag het vol met allemaal schattige spulletjes en leuke kleertjes. Marije voelde weer die tinteling in haar buik en zou het liefst al die snoezige kleertjes aantrekken.
Ook Pauline leek het geweldig te vinden. "Kijk Marije ik heb iets voor je gevonden, ik koop het als kadootje voor je" Pauline liet een koordje zien met een klip in de vorm van een beertje. Met dit koordje kon je een speen vastmaken aan kleding zodat je het speentje niet kwijt kon raken als het uit je mond viel.
Bij de kassa vroeg het meisje of het ingepakt moet worden. "Ja" zei Pauline " het is een kadootje voor mijn kleine meid hier" en ze knikte naar Marije. Marije schrok en wist niet goed waar ze moest kijken. Het meisje achter de kassa moest lachen en dacht dat Pauline een grapje maakte. "Nou dan bof jij maar met zo'n aardige moeder" grapte de cassiere. "Ja, maar ze krijgt het kadootje thuis pas" zei Pauline. Marije vond het eigenlijk wel jammer dat ze het kadootje niet meteen kreeg.
Na het bezoekje aan de babywinkel gingen Pauline en Marije wat drinken op een terrasje. De ober kwam de bestelling opnemen en Pauline bestelde een cappuccino en een appelsap. "Ik wil ook een cappuccino" zei Marije. "Nee Marije daar ben je nog te klein voor een appelsap is prima voor jou".
Toen de ober de bestelling had gebracht haalde Pauline uit haar rugzak een tuitbeker en goot de appelsap hierin over. "Moet ik nu uit een tuitbeker drinken?" Vroeg Marije.
"Ja natuurlijk, glas is veel te gevaarlijk voor babietjes en dan ga je maar morsen" zei Pauline. Marije klemde haar beide handen om de tuitbeker zodat het niet zo erg opviel. Ze zag ook niemand die naar haar zat te kijken, langzaam ontspande Marije en genoot ze van de appelsap.
Marije en Pauline liepen verder door de stad. Toen ze voor een stoplicht stonden te wachten tilde Pauline de rok van Marije omhoog en voelde met haar hand aan de luier van Marije. Deze voelde zwaar aan. Marije had inderdaad flink in haar luier geplast. Dit ging inmiddels zo makkelijk dat ze het zelf bijna niet door had. "Kom we gaan zoeken waar ik je kan verschonen" zei Pauline. Ze vonden een groot warenhuis met een verschoonruimte voor babies.
De ruimte leek groot genoeg, hij was niet afsluitbaar maar lag gelukkig ook niet direct in het zicht van voorbijgangers. Marije klom op het verschoonkussen. Ze lag er toch wat gespannen en ongemakkelijk bij op dit te kleine verschoonkussen.
Bovendien kon er elk moment iemand binnenkomen. Pauline pakte een speentje uit haar tas en stak die in Marije's mond. "Zo, kleine meid, probeer maar lekker te ontspannen". Pauline deed het rokje omhoog knoopte het rompertje los en deed het slotje van het plasticbroekje open. Pauline ontdeed Marije van de volle luier en maakte haar met babydoekjes schoon.
Plotseling stond er een moeder met een kinderwagen in de deuropening die verbaasd naar Marije keek. Pauline deed alsof er niks bijzonders aan de hand was en zei: "sorry mevrouw, we zijn even bezig, we zijn zo klaar". Marije bloosde, maar de mevrouw zei gelukkig niks meer en ging weg.
Pauline maakte vakkundig de verschoning af, controleerde met haar vingers of de randjes van de luier goed aansloten en kleedde Marije weer aan. De wachtende moeders keken wel vreemd op toen Pauline en Marije uit de verschoonruimte kwamen en Pauline de enorme volwassene luier in de afvalbak tussen baby pampers gooide.
De rest van de middag besteedde Marije en Pauline en het kijken naar kleding voor Pauline. Pauline gedroeg zich als een echte moeder die met haar babietje op stap was en Marije voegde zich in die rol, ze vond het wel prettig zo bemoederd te worden.
In de metro terug naar huis zei Marije dat ze het een fijne dag had gevonden, ze kon zich nu al verheugen op meer van dit soort uitjes met Pauline. Pauline gaf haar het gevoel dat ze echt op eenheel natuurlijke manier een babietje kon zijn. (Wordt vervolg)
ik hoop dat je dit een leuk vervolg vond, je reactie is nog steeds welkom.
slaaf.johannes
Superlid
word steeds leuker
!1
!1
luierdromer
Niet geschoten is altijd mis.
Blijft een mooi verhaal.
En kun je nog veel kanten mee op.
Hoop op meer.
En kun je nog veel kanten mee op.
Hoop op meer.
Marije's verhaal hoofdstuk 7
Marije en Pauline zaten in de metro terug naar huis. Het was druk in de metro, Marije en Pauline hadden nog net een zitplaats kunnen bemachtigen.
Marije voelde opeens dat ze moest poepen. Ze vroeg zich af of ze het kon ophouden tot ze thuis was. Maar het idee om in deze drukke metro in haar luier te poepen wond haar wel erg op. Zo zittend op een metrobankje was het trouwens nog niet makkelijk om te poepen.
Marije duwde zichzelf met haar handen iets omhoog, dit ging al beter, Marije voelde hoe de luier zich vulde. Ze keek de metro rond, ze had niet het idee dat iemand door had wat ze aan het doen was.
Toen Marije klaar was liet ze zich weer zakken, ze voelde hoe haar gewicht de poep tussen haar billen drukte. De rest van de metro reis bleef Marije een beetje ongemakkelijk heen en weer schuiven.
Toen ze moesten uitstappen voelde Marije hoe de luier zwaar tussen haar benen hing, het viel nog niet mee om normaal te lopen. Ook Pauline had het blijkbaar gezien, ze klopte op het achterwerk van Marije en zei, 'zo dat is een volle luier, ik zal je dadelijk thuis maar eens lekker gaan verschonen'.
Eenmaal thuis aangekomen liepen Marije en Pauline gelijk door naar de babykamer. In het midden stond een enorme doos. 'Wat zit daar in?' Vroeg Marije. 'O, daar zitten nieuwe babyspulletjes in die je moeder en ik hebben besteld' zei Pauline, 'die gaan we straks bekijken'
Marije kon niet wachten tot ze de doos zouden gaan uitpakken, maar eerst moest ze worden verschoond.
Marije klom op de kommode, het was inmiddels routine geworden. Pauline stopte een speentje in Marije's mond en gaf haar een knuffeltje om mee te spelen.
'Het is nog wat vroeg, maar ik doe je toch alvast de nachtluier om, dan hoef ik je straks niet meer te verschonen' zei Pauline, ' ik doe er nog wel voor de zekerheid een tweede extra inleg bij'.
Marije vond het altijd een heerlijk gevoel als ze de stevige nachtluier omkreeg, het dikke pakket tussen haar benen gaf haar op een of andere manier een heel veilig en comfortable gevoel.
'Zo zullen we nu eens kijken wat er in de doos zit?' Zei Pauline.
Ze openden de doos. Er zaten heel veel verschillende luiers in, een aantal was extreem dik en stug, er waren ook diverse prints met grappige diertjes en verschillende kleuren. 'Ik dacht dat we maar eens wat verschillende luiers moesten uit proberen' zei Pauline. Marije kon haast niet wachten om een van de luiers te proberen, vooral die hele dikke.
Pauline haalde ook een babymutsje uit de doos. ' het is nu nog zomer, maar straks in de herfst zal dit lekker warm zijn' zei Pauline. Marije haalde een paar katoenen doeken uit de doos. 'Wat is dit?' Vroeg ze. 'Dat zijn ouderwetse babyluiers, vroeger waren er nog geen wegwerpluiers' zei Pauline.
'Ze zijn niet zo praktisch, maar het leek me leuk om deze eens te proberen als we een middagje thuis zijn'. 'Kijk dit broekje hoort er bij' Pauline hield een plastic broekje omhoog met drukknoopjes aan de zijkant.
'En dan heb ik ook nog dit besteld' Pauline liet een doorzichtige onesie zien van PVC. 'Is meer voor de fun, dit wordt natuurlijk niet echt door babietjes gedragen'.
Het duizelde Marije bij het zien van al deze leuke spulletjes, en ze kon niet wachten om ze te proberen. Maar ze moest nog even geduld hebben.
Nadat Pauline Marije haar avondhapje en flesje had gegeven en nog wat had voorgelezen was het bedtijd. Pauline voelde nog even aan de luier van Marije.
Marije had er al in geplast, maar de luier was nog lang niet verzadigd en kon nog wel mee voor de nacht. Pauline ritste het trappelzakje dicht,
Pauline gaf haar een nachtkus en zei, 'morgen is waarschijnlijk de laatste mooie dag van de zomervakantie en dan gaan we lekker naar het strand'.
Marije lag lekker op haar speentje te sabbelen en dacht terug aan deze leuke dag. Maar het einde van de zomervakantie kwam nu snel in zicht.
Ze zou met Pauline gaan studeren in Utrecht. Ze vroeg zich af hoe dat met haar 'babygedrag' moest. Eigenlijk wilde ze het luierdragen niet opgeven. Marije vermoedde dat ze 's nachts al eigenlijk niet meer zonder kon, te oordelen naar haar verzadigde luier elke ochtend.
Maar ook overdag voelde ze zich erg comfortabel met een luier om. Ze was bang dat als geen luier meer zou dragen, ze dit zou vergeten en in haar broek zou plassen. Dit moest ze maar eens met Pauline en haar moeder bespreken.
Eerst zouden ze morgen nog naar het strand gaan, Marije kon zich hier enorm op verheugen, en met die gedachte viel ze in slaap. (Wordt vervolgd)
Marije en Pauline zaten in de metro terug naar huis. Het was druk in de metro, Marije en Pauline hadden nog net een zitplaats kunnen bemachtigen.
Marije voelde opeens dat ze moest poepen. Ze vroeg zich af of ze het kon ophouden tot ze thuis was. Maar het idee om in deze drukke metro in haar luier te poepen wond haar wel erg op. Zo zittend op een metrobankje was het trouwens nog niet makkelijk om te poepen.
Marije duwde zichzelf met haar handen iets omhoog, dit ging al beter, Marije voelde hoe de luier zich vulde. Ze keek de metro rond, ze had niet het idee dat iemand door had wat ze aan het doen was.
Toen Marije klaar was liet ze zich weer zakken, ze voelde hoe haar gewicht de poep tussen haar billen drukte. De rest van de metro reis bleef Marije een beetje ongemakkelijk heen en weer schuiven.
Toen ze moesten uitstappen voelde Marije hoe de luier zwaar tussen haar benen hing, het viel nog niet mee om normaal te lopen. Ook Pauline had het blijkbaar gezien, ze klopte op het achterwerk van Marije en zei, 'zo dat is een volle luier, ik zal je dadelijk thuis maar eens lekker gaan verschonen'.
Eenmaal thuis aangekomen liepen Marije en Pauline gelijk door naar de babykamer. In het midden stond een enorme doos. 'Wat zit daar in?' Vroeg Marije. 'O, daar zitten nieuwe babyspulletjes in die je moeder en ik hebben besteld' zei Pauline, 'die gaan we straks bekijken'
Marije kon niet wachten tot ze de doos zouden gaan uitpakken, maar eerst moest ze worden verschoond.
Marije klom op de kommode, het was inmiddels routine geworden. Pauline stopte een speentje in Marije's mond en gaf haar een knuffeltje om mee te spelen.
'Het is nog wat vroeg, maar ik doe je toch alvast de nachtluier om, dan hoef ik je straks niet meer te verschonen' zei Pauline, ' ik doe er nog wel voor de zekerheid een tweede extra inleg bij'.
Marije vond het altijd een heerlijk gevoel als ze de stevige nachtluier omkreeg, het dikke pakket tussen haar benen gaf haar op een of andere manier een heel veilig en comfortable gevoel.
'Zo zullen we nu eens kijken wat er in de doos zit?' Zei Pauline.
Ze openden de doos. Er zaten heel veel verschillende luiers in, een aantal was extreem dik en stug, er waren ook diverse prints met grappige diertjes en verschillende kleuren. 'Ik dacht dat we maar eens wat verschillende luiers moesten uit proberen' zei Pauline. Marije kon haast niet wachten om een van de luiers te proberen, vooral die hele dikke.
Pauline haalde ook een babymutsje uit de doos. ' het is nu nog zomer, maar straks in de herfst zal dit lekker warm zijn' zei Pauline. Marije haalde een paar katoenen doeken uit de doos. 'Wat is dit?' Vroeg ze. 'Dat zijn ouderwetse babyluiers, vroeger waren er nog geen wegwerpluiers' zei Pauline.
'Ze zijn niet zo praktisch, maar het leek me leuk om deze eens te proberen als we een middagje thuis zijn'. 'Kijk dit broekje hoort er bij' Pauline hield een plastic broekje omhoog met drukknoopjes aan de zijkant.
'En dan heb ik ook nog dit besteld' Pauline liet een doorzichtige onesie zien van PVC. 'Is meer voor de fun, dit wordt natuurlijk niet echt door babietjes gedragen'.
Het duizelde Marije bij het zien van al deze leuke spulletjes, en ze kon niet wachten om ze te proberen. Maar ze moest nog even geduld hebben.
Nadat Pauline Marije haar avondhapje en flesje had gegeven en nog wat had voorgelezen was het bedtijd. Pauline voelde nog even aan de luier van Marije.
Marije had er al in geplast, maar de luier was nog lang niet verzadigd en kon nog wel mee voor de nacht. Pauline ritste het trappelzakje dicht,
Pauline gaf haar een nachtkus en zei, 'morgen is waarschijnlijk de laatste mooie dag van de zomervakantie en dan gaan we lekker naar het strand'.
Marije lag lekker op haar speentje te sabbelen en dacht terug aan deze leuke dag. Maar het einde van de zomervakantie kwam nu snel in zicht.
Ze zou met Pauline gaan studeren in Utrecht. Ze vroeg zich af hoe dat met haar 'babygedrag' moest. Eigenlijk wilde ze het luierdragen niet opgeven. Marije vermoedde dat ze 's nachts al eigenlijk niet meer zonder kon, te oordelen naar haar verzadigde luier elke ochtend.
Maar ook overdag voelde ze zich erg comfortabel met een luier om. Ze was bang dat als geen luier meer zou dragen, ze dit zou vergeten en in haar broek zou plassen. Dit moest ze maar eens met Pauline en haar moeder bespreken.
Eerst zouden ze morgen nog naar het strand gaan, Marije kon zich hier enorm op verheugen, en met die gedachte viel ze in slaap. (Wordt vervolgd)
slaaf.johannes
Superlid
!1 ,./ :-X vind het echt een leuk verhaal hou alleen wel de namen in de gaten maar daar lees ik over heen
luierdromer
Niet geschoten is altijd mis.
Mooi vervolg.
Wat de studie betreft samen op kamers.
En nog steeds 24/7 voor Marije.
En buiten studie tijd, behandelen als kleine meid.
Maar wel respectvol.
Wat de studie betreft samen op kamers.
En nog steeds 24/7 voor Marije.
En buiten studie tijd, behandelen als kleine meid.
Maar wel respectvol.
Marije's verhaal hoofdstuk 8
'Goedemorgen kleine meid, heb je lekker geslapen' haar moeder klapte de spijlen van het bed omlaag en ritste de trappelzak open.
Haar hand voelde aan Marije's luier. ''Zo die is goed vol, ik zal je eens lekker verschonen' zei haar moeder.
Marije klom op de kommode en haar moeder deed Marije vakkundig een schone luier om. 'Vandaag ga je met Pauline naar het strand'. Marije's moeder trok haar een roze badstofbroekje aan en een shirtje.
Vervolgens deed ze twee vlechtjes in Marije's haar. 'Zo, klaar voor het strand' zei haar moeder. Marije klom van de kommode.
Ze bekeek zich zelf. Het broekje was wijd vallend, de luier viel nauwelijks op. Alleen een klein randje boven de taile.
Nadat Marije's moeder haar de fles en een bordje pap had gegeven kwam Pauline. Niet veel later vertrokken ze samen naar het strand.
Het was druk in de trein en ze moesten de hele reis staan, ook het strand was al flink vol. Ze zochten een rustig plekje bij de duinen. Pauline trok Marije een badpak aan. De randjes van de luier staken er duidelijk onderuit.
Pauline vouwde een kleed uit en pakte wat speeltjes en knuffels voor Marije.
Na poosje zei Pauline, ' ik zal eens kijken of ik je al moet verschonen'. Pauline voelde aan Marije's luier die was inderdaad al flink vol. 'Dit is een mooie gelegenheid om te gaan zwemmen, ik doe je gelijk een zwemluier aan' , zei Pauline. Ze pakte een soort van paars pull-up broekje en trok dat Marije aan.
Het viel onder haar badpak een stuk minder op dan een gewone luier, maar het tekende nog steeds duidelijk af.
Marije was er niet gerust op als ze straks het drukke gedeelte van het strand af moest lopen dat ze niet zou worden nagekeken.
Pauline en Marije liepen samen naar zee. Marije kreeg niet het idee dat er veel mensen naar haar keken, ze werd wat geruster.
De zee was kalm en heel helder. Pauline en Marije waren lekker aan het spelen en hadden veel lol.
Opeens moest Marije poepen, gelukkig had ze de zwemluier aan. Marije schrok zich ze rot. De zwemluier was niet waterdicht, ze voelde het zeewater door het broekje stromen. Marije was bang dat de poep er uit zou worden gespoeld en dat iedereen zou kunnen zien dat ze gepoept had.
Marije rende het water uit, hopend dat het water dat langs haar benen liep niet een soort bruine diarree zou zijn.
Pauline kwam achter haar aan, gelukkig viel het allemaal mee. Even later was Marije weer helemaal verschoond en konden ze er hartelijk om lachen. De zwemluier was geen succes geweest.
Pauline besloot samen een ijsje te gaaan eten bij de strandtent. Pauline trok het roze broekje over het badpak van Marije aan zodat de luier niet zo zou opvallen. Even later zaten ze lekker in het zonnetje te genieten toen een jongen van hun leeftijd naast ze kwam zitten. Hij stelde zich voor als Thijs. Ze raakten aan de praat.
Hij studeerde in Utrecht en Pauline vertelde dat Marije en zij daar ook gingen studeren.
Het klikte goed met Thijs zodat Pauline voorstelde dat Thijs de rest van de middag bij hun zou komen liggen.
Marije schrok, dit zou zeker betekenen dat Thijs van haar luiers zou komen te weten.
Maar Thijs had z'n spullen al gepakt en liep met ze mee.
Bij de ligplaats aangekomen trok Pauline het broekje van Marije uit. Thijs keek verbaasd op vroeg: 'draag jij nog luiers?' Voor Marije kon antwoorden zei Pauline, 'ja Marije houdt er van om als babietje behandeld te worden'. Thijs lachte en zei, 'ik heb daar eens over gelezen maar ik dacht altijd dat dat alleen een jongensding was. Maar ik heb er geen moeite mee, ik gun iedereen z'n plezier'.
Pauline voelde aan de luier van Marije en zei, 'ze moet trouwens worden verschoond, heb jij dat wel eens gedaan Thijs?'. Thijs schudde van nee. 'Dan zal ik het je leren' zei Pauline. Marije schrok ervan. Dadelijk zou deze onbekende jongen, hoe leuk ook, haar billen gaan afvegen. Ze stribbelde tegen, maar Pauline zei dat ze als babietje niks te willen had.
Ze legde Marije op het kleed en stopte een speentje in haar mond. Marije kalmeerde enigzins. Ze was inderdaad een hulpeloos en willoos babietje dat aan de zorg van haar verzorgers was overgeleverd.
'Zo nu maak je eerst de plakstrips van de oude luier los', zei Pauline tegen Thijs, ' en rol je de luier van voor naar achter op'. Vervolgens maak je haar billen en schaamstreek met babydoekjes schoon. Thijs veegde heel voorzichtig en nauwkeuring de billen van Marije schoon. Ook bij de schaamstreek ging hij heel zorgvuldig te werk. Marije raakte er opgewonden van, de zachte aanraking van haar kruis door deze stevige jongen. Ze vond het heerlijk en genoot ervan totdat Pauline plots zei, 'zo is het wel goed Thijs'.
Ze gaf Thijs een opengevouwen luier. 'Zo schuif deze maar onder haar billen, met de plakstrips aan de achterzijde en haal de voorkant tussen haar benen door.
Vervolgens strijk je de voorkant mooi glad en maak je de plakstrips aan de zijkant vast'. Thijs deed het prima en evenlater was Marije geheel verschoond.
De rest van de middag praatten ze nog over het studeren in Utrecht. Ze zouden zeker met elkaar afspreken in Utrecht. Thijs zou hen bovendien helpen met het vinden van een kamer. Aan het eind van de middag namen ze met een dikke kus afscheid. Thijs legde zijn hand op de billen van Marije en kneep even in de luier. 'Dag mijn schattige babietje tot in Utrecht', zie hij.
's Avonds in bed dacht Marije terug aan deze leuke dag. Plotseling voelde ze warme plas tusssen haar benen de luier instromen, een weldadig gevoel maakte zich van haar meester. Ze dacht aan Thijs en viel weldra in een diepe slaap (wordt vervolgd)
'Goedemorgen kleine meid, heb je lekker geslapen' haar moeder klapte de spijlen van het bed omlaag en ritste de trappelzak open.
Haar hand voelde aan Marije's luier. ''Zo die is goed vol, ik zal je eens lekker verschonen' zei haar moeder.
Marije klom op de kommode en haar moeder deed Marije vakkundig een schone luier om. 'Vandaag ga je met Pauline naar het strand'. Marije's moeder trok haar een roze badstofbroekje aan en een shirtje.
Vervolgens deed ze twee vlechtjes in Marije's haar. 'Zo, klaar voor het strand' zei haar moeder. Marije klom van de kommode.
Ze bekeek zich zelf. Het broekje was wijd vallend, de luier viel nauwelijks op. Alleen een klein randje boven de taile.
Nadat Marije's moeder haar de fles en een bordje pap had gegeven kwam Pauline. Niet veel later vertrokken ze samen naar het strand.
Het was druk in de trein en ze moesten de hele reis staan, ook het strand was al flink vol. Ze zochten een rustig plekje bij de duinen. Pauline trok Marije een badpak aan. De randjes van de luier staken er duidelijk onderuit.
Pauline vouwde een kleed uit en pakte wat speeltjes en knuffels voor Marije.
Na poosje zei Pauline, ' ik zal eens kijken of ik je al moet verschonen'. Pauline voelde aan Marije's luier die was inderdaad al flink vol. 'Dit is een mooie gelegenheid om te gaan zwemmen, ik doe je gelijk een zwemluier aan' , zei Pauline. Ze pakte een soort van paars pull-up broekje en trok dat Marije aan.
Het viel onder haar badpak een stuk minder op dan een gewone luier, maar het tekende nog steeds duidelijk af.
Marije was er niet gerust op als ze straks het drukke gedeelte van het strand af moest lopen dat ze niet zou worden nagekeken.
Pauline en Marije liepen samen naar zee. Marije kreeg niet het idee dat er veel mensen naar haar keken, ze werd wat geruster.
De zee was kalm en heel helder. Pauline en Marije waren lekker aan het spelen en hadden veel lol.
Opeens moest Marije poepen, gelukkig had ze de zwemluier aan. Marije schrok zich ze rot. De zwemluier was niet waterdicht, ze voelde het zeewater door het broekje stromen. Marije was bang dat de poep er uit zou worden gespoeld en dat iedereen zou kunnen zien dat ze gepoept had.
Marije rende het water uit, hopend dat het water dat langs haar benen liep niet een soort bruine diarree zou zijn.
Pauline kwam achter haar aan, gelukkig viel het allemaal mee. Even later was Marije weer helemaal verschoond en konden ze er hartelijk om lachen. De zwemluier was geen succes geweest.
Pauline besloot samen een ijsje te gaaan eten bij de strandtent. Pauline trok het roze broekje over het badpak van Marije aan zodat de luier niet zo zou opvallen. Even later zaten ze lekker in het zonnetje te genieten toen een jongen van hun leeftijd naast ze kwam zitten. Hij stelde zich voor als Thijs. Ze raakten aan de praat.
Hij studeerde in Utrecht en Pauline vertelde dat Marije en zij daar ook gingen studeren.
Het klikte goed met Thijs zodat Pauline voorstelde dat Thijs de rest van de middag bij hun zou komen liggen.
Marije schrok, dit zou zeker betekenen dat Thijs van haar luiers zou komen te weten.
Maar Thijs had z'n spullen al gepakt en liep met ze mee.
Bij de ligplaats aangekomen trok Pauline het broekje van Marije uit. Thijs keek verbaasd op vroeg: 'draag jij nog luiers?' Voor Marije kon antwoorden zei Pauline, 'ja Marije houdt er van om als babietje behandeld te worden'. Thijs lachte en zei, 'ik heb daar eens over gelezen maar ik dacht altijd dat dat alleen een jongensding was. Maar ik heb er geen moeite mee, ik gun iedereen z'n plezier'.
Pauline voelde aan de luier van Marije en zei, 'ze moet trouwens worden verschoond, heb jij dat wel eens gedaan Thijs?'. Thijs schudde van nee. 'Dan zal ik het je leren' zei Pauline. Marije schrok ervan. Dadelijk zou deze onbekende jongen, hoe leuk ook, haar billen gaan afvegen. Ze stribbelde tegen, maar Pauline zei dat ze als babietje niks te willen had.
Ze legde Marije op het kleed en stopte een speentje in haar mond. Marije kalmeerde enigzins. Ze was inderdaad een hulpeloos en willoos babietje dat aan de zorg van haar verzorgers was overgeleverd.
'Zo nu maak je eerst de plakstrips van de oude luier los', zei Pauline tegen Thijs, ' en rol je de luier van voor naar achter op'. Vervolgens maak je haar billen en schaamstreek met babydoekjes schoon. Thijs veegde heel voorzichtig en nauwkeuring de billen van Marije schoon. Ook bij de schaamstreek ging hij heel zorgvuldig te werk. Marije raakte er opgewonden van, de zachte aanraking van haar kruis door deze stevige jongen. Ze vond het heerlijk en genoot ervan totdat Pauline plots zei, 'zo is het wel goed Thijs'.
Ze gaf Thijs een opengevouwen luier. 'Zo schuif deze maar onder haar billen, met de plakstrips aan de achterzijde en haal de voorkant tussen haar benen door.
Vervolgens strijk je de voorkant mooi glad en maak je de plakstrips aan de zijkant vast'. Thijs deed het prima en evenlater was Marije geheel verschoond.
De rest van de middag praatten ze nog over het studeren in Utrecht. Ze zouden zeker met elkaar afspreken in Utrecht. Thijs zou hen bovendien helpen met het vinden van een kamer. Aan het eind van de middag namen ze met een dikke kus afscheid. Thijs legde zijn hand op de billen van Marije en kneep even in de luier. 'Dag mijn schattige babietje tot in Utrecht', zie hij.
's Avonds in bed dacht Marije terug aan deze leuke dag. Plotseling voelde ze warme plas tusssen haar benen de luier instromen, een weldadig gevoel maakte zich van haar meester. Ze dacht aan Thijs en viel weldra in een diepe slaap (wordt vervolgd)
