slaaf.johannes
Superlid
!1 ,./ :-X
Verhaal Klaar Marije's Verhaal
- Onderwerp starter Peter1970
- Startdatum
Marije's verhaal hoofdstuk 9
Het was de laatste zondag van de vakantie. Marije werd wakker, zoals gebruikelijk was haar luier weer flink vol. Dit kon ze voelen aan het dikke pakket tussen haar benen. Het speentje was vannacht uit haar mond gevallen, ze stopte het er weer terug in. Het trappelzakje was nog steeds met riempjes vastgebonden aan de spijlen van het bedje.
Dit om te voorkomen dat ze zich in haar slaap zou omdraaien. Babietjes slapen nu eenmaal op hun rug vond haar moeder.
Ze moest plassen, ze ontspande zich en voelde de warme plas tussen haar benen in de toch al verzadigde luier stromen.
Morgen zou ze met Pauline voor het eerst naar Urecht gaan om te studeren. Vandaag zou Pauline langs komen om af te spreken hoe ze het in Utrecht zouden aanpakken qua luiers.
Marije wilde en kon waarschijnlijk niet meer zonder luiers, maar ze wilde ook een leuk studentenleven. Verder dacht ze terug aan de vakantie, ze kon zich niet voorstellen dat het nog maar twee maanden geleden was dat ze bij haar neefje de luier tussen haar benen had gedrukt. Doordat haar moeder haar daar had betrapt was alles in gang gezet.
Ze had zich vorige week op het strand zelfs door een wild vreemde jongen laten verschonen.
Wat dat betreft was ze eigenlijk precies het hulp behoevende babietje dat ze wilde zijn.
Haar moeder kwam de kamer binnen. 'Zo mijn schatje heb je lekker geslapen, zal moeders jou eens lekker een schone luier omdoen?' Zei haar moeder.
Even later lag Marije naakt op de kommode. 'Het is vandaag een regenachtige dag, we gaan toch niet naar buiten. Ik zal jou eens lekker een hele dikke luier omdoen, zo eentje die we laatst hebben besteld' zei haar moeder. Ze pakte een heel dikke luier die, aan het gekraak te horen, ook behoorlijk stug was.
Haar moeder vouwde de luier open en schoof die onder Marije's billen. Marije kon direct voelen dat de luier dik en stug was want ze kreeg haar benen nauwelijks meer bij elkaar.
Nadat ze verder was aangekleed klom Marije van de kommode, ze voelde hoe de luier haar hinderde. Wachelend liep ze naar de keuken voor het ontbijt.
Na het ontbijt kwam Pauline op bezoek. Ze spraken over het studeren in Utrecht. Voorlopig zouden Marije en Pauline elke dag met de trein gaan, ondertussen zouden ze een appartement zoeken waar ze samen zouden kunnen wonen en waar ook de Marije's babyspullen naar toe konden worden verhuisd. Het leventje van Marije als baby werd zoveel mogelijk voortzetten.
Marije zou 24/7 luiers dragen en alleen Pauline zou mogen beslissen wanneer Marije werd verschoond. Wel zou Pauline Marije met andere studenten erbij zoveel mogelijk als volwassene behandelen.
Marije mocht, als Pauline het goedvond koffie en bier drinken en hoefde dan geen slabbetje om of uit een tuitbeker te drinken. Ook in restaurants hoefde ze niet te worden gevoerd.
Marije was opgelucht dat ze luiers kon blijven dragen en toch ook als normale student door het leven kon.
Nadat Pauline Marije een fruithapje had gevoerd was het tijd voor een verschoning. Marije lag op de kommode. 'Zo, dit lijkt me eens een goed moment om die ouderwetse luiers eens te proberen' zei Pauline. Pauline pakte een katoene luier en vouwde er een soort driehoek van. Ze schoof de luier onder Marije's billen en haalde een punt van de luier tussen haar benen.
De andere twee punten trok ze om Marije's taile. De driepunten van de luier kwamen op haar buik samen waar Pauline ze met een grote speld vastzette.
Pauline pakte vervolgens het plastic broekje dat ze met drukknoopjes aan de zijkant vastmaakte. Marije klom van de kommode af.
De katoenen luier gaf een heel apart gevoel, Marije voelde de luier veel beter zitten dan een gewone luier, maar hij was niet veel dikker. Door het gewicht drukte de luier minder tegen haar lichaam, maar juist bij het bewegen voelde je hem heel goed.
'Kom ik zal je dit eens aantrekken' zei Pauline en ze hield de PVC onesie omhoog. Deze was van doorzichtig materiaal. De drukknoopjes liepen helemaal van de nek tot, via de binnenkant van de pijpen, aan de voeten.
Marije stak haar armen in de mouwen en Pauline drukte alle knoopjes dicht. Wat een sensationeel gevoel was dit.
Marije besefte dat dit niet echt een babykleertje was, maar het PVC op haar blote huid was een heel apart gevoel.
Marije ging op het speelkleed liggen en rolde zich een paar keer om, ze voelde zich op en top een babietje.
Plotseling voelde ze dat ze aan het plassen was. Dit was ook echt anders dan bij een gewone luier. Een gewone luier werd eigenlijk niet echt nat, maar deze katoenenluier wel. Ze voelde als ze kroop hoe de natte lap tussen haar benen bewoog en hoe die tegen haar billen drukte als ze ging zitten.
'Het is tijd voor je flesje' zei Pauline. Marije lag heerlijk weg te dromen toen Pauline haar het flesje gaf. Niet lang nadat ze het flesje had gekregen moest Marije weer plassen. Dit keer hield de luier het niet meer. Haar plas liep vrijwel rechtstreeks het plasticbroekje in en bij elke stap en beweging die Marije deed voelde ze de plas langs de randjes van het plasticbroekje rond haar benen stromen. Ze zag de druppels door het doorzichtige plastic van de onesie.
Pauline vond het nu wel tijd om Marije te verschonen. Na haar vakkundig te hebben schoongemaakt kreeg Marije weer veilig een gewone luier om. Pauline en Marije waren het er overeens dat katoenenluiers leuk waren voor een keertje maar niet voor dagelijks gebruik.
Aan het beging van de avond werd Marije door Pauline klaar gemaakt voor de nacht, en kreegs ze de gebruikelijke nachtluier met extra inleg om. In haar bedje lag Marije lekker op haar speentje te sabbelen. Morgen moesten ze vroeg op om naar Utrecht te gaan. Bij de gedachte dat ze morgen ook Thijs weer zou zien viel ze in slaap (wordt vervolgd)
Het was de laatste zondag van de vakantie. Marije werd wakker, zoals gebruikelijk was haar luier weer flink vol. Dit kon ze voelen aan het dikke pakket tussen haar benen. Het speentje was vannacht uit haar mond gevallen, ze stopte het er weer terug in. Het trappelzakje was nog steeds met riempjes vastgebonden aan de spijlen van het bedje.
Dit om te voorkomen dat ze zich in haar slaap zou omdraaien. Babietjes slapen nu eenmaal op hun rug vond haar moeder.
Ze moest plassen, ze ontspande zich en voelde de warme plas tussen haar benen in de toch al verzadigde luier stromen.
Morgen zou ze met Pauline voor het eerst naar Urecht gaan om te studeren. Vandaag zou Pauline langs komen om af te spreken hoe ze het in Utrecht zouden aanpakken qua luiers.
Marije wilde en kon waarschijnlijk niet meer zonder luiers, maar ze wilde ook een leuk studentenleven. Verder dacht ze terug aan de vakantie, ze kon zich niet voorstellen dat het nog maar twee maanden geleden was dat ze bij haar neefje de luier tussen haar benen had gedrukt. Doordat haar moeder haar daar had betrapt was alles in gang gezet.
Ze had zich vorige week op het strand zelfs door een wild vreemde jongen laten verschonen.
Wat dat betreft was ze eigenlijk precies het hulp behoevende babietje dat ze wilde zijn.
Haar moeder kwam de kamer binnen. 'Zo mijn schatje heb je lekker geslapen, zal moeders jou eens lekker een schone luier omdoen?' Zei haar moeder.
Even later lag Marije naakt op de kommode. 'Het is vandaag een regenachtige dag, we gaan toch niet naar buiten. Ik zal jou eens lekker een hele dikke luier omdoen, zo eentje die we laatst hebben besteld' zei haar moeder. Ze pakte een heel dikke luier die, aan het gekraak te horen, ook behoorlijk stug was.
Haar moeder vouwde de luier open en schoof die onder Marije's billen. Marije kon direct voelen dat de luier dik en stug was want ze kreeg haar benen nauwelijks meer bij elkaar.
Nadat ze verder was aangekleed klom Marije van de kommode, ze voelde hoe de luier haar hinderde. Wachelend liep ze naar de keuken voor het ontbijt.
Na het ontbijt kwam Pauline op bezoek. Ze spraken over het studeren in Utrecht. Voorlopig zouden Marije en Pauline elke dag met de trein gaan, ondertussen zouden ze een appartement zoeken waar ze samen zouden kunnen wonen en waar ook de Marije's babyspullen naar toe konden worden verhuisd. Het leventje van Marije als baby werd zoveel mogelijk voortzetten.
Marije zou 24/7 luiers dragen en alleen Pauline zou mogen beslissen wanneer Marije werd verschoond. Wel zou Pauline Marije met andere studenten erbij zoveel mogelijk als volwassene behandelen.
Marije mocht, als Pauline het goedvond koffie en bier drinken en hoefde dan geen slabbetje om of uit een tuitbeker te drinken. Ook in restaurants hoefde ze niet te worden gevoerd.
Marije was opgelucht dat ze luiers kon blijven dragen en toch ook als normale student door het leven kon.
Nadat Pauline Marije een fruithapje had gevoerd was het tijd voor een verschoning. Marije lag op de kommode. 'Zo, dit lijkt me eens een goed moment om die ouderwetse luiers eens te proberen' zei Pauline. Pauline pakte een katoene luier en vouwde er een soort driehoek van. Ze schoof de luier onder Marije's billen en haalde een punt van de luier tussen haar benen.
De andere twee punten trok ze om Marije's taile. De driepunten van de luier kwamen op haar buik samen waar Pauline ze met een grote speld vastzette.
Pauline pakte vervolgens het plastic broekje dat ze met drukknoopjes aan de zijkant vastmaakte. Marije klom van de kommode af.
De katoenen luier gaf een heel apart gevoel, Marije voelde de luier veel beter zitten dan een gewone luier, maar hij was niet veel dikker. Door het gewicht drukte de luier minder tegen haar lichaam, maar juist bij het bewegen voelde je hem heel goed.
'Kom ik zal je dit eens aantrekken' zei Pauline en ze hield de PVC onesie omhoog. Deze was van doorzichtig materiaal. De drukknoopjes liepen helemaal van de nek tot, via de binnenkant van de pijpen, aan de voeten.
Marije stak haar armen in de mouwen en Pauline drukte alle knoopjes dicht. Wat een sensationeel gevoel was dit.
Marije besefte dat dit niet echt een babykleertje was, maar het PVC op haar blote huid was een heel apart gevoel.
Marije ging op het speelkleed liggen en rolde zich een paar keer om, ze voelde zich op en top een babietje.
Plotseling voelde ze dat ze aan het plassen was. Dit was ook echt anders dan bij een gewone luier. Een gewone luier werd eigenlijk niet echt nat, maar deze katoenenluier wel. Ze voelde als ze kroop hoe de natte lap tussen haar benen bewoog en hoe die tegen haar billen drukte als ze ging zitten.
'Het is tijd voor je flesje' zei Pauline. Marije lag heerlijk weg te dromen toen Pauline haar het flesje gaf. Niet lang nadat ze het flesje had gekregen moest Marije weer plassen. Dit keer hield de luier het niet meer. Haar plas liep vrijwel rechtstreeks het plasticbroekje in en bij elke stap en beweging die Marije deed voelde ze de plas langs de randjes van het plasticbroekje rond haar benen stromen. Ze zag de druppels door het doorzichtige plastic van de onesie.
Pauline vond het nu wel tijd om Marije te verschonen. Na haar vakkundig te hebben schoongemaakt kreeg Marije weer veilig een gewone luier om. Pauline en Marije waren het er overeens dat katoenenluiers leuk waren voor een keertje maar niet voor dagelijks gebruik.
Aan het beging van de avond werd Marije door Pauline klaar gemaakt voor de nacht, en kreegs ze de gebruikelijke nachtluier met extra inleg om. In haar bedje lag Marije lekker op haar speentje te sabbelen. Morgen moesten ze vroeg op om naar Utrecht te gaan. Bij de gedachte dat ze morgen ook Thijs weer zou zien viel ze in slaap (wordt vervolgd)
luierdromer
Niet geschoten is altijd mis.
Weer een mooi vervolg.
Ben benieuwd hoe de mede studenten, met de incontinentie van Marije omgaan.
Ben benieuwd hoe de mede studenten, met de incontinentie van Marije omgaan.
Kruimeltje
Gewaardeerd Lid
Verplaatst naar "M".
Marije's verhaal hoofdstuk 10
'Goedemorgen meisje, heb je lekker geslapen' Marije's moeder kwam de babykamer binnen. Haar moeder startte het gebruikelijke ochtend ritueel.
De volle verzadigde nachtluier werd vervangen door een verse droge dagluier. Vandaag zou Marije voor het eerst samen met Pauline naar Utrecht gaan om te studeren. De luier mocht niet te veel opvallen. Haar moeder koos gelukkig voor een niet al te dik exemplaar.
Bovendien trok haar moeder Marije een lekker strak rompertje en een wijdvallend jurkje aan zodat dat de bolling bij haar kont niet zo opviel.
Nadat haar moeder haar het bordje pap had gevoerd en de fles had gegeven kwam Pauline haar ophalen om naar Utrecht te gaan.
De treinreis naar Utrecht liep voorspoedig het was niet al te druk en Marije had niet het idee dat mensen door hadden dat ze een luier droeg. Pauline had een grote tas mee genomen met voldoende spulletjes om Marije te kunnen verschonen.
Hier maakte Marije zich wel enige zorgen om, hoe zou ze op de universiteit kunnen worden verschoond? Ze voelde nu al dat de dunne luier die ze nu droeg het niet lang zou volhouden.
Op de universiteit maakte Marije en Pauline kennis met hun studiegenootjes. Het was niet zo'n grote groep die dezelfde studierichting had gekozen.
Een groepje van ongeveer twintig personen, iets meer meisjes dan jongens. Na een voorstelrondje deden ze een kennismakings spel. Zowel Pauline en Marije zeiden nog niets over Marije's 'geheimpje'.
Na de kenningsmaking was het tijd voor de koffiepauze. Bij het naar buiten lopen voelde Pauline, zonder dat iemand het door had, even kort en snel aan de luier van Marije. 'Zo, zo' fluisterde Pauline in Marije's oor ' die moet hoog nodig worden verschoond'.
Ze vonden een leeg leslokaal. Marije ging op een paar tafeltjes liggen. Op de gang hoorde ze gepraat. Marije was bang dat er iemand binnen zou komen. Pauline stopte een speentje in Marije's mond wat haar direct wat rustiger maakte.
Pauline had ondertussen behoorlijk wat ervaring met het verschonen van Marije en in een mum van tijd was ze weer klaar. Pauline gooide de volle luier in een klein prullenbakje. Wat zouden de schoonmakers wel niet denken als ze zo'n grote incontinentie luier in het prullenbakje vonden?
'Waar komen jullie vandaan?' Vroeg een van hun klasgenootjes toen ze weer bij de koffieautomaat waren. 'Oh, we waren even naar het toilet' zei Pauline. 'Vreemd, de toiletten zijn toch de andere kant op?' Zei het klasgenootje. 'Ja we waren ook een beetje verdwaald ' zei Pauline. Gelukkig vroeg het klasgenootje niet verder.
De rest van de dag volgden Marije en Pauline de eerste lessen, wat ze best interessant vonden. Marije werd nog een keer verschoond door Pauline in een leeg les lokaal, wat een spannend gebeuren bleef.
Aan het eind van de middag hadden Marije en Pauline met Thijs afgesproken om wat te gaan drinken in een cafe. Het was druk in het cafe. Thijs stond aan de bar toen ze binnenkwamen en begroette de twee meiden met een dikke kus. Hij legde ook even kort ze hand op Marije's billen en klopte er goedkeurend op.
Ze bleven aan de bar staan en bestelden iets te drinken. Ze wisselden wat ervaring van de dag uit. Plotseling voelde Marije dat ze moest poepen. Ze vroeg zich af wat ze moest doen. Als ze zou poepen moest ze ook verschoond worden.
Dit zou bijzonder lastig zijn in dit cafe. Aan de andere kant zou Thijs haar misschien wel willen verschonen. Ze dacht terug aan die keer op het strand toen ze zo had genoten toen Thijs haar verschoonde.
Marije besloot het risico te nemen, ze ontspande zich en voelde hoe de luier zich vulde. Het was een behoorlijk hoeveelheid, de luier hing zwaar tussen haar benen. Marije keek naar Pauline, die onmiddellijk door had wat er aan de hand was.
'Marije heeft gepoept, ze moet worden verschoond' fluisterde Pauline in het oor van Thijs. Thijs wierp een liefdevolle en begripvolle blik op Marije, alsof hij hier al op had gehoopt. 'Laten we naar mijn huis gaan' zei Thijs 'daar kunnen we Marije verschonen'.
Ze liepen over straat. Marije had het gevoel dat iedereen aan haar kon zien dat ze een poepluier om had. Wat door haar enigzins waggelende tred eigenlijk ook wel zo was.
Het huis van Thijs was een kamer in een studentenhuis. Gelukkig was er niemand thuis en konden ze ongezien doorlopen. 'Ga maar op bed liggen dan zal ik je verschonen' zei Thijs. Hier had Marije al op gehoopt. Thijs stroopte Marije's jurkje omhoog en deed de knoopjes van de romper open.
Nadat hij de plakkers van de luier had losgemaakt duwde hij Marije's benen omhoog zodat hij goed haar bilem kon schoonmaken. Thijs deed het heel teder en behoedzaam, Marije voelde een tinteling in haar buik.
Nadat hij de schone luier had dichtgeplakt gaf hij Marije een kusje op haar blote buik. 'Zo kleine schat van me, je kan er weer even tegen aan' zei Thijs.
Pauline en Marije besloten nog even bij Thijs te blijven voor ze de trein terug zouden nemen. Thijs vertelde dat hij wel een woning voor Marije en Pauline wist. Een vriend van Thijs ging voor een project voor een jaar naar Amerika, en de twee meiden konden wel zo lang in zijn huis wonen. Thijs zou regelen dat ze het huis morgen konden bezichtigen.
Ze namen afscheid van elkaar en Marije en Pauline namen de trein terug naar huis.
's Avonds in haar bedje bedacht Marije dat ze best wel gelukkig was met haar leven als babietje. Ze hoopte dat Pauline maar vooral ook Thijs nog lang voor haar zouden willen blijven zorgen. Morgen zouden ze hun mogelijke nieuwe woning bekijken. Marije hoopte dat al haar babyspulletjes er ook in zouden passen. Sabbelend op haar speentje viel ze in slaap (wordt vervolgd)
'Goedemorgen meisje, heb je lekker geslapen' Marije's moeder kwam de babykamer binnen. Haar moeder startte het gebruikelijke ochtend ritueel.
De volle verzadigde nachtluier werd vervangen door een verse droge dagluier. Vandaag zou Marije voor het eerst samen met Pauline naar Utrecht gaan om te studeren. De luier mocht niet te veel opvallen. Haar moeder koos gelukkig voor een niet al te dik exemplaar.
Bovendien trok haar moeder Marije een lekker strak rompertje en een wijdvallend jurkje aan zodat dat de bolling bij haar kont niet zo opviel.
Nadat haar moeder haar het bordje pap had gevoerd en de fles had gegeven kwam Pauline haar ophalen om naar Utrecht te gaan.
De treinreis naar Utrecht liep voorspoedig het was niet al te druk en Marije had niet het idee dat mensen door hadden dat ze een luier droeg. Pauline had een grote tas mee genomen met voldoende spulletjes om Marije te kunnen verschonen.
Hier maakte Marije zich wel enige zorgen om, hoe zou ze op de universiteit kunnen worden verschoond? Ze voelde nu al dat de dunne luier die ze nu droeg het niet lang zou volhouden.
Op de universiteit maakte Marije en Pauline kennis met hun studiegenootjes. Het was niet zo'n grote groep die dezelfde studierichting had gekozen.
Een groepje van ongeveer twintig personen, iets meer meisjes dan jongens. Na een voorstelrondje deden ze een kennismakings spel. Zowel Pauline en Marije zeiden nog niets over Marije's 'geheimpje'.
Na de kenningsmaking was het tijd voor de koffiepauze. Bij het naar buiten lopen voelde Pauline, zonder dat iemand het door had, even kort en snel aan de luier van Marije. 'Zo, zo' fluisterde Pauline in Marije's oor ' die moet hoog nodig worden verschoond'.
Ze vonden een leeg leslokaal. Marije ging op een paar tafeltjes liggen. Op de gang hoorde ze gepraat. Marije was bang dat er iemand binnen zou komen. Pauline stopte een speentje in Marije's mond wat haar direct wat rustiger maakte.
Pauline had ondertussen behoorlijk wat ervaring met het verschonen van Marije en in een mum van tijd was ze weer klaar. Pauline gooide de volle luier in een klein prullenbakje. Wat zouden de schoonmakers wel niet denken als ze zo'n grote incontinentie luier in het prullenbakje vonden?
'Waar komen jullie vandaan?' Vroeg een van hun klasgenootjes toen ze weer bij de koffieautomaat waren. 'Oh, we waren even naar het toilet' zei Pauline. 'Vreemd, de toiletten zijn toch de andere kant op?' Zei het klasgenootje. 'Ja we waren ook een beetje verdwaald ' zei Pauline. Gelukkig vroeg het klasgenootje niet verder.
De rest van de dag volgden Marije en Pauline de eerste lessen, wat ze best interessant vonden. Marije werd nog een keer verschoond door Pauline in een leeg les lokaal, wat een spannend gebeuren bleef.
Aan het eind van de middag hadden Marije en Pauline met Thijs afgesproken om wat te gaan drinken in een cafe. Het was druk in het cafe. Thijs stond aan de bar toen ze binnenkwamen en begroette de twee meiden met een dikke kus. Hij legde ook even kort ze hand op Marije's billen en klopte er goedkeurend op.
Ze bleven aan de bar staan en bestelden iets te drinken. Ze wisselden wat ervaring van de dag uit. Plotseling voelde Marije dat ze moest poepen. Ze vroeg zich af wat ze moest doen. Als ze zou poepen moest ze ook verschoond worden.
Dit zou bijzonder lastig zijn in dit cafe. Aan de andere kant zou Thijs haar misschien wel willen verschonen. Ze dacht terug aan die keer op het strand toen ze zo had genoten toen Thijs haar verschoonde.
Marije besloot het risico te nemen, ze ontspande zich en voelde hoe de luier zich vulde. Het was een behoorlijk hoeveelheid, de luier hing zwaar tussen haar benen. Marije keek naar Pauline, die onmiddellijk door had wat er aan de hand was.
'Marije heeft gepoept, ze moet worden verschoond' fluisterde Pauline in het oor van Thijs. Thijs wierp een liefdevolle en begripvolle blik op Marije, alsof hij hier al op had gehoopt. 'Laten we naar mijn huis gaan' zei Thijs 'daar kunnen we Marije verschonen'.
Ze liepen over straat. Marije had het gevoel dat iedereen aan haar kon zien dat ze een poepluier om had. Wat door haar enigzins waggelende tred eigenlijk ook wel zo was.
Het huis van Thijs was een kamer in een studentenhuis. Gelukkig was er niemand thuis en konden ze ongezien doorlopen. 'Ga maar op bed liggen dan zal ik je verschonen' zei Thijs. Hier had Marije al op gehoopt. Thijs stroopte Marije's jurkje omhoog en deed de knoopjes van de romper open.
Nadat hij de plakkers van de luier had losgemaakt duwde hij Marije's benen omhoog zodat hij goed haar bilem kon schoonmaken. Thijs deed het heel teder en behoedzaam, Marije voelde een tinteling in haar buik.
Nadat hij de schone luier had dichtgeplakt gaf hij Marije een kusje op haar blote buik. 'Zo kleine schat van me, je kan er weer even tegen aan' zei Thijs.
Pauline en Marije besloten nog even bij Thijs te blijven voor ze de trein terug zouden nemen. Thijs vertelde dat hij wel een woning voor Marije en Pauline wist. Een vriend van Thijs ging voor een project voor een jaar naar Amerika, en de twee meiden konden wel zo lang in zijn huis wonen. Thijs zou regelen dat ze het huis morgen konden bezichtigen.
Ze namen afscheid van elkaar en Marije en Pauline namen de trein terug naar huis.
's Avonds in haar bedje bedacht Marije dat ze best wel gelukkig was met haar leven als babietje. Ze hoopte dat Pauline maar vooral ook Thijs nog lang voor haar zouden willen blijven zorgen. Morgen zouden ze hun mogelijke nieuwe woning bekijken. Marije hoopte dat al haar babyspulletjes er ook in zouden passen. Sabbelend op haar speentje viel ze in slaap (wordt vervolgd)
slaaf.johannes
Superlid
,./ !1 :-X
luierdikkie
ik ben eigenlijk nog heel klein
!1 !1 !1 !1 !1 !1 !1 !1
Marije's verhaal hoofdstuk 11
Marije werd wakker maar haar luier voelde anders dan andere ochtenden. Hij leek gevulder, het voelde dikker en steviger tussen haar benen.
Marije ritste het trappelzakje open en voelde met haar vinger tussen de luier en haar billen. Poep. Ze had vannacht zonder dat ze het door had gehad in haar luier gepoept. Dit was een nieuwe ervaring. Marije begon zich steeds meer te realiseren dat ze in een onomkeerbaar proces was beland.
Dat was aan de ene kant wel beangstigend, zou ze straks voor de rest van haar leven incontinent zijn? Aan de andere kant vond ze het ook heerlijk, het veilige geborgen gevoel van het dragen van een luier. Pauline en Thijs die haar een speentje in haar mond stopte en een schone luier omdeden.
Dit zou ze toch niet willen missen.
Haar moeder kwam de kamer in. 'Zo te ruiken heeft mijn kleine meid een grote bah gedaan' zei ze. 'Kom maar dan zal ik je lekker gaan verschonen'. Haar moeder klapte de spijlen van het bedje naar beneden.
Even later lag Marije op de kommode en werd ze ontdaan van haar volle luier. Ze kreeg een niet al te dikke dagluier om, vervolgens trok haar moeder haar een rompertje aan. Met een kort wijd rokje en poloshirtje was de outfit compleet, Marije was klaar voor de dag.
Nadat Marije een bordje pap was gevoerd en de fles had gekregen, kwam Pauline haar ophalen om naar Utrecht te gaan. Aan het eind van de dag zouden ze samen met Thijs naar hun nieuwe woning gaan kijken. Marije kon zich er nu al op verheugen.
Pauline en Marije hadden een lange lesdag. Ze hadden 's ochtends om half elf een kwartier pauze, tussen de middag een half uur en 's middags om half drie weer een kwartier. Net als gisteren bleken de ochtend en middag pauze prima geschikt om Marije te verschonen. De luiers waren dan nog net niet verzadigd.
Pauline en Marije gebruikte een leeg leslokaal om te verschonen. De volle luier gooide ze in het prullenbakje van het lokaal.
Marije was steeds wel bang dat ze werden ontdekt. Toen ze die middag het lokaal uitkwamen liepen ze een klasgenootje tegen het lijf die vroeg wat ze hadden gedaan. Pauline zei dat ze even iemand hadden moeten bellen en dit rustig in alle stilte wilden doen.
Bovendien vroegen hun klasgenootjes waarom ze er steeds niet bij waren als ze koffie gingen drinken. Marije vroeg zich af hoelang ze het luierdragen nog geheim kon houden,
Aan het eind van de middag hadden ze met Thijs afgesproken bij de nieuwe woning. Een vriend van Thijs was voor een jaar naar Amerika en Marije en Pauline zouden er zolang kunnen wonen. Het was een appartement aan de rand van het centrum.
Het was ruim van opzet, een woonkamer met drie slaapkamers. Marije leek het ideaal, ze zou al haar babyspullen hier kwijt kunnen. Ook Pauline was enthousiast. En Thijs kan hier natuurlijk ook vaak langs kunnen komen. Marije was benieuwd wat Thijs van haar complete babykamer zou vinden.
Volgens Thijs konden ze dit weekend al verhuizen.
Na de bezichtiging besloten ze nog even een kopje thee te gaan drinken bij Thijs. Ze bespraken hoe ze de verhuizing zouden aanpakken. Thijs zou de beide meiden zaterdag komen helpen, hij kon een een auto regelen en ze zouden een aanhanger huren.
In twee keer heen en weer rijden zou het moeten lukken om alle spullen over te brengen. Toen het tijd was voor Marije en Pauline om weer terug naar huis te gaan, deed Pauline nog even een check van Marije's luier. 'Het lijkt me verstandig om je nog even te verschonen, ik weet niet of de luier het de treinreis wel volhoudt' zei Pauline. ' Ik doe het wel even' zei Thijs. Hier had Marije op gehoopt.
Nadat Marije door Thijs was verschoond gingen de twee meiden er vandoor.
Eenmaal thuis bespraken Pauline en Marije de verhuizing met Marije's moeder. Pauline bleef die avond nog om Marije in bad te doen en haar naar bed te brengen. Na het badje lag Marije naakt op de kommode en werd door Pauline goed afgedroogd. Ze kreeg een dikke nachtluier met extra inleg onder haar bilen geschoven die vervolgens vakkundig door Pauline werd dichtgeplakt. Evenlater lag Marije in haar bedje, Pauline stopte een speentje in haar mond en las nog een verhaaltje voor. Nadat Pauline was vertrokken lag Marije de dag nog even te overdenken.
Ze vond het leuk in Utrecht, ze kon zich er enorm op verheugen om er te gaan wonen. Ze viel tevreden in slaap. (Wordt vervolgd)
Marije werd wakker maar haar luier voelde anders dan andere ochtenden. Hij leek gevulder, het voelde dikker en steviger tussen haar benen.
Marije ritste het trappelzakje open en voelde met haar vinger tussen de luier en haar billen. Poep. Ze had vannacht zonder dat ze het door had gehad in haar luier gepoept. Dit was een nieuwe ervaring. Marije begon zich steeds meer te realiseren dat ze in een onomkeerbaar proces was beland.
Dat was aan de ene kant wel beangstigend, zou ze straks voor de rest van haar leven incontinent zijn? Aan de andere kant vond ze het ook heerlijk, het veilige geborgen gevoel van het dragen van een luier. Pauline en Thijs die haar een speentje in haar mond stopte en een schone luier omdeden.
Dit zou ze toch niet willen missen.
Haar moeder kwam de kamer in. 'Zo te ruiken heeft mijn kleine meid een grote bah gedaan' zei ze. 'Kom maar dan zal ik je lekker gaan verschonen'. Haar moeder klapte de spijlen van het bedje naar beneden.
Even later lag Marije op de kommode en werd ze ontdaan van haar volle luier. Ze kreeg een niet al te dikke dagluier om, vervolgens trok haar moeder haar een rompertje aan. Met een kort wijd rokje en poloshirtje was de outfit compleet, Marije was klaar voor de dag.
Nadat Marije een bordje pap was gevoerd en de fles had gekregen, kwam Pauline haar ophalen om naar Utrecht te gaan. Aan het eind van de dag zouden ze samen met Thijs naar hun nieuwe woning gaan kijken. Marije kon zich er nu al op verheugen.
Pauline en Marije hadden een lange lesdag. Ze hadden 's ochtends om half elf een kwartier pauze, tussen de middag een half uur en 's middags om half drie weer een kwartier. Net als gisteren bleken de ochtend en middag pauze prima geschikt om Marije te verschonen. De luiers waren dan nog net niet verzadigd.
Pauline en Marije gebruikte een leeg leslokaal om te verschonen. De volle luier gooide ze in het prullenbakje van het lokaal.
Marije was steeds wel bang dat ze werden ontdekt. Toen ze die middag het lokaal uitkwamen liepen ze een klasgenootje tegen het lijf die vroeg wat ze hadden gedaan. Pauline zei dat ze even iemand hadden moeten bellen en dit rustig in alle stilte wilden doen.
Bovendien vroegen hun klasgenootjes waarom ze er steeds niet bij waren als ze koffie gingen drinken. Marije vroeg zich af hoelang ze het luierdragen nog geheim kon houden,
Aan het eind van de middag hadden ze met Thijs afgesproken bij de nieuwe woning. Een vriend van Thijs was voor een jaar naar Amerika en Marije en Pauline zouden er zolang kunnen wonen. Het was een appartement aan de rand van het centrum.
Het was ruim van opzet, een woonkamer met drie slaapkamers. Marije leek het ideaal, ze zou al haar babyspullen hier kwijt kunnen. Ook Pauline was enthousiast. En Thijs kan hier natuurlijk ook vaak langs kunnen komen. Marije was benieuwd wat Thijs van haar complete babykamer zou vinden.
Volgens Thijs konden ze dit weekend al verhuizen.
Na de bezichtiging besloten ze nog even een kopje thee te gaan drinken bij Thijs. Ze bespraken hoe ze de verhuizing zouden aanpakken. Thijs zou de beide meiden zaterdag komen helpen, hij kon een een auto regelen en ze zouden een aanhanger huren.
In twee keer heen en weer rijden zou het moeten lukken om alle spullen over te brengen. Toen het tijd was voor Marije en Pauline om weer terug naar huis te gaan, deed Pauline nog even een check van Marije's luier. 'Het lijkt me verstandig om je nog even te verschonen, ik weet niet of de luier het de treinreis wel volhoudt' zei Pauline. ' Ik doe het wel even' zei Thijs. Hier had Marije op gehoopt.
Nadat Marije door Thijs was verschoond gingen de twee meiden er vandoor.
Eenmaal thuis bespraken Pauline en Marije de verhuizing met Marije's moeder. Pauline bleef die avond nog om Marije in bad te doen en haar naar bed te brengen. Na het badje lag Marije naakt op de kommode en werd door Pauline goed afgedroogd. Ze kreeg een dikke nachtluier met extra inleg onder haar bilen geschoven die vervolgens vakkundig door Pauline werd dichtgeplakt. Evenlater lag Marije in haar bedje, Pauline stopte een speentje in haar mond en las nog een verhaaltje voor. Nadat Pauline was vertrokken lag Marije de dag nog even te overdenken.
Ze vond het leuk in Utrecht, ze kon zich er enorm op verheugen om er te gaan wonen. Ze viel tevreden in slaap. (Wordt vervolgd)
luierdromer
Niet geschoten is altijd mis.
Weer een paar goeie hoofdstukken.
Denk niet dat Marije het niet te lang geheim moet houden.
Denk dat ze het in het mentor uur beter kan vertellen.
In de trend van, ik moet jullie iets vertellen.
Of ze erbij verteld van het baby gebeuren, is vraag 2.
En dat de leerkracht, een aparte ruimte aanbied.
Om te verschonen!
En dan misschien in een later stadium, alsnog het baby gebeuren laten uitkomen.
Hoop wel op begrip van studie genoten.
Denk niet dat Marije het niet te lang geheim moet houden.
Denk dat ze het in het mentor uur beter kan vertellen.
In de trend van, ik moet jullie iets vertellen.
Of ze erbij verteld van het baby gebeuren, is vraag 2.
En dat de leerkracht, een aparte ruimte aanbied.
Om te verschonen!
En dan misschien in een later stadium, alsnog het baby gebeuren laten uitkomen.
Hoop wel op begrip van studie genoten.
luierdromer
Niet geschoten is altijd mis.
Peter1970 zei:
Marije's verhaal hoofdstuk 12
Marije werd wakker, het was vandaag de dag van de verhuizing. Thijs zou al vroeg komen om alle spulletjes op te halen.
Als het goed was zou ze vanavond in haar nieuwe huis slapen, samen met Pauline.
Pauline kwam de kamer in. 'Goedemorgen' zei ze 'heb je lekker geslapen?' 'Ja', zei Marije, 'ik wist niet dat je er al was'. 'Ik dacht ik kom lekker vroeg om te helpen inpakken, Thijs komt ook zo' zei Pauline. 'Kom maar dan zal ik je alvast even verschonen.
Geroutineerd verving Pauline de volle nachtluier door een schone dagluier en kleedde Marije aan. Na het ontbijt kwam ook Thijs aan. Thijs stelde zich aan de moeder van Marije voor. Toen hij de babykamer van Marije zag floot Thijs zachtjes tussen ze tanden. 'Zo ik wist niet dat je deze spulletjes had'.
Thijs begon het bedje te demonteren, dit ging vrij eenvoudig. Binnen een mum van tijd hadden ze alles gedemonteerd en in de aanhanger geladen. Marije's moeder had gisteren avond al de meeste spullen van Mariije in dozen gedaan. Toen alles was ingeladen vertrokken Marije, Pauline en Thijs richting Utrecht.
Na een half uurtje rijden voelde Marije opeens dat ze moest poepen. Ze vroeg zich af of ze het tot Utrecht zou ophouden. Maar ze moest echt heel nodig en ze besloot er aan toe te geven. Ze ontspande zich en voelde hoe haar luier zich vulde.
'Ik ruik iets' zei Pauline. 'Marije heb je gepoept, had je dat nu niet even kunnen ophouden tot Utrecht?'. 'Nou Pauline dat kan je zo niet zeggen, Marije is een babietje en ze kan er niks aan doen dat ze gepoept heeft' zei Thijs. 'We gaan haar wel even verschonen op die parkeerplaats'.
Even later lag Marije op een verschoonkleedje in het gras. Ze haden een rustig plekje gezocht, maar konden toch niet voorkomen dat een vrachtwagenchauffeur even kwam kijken wat ze aan het doen waren. Maar gelukkig zorgde Thijs er voor dat hij snel weer wegliep.
Even later was Marije weer schoon en konden ze de reis vervolgen.
Al snel waren ze in Utrecht en gingen ze de spullen uitladen. Na een tijdje kwam er een buurman belangstellend kijken. Hij zag Marije's babyspullen, maar herkende, doordat ze gedemonteerd waren, blijkbaar niet dat het om volwassen afmetingen ging.
'Zo, zo komt er een kleintje te wonen' zei hij. 'Ja' , zei Pauline, 'dat is zij' en ze wees op Marije. De buurman dacht ze een grapje maakte en moest er om lachen. Hij stelde zich voor als Henk en vroeg of hij kon helpen.
Maar dat vonden Thijs en Pauline niet zo'n goed idee, Henk zou snel genoeg door hebben dat het daadwerkelijk babyspullen voor volwassenen waren en dat Pauline's opmerking beslist geen grap was.
Nadat alle spullen van Marije weer in elkaar waren gezet en haar kamer was ingericht, gingen ze de spullen van Pauline ophalen. Dit verliep allemaal erg voorspoedig en aan het begin van de avond was het appartement volledig ingericht. Moe en tevreden zaten ze op de bank.
'Ik zal jou eens klaar maken voor de nacht' zei Pauline tegen Marije.
Eerst deed Pauline Marije lekker in bad, waarna ze op de kommode werd afgedroogd. Pauline deed Marije een dikke nachtluier om met extra inleg en drukte de knoopjes van het rompertje dicht.
Thijs voerde Marije vervolgens haar avondhapje en gaf haar nog een lekkere flesje. Tot slot las hij nog een verhaaltje voor. Even later lag Marije in haar bedje.
Dit was de eerste nacht in haar nieuwe huis, maar Marije kon de slaap niet vatten. In de woonkamer hoorde ze Pauline en Thijs plezier maken en lachen. Ze wilde er ook bij zijn. Het was nog veel te vroeg om te slapen.
Marije ritste de trappelzak open, klapte de spijlen van het bedje omlaag en kroop uit bed.
Ze liep de woonkamer in en zei dat ze nog niet wilde slapen en ook mee wilde doen. Maar Pauline was onverbiddelijk. Het was babybedtujd en het was al helemaal niet de bedoeling dat babietjes zelf hun bed uit kwamen.
Daar had Pauline wel een oplossing voor.
Pauline legde Marije terug in haar bedje en pakte een van haar polsen en bond die met een riempje die ze ook voor de kinderstoel gebruikte vast aan een bedspijltje. Ook haar andere hand bond ze op die manier vast. Marije's handen lagen nu naast haar hoofd en konden nauwelijks meer bewegen.
Ook pakte Pauline een riempje waarop een speen was gemonteerd. Ze stopte de speen in Marije's mond en bond het riempje achter haar hoofd vast.
Marije kon nu het speentje niet meer uit haar mond krijgen en ook kon ze niet meer praten. 'Zo doen we dat met ondeugende babietjes' zei Pauline. Marije probeerde los te komen en het speentje uit te spugen, maar het lukte niet. 'En nu braaf en lekker gaan slapen' zei Pauline. Ze gaf Marije een kus.
Daar lag Marije dan, ze was verbijsterd en woest, ze kon geen kant meer op. Langzaam drong het tot haar door dat ze niets aan de situatie kon veranderen. Ze kon zich er maar het beste bij neerleggen. Ze kon als babietje nu eenmaal niet zelf haar bedje uit, was dit niet wat ze eigenlijk wilde? Uiteindelijk ontspande ze. Ze voelde hoe warme plas haar luier in liep en viel in een diepe slaap (wordt vervolgd)
Marije werd wakker, het was vandaag de dag van de verhuizing. Thijs zou al vroeg komen om alle spulletjes op te halen.
Als het goed was zou ze vanavond in haar nieuwe huis slapen, samen met Pauline.
Pauline kwam de kamer in. 'Goedemorgen' zei ze 'heb je lekker geslapen?' 'Ja', zei Marije, 'ik wist niet dat je er al was'. 'Ik dacht ik kom lekker vroeg om te helpen inpakken, Thijs komt ook zo' zei Pauline. 'Kom maar dan zal ik je alvast even verschonen.
Geroutineerd verving Pauline de volle nachtluier door een schone dagluier en kleedde Marije aan. Na het ontbijt kwam ook Thijs aan. Thijs stelde zich aan de moeder van Marije voor. Toen hij de babykamer van Marije zag floot Thijs zachtjes tussen ze tanden. 'Zo ik wist niet dat je deze spulletjes had'.
Thijs begon het bedje te demonteren, dit ging vrij eenvoudig. Binnen een mum van tijd hadden ze alles gedemonteerd en in de aanhanger geladen. Marije's moeder had gisteren avond al de meeste spullen van Mariije in dozen gedaan. Toen alles was ingeladen vertrokken Marije, Pauline en Thijs richting Utrecht.
Na een half uurtje rijden voelde Marije opeens dat ze moest poepen. Ze vroeg zich af of ze het tot Utrecht zou ophouden. Maar ze moest echt heel nodig en ze besloot er aan toe te geven. Ze ontspande zich en voelde hoe haar luier zich vulde.
'Ik ruik iets' zei Pauline. 'Marije heb je gepoept, had je dat nu niet even kunnen ophouden tot Utrecht?'. 'Nou Pauline dat kan je zo niet zeggen, Marije is een babietje en ze kan er niks aan doen dat ze gepoept heeft' zei Thijs. 'We gaan haar wel even verschonen op die parkeerplaats'.
Even later lag Marije op een verschoonkleedje in het gras. Ze haden een rustig plekje gezocht, maar konden toch niet voorkomen dat een vrachtwagenchauffeur even kwam kijken wat ze aan het doen waren. Maar gelukkig zorgde Thijs er voor dat hij snel weer wegliep.
Even later was Marije weer schoon en konden ze de reis vervolgen.
Al snel waren ze in Utrecht en gingen ze de spullen uitladen. Na een tijdje kwam er een buurman belangstellend kijken. Hij zag Marije's babyspullen, maar herkende, doordat ze gedemonteerd waren, blijkbaar niet dat het om volwassen afmetingen ging.
'Zo, zo komt er een kleintje te wonen' zei hij. 'Ja' , zei Pauline, 'dat is zij' en ze wees op Marije. De buurman dacht ze een grapje maakte en moest er om lachen. Hij stelde zich voor als Henk en vroeg of hij kon helpen.
Maar dat vonden Thijs en Pauline niet zo'n goed idee, Henk zou snel genoeg door hebben dat het daadwerkelijk babyspullen voor volwassenen waren en dat Pauline's opmerking beslist geen grap was.
Nadat alle spullen van Marije weer in elkaar waren gezet en haar kamer was ingericht, gingen ze de spullen van Pauline ophalen. Dit verliep allemaal erg voorspoedig en aan het begin van de avond was het appartement volledig ingericht. Moe en tevreden zaten ze op de bank.
'Ik zal jou eens klaar maken voor de nacht' zei Pauline tegen Marije.
Eerst deed Pauline Marije lekker in bad, waarna ze op de kommode werd afgedroogd. Pauline deed Marije een dikke nachtluier om met extra inleg en drukte de knoopjes van het rompertje dicht.
Thijs voerde Marije vervolgens haar avondhapje en gaf haar nog een lekkere flesje. Tot slot las hij nog een verhaaltje voor. Even later lag Marije in haar bedje.
Dit was de eerste nacht in haar nieuwe huis, maar Marije kon de slaap niet vatten. In de woonkamer hoorde ze Pauline en Thijs plezier maken en lachen. Ze wilde er ook bij zijn. Het was nog veel te vroeg om te slapen.
Marije ritste de trappelzak open, klapte de spijlen van het bedje omlaag en kroop uit bed.
Ze liep de woonkamer in en zei dat ze nog niet wilde slapen en ook mee wilde doen. Maar Pauline was onverbiddelijk. Het was babybedtujd en het was al helemaal niet de bedoeling dat babietjes zelf hun bed uit kwamen.
Daar had Pauline wel een oplossing voor.
Pauline legde Marije terug in haar bedje en pakte een van haar polsen en bond die met een riempje die ze ook voor de kinderstoel gebruikte vast aan een bedspijltje. Ook haar andere hand bond ze op die manier vast. Marije's handen lagen nu naast haar hoofd en konden nauwelijks meer bewegen.
Ook pakte Pauline een riempje waarop een speen was gemonteerd. Ze stopte de speen in Marije's mond en bond het riempje achter haar hoofd vast.
Marije kon nu het speentje niet meer uit haar mond krijgen en ook kon ze niet meer praten. 'Zo doen we dat met ondeugende babietjes' zei Pauline. Marije probeerde los te komen en het speentje uit te spugen, maar het lukte niet. 'En nu braaf en lekker gaan slapen' zei Pauline. Ze gaf Marije een kus.
Daar lag Marije dan, ze was verbijsterd en woest, ze kon geen kant meer op. Langzaam drong het tot haar door dat ze niets aan de situatie kon veranderen. Ze kon zich er maar het beste bij neerleggen. Ze kon als babietje nu eenmaal niet zelf haar bedje uit, was dit niet wat ze eigenlijk wilde? Uiteindelijk ontspande ze. Ze voelde hoe warme plas haar luier in liep en viel in een diepe slaap (wordt vervolgd)
slaaf.johannes
Superlid
:-X devil2 ,./ !1
luierdromer
Niet geschoten is altijd mis.
Inderdaad mooi vervolg.
Moet zeggen dat Pauline best streng is voor Marije.
Kan me best voorstellen dat Marije mee wil feesten.
Benieuwd wat Marije uiteindelijk wel of niet mag van Pauline.
Moet zeggen dat Pauline best streng is voor Marije.
Kan me best voorstellen dat Marije mee wil feesten.
Benieuwd wat Marije uiteindelijk wel of niet mag van Pauline.
Ivy
1 van de oprichters en organisators van de CBB
Ik heb alle verhalen gelezen en kon niet stoppen moest weten hoe het verder ging. voor iemand die helemaal niet kan schrijven vind ik toch dat het allemaal te snel opvolgt. volgens mij verlies je niet zo snel de controle over sluitspieren daar gaat echt wel meer tijd overheen lijkt mij. toch een leuk verhaal en kan niet wachten op een vervolg
