Mijn Broer(tje) 11:
Het was een klein uurtje rijden naar ons ontbijt punt, althans normaal gesproken.
Maar ja de ochtend spits gooide een klein beetje de planning in de war.
Maar nog voor onze magen echt herrie gingen maken kwamen we aan bij het restaurant.
Ook al was het er druk, er was voor ons nog een leeg tafeltje. Al daar vertelde Jelmer een klein
beetje wat we zouden gaan doen. Hij ging ons de bekendste dingen van de stad laten zien.
Daarna zouden we nog even langs zijn werk gaan, omdat hij nog wat dingen moest regelen.
Na het ontbijt gingen we weer richting de auto en reden we weg naar het eerste punt
wat Jelmer ons ging laten zien. Naar een klein half uur kwamen we bij een plaats waar het stonk;
Dan ook echt stonk. Mijn broertje kan er wat van als hij gepoept heeft. Maar dit overtrof alles.
Kijk vertelde Jelmer. Dit zijn de Tar-pits of wel de Teer-putten. Door een zwak punt stroomt hier de
teer die in en onder de stad zit naar boven. Hij reed zijn auto naar een hekwerk en ja; uit de grond
zag je een zwarte massa naar boven borrelen. Ondanks dat het zo stonk stonden toch tien tallen
mensen foto's te maken. Zelfs mijn broertje zei dat het stinkt. We reden verder langs een pand
waar voor de ramen allemaal dure auto's te zien waren. Hier was een verhuur bedrijf voor exclusieve
auto's. Jelmer vertelde dat de mensen hier vaak wat huren om op te vallen.
Voor het volgende speciale iets moeten we best een stukje rijden dus we kopen hier wat te
drinken en wat lekkers. Zo zeggende zo doende. Daar ging ons tripje dwars door de stad linksaf,
rechts af, heuvel op, heuvel af. Kijk jongen, zei Jelmer tegen mijn broertje ken je dat programma met
die scheldende kok. Dat komt hier vandaan. En ja daar stond een restaurant met de kenmerkende
hooivork bij de ingang. Ik wil hem zien en uitschelden zei mijn broertje. Jelmer op zijn beurt vertelde;
Dat dat niet kon want dat hij er alleen is met de opnames en dat er dan vuur uit de hooivork komt.
Zie jij vuur, vroeg Jelmer aan mijn broertje. Het begon nu een beetje tegen de middag te lopen. Dus
gingen we richting een ander bekend restaurant. Na het eten kwam de lucht van de teer-putten terug.
Ik wist genoeg, sorry, sorry zei mijn broertje. Geeft niks je doet het best goed. Is pas je eerste schone
luier sinds we uit bed komen.
Na het eten reden we over een snelweg die zo breed was, het leek wel een landingsbaan.
Jelmer vertelde dat op deze snelweg eigenlijk heel veel scenes uit films worden opgenomen waar ze
een snelweg voor nodig hebben. Een is heel speciaal. In de film Speed met die bus moeten ze dus
met de bus over een viaduct springen. In de film is dat omdat de snelweg nog niet af is. In werkelijkheid
was dit ook zo, de bouwers liepen werkelijk achter op schema. We reden een groot soort industrie terrein op.
Jelmer belde naar iemand om te zeggen dat hij eraan kwam dat hij twee gasten bij had. Even later reden we
een groot soort van studio complex op. Een man achter een slagboom deed deze open. Jelmer nam twee
kaartjes in ontvangst met de tekst " guest " erop. Zo vertelde Jelmer hier werk ik dan. Ik ging even op mijn
telefoon kijken hoe laat het was en las "14 gemiste oproepen opvang" ; wat nu weer!!
**Wordt Vervolgd**