Ongelukje op school

Ik was 15. Zat in het derde jaar van de HAVO. De middagpauze begon. Als altijd zaten we met onze klas samen aan een paar tafel aan de zijkant van het overblijflokaal. Na de pauze hadden we wiskunde van meneer Hendriks. Niet mijn sterkste vak. Ik had de vorige avond vreselijk zitten zwoegen op het huiswerk, maar was er niet helemaal uitgekomen. "Mag ik jouw opgaves overnemen?", vroeg ik aan mijn vriendin Lieke. "Tuurlijk", antwoorde ze en ze gaf me haar schrift. Snel begon ik de antwoorden over te schrijven. Bijna aan het eind van de pauze was ik klaar. Ik gaf het schrift terug aan Lieke en stopte mijn spullen in mijn tas. Nog snel even plassen voordat de lessen weer zouden beginnen. "Pas jij even op mijn spullen?", vroeg ik aan Lieke en haastig liep ik weg. Ik merkte dat ik eigenlijk heel nodig moest. Ik was in de ochtendpauze niet geweest. Ik holde naar de toiletten. Dat was niet slim. Ik voelde dat ik bij het hardlopen de controle dreigde te verliezen. Ik vertraagde mijn pas en concentreerde me op mijn sluitspier. Bij de toiletten was het aan het eind van de pauze niet druk. Ik schoot snel de eerste de beste wc binnen. Bij het zien van de wc-pot moest ik ineens nog veel erger plassen. En probeer dan maar de knoop van je strakke spijkerbroek los te krijgen. Voor ik er ook maar iets aan kon doen plaste ik in mijn broek. Ik voelde het langs mijn benen lopen, in mijn schoenen. Op de vloer ontstond een enorme plas. Daar stond ik. Ik had niets bij me om de natte plekken op mijn broek te verbergen. Ik kon maar één ding bedenken. Normaal doen. Net doen of er niets aan de hand is.

Zo normaal mogelijk liep ik terug naar het overblijflokaal. Met een natte broek ga je bijna vanzelf anders lopen. Meer waggelen. Ik weet niet of andere leerlingen zagen wat er gebeurd was, maar in ieder geval hoorde ik niemand lachen of opmerkingen maken. Ik liep snel naar de tafel waar mijn tas stond. Maar voor ik daar was hoorde ik achter me iemand roepen "He, jongens, Christel heeft in haar broek geplast". Ik had nu de volle aandacht van mijn klasgenoten. Lieke schoot op me af. "Christel, wat is er gebeurd? Ik haalde mijn schouders op. "Je moet naar huis", zei Lieke. "Je kunt niet de hele middag met die natte broek blijven lopen". Inmiddels was de bel gegaan. We moesten naar de klas. "Meldt je af bij meneer Hendriks", zei Lieke. In een soort stoet liepen we naar het klaslokaal. Ik voorop. Lieke naast me. Mijn klasgenoten achter me. Grinnikend en kijkend naar de natte plekken op mijn broek. Ik voel mijn sokken soppen in mijn schoenen. Wat is dat vies. Ik liep meteen naar meneer Hendriks toe. "Meneer", zei ik met een klein stemmetje. "ik heb een probleempje, ik heb een beetje in mijn broek geplast". Meneer Hendriks kijkt me vol verbazing aan. Dit heeft hij in zijn lange carrière als leraar waarschijnlijk nog niet eerder meegemaakt. Hij weet niet precies wat hij moet doen, maar neemt dan een besluit. "Ga maar naar huis om je om te kleden", zegt hij "want ik geloof niet dat we hier op school een verschoning hebben. Dat is meer iets voor de kleuterschool. En meldt je morgen om 8 uur bij de directeur". Als ik de klas uit loop steekt er een enorm gejoel op.

Ik fiets naar huis. Ik voel eigenlijk nu pas hoe nat mijn billen zijn. Er schieten tranen in mijn ogen. Na ongeveer 20 minuten ben ik thuis. Ik zet de fiets in de schuur en loop naar binnen. Mijn moeder is in kamer. "Hallo mam, ik ben thuis", roep ik en wil naar boven vluchten. Maar ik ben te laat. Mijn moeder komt de kamer al uit. "Ben je nu al thuis? Wat is er aan de hand?". Ze ziet mijn natte broek en kijkt me verbaast aan. Ik moet nu echt huilen en huilend vertel ik dat ik het niet meer kon ophouden. "Ga je maar douchen", zegt mijn moeder "en leg die natte spullen maar op een stapel in de badkamer". Het lijkt er op dat ik er genadig van afkom. Dat was vroeger wel anders. Maar ik juich te vroeg. Als ik schoon gedoucht op mijn kamer ben klopt mijn moeder op de deur en stapt meteen naar binnen. "Doe maar meteen je pyjama aan", zegt ze. Dat was vroeger ook de straf als ik met een natte broek na het buitenspelen thuis kwam. Schone onderbroek en pyjama aan. "Maar mam", zeg ik, "Ik ben 15!". "Tja", zegt mijn moeder, "Het is dat je het zegt, want ik zou dat nooit gedacht hebben. Vooruit, pyjama aan en geen commentaar meer." Ik trek mij pyjama aan en begin met mijn huiswerk voor de volgende dag.

Rond half vijf hoor ik de bel. Mijn moeder doet open. Ik hoor dat Lieke aan de deur staat. Even later een klein klopje op mijn kamerdeur. "Ja, kom maar", roep ik. Lieke komt binnen. Ze schrikt als ze me in pyjama ziet. Ik haal mijn schouders op. "Voor straf", zeg ik. "Wil je dit alsjeblieft tegen niemand vertellen", vraag ik haar. Ze belooft het niet door te vertellen. En ik vertrouw Lieke volledig.

De volgende ochtend meldt ik me om 8 uur bij de directeur. Er zijn er meer die zich moeten melden en ik moet even wachten. Als ik vijf minuten laten bij de directeur binnenstap kijkt hij me vragend aan. "Meneer Hendriks zei tegen me dat hij je naar huis had gestuurd, maar hij wilde niet vertellen waarom dat was. Hij zei dat je dat beter zelf kon vertellen". Ik schrik. Daar had ik niet op gerekend. Ik voel dat ik een rood hoofd krijg en ik stotter wat. De directeur kijkt me vragend aan. Met moeite stamel ik "Nou ja, ik.... ik.... ik had per ongeluk in mijn broek geplast.". De directeur kijkt me verbaast aan. "Is er iets aan de hand. Gaat er misschien iets niet goed? Iets op school? Of Thuis?", vraagt hij. "Je weet dat je altijd met mevrouw Janssen een afspraak kan maken als je ergens mee zit". Ik knik. "Misschien is dat sowieso wel een goed idee", zegt de directeur. "Kom mee". Hij loopt de kamer uit. Ik volg hem. Hij loopt naar zijn assistent toe en zegt "Kun je voor Christel een afspraak met Pauline Janssen maken". Daarna geeft hij me een bemoedigend klopje op mijn arm en loopt weer terug zijn kamer in.

Even later loop ik het overblijflokaal binnen. We zitten daar ook voordat de lessen beginnen. Als mijn klasgenoten mij zien steekt er een gejoel op. Ik pers een glimlach op mijn lippen. Mijn ijzeren wet op school: net doen of het normaal is. Ik kijk rond. Aan de andere kant van het lokaal zie ik een groepje brugklassers. Het middelpunt van de groep is mijn zusje. Ik heb zo'n vermoeden waar ze over aan het praten zijn en ik vrees dat het snel op school bekend zal zijn dat ik toen ik thuis kwam voor straf mijn pyjama aan moest. Ik zal dit voorlopig nog wel lang terug moeten horen.
 

luierdromer

Niet geschoten is altijd mis.
Er vanuit gaande dat dit waargebeurd is, komt er geen vervolg maar, ben eigenlijk wel benieuwd wat er tussen jou zus en de brugklassers gezegd is.
En wat er daarna gebeurde.
Trouwens stoer dat jij je ervaringen met ons wil delen ;)
 
Het verhaal is inderdaad waar gebeurd. Toch een kort vervolg. Grotendeels waar gebeurd:

Als ik twee dagen later weer les heb van meneer Hendriks ben ik toch wat gespannen. Zou hij er nog op terugkomen? Ik kom te midden van mijn klasgenoten het lokaal binnen. Ik voel dat hij naar me kijkt. Waarschijnlijk controleert of ik geen natte broek heb. Ik ga snel zitten. Als we aan het eind van de les het lokaal verlaten roept hij me. "Ben je goed thuis gekomen?", vraagt hij. Ik knik. Ik merk dat hij met het gebeuren omhoog zit. Misschien nog wel meer dan ik. "Merkwaardige situatie", zegt hij, "Dit had ik nog niet eerder meegemaakt. Hopelijk gebeurt het je niet nog eens". Hij zegt het op een hele zachte lieve toon. "Als je in de klas ooit voelt dat je nodig moet dan mag je gewoon gaan, hoor". Ik krijg tranen in mijn ogen.

Een week later heb ik na schooltijd de afspraak met mevrouw Janssen. Ze begint met een algemeen praatje over het weer en zo. Maar dan vraagt ze wat er gebeurd was. Waarschijnlijk is dat allemaal al bij haar bekend, maar toch kijkt ze me vragend aan. Op nieuw vertel ik hakkelend dat ik heel nodig moest en per ongeluk in mijn broek geplast had. Ze vraagt of me dat wel vaker overkomt. Ik schut nee. Opnieuw springen er tranen in mijn ogen. Ze vraagt of er iets aan de hand is thuis of op school. Ik schut nee. Of er dan een andere oorzaak was dat ik zo maar in mijn broek had geplast? Iets medisch? Blaasontsteking? "Ik denk het niet", zeg ik met een klein stemmetje, "ik kon het gewoon niet meer ophouden". "Maar je bent 15, je bent toch geen kleuter?, zegt mevrouw Janssen, "dan kun je je plas toch wel ophouden als er verder niets medisch aan de hand is". "Het kwam gewoon ineens", zeg ik. Al vind ik zelf dat dit wel wat merkwaardig klinkt.
Dan komt het onvermijdelijke. Ze vraagt of ik nog in bed plas. Tijdens het introductiekamp in de brugklas had ik in bed geplast. Zij was toen één van de begeleiders en wist er dus van. Ik had de vraag dus wel verwacht, maar toch schrik ik. "Nee", zeg ik, "inmiddels niet meer". Ze kijkt me peinzend aan, alsof ze me niet geloofd. "Echt waar", zeg ik, "Ik heb al meer dan een jaar niet meer in bed geplast". Ze vraagt of ik voor mijn plasproblemen wel eens bij de huisarts ben geweest. "een paar keer", zeg ik, "maar er is niet echt een oorzaak gevonden, geloof ik". Dan vraagt ze hoe mijn klasgenoten hebben gereageerd en of ze me met mijn ongelukje pesten. Ik haal mijn schouders op. "Af en toe zeggen ze wel eens wat, maar het valt wel mee". Dat is natuurlijk niet de hele waarheid. De eerste dagen kreeg ik uiteraard constant opmerkingen, vooral van de jongens uit mijn klas, maar inmiddels was daar de lol wel vanaf.
"Misschien moet je hier op school een verschoning neerleggen", stelt mevrouw Janssen voor, "of een luierbroekje aantrekken. Ik zal daar eens met je moeder over bellen. Ik weet toevallig dat er in de lagere groepen een paar meiden zijn die een zwakke blaas hebben en tijdens schooluren luiers dragen. "Mevrouw", zeg ik enigszins verontwaardigd, "Het is één keer misgegaan! Dan hoef ik toch geen luier aan". Weer kijkt ze me peinzend aan. "Oké", zegt ze, "zorg in ieder geval dat je hier op mijn kamer een verschoning hebt liggen. Als het dan nog een keer mis gaat hoef je niet naar huis en mis je geen lessen." Ik knik. Dan mag ik gelukkig naar huis.

Op de gang staat mijn vriendin Lieke op me te wachten. Als ik haar zie begin ik te huilen. Ze slaat een arm om me heen "Stomme plaskop", zegt ze. We lopen de trap af in de richting van de uitgang. Beneden in de gang zegt ze tegen me: "Vooruit, eerst even naar de wc voordat we op de fiets stappen. Anders gaat het onderweg misschien weer mis." Ik kijk haar verbaast aan. "Je lijkt mijn moeder wel", zeg ik. "Kom op", zegt ze en geeft me een duw. We lopen samen de toiletten binnen.
 

luierdromer

Niet geschoten is altijd mis.
Dat is best heftig zeker als tiener maar, mooi en netjes beschreven:oops:
Hoop voor je dat het niet vaak gebeurt maar, ben wel benieuwd hoe het verder is gegaan en of het uiteindelijk is goed gekomen.
 

pamperventje

Gewaardeerd Lid
Hey,
Heel dapper dat je dit wil delen. En ik vind het echt vreselijk voor je dat je dit hebt moeten doormaken. Maar weet, je bent niet alleen. Er zijn heel veel mensen die gelijkaardige dingen hebben meegemaakt. Probeer je daaraan op te trekken.
 
Thread starter Similar threads Forum Replies Date
H Ongelukje Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 0
robinmadoura Een echt ongeluk Broekplassers en Poepers 6
B Ongelukje per ongeluk express :) Broekplassers en Poepers 10
Pup Period underwear in plaats van luier? Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 16
P Help een ongelukje wat nu? AB/DL Filmpjes 9
F Ongelukje gehad Contact advertenties 22
robinmadoura Waarom heb je weer in je broek geplast? Polls 36
M Had een ongelukje AB/DL Fotos 6
KatyDLove Geluk bij een ongelukje G 5
LotteXS Ongelukje op een verkeerd moment. HOOFDSTUK 25 IS AF! NIEUW! O 56
D Het gevoel van een ongelukje Broekplassers en Poepers 8
H Beetje een stom ongelukje Broekplassers en Poepers 4
J Weer een ongelukje gehad Broekplassers en Poepers 3
Luiertje-om Ongelukje Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 9
K Ongelukje! O 98
J Ongelukje? Broekplassers en Poepers 13
kevintje10 ongelukje O 29
M Ongelukje 16+ Verhalen 7
K Jim's ongelukje J 16
M een Ongelukje voor de vakantie O 2
K Tim's ongelukje T 13
DL_Michel Ongelukje in de klas O 0
DL_Michel Ongelukje O 3
DL_Michel Marina's ongelukje M 1
Wants to be in Diapers BDSM i.c.m. verleden Huiselijk Geweld/Geweld op School 16+ Board 19
C Heb je op school wel eens in je broek geplast? Polls 45
J Nog niet klaar Ongeluk op school O 81
M Weer naar school! Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 12
V Nog niet klaar Ilse plast op school in haar broekje. 16+ Verhalen 19
L Online school Aanbevolen 10
rover2020 Cleo naar kost school C 23
Watermeloen Luier school 2 L 23
Berth ABU Pre-school Luiers 0
larsje03 luier dragen tijdens werk of op school Polls 21
Little Endy Verhaal Klaar Klaar met school? Terug naar het baby zijn! K 48
M Dragen jullie luiers naar werk/school/openbare festivals? Tiener Baby's / Luierliefhebbers 1
Watermeloen Luier school L 84
volleluiers luiers dragen op school Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 13
M old school pull ups Luiers 7
barry1234 Luier aan naar school Tiener Baby's / Luierliefhebbers 1
B luiers op school L 20
mtluierjongen luiers dragen naar school of werk? Polls 109
luiergek1 in luier naar school deel3 I 0
luiergek1 in luier naar school deel2 I 1
luiergek1 in luier naar school deel1 16+ Board 5
P ATB School Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 24
T Luiers op school (B) L 0
AB88 Luier naar School Polls (T) 34
DL_Michel Marina op school M 0
DL_Michel Luiers op school (A) L 8
Similar threads


















































Bovenaan