Verhaal Klaar Op Vakantie bij Tante Celine
- Onderwerp starter Jappie1996
- Startdatum
Jappie1996
Superlid
Ten eerste, Mijn excuses dan het zo lang moest duren tot een nieuw deel. Dit had ik zelf ook nie verwacht maar ik heb gek genoeg geen tijd kunnen vinden de afgelopen maanden. Ik hoop dat julle dit deel weer zullen lezen. Ook hoop ik weer meer te kunnen gaan schrijven, nu ik dit geschreven heb, heb ik er weer zin in.
Deel 15, Het voorstel
Het is best wel warm in de zon, maar we liggen heerlijk. De rust was overweldigend en het voelde alsof er nooit een einde aan kon komen. Voorlopig gebeurd dat ook niet, ik ben hier nu een week en heb nog een hele week in het vooruitzicht was mijn gedachte. Toen besefte ik mij iets. Wat doe ik daarna? Ga ik dan nooit meer luiers dragen? Of kan ik nog wel zonder? Misschien plas ik thuis wel in bed, hoe moet ik dat uitleggen? Dit zijn zorgen voor later. Maar toch vraag ik het aan Celine. ‘Mag ik hier zo vaak komen als ik wil tante? Ook als mijn ouders weer terug zijn?’ Tante Celine gaat rechtop zitten en zegt ‘ja tuurlijk, hier kan je altijd een baby’tje zijn en zal ik je verzorgen wanneer je wilt’. ‘Gelukkig, dat is fijn om te horen’ zeg ik terug. Ik doe mijn ogen weer dicht met deze fijne gedachte. Na een tijdje begint mijn buik te rommelen, ik krijg trek. Celine kan, naar mijn idee, mijn gedachte lezen en vraagt of we zo samen zullen gaan koken.
Ik ga akkoord en trek mijn shirt weer aan en waggel met mijn dikke luier achter Celine aan naar de keuken. We beginnen met koken en ik voel een plas mijn luier instromen. Met een beetje druk plas ik nog een beetje erbij, wat blijft dit een fantastisch gevoel. Na het eten zitten we op de bank en we kijken naar het journaal. Meh, beetje saai, Ik wil eigenlijk wel boven spelen, dacht ik. Ik sta op en zeg dat ik boven verder ga spelen met de Duplo, veel leuker dan volwassen mensen dingen.
Ik ben een tijdje bezig en rustig aan het bouwen totdat Celine mij aankijkt vanuit de gang. Ik had mijn volledige concentratie op de blokken en had Celine nooit zien staan of horen aankomen. Alsof ik in een eigen wereld was. ‘Je bent een schattig kindje zo hoor’ zei ze met een glimlach. ‘Maar, als baby mis je nu wel wat’ en ze hield mijn romper in haar hand. ‘Deze hebben echte baby’s altijd om, zo blijven de luiertjes goed tegen de babybilletjes gedrukt’. Dit zei ze op een heel zachte en vertroetelende manier. Ze loopt naar me toe en tilt me omhoog. Ze drukt haar hand stevig tegen de voorkant van mijn luier en merkt op dat hij redelijk vol is, ‘zal ik je verschonen? Of zullen we dat doen voordat je gaat slapen?’. Ik zeg dat het nog niet nodig is, maar dat ik mijn romper wel weer aan wil.
Voordat ik de romper kon pakken zei Celine uit het niets, ‘zou je niet meer willen?’ Ik kijk haar aan en vraag wat ze bedoeld ‘Nou, je draagt wel een romper, maar echte baby’s kunnen nog niet lopen die kruipen, echte baby’s slapen niet in een tweepersoonsbed maar in een ledikantje, echte baby’s zijn, zoals jij nu, aan het spelen in deze kamer en komen niet helpen met koken, tijdens het eten krijgen ze dan een potje Olvarit en moeten ze een slabbetje om, ook kunnen echte baby’s niet praten, die brabbelen en kwijlen’. Ik kijk haar verbaasd aan, ‘meen je dit Celine?’. ‘Ja tuurlijk, ik heb alles in huis om jou tot mijn kleine, lieve baby’tje te maken’. Hmm, ik vind dit nogal ver gaan is de eerste gedachte, maar ergens kan ik mij wel vinden in haar ideeën, ik zou niet in een groot bed moeten slapen, of andere volwassen dingen moeten doen, ik moet gewoon lekker alles kunnen laten gaan en verzorgd moeten worden, maar babyvoedsel en kruipen gaan mij te ver. ‘Oke, ik snap het, je hebt wel gelijk, maar eten uit een potje zie ik niet zitten, en kruipen, brabbelen ook niet. Ik wil nog wel een beetje volwassen zijn, om het zo te zeggen’. ‘Oké, dat is goed. Dan zet ik wel een ledikantje klaar in mijn kamer, ik wil mijn baby graag bij mij hebben. En eten kunnen we gewoon doen door je te voeren hoor, met normaal eten maar toch als baby in een kinderstoel’. Dat klonk toch wel heel erg leuk en als een extra verzorging, ook hier stemde ik wel mee in.
Ik sta op en geef Celine een knuffel, ze drukt me stevig tegen haar aan en fluistert dat ik haar kleine baby ben, dit voelt heel vertrouwd en veilig, zoals een verzorgende zou moeten zijn. Ze laat mij los en doet de grote kast open. ‘Zo’n witte, effen romper is wel leuk hoor, maar ik heb ze ook met veel leukere printjes. Hier, deze heeft kleine rode autootjes erop, dat vind je wel leuk toch?’ Verlegen knik ik en loop naar haar toe. Ik trek de romper aan en voel de luier tegen mijn billen gedrukt worden. Ondertussen kijk op de klok, het is nu acht uur ’s avonds, ik lust nog wel wat drinken. ‘Zullen we nog wat drinken Celine?’ vraag ik. ‘Nou, baby’s moeten altijd vroeg slapen hé’, zei ze met een knipoog, ‘maar vooruit, we drinken nog wat en daarna moet je naar bed, ga maar nog even verder spelen, dan zet ik je bedje klaar’. Terwijl ik verder bouw, zie ik een blauwe ledikant verschijnen en Celine tilt deze naar haar kamer. De ledikant was best groot, dit had ik niet verwacht.
Een kwartier later zat ik op de bank en kwam Celine met twee grote koppen thee aangelopen. Eigenlijk zit ik op dit moment een beetje verlegen en voel me nu nog kleiner nadat tante Celine dit allemaal tegen mij gezegd heeft. Ze komt naast me zitten en we drinken de thee op. Na een tijde kruip ik lekker tegen haar aan. Ze kriebelt in mijn haar en ik leg mijn hoofd op haar zachte borst. Onbewust stop ik een duim in mijn mond en begin eraan te zuigen. Ik voel een warme gloed in mijn luier en merk dat ik weer aan het plassen ben. Dit voelt ongelofelijk bijzonder. Tante Celine stopt met kriebelen en zegt dat het bedtijd is. Ik stem toe en volg haar naar boven. ‘Nog een verschoning voor het slapengaan lijkt mij wel nodig denk ik hé’ ze kijkt me aan en voelt weer aan mijn warme, dikke luier. ‘Ja, dat is zeker nodig, kom maar mee’. Ik werd verschoond en mijn romper werd weer vastgeklikt. De droge luier kraakte toen ik naar mijn kamer liep en toen ik mijn ledikant in klom. Tante Celine stopt mij in en geeft mij een kus. ‘Slaap zacht kleintje’ zei Celine en ze deed het licht uit. mijn gedachten waren helemaal op hol geslagen. Weer werd ik onbewust verder het diepe wereldje van een baby ingetrokken, en weer liet ik het zomaar toe. Dit voelde precies zoals de eerste avond in een luier, maar nu is het weer een stapje verder en weer voelt het zoals vroeger alleen nu nog erger dan ooit tevoren...
Deel 15, Het voorstel
Het is best wel warm in de zon, maar we liggen heerlijk. De rust was overweldigend en het voelde alsof er nooit een einde aan kon komen. Voorlopig gebeurd dat ook niet, ik ben hier nu een week en heb nog een hele week in het vooruitzicht was mijn gedachte. Toen besefte ik mij iets. Wat doe ik daarna? Ga ik dan nooit meer luiers dragen? Of kan ik nog wel zonder? Misschien plas ik thuis wel in bed, hoe moet ik dat uitleggen? Dit zijn zorgen voor later. Maar toch vraag ik het aan Celine. ‘Mag ik hier zo vaak komen als ik wil tante? Ook als mijn ouders weer terug zijn?’ Tante Celine gaat rechtop zitten en zegt ‘ja tuurlijk, hier kan je altijd een baby’tje zijn en zal ik je verzorgen wanneer je wilt’. ‘Gelukkig, dat is fijn om te horen’ zeg ik terug. Ik doe mijn ogen weer dicht met deze fijne gedachte. Na een tijdje begint mijn buik te rommelen, ik krijg trek. Celine kan, naar mijn idee, mijn gedachte lezen en vraagt of we zo samen zullen gaan koken.
Ik ga akkoord en trek mijn shirt weer aan en waggel met mijn dikke luier achter Celine aan naar de keuken. We beginnen met koken en ik voel een plas mijn luier instromen. Met een beetje druk plas ik nog een beetje erbij, wat blijft dit een fantastisch gevoel. Na het eten zitten we op de bank en we kijken naar het journaal. Meh, beetje saai, Ik wil eigenlijk wel boven spelen, dacht ik. Ik sta op en zeg dat ik boven verder ga spelen met de Duplo, veel leuker dan volwassen mensen dingen.
Ik ben een tijdje bezig en rustig aan het bouwen totdat Celine mij aankijkt vanuit de gang. Ik had mijn volledige concentratie op de blokken en had Celine nooit zien staan of horen aankomen. Alsof ik in een eigen wereld was. ‘Je bent een schattig kindje zo hoor’ zei ze met een glimlach. ‘Maar, als baby mis je nu wel wat’ en ze hield mijn romper in haar hand. ‘Deze hebben echte baby’s altijd om, zo blijven de luiertjes goed tegen de babybilletjes gedrukt’. Dit zei ze op een heel zachte en vertroetelende manier. Ze loopt naar me toe en tilt me omhoog. Ze drukt haar hand stevig tegen de voorkant van mijn luier en merkt op dat hij redelijk vol is, ‘zal ik je verschonen? Of zullen we dat doen voordat je gaat slapen?’. Ik zeg dat het nog niet nodig is, maar dat ik mijn romper wel weer aan wil.
Voordat ik de romper kon pakken zei Celine uit het niets, ‘zou je niet meer willen?’ Ik kijk haar aan en vraag wat ze bedoeld ‘Nou, je draagt wel een romper, maar echte baby’s kunnen nog niet lopen die kruipen, echte baby’s slapen niet in een tweepersoonsbed maar in een ledikantje, echte baby’s zijn, zoals jij nu, aan het spelen in deze kamer en komen niet helpen met koken, tijdens het eten krijgen ze dan een potje Olvarit en moeten ze een slabbetje om, ook kunnen echte baby’s niet praten, die brabbelen en kwijlen’. Ik kijk haar verbaasd aan, ‘meen je dit Celine?’. ‘Ja tuurlijk, ik heb alles in huis om jou tot mijn kleine, lieve baby’tje te maken’. Hmm, ik vind dit nogal ver gaan is de eerste gedachte, maar ergens kan ik mij wel vinden in haar ideeën, ik zou niet in een groot bed moeten slapen, of andere volwassen dingen moeten doen, ik moet gewoon lekker alles kunnen laten gaan en verzorgd moeten worden, maar babyvoedsel en kruipen gaan mij te ver. ‘Oke, ik snap het, je hebt wel gelijk, maar eten uit een potje zie ik niet zitten, en kruipen, brabbelen ook niet. Ik wil nog wel een beetje volwassen zijn, om het zo te zeggen’. ‘Oké, dat is goed. Dan zet ik wel een ledikantje klaar in mijn kamer, ik wil mijn baby graag bij mij hebben. En eten kunnen we gewoon doen door je te voeren hoor, met normaal eten maar toch als baby in een kinderstoel’. Dat klonk toch wel heel erg leuk en als een extra verzorging, ook hier stemde ik wel mee in.
Ik sta op en geef Celine een knuffel, ze drukt me stevig tegen haar aan en fluistert dat ik haar kleine baby ben, dit voelt heel vertrouwd en veilig, zoals een verzorgende zou moeten zijn. Ze laat mij los en doet de grote kast open. ‘Zo’n witte, effen romper is wel leuk hoor, maar ik heb ze ook met veel leukere printjes. Hier, deze heeft kleine rode autootjes erop, dat vind je wel leuk toch?’ Verlegen knik ik en loop naar haar toe. Ik trek de romper aan en voel de luier tegen mijn billen gedrukt worden. Ondertussen kijk op de klok, het is nu acht uur ’s avonds, ik lust nog wel wat drinken. ‘Zullen we nog wat drinken Celine?’ vraag ik. ‘Nou, baby’s moeten altijd vroeg slapen hé’, zei ze met een knipoog, ‘maar vooruit, we drinken nog wat en daarna moet je naar bed, ga maar nog even verder spelen, dan zet ik je bedje klaar’. Terwijl ik verder bouw, zie ik een blauwe ledikant verschijnen en Celine tilt deze naar haar kamer. De ledikant was best groot, dit had ik niet verwacht.
Een kwartier later zat ik op de bank en kwam Celine met twee grote koppen thee aangelopen. Eigenlijk zit ik op dit moment een beetje verlegen en voel me nu nog kleiner nadat tante Celine dit allemaal tegen mij gezegd heeft. Ze komt naast me zitten en we drinken de thee op. Na een tijde kruip ik lekker tegen haar aan. Ze kriebelt in mijn haar en ik leg mijn hoofd op haar zachte borst. Onbewust stop ik een duim in mijn mond en begin eraan te zuigen. Ik voel een warme gloed in mijn luier en merk dat ik weer aan het plassen ben. Dit voelt ongelofelijk bijzonder. Tante Celine stopt met kriebelen en zegt dat het bedtijd is. Ik stem toe en volg haar naar boven. ‘Nog een verschoning voor het slapengaan lijkt mij wel nodig denk ik hé’ ze kijkt me aan en voelt weer aan mijn warme, dikke luier. ‘Ja, dat is zeker nodig, kom maar mee’. Ik werd verschoond en mijn romper werd weer vastgeklikt. De droge luier kraakte toen ik naar mijn kamer liep en toen ik mijn ledikant in klom. Tante Celine stopt mij in en geeft mij een kus. ‘Slaap zacht kleintje’ zei Celine en ze deed het licht uit. mijn gedachten waren helemaal op hol geslagen. Weer werd ik onbewust verder het diepe wereldje van een baby ingetrokken, en weer liet ik het zomaar toe. Dit voelde precies zoals de eerste avond in een luier, maar nu is het weer een stapje verder en weer voelt het zoals vroeger alleen nu nog erger dan ooit tevoren...
Laatst bewerkt:
luierdromer
Niet geschoten is altijd mis.
Mooi verhaal, was het wachten waard.
Soms zijn er zaken die voorgaan hé?
Soms zijn er zaken die voorgaan hé?
slaaf.johannes
Superlid
Diaperkido
Pampers = natte broekjes
mooi verhaal!
Wanneer gaat die collega van tante Celine eens op bezoek komen?
blijf zeker verder doen!
Wanneer gaat die collega van tante Celine eens op bezoek komen?
blijf zeker verder doen!
Jappie1996
Superlid
Zeer, zeer binnenkort haha!
blackdiaper
Toplid
Heerlijk verhaal plas en poep in verwerkt maar niet ranzig gewoon in een mooie balans
Jappie1996
Superlid
Deel 16, hoog bezoek!
Ik werd ’s nachts meerdere keren wakker omdat ik constant tegen de spijlen van de ledikant draaide. Het was een stuk krapper in dit bedje vergeleken met mijn oude, grote bed maar dat hoort erbij. Ik lig en beetje wakker en draai me nog eens om. Het lampje op het nachtkastje van tante Celine gaat aan. ‘Kan je niet slapen jochie? Is je bedje wat krap?’. Ze stapt uit bed en ik kijk haar slaperig aan en knik. ‘Je moet ook niet zo trappen en draaien. Ik heb daar wel wat voor.’ Na een tijdje kwam ze terug met een soort slaapzak. ‘Kijk, dit is een trappelzak, hiermee kan je niet de hele tijd draaien. Dat helpt denk ik wel.’ Ze trekt deze over mijn romper aan en ik voel dat ik me minder kan bewegen. Nu lig ik voor mijn gevoel in een nog kleiner bedje. Celine geeft me een kus en stapt haar bed weer in. Het lampje gaat uit, ik doe mijn ogen weer dicht en slaap vrijwel direct.
’s Ochtends vroeg word ik wakker gemaakt door Celine, die alvast naar beneden gaat. Ik wurm me uit de trappelzak en klim uit de ledikant. Ik voel een natte prop tussen mijn benen en weet dat ik het niet droog heb gehouden vannacht. Ik loop ook naar beneden en als ik naar de eettafel loop zie ik tot mijn grote verbazing een kinderstoel staan in een groot formaat. ‘Kijk eens wat ik voor je heb! Deze stoel is nu voor jou.’ Ik ben verbaasd maar klim erin en wacht geduldig tot mijn ontbijt komt. Celine komt met een bord en geeft mij wat eten. Na het eten klim ik met hulp van Celine de stoel weer uit en ga naar boven om te spelen met de Duplo. Ik zit geknield en voel een grote plas mijn luier instromen, zachtjes ga ik op mijn billen zitten om de warme gloed te voelen. Celine komt net naar boven gelopen om zich om te kleden maar ineens gaat de telefoon. Celine neemt op, ik hoor niet wie het is maar dat maakt mij niet veel uit, ik ga lekker verder met spelen. Na een paar minuten kom Celine de kamer ingelopen en zegt ‘dat was Melissa, ze komt vanmiddag even een kijkje nemen. Leuk he! Als je niet wilt dat ze je zo ziet dan hoeft dat niet hoor.’ Dat is wel spannend. Ik geef aan dat ik het niet erg vind als Melissa mij zo zou zien. Celine glimlacht en loopt weer verder. Ik speel nog even door en voel me helemaal op mij gemak. Na een tijdje begint mijn buik te rommelen, ik denk dat ik zo moet poepen… het is ook al even geleden. Ik pers voorzichtig maar er gebeurd niks. Later op de dag krijg ik nog een broodje en een glaasje drinken, ik word goed verzorgd door mijn tante en het voelt goed. ‘Melissa komt zo, wil je nog verschoon worden? Of kan dat later vanmiddag als ze weg is’? ‘Doe maar daarna’ zeg ik ‘hij is nog niet zo vol’.
Na een tijdje gaat de bel, Celine loopt naar de voordeur en laat Melissa binnen. ‘Hey Melissa, fijn om je weer te zien. Hoe gaat het? Voor dat je naar binnen loopt, mijn neefje zit hier. Hij viert hier zijn vakantie als baby. Dus niet raar opkijken als je hem in een romper en luier ziet’. Melissa was enigszins verbaasd . Ik zit in de babykamer te spelen terwijl Celine en Melissa de trap op hoor lopen. ‘Mooi huisje zo hoor, fantastisch’ zei Melissa. Ze komen aan bij de babykamer. ‘Nou Melissa, dit is het’ en ze begeleid Melissa naar de deuropening. Ik zit geknield met de blokken te spelen terwijl ik Melissa aankijk. Een vrouw van half 30 met lange blonde haren die over haar volle borsten vielen. Ze stond met een open mond naar de kamer en naar mij te kijken. ‘WOW, ik weet niet of ik dit raar of leuk moet vinden maar bijzonder is het zeker!’ zegt ze tegen Celine. Ik zwaai naar haar en stel me voor. ‘Ja kijk, daar is de commode voor het verschonen, daarnaast staat een kast met luiers en babykleding en nog wat spullen. Hij speelt hier de hele dag en anders is hij beneden of buiten in de tuin’. Melissa is versteld maar ik zie dat ze een beetje nieuwsgierig is. Ze stapt naar binnen en kijkt even goed rond. Ze raakt de commode aan en kijkt naar de enorme luiervoorraad in de kast. Daarna komt ze naast mij zitten en kijkt wat ik aan het bouwen ben. ‘Dit is een aparte ervaring, ik ben echt verrast. Het is echt een kamer voor baby’s’. Ja, ik heb mij best gedaan’ zegt Celine ‘wil je nog even verder kijken? Of gaan we een kopje koffie drinken’? ‘Ik kijk nog even en kom zo’ zegt Melissa. Ze vraag aan mij wat ik er van vind en of ik dit niet heel raar vind. ‘Nee, niet meer. De eerste keer was wel apart maar het wende vrij snel. Nu slaap ik sinds vannacht ook in een ledikantje’. ‘En je draagt constant luiers’? ‘Ja, en die gebruik ik ook voor alles. Ik ben vorige week voor het laatst naar een echte wc geweest haha’. Ze lacht van verbazing ‘dat is echt bizar, maar waarom’? ‘Tja, ik had een ongelukje toen ik even in slaap was gevallen en toen liet mijn tante dit allemaal zien en het sprak me wel aan, dus ik liet alles over me heen komen en dat bevalt me prima’. Melissa kijkt nog steeds vol ongeloof. ‘Oké, en je ouders? Of je vrienden? Die vinden dit toch raar’? ‘Ja vast wel, maar die weten van niks en mogen het ook nooit weten’. Melissa staat weer op, kijkt nog even rond en loopt naar beneden. Ik ga er achter aan want ik heb ook wel dorst. Celine heeft beneden koffie gezet. Ik vraag of ik ook mag. Tante Celine zegt dat baby’s geen koffie drinken, maar omdat Melissa er is en we even normaal doen mag ik wel een kopje koffie.
We zitten met z’n drieën aan de tafel. Ik hoef van tante Celine niet in mijn kinderstoel en mag op een ‘grote mensen stoel’ zitten, zoals ze dat noemde. Melissa gaf aan enorm verbaasd en een beetje geschrokken te zijn. maar snel daarna maakt ze de opmerking dat ze Celine wel op ergere en viezere manieren heeft gezien. Celine wordt een beetje rood maar lacht mee. ‘Ja dat was me wat. Ik ben blij dat je niet heel heftig reageerde, dat verbaasd me eigenlijk wel. Het klonk alsof je het niet heel erg vond’. ‘Tuurlijk vond ik het erg, en vies en raar en ongelofelijk dat je dat deed maar ergens vond ik het wel grappig en werd ik een beetje nieuwsgierig’ zei ze. ‘Ik had nooit verwacht dat er zoiets bestond, en al helemaal niet dat ik mijn collega zou betrappen met een poepluier op haar werk. Zoiets verzin je niet zomaar’ zegt ze erachter aan. ‘Maar ik moet zeggen dat het daarna niet echt uit mijn hoofd is gegaan, daarom wou ik zo snel mogelijk langs komen’. Ik drink mijn koffie op en vraag aan tante Celine of ik weer verder mag met spelen. Tante Celine knikt en ik loop weer naar boven.
Celine en Melissa praten ondertussen verder over mij en over hoe Celine dit ook met andere mensen doet. Melissa is erg benieuwd en wil het wel eens goed mee maken. ‘Nou Melissa, morgen en overmorgen moet ik werken en jij bent vrij. Zou je het aandurven om twee dagen op mijn kleine neefje te passen? Hij luistert goed en vermaakt zich zelf wel. Je moet wel zijn luier verschonen, net als op ons werk. Alleen hij is een stukje ouder dan de kinderen daar, dus dat is wel even anders’. ‘Euh… ja, euh waarom niet, alleen morgen kan ik niet, dinsdag wel. Dus dat lijkt me wel leuk maar wat doe je dan de hele dag met hem? En wat eet hij? Geef je ook nog borstvoeding ofzo?’ ‘Nou hij vermaakt zich meestal wel zelf, dan gaat hij spelen of in de tuin liggen. Hij wordt steeds meer een baby’tje dus hij mag niet meer helpen met koken of schoonmaken. Hij eet normaal alleen wel in de kinderstoel en ik geef hem kleine hapjes. Borstvoeding kan ik al lang niet meer geven, en daarnaast is het mijn neefje dus dat zou ik niet doen’.
‘Ah okee, mij lijkt het wel wat. En ik kan nog wel moedermelk geven, mocht het nodig zijn. Daar slapen baby’s goed van.’ Dit antwoord verraste Celine, Melissa gaat dit vast leuk vinden denk Celine.
Ondertussen ben ik boven aan het spelen, dit keer met blokken. Op mijn knieën stapel ik de blokken op en bouw een toren. Ik voel mijn buik weer borrelen. Ik was even vergeten wat koffie doet. Maar Melissa is hier en ik wil dat haar nu niet aan doen. Ik probeer het op te houden door op mijn billen te zitten. Dit hou ik voor enkele minuten vol. Daarna begint het steeds erger te rommelen in mijn buik. Ik wil het niet maar kan het schijnbaar niet meer stoppen. Ik ga gehurkt zitten en voel hoe de luier gevuld wordt met een stevige lading poep. Ik blijf persen en voel dat er nog meer volgt. Een dikke volle luier hangt nu tussen mijn benen en ik voel nog een plas de voorkant verwarmen. Hmm, wat voelt dat goed. Ik wrijf met mijn hand even goed tegen de achterkant en pers nog een keer. Er komt nog een kleine drol uit, die op de warme hoop beland. Ik ga weer verder met spelen en merk dat de geur van mijn volle poepluier de kamer vult. Heel voorzichtig laat ik me op mijn billen zakken en voel hoe de warme poep zich door de luier verspreidt. Ik schommel zachtjes heen en weer en voel de inhoud verplaatsen.
Beneden gaat de deur open en Celine en Melissa komen de trap opgelopen. ‘Ojee, ruik je dat Melissa? Ik denk dat iemand hier een poepluiertje heeft’. Melissa was wel een beetje geschokt maar deed leuk mee en riep ‘ja, de kleine heeft zijn luiertje goed gevuld denk ik’. Ze staan in de deuropening en kijken mij aan. ‘poeh, wat een lucht haha. Kom jij maar even mee naar de commode’ Ik sta op en loop naar de commode toe. Celine wrijft de inhoud van de luier nog even goed heen en weer voordat ik op de commode klim. ‘Zo, jij klein vies baby’tje we gaan je even verschonen want dat is hard nodig’. Celine doet het werk en Melissa kijkt toe. Ik voel me een beetje ongemakkelijk nu er nog iemand naast staat terwijl mijn poepluier verschoond wordt. Melissa pakt een nieuwe luier en doet deze bij mij om. Terwijl ze dit doet verrekt ze geen spier, alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Zodra de luier goed zit, klikt Melissa mijn romper weer goed vast en geeft een kleine klap op mijn luier. ‘Zo, daar kan je weer mee vooruit’ zegt ze. Ik kijk haar aan en ben zeer verrast. Celine en Melissa gaan weer naar beneden terwijl ik verder speel. Melissa zegt dat ze er vandoor gaat en ze geeft me een knuffel. ‘Tot snel, klein mannetje’ en ze liep met tante Celine naar beneden. Daar zegt Celine dat ze het knap vond dat Melissa dit accepteerde en dat het fijn is dat ze komt oppassen. ‘Stiekem vind je het wel leuk hé Melissa?’ ‘Ja, eigenlijk is het wel schattig en lijkt het net op het werk, alleen is hij groter. Ik zal het geheim houden voor iedereen en ik zie je dinsdag oké?’ zei Melissa. ‘Ja is goed, we houden wel even contact’. Melissa liep naar buiten en zwaaide en Celine doet met een grote lach de deur dicht.
Ik werd ’s nachts meerdere keren wakker omdat ik constant tegen de spijlen van de ledikant draaide. Het was een stuk krapper in dit bedje vergeleken met mijn oude, grote bed maar dat hoort erbij. Ik lig en beetje wakker en draai me nog eens om. Het lampje op het nachtkastje van tante Celine gaat aan. ‘Kan je niet slapen jochie? Is je bedje wat krap?’. Ze stapt uit bed en ik kijk haar slaperig aan en knik. ‘Je moet ook niet zo trappen en draaien. Ik heb daar wel wat voor.’ Na een tijdje kwam ze terug met een soort slaapzak. ‘Kijk, dit is een trappelzak, hiermee kan je niet de hele tijd draaien. Dat helpt denk ik wel.’ Ze trekt deze over mijn romper aan en ik voel dat ik me minder kan bewegen. Nu lig ik voor mijn gevoel in een nog kleiner bedje. Celine geeft me een kus en stapt haar bed weer in. Het lampje gaat uit, ik doe mijn ogen weer dicht en slaap vrijwel direct.
’s Ochtends vroeg word ik wakker gemaakt door Celine, die alvast naar beneden gaat. Ik wurm me uit de trappelzak en klim uit de ledikant. Ik voel een natte prop tussen mijn benen en weet dat ik het niet droog heb gehouden vannacht. Ik loop ook naar beneden en als ik naar de eettafel loop zie ik tot mijn grote verbazing een kinderstoel staan in een groot formaat. ‘Kijk eens wat ik voor je heb! Deze stoel is nu voor jou.’ Ik ben verbaasd maar klim erin en wacht geduldig tot mijn ontbijt komt. Celine komt met een bord en geeft mij wat eten. Na het eten klim ik met hulp van Celine de stoel weer uit en ga naar boven om te spelen met de Duplo. Ik zit geknield en voel een grote plas mijn luier instromen, zachtjes ga ik op mijn billen zitten om de warme gloed te voelen. Celine komt net naar boven gelopen om zich om te kleden maar ineens gaat de telefoon. Celine neemt op, ik hoor niet wie het is maar dat maakt mij niet veel uit, ik ga lekker verder met spelen. Na een paar minuten kom Celine de kamer ingelopen en zegt ‘dat was Melissa, ze komt vanmiddag even een kijkje nemen. Leuk he! Als je niet wilt dat ze je zo ziet dan hoeft dat niet hoor.’ Dat is wel spannend. Ik geef aan dat ik het niet erg vind als Melissa mij zo zou zien. Celine glimlacht en loopt weer verder. Ik speel nog even door en voel me helemaal op mij gemak. Na een tijdje begint mijn buik te rommelen, ik denk dat ik zo moet poepen… het is ook al even geleden. Ik pers voorzichtig maar er gebeurd niks. Later op de dag krijg ik nog een broodje en een glaasje drinken, ik word goed verzorgd door mijn tante en het voelt goed. ‘Melissa komt zo, wil je nog verschoon worden? Of kan dat later vanmiddag als ze weg is’? ‘Doe maar daarna’ zeg ik ‘hij is nog niet zo vol’.
Na een tijdje gaat de bel, Celine loopt naar de voordeur en laat Melissa binnen. ‘Hey Melissa, fijn om je weer te zien. Hoe gaat het? Voor dat je naar binnen loopt, mijn neefje zit hier. Hij viert hier zijn vakantie als baby. Dus niet raar opkijken als je hem in een romper en luier ziet’. Melissa was enigszins verbaasd . Ik zit in de babykamer te spelen terwijl Celine en Melissa de trap op hoor lopen. ‘Mooi huisje zo hoor, fantastisch’ zei Melissa. Ze komen aan bij de babykamer. ‘Nou Melissa, dit is het’ en ze begeleid Melissa naar de deuropening. Ik zit geknield met de blokken te spelen terwijl ik Melissa aankijk. Een vrouw van half 30 met lange blonde haren die over haar volle borsten vielen. Ze stond met een open mond naar de kamer en naar mij te kijken. ‘WOW, ik weet niet of ik dit raar of leuk moet vinden maar bijzonder is het zeker!’ zegt ze tegen Celine. Ik zwaai naar haar en stel me voor. ‘Ja kijk, daar is de commode voor het verschonen, daarnaast staat een kast met luiers en babykleding en nog wat spullen. Hij speelt hier de hele dag en anders is hij beneden of buiten in de tuin’. Melissa is versteld maar ik zie dat ze een beetje nieuwsgierig is. Ze stapt naar binnen en kijkt even goed rond. Ze raakt de commode aan en kijkt naar de enorme luiervoorraad in de kast. Daarna komt ze naast mij zitten en kijkt wat ik aan het bouwen ben. ‘Dit is een aparte ervaring, ik ben echt verrast. Het is echt een kamer voor baby’s’. Ja, ik heb mij best gedaan’ zegt Celine ‘wil je nog even verder kijken? Of gaan we een kopje koffie drinken’? ‘Ik kijk nog even en kom zo’ zegt Melissa. Ze vraag aan mij wat ik er van vind en of ik dit niet heel raar vind. ‘Nee, niet meer. De eerste keer was wel apart maar het wende vrij snel. Nu slaap ik sinds vannacht ook in een ledikantje’. ‘En je draagt constant luiers’? ‘Ja, en die gebruik ik ook voor alles. Ik ben vorige week voor het laatst naar een echte wc geweest haha’. Ze lacht van verbazing ‘dat is echt bizar, maar waarom’? ‘Tja, ik had een ongelukje toen ik even in slaap was gevallen en toen liet mijn tante dit allemaal zien en het sprak me wel aan, dus ik liet alles over me heen komen en dat bevalt me prima’. Melissa kijkt nog steeds vol ongeloof. ‘Oké, en je ouders? Of je vrienden? Die vinden dit toch raar’? ‘Ja vast wel, maar die weten van niks en mogen het ook nooit weten’. Melissa staat weer op, kijkt nog even rond en loopt naar beneden. Ik ga er achter aan want ik heb ook wel dorst. Celine heeft beneden koffie gezet. Ik vraag of ik ook mag. Tante Celine zegt dat baby’s geen koffie drinken, maar omdat Melissa er is en we even normaal doen mag ik wel een kopje koffie.
We zitten met z’n drieën aan de tafel. Ik hoef van tante Celine niet in mijn kinderstoel en mag op een ‘grote mensen stoel’ zitten, zoals ze dat noemde. Melissa gaf aan enorm verbaasd en een beetje geschrokken te zijn. maar snel daarna maakt ze de opmerking dat ze Celine wel op ergere en viezere manieren heeft gezien. Celine wordt een beetje rood maar lacht mee. ‘Ja dat was me wat. Ik ben blij dat je niet heel heftig reageerde, dat verbaasd me eigenlijk wel. Het klonk alsof je het niet heel erg vond’. ‘Tuurlijk vond ik het erg, en vies en raar en ongelofelijk dat je dat deed maar ergens vond ik het wel grappig en werd ik een beetje nieuwsgierig’ zei ze. ‘Ik had nooit verwacht dat er zoiets bestond, en al helemaal niet dat ik mijn collega zou betrappen met een poepluier op haar werk. Zoiets verzin je niet zomaar’ zegt ze erachter aan. ‘Maar ik moet zeggen dat het daarna niet echt uit mijn hoofd is gegaan, daarom wou ik zo snel mogelijk langs komen’. Ik drink mijn koffie op en vraag aan tante Celine of ik weer verder mag met spelen. Tante Celine knikt en ik loop weer naar boven.
Celine en Melissa praten ondertussen verder over mij en over hoe Celine dit ook met andere mensen doet. Melissa is erg benieuwd en wil het wel eens goed mee maken. ‘Nou Melissa, morgen en overmorgen moet ik werken en jij bent vrij. Zou je het aandurven om twee dagen op mijn kleine neefje te passen? Hij luistert goed en vermaakt zich zelf wel. Je moet wel zijn luier verschonen, net als op ons werk. Alleen hij is een stukje ouder dan de kinderen daar, dus dat is wel even anders’. ‘Euh… ja, euh waarom niet, alleen morgen kan ik niet, dinsdag wel. Dus dat lijkt me wel leuk maar wat doe je dan de hele dag met hem? En wat eet hij? Geef je ook nog borstvoeding ofzo?’ ‘Nou hij vermaakt zich meestal wel zelf, dan gaat hij spelen of in de tuin liggen. Hij wordt steeds meer een baby’tje dus hij mag niet meer helpen met koken of schoonmaken. Hij eet normaal alleen wel in de kinderstoel en ik geef hem kleine hapjes. Borstvoeding kan ik al lang niet meer geven, en daarnaast is het mijn neefje dus dat zou ik niet doen’.
‘Ah okee, mij lijkt het wel wat. En ik kan nog wel moedermelk geven, mocht het nodig zijn. Daar slapen baby’s goed van.’ Dit antwoord verraste Celine, Melissa gaat dit vast leuk vinden denk Celine.
Ondertussen ben ik boven aan het spelen, dit keer met blokken. Op mijn knieën stapel ik de blokken op en bouw een toren. Ik voel mijn buik weer borrelen. Ik was even vergeten wat koffie doet. Maar Melissa is hier en ik wil dat haar nu niet aan doen. Ik probeer het op te houden door op mijn billen te zitten. Dit hou ik voor enkele minuten vol. Daarna begint het steeds erger te rommelen in mijn buik. Ik wil het niet maar kan het schijnbaar niet meer stoppen. Ik ga gehurkt zitten en voel hoe de luier gevuld wordt met een stevige lading poep. Ik blijf persen en voel dat er nog meer volgt. Een dikke volle luier hangt nu tussen mijn benen en ik voel nog een plas de voorkant verwarmen. Hmm, wat voelt dat goed. Ik wrijf met mijn hand even goed tegen de achterkant en pers nog een keer. Er komt nog een kleine drol uit, die op de warme hoop beland. Ik ga weer verder met spelen en merk dat de geur van mijn volle poepluier de kamer vult. Heel voorzichtig laat ik me op mijn billen zakken en voel hoe de warme poep zich door de luier verspreidt. Ik schommel zachtjes heen en weer en voel de inhoud verplaatsen.
Beneden gaat de deur open en Celine en Melissa komen de trap opgelopen. ‘Ojee, ruik je dat Melissa? Ik denk dat iemand hier een poepluiertje heeft’. Melissa was wel een beetje geschokt maar deed leuk mee en riep ‘ja, de kleine heeft zijn luiertje goed gevuld denk ik’. Ze staan in de deuropening en kijken mij aan. ‘poeh, wat een lucht haha. Kom jij maar even mee naar de commode’ Ik sta op en loop naar de commode toe. Celine wrijft de inhoud van de luier nog even goed heen en weer voordat ik op de commode klim. ‘Zo, jij klein vies baby’tje we gaan je even verschonen want dat is hard nodig’. Celine doet het werk en Melissa kijkt toe. Ik voel me een beetje ongemakkelijk nu er nog iemand naast staat terwijl mijn poepluier verschoond wordt. Melissa pakt een nieuwe luier en doet deze bij mij om. Terwijl ze dit doet verrekt ze geen spier, alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Zodra de luier goed zit, klikt Melissa mijn romper weer goed vast en geeft een kleine klap op mijn luier. ‘Zo, daar kan je weer mee vooruit’ zegt ze. Ik kijk haar aan en ben zeer verrast. Celine en Melissa gaan weer naar beneden terwijl ik verder speel. Melissa zegt dat ze er vandoor gaat en ze geeft me een knuffel. ‘Tot snel, klein mannetje’ en ze liep met tante Celine naar beneden. Daar zegt Celine dat ze het knap vond dat Melissa dit accepteerde en dat het fijn is dat ze komt oppassen. ‘Stiekem vind je het wel leuk hé Melissa?’ ‘Ja, eigenlijk is het wel schattig en lijkt het net op het werk, alleen is hij groter. Ik zal het geheim houden voor iedereen en ik zie je dinsdag oké?’ zei Melissa. ‘Ja is goed, we houden wel even contact’. Melissa liep naar buiten en zwaaide en Celine doet met een grote lach de deur dicht.
Laatst bewerkt:
slaaf.johannes
Superlid
Luiers4real
Beginneling
Geweldig verhaal
bluesbrother1984
Toplid
Mooi vervolg ga zo door
Jappie1996
Superlid
DEEL 17, Alleen op pad
Terwijl ik boven nog aan het spelen ben was Celine alvast het avondeten aan het klaarmaken en na een tijdje komt ze mij boven ophalen. Ik loop achter Celine aan naar beneden en klim in mijn kinderstoel. De nieuwe, schone luier kraakt bij de bewegingen die ik maak om de stoel in te komen. Een heerlijk geluid al zeg ik het zelf. Celine schept mijn eten op en voert mij steeds kleine hapjes. ‘Wat vond Melissa er van?’ vroeg ik aan Celine. ‘Ze vond het erg bijzonder maar erg leuk. Volgens mij was ze er snel aan gewend’ zei Celine ‘ze wilt zelfs komen oppassen als ik overmorgen moet werken, tenminste als je dat goed vind?’ Melissa mag op mij passen, geweldig! ‘Ja tuurlijk mag dat, dat lijkt me hartstikke leuk!’ Celine zegt dat ze het fijn vind en dat ze het aan Melissa zal doorgeven.
Uit enthousiasme bij de gedachte voel ik een warme plas de luier in stromen. De luier zwelt een klein beetje op en ik voel weer een tinteling in mijn buik. Tante Celine heeft door dat ik aan het plassen ben. ‘Geniet je even lekker van je plasluier?’ zegt ze met een lach. Ik word een beetje rood en knik. Het eten is op en ik ga weer naar boven om te spelen. In mijn gedachten denk ik aan overmorgen, dan komt Melissa op me passen. Het lijkt me wel bijzonder en misschien een beetje raar. Ik ken haar nog helemaal niet zo goed maar vandaag gaf ze een lieve en aardige indruk. Ik speel vrolijk verder en kan eigenlijk niet wachten op dat moment, het gaat alleen nog even duren. Tante Celine komt naar boven en zegt dat er beneden wat drinken voor mij klaarstaat. Ik loop achter mijn tante aan en ik zie een kop thee en een beker met warme melk. Tante Celine gaat op de bank zitten en ik ga naast haar zitten. Ze gebaart dat ik tegen haar aan mag liggen en dat doe ik snel. Ik lig met mijn hoofd tegen haar volle, zachte borst en ze kriebelt mij weer door mijn haren. Ik voel mijn ogen langzaam dicht gaan. Na een tijdje maakt mijn tante mij wakker en zegt dat het bedtijd is. We gingen naar bed en ik kruip mijn ledikantje weer in, Celine stopte mij even goed in en gaf me een kus. ‘Overmogen komt Melissa maar morgen moet ik ook werken. Melissa ook, dus morgen zal je alleen zijn, ik weet dat het niet leuk is maar het is even niet anders. Ik ben vroeg klaar maar je zal jezelf even moeten vermaken’.
Ik was aan het denken wat ik kon gaan doen morgen, maar er kwamen geen ideeën in mij op. Ik zal het morgen wel zien. Met die gedachte viel ik in slaap. Om half 8 werd ik weer wakker gemaakt door tante Celine, ze was al aangekleed en zei dat ze zo zou vertrekken. Een verschoning is niet nodig zegt ze, terwijl ze aan mijn luier voelt. Ik heb niet geplast vannacht maar moet nu wel plassen en laat het lopen. Celine ziet dat ik aan het plassen ben. ‘Zal ik je toch maar wel een schone luier geven? Anders wordt het een bende vandaag’. Ik zeg dat ik het wel zelf doe, het voelt nu nog wel lekker zacht en warm. ‘Oké, dat is ook prima. Ik hoop dat je je kan vermaken vandaag’ zei ze ‘er staat nog een lekker sapje in de koelkast’. Daarna liep ze de deur uit en na een minuut hoorde ik haar auto wegrijden. Nu was ik dus alweer alleen thuis, wat zou ik gaan doen? Ik trek mijn romper uit en loop naar beneden en voel dat mijn luier toch aardig zwaar is geworden. In de gang hangt een spiegel en ik zie dat de luier ook best wel opgezwollen is en een gelige kleur heeft. Eerst maar even eten, daarna verschoon ik mijzelf wel. In de koelkast staat, zoals tante Celine al zei, een grote fles met paars sap. Ik ruik eraan en besluit om het in te schenken. Het smaakt goed, het lijkt wel pruim ofzo dacht ik bij mezelf. Ik maakte mijn ontbijt klaar en dronk ondertussen nog meer van dat sap. Het was best lekker en ik had echt dorst. Na het ontbijt was die fles bijna leeg! Er zat nog een beetje in, dat drink ik zo wel, eerst een nieuwe luier om.
Ik wou vandaag een kans pakken om met een luier naar buiten te gaan. De stad in of een grote wandeling. Maar wel met veel mensen om me heen, dat leek me enorm spannend. Daarom wou ik vandaag een minder dikke en discretere luier om. Ik doe boven de kast open en kijk even goed rond. Daar vind ik een redelijk dunne luier, een TENA active. Ik pak er een uit het pak en maak de plakstrips van mijn luier los en deze valt met een doffe klap op de grond. De volle plasluier vouw ik dicht en gooi deze in de vuilnisbak. Ik stap even in de douche en trek de droge luier aan. Ik zoek een lange broek en trek deze er overheen. Deze luier is wel dunner en kraakt minder dan de vorige luiers, maar toch voelt het erg dik. Ik kijk vanuit alle hoeken in een spiegel, het lijkt alsof er niks te zien is al voelt het wel zo. Ik loop rondjes voor de spiegel om te kijken of er wat opvalt en of ik gekraak hoor. Het valt allemaal mee, dus ik ga weer naar beneden en drink het laatste beetje sap op. Ik denk even na waar ik heen ga vandaag. Ik kan niet naar mijn eigen dorp, daar kan ik zeker bekenden tegenkomen. Ongeveer 10 kilometer verderop is een klein stadje, daar kan ik wel heen op de fiets, de kans dat ik daar bekende tegen kom is wel aanwezig maar al een stuk minder. Ik krijg meteen weer twijfels, stel dat ik wel iemand tegen kom? Wat doe ik dan? Hmm, misschien zien ze het wel? Ik kijk nog een keer goed naar mijn spijkerbroek, het is echt niet te zien. Oke, ik ga het toch doen. Ik heb een rugtas mee met een schone luier en een andere broek, voor het geval er iets gebeurd.
In de schuur vind ik een fiets, die mag ik vast wel even lenen. Ik stap op de fiets en vertrek. Het voelt apart om met een luier te fietsen, de prop tussen mijn benen is overduidelijk te voelen en het witte plastic kraakt lichtjes bij bewegingen. Terwijl ik fiets, voel ik mijn buik lichtjes rommelen. Ik heb gister nog gepoept, dus dat zou niet weer kunnen lijkt me. Ik negeer het maar en fiets door. Ik kom aan en zet mijn fiets neer bij het station, vlak bij het stadscentrum. Dat lijkt mij verstandig, mocht ik snel weg willen. Als eerst besluit ik naar een rustigere winkelstraat te lopen, dit duur even en ik voel dat al het sap zich heeft verzameld in mijn blaas. Ik probeer lopend te plassen maar dat gaat lastig. Ik ga stilstaan en doe alsof ik iets opzoek op mijn telefoon terwijl ik heel voorzichtig een plas in mijn luier laat stromen. Het voelt eng, misschien lekt het wel. Ik voel hoe de warme urine wordt opgenomen door de luier. Na een halve minuut loop ik weer verder en kijk om me heen. Er lopen veel mensen maar niemand heeft mij in mijn luier zien plassen. Ik begin te glimlachen, dit kan nog wel eens een leuke dag worden. Ik loop verder en voel dat de luier dikker is geworden en kijk naar mijn kruis. Er is niks te zien, geen opzwelling of vlekken gelukkig.
Ik loop verder en het lijkt mij een bijzonder leuk idee om een kledingwinkel in te gaan. Stiekem broeken passen met een luier aan. Ik loop een klein, rustig kledingwinkeltje in en pak twee spijkerbroeken, een normale en een skinny model. In het pashokje trek in mijn broek uit en zie mezelf in de luier staan. Dit is zo fout en zou eigenlijk niet mogen, ik giechel zodra ik mijn spiegelbeeld zie. Ik trek een spijkerbroek aan maar deze is veel te groot. Daarna is het skinny model aan de beurt. Deze heb ik expres gepakt om te kijken hoe zichtbaar de luier wordt. Het is echt een krappe broek en moet mijn best doen om hem over mijn luier te krijgen. Met veel gedoe en gekraak krijg ik de broek over mijn plasluier heen. Ik kijk in de spiegel en het voelt alsof de broek een tweede huid is. Zo strak zit deze broek. Bij mijn kruis is een zekere verdikking te zien, precies de reden waarom ik deze broek pakte. De winkelmedewerkster komt ongemerkt naar de pashokjes toe. ‘Past het jongeman’? ‘Euh, nee niet echt. Het is een skinny en hij is te klein’ geef ik als antwoord. ‘Oh laat maar eens zien, dat hoort bij dit model. Daar moet je vaak even aan wennen maar dat rekt een beetje uit als je het vaker draagt’. ‘Nee, het is echt te krap hoor’ zeg ik snel. Hier moet ik echt onderuit zien te komen. Ik kijk snel in de spiegel, dit moet ze echt zien als ik het hokje uitloop en dat wil ik niet. ‘Nou, kom je er nog uit’ vroeg ze een beetje ongeduldig. Ik durfde mij niet zo te laten zien maar blijkbaar zat er niets anders op en met volle kracht schuif ik het gordijn opzij. De winkelmedewerkster bekeek mij vanaf mijn enkels naar boven. Toen haar ogen op mijn kruis gericht waren, keek ze een beetje verbaasd. Ze moet het gezien hebben, dat kan niet anders. ‘Draai je is om, dan kan ik zien hoe het van achter zit’ vroeg ze. Ik draai mijn zichtbare luierkont naar haar toe, wetende dat ze het echt wel gezien heeft. Ze kijkt naar mijn billen, waar een goede verdikking te zien is, en ik schaam me dood maar het voelt zo ongelofelijk spannend. ‘Nee dit model past niet, het zit toch te krap’ zei de winkelmedewerker ‘wil je een grotere passen?’. ‘nee dank je, ik ga nog even bij een andere winkel kijken’ zei ik tegen haar. Ik trek mijn eigen broek weer aan, bedank de medewerker voor haar hulp en loop zonder iemand aan te kijken de winkel uit. Als ik redelijk gespannen de deur uit loop, zie ik de winkelmedewerkster bij haar collega staan en ze maakt met haar handen rond haar kruis duidelijk wat voor verdikking ze net in mijn broek zag, Ze heeft het echt gezien, dacht ik. Mijn buik begint weer te rommelen, nu heftiger dan tijdens het fietsen. Ik laat een zachte scheet en voel de warme lucht in mijn luier, heerlijk maar ik denk dat er toch meer aan komt. Ik loop naar een lunchzaak en bestel een broodje en wat te drinken. Ik moet even wachten tot het bereid is en voel dat ik nodig moet plassen. Zonder moeite laat ik het mijn luier inlopen. De warme plas vult mijn luier en ik kijk om mij heen of iemand iets doorheeft maar niemand kijkt naar mij of mijn broek. Ongelofelijk dat ik hier als een baby in mijn luier plas terwijl niemand het door heeft, echt fantastisch.
Zodra ik klaar ben met eten ga ik verder. Ik loop naar de Van Haren, hier wil ik even schoenen passen. Ik loop even rond en zoek een leuk model. Terwijl ik dit doe, voel ik dat mijn buik heftig begint te rommelen. Ik denk er niet echt over na en zie een leuke schoen staan. Ik buk en zoek mijn maat. Deze staat helemaal beneden, dus ik ga gehurkt staan om de doos te pakken. Uit het niets laat ik een wind en voel hoe een waterige, warme brei mijn luier vult. Meerdere vlagen van diarree spuiten met een gorgelend geluid mijn luier in. Er zijn wel veel mensen in de winkel maar in een straal van een paar meter staat niemand. Ik doe niet eens mijn best maar voel dat er nog steeds waterige poep mijn luier instroomt. Het stopt uiteindelijk en ik kijk direct om mij heen. Niemand heeft iets gezien of gehoord want ik zie niemand die naar mij of mijn richting kijkt. Ik pers nog een keer voor de zekerheid. Nu voel ik hoe een grote drol mijn luier inglijdt. Het is allemaal heel slap maar de warme hoop zit lekker tegen mijn billen aangeplakt. Het voelt heerlijk maar ik had dit nooit verwacht. Ik heb de schoenendoos in mijn hand en sta weer rechtop. Een zure poeplucht hangt direct om mij heen. Ik voel me niet heel gemakkelijk, dus zet de doos terug en loop snel de winkel uit. Ik loop weer door de winkelstraat en heb het idee dat iedereen weet dat ik een vieze, volle poepluier rondloop. Ik moet weer plassen en ga voor een etalage staan. Daar kijk in quasi aandachtig naar een paar broeken terwijl er weer een grote, warme plas mijn luier vult. Een zachte wind is het voorteken van een tweede ronde. Heel voorzichtig voel ik met mijn hand aan mijn billen. Ik voel dat de luier wel dik en opgezwollen is. Nu laat ik, zonder te persen, weer een lading los. De warme, zachte poep vult mijn luiertje. Ooh, wat is dit toch heerlijk. De diarree stopt en een stevigere drol drukt zich een weg door de zachte brei. Ik voel even snel met mijn hand aan mijn volgepoepte luier. De achterkant is weer veel dikker geworden.
Ik loop snel naar een openbaar toilet en om te kijken hoe mijn dikke poepluier er uit zou zien, ik ben zeer benieuwd. Ik geef de toiletjuffrouw 50 cent en wil zo snel mogelijk doorlopen. ‘Bedankt jongeman, maar zo te ruiken ben jij al te laat’. Ondertussen kijkt ze naar mijn kruis. Ik schrik me dood en voel mijn hoofd rood aanlopen. Ze heeft het gezien, en geroken blijkbaar. ‘Jij bent een vies baby’tje, en die hebben soms een schone luier nodig. Wat krijgen we nu!, denk ik. Het was een vrij potige vrouw, ze leek een beetje streng en ik voelde me meteen geïntimideerd en kon nergens heen. Ik was de enige in het WC gebouw en haar ogen gingen van mijn kruis naar de verschoningsruimte. Haar hand ging naar mijn kont en ze wreef even goed. De warme poep werd tegen mijn billen gedrukt en naarmate ze harder wreef, door mijn hele luier gedrukt. ‘Deze baby heeft een poepluier, ik zal hem even moeten verschonen anders stinkt hij zo. Hé, kleine vieze baby’ zei ze met een grote, gemene lach. Ik stond verlamd, met een roodgloeiend hoofd naar haar te kijken en voelde uit angst weer een plas in mijn luier stromen. Een harde scheet volgde en nog een kleine keutel drukte zich in mijn al zo volle poepluier. ‘Oh oh, het baby’tje is een beetje verlegen hé, en het staat ook weer te poepen’. Ik ruik mijn eigen poepluier, het stinkt echt heel erg. ‘Wat zielig, zo’n kleine baby helemaal alleen in de grote stad. Kom maar even mee, ik denk dat er wel wat in je rugtas zit’. Ze pakte een bordje waarop stond dat de Wc’s werden gesloten en hing deze voor de ingang. Er kwam een vrouw aangelopen. ‘waarom gaan de Wc’s dicht? Ik moet nodig plassen’. ‘Nou mevrouw, ik heb hier een kleine baby met een poepluier, die moet ik even verschonen. Maar u kunt nog wel even gaan’. Ik schaamde mij helemaal kapot en keek verlegen naar beneden. De vrouw wist niet wat ze hoorde en snelde zich naar de wc. Daarna pakte de toiletjuffrouw mijn hand en trok mij mee naar de verschoningsruimte. ‘Jij bent echt een vieze poepbaby hé, je luier vol poepen in de stad. Hoe durf je’. Ik moest van de toiletjuffrouw op de uitklapbare commode gaan liggen met mijn benen omhoog. Ze gaf een paar harde klappen op mijn vieze billen en ik voelde de warme massa geplet worden. ‘Waar is je lieve mommy? Een kleine baby met zo’n vieze poepluier kan toch niet in zijn eentje rondlopen’ zei ze met een glimlach. Ze wreef nog eens goed tegen mijn poepluier en drukte de brei zo nog eens door mijn luier heen. ‘je bent stout, en vies. Heel vies. Deze poepluier moet echt verschoond worden hoor’. Ze maakt de plakstrips los en trekt de luier open. Een penetrante poeplucht vult de kamer. ‘Zo, wat ben jij een vies klein mannetje. Je hebt er een enorme bende van gemaakt zeg’. Ik voel een traantje over mijn wang lopen. Ik wordt op dit moment verschoond door een onbekende vrouw die mij hard vernederd. Ze veegt mijn billen schoon en vouwt de volgepoepte luier dicht. ‘Pff, dit was een van de meest vieze luiers die ik heb gezien’ zei ze toen de luier in de vuilnisbak gooide. Ze pakte mijn rugtas. ‘hier zit vast wel een schone luier in denk ik’. Ik kon niet eens ‘ja’ zeggen. Ik was compleet geschokt en overgelaten aan de overmacht van de dominante toiletjuffrouw. Ze pakte de schone luier en schoof deze onder mijn schone billen. Ze deed de luier goed en strak om. ‘Zo, dit voelt beter he. Een lekkere schone, droge luier. Beter dan zo’n stinkende, volgeplaste en volgepoepte luier. Kleine baby’s zoals jij kunnen daar niks aan doen hoor maar het stinkt zo, en dat is voor andere niet zo fijn’. Ze gaf me nog een kleine tik op mijn billen. ‘Trek je broek maar aan, ik ben klaar en jij kan weer door. Tot ziens’. Ik durf haar niet aan te kijken en bedank haar. ‘tot ziens’ zeg ik met een enorme rode kop. ‘Als je weer eens een vieze luier hebt, kan je hier langskomen hoor. Ik ben hier elke dag van 8 tot 16 uur’. Ik bedankte haar nogmaals en daarna keek ik nog even om en zag haar lachen. Dit was zo ongemakkelijk maar o zo fijn. Ik ben verschoond door een onbekende vrouw op een openbaar toilet. Wat zou tante Celine hier van vinden?
Ik vind het mooi geweest en loop naar mijn fiets. Terwijl ik mijn sleutel in het slot steek, voel ik een warme plas in mijn luier stromen. Ook ontsnapt er weer een drol en deze vult de achterkant van mijn net verschoonde luier. Hoe kan dit toch, zonder moeite blijf ik ongecontroleerd in mijn luier poepen. Ik heb helemaal niks raars gegeten of gedronken toch? Behalve dat sap. Zou dat het zijn? Ik stap op mijn fiets en voel hoe het harde zadel alle poep door de hele luier drukt. Dat heerlijke warme gevoel, door de hele luier verspreid. Dat is echt het lekkerste gevoel wat er maar bestaat. Onderweg naar huis krijg ik langzaam besef van wat er zojuist heeft plaatsgevonden.
Terwijl ik boven nog aan het spelen ben was Celine alvast het avondeten aan het klaarmaken en na een tijdje komt ze mij boven ophalen. Ik loop achter Celine aan naar beneden en klim in mijn kinderstoel. De nieuwe, schone luier kraakt bij de bewegingen die ik maak om de stoel in te komen. Een heerlijk geluid al zeg ik het zelf. Celine schept mijn eten op en voert mij steeds kleine hapjes. ‘Wat vond Melissa er van?’ vroeg ik aan Celine. ‘Ze vond het erg bijzonder maar erg leuk. Volgens mij was ze er snel aan gewend’ zei Celine ‘ze wilt zelfs komen oppassen als ik overmorgen moet werken, tenminste als je dat goed vind?’ Melissa mag op mij passen, geweldig! ‘Ja tuurlijk mag dat, dat lijkt me hartstikke leuk!’ Celine zegt dat ze het fijn vind en dat ze het aan Melissa zal doorgeven.
Uit enthousiasme bij de gedachte voel ik een warme plas de luier in stromen. De luier zwelt een klein beetje op en ik voel weer een tinteling in mijn buik. Tante Celine heeft door dat ik aan het plassen ben. ‘Geniet je even lekker van je plasluier?’ zegt ze met een lach. Ik word een beetje rood en knik. Het eten is op en ik ga weer naar boven om te spelen. In mijn gedachten denk ik aan overmorgen, dan komt Melissa op me passen. Het lijkt me wel bijzonder en misschien een beetje raar. Ik ken haar nog helemaal niet zo goed maar vandaag gaf ze een lieve en aardige indruk. Ik speel vrolijk verder en kan eigenlijk niet wachten op dat moment, het gaat alleen nog even duren. Tante Celine komt naar boven en zegt dat er beneden wat drinken voor mij klaarstaat. Ik loop achter mijn tante aan en ik zie een kop thee en een beker met warme melk. Tante Celine gaat op de bank zitten en ik ga naast haar zitten. Ze gebaart dat ik tegen haar aan mag liggen en dat doe ik snel. Ik lig met mijn hoofd tegen haar volle, zachte borst en ze kriebelt mij weer door mijn haren. Ik voel mijn ogen langzaam dicht gaan. Na een tijdje maakt mijn tante mij wakker en zegt dat het bedtijd is. We gingen naar bed en ik kruip mijn ledikantje weer in, Celine stopte mij even goed in en gaf me een kus. ‘Overmogen komt Melissa maar morgen moet ik ook werken. Melissa ook, dus morgen zal je alleen zijn, ik weet dat het niet leuk is maar het is even niet anders. Ik ben vroeg klaar maar je zal jezelf even moeten vermaken’.
Ik was aan het denken wat ik kon gaan doen morgen, maar er kwamen geen ideeën in mij op. Ik zal het morgen wel zien. Met die gedachte viel ik in slaap. Om half 8 werd ik weer wakker gemaakt door tante Celine, ze was al aangekleed en zei dat ze zo zou vertrekken. Een verschoning is niet nodig zegt ze, terwijl ze aan mijn luier voelt. Ik heb niet geplast vannacht maar moet nu wel plassen en laat het lopen. Celine ziet dat ik aan het plassen ben. ‘Zal ik je toch maar wel een schone luier geven? Anders wordt het een bende vandaag’. Ik zeg dat ik het wel zelf doe, het voelt nu nog wel lekker zacht en warm. ‘Oké, dat is ook prima. Ik hoop dat je je kan vermaken vandaag’ zei ze ‘er staat nog een lekker sapje in de koelkast’. Daarna liep ze de deur uit en na een minuut hoorde ik haar auto wegrijden. Nu was ik dus alweer alleen thuis, wat zou ik gaan doen? Ik trek mijn romper uit en loop naar beneden en voel dat mijn luier toch aardig zwaar is geworden. In de gang hangt een spiegel en ik zie dat de luier ook best wel opgezwollen is en een gelige kleur heeft. Eerst maar even eten, daarna verschoon ik mijzelf wel. In de koelkast staat, zoals tante Celine al zei, een grote fles met paars sap. Ik ruik eraan en besluit om het in te schenken. Het smaakt goed, het lijkt wel pruim ofzo dacht ik bij mezelf. Ik maakte mijn ontbijt klaar en dronk ondertussen nog meer van dat sap. Het was best lekker en ik had echt dorst. Na het ontbijt was die fles bijna leeg! Er zat nog een beetje in, dat drink ik zo wel, eerst een nieuwe luier om.
Ik wou vandaag een kans pakken om met een luier naar buiten te gaan. De stad in of een grote wandeling. Maar wel met veel mensen om me heen, dat leek me enorm spannend. Daarom wou ik vandaag een minder dikke en discretere luier om. Ik doe boven de kast open en kijk even goed rond. Daar vind ik een redelijk dunne luier, een TENA active. Ik pak er een uit het pak en maak de plakstrips van mijn luier los en deze valt met een doffe klap op de grond. De volle plasluier vouw ik dicht en gooi deze in de vuilnisbak. Ik stap even in de douche en trek de droge luier aan. Ik zoek een lange broek en trek deze er overheen. Deze luier is wel dunner en kraakt minder dan de vorige luiers, maar toch voelt het erg dik. Ik kijk vanuit alle hoeken in een spiegel, het lijkt alsof er niks te zien is al voelt het wel zo. Ik loop rondjes voor de spiegel om te kijken of er wat opvalt en of ik gekraak hoor. Het valt allemaal mee, dus ik ga weer naar beneden en drink het laatste beetje sap op. Ik denk even na waar ik heen ga vandaag. Ik kan niet naar mijn eigen dorp, daar kan ik zeker bekenden tegenkomen. Ongeveer 10 kilometer verderop is een klein stadje, daar kan ik wel heen op de fiets, de kans dat ik daar bekende tegen kom is wel aanwezig maar al een stuk minder. Ik krijg meteen weer twijfels, stel dat ik wel iemand tegen kom? Wat doe ik dan? Hmm, misschien zien ze het wel? Ik kijk nog een keer goed naar mijn spijkerbroek, het is echt niet te zien. Oke, ik ga het toch doen. Ik heb een rugtas mee met een schone luier en een andere broek, voor het geval er iets gebeurd.
In de schuur vind ik een fiets, die mag ik vast wel even lenen. Ik stap op de fiets en vertrek. Het voelt apart om met een luier te fietsen, de prop tussen mijn benen is overduidelijk te voelen en het witte plastic kraakt lichtjes bij bewegingen. Terwijl ik fiets, voel ik mijn buik lichtjes rommelen. Ik heb gister nog gepoept, dus dat zou niet weer kunnen lijkt me. Ik negeer het maar en fiets door. Ik kom aan en zet mijn fiets neer bij het station, vlak bij het stadscentrum. Dat lijkt mij verstandig, mocht ik snel weg willen. Als eerst besluit ik naar een rustigere winkelstraat te lopen, dit duur even en ik voel dat al het sap zich heeft verzameld in mijn blaas. Ik probeer lopend te plassen maar dat gaat lastig. Ik ga stilstaan en doe alsof ik iets opzoek op mijn telefoon terwijl ik heel voorzichtig een plas in mijn luier laat stromen. Het voelt eng, misschien lekt het wel. Ik voel hoe de warme urine wordt opgenomen door de luier. Na een halve minuut loop ik weer verder en kijk om me heen. Er lopen veel mensen maar niemand heeft mij in mijn luier zien plassen. Ik begin te glimlachen, dit kan nog wel eens een leuke dag worden. Ik loop verder en voel dat de luier dikker is geworden en kijk naar mijn kruis. Er is niks te zien, geen opzwelling of vlekken gelukkig.
Ik loop verder en het lijkt mij een bijzonder leuk idee om een kledingwinkel in te gaan. Stiekem broeken passen met een luier aan. Ik loop een klein, rustig kledingwinkeltje in en pak twee spijkerbroeken, een normale en een skinny model. In het pashokje trek in mijn broek uit en zie mezelf in de luier staan. Dit is zo fout en zou eigenlijk niet mogen, ik giechel zodra ik mijn spiegelbeeld zie. Ik trek een spijkerbroek aan maar deze is veel te groot. Daarna is het skinny model aan de beurt. Deze heb ik expres gepakt om te kijken hoe zichtbaar de luier wordt. Het is echt een krappe broek en moet mijn best doen om hem over mijn luier te krijgen. Met veel gedoe en gekraak krijg ik de broek over mijn plasluier heen. Ik kijk in de spiegel en het voelt alsof de broek een tweede huid is. Zo strak zit deze broek. Bij mijn kruis is een zekere verdikking te zien, precies de reden waarom ik deze broek pakte. De winkelmedewerkster komt ongemerkt naar de pashokjes toe. ‘Past het jongeman’? ‘Euh, nee niet echt. Het is een skinny en hij is te klein’ geef ik als antwoord. ‘Oh laat maar eens zien, dat hoort bij dit model. Daar moet je vaak even aan wennen maar dat rekt een beetje uit als je het vaker draagt’. ‘Nee, het is echt te krap hoor’ zeg ik snel. Hier moet ik echt onderuit zien te komen. Ik kijk snel in de spiegel, dit moet ze echt zien als ik het hokje uitloop en dat wil ik niet. ‘Nou, kom je er nog uit’ vroeg ze een beetje ongeduldig. Ik durfde mij niet zo te laten zien maar blijkbaar zat er niets anders op en met volle kracht schuif ik het gordijn opzij. De winkelmedewerkster bekeek mij vanaf mijn enkels naar boven. Toen haar ogen op mijn kruis gericht waren, keek ze een beetje verbaasd. Ze moet het gezien hebben, dat kan niet anders. ‘Draai je is om, dan kan ik zien hoe het van achter zit’ vroeg ze. Ik draai mijn zichtbare luierkont naar haar toe, wetende dat ze het echt wel gezien heeft. Ze kijkt naar mijn billen, waar een goede verdikking te zien is, en ik schaam me dood maar het voelt zo ongelofelijk spannend. ‘Nee dit model past niet, het zit toch te krap’ zei de winkelmedewerker ‘wil je een grotere passen?’. ‘nee dank je, ik ga nog even bij een andere winkel kijken’ zei ik tegen haar. Ik trek mijn eigen broek weer aan, bedank de medewerker voor haar hulp en loop zonder iemand aan te kijken de winkel uit. Als ik redelijk gespannen de deur uit loop, zie ik de winkelmedewerkster bij haar collega staan en ze maakt met haar handen rond haar kruis duidelijk wat voor verdikking ze net in mijn broek zag, Ze heeft het echt gezien, dacht ik. Mijn buik begint weer te rommelen, nu heftiger dan tijdens het fietsen. Ik laat een zachte scheet en voel de warme lucht in mijn luier, heerlijk maar ik denk dat er toch meer aan komt. Ik loop naar een lunchzaak en bestel een broodje en wat te drinken. Ik moet even wachten tot het bereid is en voel dat ik nodig moet plassen. Zonder moeite laat ik het mijn luier inlopen. De warme plas vult mijn luier en ik kijk om mij heen of iemand iets doorheeft maar niemand kijkt naar mij of mijn broek. Ongelofelijk dat ik hier als een baby in mijn luier plas terwijl niemand het door heeft, echt fantastisch.
Zodra ik klaar ben met eten ga ik verder. Ik loop naar de Van Haren, hier wil ik even schoenen passen. Ik loop even rond en zoek een leuk model. Terwijl ik dit doe, voel ik dat mijn buik heftig begint te rommelen. Ik denk er niet echt over na en zie een leuke schoen staan. Ik buk en zoek mijn maat. Deze staat helemaal beneden, dus ik ga gehurkt staan om de doos te pakken. Uit het niets laat ik een wind en voel hoe een waterige, warme brei mijn luier vult. Meerdere vlagen van diarree spuiten met een gorgelend geluid mijn luier in. Er zijn wel veel mensen in de winkel maar in een straal van een paar meter staat niemand. Ik doe niet eens mijn best maar voel dat er nog steeds waterige poep mijn luier instroomt. Het stopt uiteindelijk en ik kijk direct om mij heen. Niemand heeft iets gezien of gehoord want ik zie niemand die naar mij of mijn richting kijkt. Ik pers nog een keer voor de zekerheid. Nu voel ik hoe een grote drol mijn luier inglijdt. Het is allemaal heel slap maar de warme hoop zit lekker tegen mijn billen aangeplakt. Het voelt heerlijk maar ik had dit nooit verwacht. Ik heb de schoenendoos in mijn hand en sta weer rechtop. Een zure poeplucht hangt direct om mij heen. Ik voel me niet heel gemakkelijk, dus zet de doos terug en loop snel de winkel uit. Ik loop weer door de winkelstraat en heb het idee dat iedereen weet dat ik een vieze, volle poepluier rondloop. Ik moet weer plassen en ga voor een etalage staan. Daar kijk in quasi aandachtig naar een paar broeken terwijl er weer een grote, warme plas mijn luier vult. Een zachte wind is het voorteken van een tweede ronde. Heel voorzichtig voel ik met mijn hand aan mijn billen. Ik voel dat de luier wel dik en opgezwollen is. Nu laat ik, zonder te persen, weer een lading los. De warme, zachte poep vult mijn luiertje. Ooh, wat is dit toch heerlijk. De diarree stopt en een stevigere drol drukt zich een weg door de zachte brei. Ik voel even snel met mijn hand aan mijn volgepoepte luier. De achterkant is weer veel dikker geworden.
Ik loop snel naar een openbaar toilet en om te kijken hoe mijn dikke poepluier er uit zou zien, ik ben zeer benieuwd. Ik geef de toiletjuffrouw 50 cent en wil zo snel mogelijk doorlopen. ‘Bedankt jongeman, maar zo te ruiken ben jij al te laat’. Ondertussen kijkt ze naar mijn kruis. Ik schrik me dood en voel mijn hoofd rood aanlopen. Ze heeft het gezien, en geroken blijkbaar. ‘Jij bent een vies baby’tje, en die hebben soms een schone luier nodig. Wat krijgen we nu!, denk ik. Het was een vrij potige vrouw, ze leek een beetje streng en ik voelde me meteen geïntimideerd en kon nergens heen. Ik was de enige in het WC gebouw en haar ogen gingen van mijn kruis naar de verschoningsruimte. Haar hand ging naar mijn kont en ze wreef even goed. De warme poep werd tegen mijn billen gedrukt en naarmate ze harder wreef, door mijn hele luier gedrukt. ‘Deze baby heeft een poepluier, ik zal hem even moeten verschonen anders stinkt hij zo. Hé, kleine vieze baby’ zei ze met een grote, gemene lach. Ik stond verlamd, met een roodgloeiend hoofd naar haar te kijken en voelde uit angst weer een plas in mijn luier stromen. Een harde scheet volgde en nog een kleine keutel drukte zich in mijn al zo volle poepluier. ‘Oh oh, het baby’tje is een beetje verlegen hé, en het staat ook weer te poepen’. Ik ruik mijn eigen poepluier, het stinkt echt heel erg. ‘Wat zielig, zo’n kleine baby helemaal alleen in de grote stad. Kom maar even mee, ik denk dat er wel wat in je rugtas zit’. Ze pakte een bordje waarop stond dat de Wc’s werden gesloten en hing deze voor de ingang. Er kwam een vrouw aangelopen. ‘waarom gaan de Wc’s dicht? Ik moet nodig plassen’. ‘Nou mevrouw, ik heb hier een kleine baby met een poepluier, die moet ik even verschonen. Maar u kunt nog wel even gaan’. Ik schaamde mij helemaal kapot en keek verlegen naar beneden. De vrouw wist niet wat ze hoorde en snelde zich naar de wc. Daarna pakte de toiletjuffrouw mijn hand en trok mij mee naar de verschoningsruimte. ‘Jij bent echt een vieze poepbaby hé, je luier vol poepen in de stad. Hoe durf je’. Ik moest van de toiletjuffrouw op de uitklapbare commode gaan liggen met mijn benen omhoog. Ze gaf een paar harde klappen op mijn vieze billen en ik voelde de warme massa geplet worden. ‘Waar is je lieve mommy? Een kleine baby met zo’n vieze poepluier kan toch niet in zijn eentje rondlopen’ zei ze met een glimlach. Ze wreef nog eens goed tegen mijn poepluier en drukte de brei zo nog eens door mijn luier heen. ‘je bent stout, en vies. Heel vies. Deze poepluier moet echt verschoond worden hoor’. Ze maakt de plakstrips los en trekt de luier open. Een penetrante poeplucht vult de kamer. ‘Zo, wat ben jij een vies klein mannetje. Je hebt er een enorme bende van gemaakt zeg’. Ik voel een traantje over mijn wang lopen. Ik wordt op dit moment verschoond door een onbekende vrouw die mij hard vernederd. Ze veegt mijn billen schoon en vouwt de volgepoepte luier dicht. ‘Pff, dit was een van de meest vieze luiers die ik heb gezien’ zei ze toen de luier in de vuilnisbak gooide. Ze pakte mijn rugtas. ‘hier zit vast wel een schone luier in denk ik’. Ik kon niet eens ‘ja’ zeggen. Ik was compleet geschokt en overgelaten aan de overmacht van de dominante toiletjuffrouw. Ze pakte de schone luier en schoof deze onder mijn schone billen. Ze deed de luier goed en strak om. ‘Zo, dit voelt beter he. Een lekkere schone, droge luier. Beter dan zo’n stinkende, volgeplaste en volgepoepte luier. Kleine baby’s zoals jij kunnen daar niks aan doen hoor maar het stinkt zo, en dat is voor andere niet zo fijn’. Ze gaf me nog een kleine tik op mijn billen. ‘Trek je broek maar aan, ik ben klaar en jij kan weer door. Tot ziens’. Ik durf haar niet aan te kijken en bedank haar. ‘tot ziens’ zeg ik met een enorme rode kop. ‘Als je weer eens een vieze luier hebt, kan je hier langskomen hoor. Ik ben hier elke dag van 8 tot 16 uur’. Ik bedankte haar nogmaals en daarna keek ik nog even om en zag haar lachen. Dit was zo ongemakkelijk maar o zo fijn. Ik ben verschoond door een onbekende vrouw op een openbaar toilet. Wat zou tante Celine hier van vinden?
Ik vind het mooi geweest en loop naar mijn fiets. Terwijl ik mijn sleutel in het slot steek, voel ik een warme plas in mijn luier stromen. Ook ontsnapt er weer een drol en deze vult de achterkant van mijn net verschoonde luier. Hoe kan dit toch, zonder moeite blijf ik ongecontroleerd in mijn luier poepen. Ik heb helemaal niks raars gegeten of gedronken toch? Behalve dat sap. Zou dat het zijn? Ik stap op mijn fiets en voel hoe het harde zadel alle poep door de hele luier drukt. Dat heerlijke warme gevoel, door de hele luier verspreid. Dat is echt het lekkerste gevoel wat er maar bestaat. Onderweg naar huis krijg ik langzaam besef van wat er zojuist heeft plaatsgevonden.
Laatst bewerkt:
Little Endy
Sayori the shy Enderman :3 (he/they)
Spannend einde van een leuk en interessant hoofdstuk, ben benieuwd wat de 1e persoon zal beseffen!
