A
Augur_DL
Guest
geschreven door: ArnoldB
Mijn naam is Arnold en ik ben een jongen van 15 jaar. Al zolang ik me kan herinneren draag ik ’s nachts luiers en vaak ook overdag. Dat moet ik van mijn moeder omdat ik ’s nachts nog in mijn bed plas. Ik probeer wel droog te blijven, maar het lukt gewoon niet. We hebben afgesproken dat als ik drie weken achter elkaar droog ben, dat ik dan geen luier meer om hoef. Ik ben nog niet verder gekomen dan een week.
Mijn moeder vindt dat ik nog een klein jochie ben en ook als zodanig behandeld moet worden. Zodra ik uit school kom moet ik met haar naar boven en me uitkleden. Ik moet dan op bed gaan liggen en krijg een katoenen luier om. Dan een plasticbroek erover en een rompertje. Afhankelijk van het weer wordt de verdere kleding bepaald. Als het koud is een tuinbroek, maar zoals nu, met mooi weer een korte broek. Wat ik ook aanheb, mijn luier is goed te zien en dat vindt ze ook de bedoeling.
Ook naar school draag ik vaak voor straf een luier, maar dan een weggooiluier. Dat is dan als straf omdat ik ’s nachts weer in mijn luier heb geplast. Alleen als ik ’s morgens droog ben hoef ik geen luier om naar school, maar ondanks mijn pogingen lukt dat niet vaak. Ik moet naar school dan ook een extra luier mee voor het geval dat. Omdat de luier zichtbaar is, word ik vaak gepest. Ze noemen me dan baby en vooral de meisjes vragen of ze me mogen verschonen. Ik schaam me dan diep, maar het helpt niet.
Laatst liepen een paar jongens uit mijn klas met me mee richting huis en op een stil plekje trokken ze mijn broek naar beneden en stond ik te kijk in mijn luier. Ze voelden ook of ik nog droog was. Toen dat het geval was sarden ze me en riepen “ons kleine jochie is nog droog, wordt al een groot knulletje”. Een van de jongens haalde een speentje tevoorschijn en dat stopten ze in mijn mond. Kijk eens wat een lief jochie riepen ze. Ze trokken ook mijn T-shirtje uit en zo stond ik helemaal te kijk. Weet je wat, we binden hem aan een boom, dan kan iedereen ons kleine jochie zien.
Van angst plaste ik in mijn broek. Dat hadden ze door en toen was de pret compleet. Kijk eens, het is geen grote knul, maar een baby. Toen hoorden ze iemand aankomen en liepen hard weg, mij aan mijn lot overlatend. Ik kleedde met vlug weer aan en liep snel naar huis.
Daar stond mijn moeder al klaar. Omdat ik te laat thuis was kreeg ik eerst een pak slaag op mijn blote kont en werd daarna geluierd en kreeg een T-shirt en korte broek aan. Je hebt me behoorlijk laten wachten joh, ik had al boodschappen kunnen doen. Nu moet je maar mee. Ik moest mee, als kleuter gekleed. Als je goed keek kwam de plasticbroek onder mijn broekspijpjes uit. Maar ik had geen keus. Gelukkig was het niet druk in de winkel en waren we weer vlug thuis.
Ik werd met m’n tuigje vastgezet in een kinderstoel en mocht gaan gamen op de computer. Ondertussen ging zij eten koken en hoefde ze niet op mij te letten.
Na het eten voelde ze aan mijn luier en vond dat die nog een tijdje kon. Ik moest naar mijn kamer huiswerk maken. Om negen uur was ik klaar en dat was meteen bedtijd voor mij. Ik werd door mijn moeder uitgekleed en kreeg een dikke katoenen nachtluier om en plasticbroek aan. Mijn tanden werden gepoetst en ik werd in bed gelegd. En vastgebonden met een tuigje, zodat ik er niet uitkon. Ik kreeg mijn speen in en mijn beer naast me en kreeg een zoen van mam.
De volgende morgen moest ik wachten totdat mam met uit bed kwam halen. Het was alweer mis, weer nat. Dus voor mij brak weereen nieuwe luierdag aan.
Mijn naam is Arnold en ik ben een jongen van 15 jaar. Al zolang ik me kan herinneren draag ik ’s nachts luiers en vaak ook overdag. Dat moet ik van mijn moeder omdat ik ’s nachts nog in mijn bed plas. Ik probeer wel droog te blijven, maar het lukt gewoon niet. We hebben afgesproken dat als ik drie weken achter elkaar droog ben, dat ik dan geen luier meer om hoef. Ik ben nog niet verder gekomen dan een week.
Mijn moeder vindt dat ik nog een klein jochie ben en ook als zodanig behandeld moet worden. Zodra ik uit school kom moet ik met haar naar boven en me uitkleden. Ik moet dan op bed gaan liggen en krijg een katoenen luier om. Dan een plasticbroek erover en een rompertje. Afhankelijk van het weer wordt de verdere kleding bepaald. Als het koud is een tuinbroek, maar zoals nu, met mooi weer een korte broek. Wat ik ook aanheb, mijn luier is goed te zien en dat vindt ze ook de bedoeling.
Ook naar school draag ik vaak voor straf een luier, maar dan een weggooiluier. Dat is dan als straf omdat ik ’s nachts weer in mijn luier heb geplast. Alleen als ik ’s morgens droog ben hoef ik geen luier om naar school, maar ondanks mijn pogingen lukt dat niet vaak. Ik moet naar school dan ook een extra luier mee voor het geval dat. Omdat de luier zichtbaar is, word ik vaak gepest. Ze noemen me dan baby en vooral de meisjes vragen of ze me mogen verschonen. Ik schaam me dan diep, maar het helpt niet.
Laatst liepen een paar jongens uit mijn klas met me mee richting huis en op een stil plekje trokken ze mijn broek naar beneden en stond ik te kijk in mijn luier. Ze voelden ook of ik nog droog was. Toen dat het geval was sarden ze me en riepen “ons kleine jochie is nog droog, wordt al een groot knulletje”. Een van de jongens haalde een speentje tevoorschijn en dat stopten ze in mijn mond. Kijk eens wat een lief jochie riepen ze. Ze trokken ook mijn T-shirtje uit en zo stond ik helemaal te kijk. Weet je wat, we binden hem aan een boom, dan kan iedereen ons kleine jochie zien.
Van angst plaste ik in mijn broek. Dat hadden ze door en toen was de pret compleet. Kijk eens, het is geen grote knul, maar een baby. Toen hoorden ze iemand aankomen en liepen hard weg, mij aan mijn lot overlatend. Ik kleedde met vlug weer aan en liep snel naar huis.
Daar stond mijn moeder al klaar. Omdat ik te laat thuis was kreeg ik eerst een pak slaag op mijn blote kont en werd daarna geluierd en kreeg een T-shirt en korte broek aan. Je hebt me behoorlijk laten wachten joh, ik had al boodschappen kunnen doen. Nu moet je maar mee. Ik moest mee, als kleuter gekleed. Als je goed keek kwam de plasticbroek onder mijn broekspijpjes uit. Maar ik had geen keus. Gelukkig was het niet druk in de winkel en waren we weer vlug thuis.
Ik werd met m’n tuigje vastgezet in een kinderstoel en mocht gaan gamen op de computer. Ondertussen ging zij eten koken en hoefde ze niet op mij te letten.
Na het eten voelde ze aan mijn luier en vond dat die nog een tijdje kon. Ik moest naar mijn kamer huiswerk maken. Om negen uur was ik klaar en dat was meteen bedtijd voor mij. Ik werd door mijn moeder uitgekleed en kreeg een dikke katoenen nachtluier om en plasticbroek aan. Mijn tanden werden gepoetst en ik werd in bed gelegd. En vastgebonden met een tuigje, zodat ik er niet uitkon. Ik kreeg mijn speen in en mijn beer naast me en kreeg een zoen van mam.
De volgende morgen moest ik wachten totdat mam met uit bed kwam halen. Het was alweer mis, weer nat. Dus voor mij brak weereen nieuwe luierdag aan.