Verhaal Klaar winkelierster...
- Onderwerp starter beddenplasser
- Startdatum
-
- Tags
- voltooid verhaal
beddenplasser
volwassen peuter
HOOFDSTUK 41
Het meest bevreemdende aan de hele situatie was voor Mia nog dat zij eigenlijk helemaal niet verbaasd was dit tafereel te zien. Twee zestienjarigen die het de normaalste zaak van de wereld vinden dat ze ’s nachts een fopspeen in de mond doen, geen mens die dit zou begrijpen. En toch had Mia er vrede mee. Iets in haar voelde dit al veel langer aankomen, alhoewel ze niet kon zeggen vanwaar dit kwam.
Het was voor Mia wel overduidelijk dat Els voor Jan de uitlokkende factor was, zonder haar daarvoor te willen veroordelen. Ze besloot toch even bij Marthe te polsen. In de badkamer stond Marthe op het punt haar tanden te poetsen toen Mia binnenkwam.
“Marthe, voor je je tanden begint te poetsen zou ik je nog iets willen vragen. Els, vertoont die soms babygedrag ?”
Marthe wou als eerste reactie haar zus nog in bescherming nemen en ontkennen, maar ze besefte dat ze bij voorbaat had verloren. Mia wou natuurlijk Marthe’s gezicht aflezen. Aarzelend gaf ze dan ook haar reactie.
“Ik kan dat niet ontkennen, nee.”
“En Jan ?”
Marthe besefte dat ze zich op glad ijs begaf.
“Die is niet voor niets de vriend van ons Els.”
Nu was het Mia’s beurt om open kaart te spelen, in de hoop dat Marthe vertrouwd was met hetgeen ze had gezien.
“Dus ik neem aan dat ze bij jou thuis ook al met een fopspeen hebben geslapen ?”
Marthe sloeg haar hand voor haar mond, maar het was duidelijk dat ze zich zowel schaamde als moest glimlachen.
“Mia, meen je dat dat die twee nu boven slapen met hun speen ? Dat moet Els op haar geweten hebben. Sorry daarvoor.”
Mia wuifde de excuses weg.
“Marthe, alsjeblief. Jij moet toch geen sorry voor iets dat je zus doet. Trouwens, mij maakt het niet uit wat die twee doen, zolang het maar geen andere mensen schaadt. En als ik eerlijk moet zijn, ze zijn ongelooflijk schattig.”
Mia ging naar haar slaapkamer, waar Marthe en Lies zouden slapen, zodat ze bij Ella waren. Toen Mia binnenkwam, zag ze Lies op de rand van het bed zitten, met Ella in tranen.
“Hetzelfde als gisteren ?”
“Ja en nee. Ik vond haar daarjuist weer rechtop in bed in tranen met haar knuffel stevig vast. Alleen heeft ze nu een extra geurtje. Ik stond eigenlijk op het punt naar beneden te gaan om haar te verschonen.”
“Lies, laat dat maar. Als je met haar naar beneden gaat, dan is ze klaarwakker. Ik ga snel beneden het nodige gerief nemen om ze te verschonen.”
Mia ging naar beneden om een badje te halen, samen met een washandje, zeep, een handdoek, een nieuwe luier en de babyzalf. Boven deed ze warm water in het badje, en nam ze het pak vochtige doekjes dat Lies gebruikte. Marthe zag dit en wist hoe laat het was.
“Ik neem aan dat ons Ella een kakkebroek heeft. Dat zal wel de weerbots zijn van het gaan logeren in een vreemde omgeving.”
In de slaapkamer had Lies ondertussen de romper van Ella al uitgedaan. Lies had zich ook al volledig uitgekleed, op haar onderbroek na. Als de luier van Ella het niet hield, dan waren haar kleren tenminste niet vuil. Ze wou op die manier ook Marthe wat verrassen.
Toen Marthe samen met haar moeder binnenkwam, had ze het knap lastig om niet opnieuw in tranen uit te barsten. Haar nieuwe vriendin die naakt haar even naakte dochter op de schoot had, en de liefde die er van af knetterde, was ongelooflijk mooi om te zien. Meer bevestiging had Marthe niet nodig om te weten dat het goed zat.
Marthe gaf Lies een zoen en nam Ella over en begon haar te verschonen. Tegelijkertijd gebood Mia haar dochter naast Ella te gaan liggen.
“Onderbroek uit en benen omhoog !”
“Mama, toch niet waar Ella bij is.”
“Lies, je gaat nu toch niet preuts worden, hé. Voor Ella worden luiers de normaalste zaak van de wereld.”
Terwijl Mia Lies een luier omdeed, zag ze dat Marthe het niet kon laten haar dochter te begluren.
“Schoon uitzicht, Marthe ?”
“Ge moest eens weten. Veel mooier dan dat kan je volgens mij niet krijgen.”
Even later was Mia al bezig de knopjes van Lies haar romper vast te klikken.
“Marthe, moet ik jou luier ook even aandoen ?”
Marthe aarzelde wel even, maar ging er mee akkoord.
“Een luier die door iemand wordt aangedaan zit toch dikwijls beter. Veel van onze bedplassers vragen ook aan ons om hun luier aan te doen, alhoewel ze het perfect zelf kunnen.”
Voor Marthe was het even een klik maken het moment dat ze zich volledig toonde aan haar schoonmoeder, maar Mia voelde perfect de ongemakkelijke situatie aan en deed snel en goed de luier aan, waarna ze hen beide nog een nachtzoen gaf.
Toen Mia een uur later ging slapen, zag ze dat haar slaapkamerdeur op een kier stond. Ze zag drie slapende vrouwen op het bed, alle drie in elkaar gelepeld met enkel een romper en een luier. Ook bij hen lag de deken ondertussen aan hun voeten.
Ze wist wat haar te doen stond. Snel ging ze haar fototoestel halen. Ze wist genoeg van fotografie om zelfs met maar weinig licht toch een scherpe foto te verkrijgen. Nadat ze van het drietal enkele foto’s had genomen, legde ze de deken over hen. Ze moest alleen opletten dat Ella, die in de schoot van haar dochter lag, nog voldoende lucht kreeg.
Omdat ze nu toch op dreef was, besloot ze ook het ondeugende tweetal van een verdieping hoger vast te leggen. Ook nu lukte het Mia om de juiste schemer te creëren die ze nodig had voor een scherpe foto.
Ze had al wel een ideetje wat ze met de foto’s kon doen, maar dan moest Lies wel op de hoogte zijn van de fopspenen. Na de fotosessie dook Mia snel ook onder de lakens.
De volgende morgen kwamen Marthe en Ella net de slaapkamer uit toen Mia daar passeerde.
“Goeiemorgen Marthe, al lang wakker ?”
Marthe geeuwde breed.
“Nog maar net. Mevrouw hier heeft honger en een volle luier, dus bibi is eraan voor de moeite.”
“Niks ervan. Leg jij je maar terug naast mijn dochter. Ik neem jouw dochter wel over. Slaap maar zolang als jullie willen. Pas om 12 uur zijn er pistolets.”
Tien minuutjes later lag Ella bij Mia haar fles melk te drinken, terwijl de koffie zat te pruttelen. Mia genoot van dit moment. Ella was een heerlijke kleuter. Ze zei misschien weinig, maar ze had duidelijk het warme zachtmoedige karakter van haar moeder geërfd.
Ze dacht terug aan de avond ervoor, en haar eigen moedergevoelens. Ze vond het eigenlijk heel normaal dat zij als moeder Lies en Marthe luierde. Ze bedacht zich dat het zeker voor Marthe helemaal niet zo evident was, maar langs de andere kant wist Mia heel goed dat Marthe zou hebben geweigerd als ze het niet had zien zitten.
Een uur later was er nog geen enkele slaper wakker. Mia had ondertussen ontbeten en had zich gewassen. Ze was bezig Ella haar sandaaltjes aan te doen, zodat ze met de kleine meid in de buggy een stevige wandeling kon maken en langs de bakker en de beenhouwer kon passeren.
Het was duidelijk dat Ella er zin in had. Het lukte Mia enkel de sandaaltjes aan te doen door haar been te blokkeren, zo heftig was ze aan het dansen en bewegen van plezier.
Ella kreeg voor onderweg nog twee speculaasjes. Ook had Mia een flesje water meegenomen. Ze was van plan een grote wandeling te maken. Dit deed ze al wel eens meer in het weekend, maar nu met een buggy bij voelde ze zich nog meer in haar sas.
De wandeling werd voor beide dames pure ontspanning. Er werd gelopen, gezongen, gewandeld, op en af een zandheuvel gereden, en toen na een klein uur de bakker in zicht was, besefte Mia dat het al een tijdje verdacht stil was aan haar onderkant.
Mia legde de buggy wat platter, zodat Ella beter kon slapen. Het maakte het boodschappen doen voor Mia nu wel een stuk gemakkelijker.
Lies was als eerste wakker. Na beneden een tas koffie te hebben gedronken en enkele speculaasjes als ontbijt te hebben gegeten, ging ze naar haar kamer propere kleren nemen. Haar moeder had een briefje achtergelaten dat voor haar duidelijk genoeg was :
‘gaan wandelen met Ella. brood e.d. ok’
De gewoonte kennende van haar moeder kon die nog lang weg zijn. Tijd genoeg om te douchen.
Op de terugweg naar beneden, kon Lies het niet laten even binnen te gluren bij haar broer. Jan en Els lagen vredig met hun gezichten naar mekaar te slapen. Net zoals Mia die nacht zag Lies overduidelijk de lichte fopspenen afsteken tegen hun donkerder huid. Compleet verdwaasd wandelde ze naar beneden.
Marthe stond haar aan de deur van de badkamer op te wachten.
“Dag zoetelief. Je hebt precies spoken gezien.”
“Geen spoken, wel fopspenen !”
“Je hebt bij Jan in de kamer gekeken dus.”
Lies keek Marthe vragend aan.
“Wist jij ervan ?”
“Je moeder heeft me vannacht er ook al iets over gevraagd. Toegegeven, het is een raar gezicht, maar ik weet wel dat die fopspenen er mee voor hebben gezorgd dat ze samen zijn. Je moet hen het volledige verhaal maar eens vragen.”
Met een bedenkelijk gezicht ging Lies de badkamer in. Veel tijd had ze niet voor haar bedenkingen, want de deur was nog maar goed en wel toe, of Marthe vloog haar om de hals en zoende haar hartstochtelijk. Het tandenpoetsen was een noodzakelijk kwaad op weg naar een hete gezamenlijke douche.
Toen ze ’s middags na het eten nog even aan tafel zaten en er even een momentje stilte viel, deed Marthe quasi onmerkbaar teken naar Mia dat ze moest stoppen met drinken.
“Zeg Els, was dat eigenlijk jouw voorstel om vannacht te slapen met jullie fopspenen ?”
Jan werd vuurrood, Els wist zich totaal geen houding meer te geven, en Lies en Mia moesten alle moeite van de wereld doen om niet te beginnen schaterlachen. Marthe vroeg zich echt af hoe lang Els nodig had om zich te herstellen van haar vraag. Het was echter Jan die zich als eerste herstelde.
“Ik zei het nog dat we dat niet mochten doen”, siste hij tegen Els. Hoewel Els besefte dat Jan zich superhard schaamde, vond ze het ergens ook wel superspannend. Ze zag ook de gezichten van Lies en Mia, die duidelijk niet op onweer stonden en de glunderende blik van Marthe.
“Je wist dat de kans er in zat dat we ontdekt gingen worden. Dan moest je maar van mij geëist hebben dat ik duidelijker was over de tegenprestatie.”
“Tegenprestatie ?”
Mia haar nieuwsgierigheid was getriggerd. Els besloot volledig open kaart te spelen.
“Wij hebben gisteren gewed dat Lies en Marthe een koppel zouden worden. Jan zei van niet, en dan zou hij mij kletsen op de blote poep mogen geven omdat ik hem in de wei had doen belanden. Ik zei van wel. Alleen had ik mijn prestatie niet onmiddellijk gezegd. Toch ging hij er mee akkoord, dus hij kon niet anders dan vannacht met een fopspeen slapen.”
Mia richtte zich naar Lies en Marthe. “Plezant voor jullie, hé. Jullie eigenste broer en zus laten hun seksuele pleziertjes afhangen van jullie geluk. De volgende keer dat ze nog eens met pretoogjes uit een kamer komen, kun je je al beginnen afvragen wat het onderwerp van de weddenschap is.”
Jan trapte compleet in de val die zijn moeder spande, dit tot groot jolijt van de drie andere dames die dit wel doorhadden.
“Mama, wij hebben nog helemaal geen seks. En het was helemaal niet onze bedoeling om te gokken op hun geluk.”
Els kon het niet laten er een schepje bovenop te doen.
“Gingen wij daar deze namiddag geen verandering in brengen, schat ?”
“Wij gingen toch naar jouw ouders”, vroeg Jan zich geschrokken af.
“Ja, en dan.”
Het was pas nadat Marthe haar lach niet meer kon inhouden dat Jan besefte dat hij er werd doorgesleurd.
Mia werd daarna wel weer even serieus.
“Het kan mij totaal niet schelen wat jullie doen, zolang je er geen andere mensen kwaad mee berokkent, of mij in een onhoudbare situatie op het werk doet belanden. Maar eerlijk gezegd, Els. Ik ben nu wel nieuwsgierig geworden naar de achtergrond van jullie fopspeengebruik.”
Els vertelde daarop het ganse verhaal. Haar eigen ervaring met de tut van Ella, de inbreng van Marthe, de ontdekking door Marthe dat Jan eenzelfde gevoelens erbij had, en dat dat bij haar de vonk had doen overslaan.
“Dus als ik het goed voor heb, dan hebben jullie je relatie te danken aan een kleuter en haar fopspenen. Als jullie ooit besluiten te trouwen, dan weet ik al wat iedereen gaat krijgen als cadeautje na het feest.”, zei Mia lachend.
Klokslag twee uur vertrok een volle auto naar het verjaardagsfeestje van Ella. Ella had kort voor haar vertrek haar eerste verjaardagscadeautje gekregen van Mia. Haar nieuwe beer had ze meteen dicht bij zich vastgeklemd in de auto.
Marthe had Lies weten te overhalen om mee te gaan, ondanks het feit dat ze nog geen volledig etmaal een koppel waren.
“Lies, mama en papa zijn enorm benieuwd naar jou, zeker nu ze weten dat jij de zus van Jan bent. Vergeet ook niet dat het ook voor Jan de allereerste keer is dat hij onze ouders ziet.”
Ondanks dat bestierf Lies het van de zenuwen. Nog voor ze vertrokken, moest ze al een nieuw verband indoen. Ook zij ervoer dat een gespannen lichaam een perfecte voedingsbodem was voor haar incontinentie, ondanks de inspanningen van Marthe om haar te kalmeren.
Het was uiteindelijk Mia die enigszins redding bracht met de opmerking dat Ella best nog een propere luier kreeg voor ze vertrokken. Zonder iets te vragen duwde ze de billendoekjes, een nieuwe luier en de badhanddoek in Lies haar handen.
Aangekomen bij haar ouders wist Marthe dan ook wat te doen. Ze maakte de riempjes van Ella’s kinderstoel los, nam het kind in de armen en gaf haar onmiddellijk aan Lies.
Ella was zo slim zichzelf en haar nieuwe beer vast te klemmen aan haar nieuwste grotemensenaanwinst, zodat Lies zich wel met het meisje moest bezighouden en zo minder aandacht kon besteden aan haar zenuwen.
Nadat ze vertrokken waren, zette Mia zich in de zetel met een tas thee. Het weekend was veel heftiger geweest dan ze voor mogelijk had gehouden. Dat Marthe en Lies een koppel werden, had ze zelf mee ingepland, maar het accidentje en het luiergebruik van Lies en dan het gedoe met de fopspenen gaf toch nog meer invulling dan voorzien.
Ze bedacht zich ook hoe blij ze was met Marthe. De manier waarop ze de pijnlijke situatie van het fopspeengebruik wist te ontmijnen was geweldig. Ze voelde feilloos aan dat ze haar aandacht op haar zus moest richten. De humor die ze uitspeelde was absoluut goed gekozen. Het was duidelijk dat ze gewend was pijnlijke situaties te moeten aanpakken op haar werk.
Wat haar in zeker zin stoorde, was dat Jan er in geslaagd was diepe emoties en gedragingen voor haar verborgen te houden. Blijkbaar had hij een manier gevonden om zich niet meer ‘leesbaar’ aan haar te tonen.
Niet alleen had ze drie dagen lang niets gemerkt van zijn verliefdheid enkele weken eerder, maar ook had hij zijn voorliefde voor babyspullen compleet voor haar verborgen weten te houden.
Ze wist wel dat hij genoot van de luierverschoning, maar dit had niet noodzakelijk iets met de luiers te maken. De aandacht op zich kon ook voor dit genot zorgen, zonder de luiers. Ze besefte nu dat hij veel meer infantilist was dan ze zelf inschatte.
Ze vroeg zich tenslotte ook af hoe dit alles zou inwerken op Lies. Als ze voor zichzelf eerlijk was, dan wist ze dat Lies veel meer nog dan Jan zich klein voelde. Ondanks haar sociale karakter en haar bevlogenheid schuilde in Lies nog steeds een klein meisje dat zich volledig kon richten naar de grotere mensen.
Dat was haar de dag eerder nog opgevallen. Waar Jan zichtbaar genoot van een verschoning, was het voor Lies bij wijze van spreken de normaalste zaak van de wereld dat ze geluierd werd door haar moeder.
Het meest bevreemdende aan de hele situatie was voor Mia nog dat zij eigenlijk helemaal niet verbaasd was dit tafereel te zien. Twee zestienjarigen die het de normaalste zaak van de wereld vinden dat ze ’s nachts een fopspeen in de mond doen, geen mens die dit zou begrijpen. En toch had Mia er vrede mee. Iets in haar voelde dit al veel langer aankomen, alhoewel ze niet kon zeggen vanwaar dit kwam.
Het was voor Mia wel overduidelijk dat Els voor Jan de uitlokkende factor was, zonder haar daarvoor te willen veroordelen. Ze besloot toch even bij Marthe te polsen. In de badkamer stond Marthe op het punt haar tanden te poetsen toen Mia binnenkwam.
“Marthe, voor je je tanden begint te poetsen zou ik je nog iets willen vragen. Els, vertoont die soms babygedrag ?”
Marthe wou als eerste reactie haar zus nog in bescherming nemen en ontkennen, maar ze besefte dat ze bij voorbaat had verloren. Mia wou natuurlijk Marthe’s gezicht aflezen. Aarzelend gaf ze dan ook haar reactie.
“Ik kan dat niet ontkennen, nee.”
“En Jan ?”
Marthe besefte dat ze zich op glad ijs begaf.
“Die is niet voor niets de vriend van ons Els.”
Nu was het Mia’s beurt om open kaart te spelen, in de hoop dat Marthe vertrouwd was met hetgeen ze had gezien.
“Dus ik neem aan dat ze bij jou thuis ook al met een fopspeen hebben geslapen ?”
Marthe sloeg haar hand voor haar mond, maar het was duidelijk dat ze zich zowel schaamde als moest glimlachen.
“Mia, meen je dat dat die twee nu boven slapen met hun speen ? Dat moet Els op haar geweten hebben. Sorry daarvoor.”
Mia wuifde de excuses weg.
“Marthe, alsjeblief. Jij moet toch geen sorry voor iets dat je zus doet. Trouwens, mij maakt het niet uit wat die twee doen, zolang het maar geen andere mensen schaadt. En als ik eerlijk moet zijn, ze zijn ongelooflijk schattig.”
Mia ging naar haar slaapkamer, waar Marthe en Lies zouden slapen, zodat ze bij Ella waren. Toen Mia binnenkwam, zag ze Lies op de rand van het bed zitten, met Ella in tranen.
“Hetzelfde als gisteren ?”
“Ja en nee. Ik vond haar daarjuist weer rechtop in bed in tranen met haar knuffel stevig vast. Alleen heeft ze nu een extra geurtje. Ik stond eigenlijk op het punt naar beneden te gaan om haar te verschonen.”
“Lies, laat dat maar. Als je met haar naar beneden gaat, dan is ze klaarwakker. Ik ga snel beneden het nodige gerief nemen om ze te verschonen.”
Mia ging naar beneden om een badje te halen, samen met een washandje, zeep, een handdoek, een nieuwe luier en de babyzalf. Boven deed ze warm water in het badje, en nam ze het pak vochtige doekjes dat Lies gebruikte. Marthe zag dit en wist hoe laat het was.
“Ik neem aan dat ons Ella een kakkebroek heeft. Dat zal wel de weerbots zijn van het gaan logeren in een vreemde omgeving.”
In de slaapkamer had Lies ondertussen de romper van Ella al uitgedaan. Lies had zich ook al volledig uitgekleed, op haar onderbroek na. Als de luier van Ella het niet hield, dan waren haar kleren tenminste niet vuil. Ze wou op die manier ook Marthe wat verrassen.
Toen Marthe samen met haar moeder binnenkwam, had ze het knap lastig om niet opnieuw in tranen uit te barsten. Haar nieuwe vriendin die naakt haar even naakte dochter op de schoot had, en de liefde die er van af knetterde, was ongelooflijk mooi om te zien. Meer bevestiging had Marthe niet nodig om te weten dat het goed zat.
Marthe gaf Lies een zoen en nam Ella over en begon haar te verschonen. Tegelijkertijd gebood Mia haar dochter naast Ella te gaan liggen.
“Onderbroek uit en benen omhoog !”
“Mama, toch niet waar Ella bij is.”
“Lies, je gaat nu toch niet preuts worden, hé. Voor Ella worden luiers de normaalste zaak van de wereld.”
Terwijl Mia Lies een luier omdeed, zag ze dat Marthe het niet kon laten haar dochter te begluren.
“Schoon uitzicht, Marthe ?”
“Ge moest eens weten. Veel mooier dan dat kan je volgens mij niet krijgen.”
Even later was Mia al bezig de knopjes van Lies haar romper vast te klikken.
“Marthe, moet ik jou luier ook even aandoen ?”
Marthe aarzelde wel even, maar ging er mee akkoord.
“Een luier die door iemand wordt aangedaan zit toch dikwijls beter. Veel van onze bedplassers vragen ook aan ons om hun luier aan te doen, alhoewel ze het perfect zelf kunnen.”
Voor Marthe was het even een klik maken het moment dat ze zich volledig toonde aan haar schoonmoeder, maar Mia voelde perfect de ongemakkelijke situatie aan en deed snel en goed de luier aan, waarna ze hen beide nog een nachtzoen gaf.
Toen Mia een uur later ging slapen, zag ze dat haar slaapkamerdeur op een kier stond. Ze zag drie slapende vrouwen op het bed, alle drie in elkaar gelepeld met enkel een romper en een luier. Ook bij hen lag de deken ondertussen aan hun voeten.
Ze wist wat haar te doen stond. Snel ging ze haar fototoestel halen. Ze wist genoeg van fotografie om zelfs met maar weinig licht toch een scherpe foto te verkrijgen. Nadat ze van het drietal enkele foto’s had genomen, legde ze de deken over hen. Ze moest alleen opletten dat Ella, die in de schoot van haar dochter lag, nog voldoende lucht kreeg.
Omdat ze nu toch op dreef was, besloot ze ook het ondeugende tweetal van een verdieping hoger vast te leggen. Ook nu lukte het Mia om de juiste schemer te creëren die ze nodig had voor een scherpe foto.
Ze had al wel een ideetje wat ze met de foto’s kon doen, maar dan moest Lies wel op de hoogte zijn van de fopspenen. Na de fotosessie dook Mia snel ook onder de lakens.
De volgende morgen kwamen Marthe en Ella net de slaapkamer uit toen Mia daar passeerde.
“Goeiemorgen Marthe, al lang wakker ?”
Marthe geeuwde breed.
“Nog maar net. Mevrouw hier heeft honger en een volle luier, dus bibi is eraan voor de moeite.”
“Niks ervan. Leg jij je maar terug naast mijn dochter. Ik neem jouw dochter wel over. Slaap maar zolang als jullie willen. Pas om 12 uur zijn er pistolets.”
Tien minuutjes later lag Ella bij Mia haar fles melk te drinken, terwijl de koffie zat te pruttelen. Mia genoot van dit moment. Ella was een heerlijke kleuter. Ze zei misschien weinig, maar ze had duidelijk het warme zachtmoedige karakter van haar moeder geërfd.
Ze dacht terug aan de avond ervoor, en haar eigen moedergevoelens. Ze vond het eigenlijk heel normaal dat zij als moeder Lies en Marthe luierde. Ze bedacht zich dat het zeker voor Marthe helemaal niet zo evident was, maar langs de andere kant wist Mia heel goed dat Marthe zou hebben geweigerd als ze het niet had zien zitten.
Een uur later was er nog geen enkele slaper wakker. Mia had ondertussen ontbeten en had zich gewassen. Ze was bezig Ella haar sandaaltjes aan te doen, zodat ze met de kleine meid in de buggy een stevige wandeling kon maken en langs de bakker en de beenhouwer kon passeren.
Het was duidelijk dat Ella er zin in had. Het lukte Mia enkel de sandaaltjes aan te doen door haar been te blokkeren, zo heftig was ze aan het dansen en bewegen van plezier.
Ella kreeg voor onderweg nog twee speculaasjes. Ook had Mia een flesje water meegenomen. Ze was van plan een grote wandeling te maken. Dit deed ze al wel eens meer in het weekend, maar nu met een buggy bij voelde ze zich nog meer in haar sas.
De wandeling werd voor beide dames pure ontspanning. Er werd gelopen, gezongen, gewandeld, op en af een zandheuvel gereden, en toen na een klein uur de bakker in zicht was, besefte Mia dat het al een tijdje verdacht stil was aan haar onderkant.
Mia legde de buggy wat platter, zodat Ella beter kon slapen. Het maakte het boodschappen doen voor Mia nu wel een stuk gemakkelijker.
Lies was als eerste wakker. Na beneden een tas koffie te hebben gedronken en enkele speculaasjes als ontbijt te hebben gegeten, ging ze naar haar kamer propere kleren nemen. Haar moeder had een briefje achtergelaten dat voor haar duidelijk genoeg was :
‘gaan wandelen met Ella. brood e.d. ok’
De gewoonte kennende van haar moeder kon die nog lang weg zijn. Tijd genoeg om te douchen.
Op de terugweg naar beneden, kon Lies het niet laten even binnen te gluren bij haar broer. Jan en Els lagen vredig met hun gezichten naar mekaar te slapen. Net zoals Mia die nacht zag Lies overduidelijk de lichte fopspenen afsteken tegen hun donkerder huid. Compleet verdwaasd wandelde ze naar beneden.
Marthe stond haar aan de deur van de badkamer op te wachten.
“Dag zoetelief. Je hebt precies spoken gezien.”
“Geen spoken, wel fopspenen !”
“Je hebt bij Jan in de kamer gekeken dus.”
Lies keek Marthe vragend aan.
“Wist jij ervan ?”
“Je moeder heeft me vannacht er ook al iets over gevraagd. Toegegeven, het is een raar gezicht, maar ik weet wel dat die fopspenen er mee voor hebben gezorgd dat ze samen zijn. Je moet hen het volledige verhaal maar eens vragen.”
Met een bedenkelijk gezicht ging Lies de badkamer in. Veel tijd had ze niet voor haar bedenkingen, want de deur was nog maar goed en wel toe, of Marthe vloog haar om de hals en zoende haar hartstochtelijk. Het tandenpoetsen was een noodzakelijk kwaad op weg naar een hete gezamenlijke douche.
Toen ze ’s middags na het eten nog even aan tafel zaten en er even een momentje stilte viel, deed Marthe quasi onmerkbaar teken naar Mia dat ze moest stoppen met drinken.
“Zeg Els, was dat eigenlijk jouw voorstel om vannacht te slapen met jullie fopspenen ?”
Jan werd vuurrood, Els wist zich totaal geen houding meer te geven, en Lies en Mia moesten alle moeite van de wereld doen om niet te beginnen schaterlachen. Marthe vroeg zich echt af hoe lang Els nodig had om zich te herstellen van haar vraag. Het was echter Jan die zich als eerste herstelde.
“Ik zei het nog dat we dat niet mochten doen”, siste hij tegen Els. Hoewel Els besefte dat Jan zich superhard schaamde, vond ze het ergens ook wel superspannend. Ze zag ook de gezichten van Lies en Mia, die duidelijk niet op onweer stonden en de glunderende blik van Marthe.
“Je wist dat de kans er in zat dat we ontdekt gingen worden. Dan moest je maar van mij geëist hebben dat ik duidelijker was over de tegenprestatie.”
“Tegenprestatie ?”
Mia haar nieuwsgierigheid was getriggerd. Els besloot volledig open kaart te spelen.
“Wij hebben gisteren gewed dat Lies en Marthe een koppel zouden worden. Jan zei van niet, en dan zou hij mij kletsen op de blote poep mogen geven omdat ik hem in de wei had doen belanden. Ik zei van wel. Alleen had ik mijn prestatie niet onmiddellijk gezegd. Toch ging hij er mee akkoord, dus hij kon niet anders dan vannacht met een fopspeen slapen.”
Mia richtte zich naar Lies en Marthe. “Plezant voor jullie, hé. Jullie eigenste broer en zus laten hun seksuele pleziertjes afhangen van jullie geluk. De volgende keer dat ze nog eens met pretoogjes uit een kamer komen, kun je je al beginnen afvragen wat het onderwerp van de weddenschap is.”
Jan trapte compleet in de val die zijn moeder spande, dit tot groot jolijt van de drie andere dames die dit wel doorhadden.
“Mama, wij hebben nog helemaal geen seks. En het was helemaal niet onze bedoeling om te gokken op hun geluk.”
Els kon het niet laten er een schepje bovenop te doen.
“Gingen wij daar deze namiddag geen verandering in brengen, schat ?”
“Wij gingen toch naar jouw ouders”, vroeg Jan zich geschrokken af.
“Ja, en dan.”
Het was pas nadat Marthe haar lach niet meer kon inhouden dat Jan besefte dat hij er werd doorgesleurd.
Mia werd daarna wel weer even serieus.
“Het kan mij totaal niet schelen wat jullie doen, zolang je er geen andere mensen kwaad mee berokkent, of mij in een onhoudbare situatie op het werk doet belanden. Maar eerlijk gezegd, Els. Ik ben nu wel nieuwsgierig geworden naar de achtergrond van jullie fopspeengebruik.”
Els vertelde daarop het ganse verhaal. Haar eigen ervaring met de tut van Ella, de inbreng van Marthe, de ontdekking door Marthe dat Jan eenzelfde gevoelens erbij had, en dat dat bij haar de vonk had doen overslaan.
“Dus als ik het goed voor heb, dan hebben jullie je relatie te danken aan een kleuter en haar fopspenen. Als jullie ooit besluiten te trouwen, dan weet ik al wat iedereen gaat krijgen als cadeautje na het feest.”, zei Mia lachend.
Klokslag twee uur vertrok een volle auto naar het verjaardagsfeestje van Ella. Ella had kort voor haar vertrek haar eerste verjaardagscadeautje gekregen van Mia. Haar nieuwe beer had ze meteen dicht bij zich vastgeklemd in de auto.
Marthe had Lies weten te overhalen om mee te gaan, ondanks het feit dat ze nog geen volledig etmaal een koppel waren.
“Lies, mama en papa zijn enorm benieuwd naar jou, zeker nu ze weten dat jij de zus van Jan bent. Vergeet ook niet dat het ook voor Jan de allereerste keer is dat hij onze ouders ziet.”
Ondanks dat bestierf Lies het van de zenuwen. Nog voor ze vertrokken, moest ze al een nieuw verband indoen. Ook zij ervoer dat een gespannen lichaam een perfecte voedingsbodem was voor haar incontinentie, ondanks de inspanningen van Marthe om haar te kalmeren.
Het was uiteindelijk Mia die enigszins redding bracht met de opmerking dat Ella best nog een propere luier kreeg voor ze vertrokken. Zonder iets te vragen duwde ze de billendoekjes, een nieuwe luier en de badhanddoek in Lies haar handen.
Aangekomen bij haar ouders wist Marthe dan ook wat te doen. Ze maakte de riempjes van Ella’s kinderstoel los, nam het kind in de armen en gaf haar onmiddellijk aan Lies.
Ella was zo slim zichzelf en haar nieuwe beer vast te klemmen aan haar nieuwste grotemensenaanwinst, zodat Lies zich wel met het meisje moest bezighouden en zo minder aandacht kon besteden aan haar zenuwen.
Nadat ze vertrokken waren, zette Mia zich in de zetel met een tas thee. Het weekend was veel heftiger geweest dan ze voor mogelijk had gehouden. Dat Marthe en Lies een koppel werden, had ze zelf mee ingepland, maar het accidentje en het luiergebruik van Lies en dan het gedoe met de fopspenen gaf toch nog meer invulling dan voorzien.
Ze bedacht zich ook hoe blij ze was met Marthe. De manier waarop ze de pijnlijke situatie van het fopspeengebruik wist te ontmijnen was geweldig. Ze voelde feilloos aan dat ze haar aandacht op haar zus moest richten. De humor die ze uitspeelde was absoluut goed gekozen. Het was duidelijk dat ze gewend was pijnlijke situaties te moeten aanpakken op haar werk.
Wat haar in zeker zin stoorde, was dat Jan er in geslaagd was diepe emoties en gedragingen voor haar verborgen te houden. Blijkbaar had hij een manier gevonden om zich niet meer ‘leesbaar’ aan haar te tonen.
Niet alleen had ze drie dagen lang niets gemerkt van zijn verliefdheid enkele weken eerder, maar ook had hij zijn voorliefde voor babyspullen compleet voor haar verborgen weten te houden.
Ze wist wel dat hij genoot van de luierverschoning, maar dit had niet noodzakelijk iets met de luiers te maken. De aandacht op zich kon ook voor dit genot zorgen, zonder de luiers. Ze besefte nu dat hij veel meer infantilist was dan ze zelf inschatte.
Ze vroeg zich tenslotte ook af hoe dit alles zou inwerken op Lies. Als ze voor zichzelf eerlijk was, dan wist ze dat Lies veel meer nog dan Jan zich klein voelde. Ondanks haar sociale karakter en haar bevlogenheid schuilde in Lies nog steeds een klein meisje dat zich volledig kon richten naar de grotere mensen.
Dat was haar de dag eerder nog opgevallen. Waar Jan zichtbaar genoot van een verschoning, was het voor Lies bij wijze van spreken de normaalste zaak van de wereld dat ze geluierd werd door haar moeder.
Laatst bewerkt:
beddenplasser
volwassen peuter
HOOFDSTUK 42
Toen Jan voor de voordeur stond, besefte hij dat hij geen idee had hoe Els haar ouders er uitzagen. Bij Marthe stonden geen foto’s van haar ouders, eigenlijk geen foto’s tout court met uitzondering van enkele van Ella. Hij was dan ook heel benieuwd.
In ieder geval verwachtte hij totaal geen lange, struise vrouw. In zijn hoofd zat eerder een oudere versie van Els en Marthe, maar dat beeld klopte in ieder geval totaal niet met hetgeen hij nu voor zich zag staan.
De opmerkelijk zachte stem klopte dan weer niet met het beeld van de struise moederkloek die nu in zijn hoofd had plaatsgenomen. Hij hoopte maar dat zijn gezicht niks verraadde van de bijgedachten die door zijn hoofd raasden.
“Goeiedag allemaal. Ik zie al de enige man van het gezelschap, dus jij bent Jan. Dag Jan, ik ben Erica, de moeder van Marthe en Els. Binnen zit Patrick, mijn man, in de zetel te wachten. Leg jullie jassen hier maar op de kast. Je schoenen mag je aanhouden, maar dat moet niet.”
Jan stond op het punt een hand te geven, maar vertrouwde Erica’s kracht niet (‘daar gaan mijn vingers’) en durfde zijn hand niet volledig uit te steken.
Erica vatte het signaal eigenlijk verkeerd op. Zij dacht dat Jan puur uit beleefdheid enkel een hand wou geven, omdat hij niet vanaf het begin haar wou kussen. Zij brak daarom maar het ijs, en gaf Jan meteen een zoen op de wang.
Marthe en Els volgden, en als laatste was Lies met Ella aan de beurt. Erica had al gezien dat Lies er heel onwennig bij stond, en richtte zich op Ella. Ella had zich heel de tijd begraven in Lies haar schouder en nek. Erica ging voor Lies staan en prikte met haar vingers in Ella haar zij.
“En bij wie zit onze jarige nu op de arm ?”
Vanachter de nek riep Ella “Mama Lies”. Lies hoorde het en werd rood. Erica trok er zich niets van aan.
“Ella deugniet. Draai u eens om want ik heb het niet gehoord, denk ik. Bij wie zit je op de arm ?”
Ella verdraaide zich en keek nu wel naar haar oma.
“Mama Lies !”
Nu richtte Erica zich vol tot Lies. Ze gaf haar een kus op de wang en begroette haar.
“Goeiemiddag Lies. Zal ik Ella even overnemen ? Dan kan je eventueel iets uitdoen. Maar daarna hoop ik van je het boeiende verhaal te horen hoe je er in bent geslaagd om nu al een mama te zijn voor Ella.”
Ze nam Ella over en ging weg naar de woonkamer.
Lies wist niet wat ze moest vinden van de woorden van Erica. Was ze gewoon verrast en nieuwsgierig naar het verhaal, of jaloers op de liefde van Ella voor haar, of dacht ze dat zij Ella haar deze naam had opgedrongen en moest ze haar woorden als een steek onder water interpreteren. Het ging voor haar te hard.
Compleet verward wist ze even niet wat doen. Toen Marthe naar haar keek, zag ze dat Lies haar ogen vochtig stonden.
“Hejlaba, wat krijgen we nu ? Wat is er ?”
Marthe nam Lies in de armen.
“Ik weet het allemaal even niet meer. Het is me even te veel. Ik weet ook totaal niet wat ik met de woorden van je moeder aan moet. Ik wil je absoluut niet kwetsen, maar ik weet gewoon niet wat ze bedoelde met dat ‘mama’ zijn voor Ella.”
Het bleef even stil. Marthe hoorde aan haar ademhaling dat Lies nog niet volledig klaar was.
“Ik voelde ook enkele keren dat ik plaste terwijl ik Ella vasthad. Het lukt gewoon niet om het tegen te houden, hoe hard ik ook probeer. Dat is gewoon heel akelig.”
Marthe nam haar goed vast.
“Daar ga je aan moeten wennen, Lies. Als ik Ella vastheb, verlies ik ook veel sneller en meer urine. Er staat dan gewoon veel meer druk op die onderbuik. Ik stel voor dat we even naar boven gaan, dan laat ik je de badkamer zien.
Lies volgde met een betraand gezicht Marthe. Boven aan de draaitrap waren twee deuren, van de badkamer en de logeerkamer. In de badkamer liet Marthe zien waar propere verbanden lagen. Ze liet meteen ook de logeerkamer zien, waar naast het bedje en de verschoontafel van Ella ook een logeerbed en een zetel stonden.
“Kom maar even tot rust. Ik moet even nog iets aan mama gaan vragen.”
Lies hoorde Marthe naar beneden gaan en begroef haar gezicht in haar handen. Was er een slechtere manier denkbaar om de allereerste ontmoeting met de ouders van je nieuwe vriendin te beleven ?
Kort daarna hoorde ze Marthe terug naar boven komen en voelde ze dat ze naast haar plaatsnam. Ze voelde een warme hand op haar rug, maar dit leek niet die van Marthe. Toen ze even opkeek, zag ze dat het Erica was die naast haar zat.
“Lies, het spijt me heel erg van daarnet. Het was helemaal niet mijn bedoeling je een slecht gevoel te geven, integendeel zelfs. Ik ben alleen razend benieuwd hoe het komt dat Ella je zo noemt. Ons spreekt ze zelden met opa of oma aan, daarom.”
Lies zag in dat ze emotioneel had gereageerd en stamelde een kleine “Sorry”, maar die werd weggewuifd door Erica.
“Je moet je niet excuseren. Ik had zelf gezien dat je enorm gespannen was. Ik had minder voortvarend moeten reageren en je eerst wat meer laten toekomen. Neem nu maar gerust de tijd die je nodig hebt. We zien je wel verschijnen. Patrick is in ieder geval ook benieuwd om je te zien.”
Erica stond op, maar toen ze de klink van de deur vastnam, besloot ze dat nog niet alles gezegd was. Ze zette zich terug naast Lies en legde haar arm om haar. Lies voelde dat haar greep nu veel steviger was. Ze kon het niet anders beschrijven dan dat ze nu Erica de moeder in plaats van Erica de schoonmoeder voelde.
“Lies, Marthe vertelde dat je veel last had door je ongesteldheid. Ik wil dat je weet dat je je hier thuis absoluut voor niks moet schamen. Als je onvoldoende vertrouwen hebt in je verbanden mag je gerust een luier nemen. Er liggen er altijd op voorraad, zowel van ons Els als van ons Marthe. Afgesproken ?”
Lies knikte alleen maar, maar vroeg bij het vertrek van Erica wel of Marthe naar boven kon komen.
Toen Lies een tien minuutjes later in de woonkamer binnenkwam, zag Els direct dat Lies geweend had en een luier droeg. Ze wist niet wat er gaande was, maar bewonderde Lies wel dat ze op die manier de confrontatie met haar schoonvader durfde aangaan.
Dit viel nog meer op toen Lies voorover boog om Patrick een zoen te geven en de luier duidelijk zichtbaar boven haar broek uitkwam. Ook Jan was onder de indruk van zijn zus.
“Goeiemiddag Lies. Zet u !”
Patrick nodigde Lies uit om zich in de zetel neer te zetten. Lies was verbaasd een diepe basstem te horen. Qua uiterlijk was duidelijk dat zijn beide dochters op hem leken. Hij was niet zwaar gebouwd en had dezelfde zachte gelaatstrekken. Dan verwachtte je geen diepe stem.
“Ik heb gehoord dat je door ons Ella met een naam werd gedoopt. Als je er klaar voor bent, dan zou ik heel graag het verhaal horen. Ik ben heel nieuwsgierig.”
De diepe tonen van zijn stem gaven Lies heel snel terug energie. Zij voelde onmiddellijk dat dit gezin iets extra had dat hun gezin niet had. Dat gaf haar de moed om haar verhaal te beginnen. Marthe en Els kenden het verhaal wel, maar ook zij bleven geboeid luisteren naar Lies. Het was duidelijk dat zij nu eindelijk op haar gemak was geraakt.
Na de eerste kennismaking was het echter Ella-time. De rest van de namiddag en avond werd ze verwend en in de bloemetjes gezet. Patrick stelde voor om eerst een goeie wandeling met zijn allen te maken.
Marthe had haar dochter goed ingeschat, want toen ze hoorde dat ze gingen wandelen, samen met de opa, zat ze onmiddellijk op de rolstoel. Ze was dan ook even teleurgesteld toen ze van haar moeder toch de buggy in moest.
De wandeling duurde lang, maar aan een gezapig tempo. Niet alleen was het wandelen met een rolstoel soms behoorlijk lastig, maar ook had niemand zin om veel snelheid te maken.
Els had zich ditmaal over Ella ontfermt en deed wel de nodige extra kilometers daardoor. De capriolen van haar tante vond Ella dik oké, want geen moment klaagde ze over het trage tempo.
Toen ze tegen vier uur terug waren, was het volle bak taartentijd, met door Erica zelfgefabriceerde baksels. Zowel Lies als Jan waren vol lof en konden niet anders dan toegeven dat hun relaties met de dochters des huizes een regelrechte aanslag dreigden te worden op hun gewicht.
Erica nam het compliment in dank aan en liet merken dat ze de laatste opmerking had gehoord door hen beiden nog eens extra te bedienen.
Ook Ella smaakte het. De kaarsjes op de verjaardagstaart waren nog maar net uitgeblazen, of Ella begon al met haar vingers fruit en slagroom weg te nemen. Ook nadien profiteerde ze van de aandacht door af te tasten hoe ver ze kon gaan met zotternijen aan tafel.
Ella kon over het algemeen proper eten, maar daar was deze keer dus niets van te merken, zelfs in die mate dat Marthe geen andere keuze had dan de reservekledij van Ella te gaan halen uit de verzorgingstas.
Marthe was maar wat blij toen ze zag dat Lies Ella al op de arm had genomen om boven mee te helpen met proper maken. Het zou nu al een kunst worden te vermijden dat de slagroom en chocoladerestanten alsnog in haar haren zouden terechtkomen.
Terwijl Lies voorzichtig Ella’s kleren uittrok nam Marthe water in een teiltje. Ze was er mee klaar op het moment dat Ella’s romper over haar hoofd werd getrokken. Marthe verraste Lies door achter haar te gaan staan en het ingezeepte washandje rond Lies haar hand te doen.
Lies begon kordaat Ella te wassen, maar ze werd zwaar afgeleid door Marthe, die het niet kon laten haar armen rond Lies te doen en zich vast te klemmen. Na het inzepen volgde dan ook eerst een dikke zoen.
De verschoonbeurt verliep verder rustig. Het afspoelen en afdrogen verliep zonder enig probleem. Ook het luieren was ondertussen iets dat Lies in de vingers had.
Na Ella naar beneden te hebben gestuurd, was het Lies haar beurt om een propere luier te krijgen. Lies was blij dat ze deze keuze had gekregen van Erica. Ze had tijdens de wandeling en het eten duidelijk gevoeld dat er niet alleen bloed ontsnapte aan haar lichaam.
De scheuten urine verlieten haar lichaam zonder dat ze het kon tegenhouden. Met de luier aan kon ze in ieder geval veel langer blijven zitten, zonder met de regelmaat van de klok weg te moeten om zich te verschonen, zoals de maanden ervoor.
Marthe legde zoals enkele uren eerder al haar liefde in het verschonen van haar vriendin. Ze had natuurlijk geen tijd om uitgebreid kennis te maken met haar boeiende onderkant, maar besteedde toch de nodige aandacht aan het proper maken en het luieren.
Lies werkte gewillig mee. Het leek Marthe wel of het normaal was dat ze een luier om had. Ze reageerde net hetzelfde op de verschoonbeurt als haar dochter, heel gelaten en ontspannen.
Els had medelijden met haar ventje, Ze had aangeboden haar moeder te helpen in de keuken. Er moest nog veel gebeuren vooraleer ze aan tafel konden, en haar moeder was niet gewend voor meer dan vier mensen te koken. Bovendien viel de zorg voor haar vader niet altijd mee.
Haar vader had nu besloten Jan op de rooster te leggen, en dat was Els dus niet ontgaan. Ze vond het wel vreemd eigenlijk. Al heel de dag deed haar papa heel normaal tegen Lies, terwijl Jan met de nodige kritische zin werd bekeken.
Wilde haar vader Lies sparen, of had hij echt een ander gevoel tegenover haar ? Els had het graag geweten, zodat ze ook het gedrag tegenover Jan beter kon plaatsen.
Ze kon ook niet weg uit de keuken, want ze was volop bezig behoorlijk zanderige aardappelen te schillen. Haar handen zaten bij momenten behoorlijk onder de modder. Daarna moest ze de aardappelen nog spoelen en op het vuur zetten. Haar moeder had ondertussen al witloof gekuist en in de kook gezet.
Het water kwam al terug in de mond. Haar absolute lievelingskost : witloofrolletjes met kaassaus in de oven en pureepatatjes uit de oven. Ze vroeg zich af wat Jan zoal graag at. Hij wist dat hij geen probleem had om zich te laten verrassen, maar ze besefte dat ze nog niet had gevraagd of hij absolute voorkeuren had, zoals zij wel degelijk had met dit gerecht.
Patrick was ondertussen verder bezig met het op de rooster leggen van Jan. Voor zover ze het kon horen, kwam alles wel wat aan bod : zijn school, wat hij wou doen, of hij hobby’s had, of hij al bezig was met zijn rijbewijs, …
Jan antwoordde geduldig op al de vragen die hij kreeg. Af en toe vroeg hij ook wel eens iets aan Patrick, maar die draaide vrij gezwind het gesprek steeds terug richting Jan.
Ook Erica had door wat Patrick bezig was, en Els merkte aan de reacties van haar moeder dat ze het moeilijker en moeilijker kreeg met het gedrag van haar man. Toen ze hem plotseling hoorde vragen hoe hij over kinderen dacht, was het voor haar welletjes.
“Jan, ik stel voor dat je nog even met Ella de tuin in gaat. Ik ben er zeker van dat ze je graag haar loopfietsje laat zien. Ze doet niet liever dan in de tuin rondcrossen met dat ding.”
Jan had ook wel door dat Erica dit voorstel vooral deed om hem weg te krijgen bij Patrick. Hij was zich gaandeweg toch minder op zijn gemak beginnen voelen bij alle vragen, maar zag niet onmiddellijk een manier om zich uit de situatie te redden.
Enkele minuutjes nadat hij met Ella buiten was geraakt – schoenen aan, fleece aan, “Ella, je moet je fleece echt aan doen. Zo warm is het vandaag nu ook niet.”, fiets gepakt – kwam Els ook buiten.
“Jan, het spijt me van mijn vader. Ik weet niet goed hoe het komt. Ik denk dat hij heel zenuwachtig was om jullie te zien, en dat hij je daarom zo ondervroeg.”
Ze gaf haar vriend een dikke goedmaakknuffel en een dikke zoen.
“Zou hij Lies ook nog zo bevragen ?”
Els knikte van neen.
“Ik heb mij dat ook afgevraagd, maar ik denk het eerlijk gezegd niet. Volgens mij beschouwt hij Lies niet als een bedreiging. Het feit dat ze zo openlijk was over haar probleem daarstraks zal hem ook wel tegenover haar mild stemmen. Het zou me niks verbazen dat hij haar meer beschouwd als één van de hoop dan als iemand die zijn dochter afneemt.”
“Wat denk je dat er met Lies aan de hand is ?”
“Jan, hoe kan ik dat nu weten. Ik heb ze amper gesproken vandaag. Maar ik kan me er wel iets bij voorstellen. Gisterenmiddag was ze nog alleen, nu is ze al op bezoek bij haar schoonouders. Ze heeft haar regels, dus haar lijf zit tjokvol hormonen die haar beïnvloeden, en komt daar nog bij dat ze gisteren een behoorlijk plasaccident heeft gehad.
Lies zit op dit moment gewoon niet goed in haar vel. Ze probeert er gewoon het beste van te maken volgens mij.”
Erica bleef voor haar man staan.
“Patrick, je bent te ver gegaan. Die jongen is zestien jaar, die is nog maar enkele weken samen met ons Els, en jij begint die hier aan een vragenvuur te onderwerpen waar die tien tegen één niet klaar voor was.
De laatste vraag over die kinderen, denk je nu echt dat die daar mee bezig is ? Trouwens, jij hebt zelf altijd tegen mij gezegd dat Els eerst moest afgestudeerd zijn voor ze aan kinderen mocht beginnen. Bij mijn weten is jouw jongste dochter ook nog niet afgestudeerd.”
Patrick had even tijd nodig om goed te reageren. Toen zijn vrouw Jan kwam halen, zag hij aan haar gezicht dat dat behoorlijk op onweer stond. Nu hij wist waarom, besefte hij inderdaad dat hij te ver was gegaan.
“Sorry Erica, ik heb me inderdaad laten meeslepen. Dat is mee door die blokken aan mijn lijf. Ik kan gewoon niet doen wat ik wil, en dat stoort me enorm.”
“Werk dat dan eens niet af op andere mensen, en dan zeker niet op Jan. Je weet hoe goed hij is voor Ella, en hoe hij ons Els al vooruit heeft geholpen. Ik wil die jongen niet kwijt door ons eigen stomme gedrag.”
Patrick kon niet anders dan zijn vrouw gelijk geven.
De pakjesronde was een grote belevenis. Ella wist niet waar eerst kijken toen ze zag wat er allemaal voor haar uit de pakjes kwam. Het meest emotioneel werd echter Lies.
Toen Marthe haar pakje gaf, zei ze dat dit van haar en Mama Lies was. Na het uitpakken volgde een dikke knuffel en kus voor Marthe en een even dikke knuffel en kus vol op de mond voor Lies.
Tijdens de knuffel besefte Lies de eerste keer ten volle dat Ella haar misschien ook echt als mama zou zien als hun relatie bleef duren.
Het eten duurde zoals gewoonlijk bij feestjes langer dan voorzien, zodat Marthe het beter vond Ella al volledig slaapklaar te maken voor ze vertrokken. Ook nu liet ze Lies zoveel mogelijk alles doen.
Toen ze beneden aankwamen, had Ella weer hetzelfde probleem als de avond ervoor. Wat niemand verwachtte, was dat zij nu resoluut voor Els koos. Glunderend ontving Els haar nichtje op haar schoot zodat ze bij haar haar fles kon drinken.
Ella heeft er niets van geweten dat Lies, Jan en Els bij Mia thuis werden afgezet en dat ze nadien door haar moeder thuis in haar bedje was gelegd. Mia gaf Marthe nog een dikke knuffel voor die naar huis vertrok.
“Wij bellen nog wel Marthe. Laat zeker weten hoe het op je werk is afgelopen.”
Marthe gaf haar nog een zoen en vertrok. Even later stond ook Els op het punt op de fiets te stappen, maar Mia hield haar tegen.
“Moet jij nu nog helemaal terug naar je ouders fietsen ?”
Els beaamde dat, omdat ze de dag erna met haar fiets naar school moest.
“Els, geen gezever. Ik ga de auto uit de garage zetten. Ik breng je wel even. De koffer is groot genoeg om er een fiets in te leggen.”
Toen Mia was vertrokken, zette de tweeling zich naast elkaar in de zetel, iets wat ze nagenoeg nooit deden. Jan legde zijn arm om de schouder van Lies.
“Heftig weekendje, hé !”
Lies legde haar hoofd tegen zijn arm.
“Hm, hm, …”, was het enige dat ze nog kon uitbrengen.
Toen Jan voor de voordeur stond, besefte hij dat hij geen idee had hoe Els haar ouders er uitzagen. Bij Marthe stonden geen foto’s van haar ouders, eigenlijk geen foto’s tout court met uitzondering van enkele van Ella. Hij was dan ook heel benieuwd.
In ieder geval verwachtte hij totaal geen lange, struise vrouw. In zijn hoofd zat eerder een oudere versie van Els en Marthe, maar dat beeld klopte in ieder geval totaal niet met hetgeen hij nu voor zich zag staan.
De opmerkelijk zachte stem klopte dan weer niet met het beeld van de struise moederkloek die nu in zijn hoofd had plaatsgenomen. Hij hoopte maar dat zijn gezicht niks verraadde van de bijgedachten die door zijn hoofd raasden.
“Goeiedag allemaal. Ik zie al de enige man van het gezelschap, dus jij bent Jan. Dag Jan, ik ben Erica, de moeder van Marthe en Els. Binnen zit Patrick, mijn man, in de zetel te wachten. Leg jullie jassen hier maar op de kast. Je schoenen mag je aanhouden, maar dat moet niet.”
Jan stond op het punt een hand te geven, maar vertrouwde Erica’s kracht niet (‘daar gaan mijn vingers’) en durfde zijn hand niet volledig uit te steken.
Erica vatte het signaal eigenlijk verkeerd op. Zij dacht dat Jan puur uit beleefdheid enkel een hand wou geven, omdat hij niet vanaf het begin haar wou kussen. Zij brak daarom maar het ijs, en gaf Jan meteen een zoen op de wang.
Marthe en Els volgden, en als laatste was Lies met Ella aan de beurt. Erica had al gezien dat Lies er heel onwennig bij stond, en richtte zich op Ella. Ella had zich heel de tijd begraven in Lies haar schouder en nek. Erica ging voor Lies staan en prikte met haar vingers in Ella haar zij.
“En bij wie zit onze jarige nu op de arm ?”
Vanachter de nek riep Ella “Mama Lies”. Lies hoorde het en werd rood. Erica trok er zich niets van aan.
“Ella deugniet. Draai u eens om want ik heb het niet gehoord, denk ik. Bij wie zit je op de arm ?”
Ella verdraaide zich en keek nu wel naar haar oma.
“Mama Lies !”
Nu richtte Erica zich vol tot Lies. Ze gaf haar een kus op de wang en begroette haar.
“Goeiemiddag Lies. Zal ik Ella even overnemen ? Dan kan je eventueel iets uitdoen. Maar daarna hoop ik van je het boeiende verhaal te horen hoe je er in bent geslaagd om nu al een mama te zijn voor Ella.”
Ze nam Ella over en ging weg naar de woonkamer.
Lies wist niet wat ze moest vinden van de woorden van Erica. Was ze gewoon verrast en nieuwsgierig naar het verhaal, of jaloers op de liefde van Ella voor haar, of dacht ze dat zij Ella haar deze naam had opgedrongen en moest ze haar woorden als een steek onder water interpreteren. Het ging voor haar te hard.
Compleet verward wist ze even niet wat doen. Toen Marthe naar haar keek, zag ze dat Lies haar ogen vochtig stonden.
“Hejlaba, wat krijgen we nu ? Wat is er ?”
Marthe nam Lies in de armen.
“Ik weet het allemaal even niet meer. Het is me even te veel. Ik weet ook totaal niet wat ik met de woorden van je moeder aan moet. Ik wil je absoluut niet kwetsen, maar ik weet gewoon niet wat ze bedoelde met dat ‘mama’ zijn voor Ella.”
Het bleef even stil. Marthe hoorde aan haar ademhaling dat Lies nog niet volledig klaar was.
“Ik voelde ook enkele keren dat ik plaste terwijl ik Ella vasthad. Het lukt gewoon niet om het tegen te houden, hoe hard ik ook probeer. Dat is gewoon heel akelig.”
Marthe nam haar goed vast.
“Daar ga je aan moeten wennen, Lies. Als ik Ella vastheb, verlies ik ook veel sneller en meer urine. Er staat dan gewoon veel meer druk op die onderbuik. Ik stel voor dat we even naar boven gaan, dan laat ik je de badkamer zien.
Lies volgde met een betraand gezicht Marthe. Boven aan de draaitrap waren twee deuren, van de badkamer en de logeerkamer. In de badkamer liet Marthe zien waar propere verbanden lagen. Ze liet meteen ook de logeerkamer zien, waar naast het bedje en de verschoontafel van Ella ook een logeerbed en een zetel stonden.
“Kom maar even tot rust. Ik moet even nog iets aan mama gaan vragen.”
Lies hoorde Marthe naar beneden gaan en begroef haar gezicht in haar handen. Was er een slechtere manier denkbaar om de allereerste ontmoeting met de ouders van je nieuwe vriendin te beleven ?
Kort daarna hoorde ze Marthe terug naar boven komen en voelde ze dat ze naast haar plaatsnam. Ze voelde een warme hand op haar rug, maar dit leek niet die van Marthe. Toen ze even opkeek, zag ze dat het Erica was die naast haar zat.
“Lies, het spijt me heel erg van daarnet. Het was helemaal niet mijn bedoeling je een slecht gevoel te geven, integendeel zelfs. Ik ben alleen razend benieuwd hoe het komt dat Ella je zo noemt. Ons spreekt ze zelden met opa of oma aan, daarom.”
Lies zag in dat ze emotioneel had gereageerd en stamelde een kleine “Sorry”, maar die werd weggewuifd door Erica.
“Je moet je niet excuseren. Ik had zelf gezien dat je enorm gespannen was. Ik had minder voortvarend moeten reageren en je eerst wat meer laten toekomen. Neem nu maar gerust de tijd die je nodig hebt. We zien je wel verschijnen. Patrick is in ieder geval ook benieuwd om je te zien.”
Erica stond op, maar toen ze de klink van de deur vastnam, besloot ze dat nog niet alles gezegd was. Ze zette zich terug naast Lies en legde haar arm om haar. Lies voelde dat haar greep nu veel steviger was. Ze kon het niet anders beschrijven dan dat ze nu Erica de moeder in plaats van Erica de schoonmoeder voelde.
“Lies, Marthe vertelde dat je veel last had door je ongesteldheid. Ik wil dat je weet dat je je hier thuis absoluut voor niks moet schamen. Als je onvoldoende vertrouwen hebt in je verbanden mag je gerust een luier nemen. Er liggen er altijd op voorraad, zowel van ons Els als van ons Marthe. Afgesproken ?”
Lies knikte alleen maar, maar vroeg bij het vertrek van Erica wel of Marthe naar boven kon komen.
Toen Lies een tien minuutjes later in de woonkamer binnenkwam, zag Els direct dat Lies geweend had en een luier droeg. Ze wist niet wat er gaande was, maar bewonderde Lies wel dat ze op die manier de confrontatie met haar schoonvader durfde aangaan.
Dit viel nog meer op toen Lies voorover boog om Patrick een zoen te geven en de luier duidelijk zichtbaar boven haar broek uitkwam. Ook Jan was onder de indruk van zijn zus.
“Goeiemiddag Lies. Zet u !”
Patrick nodigde Lies uit om zich in de zetel neer te zetten. Lies was verbaasd een diepe basstem te horen. Qua uiterlijk was duidelijk dat zijn beide dochters op hem leken. Hij was niet zwaar gebouwd en had dezelfde zachte gelaatstrekken. Dan verwachtte je geen diepe stem.
“Ik heb gehoord dat je door ons Ella met een naam werd gedoopt. Als je er klaar voor bent, dan zou ik heel graag het verhaal horen. Ik ben heel nieuwsgierig.”
De diepe tonen van zijn stem gaven Lies heel snel terug energie. Zij voelde onmiddellijk dat dit gezin iets extra had dat hun gezin niet had. Dat gaf haar de moed om haar verhaal te beginnen. Marthe en Els kenden het verhaal wel, maar ook zij bleven geboeid luisteren naar Lies. Het was duidelijk dat zij nu eindelijk op haar gemak was geraakt.
Na de eerste kennismaking was het echter Ella-time. De rest van de namiddag en avond werd ze verwend en in de bloemetjes gezet. Patrick stelde voor om eerst een goeie wandeling met zijn allen te maken.
Marthe had haar dochter goed ingeschat, want toen ze hoorde dat ze gingen wandelen, samen met de opa, zat ze onmiddellijk op de rolstoel. Ze was dan ook even teleurgesteld toen ze van haar moeder toch de buggy in moest.
De wandeling duurde lang, maar aan een gezapig tempo. Niet alleen was het wandelen met een rolstoel soms behoorlijk lastig, maar ook had niemand zin om veel snelheid te maken.
Els had zich ditmaal over Ella ontfermt en deed wel de nodige extra kilometers daardoor. De capriolen van haar tante vond Ella dik oké, want geen moment klaagde ze over het trage tempo.
Toen ze tegen vier uur terug waren, was het volle bak taartentijd, met door Erica zelfgefabriceerde baksels. Zowel Lies als Jan waren vol lof en konden niet anders dan toegeven dat hun relaties met de dochters des huizes een regelrechte aanslag dreigden te worden op hun gewicht.
Erica nam het compliment in dank aan en liet merken dat ze de laatste opmerking had gehoord door hen beiden nog eens extra te bedienen.
Ook Ella smaakte het. De kaarsjes op de verjaardagstaart waren nog maar net uitgeblazen, of Ella begon al met haar vingers fruit en slagroom weg te nemen. Ook nadien profiteerde ze van de aandacht door af te tasten hoe ver ze kon gaan met zotternijen aan tafel.
Ella kon over het algemeen proper eten, maar daar was deze keer dus niets van te merken, zelfs in die mate dat Marthe geen andere keuze had dan de reservekledij van Ella te gaan halen uit de verzorgingstas.
Marthe was maar wat blij toen ze zag dat Lies Ella al op de arm had genomen om boven mee te helpen met proper maken. Het zou nu al een kunst worden te vermijden dat de slagroom en chocoladerestanten alsnog in haar haren zouden terechtkomen.
Terwijl Lies voorzichtig Ella’s kleren uittrok nam Marthe water in een teiltje. Ze was er mee klaar op het moment dat Ella’s romper over haar hoofd werd getrokken. Marthe verraste Lies door achter haar te gaan staan en het ingezeepte washandje rond Lies haar hand te doen.
Lies begon kordaat Ella te wassen, maar ze werd zwaar afgeleid door Marthe, die het niet kon laten haar armen rond Lies te doen en zich vast te klemmen. Na het inzepen volgde dan ook eerst een dikke zoen.
De verschoonbeurt verliep verder rustig. Het afspoelen en afdrogen verliep zonder enig probleem. Ook het luieren was ondertussen iets dat Lies in de vingers had.
Na Ella naar beneden te hebben gestuurd, was het Lies haar beurt om een propere luier te krijgen. Lies was blij dat ze deze keuze had gekregen van Erica. Ze had tijdens de wandeling en het eten duidelijk gevoeld dat er niet alleen bloed ontsnapte aan haar lichaam.
De scheuten urine verlieten haar lichaam zonder dat ze het kon tegenhouden. Met de luier aan kon ze in ieder geval veel langer blijven zitten, zonder met de regelmaat van de klok weg te moeten om zich te verschonen, zoals de maanden ervoor.
Marthe legde zoals enkele uren eerder al haar liefde in het verschonen van haar vriendin. Ze had natuurlijk geen tijd om uitgebreid kennis te maken met haar boeiende onderkant, maar besteedde toch de nodige aandacht aan het proper maken en het luieren.
Lies werkte gewillig mee. Het leek Marthe wel of het normaal was dat ze een luier om had. Ze reageerde net hetzelfde op de verschoonbeurt als haar dochter, heel gelaten en ontspannen.
Els had medelijden met haar ventje, Ze had aangeboden haar moeder te helpen in de keuken. Er moest nog veel gebeuren vooraleer ze aan tafel konden, en haar moeder was niet gewend voor meer dan vier mensen te koken. Bovendien viel de zorg voor haar vader niet altijd mee.
Haar vader had nu besloten Jan op de rooster te leggen, en dat was Els dus niet ontgaan. Ze vond het wel vreemd eigenlijk. Al heel de dag deed haar papa heel normaal tegen Lies, terwijl Jan met de nodige kritische zin werd bekeken.
Wilde haar vader Lies sparen, of had hij echt een ander gevoel tegenover haar ? Els had het graag geweten, zodat ze ook het gedrag tegenover Jan beter kon plaatsen.
Ze kon ook niet weg uit de keuken, want ze was volop bezig behoorlijk zanderige aardappelen te schillen. Haar handen zaten bij momenten behoorlijk onder de modder. Daarna moest ze de aardappelen nog spoelen en op het vuur zetten. Haar moeder had ondertussen al witloof gekuist en in de kook gezet.
Het water kwam al terug in de mond. Haar absolute lievelingskost : witloofrolletjes met kaassaus in de oven en pureepatatjes uit de oven. Ze vroeg zich af wat Jan zoal graag at. Hij wist dat hij geen probleem had om zich te laten verrassen, maar ze besefte dat ze nog niet had gevraagd of hij absolute voorkeuren had, zoals zij wel degelijk had met dit gerecht.
Patrick was ondertussen verder bezig met het op de rooster leggen van Jan. Voor zover ze het kon horen, kwam alles wel wat aan bod : zijn school, wat hij wou doen, of hij hobby’s had, of hij al bezig was met zijn rijbewijs, …
Jan antwoordde geduldig op al de vragen die hij kreeg. Af en toe vroeg hij ook wel eens iets aan Patrick, maar die draaide vrij gezwind het gesprek steeds terug richting Jan.
Ook Erica had door wat Patrick bezig was, en Els merkte aan de reacties van haar moeder dat ze het moeilijker en moeilijker kreeg met het gedrag van haar man. Toen ze hem plotseling hoorde vragen hoe hij over kinderen dacht, was het voor haar welletjes.
“Jan, ik stel voor dat je nog even met Ella de tuin in gaat. Ik ben er zeker van dat ze je graag haar loopfietsje laat zien. Ze doet niet liever dan in de tuin rondcrossen met dat ding.”
Jan had ook wel door dat Erica dit voorstel vooral deed om hem weg te krijgen bij Patrick. Hij was zich gaandeweg toch minder op zijn gemak beginnen voelen bij alle vragen, maar zag niet onmiddellijk een manier om zich uit de situatie te redden.
Enkele minuutjes nadat hij met Ella buiten was geraakt – schoenen aan, fleece aan, “Ella, je moet je fleece echt aan doen. Zo warm is het vandaag nu ook niet.”, fiets gepakt – kwam Els ook buiten.
“Jan, het spijt me van mijn vader. Ik weet niet goed hoe het komt. Ik denk dat hij heel zenuwachtig was om jullie te zien, en dat hij je daarom zo ondervroeg.”
Ze gaf haar vriend een dikke goedmaakknuffel en een dikke zoen.
“Zou hij Lies ook nog zo bevragen ?”
Els knikte van neen.
“Ik heb mij dat ook afgevraagd, maar ik denk het eerlijk gezegd niet. Volgens mij beschouwt hij Lies niet als een bedreiging. Het feit dat ze zo openlijk was over haar probleem daarstraks zal hem ook wel tegenover haar mild stemmen. Het zou me niks verbazen dat hij haar meer beschouwd als één van de hoop dan als iemand die zijn dochter afneemt.”
“Wat denk je dat er met Lies aan de hand is ?”
“Jan, hoe kan ik dat nu weten. Ik heb ze amper gesproken vandaag. Maar ik kan me er wel iets bij voorstellen. Gisterenmiddag was ze nog alleen, nu is ze al op bezoek bij haar schoonouders. Ze heeft haar regels, dus haar lijf zit tjokvol hormonen die haar beïnvloeden, en komt daar nog bij dat ze gisteren een behoorlijk plasaccident heeft gehad.
Lies zit op dit moment gewoon niet goed in haar vel. Ze probeert er gewoon het beste van te maken volgens mij.”
Erica bleef voor haar man staan.
“Patrick, je bent te ver gegaan. Die jongen is zestien jaar, die is nog maar enkele weken samen met ons Els, en jij begint die hier aan een vragenvuur te onderwerpen waar die tien tegen één niet klaar voor was.
De laatste vraag over die kinderen, denk je nu echt dat die daar mee bezig is ? Trouwens, jij hebt zelf altijd tegen mij gezegd dat Els eerst moest afgestudeerd zijn voor ze aan kinderen mocht beginnen. Bij mijn weten is jouw jongste dochter ook nog niet afgestudeerd.”
Patrick had even tijd nodig om goed te reageren. Toen zijn vrouw Jan kwam halen, zag hij aan haar gezicht dat dat behoorlijk op onweer stond. Nu hij wist waarom, besefte hij inderdaad dat hij te ver was gegaan.
“Sorry Erica, ik heb me inderdaad laten meeslepen. Dat is mee door die blokken aan mijn lijf. Ik kan gewoon niet doen wat ik wil, en dat stoort me enorm.”
“Werk dat dan eens niet af op andere mensen, en dan zeker niet op Jan. Je weet hoe goed hij is voor Ella, en hoe hij ons Els al vooruit heeft geholpen. Ik wil die jongen niet kwijt door ons eigen stomme gedrag.”
Patrick kon niet anders dan zijn vrouw gelijk geven.
De pakjesronde was een grote belevenis. Ella wist niet waar eerst kijken toen ze zag wat er allemaal voor haar uit de pakjes kwam. Het meest emotioneel werd echter Lies.
Toen Marthe haar pakje gaf, zei ze dat dit van haar en Mama Lies was. Na het uitpakken volgde een dikke knuffel en kus voor Marthe en een even dikke knuffel en kus vol op de mond voor Lies.
Tijdens de knuffel besefte Lies de eerste keer ten volle dat Ella haar misschien ook echt als mama zou zien als hun relatie bleef duren.
Het eten duurde zoals gewoonlijk bij feestjes langer dan voorzien, zodat Marthe het beter vond Ella al volledig slaapklaar te maken voor ze vertrokken. Ook nu liet ze Lies zoveel mogelijk alles doen.
Toen ze beneden aankwamen, had Ella weer hetzelfde probleem als de avond ervoor. Wat niemand verwachtte, was dat zij nu resoluut voor Els koos. Glunderend ontving Els haar nichtje op haar schoot zodat ze bij haar haar fles kon drinken.
Ella heeft er niets van geweten dat Lies, Jan en Els bij Mia thuis werden afgezet en dat ze nadien door haar moeder thuis in haar bedje was gelegd. Mia gaf Marthe nog een dikke knuffel voor die naar huis vertrok.
“Wij bellen nog wel Marthe. Laat zeker weten hoe het op je werk is afgelopen.”
Marthe gaf haar nog een zoen en vertrok. Even later stond ook Els op het punt op de fiets te stappen, maar Mia hield haar tegen.
“Moet jij nu nog helemaal terug naar je ouders fietsen ?”
Els beaamde dat, omdat ze de dag erna met haar fiets naar school moest.
“Els, geen gezever. Ik ga de auto uit de garage zetten. Ik breng je wel even. De koffer is groot genoeg om er een fiets in te leggen.”
Toen Mia was vertrokken, zette de tweeling zich naast elkaar in de zetel, iets wat ze nagenoeg nooit deden. Jan legde zijn arm om de schouder van Lies.
“Heftig weekendje, hé !”
Lies legde haar hoofd tegen zijn arm.
“Hm, hm, …”, was het enige dat ze nog kon uitbrengen.
Laatst bewerkt:
hsfjkhszhgdfashdjkvjkdgjk
Beginneling
Kan niet wachten op het volgende deed, dit is echt een heel mooi en goed verhaal.
beddenplasser
volwassen peuter
dag lezers,
de fantastische commentaren zijn heel fijn om te lezen. ik ga me de komende tijd bezighouden met het schrijven van eental hoofdstukken die later in het verhaal gebeuren maar die nu in mijn hoofd zitten en die ik eerst op papier wil zien staan. pas daarna begin ik aan hoofdstuk 43.
bij deze een vraagje voor jullie : wat denken jullie dat er verder in het verhaal staat te gebeuren ? gewoon voor de fun wat fantaseren, en misschien pik ik er wel wat ideetjes van op ;-)
saluut,
beddenplasser
de fantastische commentaren zijn heel fijn om te lezen. ik ga me de komende tijd bezighouden met het schrijven van eental hoofdstukken die later in het verhaal gebeuren maar die nu in mijn hoofd zitten en die ik eerst op papier wil zien staan. pas daarna begin ik aan hoofdstuk 43.
bij deze een vraagje voor jullie : wat denken jullie dat er verder in het verhaal staat te gebeuren ? gewoon voor de fun wat fantaseren, en misschien pik ik er wel wat ideetjes van op ;-)
saluut,
beddenplasser
plas broek
Nieuw lid
mooi verhaal
beddenplasser
volwassen peuter
HOOFDSTUK 43
Jan had al lang gezien welk artikel zijn moeder in de gazet aan het lezen was. De coverfoto op de voorpagina van de extra weekendbijlage liet niets aan duidelijkheid over. Een meisje en een jongen van pakweg zestien-zeventien jaar zaten met de benen gekruist op een grasplein.
Van de jongen zag je alleen zijn rug, en het gezicht van een meisje was verborgen achter zijn lichaam, maar je zag wel overduidelijk dat het meisje een luier droeg onder haar rok.
Jan was zich maar al te bewust dat hij het was samen met Els die op de foto stonden. Anders dan wat de journalist had gezegd, was het blijkbaar een grote reportage in de weekendbijlage geworden, maar hun foto was gebleven.
“Ik kan er niet aan doen, maar als ik dat artikel lees over die jongeren met incontinentie en die foto die er bij staat, moet ik spontaan aan jullie twee denken. Jullie zijn het toch niet die op de foto staan, hé Met Photoshop kan veel tegenwoordig.”
Mia vroeg het specifiek aan Els die schuin naast haar zat. Els keek verschrikt naar Jan die zo onmerkbaar mogelijk teken deed dat ze moest zwijgen. Maar eerlijk gezegd besefte Jan al dat het kalf verdronken was. Het was zijn moeder natuurlijk om Els haar non-verbale reactie te doen.
Het verbaasde hem dan ook niet dat zijn moeder de reactie van Els zelfs niet afwachtte.
“Els, eet jij vanmiddag ook mee ? Vanavond eten we om zeven uur. Dan hebben jullie daarna nog tijd genoeg om je klaar te maken om naar die fuif te gaan. Maar als je vanmiddag ook mee eet, dan moet ik vanmorgen naar de winkel, en niet deze namiddag.”
“Ik ga na het wassen gewoon terug naar huis. Ik moet nog teveel voor school doen, en dat kan ik enkel vandaag doen. Maar wel bedankt voor het aanbod.”
“Geen dank. Je bent altijd welkom. Ik weet alleen graag op voorhand of ik eten moet voorzien. Vinden je ouders het niet vreemd dat je zo dikwijls weg bent in het weekend ? Vandaag en morgen ga je meer hier eten dan bij je ouders.”
“Mia, ze zijn er ondertussen aan gewend. Ik moet alleen altijd laten weten bij wie ik ben. Ze weten ook dat bijna heel mijn vriendengroep hier in het dorp woont, en dat het voor de meesten teveel inspanning is om tot bij ons te fietsen.”
Jan dacht terug aan de avond ervoor en vroeg zich af wat Lies nu aan het doen was. Zou Marthe ook haar laten kennismaken met haar bemoederingen ? Hij vermoedde van wel. Even voelde hij een lichte vlaag van jaloezie. Lies bleef tot vanavond de ganse dag bij Marthe en Ella. Hij had gerust in haar plaats willen zijn.
Voor Ella was de avond ervoor in ieder geval geweldig begonnen. Het was vrijdag dus verwachtte ze Jan om te babysitten, maar ze had niet gedacht dat ook tante Els en mama Lies er waren om te eten. Zeker toen Els en Lies ook na het eten bleven, kon haar geluk niet op.
Ze probeerde alle drie de schoten, en besloot na enkele keren over en weer te gaan dat de schoot van tante Els op dat moment de zachtste was om haar fles leeg te drinken.
Lies en Jan konden het niet laten Els te plagen door te zeggen dat zij waarschijnlijk de dikste billen had en daarom zo goed zat. Veel meer dan een theatrale “haa-haa” kon Els niet zeggen omdat Ella rustig lag te genieten van haar fles.
Na de fles van Ella was het tijd voor Els en Lies om naar de wekelijkse leidingsvergadering te gaan. Ze gaven allebei Ella (en Els Jan ook) nog een dikke zoen en vertrokken.
Jan merkte dat hij nog een extra werkje had te doen, want Ella had al meer dan flink haar best gedaan om haar luier te vullen. Hij ging na het verhaaltje dan ook eerst nog naar de badkamer om haar een propere luier aan te doen.
Jan verbaasde zich er altijd over hoe vlot Ella zich in een baby-houding liet vloeien. Als ze speelde, en tijdens het eten was ze overduidelijk een kleuter, met ook af en toe een goeie gezonde dosis eigen wil, maar als je haar verschoonde, dan viel alles weg en liet ze alles gebeuren als was ze een baby.
Ook nu weer. Bij momenten kon Ella goed meewerken, maar nu moest Jan alles echt zelf doen. De romper losmaken en naar boven doen, de luier losmaken en onder haar uit nemen, haar poep opfrissen, de nieuwe luier onder haar schuiven, poep insmeren en de luier vastmaken. Ella stribbelde zeker niet tegen, maar ze liet zich volledig gaan.
Ook na de verschoning was ze met geen stokken op haar voeten te krijgen. Ze leunde volledig tegen Jan aan terwijl die haar naar boven droeg, alhoewel ze nog klaarwakker was. Jan was er zelfs niet zeker van dat ze zelf haar fopspeen zou hebben genomen als hij die haar niet had gegeven.
Na een uur was Ella naar beneden gekomen met een betraand gezicht, met een knuffel in de hand en haar fopspeen nog in de mond.
“Prutske, wat is er ? Kun je niet slapen ?”
Ella schudde neen met haar hoofd.
“Ben je ziek ? Heb je ergens pijn ?”
Ella schudde weer met haar hoofd.
“Ben je misschien gewoon nog te blij dat iedereen er was vanavond ? Mis je ze een beetje ?”
Nu knikte het meisje wel met haar hoofd.
Jan zette de film stil die hij aan het zien was, en nam haar bij zich op de schoot.
“Leg je maar gewoon bij mij. Ik ga een beetje verder kijken naar mijn film, terwijl jij gewoon bij mij tot rust kunt komen. Als je in slaap valt, dan zal ik je wel in je bedje leggen. En je weet het, als je morgen wakker wordt zijn mama en mama Lies er.”
Na een vijf minuutjes merkte Jan dat het lichaam van Ella meer weg had van een voddenzakje, en besloot hij haar naar boven te brengen. Toen hij haar neerlegde, zag hij pas hoe diep ze in slaap was.
Marthe was die avond als eerste terug thuis. Toen Jan het relaas van de avond deed, was Marthe eigenlijk niet verbaasd.
“Ik heb het al meer aan ons Ella gemerkt. Ze kan heel goed tegenslagen verwerken, maar ze heeft het veel lastiger met de positieve momenten in haar leven.”
“Op school hebben ze dit ook al opgemerkt. Als zij in de positieve belangstelling staat, dan weet ze zichzelf moeilijk een houding te geven. Ofwel begint ze te wenen, ofwel klapt ze toe, en het gebeurt zelfs dat ze ongewild kaka in haar broek doet.”
Marthe keek naar Jan.
“Op dat vlak is het goed dat jij in haar leven bent nu. Jij kan ongelooflijk goed met haar spelen en haar uitdagen, maar als het er op aan komt, ben jij voor haar ook het ideale rustpunt. Jij straalt enorme rust uit als je met haar bezig bent, en dat heeft zij zeker nodig.”
Jan bloosde van de woorden van Marthe.
“Ik weet wat je er op gaat zeggen, Marthe, maar ik ben maar gewoon mezelf. Ik doe echt niets speciaals.”
“En wat ging ik daar dan op zeggen, volgens jou ?”
“Dat dat net mijn kracht is. Het is gewoon naturel wat ik doe.”
“Point taken !”
Er was afgesproken dat Jan en Els naar hem thuis zouden gaan slapen, en dat Lies bij Marthe bleef. Door de warme meizon bleef het ’s avonds heerlijk warm, waardoor Jan en Els geen haast maakten om naar huis te gaan.
Het enige dat hen naar Jans huis lokte, was het feit dat Mia ook een avondje uit was, en pas laat ging thuis zijn. Thuis aangekomen duurde het dan ook niet lang of de twee lagen volledig naakt verstrengeld op zijn bed.
Hun hormonen namen het tijdelijk over, en ze besloten dat ze toch eens wilden proberen verder te gaan. Na de vrijpartij besloten ze voor zichzelf dat zo’n eerste keer veelbelovend klinkt, maar dat de realiteit toch wel anders is.
Het aandoen van de condoom was een belevenis op zich, en ondanks veel goeie wil en heel veel plezier had geen van beide de kunde om er iets van te maken. Het was puur plezant klungelen, maar een orgasme was wel het laatste wat er bereikt werd.
Ondanks, of misschien net dankzij het onbeholpen gedoe, vonden ze het des te plezanter om met veel kunde en liefde elkaar een luier om te doen. Ze vonden het zalig om gewoon gelepeld in slaap te vallen met niets anders aan dan hun luier. Nadien kon geen van beide zich herinneren dat er een laken over hen was gelegd.
Mia was kort voor twaalf uur binnengekomen. Omdat ze niet wist of Jan en Els al thuis zouden zijn en al zouden slapen, had ze haar schoenen al uitgedaan in de garage. Toen ze de traphal binnenkwam hoorde ze echter gelach en andere geluiden uit Jan zijn kamer. Ze had wel zo’n vermoeden wat ze aan het doen waren, en hoopte maar dat het veilig gebeurde.
Ze moest voor zichzelf toegeven dat ze geen idee had wat te denken van haar kinderen die zich uitleefden in een relatie. Een maand geleden had geen van hen een relatie en sinds het weekend ervoor was ook haar dochter ‘van ’t straat’.
Hoe graag dat ze Els en Marthe ook had, het feit dat ze de partners van haar kinderen waren, dat was een beeld dat niet onmiddellijk wou doordringen. Ze had de twee koppels al wel zien kussen, maar toch knaagde het dat het zo snel ging. Ze besefte nu pas na al die jaren dat zij finaal alleen achter zou blijven.
Toen Mia uiteindelijk naar boven ging, kon ze het niet laten even te gaan kijken bij haar zoon. Ze had zich verwacht aan twee jongeren met een tut in, maar zag daarentegen twee naakte lichamen, tegen elkaar aangeschurkt met niets anders dan een luier aan.
Ze moest toegeven dat Jan het slechter kon treffen. In tegenstelling tot Marthe had ze Els nog niet naakt gezien. Nu had ze een redelijk goed beeld, temeer daar Els van voor lag. Els had een mooi lichaam, vond ze. Wel kreeg ze koud in hun plaats. Ze legde daarom de dekbedovertrek over hen beiden voor ze vertrok.
Nadat Els en Jan vertrokken waren, namen Lies en Marthe eerst uitgebreid tijd voor elkaar. Het was sinds zondag geleden dat ze mekaar nog hadden gezien.
Na de uitgebreide ontmoeting, was het tijd voor Marthe om haar huis te laten zien aan Lies. Alhoewel ze de week ervoor al wel voor het huis had staan wachten op Els, was het nu de eerste keer dat ze ook binnen kwam.
Marthe liet alle kamers van het huis zien, ondertussen rustig vertellend wat er zich in de kasten bevond e.d. De keuken liet ze zeer uitgebreid zien, zodat ze snel alles zou weten staan.
De woonkamer duurde net iets langer omdat Lies het niet kon laten haar vriendin de zetel op te duwen en terug een knuffelronde in te lassen.
Boven liet ze eerst de kamer van Ella zien, weliswaar enkel verlicht vanuit de hal. De logeerkamer en de grote slaapkamer volgden daarop. Lies vond het vreemd dat ze niet in het dubbel bed sliep, maar toen ze de reden hoorde, begreep ze het wel. Wel vroeg ze zich af hoe dit vannacht ging verlopen.
“Marthe, waar gaan wij slapen vannacht ? Gaan we in het enkele bed in de logeerkamer, of nemen we het dubbele bed ?”
Marthe wou eigenlijk uit zelfbehoud het enkele bed zeggen, maar kon zich op tijd tegenhouden.
“Wat wil jij ? Jij bent mijn gast, dus ik vind dat jij het mag zeggen.”
“Marthe, ik zou voor het dubbele bed gaan, maar ik wil je niet forceren. Ik heb geen enkele voeling met dat bed, jij wel. Kies jij maar wat voor jou het beste voelt.”
Marthe bleef even stil.
“Liesje, het klopt dat ik altijd een negatieve lading heb gelegd op deze kamer, maar misschien wordt het maar eens tijd om dat te veranderen. Ik zou het heel fijn vinden om deze kamer te proberen terug tot een positieve plaats te dopen, samen met jou.”
Dankbaar met de keuze van Marthe nam Lies haar bij de hand en gaf haar een innige kus.
“Was jij nog iets van plan vanavond ?”
“Ik moet eerlijk toegeven, Lies, dat ik de gewoonte heb om nog één of andere krimi te zien als ik vrijdag terugkom van het werk. Het wordt dan wel laat. Zie jij dat zitten, of wil je liever nu gaan slapen ?”
Lies zag dit wel zitten, maar wilde zich dan wel al omkleden, zodat ze enkel nog maar hun tanden moesten poetsen.
Ondanks het feit dat ze regelmatig in de grote slaapkamer kwam, was Marthe nu behoorlijk gespannen toen ze er haar hoofdkussen ging leggen. Voor de eerste keer in drie jaar tijd zou ze terug in het grote bed liggen.
Terwijl Lies nog bezig was zich uit te kleden, legde ze al een luier voor zichzelf en Lies klaar. Alhoewel ze het graag anders zag, had Lies al te kennen gegeven dat ze het niet zag zitten Marthe een luier om te doen. Ze was daarvoor te gespannen. Marthe deed daarom eerst de luier bij zichzelf om, en deed haar nachtkleed aan.
Marthe nam uitgebreid de tijd om Lies in zich op te nemen. Ze genoot met volle teugen van het naakte lichaam van haar geliefde. Alleen viel het haar op dat Lies, net zoals een week eerder, zich volledig liet gaan bij het luieren. Het deed haar zo sterk denken aan haar dochter, die het niet meer als normaal vond om geluierd te worden.
Ze had er geen idee van wat er in het hoofd omging van de meid die nu voor haar op bed op de open luier lag. Marthe vroeg zich af wat er zou gebeuren als ze bewust besloot Lies te prikkelen op haar gevoelige zones, maar wist ook dat het geen zin had iets te forceren. In de plaats daarvan besloot ze ten volle haar moedergevoelens naar boven te halen.
Lies werd met de nodige zorg ingepakt, en kreeg als toemaatje in plaats van haar pyjama één van Els’ rompers. Doordat ze nagenoeg even groot waren, paste die perfect. Hand in hand ging ze naar beneden, en nestelden zich voor de tv.
Tijdens het kijken viel het Marthe des te meer op hoezeer Lies zich schikte in haar kleding. Ineengedoken lag ze tegen Marthe aan. Marthe kon eigenlijk niet opmaken of Lies nog aan het volgen was, of in zichzelf gekeerd was.
Halverwege het programma besloot Marthe haar plan uit te voeren dat ze voor later had gepland, maar ze voelde dat Lies er klaar voor was. Toen ze de week eerder het verschoongedrag van Lies opmerkte, had ze besloten ook Lies een cadeautje te geven, en had dit al besteld.
Toen ze terug plaats nam, legde Lies zich met haar hoofd op haar schoot, wat het Marthe nog gemakkelijker maakte. Ze legde haar hand voor de mond van Lies, die spontaan haar mond opendeed. Marthe wist dat ze beet had. Rond de middelvinger van Marthe zat duidelijk de ring van een blauwe fopspeen.
Jan had al lang gezien welk artikel zijn moeder in de gazet aan het lezen was. De coverfoto op de voorpagina van de extra weekendbijlage liet niets aan duidelijkheid over. Een meisje en een jongen van pakweg zestien-zeventien jaar zaten met de benen gekruist op een grasplein.
Van de jongen zag je alleen zijn rug, en het gezicht van een meisje was verborgen achter zijn lichaam, maar je zag wel overduidelijk dat het meisje een luier droeg onder haar rok.
Jan was zich maar al te bewust dat hij het was samen met Els die op de foto stonden. Anders dan wat de journalist had gezegd, was het blijkbaar een grote reportage in de weekendbijlage geworden, maar hun foto was gebleven.
“Ik kan er niet aan doen, maar als ik dat artikel lees over die jongeren met incontinentie en die foto die er bij staat, moet ik spontaan aan jullie twee denken. Jullie zijn het toch niet die op de foto staan, hé Met Photoshop kan veel tegenwoordig.”
Mia vroeg het specifiek aan Els die schuin naast haar zat. Els keek verschrikt naar Jan die zo onmerkbaar mogelijk teken deed dat ze moest zwijgen. Maar eerlijk gezegd besefte Jan al dat het kalf verdronken was. Het was zijn moeder natuurlijk om Els haar non-verbale reactie te doen.
Het verbaasde hem dan ook niet dat zijn moeder de reactie van Els zelfs niet afwachtte.
“Els, eet jij vanmiddag ook mee ? Vanavond eten we om zeven uur. Dan hebben jullie daarna nog tijd genoeg om je klaar te maken om naar die fuif te gaan. Maar als je vanmiddag ook mee eet, dan moet ik vanmorgen naar de winkel, en niet deze namiddag.”
“Ik ga na het wassen gewoon terug naar huis. Ik moet nog teveel voor school doen, en dat kan ik enkel vandaag doen. Maar wel bedankt voor het aanbod.”
“Geen dank. Je bent altijd welkom. Ik weet alleen graag op voorhand of ik eten moet voorzien. Vinden je ouders het niet vreemd dat je zo dikwijls weg bent in het weekend ? Vandaag en morgen ga je meer hier eten dan bij je ouders.”
“Mia, ze zijn er ondertussen aan gewend. Ik moet alleen altijd laten weten bij wie ik ben. Ze weten ook dat bijna heel mijn vriendengroep hier in het dorp woont, en dat het voor de meesten teveel inspanning is om tot bij ons te fietsen.”
Jan dacht terug aan de avond ervoor en vroeg zich af wat Lies nu aan het doen was. Zou Marthe ook haar laten kennismaken met haar bemoederingen ? Hij vermoedde van wel. Even voelde hij een lichte vlaag van jaloezie. Lies bleef tot vanavond de ganse dag bij Marthe en Ella. Hij had gerust in haar plaats willen zijn.
Voor Ella was de avond ervoor in ieder geval geweldig begonnen. Het was vrijdag dus verwachtte ze Jan om te babysitten, maar ze had niet gedacht dat ook tante Els en mama Lies er waren om te eten. Zeker toen Els en Lies ook na het eten bleven, kon haar geluk niet op.
Ze probeerde alle drie de schoten, en besloot na enkele keren over en weer te gaan dat de schoot van tante Els op dat moment de zachtste was om haar fles leeg te drinken.
Lies en Jan konden het niet laten Els te plagen door te zeggen dat zij waarschijnlijk de dikste billen had en daarom zo goed zat. Veel meer dan een theatrale “haa-haa” kon Els niet zeggen omdat Ella rustig lag te genieten van haar fles.
Na de fles van Ella was het tijd voor Els en Lies om naar de wekelijkse leidingsvergadering te gaan. Ze gaven allebei Ella (en Els Jan ook) nog een dikke zoen en vertrokken.
Jan merkte dat hij nog een extra werkje had te doen, want Ella had al meer dan flink haar best gedaan om haar luier te vullen. Hij ging na het verhaaltje dan ook eerst nog naar de badkamer om haar een propere luier aan te doen.
Jan verbaasde zich er altijd over hoe vlot Ella zich in een baby-houding liet vloeien. Als ze speelde, en tijdens het eten was ze overduidelijk een kleuter, met ook af en toe een goeie gezonde dosis eigen wil, maar als je haar verschoonde, dan viel alles weg en liet ze alles gebeuren als was ze een baby.
Ook nu weer. Bij momenten kon Ella goed meewerken, maar nu moest Jan alles echt zelf doen. De romper losmaken en naar boven doen, de luier losmaken en onder haar uit nemen, haar poep opfrissen, de nieuwe luier onder haar schuiven, poep insmeren en de luier vastmaken. Ella stribbelde zeker niet tegen, maar ze liet zich volledig gaan.
Ook na de verschoning was ze met geen stokken op haar voeten te krijgen. Ze leunde volledig tegen Jan aan terwijl die haar naar boven droeg, alhoewel ze nog klaarwakker was. Jan was er zelfs niet zeker van dat ze zelf haar fopspeen zou hebben genomen als hij die haar niet had gegeven.
Na een uur was Ella naar beneden gekomen met een betraand gezicht, met een knuffel in de hand en haar fopspeen nog in de mond.
“Prutske, wat is er ? Kun je niet slapen ?”
Ella schudde neen met haar hoofd.
“Ben je ziek ? Heb je ergens pijn ?”
Ella schudde weer met haar hoofd.
“Ben je misschien gewoon nog te blij dat iedereen er was vanavond ? Mis je ze een beetje ?”
Nu knikte het meisje wel met haar hoofd.
Jan zette de film stil die hij aan het zien was, en nam haar bij zich op de schoot.
“Leg je maar gewoon bij mij. Ik ga een beetje verder kijken naar mijn film, terwijl jij gewoon bij mij tot rust kunt komen. Als je in slaap valt, dan zal ik je wel in je bedje leggen. En je weet het, als je morgen wakker wordt zijn mama en mama Lies er.”
Na een vijf minuutjes merkte Jan dat het lichaam van Ella meer weg had van een voddenzakje, en besloot hij haar naar boven te brengen. Toen hij haar neerlegde, zag hij pas hoe diep ze in slaap was.
Marthe was die avond als eerste terug thuis. Toen Jan het relaas van de avond deed, was Marthe eigenlijk niet verbaasd.
“Ik heb het al meer aan ons Ella gemerkt. Ze kan heel goed tegenslagen verwerken, maar ze heeft het veel lastiger met de positieve momenten in haar leven.”
“Op school hebben ze dit ook al opgemerkt. Als zij in de positieve belangstelling staat, dan weet ze zichzelf moeilijk een houding te geven. Ofwel begint ze te wenen, ofwel klapt ze toe, en het gebeurt zelfs dat ze ongewild kaka in haar broek doet.”
Marthe keek naar Jan.
“Op dat vlak is het goed dat jij in haar leven bent nu. Jij kan ongelooflijk goed met haar spelen en haar uitdagen, maar als het er op aan komt, ben jij voor haar ook het ideale rustpunt. Jij straalt enorme rust uit als je met haar bezig bent, en dat heeft zij zeker nodig.”
Jan bloosde van de woorden van Marthe.
“Ik weet wat je er op gaat zeggen, Marthe, maar ik ben maar gewoon mezelf. Ik doe echt niets speciaals.”
“En wat ging ik daar dan op zeggen, volgens jou ?”
“Dat dat net mijn kracht is. Het is gewoon naturel wat ik doe.”
“Point taken !”
Er was afgesproken dat Jan en Els naar hem thuis zouden gaan slapen, en dat Lies bij Marthe bleef. Door de warme meizon bleef het ’s avonds heerlijk warm, waardoor Jan en Els geen haast maakten om naar huis te gaan.
Het enige dat hen naar Jans huis lokte, was het feit dat Mia ook een avondje uit was, en pas laat ging thuis zijn. Thuis aangekomen duurde het dan ook niet lang of de twee lagen volledig naakt verstrengeld op zijn bed.
Hun hormonen namen het tijdelijk over, en ze besloten dat ze toch eens wilden proberen verder te gaan. Na de vrijpartij besloten ze voor zichzelf dat zo’n eerste keer veelbelovend klinkt, maar dat de realiteit toch wel anders is.
Het aandoen van de condoom was een belevenis op zich, en ondanks veel goeie wil en heel veel plezier had geen van beide de kunde om er iets van te maken. Het was puur plezant klungelen, maar een orgasme was wel het laatste wat er bereikt werd.
Ondanks, of misschien net dankzij het onbeholpen gedoe, vonden ze het des te plezanter om met veel kunde en liefde elkaar een luier om te doen. Ze vonden het zalig om gewoon gelepeld in slaap te vallen met niets anders aan dan hun luier. Nadien kon geen van beide zich herinneren dat er een laken over hen was gelegd.
Mia was kort voor twaalf uur binnengekomen. Omdat ze niet wist of Jan en Els al thuis zouden zijn en al zouden slapen, had ze haar schoenen al uitgedaan in de garage. Toen ze de traphal binnenkwam hoorde ze echter gelach en andere geluiden uit Jan zijn kamer. Ze had wel zo’n vermoeden wat ze aan het doen waren, en hoopte maar dat het veilig gebeurde.
Ze moest voor zichzelf toegeven dat ze geen idee had wat te denken van haar kinderen die zich uitleefden in een relatie. Een maand geleden had geen van hen een relatie en sinds het weekend ervoor was ook haar dochter ‘van ’t straat’.
Hoe graag dat ze Els en Marthe ook had, het feit dat ze de partners van haar kinderen waren, dat was een beeld dat niet onmiddellijk wou doordringen. Ze had de twee koppels al wel zien kussen, maar toch knaagde het dat het zo snel ging. Ze besefte nu pas na al die jaren dat zij finaal alleen achter zou blijven.
Toen Mia uiteindelijk naar boven ging, kon ze het niet laten even te gaan kijken bij haar zoon. Ze had zich verwacht aan twee jongeren met een tut in, maar zag daarentegen twee naakte lichamen, tegen elkaar aangeschurkt met niets anders dan een luier aan.
Ze moest toegeven dat Jan het slechter kon treffen. In tegenstelling tot Marthe had ze Els nog niet naakt gezien. Nu had ze een redelijk goed beeld, temeer daar Els van voor lag. Els had een mooi lichaam, vond ze. Wel kreeg ze koud in hun plaats. Ze legde daarom de dekbedovertrek over hen beiden voor ze vertrok.
Nadat Els en Jan vertrokken waren, namen Lies en Marthe eerst uitgebreid tijd voor elkaar. Het was sinds zondag geleden dat ze mekaar nog hadden gezien.
Na de uitgebreide ontmoeting, was het tijd voor Marthe om haar huis te laten zien aan Lies. Alhoewel ze de week ervoor al wel voor het huis had staan wachten op Els, was het nu de eerste keer dat ze ook binnen kwam.
Marthe liet alle kamers van het huis zien, ondertussen rustig vertellend wat er zich in de kasten bevond e.d. De keuken liet ze zeer uitgebreid zien, zodat ze snel alles zou weten staan.
De woonkamer duurde net iets langer omdat Lies het niet kon laten haar vriendin de zetel op te duwen en terug een knuffelronde in te lassen.
Boven liet ze eerst de kamer van Ella zien, weliswaar enkel verlicht vanuit de hal. De logeerkamer en de grote slaapkamer volgden daarop. Lies vond het vreemd dat ze niet in het dubbel bed sliep, maar toen ze de reden hoorde, begreep ze het wel. Wel vroeg ze zich af hoe dit vannacht ging verlopen.
“Marthe, waar gaan wij slapen vannacht ? Gaan we in het enkele bed in de logeerkamer, of nemen we het dubbele bed ?”
Marthe wou eigenlijk uit zelfbehoud het enkele bed zeggen, maar kon zich op tijd tegenhouden.
“Wat wil jij ? Jij bent mijn gast, dus ik vind dat jij het mag zeggen.”
“Marthe, ik zou voor het dubbele bed gaan, maar ik wil je niet forceren. Ik heb geen enkele voeling met dat bed, jij wel. Kies jij maar wat voor jou het beste voelt.”
Marthe bleef even stil.
“Liesje, het klopt dat ik altijd een negatieve lading heb gelegd op deze kamer, maar misschien wordt het maar eens tijd om dat te veranderen. Ik zou het heel fijn vinden om deze kamer te proberen terug tot een positieve plaats te dopen, samen met jou.”
Dankbaar met de keuze van Marthe nam Lies haar bij de hand en gaf haar een innige kus.
“Was jij nog iets van plan vanavond ?”
“Ik moet eerlijk toegeven, Lies, dat ik de gewoonte heb om nog één of andere krimi te zien als ik vrijdag terugkom van het werk. Het wordt dan wel laat. Zie jij dat zitten, of wil je liever nu gaan slapen ?”
Lies zag dit wel zitten, maar wilde zich dan wel al omkleden, zodat ze enkel nog maar hun tanden moesten poetsen.
Ondanks het feit dat ze regelmatig in de grote slaapkamer kwam, was Marthe nu behoorlijk gespannen toen ze er haar hoofdkussen ging leggen. Voor de eerste keer in drie jaar tijd zou ze terug in het grote bed liggen.
Terwijl Lies nog bezig was zich uit te kleden, legde ze al een luier voor zichzelf en Lies klaar. Alhoewel ze het graag anders zag, had Lies al te kennen gegeven dat ze het niet zag zitten Marthe een luier om te doen. Ze was daarvoor te gespannen. Marthe deed daarom eerst de luier bij zichzelf om, en deed haar nachtkleed aan.
Marthe nam uitgebreid de tijd om Lies in zich op te nemen. Ze genoot met volle teugen van het naakte lichaam van haar geliefde. Alleen viel het haar op dat Lies, net zoals een week eerder, zich volledig liet gaan bij het luieren. Het deed haar zo sterk denken aan haar dochter, die het niet meer als normaal vond om geluierd te worden.
Ze had er geen idee van wat er in het hoofd omging van de meid die nu voor haar op bed op de open luier lag. Marthe vroeg zich af wat er zou gebeuren als ze bewust besloot Lies te prikkelen op haar gevoelige zones, maar wist ook dat het geen zin had iets te forceren. In de plaats daarvan besloot ze ten volle haar moedergevoelens naar boven te halen.
Lies werd met de nodige zorg ingepakt, en kreeg als toemaatje in plaats van haar pyjama één van Els’ rompers. Doordat ze nagenoeg even groot waren, paste die perfect. Hand in hand ging ze naar beneden, en nestelden zich voor de tv.
Tijdens het kijken viel het Marthe des te meer op hoezeer Lies zich schikte in haar kleding. Ineengedoken lag ze tegen Marthe aan. Marthe kon eigenlijk niet opmaken of Lies nog aan het volgen was, of in zichzelf gekeerd was.
Halverwege het programma besloot Marthe haar plan uit te voeren dat ze voor later had gepland, maar ze voelde dat Lies er klaar voor was. Toen ze de week eerder het verschoongedrag van Lies opmerkte, had ze besloten ook Lies een cadeautje te geven, en had dit al besteld.
Toen ze terug plaats nam, legde Lies zich met haar hoofd op haar schoot, wat het Marthe nog gemakkelijker maakte. Ze legde haar hand voor de mond van Lies, die spontaan haar mond opendeed. Marthe wist dat ze beet had. Rond de middelvinger van Marthe zat duidelijk de ring van een blauwe fopspeen.
Laatst bewerkt:
Ben verslingerd aan dit verhaal dance
beddenplasser
volwassen peuter
HOOFDSTUK 44
Toen de crimi gedaan was, had Lies geen zin om op te staan. Ze voelde zich heerlijk geborgen bij Marthe, zeker omdat Marthe nog steeds haar hand voor haar mond had, en ze zat te zuigen op de fopspeen die haar mond goed vulde.
Alhoewel ze een week eerder in eerste instantie geschokt was toen ze Jan en Els zo had gezien, was ze ergens ook jaloers geweest. Het leek wel prettig om ook iets te hebben om op te zuigen ’s nachts.
Toen ze zag wat Marthe in haar hand had toen die terug ging zitten, vleide ze zich dan ook met veel liefde neer op haar schoot en deed haar mond open toen Marthe de fopspeen voorhield. Ze had geen woorden nodig. Ze voelde duidelijk aan dat Marthe er voor haar was, en dat ze terug volledig in haar vriendin kon wroeten en zich goed leggen.
Onmiddellijk wist ze dat die fopspeen gewoon in haar mond moest en daar ook moest blijven. Ze had dan ook Marthe’s hand vastgenomen en die tegen haar mond blijven duwen, om er zeker van te zijn dat ze haar hand niet zou wegnemen.
Uiteindelijk maakte Marthe duidelijk aanstalten om recht te staan, en zat er voor Lies niets anders op dan mee recht te komen. De tut gleed uit haar mond toen ze rechtkwam, en bleef aan Marthe’s rechtermiddelvinger hangen.
Terwijl Lies al naar de badkamer ging, zette Marthe nog even de tv uit, en bracht het lege vaatwerk naar keuken. Nadien begaf zij zich ook naar de badkamer om haar tanden te gaan poetsen.
Marthe merkte bij Lies niets op van haar kindergedrag van het uur dat gepasseerd was. Lies stond weer net zo recht en stevig als ze anders in het leven stond. Het contrast was enorm groot. Als adolescent was Lies heel zelfstandig en zelfzeker, maar Marthe had nu ook die andere kant leren kennen. Ze kon het maar moeilijk plaatsen.
Tijdens het tandenpoetsen kwamen bij Lies haar zanglijnen in gedachten terug, iets wat nu al enkele jaren gebeurde. Ze had zichzelf aangeleerd om haar zanglijnen in gedachten na te gaan, en tandenpoetsen was een ideaal moment om dit te doen.
Alleen, nu moest ze tegelijkertijd terugdenken aan wat er twee dagen eerder was gebeurd. Bij het buitengaan van het lokaal waar haar examen zang zonet was gebeurd, zag ze Ella en Marthe zitten op de wachtstoelen in de gang. Marthe wist dat Lies examen had, en wou haar verrassen door er te zijn.
Dit viel deels in het water doordat Marthe te lang moest zoeken naar het juiste lokaal, maar desondanks hadden de twee het examen van Lies zo goed als volledig gehoord via de open deur die voor een beetje afkoeling zorgde in het snikhete lokaal.
Lies was vooral ontroerd toen Ella op haar schoot kroop, haar een dikke knuffel gaf terwijl ze stukjes van Lies haar laatste lied neuriede. Lies wist niet of Ella muzikale aanleg had, dan wel extra aangesproken was door haar zang, maar dat kon haar weinig schelen. Het was duidelijk dat ze een trouwe fan had, en dat deed Lies heel veel deugd.
Mijmerend over dat fijne moment deed ze de rest van het tandenpoetsen op automatische piloot. Ze ontwaakte pas uit haar dromerijen toen ze de handen van Marthe over haar borsten en dus ook haar gevoelige tepels voelde strelen.
Met een nog natte mond draaide ze zich om en plantte haar natte lippen op die van Marthe. Een lange kus- en knuffelpartij volgde, eerst in de badkamer en eindigend in het grote dubbele bed.
Marthe besefte maar pas ten volle dat ze eindelijk terug in het gezamenlijke bed lag toen zij ook haar stuk deken over zich sloeg na eerst Lies te hebben ondergestopt en haar fopspeen in de mond te hebben gestopt.
De volgende morgen begon bijgevolg met een hele dikke dankuwel van Marthe aan het adres van Lies. Marthe voelde zich bevrijd van jaren wrok en kon terug zonder probleem de slaapkamer beschouwen als een fijne plaats, waar ook zij plezier kon beleven.
Lies had ’s morgens de fopspeen in het nachtkastje gelegd, naast de roze fopspeen van Els die daar blijkbaar ook lag. Ze was benieuwd wat Els zou denken als die daar plots een andere speen zou zien liggen. Hopelijk bleef ze van haar speen af.
De knop was voor haar onbewust weer omgedraaid. De zelfzekere Lies besprong haar vriendin, of tenminste dat was ze van plan op het moment dat Ella de kamer binnenkwam, duidelijk minder wakker met nog haar tut in de mond en een knuffel in de hand.
Terwijl Lies boven op Marthe zat, kroop Ella op het bed en legde zich tegen haar mama. Lies besloot maar zich aan de andere kant van Ella te leggen zodat het meisje nu veilig ingesloten was.
Lies streelde het gezicht van Ella terwijl ze haar aankeek. Ze voelde hoe het meisje verder tot rust kwam onder haar warme hand, en niet veel later lag ook Ella terug in dromenland. Lies was als enige klaarwakker, en besloot dan maar de keuken te leren kennen en het ontbijt te verzorgen.
Na een kleine twintig minuten kwam ze terug naar boven met een vol dienblad met daarop drie bordjes met gesmeerde boterhammen, twee grote tassen koffie, twee glazen appelsiensap en een grote zuigfles warme melk.
Het was tegen alle regels over eten in de slaapkamers in, die Marthe voor zichzelf en Ella had uitgedacht, maar ondanks dat was ze heel blij verrast toen ze werd wakker gekust door Lies, en zag wat die had geforceerd. Vooral het feit dat zij niets had moeten doen, vond ze zalig.
Ella vond het maar vreemd dat ze in de slaapkamer mocht drinken en eten, maar zette zich al gauw tussen de twee dames in tegen de rand van het bed, en genoot even hard van de melk en de choco met boterham errond.
Terwijl Jan en Els werden geconfronteerd met een artikel uit de krant, stond Lies met Ella op haar arm onder de douche. Marthe had zich ondertussen afgedroogd en was klaar om Ella aan te nemen. Het was behoorlijk krap geweest in de douche met hun drietjes, maar alle drie vonden ze het geslaagd.
Vooral het moment dat Lies en Marthe mekaar kusten, en Ella zich er tussen wrong om ook te proberen een kus op hun monden te geven, was een heel plezante ervaring. Marthe voelde een enorme warmte door zich stralen.
Misschien was Ella nog te jong om echt te weten wat er gaande was tussen haar en Lies, maar het feit dat ze zich evengoed vol overgave op Lies stortte, gaf Marthe toch het gevoel dat Ella Lies volledig aanvaardde.
Ella stribbelde tegen toen Lies haar aan haar mama wou geven. Ze klemde zich onverzettelijk vast aan de hals van Lies. Pas nadat Ella haar een kus vol op de mond kon geven, was ze tevreden en gaf ze zich over aan Marthe en de klaarstaande handdoek.
Lies vroeg zich af of de daad van Ella kopieergedrag was, of gewoon een blijk van liefde. Toen ze naar Marthe keek, had ze sterk de indruk dat Marthe zich net dezelfde vraag stelde.
De namiddag die volgde was voor Marthe het summum van huiselijkheid. Omdat de examens in aantocht waren, moest ook Lies achter haar boeken kruipen. Marthe had haar na het middageten dan ook aan de salontafel geïnstalleerd.
Ze merkte pas hoe gelukkig ze was, toen ze Ella in haar bedje had gestopt voor haar middagdut, en zich klaarmaakte om de vloeren met nat te doen. Marthe was toch vooral iemand die graag in en om huis bezig was. Hoe graag ze ook op stap ging, thuis bezig zijn terwijl de andere gezinsleden ook met hun ding thuis bezig waren, maakte haar het gelukkigst.
Lies kon dan weer de huiselijke rust die Marthe uitstraalde enorm waarderen. Het liefst van al studeerde ze thuis beneden terwijl haar moeder bezig was, maar dit was dikwijls tegen de zin van haar moeder. Hier bij Marthe was er op zich al geen studeerkamer, en Marthe had laten verstaan dat zij niet liever had dan dat Lies gewoon beneden studeerde.
Marthe kon het niet laten regelmatig te gluren naar haar vriendin terwijl ze de vloeren deed. Eén keer leidde dit tot meer dan begluring en werden beider lichamen met volle goesting betast en bekust. Marthe riep zichzelf echter tot de orde dat ze verder moesten werken, en dat ze zich diende te beperken tot ‘a room with a view’.
Na het fruit en de koek maakten de drie dames zich klaar om te vertrekken. Eerst ging het langs de ouders van Marthe om Ella af te zetten en Els op te pikken. Erica begroette ze alle drie even hartelijk, en Lies wist meteen van wie zowel Els als Marthe hun warme karakter hadden.
Els gooide eenzelfde warmte in haar knuffel toen ze naar beneden kwam gestormd. Els vond het niet nodig te wachten tot Lies zich had omgedraaid en gaf haar een knuffel langs achter. Het stoorde Lies zelfs niet dat haar armen recht op haar borsten leunden. Bij iedereen anders zou ze zich ongemakkelijk hebben gevoeld, maar dergelijke ongedwongenheid hoorde gewoon bij hen.
Patrick was in een veel beter humeur dan de week ervoor. Hij had er goede hoop op dat de plaaster om zijn pols er in de loop van de week die kwam af mocht. Hij had geen enkele pijn meer in die pols, en de dokter had gezegd dat de gips wegbleef als er niks meer te zien was op de radiologie.
Zijn been zou veel langer duren. De breuk daar was veel gecompliceerder, maar als hij zijn beide polsen had, dan zou hij ook na verloop van tijd een steungips krijgen, waardoor hij mobieler werd. Alhoewel er nog altijd slecht nieuws kon zijn, gaf het gevoel van hoop Patrick op dat moment vleugels.
Bij Mia aangekomen stond de fles aperitief al klaar. Marthe kon het niet laten Mia te testen.
“Is alcohol onder de 18 jaar niet verboden, Mia ?”
“Marthe De Ro, voor jou maar geen aperitief vanavond want jij moet straks nog rijden ?”
Marthe griste het glaasje uit Mia’s handen met een grote grijns op haar gezicht.
“Zullen we het maar op een gelijkspel houden ?”
Ook Els kreeg haar lading spot te verwerken. Terwijl Marthe probeerde Mia te jennen, was zij naar de keuken gegaan om te proberen te ontdekken wat er zo lekker stond te ruiken. Mia kreeg haar echter op tijd in de gaten.
“Elsje, zal ik eens laten zien wat ik vroeger deed bij onze Jan en ons Lies als die hun neus te diep in zaken staken waar ze geen zier mee te maken hadden ?”
Els durfde niet anders te doen dan aarzelend te knikken, maar dat beklaagde ze zich onmiddellijk, want Mia had er geen enkele moeite mee om haar aan haar neus weg te trekken uit de keuken.
Lies en Jan wisten maar al te goed wat voor gevoel dit in de neus gaf, en Lies stond schaterlachend klaar met de doos zakdoekjes. Els zelf moest beschaamd toegeven dat het bij haar 1-0 voor Mia stond. Tien minuten later was ze nog steeds bezig te proberen haar neus terug in de plooi te krijgen.
Na het eten werd het voor Marthe en Lies een vuurdoop. Het was voor Marthe al heel lang geleden dat ze nog eens naar een jeugdfuif was geweest. Ze zag er wel naar uit, maar hoopte alleen dat ze zich niet te oud zou voelen tussen de vrienden van Lies en Els.
Enkele van hen kende ze al, en ze wist ook dat Jan enkele weken ervoor zonder meer was aanvaard door de groep, dus ze had er alle vertrouwen in dat dit voor haar ook zou lukken.
Lies had haar verteld dat de leiding heel blij voor haar was, en heel benieuwd was haar te leren kennen. Het feit dat het over de zus van Els ging, maakte het alleen maar boeiender. Ze hoopten op die manier ook pikante details over Els te pakken te krijgen.
Terwijl Els en Jan na het eten naar boven waren getrokken, en Lies zich al wou klaarmaken, bleef Marthe nog bij Mia achter in de keuken.
“Ik had eigenlijk gedacht dat je je samen met Lies zou klaarmaken. Of ben je bewust beneden gebleven ?”
Terwijl Mia dit zei, keek ze Marthe doordringend aan. Marthe wist dat het niet veel zin om rond te pot te draaien, maar vond niet onmiddellijk de juiste woorden.
“Marthe meid, het is ons Lies, hé ?”
Marthe knikte.
“Mag ik één gok doen ? Jullie zijn duidelijk smoor op mekaar, maar ik heb zo’n vermoeden dat jij op een bizarre eigenschap van ons Lies bent gebotst. Klopt het ?”
Marthe knikte weer.
“Ben je in staat om het nu wel te zeggen ?”
Marthe keek Mia aan.
“Ik heb soms de indruk dat Lies een kind is. Ons Els en Jan die hebben plezier in kindse zaken, maar bij Lies voelt dat anders aan. Zij reageert soms net zoals ons Ella, als iets wat gewoon bij haar hoort.”
Mia gaf een blijk van herkenning.
“En dan bedoel jij alles wat met haar verschoning te maken heeft ? Als je haar verschoont, dan heb je het gevoel alsof je een baby of een peuter verschoont, eerder dan een volwassene.”
Marthe gaf Mia gelijk.
“Van waar komt dat ? Ik vind het helemaal niet erg om haar te verschonen, maar ik vraag mij soms echt af of ze zich er van bewust is dat ze zo doet. Het heeft toch maar iets akeligs.”
Mia legde haar hand op Marthe’s rug om haar wat te doen kalmeren.
“Ik weet niet wanneer het begonnen is, maar ze heeft dat al heel lang. Elke keer als iemand anders iets bij haar doet van verzorging, dan valt zij terug in een kindse houding. Ik heb er geen verklaring voor, maar echt schadelijk is het volgens mij niet.
Ze weet er zelf van, maar houdt het niet tegen. Maar als het jou stoort, dan moet je je niet tegenhouden dat met haar te bespreken, hé.”
“Mia, ik ga eerlijk zijn. Mij stoort het op zich niet, maar ik was wel bezorgd. Ik verzorg graag mensen, dus of ik nu één of twee kleuters in huis moet verzorgen, dat maakt voor mij geen barst uit.”
Hierna knipoogde ze naar haar schoonmoeder, die een brede glimlach niet kon onderdrukken.
De sfeer was uitgelaten in de auto. Ook Jan was eigenlijk wel zenuwachtig, maar hij was blij dat hij al wat volk kende met wie ze gingen uitgaan, en het feit dat Marthe er nu ook bij was, stemde hem gerust.
Toen Marthe samen met de drie andere binnenging, had ze toch wat bekijks. Ze was dan ook zichtbaar ouder dan de anderen. Dat duurde echter hooguit enkele minuutjes, want al snel stond ze samen met de anderen op de dansvloer.
Na geruime tijd vond de vriendengroep de tijd om eens dieper kennis te maken. Niet alleen waren er sommigen die Jan nog niet hadden gezien, maar alle ogen waren natuurlijk nu gericht op het nieuwste koppel in de groep, het eerste lesbische koppel trouwens.
Lies en Marthe hadden besloten geen geheim te maken van hun probleem. Voor velen was dit een verrassing, omdat geen van hen dit ooit al had opgemerkt bij Lies. Toen Lies gevraagd werd relaas te doen van hun eerste kus, vroeg Marthe zich toch wel af hoe ver in detail ze zou durven gaan.
Toen de crimi gedaan was, had Lies geen zin om op te staan. Ze voelde zich heerlijk geborgen bij Marthe, zeker omdat Marthe nog steeds haar hand voor haar mond had, en ze zat te zuigen op de fopspeen die haar mond goed vulde.
Alhoewel ze een week eerder in eerste instantie geschokt was toen ze Jan en Els zo had gezien, was ze ergens ook jaloers geweest. Het leek wel prettig om ook iets te hebben om op te zuigen ’s nachts.
Toen ze zag wat Marthe in haar hand had toen die terug ging zitten, vleide ze zich dan ook met veel liefde neer op haar schoot en deed haar mond open toen Marthe de fopspeen voorhield. Ze had geen woorden nodig. Ze voelde duidelijk aan dat Marthe er voor haar was, en dat ze terug volledig in haar vriendin kon wroeten en zich goed leggen.
Onmiddellijk wist ze dat die fopspeen gewoon in haar mond moest en daar ook moest blijven. Ze had dan ook Marthe’s hand vastgenomen en die tegen haar mond blijven duwen, om er zeker van te zijn dat ze haar hand niet zou wegnemen.
Uiteindelijk maakte Marthe duidelijk aanstalten om recht te staan, en zat er voor Lies niets anders op dan mee recht te komen. De tut gleed uit haar mond toen ze rechtkwam, en bleef aan Marthe’s rechtermiddelvinger hangen.
Terwijl Lies al naar de badkamer ging, zette Marthe nog even de tv uit, en bracht het lege vaatwerk naar keuken. Nadien begaf zij zich ook naar de badkamer om haar tanden te gaan poetsen.
Marthe merkte bij Lies niets op van haar kindergedrag van het uur dat gepasseerd was. Lies stond weer net zo recht en stevig als ze anders in het leven stond. Het contrast was enorm groot. Als adolescent was Lies heel zelfstandig en zelfzeker, maar Marthe had nu ook die andere kant leren kennen. Ze kon het maar moeilijk plaatsen.
Tijdens het tandenpoetsen kwamen bij Lies haar zanglijnen in gedachten terug, iets wat nu al enkele jaren gebeurde. Ze had zichzelf aangeleerd om haar zanglijnen in gedachten na te gaan, en tandenpoetsen was een ideaal moment om dit te doen.
Alleen, nu moest ze tegelijkertijd terugdenken aan wat er twee dagen eerder was gebeurd. Bij het buitengaan van het lokaal waar haar examen zang zonet was gebeurd, zag ze Ella en Marthe zitten op de wachtstoelen in de gang. Marthe wist dat Lies examen had, en wou haar verrassen door er te zijn.
Dit viel deels in het water doordat Marthe te lang moest zoeken naar het juiste lokaal, maar desondanks hadden de twee het examen van Lies zo goed als volledig gehoord via de open deur die voor een beetje afkoeling zorgde in het snikhete lokaal.
Lies was vooral ontroerd toen Ella op haar schoot kroop, haar een dikke knuffel gaf terwijl ze stukjes van Lies haar laatste lied neuriede. Lies wist niet of Ella muzikale aanleg had, dan wel extra aangesproken was door haar zang, maar dat kon haar weinig schelen. Het was duidelijk dat ze een trouwe fan had, en dat deed Lies heel veel deugd.
Mijmerend over dat fijne moment deed ze de rest van het tandenpoetsen op automatische piloot. Ze ontwaakte pas uit haar dromerijen toen ze de handen van Marthe over haar borsten en dus ook haar gevoelige tepels voelde strelen.
Met een nog natte mond draaide ze zich om en plantte haar natte lippen op die van Marthe. Een lange kus- en knuffelpartij volgde, eerst in de badkamer en eindigend in het grote dubbele bed.
Marthe besefte maar pas ten volle dat ze eindelijk terug in het gezamenlijke bed lag toen zij ook haar stuk deken over zich sloeg na eerst Lies te hebben ondergestopt en haar fopspeen in de mond te hebben gestopt.
De volgende morgen begon bijgevolg met een hele dikke dankuwel van Marthe aan het adres van Lies. Marthe voelde zich bevrijd van jaren wrok en kon terug zonder probleem de slaapkamer beschouwen als een fijne plaats, waar ook zij plezier kon beleven.
Lies had ’s morgens de fopspeen in het nachtkastje gelegd, naast de roze fopspeen van Els die daar blijkbaar ook lag. Ze was benieuwd wat Els zou denken als die daar plots een andere speen zou zien liggen. Hopelijk bleef ze van haar speen af.
De knop was voor haar onbewust weer omgedraaid. De zelfzekere Lies besprong haar vriendin, of tenminste dat was ze van plan op het moment dat Ella de kamer binnenkwam, duidelijk minder wakker met nog haar tut in de mond en een knuffel in de hand.
Terwijl Lies boven op Marthe zat, kroop Ella op het bed en legde zich tegen haar mama. Lies besloot maar zich aan de andere kant van Ella te leggen zodat het meisje nu veilig ingesloten was.
Lies streelde het gezicht van Ella terwijl ze haar aankeek. Ze voelde hoe het meisje verder tot rust kwam onder haar warme hand, en niet veel later lag ook Ella terug in dromenland. Lies was als enige klaarwakker, en besloot dan maar de keuken te leren kennen en het ontbijt te verzorgen.
Na een kleine twintig minuten kwam ze terug naar boven met een vol dienblad met daarop drie bordjes met gesmeerde boterhammen, twee grote tassen koffie, twee glazen appelsiensap en een grote zuigfles warme melk.
Het was tegen alle regels over eten in de slaapkamers in, die Marthe voor zichzelf en Ella had uitgedacht, maar ondanks dat was ze heel blij verrast toen ze werd wakker gekust door Lies, en zag wat die had geforceerd. Vooral het feit dat zij niets had moeten doen, vond ze zalig.
Ella vond het maar vreemd dat ze in de slaapkamer mocht drinken en eten, maar zette zich al gauw tussen de twee dames in tegen de rand van het bed, en genoot even hard van de melk en de choco met boterham errond.
Terwijl Jan en Els werden geconfronteerd met een artikel uit de krant, stond Lies met Ella op haar arm onder de douche. Marthe had zich ondertussen afgedroogd en was klaar om Ella aan te nemen. Het was behoorlijk krap geweest in de douche met hun drietjes, maar alle drie vonden ze het geslaagd.
Vooral het moment dat Lies en Marthe mekaar kusten, en Ella zich er tussen wrong om ook te proberen een kus op hun monden te geven, was een heel plezante ervaring. Marthe voelde een enorme warmte door zich stralen.
Misschien was Ella nog te jong om echt te weten wat er gaande was tussen haar en Lies, maar het feit dat ze zich evengoed vol overgave op Lies stortte, gaf Marthe toch het gevoel dat Ella Lies volledig aanvaardde.
Ella stribbelde tegen toen Lies haar aan haar mama wou geven. Ze klemde zich onverzettelijk vast aan de hals van Lies. Pas nadat Ella haar een kus vol op de mond kon geven, was ze tevreden en gaf ze zich over aan Marthe en de klaarstaande handdoek.
Lies vroeg zich af of de daad van Ella kopieergedrag was, of gewoon een blijk van liefde. Toen ze naar Marthe keek, had ze sterk de indruk dat Marthe zich net dezelfde vraag stelde.
De namiddag die volgde was voor Marthe het summum van huiselijkheid. Omdat de examens in aantocht waren, moest ook Lies achter haar boeken kruipen. Marthe had haar na het middageten dan ook aan de salontafel geïnstalleerd.
Ze merkte pas hoe gelukkig ze was, toen ze Ella in haar bedje had gestopt voor haar middagdut, en zich klaarmaakte om de vloeren met nat te doen. Marthe was toch vooral iemand die graag in en om huis bezig was. Hoe graag ze ook op stap ging, thuis bezig zijn terwijl de andere gezinsleden ook met hun ding thuis bezig waren, maakte haar het gelukkigst.
Lies kon dan weer de huiselijke rust die Marthe uitstraalde enorm waarderen. Het liefst van al studeerde ze thuis beneden terwijl haar moeder bezig was, maar dit was dikwijls tegen de zin van haar moeder. Hier bij Marthe was er op zich al geen studeerkamer, en Marthe had laten verstaan dat zij niet liever had dan dat Lies gewoon beneden studeerde.
Marthe kon het niet laten regelmatig te gluren naar haar vriendin terwijl ze de vloeren deed. Eén keer leidde dit tot meer dan begluring en werden beider lichamen met volle goesting betast en bekust. Marthe riep zichzelf echter tot de orde dat ze verder moesten werken, en dat ze zich diende te beperken tot ‘a room with a view’.
Na het fruit en de koek maakten de drie dames zich klaar om te vertrekken. Eerst ging het langs de ouders van Marthe om Ella af te zetten en Els op te pikken. Erica begroette ze alle drie even hartelijk, en Lies wist meteen van wie zowel Els als Marthe hun warme karakter hadden.
Els gooide eenzelfde warmte in haar knuffel toen ze naar beneden kwam gestormd. Els vond het niet nodig te wachten tot Lies zich had omgedraaid en gaf haar een knuffel langs achter. Het stoorde Lies zelfs niet dat haar armen recht op haar borsten leunden. Bij iedereen anders zou ze zich ongemakkelijk hebben gevoeld, maar dergelijke ongedwongenheid hoorde gewoon bij hen.
Patrick was in een veel beter humeur dan de week ervoor. Hij had er goede hoop op dat de plaaster om zijn pols er in de loop van de week die kwam af mocht. Hij had geen enkele pijn meer in die pols, en de dokter had gezegd dat de gips wegbleef als er niks meer te zien was op de radiologie.
Zijn been zou veel langer duren. De breuk daar was veel gecompliceerder, maar als hij zijn beide polsen had, dan zou hij ook na verloop van tijd een steungips krijgen, waardoor hij mobieler werd. Alhoewel er nog altijd slecht nieuws kon zijn, gaf het gevoel van hoop Patrick op dat moment vleugels.
Bij Mia aangekomen stond de fles aperitief al klaar. Marthe kon het niet laten Mia te testen.
“Is alcohol onder de 18 jaar niet verboden, Mia ?”
“Marthe De Ro, voor jou maar geen aperitief vanavond want jij moet straks nog rijden ?”
Marthe griste het glaasje uit Mia’s handen met een grote grijns op haar gezicht.
“Zullen we het maar op een gelijkspel houden ?”
Ook Els kreeg haar lading spot te verwerken. Terwijl Marthe probeerde Mia te jennen, was zij naar de keuken gegaan om te proberen te ontdekken wat er zo lekker stond te ruiken. Mia kreeg haar echter op tijd in de gaten.
“Elsje, zal ik eens laten zien wat ik vroeger deed bij onze Jan en ons Lies als die hun neus te diep in zaken staken waar ze geen zier mee te maken hadden ?”
Els durfde niet anders te doen dan aarzelend te knikken, maar dat beklaagde ze zich onmiddellijk, want Mia had er geen enkele moeite mee om haar aan haar neus weg te trekken uit de keuken.
Lies en Jan wisten maar al te goed wat voor gevoel dit in de neus gaf, en Lies stond schaterlachend klaar met de doos zakdoekjes. Els zelf moest beschaamd toegeven dat het bij haar 1-0 voor Mia stond. Tien minuten later was ze nog steeds bezig te proberen haar neus terug in de plooi te krijgen.
Na het eten werd het voor Marthe en Lies een vuurdoop. Het was voor Marthe al heel lang geleden dat ze nog eens naar een jeugdfuif was geweest. Ze zag er wel naar uit, maar hoopte alleen dat ze zich niet te oud zou voelen tussen de vrienden van Lies en Els.
Enkele van hen kende ze al, en ze wist ook dat Jan enkele weken ervoor zonder meer was aanvaard door de groep, dus ze had er alle vertrouwen in dat dit voor haar ook zou lukken.
Lies had haar verteld dat de leiding heel blij voor haar was, en heel benieuwd was haar te leren kennen. Het feit dat het over de zus van Els ging, maakte het alleen maar boeiender. Ze hoopten op die manier ook pikante details over Els te pakken te krijgen.
Terwijl Els en Jan na het eten naar boven waren getrokken, en Lies zich al wou klaarmaken, bleef Marthe nog bij Mia achter in de keuken.
“Ik had eigenlijk gedacht dat je je samen met Lies zou klaarmaken. Of ben je bewust beneden gebleven ?”
Terwijl Mia dit zei, keek ze Marthe doordringend aan. Marthe wist dat het niet veel zin om rond te pot te draaien, maar vond niet onmiddellijk de juiste woorden.
“Marthe meid, het is ons Lies, hé ?”
Marthe knikte.
“Mag ik één gok doen ? Jullie zijn duidelijk smoor op mekaar, maar ik heb zo’n vermoeden dat jij op een bizarre eigenschap van ons Lies bent gebotst. Klopt het ?”
Marthe knikte weer.
“Ben je in staat om het nu wel te zeggen ?”
Marthe keek Mia aan.
“Ik heb soms de indruk dat Lies een kind is. Ons Els en Jan die hebben plezier in kindse zaken, maar bij Lies voelt dat anders aan. Zij reageert soms net zoals ons Ella, als iets wat gewoon bij haar hoort.”
Mia gaf een blijk van herkenning.
“En dan bedoel jij alles wat met haar verschoning te maken heeft ? Als je haar verschoont, dan heb je het gevoel alsof je een baby of een peuter verschoont, eerder dan een volwassene.”
Marthe gaf Mia gelijk.
“Van waar komt dat ? Ik vind het helemaal niet erg om haar te verschonen, maar ik vraag mij soms echt af of ze zich er van bewust is dat ze zo doet. Het heeft toch maar iets akeligs.”
Mia legde haar hand op Marthe’s rug om haar wat te doen kalmeren.
“Ik weet niet wanneer het begonnen is, maar ze heeft dat al heel lang. Elke keer als iemand anders iets bij haar doet van verzorging, dan valt zij terug in een kindse houding. Ik heb er geen verklaring voor, maar echt schadelijk is het volgens mij niet.
Ze weet er zelf van, maar houdt het niet tegen. Maar als het jou stoort, dan moet je je niet tegenhouden dat met haar te bespreken, hé.”
“Mia, ik ga eerlijk zijn. Mij stoort het op zich niet, maar ik was wel bezorgd. Ik verzorg graag mensen, dus of ik nu één of twee kleuters in huis moet verzorgen, dat maakt voor mij geen barst uit.”
Hierna knipoogde ze naar haar schoonmoeder, die een brede glimlach niet kon onderdrukken.
De sfeer was uitgelaten in de auto. Ook Jan was eigenlijk wel zenuwachtig, maar hij was blij dat hij al wat volk kende met wie ze gingen uitgaan, en het feit dat Marthe er nu ook bij was, stemde hem gerust.
Toen Marthe samen met de drie andere binnenging, had ze toch wat bekijks. Ze was dan ook zichtbaar ouder dan de anderen. Dat duurde echter hooguit enkele minuutjes, want al snel stond ze samen met de anderen op de dansvloer.
Na geruime tijd vond de vriendengroep de tijd om eens dieper kennis te maken. Niet alleen waren er sommigen die Jan nog niet hadden gezien, maar alle ogen waren natuurlijk nu gericht op het nieuwste koppel in de groep, het eerste lesbische koppel trouwens.
Lies en Marthe hadden besloten geen geheim te maken van hun probleem. Voor velen was dit een verrassing, omdat geen van hen dit ooit al had opgemerkt bij Lies. Toen Lies gevraagd werd relaas te doen van hun eerste kus, vroeg Marthe zich toch wel af hoe ver in detail ze zou durven gaan.
Laatst bewerkt:
