graag reacties !
Zomerkamp 1.
Ingeborg was gelukkig, nog een paar dagen en zo zou mee op kamp gaan als begeleiding naar een zomerkamp voor jongeren met een beperking. Het was een goede samenloop van omstandigheden geweest na school. De instelling waar ze stage had gelopen had haar een contract aangeboden op een afdeling waar ze graag kwam en ook stage had gelopen. De krachten die er werkten kenden haar dus en wisten wie ze was en hoe ze met clienten omging.
Haar ouders hadden haar succes gewenst en hielpen haar waar ze konden. Zelfs haar eigen kleine geheimpje had een extra dimensie gekregen. Door een infectie enkele jaren geleden was ze genoodzaakt om extra groot maandverband te gebruiken. Als ze lachtte of niesde dan plaste ze weleens kleine beetjes. Maar ze was ook het maandverband makkelijk gaan vinden. Ze had geexperimenteerd en toen zelfs tena lady gekocht, totdat er geen grotere maat bij de drogist te krijgen was. Met een plastic broekje dat ze ook daar gekocht had, kon ze een hele plas laten lopen en daar zag je dan niets van. Maar ze wou meer.
Toen kwam de periode waarin ze handdoeken in het plastic broekje legde, maar die werden zo’n dikke prop en soms rook je ze. Toen ze 16 was en via school haar eerste stage liep in een verzorgingshuis voor bejaarden ontdekte ze de luiers voor volwassenen. Het duurde even maar toen had ze op een avond een luier gepakt en was ze naar het toilet gelopen en had met wa gefrunnik de luier aangedaan. Ze droeg alleen daarover haar onderbroek en haar werkkleding Het voelde goed en voorzichtig ontspande ze haar blaas. Dit was heel anders dan de handdoeken of het maandverband. Haar hele kruis werd warm. Zo vaak ze kon ging ze een luier tijdens haar werk dragen, Stiekem werden er een aantal mee naar huis genomen. Helaas liep de stage af en school riep weer. In de zomervakantie ging ze 6 weken vakantie werk doen op haar oude stageadres en de heerlijke tijden gingen voort.
In haar laatste jaar ging haar stage bij een zorginstelling voor mensen met een beperking van start, wel een half jaar zou die duren. Na een paar weken wist ze waar ze luiers kon vinden en ook had ze laten blijken dat ze zelfstandig kon werken. De leiding was enthousiast over haar en haar collega’s vonden haar een fijne stagaire. En weer gaf ze zich over aan haar passie en genoot van de luiers. Een geweldige ontdekking was de kast waarin plastic broekjes voor volwassenen lagen. Zelfs hele hansops. Ze begreep heel goed dat dit allemaal voor de mensen van de instelling was en deed haar werk ook heel bewust goed en zorgvuldig. Maar vaak ging ze vooraf even naar het toilet en kwam met wat dikkere billen weer buiten.
En opeens hing daar die oproep voor vrijwilligers voor het zomerkamp. Een aantal afdelingen zou naar een zomerkamp gaan speciaal voor gehandicapten, alle voorzieningen aanwezig. En de leiding zocht vrijwilligers om te helpen. Ze gaf zich op en wachtte af. Haar stage liep af en aan het eind vroeg de hoofdverpleegkundige aan Ingeborg of ze even tijd had voor een gesprekje. Ze kreeg een groot compliment en de vraag of ze misschien een aanstelling wilde. Ingeborg waande zich in de hemel. Leuk werk, alles voor haar geheim en nog betaald krijgen ook. Uiteraard zei ze snel ja. Rikie, de verpleegkundige lachte en zei dat ze dus uiteraard ook mee op zomerkamp mocht. Het leven was geweldig.
Zomerkamp 1.
Ingeborg was gelukkig, nog een paar dagen en zo zou mee op kamp gaan als begeleiding naar een zomerkamp voor jongeren met een beperking. Het was een goede samenloop van omstandigheden geweest na school. De instelling waar ze stage had gelopen had haar een contract aangeboden op een afdeling waar ze graag kwam en ook stage had gelopen. De krachten die er werkten kenden haar dus en wisten wie ze was en hoe ze met clienten omging.
Haar ouders hadden haar succes gewenst en hielpen haar waar ze konden. Zelfs haar eigen kleine geheimpje had een extra dimensie gekregen. Door een infectie enkele jaren geleden was ze genoodzaakt om extra groot maandverband te gebruiken. Als ze lachtte of niesde dan plaste ze weleens kleine beetjes. Maar ze was ook het maandverband makkelijk gaan vinden. Ze had geexperimenteerd en toen zelfs tena lady gekocht, totdat er geen grotere maat bij de drogist te krijgen was. Met een plastic broekje dat ze ook daar gekocht had, kon ze een hele plas laten lopen en daar zag je dan niets van. Maar ze wou meer.
Toen kwam de periode waarin ze handdoeken in het plastic broekje legde, maar die werden zo’n dikke prop en soms rook je ze. Toen ze 16 was en via school haar eerste stage liep in een verzorgingshuis voor bejaarden ontdekte ze de luiers voor volwassenen. Het duurde even maar toen had ze op een avond een luier gepakt en was ze naar het toilet gelopen en had met wa gefrunnik de luier aangedaan. Ze droeg alleen daarover haar onderbroek en haar werkkleding Het voelde goed en voorzichtig ontspande ze haar blaas. Dit was heel anders dan de handdoeken of het maandverband. Haar hele kruis werd warm. Zo vaak ze kon ging ze een luier tijdens haar werk dragen, Stiekem werden er een aantal mee naar huis genomen. Helaas liep de stage af en school riep weer. In de zomervakantie ging ze 6 weken vakantie werk doen op haar oude stageadres en de heerlijke tijden gingen voort.
In haar laatste jaar ging haar stage bij een zorginstelling voor mensen met een beperking van start, wel een half jaar zou die duren. Na een paar weken wist ze waar ze luiers kon vinden en ook had ze laten blijken dat ze zelfstandig kon werken. De leiding was enthousiast over haar en haar collega’s vonden haar een fijne stagaire. En weer gaf ze zich over aan haar passie en genoot van de luiers. Een geweldige ontdekking was de kast waarin plastic broekjes voor volwassenen lagen. Zelfs hele hansops. Ze begreep heel goed dat dit allemaal voor de mensen van de instelling was en deed haar werk ook heel bewust goed en zorgvuldig. Maar vaak ging ze vooraf even naar het toilet en kwam met wat dikkere billen weer buiten.
En opeens hing daar die oproep voor vrijwilligers voor het zomerkamp. Een aantal afdelingen zou naar een zomerkamp gaan speciaal voor gehandicapten, alle voorzieningen aanwezig. En de leiding zocht vrijwilligers om te helpen. Ze gaf zich op en wachtte af. Haar stage liep af en aan het eind vroeg de hoofdverpleegkundige aan Ingeborg of ze even tijd had voor een gesprekje. Ze kreeg een groot compliment en de vraag of ze misschien een aanstelling wilde. Ingeborg waande zich in de hemel. Leuk werk, alles voor haar geheim en nog betaald krijgen ook. Uiteraard zei ze snel ja. Rikie, de verpleegkundige lachte en zei dat ze dus uiteraard ook mee op zomerkamp mocht. Het leven was geweldig.