slaaf.johannes
Superlid
ja hoor daar is ie weer het mooie vervolg
Nog niet klaar Anne en haar moeder
- Onderwerp starter Jeff
- Startdatum
luieluieraar
ik in m'n tena maxi o yeah
netjes
Diaperlover252
Poepluiertje
Super verhaal!
Hoi allemaal,
Ik heb het de afgelopen tijd erg druk gehad. Inmiddels heb ik wat meer tijd om te schrijven. Ik zal zo het volgende hoofdstuk plaatsen. Zolang ik deze geweldige reacties krijg, ben ik van plan nog heel lang met dit verhaal door te gaan. Bedankt voor alle mooie reacties!
Liefs,
Jeff
Ik heb het de afgelopen tijd erg druk gehad. Inmiddels heb ik wat meer tijd om te schrijven. Ik zal zo het volgende hoofdstuk plaatsen. Zolang ik deze geweldige reacties krijg, ben ik van plan nog heel lang met dit verhaal door te gaan. Bedankt voor alle mooie reacties!
Liefs,
Jeff
Re: Anne en haar moeder (nieuw hoofdstuk!)
Hoofdstuk 5
De telefoon ging over. Het duurde even voordat er opgenomen werd. “Hé An, ik wilde net gaan slapen! Waar was je nou vanavond? Ik kreeg je maar niet te pakken!”
“Ik was gewoon thuis, maar mijn mobieltje lag in mijn kamer en daar ben ik 's avonds bijna niet geweest.”
“Ik vond het echt vreemd. Het is namelijk niets voor jou om zo lang onbereikbaar te zijn. Het is soms net of je getrouwd bent met je telefoon! Het klinkt misschien gek, maar ik was best een beetje ongerust.”
“Ah, dat is lief van je. Maar alles is in orde hoor, alhoewel........eigenlijk is er iets dat ik je moet vertellen, maar ik weet niet of dat zo'n goed idee is.”
“An, je kunt me toch alles vertellen. Alles is bespreekbaar voor ons, dat weet je toch?”
“Dat weet ik wel, maar dit is best wel choquerend. Ik bespreek het liever niet over de telefoon met je. Je wilde morgen langskomen toch? Dan hebben we het er wel even over.”
“Je maakt me nu wel heel erg nieuwsgierig. Maar goed, dan zie ik je morgen. Vanaf hoe laat kan ik langskomen?”
“Doe maar na twaalven. Daarvoor ben ik nog met andere dingen bezig.”
“Dat is goed, dan kom ik na de lunch wel even bij je langs. Tot morgen.”
“Tot morgen, Julia. Welterusten.”
“Dankjewel, Anne. En jij ook welterusten. Doei.”
Anne hing op en legde haar telefoon weg. Ze ging weer op bed liggen en trok haar dekbed over haar heen. Zodra ze haar ogen sloot, schoten de beelden van de afgelopen avond weer door haar heen. “Wat een avond zeg! Wat gebeurt er toch met me? Dit alles is zo raar! Maar waarom vind ik het dan toch zo fijn?”
Anne lag nog lang te woelen in haar bed totdat ze uiteindelijk in slaap viel.
Rond negen uur 's ochtends ontwaakte Inge uit een diepe, heerlijke slaap. Ze werd uitgerust wakker en dacht even terug aan gisteravond. Het was precies gegaan zoals ze gehoopt had. In het begin was ze nog een beetje ongerust geweest over de gevoelens van haar dochter. Maar gedurende de avond zag ze dat Anne het fijn vond en de behandeling van haar moeder accepteerde. Inge voelde zich erg gelukkig van binnen. Ze besloot even bij haar dochter te gaan kijken. Ze stond op uit bed en liep naar de slaapkamer van Anne. Ze deed de deur open en zag Anne in bed liggen. Ze lag nog heerlijk te slapen. Ze zag haar speentje op de grond liggen en legde het naast haar kussen. Ze streek voorzichtig door het haar van Anne en besloot dat ze haar nog even zou laten slapen. Ze keek nog eenmaal naar Anne en sloot toen de slaapkamerdeur weer. Inge liep de trap af naar beneden en ging de keuken in. Daar zag ze het boodschappenlijstje liggen dat ze gisteren gemaakt had. “Oh ja, we zouden vandaag even samen naar de winkel gaan. Dan laat ik haar maar niet te lang meer uitslapen.”
Inge liep naar het koffiezetapparaat en zette koffie voor haarzelf. Ze ging aan de keukentafel zitten en zette haar laptop aan. Ze begon online de krant te lezen. “Als ik de krant gelezen heb, ga ik Anne uit bed halen. Ik vraag me af hoe ze op dit alles reageert vandaag?”
Intussen ontwaakte Anne langzaamaan uit haar slaap. Ze rekte zich uit in bed en hoorde het gekraak van haar luier. “Oh ja, dat is waar ook.”
De gebeurtenissen van de afgelopen avond kwamen weer terug. Ze had een beetje gemengde gevoelens. “Gisteravond was fijn, maar het is allemaal wel erg bizar! Moet ik hier wel mee doorgaan?”
Anne bedacht zich dat ze met haar moeder afgesproken had in ieder geval tot het eind van de ochtend mee te werken. “Nou goed dan, we zien het wel over een paar uur.”
Anne stond op uit bed. Ze keek naar zichzelf in de spiegel en het leek net of ze naar een peutertje keek. “Hahaha, ik zie er belachelijk uit, zeg!”
Plotseling voelde ze een behoorlijke druk op haar blaas staan. Anne moest altijd flink plassen als ze 's ochtends wakker werd. Ze stond nog steeds voor de spiegel en besloot haar plas maar gewoon te laten lopen. Ze begon te plassen. “Jeetje, dat is een flinke plas. Ik hoop dat het niet gaat lekken.”
Ze plaste zo hard, dat ze de straal kon horen. Ze durfde tijdens het plassen niet in de spiegel te kijken. Ze wilde haar eigen gezicht even niet zien. Het leek haar nogal genant om haar eigen gezicht te zien, terwijl ze als een baby in haar broek stond te plassen. Toen ze klaar was, trok ze haar pyjamabroek omlaag om de schade op te nemen. Haar romper zat een stuk strakker nu. Ze maakte de drukkertjes van haar romper los en zag haar luier een behoorlijk stuk omlaag hangen. Ze voelde met haar handen aan de luier. “Wow, dat is echt warm.” Het voelde heerlijk aan.
Ze stond nog een tijdje voor de spiegel en dacht na over wat ze nu moest doen. Ze hoorde dat haar moeder al beneden was. “Zal ik naar beneden gaan of hier op haar wachten?” Ze besloot om weer in bed te gaan liggen. Ze ging ervan uit dat haar moeder wel even bij haar zou komen kijken. “Zal ze verder gaan met wat we aan het doen zijn, of ze ziet ze ervan af? Misschien heeft ze zich bedacht en is ze tot de conclusie gekomen dat dit alles misschien een beetje te raar was? Wat er ook zou gebeuren, Anne besloot dat ze het allebei goed zou vinden. Toch hoopte ze stiekem dat haar moeder nog even voor haar zou blijven zorgen. Anne sloot haar ogen en dacht aan de dag die komen ging.
Inmiddels had Inge haar tweede kopje koffie op en de krant gelezen. Ze besloot weer even bij Anne te gaan kijken. Ze liep de trap op en deed de slaapkamerdeur open. Anne had haar ogen nog steeds gesloten, maar Inge vond dat het tijd werd om haar dochter wakker te maken. Ze ging op bed zitten en trok het dekbed van haar dochter af. Anne verroerde geen vin. Voorzichtig gleed Inge met haar hand in de broek van Anne. Ze voelde dat haar luier flink opgezwollen was. “Zou ze in haar slaap geplast hebben?”
Anne voelde hoe haar moeder met haar hand over de luier wreef. Ze besloot haar ogen te openen. “Goedemorgen, mama,” zei Anne opgewekt.
“Goedemorgen, schatje,” zei Inge met een grote glimlach op haar gezicht. “Zo te voelen heeft hier een kleine meid een grote plas gedaan!”
Anne kreeg een hoofd als een tomaat. Ze wist niet zo goed hoe ze daarop moest reageren. Er kwam alleen wat gegeneerd gegiechel uit.
“Nou lievie, ik ga je zo maar even een schone luier omdoen, want je hebt vannacht een flinke plas gedaan.”
Anne liet haar moeder maar even in de waan dat het 's nachts gebeurt was en liet zich door haar moeder uit bed tillen. Ze gingen samen naar de slaapkamer van haar moeder waar ze op de commode werd neergelegd. Ze keek haar moeder aan en zag een tevreden blik in haar ogen. “Ze is dus nog niet van plan er mee te stoppen. Gelukkig maar!”
“Mam, we zouden dit toch tot het eind van de ochtend doen?
“Ja, hoezo?”
“Nou, ik heb vanmiddag met Julia afgesproken. Ze komt na de lunch even langs. Ik wil niet dat ze me zo ziet.”
“Natuurlijk niet schat. Nadat ik je verschoond heb, geef ik je beneden een lekker ontbijtje. Daarna doe ik je nog een schone luier om als dat nodig blijkt en dan gaan we even voor je naar de winkels. Als we dan weer thuis zijn, doe ik je luier af en kun je gewoon weer mijn dochter van negentien zijn. Afgesproken?”
“Uh, nadat we naar de winkel zijn geweest? Verwacht je dat ik met een luier om de deur uit ga? Dat meen je niet, toch? …...................
Hoofdstuk 5
De telefoon ging over. Het duurde even voordat er opgenomen werd. “Hé An, ik wilde net gaan slapen! Waar was je nou vanavond? Ik kreeg je maar niet te pakken!”
“Ik was gewoon thuis, maar mijn mobieltje lag in mijn kamer en daar ben ik 's avonds bijna niet geweest.”
“Ik vond het echt vreemd. Het is namelijk niets voor jou om zo lang onbereikbaar te zijn. Het is soms net of je getrouwd bent met je telefoon! Het klinkt misschien gek, maar ik was best een beetje ongerust.”
“Ah, dat is lief van je. Maar alles is in orde hoor, alhoewel........eigenlijk is er iets dat ik je moet vertellen, maar ik weet niet of dat zo'n goed idee is.”
“An, je kunt me toch alles vertellen. Alles is bespreekbaar voor ons, dat weet je toch?”
“Dat weet ik wel, maar dit is best wel choquerend. Ik bespreek het liever niet over de telefoon met je. Je wilde morgen langskomen toch? Dan hebben we het er wel even over.”
“Je maakt me nu wel heel erg nieuwsgierig. Maar goed, dan zie ik je morgen. Vanaf hoe laat kan ik langskomen?”
“Doe maar na twaalven. Daarvoor ben ik nog met andere dingen bezig.”
“Dat is goed, dan kom ik na de lunch wel even bij je langs. Tot morgen.”
“Tot morgen, Julia. Welterusten.”
“Dankjewel, Anne. En jij ook welterusten. Doei.”
Anne hing op en legde haar telefoon weg. Ze ging weer op bed liggen en trok haar dekbed over haar heen. Zodra ze haar ogen sloot, schoten de beelden van de afgelopen avond weer door haar heen. “Wat een avond zeg! Wat gebeurt er toch met me? Dit alles is zo raar! Maar waarom vind ik het dan toch zo fijn?”
Anne lag nog lang te woelen in haar bed totdat ze uiteindelijk in slaap viel.
Rond negen uur 's ochtends ontwaakte Inge uit een diepe, heerlijke slaap. Ze werd uitgerust wakker en dacht even terug aan gisteravond. Het was precies gegaan zoals ze gehoopt had. In het begin was ze nog een beetje ongerust geweest over de gevoelens van haar dochter. Maar gedurende de avond zag ze dat Anne het fijn vond en de behandeling van haar moeder accepteerde. Inge voelde zich erg gelukkig van binnen. Ze besloot even bij haar dochter te gaan kijken. Ze stond op uit bed en liep naar de slaapkamer van Anne. Ze deed de deur open en zag Anne in bed liggen. Ze lag nog heerlijk te slapen. Ze zag haar speentje op de grond liggen en legde het naast haar kussen. Ze streek voorzichtig door het haar van Anne en besloot dat ze haar nog even zou laten slapen. Ze keek nog eenmaal naar Anne en sloot toen de slaapkamerdeur weer. Inge liep de trap af naar beneden en ging de keuken in. Daar zag ze het boodschappenlijstje liggen dat ze gisteren gemaakt had. “Oh ja, we zouden vandaag even samen naar de winkel gaan. Dan laat ik haar maar niet te lang meer uitslapen.”
Inge liep naar het koffiezetapparaat en zette koffie voor haarzelf. Ze ging aan de keukentafel zitten en zette haar laptop aan. Ze begon online de krant te lezen. “Als ik de krant gelezen heb, ga ik Anne uit bed halen. Ik vraag me af hoe ze op dit alles reageert vandaag?”
Intussen ontwaakte Anne langzaamaan uit haar slaap. Ze rekte zich uit in bed en hoorde het gekraak van haar luier. “Oh ja, dat is waar ook.”
De gebeurtenissen van de afgelopen avond kwamen weer terug. Ze had een beetje gemengde gevoelens. “Gisteravond was fijn, maar het is allemaal wel erg bizar! Moet ik hier wel mee doorgaan?”
Anne bedacht zich dat ze met haar moeder afgesproken had in ieder geval tot het eind van de ochtend mee te werken. “Nou goed dan, we zien het wel over een paar uur.”
Anne stond op uit bed. Ze keek naar zichzelf in de spiegel en het leek net of ze naar een peutertje keek. “Hahaha, ik zie er belachelijk uit, zeg!”
Plotseling voelde ze een behoorlijke druk op haar blaas staan. Anne moest altijd flink plassen als ze 's ochtends wakker werd. Ze stond nog steeds voor de spiegel en besloot haar plas maar gewoon te laten lopen. Ze begon te plassen. “Jeetje, dat is een flinke plas. Ik hoop dat het niet gaat lekken.”
Ze plaste zo hard, dat ze de straal kon horen. Ze durfde tijdens het plassen niet in de spiegel te kijken. Ze wilde haar eigen gezicht even niet zien. Het leek haar nogal genant om haar eigen gezicht te zien, terwijl ze als een baby in haar broek stond te plassen. Toen ze klaar was, trok ze haar pyjamabroek omlaag om de schade op te nemen. Haar romper zat een stuk strakker nu. Ze maakte de drukkertjes van haar romper los en zag haar luier een behoorlijk stuk omlaag hangen. Ze voelde met haar handen aan de luier. “Wow, dat is echt warm.” Het voelde heerlijk aan.
Ze stond nog een tijdje voor de spiegel en dacht na over wat ze nu moest doen. Ze hoorde dat haar moeder al beneden was. “Zal ik naar beneden gaan of hier op haar wachten?” Ze besloot om weer in bed te gaan liggen. Ze ging ervan uit dat haar moeder wel even bij haar zou komen kijken. “Zal ze verder gaan met wat we aan het doen zijn, of ze ziet ze ervan af? Misschien heeft ze zich bedacht en is ze tot de conclusie gekomen dat dit alles misschien een beetje te raar was? Wat er ook zou gebeuren, Anne besloot dat ze het allebei goed zou vinden. Toch hoopte ze stiekem dat haar moeder nog even voor haar zou blijven zorgen. Anne sloot haar ogen en dacht aan de dag die komen ging.
Inmiddels had Inge haar tweede kopje koffie op en de krant gelezen. Ze besloot weer even bij Anne te gaan kijken. Ze liep de trap op en deed de slaapkamerdeur open. Anne had haar ogen nog steeds gesloten, maar Inge vond dat het tijd werd om haar dochter wakker te maken. Ze ging op bed zitten en trok het dekbed van haar dochter af. Anne verroerde geen vin. Voorzichtig gleed Inge met haar hand in de broek van Anne. Ze voelde dat haar luier flink opgezwollen was. “Zou ze in haar slaap geplast hebben?”
Anne voelde hoe haar moeder met haar hand over de luier wreef. Ze besloot haar ogen te openen. “Goedemorgen, mama,” zei Anne opgewekt.
“Goedemorgen, schatje,” zei Inge met een grote glimlach op haar gezicht. “Zo te voelen heeft hier een kleine meid een grote plas gedaan!”
Anne kreeg een hoofd als een tomaat. Ze wist niet zo goed hoe ze daarop moest reageren. Er kwam alleen wat gegeneerd gegiechel uit.
“Nou lievie, ik ga je zo maar even een schone luier omdoen, want je hebt vannacht een flinke plas gedaan.”
Anne liet haar moeder maar even in de waan dat het 's nachts gebeurt was en liet zich door haar moeder uit bed tillen. Ze gingen samen naar de slaapkamer van haar moeder waar ze op de commode werd neergelegd. Ze keek haar moeder aan en zag een tevreden blik in haar ogen. “Ze is dus nog niet van plan er mee te stoppen. Gelukkig maar!”
“Mam, we zouden dit toch tot het eind van de ochtend doen?
“Ja, hoezo?”
“Nou, ik heb vanmiddag met Julia afgesproken. Ze komt na de lunch even langs. Ik wil niet dat ze me zo ziet.”
“Natuurlijk niet schat. Nadat ik je verschoond heb, geef ik je beneden een lekker ontbijtje. Daarna doe ik je nog een schone luier om als dat nodig blijkt en dan gaan we even voor je naar de winkels. Als we dan weer thuis zijn, doe ik je luier af en kun je gewoon weer mijn dochter van negentien zijn. Afgesproken?”
“Uh, nadat we naar de winkel zijn geweest? Verwacht je dat ik met een luier om de deur uit ga? Dat meen je niet, toch? …...................
slaaf.johannes
Superlid
!1 !1 !1 !1 :-X :-X :-X :-X ;D ;D ;D ;D !1 ,./ ,./
CrazyCookie
( ͡° ͜ʖ ͡°)
Oeh.. Een cliffhanger! 
Nu ben ik wel heel erg benieuwd!
Ga zo door je kan goed schrijven!
-xCookiex
Nu ben ik wel heel erg benieuwd!
Ga zo door je kan goed schrijven!
-xCookiex
baby jimmy
Beginneling
Ik kan niet wachten op het vervolg
