slaaf.johannes
Superlid
meer meer meer meer
Nog niet klaar Anne en haar moeder
- Onderwerp starter Jeff
- Startdatum
teen daiper
Nieuw lid
supper verhaal komt er meer ? !1
Elke_Diaper
Gewaardeerd Lid
Blijven doorgaan !1
luiers zijn lekker
Superlid
Mooi verhaal, ben erg benieuwd en nieuwsgierig hoe het verder gaat hopelijk komt het vervolg snel
Anne en haar moeder (nieuw hoofdstuk)
Hoofdstuk 8
“Jeetje Anne, wat heb jij aan je kerfstok hangen! Je kijkt plotseling wel heel serieus.”
Anne probeerde iets te ontspannen en zei: “Mijn gevoel zegt me dat ik graag iets met je wil delen, maar ik ben een beetje bang voor de consequenties. Je bent mijn beste vriendin en dat wil ik graag zo houden.”
Julia keek haar verbaasd aan. “Je kan me toch alles vertellen. Dat weet je toch. Wat kun je in vredesnaam uitgespookt hebben zodat wij geen vrienden meer kunnen zijn?”
“Het heeft niets met jou te maken, maar ik ben bang voor je reactie. Wat ik de afgelopen dag gedaan heb, valt nou niet bepaald onder de noemer normaal, snap je?”
“Kom nou Anne, mij kun je niet zo gemakkelijk choqueren hoor. Vertel het nou maar gewoon. Ik beloof je dat alles tussen ons bespreekbaar is.”
“Nou, goed dan. Ik ben blij dat ik het met je kan delen. Ik wil geen geheimen hebben voor jou. Weet je nog dat ik je vertelde over dat flesje melk een paar dagen terug?”
Julia begon te giechelen. “Ja natuurlijk, dat vergeet ik niet meer hoor!”
“Nou, gisteren zijn we samen een paar stapjes verder gegaan en het aparte is, ik vond het helemaal geweldig!”
Julia trok een wenkbrauw op en vroeg: “Wat bedoel je precies?”
Anne zei: “Ik heb me door mijn moeder als een baby laten behandelen.”
Julia keek Anne nu heel verbaasd aan. Toen Anne verder wilde vertellen, kwam Inge de kamer binnen lopen. Ze zei: “Ik ga even thee drinken bij de buurvrouw. Ik ben voor het eten weer thuis. Zou jij vandaag willen koken, Anne?”
“Ja hoor. Tot straks.”
Inge vertrok door de achterdeur. Eenmaal uit het zicht keek Anne naar Julia en zei: “Kom maar even mee naar boven. Dan laat ik het je zien. Dan kan ik het wat beter uitleggen.”
Julia had nog steeds een verbaasde uitdrukking op haar gezicht, maar liep toch maar achter Anne aan de trap op. Ze liepen samen de slaapkamer van Anne's moeder binnen.
Het viel Julia gelijk op dat er een extreem groot aankleedkussen op het dressoir lag. Julia sloeg haar handen voor haar mond van verbazing. “Meen je dat nou,” zei ze terwijl ze Anne aankeek.
Als antwoord op haar vraag deed Anne de bovenste la van “haar commode” open. Er lagen nog steeds luiers en rompers in. Ook andere babyverzorgingsproducten waren duidelijk te zien.
“Wat ik je dus probeer te vertellen, is dat mijn moeder me de afgelopen dag als een echte baby verzorgd heeft. Ik schaam me enorm je dit te vertellen en ik hoop dat je deze “afwijking”van mij kunt accepteren. Ik wil het namelijk de komende tijd vaker meemaken, maar ik wil jou niet buiten sluiten. We trekken veel met elkaar op, maar soms zal ik de komende tijd niet beschikbaar zijn, omdat ik dan graag weer even “klein”wil zijn, snap je?”
“Of ik het helemaal snap, weet ik niet,” zei Julia, “maar ik accepteer het wel. Als dit iets is waar jij gelukkig van wordt, dan moet je dat zeker doen.”
Julia liep naar Anne toe en gaf haar een knuffel. Vervolgens liep ze naar het dressoir en keek in de la. Ze pakte er een luier uit en keek er bewonderend naar. Ze vouwde de luier uit elkaar en zei: “Jeetjemina, wat is zo'n luier groot zeg! Hij zit vol met kindermotiefjes, maken ze die ook in onze maat?”
“Blijkbaar,” zei Anne. “Ik weet niet precies waar ze vandaan komen, het was haar idee.”
“Wat een bijzondere moeder heb jij toch,” zei Julia. “Je hebt de afgelopen dag dus echt zo'n luier gedragen?” Julia pauzeerde even, draaide zich om richting Anne en vroeg vervolgens zachtjes: “Heb je hem ook gebruikt?”
Anne kreeg een rode kleur op haar wangen en keek snel weg naar de grond.
“Ja dus,” zei Julia. “Oh my god, hoe was dat?”
“Om eerlijk te zijn, vond ik het heerlijk,” zei Anne. “Ik begrijp ook nog steeds niet goed waarom, maar ik vind het zo fijn om even alles los te laten en iemand te hebben die op deze manier voor me zorgt. Ik heb het afgelopen jaar veel stress gehad op school en op deze manier kom ik helemaal tot rust. Het was mijn moeders idee. Eerst was ik nogal sceptisch, maar achteraf is het het beste wat me kon overkomen. Ik ben zo blij dat ik hier gewoon met je over kan praten.”
“Dat weet je toch, An. Het maakt me echt niet uit. Ik ben zelfs blij dat je het verteld hebt. Het feit dat je zoiets persoonlijks met mij deelt, geeft wel aan hoe belangrijk je onze vriendschap vindt. Ik zal het je nog sterker vertellen, ik zou eigenlijk wel eens willen zien hoe dat nou precies gaat tussen jou en je moeder.”
“Haha, nou dacht het niet hoor. Er met jou over praten vind ik al heel moeilijk. Om jou er als pottenkijker bij te hebben lijkt me nog genanter.”
“Al goed hoor, ik was gewoon een beetje nieuwsgierig. Mocht je nog eens van mening veranderen, dan kun je het me altijd vragen. Ik zal het heel respectvol benaderen.”
“Dank je wel, Juul, ik hoopte al dat het bespreekbaar was. Er valt wel wat van mijn schouders. Zullen we het er voor nu maar even niet meer over hebben?”
“Wat jij wilt, Anne. Ik zou eigenlijk elk detail wel willen weten, maar dat komt misschien later nog wel.” Julia probeerde zo goed als mogelijk de luier weer op te vouwen en legde hem weer bij de andere luiers in de la.
Anne deed de la dicht en samen liepen ze weer naar beneden. Anne vroeg aan Julia of ze wat wilde drinken waarop Julia bevestigend knikte.
“Weet je wat?” zei Julia, “ik vind het wel een geschikte middag om eens samen een lekkere rosé te nuttigen.
“Echt waar?, zei Anne, “het is nog best vroeg!”
“Nou en, we hebben vakantie en na jou verhaal kan ik best wat alcohol gebruiken!”
Anne schoot in de lach. “Ja, na mijn uitspatting heb je best wat drank verdiend.
Ze liep naar de keuken en pakte twee wijnglazen. In de koelkast stonden nog drie flessen wijn koud. Ze pakte er één uit en liep terug naar de woonkamer. “Na deze fles staan er nog twee koud, dus als je goed door drinkt, vergeet je misschien alles wat ik je net verteld heb.
“Ik zal mijn best doen, An. Maar nogmaals, ik vind het echt geen probleem.”
“Dank je wel, Juul. Je weet dat ik heel erg van je houd, toch?”
“Tuurlijk, schat! Ik ook van jou.”
Ze omhelsden elkaar en genoten samen van de wijn. Ze kletsten de hele middag door over school, jongens, de vakantie enz. Tegen het eind van de middag keek Anne op de klok en zag dat het tijd was om eten te gaan maken. Dat had ze haar moeder immers beloofd. Ze keek Julia aan en vroeg: “Hé Juul, zou je straks mee willen eten? Ik moet namelijk zo gaan koken en ik zou het wel gezellig vinden als je nog wat langer bleef.”
“Dat is goed hoor, ik had verder toch geen plannen. Ik bel mijn ouders wel even om te zeggen dat ik hier eet.”
Nadat ze haar ouders gebeld had, gingen ze samen de keuken in. Onder het genot van het zoveelste glaasje wijn begonnen ze met koken. Na een minuut of tien bezig te zijn geweest, kwam Inge thuis. “Kijk eens aan, twee dames die lekker voor mij aan het koken zijn. Ik bof maar!”
Hoi mam,” zei Anne. Vind je het goed als Julia vanavond mee eet?”
“Natuurlijk schat, geen probleem. Vinden je ouders het goed, Julia?”
“Ja, ze vonden het geen probleem. Ik moet alleen even bellen als ik naar huis kom.”
Toen Inge de keuken uit liep, vroeg Anne aan Julia of ze het even over kon nemen. “Ik moet even iets met mijn moeder bespreken.”
“Prima, ik zie je zo.”
Anne liep naar de woonkamer en ging naast haar moeder op de bank zitten. “Mama, ik heb vanmiddag met Juul besproken wat wij de afgelopen avond en ochtend samen gedaan hebben.
Haar moeder keek verschrikt op. “Maar An, ik dacht dat het tussen ons zou blijven. De meeste mensen zullen dit niet begrijpen.”
“Dat snap ik, maar ik deel alles met haar en ze vindt het geen probleem. Ze is heel begripvol, ze zou zelfs willen zien hoe het gaat. Ik heb haar maar verteld dat ik dat niet zie zitten.”
“Echt niet?, zei Inge, “als ze het allemaal geen probleem vindt, mag ze het van mij best een keer zien.”
“Nou, als jij het geen probleem vindt, dan wil ik er best over nadenken.”
“Ik zal het je zo vertellen: Waarom vraag je haar niet te blijven slapen vannacht. Ik was toch al van plan vanavond weer voor mijn kleine meisje te zorgen. Dan heeft zij ook een idee wat het precies inhoudt. Alleen wil ik dan eerst een goed gesprek met haar voeren, want ik wil niet dat er achteraf problemen ontstaan.”
“Ik weet het niet hoor mama. Hier moet ik eerst even goed over nadenken. Het is niet zomaar iets om voor de ogen van je beste vriendin een luier om te krijgen.”
“Dat klopt, maar als ze ziet hoe liefdevol wij met elkaar omgaan, zal haar begrip misschien alleen maar toenemen en zal ze ook geen ideeën erop nahouden, die misschien helemaal niet kloppen.”
“Weet je wat mam, ik denk er even over na en laat het je na het eten wel even weten.”
“Dat is goed schat, maar onthoud goed dat als je ja zegt, wil ik eerst even met Julia praten.”
Op dat moment riep Julia vanuit de keuken dat ze wel wat hulp kon gebruiken. Anne keek naar haar moeder en knikte. Ze liep terug de keuken in en hielp Julia met koken.
Twintig minuten later dienden Julia en Anne het eten op. Zowel Anne als Julia voelden de alcohol al aardig zitten. De drie flessen wijn hadden ze met z'n tweeën al helemaal opgedronken. En dat op een middag! “Ik lust er nog wel eentje,” zei Julia.
“Ik ook,” zei Anne, “maar alles is op.
“Oh,” zei Inge, “ik heb geloof ik nog wel een paar flessen rode wijn in de kast staan. Ik zal even kijken.”
Inge kwam terug met een fles rode wijn. “Daar heb ik ook best zin in. Kan ik voor de jongedames ook een glaasje inschenken?”
Ze knikten beiden. Onder het genot van een paar glazen rode wijn aten ze al gezellig kletsend het eten op.
Na het eten ruimden ze met z'n drieën de tafel af. Toen Julia even naar de wc ging, stootte Anne haar moeder aan en zei: “Ik geloof dat ik wel wil dat Julia blijft slapen.” Ze vroeg zich af of het door de alcohol kwam dat ze er ineens minder moeite mee had, maar misschien was het ook juist wel beter zo nu ze beiden onder invloed van de drank waren.
“Ja, weet je het zeker, schatje?” Ik ga zo wel even met Julia praten.”
Toen Julia terug kwam van de wc nam Inge haar even apart. “Ik hoorde van Anne dat jullie het gehad hebben over wat An en ik gedaan hebben afgelopen dag?”
“Dat klopt,” zei Julia, “maar ik vind het geen probleem hoor!”
“Daar ben ik blij om,” zei Inge. “Ook vertelde Anne me dat je het een keertje zou willen zien? Ik vind dat goed, maar het is voor Anne best moeilijk. Ik weet dat jullie goede vriendinnen zijn en alles met elkaar delen. Anne vertelde me net dat ze het goed vindt om het jou te laten zien. Nou is mijn idee dat je vannacht een keertje komt logeren, dan kun je een keer zien hoe het is. Je mag kijken op voorwaarde dat je ons niet veroordeeld en dat je Anne hierin steunt. Ik heb de afgelopen dagen gemerkt dat het veel met haar doet en ze kan momenteel wel een goede vriendin gebruiken.”
“Natuurlijk, ik zal haar nooit laten vallen en het nooit met anderen bespreken. Ik waardeer het enorm dat jullie dit met mij delen. Ik voel me hier altijd enorm thuis.”
“Nou goed dan. Dan stel ik voor dat je even naar huis gaat en vraagt of je mag komen logeren. En zo ja, dat je wat spulletjes meeneemt die je nodig hebt. Laat maar even weten of het goed is.”
Julia zei gedag en fietste naar huis. Na een kwartiertje ging de telefoon. Inge nam op en hoorde van Julia dat het goed was en dat ze over een half uurtje terug zou zijn. Anne begon het nu toch wel een beetje benauwd te krijgen. Inge merkte het en nam haar dochter op de bank op schoot. “Je hoeft je niet druk te maken, lieverd. Ze weet het al en zegt dat ze het totaal geen probleem vindt.”
“Dat weet ik, mama. Maar erover vertellen en het daadwerkelijk laten zien zijn toch wel twee heel verschillende dingen.”
“Ontspan je maar gewoon. Misschien moet je juist wel heel gelukkig zijn dat je zoiets kan doen in het bijzijn van je beste vriendin. Je hoeft het niet voor haar te verbergen. Hoeveel mensen hebben nou zo'n goede vriendin. Dat zullen er niet veel zijn, denk ik. Je boft dus maar. Het was een groot risico om het haar te vertellen, maar het heeft goed uitgepakt voor je.”
Anne bleef nog even lekker bij haar moeder op schoot zitten. Ze drukte zich dicht tegen haar moeder aan en legde haar hoofd op haar moeders schouder. Omdat ze zo heerlijk zaten met z'n tweeën, hadden ze niet door dat Julia inmiddels door de achterdeur binnen was gekomen.
“Ahhh, wat schattig!”zei Julia toen ze binnen kwam.
Anne en Inge schrokken op, maar toen ze zagen dat Julia het was, glimlachten ze naar haar.
“Nou,” zei Inge, “aangezien je ons nu toch al zo gezien hebt, kunnen we wat mij betreft wel gelijk verder gaan.” Ze liet Anne van haar schoot afglijden en vroeg haar of dat goed was.
Anne keek naar Julia en daarna terug naar haar moeder en knikte.
“Komen jullie maar even mee naar boven dan,” zei Inge.
Anne en Julia liepen achter Inge aan de trap. Met z'n drieën liepen ze de slaapkamer van Inge in. Inge wond er geen doekjes om en begon Anne uit te kleden. Zelfs haar ondergoed werd niet gespaard. Toen Anne eenmaal naakt was, tilde Inge haar op de commode. Anne ging uit zichzelf languit liggen. Haar gezicht verkleurde een beetje. Julia zag dit en liep naar haar toe. Ze pakte Anne's hand vast en zei: “Je hoeft je niet te schamen voor mij. Ik vind het onwijs schattig. Wees gewoon lekker jezelf en maak je niet druk om mij. Ik vind het echt geen probleem.”
Anne knikte naar Julia en probeerde zich te ontspannen. Julia deed een stap achteruit zodat Inge er goed bij kon. Inge opende de bovenste la van de commode en pakte er wat zalf, een luier en een rompertje uit. Ze tilde Anne's benen op en schoof de luier onder haar billen. Ze liet haar benen los en opende het potje met zalf. Ze smeerde wat zalf op haar handen en tilde Anne's benen nogmaals op. Ze smeerde de zalf op haar billen.Vervolgens pakte ze het busje met talkpoeder en strooide het over haar luierstreek. Ze deed de zalf en poeder terug in de la en vouwde vervolgens de luier dicht. Ze zette Anne rechtop en trok haar het rompertje aan. Ze tilde haar van de commode en maakte de drukkertjes van het rompertje dicht. Ze opende de tweede la waar een pyjama in lag en trok ook deze bij Anne aan. “Zo, jij bent klaar voor de avond, schatje,” zei Inge tegen Anne.
Julia had het hele schouwspel met grote verbazing aanschouwd. Toch liet ze niets merken. Ineens keek Inge Julia aan, tikte met haar hand op het aankleedkussen en zei: Zo, één baby gehad, nog één te gaan.”
Julia's mond viel open en keek Inge aan.............................................
Hoofdstuk 8
“Jeetje Anne, wat heb jij aan je kerfstok hangen! Je kijkt plotseling wel heel serieus.”
Anne probeerde iets te ontspannen en zei: “Mijn gevoel zegt me dat ik graag iets met je wil delen, maar ik ben een beetje bang voor de consequenties. Je bent mijn beste vriendin en dat wil ik graag zo houden.”
Julia keek haar verbaasd aan. “Je kan me toch alles vertellen. Dat weet je toch. Wat kun je in vredesnaam uitgespookt hebben zodat wij geen vrienden meer kunnen zijn?”
“Het heeft niets met jou te maken, maar ik ben bang voor je reactie. Wat ik de afgelopen dag gedaan heb, valt nou niet bepaald onder de noemer normaal, snap je?”
“Kom nou Anne, mij kun je niet zo gemakkelijk choqueren hoor. Vertel het nou maar gewoon. Ik beloof je dat alles tussen ons bespreekbaar is.”
“Nou, goed dan. Ik ben blij dat ik het met je kan delen. Ik wil geen geheimen hebben voor jou. Weet je nog dat ik je vertelde over dat flesje melk een paar dagen terug?”
Julia begon te giechelen. “Ja natuurlijk, dat vergeet ik niet meer hoor!”
“Nou, gisteren zijn we samen een paar stapjes verder gegaan en het aparte is, ik vond het helemaal geweldig!”
Julia trok een wenkbrauw op en vroeg: “Wat bedoel je precies?”
Anne zei: “Ik heb me door mijn moeder als een baby laten behandelen.”
Julia keek Anne nu heel verbaasd aan. Toen Anne verder wilde vertellen, kwam Inge de kamer binnen lopen. Ze zei: “Ik ga even thee drinken bij de buurvrouw. Ik ben voor het eten weer thuis. Zou jij vandaag willen koken, Anne?”
“Ja hoor. Tot straks.”
Inge vertrok door de achterdeur. Eenmaal uit het zicht keek Anne naar Julia en zei: “Kom maar even mee naar boven. Dan laat ik het je zien. Dan kan ik het wat beter uitleggen.”
Julia had nog steeds een verbaasde uitdrukking op haar gezicht, maar liep toch maar achter Anne aan de trap op. Ze liepen samen de slaapkamer van Anne's moeder binnen.
Het viel Julia gelijk op dat er een extreem groot aankleedkussen op het dressoir lag. Julia sloeg haar handen voor haar mond van verbazing. “Meen je dat nou,” zei ze terwijl ze Anne aankeek.
Als antwoord op haar vraag deed Anne de bovenste la van “haar commode” open. Er lagen nog steeds luiers en rompers in. Ook andere babyverzorgingsproducten waren duidelijk te zien.
“Wat ik je dus probeer te vertellen, is dat mijn moeder me de afgelopen dag als een echte baby verzorgd heeft. Ik schaam me enorm je dit te vertellen en ik hoop dat je deze “afwijking”van mij kunt accepteren. Ik wil het namelijk de komende tijd vaker meemaken, maar ik wil jou niet buiten sluiten. We trekken veel met elkaar op, maar soms zal ik de komende tijd niet beschikbaar zijn, omdat ik dan graag weer even “klein”wil zijn, snap je?”
“Of ik het helemaal snap, weet ik niet,” zei Julia, “maar ik accepteer het wel. Als dit iets is waar jij gelukkig van wordt, dan moet je dat zeker doen.”
Julia liep naar Anne toe en gaf haar een knuffel. Vervolgens liep ze naar het dressoir en keek in de la. Ze pakte er een luier uit en keek er bewonderend naar. Ze vouwde de luier uit elkaar en zei: “Jeetjemina, wat is zo'n luier groot zeg! Hij zit vol met kindermotiefjes, maken ze die ook in onze maat?”
“Blijkbaar,” zei Anne. “Ik weet niet precies waar ze vandaan komen, het was haar idee.”
“Wat een bijzondere moeder heb jij toch,” zei Julia. “Je hebt de afgelopen dag dus echt zo'n luier gedragen?” Julia pauzeerde even, draaide zich om richting Anne en vroeg vervolgens zachtjes: “Heb je hem ook gebruikt?”
Anne kreeg een rode kleur op haar wangen en keek snel weg naar de grond.
“Ja dus,” zei Julia. “Oh my god, hoe was dat?”
“Om eerlijk te zijn, vond ik het heerlijk,” zei Anne. “Ik begrijp ook nog steeds niet goed waarom, maar ik vind het zo fijn om even alles los te laten en iemand te hebben die op deze manier voor me zorgt. Ik heb het afgelopen jaar veel stress gehad op school en op deze manier kom ik helemaal tot rust. Het was mijn moeders idee. Eerst was ik nogal sceptisch, maar achteraf is het het beste wat me kon overkomen. Ik ben zo blij dat ik hier gewoon met je over kan praten.”
“Dat weet je toch, An. Het maakt me echt niet uit. Ik ben zelfs blij dat je het verteld hebt. Het feit dat je zoiets persoonlijks met mij deelt, geeft wel aan hoe belangrijk je onze vriendschap vindt. Ik zal het je nog sterker vertellen, ik zou eigenlijk wel eens willen zien hoe dat nou precies gaat tussen jou en je moeder.”
“Haha, nou dacht het niet hoor. Er met jou over praten vind ik al heel moeilijk. Om jou er als pottenkijker bij te hebben lijkt me nog genanter.”
“Al goed hoor, ik was gewoon een beetje nieuwsgierig. Mocht je nog eens van mening veranderen, dan kun je het me altijd vragen. Ik zal het heel respectvol benaderen.”
“Dank je wel, Juul, ik hoopte al dat het bespreekbaar was. Er valt wel wat van mijn schouders. Zullen we het er voor nu maar even niet meer over hebben?”
“Wat jij wilt, Anne. Ik zou eigenlijk elk detail wel willen weten, maar dat komt misschien later nog wel.” Julia probeerde zo goed als mogelijk de luier weer op te vouwen en legde hem weer bij de andere luiers in de la.
Anne deed de la dicht en samen liepen ze weer naar beneden. Anne vroeg aan Julia of ze wat wilde drinken waarop Julia bevestigend knikte.
“Weet je wat?” zei Julia, “ik vind het wel een geschikte middag om eens samen een lekkere rosé te nuttigen.
“Echt waar?, zei Anne, “het is nog best vroeg!”
“Nou en, we hebben vakantie en na jou verhaal kan ik best wat alcohol gebruiken!”
Anne schoot in de lach. “Ja, na mijn uitspatting heb je best wat drank verdiend.
Ze liep naar de keuken en pakte twee wijnglazen. In de koelkast stonden nog drie flessen wijn koud. Ze pakte er één uit en liep terug naar de woonkamer. “Na deze fles staan er nog twee koud, dus als je goed door drinkt, vergeet je misschien alles wat ik je net verteld heb.
“Ik zal mijn best doen, An. Maar nogmaals, ik vind het echt geen probleem.”
“Dank je wel, Juul. Je weet dat ik heel erg van je houd, toch?”
“Tuurlijk, schat! Ik ook van jou.”
Ze omhelsden elkaar en genoten samen van de wijn. Ze kletsten de hele middag door over school, jongens, de vakantie enz. Tegen het eind van de middag keek Anne op de klok en zag dat het tijd was om eten te gaan maken. Dat had ze haar moeder immers beloofd. Ze keek Julia aan en vroeg: “Hé Juul, zou je straks mee willen eten? Ik moet namelijk zo gaan koken en ik zou het wel gezellig vinden als je nog wat langer bleef.”
“Dat is goed hoor, ik had verder toch geen plannen. Ik bel mijn ouders wel even om te zeggen dat ik hier eet.”
Nadat ze haar ouders gebeld had, gingen ze samen de keuken in. Onder het genot van het zoveelste glaasje wijn begonnen ze met koken. Na een minuut of tien bezig te zijn geweest, kwam Inge thuis. “Kijk eens aan, twee dames die lekker voor mij aan het koken zijn. Ik bof maar!”
Hoi mam,” zei Anne. Vind je het goed als Julia vanavond mee eet?”
“Natuurlijk schat, geen probleem. Vinden je ouders het goed, Julia?”
“Ja, ze vonden het geen probleem. Ik moet alleen even bellen als ik naar huis kom.”
Toen Inge de keuken uit liep, vroeg Anne aan Julia of ze het even over kon nemen. “Ik moet even iets met mijn moeder bespreken.”
“Prima, ik zie je zo.”
Anne liep naar de woonkamer en ging naast haar moeder op de bank zitten. “Mama, ik heb vanmiddag met Juul besproken wat wij de afgelopen avond en ochtend samen gedaan hebben.
Haar moeder keek verschrikt op. “Maar An, ik dacht dat het tussen ons zou blijven. De meeste mensen zullen dit niet begrijpen.”
“Dat snap ik, maar ik deel alles met haar en ze vindt het geen probleem. Ze is heel begripvol, ze zou zelfs willen zien hoe het gaat. Ik heb haar maar verteld dat ik dat niet zie zitten.”
“Echt niet?, zei Inge, “als ze het allemaal geen probleem vindt, mag ze het van mij best een keer zien.”
“Nou, als jij het geen probleem vindt, dan wil ik er best over nadenken.”
“Ik zal het je zo vertellen: Waarom vraag je haar niet te blijven slapen vannacht. Ik was toch al van plan vanavond weer voor mijn kleine meisje te zorgen. Dan heeft zij ook een idee wat het precies inhoudt. Alleen wil ik dan eerst een goed gesprek met haar voeren, want ik wil niet dat er achteraf problemen ontstaan.”
“Ik weet het niet hoor mama. Hier moet ik eerst even goed over nadenken. Het is niet zomaar iets om voor de ogen van je beste vriendin een luier om te krijgen.”
“Dat klopt, maar als ze ziet hoe liefdevol wij met elkaar omgaan, zal haar begrip misschien alleen maar toenemen en zal ze ook geen ideeën erop nahouden, die misschien helemaal niet kloppen.”
“Weet je wat mam, ik denk er even over na en laat het je na het eten wel even weten.”
“Dat is goed schat, maar onthoud goed dat als je ja zegt, wil ik eerst even met Julia praten.”
Op dat moment riep Julia vanuit de keuken dat ze wel wat hulp kon gebruiken. Anne keek naar haar moeder en knikte. Ze liep terug de keuken in en hielp Julia met koken.
Twintig minuten later dienden Julia en Anne het eten op. Zowel Anne als Julia voelden de alcohol al aardig zitten. De drie flessen wijn hadden ze met z'n tweeën al helemaal opgedronken. En dat op een middag! “Ik lust er nog wel eentje,” zei Julia.
“Ik ook,” zei Anne, “maar alles is op.
“Oh,” zei Inge, “ik heb geloof ik nog wel een paar flessen rode wijn in de kast staan. Ik zal even kijken.”
Inge kwam terug met een fles rode wijn. “Daar heb ik ook best zin in. Kan ik voor de jongedames ook een glaasje inschenken?”
Ze knikten beiden. Onder het genot van een paar glazen rode wijn aten ze al gezellig kletsend het eten op.
Na het eten ruimden ze met z'n drieën de tafel af. Toen Julia even naar de wc ging, stootte Anne haar moeder aan en zei: “Ik geloof dat ik wel wil dat Julia blijft slapen.” Ze vroeg zich af of het door de alcohol kwam dat ze er ineens minder moeite mee had, maar misschien was het ook juist wel beter zo nu ze beiden onder invloed van de drank waren.
“Ja, weet je het zeker, schatje?” Ik ga zo wel even met Julia praten.”
Toen Julia terug kwam van de wc nam Inge haar even apart. “Ik hoorde van Anne dat jullie het gehad hebben over wat An en ik gedaan hebben afgelopen dag?”
“Dat klopt,” zei Julia, “maar ik vind het geen probleem hoor!”
“Daar ben ik blij om,” zei Inge. “Ook vertelde Anne me dat je het een keertje zou willen zien? Ik vind dat goed, maar het is voor Anne best moeilijk. Ik weet dat jullie goede vriendinnen zijn en alles met elkaar delen. Anne vertelde me net dat ze het goed vindt om het jou te laten zien. Nou is mijn idee dat je vannacht een keertje komt logeren, dan kun je een keer zien hoe het is. Je mag kijken op voorwaarde dat je ons niet veroordeeld en dat je Anne hierin steunt. Ik heb de afgelopen dagen gemerkt dat het veel met haar doet en ze kan momenteel wel een goede vriendin gebruiken.”
“Natuurlijk, ik zal haar nooit laten vallen en het nooit met anderen bespreken. Ik waardeer het enorm dat jullie dit met mij delen. Ik voel me hier altijd enorm thuis.”
“Nou goed dan. Dan stel ik voor dat je even naar huis gaat en vraagt of je mag komen logeren. En zo ja, dat je wat spulletjes meeneemt die je nodig hebt. Laat maar even weten of het goed is.”
Julia zei gedag en fietste naar huis. Na een kwartiertje ging de telefoon. Inge nam op en hoorde van Julia dat het goed was en dat ze over een half uurtje terug zou zijn. Anne begon het nu toch wel een beetje benauwd te krijgen. Inge merkte het en nam haar dochter op de bank op schoot. “Je hoeft je niet druk te maken, lieverd. Ze weet het al en zegt dat ze het totaal geen probleem vindt.”
“Dat weet ik, mama. Maar erover vertellen en het daadwerkelijk laten zien zijn toch wel twee heel verschillende dingen.”
“Ontspan je maar gewoon. Misschien moet je juist wel heel gelukkig zijn dat je zoiets kan doen in het bijzijn van je beste vriendin. Je hoeft het niet voor haar te verbergen. Hoeveel mensen hebben nou zo'n goede vriendin. Dat zullen er niet veel zijn, denk ik. Je boft dus maar. Het was een groot risico om het haar te vertellen, maar het heeft goed uitgepakt voor je.”
Anne bleef nog even lekker bij haar moeder op schoot zitten. Ze drukte zich dicht tegen haar moeder aan en legde haar hoofd op haar moeders schouder. Omdat ze zo heerlijk zaten met z'n tweeën, hadden ze niet door dat Julia inmiddels door de achterdeur binnen was gekomen.
“Ahhh, wat schattig!”zei Julia toen ze binnen kwam.
Anne en Inge schrokken op, maar toen ze zagen dat Julia het was, glimlachten ze naar haar.
“Nou,” zei Inge, “aangezien je ons nu toch al zo gezien hebt, kunnen we wat mij betreft wel gelijk verder gaan.” Ze liet Anne van haar schoot afglijden en vroeg haar of dat goed was.
Anne keek naar Julia en daarna terug naar haar moeder en knikte.
“Komen jullie maar even mee naar boven dan,” zei Inge.
Anne en Julia liepen achter Inge aan de trap. Met z'n drieën liepen ze de slaapkamer van Inge in. Inge wond er geen doekjes om en begon Anne uit te kleden. Zelfs haar ondergoed werd niet gespaard. Toen Anne eenmaal naakt was, tilde Inge haar op de commode. Anne ging uit zichzelf languit liggen. Haar gezicht verkleurde een beetje. Julia zag dit en liep naar haar toe. Ze pakte Anne's hand vast en zei: “Je hoeft je niet te schamen voor mij. Ik vind het onwijs schattig. Wees gewoon lekker jezelf en maak je niet druk om mij. Ik vind het echt geen probleem.”
Anne knikte naar Julia en probeerde zich te ontspannen. Julia deed een stap achteruit zodat Inge er goed bij kon. Inge opende de bovenste la van de commode en pakte er wat zalf, een luier en een rompertje uit. Ze tilde Anne's benen op en schoof de luier onder haar billen. Ze liet haar benen los en opende het potje met zalf. Ze smeerde wat zalf op haar handen en tilde Anne's benen nogmaals op. Ze smeerde de zalf op haar billen.Vervolgens pakte ze het busje met talkpoeder en strooide het over haar luierstreek. Ze deed de zalf en poeder terug in de la en vouwde vervolgens de luier dicht. Ze zette Anne rechtop en trok haar het rompertje aan. Ze tilde haar van de commode en maakte de drukkertjes van het rompertje dicht. Ze opende de tweede la waar een pyjama in lag en trok ook deze bij Anne aan. “Zo, jij bent klaar voor de avond, schatje,” zei Inge tegen Anne.
Julia had het hele schouwspel met grote verbazing aanschouwd. Toch liet ze niets merken. Ineens keek Inge Julia aan, tikte met haar hand op het aankleedkussen en zei: Zo, één baby gehad, nog één te gaan.”
Julia's mond viel open en keek Inge aan.............................................
Truckertje
Little en papa / Caregiver
jaaa, wat een heerlijk hoofdstuk weer. Natuurlijk moet Julia ook in een luier, zo zal ze zeker nooit iets doorvertellen 
Ga zo door met schrijven, ik kijk uit naar het vervolg !1
Ga zo door met schrijven, ik kijk uit naar het vervolg !1
slaaf.johannes
Superlid
+1 !1 :-X
luieluieraar
ik in m'n tena maxi o yeah
die laatste zin maakt het verhaal super
L
luiertje22
Guest
Echt een heel mooi verhaal ik lees al lang mee maar heb nu pas een acount
luierlol22
Nieuw lid
Plzzzzz schrijf verder dit verhaal is zo leuk !1
