Anne en haar moeder (nieuw hoofdstuk!)
Hoofdstuk 9
“Hahaha, goede grap Inge,”zei Julia. “Ik vind jullie twee super schattig zo samen. Maar naar jullie kijken is iets totaal anders dan zelf eraan meedoen. Bedankt voor het aanbod, maar ik pas.”
“Het was maar een een grapje, hoor,” zei Inge met een glimlach. “Gaan jullie maar vast naar Anne’s kamer. Ik maak nog even een flesje melk warm voor Anne. Wil jij ook nog iets drinken, Juul?”
“Nee hoor, dank je,” zei Julia.
Samen met Julia liep Anne naar haar kamer. Ze haalden de extra matras onder Anne’s bed vandaan en maakten samen Julia’s bed op. Nadat ze daarmee klaar waren, gingen ze samen op Anne’s bed zitten.
“Sorry voor die opmerking van mijn moeder,” zei Anne.
“Het geeft niet, maar ik had er nog niet zo goed over nagedacht. Ze overviel me een beetje.”
“Maak je maar niet druk, hoor. Mijn moeder maakte echt maar een grapje.”
Inge kwam terug met een flesje warme melk in haar hand. “Ga jij maar vast in je bed liggen, Julia.” Dan kan ik Anne nog even een flesje melk geven op haar eigen bed.”
Julia kroop onder de dekens en legde haar hoofd op haar kussen met uitzicht op Anne’s bed. Ze zag hoe Inge op het bed ging zitten met haar rug recht tegen de muur. “Kom maar lekker bij mama op schoot, schatje,” zei Inge tegen haar dochter. Anne kroop bij haar moeder op schoot en rustte haar hoofd op haar moeders schouder. Ze stopte de speen van de fles bij Anne in haar mond en Anne begon gelijk te drinken.
Even wist Julia niet welke kant ze op moest kijken. Toch intrigeerde het haar en het kostte haar moeite om haar ogen van het tafereel af te houden. Inge streelde zachtjes met haar vrije hand over Anne’s rug. Ze neuriede een slaapliedje. Julia kreeg een heel warm gevoel van binnen. Het maakte haar vrolijk om te zien hoe gelukkig die twee zo samen waren. “Ben ik nou jaloers? Dat kan toch niet? Waarom voelt het dan wel zo?” Julia probeerde deze gedachte snel te verdrijven. Ze draaide zich om en probeerde te gaan slapen. Achter zich hoorde ze Inge zeggen: “Goed zo lieverd, het flesje is al helemaal op. Kom maar even rechtop zitten met je hoofd op mama’s schouder, dan gaan we even kijken of we er nog een boertje uit kunnen krijgen.”
Julia kon het toch niet laten om zich weer om te draaien en te kijken. Ze zag hoe Anne bij haar moeder op schoot zat. Inge gaf lichte klopjes op Anne’s rug. Met haar andere hand wreef ze zachtjes over Anne’s geluierde billen. Plotseling keek Inge Julia recht aan. Julia schrok hiervan en draaide zich snel weer om. “Shit, betrapt, “dacht ze bij zichzelf. Ze voelde dat ze het plotseling heel erg warm kreeg. “Oh nee, straks ziet Inge mijn rode hoofd nog.” Ze probeerde de dekens zo ver mogelijk over haar hoofd heen te leggen. Ze hoorde achter zich hoe Anne zowaar een boertje liet.
“Goed zo, lieve, kleine baby van me. Nu ga ik je even lekker instoppen.” Ze stapten beiden van het bed af. Inge trok de dekens een stuk terug. Anne ging op haar rug op bed liggen. Inge trok haar pyjamabroek een stuk omlaag en maakte de drukkertjes van haar romper los. Ze voelde even aan de luier. “Zo te voelen ben je nog helemaal droog.” Vervolgens tilde ze Anne’s benen omhoog en rook ze aan de achterkant van de luier. “En zo te ruiken heb je ook geen poepie gedaan. Grote meid!” Ze deed de drukkertjes weer vast en trok de pyjamabroek terug omhoog. Ze trok de dekens over Anne heen en gaf haar een dikke kus. “Welterusten, lieverd,” zei Inge.
“Welterusten, mama,” zei Anne terug.
Zachtjes liep Inge naar het matras van Julia. Ze boog zich voorover en trok de dekens een beetje terug zodat ze Julia’s enigszins rood aangelopen hoofd kon zien. Ze fluisterde in haar oor zodat Anne het niet kon horen: “Het is helemaal niet erg of raar als je nieuwsgierig bent. Mocht je van gedachten veranderen, dan weet je me te vinden.” Vervolgens gaf ze Julia een kus op haar wang en verliet de kamer. Ze trok de deur dicht en liep de trap af.
Julia lag met een bonzend hart in haar bed. Aan de ene kant was het zo raar om haar beste vriendin zo te zien, maar aan de andere kant gaf het haar zo een warm gevoel dat ze enorm nieuwsgierig werd. Ze was jaloers op de warmte en liefde die Anne van haar moeder kreeg. Julia had een goede band met haar moeder, maar zo close als Anne nu met haar moeder was, dat had Julia niet. Deze gedachten bleven nog lang door haar hoofd spoken, totdat ze uiteindelijk in een diepe slaap viel.
De volgende morgen werd Julia als eerste wakker. Ze zag dat Anne nog lag te slapen. Ze moest nodig plassen. Even glimlachte ze. “Als ik nu ook een luier om had gehad, kan ik het gewoon laten lopen en lekker in mijn warme bed blijven liggen.” Ze bleef hier even over nadenken. Toen shudde ze de gedachte van zich af. “Jeetje Juul, wat bezielt je toch ineens?” vroeg ze zichzelf af. Ze stond op en liep naar de badkamer om te gaan plassen. Ze liep langs de slaapkamer van Inge en zag de commode staan. Weer voelde ze een warm, opgewonden gevoel van binnen. “Als ik nou eens…., nee niet doen, doorlopen Juul!” Ze liep snel door naar de badkamer.
Na op de wc geplast te hebben, ging Julia terug naar de slaapkamer van Anne. Ze zag dat Anne inmiddels ook wakker was en gehurkt naast haar bed stond. “Wat sta jij daar nou te doen?”
Geschrokken keek Anne omhoog. “Sorry, maar ik moest echt ontzettend nodig plassen,” zei Anne. “Het spijt me dat je me zo moet zien.”
“Oh, geeft niks hoor, ik begin er al aardig aan gewend te raken,” zei Julia.
Ze kropen allebei weer terug in hun eigen bed. “Hoe voelt dat nou, plassen in een luier en vervolgens weer gewoon gaan liggen?” vroeg Julia.
“Om eerlijk te zijn, heerlijk! Als je me die vraag een aantal dagen geleden gesteld zou hebben, had ik je voor gek verklaart. Maar ik moet eerlijk zeggen, ondanks dat het misschien compleet gestoord is, dat ik het echt heel fijn vind. Het dragen van een luier is heel comfortabel, ook als hij nat is. En het verzorgd worden vind ik ook heel prettig. Ik kom volledig tot rust na het drukke schooljaar. Ik kan alle stress laten varen en ik voel me daar heel gelukkig bij.”
“Wat fijn voor je, Anne,” zei Julia. “Zolang jij het als iets positiefs ervaart, steun ik jou daarin.”
“Dank je Juul, ik ben zo blij dat je mijn vriendin bent. Ik wil straks even lekker gaan sporten in de sportschool, ga je dan ook mee?”
Julia dacht hier even over na en zei: “Nee, deze keer even niet. Ik denk dat ik nog even verder ga slapen.” Wat ze er niet bij zei was dat ze even heel goed wilde gaan nadenken over iets wat er sinds gisteravond constant door haar hoofd speelde. Namelijk het aanbod van Anne’s moeder om ook voor haar te zorgen. Ze kreeg de gedachte niet meer uit haar hoofd. Ze wist niet goed wat ze ermee aan moest. Aan de ene kant was ze best nieuwsgierig, aan de andere kant zag ze zichzelf als een volwassen vrouw en vond ze het een raar idee om zichzelf als een klein meisje te laten behandelen. “Zodra Anne weg is, moet ik misschien even met Inge over mijn gevoelens gaan praten,” dacht Julia bij zichzelf. “Misschien helpt dat enigszins.”
Na een half uurtje stond Anne op en zei tegen Julia: “Ik ga zo even mijn moeder wakker maken, zodat ze me kan verschonen. Dan eet ik even iets en ga daarna gelijk naar de sportschool. Ben je er nog als ik terugkom? Dat zou ik wel gezellig vinden.”
“Tuurlijk ben ik er dan nog, ik ben echt van plan een gat in de dag te gaan slapen.”
Samen lachten ze erom. Anne gaf Julia een dikke knuffel en verliet de slaapkamer. Ze sloot de deur en liet Julia alleen achter. Julia draaide op haar zij en sloot haar ogen. Ze probeerde nog even te gaan slapen, maar door haar gedachten kon ze de slaap niet meer vatten. Na een kwartiertje of zo hoorde ze Anne samen met haar moeder de trap aflopen. Haar besluit stond vast. Als Anne weg zou zijn, zou ze met Inge gaan praten. Ze wachtte tot Anne de deur uitging, maar voordat het moment daar was, viel ze toch weer in slaap.
Plotseling werd Julia wakker geschut. Ze opende haar ogen en zag dat Inge op haar neer keek. “Goedemorgen slaapkop,” zei Inge, “heb je lekker geslapen?”
“Eh ja, nou eigenlijk nee…. nou uh….het zit zo…. ik uh…. Ik weet eigenlijk niet zo goed hoe ik het moet zeggen,” zei Julia.
“Ik heb wel een vermoeden waar dit over gaat,” zei Inge. “Loop maar even met me mee, dan hebben we het er even rustig over.”
Julia stond met een brok in haar keel op en liep achter Inge aan. Inge liep haar eigen slaapkamer in en ging op het bed zitten. Ze tikte zachtjes met haar hand naast haar op het bed. Dit ten teken dat Julia naast haar kwam zitten. Julia aarzelde even, maar besloot toch maar te gaan zitten. Ze keken elkaar aan en Inge zei: Julia, ik ken je al heel lang, je weet dat je me alles kan vertellen, toch?”
Julia knikte. “Ok, nou het zit namelijk zo, toen ik het voor het eerst hoorde van Anne vond ik het nogal vreemd. En uh, eigenlijk vind ik dat nog steeds wel een beetje. Maar aan de andere kant krijg ik er ook wel een beetje een warm gevoel van van binnen, weet je. Ik moest steeds denken aan wat je gisteravond tegen me zei, maar ik weet het gewoon niet. Aan de ene kant denk ik steeds dat het niks voor mij is, maar aan de andere kant ben ik ook best wel nieuwsgierig. En ik zie hoe gelukkig het Anne maakt. Ik weet het gewoon niet, mijn gedachten gaan alle kanten op.
Inge sloeg een arm om Julia heen en streelde rustig met haar vrije hand door Julia’s haar. “Weet je wat,” zei Inge, “ ik vind het heel goed van je dat je je gedachten hebt gedeeld. Ik ga beneden even een kopje koffie drinken. Jij mag wel even hier blijven. Ik zou het leuk vinden om ook een keertje voor jou te zorgen. Dan weet je in ieder geval hoe het is. Als het je niet bevalt, hebben we het er gewoon niet meer over. Die keus laat ik aan jou over. Laten we het zo afspreken: jij gaat hier even heel goed over nadenken. Als ik straks terug naar boven kom en je zit nog steeds op mijn kamer, dan ga ik er vanuit dat je het wilt proberen en dan gaan we ervoor. Als je terug bent gegaan naar Anne’s kamer om jezelf aan te kleden, dan weet ik dat je het toch liever niet wilt. Dat is ook prima en dan hebben we het er niet meer over. Hoe klinkt dat?”
“Ja, dat is goed, maar ik weet het echt niet hoor,” zei Julia.
“Geeft niet, ik zal rustig aan doen beneden. Dan kun jij er rustig over nadenken. Dat gezegd hebbende stond Inge op, streek nogmaals door Julia’s haar en verliet de slaapkamer.
Julia hoorde Inge de trap af lopen en de deur naar de woonkamer sluiten. Daar zat ze dan. Ze staarde naar de commode. Weer kreeg ze dat warme gevoel. Plotseling dacht ze aan thuis. Aan haar eigen moeder. “Jeetje, wat zal zij wel niet denken als ze wist wat er in mijn hoofd afspeelde,” dacht Julia. Zo bleef Julia een tijdje in gedachten.
Later hoorde ze de tussendeur beneden opengaan. Julia schrok wakker uit haar gedachten. Ze hoorde Inge de trap op komen. “Ik moet nu een besluit nemen,” dacht Julia. Of hier blijven of snel teruggaan naar Anne’s kamer………………………….