Nog niet klaar Annelieke gaat verhuizen!
- Onderwerp starter broekplassertje1990
- Startdatum
broekplassertje1990
Superlid
Ha, je was me te snel af! Toen ik het verhaal op schrijffouten controleerde, zag ik het inderdaad. Bjorn kwam uit het vorige verhaal van Annelieke (ongelukjes van Annelieke). Was even in de war denk ik, maar het is aangepast!Hoort Bjorn hier niet Yord te zijn?
Verder wil ik even zeggen dat ik dit een erg leuk verhaal vind!
broekplassertje1990
Superlid
Hoofdstuk 7.
'Overmorgen' is op dit moment aangebroken. Een spannende dag voor Annelieke.
Vandaag wordt ze verwacht bij de uroloog en op de poeppoli, in het ziekenhuis, welke gaan kijken of er iets medisch is bij Annelieke waardoor ze haar plasjes en poepjes meestal niet (meer) voelt aankomen.
Annelieke is zenuwachtig voor de afspraken.
In de brief stond duidelijk dat je een broek en tshirt aan moet voor de onderzoeken. Een jurkje is niet handig. Annelieke draagt meestal jurkjes of rokjes, zodat de contouren van haar luiertje niet zo opvallen. Vandaag draagt ze een lichte strakke jeans. Een korte, omdat het nog steeds zo warm is buiten. Boven op haar broekje heeft ze nog een tshirt met een groot hart erop. En daaronder slippers. Onder haar broek en shirt zitten natuurlijk nog de luier en de romper.
In het ziekenhuis aangekomen loopt Lotte, wie mee is met Annelieke, naar de balie: "ja, wij moeten ons vandaag melden op urologie en de poep poli. Kan het kwaad dat zij een rompertje aan heeft over haar luier? Anders trekken we die er even onderuit"..
"Nee hoor mevrouw, die mag ze gewoon aanhouden. Bij de arts zal ze toch haar kleren uit moeten doen, dus dat komt wel goed.."
Annelieke kreeg nu nog ergere zenuwen. 'Sta ik daar dan straks. 33 jaar, in mijn luier, bij de dokter'.
Om 14.10u wordt Annelieke eindelijk binnen geroepen. Een hele jonge meid, jaar of 20?, roept haar binnen. "Hallo, ik ben Maartje, assistent van de plasdokter. Je mag even meekomen en je mag je kleren alvast uittrekken. Alleen je onderbroek en je hemd mag je aanhouden. We gaan even meten en wegen en in het kort opschrijven waarom je bij de dokter mag komen zometeen"..
Lotte loopt met Annelieke naar het verkleedhokje en zegt; "ze bedoeld dat je je luier en je rompertje aan mag houden"...
Vol spanning loopt Annelieke in haar luier en romper terug naar de jonge blom. Maartje kijkt even goed naar Annelieke en zegt dan rustig: "oh, sorry, ik wist niet dat je een luier draagt. Maar dit is helemaal prima. Kom je even wegen en meten?"
Na een paar kleine onderzoekjes daarna (reflexen, spieren, etc.) Mag Annelieke op de bank komen zitten.
"Vertel eens, wat is er aan de hand dat je vandaag bij de dokter bent?"
Annelieke stottert en stamelt en Lotte zegt: "ik vertel het wel"...
Lotte legt in het kort uit dat Annelieke altijd problemen heeft gehad met zindelijk worden, maar dat het de laatste jaren weer steeds meer mis gaat. 9 van de 10 plasjes en poepjes zijn ongelukjes die ze niet voelt aankomen. Een luier is nodig, want een pants of inlegger zijn onvoldoende. De hele blaas leegt zich in 1 keer.
Maartje hoort geduldig het verhaal aan en zegt daarna: "wat vervelend voor je meis, ik ga de dokter er even bijhalen want hier moeten we iets mee"..
Zo'n 10 minuten later komt er een grote, oudere man binnen. De dokter. Annelieke schaamt zich, ze zit alleen in haar luier en rompertje op de stoel.
De arts kijkt er niet raar van op.
"Goedemiddag, ik ben dokter Janssen en ik ga wat onderzoekjes bij je doen. Ik begreep van Maartje dat je een luier draagt voor de urine en ontlasting. Vervelend voor je. We gaan eens even kijken en voelen, kom maar op de tafel liggen".
Annelieke gaat rustig liggen en Lotte trekt haar romper en luier uit. Daar ligt Annelieke, in haar blootje. Een bh draagt ze eigenlijk nooit..
Na wat onderzoeken zegt de dokter: "ik wil nog even op een paar plekken drukken. Als het pijn doet, moet je het zeggen"..
Annelieke liet alles over zich heen komen. Toen de dokter goed hard op haar blaas drukte, was dat de druppel om annelieke haar hele blaas te laten legen. "Kan gebeuren meid" zei dokter Janssen. Maartje maakt het zo wel schoon. Wij gaan je even opfrissen en een plannetje maken.
Even later zat Annelieke weer schoon, met een schone luier, voor de dokter. Haar rompertje kon ze niet meer aan, die was helaas nat geworden. Een 33 jarige meid in een luier en verder niks.....
De dokter begon: "nou meid, ik heb jouw voorgeschiedenis gelezen en een stuk van jouw probleem is mentaal. Als je paniek hebt, heb je geen of minder controle over jouw bekkembodem en plas je in je broek of luier. Dat is niet erg. Maar... wat ik ook zie is dat jouw blaas er iets anders uit ziet dan de gemiddelde blaas. Jouw blaas is zo hard als een tennisbal. Die vult zich en op het moment dat hij vol is, loopt hij over en plas je. Onze blaas is soepel, waardoor we een signaal krijgen dat hij vol is en we moeten gaan plassen. Als jij het signaal krijgt, moet je ontzettend snel zijn, want de tennisbal kan niet meer handelen dan wat erin past.
Een luier is voor jou dus helemaal geen overbodige luxe. Al ben ik er van overtuigd dat je goed kunt oefenen en dat het nog beter kan worden. Dan kun je in de toekomst misschien een pants of oefenbroekje aan.
Annelieke laat het nieuws even op zich inwerken en mag zich vervolgens weer aankleden. Lotte helpt haar met haar shirtje en broekje. De romper stoppen ze in de tas.
Haar luier is nu nog zichtbaarder, de rand komt boven de lage, strakke, korte broek uit en onder haar kortere shirtje. Maar ze heeft het zelf niet door gelukkig...
Nu op naar de poeppoli. Eens kijken wat die dokter te zeggen heeft.......
'Overmorgen' is op dit moment aangebroken. Een spannende dag voor Annelieke.
Vandaag wordt ze verwacht bij de uroloog en op de poeppoli, in het ziekenhuis, welke gaan kijken of er iets medisch is bij Annelieke waardoor ze haar plasjes en poepjes meestal niet (meer) voelt aankomen.
Annelieke is zenuwachtig voor de afspraken.
In de brief stond duidelijk dat je een broek en tshirt aan moet voor de onderzoeken. Een jurkje is niet handig. Annelieke draagt meestal jurkjes of rokjes, zodat de contouren van haar luiertje niet zo opvallen. Vandaag draagt ze een lichte strakke jeans. Een korte, omdat het nog steeds zo warm is buiten. Boven op haar broekje heeft ze nog een tshirt met een groot hart erop. En daaronder slippers. Onder haar broek en shirt zitten natuurlijk nog de luier en de romper.
In het ziekenhuis aangekomen loopt Lotte, wie mee is met Annelieke, naar de balie: "ja, wij moeten ons vandaag melden op urologie en de poep poli. Kan het kwaad dat zij een rompertje aan heeft over haar luier? Anders trekken we die er even onderuit"..
"Nee hoor mevrouw, die mag ze gewoon aanhouden. Bij de arts zal ze toch haar kleren uit moeten doen, dus dat komt wel goed.."
Annelieke kreeg nu nog ergere zenuwen. 'Sta ik daar dan straks. 33 jaar, in mijn luier, bij de dokter'.
Om 14.10u wordt Annelieke eindelijk binnen geroepen. Een hele jonge meid, jaar of 20?, roept haar binnen. "Hallo, ik ben Maartje, assistent van de plasdokter. Je mag even meekomen en je mag je kleren alvast uittrekken. Alleen je onderbroek en je hemd mag je aanhouden. We gaan even meten en wegen en in het kort opschrijven waarom je bij de dokter mag komen zometeen"..
Lotte loopt met Annelieke naar het verkleedhokje en zegt; "ze bedoeld dat je je luier en je rompertje aan mag houden"...
Vol spanning loopt Annelieke in haar luier en romper terug naar de jonge blom. Maartje kijkt even goed naar Annelieke en zegt dan rustig: "oh, sorry, ik wist niet dat je een luier draagt. Maar dit is helemaal prima. Kom je even wegen en meten?"
Na een paar kleine onderzoekjes daarna (reflexen, spieren, etc.) Mag Annelieke op de bank komen zitten.
"Vertel eens, wat is er aan de hand dat je vandaag bij de dokter bent?"
Annelieke stottert en stamelt en Lotte zegt: "ik vertel het wel"...
Lotte legt in het kort uit dat Annelieke altijd problemen heeft gehad met zindelijk worden, maar dat het de laatste jaren weer steeds meer mis gaat. 9 van de 10 plasjes en poepjes zijn ongelukjes die ze niet voelt aankomen. Een luier is nodig, want een pants of inlegger zijn onvoldoende. De hele blaas leegt zich in 1 keer.
Maartje hoort geduldig het verhaal aan en zegt daarna: "wat vervelend voor je meis, ik ga de dokter er even bijhalen want hier moeten we iets mee"..
Zo'n 10 minuten later komt er een grote, oudere man binnen. De dokter. Annelieke schaamt zich, ze zit alleen in haar luier en rompertje op de stoel.
De arts kijkt er niet raar van op.
"Goedemiddag, ik ben dokter Janssen en ik ga wat onderzoekjes bij je doen. Ik begreep van Maartje dat je een luier draagt voor de urine en ontlasting. Vervelend voor je. We gaan eens even kijken en voelen, kom maar op de tafel liggen".
Annelieke gaat rustig liggen en Lotte trekt haar romper en luier uit. Daar ligt Annelieke, in haar blootje. Een bh draagt ze eigenlijk nooit..
Na wat onderzoeken zegt de dokter: "ik wil nog even op een paar plekken drukken. Als het pijn doet, moet je het zeggen"..
Annelieke liet alles over zich heen komen. Toen de dokter goed hard op haar blaas drukte, was dat de druppel om annelieke haar hele blaas te laten legen. "Kan gebeuren meid" zei dokter Janssen. Maartje maakt het zo wel schoon. Wij gaan je even opfrissen en een plannetje maken.
Even later zat Annelieke weer schoon, met een schone luier, voor de dokter. Haar rompertje kon ze niet meer aan, die was helaas nat geworden. Een 33 jarige meid in een luier en verder niks.....
De dokter begon: "nou meid, ik heb jouw voorgeschiedenis gelezen en een stuk van jouw probleem is mentaal. Als je paniek hebt, heb je geen of minder controle over jouw bekkembodem en plas je in je broek of luier. Dat is niet erg. Maar... wat ik ook zie is dat jouw blaas er iets anders uit ziet dan de gemiddelde blaas. Jouw blaas is zo hard als een tennisbal. Die vult zich en op het moment dat hij vol is, loopt hij over en plas je. Onze blaas is soepel, waardoor we een signaal krijgen dat hij vol is en we moeten gaan plassen. Als jij het signaal krijgt, moet je ontzettend snel zijn, want de tennisbal kan niet meer handelen dan wat erin past.
Een luier is voor jou dus helemaal geen overbodige luxe. Al ben ik er van overtuigd dat je goed kunt oefenen en dat het nog beter kan worden. Dan kun je in de toekomst misschien een pants of oefenbroekje aan.
Annelieke laat het nieuws even op zich inwerken en mag zich vervolgens weer aankleden. Lotte helpt haar met haar shirtje en broekje. De romper stoppen ze in de tas.
Haar luier is nu nog zichtbaarder, de rand komt boven de lage, strakke, korte broek uit en onder haar kortere shirtje. Maar ze heeft het zelf niet door gelukkig...
Nu op naar de poeppoli. Eens kijken wat die dokter te zeggen heeft.......
luierdromer
Niet geschoten is altijd mis.
Heftig, maar wel duidelijkheid, zo'n arts is wel wat gewend .
Benieuwd naar het vervolg
Benieuwd naar het vervolg
broekplassertje1990
Superlid
Hoofdstuk 8.
Het nieuws van de 'plasdokter' is nog niet helemaal binnengekomen. Maar de zin; 'misschien kun je over een tijd een pants aan of een oefenbroekje', blijft wel hangen bij Annelieke. 'Een pants? Een oefenbroekje?, waarom zegt hij geen onderbroekje of string?'
Tussen de plas- en de poepdokter in, hebben Annelieke en Lotte even tijd voor een flesje drinken in de kantine. Annelieke neemt lekker cola zero, haar favoriete drankje. Lotte een cappuchino.
Zodra ze dat op hebben, lopen ze vast naar de poeppoli. Ze zijn nog vroeg, maar goed, beter te vroeg dan te laat...
In de wachtkamer zitten veel kinderen met hun vader of moeder. Lotte schat dat ze tussen dd 3/4 jaar en 10/12 jaar zijn. Bij sommige zie je duidelijk een luier, sommige hebben volgens Lotte gewoon een onderbroekje aan.
Tijdens het wachten hoort Annelieke een klein jongetje naast zich ineens in paniek roepen: "mama, mama, ik moet poepen". De moeder kijkt ernstig en kijkt spoedig om zich heen waar de toiletten zijn. Gelukkig zitten ze in de buurt, ze lopen er snel heen.
Maar net voor de deur van de toiletten zegt het jongetje: "laat maar mam, het is te laat...."
De moeder loopt gauw terug en pakt een luier uit haar tas. Na een tijdje komen ze terug uit de toiletten. 'Ik denk dat hij een schone luier om heeft gekregen. Gelukkig ben ik niet de enige. Alhoewel, hij is misschien een jaar of 6/7, ik 33........'
Opnieuw wordt de naam van Annelieke geroepen door een jong grietje. Een jaar of 25, schat Annelieke.
"Goedemorgen Annelieke. Ik ben Inez. Wij gaan je even meten en wegen en je alvast uitkleden. Daarna roep ik de dokter erbij, dokter Venema. Je mag alles uittrekken, behalve je... uhh.. volgens mij heb je een luier aan he? Alles behalve je luier dus..."
Zo gezegd, zo gedaan. Je jonge Inez kijkt vol verwondering hoe Lotte Annelieke als een kleine meid helpt en even voelt aan Annelieke haar luier, of deze nog droog is.
Na het meten en wegen, wat Annelieke moet doen in alleen haar luier, moeten ze even wachten tot de dokter komt. Inez begint te praten:
"Vind je het eigenlijk erg dat je nog een luier draagt?"
"Ja, heel erg. Maar ik ben een grote meid, dus ik ben wel zindelijk hoor"
"Oh, uit je dossier begreep ik anders. We hebben net het verhaal van dokter Janssen gelezen en van jouw begeleiding hebben we gehoord dat je ook steeds vaker ongewild je ontlasting verliest"
Annelieke kijkt beteutert en zegt niks meer. Saved by the bell komt dokter Venema binnen. Ook deze dokter kijkt niet gek op van een naakte Annelieke in een luier.
"Goedemiddag Annelieke. Wij gaan even wat testjes doen en even praten, om te kijken of we je kunnen helpen met je ongewilde ontlastingverlies. Kom eerst maar even op de bank"
Zon 10 minuten lang deed de dokter allemaal onderzoekjes. Annelieke moest haar billen samen knijpen, bekken optillen en kantelen, op een wc zitten en proberen druk te geven, zodat er misschien een poepje of een plasje uit kwam. En daarna mocht de luier weer om en kon Annelieke weer plaatsnemen, naast Lotte.
"Ik heb goed en minder goed nieuws, Annelieke.
Het goede nieuws is dat er medisch gezien niet heel veel mis lijkt. Je hebt wat minder controle over je sluitspier dan de gemiddelde 33 jarige, je bekkenbodem is waarschijnlijk iets te ontspannen, maar verder vind ik niks geks. Je bent een lange meid en je gewicht is prima.
Het minder goede nieuws is dus dat jouw poepongelukjes komen door mentale problemen. Als jij stress of onrust hebt, zal jouw blaas en jouw darmen, zich legen. Als jij denkt dat je moet poepen, krijg je stress (want wat als ik in mijn broek poep?) En die stress zorgt dan weer dat jouw sluitspier ontspant en je het laat lopen.
Daar kun jij NIKS aan doen. Dat is ook helemaal niet erg. Maar ik zou voorlopig wel een luier aanhouden.
We gaan oefenen met bekkenbodemtherapie en we gaan je helpen. Je mag elke 2 weken bij Inez komen. Zij gaat oefeningetjes met je doen en met je praten.
Voor jouw begeleiding is het de taak om elke keer als ze jou zien, te vragen of je misschien moet poepen. Als je dan een keer ja zegt, kunnen zij je gelijk naar de wc helpen en proberen te ontspannen zodat de stress en paniek van een poepbroek, weg zakken.
En bovendien moet je onthouden Annelieke; het is niet erg als je in je broek poept. Het is vervelend, maar niemand vindt daar iets van. Behalve dat ze het vervelend voor jou vinden.
Dit betekent concreet; je blijft een luier dragen, 24/7. In het zwembad even een zwemluier om doen.
Je begeleiding gaat je vaker checken en helpen.
En we hebben even gekeken welke luier je draagt, maar we gaan een iets dikkere luier geven. Die vangt alles net iets beter op. Als je even op de onderzoekstafel komt liggen, kunnen we even kijken of de maat goed is. Snachts krijg je er nog een inlegluier in, zodat je snachts niet meer zult doorlekken.
Annelieke kijkt nog steeds beteuterd, maar laat het allemaal gebeuren. Met een nóg dikkere luier dan haar huidige Tena Ultima, wordt ze naar huis gestuurd.
In de gang is het heel erg wennen. Haar broekje zat al straks en nu helemaal. Iedereen kan de luier goed zien, ook Annelieke ziet het. Ook waggelt ze een beetje, het dikke pak tussen haar benen is wennen.
Als troost wil Lotte nog op een waterijsje trakteren. Maar Annelieke wil naar huis. Zij wil andere kleren aan en vooral iets waarin haar luier niet ZO duidelijk is.
In de auto naar huis valt Annelieke in slaap. Lotte rijdt een extra rondje, zodat ze wat langer kan slapen.
Thuis aangekomen maakt Lotte Annelieke wakker.
Op weg naar huis heeft de luier zich aardig gevuld en bij het opstaan uit de auto, kwam er een grote scheur in Annelieke haar korte spijkerbroekje.
Op de parkeerplaats besluit Lotte hem uit te trekken en in enkel een vieze luier en een tshirt (zonder bh eronder), loopt Annelieke mee naar binnen. Ze wil zo snel mogelijk naar haar kamer.
Tegen 17u is Annelieke weer op haar kamer. Renee neemt het over van Lotte en belooft snel te komen, ze moet eerst even horen wat er uit het ziekenhuis is gekomen.
17.15u stipt komt Renee binnen. "He meisje, wat naar dat je zo verdrietig bent en dat de uitslag niet is wat je hoopte. Zullen we lekker een schone luier aan doen en andere kleren?" Annelieke knikt.
"Of moet je eerst nog even op de wc een poepje proberen?"
"Dat hoeft niet", zegt Annelieke. "Ik ben bang dat ik per ongeluk in mijn broek heb gepoept net".
"Dat geeft niets lieverdje. Kom maar op de commode. Dan maken we even schone billen en een plan voor vanavond. Zullen we gelijk de inlegluier erbij in doen, je pyjama aan en dat je na het eten lekker kunt lezen en slapen? Of wil je nog een gewone luier en een legging?"
"Ik wil een gewone luier en mijn pyjamalegging. En als ik dan na het eten in slaap val, dan maak me maar om 22u wakker..."
Renee helpt Annelieke in een schone luier. Daarna trekt ze haar een romper aan en een pyjamalegging (zo'n korte bikeshort met bloemetjes). Annelieke is nu 1 en al bloemetjes. Romper met bloemetjes, pyjamabroek met bloemetjes, sokken met een bloem..
Na het eten, waarin de groep wederom 0 opmerkingen maakt over Annelieke haar (dikkere) luier, maar waar het gewoon gezellig is, is Annelieke helemaal op.
"Anneliek, moet jii nog een schone luier of even proberen op de wc te poepen?"
"Neeeeeeee" zegt Annelieke en loopt naar haar kamer.
Daar valt ze al snel op haar bed en met haar knuffel, in slaap.
Renee komt om 22u nog binnen, voor een laatste wc bezoekje en luier wissel, maar krijgt Annelieke niet wakker. Voor deze ene keer besluit ze Annelieke haar luier even in bed te verschonen, met het verschoonmatje. Renee vult de luier met een inlegger en doet daarna de romper dicht. De pyjamabroek laat ze uit. 'Veel te warm en strak over die grote luier'..
Het nieuws van de 'plasdokter' is nog niet helemaal binnengekomen. Maar de zin; 'misschien kun je over een tijd een pants aan of een oefenbroekje', blijft wel hangen bij Annelieke. 'Een pants? Een oefenbroekje?, waarom zegt hij geen onderbroekje of string?'
Tussen de plas- en de poepdokter in, hebben Annelieke en Lotte even tijd voor een flesje drinken in de kantine. Annelieke neemt lekker cola zero, haar favoriete drankje. Lotte een cappuchino.
Zodra ze dat op hebben, lopen ze vast naar de poeppoli. Ze zijn nog vroeg, maar goed, beter te vroeg dan te laat...
In de wachtkamer zitten veel kinderen met hun vader of moeder. Lotte schat dat ze tussen dd 3/4 jaar en 10/12 jaar zijn. Bij sommige zie je duidelijk een luier, sommige hebben volgens Lotte gewoon een onderbroekje aan.
Tijdens het wachten hoort Annelieke een klein jongetje naast zich ineens in paniek roepen: "mama, mama, ik moet poepen". De moeder kijkt ernstig en kijkt spoedig om zich heen waar de toiletten zijn. Gelukkig zitten ze in de buurt, ze lopen er snel heen.
Maar net voor de deur van de toiletten zegt het jongetje: "laat maar mam, het is te laat...."
De moeder loopt gauw terug en pakt een luier uit haar tas. Na een tijdje komen ze terug uit de toiletten. 'Ik denk dat hij een schone luier om heeft gekregen. Gelukkig ben ik niet de enige. Alhoewel, hij is misschien een jaar of 6/7, ik 33........'
Opnieuw wordt de naam van Annelieke geroepen door een jong grietje. Een jaar of 25, schat Annelieke.
"Goedemorgen Annelieke. Ik ben Inez. Wij gaan je even meten en wegen en je alvast uitkleden. Daarna roep ik de dokter erbij, dokter Venema. Je mag alles uittrekken, behalve je... uhh.. volgens mij heb je een luier aan he? Alles behalve je luier dus..."
Zo gezegd, zo gedaan. Je jonge Inez kijkt vol verwondering hoe Lotte Annelieke als een kleine meid helpt en even voelt aan Annelieke haar luier, of deze nog droog is.
Na het meten en wegen, wat Annelieke moet doen in alleen haar luier, moeten ze even wachten tot de dokter komt. Inez begint te praten:
"Vind je het eigenlijk erg dat je nog een luier draagt?"
"Ja, heel erg. Maar ik ben een grote meid, dus ik ben wel zindelijk hoor"
"Oh, uit je dossier begreep ik anders. We hebben net het verhaal van dokter Janssen gelezen en van jouw begeleiding hebben we gehoord dat je ook steeds vaker ongewild je ontlasting verliest"
Annelieke kijkt beteutert en zegt niks meer. Saved by the bell komt dokter Venema binnen. Ook deze dokter kijkt niet gek op van een naakte Annelieke in een luier.
"Goedemiddag Annelieke. Wij gaan even wat testjes doen en even praten, om te kijken of we je kunnen helpen met je ongewilde ontlastingverlies. Kom eerst maar even op de bank"
Zon 10 minuten lang deed de dokter allemaal onderzoekjes. Annelieke moest haar billen samen knijpen, bekken optillen en kantelen, op een wc zitten en proberen druk te geven, zodat er misschien een poepje of een plasje uit kwam. En daarna mocht de luier weer om en kon Annelieke weer plaatsnemen, naast Lotte.
"Ik heb goed en minder goed nieuws, Annelieke.
Het goede nieuws is dat er medisch gezien niet heel veel mis lijkt. Je hebt wat minder controle over je sluitspier dan de gemiddelde 33 jarige, je bekkenbodem is waarschijnlijk iets te ontspannen, maar verder vind ik niks geks. Je bent een lange meid en je gewicht is prima.
Het minder goede nieuws is dus dat jouw poepongelukjes komen door mentale problemen. Als jij stress of onrust hebt, zal jouw blaas en jouw darmen, zich legen. Als jij denkt dat je moet poepen, krijg je stress (want wat als ik in mijn broek poep?) En die stress zorgt dan weer dat jouw sluitspier ontspant en je het laat lopen.
Daar kun jij NIKS aan doen. Dat is ook helemaal niet erg. Maar ik zou voorlopig wel een luier aanhouden.
We gaan oefenen met bekkenbodemtherapie en we gaan je helpen. Je mag elke 2 weken bij Inez komen. Zij gaat oefeningetjes met je doen en met je praten.
Voor jouw begeleiding is het de taak om elke keer als ze jou zien, te vragen of je misschien moet poepen. Als je dan een keer ja zegt, kunnen zij je gelijk naar de wc helpen en proberen te ontspannen zodat de stress en paniek van een poepbroek, weg zakken.
En bovendien moet je onthouden Annelieke; het is niet erg als je in je broek poept. Het is vervelend, maar niemand vindt daar iets van. Behalve dat ze het vervelend voor jou vinden.
Dit betekent concreet; je blijft een luier dragen, 24/7. In het zwembad even een zwemluier om doen.
Je begeleiding gaat je vaker checken en helpen.
En we hebben even gekeken welke luier je draagt, maar we gaan een iets dikkere luier geven. Die vangt alles net iets beter op. Als je even op de onderzoekstafel komt liggen, kunnen we even kijken of de maat goed is. Snachts krijg je er nog een inlegluier in, zodat je snachts niet meer zult doorlekken.
Annelieke kijkt nog steeds beteuterd, maar laat het allemaal gebeuren. Met een nóg dikkere luier dan haar huidige Tena Ultima, wordt ze naar huis gestuurd.
In de gang is het heel erg wennen. Haar broekje zat al straks en nu helemaal. Iedereen kan de luier goed zien, ook Annelieke ziet het. Ook waggelt ze een beetje, het dikke pak tussen haar benen is wennen.
Als troost wil Lotte nog op een waterijsje trakteren. Maar Annelieke wil naar huis. Zij wil andere kleren aan en vooral iets waarin haar luier niet ZO duidelijk is.
In de auto naar huis valt Annelieke in slaap. Lotte rijdt een extra rondje, zodat ze wat langer kan slapen.
Thuis aangekomen maakt Lotte Annelieke wakker.
Op weg naar huis heeft de luier zich aardig gevuld en bij het opstaan uit de auto, kwam er een grote scheur in Annelieke haar korte spijkerbroekje.
Op de parkeerplaats besluit Lotte hem uit te trekken en in enkel een vieze luier en een tshirt (zonder bh eronder), loopt Annelieke mee naar binnen. Ze wil zo snel mogelijk naar haar kamer.
Tegen 17u is Annelieke weer op haar kamer. Renee neemt het over van Lotte en belooft snel te komen, ze moet eerst even horen wat er uit het ziekenhuis is gekomen.
17.15u stipt komt Renee binnen. "He meisje, wat naar dat je zo verdrietig bent en dat de uitslag niet is wat je hoopte. Zullen we lekker een schone luier aan doen en andere kleren?" Annelieke knikt.
"Of moet je eerst nog even op de wc een poepje proberen?"
"Dat hoeft niet", zegt Annelieke. "Ik ben bang dat ik per ongeluk in mijn broek heb gepoept net".
"Dat geeft niets lieverdje. Kom maar op de commode. Dan maken we even schone billen en een plan voor vanavond. Zullen we gelijk de inlegluier erbij in doen, je pyjama aan en dat je na het eten lekker kunt lezen en slapen? Of wil je nog een gewone luier en een legging?"
"Ik wil een gewone luier en mijn pyjamalegging. En als ik dan na het eten in slaap val, dan maak me maar om 22u wakker..."
Renee helpt Annelieke in een schone luier. Daarna trekt ze haar een romper aan en een pyjamalegging (zo'n korte bikeshort met bloemetjes). Annelieke is nu 1 en al bloemetjes. Romper met bloemetjes, pyjamabroek met bloemetjes, sokken met een bloem..
Na het eten, waarin de groep wederom 0 opmerkingen maakt over Annelieke haar (dikkere) luier, maar waar het gewoon gezellig is, is Annelieke helemaal op.
"Anneliek, moet jii nog een schone luier of even proberen op de wc te poepen?"
"Neeeeeeee" zegt Annelieke en loopt naar haar kamer.
Daar valt ze al snel op haar bed en met haar knuffel, in slaap.
Renee komt om 22u nog binnen, voor een laatste wc bezoekje en luier wissel, maar krijgt Annelieke niet wakker. Voor deze ene keer besluit ze Annelieke haar luier even in bed te verschonen, met het verschoonmatje. Renee vult de luier met een inlegger en doet daarna de romper dicht. De pyjamabroek laat ze uit. 'Veel te warm en strak over die grote luier'..
luierdromer
Niet geschoten is altijd mis.
Na het vorige hoofdstuk, verbaasd de uitslag niet
Wel triest, hopen, maar dat het verbeterd
Wel triest, hopen, maar dat het verbeterd
broekplassertje1990
Superlid
Hoofdstuk 9.
Het is inmiddels een paar dagen na het ziekenhuisbezoek bij de uroloog en op de poep poli.
Annelieke kan het nieuws en de dikkere luiers, nog moeilijk accepteren. Regelmatig is ze afgelopen dagen dwars geweest naar de begeleiding. Ze weigerde een keer het eten, ze weigerde een paar keer een schone luier en negeerde de vraag of ze even mee kwam voor een poepje op de wc te proberen.
Afgelopen nacht heeft Annelieke gelukkig goed geslapen en wordt ze met een vrolijk humeur wakker. Veerle komt rond 7.30u haar kamer binnen en samen beginnen ze aan het ochtend ritueel.
Annelieke kruipt op de commode, ze praten wat over de nacht, Veerle kleedt Annelieke helemaal uit en wast haar gezicht, oksels, plassertje, billetjes en handen en voeten, behendig en rustig. Veerle trekt de extra dikke luier aan bij Annelieke en daarna mag Annelieke een romper uitkiezen. Zodra ook de romper aan is (vandaag is het een licht roze, effe, romper), mag Annelieke afstappen en zoeken ze samen kleren uit.
Een van de grootste frustratie punten van Annelieke, lag hem deze week in het feit dat met deze luiers, haar spijkerbroeken te klein zijn. Het is nu dus vaak of een rokje/jurkje of een legging.
Vandaag zal Annelieke de hele dag thuis zijn, het wordt slechts een graad of 18, dus samen besluiten ze een legging (een lange) in licht roze met daarboven een wit shirtje met hartjes erop. Ook op Annelieke haar witte hakkesokjes staan hartjes. Veerle maakt nog een mooie Frozen Elza vlecht en dan is Annelieke klaar om de dag te starten.
Tijdens het ontbijt heeft Lore niet echt haar dag. Ze is verdrietig aan tafel en wil er niet over praten. Sneu om haar zo te zien.
Verder is het ontbijt gezellig. En na het ontbijt trekt iedereen zijn/haar plan.
"Annelieke, moet jij nog even een poepje op de wc proberen?".. "neeeeeee" zegt ze, en ze loopt naar haar kamer.
De dagen verlopen zoals ze eigenlijk altijs verlopen, maar vandaag is het even spannend. Annelieke woont nu 6 weken op haar nieuwe plek en vandaag zal er een evaluatie plaats vinden met Annelieke, haar ouders, haar mentor Lotte en een extern iemand.
Het gesprek verloopt voorspoedig. Lotte geeft aan dat zij het gevoel hebben dat Annelieke goed op haar plek zit. Ze is lief en gezellig voor haar medebewoners, neemt actief deel aan de maaltijden en ook qua hulp voor haar paniek en zindelijkheid lijkt ze goed te zitten (in de zin dat de leiding ziet dat Annelieke hier wel degelijk hulp bij nodig heeft en dit voorlopig nog niet alleen kan).
Het nieuws van het ziekenhuis wordt besproken. Het is verdrietig, maar iedereen zal Annelieke steunen waar nodig. Het einde van het gesprek krijgt zelfs nog een mooie wending. Lotte vraagt Annelieke of ze nog even een poepje moet doen op de wc, voor ze met haar ouders een drankje gaat doen. Annelieke zegt; ik denk het wel. Een heel klein drolletje is in de wc gekomen en alle aanwezigen klappen trots als Annelieke en Lotte met dat goede nieuws terug komen.
Einde van de middag mag Annelieke even met haar ouders naar het café hiernaast voor een drankje.
Ook dit verloopt gezellig en Annelieke lijkt lekker in haar vel te zitten.
'S avonds is het tijd voor bad. Renee is er weer en helpt Annelieke en Lore met badderen. Annelieke vraagt aan Lore waarom ze vanochtend zo verdrietig was. Lore vertelt dat ze die ochtend met een vieze luier was wakker geworden, terwijl ze al 3 ochtenden droog wakker was geworden en bijna met een oefenbroekje mocht slapen.
Annelieke steunt haar vriendin en laat zich daarna wassen door Renee. Met lekkere zwitsal helpt Renee Annelieke goed schoon te worden.
Zodra Renee Annelieke afdroogt ziet ze wel wat bultjes en vlekjes in haar schaamstreek. "Ik smeer je zo even in met wat sudocreme, volgens mij heb je last van luieruitslag"..
Rond 22u krijgt Annelieke nog 1x een verschoning en zal haar nachtluier gereed gemaakt worden. Ook dit lijkt vanavond moeiteloos te gaan.
Een paar dagen later worden Annelieke en Lotte verwacht bij Inez, op de poeppoli. Annelieke vertelt vol trots dat ze 1x een klein poepje op de wc heeft gedaan. "Wat knap meid" zegt Lize. "Zullen we het nu ook even proberen?"
Na 15 minuten op de wc is er nog geen poepje gekomen. Ook geen plasje. Misschien zit de schaamte, dat ze als 33 jarige vrouw moet ppassen en poepen bij een 20'er, haar toch in de weg.
Inez doet liefdevol na die tijd weer een luier om bij Annelieke en samen doen ze nog wat oefeningen voor de sluitspier, kringspier en bekkenbodem. Dit gaat allemaal goed.
Na een drie kwartier mag Annelieke haar rokje weer aan over haar romper en maken ze een nieuwe afspraak voor over 2 weken.
In de wachtkamer zegt Inez nog; " goed blijven oefenen met poepjes op de wc he!!"
Alsof Annelieke op dat moment door de grond kan zakken, midden in een grote volle wachtkamer, waar iedereen haar aankijkt, knikt ze nog netjes: ja. Maar ze verstijft. Lotte vraagt; "wat is er meis?" En ook Inez zegt: "Annelieke, gaat het wel?"
De hele wachtkamer wordt stil. Ze zien Annelieke wit wegtrekken en verstijven.
Nogmaals vraagt Lotte; Annelieke, wat is er?
"Ik .. ik.... ik heb denk ik in mijn luier gepoept"
De wachtkamer haalt rustig adem en ook Lotte en Inez slaken een zucht van opluchting.
"Dat is niet erg meisje, kom nog maar even naar binnen, dan maken we alles eventjes schoon".
Zo gezegd, zo gedaan. Annelieke waggelt achter Inez aan, de wachtkamer gaat door met hun gesprekken en haar luier wordt vernieuwd.
"Annelieke, je hebt een luier om he! Je hoeft niet te schrikken als je in je broek of luier poept. Daar zijn de luiers voor. Het geeft niks meisje, echt niet. Je bent een grote meid!"
Annelieke kan er weer even tegenaan en loopt samen met Lotte naar de uitgang. Dit keer stoppen ze wel voor een waterijsje.
Hoewel Annelieke nog baalt van haar vieze luier, begint ze vandaag toch ook een beetje in te zien dat haar broek goed vies was grweest als ze deze luier niet had gedragen.
Wordt vervolgd.....
Het is inmiddels een paar dagen na het ziekenhuisbezoek bij de uroloog en op de poep poli.
Annelieke kan het nieuws en de dikkere luiers, nog moeilijk accepteren. Regelmatig is ze afgelopen dagen dwars geweest naar de begeleiding. Ze weigerde een keer het eten, ze weigerde een paar keer een schone luier en negeerde de vraag of ze even mee kwam voor een poepje op de wc te proberen.
Afgelopen nacht heeft Annelieke gelukkig goed geslapen en wordt ze met een vrolijk humeur wakker. Veerle komt rond 7.30u haar kamer binnen en samen beginnen ze aan het ochtend ritueel.
Annelieke kruipt op de commode, ze praten wat over de nacht, Veerle kleedt Annelieke helemaal uit en wast haar gezicht, oksels, plassertje, billetjes en handen en voeten, behendig en rustig. Veerle trekt de extra dikke luier aan bij Annelieke en daarna mag Annelieke een romper uitkiezen. Zodra ook de romper aan is (vandaag is het een licht roze, effe, romper), mag Annelieke afstappen en zoeken ze samen kleren uit.
Een van de grootste frustratie punten van Annelieke, lag hem deze week in het feit dat met deze luiers, haar spijkerbroeken te klein zijn. Het is nu dus vaak of een rokje/jurkje of een legging.
Vandaag zal Annelieke de hele dag thuis zijn, het wordt slechts een graad of 18, dus samen besluiten ze een legging (een lange) in licht roze met daarboven een wit shirtje met hartjes erop. Ook op Annelieke haar witte hakkesokjes staan hartjes. Veerle maakt nog een mooie Frozen Elza vlecht en dan is Annelieke klaar om de dag te starten.
Tijdens het ontbijt heeft Lore niet echt haar dag. Ze is verdrietig aan tafel en wil er niet over praten. Sneu om haar zo te zien.
Verder is het ontbijt gezellig. En na het ontbijt trekt iedereen zijn/haar plan.
"Annelieke, moet jij nog even een poepje op de wc proberen?".. "neeeeeee" zegt ze, en ze loopt naar haar kamer.
De dagen verlopen zoals ze eigenlijk altijs verlopen, maar vandaag is het even spannend. Annelieke woont nu 6 weken op haar nieuwe plek en vandaag zal er een evaluatie plaats vinden met Annelieke, haar ouders, haar mentor Lotte en een extern iemand.
Het gesprek verloopt voorspoedig. Lotte geeft aan dat zij het gevoel hebben dat Annelieke goed op haar plek zit. Ze is lief en gezellig voor haar medebewoners, neemt actief deel aan de maaltijden en ook qua hulp voor haar paniek en zindelijkheid lijkt ze goed te zitten (in de zin dat de leiding ziet dat Annelieke hier wel degelijk hulp bij nodig heeft en dit voorlopig nog niet alleen kan).
Het nieuws van het ziekenhuis wordt besproken. Het is verdrietig, maar iedereen zal Annelieke steunen waar nodig. Het einde van het gesprek krijgt zelfs nog een mooie wending. Lotte vraagt Annelieke of ze nog even een poepje moet doen op de wc, voor ze met haar ouders een drankje gaat doen. Annelieke zegt; ik denk het wel. Een heel klein drolletje is in de wc gekomen en alle aanwezigen klappen trots als Annelieke en Lotte met dat goede nieuws terug komen.
Einde van de middag mag Annelieke even met haar ouders naar het café hiernaast voor een drankje.
Ook dit verloopt gezellig en Annelieke lijkt lekker in haar vel te zitten.
'S avonds is het tijd voor bad. Renee is er weer en helpt Annelieke en Lore met badderen. Annelieke vraagt aan Lore waarom ze vanochtend zo verdrietig was. Lore vertelt dat ze die ochtend met een vieze luier was wakker geworden, terwijl ze al 3 ochtenden droog wakker was geworden en bijna met een oefenbroekje mocht slapen.
Annelieke steunt haar vriendin en laat zich daarna wassen door Renee. Met lekkere zwitsal helpt Renee Annelieke goed schoon te worden.
Zodra Renee Annelieke afdroogt ziet ze wel wat bultjes en vlekjes in haar schaamstreek. "Ik smeer je zo even in met wat sudocreme, volgens mij heb je last van luieruitslag"..
Rond 22u krijgt Annelieke nog 1x een verschoning en zal haar nachtluier gereed gemaakt worden. Ook dit lijkt vanavond moeiteloos te gaan.
Een paar dagen later worden Annelieke en Lotte verwacht bij Inez, op de poeppoli. Annelieke vertelt vol trots dat ze 1x een klein poepje op de wc heeft gedaan. "Wat knap meid" zegt Lize. "Zullen we het nu ook even proberen?"
Na 15 minuten op de wc is er nog geen poepje gekomen. Ook geen plasje. Misschien zit de schaamte, dat ze als 33 jarige vrouw moet ppassen en poepen bij een 20'er, haar toch in de weg.
Inez doet liefdevol na die tijd weer een luier om bij Annelieke en samen doen ze nog wat oefeningen voor de sluitspier, kringspier en bekkenbodem. Dit gaat allemaal goed.
Na een drie kwartier mag Annelieke haar rokje weer aan over haar romper en maken ze een nieuwe afspraak voor over 2 weken.
In de wachtkamer zegt Inez nog; " goed blijven oefenen met poepjes op de wc he!!"
Alsof Annelieke op dat moment door de grond kan zakken, midden in een grote volle wachtkamer, waar iedereen haar aankijkt, knikt ze nog netjes: ja. Maar ze verstijft. Lotte vraagt; "wat is er meis?" En ook Inez zegt: "Annelieke, gaat het wel?"
De hele wachtkamer wordt stil. Ze zien Annelieke wit wegtrekken en verstijven.
Nogmaals vraagt Lotte; Annelieke, wat is er?
"Ik .. ik.... ik heb denk ik in mijn luier gepoept"
De wachtkamer haalt rustig adem en ook Lotte en Inez slaken een zucht van opluchting.
"Dat is niet erg meisje, kom nog maar even naar binnen, dan maken we alles eventjes schoon".
Zo gezegd, zo gedaan. Annelieke waggelt achter Inez aan, de wachtkamer gaat door met hun gesprekken en haar luier wordt vernieuwd.
"Annelieke, je hebt een luier om he! Je hoeft niet te schrikken als je in je broek of luier poept. Daar zijn de luiers voor. Het geeft niks meisje, echt niet. Je bent een grote meid!"
Annelieke kan er weer even tegenaan en loopt samen met Lotte naar de uitgang. Dit keer stoppen ze wel voor een waterijsje.
Hoewel Annelieke nog baalt van haar vieze luier, begint ze vandaag toch ook een beetje in te zien dat haar broek goed vies was grweest als ze deze luier niet had gedragen.
Wordt vervolgd.....
broekplassertje1990
Superlid
Hoofdstuk 10.
Het is inmiddels een paar dagen na Annelieke haar bezoek aan Inez.
Gisteren was er een vreugdevol momentje. Annelieke heeft voor het eerst een echte poep op de wc gedaan! Toen Veerle besloot om Annelieke op de wc te zetten en dit ook even vol te houden, ontspande Annelieke volledig toen ze enkele liedjes zongen samen. En ja hoor, daar kwam de grote boodschap. Veerle riep gelijk; "wauw, knapperd, wat goed. Zie je dat je het wel kunt! Wat ben je een grote meid". Annelieke werd er verlegen van.
Veerle hielp Annelieke daarna met het schoonmaken van haar billen en plassertje en in alleen een open romper, liepen ze terug naar haar studio. Daar klom Annelieke op de commode en deed Veerle behendig een nieuwe en droge luier bij Annelieke om. Toen ze daarmee klaar waren vroeg Annelieke gelijk: "mag ik nu weer een dunnere luier aan, nu die alleen nog mijn plasjes hoeft op te vangen?"
"Nee", zei Veerle duidelijk. "We gaan eerst nog 3 keer een poepje op de wc doen. Als dat goed is gegaan, wil ik er wel met Inez over praten. Als er tussendoor toch een ongelukje in je luiertje komt, dan beginnen de 3x weer opnieuw. We moeten niet hebben dat je doorlekt met een dunnere luier. En dan daarbij, een dikke luier is toch niet erg? Het vangt alles op en niemand vindt het erg dat jij een luiertje draagt".
Annelieke stemt in met het plan.
Hoewel ze absoluut de balen heeft van haar luiers en het feit dat ze geen grote meid is qua plasjes en poepjes, weet inmiddels de hele groep dat ze luiers draagt en buiten komt ze niet veel. Daarbij heeft ze afgelopen weken ervaren dat deze stomme luiers, haar al veel vieze broeken hebben doen voorkomen, dus voor nu accepteert ze het allemaal maar even.
Bij het avondeten wordt er verteld dat ze komende zondagochtend met de groep een activiteit gaan doen. Ze hebben een stuk van het zwembad gereserveerd en gaan lekker zwemmen met zn allen.
Ook Annelieke heeft er zin in. Nu ze weet dat dit gedeelte van het zwembad voor hen gaat zijn, vindt ze het niet erg om te gaan zwemmen. De groep weet van haar luiers en niemand zal haar daar uitlachen. Nog maar een paar nachtjes slapen. 'Oh, ik heb er zon zin in!!!' Denkt Annelieke. 'Lekker van de glijbaan enzo'.
Als de zondagochtend aanbreekt, maakt iedereen zich na het ontbijt klaar. Lotte pakt de tas van Annelieke voor haar in. De rest pakt zn eigen tas in. Met een busje vertrekken ze naar het zwembad.
Binnen gekomen meld Lotte de groep aan. Iedereen krijgt een polsbandje, waarmee ze naar binnen kunnen en een kluisje kunnen openen. Lotte vraagt nog even snel aan de cassiere: "we hebben 1 meisje in de groep met een luier aan. Kan ik haar ergens verschonen indien nodig?"
De cassiere antwoord: "oh uh.. heeft u wel een zwemluier mee voor haar, die hebben we hier niet in grote maten denk ik"
"Ja", zegt Lotte.
"Uhm.. in het andere gedeelte van het zwembad is babyzwemmen op dit moment. Wellicht kunt u daar kijken of er een commode vrij is?"
"Dankjewel, gaan we regelen!"
De rest van de groep snelt naar binnen. Iedereen kan zichzelf aankleden. Lotte en Anne (invaller) helpen Annelieke en Lore. Lore hoeft in het zwembad geen luier om, aangezien ze alleen plast in haar luiers. Annelieke wel, vanwege de poep ongelukjes.
Lotte loopt samen met Annelieke de hokjes voorbij en richting het zwembad. Aan de rand van het zwembad staan 2 commodes. "Klim hier maar even op meis". Annelieke doet gehoorzaam wat Lotte zegt, maar schaamt zich rot. "Moet je mij hier in mn nakie omkleden, terwijl al die mensen het kunnen zien?"
"Ja, zegt lotte. De hokjes zijn echt te klein hiervoor"
Lotte trekt rustig alle kleding en de luier van Annelieke uit. Annelieke ligt nu in haar blootje op de commode.
"Moeten we nog even naar de wc voor een poepje of een plasje te proberen?"
Annelieke schudt nee.
"Kom maar even staan meis, dan doen we je zwemluier even staand aan, dat is een broekje namelijk"
Annelieke staat nu in haar blootje, naast de commode voor baby's, met 1 been in de lucht om in een zwemluier te stappen.
Gelukkig trekt Lotte de luier snel omhoog.
"Anneliek... ik zie dat ik je bikini broekje wel in de tas heb gedaan, maar je topje ben ik vergeten. Wil je een hempje aan in het water?"
"Ik kan toch niet in mn blote borstjes rond lopen"
"Joh, de groep heeft dat al vaker gezien en verder is hier niemand aan deze kant van het zwembad. We kunnen even vragen of ze hier misschien een topje hebben bij de gevonden voorwerpen?"
Annelieke knikt ja en loopt in haar luier en blote bovenlijf, achter Lotte aan.
Er zijn zeker wat bovenstukjes gevonden. Maar allemaal in een andere kleur dan haar broekje.
Er is 1 topje welke annelieke mooi vindt. Deze is lichtblauw met groen.
"Anders trek je dit topje aan en doe je geen broekje over de luier? Dit topje past goed bij de kleurtjes van je luier".
Annelieke gaat overstag en besluit dat dit de beste optie is. Nu snel het water in!!
Die ochtend is het dikke pret. Ook lotte en Anne hebben zich omgekleed en gaan mee de glijbanen af.
Om 11.30u hebben ze een pauze. Iedereen krijgt drinken en een zakje chips.
De luier van Annelieke is inmiddels al heel zqaar geworden. Hij neemt toch vocht op (van haar plasjes en het zwembad water). Lotte helpt Annelieke even snel in een droge zwemluier en daarna gaat het zwemmen nog lekker even door.
Tegen 13u wordt iedereen weer omgekleed en zal de bus terug naar de studio's vertrekken.
Nu moet ook Lore weer een luier om. Samen liggen ze daar, Annelieke en Lore. Zonder kleding. Lotte en Anne doen ze behendig een droge luier om. Voor Annelieke haar luier dicht gaat, vraagt Lotte nog even of ze misschien nog een poepje of een plasje op de wc moet doen?
Annelieke schudt wederom van nee. "Ik hoef niet"
Lotte complimenteert haar nog met het feit dat ze niet gepoept heeft in het zwembad en zegt haar dat ze het thuis nog eens zullen proberen.
Die middag heeft iedereen eigen tijd. De meeste vallen in slaap van de lome ogen na het zwemmen.
Zo ook Annelieke. Ze ligt lekker op bed met haar knuffel en droomt over hoe leuk het wel niet was op de glijbanen!!
Einde van de middag maakt Anne haar wakker. "He meisje, mijn dienst zit er bijna op. Je hebt lekker geslapen he? Zullen we nog 1 keer proberen op de wc?"
Annelieke stemt toe en ook nu, na zo'n 10 minuten ontspannen kletsen, komt er een grote boodschap uit op de wc. Ook Anne vertelt Annelieke dat ze een grote meid is en Annelieke loopt vol trots terug naar haar studio.
"Dit was mijn mooiste dag ever" zegt ze nog tegen Anne.
Het is inmiddels een paar dagen na Annelieke haar bezoek aan Inez.
Gisteren was er een vreugdevol momentje. Annelieke heeft voor het eerst een echte poep op de wc gedaan! Toen Veerle besloot om Annelieke op de wc te zetten en dit ook even vol te houden, ontspande Annelieke volledig toen ze enkele liedjes zongen samen. En ja hoor, daar kwam de grote boodschap. Veerle riep gelijk; "wauw, knapperd, wat goed. Zie je dat je het wel kunt! Wat ben je een grote meid". Annelieke werd er verlegen van.
Veerle hielp Annelieke daarna met het schoonmaken van haar billen en plassertje en in alleen een open romper, liepen ze terug naar haar studio. Daar klom Annelieke op de commode en deed Veerle behendig een nieuwe en droge luier bij Annelieke om. Toen ze daarmee klaar waren vroeg Annelieke gelijk: "mag ik nu weer een dunnere luier aan, nu die alleen nog mijn plasjes hoeft op te vangen?"
"Nee", zei Veerle duidelijk. "We gaan eerst nog 3 keer een poepje op de wc doen. Als dat goed is gegaan, wil ik er wel met Inez over praten. Als er tussendoor toch een ongelukje in je luiertje komt, dan beginnen de 3x weer opnieuw. We moeten niet hebben dat je doorlekt met een dunnere luier. En dan daarbij, een dikke luier is toch niet erg? Het vangt alles op en niemand vindt het erg dat jij een luiertje draagt".
Annelieke stemt in met het plan.
Hoewel ze absoluut de balen heeft van haar luiers en het feit dat ze geen grote meid is qua plasjes en poepjes, weet inmiddels de hele groep dat ze luiers draagt en buiten komt ze niet veel. Daarbij heeft ze afgelopen weken ervaren dat deze stomme luiers, haar al veel vieze broeken hebben doen voorkomen, dus voor nu accepteert ze het allemaal maar even.
Bij het avondeten wordt er verteld dat ze komende zondagochtend met de groep een activiteit gaan doen. Ze hebben een stuk van het zwembad gereserveerd en gaan lekker zwemmen met zn allen.
Ook Annelieke heeft er zin in. Nu ze weet dat dit gedeelte van het zwembad voor hen gaat zijn, vindt ze het niet erg om te gaan zwemmen. De groep weet van haar luiers en niemand zal haar daar uitlachen. Nog maar een paar nachtjes slapen. 'Oh, ik heb er zon zin in!!!' Denkt Annelieke. 'Lekker van de glijbaan enzo'.
Als de zondagochtend aanbreekt, maakt iedereen zich na het ontbijt klaar. Lotte pakt de tas van Annelieke voor haar in. De rest pakt zn eigen tas in. Met een busje vertrekken ze naar het zwembad.
Binnen gekomen meld Lotte de groep aan. Iedereen krijgt een polsbandje, waarmee ze naar binnen kunnen en een kluisje kunnen openen. Lotte vraagt nog even snel aan de cassiere: "we hebben 1 meisje in de groep met een luier aan. Kan ik haar ergens verschonen indien nodig?"
De cassiere antwoord: "oh uh.. heeft u wel een zwemluier mee voor haar, die hebben we hier niet in grote maten denk ik"
"Ja", zegt Lotte.
"Uhm.. in het andere gedeelte van het zwembad is babyzwemmen op dit moment. Wellicht kunt u daar kijken of er een commode vrij is?"
"Dankjewel, gaan we regelen!"
De rest van de groep snelt naar binnen. Iedereen kan zichzelf aankleden. Lotte en Anne (invaller) helpen Annelieke en Lore. Lore hoeft in het zwembad geen luier om, aangezien ze alleen plast in haar luiers. Annelieke wel, vanwege de poep ongelukjes.
Lotte loopt samen met Annelieke de hokjes voorbij en richting het zwembad. Aan de rand van het zwembad staan 2 commodes. "Klim hier maar even op meis". Annelieke doet gehoorzaam wat Lotte zegt, maar schaamt zich rot. "Moet je mij hier in mn nakie omkleden, terwijl al die mensen het kunnen zien?"
"Ja, zegt lotte. De hokjes zijn echt te klein hiervoor"
Lotte trekt rustig alle kleding en de luier van Annelieke uit. Annelieke ligt nu in haar blootje op de commode.
"Moeten we nog even naar de wc voor een poepje of een plasje te proberen?"
Annelieke schudt nee.
"Kom maar even staan meis, dan doen we je zwemluier even staand aan, dat is een broekje namelijk"
Annelieke staat nu in haar blootje, naast de commode voor baby's, met 1 been in de lucht om in een zwemluier te stappen.
Gelukkig trekt Lotte de luier snel omhoog.
"Anneliek... ik zie dat ik je bikini broekje wel in de tas heb gedaan, maar je topje ben ik vergeten. Wil je een hempje aan in het water?"
"Ik kan toch niet in mn blote borstjes rond lopen"
"Joh, de groep heeft dat al vaker gezien en verder is hier niemand aan deze kant van het zwembad. We kunnen even vragen of ze hier misschien een topje hebben bij de gevonden voorwerpen?"
Annelieke knikt ja en loopt in haar luier en blote bovenlijf, achter Lotte aan.
Er zijn zeker wat bovenstukjes gevonden. Maar allemaal in een andere kleur dan haar broekje.
Er is 1 topje welke annelieke mooi vindt. Deze is lichtblauw met groen.
"Anders trek je dit topje aan en doe je geen broekje over de luier? Dit topje past goed bij de kleurtjes van je luier".
Annelieke gaat overstag en besluit dat dit de beste optie is. Nu snel het water in!!
Die ochtend is het dikke pret. Ook lotte en Anne hebben zich omgekleed en gaan mee de glijbanen af.
Om 11.30u hebben ze een pauze. Iedereen krijgt drinken en een zakje chips.
De luier van Annelieke is inmiddels al heel zqaar geworden. Hij neemt toch vocht op (van haar plasjes en het zwembad water). Lotte helpt Annelieke even snel in een droge zwemluier en daarna gaat het zwemmen nog lekker even door.
Tegen 13u wordt iedereen weer omgekleed en zal de bus terug naar de studio's vertrekken.
Nu moet ook Lore weer een luier om. Samen liggen ze daar, Annelieke en Lore. Zonder kleding. Lotte en Anne doen ze behendig een droge luier om. Voor Annelieke haar luier dicht gaat, vraagt Lotte nog even of ze misschien nog een poepje of een plasje op de wc moet doen?
Annelieke schudt wederom van nee. "Ik hoef niet"
Lotte complimenteert haar nog met het feit dat ze niet gepoept heeft in het zwembad en zegt haar dat ze het thuis nog eens zullen proberen.
Die middag heeft iedereen eigen tijd. De meeste vallen in slaap van de lome ogen na het zwemmen.
Zo ook Annelieke. Ze ligt lekker op bed met haar knuffel en droomt over hoe leuk het wel niet was op de glijbanen!!
Einde van de middag maakt Anne haar wakker. "He meisje, mijn dienst zit er bijna op. Je hebt lekker geslapen he? Zullen we nog 1 keer proberen op de wc?"
Annelieke stemt toe en ook nu, na zo'n 10 minuten ontspannen kletsen, komt er een grote boodschap uit op de wc. Ook Anne vertelt Annelieke dat ze een grote meid is en Annelieke loopt vol trots terug naar haar studio.
"Dit was mijn mooiste dag ever" zegt ze nog tegen Anne.
broekplassertje1990
Superlid
Als jullie graag wensen hebben wat er met Annelieke zou kunnen gebeuren, mogen jullie dit altijd doorgeven!
broekplassertje1990
Superlid
Hoofdstuk 11. .
Inmiddels woont Annelieke al bijna 6 maanden in haar studio. Ze heeft het onwijs naar haar zin om op zichzelf te wonen. Althans, om haar eigen studio te hebben. Het eten is gezamenlijk en ook de badkamers/wc's worden gedeeld.
Ze mist haar ouders amper. Meestal ziet ze 1x per twee weken en gaan ze even ergens wat drinken of een hapje eten en dat voelt prima zo.
Lore is haar beste vriendin geworden. Regelmatig brengen ze een middag of avondje samen door en vorige week zijn ze even samen een uurtje de stad in gegaan. Lore heeft ook problemen met zindelijk worden/zijn, maar sinds 2 weekjes is Lore over gestapt of oefenbroekjes. Maar zelden plast ze nog in haar broekje. Als dit zo goed blijft gaan, mag ze vanaf morgen met een onderbroekje proberen. Daar is Annelieke wel een beetje jaloers op, maar bovenall gunt ze het Lore enorm!
Annelieke is sinds vorige week van de ultra dikke luiers af. Ze mocht een stapje terug (naar de Tena Ultima) omdat ze duidelijke stappen heeft gezet op het gebied van de poep ongelukjes. Heel zelden, als ze niet gelijk naar de wc kan, gaat het nog mis. Maar op dit moment is vooral het plassen haar probleem.
De behandelingen bij Inez, voor haar spieren en bekkenbodem, lijken de vruchten af te werpen! Zo fijn!!
Qua plassen gaat het helaas nog niet vooruit. Annelieke heeft veel hulp nodig in haar dagelijkse rituelen. Er is daarom gisteren besloten dat Annelieke haar studio nog minstens een half jaar mag behouden. Daarna kijken ze verder of Annelieke zich nog goed voelt en of zij de zorg van Annelieke nog kunnen dragen.
Op dit moment is Annelieke aan het oefenen om aan te geven wanneer zij een vieze luier heeft. Haar doel is om 1x per dag zelfstandig te vragen of zij een schone luier mag.
"Hee, goedemiddag Anneliek. Ik neem de dienst weer over" zei Renee. "Het is nu 5 uur, moet jij mij misschien iets vragen of ben je nog droog?"
"Ik ... ik.... ik... "
Meer komt er niet uit.
"Wat is er meisje? Heb jij een plasje in je luiertje gedaan?"
"Jaaaaa......" zucht Annelieke
"Wat ga jij mij nu dan vragen?" Zegt renee!
"Mag ik... ik uhm... ik.. mag ik een schone.... "
"Ja? Zeg het maar? Het is niet erg.."
"Een schone... luier?" Sprak Annelieke verlegen en heel stil uit.
"Natuurlijk meisje. Kom, we gaan je even verschonen en daarna gaan we lekker eten. Moeten we nog een poepje op de wc proberen? Je bent vandaag nog niet geweest"
Annelieke loopt samen met Renee naar de wc's, maar na een kwartier is er nog niks gekomen en lopen ze terug Annelieke haar studio in.
Annelieke staat nu in haar blote billen voor Renee. Renee daagt haar uit en vraagt nogmaals: "wat wil je Anneliek?"
Annelieke schaamt zich ronduit dat ze om een schone luier moet vragen, als 33 jarige vrouw. Ze begint zachtjes te huilen en raakt een beetje in paniek. 'Hoe moet ik dit nou vragen? Waarom helpt ze me niet gewoon?'
Renee slaat een arm om Annelieke heen. "Je bent een grote meid, Annelieke. Ook als je nu vraagt of ik je een schone luier om wil doen!"
Annelieke begint harder te huilen en Renee besluit haar uit haar lijden te verlossen.
"Klim maar op de commode lieverd. Je krijgt van mij een droge luier om je billen. Probeer maar rustig te worden en niet in paniek te raken meisje"..
Wat later schuift Annelieke aan tafel aan, met een droge luier. Het is gezellig aan tafel. Er wordt gepraat over koetjes en kalfjes.
De vrolijke en plezierige sfeer slaat om als de groep een hard gekletter op de vloer hoort vallen.
Lore heeft zojuist voor het eerst in haar onderbroekje en jeans geplast. Haar broek en broekspijpen zijn kleddernat en Lore begint zachtjes te huilen.
Renee grijpt in en zegt: "lore is aan het oefenen met een onderbroekje ipv een luier. Dat zal best nog af en toe mis gaan. Dat geeft niets, Lore. Je doet het super goed, de hele dag ben je droog geweest. Nu ben je gewoon moe!"
Na het eten vertrekt iedereen terug naar zijn studio.
Annelieke kruipt met haar knuffel in bed en pakt stiekem haar speentje uit de lade. Die mocht ze van mama gebruiken als ze het moeilijk had. En dat was nu. Ze was verdrietig voor Lore en ze vond het stom dat ze vandaag had gevraagd of ze een schone luier om mocht krijgen.
Ze viel al snel in een diepe diepe slaap....
Inmiddels woont Annelieke al bijna 6 maanden in haar studio. Ze heeft het onwijs naar haar zin om op zichzelf te wonen. Althans, om haar eigen studio te hebben. Het eten is gezamenlijk en ook de badkamers/wc's worden gedeeld.
Ze mist haar ouders amper. Meestal ziet ze 1x per twee weken en gaan ze even ergens wat drinken of een hapje eten en dat voelt prima zo.
Lore is haar beste vriendin geworden. Regelmatig brengen ze een middag of avondje samen door en vorige week zijn ze even samen een uurtje de stad in gegaan. Lore heeft ook problemen met zindelijk worden/zijn, maar sinds 2 weekjes is Lore over gestapt of oefenbroekjes. Maar zelden plast ze nog in haar broekje. Als dit zo goed blijft gaan, mag ze vanaf morgen met een onderbroekje proberen. Daar is Annelieke wel een beetje jaloers op, maar bovenall gunt ze het Lore enorm!
Annelieke is sinds vorige week van de ultra dikke luiers af. Ze mocht een stapje terug (naar de Tena Ultima) omdat ze duidelijke stappen heeft gezet op het gebied van de poep ongelukjes. Heel zelden, als ze niet gelijk naar de wc kan, gaat het nog mis. Maar op dit moment is vooral het plassen haar probleem.
De behandelingen bij Inez, voor haar spieren en bekkenbodem, lijken de vruchten af te werpen! Zo fijn!!
Qua plassen gaat het helaas nog niet vooruit. Annelieke heeft veel hulp nodig in haar dagelijkse rituelen. Er is daarom gisteren besloten dat Annelieke haar studio nog minstens een half jaar mag behouden. Daarna kijken ze verder of Annelieke zich nog goed voelt en of zij de zorg van Annelieke nog kunnen dragen.
Op dit moment is Annelieke aan het oefenen om aan te geven wanneer zij een vieze luier heeft. Haar doel is om 1x per dag zelfstandig te vragen of zij een schone luier mag.
"Hee, goedemiddag Anneliek. Ik neem de dienst weer over" zei Renee. "Het is nu 5 uur, moet jij mij misschien iets vragen of ben je nog droog?"
"Ik ... ik.... ik... "
Meer komt er niet uit.
"Wat is er meisje? Heb jij een plasje in je luiertje gedaan?"
"Jaaaaa......" zucht Annelieke
"Wat ga jij mij nu dan vragen?" Zegt renee!
"Mag ik... ik uhm... ik.. mag ik een schone.... "
"Ja? Zeg het maar? Het is niet erg.."
"Een schone... luier?" Sprak Annelieke verlegen en heel stil uit.
"Natuurlijk meisje. Kom, we gaan je even verschonen en daarna gaan we lekker eten. Moeten we nog een poepje op de wc proberen? Je bent vandaag nog niet geweest"
Annelieke loopt samen met Renee naar de wc's, maar na een kwartier is er nog niks gekomen en lopen ze terug Annelieke haar studio in.
Annelieke staat nu in haar blote billen voor Renee. Renee daagt haar uit en vraagt nogmaals: "wat wil je Anneliek?"
Annelieke schaamt zich ronduit dat ze om een schone luier moet vragen, als 33 jarige vrouw. Ze begint zachtjes te huilen en raakt een beetje in paniek. 'Hoe moet ik dit nou vragen? Waarom helpt ze me niet gewoon?'
Renee slaat een arm om Annelieke heen. "Je bent een grote meid, Annelieke. Ook als je nu vraagt of ik je een schone luier om wil doen!"
Annelieke begint harder te huilen en Renee besluit haar uit haar lijden te verlossen.
"Klim maar op de commode lieverd. Je krijgt van mij een droge luier om je billen. Probeer maar rustig te worden en niet in paniek te raken meisje"..
Wat later schuift Annelieke aan tafel aan, met een droge luier. Het is gezellig aan tafel. Er wordt gepraat over koetjes en kalfjes.
De vrolijke en plezierige sfeer slaat om als de groep een hard gekletter op de vloer hoort vallen.
Lore heeft zojuist voor het eerst in haar onderbroekje en jeans geplast. Haar broek en broekspijpen zijn kleddernat en Lore begint zachtjes te huilen.
Renee grijpt in en zegt: "lore is aan het oefenen met een onderbroekje ipv een luier. Dat zal best nog af en toe mis gaan. Dat geeft niets, Lore. Je doet het super goed, de hele dag ben je droog geweest. Nu ben je gewoon moe!"
Na het eten vertrekt iedereen terug naar zijn studio.
Annelieke kruipt met haar knuffel in bed en pakt stiekem haar speentje uit de lade. Die mocht ze van mama gebruiken als ze het moeilijk had. En dat was nu. Ze was verdrietig voor Lore en ze vond het stom dat ze vandaag had gevraagd of ze een schone luier om mocht krijgen.
Ze viel al snel in een diepe diepe slaap....
broekplassertje1990
Superlid
Hoofdstuk 12 - laatste hoofdstuk.
Het half jaar is voorbij gevlogen. Annelieke woont inmiddels een half jaar in de studio en heeft steeds beter geaccepteerd dat zij een luier moet dragen. De schaamte is er echter nog steeds. Zal die ooit weg gaan?
Uit verdere onderzoeken is gebleken dat haar ontlastig nu meestal netjes op de wc kan. De oefeningen bij Lize hebben goed geholpen. Ipv dagelijks een poepluier, is het nu misschien nog maar 1x per 2 weken, op momenten dat Annelieke heel moe is of als ze niet snel naar een toilet kan (in de stad, onderweg, etc.)
De plasjes zijn helaas nog niet onder controle. Er is dan ook nog geen sprake van pants of oefenbroekjes of onderbroekjes, ipv een luier. De Tena Ultima vangt alles goed op. Dat is fijn.
Het vragen om een schone luier gaat al beter. Als Annelieke ziet in de spiegel dat er een dikke bobbel in haar legging zit, vraagt zij nu om een verschoning. Verder zijn de vaste momenten nog steeds voldoende.
Annelieke heeft geaccepteerd dat ze niet enkel rokjes of jurkjes kan dragen (bijv met sporten). Ze draagt nu ook regelmatig lekker een legging of strakke jeans. Ook als ze de deur uit gaat. En weet je? Mensen zien het vaak amper. Annelieke is er niet meer zo mee bezig en ook het verschonen laat ze overal gebeuren.
Onlangs gingen ze met de groep uiteten en had Annelieke een natte luier. Lotte nam haar mee naar de wc, maar er was geen verschoontafel.
Lotte verschoonde Annelieke in de openbare toiletruimte (vanwaar er zon 10 deuren naar de wc hokjes zaten) voor vrouwen, omdat het in zon hokje allemaal te krap was.
Er kwamen meerdere mensen binnen tijdens het verschonen. Ook een meisje van 5, die met grote ogen naar Annelieke en haar luier keek.
Annelieke vond het allemaal oke, maakte zich niet druk, raakte niet in paniek.
Na de tijd trok Annelieke haar romper naar beneden, drukte de knoopjes dicht en deed haar vervolgens haar bloemetjes broek aan. In deze broek was de luier duidelijk zichtbaar, maar Annelieke heeft het niet eens meer in de gaten. Ze kiest nu kleren uit die ze mooi vind, meestal bij broeken 1 maatje groter, zodat haar luier er goed onder past.
Het half jaar gesprek is geweest. Annelieke mag in de studio blijven wonen, tot nader bericht. Dat is zon geruststelling voor haar geweest, dat ze nu volledig ontspannen lijkt met de situatie...
Einde.
@allemaal;
Bedankt voor het lezen en liken.
Ik heb onverwacht een einde moeten maken aan dit verhaal. Ik ga deze site namelijk verlaten.
Wat mij bij mij ooit begon als een ongelukje in mijn broek en genot daarvan hebben, werd later een 'hobby'. Als ik alleen was, plaste ik in mijn broek.
Een aantal jaren geleden ging het bij mij mentaal niet goed en werd ik opgenomen. Ik was zo ongelukkig en depressief. Ik heb een trauma meegemaakt, net voor de opname, en tijdens de opname begon het dat ik steeds vaker ongelukjes kreeg in mijn broek, ZONDER dat ik dit wilde.
Nadat ik soms wel 2 vieze broeken overdag had en 1 vies bed in de nacht, kreeg ik destijds van de begeleiding een tena pants aan. Ik schaamde me diep. Na de opname ging het weer wat beter met de zindelijkheid, maar er waren maar weinig dagen dat ik geen natte broek of bed had.
Daarna ben ik opnieuw 'opgenomen', maar toen in een woonvorm. Tijdens de intake lazen ze dat ik niet echt zindelijk was door mijn trauma en zeiden ze dat ze dat wel in de gaten wilden houden.
Ik ging bezig met het verwerken van de trauma's en kreeg steeds minder controle over mijn bekkenbodem. Regelmatig plaste ik in mijn broek als ik bij de psycholoog in een emdr sessie zat.
Er werd destijds besloten dat ik een luier zou dragen, tot het beter ging. Met mij ging het steeds slechter en ik verloor alle controle over mijn blaas. Ik zorgde niet goed voor mijzelf en verschoonde mijn luiers veel te laat. Ze namen de regie over en (vrouwelijke) begeleiding verschoonde mij op vaste momenten.
Aan het eind van de periode, ging het beter en lukte het af en toe op de wc te plassen.
Ik ben daarna op mijzelf gaan wonen en dacht dat ik het aardig onder controle had. Nog vaak een natte broek, thuis vaak een luier aan. Maar het ging oke.
De laatste tijd echter, ben ik echt ALLE controle kwijt. Met zelfs heel af en toe een poepbroek tot gevolg.
Dit is echt al een aantal keren ook buiten de deur gebeurt en echt; ik schaam me kapot als ik in de supermarkt of sportschool in mn broek plas. Ik vind dat ook vervelend voor anderen (vies, nat..).
Afgelopen week heb ik moeten besluiten om ook buiten de deur weer even 24/7 luiers te gaan dragen.
Ik ben er kapot van, ik voel me een kleine meid en schaam me diep als ik in mijn luier onder mijn sportlegging, de sportschool in loop. Maar heb toch liever dit, dan een natte sportlegging of een bobbel bij mijn billen in mn legging.
Vanwege de schaamte wil ik deze site verlaten. Het is even geen 'hobby' op dit moment meer voor mij.
Ik hoop jullie begrip..
Het half jaar is voorbij gevlogen. Annelieke woont inmiddels een half jaar in de studio en heeft steeds beter geaccepteerd dat zij een luier moet dragen. De schaamte is er echter nog steeds. Zal die ooit weg gaan?
Uit verdere onderzoeken is gebleken dat haar ontlastig nu meestal netjes op de wc kan. De oefeningen bij Lize hebben goed geholpen. Ipv dagelijks een poepluier, is het nu misschien nog maar 1x per 2 weken, op momenten dat Annelieke heel moe is of als ze niet snel naar een toilet kan (in de stad, onderweg, etc.)
De plasjes zijn helaas nog niet onder controle. Er is dan ook nog geen sprake van pants of oefenbroekjes of onderbroekjes, ipv een luier. De Tena Ultima vangt alles goed op. Dat is fijn.
Het vragen om een schone luier gaat al beter. Als Annelieke ziet in de spiegel dat er een dikke bobbel in haar legging zit, vraagt zij nu om een verschoning. Verder zijn de vaste momenten nog steeds voldoende.
Annelieke heeft geaccepteerd dat ze niet enkel rokjes of jurkjes kan dragen (bijv met sporten). Ze draagt nu ook regelmatig lekker een legging of strakke jeans. Ook als ze de deur uit gaat. En weet je? Mensen zien het vaak amper. Annelieke is er niet meer zo mee bezig en ook het verschonen laat ze overal gebeuren.
Onlangs gingen ze met de groep uiteten en had Annelieke een natte luier. Lotte nam haar mee naar de wc, maar er was geen verschoontafel.
Lotte verschoonde Annelieke in de openbare toiletruimte (vanwaar er zon 10 deuren naar de wc hokjes zaten) voor vrouwen, omdat het in zon hokje allemaal te krap was.
Er kwamen meerdere mensen binnen tijdens het verschonen. Ook een meisje van 5, die met grote ogen naar Annelieke en haar luier keek.
Annelieke vond het allemaal oke, maakte zich niet druk, raakte niet in paniek.
Na de tijd trok Annelieke haar romper naar beneden, drukte de knoopjes dicht en deed haar vervolgens haar bloemetjes broek aan. In deze broek was de luier duidelijk zichtbaar, maar Annelieke heeft het niet eens meer in de gaten. Ze kiest nu kleren uit die ze mooi vind, meestal bij broeken 1 maatje groter, zodat haar luier er goed onder past.
Het half jaar gesprek is geweest. Annelieke mag in de studio blijven wonen, tot nader bericht. Dat is zon geruststelling voor haar geweest, dat ze nu volledig ontspannen lijkt met de situatie...
Einde.
@allemaal;
Bedankt voor het lezen en liken.
Ik heb onverwacht een einde moeten maken aan dit verhaal. Ik ga deze site namelijk verlaten.
Wat mij bij mij ooit begon als een ongelukje in mijn broek en genot daarvan hebben, werd later een 'hobby'. Als ik alleen was, plaste ik in mijn broek.
Een aantal jaren geleden ging het bij mij mentaal niet goed en werd ik opgenomen. Ik was zo ongelukkig en depressief. Ik heb een trauma meegemaakt, net voor de opname, en tijdens de opname begon het dat ik steeds vaker ongelukjes kreeg in mijn broek, ZONDER dat ik dit wilde.
Nadat ik soms wel 2 vieze broeken overdag had en 1 vies bed in de nacht, kreeg ik destijds van de begeleiding een tena pants aan. Ik schaamde me diep. Na de opname ging het weer wat beter met de zindelijkheid, maar er waren maar weinig dagen dat ik geen natte broek of bed had.
Daarna ben ik opnieuw 'opgenomen', maar toen in een woonvorm. Tijdens de intake lazen ze dat ik niet echt zindelijk was door mijn trauma en zeiden ze dat ze dat wel in de gaten wilden houden.
Ik ging bezig met het verwerken van de trauma's en kreeg steeds minder controle over mijn bekkenbodem. Regelmatig plaste ik in mijn broek als ik bij de psycholoog in een emdr sessie zat.
Er werd destijds besloten dat ik een luier zou dragen, tot het beter ging. Met mij ging het steeds slechter en ik verloor alle controle over mijn blaas. Ik zorgde niet goed voor mijzelf en verschoonde mijn luiers veel te laat. Ze namen de regie over en (vrouwelijke) begeleiding verschoonde mij op vaste momenten.
Aan het eind van de periode, ging het beter en lukte het af en toe op de wc te plassen.
Ik ben daarna op mijzelf gaan wonen en dacht dat ik het aardig onder controle had. Nog vaak een natte broek, thuis vaak een luier aan. Maar het ging oke.
De laatste tijd echter, ben ik echt ALLE controle kwijt. Met zelfs heel af en toe een poepbroek tot gevolg.
Dit is echt al een aantal keren ook buiten de deur gebeurt en echt; ik schaam me kapot als ik in de supermarkt of sportschool in mn broek plas. Ik vind dat ook vervelend voor anderen (vies, nat..).
Afgelopen week heb ik moeten besluiten om ook buiten de deur weer even 24/7 luiers te gaan dragen.
Ik ben er kapot van, ik voel me een kleine meid en schaam me diep als ik in mijn luier onder mijn sportlegging, de sportschool in loop. Maar heb toch liever dit, dan een natte sportlegging of een bobbel bij mijn billen in mn legging.
Vanwege de schaamte wil ik deze site verlaten. Het is even geen 'hobby' op dit moment meer voor mij.
Ik hoop jullie begrip..
Babygirl Ivy
Toplid
Heel veel sterkte de komende tijd! Vind her heel vervelend dat je dit overkomen is. Hoop dat het snel weer beter gaat en weet dat jij je er niet voor hoeft te schamen. Iedereen heeft wel iets!
Bedankt voor je mooie verhaal. Vond het lezen ervan erg fijn. Al kan het me voorstellen dat het voor jou anders voelt op dit moment.
Heel veel sterkte
Bedankt voor je mooie verhaal. Vond het lezen ervan erg fijn. Al kan het me voorstellen dat het voor jou anders voelt op dit moment.
Heel veel sterkte
luierdromer
Niet geschoten is altijd mis.
Was een goed verhaal.
Schrik een beetje nu je verteld dat het autobiografische is.
Het forum verlaten is een logische reactie.
Hoewel er genoeg leden op het forum zitten die zelf incontinent zijn.
Verder sterkte, en hopelijk beterschap.
Schrik een beetje nu je verteld dat het autobiografische is.
Het forum verlaten is een logische reactie.
Hoewel er genoeg leden op het forum zitten die zelf incontinent zijn.
Verder sterkte, en hopelijk beterschap.
incoluier
Ik kan geen dag zonder luier
De verhaal over Annelieke is voor mijn persoonlijk deels herkenbaar.
Met name de schaamte en onrust in het hoofd.
Ik ben zelf incontinentie en ik draag zelf ook luiers.
Ik woon zelf ook in zorginstellingen.
Ook een stuk over dat Annelieke op vakantie was met groepsreis.
Bij begeleid vakantie ook daar weet ik alles van.
De schaamte dat je niet wilt dat andere mensen je luier zien.
Sterkte aankomende tijd @broekplassertje1990
Met name de schaamte en onrust in het hoofd.
Ik ben zelf incontinentie en ik draag zelf ook luiers.
Ik woon zelf ook in zorginstellingen.
Ook een stuk over dat Annelieke op vakantie was met groepsreis.
Bij begeleid vakantie ook daar weet ik alles van.
De schaamte dat je niet wilt dat andere mensen je luier zien.
Sterkte aankomende tijd @broekplassertje1990
Daniel27
Je mag mij altijd een prive berichtje sturen!
Aah wat super jammer dat het verhaal nu ineens stopt. Het was echt 1 van mijn favoriete verhalen! Ik vindt het erg verdrietig voor je dat je meerdere trauma's hebt. Dat heb ik dus ook. Ik begrijp ook dat het heel erg vervelend is als je ongewenst plotseling in je broek plast. Toch hoop ik echt dat je negatieve dingen kan omzetten in iets positiefs, voor zover dat mogelijk is. Echt het allerbeste toegewenst en wie weet tot een volgende keer! 
Laatst bewerkt:
broekplassertje1990
Superlid
Hi allen,
Gelukkig gaat het inmiddels stukken beter met Annelieke (mij). Ik zal in verhaalvorm updaten. Het sluit niet helemaal aan bij het verhaal, aangezien er een poos zat tussen Annelieke op de woonvorm en Annelieke nu, maar het is allemaal waargebeurd. Alleen de namen van medepersonen zijn fictief. Echte namen zijn privacy
"Annelieke, het lijkt erop dat je de controle over jouw blaas en bekkenspieren en met regelmaat ook de kringspier, volledig kwijt bent. Dit is geen goed teken. Ons advies is dat jij 24/7 luiers gaat dragen, tot we met elkaar een oplossing hebben gevonden voor dit probleem".
De huisarts was duidelijk. Samen met Lotte was Annelieke die dag naar de huisarts gegaan. Lotte was bezorgd, omdat Annelieke steeds moeilijker met de situatie kon omgaan als ze een ongelukje had. Lotte stond erop dat ze naar de huisarts zouden gaan en de huisarts was blij dat Annelieke er was. Ze nam ruim de tijd om de klachten aan te horen.
"Ik kan 2 dingen doen" , zei de huisarts. "Ik kan je broekjes voorschrijven, zodat je makkelijk naar de wc kunt als je denkt dit nog te kunnen halen of als je een plasje of poepje voelt aankomen. Ik kan ook gewoon luiers voorschrijven, aangezien je de wc op dit moment eigenlijk bijna nooit haalt..."
"Doe maar broekjes, zo dun mogelijk graag," zei Annelieke.
"Ik vrees dat dat geen optie is meid. Je verliest met regelmaat je hele blaasinhoud, je verliest af en toe je ontlasting en vaak ook nog kleine beetjes urine. Eigenlijk moet ik je juist dikke luiers voorschrijven. En voor thuis zou ik dikke broekjes kunnen voorschrijven, want mocht je dan lekken is het niet zo erg. Maar buiten huis sowieso een luier".
Annelieke keek beteuterd en er liep een kleine traan over haar wangen. "Dokter, schrijft u alstublieft de dikke luiers voor en de dikste broekjes. Ik zal Annelieke helpen en steunen".
"Het is erg lief van jou, Lotte. Zo'n goede vriendin heeft Annelieke zeker nodig. Ik ga je ook een verwijzing meegeven voor de poeppoli en de plaspoli in het ziekenhuis. Daar wordt je dan binnenkort ook verwacht en zij zullen verder helpen en meedenken."
Zo'n 45 minuten later liepen Annelieke en Lotte het gebouw uit. Ze wipten nog even langs de apotheek om de hoek, om de eerste bestelling op te halen. Met het schaamrood op de kaken liep Annelieke met een pak pants richting de auto. Lotte droeg de luiers, om het annelieke makkelijker te maken.
Ze stapten in en reden naar het appartement van Annelieke.
Wat inmiddels duidelijk te zien was, was dat de luier van Annelieke op dat moment goed gevuld was. De bult onder haar broek was dikker geworden en een paar kleine natte plekjes in haar lichte broek, waren zichtbaar. Als Annelieke haar eigen luier om deed, kwamen er nog wel eens lekkages voor, zoals nu.
"Ik zal je even een schone luier omdoen Anneliek, ik vind het niet erg je te helpen. Heb het al vaak gedaan en zo hoef je het niet allemaal alleen te doen en voorkomen we lekkages".
Na wat tegenstribbelen lag Annelieke later toch op bed om verschoond te worden door Lotte.
De nieuwe luiers van de dokter voelden veeeeel dikker dan de oude aan. Dat was wel even gek. Maar Lotte hielp Annelieke in een jurkje met een maillot, waar je de luier amper zag.
Die avond, onder het eten, kwam Lotte met een plan.
"Meid, ik heb een idee. Nu ik mijn eigen huis heb, waar ik alleen woon en het soms akelig stil is... Is het niet een idee dat je tijdelijk bij mij komt wonen? Dan kan ik je helpen met je luiers verwisselen, je kleding adviseren en kunnen we makkelijker leuke dingen samen doen. En als we dan iets doen kan ik je ook weer helpen."
Annelieke ging er tegenin. "Ik ben een grote meid en kan prima voor mijzelf zorgen. "
Uiteindelijk ging ze overstag en hebben de meiden na het eten nog een koffer ingepakt voor Annelieke.
Op dit moment woont Annelieke bij Lotte in huis.
Het is voor beide een win win situatie.
Annelieke heeft geaccepteerd dat ze luiers nodig heeft en is gewend aan de dikke bobbel tussen haar benen (vooral als de luier verzadigd is, is deze dik).
Lotte en Annelieke hebben al verschillende leuke dingen ondernomen. Dagje efteling, dagje shoppen, keertje uiteten, keertje zwemmen. En overal helpt Lotte Annelieke.
Ook de afspraak bij de plasdokter en op de poeppoli staan gepland. Dat vindt Annelieke wel spannend.
Ondertussen krijgt ze 1x per 2 weken nog therapie.
Van de week lukte het zelfs al 1x om een plasje op de wc te doen.
Maar de andere plasjes gaan allemaal nog in haar luier. Ook met de ontlasting heeft Annelieke moeite, vooral de dagen na de therapie. 1x per 2 dagen heeft zij zeker wel een poepluier. Lieve Lotte helpt haar overal bij en Annelieke schaamt zich steeds minder. Ook in het openbaar.
Een legging zit vaak toch het lekkerst met zo'n dik pak om je billen. Helaas zie je daar de luier het beste in, maar Annelieke is er oke mee. Liever dat ze dat zien, dan dat ze elke dag natte broeken heeft buiten de deur. Dan kijken nog veel meer mensen gek op.
En heeeeeeel stiekem, voelt Annelieke heeel af en toe weer even wat genot als Lotte haar een schone luier geeft. Als ze dan toch een luier moet dragen, dan is het wel heeeeel fijn dat deze wordt omgedaan, waar je ook bent, door een goede vriendin die je door en door kent!
Gelukkig gaat het inmiddels stukken beter met Annelieke (mij). Ik zal in verhaalvorm updaten. Het sluit niet helemaal aan bij het verhaal, aangezien er een poos zat tussen Annelieke op de woonvorm en Annelieke nu, maar het is allemaal waargebeurd. Alleen de namen van medepersonen zijn fictief. Echte namen zijn privacy
"Annelieke, het lijkt erop dat je de controle over jouw blaas en bekkenspieren en met regelmaat ook de kringspier, volledig kwijt bent. Dit is geen goed teken. Ons advies is dat jij 24/7 luiers gaat dragen, tot we met elkaar een oplossing hebben gevonden voor dit probleem".
De huisarts was duidelijk. Samen met Lotte was Annelieke die dag naar de huisarts gegaan. Lotte was bezorgd, omdat Annelieke steeds moeilijker met de situatie kon omgaan als ze een ongelukje had. Lotte stond erop dat ze naar de huisarts zouden gaan en de huisarts was blij dat Annelieke er was. Ze nam ruim de tijd om de klachten aan te horen.
"Ik kan 2 dingen doen" , zei de huisarts. "Ik kan je broekjes voorschrijven, zodat je makkelijk naar de wc kunt als je denkt dit nog te kunnen halen of als je een plasje of poepje voelt aankomen. Ik kan ook gewoon luiers voorschrijven, aangezien je de wc op dit moment eigenlijk bijna nooit haalt..."
"Doe maar broekjes, zo dun mogelijk graag," zei Annelieke.
"Ik vrees dat dat geen optie is meid. Je verliest met regelmaat je hele blaasinhoud, je verliest af en toe je ontlasting en vaak ook nog kleine beetjes urine. Eigenlijk moet ik je juist dikke luiers voorschrijven. En voor thuis zou ik dikke broekjes kunnen voorschrijven, want mocht je dan lekken is het niet zo erg. Maar buiten huis sowieso een luier".
Annelieke keek beteuterd en er liep een kleine traan over haar wangen. "Dokter, schrijft u alstublieft de dikke luiers voor en de dikste broekjes. Ik zal Annelieke helpen en steunen".
"Het is erg lief van jou, Lotte. Zo'n goede vriendin heeft Annelieke zeker nodig. Ik ga je ook een verwijzing meegeven voor de poeppoli en de plaspoli in het ziekenhuis. Daar wordt je dan binnenkort ook verwacht en zij zullen verder helpen en meedenken."
Zo'n 45 minuten later liepen Annelieke en Lotte het gebouw uit. Ze wipten nog even langs de apotheek om de hoek, om de eerste bestelling op te halen. Met het schaamrood op de kaken liep Annelieke met een pak pants richting de auto. Lotte droeg de luiers, om het annelieke makkelijker te maken.
Ze stapten in en reden naar het appartement van Annelieke.
Wat inmiddels duidelijk te zien was, was dat de luier van Annelieke op dat moment goed gevuld was. De bult onder haar broek was dikker geworden en een paar kleine natte plekjes in haar lichte broek, waren zichtbaar. Als Annelieke haar eigen luier om deed, kwamen er nog wel eens lekkages voor, zoals nu.
"Ik zal je even een schone luier omdoen Anneliek, ik vind het niet erg je te helpen. Heb het al vaak gedaan en zo hoef je het niet allemaal alleen te doen en voorkomen we lekkages".
Na wat tegenstribbelen lag Annelieke later toch op bed om verschoond te worden door Lotte.
De nieuwe luiers van de dokter voelden veeeeel dikker dan de oude aan. Dat was wel even gek. Maar Lotte hielp Annelieke in een jurkje met een maillot, waar je de luier amper zag.
Die avond, onder het eten, kwam Lotte met een plan.
"Meid, ik heb een idee. Nu ik mijn eigen huis heb, waar ik alleen woon en het soms akelig stil is... Is het niet een idee dat je tijdelijk bij mij komt wonen? Dan kan ik je helpen met je luiers verwisselen, je kleding adviseren en kunnen we makkelijker leuke dingen samen doen. En als we dan iets doen kan ik je ook weer helpen."
Annelieke ging er tegenin. "Ik ben een grote meid en kan prima voor mijzelf zorgen. "
Uiteindelijk ging ze overstag en hebben de meiden na het eten nog een koffer ingepakt voor Annelieke.
Op dit moment woont Annelieke bij Lotte in huis.
Het is voor beide een win win situatie.
Annelieke heeft geaccepteerd dat ze luiers nodig heeft en is gewend aan de dikke bobbel tussen haar benen (vooral als de luier verzadigd is, is deze dik).
Lotte en Annelieke hebben al verschillende leuke dingen ondernomen. Dagje efteling, dagje shoppen, keertje uiteten, keertje zwemmen. En overal helpt Lotte Annelieke.
Ook de afspraak bij de plasdokter en op de poeppoli staan gepland. Dat vindt Annelieke wel spannend.
Ondertussen krijgt ze 1x per 2 weken nog therapie.
Van de week lukte het zelfs al 1x om een plasje op de wc te doen.
Maar de andere plasjes gaan allemaal nog in haar luier. Ook met de ontlasting heeft Annelieke moeite, vooral de dagen na de therapie. 1x per 2 dagen heeft zij zeker wel een poepluier. Lieve Lotte helpt haar overal bij en Annelieke schaamt zich steeds minder. Ook in het openbaar.
Een legging zit vaak toch het lekkerst met zo'n dik pak om je billen. Helaas zie je daar de luier het beste in, maar Annelieke is er oke mee. Liever dat ze dat zien, dan dat ze elke dag natte broeken heeft buiten de deur. Dan kijken nog veel meer mensen gek op.
En heeeeeeel stiekem, voelt Annelieke heeel af en toe weer even wat genot als Lotte haar een schone luier geeft. Als ze dan toch een luier moet dragen, dan is het wel heeeeel fijn dat deze wordt omgedaan, waar je ook bent, door een goede vriendin die je door en door kent!
