Bedplasser91
Plasticbroekjesfan!
Eerst even voorstellen:
Meneer de Groot. Mentor van klas 3.6 vmbo-t. Leraar motortechniek en populair bij alle jongens.
En de leerlingen uit 3.6:
1. Sjors. Eigenlijk Georges Maurice Vincentius Zebedeus, en nog een dubbele achternaam ook. Intelligente jongen uit steenrijke familie. Lijkt niet echt één van de leiders van de klas, maar is dat wel.
2. Dylan. Slim, goed gebekt, sterk. De populairste jongen uit de klas en onbetwist leider.
3. Tom. Een vriendelijke jongen die iedereen graag mag. Niet overmatig slim. Zijn klasgenoten vermoeden dat hij nog in zijn bed plast, maar hij wordt er niet mee gepest.
4. Niels. Is verhuisd vanuit Amsterdam, en dat is goed te horen.
5. Roy. Lange, magere Aziatische jongen. Zeer sportief en lenig, zit op kickboksen. Wordt door iedereen gerespecteerd. Zijn ouders hebben een Thais restaurant.
6. Tim. Een rustige jongen, vriend van Johnny. Als je de een ziet, zie je de ander ook.
7. Johnny. Een straatvechtertje. Wie aan Tim komt, krijgt klappen.
8. Daan. Onhandig type, maar iedereen mag hem wel.
9. Bart. Goeiige, grote en nogal dikke jongen. Alleen al door zijn postuur heeft hij nooit ruzie.
10. Frank. Mager jochie. Bekend om ´t meest versleten spijkerbroekje van de hele school, en zomer en winter altijd een kort spijkerjackje aan dat ook betere dagen heeft gekend.
11. Leo. De beste sleutelaar uit de klas. Voert brommers op tot ongekende prestaties en kan niet wachten tot hij 16 wordt. Dan mag het tenminste!
12. Jochem. Vriend van de verteller. Plast nog af en toe in bed, maar behalve de verteller weet niemand uit de klas dat.
13. Sven. Dunne emo-jongen met lang haar en een oorbel in z´n rechter oor. Speelt gitaar in de schoolband en is populair, al denken sommigen dat ´ie homo is. Wat overigens niet zo is.
14. Bas. Onopvallende, vriendelijke jongen. Kan met iedereen goed opschieten.
15. Feike. Komt oorspronkelijk uit Friesland en heeft een vreemde hobby: fierljeppen!
16. Tony. Klein blond joch. Thuis hebben ze het niet breed. Tony krijgt geen zakgeld, maar brengt ´s morgens kranten rond en werkt ´s middags bij McDonald's.
17. Verteller, de 'ik' uit het verhaal. De jongen die altijd de beste opstellen schrijft, en de enige die geen hekel aan het vak Nederlands heeft! Geen wonder, want hij krijgt nooit lager dan een 9.
'Jongens', zei meneer De Groot, onze mentor, 'allemaal even luisteren. We gaan het even over het schoolreisje hebben!' Op slag is het stil, en dat is niet echt gewoon met 17 jongens in de klas. Als het over wiskunde gaat, of Nederlands, of geschiedenis, dan krijgen de leraren ons niet zo snel stil. Maar het schoolreisje! Een paar dagen naar Terschelling..... daar hebben we allemaal wel zin in!
Meneer de Groot neemt het woord. 'Jongens, alle inschrijvingen zijn binnen, en ik heb wat vreemds vastgesteld. En daarom ga ik het nu even over iets hebben wat ik normaliter met slechts een of twee jongens bespreek, en dan zeker niet met de hele klas erbij: bedplassen! En waarom nu dan wel? Dat zal ik je zeggen: volgens deze formulieren.... doen jullie het nog allemaal!'
Er volgt wat gedempt gegniffel. Het mag voor meneer De Groot een verrassing zijn, maar voor ons is het dat niet. Het schijnt dat ons plan werkt....
'De jeugdherberg heeft', zo vervolgt meneer, 'altijd wel een paar bedden voor bedplassers. Ook bij jongens van jullie leeftijd, vijftien, zestien, komt dat wel voor, zeker als je in een vreemde omgeving bent en de hele dag buiten. Om van al die cola die jullie drinken maar helemaal te zwijgen... Die bedden hebben een matras die met rubber is bekleed, dus als er een ongelukje gebeurt, is er niets aan de hand. Er is zelfs een speciaal kamertje voor de bedplassers, waar vier jongens kunnen slapen, en we hebben wel eens een jaar gehad dat we inderdaad alle vier speciale bedden in gebruik hadden. De slaapzaal is dan zogenaamd vol, en de rest van de klas hoeft er niets van te weten dat hun klasgenoten nog een nachtelijk probleempje hebben..... '
“Nachtelijk probleempje” zo zegt hij dat werkelijk! Ons gegniffel wordt wat luider. Wij zeggen gewoon dat die gasten nog in hun bed pissen!
'Maar nu dus heb ik zeventien bedplassers in de klas! Jullie doen het dus nog allemaal, ik keek er wel van op. Dat heb ik nog nooit meegemaakt.
Hoe dan ook, ik heb, toen de formulieren binnen waren, contact opgenomen met de jeugdherberg, en wat hun betreft is het geen probleem om zeventien bedplassers onder te brengen. We krijgen de kleine slaapzaal voor onze klas alleen, daar staan 20 bedden en die zullen allemaal worden voorzien van de speciale matrassen. Voor als er onder jullie nog jongens zijn die katoenen luiers gebruiken, er is een grote wasmachine, die ons elke morgen ter beschikking staat. Mocht er iemand hebben gelekt en een natte pyjama of natte lakens hebben, dan worden die ook meteen gewassen.
Ik moet jullie wel dringend verzoeken om zelf voldoende luiers mee te nemen voor de hele week, en wat je verder zo nodig hebt, want de school kan daar natuurlijk niet voor zorgen. Nog vragen? Nee? Mooi zo! Is er verder nog wat, dan hoor ik het wel, het duurt tenslotte nog drie weken voor we naar Terschelling vertrekken. Dan nu graag de boeken open, hoofdstuk vijf, oefening 18.... '
Waar meneer De Groot en de andere leraren niets vanaf weten, is dat wij jongens dit plan al weken geleden hebben gemaakt. Hoe we er zo bij kwamen weet ik niet meer precies, we zaten te kletsen buiten bij de caravan, ons jeugdhonk. Iemand had het over zijn neefje die op schoolreisje nog in bed plaste, en toen had een andere jongen uit die klas het ook gedaan, zogenaamd met opzet.
Dylan, die erg stoer is en een van de leiders van de klas, vertelde toen dat hij vroeger ook in bed had geplast, en natuurlijk deed hij zelfs daar stoer over:
'Lekker warm man, en je hoeft 's morgens niet je nest uit om naar de wc te gaan!'
Feike en Bas hadden dat meteen opgepikt, het leek hun ook wel gaaf om niet op te hoeven staan en gewoon in bed te kunnen plassen.
Tom vond het ook een vet idee, maar dat verbaasde ons niet. Wie nog met Tom op de basisschool had gezeten wist wel dat hij zelfs in groep acht nog vaak in zijn broek plaste. Thuis liep hij toen vaak gewoon de hele dag met een natte broek rond en hij plaste er rustig nog een keer in als hij weer moest. En volgens ons deed hij dat expres. Zijn moeder was sowieso niet van plan om meermaals per dag te wassen en maakte dat goed duidelijk ook.
In zijn broek plaste Tom op bij ons op het vmbo niet meer, maar we vermoedden allemaal dat hij nog steeds geregeld in zijn bed plaste. Tony, die kranten rondbrengt, had tenminste vaak genoeg in hun achtertuin luiers en plastic broekjes aan de lijn zien hangen 's morgens vroeg, en Tom had geen kleine broertjes of zusjes, dus die moesten wel van hem zijn. Maar Tom is een coole gast, en hij wordt eigenlijk nooit gepest. Trouwens, welke jongen heeft er nou nooit in zijn bed geplast, al is het meestal maar een enkel ongelukje, toch? Ik bedoel maar, ik was ook pas op m'n 11e droog 's nachts en ik weet dat mijn vriend Jochem, die ook bij ons in de klas zit, nog bijna elke maand wel een keer nat wakker wordt en weer in zijn bed heeft geplast. Hij hoeft geen luiers meer om, die tijd hebben we allebei gehad, maar Jochem heeft op z'n vijftiende nog steeds een plaslaken in zijn bed, en dat is niet voor niks.
Het was Sjors die toen met het idee kwam om tijdens het schoolreisje een keer met z'n allen in bed te plassen. 'Gewoon voor de gein! Ze kennen ons daar toch niet, en ze hoeven er thuis niets van te weten!'
Een paar jongens vonden het maar een stom idee.
'Je denkt toch niet dat ik in mijn bed pis, gatsamme!' – maar toen Dylan zei dat hij het wél een gaaf idee vond, draaiden ze bij. En van het een kwam het ander, de plannen werden steeds wilder, één nacht in bed plassen werd al gauw de hele week. Nou ja, vier nachten dan, want we gingen op maandag weg en zouden vrijdag weer terug komen. Nu zijn Sjors zijn ouders behoorlijk rijk en Sjors heeft dan ook altijd geld als water. De nieuwste telefoon sowieso, met internet natuurlijk, en hij heeft een echte ipod....
'Weet je wat” zei Sjors, 'als we het doen hè, dan zorg ik er voor dat er voor iedereen luiers zijn, ik bestel wel een paar extra pakken drynites of tena's... '
Dat woordje 'extra' zette een paar van ons wel aan het denken. Zou Sjors soms ook nog echt......??? Maar het idee was geboren, en de gedachte liet ons niet meer los.
'Als iedereen het doet, wordt er niemand gepest....'
'Ik vond het vroeger wel een lekker gevoel!'
'Ik wil het best weer eens meemaken...'
En zo hadden we het ineens over bedplassen, waar jongens het verder nooit over durven hebben, vooral niet als ze het nog wel eens doen. Je zou het niet geloven hoeveel van ons er vroeger nog in bed hadden geplast!
Nu kwamen ook de verhalen los. Leo zei dat hij tot z'n tiende een plastic broekje aan moest. Bart was een keer in de auto in slaap gevallen toen ze uit Frankrijk onderweg waren, en toen werd hij met een kletsnatte broek wakker, hoewel hij al een jaar niet meer in bed had geplast. Tony vertelde dat zijn moeder vroeger 's morgens altijd kwam controleren of hij nat of droog was....
Dat kwam een heel stel van ons nog wel bekend voor, trouwens!
Sjors had er al verder over nagedacht. Op het aanmeldingsformulier, zo wist hij, kan je dingen aangeven als dieet, medicijngebruik en dergelijke, en je kan ook aankruisen of je nog in bed plast. Ja echt, dat staat er bij alle klassen nog bij, ook voor de bovenbouw, zei hij.
En zo was het ook, zagen we, toen we het papier kregen, met het verzoek om het door onze ouders in te laten vullen.
'Dat kruis je gewoon gauw aan op dat formulier, voor je het weer aan de mentor geeft, dan merken ze daar thuis niks van. En op school denken ze dat je ouders dat zo ingevuld hebben!'
Knap slim van die Sjors evenzogoed, maar hij is niet voor niks de beste van de klas. Wat 'ie op vmbo-t doet vragen we ons wel eens af, volgens ons zou hij net zo goed naar de havo kunnen, maar hij zegt dat 'ie gek is op autotechniek, en daarom voor deze opleiding heeft gekozen. Weet je meteen waarom er bij ons alleen maar jongens in de klas zitten, meisjes hebben denk ik niets met autotechniek!
Als de avond valt en we naar huis gaan is het besluit met alle stemmen voor genomen: we gaan dit schoolreisje allemaal in bed plassen! Dat wordt lachen, dus. Nog drie weken wachten.
Wordt vervolgd.
Meneer de Groot. Mentor van klas 3.6 vmbo-t. Leraar motortechniek en populair bij alle jongens.
En de leerlingen uit 3.6:
1. Sjors. Eigenlijk Georges Maurice Vincentius Zebedeus, en nog een dubbele achternaam ook. Intelligente jongen uit steenrijke familie. Lijkt niet echt één van de leiders van de klas, maar is dat wel.
2. Dylan. Slim, goed gebekt, sterk. De populairste jongen uit de klas en onbetwist leider.
3. Tom. Een vriendelijke jongen die iedereen graag mag. Niet overmatig slim. Zijn klasgenoten vermoeden dat hij nog in zijn bed plast, maar hij wordt er niet mee gepest.
4. Niels. Is verhuisd vanuit Amsterdam, en dat is goed te horen.
5. Roy. Lange, magere Aziatische jongen. Zeer sportief en lenig, zit op kickboksen. Wordt door iedereen gerespecteerd. Zijn ouders hebben een Thais restaurant.
6. Tim. Een rustige jongen, vriend van Johnny. Als je de een ziet, zie je de ander ook.
7. Johnny. Een straatvechtertje. Wie aan Tim komt, krijgt klappen.
8. Daan. Onhandig type, maar iedereen mag hem wel.
9. Bart. Goeiige, grote en nogal dikke jongen. Alleen al door zijn postuur heeft hij nooit ruzie.
10. Frank. Mager jochie. Bekend om ´t meest versleten spijkerbroekje van de hele school, en zomer en winter altijd een kort spijkerjackje aan dat ook betere dagen heeft gekend.
11. Leo. De beste sleutelaar uit de klas. Voert brommers op tot ongekende prestaties en kan niet wachten tot hij 16 wordt. Dan mag het tenminste!
12. Jochem. Vriend van de verteller. Plast nog af en toe in bed, maar behalve de verteller weet niemand uit de klas dat.
13. Sven. Dunne emo-jongen met lang haar en een oorbel in z´n rechter oor. Speelt gitaar in de schoolband en is populair, al denken sommigen dat ´ie homo is. Wat overigens niet zo is.
14. Bas. Onopvallende, vriendelijke jongen. Kan met iedereen goed opschieten.
15. Feike. Komt oorspronkelijk uit Friesland en heeft een vreemde hobby: fierljeppen!
16. Tony. Klein blond joch. Thuis hebben ze het niet breed. Tony krijgt geen zakgeld, maar brengt ´s morgens kranten rond en werkt ´s middags bij McDonald's.
17. Verteller, de 'ik' uit het verhaal. De jongen die altijd de beste opstellen schrijft, en de enige die geen hekel aan het vak Nederlands heeft! Geen wonder, want hij krijgt nooit lager dan een 9.
Bedplassers Schoolreisje, deel I
'Jongens', zei meneer De Groot, onze mentor, 'allemaal even luisteren. We gaan het even over het schoolreisje hebben!' Op slag is het stil, en dat is niet echt gewoon met 17 jongens in de klas. Als het over wiskunde gaat, of Nederlands, of geschiedenis, dan krijgen de leraren ons niet zo snel stil. Maar het schoolreisje! Een paar dagen naar Terschelling..... daar hebben we allemaal wel zin in!
Meneer de Groot neemt het woord. 'Jongens, alle inschrijvingen zijn binnen, en ik heb wat vreemds vastgesteld. En daarom ga ik het nu even over iets hebben wat ik normaliter met slechts een of twee jongens bespreek, en dan zeker niet met de hele klas erbij: bedplassen! En waarom nu dan wel? Dat zal ik je zeggen: volgens deze formulieren.... doen jullie het nog allemaal!'
Er volgt wat gedempt gegniffel. Het mag voor meneer De Groot een verrassing zijn, maar voor ons is het dat niet. Het schijnt dat ons plan werkt....
'De jeugdherberg heeft', zo vervolgt meneer, 'altijd wel een paar bedden voor bedplassers. Ook bij jongens van jullie leeftijd, vijftien, zestien, komt dat wel voor, zeker als je in een vreemde omgeving bent en de hele dag buiten. Om van al die cola die jullie drinken maar helemaal te zwijgen... Die bedden hebben een matras die met rubber is bekleed, dus als er een ongelukje gebeurt, is er niets aan de hand. Er is zelfs een speciaal kamertje voor de bedplassers, waar vier jongens kunnen slapen, en we hebben wel eens een jaar gehad dat we inderdaad alle vier speciale bedden in gebruik hadden. De slaapzaal is dan zogenaamd vol, en de rest van de klas hoeft er niets van te weten dat hun klasgenoten nog een nachtelijk probleempje hebben..... '
“Nachtelijk probleempje” zo zegt hij dat werkelijk! Ons gegniffel wordt wat luider. Wij zeggen gewoon dat die gasten nog in hun bed pissen!
'Maar nu dus heb ik zeventien bedplassers in de klas! Jullie doen het dus nog allemaal, ik keek er wel van op. Dat heb ik nog nooit meegemaakt.
Hoe dan ook, ik heb, toen de formulieren binnen waren, contact opgenomen met de jeugdherberg, en wat hun betreft is het geen probleem om zeventien bedplassers onder te brengen. We krijgen de kleine slaapzaal voor onze klas alleen, daar staan 20 bedden en die zullen allemaal worden voorzien van de speciale matrassen. Voor als er onder jullie nog jongens zijn die katoenen luiers gebruiken, er is een grote wasmachine, die ons elke morgen ter beschikking staat. Mocht er iemand hebben gelekt en een natte pyjama of natte lakens hebben, dan worden die ook meteen gewassen.
Ik moet jullie wel dringend verzoeken om zelf voldoende luiers mee te nemen voor de hele week, en wat je verder zo nodig hebt, want de school kan daar natuurlijk niet voor zorgen. Nog vragen? Nee? Mooi zo! Is er verder nog wat, dan hoor ik het wel, het duurt tenslotte nog drie weken voor we naar Terschelling vertrekken. Dan nu graag de boeken open, hoofdstuk vijf, oefening 18.... '
Waar meneer De Groot en de andere leraren niets vanaf weten, is dat wij jongens dit plan al weken geleden hebben gemaakt. Hoe we er zo bij kwamen weet ik niet meer precies, we zaten te kletsen buiten bij de caravan, ons jeugdhonk. Iemand had het over zijn neefje die op schoolreisje nog in bed plaste, en toen had een andere jongen uit die klas het ook gedaan, zogenaamd met opzet.
Dylan, die erg stoer is en een van de leiders van de klas, vertelde toen dat hij vroeger ook in bed had geplast, en natuurlijk deed hij zelfs daar stoer over:
'Lekker warm man, en je hoeft 's morgens niet je nest uit om naar de wc te gaan!'
Feike en Bas hadden dat meteen opgepikt, het leek hun ook wel gaaf om niet op te hoeven staan en gewoon in bed te kunnen plassen.
Tom vond het ook een vet idee, maar dat verbaasde ons niet. Wie nog met Tom op de basisschool had gezeten wist wel dat hij zelfs in groep acht nog vaak in zijn broek plaste. Thuis liep hij toen vaak gewoon de hele dag met een natte broek rond en hij plaste er rustig nog een keer in als hij weer moest. En volgens ons deed hij dat expres. Zijn moeder was sowieso niet van plan om meermaals per dag te wassen en maakte dat goed duidelijk ook.
In zijn broek plaste Tom op bij ons op het vmbo niet meer, maar we vermoedden allemaal dat hij nog steeds geregeld in zijn bed plaste. Tony, die kranten rondbrengt, had tenminste vaak genoeg in hun achtertuin luiers en plastic broekjes aan de lijn zien hangen 's morgens vroeg, en Tom had geen kleine broertjes of zusjes, dus die moesten wel van hem zijn. Maar Tom is een coole gast, en hij wordt eigenlijk nooit gepest. Trouwens, welke jongen heeft er nou nooit in zijn bed geplast, al is het meestal maar een enkel ongelukje, toch? Ik bedoel maar, ik was ook pas op m'n 11e droog 's nachts en ik weet dat mijn vriend Jochem, die ook bij ons in de klas zit, nog bijna elke maand wel een keer nat wakker wordt en weer in zijn bed heeft geplast. Hij hoeft geen luiers meer om, die tijd hebben we allebei gehad, maar Jochem heeft op z'n vijftiende nog steeds een plaslaken in zijn bed, en dat is niet voor niks.
Het was Sjors die toen met het idee kwam om tijdens het schoolreisje een keer met z'n allen in bed te plassen. 'Gewoon voor de gein! Ze kennen ons daar toch niet, en ze hoeven er thuis niets van te weten!'
Een paar jongens vonden het maar een stom idee.
'Je denkt toch niet dat ik in mijn bed pis, gatsamme!' – maar toen Dylan zei dat hij het wél een gaaf idee vond, draaiden ze bij. En van het een kwam het ander, de plannen werden steeds wilder, één nacht in bed plassen werd al gauw de hele week. Nou ja, vier nachten dan, want we gingen op maandag weg en zouden vrijdag weer terug komen. Nu zijn Sjors zijn ouders behoorlijk rijk en Sjors heeft dan ook altijd geld als water. De nieuwste telefoon sowieso, met internet natuurlijk, en hij heeft een echte ipod....
'Weet je wat” zei Sjors, 'als we het doen hè, dan zorg ik er voor dat er voor iedereen luiers zijn, ik bestel wel een paar extra pakken drynites of tena's... '
Dat woordje 'extra' zette een paar van ons wel aan het denken. Zou Sjors soms ook nog echt......??? Maar het idee was geboren, en de gedachte liet ons niet meer los.
'Als iedereen het doet, wordt er niemand gepest....'
'Ik vond het vroeger wel een lekker gevoel!'
'Ik wil het best weer eens meemaken...'
En zo hadden we het ineens over bedplassen, waar jongens het verder nooit over durven hebben, vooral niet als ze het nog wel eens doen. Je zou het niet geloven hoeveel van ons er vroeger nog in bed hadden geplast!
Nu kwamen ook de verhalen los. Leo zei dat hij tot z'n tiende een plastic broekje aan moest. Bart was een keer in de auto in slaap gevallen toen ze uit Frankrijk onderweg waren, en toen werd hij met een kletsnatte broek wakker, hoewel hij al een jaar niet meer in bed had geplast. Tony vertelde dat zijn moeder vroeger 's morgens altijd kwam controleren of hij nat of droog was....
Dat kwam een heel stel van ons nog wel bekend voor, trouwens!
Sjors had er al verder over nagedacht. Op het aanmeldingsformulier, zo wist hij, kan je dingen aangeven als dieet, medicijngebruik en dergelijke, en je kan ook aankruisen of je nog in bed plast. Ja echt, dat staat er bij alle klassen nog bij, ook voor de bovenbouw, zei hij.
En zo was het ook, zagen we, toen we het papier kregen, met het verzoek om het door onze ouders in te laten vullen.
'Dat kruis je gewoon gauw aan op dat formulier, voor je het weer aan de mentor geeft, dan merken ze daar thuis niks van. En op school denken ze dat je ouders dat zo ingevuld hebben!'
Knap slim van die Sjors evenzogoed, maar hij is niet voor niks de beste van de klas. Wat 'ie op vmbo-t doet vragen we ons wel eens af, volgens ons zou hij net zo goed naar de havo kunnen, maar hij zegt dat 'ie gek is op autotechniek, en daarom voor deze opleiding heeft gekozen. Weet je meteen waarom er bij ons alleen maar jongens in de klas zitten, meisjes hebben denk ik niets met autotechniek!
Als de avond valt en we naar huis gaan is het besluit met alle stemmen voor genomen: we gaan dit schoolreisje allemaal in bed plassen! Dat wordt lachen, dus. Nog drie weken wachten.
Wordt vervolgd.