Deel 33
Ik weet niet wat ik moet zeggen en voel me betrapt, Cindy doorbreekt de stilte, dit is wel je kans zegt ze zachtjes, weet je ons eerste gesprek nog? Dit komt maar een keer op je pad. En wat weet jij hiervan zeg ik huilerig kwaad. Niks zegt Cindy, Yvon weet van mijn probleempje maar de rest is ook nieuw voor mij, ze liet me gisteren alleen weten dat ik ook korting kan krijgen als ik mee doe. Yvon gaat verder, ik zal je geen pijn doen en alle ingrijpende veranderingen bespreken we iedere zondag, als je iets echt niet wilt, doen we het niet. Ik denk even na, met tranen in mijn ogen, maar de andere meiden dan vraag ik, die zullen me uitlachen. Die hoeven niets te weten, bovendien weten ze dat ik geen onenigheid duldt, als je gaat werken, ben je in uniform, daarbuiten kleed je, je net als nu, schattig en een beetje truttig, gewoon als een braaf meisje.
Cindy knikt naar me, ik zal mee doen zegt ze, dat geeft mij voldoende vertrouwen, dus ik kan altijd stoppen vraag ik, iedere zondag zegt Yvon nogmaals, en alle grote veranderingen worden eerst besproken, maar verder wordt je buiten werktijd als een klein meisje behandeld. Ik weet diep van binnen dat ik heel graag als een klein meisje verder wil, en dat dit wel de mogelijkheid is om het werkelijkheid te laten worden, als het echt misgaat kan ik altijd weer naar huis, en daar verder als een jongeman. Goed zeg ik, maar geen nare dingen en geen beeld materiaal van mij maken, niet zonder mijn toestemming. Yvon knikt dat is goed zegt ze, en dan is Cindy jouw grote zus, vriendin zeg ik, Yvon knikt, goed zegt ze. En nu wil ik los zeg ik ongeduldig, ok maar volgend weekeinde zijn jullie mijn meiden zegt Yvon streng en maakt mijn slabber los, tot die tijd mag je vrijwillig meedoen, als proef zegt Yvon lief met pret oogjes, het geeft me een beetje vertrouwen.
Yvon klapt het tafelblad open, wil je nog een stukje tortilla, vraagt ze. Ik schud mijn hoofd, nee die pap heeft mijn maagje helemaal gevuld zeg ik en sta op uit de stoel, de luier laat zich weer met luid gekraak horen, als je een schone nodig hebt mag je het ook aan mij vragen hoor zegt Yvon vriendelijk, ik geef haar een pijnlijk lachje, dankjewel zeg ik zachtjes en strijk mijn jurk glad, en schud mijn schort goed, Yvon kijkt tevreden toe. Kom gaan we Dirk helpen zegt Cindy, en neemt mijn hand.
Eenmaal boven heeft Dirk bijna alle kasten al staan en hangen, wat mooi zegt Cindy, hij sluit ook mooi aan bij de badkamer. Ik kijk een beetje bezorgd, iets wat Dirk opvalt "als je het niks vindt mag je dat ook zeggen hoor" grapt hij. Oh nee hoor zeg ik een beetje verschrikt, en kijk naar de keuken, wel een beetje steriel zeg ik. Ja gek hè schreeuwt Cindy bijna, het is een keukentje uit het ziekenhuis, en is voor hier juist heel goed. Ja? En dus doorgaan vraagt Dirk, ik knik. Cindy pakt me bij de bovenarm en trekt me de gang op, hier duwt ze me met haar andere hand voor haar uit naar haar kamer, als we binnen staan, laat ze me los en sluit de deur."wat is er met jou aan de hand " vraagt ze bezorgt, ik maak me zorgen stamel ik, Yvon was zo streng en ik weet niet of ik dit wil, hoe moet dit nou allemaal? Cindy gaat op haar bed zitten en geeft een paar klopjes op het matras ten teken dat ik daar moet gaan zitten. Als een net meisje strijk ik met beide handen de achter kant van mijn jurk strak naar onder en ga zitten, met mijn voeten iets uit elkaar en de knieën tegen elkaar. Wil je geen meisje meer zijn vraagt ze direct, ik schud mijn hoofd, vind je het niet leuk met mij vraagt ze, weer schud ik mijn hoofd, wat is er dan meisje vraagt ze terwijl ze met haar hand over mijn achterhoofd aait, ik weet het niet stamel ik, wat nou als mijn moeder en zus langs willen komen, of als andere mensen te weten komen dat ik een jongen ben? Cindy blijft stil en streelt me over de boven benen.
Ik denk dat je eerlijk tegen jezelf moet zijn zegt ze, als jij je fijn voelt als een meisje, maar toch niet je jongens zijn wilt opgeven, moet je dat doen. Ook al betekend dat, dat je sommige mensen in vertrouwen moet nemen. Natuurlijk kun je niet met een zichtbare luier in een romper en sabbelend op een speen over straat. Maar je hebt al gemerkt dat mensen je wel als een meisje accepteren, zelfs als je je als een 12 jarige kleed. Weet je zelf wel wat je wilt? Ik knik, ja ik vindt het heel fijn om in deze kinderlijke meisjes kleding rond te lopen, en ik weet dat ik op vrouwen val, op jou zeg ik er gelijk achter aan. Cindy kijkt vertederd, ach lieverd toch zegt ze, dat is ook best verwarrend. Ik vond het eigenlijk ook best leuk om als een kleuter te worden behandeld zeg ik zachtjes, maar het is ook eng, want dan moet ik Yvon 100 % vertrouwen! en als zij toch alles verteld! dan kan ik niet meer verder.
Ik denk dat Yvon het veelste leuk vindt, die durf ik echt wel te vertrouwen, bovendien denk ik dat ze stiekem wel weet dat jij niet helemaal een meisje bent. Ik kijk Cindy verrast aan, hoezo? Nou dat kunnen we snel uitvinden zegt Cindy. Maar nu over jou toekomst als meisje, ik wil je helpen, en het liefst wil ik mijn leven met je delen in de toekomst, maar dat zal betekenen, dat je niet altijd als een meisje over straat kan. Ik kijk Cindy verbaast aan, maar hoe bedoel je? Ik..., "luister dan vertel ik je mijn plan".
