Bedankt weer voor de leuke reacties
Hier is alweer een nieuw hoofdstukje en aan de volgende ben ik alweer aan het werk. Veel plezier en fijn weekend allemaal!
Groetjes Sophie
Hoofdstuk 22 Op reis
Morgen zouden de meiden vertrekken. Omdat ze vroeg weg moesten, mocht Meike bij wijze van uitzondering in hun huis logeren. Normaal gesproken gebeurde dat bijna nooit, maar er was wel een logeerkamer voor gelegenheden. En omdat er al wat andere meiden waren vertrokken, was het niet druk in huis. Sanne en Benthe hadden daarom gezegd dat Meike wel mocht blijven slapen.
Die middag hadden Lisa en Marieke Meike ontvangen en het was weer meteen gezellig. Ze haalden nog wat herinneringen op van de tijd dat Meike in huis woonde bij Lisa en haar ouders. Tot aan haar tiende was Meike Lisa’s nanny geweest. Daarna was Lisa naar kostschool gegaan en was Meike er vaak als vakantieoppas. In die vakanties was Marieke ook vaak op bezoek geweest, want Marieke was vanaf dag een op de kostschool Lisa’s vriendin.
Marieke begon echter wel wat nerveus te worden. Ze had natuurlijk zelf ingestemd met hun avontuur, maar nu het bijna zou beginnen kreeg ze wel wat kriebels in haar buik. Hoe zou het gaan?
Lisa was wat minder bevreesd, voor haar waren de luiers inmiddels haar dagelijkse ondergoed. Maar ze vond het ook wel een beetje spannend hoe Meike nu met hun plan om zou gaan…
Nadat ze met Meike een kopje thee hadden gedronken, begon Meike haar rol op te pakken. “Zo meiden,” zei ze, “hebben jullie je koffers al klaar? Zullen we anders samen even kijken?”
Lisa en Marieke waren als kostschoolleerlingen het wel gewend om vaak te reizen, dus koffers inpakken was bijna routine. Maar Meike stond erop om met hen mee te kijken.
Meike keek kritisch naar de kleding die de twee mee wilden nemen. Lisa had haar outfits wel aangepast aan haar absorberende ondergoed, maar Marieke was er duidelijk minder goed op voorbereid.
“Hmm, Marieke, weet je zeker dat je die hotpants mee wilt? Ik weet niet of dat straks gaat passen hoor…”
Oei, daar had Marieke niet echt op gelet. Maar Meike had gelijk, onder die hotpants zou de luier zeker goed zichtbaar zijn.
Meike ging verder: “En zoveel slipjes hoef je natuurlijk ook niet mee Marieke.” Resoluut haalde ze Mariekes ondergoed uit de koffer.
“En ook weet ik niet of jullie bikini’s geschikt zijn. Een badpak lijkt me beter.”
“Maar we gaan toch wel naar het strand?” riepen de meiden.
“Oh zeker, maar dat kan ook prima in een badpak. In deze bikini’s trekken jullie alleen maar aandacht van jongens en daar zijn jullie nog niet aan toe…”
Lisa en Marieke protesteerden, maar Meike zei : “Oh ik weet heus wel dat jullie ze interessant vinden en Lisa al een vriendje heeft hoor, maar de komende twee weken ben ik jullie oppas en is er geen plaats voor jongens. Jullie wilden mijn kleine meisjes zijn, dus dat zijn jullie dan ook. It’s part of the deal…”
De meiden stemden in, maar dan wilden ze wel nog een extra badpak shoppen. Dat vond Meike wel prima. Ze stelde voor om dan in Spanje te shoppen naar nog wat leuke kleding voor de meiden.
“Oh en jouw luiers Lisa, je hebt eigenlijk alleen wat nodig voor onderweg, ik heb geregeld dat we daar voldoende voorraad voor jullie hebben. Dat scheelt weer wat bagageruimte in jouw koffer. Je medicijnen moeten natuurlijk wel mee. Ik heb een verklaring zodat ze bij het inchecken daar niet moeilijk over doen.”
Daarmee waren de koffers gepakt en hoefden ze morgen enkel nog in de auto naar het vliegveld te stappen. Meike legde nog even uit hoe het zou gaan: “Okee meiden, dan hebben we alles klaar voor morgen. Ik maak jullie op tijd wakker en dan gaan we naar Schiphol. En als we in Spanje zijn dan is het voor jullie allebei dag en nacht in de luiers. Voor alles.”
Lisa en Marieke schrokken nu een beetje. “Ook voor…?”
Meike knikte. “Ja, dus ook voor nummer twee…”
De meiden wisten niet zeker of dat idee hen aanstond, maar Meike was duidelijk. Het was alles of niets. Volgens haar zou dat de ervaring veel completer maken.
Die nacht sliepen de meiden wat licht van de spanning, maar de volgende ochtend kwam Meike al heel vroeg binnen. “Hey lieverds, worden jullie wakker?”
De meiden waren inderdaad snel wakker, ze hadden veel zin om te gaan. “Okee, ik ga gauw douchen” zei Marieke. Maar Meike zei dat daar geen tijd voor was. “Alleen even snel je gezicht wassen en tanden poetsen.”
Lisa was toen al in de badkamer en had zichzelf al snel verschoond. Nog even de laatste spullen pakken en ze konden gaan. Niet veel later zaten ze in de auto. Ze hadden besloten om hun plan te beginnen zodra ze in het huisje waren. Lisa had wel een doktersverklaring voor onderweg, maar ze wilden geen gedoe bij het inchecken en dus moest Marieke nog even wachten op haar luieravontuur.
De reis ging vlot, het inchecken, nog even shoppen op Schiphol en daarna de vlucht. De ochtend vloog voorbij. Nog voor het middaguur waren ze in Spanje. Er stond een huurauto klaar en de drie reden richting hun vakantiehuis. Daar werden ze hartelijk ontvangen door een reisagent. Die vertelde dat een deel van de bagage al bezorgd was. Lisa en Marieke keken elkaar niet begrijpend aan, maar Meike bedankte de man van het reisbureau vriendelijk. Meike kreeg de sleutels en ze konden naar binnen. De koffers zetten ze in de hal en de meiden bekeken hun huisje.
Ze liepen een rondje door de woonkamer en keuken en het zag er allemaal comfortabel uit. Het huisje had een grote tuin, waarin ook het zwembad uitnodigend lag. Vervolgens gingen ze de trap op, om de slaapkamers te bekijken. Meike bracht ondertussen een paar grote dozen mee naar boven. Er was een grote slaapkamer met tweepersoonsbed en een kinderkamer met twee losse bedden. Ook stond er in de kinderkamer een grote commode. Bij het zien daarvan slikte Marieke even. Zou ze straks daarop verschoond gaan worden? Onwillekeurig dacht ze dat ze nog niet naar de wc was geweest…
Meike stond achter hen en begon de dozen open te maken. Lisa en Marieke keken verwonderd naar de inhoud. Er zaten luiers in, maar niet die ze gewend waren. Deze luiers hadden motiefjes erop in leuke kleurtjes. Ook leken ze veel dikker dan de luiers die Lisa had. Meike lachte naar de twee.
“Oh fijn dat we er zijn. We zullen de boel gauw even installeren.”
Meike legde de luiers in de vakken van de commode en op een plank zette ze diverse babyspulletjes zoals crème en doekjes en poeder. Op de commode lag een lang aankleedkussen en Meike deed er een badstoffen omtrek omheen.
Toen zei ze:” Zo Miek, dan gaat het nu beginnen. Kom maar gauw liggen.”
“Daarop?” vroeg Marieke terwijl ze naar de commode wees.
“Jazeker, kom maar dan help ik je.”
Marieke veegde verlegen een lok haar uit haar gezicht en hupte achterwaarts op de commode. Ze ging wat onwennig liggen. Meike hielp haar. Toen Marieke goed lag, schoof Meike haar jurkje omhoog. Vervolgens gleed ze met haar vingers tussen beide zijkanten van Mariekes slipje en deed die behendig bij haar uit.
“Zo, die heb je nu niet meer nodig lieverd” en Meike liet het slipje in de afvalemmer vallen. Die actie deed Marieke even slikken. Het besef dat ze de komende twee weken alles in haar luier moest gaan doen kwam nu pas echt goed binnen…
Meike pakte een van de luiers en vouwde die open. Ze zagen er superschattig uit met die babymotiefjes.
“Even je billetjes omhoog…”
De luier werd eronder geschoven en tussen Mariekes benen door getrokken. Meike pakte het busje met babypoeder en strooide dat op Mariekes schaamstreek. Ze verspreidde het een beetje met haar hand en daarna vouwde ze de luier om haar heupen. Tot slot maakte ze de plakstrips dicht. “Zo meisje, helemaal klaar.”
Marieke ging zitten en Meike tilde haar van de commode af. Ze deed Mariekes jurkje even goed en als in een trance voelde Marieke door de stof aan haar billen. Ondertussen zei Meike: “Nu jij Liesje…”
Lisa had het tafereel met een glimlach kunnen bekijken en Marieke voelde zich naast een beetje opgelaten vooral blij. Maar Lisa’s luier was ook wel aan vervanging toe. Dus mocht zij nu op de commode gaan liggen. Meike opende haar luier en pakte de babydoekjes. Met zachte bewegingen maakte ze Lisa schoon. Ook zij kreeg zo’n dikke luier met figuurtjes aan. En hoewel ze wel gewend was aan de luiers, gaf dit toch net een wat ander gevoel tussen haar benen. Deze was wat meer aanwezig, waardoor ze zich weer echt bewust was van het feit dat ze luiers droeg. Ook gaf deze luier net wat meer bolling aan haar jurkje.
Toen de twee meiden fris geluierd waren, zei Meike: “Kom dan gaan we eens kijken of we wat kunnen lunchen. Dan kunnen we vanmiddag gaan zwemmen.”
Meike pakte een schoudertas, zo’n model met allerlei vakjes en watervaste bekleding en deed er een paar luiers in. Ook de doekjes en poeder werden ingepakt. “Zo, mocht het nodig zijn, dan kan ik jullie onderweg prima verschonen…”
Ze liepen het dorp in op zoek naar een eetgelegenheid. Het was even wennen voor de meiden om met die dikke luiers onder hun jurkjes over straat te lopen. De prop tussen hun benen maakte het lopen iets anders. Als je het niet wist zou je niks zien aan de meiden, maar voor hen voelde het alsof ze wat meer waggelden. Vooral Marieke voelde zich bekeken. Lisa zich de spanning op Mariekes gezicht en zei: “He geen zorgen Miek, je ziet het echt niet hoor…”
Lisa’s ervaring maakte dat ze zelf wat minder gespannen was en dat stelde haar vriendin toch wel gerust.
Op een terras aten ze wat en Meike had voor de meiden appelsap besteld als drinken. Normaal dronken ze graag een colaatje, maar van Meike mochten ze dit keer geen priklimonade. Het zou wel bij het spel horen dachten ze en dronken dus lief van hun appelsap met een rietje. Ondertussen kletsten de meiden en Meike over van alles.
Marieke besefte ondertussen dat ze niet meer naar de wc was geweest en haar blaas liet zich nu duidelijk voelen. Ze wist dat dit eraan zat te komen, maar nu het zover was voelde ze zich weer verlegen. Maar de natuur laat zich niet tegenhouden. Marieke begon wat te draaien op haar stoel en besloot er toch maar gewoon aan toe te geven. Ze liet haar plasje lopen en voelde hoe de zachte luier tussen haar benen begon te zwellen van het vocht. Lisa had Mariekes gezicht gezien en gaf haar een knipoog. Ook Meike was het niet ontgaan. Ze vroeg “zal ik je hier even verschonen, of doen we dat straks thuis?”
Marieke verschoot van kleur, wat als er nog meer Nederlanders waren en die dit gehoord hadden? De spanning die dat met zich meebracht voelde raar, maar tegelijk vond ze het een leuke spanning. Die rush die het gaf…
Ze verslikte zich in een slokje appelsap en het liep over haar kin en op haar jurkje.
“Och meisje…” zei Meike die een servetje pakte en Mariekes kin schoonveegde. Dat maakte dat Marieke zich nog kleiner voelde. En ondanks de schaamte was dat het gevoel dat ze zich wenste.
“Nee het gaat wel hoor…” zei Marieke. De luier was dik genoeg en zo in het restaurant verschoond worden was nu nog net even een stap te ver voor haar. Maar Meike wist al dat dat snel genoeg zou komen deze vakantie…