luierdromer
Niet geschoten is altijd mis.
Fijn dat we je stimuleren om door te schrijven, kijk uit naar het vervolg
Verhaal Klaar Marije's Verhaal
- Onderwerp starter Peter1970
- Startdatum
Marije's verhaal deel 22
Ze belden aan, Marije had als babietje natuurlijk geen sleutel van haar huis. Pauline deed open. 'Hoi, kom snel binnen. Ik was net Laura aan het voeren.' Ze liepen naar de keuken. Laura zat aan de keukentafel. Pauline had haar zo te zien tot klein babietje omgetoverd. Over haar luier droeg ze enkel een rompertje met lange mouwen. En natuurlijk had ze een slabbetje om. Ook had Pauline twee vlechtjes in Laura's haar gemaakt, wat haar een schattig kinderlijk uiterlijk gaf. Aan haar voeten droeg ze witte gebreide sokjes, die Marije van zichzelf herkende.
'Ik ga er snel weer van door, want ik heb nog veel te doen.' Zei Thijs, 'Wat spreken we af voor de verhuizing van Tessa?'
'Ik heb nog niets van Tessa gehoord, ik stuur je straks wel even een appje als ik meer weet, maar fijn dat je ook komt helpen.' Zei Pauline
'Nou schatje, tot morgen dan.' Thijs gaf Marije een knuffel.
'Ik ga je missen.' Fluisterde Marije in zijn oor.
'Kom Marije, grote mensen tijd is voorbij.' Zei Pauline toen Thijs weg was. 'Ik zal je eens even andere kleren aantrekken.' Pauline pakte Marije's hand en leidde haar naar de kinderkamer. In haar ledikantje lag een knuffeltje dat ze niet kende.
'Laura heeft in je bedje geslapen vannacht.' zei Pauline die Marije's blik zag.
'Laura was helemaal gelukkig dat ze voor het eerst in echt babybedje mocht slapen. Ik had haar, net als jij, gefixeerd zodat ze alleen op haar rug kunnen liggen. Maar vannacht mag jij natuurlijk weer in je eigen bedje. Laura moet nog maar even wachten tot het nieuwe ledikantje er is.'
Pauline pakte een speentje van de kommode en stopte dat in Marije's mond, gretig begon ze er op te sabbelen. Dit was eigenlijk het enige dat ze bij Thijs had gemist, besefte ze nu. Pauline trok Marije's zwarte feestjurkje uit.
'Wat heb jij nou voor luier om?' Riep Pauline verbaasd toen ze dikke bult bij Marije's kont zag.
'Ga maar even liggen, dan verschoon ik je wel even'
Pauline trok de knoopjes van Marije's rompertje los. 'Die luier is veel te groot, hij sluit ook helemaal niet goed aan in je liezen.' Pauline stak ter demonstratie haar vingers tussen de luier en Marije's dijbeen. Marije moest even rillen van de koude vingers in haar schaamstreek.
'En ook rond je middel zit hij veel te wijd. Zie je wel' zei ze en ook hier stak Pauline haar hand tussen de luier en haar buik. 'Maar goed dat je nog niet geplast hebt, deze luier was waarschijnlijk gaan lekken. Ik zal Thijs volgende keer wel even een lesje luiersverschonen geven.'
'Maar hij had geen andere luiers meer.' Voerde Marije ter verdediging van Thijs aan, ze vond dat ze het voor Thijs moest opnemen. 'Misschien moeten we Thijs gewoon wat van onze luiers geven.' Zei ze, dat zou het in de toekomst makkelijker maken om bij Thijs te kunnen blijven slapen, dacht Marije er stiekem achteraan.
'Ik zal er eens over nadenken.' Zei Pauline
Ondertussen had Pauline de te grote luier vervangen door een beter passed model. Het was een van Marije's favoriete Rearz met een leuk dierenprintje.
'Ik zal je gelijk even een schoon rompertje aantrekken, eentje met lange mouwen, dat is voor nu wat comfortabeler. Pauline trok Marije overeind zodat ze rechtop zat. Pauline verwisselde het rompertje, wat altijd een beetje gedoe was met de mouwtjes. Toen haar armen door de mouwtjes waren stroopte Pauline het rompertje naar beneden. Marije moest weer even gaan liggen en haar billen iets omhoog doen zodat Pauline de achterflap van het rompertje tussen haar benen kon trekken. Pauline klikte de vier drukkertjes dicht.
Marije vond het altijd een heerlijk gevoel als het rompertje werd dichtgeklikt, vooral als het lekker strak zat en de luier hierdoor stevig op zijn plaats werd gedrukt.
'Wil je sokjes of liever een maillot?' Pauline hield de sokjes in de ene hand en in de andere een witte maillot.
Hoewel Laura ook sokjes aan had, leek het Marije wat fris om met blote benen rond te lopen.'Die!' Zei ze dan ook en ze wees op de maillot.
'Goed zo meisje.' Zei Pauline. 'Even voetjes in de lucht. Pauline frommelde de voetjes van de maillot over Marije's voeten en trok de maillot over haar benen. Automatisch deed Marije haar kont wat omhoog zodat Pauline de maillot over haar billen kon trekken, wat door de luier een beetje moeizaam ging.
Pauline trok Marije aan haar handen overeind en hielp haar vervolgens van de kommode. Al staand bekeek Marije zich in de spiegel. Ze draaide een beetje rond zodat ze zich zelf goed kon bekijken.
Door het rompertje en de strakke maillot drukte de luier op een aangename manier in haar kruis. Met haar hand wreef ze over haar kont. Het indirecte gevoel van de aanraking was best opwindend. Ze kon zich haast niet meer voorstellen dat ze ooit zonder luier had rondgelopen.
'Kom maar dan gaan we even wat drinken.' Stelde Pauline voor
In de keuken zat Laura aan de tafel te kleuren, Marije ging er naast zitten. 'Kijk eens hier een lekker flesje melk, met twee handjes vasthouden'
De bel ging. 'Dat zal Tessa wel zijn.' Zei Pauline die op stond om open te gaan doen.
'Kijk nou wat schattig.' Riep Tessa uit toen ze binnenkwam. 'Wat zitten jullie daar lief .' En ze gaf Laura en Marije een knuffel
Marijje besefte plotseling dat dat inderdaad best een aparte gezicht moet zijn geweest, twee volwassen babies naast elkaar aan de keukentafel.
'Wil je koffie? Vroeg Pauline.
'Lekker, cappuccino graag.'
'Nou, ik heb alles geregeld.' Zei Tessa toen ze met zijn vieren aan de keukentafel zaten. 'Ik heb een verhuisbusje voor morgen gehuurd. Maar hoe dan we dat morgen met de "kleintjes"?' en ze knikte richting Laura en Marije.
'Thijs komt ook helpen. Het lijkt me het beste dat jij en Thijs jouw spullen gaan halen, dan blijf ik hier oppassen. Hoe laat wil je beginnen dan stuur ik Thijs even een berichtje?'
'10 uur, het beste kan Thijs dan gelijk naar mijn oude huis komen.'
'Mooi, dan kunnen we vanmiddag de kamer waar Laura in slaapt alvast leegmaken, zodat jouw spullen er morgen gelijk in kunnen.'
'Dan is het misschien handig als we zo eerst even boodschappen gaan doen.'
"Goed idee'
' Komop meiden, we zullen jullie even aankleden.' Zei Pauline toen zij en Tessa klaar waren met koffie drinken.
Pauline pakte Laua's hand en Tessa die van Marije. Met zijn vieren liepen ze naar de kinderkamer.
Pauline voelde even aan de luier van Laura. 'Nou, nou, meisje die is al aardig gevuld. Misschien beter als ik je nog even verschoon. Ga maar liggen.' en ze klopte met haar hand op het verschoonkussen. Laura klom op de kommode.
'Marije heb ik net verschoond, zij hoeft alleen nog een jurkje en schoenen aan.' Zie Pauline tegen Tessa. Tessa keek in de kledingkast van Marije en trok er een kort jurkje uit. Het was blauw met witte stippen. Tessa trok het over Marije''s hoofd en deed de rits op haar rug dicht. Het jurkje had een strak lijfje maar liep aan de onderkant wat wijder uit.
Het kwam tot halverwege haar dijen. Doordat het jurkje wat wijder uitliep, viel Marije's luier niet direct op. Marije bekeek zichzelf in de spiegel en was best tevreden met het resultaat. Vooral ook omdat je door het jurkje niet direct door had dat ze een luier droeg. Zelf zag ze het wel meteen, maar voor vreemden zou het een vraag blijven. De gedachte dat mensen zouden twijfelen of ze wel of niet een luier droeg, wond haar op.
Ondertussen had Pauline Laura verschoond en ook een maillot en jurkje aangetrokken.
Laura kwam naast Marije staan en samen bekeken ze zich in de spiegel. Ook bij Laura moest je goed kijken om te zien dat ze een luier droeg.
'Nou meisjes jullie zien er schattig uit.' Zei Tessa.
'Schoenen aan en we kunnen gaan.'
Even later liepen ze met zijn vieren richting het winkelcentrum.
Laura en Marije beide keurig aan het handje. (Wordt vervolgd)
Ze belden aan, Marije had als babietje natuurlijk geen sleutel van haar huis. Pauline deed open. 'Hoi, kom snel binnen. Ik was net Laura aan het voeren.' Ze liepen naar de keuken. Laura zat aan de keukentafel. Pauline had haar zo te zien tot klein babietje omgetoverd. Over haar luier droeg ze enkel een rompertje met lange mouwen. En natuurlijk had ze een slabbetje om. Ook had Pauline twee vlechtjes in Laura's haar gemaakt, wat haar een schattig kinderlijk uiterlijk gaf. Aan haar voeten droeg ze witte gebreide sokjes, die Marije van zichzelf herkende.
'Ik ga er snel weer van door, want ik heb nog veel te doen.' Zei Thijs, 'Wat spreken we af voor de verhuizing van Tessa?'
'Ik heb nog niets van Tessa gehoord, ik stuur je straks wel even een appje als ik meer weet, maar fijn dat je ook komt helpen.' Zei Pauline
'Nou schatje, tot morgen dan.' Thijs gaf Marije een knuffel.
'Ik ga je missen.' Fluisterde Marije in zijn oor.
'Kom Marije, grote mensen tijd is voorbij.' Zei Pauline toen Thijs weg was. 'Ik zal je eens even andere kleren aantrekken.' Pauline pakte Marije's hand en leidde haar naar de kinderkamer. In haar ledikantje lag een knuffeltje dat ze niet kende.
'Laura heeft in je bedje geslapen vannacht.' zei Pauline die Marije's blik zag.
'Laura was helemaal gelukkig dat ze voor het eerst in echt babybedje mocht slapen. Ik had haar, net als jij, gefixeerd zodat ze alleen op haar rug kunnen liggen. Maar vannacht mag jij natuurlijk weer in je eigen bedje. Laura moet nog maar even wachten tot het nieuwe ledikantje er is.'
Pauline pakte een speentje van de kommode en stopte dat in Marije's mond, gretig begon ze er op te sabbelen. Dit was eigenlijk het enige dat ze bij Thijs had gemist, besefte ze nu. Pauline trok Marije's zwarte feestjurkje uit.
'Wat heb jij nou voor luier om?' Riep Pauline verbaasd toen ze dikke bult bij Marije's kont zag.
'Ga maar even liggen, dan verschoon ik je wel even'
Pauline trok de knoopjes van Marije's rompertje los. 'Die luier is veel te groot, hij sluit ook helemaal niet goed aan in je liezen.' Pauline stak ter demonstratie haar vingers tussen de luier en Marije's dijbeen. Marije moest even rillen van de koude vingers in haar schaamstreek.
'En ook rond je middel zit hij veel te wijd. Zie je wel' zei ze en ook hier stak Pauline haar hand tussen de luier en haar buik. 'Maar goed dat je nog niet geplast hebt, deze luier was waarschijnlijk gaan lekken. Ik zal Thijs volgende keer wel even een lesje luiersverschonen geven.'
'Maar hij had geen andere luiers meer.' Voerde Marije ter verdediging van Thijs aan, ze vond dat ze het voor Thijs moest opnemen. 'Misschien moeten we Thijs gewoon wat van onze luiers geven.' Zei ze, dat zou het in de toekomst makkelijker maken om bij Thijs te kunnen blijven slapen, dacht Marije er stiekem achteraan.
'Ik zal er eens over nadenken.' Zei Pauline
Ondertussen had Pauline de te grote luier vervangen door een beter passed model. Het was een van Marije's favoriete Rearz met een leuk dierenprintje.
'Ik zal je gelijk even een schoon rompertje aantrekken, eentje met lange mouwen, dat is voor nu wat comfortabeler. Pauline trok Marije overeind zodat ze rechtop zat. Pauline verwisselde het rompertje, wat altijd een beetje gedoe was met de mouwtjes. Toen haar armen door de mouwtjes waren stroopte Pauline het rompertje naar beneden. Marije moest weer even gaan liggen en haar billen iets omhoog doen zodat Pauline de achterflap van het rompertje tussen haar benen kon trekken. Pauline klikte de vier drukkertjes dicht.
Marije vond het altijd een heerlijk gevoel als het rompertje werd dichtgeklikt, vooral als het lekker strak zat en de luier hierdoor stevig op zijn plaats werd gedrukt.
'Wil je sokjes of liever een maillot?' Pauline hield de sokjes in de ene hand en in de andere een witte maillot.
Hoewel Laura ook sokjes aan had, leek het Marije wat fris om met blote benen rond te lopen.'Die!' Zei ze dan ook en ze wees op de maillot.
'Goed zo meisje.' Zei Pauline. 'Even voetjes in de lucht. Pauline frommelde de voetjes van de maillot over Marije's voeten en trok de maillot over haar benen. Automatisch deed Marije haar kont wat omhoog zodat Pauline de maillot over haar billen kon trekken, wat door de luier een beetje moeizaam ging.
Pauline trok Marije aan haar handen overeind en hielp haar vervolgens van de kommode. Al staand bekeek Marije zich in de spiegel. Ze draaide een beetje rond zodat ze zich zelf goed kon bekijken.
Door het rompertje en de strakke maillot drukte de luier op een aangename manier in haar kruis. Met haar hand wreef ze over haar kont. Het indirecte gevoel van de aanraking was best opwindend. Ze kon zich haast niet meer voorstellen dat ze ooit zonder luier had rondgelopen.
'Kom maar dan gaan we even wat drinken.' Stelde Pauline voor
In de keuken zat Laura aan de tafel te kleuren, Marije ging er naast zitten. 'Kijk eens hier een lekker flesje melk, met twee handjes vasthouden'
De bel ging. 'Dat zal Tessa wel zijn.' Zei Pauline die op stond om open te gaan doen.
'Kijk nou wat schattig.' Riep Tessa uit toen ze binnenkwam. 'Wat zitten jullie daar lief .' En ze gaf Laura en Marije een knuffel
Marijje besefte plotseling dat dat inderdaad best een aparte gezicht moet zijn geweest, twee volwassen babies naast elkaar aan de keukentafel.
'Wil je koffie? Vroeg Pauline.
'Lekker, cappuccino graag.'
'Nou, ik heb alles geregeld.' Zei Tessa toen ze met zijn vieren aan de keukentafel zaten. 'Ik heb een verhuisbusje voor morgen gehuurd. Maar hoe dan we dat morgen met de "kleintjes"?' en ze knikte richting Laura en Marije.
'Thijs komt ook helpen. Het lijkt me het beste dat jij en Thijs jouw spullen gaan halen, dan blijf ik hier oppassen. Hoe laat wil je beginnen dan stuur ik Thijs even een berichtje?'
'10 uur, het beste kan Thijs dan gelijk naar mijn oude huis komen.'
'Mooi, dan kunnen we vanmiddag de kamer waar Laura in slaapt alvast leegmaken, zodat jouw spullen er morgen gelijk in kunnen.'
'Dan is het misschien handig als we zo eerst even boodschappen gaan doen.'
"Goed idee'
' Komop meiden, we zullen jullie even aankleden.' Zei Pauline toen zij en Tessa klaar waren met koffie drinken.
Pauline pakte Laua's hand en Tessa die van Marije. Met zijn vieren liepen ze naar de kinderkamer.
Pauline voelde even aan de luier van Laura. 'Nou, nou, meisje die is al aardig gevuld. Misschien beter als ik je nog even verschoon. Ga maar liggen.' en ze klopte met haar hand op het verschoonkussen. Laura klom op de kommode.
'Marije heb ik net verschoond, zij hoeft alleen nog een jurkje en schoenen aan.' Zie Pauline tegen Tessa. Tessa keek in de kledingkast van Marije en trok er een kort jurkje uit. Het was blauw met witte stippen. Tessa trok het over Marije''s hoofd en deed de rits op haar rug dicht. Het jurkje had een strak lijfje maar liep aan de onderkant wat wijder uit.
Het kwam tot halverwege haar dijen. Doordat het jurkje wat wijder uitliep, viel Marije's luier niet direct op. Marije bekeek zichzelf in de spiegel en was best tevreden met het resultaat. Vooral ook omdat je door het jurkje niet direct door had dat ze een luier droeg. Zelf zag ze het wel meteen, maar voor vreemden zou het een vraag blijven. De gedachte dat mensen zouden twijfelen of ze wel of niet een luier droeg, wond haar op.
Ondertussen had Pauline Laura verschoond en ook een maillot en jurkje aangetrokken.
Laura kwam naast Marije staan en samen bekeken ze zich in de spiegel. Ook bij Laura moest je goed kijken om te zien dat ze een luier droeg.
'Nou meisjes jullie zien er schattig uit.' Zei Tessa.
'Schoenen aan en we kunnen gaan.'
Even later liepen ze met zijn vieren richting het winkelcentrum.
Laura en Marije beide keurig aan het handje. (Wordt vervolgd)
Marije's verhaal deel 23
Het was vrijdag, dus behoorlijk druk in het winkelcentrum. Vooral mensen die boodschappen deden voor het weekend veel moeders met kleine kinderen en ouderen. De vier meiden waren daardoor een opvallende verschijning. Met name omdat Marije en Laura met hun haar in vlechtjes, korte jurkje en witte maillot wel enigzins uit de toon vielen. Ze werden dan ook door menigeen aangestaard. Marije zag mensen fluisteren terwijl ze in hun richting keken. Marije had wel een vermoeden waar ze het over hadden. Dat vermoeden werd bevestigd toen ze in de rij bij de bakker een gesprek opving tussen twee moeders.
'Niet meteen kijken, maar zie je die twee meisjes daar.'
'Die twee met die jurkjes?'
'Ja, valt je niets op?'
'Nee, hoezo, dat ze er een beetje het zelfde uitzien met die vlechtjes in hun haar en die witte maillot en zo.'
'Nee, dat bedoel ik niet, kijk eens naar hun kont.'
'Ja, nou! Ze hebben beiden een flink achterwerk zeg.'
'Dat ziet er toch niet natuurlijk uit.'
'Ja maar dat is bij al die jonge meiden tegenwoordig, die willen allemaal een kont zoals Kim Kardashian.'
'Toch is dit anders, ik zou zweren dat ze een luier om hebben.'
'Nee, daar geloof ik niks van, waarom zouden ze die dragen dan?'
'Misschien moeten ze die dragen omdat ze hun plas niet kunnen ophouden.'
'Allebei? Lijkt me onwaarschijnlijk.'
Marije had de discussie tussen de twee vrouwen met interesse gevolgd. Ze vond het opwindend dat er zo over haar werd geroddeld. Ze kreeg de neiging haar jurkje ietsje op te tillen. Achteloos legde Marije haar handen op haar billen. Langzaam schoof ze het jurkje een klein stukje omhoog.
'Kijk, kijk, zie je nou!' Hoorde ze plotseling achter zich. Marije wist dat ze ver genoeg was gegaan, vlug liet ze haar jurkje weer zakken.'
'Ik zag niks' hoorde ze de andere vrouw zeggen.
'Nou ik zag anders duidelijk een luier, er zat nog een rompertje overheen ook.'
'Ik geloof er niks van.'
Marije genoot van de verwarring die ze had veroorzaakt.
'Kom meiden we gaan.' Zei Pauline, die net had afgerekend.
Ze liepen naar de uitgang.
Marije voelde hoe de twee vrouwen haar nakeken. Vlug trok ze nog even haar jurkje op.
'Tssst.' Siste een van de vrouwen
'Zie je nou, wat zei ik je.' Hoorde ze nog net voor ze de winkel uit stapte.
Even later liepen ze in de supermarkt. Laura en Marije moesten bij het winkelwagentje blijven. Pauline en Tessa liepen af en aan met boodschappen.
'Pssst. Marije.' Fluisterde Laura een beetje geheimzinnig.
'Marije ik moet je iets vertellen......' :Laura klonk een beetje nerveus.
'Wat is er?'
'Ik geloof dat ik moet.....nou jou je weet wel.. Ik moet een grote.....' Laura was steeds zachter gaan praten en had een beetje rood hoofd gekregen.
'Moet je poepen?'
'Sssst, niet zo hard.' Laura schaamde zich duidelijk.
'Kan je het niet ophouden tot thuis?'
'Nee, ik moet echt heel nodig.'
'Dan moet je het maar in je luier doen.'
'Ik durf dat niet. Ik ben bang dat iemand het ziet en dat ik ga stinken en de mensen me ruiken.'
'Ik begrijp het, ik vond het de eerste keer ook best eng, maar ook wel spannend.'
'Ik durf het echt niet, ik wil gewoon naar de WC.' Laura klonk wanhopig.
'Wat is er met jou?' Vroeg Pauline die net met wat boodschappen kwam aanlopen
'Ik, ik,, m.m.m.oet...p.p.p poepen.' Stamelde Laura
'Nou daarvoor heb je toch een luier om.' Antwoordde Pauline
'Ik kan het niet in mijn luier, ik wil op de WC.' Laura leek nu bijna te huilen.
'Geen sprake van, babietjes horen hun luier te gebruiken.' Sprak Pauline streng
'Alsjeblieft' smeekte Laura
'Nee, beslist niet.' En Pauline liep weg om nieuwe boodschappen te halen.
Laura hield het blijkbaar niet meer, met twee handen pakte ze het karretje vast en zakte iets door haar knieen.
Even verkrampte Laura's gezicht, maar na een korte, diepe kreun, ontspande haar gezicht weer. Voorzichtig voelde Laura aan haar kruis. Ze bleef een beetje wijdbeens staan. Vol ongeloof keek ze Marije aan.
'Ik heb gepoept.' Zei ze alsof ze het zelf niet kon geloven.
'Ik voel me nu echt heel klein, een onzindelijk kindje dat afhankelijk is van haar luier.' Zei Laura die nu duidelijk opgelucht was. 'Ik voel me geweldig maar schaam me eigenlijk ook.' Laura liep wat wat onwennig rond, af en toe plukkend aan haar luier. Door de goed gevulde luier werd het lopen een soort waggelen.
'Wat is er met Laura?' Vroeg Tessa die net kwam aanlopen
'Ze heeft gepoept' antwoordde Marije.
'Oh, we hebben anders geen verschoonspullen bij ons, maar dat geeft niet we zijn toch zo klaar dan gaan we naar huis.'
'Wat ruik ik nou, heeft een van de meisjes een grote bah gedaan.' Zei Pauline die ook net kwam aanlopen
'Ja Laura' zei Tessa
'Kan je he ruiken dan?' Vroeg Laura een beeje paniekerig
'Ja, ik ruik het duidelijk, maar ik heb een gevoelige neus.' Zei Pauline
'Ooh, ik schaam me rot, ik wou dat ik het op had gehouden.'
'Ik ruik anders niks, bovendien er is nu toch niets meer aan te doen.' Zei Tessa
Ze liepen naar de kassa, Laura liep wat ongemakkelijk. Het is was helaas druk. Ze stonden in een lange rij
'Mam, ik ruik poep.' Zei jongentje van een jaar of zes, achter hun in de rij.
'Ben je ergens ingetrapt?' zei zijn moeder.
Het jongetje bekeek zijn schoenzolen. 'Nee die zijn schoon. Het komt daar vandaan en wees op de vier meiden.'
'Niet wijzen Ricky, dat is onbeleefd.'
Het jongetje liep op de meiden af. 'Hebben jullie soms in de poep getrapt?'
'Ricky, hier komen' riep zijn moeder.
'Jij bent het, jij stinkt naar poep.' Ricky wees naar Laura
Ricky's moeder trok Ricky aan zijn arm naar haar toe. 'Dit is niet netjes om mensen zou toe te spreken.' Sprak ze hem streng toe.
'Sorry, hoor.' Zei Ricky's moeder. 'Hij is soms nogal een flapuit.'
Laura was ondertussen rood aangelopen. De hele rij voor de kassa keek nu naar Laura. Laura had het gevoel dat iedereen nu door had dat ze een luier droeg waar ze in had gepoept.
'Nou dat viel niet mee.' Zei Pauline toen ze eindelijk buiten stonden.
De meiden keken elkaar aan ze barstte spontaan in lachen uit.
'Jij bent het, jij stinkt naar poep.' Deed Tessa het jongentje na.
Ze gierden het uit, ze liepen terug naar huis, waarbij Laura duidelijk wat moeilijker liep (wordt vervolgd)
Het was vrijdag, dus behoorlijk druk in het winkelcentrum. Vooral mensen die boodschappen deden voor het weekend veel moeders met kleine kinderen en ouderen. De vier meiden waren daardoor een opvallende verschijning. Met name omdat Marije en Laura met hun haar in vlechtjes, korte jurkje en witte maillot wel enigzins uit de toon vielen. Ze werden dan ook door menigeen aangestaard. Marije zag mensen fluisteren terwijl ze in hun richting keken. Marije had wel een vermoeden waar ze het over hadden. Dat vermoeden werd bevestigd toen ze in de rij bij de bakker een gesprek opving tussen twee moeders.
'Niet meteen kijken, maar zie je die twee meisjes daar.'
'Die twee met die jurkjes?'
'Ja, valt je niets op?'
'Nee, hoezo, dat ze er een beetje het zelfde uitzien met die vlechtjes in hun haar en die witte maillot en zo.'
'Nee, dat bedoel ik niet, kijk eens naar hun kont.'
'Ja, nou! Ze hebben beiden een flink achterwerk zeg.'
'Dat ziet er toch niet natuurlijk uit.'
'Ja maar dat is bij al die jonge meiden tegenwoordig, die willen allemaal een kont zoals Kim Kardashian.'
'Toch is dit anders, ik zou zweren dat ze een luier om hebben.'
'Nee, daar geloof ik niks van, waarom zouden ze die dragen dan?'
'Misschien moeten ze die dragen omdat ze hun plas niet kunnen ophouden.'
'Allebei? Lijkt me onwaarschijnlijk.'
Marije had de discussie tussen de twee vrouwen met interesse gevolgd. Ze vond het opwindend dat er zo over haar werd geroddeld. Ze kreeg de neiging haar jurkje ietsje op te tillen. Achteloos legde Marije haar handen op haar billen. Langzaam schoof ze het jurkje een klein stukje omhoog.
'Kijk, kijk, zie je nou!' Hoorde ze plotseling achter zich. Marije wist dat ze ver genoeg was gegaan, vlug liet ze haar jurkje weer zakken.'
'Ik zag niks' hoorde ze de andere vrouw zeggen.
'Nou ik zag anders duidelijk een luier, er zat nog een rompertje overheen ook.'
'Ik geloof er niks van.'
Marije genoot van de verwarring die ze had veroorzaakt.
'Kom meiden we gaan.' Zei Pauline, die net had afgerekend.
Ze liepen naar de uitgang.
Marije voelde hoe de twee vrouwen haar nakeken. Vlug trok ze nog even haar jurkje op.
'Tssst.' Siste een van de vrouwen
'Zie je nou, wat zei ik je.' Hoorde ze nog net voor ze de winkel uit stapte.
Even later liepen ze in de supermarkt. Laura en Marije moesten bij het winkelwagentje blijven. Pauline en Tessa liepen af en aan met boodschappen.
'Pssst. Marije.' Fluisterde Laura een beetje geheimzinnig.
'Marije ik moet je iets vertellen......' :Laura klonk een beetje nerveus.
'Wat is er?'
'Ik geloof dat ik moet.....nou jou je weet wel.. Ik moet een grote.....' Laura was steeds zachter gaan praten en had een beetje rood hoofd gekregen.
'Moet je poepen?'
'Sssst, niet zo hard.' Laura schaamde zich duidelijk.
'Kan je het niet ophouden tot thuis?'
'Nee, ik moet echt heel nodig.'
'Dan moet je het maar in je luier doen.'
'Ik durf dat niet. Ik ben bang dat iemand het ziet en dat ik ga stinken en de mensen me ruiken.'
'Ik begrijp het, ik vond het de eerste keer ook best eng, maar ook wel spannend.'
'Ik durf het echt niet, ik wil gewoon naar de WC.' Laura klonk wanhopig.
'Wat is er met jou?' Vroeg Pauline die net met wat boodschappen kwam aanlopen
'Ik, ik,, m.m.m.oet...p.p.p poepen.' Stamelde Laura
'Nou daarvoor heb je toch een luier om.' Antwoordde Pauline
'Ik kan het niet in mijn luier, ik wil op de WC.' Laura leek nu bijna te huilen.
'Geen sprake van, babietjes horen hun luier te gebruiken.' Sprak Pauline streng
'Alsjeblieft' smeekte Laura
'Nee, beslist niet.' En Pauline liep weg om nieuwe boodschappen te halen.
Laura hield het blijkbaar niet meer, met twee handen pakte ze het karretje vast en zakte iets door haar knieen.
Even verkrampte Laura's gezicht, maar na een korte, diepe kreun, ontspande haar gezicht weer. Voorzichtig voelde Laura aan haar kruis. Ze bleef een beetje wijdbeens staan. Vol ongeloof keek ze Marije aan.
'Ik heb gepoept.' Zei ze alsof ze het zelf niet kon geloven.
'Ik voel me nu echt heel klein, een onzindelijk kindje dat afhankelijk is van haar luier.' Zei Laura die nu duidelijk opgelucht was. 'Ik voel me geweldig maar schaam me eigenlijk ook.' Laura liep wat wat onwennig rond, af en toe plukkend aan haar luier. Door de goed gevulde luier werd het lopen een soort waggelen.
'Wat is er met Laura?' Vroeg Tessa die net kwam aanlopen
'Ze heeft gepoept' antwoordde Marije.
'Oh, we hebben anders geen verschoonspullen bij ons, maar dat geeft niet we zijn toch zo klaar dan gaan we naar huis.'
'Wat ruik ik nou, heeft een van de meisjes een grote bah gedaan.' Zei Pauline die ook net kwam aanlopen
'Ja Laura' zei Tessa
'Kan je he ruiken dan?' Vroeg Laura een beeje paniekerig
'Ja, ik ruik het duidelijk, maar ik heb een gevoelige neus.' Zei Pauline
'Ooh, ik schaam me rot, ik wou dat ik het op had gehouden.'
'Ik ruik anders niks, bovendien er is nu toch niets meer aan te doen.' Zei Tessa
Ze liepen naar de kassa, Laura liep wat ongemakkelijk. Het is was helaas druk. Ze stonden in een lange rij
'Mam, ik ruik poep.' Zei jongentje van een jaar of zes, achter hun in de rij.
'Ben je ergens ingetrapt?' zei zijn moeder.
Het jongetje bekeek zijn schoenzolen. 'Nee die zijn schoon. Het komt daar vandaan en wees op de vier meiden.'
'Niet wijzen Ricky, dat is onbeleefd.'
Het jongetje liep op de meiden af. 'Hebben jullie soms in de poep getrapt?'
'Ricky, hier komen' riep zijn moeder.
'Jij bent het, jij stinkt naar poep.' Ricky wees naar Laura
Ricky's moeder trok Ricky aan zijn arm naar haar toe. 'Dit is niet netjes om mensen zou toe te spreken.' Sprak ze hem streng toe.
'Sorry, hoor.' Zei Ricky's moeder. 'Hij is soms nogal een flapuit.'
Laura was ondertussen rood aangelopen. De hele rij voor de kassa keek nu naar Laura. Laura had het gevoel dat iedereen nu door had dat ze een luier droeg waar ze in had gepoept.
'Nou dat viel niet mee.' Zei Pauline toen ze eindelijk buiten stonden.
De meiden keken elkaar aan ze barstte spontaan in lachen uit.
'Jij bent het, jij stinkt naar poep.' Deed Tessa het jongentje na.
Ze gierden het uit, ze liepen terug naar huis, waarbij Laura duidelijk wat moeilijker liep (wordt vervolgd)
luierdikkie
ik ben eigenlijk nog heel klein
Superrrrr
Marije's verhaal deel 24
'Zo meisje, dan gaan we jou eerst eens even een schone luier omdoen.' Zei Pauline toen ze weer thuis waren. 'En kom jij ook maar even mee.' Zei Pauline tegen Marije.' Dan kijk ik gelijk even of je ook verschoond moet worden, en trek ik je even iets anders aan. Dat jurkje is voor hier thuis niet zo comfortabel.'
'Eerst Laura.' Zei Pauline toen ze op de kinderkamer waren.
Pauline ritste het jurkje van Laura los en trok het uit. Vervolgens trok ze Laura's maillot uit. Laura stond nu enkel nog in haar luier en rompertje.
'Klim er maar op.' Pauline wees op de kommode.
Pauline maakte het rompertje los en stroopte dat op tot Laura's middel zodat dat ze goed de ruimte had om de luier te verschonen. De luier was flink verkleurd, een mengeling van donkergrijs en bruin. Laura had zo te zien flink geplast en gepoept. En de wandeling had de 'vulling' flink in Laura's kruis uitgesmeerd. Gelukkig was het allemaal net binnen de randjes gebleven.
'Dat wordt een flinke klus.' Zuchtte Pauline toen ze de plakkers los trok.
Laura lag inmiddels lekker op een speentje te zuigen, en liet zich de verschoning welgevallen.
Pauline ging grondig te werk en veegde Laura's billen en schaamstreek schoon met het een na andere babydoekje. Laura slaakte af en toe een kreetje van genot.
Maar het duurde niet lang of Laura had weer een schone luier om en was het rompertje weer dichtgeknoopt.
'We blijven de rest van de dag thuis, dus ik trek je een lekker gemakkelijke onesie aan.'
Toen Laura klaar was, was Marije aan de beurt. Pauline trok ook haar jurkje uit en ze voelde even aan Marije's luier.
'Nou ik voel wel een klein plasje, maar hij kan nog wel even.'
Pauline trok Marije ook een onesie aan. 'Zo meisje jij bent ook klaar. Kom maar, dan gaan we een lekker fruithapje eten.
Even later zaten ze met z'n vieren in de keuken. Marije en Laura met een slabbetje om en Tessa en Pauline die ze voerden. Na het fruithapje kregen de meiden nog een flesje melk die ze zelf mochten drinken.
'Ik ben zo gelukkig hier.' Zei Laura na een poosje. De anderen keken haar vragend aan. 'Ja ik worstel al mijn hele leven met mijn bedplasprobleempje. Maar mijn moeder kon er niet goed mee omgaan. Ik kreeg altijd straf als ik weer eens in mijn bed had geplast, of ik werd gekleineerd.
Misschien dat ik me daarom ook zo prettig voel als klein kindje. Niemand vindt het erg dat een klein kindje in haar broek plast of poept. Net zo als daar straks toen ik in de supermarkt in mijn broek had gepoept. Aan de ene kant schaam ik me enorm als zo'n jongentje me vernedert. Maar aan de andere kant denk ik; maak je niet zo druk, je bent maar een klein meisje, je draagt een luier, je kan er niets aan doen.
Daarom vind ik het ook zo prettig bij jullie, ik kan gewoon net zo klein zijn als ik zelf wil en niemand wordt boos als ik in mijn luier plas of poep.'
Laura was tijdens haar verhaal steeds zachter gaan praten, haar ogen waren vochtig geworden.
'Ik ben alleen zo bang dat mijn moeder hier langskomt en zich weer overal mee gaat bemoeien en me weer mee wil nemen naar huis.'
'Maar je bent toch 18 jaar, dat mag je toch zelf bepalen.' Zei Pauline
'Ja maar mijn moeder kan heel dwingend en bazig zijn.'
'Maar heb je je moeder dan verteld waar je zit'
'Nee dat niet, maar aan mijn nichtje wel en die heeft het per ongeluk aan mijn moeder doorgegeven. Mijn moeder had haar opgebeld met een kutsmoes omdat ze weet dat ik mijn nichtje altijd alles vertel en toen heeft ze het per ongeluk verklapt. Ze baalt er enorm van, maar het is nu te laat. Dus ik ben als de dood dat ze straks hier op de stoep staat.'
'Maak je geen zorgen, wij staan achter je.' Sprak Pauline kalmerend.
'Gaan jullie maar even spelen meisjes, dan maken Tessa en ik Laura's kamer alvast leeg.
Laura had niet veel meegenomen toen ze haar moeder's huis was ontvlucht. De tassen met kleding zette ze op Marije's kamer. Ook legde ze er een matras neer.
'Ik kreeg vanochtend het bericht dat je nieuwe bed volgende week wordt geleverd. Dan heb je hetzelfde bed als Marije.'
'Ik vond het toch zo lekker om in jouw bed te slapen afgelopen nacht en als een hulpeloos babietje te worden vastgebonden. Ik kan niet wachten tot volgende week.' Zei Laura tegen Marije.
'Misschien moet ik nog maar een nachtje bij Thijs logeren.' Zei Marije half voor de grap, maar het bracht haar wel op een idee.
'Nou als je dat zou willen doen, ik zeg geen nee.' Antwoordde Laura.
'We zullen morgen wel zien.'
Omdat het vrijdag was mochten Laura en Marije wat langer op blijven. Ze keken een Disney film op Netflix. Gezellig met zijn vieren op de bank. Marije en Laura hadden allebei hun favoriete knuffeltje er bij gepakt. En met een speentje in hun mond lagen de meisjes heerlijk te genieten.
'Kom, kom, hoogste tijd voor jullie bedjes.' Sprak Pauline streng toen de film was afgelopen. Na het tandenpoetsen kregen Marije en Laura beiden nog een schone nachtluier om.
Niet veel later lagen beide meisjes in hun bed, Marije in haar ledikantje, gefixeerd op haar rug en Laura in een trappelzakje op een matras er naast. Marije's handen werden zoals gebruikelijk vastgebonden en Pauline wilde ook het speentje met het riempje in Marijre's mond stoppen. Maar Marije hield haar kaken stijf op elkaar. Ze wilde zo nog een beetje met Laura kletsen en dat zou niet gaan met het het speentje vastgebonden in haar mond.
Gelukkig reageerde Pauline begripvol. 'Nou dan doen we maar een gewoon speentje.' Ze hield een speentje voor Marije's mond die hier wel gretig op toehapte.
'Lief gaan slapen meisjes.' Zeiden Pauline en Tessa in koor. Ze kregen nog een laatste kus en daarna ging het licht uit.
'Heftig verhaal van je moeder.' Zei Marije, die niet meteen kon slapen.
'Ja, maar ik ben zo blij dat ik nu me zelf kan zijn en dat niemand meer boos wordt als ik in mijn bed plas.'
Ze kletsten nog wat verder tot Marije op een gegeve moment merkte dat Laura in slaap gevallen was. Ze stopte het speentje in haar mond, dat een heerlijke kalmerende uitwerking had. Ze dacht aan Thijs, misschien kon ze morgen vragen of ze weer bij hem mocht logeren. Ze werd een beetje opgewonden bij de gedachte dat ze Thijs morgen weer zou zien en viel uiteindelijk in een diepe slaap (wordt vervolgd)
'Zo meisje, dan gaan we jou eerst eens even een schone luier omdoen.' Zei Pauline toen ze weer thuis waren. 'En kom jij ook maar even mee.' Zei Pauline tegen Marije.' Dan kijk ik gelijk even of je ook verschoond moet worden, en trek ik je even iets anders aan. Dat jurkje is voor hier thuis niet zo comfortabel.'
'Eerst Laura.' Zei Pauline toen ze op de kinderkamer waren.
Pauline ritste het jurkje van Laura los en trok het uit. Vervolgens trok ze Laura's maillot uit. Laura stond nu enkel nog in haar luier en rompertje.
'Klim er maar op.' Pauline wees op de kommode.
Pauline maakte het rompertje los en stroopte dat op tot Laura's middel zodat dat ze goed de ruimte had om de luier te verschonen. De luier was flink verkleurd, een mengeling van donkergrijs en bruin. Laura had zo te zien flink geplast en gepoept. En de wandeling had de 'vulling' flink in Laura's kruis uitgesmeerd. Gelukkig was het allemaal net binnen de randjes gebleven.
'Dat wordt een flinke klus.' Zuchtte Pauline toen ze de plakkers los trok.
Laura lag inmiddels lekker op een speentje te zuigen, en liet zich de verschoning welgevallen.
Pauline ging grondig te werk en veegde Laura's billen en schaamstreek schoon met het een na andere babydoekje. Laura slaakte af en toe een kreetje van genot.
Maar het duurde niet lang of Laura had weer een schone luier om en was het rompertje weer dichtgeknoopt.
'We blijven de rest van de dag thuis, dus ik trek je een lekker gemakkelijke onesie aan.'
Toen Laura klaar was, was Marije aan de beurt. Pauline trok ook haar jurkje uit en ze voelde even aan Marije's luier.
'Nou ik voel wel een klein plasje, maar hij kan nog wel even.'
Pauline trok Marije ook een onesie aan. 'Zo meisje jij bent ook klaar. Kom maar, dan gaan we een lekker fruithapje eten.
Even later zaten ze met z'n vieren in de keuken. Marije en Laura met een slabbetje om en Tessa en Pauline die ze voerden. Na het fruithapje kregen de meiden nog een flesje melk die ze zelf mochten drinken.
'Ik ben zo gelukkig hier.' Zei Laura na een poosje. De anderen keken haar vragend aan. 'Ja ik worstel al mijn hele leven met mijn bedplasprobleempje. Maar mijn moeder kon er niet goed mee omgaan. Ik kreeg altijd straf als ik weer eens in mijn bed had geplast, of ik werd gekleineerd.
Misschien dat ik me daarom ook zo prettig voel als klein kindje. Niemand vindt het erg dat een klein kindje in haar broek plast of poept. Net zo als daar straks toen ik in de supermarkt in mijn broek had gepoept. Aan de ene kant schaam ik me enorm als zo'n jongentje me vernedert. Maar aan de andere kant denk ik; maak je niet zo druk, je bent maar een klein meisje, je draagt een luier, je kan er niets aan doen.
Daarom vind ik het ook zo prettig bij jullie, ik kan gewoon net zo klein zijn als ik zelf wil en niemand wordt boos als ik in mijn luier plas of poep.'
Laura was tijdens haar verhaal steeds zachter gaan praten, haar ogen waren vochtig geworden.
'Ik ben alleen zo bang dat mijn moeder hier langskomt en zich weer overal mee gaat bemoeien en me weer mee wil nemen naar huis.'
'Maar je bent toch 18 jaar, dat mag je toch zelf bepalen.' Zei Pauline
'Ja maar mijn moeder kan heel dwingend en bazig zijn.'
'Maar heb je je moeder dan verteld waar je zit'
'Nee dat niet, maar aan mijn nichtje wel en die heeft het per ongeluk aan mijn moeder doorgegeven. Mijn moeder had haar opgebeld met een kutsmoes omdat ze weet dat ik mijn nichtje altijd alles vertel en toen heeft ze het per ongeluk verklapt. Ze baalt er enorm van, maar het is nu te laat. Dus ik ben als de dood dat ze straks hier op de stoep staat.'
'Maak je geen zorgen, wij staan achter je.' Sprak Pauline kalmerend.
'Gaan jullie maar even spelen meisjes, dan maken Tessa en ik Laura's kamer alvast leeg.
Laura had niet veel meegenomen toen ze haar moeder's huis was ontvlucht. De tassen met kleding zette ze op Marije's kamer. Ook legde ze er een matras neer.
'Ik kreeg vanochtend het bericht dat je nieuwe bed volgende week wordt geleverd. Dan heb je hetzelfde bed als Marije.'
'Ik vond het toch zo lekker om in jouw bed te slapen afgelopen nacht en als een hulpeloos babietje te worden vastgebonden. Ik kan niet wachten tot volgende week.' Zei Laura tegen Marije.
'Misschien moet ik nog maar een nachtje bij Thijs logeren.' Zei Marije half voor de grap, maar het bracht haar wel op een idee.
'Nou als je dat zou willen doen, ik zeg geen nee.' Antwoordde Laura.
'We zullen morgen wel zien.'
Omdat het vrijdag was mochten Laura en Marije wat langer op blijven. Ze keken een Disney film op Netflix. Gezellig met zijn vieren op de bank. Marije en Laura hadden allebei hun favoriete knuffeltje er bij gepakt. En met een speentje in hun mond lagen de meisjes heerlijk te genieten.
'Kom, kom, hoogste tijd voor jullie bedjes.' Sprak Pauline streng toen de film was afgelopen. Na het tandenpoetsen kregen Marije en Laura beiden nog een schone nachtluier om.
Niet veel later lagen beide meisjes in hun bed, Marije in haar ledikantje, gefixeerd op haar rug en Laura in een trappelzakje op een matras er naast. Marije's handen werden zoals gebruikelijk vastgebonden en Pauline wilde ook het speentje met het riempje in Marijre's mond stoppen. Maar Marije hield haar kaken stijf op elkaar. Ze wilde zo nog een beetje met Laura kletsen en dat zou niet gaan met het het speentje vastgebonden in haar mond.
Gelukkig reageerde Pauline begripvol. 'Nou dan doen we maar een gewoon speentje.' Ze hield een speentje voor Marije's mond die hier wel gretig op toehapte.
'Lief gaan slapen meisjes.' Zeiden Pauline en Tessa in koor. Ze kregen nog een laatste kus en daarna ging het licht uit.
'Heftig verhaal van je moeder.' Zei Marije, die niet meteen kon slapen.
'Ja, maar ik ben zo blij dat ik nu me zelf kan zijn en dat niemand meer boos wordt als ik in mijn bed plas.'
Ze kletsten nog wat verder tot Marije op een gegeve moment merkte dat Laura in slaap gevallen was. Ze stopte het speentje in haar mond, dat een heerlijke kalmerende uitwerking had. Ze dacht aan Thijs, misschien kon ze morgen vragen of ze weer bij hem mocht logeren. Ze werd een beetje opgewonden bij de gedachte dat ze Thijs morgen weer zou zien en viel uiteindelijk in een diepe slaap (wordt vervolgd)
luierdromer
Niet geschoten is altijd mis.
En weer een paar geweldige hoofdstukken.
Benieuwd wat er gaat gebeuren nu haar moeder weet waar Laura zit.
Benieuwd wat er gaat gebeuren nu haar moeder weet waar Laura zit.
luierdikkie
ik ben eigenlijk nog heel klein
Marije's verhaal deel 25
Marije werd wakker. Te oordelen naar de dikke warme prop tussen haar benen had ze flink geplast. Ze kon er met haar handen helaas niet bij, maar de luier leek behoorlijk verzadigd. Toch voelde ze aandrang om nog meer te plassen.
Ze ontspande en voelde de warme urine in haar kruis en onder haar billen stromen, op zoek naar delen van haar luier die nog niet verzadigd waren. Op haar rug lag ze met haar ogen dicht nog te genieten van het warme weldadige gevoel in haar kruis.
'Heb jij ook in je luier geplast?' Hoorde ze opeens de opgewekte stem van Laura. Marije schrok een beetje, ze was even vergeten dat Laura nu bij haar op de kamer sliep. Op een losse matras nog wel omdat haar ledikantje nog niet was geleverd.
'Ook goede morgen' zei Marije. 'Ja ik heb zo net nog flink geplast.'
'Mag ik eens voelen?' zei Laura. Laura stond boven het ledikantje van Marije. Laura wachtte het antwoord van Marije niet af, ze ritste het trappelzakje open en kneep in de volle luier van Marije.
'Voelt goed, die van mij is ook zo vol, kijk maar.' Laura had haar rompertje opengeknoopt en gaf Marije een blik op haar donkere verkleurde luier. Het plastic buitenlaagje stond helemaal bol.
'Wat zijn jullie aan het doen?' Klonk opeens de stem van Pauline.
'Oh niks.' Zei Laura 'ik keek alleen even of Marije ook had geplast.'
'Nou meiden het is niet jullie taak om elkaars luier te controleren. Ik zal blij zijn als jouw ledikantje er ook is en we jou ook kunnen fixeren.' Zuchtte Pauline
'We moeten een beetje opschieten want Tessa moet zo weg het vehuisbusje ophalen. Wie van de dames wil eerst?' Vroeg Pauline
Laura stak haar vinger op.
'Nou kom maar.'
Geroutineerd werd Laura verschoond en aangekleed. Niet veel later was het de beurt aan Marije. Toen beide meisjes een schone luier omhadden en waren aangekleed gingen ze met z'n vieren ontbijten. Tessa, die blijkbaar vanochtend vroeg al was gekomen, had de in stukjes gesneden boterhammen al klaar gezet. Even als twee tuitbekertjes melk.
'Nou ik ga er snel vandoor.' Zei Tessa toen de meiden aan tafel zaten. Ze klokte nog even snel haar laatste koffie weg. Ze gaf Laura en Marije een aai over hun hoofd. 'Lief zijn voor Pauline.' Zei ze.
Na het ontbijt gingen Laura en Marije aan de keukentafel zitten kleuren terwijl Pauline de ontbijtspullen opruimde.
Tegen het middaguur kwamen Tessa en Thijs met het verhuisbusje vol spullen aan. Marije's hart sloeg een slagje over toen ze Thijs zag. Thijs had zijn armen vol spullen en gaf Marije een knipoog.
Binnen een uurtje was alles uitgeladen. Tessa ging het busje terugbrengen en Thijs bleef helpen met het monteren van het bed en de kasten. Halverwege de middag was de hele klus geklaard. De vier meiden en Thijs zaten aan de keukentafel te verhuizing te vieren. Thijs met een biertje, Tessa en Pauline met witte wijn en Marije en Laura met appelsap
'Nou proost, welkom in onze woongroep.' Zie Pauline
'Ja ongetwijfeld de meest bizarre van heel Utrecht, met twee van die volwassen babies.' Zei Thijs
'Ik denk wel de meest bizarre van heel Nederland.' Zei Tessa.
Marije was bij Thijs op schoot geklommen en legde haar hoofd tegen zijn borst en ze stak haar duim in haar mond.
'Niet gaan zitten duimen Marije' zei Pauline streng. 'Hier neem dit maar.'
Pauline trok de duim uit Marije's mond en stopte er een speentje in. Marije begon gretig te sabbelen.
'Ben je moe, meisje?.'
'Nee, gewoon lekker zitten.' Zei Marije.
'Mag ik vanmiddag met jou mee?' Fluisterde Marije in Thijs' oor
'Is goed meisje, als het ook van Pauline mag.'
'Jij vragen.' Zei Marije met een kleine meisjes stemmetje
'Pauline, mag Marije zo met me mee de stad in?'
'Ja natuurlijk, je weet inmiddels hoe je haar moet verzorgen. Alhoewel die luier die je haar gisteren had omgedaan niet helemaal klopte.'
'Nee' lachte Thijs, 'dat was niet bepaald een goede fit.'
'Ik wil ook bij Thijs blijven slapen.' Zei Marije.
'Maar je hebt daar gisteren al geslapen, het kan niet alledagen feest zijn.' Zei Pauline streng.
'aahh, toe nou, dan kan Laura in mijn bedje.'
'Ja mag het?' reageerde Laura nu ook enthousiast.
Pauline en Tessa keken elkaar aan.
'Nou vooruit dan, omdat het zaterdag is, maar we gaan hier geen gewoonte van maken.'
'Joepie' reageerde de Laura en Marije.
'Maar dan moet je wel voldoende luiers meenemen.' Zei Pauline lachend
'Van de juiste maat.' Vulde Thijs aan.
'Marije moet nog wel even verschoond worden voor jullie kunnen gaan.'
'Dat doe ik wel.' Zei Thijs. 'Kom je Marije.'
Marije stond op van Thijs' schoot en liep aan zijn hand naar de kinderkamer. Marije raakt licht opgewonden bij de gedachte dat Thijs haar ging verschonen.
Thijs kleedde haar uit tot ze alleen haar luier en rompertje nog aan had. Marije klom op de kommode. Marije hield er van als Thijs haar kruis zo teder schoonveegde met baby doekjes.
Thijs pakte een luier van een van de stapeltjes. Het was een tamelijk dunne, inderdaad erg geschikt om discreet te dragen overdag. Maar Marije wilde helemaal niet discreet een luier dragen. Ze wilde juist benadrukken wat een klein meisje ze was aan de zijde van Thijs. Voor Thijs de luier opengevouwen had, duwde ze zijn hand weg.
'Wat is er meisje is deze niet goed?' Marije schudde haar hoofd
'Welke wil je dan?
Marije wees de dikste nachtluier aan die ze hadden.
'Die? Weet je het zeker, die valt hartstikke op?
Marije knikte.
'Het is druk in de stad, mensen zullen je nastaren en misschien uitlachen.'
Maar Marije wou juist dat iedereen kon zien wat een klein meisje ze was. En dat Thijs haar pappie was. (Wordt vervolgd)
Marije werd wakker. Te oordelen naar de dikke warme prop tussen haar benen had ze flink geplast. Ze kon er met haar handen helaas niet bij, maar de luier leek behoorlijk verzadigd. Toch voelde ze aandrang om nog meer te plassen.
Ze ontspande en voelde de warme urine in haar kruis en onder haar billen stromen, op zoek naar delen van haar luier die nog niet verzadigd waren. Op haar rug lag ze met haar ogen dicht nog te genieten van het warme weldadige gevoel in haar kruis.
'Heb jij ook in je luier geplast?' Hoorde ze opeens de opgewekte stem van Laura. Marije schrok een beetje, ze was even vergeten dat Laura nu bij haar op de kamer sliep. Op een losse matras nog wel omdat haar ledikantje nog niet was geleverd.
'Ook goede morgen' zei Marije. 'Ja ik heb zo net nog flink geplast.'
'Mag ik eens voelen?' zei Laura. Laura stond boven het ledikantje van Marije. Laura wachtte het antwoord van Marije niet af, ze ritste het trappelzakje open en kneep in de volle luier van Marije.
'Voelt goed, die van mij is ook zo vol, kijk maar.' Laura had haar rompertje opengeknoopt en gaf Marije een blik op haar donkere verkleurde luier. Het plastic buitenlaagje stond helemaal bol.
'Wat zijn jullie aan het doen?' Klonk opeens de stem van Pauline.
'Oh niks.' Zei Laura 'ik keek alleen even of Marije ook had geplast.'
'Nou meiden het is niet jullie taak om elkaars luier te controleren. Ik zal blij zijn als jouw ledikantje er ook is en we jou ook kunnen fixeren.' Zuchtte Pauline
'We moeten een beetje opschieten want Tessa moet zo weg het vehuisbusje ophalen. Wie van de dames wil eerst?' Vroeg Pauline
Laura stak haar vinger op.
'Nou kom maar.'
Geroutineerd werd Laura verschoond en aangekleed. Niet veel later was het de beurt aan Marije. Toen beide meisjes een schone luier omhadden en waren aangekleed gingen ze met z'n vieren ontbijten. Tessa, die blijkbaar vanochtend vroeg al was gekomen, had de in stukjes gesneden boterhammen al klaar gezet. Even als twee tuitbekertjes melk.
'Nou ik ga er snel vandoor.' Zei Tessa toen de meiden aan tafel zaten. Ze klokte nog even snel haar laatste koffie weg. Ze gaf Laura en Marije een aai over hun hoofd. 'Lief zijn voor Pauline.' Zei ze.
Na het ontbijt gingen Laura en Marije aan de keukentafel zitten kleuren terwijl Pauline de ontbijtspullen opruimde.
Tegen het middaguur kwamen Tessa en Thijs met het verhuisbusje vol spullen aan. Marije's hart sloeg een slagje over toen ze Thijs zag. Thijs had zijn armen vol spullen en gaf Marije een knipoog.
Binnen een uurtje was alles uitgeladen. Tessa ging het busje terugbrengen en Thijs bleef helpen met het monteren van het bed en de kasten. Halverwege de middag was de hele klus geklaard. De vier meiden en Thijs zaten aan de keukentafel te verhuizing te vieren. Thijs met een biertje, Tessa en Pauline met witte wijn en Marije en Laura met appelsap
'Nou proost, welkom in onze woongroep.' Zie Pauline
'Ja ongetwijfeld de meest bizarre van heel Utrecht, met twee van die volwassen babies.' Zei Thijs
'Ik denk wel de meest bizarre van heel Nederland.' Zei Tessa.
Marije was bij Thijs op schoot geklommen en legde haar hoofd tegen zijn borst en ze stak haar duim in haar mond.
'Niet gaan zitten duimen Marije' zei Pauline streng. 'Hier neem dit maar.'
Pauline trok de duim uit Marije's mond en stopte er een speentje in. Marije begon gretig te sabbelen.
'Ben je moe, meisje?.'
'Nee, gewoon lekker zitten.' Zei Marije.
'Mag ik vanmiddag met jou mee?' Fluisterde Marije in Thijs' oor
'Is goed meisje, als het ook van Pauline mag.'
'Jij vragen.' Zei Marije met een kleine meisjes stemmetje
'Pauline, mag Marije zo met me mee de stad in?'
'Ja natuurlijk, je weet inmiddels hoe je haar moet verzorgen. Alhoewel die luier die je haar gisteren had omgedaan niet helemaal klopte.'
'Nee' lachte Thijs, 'dat was niet bepaald een goede fit.'
'Ik wil ook bij Thijs blijven slapen.' Zei Marije.
'Maar je hebt daar gisteren al geslapen, het kan niet alledagen feest zijn.' Zei Pauline streng.
'aahh, toe nou, dan kan Laura in mijn bedje.'
'Ja mag het?' reageerde Laura nu ook enthousiast.
Pauline en Tessa keken elkaar aan.
'Nou vooruit dan, omdat het zaterdag is, maar we gaan hier geen gewoonte van maken.'
'Joepie' reageerde de Laura en Marije.
'Maar dan moet je wel voldoende luiers meenemen.' Zei Pauline lachend
'Van de juiste maat.' Vulde Thijs aan.
'Marije moet nog wel even verschoond worden voor jullie kunnen gaan.'
'Dat doe ik wel.' Zei Thijs. 'Kom je Marije.'
Marije stond op van Thijs' schoot en liep aan zijn hand naar de kinderkamer. Marije raakt licht opgewonden bij de gedachte dat Thijs haar ging verschonen.
Thijs kleedde haar uit tot ze alleen haar luier en rompertje nog aan had. Marije klom op de kommode. Marije hield er van als Thijs haar kruis zo teder schoonveegde met baby doekjes.
Thijs pakte een luier van een van de stapeltjes. Het was een tamelijk dunne, inderdaad erg geschikt om discreet te dragen overdag. Maar Marije wilde helemaal niet discreet een luier dragen. Ze wilde juist benadrukken wat een klein meisje ze was aan de zijde van Thijs. Voor Thijs de luier opengevouwen had, duwde ze zijn hand weg.
'Wat is er meisje is deze niet goed?' Marije schudde haar hoofd
'Welke wil je dan?
Marije wees de dikste nachtluier aan die ze hadden.
'Die? Weet je het zeker, die valt hartstikke op?
Marije knikte.
'Het is druk in de stad, mensen zullen je nastaren en misschien uitlachen.'
Maar Marije wou juist dat iedereen kon zien wat een klein meisje ze was. En dat Thijs haar pappie was. (Wordt vervolgd)
luierdromer
Niet geschoten is altijd mis.
Weer een prachtig hoofdstuk, op naar de volgende, nog steeds je beste verhaal
luierdikkie
ik ben eigenlijk nog heel klein
suuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuper
Schoenmaker-333.
Nieuw lid
Een SCHITTEREND verhaal, ga zo DOOR a.u.b.!!!
