Olaf en Marjolein

[luierdromer]

Hallo Little Endy

Bedankt voor je compliment.
En ook voor het wijzen op de fout.
Gebeurt wel eens vaker. zal proberen nog beter op te letten

 

[luierdromer]

Olaf en Marjolein

HOOFDSTUK 40

Die keken de groep eens rond en zagen een nieuw gezicht, direct liepen ze er op af en stelden zich voor, dan vroeg Belinda "en wie ben jij ?".
Dan stelde Nelleke zich voor en vertelde kort wat over wat ze de laatste tijd allemaal had meegemaakt.
"Dat is nogal wat zei Belinda, maar geloof mij Nicolette en Marijke komen hier echt niet mee weg"
Intussen zaten ook Nicolette en Marijke in een tafelstoel, met nog steeds een speentje in en gekleed als peuters reuze kinderachtig.
Nu waren Rob en Belinda weer in gesprek met Ingrid die nu in detail vertelde over de straf voor Nicolette en Marijke.
Toen Ingrid uitverteld was zeiden Rob en Belinda dat ze het volledig met de straf eens waren, en deze volledig zouden voortzetten.
Dit deed Nicolette en Marijke diep zuchten, ze beseften nu dat ze echt in de problemen zaten van Rob en Belinda hoefden ze dus geen steun te verwachten.
Intussen waren Connie en Ingrid vertrokken, dan kreeg iedereen nog thee of koffie.
Dan keek Rob op de klok en zag dat het bijna half 5 was, en dus tijd voor een verschoonronde.
Dan tegen Nelleke Maria Joop en Hans " komen jullie mee het is tijd om jullie te verschonen."
Nicolette en Marijke werden volkomen genegeerd, hoewel hun luiers dreigden te gaan lekken.
Nelleke was nog steeds behoorlijk onrustig, maar door rustig met haar te praten slaagde Rob er toch in om Nelleke enigszins te kalmeren.
Intussen lag Nelleke op de commode en had Rob haar broek laten zakken en haar romper geopend.
Nu was haar luier aan de beurt, en snel had Rob deze open.
Op het moment dat hij Nelleke op haar zij had gerold, en haar luier wilde wegtrekken merkte Rob dat Nelleke lag te poepen.

Voorzichtig legde hij haar weer op haar rug toen Nelleke vroeg waarom hij dat deed, hieraan merkte Rob dat Nelleke zelf niet merkte dat ze lag te poepen.
"Je lag net te poepen en deze luier is toch al vies" en weer verkleurde haar gezicht," niets aan de hand hoor, dit hoort erbij" zei Rob met een glimlach.

2 minuten later kon Rob de luier wel wegtrekken, en Nelleke schoonmaken.
Dan begon hij haar schoon te maken, en deed haar een schone TENA maxi om en kleedde Rob Nelleke direct verder aan, dan mocht Nelleke opstaan en was Maria aan de beurt.

Bij het openmaken van haar luier merkte hij direct dat zij alleen maar had geplast en dat baarde hem zorgen, en vroeg dan ook," zeg Maria wanneer heb jij voor het laatst gepoept?".
"Vrijdagmiddag" en dan te bedenken dat het inmiddels maandag was.
"Heb je er last van? " vroeg Rob," nog niet" antwoordde Maria.
Nu drukte Rob op haar darmen, dit voelde hard maar er kwam niets uit maar zag Rob ook dat Maria een beetje bleek zag, en terwijl hij haar natte luier weg nam zei hij, "ik ga jou nu eerst temperaturen, en geef je zo dadelijk ook een zetpil".
"Verder lijkt het mij verstandig dat ik je direct je pyjama aantrek en jou direct na het eten in bed stop".
"Graag want ik voel me beroerd" antwoordde Maria.
Intussen had Rob de thermometer tussen Maria haar billen geplaatst en was het wachten op de uitslag, in de tussen tijd pakte hij vast een zetpil.
Na 3 minuten kon hij de thermometer eruit halen, en zag 39,5.
Dan duwde hij voorzichtig de zetpil naar binnen, en pakte hij een TENA ultima en 2 inleggers.
"Omdat ik verwacht dat die zetpil zo dadelijk zijn werk gaat doen geef ik je nu een zwaardere luier dan hoef ik je net als de rest tegen 8 uur pas weer te verschonen".
10 minuten later was Maria klaar en werd ze in bed gestopt gaf Rob haar een slaappil, en verliet haar kamer.
Dan werden Hans en Joop verschoond die hadden alleen maar geplast maar die hadden vanmorgen vroeg al gepoept.
Toen ze allemaal klaar waren, zei Rob "ga maar op het bankje zitten dan kunnen jullie zien hoe we Pubers die zich gedragen als peuters aanpakken"
Dat lieten Nelleke Joop en Hans zich niet 2 keer zeggen.
Dan maakte Rob Nicolette los legde haar op de commode maakte haar broek los, en trok deze helemaal uit maakte haar romper los schoof deze omhoog.
Nu pakte Rob een leren riem van de muur gebood Nicolette een bruggetje te maken en trok de riem onder haar door.
Dan moest Nicolette haar armen naast haar lichaam leggen en werd de riem strak getrokken en vast gemaakt.
Nu begon Rob haar luier los te maken, direct dreef er een vieze lucht de ruimte in.
"Nelleke wil jij even een raam open zetten, voor wat frisse lucht?".

Dit deed Nelleke direct want de vieze lucht was niet te harden intussen was Rob doorgegaan met het verschonen van Nicolette.
Na 20 minuten was ze weer schoon, en zij kreeg deze keer een TENA ULTIMA om werd haar romper gesloten de riem los gemaakt en mocht Nicolette gaan staan.
Werd de plastic broek omhoog getrokken en afgesloten met het slot en werd haar broek omhoog getrokken en gesloten, wat weer behoorlijk strak zat.
Als laatste was Marijke aan de beurt dit was praktisch het zelfde verhaal als Nicolette, ook zij werd vastgelegd.
Bij haar was de luier al gaan lekken, niet alleen waren haar romper en haar broek nat maar ook zat haar romper vol poep.
Dan keek Rob naar Nelleke en vroeg " kun je een teiltje lauw water en zeep en een washandje voor me pakken."
Dat deed Nelleke direct.
Dan begon Rob Marijke grondig te wassen, en sprak ondertussen tegen haar alsof hij het tegen een peutertje had.
Marijke vond dit helemaal niet leuk maar was inmiddels te bang om nog wat te zeggen.
Na een kwartier was ze schoon en kreeg ze net als Nicolette een TENA ULTIMA om en werd de riem los gemaakt , en werd Marijke verder aangekleed.
Intussen was het bijna half 6 en dus tijd om te eten dus werden niet alleen Nelleke Hans en Joop in de tafelstoel gezet maar nu ook Nicolette en Marijke.
Dan vroeg Rob " Belinda hoe is het nu met Maria?".
Ik ben er 10 minuten geleden nog geweest, en ze sliep als een os" antwoordde Belinda.
"Dan laten we haar liggen " antwoordde Rob, intussen hadden Rob en Belinda de SLABBERS omgedaan.
Nu ook bij Nicolette en Marijke, de rest van de bewoners ken ze aan maar zei niets ze keken nu wel uit.
Dan kon de maaltijd beginnen, het menu van deze avond was.

Gebakken aardappeltjes met rodekool met appeltjes een balgehakt en appelmoes.
Aangezien er nu 4 gevoerd moesten worden vroeg Rob of Martijn en Marga wilden helpen met het eten geven?
Dat was geen probleem.
Vooral Nelleke had door alle spanning de grootste moeite met eten het was maar goed dat Belinda haar hielp, anders was er helemaal niets binnen gekomen.
Pas na een kwartier had Nelleke haar bord leeg, terwijl de rest na 10 minuten al klaar was.
Vanaf een afstandje keken Nicolette en Marijke toe zich afvragend wanner zij eindelijk eten zouden krijgen maar, Belinda beduidde hen dat ze moesten wachten tot de rest klaar was.
Na nog een toetje gaapte Nelleke eens diep dan vroeg Rob," zal ik je tanden poetsen en je naar bed brengen?".
"Ja graag" antwoordde Nelleke, direct hielp Rob haar uit haar stoel en gingen ze naar haar kamer om kwart voor zeven lag Nelleke in bed, en keek Rob nog even of ze al verschoond moest worden.
Dit leek hem wel beter en deed het maar snel, stopte haar lekker in en wenste haar een goeie nacht en deed het hek omhoog zodat Nelleke niet uit bed zou vallen.

Direct keek hij nog even bij Maria maar die sliep nog steeds voorzichtig keek hij hoe het met haar luier stond, en zag dat deze nog wel 1 a 2 uur mee kon.
Dan deed Rob ook hier het hek dicht ,om 9 uur gingen de anderen naar bed, en werd het stil.

Hoe was het eten bij Marijke en Nicolette verlopen?
Wel zij hadden moeten wachten tot Nelleke in bed lag ondertussen moesten ze in de tafelstoel blijven zitten met de speen steeds in hun mond.
Een paar keer hadden ze geprobeerd deze uit te spugen, maar iedere keer werd het opgemerkt en durfden ze het niet aan.
Pas tegen half 8 kwam Belinda tussen beide in zitten, met 2 Baby bordjes fijn gepureerde worteltjes met aardappelpuree.
Toen Nicolette dit zag, en Belinda haar speen eruit haalde begon ze direct te protesteren, dat ze het zelfde wilde als de rest.
Nu keek Belinda haar heel boos aan en snauwde " nog 1 opmerking en je gaat zonder eten naar bed".
Marijke had ondertussen alweer behoorlijk geplast en zelfs alweer gepoept maar durfde daarover en over het eten niets meer te zeggen, gedwee liet ze zich voeren.
Om kwart over 8 was het eten op, en werden ze direct gewassen en verschoont.
Ook zij kregen een dikke Vlesia luier om, met 2 inleggers, en werden ook zij vast gelegd daar moesten ze het mee doen vannacht
Tot slot Ging Belinda nog even kijken bij Nelleke en Maria Nelleke sliep al Maar Maria was inmiddels wakker geworden.
Toen Belinda binnen kwam vroeg ze hoe laat het was.
"Bijna half 9 , en hoe gaat het met jou?".
"Beroerd ik heb wel geslapen maar ben alweer een tijdje wakker, en heb alweer een vieze luier
"Laat eens kijken, en dan zag Belinda dat Maria nu wel gepoept had.
"Zo die zetpil heeft zijn werk gedaan"
"Kun je mee komen naar de badkamer daar kan ik je beter schoon maken"
Maria kwam overeind en ging staan en ondersteund door Belinda ging het naar de badkamer waar Maria op het douche bed mocht gaan liggen.
Nadat Belinda Maria had uitgekleed en volledig had gewassen.
Had afgedroogd en haar de romper en shirt had aan getrokken pakte ze eerst de thermometer en een zetpil draaide Maria op haar zij en duwde de thermometer naar binnen.
Na 3 minuten kwam de uitslag 40,2 " Jij bent goed ziek meisje"
Dan duwde Belinda een zetpil in de anus bij Maria deed haar een VLESIA nachtluier met 2 inleggers om, kleedde haar weer aan, en begeleide haar naar haar bed.
Legde haar in bed en maakte haar vast, en dekte Maria toe dan sloot Belinda het hek, en wenste Maria welterusten

 

[incoluier]

Mooi verhaal ga zo door
!1 !1 !1 !1 !1

 

[luierdromer]

Hallo Little Endy

Bedankt voor je terechte opmerking.
Ik geef toe dat ik niet wist hoe ik dit moest oplossen.
Maar heb dat antwoord inmiddels wel gekregen.
Ben er direct mee aan de slag gegaan, en bijna klaar.
Er zaten veel meer fouten in.
Wilma had meerdere achternamen.

Nummers van hoofdstukken soms dubbel, of helemaal niet.
Probeer het Dinsdag of Woensdag af te maken.
Mocht je in de toekomst wat zien geef maar door.
Maar wel netjes en beleefd aub .

 

[Little Endy]

Hallo Little Endy

Bedankt voor je terechte opmerking.
Ik geef toe dat ik niet wist hoe ik dit moest oplossen.
Maar heb dat antwoord inmiddels wel gekregen.
Ben er direct mee aan de slag gegaan, en bijna klaar.
Er zaten veel meer fouten in.
Wilma had meerdere achternamen.

Nummers van hoofdstukken soms dubbel, of helemaal niet.
Probeer het Dinsdag of Woensdag af te maken.
Mocht je in de toekomst wat zien geef maar door.
Maar wel netjes en beleefd aub .

Is helemaal prima, graag gedaan!

 

[luierdromer]

Olaf en Marjolein

HOOFDSTUK 41 EEN BEWOGEN DAG DEEL 1

Pas tegen 6 uur zette Wilma Anna bij haar huis af, en ging vervolgens zelf naar huis.
Om kwart over 6 stapte ze binnen, en trof alleen Henk aan "heb jij enig idee waar Olaf Marjolein en Jan-Willem zijn?".

"Nee helaas geen idee" het enige wat ik op tafel vond was een briefje van Miranda en Jeroen dat ze met Olaf Marjolein Jan-Willem Mirte Pim en Paul naar de stad zijn, en na het winkelen wat gaan eten".
Dan mompelde Wilma, "Ik zal eens kijken of ik Miranda of Jeroen kan bereiken", pakte haar mobiel en zocht het nummer van Jeroen.
Dan drukte ze op de knop bellen, dan hoorde Wilma de telefoon overgaan.
Die na 10 seconde werd opgenomen " Hallo met Jeroen Walraven".
"Hallo Jeroen met Wilma de vries, waar zitten jullie?".
"Wij zijn met zijn allen pannekoeken aan het eten".
"Is dat te doen dan?", vroeg Wilma verbaasd.
"Ja hoor het gaat prima, al kost het wel wat moeite, maar vooral Miranda en ik zijn inmiddels wel wat gewend als het om Olaf Marjolein en Jan-Willem gaat".
"Ook voor Pim Paul en Mirte is het helemaal geen probleem".
"Hoe laat denken jullie hier te zijn?".
"We stonden eigenlijk op het punt om de regiotaxi te gaan bellen, en te reserveren voor half 8" "maar, hoever zijn jullie met eten?" vroeg Wilma.
"Ik denk dat we rond kwart over 7 wel klaar zijn, we hebben net het toetje bestelt".
"Oké laat de regiotaxi maar zitten, ik kom jullie om half 8 halen" reageerde Wilma," is prima" antwoordde Jeroen.

"Wat een stel" kuchte Wilma en vertelde dan het hele verhaal, " maar ik geloof dat het allemaal goed gaat", "afwachten maar" antwoordde Henk.
Dan pakte Wilma haar jas en sleutels, " dan ga ik ze nu ophalen".
20 minuten later parkeert Wilma de bus bij het pannekoekenhuis stapt uit en loopt naar binnen, en ziet dat Jeroen Miranda en Paul Olaf Marjolein en Jan-Willem net de laatste hap ijs geven.
Dan loopt Mirte naar de kassa en helpen Miranda Jeroen en Paul met het aantrekken van de jassen, dit alles bezorgd Wilma een glimlach.
Ze vindt het fijn om te zien hoe goed het klikt tussen het clubje.
Als ze naar buiten gaan, vraagt Wilma hoe de dag was, " hartstikke gaaf" kirren Olaf Marjolein en Jan-Willem.
Ook de rest van de club geeft aan dat ze een leuke middag hebben gehad.
"Oké maar Olaf Marjolein en Jan-Willem moesten toch ook verschoond worden?".
"Hoe deden jullie dat?
"Op het invalidetoilet deden we de deksel op de bril en de steunen naar beneden.
Dan Pakte Olaf Marjolein of Jan-Willem de beugels vast, en 2 van ons hen allebei onder 1 oksel en zo trokken we ze omhoog " lacht Paul.
Dan trok nummer 3 de broek uit maakte de romper en luier los, en haalde de natte luier weg."

"Ondertussen had nummer 4 de schone luier uitgevouwen en er onder geschoven en dicht gemaakt dan werd er weer op de zelfde manier opgetild en de romper gesloten en tot slot de broek opgetrokken en gesloten."
"Dit deden we in wisselende samenstelling".
"Binnen een kwartier waren alle 3 verschoond" vertelde Miranda.
"Prima gedaan maar doe voorzichtig" zei Wilma.
" Dat deden ze heus wel " nam Olaf het voor hen op," maar hoe gaat het met Nelleke?".
"Helemaal niet goed" antwoordde Wilma.
"Nelleke is vanochtend overgeplaatst van het ziekenhuis naar de Riethorst, dat is een psychiatrisch ziekenhuis".
"Daar verblijft ze nu op de gesloten jongeren afdeling".
"Anna en ik zijn daar de hele dag druk mee geweest, en ik denk niet dat jullie snel op bezoek kunnen in ieder geval de komende 2 weken niet".
Intussen zaten ze allemaal in de bus en waren op weg naar huis.
"Ik heb zelfs gehoord van Anna dat ze net als jullie overal mee geholpen moet worden".
"Ze kan zelfs bijna niet slikken en gaf gisteravond al om half 7 aan dat ze naar bed wilde".
"Een positief punt voor haar is, dat er meer zijn die incontinent zijn".
"Ook is ze zeker niet de enige die continu met bijna alles geholpen moet worden helaas zitten er ook 2 puberende meiden die het nodig vonden om Nelleke te jennen".
"Dat ging zo ver dat ze Nelleke uitmaakte voor baby of peutertje".
"Nou jullie begrijpen zelf wel dat Nelleke toen helemaal over haar toeren was"
"gelukkig wordt dit gedrag niet gepikt en moesten die blagen wachten met eten tot Nelleke in haar bed lag".
"Anna vertelde ook nog dat die 2 een aangepast peuter menu kregen in plaats van de gewone maaltijd".
"Als klap op de vuurpijl moeten die 2 als straf ook een luier dragen, en uiteraard gebruiken waar ze voor bedoeld zijn."
"Daarnaast worden ze heel kinderlijk aangekleed", zo besloot Wilma haar verhaal.
"Totaal schaamteloos" reageerden Pim Paul Mirte Miranda en Jeroen.
"Als zoiets op school zou gebeuren, en ik zou het zien of horen dan maak die gene zelf een kopje kleiner", riep Paul uit.
"Dat moet je nu juist niet doen, weetje nog?" wees Marjolein hem terecht.
"Jij weet net zo goed als ik wat de juf heeft gezegd dat je het beter bij haar kunt melden"," Marjolein je hebt gelijk" lachte Paul.
"Even wat anders Woensdag avond begint in het buurthuis de creaclub weer".
"Verhip dat is waar ook" schrok Jeroen

"Helemaal vergeten door de lange vakantie, en alle gebeurtenissen sinds dien, maar ik heb er wel weer zin in".
Ook Miranda Paul zeiden dat ze niet konden wachten, en ook bij Jan-Willem begon het weer te kriebelen.
"Daar kun jij toch niet meer aan meedoen" reageerde Olaf.
"jawel joh misschien iets minder als voor de vakantie, maar er blijft genoeg over ik raad jullie aan ook mee te gaan, je zult het zien".
Intussen waren ze thuis aangekomen, en gingen Olaf Marjolein en Jan-Willem naar binnen ook de rest ging direct naar huis.
"Ik zal het een met Cora over de creaclub hebben," beloofde Wilma maar, nu moeten jullie naar bed", " het is alweer veel te laat".
Pas rond half 10 lagen Olaf Marjolein en Jan-Willem in bed, en vielen bijna direct in slaap.

Ondertussen in de Riethorst, lagen om 7uur Nicolette en Marijke in bed geluierd in dikke nachtluier met wel 3 inleggers en volledig vast.
Om half 11 kwam de nachtdienst, en brachten Rob en Belinda verslag uit van het avond gebeuren.
Vervolgens deden ze nog een ronde over de afdeling, maar nu was alles rustig en gingen Rob en Belinda naar huis, en begon Netty aan haar dienst.

Regelmatig maakt Netty een rondje lang de slaapkamers, of keek op het scherm in het kantoor.
Het zag er naar uit de het zo als meestal een rustige nacht zou worden, totdat rond kwart over 2 er ineens een harde gil klonk.
Direct stond Netty op om te gaan kijken waar dat vandaan kwam.
Eerst bij bewoners die wel vaker onrustig waren, maar daar was alles goed bleef er nog 1 kamer over.
Nu opende Netty voorzichtig de deur bij Nelleke, en zag Dat Nelleke rechtop in bed zat en verdwaasd voor zich uit zat te staren, dan fluisterde Netty PST "wat is er?"
"Ik droomde dat ik op een onbewoond eiland aanspoelde wat vol zat met enge beesten en dat ik daar achterna gezeten werd door een hongerige leeuw.".
"Die mij inmiddels te pakken had, en op het punt stond mijn keel door bijten, en mij op te eten, en toen zat ik ineens rechtop in bed".
"Wil je een beker warme melk?"
"Ja graag" snikte Nelleke, " is goed ga ik voor je halen".
5 minuten later was Netty terug met een tuitbeker en een slab, deed haar de slab om en gaf haar de beker.
"Drink maar rustig op" lachte Netty.
1 kwartier later had Nelleke de beker leeg.
"Probeer nog maar wat te slapen het is nog maar half 3 als het echt niet gaat mag je op het alarm drukken".
"Dan geef ik je indien nodig een pil, maar ik wil het nu zo proberen".
10 minuten later had Nelleke de beker leeg zette de beker op het nachtkastje en ging voorzichtig liggen uiteindelijk lag ze goed sloot haar ogen en viel in een onrustige slaap.
Op haar ronde kwam Netty nog een paar keer kijken, maar nu lag Nelleke rustig te slapen.
Toen ze om 7 uur werd gewekt had ze toch nog lekker geslapen, maar toen ze 1 uurtje later aan tafel kwam ontbrak Maria.
Van Netty hoorde Nelleke dat ook Maria een onrustige nacht had gehad, en dat ze gisteravond 40 graden koorts had.
Dan zei Netty," ik zal Maria zo nog even temperaturen.".
Ondertussen kwamen ook de andere bewoners binnen ook Ingrid was inmiddels binnen, vlak daarna stapte ook Connie binnen.

Van Netty hoorde Nelleke dat Maria vandaag in haar bed bleef.
Dan kwam Ingrid met Nicolette binnen gevolgd door Connie en Marijke.
Beide werden aan een ander kant van de tafel vastgezet in een tafelstoel, en kregen ze net als alle andere een slab voor en kregen ze van Connie nog maar eens te horen dat ze zich moesten gedragen.
Na een uurtje was het ontbijt gedaan, en mochten de gene die wilden, naar de creatieve activiteit.
Net als de meeste andere had Nelleke hier wel zin in.
Tegen Nicolette en Marijke werd gezegd dat ze niet mee mochten omdat ze in ieder geval de rest van de week groepsarrest hadden.

Ook bij Olaf Marjolein en Jan-Willem was de dag inmiddels begonnen, omdat woensdag was hoefde ze alleen in de ochtend naar school" kunnen we vanmiddag lekker spelen" lachte Paul," En vanavond naar de creaclub"
""Vanmiddag kan in ieder geval niet want Olaf Marjolein En Jan-Willem moeten om 5 over half 2 naar de fysio om 2 uur moeten ze in het zwembad liggen"
"Jammer" zei Miranda.
"Er is 1 probleem, ik heb geen tijd vanmiddag en Henk en Cora zijn er ook niet", vertelde Wilma.
Dan keek ze naar Miranda en Jeroen, " hebben jullie tijd en zin om met hen mee te gaan?".
"Dat is goed, dan komen we direct om kwart over 12 hier heen" zei Miranda.

"Mooi dat is geregeld dan hoef ik me daar geen zorgen over te maken".
Intussen was het 10 over8 en moesten ze echt gaan.
In de pauze vroegen meer klasgenoten of Olaf Marjolein en Jan-Willem s middags kwamen spelen, maar zij zeiden dat ze eerst naar de fysio moesten.

BIJ DE FYSIO

Om half 1 gingen Miranda en Jeroen met Olaf Marjolein en Jan-Willem mee naar huis bij binnenkomst was er verder niemand, dus zorgden Miranda en Jeroen voor de lunch.
Toen dat op was keek Miranda op de klok en zag dat het inmiddels 10 voor half 2 was en ze dus uiterlijk over 10 minuten weg moesten.
dan pakte Miranda de tassen met zwemspullen in 1 er van zat 1 luier 1zwemluier 1 badhanddoek 1 gewone handdoek en een badpak.
In de andere 2 een zwembroek in plaats van een badpak.
Dan zei Miranda "Ik dacht dat we naar de fysio gingen?.
"Gaan we ook antwoordde Olaf maar wij doen oefeningen in een extra warm zwembad, dat is verwarmd tot 35 graden".
"Dat is een goeie manier om onze stijve spieren te ontspannen".
"Oké ik begrijp het" antwoordde Miranda.
Dan vroeg Miranda "ik zag een zwembroek of badpak 2 handdoeken een luier, maar wat was dat laatste ding nou?"
"Dat is een zwemluier die loopt niet vol met zwembadwater".
"Aangezien wij incontinent zijn laten we ook in het water natuurlijk wel eens wat gaan".
"Een plasje in het water is niet zo erg maar in het water maar poepen.....","nou daar is de zwemluier voor".
"Nou zullen we gaan?" vroeg Jeroen 1 minuut later sloot Miranda het huis af en gingen ze.
10 minuten later waren bij de praktijk, en gingen ze de kleedkamer in.
Dan hielp Jeroen Olaf en Miranda Marjolein op een brandkaar en begonnen ze Olaf en Marjolein uit te kleedden.
Eerst van boven, vervolgens gingen de schoenen sokken, broeken en de natte luiers uit.
Dan kregen ze beide een zwemluier om, "Wat zijn die dik zeg" verbaasde Miranda en Jeroen zich.
Dan trok Jeroen Olaf zijn zwembroek aan, deze leek eerst 2 maten te groot maar, dat bleek ook wel nodig met de dikke zwemluier ertussen.
Ondertussen was Miranda bij Marjolein het badpak aan het aantrekken, het viel niet mee om het badpak over die dikke zwemluier te krijgen, ondanks dat het badpak 2 maten groter was, en dan waren ze klaar.
Nu Jan-Willem nog omdat het ook voor hem de 1 keer was bleek hij een beetje zenuwachtig.

Hierdoor koste het meer moeite om hem om te kleedden maar, toch lukte het hoewel zijn zwembroek nauwelijks over zijn zwemluier paste.
Intussen was het 2 uur, en mochten ze binnenkomen om de beurt werden ze gedoucht en gingen dan verder richting het zwembad.
Nu kwamen ze in de zwemzaal, zagen een trapje maar ook een hellingbaan waarlangs de brandkaar het water in kon.
Nu kwam de fysiotherapeut het water uit begroete Olaf en Marjolein dan stak hij een hand uit naar Jan-Willem "zo jij bent dus Jan-Willem ik ben Bart".
"Ja ik ben Jan-Willem' zei hij, "nou Welkom joh".
Dan keek hij Miranda en Jeroen aan, "en wie zijn jullie?".
Dan stelde Miranda en Jeroen zich voor en vertelde dat ze vrienden waren met Olaf Marjolein en Jan-Willem en Wilma en Cora vaak hielpen door verzorgende taken over te nemen of op te passen.
"Oké ik weet genoeg, we gaan beginnen".
"Ik ga het water in, als ik een seintje geef duwen jullie voorzichtig de 1 brandkaar het water in en dan weer omhoog, duidelijk? ",Miranda en Jeroen knikte van ja.
"Oké kom dan maar, voorzichtig ging het met de brandkaar richting de helling.
Dan liet Jeroen deze voorzichtig het water in glijden.
In het water haalde Bart Jan-Willem van de brandkaar, en kwam de brandkaar weer omhoog en lieten ze de 2e met Marjolein voorzichtig het water in glijden waar Bart hem opving en Marjolein van de brandkaar in het water hielp.
Dan kwam de 2e brandkaar ook omhoog, nu liet Jeroen Olaf het water in glijden waar Bart ook hem opving.
Toen ook deze terug was, vroeg Bart," komen jullie ook in het water?"

 

[luierdromer]

Olaf en Marjolein

HOOFDSTUK 42 SPANNENDE ACTIVITEITEN

Miranda en Jeroen schrokken van deze vraag, dit hadden ze totaal niet verwacht en bovendien hadden ze geen zwemkleding bij zich.
"Ik zie dat ik jullie laat schrikken" lachte Bart" maar ik kan wel wat hulp gebruiken".
"Zeker nu Jan-Willem erbij gekomen is, en Marjolein behoorlijk achteruit gegaan is".
Hier schrokken Miranda en Jeroen inderdaad enorm van Bart zag beide rood worden, en vervolgens werd Miranda spierwit," wat is het probleem?".
"We he he be be hebben geen zwemkleding Bij ons" stotterde Miranda terwijl ze het ondertussen zelf bijna in haar broek deed.
"Nou dat is geen probleem, bij de receptie hebben we voor dit soort situaties zwemkleding liggen".
Nu keken Miranda en Jeroen elkaar aan en na even aarzelen, zeiden ze, "we doen het.
5 minuten later kwamen ze omgekleed weer binnen, en stapten direct het water in.
"Wat lekker warm zeg", reageerde Miranda, tja dit water is 35 graden", antwoordde Bart.

Dan ging hij achter Jan-Willem staan, legde Jan-Willem op zijn buik en trok hem door het water.
Op aanwijzing van Bart, pakte Miranda en Jeroen Marjolein en Olaf op de zelfde manier vast, en trokken hen door het water.
De volgende oefening werden de benen vastgepakt en maakten Olaf Marjolein en Jan-Willem verschillende zwemslagen, met hun armen.
Om daarna met hun armen de aan de kant bevestigde stang beet te pakken, en met hun rug tegen de muur aan te leunen.
Nu moesten Miranda en Jeroen de benen van Marjolein en Olaf een beetje heen en weer bewegen, net zo als Bart het bij Jan-Willem deed.
Na 35 minuten pakte Bart een bal, en gooide deze in het water.
Nu moesten ze de bal overgooien, maar dat viel nog niet mee 10 minuten later, zei Bart dat het tijd was en werden Olaf Marjolein en Jan-Willem met de brandkaar weer uit het water gehaald.
Nu de brandkaar met het volle gewicht omhoog moest, viel dat niet mee.
Toen iedereen uit het water was, vroegen Miranda en Jeroen zich af, hoe nu te handelen.
1 eerst zelf douchen en aankleedden.
2 eerst Olaf Marjolein en Jan-Willem douchen en aankleedden.
Toen ze de kleedkamers in kwamen hadden ze nog geen besluit genomen, maar tot hun verassing Wilma en Henk zaten te wachten.

Ondertussen bij de riethorst, was het intussen kwart over 9,toen Connie het ontbijt afsloot, en vroeg wie er mee ging naar het creatief uur.
Echt iedereen wilde mee, even van de afdeling af, en lekker knutselen of tekenen, alleen Maria was nog te ziek om mee te gaan en Nicolette en Marijke hadden nog steeds groepsarrest.
Connie zei tegen hen, "Jullie gaan in ieder geval de rest van de week niet mee".
"Na wat jullie gister hebben gedaan, melden jullie je zo maar bij Ingrid".
Dan tegen de rest, "kom we gaan".
Dan ontsloot Connie de deur, en gingen ze de gang op sloegen een hoek om, en gingen met de lift een verdieping hoger.
Dan opende Connie een deur en kwamen ze in een grote zaal, hier werd al op ze gewacht zag Nelleke.
De mevrouw stond op en liep direct naar Nelleke toe, stak een hand uit en zei, "ha een nieuw gezicht".
Dan vertelde ze Nelleke dat zij de creatief therapeut was, dan vroeg ze wat Nelleke wilde doen.
"Ik wil graag wat kleuren", antwoordde Nelleke," dat lijkt me een goed idee, zei de mevrouw.
Terwijl ze Nelleke een kleurboek voor volwassenen en kleurpotloden gaf, en haar een tafel wees waar Nelleke rustig ging zitten kleuren.
Intussen was iedereen rustig en ontspannen bezig, de 1 met klei een ander met piepschuim en weer een ander met kaarten.

Op de groep werden Nicolette en Marijke goed aan het werk gezet, eerst moesten ze alle prullebakken legen, en al het verzamelde afval in de grote container buiten deponeren.
Vervolgens moesten ze iedere prullebak goed schoonmaken en er schone zakken in doen.
De volgende opdracht was om alle bedden af te halen te laten luchten en weer netjes op te maken.
Om ze goed te laten merken dat ze straf hadden, had Connie gezegd dat ze pas verschoond zouden worden, als klaar zouden zijn met alle opdrachten, en dat ze pas aan tafel mochten als ze verschoond waren.
Na een half uurtje merkte Marijke dat ze nodig moest poepen, en het bijna niet meer kon houden.
Dan keek ze Connie aan, en wilde zeggen dat ze moest poepen maar. Connie viel haar direct in de rede," doorwerken jullie".
"Wij bepalen of en wanneer jullie verschoond worden, en het toilet is verboden gebied voor jullie".
Nog geen 5 minuten later poepte Marijke haar luier vol.
Ook de luier van Nicolette was niet schoon meer maar was aardig vol geplast en ook zij moest nodig poepen, en besloot het ook maar te laten gaan.

Intussen bij de fysio waren Miranda en Jeroen zo diep in gedachten dat ze Wilma en Henk pas zagen toen Wilma vroeg," zo ook lekker gezwommen?".
Nu schrokken Miranda en Jeroen op uit hun gedachten, "ja Bart vroeg of wij er ook in kwamen, om te helpen".
Dan zei Wilma "Gaan jullie maar zelf snel douchen en aankleedden, anders worden jullie nog ziek" "maar, zij dan?" wijzend naar Olaf Marjolein en Jan-Willem.
"Dat doen wij wel", antwoordde Wilma, zo gezegd zo gedaan.
Een half uur later, het was inmiddels kwart voor 4 was iedereen klaar.
Dan gooide Miranda en Jeroen de zwemkleding en handdoeken in de daarvoor bestemde mand en gingen ze samen naar huis.
Onderweg vertelde Miranda en Jeroen dat Bart hen had gevraagd te komen helpen in het water en dat ook zij volgende week weer werden verwacht," maar, wat vonden jullie er nou van?".
"HEEL ERG LEUK" riep Jeroen, en ook Miranda had een leuke middag gehad maar, zei wel "wat was dat water warm".
"Ja dat water is 35 graden, maar dat is juist om stramme spieren, Minder pijnlijk te maken ", antwoordde Wilma.
"Toen Bart vroeg of wij volgende week ook weer kwamen, hebben we direct ja gezegd" lachte Jeroen, nog eens.

Intussen waren ze weer thuis aangekomen, en kregen ze alle 5 wat te drinken.
Dan vertelde Miranda dat ze over 2 weken jarig was," en ik zou het leuk vinden als jullie 3 ook komen" lachte Miranda.
Dan zuchtte ze, "Jammer dat Nelleke er niet bij zal zijn".
"Ja dat is triest, maar deze opname was helaas hoognodig", antwoordde Wilma dat werd door iedereen heel goed begrepen.
"Ik zal vanavond eens bij Anna informeren, hoe het nu met Nelleke gaat", zei Wilma dan.

Intussen bij de Riethorst zat Nelleke nog rustig te kleuren.
Hans was met klei bezig en Joop en Martijn aan het knippen en plakken en Anneke en Mark zaten bij Nelleke aan tafel kaarten te maken, maar dat was nog niet zo eenvoudig, mede omdat ze nog al eens afgeleid werden door Nelleke.
Die nog steeds wat van slag en daardoor onrustig was, maar gaandeweg kreeg Anneke toch vat op Nelleke.
Toen vlak daarna Mark een kaart klaar had, liet hij die aan Nelleke en Anneke zien en zei dan, "Die is voor jou schatje".
Dit bezorgde Nelleke een flauw lachje, wat ook Netty opviel en Netty ook half hoorde wat Mark zei.
Dus besloot Netty maar, eens te gaan kijken wat Nelleke Anneke en Mark eigenlijk uitspookten.
Totaal onverwacht stond ze dan ineens achter hen en bekeek de kleurplaat van Nelleke.
"Mooi hoor, Nelleke gaat het nog?".
"Ja hoor maar ik begin nu wel moe te worden".
Dan tegen Mark, "word jij verliefd op Nelleke?".
Van deze vraag schrok Mark ,en sloeg helemaal dicht, ondertussen vertelde Anneke aan Netty wat er de avond ervoor op de groep was voorgevallen, en benadrukte dat ze het gemeen vonden wat Nicolette en Marijke hadden gedaan.
Om Nelleke juist zij die al zo kwetsbaar was, zo te jennen.
"Terwijl ook zij en wij, hier ook niet voor ons plezier zitten". ZUCHT, "als ik de kans krijg, ben ik zo naar buiten hier weg".
Ha ha ha begint ze dan zenuwachtig te lachen, om dan zelf te breken en dan in huilen uitbarst.

Dan zit ze te huilen zo heftig dat alle andere stil vallen, en iedereen naar Anneke Nelleke en Mark kijkt.
Nu is het Nelleke die een arm om Anneke heen slaat, en fluistert " hé Anneke rustig denk ook aan je zelf hé."
Intussen was het bijna half 11, en tijd voor koffie of thee, waarna over een half uur het uurtje eigentijd begon maar, deze keer leek het Netty verstandig om het creatieve uur nog even voort te zetten.
Dan piepte ze de verpleging op, binnen 1 minuut stond Anja binnen.
Hoewel ze eigenlijk vrij was deze week, was ze na de chaos en hectiek van gister toch opgeroepen om extra te werken.
Ook door, het ziek zijn van Maria, en de straf Voor Nicolette en Marijke maar, vooral om nu extra aandacht te kunnen geven aan Nelleke en Maria,
en om ook nog de rest van de groep te begeleiden, waren er nu echt minstens 3 leiders nodig.
Nu zag ook Anja dat Anneke er door alle gebeurtenissen, er doorheen zat maar, toen Nelleke nog eens probeerde Anneke te kalmeren, zaten ze ineens alle 2 te huilen en poepte Nelleke zonder het zelf te merken nog maar eens in haar luier.

Martijn en Mark die nog steeds bij de tafel zaten, wisten niet hoe hier op te reageren en keken maar even een andere kant op.
Dan zag Anja dat ook Anneke zonder het te merken in haar broek plaste, en dat Nelleke op doorlekken stond.
Dan zei Anja tegen Netty "ik heb nog even je hulp nodig, ik stel voor dat Nelleke Anneke en Mark hier nog even blijven".
"Nou eigenlijk moet ik zo weg, maar ik begrijp het probleem en die afspraak kan ik wel verzetten"
"Dat zou fijn zijn".
Anneke werd intussen duizelig, en verloor direct haar evenwicht Anja kon nog net voorkomen dat ze viel, en zette haar voorzichtig op de grond.
Om haar dan direct neer te leggen, terwijl Anja dat deed voelde ze dat Anneke haar broek nat was en niet alleen nat, maar ook dat ze haar darmen aan het legen was.
Dit alles maakte wel duidelijk dat ook Anneke heel labiel was.
Dan zei Anja tegen Netty.
"Ik ga even schone kleren voor Anneke halen, en neem gelijk een schone luier voor Nelleke mee".
Ze zei er niet bij dat ze ook een luier voor Anneke mee zou nemen maar, aan het gezicht van Anja te zien wist Netty genoeg.
"Dan laat ik ze nog even doorgaan met waar ze mee bezig zijn", antwoordde Netty.
"goed idee" antwoordde Anja, terwijl ze naar de deur liep, deze van het slot haalde, er door stapte en weer afsloot.
Intussen zat Nelleke weer te kleuren, en ronde Mark zijn 2e kaart af.

5 minuten later was Anja al terug, gaf 1 luier en talkpoeder aan Netty die direct naar Nelleke ging.

"Kom maar meiske dan zal ik jou eens lekker verschonen".
Met tranen in de ogen, antwoordde Nelleke "Ik wil niets liever dan snel verschoond worden".
"Kom hier dan maar liggen".
Daarbij wees Netty naar de verschoonmat op de grond dit deed Nelleke snel en dan begon Netty haar uit te kleedden.
Niet alleen haar luier was overvol maar ook haar romper zag bruin van de poep.
Heel voorzichtig maakte Netty haar schoon en zag nu dat zelfs in haar broek poepresten zaten.
Die trok ze maar direct uit, en maakte Netty Nelleke vervolgens goed schoon en deed haar dan een schone luier om.
"Hier moet je het nu even mee doen", Nelleke ik had er niet op gerekend dat het zo erg zou zijn".
Dat begreep Nelleke ook wel.
Intussen was Anneke bijgekomen, en voelde dat ze een natte en vieze broek had maar, ook had ze totaal geen kracht meer, zelfs niet om te gaan zitten.
Nu kwam Anja naar haar toe, en begon Anneke uit te kleedden en te wassen.
Ook voor Anneke had Anja niet alleen schone kleren mee genomen, maar ook een luier en een romper, verbaasd lag Anneke er naar te kijken.

Anja zag het en zei," gezien alle gebeurtenissen van de laatste 2 dagen, en met name wat er vanochtend gebeurde vinden wij het verstandig om je nu even een luier om te doen".
"Moet je maar eens om je heen kijken, wat een rommel je hebt gemaakt.".
Anneke keek om zich heen en alleen haar broek en onderbroek zeiden al meer dan genoeg.
Gelaten zei ze dan ook, "nou vooruit dan maar".
10 minuten later was Anneke weer lekker schoon, en aangekleed en vroeg Anja wat ze wilde eten," ik wil helermaal niets, ik wil naar bed" antwoordde Anneke.
Nelleke wilde wel een bord BRINTHA en een kop thee.
"Oké dat is goed komen jullie maar mee naar de groep" een kwartier zat Nelleke in de tafelstoel en lag Anneke in bed.
Dan kreeg Anneke haar medicatie plus een slaappil, en liet Anja haar alleen, 5 minuten later sliep ze al.
Ondertussen was Ingrid begonnen Nelleke te voeren, een kwartier later had ze haar bord leeg, dan werd ook Nelleke naar bed gebracht.
Ook zij had bij haar medicatie een slaappil gekregen, binnen 2 minuten sliep ze al.
Dan belde Ingrid Anna op om te vertellen hoe het er met Nelleke voor stond.

Dan vroeg Anna of ze langs moest of mocht komen "moeten niet, mogen wel eventjes tijdens het bezoek uur", antwoordde Anja.

"Kan ik haar zus of vrienden meenemen".
"Haar zus dat kan ook eventjes, haar vrienden raden we op dit moment af".
"Begrijp me niet verkeerd, het is geen kwestie van niet willen of niet gunnen maar, het geeft te veel emotie, en te veel prikkels, voor Nelleke helaas".
"Wij hadden het liever ook anders gezien".
Direct na dit gesprek belde Anna Wilma, en bracht verslag uit.
Dit zorgde ervoor dat Wilma spierwit werd Marjolein zag het en vroeg," wat is er Mamma?".
Dan vertelde Wilma over de situatie van Nelleke.
Niet alleen Marjolein maar ook Olaf en Jan-Willem barsten in huilen uit.
Dan werd besloten dat Henk en Cora bij Olaf Marjolein en Jan-Willem zouden blijven, en dat Wilma mee zou gaan naar Nelleke.
Een half uur later zette Wilma Anna en Astrid af bij de Riethorst en melden die zich bij de receptie, en vertelden dat ze voor Nelleke kwamen.
De mevrouw bij de receptie, keek snel in de computer, om te zien in welke groep Nelleke verbleef.
Dan zei ze "Groep de rimboe op de begane grond 2e gang links, en dan de 3e deur. maar, waarom blijft die mevrouw in de auto zitten"?.
"Omdat ze alleen mee is als chauffeur".
"O maar ze kan hier beneden wel in de koffiekamer wachten, en wat drinken".
Dan vroeg Anna, "Astrid wil jij even tegen Wilma zeggen dat ze hier binnen koffie of thee kan krijgen?".
"Ik ben al weg", direct liep Astrid naar buiten naar de parkeerplaats waar Wilma nog steeds in de auto zat.
Dan tikte Astrid op het raampje welke Wilma direct opende, dan bracht Astrid de boodschap over en antwoordde Wilma, " ha lekker koffie."
Dan pakte Wilma haar handtas stapte uit en sloot de auto af, waarna ze samen naar binnen liepen.

Waar Wilma naar de ontvangst kamer ging, en Anna en Astrid door Ingrid werden opgehaald ,en naar de afdeling werden gebracht.
Dan opende Ingrid de deur en gingen ze naar binnen nu zei Ingrid dat Nelleke in de huiskamer was.
Nelleke zat op de bank in de huiskamer een beetje te kletsen met Hans Anneke en Mark.
Nu vertelde ze wat over zichzelf en wat ze de laatste tijd allemaal had meegemaakt.
De anderen deden het zelfde, maar alleen wat ze zelf kwijt wilden.
Dan ineens hoorde Nelleke 2 bekende stemmen.
Direct keek ze over haar schouder, en zag haar moeder en Astrid staan, stond op en vloog Astrid om de hals.
"Wat ben ik blij dat ik jullie zie" zei Nelleke met een glimlach.

"Ik ben ook blij jou weer te zien, klein zusje van me", lachte Astrid.
"Hoe zijn jullie hier gekomen?".
Wetende dat haar moeder en zus allebei geen rijbewijs hadden, en het ov ook maar zo zo was, zeker in de avond uren.
"Wilma heeft ons gebracht" lachte Anna," en je moet de groeten hebben van Olaf Marjolein en Jan-Willem".

"Waarom heb je hen niet meegenomen?".
"Hé Nelleke effe kalm aan jij zij wilden heel graag mee, maar van hier uit, werd dat met klem afgeraden".
"Dat is op dit moment te veel".
Dat begreep Nelleke zelf eigenlijk ook wel, eerlijk gezegd begon ze alweer moe te worden.
Dan zei Astrid "Ik wil je kamer wel eens zien".
Toen dat gebeurt was, dronken ze nog samen thee, en dan was het voor Anna en Astrid alweer tijd om te gaan, en voor Nelleke bijna bedtijd.
Ook al het andere bezoek ging langzaam aan weg.
Nelleke stond intussen nog een beetje na te genieten, en te dromen van en over het bezoek.
Toen ze een hand op haar schouder voelde, en de stem van Anneke hoorde.
"Hé Nelleke gaat het?, wat leuk dat je bezoek had".

Dan vroeg Anneke, "Ga je mee naar mijn kamer?".
Dat hoorde Belinda, die net langs liep die zei," Anneke heel even dan, want zo te zien is Nelleke doodmoe en moet ze ook hoognodig verschoont worden, en gaan slapen".
Dan keek Anneke op de klok en zag dat het pas 10 over 8 was en zei, "Nelleke kom je?".
Samen liepen ze naar de kamer van Anneke, die zo zag Nelleke het gezellig had gemaakt met kaarten schilderijtjes en knuffels.
Ze waren op Annekes bed gaan zitten, en kletsten nog wat maar na een kwartier, vielen Nelleke haar ogen dicht.
Dit maakte Anneke onzeker, ze wist even niet wat te doen uiteindelijk drukte ze maar op het alarm.
1 minuut later werd er op de deur geklopt en Melde Rob zich," wat is er Anneke?".
"Nelleke is hier in slaapgevallen".
Nu zag Rob dat Nelleke over het brede deel van het bed lag.
Met een glimlach zei Rob," we zeiden toch dat Nelleke doodmoe was".
Vol schaamte keek Anneke Rob aan, die rustig bleef en zei," hé op zich is het niet erg, maar wij zeggen dat niet zo maar".
Dan vervolgde hij, "Wil je me even helpen".
"Dan halen we haar bed hierheen, en kunnen we haar zo overhevelen".
"Oké" en samen liepen ze naar de kamer van Nelleke, en even later met het bed over de gang terug.
Dan liet Rob het bed zakken, en samen legden Rob en Anneke Nelleke op haar eigen bed.

Dan liet Rob het bed weer stijgen, en vroeg Anneke "Wil je me helpen om Nelleke terug te brengen naar haar eigen kamer?".
"Ja hoor dat is goed".
Toen ze op de kamer van Nelleke waren zei Rob dat hij Nelleke ging omkleedden en verschonen.
"Ah Rob mag ik helpen?"
"Nou dit is geen werk voor kinderen".
Nu keek Anneke hem met verdrietige ogen aan, en zei" ik ben geen klein kind meer".
"Dat weet ik maar wij zijn wel verantwoordelijk voor jullie, als er wat gebeurd" fluisterde Rob," ja dat begrijp ik" antwoordde Anneke.
"Nou vooruit dan maar maar wel voorzichtig, want Nelleke is nogal breekbaar".
"Ja dat heb ik vanmiddag wel gezien" fluisterde Anneke.
Heel voorzichtig trok ze nu Nelleke haar schoenen en sokken uit dan trok ze onder toezicht van Rob heel voorzichtig Nelleke haar broek uit en maakte haar romper los," nu moet je heel even wachten, dan pak ik even haar nachtluier".
"Moet ze geen pyjama aan" fluisterde Anneke.
"Nee nu niet, ze ligt nu zo lekker te slapen dat ik haar niet wil wekken, omdat ze die rust zo keihard nodig heeft".
Al snel was Rob terug, en begon Anneke de luier los te maken, die was alweer aan vervanging toe.
Terwijl Rob Nelleke op haar zij draaide, haalde Anneke de luier onder Nelleke vandaan en maakte ze Nelleke haar billen schoon poederde deze.
Dan vouwde Anneke de nachtluier open, en schoof deze onder Nelleke dan legden Rob en Anneke Nelleke voorzichtig op haar rug.
Dan poederde ze op aanwijzing van Rob de vagina en schaamstreek van Nelleke en trok Anneke de luier tussen de benen van Nelleke door omhoog tot net onder haar navel.
Trok de luier strak aan en sloot deze af dan maakte ze haar romper dicht en dekte haar toe dan verlieten Rob en Anneke de kamer," goed gedaan" zei Rob, en vervolgde dan " en hoe staat het met jou luier?"
Nu schrok Anneke.
Dan zei Rob dat er in de overdracht stond dat ze flauwgevallen was, en toen in haar broek had geplast en daarom voor de rest van de dag een luier droeg.
"Om eerlijk te zijn ben ik al weer nat, en ik heb het nauwelijks gemerkt" zuchtte Anneke.
"In mijn hoofd gaat het ook nog niet geweldig, ik denk dat ik ook naar bed ga, ook al is het nog maar half 9" "En ik denk dat je er verstandig aan doet om net als Nelleke een nachtluier om te doen" antwoordde Rob.
"Ja doe toch maar" reageerde Anneke.
5 minuten later had Anneke haar tanden gepoetst en zich uitgekleed tot aan haar romper en luier intussen was Rob terug met een nachtluier met inlegger.
Dan zei hij dat ze moest gaan liggen maakte haar romper en luier los, die inderdaad weer nat was.
Dan haalde Rob de natte luier onder Anneke vandaan, maakte haar billen schaamstreek en vagina schoon legde de dikkere nachtluier onder Anneke poederde haar billen en schaamstreek en trok de luier omhoog maakte hem vast en sloot de romper.
Dan vroeg Rob, " verder red je het wel dacht ik?".
"Ja maar heb ik mijn medicatie voor de nacht al gehad?".
"Dat ga ik nu voor je pakken, en ik geef je ook een slaappil"2 minuten later had Anneke haar tanden gepoetst en haar medicatie in genomen.
Dan liep ze naar haar bed stapte er in en deed het licht uit.
Tijdens het lopen maar ook nu ze lag voelde ze wel hoe dik de luier was, maar na wat onrustig bewegen, viel ze toch in slaap.
Helaas voor Anneke, was het maar goed dat ze een luier omhad want deze nacht plaste ze in haar slaap.
Toen Netty om half 2 haar ronde deed, en overal even binnen keek zag ze dat Anneke erg onrustig sliep, uit de overdracht had ze begrepen dat Anneke vandaag was flauwgevallen en in haar broek had geplast en daarom voor in ieder geval 24 een luier droeg.
Toen Netty haar stilletjes controleerde zag ze dat ook Anneke alweer nat was.

Dan terug naar Wilma.
Direct toen ze thuiskwam werd ze bestormd door Olaf Marjolein en Jan-Willem die razend nieuwsgierig waren hoe het met Nelleke was.
"Nou om te beginnen ben ik niet zelf bij Nelleke geweest maar heb van Anna gehoord dat Nelleke dol blij was om haar moeder en zus te zien, maar dat ze nog erg kwetsbaar is".
"Maar, nu is het ook voor jullie tijd om te gaan slapen, morgen is het weer vroeg dag", maar nog 1 vraag hoe is het vanmiddag gegaan?".
"Heel goed en heel leuk" antwoordde Marjolein ,en vertelde ze het hele verhaal.
"Wat we totaal niet verwacht hadden, Bart nodigde ze uit om het water in te komen".
"Ja en volgende week gaan ze weer mee" reageerde Olaf.
Dan vroeg Cora, " en Jan-Willem hoe was jou 1e keer?".
"Heel fijn doordat het water zo lekker warm is, merkte ik dat mijn inmiddels verkrampte spieren ontspanden en iets soepeler aanvoelen".
"Net wat Olaf en Marjolein zeiden, Miranda en Jeroen waren helemaal super".
"Ik moest wel lachen om de gezichten toen Bart hen uitnodigde om het water in te komen".
"Dus ik hoef jullie op woensdagmiddag niet meer weg te brengen" begreep Wilma.
"Nee wij redden ons zo best, maar het was best een eind lopen", zei Marjolein.
"Nou eventueel kan ik jullie wel halen en brengen".
"Misschien weet ik nog wel een oplossing, zodat ze niet van ons afhankelijk zijn".
Reageerde Cora, direct keek iedereen naar Cora toen ik vorige week even over het internet surfte, zag ik aangepaste fietsen".
Driewielers 2 voor 1 achter, met aan de voorkant een bakje waar de rolstoel zo in gereden wordt".
"Wat kost dat wel niet" vroeg Wilma," Ik dacht iets van 2500 euro"." Oeps een boel geld" zuchtte Wilma.
"Maar, kunnen we geen beroep doen op de WMO" vroeg Henk zich hardop af.
"Ik zal eens informeren" zei hij dan, intussen was het alweer etenstijd.
Toen het eten op was stonden om half 7 Miranda Jeroen en Pim voor de deur, om Olaf Marjolein en Jan-Willem op te halen voor de creaclub.
Vlug werden de jassen aangetrokken, en nadat ze beloofd hadden na afloop zo snel mogelijk naar huis te komen, mochten ze gaan.
10 minuten later kwamen ze aan, en gingen naar binnen, trokken de jassen uit en gingen naar de grote zaal.

Waar Jan en Kimberly al van alles hadden voorbereid.
Dan begroeten ze Pim Paul Miranda Mirte en Jeroen, en keken dan een beetje verbaasd naar Jan-Willem.
Dan vertelde Jan-Willem wat er sinds het begin van de zomervakantie allemaal gebeurd was.
Nu ging de aandacht van Jan en Kimberly uit naar Olaf en Marjolein ook zij vertelden kort over zichzelf ook dat ze incontinent waren.
"Dat probleem heb ik sinds kort ook" reageerde Jan-Willem.
"Nou net als op school hoeven jullie hier niet bang te zijn voor plagen en pesten, want degene die dat probeert kan direct naar huis" reageerde Jan.
"Nog 1 vraag waar is Nelleke?"
"Die is psychisch ingestort en verblijft sinds maandag op de gesloten jongeren afdeling van de riethorst".
"Haar moeder en zus zijn er net vanmiddag op bezoek geweest".
"Wij hebben gehoord dat ze heel moe en verward is door de depressie en dat de arme schat ook daar al het nodige heeft mee gemaakt".
"Nou laten we hopen dat het snel vooruit gaat" antwoordde Jan intussen waren ook de andere deelnemers binnen.
Kort samengevat werd het verhaal over Nelleke maar ook Olaf Marjolein en Jan-Willem nog eens verteld.
Intussen ging Kimberley met koffie en thee rond toen ze bij Olaf Marjolein en Jan-Willem kwam vroeg ze," hoe gaan jullie dat doen?".
"Normaal hebben we bekers met grote oren en een deksel" antwoordde Olaf "maar in de drukte van vandaag hebben we ze helaas thuis laten liggen".
Nu keek Kimberley naar Jan," volgens mij liggen er in de ruimte van de buitenschoolse opvang nog zulke bekers".
"Ik Zal eens kijken".
3 minuten later was Kimberley al terug met de gezochte bekers, waarop een paar deelnemers in zichzelf wat gniffelden.
Pim en Paul zagen het, en vroegen," zouden jullie hiermee op willen houden?".
Dat hoorde ook jan, hij keek eens ronden zei ook dat dit niet kon enn dat dit de enige waarschuwing was, dan was het direct stil na nog even kletsen, gingen ze 10 minuten later echt aan de slag.
Jan-Willem ging verder met schilderen aan het schilderij waar hij al voor de vakantie aan begonnen was maar, merkte al snel dat het nu meer moeite koste en hij was blij toen Suzanne hem kwam helpen.
Ook Joost kwam al snel even bij hen kijken, en zei dat hij het stoer vond van Jan-Willem dat hij bleef komen.
Ook hoopte hij dat Olaf en Marjolein het hier naar hun zin zouden hebben ,en dat hij altijd bereid was te helpen.
De tijd vloog om voor ze het wisten, was het 10 voor 8,en zei Kimberley" Jongens en Meisjes, we gaan nu opruimen".
Deze mededeling werd met boegeroep begroet, maar helaas de klok was onverbiddelijk.
10 minuten later was alles opgeruimd, en werden de handen gewassen en de jassen aangetrokken.
Dan brachten Pim Paul Mirte Miranda en Jeroen met zijn allen Olaf Marjolein en Jan-Willem naar huis.
Om kwart over 8 waren ze thuis, en vroeg Wilma direct hoe het was geweest.
Dol enthousiast vertelden ze over zowel de middag als de avond.
Thuis gekomen vertelden zowel Miranda als Jeroen dat ze binnen een week hun zwemkleding moesten opzoeken, toen hun ouders vroegen waarom vertelden ze het avontuur van de woensdagmiddag.
"Maar, Miranda heb je daar wel tijd voor?"," Mam daar maak ik gewoon tijd voor".
"Je zou zowel op school als in het zwembad als op de creaclub moeten zien hoe goed Jan-Willem maar vooral Olaf en Marjolein het doen, en daar help ik graag aan mee".
"Nou goed hoor, maar loop niet te hard van stapel", "ik krijg hier juist extra energie van" antwoordde Miranda.
"Maar, woensdag is dan wel een drukke dag hé?.
"Ja maar, ik leg dinsdag alles al klaar"," en we eten woensdag bij Olaf en Marjolein en na de fysio is er genoeg tijd voor dat we naar de creaclub gaan".
Bij Jeroen ging het precies zo.
Zijn Ouders vonden het geweldig dat hij zo begaan was met Olaf Marjolein en Jan-Willem maar zeiden wel dat hij niet te veel op hooi op zijn vork moest nemen.
Wat hij braaf beloofde.
Dan was het ook voor Miranda tijd om naar bed te gaan.

 

[Abbjornnl]

2 heel goede hoofdstukken.

Wel lastig dat er aan het einde van de stukken zoveel lege ruimte volgt.

 

[incoluier]

Al weer een mooi verhaal ga zo door

 

[luierdromer]

Olaf en Marjolein

HOOFDSTUK 43 NAAR NELLEKE EN DE VERJAARDAGS SUPRISE

Intussen was het zaterdag en na lekker te hebben uitgeslapen, kwam het leven tegen 10 uur weer langzaam op gang.
Tegen 11 uur was iedereen eindelijk aangekleed, en zat de familie de Vries net aan de brunch,toen de Telefoon ging,Wilma nam op, " met Wilma de Vries".
"Hallo Wilma met Anna Vermeer".
"Hallo Anna hoe gaat het met Nelleke?".
"Daar bel ik net over, Ik ben net gebeld door de Riethorst, Nelleke heeft gelukkig een goeie nacht gehad".


"Weliswaar door een vrij hoge dosering van haar slaap medicatie maar, daardoor en ondanks de medicatie die ze nu krijgt, is er een kleine verbetering".
"Vooral creatieve activiteiten hebben een positieve uitwerking op Nelleke".
"Het gaat zo goed dat ze nu iets meer bezoek aan kan, hopelijk geeft dat nog iets meer afleiding".
"Dus ik bel eigenlijk om te vragen of Olaf Marjolein en Jan-Willem, zin hebben om vanmiddag een half uurtje bij haar op bezoek te gaan?".
"Ik denk van wel" antwoordde Wilma," fijn ik vermoede al zoiets" reageerde Anna.
"Dat betekent wel dat ze zich heel rustig moeten gedragen, niet te veel praten en bewegen".
"Bovendien denk ik dat het na een kwartier, wel genoeg geweest is".

"Dat begrijp ik" zuchtte Wilma" ga jij zelf ook mee?".
"Nee Harry is weer thuis, en ik denk dat wij vanavond even gaan kijken".
"Oké bedankt" en dan hing Wilma op.

"Ha fijn gaan we lekker keten daar" riep Olaf.
"Ho ho effe kalm aan jij dat gaan we niet doen", riep Wilma hem direct tot de orde.
"Het kan alleen maar als jullie heel rustig zijn"," dus zachtjes en niet te veel praten".
"Dan nog iets, we kunnen maar heel even blijven een kwartier meer is waarschijnlijk niet mogelijk".
Deze mededeling zorgde voor enige teleurstelling bij Olaf Marjolein Jan-Willem maar, ze begrepen heel goed dat Nelleke nog niet veel kon hebben.
Ook dat er bovendien rekening gehouden moest worden met de andere bewoners maar, bovenal overheerste de vreugde dat ze na bijna 2 weken eindelijk bij Nelleke op bezoek konden.
Ze deden de rest van de week niets anders dan uitkijken naar de zaterdag.
Eindelijk was het dan zaterdag, al om half 7 waren ze alle 3 wakker maar, moesten toch wachten tot ze om half 8 eindelijk uit bed gehaald en verzorgd werden.
Alle 3 hadden ze zoveel geplast dat de toch wel dikke nachtluiers het niet konden houden en waren doorgelekt, zodat Wilma en Cora 3 natte bedden aantroffen.
Vooral door de ervaring van Wilma was het binnen de kortste keren verschoond en opgeruimd.
Dan ging Wilma met Olaf Marjolein en Jan-Willem naar de woonkamer, terwijl Cora de bedden verschoonde.
Dan vroeg Wilma of ze brood of BRINTHA pap wilden.
"Doe mij maar BRINTHA pap, ik heb het idee dat ik van de zenuwen geen hap door mijn keel kan krijgen", antwoordde Olaf," oké is goed, en jullie?".
"Voor mij geldt het zelfde", zuchtte Marjolein.
Jan-Willem wilde wel 2 broodjes, ondanks dat ook hij behoorlijk zenuwachtig was.
Het koste Jan-Willem dan ook veel moeite om zijn ontbijt op te krijgen.
De pap ging iets makkelijker, maar het werd een nog grotere smeerboel dan dat het anders al was maar, uiteindelijk waren alle bordjes toch leeg.
Nelleke ondertussen wist nog nergens van, zowel de leiding als haar ouders hadden er voor gekozen om de rust te bewaren, en dus nog niets te zeggen.
Dus zat Nelleke met Anneke Mark en Marijke rustig een spelletje RUMMICUB te doen.
Tussendoor kregen ze wat te drinken en werd er in dien nodig voor een verschoning gezorgd, zo vloog de tijd voorbij.
Tegen kwart voor 12 was er de lunch, en om half 1 lag Nelleke in bed voor een lekker middag dutje en viel snel in slaap, en schrok wakker toen Anja haar om kwart voor 2 kwam wekken en haar vertelde dat er zo bezoek voor haar zou komen.
"Ha fijn komen pap en mam en Astrid weer hier", Anja liet het maar zo.
5 minuten later was Nelleke aangekleed, en nog 5 minuten later zat ze in de woonkamer 5 minuten daarna stapten Anna en Astrid binnen, zo ver ze kon zien, gevolgd door Wilma.
Maar, Nelleke kon niet zien, dat Anna Jan-Willem duwde en Wilma Marjolein.
Nu deed Astrid een stap opzij en stond Jan-Willem ineens voor haar.
Dit zorgde voor een grote glimlach bij Nelleke, en die werd nog groter toen ook Olaf en Marjolein tevoorschijn kwamen.
Direct vloog Nelleke omhoog en stormde op Wilma af," WAT EEN LEUKE VERRASSING!".
Dan zei Anna, "even een beetje bedaren Nelleke".
"Dat vonden wij ook, maar we doen wel even kalm aan", antwoordde Anna.
Met toestemming van de leiding gingen ze nu naar Nelleke haar kamer en vertelden Olaf Marjolein en Jan-Willem hun belevenissen van de afgelopen week.
Vooral het avontuur in het zwembad werd in geuren en kleuren verteld.

Ook vertelden Olaf en Marjolein dat Miranda en Jeroen hen hadden meegenomen naar de creaclub, en dat ze daar lekker mee hadden gedaan.
"Wij hebben hier iedere ochtend een uurtje creatief" reageerde Nelleke, en ik ben daar vanaf vorige week woensdag iedere morgen heen geweest, even lekker ontspannen en niets hoeven", zuchtte Nelleke.
Dan klopte Anja op haar deur, "Jullie zitten hier inmiddels een half uur, " gaat het nog Nelleke?".
"Nou ik word wel moe, maar vindt het nog veel te gezellig eigenlijk wil ik even naar buiten, ik ben al bijna 2 weken niet buiten geweest".
"Nou als u" en daarbij keek ze naar Wilma en Anna " als u met haar mee gaat, mag je best eventjes van de afdeling af".
"Zorg wel dat je voor half 5 terug bent", antwoordde Anja.
Dan werden de jassen aangetrokken en liep Anja mee naar de deur, en liet het hele stel naar buiten vol verrukking ademde Nelleke de frisse buitenlucht in.
Dan liepen ze een eindje de wijk in, voerden bij de vijver de eendjes.
Al snel was het tijd om weer naar de afdeling te gaan, waar Anja hen weer binnen liet nu zei Anja dat ze mooi op tijd waren, maar dat het bezoekuur helaas voorbij was.
Met een grote knuffel, namen ze afscheid, maar Anna liep nog even met haar mee om nog even met Anja te praten,10 Minuten later was ze weer terug.
Vertelde direct dat deze middag Nelleke goed gedaan had, maar dat ze nu doodmoe was.
"Wij zijn ook best moe" gaf Olaf toe.
"Dan gaan we nu snel naar huis, eten en naar bed" antwoordde Wilma hierop, terwijl ze Olaf Marjolein en Jan-Willem in het busje zette.
In het busje werd er nog de hele rit nagepraat.
Over het bezoek wat in plaats van max een kwartier, bijna 1 uur geduurd had.
Dan zei Marjolein, "volgens mij was Nelleke dolgelukkig dat we er waren".
"Dat weet ik wel zeker" antwoordde Anna "maar, ik vond haar er toch wel moe uitzien" vulde Olaf aan.
"Dat is ze ook, die depressie heeft er behoorlijk ingehakt" bevestigde Wilma.
"Wij zeiden niet voor niets dat jullie maar 1 kwartier konden blijven".
"Dat ze het bijna 1 uur vol hield, en naar buiten mocht waren al 2 enorme pluspunten".
Thuis gekomen, werd er nog even na gepraat en koffie gedronken maar om 10 uur vond Wilma het echt welletjes en begon ze Olaf Marjolein en Jan-Willem naar bed te helpen, om half 11 lagen ze alle 3 eindelijk in bed.

Nelleke was na het bezoek zo moe, dat ze al om half 7 een nachtluier om wilde en vroeg of Belinda haar naar bed wilde brengen.
"Goed idee, ik zal je lekker instoppen" antwoordde Belinda.
Dan liep ze direct met haar mee poetste Belinda Nelleke haar tanden, en verschoonde haar en hielp haar in pyjama stopte haar lekker in, en deed het hek omhoog.
Dan zei ze dat Netty haar om 11uur nog even zou wekken, voor haar nacht medicatie, en om haar eventueel te verschonen maar het laatste hoorde Nelleke al niet meer, die was al in slaap gevallen.
De rest van de groep was zo met zichzelf bezig dat ze niet hadden gemerkt dat Belinda Nelleke al naar bed had gebracht, totdat ze rond half 8 koffie zaten te drinken.
Anneke en Mark zagen wel dat er nog 1 stoel leeg was stilletjes keken ze nog eens rond, en zagen dat het Nelleke was die ontbrak.
Dan vroeg Mark " Waar is Nelleke gebleven?".
"Die slaapt al " antwoordde Belinda," ze was doodmoe na het bezoek van vanmiddag".
"Dat ze direct na het eten al vroeg of ze naar bed mocht".
"Daar komt nog bij dat ik vanochtend, van Netty hoorde, dat ze afgelopen nacht slecht had geslapen en een nachtmerrie had gehad".
Dan tegen Rob, 'ik denk dat we haar morgenochtend maar moeten laten slapen als ze tenminste dan niet dringend verschoond moet worden".
"Lijkt me een goed plan, antwoordde Rob.
Dit moeten het straks bij de overdracht wel aan Netty melden" antwoordde Rob.
Intussen was het bijna 9 uur, en dus voor rest van de groep bedtijd.
Rob zou nu ook nog even bij Nelleke gaan kijken, en Belinda zou intussen bij Maria gaan kijken.
Die wel langzaam aan opknapte maar nog steeds niet helemaal de oude was, en daarom ook al om kwart over 8 naar bed was gegaan.
Nu keek Rob bij Nelleke naar binnen, en zag dat ze lag te kwijlen.
Wat ligt die schat er lief bij" hoorde Rob ineens achter zich dan draaide Rob zich om, en zag dat Anneke en Mark achter hem stonden.
Ook Mark vond dat ze er vredig bij lag, maar Rob schrok er wel van.
Dan zei hij," Wegwezen jullie, naar bed" en dan iets minder streng, Het is voor jullie ook de hoogste tijd".
"Laat Nelleke morgen ook maar met rust", dat heeft ze echt hard nodig."
Dan gingen Anneke en Mark snel naar hun eigen kamer.
Om 11 uur probeerde Netty Nelleke wakker te maken, maar ze sliep zo vast dat dit veel moeite koste uiteindelijk werd ze half wakker en zei Netty " Hier heb je je medicatie", en hielp haar dan het in te nemen om haar vervolgens nog te verschonen maar, het leek wel dat Nelleke dat al niet eens meer merkte.
Zoals Rob en Belinda al hadden verwacht was Nelleke de volgende morgen niet wakker te krijgen en dus verschoonde ze heel voorzichtig haar vieze en heel natte luier, en lieten haar vervolgens lekker verder slapen.
Dan verzocht ze Rob en Belinda Nelleke niet te storen," dat doen we zeker niet" antwoordde Rob.

De volgende dag Zondag werd er op alle fronten rustig aan gedaan, want niet alleen had het bezoek indruk gemaakt op Nelleke maar ook op Jan-Willem.
Dat bleek wel toen er zondagmiddag werd nagepraat over zaterdagmiddag.
Marjolein trapte af met de opmerking," goh dat het met Nelleke niet goed gaat, dat wist ik maar dat ze zo labiel was, ben ik behoorlijk van geschrokken".

"Het was ook niet voor niets dat jullie er gisteren pas heen mochten en ook dat we hadden gezegd maar een kwartier had een rede", zei Wilma.
"Voor mij was het al een wonder dat we er bijna 1 uur zijn geweest en dat we samen buiten de afdeling mochten wandelen".
"Ja dat verbaasde mij ook" zei Olaf," ik hoop dat we er volgend weekend weer heen mogen".
"Dat zien we dan wel" lachte Cora.
De zondag was Nelleke eigenlijk te moe voor bezoek, en zijn alleen haar ouders een half uurtje geweest, maar ook toen was Nelleke nauwelijks aanspreekbaar.


MAANDAG OP SCHOOL

Begon zoals elke week met een kringgesprek waarin iedereen wat over het weekend mocht vertellen.
Toen Olaf aan de beurt was, vertelde hij dat ze zaterdagmiddag bij Nelleke waren geweest en dat gezien de omstandigheden het redelijk met haar ging.
"Laten we hopen dat ze snel verder opknapt, en dat ze snel terug komt" reageerde Juf Jolanda.
Dan vertelde Jan-Willem dat hij afgelopen Woensdag, met Olaf en Marjolein mee was geweest naar de fysio en dat het goed was bevallen.
Dan was het de beurt aan Jeroen en Miranda, ook zij vertelden hoe ze met Olaf en Marjolein mee waren geweest, naar de fysio en wat er vervolgens gebeurd was.
Dit vond Jolanda mooi om te horen," ja en het mooiste van het verhaal moet nog komen".
Toen Olaf Marjolein en Jan-Willem in het water lagen, mochten Jeroen en ik er ook in komen", vervolgde Miranda.
"Bart kon wel wat hulp gebruiken".
Tot slot vroeg Jolanda of iedereen de volgende dag 1 euro mee kon nemen, zodat er een fruitmand voor Nelleke gemaakt kon worden.
De volgende morgen was al het geld al binnen en weer 2 dagen later kwam Anna in de klas vertellen dat Nelleke blij verrast was door dit gebaar waar ze heel blij mee was maar, meer nog dat de klas aan haar dacht, had haar ontroerd.

De volgende dinsdag was er weer gym, maar de verpleegster was er niet die had na een paar keer tegen Miranda en Jeroen gezegd "jullie doen het zo goed, dat ik het volledig aan jullie overlaat."
Wat de gymles zelf betreft, de rolstoelen zijn inmiddels vast onderdeel in de les en deze keer had meneer Krijt een hindernisbaan uitgezet.
Om de beurt moesten ze een parkoers afleggen en zigzaggend en over kleine drempeltjes heen hun weg zoeken. Niemand vond het nog eng iedereen was inmiddels aan de sportrolstoel gewend.
Wel zat iedereen er aan het eind van de les weer helemaal doorheen.
Na de les hielpen Miranda Jeroen en deze keer ook Mirte Jan-Willem Olaf en Marjolein met douchen verschonen en aankleedden.
Ze waren inmiddels zo handig dat iedereen binnen 10 minuten gedoucht verschoont en aangekleed was.
Hoewel ze hier extra tijd voor kregen, was dit nauwelijks nodig.
Terug in de klas lag er een kaart van Nelleke, waarin ze schreef dat ze genoot van de fruitschaal en dat ze langzaam vooruit ging, maar dat we nog een tijdje geduld moesten hebben, dan ging het verder met de les maar, Olaf Marjolein en Jan-Willem hadden moeite om zich te concentreren.
Gelukkig was het snel 12 uur, tijd om te lunchen, in de pauze zocht het clubje elkaar weer snel op.
Toen het vaste clubje weer bij elkaar zat, werd er nog even over de ochtend nagepraat.
Dan zei Miranda.
"Fijn dat het met Nelleke vooruit gaat, maar jammer dat we nog geduld moeten hebben".
"Dat is Jammer aangezien het bijna herfstvakantie is, en dan organiseer ik met mijn verjaardag een slaapfeestje"," en daar kan Nelleke nu niet bij zijn".
"Zij is niet de enig, wij kunnen er ook niet bij zijn" zuchtte Marjolein.
"Waarom niet?", vroeg Miranda verbaasd.
"Nou je weet zelf wel wat voor aanpassingen, wij allemaal nodig hebben en de verzorging niet te vergeten".

"Maak jij je daar maar geen zorgen over Marjolein"," dat wordt allemaal geregeld, wacht maar af"

Ondanks deze opmerking bleef Marjolein het somber inzien.
Wat Marjolein niet wist maar Miranda wel, was dat Wilma al contact had gelegd met de moeders van Miranda en Jeroen en dat er zowel bij Miranda als bij Jeroen een traplift was ingebouwd, zodat Olaf Marjolein en Jan-Willem toch naar boven konden.
Boven zou er dan een bureaustoel klaar staan, zodat ze ook daar verplaatst konden worden maar, toen Olaf en Marjolein dit hoorden, begonnen ze er toch vertrouwen in te krijgen.
"Het enige jammere is dat Nelleke er niet bij kan zijn", dit werd bevestigd door Olaf Marjolein en Jeroen.

Hoe was het eigenlijk met Nelleke?
Na anderhalve week begon er voorzichtig een teken van herstel zichtbaar te worden.
Vooral door de therapie groepsgesprekken, gesprekken met de psychiater maar vooral het creatief uurtje begon haar somberheid iets af te nemen.
Ook was de sterkte van de medicatie inmiddels een klein beetje verlaagd.
Door dit alles zei Anja "als jij zo doorgaat lieverd, dan kun je over anderhalve week een weekend naar huis".
Dit zorgde er voor dat Nelleke nog meer opvrolijkte.
Toch besloot ze dit voor Olaf Marjolein en Jan-Willem voorlopig stil te houden.
Intussen was het dinsdagmiddag en tijd om naar huis te gaan, op het moment dat ze naar buiten gingen zei Marjolein, " Miranda en Jeroen denken jullie aan je zwemkleding morgen?".
"Goh dat is waar we gaan morgen weer met jullie naar de fysio" herinnerde Miranda en Jeroen zich ineens.
Toen Miranda thuis kwam, vroeg ze direct," Mam waar ligt mijn badpak?."
"Wat moet jij nu met je badpak" vroeg Jeannette.
Dan vertelde Miranda hoe ze vorige week woensdag met Olaf Marjolein en Jan-Willem naar de fysio waren geweest, en hoe ze Bart in het water hadden geholpen.
Bart had hun gevraagd iedere woensdag mee te komen.
"Ik zal je badpak en een badhanddoek klaarleggen"," moet je ook je slippers hebben?".
"Ik geloof van wel", antwoordde Miranda.
Bij Jeroen thuis gebeurde ongeveer het zelfde, ook zijn moeder zou een zwembroek badhanddoek slippers klaarleggen.

Toen Miranda en Jeroen de volgende morgen bij Olaf Marjolein en Jan-Willem binnenstapte, hadden ze allebei een volle rugzak bij zich, direct lieten ze zien wat er in zat.
Dan zei Miranda" dan komen we na school net als vorige week hier weer lunchen"," dat is goed" lachte Wilma." maar, de verzorging hier hoeven jullie vanmiddag niet te doen".
"Ik vind het fantastisch wat jullie voor Olaf Marjolein en Jan-Willem over hebben en allemaal met hen doen".
"Ach Wilma punt 1 zijn het alle 3 super toffe gasten waar we verschrikkelijk veel lol mee hebben".
"Het 2e is dat wij kijken wat ze nog wel allemaal kunnen in plaats van wat niet en wij vinden het fantastisch hoe zij ondanks alles meedoen" juichte Miranda en Jeroen
Dan gingen ze snel naar school waar al snel werd gevraagd wat ze met die grote rugzakken van plan waren, maar dat vertelden ze niet.
In de loop van de morgen had Anja Anna opgebeld en verteld hoe goed Nelleke vooruit ging en dat als dit zo doorging ze over anderhalve week met weekend mocht.
Dit was voor Anna het beste nieuws in weken.
Snel belde Anna het goeie nieuws door naar Wilma en Jeanette, ook voor hun was dit goed nieuws.

Afgesproken werd om nog niets tegen Olaf Marjolein Jan-Willem Miranda en Jeroen te zeggen.
Ook Nelleke zelf moest haar mond houden als Olaf Marjolein en Jan-Willem zaterdag op bezoek zouden komen.
Gedurende de ochtend werd aan Miranda en Jeroen regelmatig gevraagd wat er in de rugzakken zat, maar ze antwoordden niet.
Alleen Olaf Marjolein en Jan-Willem wisten het, maar hielden ook hun mond.

Omdat Wilma deze keer wel thuis was, stond de lunch al klaar snel schoven ze aan en vielen direct aan.
Omdat Miranda en Jeroen nu zelf ook moesten omkleedden besloten ze om al om kwart over 1 weg te gaan maar, toen Wilma dit hoorde zei ze, "aangezien het slecht weer is breng ik jullie wel even".
Zodoende waren ze al om half 2 present en hielpen Miranda en Jeroen eerst Olaf Marjolein, en kleedden zich vervolgens zelf om.

5 minuten later waren ook zij klaar en dat was precies op tijd, want 1 minuut later kwam Bart zeggen dat ze binnen mochten komen.
Eerst spoelden ze even af, en dan snel het water in.
"Fijn dat jullie er ook weer bij zijn", zei Bart tegen Miranda en Jeroen ondertussen waren ze begonnen met de oefeningen.
"Natuurlijk wij vinden het fijn dat we Olaf Marjolein en Jan-Willem zo kunnen en mogen helpen", lachten beide.
Op deze manier vloog de tijd voorbij, en voor ze het wisten was het tijd om er uit te gaan.
Dan werd er eerst afgespoeld en dan werden Olaf Marjolein en Jan-Willem afgedroogd geluierd en verder aangekleed.
Dan kleedden Miranda en Jeroen zich snel aan intussen was het bijna half 4,en kwam Wilma hen weer halen.
De zaterdag erna brachten Olaf Marjolein en Jan-Willem weer een bezoek aan Nelleke.
Olaf en Marjolein vonden dat ze er beter uitzag dan de week ervoor, ook was ze een stuk vrolijker en het koste Nelleke de grootste moeite om haar mond te houden, toch lukte dat.
Maar, ze had graag verteld dat ze volgend weekend ook zou komen, als het zo goed bleef gaan als nu tenminste.
Verder gingen ze ook vandaag ook weer buiten wandelen, Nelleke genoot volop hiervan.
Zo heerlijk vond ze het, ook omdat ze hier nauwelijks buiten kwam.
Bij het vertrek gaf zowel Wilma als Anna haar een knipoog Olaf en Marjolein zagen het wel maar snapten niet waarom dat was.
Als ze er naar vroegen kregen ze een weinig zeggend antwoord.
De rest van de week verliep redelijk rustig hoewel Woensdag wel een drukke dag was met smiddags fysio waar het leek of Miranda en Jeroen dit al jaren deden en in de avond de creaclub.
Hier waren Olaf en Marjolein inmiddels bezig hun klei werkstuk te glazuren. Jan-Willem was begonnen met het maken van kaarten, wat nog niet zo eenvoudig was met zijn spasme.
Kimberley zag het wel, en ook zij wist hoe het er met Jan-Willem bij stond.
Ook Pim Paul en Mirte hadden het gezien, en zaten in zich zelf te dubben wel of juist niet reageren toen ze zagen dat Kimberley en Jan het in de gaten hadden, gingen ze door met hun eigen activiteit.

Naar de zin van Olaf en Marjolein, maar eigenlijk iedereen zei Jan weer veel te vroeg dat ze gingen opruimen.
"Ik was juist zo lekker bezig" mompelde Olaf en ook voor Marjolein was de tijd veel te snel om.
Sandra 1 van de andere deelnemers keek hen aan, lachte naar hen, en zei " ik zie dat jullie lekker bezig zijn, en toch best iets moois kunnen maken".
"Eerlijk gezegd meer dan ik vorige week had verwacht".
Ook Miranda en Jeroen was het al opgevallen hoe lekker Olaf en Marjolein bezig waren maar, nu moesten ze helaas al weer op ruimen en naar huis.

Inmiddels waren we 3 dagen verder, en was het net 2 uur geweest en dus druppelden de feestgangers langzaam binnen bij Miranda.
Tegen half 3 was iedereen binnen, en had iedereen het pakje voor Miranda op tafel neergelegd.
Nu wilde Miranda drinken en hapjes gaan rond delen, maar op dat moment ging de bel.
"Wie kan dat nu zijn" vroeg Miranda zich hardop af, iedereen die ze verwachte was immers al binnen.
"Wie kan dat nu zijn", vroeg ze dan ook aan haar moeder.
"Ga maar vlug kijken" antwoordde Jeanette, zonder verder iets los te laten.
Dan keek Miranda de kring eens rond, en snelde naar de deur deed open, en zag de moeder van Nelleke staan, met een pakje in haar hand.
Op het moment dat ze het Miranda wou geven, leek ze te aarzelen deed ze een stap opzij, en daar stond, Nelleke zelf.
Dan gaf Anna het pakje aan Nelleke en zei" geef mij de weekendtas maar".
De 1e minuut stond Miranda perplex, dit had ze totaal niet verwacht dan gilde ze NELLEKE en vloog haar om de nek.
Dan wat rustiger, " Nelleke wat een verassing dat je er bent".
"Dat is nu al het mooiste cadeau van deze verjaardag."
Ook de rest stond perplex, wat een verassing klonk het door elkaar heen.
Dan zei Anna" laten we nu eerst maar naar binnen gaan",2 minuten later zaten ze allemaal aan de koffie met gebak.
Intussen gaf Anna de medicatie van Nelleke voor het weekend aan Jeanette feliciteerde Miranda gaf Nelleke een kus en vertrok.
Miranda en de rest sprakeloos achterlatend, pas na 5 minuten begon Miranda weer te praten.
"Ik had jou eerlijk gezegd totaal niet verwacht maar des te fijner dat je er bent hoe is het nu?".
"Het gaat langzaam de goeie kant op" antwoordde Nelleke, en vervolgde " en omdat ik goed vooruit ga, en de afgelopen week aardig stabiel was, mag ik met weekend".
"Gisteravond ben ik naar huis gegaan, en moet maandag om half 10 terug zijn".
"Aan die grote tas te zien blijf jij vannacht hier slapen?".
"Ja inderdaad" lachte Nelleke nu.
Intussen was het gebak op en was Miranda begonnen met het openmaken van de pakjes.
Ze kreeg van alles make-up lippestift een boek een mooie pen.
Het mooiste vond ze toch wel het schilderijtje wat Nelleke voor haar gemaakt had. In het creatieve uur ze was opnieuw sprakeloos.
Van dit moment maakte Jeanette gebruik om iedereen nog een keer drinken te geven en bij Olaf Marjolein Jan-Willem en Nelleke eens te informeren, hoe het met hun luiers stond.
Nu keken de Neven en Nichten van Miranda EVEN VREEMD OP.
"Het zijn toch geen kleine kinderen meer" vroeg nichtje Renske zich vertwijfeld af.
"Nee zeker niet, maar door hun handicap, of complicaties zijn Olaf Marjolein Nelleke en Jan-Willem Incontinent".
"Dat betekent dat ze net als kleine kinderen niet voelen dat ze naar het toilet moeten".
Dan tegen Nelleke "Laat maar eens zien wat voor luiers jullie gebruiken".
De neven en nichten die Olaf Marjolein Jan-Willem en Nelleke niet kenden, bekeken de luier met belangstelling.
"Dan nog wat, jullie hebben nu gezien dat Olaf Marjolein Jan-Willem en Nelleke geholpen moeten worden met eten en drinken".
"Behandel hen daarom niet als kleine kinderen, maar gewoon als leeftijdsgenoten.
"Doe als Miranda en Jeroen, die ontzettend veel respect voor hen hebben en altijd bereid zijn te helpen".
"Maar, verder juist kijken naar wat ze wel kunnen, en dat is meer dan je denkt" ,dit werd door de hele club beloofd.
Ook werd beloofd niet vreemd op te kijken bij het eten, dus werd er niets gezegd over de aparte bekers of SLABBERS, of de hulp bij het eten.
Dan zei Jeanette " Jeroen zou jij vast een dvd willen uitzoeken?".
"Dan verschonen wij in de tussentijd Olaf Marjolein Jan-Willem en Nelleke".
Intussen was Miranda al naar boven, en had de bureaustoel al bij de traplift neer gezet, en het stoeltje naar beneden gestuurd.
Direct had Jeanette Marjolein op de stoel gezet, en liet haar naar boven gaan.
Boven aangekomen hielp Miranda haar overstappen in de bureaustoel, en ging het richting de grote slaapkamer en werd Marjolein op het bed gelegd, waar Miranda haar verschoonde.
Dan hielp Miranda haar weer naar beneden, en kwam even later Nelleke naar boven zij had mede door alle emotie haar luier volledig benut, en zowel behoorlijk geplast als gepoept.
Miranda was intussen zo ervaren dat dit snel was opgelost 10 minuten later waren ook de jongens verschoond, en kon eindelijk de film beginnen.
Jeroen had gekozen voor de lionking.
Op het moment dat de film begon, lachte Renske "Wat ruiken jullie weer lekker".
Jeanette kon deze opmerking niet echt waarderen en stond op het punt Renske een behoorlijke uitbrander te geven maar, Olaf en Marjolein waren haar voor.
"Inderdaad Renske, niets zo lekker als verlost zijn van die natte en vieze luiers, en weer lekker schoon zijn", zeiden ze.
Waarmee het onderwerp was gesloten, en kon de film echt beginnen, tijdens de film voorzag Jeanette iedereen van drinken en hapjes.
Echt iedereen hielp Olaf Marjolein Jan-Willem en Nelleke met eten of drinken toen de film was afgelopen was het inmiddels half 5,en tijd voor een luier controle.

Maar, er hoefde nu niemand verschoond te worden maar, Nelleke keek behoorlijk moe uit haar ogen.
Toen Miranda dat zag ging ze naar haar moeder en zei," mam Nelleke ziet er moe uit".
Dan zei Jeanette, "Wil je even een uurtje slapen Nelleke?"," alstublieft mevrouw".
"Zeg maar gewoon Jeanette hoor" lachte deze.
Dan tegen Miranda, "help haar naar boven en leg haar maar in jou bed".
Snel gingen ze naar boven, dan vroeg Miranda, "ben je nog droog Nelleke?"
"Niet helemaal meer, maar mijn luier kan nog wel even".
Dan stopte Miranda Nelleke lekker in, sloot het gordijn en verliet de kamer1 minuut later sliep Nelleke al.
Anderhalf uur later maakte Jeanette haar weer wakker, verschoonde haar en nam haar mee naar beneden.
Dan deed ze Nelleke een slab voor, en zette haar in een stoel met armleuningen bij de tafel
Ook nu waren er geen vervelende reacties, maar werd er aan alle kanten mee geholpen.
Voor het gemak had Jeanette maar een grote pan macaroni gemaakt, wat bij iedereen goed in de smaak viel.
Mede door alle hulp en omdat Olaf Marjolein Jan-Willem en Nelleke hun uiterste best deden om zo netjes mogelijk te eten, werd het geen al te grote troep hoewel de SLABBERS hun nut wel weer bewezen.
Als toetje was er ijs met slagroom.
Toen Jeanette na het eten vroeg naar de ervaringen van het feest, waren de commentaren alleen maar positief.
Maar, toen Renske Karel en Bernhard aangaven, er niet aan te moeten denken om zelf incontinent te worden, laat staan bijna totaal afhankelijk van zorg begrepen Marjolein maar ook Jan-Willem dat heel goed.
Nu vertelden ze beide hoe ze het laatste halfjaar achteruit waren gegaan.
Hier schrokken alle vrienden wel van.
Maar, toen Marjolein en Jan-Willem zeiden", wij kunnen hier wel somber over doen, maar daar komen we niet verder mee".
Barste er een daverende lach en geklap los.
Ook Nelleke lachte zoals ze lang niet gelachen had, met als gevolg dat ze bijna flauw viel wel plaste ze behoorlijk in haar luier en zij niet alleen want ook Olaf Marjolein en Jan-Willem lieten alles lopen.
Dat was nog niet alles, want tegelijkertijd voelden Miranda Jeroen Iris en Karel ineens hun broek nat worden.
Toen Jeanette dit in de gaten kreeg zei ze," zo te zien de hoogste tijd om af te sluiten anders hebben we straks nog meer natte broeken", hier moesten ze weer allemaal om lachen.
Dan zei Miranda, " kom we gaan Olaf Marjolein Jan-Willem en Nelleke verschonen".

"Of moeten we er meer verschonen?".
"Nee hoor jullie broeken drogen wel weer op", antwoordde Jeanette "maar, als jullie nu toch gaan verschonen?, doe ze dan gezien de tijd maar gelijk een nachtluier om".
Tegen Iris Bernhard Karel Miranda en Jeroen "gaan jullie maar douchen, en trek dan ook maar meteen jullie pyjama aan".
"Aangezien het al 7 uur is geweest, en we het vanavond niet al te laat maken".
Als eersten gingen Miranda Iris en Renske naar boven toen zij boven waren, hielp Jeroen eerst Nelleke met de stoel naar boven, dan volgde Olaf.
Terwijl hij boven kwam en op de bureau stoel werd gezet, waren Miranda en Nelleke al in de douche verdwenen.
Als laatste kwamen Marjolein en Jeroen naar boven.
Vrij snel werden ze om de beurt gedoucht afgedroogd geluierd en aangekleed.
Vol bewondering zagen Renske en Iris hoe vakkundig en snel Miranda en Jeroen dat deden ze konden wel zien dat ze het vaker deden.
"Ja wat dacht je, wij helpen ze iedere dag op school, en ook nog eens iedere week bij de fysio", merkte Jeroen op.
Al na 1 kwartier waren ze alle 4 klaar, dan riep Miranda naar beneden. " mam ik stuur Olaf Marjolein Jan-Willem en Nelleke naar beneden".
"Dat is goed" riep Jeanette terug.

Beneden gekomen, werden ze weer bij de rest aan tafel gezet, Intussen douchten Miranda Iris Renske en Jeroen zich.
Toen Miranda zich had afgedroogd pakte ze ook voor zichzelf direct een VLESIA nachtluier een inlegger en een Romper," moet ik je helpen?" grapte Jeroen.
"Nee hoor, maar moet dit plas kindje niet ook een luiertje om?" kaatste Miranda de bal direct terug," nee hoor" antwoordde Jeroen.
5 minuten later waren ze gekleed en weer allemaal beneden, en kregen ze allemaal een beker thee.
Dan gaf Jeanette Nelleke direct haar nacht medicatie, wat ze direct innam en wegspoelde met een behoorlijke slok thee maar, toch een vies gezicht trok bij de medicatie.
"Niet echt lekker hé ?,reageerde Karel," nee echt heel erg vies" reageerde Nelleke.
"Nou wij vinden het echt geweldig dat je er bent", lachte Karel en Bernhard.
Dan startte Jeanette de film, direct zat iedereen geboeid te kijken.
Om half 10 was de film afgelopen, en gingen Iris Karel Bernhard en Renske vast naar boven.

Aangezien ze al in pyjama waren hoefden ze alleen nog maar tanden poetsen.
Uiteindelijk lag om 10 uur echt iedereen in bed, nog heel even werd er nagepraat, maar al snel viel de 1 na de ander in slaap.
Tegen half 3 werden Iris en Karel wakker, omdat er een niet al te frisse geur in de slaapkamer hing.
Ook Renske was direct wakker, en Jeroen begon ook al wakker te worden, het leek er op dat er minstens 2 in hun slaap gepoept hadden.
Jeroen had sterk de indruk dat de 1e bij Miranda vandaan kwam, en de 2e van Nelleke was.
Dat van Nelleke verbaasde hem niets na alle gebeurtenissen maar die van Miranda verbaasde hem des te meer.
Dan fluisterde hij dat hij het raam een stukje open zou zetten voor wat frisse lucht, al na 5 minuten begon de lucht weg te trekken, en konden ze verder slapen.
Op de klok zag Jeroen dat het pas half 4 was al snel vielen ze weer in slaap.
Tegen 8 uur werden Olaf Marjolein en Miranda wakker, direct rook ze een vieze lucht en fluisterde, "hoe staat het met jullie luier?".
"Alleen maar geplast" was van beide het antwoord.
"Volgens mij heeft Nelleke niet alleen geplast maar ook gepoept", fluisterde Olaf.
"Volgens mij is zij niet de enige", fluisterde Marjolein.

Dan draaide Miranda op haar rug, en voelde direct de vieze brij tegen haar billen drukken en besefte ze dat zijzelf in haar slaap in haar luier had gepoept hier schrok ze van, dit was in geen 5 jaar gebeurd.
Dan werd ze knalrood, en zei, "ik ben bang dat ik de andere ben", nu begon ze te huilen.
Dan draaide Marjolein zich op haar benen en kroop naar Miranda en trok ze zich aan het bed omhoog, en lukte het haar om op het bed te gaan zitten.
Waar ze rustig tegen Miranda begon te praten," hé zulke dingen kunnen gebeuren".
"Ja maar, Marjolein, dit is me in geen jaren gebeurd, en uitgerekend nu".
"Toch verbaasd me het niet" antwoord Marjolein luchtig.
"Hoe bedoel je?" kijkt Miranda haar aan.
"Nou de onverwachte komst van Nelleke, de lieverd, prachtig natuurlijk, maar een schok was het wel".
"Dat is waar" bevestigde Miranda " en als ik het zo zie en ruik, heeft ook Nelleke in haar slaap gepoept".
Dan kroop Marjolein bij Miranda onder het dekbed.
De rest van de tijd bleven ze rustig kletsen, totdat tegen half 9 Jeanette de slaapkamer binnen kwam, en zag dat alleen Miranda en Marjolein wakker waren.
Dan rook ze een vieze poeplucht, en probeerde ze direct uit te vinden waar die vandaan kwam.

De eerste waar ze terecht kwam was Nelleke, maar ook haar verbaasde het niet, gezien alle gebeurtenissen.
Dan vervolgde ze haar speurtocht, ze vermoede dat Olaf of Marjolein de 2e zou zijn, of misschien Jan-Willem maar, al snel zag ze dat Olaf en Jan-Willem alleen maar hadden geplast.
Dan ging ze naar Marjolein," mag ik even ruiken meisje?".
Marjolein stond het maar toe, hoewel zij en Miranda heel goed wisten hoe het wel zat.
"He ook zij is het niet" mompelde Jeanette,( zou het dan toch Miranda zijn?) dan zei Jeanette "dan blijft er nog maar 1over, laat eens ruiken Miranda".
"Ja hebbes, dus toch mijn eigen dochter".
Nu begon Miranda weer te huilen, dan zeiden zowel Marjolein als Jeanette "stil maar Miranda, het geeft niets".
Dan zei Jeanette, "komen jullie maar mee, dan ga ik jullie wassen en verschonen".
"Graag mamma" antwoordde Miranda," maar, hoe kom ik hier weg?", vroeg Marjolein zich hardop af.
"Hoe ben jij eigenlijk van jou bed af naar hier gekomen?", verbaasde Jeanette zich nu.
"Voorzichtig gaan zitten, op de rand van het bed en toen voorzichtig op de grond laten zakken en me op de knieën laten zakken hier heen gekropen, en me toen aan het bed omhoog getrokken, en gaan zitten, dat was alles".

Zei Marjolein op een luchtige toon," maar, het koste best veel energie".
Alsof het de normaalste zaak van de wereld was, wat natuurlijk niet zo was intussen waren Nelleke Iris en Jeroen ook wakker geworden.
Nelleke voelde direct dat ze een poepluier had, en ook veel geplast had maar, gezien alle gebeurtenissen van de laatste week, en dan met name gisteren verbaasde het haar niet.
Wat haar wel verbaasde, was dat ook Miranda in haar slaap in haar luier gepoept had.
Dan zei Jeanette, "Miranda als jij Marjolein rechts onder bij de oksel pakt, dan neem ik haar links".
Dan tegen Marjolein, "leun maar op ons, dan brengen wij je naar de badkamer".

Dan stonden zowel Miranda als Jeanette op, samen hielpen ze Marjolein omhoog en met Marjolein tussen zich in liepen ze naar de badkamer dan vroeg Miranda, mag ik eerst Marjolein?".
"Natuurlijk" antwoordde Marjolein, die op de deksel van de toiletpot was gezet.
Snel hielp Jeanette Miranda uit haar pyjama en van haar vieze luier af en stapte Miranda onder de douche, zeepte zich lekker in en spoelde zich af.
Dat voelde al veel prettiger, vond ze zelf.
Dan kwam ze onder de douche vandaan en begon zich af te drogen sloeg dan een badhanddoek om zich heen en begon dan Marjolein uit te kleedden.
Toen haar pyjamabroek uit moest vroeg Miranda," Kan jij je zelf nog 1 keer opdrukken?'.
"Ik zal het proberen" om haar niet teveel te belasten, trok Miranda in 1 ruk haar romper open, en luier los.
Dan hielp Miranda Marjolein verder omhoog.
'Half leunend op Miranda en half op de wasbak lukte het Marjolein in 6 stapjes zich 3 meter te verplaatsen, en de douchestoel te bereiken.
Dan vroeg Miranda of Marjolein eerst op haar knieën kon gaan zitten, zodat Miranda eerst haar rug en billen kon wassen.
"Ja dat lukt wel" antwoordde Marjolein maar, ze was wel blij dat ze na 3 minuten op haar billen mocht gaan zitten.

Intussen was de rest ook wakker, op Nelleke na dan en de meesten waren er al uit ook, en zich aan het wassen en aankleedden.
Intussen probeerde Jeanette voorzichtig Nelleke wakker te maken ,na 10 minuten lukte dit eindelijk.
Dan keek Nelleke om zich heen zich afvragend waar ze was, maar al snel herinnerde ze zich alles van gisteren enn ze moest nog lachen om al die verbaasde gezichten, toen ze binnen kwam.
Dan vroeg Jeanette waarom Nelleke lag te lachen.
Toen ze het vertelde zei Jeanette, "ja dat was me wat".
" Ik heb in weken niet zo goed geslapen" zei Nelleke, en vervolgde dan, " alleen jammer dat ik weer eens in bed heb gepoept".
"Je bent de enige niet" stelde Jeanette haar gerust".
"Olaf Marjolein of Jan-Willem dus ook" vroeg Nelleke.

"Helemaal mis" antwoordde Jeanette, wie dan wel? vroeg Nelleke zich af.
De enige die verder nog een luier droeg in bed was Miranda, wist Nelleke, maar die plaste alleen maar in bed.
Dan keek ze Jeanette aan en zei, "je gaat me toch niet vertellen dat Miranda vanochtend een poepluier had?"

"Ja dat vertel ik je dus wel", grijnsde Jeanette nu "en weet je wie ik bij haar in bed aantrof om haar te troosten?".
"Nee geen idee".
"Marjolein die lag bij haar in bed toen ik binnen kwam".
"Hoe kan dat nou?".
"Precies weet ik het niet, maar ik heb begrepen dat ze zich via de rand van haar bed op de grond heeft laten glijden, en toen kruipend het bed van Miranda heeft bereikt, en zich via de rand van het bed van Miranda omhoog heeft gewerkt, en ging zitten".
"Dan zegt ze ook nog, dat was alles".
"OH OH het is en het blijft een boefje", zuchtte Nelleke dan.
Dan hielp Jeanette Nelleke uit bed en ondersteunde haar naar de badkamer waar Miranda net klaar was met het wassen en afdrogen en bezig was met het aankleedden van Marjolein.
Ze had net haar luier opengevouwen, in haar handen.
Dan pakte Marjolein de beugels naast het toilet beet, en hees zich omhoog ondersteund door Miranda en wreef Miranda wat talkpoeder in de schaamstreek en op de billen van Marjolein en kon Marjolein zich eindelijk laten zakken, zodat ze precies op de klaarliggende luier terecht kwam.
Dan trok Miranda de luier goed en plakte hem dicht, en trok Miranda Marjolein een romper aan.
Toen ze deze moest sluiten vroeg ze Jeanette Marjolein te ondersteunen, want die had nu wel erg veel van haar kracht gevergd.
Omdat Nelleke inmiddels aan het douchen was kon Jeanette direct bij springen, en was Marjolein zo klaar.
Dan keek Jeanette Miranda aan," en wat trek jij aan?".
Miranda schrok hevig, deze vraag had ze totaal niet verwacht.
"Waarom schrik je ?".
"Ik zie aan je dat je nog vol emotie zit na gister en dan dat ongelukje vannacht" vulde Jeanette aan, ongewild gaf Miranda s lichaam antwoord.
Want zonder dat ze het door had, liet ze een stevige plas lopen.
Dan zei Jeanette "in principe is het alleen voor vandaag, morgen zien we wel weer".
"HM ja dan moet het maar" zuchtte Miranda.
"Nou kom maar snel liggen, dan is het zo gebeurd" zei Jeanette terwijl ze de plaats wees, waar Miranda moest gaan liggen.
Voor ze het wist had ook Miranda een TENA maxi om en pakte Jeanette een romper uit de kast, trok die over het hoofd van Miranda.
Dan stak Miranda haar armen erdoor, en liet Jeanette de romper zakken en sloot Jeanette de knoopjes, en kon Miranda zich verder aankleedden.
Toen ze 5 minuten later beneden kwam, zaten Iris Renske Karel en Bernhard al bij de tafel.
Dan zagen ze sombere blik in de ogen van Miranda direct zei Miranda, "dat ik bed plas weten jullie, begon ze.
"Vannacht heb ik in mijn slaap ook gepoept, en net boven stond ik in de badkamer zonder het zelf door te hebben, te plassen".
"Nu moet ik in ieder geval vandaag dus ook overdag een luier om" zo besloot ze haar verhaal.

"Dat is toch helemaal niet erg" zei Jeroen, terwijl hij een arm om haar heen sloeg ook Iris Renske Karel en Bernhard hadden alle begrip.
Ondertussen waren Nelleke en Jan-Willem ook aangeschoven, en zagen het betraande gezicht van Miranda en wilde graag weten waarom ze huilde.
"Ik wacht even tot iedereen binnen is, dan hoef ik het verhaal maar 1 keer te vertellen" antwoordde Jeroen.
Nadat ook Olaf en Marjolein binnen waren vertelde Jeroen wat er vannacht en vanochtend met Miranda gebeurd was.
Toen Jeroen uitverteld was zei Iris," leuk is het niet maar wat moeten Olaf en Marjolein dan wel niet?".

"Kijk ook eens naar Jan-Willem en Nelleke, wat die sinds afgelopen zomer allemaal te verwerken hebben gekregen!".
"Als je Nelleke gisteravond en ook nu ziet stralen".
"Ja dat is waar" zuchtte Miranda.
"Ik hoop maar dat het bij de spanning hoort die er nu blijkbaar allemaal uitkomt", maar, inwendig vreesde Miranda het ergste.
Dan werd er samen lekker ontbeten, en nadat dit allemaal was opgeruimd was de vraag, wat gaan we vandaag doen?".
Iris Karel en Bernhard hadden deze middag andere verplichtingen, en zouden tegen half 12 naar huis gaan maar de rest had geen zin om weg te gaan maar ,wat ze zouden gaan doen?.
Eerst werden maar, eens alle ouders gebeld, vooral Anna had haar twijfels, " wordt het niet veel te druk voor Jou Nelleke?".

"Nee mam, we doen rustig aan" antwoordde Nelleke," geef mij toch Jeanette maar, even".
Die bevestigde dat ze het rustig aan deden, en dat het met Nelleke goed ging maar, was het wel met Anna eens dat dit ook zo moest blijven.
Ook Wilma had geen bezwaar, maar vroeg wel," hebben jullie genoeg kleding en luiers bij jullie?".
"Ja mam we hebben van beide een heel pak mee genomen" antwoordde Marjolein.
Dan was het na nog wat drinken voor Karel Bernhard en Renske tijd om naar huis te gaan en voor de rest om te verschonen, nou zal je het hebben dacht Miranda.
Natuurlijk mocht Miranda als 1e,Op van de zenuwen, ging ze liggen en opende Jeanette haar broek en romper en werd vervolgens haar luier geopend.
Dan zei ze, " zo jij hebt goed je best gedaan".
Miranda had zonder het zelf te merken behoorlijk geplast, en zelfs weer gepoept.
Voorzichtig maakte Jeanette haar schoon, deed Miranda een schone TENA maxi om, en kleedde haar verder aan dan zei Jeanette.
"Zo dan mogen jullie Marjolein Olaf Nelleke en Jan-Willem verschonen, laten Jullie maar eens zien, hoe goed jullie dat kunnen?".
Dan nam als 1e Nelleke plaats op het bed en maakte Miranda haar broek en romper los, gevolgd door haar luier die alweer volledig benut was.
Aan het gezicht van Nelleke te zien, was ze opgelucht dat ze verschoond was.
"Zo jij bent weer lekker droog" lachte Miranda," ja gelukkig wel" lachte Nelleke.
Na Nelleke verschoonde Miranda snel Olaf Marjolein en Jan-Willem waarna ze buiten op het terras koffie dronken, en vrij snel daarna lunchten.
Dan zei Jeanette, " ik moet vanmiddag nog boodschappen doen, " ik heb wel zin om mee te gaan maar val bijna in slaap" antwoordde Nelleke.
Ook Marjolein gaf aan dat ze slaap had.
"Dan leg ik jullie eerst een uurtje op bed" 5 minuten later, lagen beide meisjes in bed en sliepen vrijwel direct.
Toen Jeanette een paar minuten later terug kwam in de kamer, zag ze dat Olaf Jan-Willem en Renske zaten te kleuren en dat Miranda in de Rilexstoel in slaap was gevallen.
Ook zag ze dat het maar, goed was dat Miranda een luier om had aangezien, haar broek nu boller leek te staan dan toen Jeanette naar boven ging.
Ik hoop maar, dat het een tijdelijk iets is en snel weer over is, dacht Jeanette bij zichzelf.
3 kwartier later werd Miranda wakker, en voelde direct dat ze nat was.
"Lieve help, heb ik alweer in mijn broek geplast, terwijl ik sliep", mopperde Miranda in zichzelf.

Dan zag Jeanette dat Miranda wakker was en vroeg, "lekker geslapen?".
"Ja maar volgens mij heb ik ook nu in mijn slaap geplast".
"Ik denk dat het een gevolg is van alle drukte/ spanning van de laatste tijd en met name de schrik toen die lieve Nelleke ineens voor je stond," zei Jeanette.
"Dat hoop ik dan maar, want om nu met een luier om naar school te moeten!"
"Hé Miranda wat is dat nou?".
"Ik dacht dat jij Olaf Marjolein Nelleke en Jan-Willem onvoorwaardelijk steunde?".
"Ja mam en ik weet ook wel dat ik er niet mee gepest zal worden".
"Dat heb ik wat het bedplassen betreft ook nooit gemerkt tijdens schoolkamp hoewel bijna mijn hele klas weet, dat ik in bed plas".
"Nou dan", antwoordde Jeanette.
"Ik zie ook heus wel, dat Olaf Marjolein en Jan-Willem het helemaal niet prettig vinden dat ze iedere keer een natte laat staan een vieze luier hebben" bracht Miranda daar tegen in.
"Kom ik ga nu Nelleke en Marjolein wakker maken, verschonen en zelf een schoon slipje aantrekken".
"Ik heb toch liever dat je nu een TENA maxi van Nelleke of Marjolein omdoet".
Was het antwoord van Jeanette," maar, mam", probeerde Miranda nog.

"Doe het nu maar, dan ben je in ieder geval beschermd".
"Als je op tijd voelt dat je naar het toilet moet, kun je de luier best losmaken, en daarna weer sluiten".
"Dat is nou het voordeel van COTTONFEEL en als je er een romper over doet, valt het niet op".
5 minuten later had Miranda een schone luier om en een romper er over heen aan getrokken.
Toen ze een spijkerbroek aantrok, merkte Miranda dat die dikke prop om haar billen er voor zorgde dat de spijkerbroek wel erg strak zat maar, in de spiegel zag ze dat het nauwelijks opviel.
Dan vroeg ze , " mam kun je het zien?".
"Je kontje is wat boller, maar, voor de rest zie je er niets van" antwoordde Jeanette.
Dan werden Nelleke en Marjolein wakker gemaakt," en hebben jullie lekker geslapen?" vroeg Miranda.
"Ik wel en voel me nu lekker uitgerust" antwoordde Marjolein.
"Ik wel maar, ook gedroomd, maar, gelukkig deze keer wel een leuke droom" antwoordde Nelleke "en hoe staat het met jullie luiers?" ,vroeg Miranda zo luchtig mogelijk.
"Wel wat geplast, maar nog lang niet vol" antwoordde Marjolein "en jij Nelleke?".
"Wel veel geplast, maar nog niet weer gepoept ik heb het gevoel dat mijn luier bijna vol is, en ook het idee dat ik zo moet poepen".
"Kom dan maar mee naar, de badkamer"," dan zet ik je daar op de wc".
"Graag Miranda, plassen in een luier nou ja", maar, er in poepen vindt ik niet echt prettig".
Snel gingen ze nu naar de badkamer, waar Miranda Nelleke haar broek uit trok de romper losmaakte en haar natte luier als slipje liet zakken.
Snel ging Nelleke zitten, plaste nog een beetje nu voelde ze weer die aandrang, en bijna direct Viel er een dikke drol in de wc.
"Hé dat lucht op" zei ze en keek dan naar Miranda.
Dan zag ze dat haar broek strakker zat dan voor ze ging slapen, zou ze ook?
"Lijkt het nou zo of heb jij een strakkere broek aangetrokken?", vroeg ze dan.
Nu werd Miranda echt zenuwachtig, en terwijl ze Nelleke van de wc af hielp haar billen afveegde, en haar een schone luier omdeed, vertelde ze dat ze inderdaad ook een luier om had en al had gebruikt ook.
"Alle stress van de laatste tijd komt er nu uit", vertelde ze.
Dan vroeg Miranda of Nelleke er geen moeite mee had.
"Nee ik voel hem nauwelijks, en afgezien daarvan weet ik dat ik niet meer zonder kan".
Snel was Nelleke klaar en bracht Miranda haar naar beneden, om direct daarna Marjolein wakker te maken.
"Ook lekker geslapen?"," ja ik had het echt even nodig" antwoordde Marjolein, "maar, wil je me verschonen, ik heb weer behoorlijk geplast".
"Oké kom maar snel".
Op het moment dat Miranda zich bukte om de op de grond gevallen billendoekjes op te rapen, viel het Marjolein op dat het hemd van Miranda Netjes in haar broek bleef zitten maar, Was dat wel een hemd?
Toen Marjolein het Miranda vroeg verkleurde Miranda direct.
Marjolein vroeg niet verder, ze wist al genoeg, en zei, " om eerlijk te zijn verbaasd het mij niets".
Al was het alleen maar na gister, met de onverwachte komst van die lieve Nelleke".
Miranda glimlachte," helemaal goed geraden Marjolein je weet inmiddels dat ik bedplasser ben, en door alle belevenissen van de laatste tijd".
"Stop maar, ik weet genoeg" lachte Marjolein.
5 minuten later was Marjolein klaar, en konden ze weg.
Intussen waren ze in het centrum aangekomen, waar ze eerst naar het KRUIDVAT gingen voor onder meer talkpoeder en billendoekjes.
Daarna direct door naar Albert Heijn, een half uur later hadden ze alles wat ze nodig hadden.

Intussen had Marjolein alweer geplast maar, vooral gepoept, Jan-Willem flink geplast en voelde Nelleke een flinke plas haar luier in lopen, en dat net op het moment dat ze zich bukte, om een pak YOCHURT te pakken maar, ze reageerde er al niet meer op.
Miranda had het vooral bij Nelleke wel gemerkt en dacht bij zichzelf, ik houd het wel droog tot we thuis zijn.
Helaas voor haar toen ze op haar hurken ging zitten om 2 flessen Shampoo te pakken, voelde ze hoe zich een flinke plas in haar luier vormde.
Direct werd ze rood in haar gezicht en mompelde in zichzelf," nee hé niet weer".
"Wat is er?", fluisterde Olaf.
"Ik ik ik heb de hele dag al ongelukjes" huilde Miranda.
"Ik hoop voor jou dat het tijdelijk is", suste Olaf.
"Dat hoop ik maar mompelde Miranda met tranen in haar ogen.
Dan zei Jeanette dat ze alles had, en naar de kassa gingen, bij de kassa werd alles op de band gezet gescand en betaald, en in gepakt.
Ondertussen genoot Nelleke volop van alle vrijheid, en vrienden en vriendinnen om zich heen.
Miranda en Olaf zagen hoe vrolijk Nelleke was," hé meid wat heb jij een pret!" ,lachte Olaf.
"Dat komt omdat ik ondanks alles toch bij het feestje was, en nog mocht blijven slapen ook en bovendien het hele weekend mag blijven", lachte Nelleke.
"Het is wel duidelijk dat jij het ergste hebt gehad, en op de goeie weg bent" antwoordde Jeanette "maar, realiseer je wel dat je daar nog niet klaar bent".
"Dat weet ik" zuchtte Nelleke, terwijl ze naar buiten liepen en op weg gingen naar huis.
Thuis gekomen werd snel alles opgeruimd en zei Jeanette, " volgens mij is het nu tijd om jullie te verschonen."
"Ja graag" als 1e, "Ik wil nu wel van die natte luier af", zuchtte Miranda maar, ook Nelleke en Marjolein wilden nu wel weer eens verlost worden van dat natte gevoel, om hun billen.
Olaf had geen haast, hij was nog praktisch droog direct daarna was Miranda als 1e aan de beurt.
Direct ging ze liggen, en maakte Jeanette haar broek en romper los en opende ze Miranda, s luier.
"Nou jij hebt je luier goed gebruikt" zei Jeanette.
"Ja helaas wel, het was echt nodig" snikte Miranda.
Dan zei Jeanette, "ik ga direct voor maandag een afspraak maken bij de uroloog".
Nu schrok Miranda pas echt, ze herinnerde zich nog maar al te goed de verschrikkelijke onderzoeken van 5 jaar geleden.
Ze vond het verschrikkelijk vervelend, en werd direct weer bang maar, besefte dat het moest als ze tenminste een kans wilde hebben om in ieder geval overdag van die luiers af te komen.
"Dan ga ik nu het ziekenhuis bellen, en een afspraak maken", zei Jeanette.

 

[Abbjornnl]

Weer een prima hoofdstuk.

Maar ik zit met een vraag:
Hoe oud zijn Jan-Willem ed in dit verhaal.

 

[Little Endy]

Weer een prima hoofdstuk.

Maar ik zit met een vraag:
Hoe oud zijn Jan-Willem ed in dit verhaal.

Gezien ik hier eens gelezen heb dat ze op school in groep 6 zitten, zou het best tussen de 9 en de 11 kunnen zijn.

 

[luierdromer]

Weer een prima hoofdstuk.

Maar ik zit met een vraag:
Hoe oud zijn Jan-Willem ed in dit verhaal.

Gezien ik hier eens gelezen heb dat ze op school in groep 6 zitten, zou het best tussen de 9 en de 11 zijn.

Logische vraag Bjorn net wat Little Endy zegt.
Ongeveer 9 a 10 jaar.
Daarbij wel aangetekend, dat Olaf en Marjolein al 11 en 12 zijn.
Omdat ze zoals gezegd uit het speciale onderwijs komen.
En daar in ieder geval in mijn tijd niet met overgaan of zitten blijven werd gewerkt.
Maar je gewoon verder ging met waar je mee bezig was.
Wat wel tot gevolg had dat er vaker individueel dan klassikaal gewerkt werd.
En dat je vaak langer over de stof deed die "normaal gesproken" in 1 jaar word behandeld.
Daar komt nog bij dat fysio of ergo of logopedie therapie ook vaak onder schooltijd werd gedaan.
zodat je in dat geval zo 3 kwartier weg was.
terwijl de les gewoon doorging.
En 2e punt waarom ik geen leeftijden noemde.
dat er andere verhalen niet altijd positief op gereageerd wordt.
En ik het verhaal geschikt wil houden voor alle leeftijden.

 

[Abbjornnl]

Weer een prima hoofdstuk.

Maar ik zit met een vraag:
Hoe oud zijn Jan-Willem ed in dit verhaal.

Gezien ik hier eens gelezen heb dat ze op school in groep 6 zitten, zou het best tussen de 9 en de 11 kunnen zijn.

Logische vraag Bjorn net wat Little Endy zegt.
Ongeveer 9 a 10 jaar.
Daarbij wel aangetekend, dat Olaf en Marjolein al 11 a 12 zouden kunnen zijn.
Omdat ze zoals gezegd uit het speciale onderwijs komen.
En daar in ieder geval in mijn tijd niet met overgaan of zitten blijven werd gewerkt.
Maar je gewoon verder ging met waar je mee bezig was.
Wat wel tot gevolg had dat er vaker individueel dan klassikaal gewerkt werd.
En dat je vaak langer over de stof deed die "normaal gesproken" in 1 jaar word behandeld.
Daar komt nog bij dat fysio of ergo of logopedie therapie ook vaak onder schooltijd werd gedaan.
zodat je in dat geval zo 3 kwartier weg was.
terwijl de les gewoon doorging.
En 2e punt waarom ik geen leeftijden noemde.
dat er andere verhalen niet altijd positief op gereageerd wordt.
En ik het verhaal geschikt wil houden voor alle leeftijden.

Dan heb ik een beeld voor mij van hoe oud ze ongeveer zijn.
Kan ik de hoofdpersonen nog beter begrijpen door

 

[luierdromer]

Olaf en Marjolein

HOOFDSTUK 44 THE DAY AFTER

Direct voegde Jeanette de daad bij het woord.
Dan zeiden ze bij urologie, "U kunt van ochtend nog terecht bij de uroloog"
"Fijn dank u" antwoordde Jeanette maar, toen Jeanette dit aan Miranda vertelde trok ze direct spierwit weg.
Ze herinnerde zich nog maar al tegoed het vervelende onderzoek 3 jaar geleden, naar het bedplassen.
Dan werd ze spierwit, aangezien dit nu net was waar ze bang voor was en barste in huilen uit.

Met helaas voor haar Olaf Marjolein Nelleke en Jan-Willem nog steeds als getuige.
Weer was het Marjolein die nu in haar rolstoel naar voren kwam, de rolstoel op de rem zette voorzichtig zo ver mogelijk naar voren kwam en Miranda naar zich toe trok zodat Miranda bij haar op schoot kwam te zitten.
Dit hele tafereel deed de andere voor zover mogelijk overeind schieten.
Vooral Jeanette, die bang was dat het gewicht van Marjolein en Miranda de rolstoel zou doen omkiepen ging direct achter de rolstoel staan, omdat te voorkomen maar, Marjolein ging heel voorzichtig te werk, uit heel haar handelen bleek, dat ze goed wist wat ze deed.
Ondertussen was het 8 uur geweest, en moesten Olaf Marjolein Jan-Willem en Jeroen naar school.
Dan ging de bel en stonden Pim Paul en Mirte voor de deur Jeanette liet hen binnen, en vertelde dat Miranda niet mee ging naar school.
Omdat ze een spoed afspraak in het ziekenhuis had.
Dan gaf Jeanette een briefje aan Jeroen, met de rede van Miranda haar afwezigheid.
Dan werden de jassen aangetrokken en de tassen achterop de rolstoelen gehangen en konden ze gaan maar, voor ze echt gingen gaven ze eerst Miranda en Nelleke een dikke knuffel, om vervolgens te vertrekken.
Bij binnenkomst gaf Jeroen direct het briefje aan juf Jolanda.
Die las het, en zuchtte dan, " alsof ze al niet genoeg heeft meegemaakt".
Dan begon het kringgesprek, maar nauwelijks had Juf Jolanda het gesprek geopend, of er werd op de deur geklopt.
Juf Jolanda deed open en zag dan tot haar verbazing Miranda en Nelleke staan "nou meiden kom binnen, en vertel het maar".
Dan gingen ze zitten en vertelde om de beurt hun verhaal aan de klas, toen ze uitverteld waren, zei juf Jolanda.
" Nog bedankt voor je mooie kaart Nelleke, en fijn dat we je even hebben gezien". "en jullie bedankt voor die heerlijke fruitmand" antwoordde Nelleke direct.
"Ga maar snel verder werken aan je herstel, en Miranda sterkte en succes bij het onderzoek".
"Dank u wel Juf Jolanda " antwoordde Miranda.
Dan was het tijd om te gaan, als ze tenminste op tijd bij de Riethorst wilden zijn.
10 minuten later belden ze aan, en direct deed Anja open, en zag de stralende gezichten van Nelleke en Miranda.
"Zo te zien heb je een goed weekend gehad, meid".
"Zeg maar gerust een fantastisch weekend" juichte Nelleke.
Dit werd direct Bevestigd door Miranda Anna en Jeanette.
Dan gaf Anna de medicatie van Nelleke aan Anja gaf Nelleke nog snel een knuffel, en zei "kop op meid.
"Het gaat steeds beter, en komt echt wel helemaal goed".
Dan moesten ze verder, als ze tenminste op tijd in het ziekenhuis wilden zijn.
Na het afscheid nam Anja Nelleke mee naar de creatief zaal.
Direct toen ze Binnen stapte zagen Anneke en Mark maar ook Hans en Henk direct dat Nelleke een goed weekend had gehad, ze straalde nog steeds van oor tot oor.
Ook Netty viel het direct op hoe goed het weekend Nelleke gedaan had.
Toen ze 1 keer zat te kleien, vertelde ze haar verhaal zelfs Nicolette en Marijke luisterde met belangstelling..
"DAN HAD JE HET GEZICHT VAN MIRANDA MOETEN ZIEN, TOEN MIJN MOEDER OPZIJ STAPTE EN IK INEENS VOOR HAAR STOND."
"Geweldig gewoon".

Dan vertelde ze nog hoe geweldig de rest van het weekend was en hoe fijn het geweest was zo mee te gaan de stad in, en ook hoe geweldig Olaf en Marjolein het vonden op de creaclub, " ja dat mis ik wel" zuchtte ze dan "maar hier kun je je creativiteit toch ook kwijt", lachte Netty en Anja.
"ja maar onder vrienden is toch anders", antwoordde Nelleke.
Wat beaamd werd door Lea en Martijn.
"Nou wie weet als iemand van de leiding zich vrij kan maken.......".
"Heel misschien volgende week".
Deze opmerking maakte Nelleke nog vrolijker dan ze al was.
Om dat ze zo lekker bezig waren en het zo gezellig was, mochten ze in het vrije uur nog doorgaan, als ze dat wilden.
Nelleke maar ook Anneke Mark Lea en Joop wilden nog door.

Intussen was Anja zonder dat Nelleke dit wist met Anna aan het bellen maar, Anna zei dat Nelleke niet te snel moest willen.
Waarop Anja zei dat ze niets overhaast zouden doen maar, dat het op dit moment geweldig ging.
Inmiddels 2 dagen later zaten Nelleke Lea Anneke en Mark weer bij het creatieve uur te glazuren, toen Anja binnenstapte bij haar ging zitten en zei, " Nelleke je mag vanavond naar de creaclub, en ik ga met je mee".
" Bovendien mag je 3 vriend(en)(innen) mee nemen dit betekent wel dat je het vanmiddag heel rustig aan moet doen en als we terug komen, mag je nog heel even napraten en wat drinken, maar dan is het echt bedtijd, begrepen?"
"Ja Anja je bent geweldig".
Intussen zat Nelleke al te denken wie ze mee zou nemen uiteindelijk vroeg ze Anneke Mark en Maria, dit legde ze voor aan Anja.
Die vond dit een goeie keus.
Dan Vertelde Anja aan Mark Anneke en Maria wat ze met Nelleke had afgesproken, en dat deze afspraak ook voor hun zou gelden," begrepen" alle 3 knikten ze.
Dan was het tijd om terug te gaan naar de groep een half uur later zaten ze aan de lunch, en om half 2 lagen ze alle 4 in bed.
Anja en Ingrid lieten hen anderhalf uur slapen.
Na de thee zei Ingrid dat Nelleke nu even mee moest komen voor een medische controle en ze was niet de enige ook Anneke Joop en Martijn waren vandaag de klos.
Anneke zag direct dat Nelleke zenuwachtig begon te worden maar, dan zei ze, " hier hoef je niet bang voor te zijn Nelleke .zoveel stelt het niet voor, en het is zo gebeurt".
Dan vertelde Anneke wat er zo ongeveer ging gebeuren.
"Je wordt gewogen, waarschijnlijk wordt er bloed geprikt" Anja bevestigde het verhaal van Anneke ,wat Nelleke enigszins gerust stelde.

Intussen waren ze bij de medische dienst aangekomen Anja melde zich bij de balie om te melden dat Anneke Joop Martijn en Nelleke er waren.
"Ik zal het tegen de dokter zeggen" was het antwoord".
5 minuten later mochten ze binnen komen, natuurlijk ging Anja met ze mee.
Dan stelde de dokter zich voor als Frits.
"Dan mag Nelleke als nieuwkomer als 1e"dit brak enigszins het ijs.
Mede omdat Nelleke ondanks alles behoorlijk zenuwachtig was, had ze de hulp van Anja hard nodig.
Op het moment dat Anja haar romper uittrok en haar luier dus zichtbaar werd begon ze zenuwachtig te huilen.
Frits hoorde het en zei, " Hé Nelleke het is voor mij heel normaal om een jongen of meisje als jij in een luier te zien hoor hé Joop?"
Dit maakte dat Nelleke weer rustiger werd.
Dan mocht Nelleke op de weegschaal gaan staan, 65kg en werd ze gemeten 1.65m en werd haar bloeddruk gemeten 150 over 70,"beetje te hoog maar begrijpelijk".
Dan controleerde dr Frits haar polsslag en luisterde nog naar haar hart en longen en zei hij "Je mag je weer aankleedden".
"Dan wil ik dat je vandaag of morgen je plasje opvangt, en hier inlevert".
"Maar, ik voel bijna nooit als ik moet plassen" antwoordde Nelleke.
"Dat maken we hier ook vaker mee" antwoordde Frits.
Dan zei Frits dat ze het morgen ochtend vroeg moesten proberen omdat dit de grootste kans van slagen had.
Dan was Anneke aan de beurt, en op het moment dat zij zich uitkleedden en Nelleke werd aangekleed, vroeg ze, "en Nelleke viel het mee of tegen?".
"Het viel best mee, maar, om nou op het potje te plassen!".
"Nelleke geloof me ook dat is niets bijzonders hier".
"Anja en Ingrid hebben dat vaker bij de hand, he Anja?".
"Ja hoor vraag maar aan Joop ",ook hij bevestigde het verhaal.
Dan was Anneke inmiddels aan de beurt ook zij moest opnieuw bloedprikken en urine afgeven.
Na 3 kwartier waren ze allemaal klaar, maar, net op het moment dat ze de kamer uit zouden lopen, zei Nelleke," Anja ik geloof dat ik moet plassen".
"Frits heb je hier een po?".
Dan trok Anja razendsnel Nelleke haar broek uit romper en luier los, en zette haar op de po.
Ondanks dat Nelleke al aan het plassen was, kwam er toch nog genoeg in de po terecht, voor het labbaratorium.
Dan vroeg Anja "Frits heb je een schone luier voor deze stoere meid?".
In het kastje boven de behandeltafel liggen er genoeg".
Al snel had Anja de goeie gevonden dan poederde ze Nelleke haar billen en clitores en werd Nelleke weer helemaal aangekleed.
Dan gaf ze het gevulde potje aan dokter Frits, die het aannam en haar naam en geboortedatum en de datum van de dag er opzette.
Dan mochten ze terug naar de afdeling daar aangekomen vroeg Nelleke of er wat te drinken was, dat wilden ze alle 3 wel.
"Dat gaan we regelen " zei Anja.
Intussen lichte Anja Ingrid in die het in het verslag zette, en de familie inlichtte.
Toen Nelleke haar drinken op had zei ze tegen Ingrid dat ze het nu wel toe had aan een middagdutje.
Niet alleen Nelleke maar ook Anneke Joop en Martijn waren erg moe geworden van alle onderzoeken.
Binnen 10 minuten lagen ze dan ook alle 4 in bed om anderhalf uur later weer gewekt en indien nodig verschoont te worden.
Ook deze avond gaf Nelleke al om 7 aan dat ze naar bed wilde, maar ook Anneke wilde al graag naar bed.
Dan zei Connie " ook dat zien we heel vaak na een intensief onderzoek als dit".
"Komen jullie maar mee, dan gingen Connie Nelleke en Anneke naar de verzorgingsruimte daar aangekomen lag Nelleke snel op de verzorgingstafel.
Op het moment dat Connie haar broek wilde open maken vroeg Anneke.
"Connie mag ik Nelleke verschonen en aankleedden?".
"Zeg Anneke ben je nu helemaal betoeterd dit kan echt niet".
"Waarom niet?", vroeg nu ook Nelleke," ik beschouw Anneke haast als vriendin".
"HM eigenlijk kan het niet aangezien wij alles wat wij met en voor jullie doen moeten verantwoorden, maar voor deze keer, kom maar Anneke, maar ik kijk wel met je mee."
"Dat is goed, dank je wel Connie.
Nadat Nelleke was gaan liggen maakte Anneke haar broek los, en trok deze voorzichtig omlaag.
Dan was de romper aan de beurt, en tot slot opende Anneke Nelleke s natte en vieze luier.
Direct zag ze dat Nelleke niet alleen geplast maar ook weer eens gepoept had.
Eventjes trok Anneke een vies gezicht, maar nog voor Connie kon reageren zei ze "geeft niets liefje dat hoort erbij."
Dan vouwde ze de vieze luier in elkaar en gooide die weg.
Dan maakte Anneke Nelleke haar billen en clitores netjes schoon.
Legde een schone luier en inlegger onder Nelleke en poederde dan haar billen en clitores en trok ze de luier tussen Nelleke haar benen door omhoog en strak.
Dan wilde ze de luier dicht maken maar nu hield Connie haar tegen, en controleerde of alles strak genoeg zat.
Toen Connie zag dat het oké was mocht Anneke verdergaan.
Al snel had Anneke ook de romper en broek dicht, en kon Nelleke opstaan.
Dan gaapten beide eens en zei Connie "zo tijd voor een middag dutje Nelleke".
"Ha fijn even lekker slapen" lachte Nelleke.
"Ik zou ook wel een dutje willen doen" reageerde Anneke.
"Dat kan" lachte Connie.
"Kom maar mee dan brengen we eerst Nelleke naar bed, en dan zal ik jou lekker instoppen".
5 minuten later lagen ze allebei in bed, en nog 2 minuten later sliepen ze al.

Intussen zaten Miranda en Jeanette bij de uroloog, in het ziekenhuis.
"Dat is lang geleden Miranda", opende de uroloog het gesprek "wat kan ik nu voor je doen?".
Dan vertelde Miranda dat ze sinds haar verjaardag, anderhalve week geleden, niet alleen s'nachts geen controle had maar ook overdag al een aantal keer in haar broek had geplast, en zelfs een paar keer gepoept, zonder het te hebben gemerkt.
Dan vroeg de uroloog of er schokkende dingen waren gebeurd.
Nu keek Miranda naar Jeanette, maar die zei dat ze alles moest vertellen omdat alleen dan een goed oordeel mogelijk was.
Dus vertelde ze ook over haar verjaardag, en met name over de totaal onverwachte komst van Nelleke en wat er in de rest van het weekend was gebeurd.

Dan zei de uroloog " ik denk dat de hoofdzaak inderdaad stress is".
"Ik zal je voor 2 weken een recept meegeven voor TENA super".
"Mocht het dan niet over zijn, dan zie ik je terug en is er verder onderzoek nodig".
Dan namen ze afscheid van de arts en gingen direct naar de apotheek hier lag de bestelling al klaar, toen ze zich 1 uur later melden.
Toen ze vertelden waarvoor ze kwamen, zei de mevrouw achter de balie "kom maar mee".
1 maal binnen werden nog wat andere luiers getest, maar toch gekozen voor TENA super, en zwemluiers.
Tegen 10 uur kon Miranda eindelijk naar school, en voor ze het wist was het 12 uur en tijd om met Olaf Marjolein en Jan-Willem mee te gaan voor de fysio later vanmiddag.

Gelukkig had Jeanette direct haar zwemkleding meegenomen.
Dan terug in de Riethorst.
Hier was de situatie van Nelleke in het medisch team besproken en waren ze het er over eens dat het voor Nelleke goed zou zijn, dat ze langzaam aan haar gewone activiteiten weer zou oppakken.
Te beginnen vanavond met het uurtje creaclub.
Dit ook omdat ze hadden gezien dat, Nelleke tijdens het creatieve uur, behoorlijk ontspande en bijna helemaal zichzelf was.
Niet alleen voor Nelleke maar ook voor Anneke Maria en Mark leek het haar, een mooi begin.
Onder de voorwaarde dat Anja mee ging en de verantwoordelijkheid op zich nam, werd dit voorstel goedgekeurd.
Toen tegen half 3 Nelleke en Anneke uit bed werden gehaald, en Nelleke werd verschoond zei Ingrid dat ze voor Nelleke Anneke Maria en Mark een verassing had maar, dat ze pas bij de verschoning van half 5 zouden horen wat dat was.

Intussen had Anja contact gehad met Kimberley, die direct bereid was om mee te werken.
Toen het half 5 was zei Ingrid tegen Mark Maria en Anneke, "lopen jullie ook even mee?".
"Mag ik Nelleke weer verschonen?", vroeg Anneke direct.
"Op zich wel, maar daar gaat het nu niet om".
Toen Ingrid was uitverteld en Nelleke ondertussen door Anneke was verschoond, waren ze alle 4 dol enthousiast.
" Dat betekent dat we rond kwart over 6 weggaan en rond half 9 terug zijn en het wel gewoon om 9 uur bedtijd is" sloot Ingrid het verhaal af.
Een paar uur later op de creaclub.
Nadat iedereen was voorzien van thee of koffie nam Jan het woord, en zei dat er ieder moment bezoek kon komen.
Nauwelijks was hij uitgesproken of de deur ging open en Anja binnen kwam gevolgd door Anneke Marken Maria, die hun ogen uitkeken.
Dit zorgde al voor vrolijkheid en verbazing.
Toen even later Nelleke binnen kwam, scheelde het niet veel of de boel werd afgebroken, zo enthousiast waren ze.
Direct omhelsde Miranda Olaf Marjolein en Jan-Willem haar en zei Miranda, " dat is nou al de 2e keer, dat jij plotseling voor me staat."
"Wie heb je allemaal meegenomen?" ratelde Miranda door.
Dan stelde Nelleke Anja Anneke Maria en Mark voor.
Dan namen ze plaats tussen alle deelnemers, en kregen ook zij een beker thee of koffie.
Dan nam Kimberley het woord," Fijn dat je er bent Nelleke en dan heet ik ook Mark Maria en Anneke welkom.".
"Wij Jan en ik hopen dat jullie hier een leuke avond hebben".
Tot slot stelde Anja zich voor en vertelde ook waarom ze mee was.
Dan konden eindelijk de activiteiten beginnen deze keer werd er met nadruk gevraagd om het rustig aan te doen, en niet al te veel kabaal te maken.
Daarom kozen Olaf Marjolein Sandra en Jan-Willem er voor om samen met Nelleke Anneke Maria en Mark kaarten te gaan maken.
Al knippend en plakkend werd er verder gekletst.
Van tijd tot tijd kwamen Kimberley Jan maar ook Anja even kijken de zagen dat de hele club lekker bezig was.
Deze keer werd er om kwart voor 8 al opgeruimd, toen dat was gebeurd nam Jan het woord.
"Jongens en Meisjes, ook de volgende zomer gaan we weer op kamp en ook nu gaan we daar weer voor sparen, we dachten aan 5 euro per week".
Olaf en Marjolein maar ook Jan-Willem dachten de zij niet mee konden maar, voor dat ze dat hadden kunnen zeggen, kwam Kimberley naar hun toe en zei, "We hebben het zo uitgezocht dat jullie ook mee kunnen".
'Want samen uit samen thuis, zonder jullie gaat het feest niet door".
"We gaan Dit jaar naar een volledig aangepast watersport eiland in LOOSDRECHT".
Dan was het echt tijd om naar huis te gaan op het moment dat ze naar de gang gingen om de jassen aan te trekken, zag Nelleke plotseling Wilma staan.
Hé Nelleke mocht je naar buiten?".
Direct kwam Anja er bij staan, en vertelde in het kort het verhaal.
Toen ze uitverteld was zei ze tegen Nelleke Anneke Maria en Mark, "kom op jassen aan"," we moeten echt gaan, anders wordt het te laat voor jullie".
Dan zei Wilma, terwijl ze Olaf Marjolein en Jan-Willem aankeek, " deze 3 moeten net zo goed, op tijd naar bed".
Dan gaven Olaf Marjolein en Jan-Willem Nelleke Anneke en Mark een dikke knuffel en dan zette Wilma Olaf Marjolein en Jan-Willem in het busje, en ook Jeroen en Miranda stapten in.
Dan stapten Mark Nelleke en Anneke bij Anja in,1 Kwartier later waren ze terug op de afdeling.
Waar ze zagen dat de 1e mede bewoners al naar bed waren toen ze binnen kwamen.
Connie voorzag ze van drinken en vroeg direct hoe het geweest was" fijn om even in een andere omgeving te zijn".
Zeiden Anneke Maria en Mark, dat vond Nelleke ook maar, zij was ook dolgelukkig dat ze haar vrienden en vriendinnen weer had gezien.

Ondertussen vertelde ook Anja haar ervaring, ze vond het geweldig te zien hoe ontspannen Nelleke aan het knutselen was.
Dat was haar wel een vrije avond waard, "het was nog rustiger dan bij het creatieve uur hier" vervolgde ze.
"Het mooie was dat ook Anneke Maria en Mark direct werden opgenomen in de groep".
Trouwens ook die 2 jongens en dat meisje in de rolstoel deden ondanks hun handicap geweldig mee".
"O je bedoelt Olaf Marjolein en Jan-Willem" lachte Nelleke.
Intussen was het bijna 9 uur en zeiden Anja "Connie en Ingrid gaan jullie nu naar bed brengen". "en ik ga naar huis, tot morgen".
1 kwartier later lag Nelleke doodmoe maar voldaan in bed, en sliep mede dankzij de medicatie binnen5 minuten.
Ook Mark sliep binnen de kortste keren als een roos, Anneke daarentegen werd het bijna teveel, die kon door alle indrukken de slaap niet vatten.
Ten einde raad drukte ze rond half 11 het alarm maar in al snel kwam Belinda binnen," wat is er Anneke?".
"Ik ben nog zo onder de indruk van vanavond, dat ik niet kan slapen, terwijl ik wel heel moe ben".
"Ik zal je een extra slaappil geven en het lijkt mij een goed idee je vannacht een nachtluier om te doen".
"Hé wat?"
"Ik Heb het in dit soort situaties vaker meegemaakt dat bewoners ineens in bedplassen".
"Oké laat maar doen" mompelde Anneke.
Vijf minuten later was Belinda terug met een beker warme melk een slaappil en een luier.
Dan zei ze, als je even op je rug gaat liggen doe ik je eerst een luier om.
"Als je even op je rug gaat liggen, dan kan ik je pyjamabroek en slipje uit doen.
3 minuten had Anneke de luier om," wat een dikke luier zeg".
"Ja wat dacht je ze moeten ook behoorlijk wat opnemen", antwoordde Belinda.
5 Minuten later was de pil ingenomen en de beker melk leeg en ging Anneke lekker liggen en stopte Belinda haar goed in, deed het licht uit en verliet de kamer.
Al snel bleek dat het maar goed was dat Anneke een luier om had, want net als Nelleke sliep ze zo vast dat ze nauwelijks wakker werd toen ze midden in de nacht moest plassen.
Zodat ze zonder het te merken haar plas liet lopen niet alleen dat maar Net als bij Nelleke kwam er ook bij Anneke een beetje poep mee maar de luier nam haar plas goed op.
Zodat toen Anneke toen ze om half 7 wakker werd bijna niet voelde dat ze nat was, ondanks dat ze behoorlijk geplast had.
Wel voelde ze dat ze vannacht zonder het te merken gepoept had.
Ondertussen dacht ze bij zichzelf( had Belinda dus toch gelijk).
Dan zuchtte ze eens diep, en bleef nog maar even liggen maar, om 5 voor 7 toen Connie binnen kwam, en vroeg, "lekker geslapen?".
Antwoordde Anneke " op zich wel, maar eerst niet", dan met een schaamtevol piepstemmetje.
"Ik heb het vannacht verdorie echt in mijn broek gedaan".
"Dat geeft toch niet Anneke?".
"Zoals Belinda ook al tegen je zei, "dat maken we hier dagelijks mee iedereen die hier moet verblijven is toch uit zijn/ haar normale doen".
Ondertussen was Anneke uit bed, en hielp Belinda Anneke van haar vieze luier af.
Dan mocht Anneke gaan douchen toen ze klaar was vroeg ze," moet ik nu ook overdag een luier om?".
"Nee hoor ik denk wat dat betreft niet, dat je overdag wat te vrezen hebt".
"In de nacht is het wel verstandig, maar waarschijnlijk is ook dat over 2 of 3 nachten weer over maar het lijkt me wel verstandig een TENA broekje te dragen".
"Moet ik je verder nog helpen?".
Belinda bleef nog even kijken of het lukte met het broekje.

"Nee hoor, verder red ik me wel".
Intussen had Anja Nelleke wakker gemaakt, die alweer een goeie nacht had gehad en voor het eerst in weken, hier een nacht zorgeloos had geslapen.
Dan zei Anja, " dat weekend heeft jou echt goed gedaan Nelleke ik zie en lees dat je alweer een goeie nacht hebt gehad".
Ondertussen had Ingrid ook Mark en Maria wakker gemaakt.
Maria was nu zo opgeknapt dat ze voor het eerst sinds anderhalve week, weer mee mocht naar het creatieve uur.
Toen Anneke aan tafel kwam, merkte ze al snel dat het bijna niemand opviel behalve Nelleke en Mark keek er niemand.
1 maal aan tafel fluisterde Nelleke, heb jij nu ook een luier om Anneke?".
"Nee een TENA broekje, echt voor het geval dat".
"Vooral omdat ik vannacht in bed heb geplast, en zelfs een beetje gepoept maar, gelukkig had ik toen wel een luier om".




































































,

 

[luierdromer]

Olaf en Marjolein

HOOFDSTUK 45 THE DAY AFTER DEEL 2

Belinda dacht dat het komt omdat het me nu allemaal een beetje te veel wordt" ook Mark en Maria waren intussen aangeschoven en merkten het niet eens, totdat Mark vroeg, of Anneke goed had geslapen.
Dan vertelde Anneke alles en ook Mark zei dat het hem niets verbaasde.
Dan ging de aandacht naar Maria," hoe gaat het nu met jou?" vroeg Nelleke.

" Lekker en wat een leuke avond bij de creaclub".
"Ja dat vonden wij ook" lachten Anneke en Mark.
"Ik hoop dat we volgende week weer mogen", zei Anneke.
"Ben jij afgelopen weekend naar huis geweest?", vroeg Maria vervolgens.
"Ja joh en zelfs nog naar een verjaardag, Miranda een goeie vriendin vierde haar verjaardag maar, ze wist niet dat ik ook zou komen".
"Trouwens ook alle aanwezige vrienden wisten van niets, en hadden mij totaal niet verwacht en gisteravond mocht ik samen met Anneke en Mark naar de creaclub".
"Ik kan zien dat het je goed heeft gedaan", lachte Maria.

Ook viel het Maria op op dat Nicolette en Marijke, welliswaar nog straf hadden maar, dat het alleen nog maar betekende dat ze luiers moesten dragen, en gebruiken.
Ondertussen was het ontbijt gedaan en mochten ze naar het creatieve uur.
Vanaf vandaag mochten Nicolette en Marijke ook mee wat bij beide voor een enorme opluchting zorgde.

DE ZELFDE MORGEN BIJ MIRANDA

Miranda had die nacht heel slecht geslapen bang als ze was voor het bezoek aan de uroloog.
Ook deze nacht plaste ze weer in bed en ook nu kan ze het overdag niet droog houden.
Op van de zenuwen was ze om half6 al wakker en natuurlijk helemaal nat.
Net als de afgelopen dagen kreeg ze ook nu overdag een TENA maxi om.
Met veel moeite at ze een bakje vla leeg en poetste ze haar tanden, en vertrokken ze naar het ziekenhuis waar ze om kwart over 8 aan kwamen, en zich melden bij de balie.

Dan mochten ze plaats nemen in de wachtkamer, waar ze na 1 kwartier werden opgehaald door de uroloog.
"Miranda van Vliet", hé Miranda wat brengt jou hier?", vroeg uroloog Keizer.
Miranda is zo zenuwachtig dat ze geen woord kan uitbrengen, dus voert Jeanette het woord.
Zij verteld dat Miranda sinds een dag of 4 niet alleen in bed plast maar het ook overdag, in haar broek doet.
Dan vraagt de uroloog," Miranda heb je enig idee waar dit vandaan komt?".

"Nee dokter".
"Als ik het zo hoor is het voor een deel stress, maar dat verklaart nog niet, die heftigheid die jullie beschrijven."
"Ik wil dat je foto, s en een echo laat maken en als straks de uitslag er is kijken we verder, maar de kans dat je moet blijven is groot".
1 uur later zijn ze terug bij de uroloog, die verteld de uitslag.
"Op de foto, s en de echo zien we dat je bekkenbodem niet helemaal zit zoals het hoort waardoor er spleetjes zijn ontstaan waardoor deze tegen je blaas drukt".
"Die dat niet aan kan en weer tegen je sluitspier aan drukt, waardoor die, niet goed sluit.".
"Eerlijk gezegd betwijfel ik of we daar veel aan kunnen doen, maar we gaan wel ons best voor je doen".
Zei de uroloog, toen die het angstige gezicht van Miranda en het Bezorgde gezicht van Jeanette zag.
Dan gaf hij Miranda en Jeanette een hand, en vertrokken ze naar de tiener afdeling, waar ze werden verwelkomd door 2 clowns die we al kennen, te weten DUPLO en TROELALA.
Dan melden ze zich bij de balie, waar de verpleegster zich voor als Silvia.
Dan gingen ze eerst naar de kamer waar Miranda zou komen te liggen nadat ze haar spullen, in de kast had gelegd, mocht ze op bed komen liggen.
Daar werden de nodige onderzoeken uitgevoerd, zoals de hartslag bloeddruk polsslag en zo meer.
Dan zei Silvia, dat ze vanaf nu voorlopig even niets mocht eten of drinken aangezien er vanmiddag nog een kijk operatie zou plaatsvinden, en indien nodig een echte operatie zou volgen.
"Betekent dit, dat ze op haar kamer, en in bed moet blijven?", vroeg Jeanette.
"Nee hoor ze mag als ze wil nu direct naar de speelkamer".
"Mochten we haar nodig hebben, dan weten we haar te vinden".
Intussen waren ze in de speelkamer, en werd Miranda voorgesteld. en werd aan de begeleiders op de speelkamer verteld dat Miranda voorlopig niets mocht eten of drinken.
Dan keek Silvia naar Miranda en zag dat ze nog geen polsbandje met haar naam erop had, maar dit was snel opgelost.
"Zo dan weet nu iedereen wie je bent", lachte Silvia.
Dan keek Miranda naar Silvia, en zei," ik geloof dat mijn luier bijna vol is".
"Je bent de enige niet" antwoordde Silvia, "maar het is bijna tijd om jullie te verschonen".
Naast Miranda werden nog 5 kinderen meegenomen,3 jongens en 2 meisjes.
Terwijl ze stond te wachten, raakte ze aan de praat met een meisje naast haar die zich voorstelde als Simone.
Die nu vertelde dat ze sinds 4weken weer in bed plaste, en tot overmaat van ramp, Sinds anderhalve week ook overdag al meerdere keren, zonder het te merken in haar broek had geplast.
Ook kwam ze aan de praat met Tim, die voor zijn amandelen kwam.
De rede dat hij nu een luier droeg, was dat hij door alle spanning sinds een paar dagen weer in zijn broek plaste.
Van de rest wilde ze het eigenlijk ook wel weten, maar intussen was ze aan de beurt.
Snel daarna was ze verschoond, en mocht ze terug naar de speelzaal waar ze zich op een grote puzzel stortte,10 Minuten later voegde Simone zich bij haar.
1 uur later werd Miranda opgehaald door Anneke om foto, s en eventueel een echo te maken.
1 maal aangekomen in de onderzoekskamer, werd ze van onder geheel uitgekleed en moest ze op haar rug op de onderzoekstafel gaan liggen.
Precies op het moment dat Anneke haar luier opende, lag ze te plassen waardoor ze ook Anneke natspoot.
Direct toen Miranda het merkte, werd ze vuurrood en barst in huilen uit Anneke daarentegen, bleef doodkalm," dat is het risico van het vak", lachte ze.
Terwijl ze Miranda verder prepareerde voor de foto, s en de echo.
Toen ze zo goed als klaar was, trok Anneke een riem onder de tafel vandaan en trok deze over de buik van Miranda.
Van de andere kant van de tafel, kwam de andere helft van de riem welke Anneke aan elkaar klikte, dan lag Miranda muurvast.
Nu moest Miranda haar benen wijd uit spreiden, en werden ook deze vastgelegd.
Daar lag ze dan breeduit en muurvast, nu kwam de laborante in actie zij smeerde eerst een glibberegge gel over Miranda haar onderbuik.
Dan ging ze er met een zoeker over heen en kon ze zien hoe het er van binnen uitzag en bleek dat de blaas was ontstoken, en uitgezet.
Met onder andere als gevolg dat de sluitspier, was opgerekt en uitgescheurd wat weer tot gevolg had, dat vooral de urine, er ongemerkt uit kon lopen.

Hierdoor kwam er geen signaal naar de hersenen dat ze moest plassen, maar stonden als het ware de sluizen wijd open.
Toen de Laborante dit aan Jeanette vertelde, vroeg die wat er tegen te doen was.
Hierop antwoordde de laborante dat hier niet direct een antwoord op was te geven maar, dat ze voor dat soort informatie bij de behandelend arts moest zijn.
Na 3 kwartier waren alle onderzoeken, voorlopig klaar, kreeg Miranda een schone luier om en kon ze zich verder aankleedden.
Daarna werd ze teruggebracht na haar kamer, nu mocht ze eindelijk weer eten en drinken dus vroeg ze om 2 boterhammen en een glas thee.
Intussen was ook Simone terug op de kamer vlak daarna kwam, Lonneke binnen, en vertelde dat ze na het eten naar de uroloog moest Om de uitslag te bespreken.

 

[Winnie de Poep]

Waarom al die lege ruimte onder ieder hoofdstuk ?

 

[luierdromer]

Olaf en Marjolein

HOOFDSTUK 46 EEN DRUKKE WEEK

Inmiddels waren we anderhalve week verder, en was Miranda weer thuis, en sinds 2 dagen ook weer naar school.
Het probleem van het urine verlies, zou nog verder worden onderzocht maar, het begon er helaas op te lijken, dat een volledig herstel niet meer mogelijk was wel zou er later nog een poging worden gedaan, ondanks dat de kans van slagen klein was.

NELLEKE

Nelleke ondertussen, was met sprongen vooruit gegaan om te beginnen was ze de afgelopen week, nog eens door de medische molen gegaan.
Ook was de dosering van haar medicatie bijna gehalveerd en was ze die maandag een halve dag naar school geweest, waar ze s, middags moe maar voldaan van terug kwam.
Wat wel tot gevolg had dat ze die middag na nog wat gesprekken, bijna 3 uur had geslapen.
Intussen was het woensdag iets na half 9 en zat ze net als Olaf Marjolein Jan-Willem Miranda en Jeroen weer in de klas nog steeds met een bigsmile.
Dat ze nu wat achterliep was geen punt.

Nu waren ze bezig met geschiedenis van Europa en dan met name, het ontstaan en de ontwikkeling van de Europese unie.
Nu hadden ze het over geld, en vertelde Jolanda dat tot het begin van de eeuw, elk land zijn eigen munt had.
Dan volgen er een paar vragen.

1. wat was de naam van het Nederlandse geld?
2. Noem 2 EU landen die niet mee doen met de euro.
3. Hoeveel was 1 euro waard in oud Nederlands geld?.
4. noem nog van 2 landen het oude geld?
Olaf Marjolein maar ook Miranda en Jeroen, vonden het pittige vragen, maar wel interessant dat gold voor zo goed als de hele klas.
Toen deze les werd afgesloten was het al bijna pauze en gaf juf Jolanda het sein dat Olaf Marjolein Nelleke Jan-Willem Jeroen en Miranda de klas mochten verlaten, om te verschonen.
Precies toen de pauze begon waren ze klaar en kwamen ze gelijk met de klas naar buiten, waar bijna de hele klas zich bij Nelleke verzamelde.

Zo snel als juf Jolanda dat zag maakte ze er direct een eind aan, en verzocht ze de klas zich over het plein te verspreiden straks in de les, zouden ze er verder over praten.
Direct verspreide de klas zich over het plein, wat bij Nelleke voor enige opluchting zorgde maar, toen ook Miranda Jeroen Mirte en Olaf afstand namen, vroeg Nelleke.
" Waar gaan jullie naar toe?, niet iedereen hoeft weg".
Dan bleven ze staan, en vormden ze een kring rond Nelleke nu viel het Nelleke op dat ook Miranda een dikke prop tussen haar benen had.
Met grote ogen, keek ze Miranda aan, het enige wat ze uit kon brengen was, " jij ook al?".
Voor ze er verder op in kon gaan, ging de bel, en moesten ze weer naar binnen.
Nu zag ook juf Jolanda de verbaasde uitdrukking, op het gezicht van Nelleke.
Dan moesten ze gaan zitten mochten Miranda en Nelleke naar voren komen, en naast juf Jolanda komen staan.
Dan kreeg Miranda het woord en vertelde dat ze sinds haar verjaardag, niet alleen s"nachts in haar broek plaste, maar nu ook overdag haar plas niet kon ophouden.
Dan zei Nelleke, " ik zou haast denken dat het mijn schuld is".
"Nou niet direct maar, het is wel begonnen, de dag nadat jij totaal onverwacht voor me stond".

"Dus is het toch mijn schuld?".
"Nee Nelleke, ik ben inmiddels in het ziekenhuis geweest, en daar hebben ze gezien, dat de blaas te veel tegen de sluitspier aandrukt"
"Waardoor deze niet meer goed wil sluiten, hierdoor komt ook het signaal dat je moet plassen niet meer door maar, er eerst meer onderzoek nodig was.

Nu was de beurt aan Nelleke, en vertelde ze dat ze goed herstelde maar, wel heel langzaam en dat ze nu zo ver was, dat ze al 2x naar de creaclub was geweest.
Ook nu 3 dagdelen naar school mocht, dit zorgde voor gejuich in de klas maar om aan te geven dat het vermoeiend was, zei ze, dat ze met nog bijna 1 uur te gaan, al behoorlijk moe begon te worden.
Daarop zei juf Jolanda dat ze het laatste uurtje rustig in groepjes gingen lezen.


Bewust werden Olaf Marjolein Jan-Willem en Nelleke uit elkaar gehaald, en over diverse groepjes verdeeld.
Dit werd gedaan zodat vooral Olaf en Marjolein, hun lezen nog beter zou worden, zodat ze minstens op het gemiddelde niveau van de klas, zouden komen.
Wat Jolanda betreft werkte dit prima ze zag dat Olaf en Marjolein hun uiterste best deden, om het net zo goed te doen, als de rest van het groepje, waar ze in zaten.
Ook al was het nog niet zover op dit moment was Jolanda tevreden over hun vooruitgang.
Tegen 5 voor 12 mochten de boeken opgeruimd dan keek ze de klas nog eens rond, en zag dat Nelleke bijna zat te slapen.

Dan zei ze tegen Miranda Jeroen Marjolein Olaf Jan-Willem en Nelleke, "gaan jullie maar, vast de jassen aantrekken, en naar buiten".
"Ik zie, dat vooral Nelleke maar, ook Olaf Marjolein en Jan-Willem er helemaal doorheen zitten".
Met een tot morgen en Nelleke tot vrijdag, mochten ze gaan buiten gekomen, gingen ze direct richting Wilma en Cora.
Toen ze daar binnen, kwamen vroegen die direct aan Nelleke hoe het was geweest.
Dan zei Nelleke, "fijn weer op school te zijn maar, ik ben nu wel erg moe".
"Dat is geen wonder" lachte Wilma " we gaan nu eerst eten, en daarna gaan Olaf Marjolein Jan-Willem Jeroen en Miranda, naar de fysio."
Dan tegen Nelleke," en jij gaat lekker slapen".

"Want als jij vanavond ook nog mee wil naar de creaclub".
Toen Nelleke zag, dat Olaf Marjolein en Jan-Willem een slab voor kregen en door Miranda Jeroen en Cora gevoerd werden, vroeg Nelleke, "Wilma wil je mij ook een bord BRINTHA voeren?".
"Dan zei Wilma, ik zet jou in de tafelstoel, die ik nog van Marjolein heb staan".
2 minuten later zat Nelleke in de stoel en terwijl ze rustig zaten te eten vroeg Miranda, hoe was het om weer op school te zijn Nelleke?".
"Geweldig, maar wel vermoeiend", was het antwoord.

Dan vroeg Mirte of Nelleke ook mee ging naar de fysio.
"Nee ik ga zo lekker slapen".
"Want ik ben goed moe maar, wil vanavond wel mee naar de creaclub, dus doe ik vanmiddag, rustig aan".
Tegen kwart over1 was het eten gedaan, en terwijl Cora Nelleke verschoonde, en naar bed bracht, bracht Wilma Olaf Marjolein Jeroen Mirte Jan-Willem en Miranda naar de fysio.
Toen ze weer thuis kwam lag er een brief van de WMO op de mat, waar een uitnodiging in zat om over hun aanvraag, te komen praten.
De afspraak stond wat de gemeente betreft gepland voor de volgende dinsdag half 5 zodat iedereen erbij kon zijn.
Na de brief te hebben gelezen, nam Wilma direct contact op met de ouders van Miranda en Jeroen, want het was de bedoeling dat vooral Miranda Jeroen en Nelleke de fietsen moesten rijden.
Intussen was het alweer tijd om Olaf Marjolein en Jan-Willem weer op te halen maar, eerst ging Cora Nelleke wakker maken, en verschonen.

Dan vroeg Wilma, " ga je mee iedereen ophalen Nelleke?".
"Is goed" lachte Nelleke,1 Kwartier later waren ze bij de fysio en precies op tijd, want Olaf Marjolein en Jan-Willem werden net uit het water gehaald.
Toen Marjolein eruit kwam, gingen Wilma en Nelleke haar direct afspoelen en dan begon Nelleke haar af te drogen.
Met enige moeite hielp Nelleke Marjolein te gaan zitten droogde haar van boven verder af, en trok dan de romper bij Marjolein over het hoofd en stak Marjolein haar armen erdoor.
Dan trok Nelleke marjolein een t shirt en trui aan, dan moest Marjolein weer gaan liggen en op haar zei gaan liggen, zodat Nelleke de rug en billen van Marjolein kon afdrogen.
Dan pakte Nelleke een luier uit de tas, vouwde deze open en legde hem onder haar billen en poederde ze Marjoleins billen.
Op het moment dat Nelleke Marjolein op haar rug wilde leggen zag ze dat Marjolein lag te plassen.

Dus liet ze haar even liggen, ondertussen was ze zelf ook al lang niet droog meer 1 minuut later, kon ze verder gaan.
Dan trok ze de romper verder omlaag draaide Marjolein op haar rug, en poederde haar schaamstreek en trok dan de luier verder omhoog strak, en sloot de plakkers.
Terwijl ze hiermee bezig was, merkte Nelleke dat ze zelf stond te poepen maar, liet niets merken en ging zonder blikken of blozen door met het aankleedden van Marjolein.
Pas toen Nelleke de broek van Marjolein omhoog trok, en wilde sluiten en ze dus dichterbij kwam rook Marjolein ineens een poeplucht, en vroeg dan, "heb jij net gepoept Nelleke?".
"Ja en ik kon er niets aan doen".
Intussen had Nelleke Marjolein helemaal aangekleed, op haar sokken en schoenen na, dan hielp Nelleke haar met de tillift van de tafel in de rolstoel, en stopte het badpak en handdoek in de tas en werd de tas achterop de rolstoel gehangen.
Dan werden de jassen aangetrokken en gingen ze naar de receptie, waar de anderen al stonden te wachten, en ging het snel naar huis.

Waar ze een kop thee dronken, dan zei Nelleke," ik krijg alweer slaap."
Ook Jan-Willem gaf aan dat hij best moe was, wat Nelleke betreft begrepen Wilma en Cora dat heel goed.
Dat gold ook voor Jan-Willem," en jij Olaf?".
"Valt wel mee".

Dan tegen Cora, " ik denk dat ik Nelleke Marjolein en Jan-Willem tot half 6 op bed leg".
"Komen jullie mee?" direct ging het naar de slaapkamer.
Al snel lagen Jan-Willem en Marjolein in bed maar, op het moment dat ze Nelleke haar broek uittrok, rook Wilma ineens een poeplucht.
"Heb je in je luier gepoept Nelleke".
"Ja Wilma al in de kleedkamer toen ik Marjolein aan het aankleedden was".
"Had het maar, gezegd meisje dan had ik je bij thuiskomst direct verschoond".
"Nou kom maar, vlug" al snel lag Nelleke op de commode, en om 5 voor half 5 lag ook Nelleke in bed, en viel ze direct in slaap.

Om kwart voor 6 maakte Cora ze wakker, en verschoonde Jan-Willem Marjolein en ook Olaf werd direct verschoond.
Het gevolg was wel dat ze nu pas om 6 uur aan tafel zaten, en maar net klaar waren, toen om kwart voor 7 de bel ging en Miranda Pim Paul Jeroen en Mirte zich melden.
Nadat Cora en Wilma Nelleke nog een afscheidszoen hadden gegeven, vertrokken ze om 10 voor 7 naar het buurthuis.

Precies om 7 uur kwamen ze binnen en zagen dat Anneke Mark en Maria er al waren en dat deze keer, Ingrid mee was.
Toen die Nelleke zag, vroeg ze direct " en hoe was je dag Nelleke?".
"Fijn om weer eens op school te zijn maar, ik was na afloop goed moe".
"Ik heb vanmiddag 2x anderhalf uur geslapen".
"Nou voor nu vermaak je maar", dan ging Ingrid bij Jan en Kimberley zitten en ging Nelleke bij de tafel zitten, waar Jan en Kimberley intussen koffie en thee in schonken.
Vervolgens ging het direct weer over de zeilvakantie, nu pakte Jan zijn laptop, en gaat direct naar het internet, en dan direct naar www.sailwise.nl en klikt door naar robinson crusoé .
Dan liet hij foto, s zien van het huis de boten en het eiland.

Ook laat Jan nog filmpjes op YouTube zien, dit maakt direct de hele groep enthousiast.
Dan zegt Kimberley, "en het leuke is nou net, dat ze er daar niet vanuit gaan wat je niet kunt maar, juist van wat je wel kunt".
"Al moeten ze ter plaatse een aanpassing maken".
"KAN NIET komt niet in hun woordenboek voor, juist hierom is dit geschikt voor ons".
Dan gaat Jan verder" Dat betekent ook dat we net als in andere jaren ook nu een aantal ouders nodig hebben, ter ondersteuning."
"Onze ouders willen wel helpen" reageerden Olaf en Jan-Willem direct.
Dan tegen Olaf en Jan-Willem "en jullie ouders, en ook die van Nelleke, willen we nou net een weekje rust geven" lachte Kimberley.
"Als het jullie wat lijkt, gaan we het regelen", sloot Jan het onderwerp af.
Dan gingen ze aan de slag met de gewone activiteiten Olaf Marjolein Jan-Willem en ook Nelleke gingen kaarten maken terwijl Mark was bezig met een houten beeld.

Suzanne Joost en Sandra hielpen Olaf Marjolein en Jan-Willem bij de afwerking hier van.
Nelleke kon dit wel zelf.
Miranda en Maria waren rustig aan het tekenen, ook deze keer was de tijd weer veel te snel voorbij toen alles was opgeruimd, en ze de jassen aan hadden, kregen ze allemaal een brief mee over de voorgenomen watersport week.
Toen Wilma en Cora de brief gelezen hadden, melden ze zich direct bij Kimberley.
Die begon direct te lachen, en zei, " In principe graag maar, in uw geval zou ik zeggen geniet van uw rust, terwijl wij de zorg overnemen".
Nu begonnen Wilma en Cora ook te lachen, dan zei Wilma "ik vindt het fantastisch dat jullie iets hebben uitgezocht waarbij Olaf Marjolein en Jan-Willem, ook mee kunnen".

Waarop jan zei, " Voor ons is iedereen binnen de club evenveel waard dus moet ook nu iedereen mee kunnen doen, samen uit samen thuis, zo gezegd".
"Dus moeten Olaf Marjolein en Jan-Willem ook de kans krijgen om mee te gaan".
Tot slot melde Ingrid zich nog bij Kimberley, en zei dat ze dit toch met de ouders van, Nelleke Mark Maria en Anneke, moest overleggen.
"Dat is goed, geef ze maar mijn e-mail en telefoon nummer", en gaf dan haar kaartje aan Ingrid.
"Wilt u dan ook met de ouders van Anneke Maria en Mark bespreken, of ze hier mogen blijven komen?", "en zo ja ze dan nu wel lid moeten worden".
"Ik zal het bespreken, tot volgende week".

Dan tegen Maria Anneke Nelleke en Mark," kom we moeten gaan."
2 minuten later zaten ze in de bus, toen Ingrid even later in de spiegel keek, zag ze dat Nelleke al sliep maar, dat ook Anneke Mark en Maria zaten te knikkebollen.
Bij aankomst een kwartier later waren ze alle 4 in slaapgevallen Ingrid schudde ze 1 voor 1 voorzichtig wakker, en hielp ze uit de bus.
Op de afdeling kregen ze nog 1 beker thee, en dan zei Ingrid " leuk idee dat weekje zeilen".
"Ja wij willen ook graag mee", zeiden Maria Mark en Anneke "maar, dan moeten we wel echt lid worden".
"Ik neem morgen direct contact op met jullie ouders", beloofde Ingrid " maar, nu gaan we snel tanden poetsen verschonen, en naar bed".
"aangezien het bijna 9 uur is, en jullie in de bus al sliepen".
Alle 4 gaven ze grif toe, dat ze goed moe waren.

Toen ze de volgende morgen aan het ontbijt zaten, zei Stefan " Ingrid heeft gisteravond direct jullie ouders gebeld en die hebben beloofd, direct contact op te nemen met Kimberley."
Ook Cora en Wilma zouden nog contact opnemen met Kimberley maar, dat was voor meer informatie over de zeilvakantie.

2 dagen later hadden Anneke Mark en Maria hun ouders op bezoek, allemaal waren ze van mening dat de creaclub positief bijdroeg aan het herstel, en dus mochten ze alle 3 lid worden.
Dan werden direct ook de aanmeldingsformulieren ingevuld en getekend ook kregen ze allemaal toestemming om mee te gaan op zeilkamp.

Toen Olaf Marjolein en Jan-Willem die woensdagavond enthousiast thuis kwamen hadden Cora en Wilma toch hun bedenkingen, dus nam Wilma de volgende dag direct contact op met Kimberley, die haar behoorlijk geruststelde.
Helemaal toen ze hoorde, dat ze juist hier naar toe gingen, zodat Olaf Marjolein Jan-Willem en Nelleke ook mee konden op kamp.
Toen Wilma en Cora nog een keer probeerden zich aan te melden als vrijwilliger ,begon Kimberley te lachen.
"Prima dat er ouders mee gaan maar, juist u willen we 1 week rust geven".

1 week later, kregen alle deelnemers een brief met informatie, en een aanmeldingsformulier mee waarvan het aanmeldingsformulier de volgende week weer moest worden ingeleverd.
Toen Kimberley en Jan een week later de formulieren bekeken, zagen ze dat alle deelnemers mee mochten en zich 8 ouders hadden gemeld, waaronder Cora Wilma en Jeanette.
Tegelijkertijd leverden Maria Mark en Anneke ook hun aanmeldingsformulier in.
Dan fluisterde Kimberley tegen Jan " die ouders van Olaf en Marjolein, Jan-Willem maar, ook die van Nelleke zijn wel volhouders".
Dan zei Jan, " maar, wij blijven bij ons verhaal".
"Ik denk dat ondanks de extra zorg, 5 ouders genoeg zijn, met ons erbij kom je op 7".
"Bovendien heeft de club al bewezen, altijd te willen helpen, en als ik hoor, hoe dat inmiddels op school gaat".
"Ja dat weet ik" antwoordde Kimberley, het is niet mijn bedoeling ze in hun vakantie met zorg op te zadelen".
"Het zou mij niets verbazen, als clubgenoten zich zelf aanbieden, zonder dat we er om hoeven te vragen", lachte Jan.
"Oké maar, voor de clubleden, moet het wel op vrijwillige basis blijven uiteindelijk is het voor hun wel vakantie".
"Akkoord maar, ik denk dat we eerder de boot moeten afhouden, dan om hulp hoeven vragen".
Intussen waren alle kids rustig door gegaan met hun activiteiten en hadden Olaf Marjolein en Jan-Willem, met hulp van Joost en Sandra een aantal prachtige kaarten gemaakt.
Wat Jan en Kimberley pas zagen, toen ze tegen 10 voor 8 aan het opruimen waren vol bewondering bekeken ze het resultaat.
Dan keken ze naar Joost en Sandra en Suzanne en zeiden," die hebben jullie, zeker gemaakt?".
Waarop Suzanne zei, " Nee dat hebben Olaf Marjolein, en Jan-Willem bijna helemaal zelf gedaan.
Dan zag Kimberley de prik pennen, en de bijbehorende matjes liggen en begrepen ze, hoe dit mogelijk was en zei, "slim bedacht".
"Inderdaad knippen gaat bijna niet maar, zo wil het ook", lachte Sandra.
"Oké maar, nu moeten we echt opruimen niet alleen te zien maar, ook te ruiken".
Dit deed Nelleke en Marjolein, direct rood aanlopen waarmee ze direct aangaven, dat ze inderdaad weer een poepluier hadden.
Bij Marjolein zorgde dit direct voor tranen waarop Sandra direct met haar hand over Marjoleins gezicht streek en zei, " hé schatjes, we weten inmiddels hier allemaal, dat jullie er niets aan kunnen doen, dus waar maken jullie je druk om?".
Ook Olaf en Jan-Willem waren alweer nat, en dat gold ook voor Miranda die het gesprek van een afstandje hoorde.
Dan vroeg Jeroen of ze luiers bij zich hadden maar, Jan zei, dat het al bijna tijd was en de verschoning moest wachten tot ze thuis waren.


HOOFDSTUK 47 DE FEESTMAAND DECEMBER DEEL 1

Inmiddels was het bijna December, en was sinterklaas weer in het land, zowel op school als bij de creaclub, werd het feest op traditionele wijze gevierd.
Dat wil zeggen, met zwarte pieten.
Zowel op school als op de creaclub waren lootjes getrokken.
Zowel op school als op de creaclub was er bij gezegd, dat het wel netjes moest blijven.
Vooral naar Olaf Marjolein Nelleke en Jan-Willem toe, dat werd door iedereen plechtig beloofd.
Want zowel op school als bij de creaclub, hadden ze inmiddels een enorm respect voor Olaf en Marjolein, en niet minder voor Jan-Willem en Nelleke.
Op de creaclub zou het op zaterdag 7 december worden gevierd, dus dat was voor Nelleke geen probleem maar, op school zou het op donderdag 5 december worden gevierd en dat was voor Nelleke wel een probleem want hoewel er een kans was dat ze dan weer thuis zou zijn, was dat nog niet zeker.
Echter toen Nelleke er op school over begon, zei juf Jolanda dat dit goed zou komen.

3 WEKEN LATER

Inmiddels was het 5 december, en was Nelleke alweer verder vooruit gegaan, sinds 2 weken verbleef ze niet meer op de gesloten maar, op de open afdeling, en ging ze 5 ochtenden naar school, zo ook donderdag 5 december.
Het feest begon al direct om kwart voor 9 met het binnen halen van sinterklaas en zijn zwarte pieten.
Waarna de hele school zich verzamelde in de aula, hier werden verschillende leerlingen naar voren geroepen.
Uiteraard werd begonnen, met de jongsten, uit groep 1, gevolg door groep 2, 3 en zo voort dan was groep 5 aan de beurt, als 1e werden Jeroen en Miranda naar voren geroepen.
Nauwelijks stonden zij op het podium, of sinterklaas vroeg ook Olaf Marjolein Jan-Willem en Nelleke naar voren te komen.
Wat voor Nelleke geen probleem was maar, aangezien de aula behoorlijk vol zat.
Was er voor Marjolein Jan-Willem nauwelijks, en voor Olaf al helemaal geen ruimte, om te draaien, en weg te komen.
Dan gaf sinterklaas 2 zwarte pieten opdracht om Olaf Marjolein en Jan-Willem op te halen.
Direct stapten die van het podium, keken de aula rond en na even zoeken zagen ze de rolstoelen staan.
Maar, omdat ze zich niet konden verplaatsen, stormden direct een stel pieten van het podium af, de zaal in en gingen op zoek naar Olaf Marjolein en Jan-Willem.
Nadat zich door de menigte hadden geworsteld, vroegen de pieten met zware stem," ZIJN JULLIE BANG VOOR SINTERKLAAS?", hier moesten ze alle 3 om lachen.
Ondertussen was er ruimte gemaakt zodat ze naar het podium konden, pas toen ze daar aankwamen, zagen ze dat er een oprit was gemaakt.
Zodat ze op het podium konden komen,2 minuten later melden ze zich bij sinterklaas die het grote boek erbij pakte, en de namen opzocht.
Toen hij die gevonden had, zag hij wat Olaf Marjolein betreft, alles wat ze hadden meegemaakt, en vooral hoe goed ze het op school deden.
Ook Jan-Willem en Nelleke kregen alleen maar, complimenten over hoe goed ze het ondanks alle heftigheid wel deden.
Miranda en Jeroen hadden deze beloning verdiend, door uit zichzelf altijd klaar te staan voor Olaf Marjolein Jan-Willem en Nelleke.
Dan kregen ze alle 6 een pakje, waar voor alle 6 een mooi gouden horloge uit kwam met hun naam erin gegrafeerd.

Tot slot kregen ze nog een zakje pepernoten en werden ze weer van het podium af geholpen, en naar hun plaats teruggebracht en half uur later, was het tijd om naar de klassen te gaan, waar het feest werd vervolgd nu was het tijd voor surprises en gedichten.
Voor Olaf was er een surprise in de vorm van een rolstoel, het pakje bleek uiteindelijk onder de rolstoel te hangen.
Uiteindelijk kwam er een mooi boek te voorschijn, waar Olaf heel blij mee was.
Ook bij Marjolein was de surprise in de vorm van een rolstoel maar, dan met een tas achterop, waar het pakje in zat.
Zij kreeg, een setje lippenstift en oog schaduw het gedicht wat erbij zat, was alleen maar, positief.
Voor Nelleke was de surprise in de vorm van een verrekijker, en het gedicht vertelde dat ze vooral vooruit moest kijken.
In het gedicht voor Jan-Willem ging het vooral over wat hij het laatste half jaar had meegemaakt.
De surprise was in de vorm van een dagboek, waar uit eindelijk een boek in zat en, in tegenstelling tot de meeste leerlingen, was er voor Nelleke een 2e pakket, en kreeg Nelleke een zwarte kist, die hoe verder hij open ging, steeds lichter werd.
Ook bij haar ging het gedicht over de zware tijd sinds de zomer maar, eindigde toch positief haar cadeau bestond uit douche schuim en nog wat lekkere luchtjes.
Ondertussen had de rest van de klas de surprises die Olaf Marjolein Jan-Willem hadden ingeleverd goed bekeken, en verschillende klasgenoten vonden dat ze het geweldig hadden gedaan.
" We hadden goeie hulp gehad", gaf Marjolein eerlijk toe.
"Dachten jullie, dat wij geen hulp hadden gehad", lachten Frieke en Petra.
Het volgende pakje kwam van Olaf en was voor Frieke maar, zij wist niet dat het van Olaf kwam, de surprise was in de vorm van een stoomboot.
Waar in het dek een luik zat, waar het pakje onder bleek te zitten, Frieke vond het zo mooi, dat ze zei, "zonde om open te maken".
Uiteindelijk deed ze het wel, en kwamen er 1 kleurboek en kleurpotloden uit.
Het volgende pakje kwam van Paul en was voor Nelleke uit het gedicht bleek dat sint en piet met haar mee leefden, en hoopten dat ze volledig zou herstellen.
Dan was het tijd om het pakje, in de vorm van een vierkante kaars open te maken toen het open was kwam er een puzzel van 1000 stukjes uit.

Op de doos zat nog een briefje, waarin stond dat sint en piet hoopten dat dit cadeau zou bijdragen aan haar herstel dit alles zorgde ervoor dat Nelleke glom van oor tot oor.

Nauwelijks was dit alles achter de rug, of de deur werd open gerukt en stoven er 2 zwarte pieten naar binnen die handen vol snoepgoed door de klas gooiden.
Direct stoven zo ver mogelijk alle kinderen er op af, en raapten het snoepgoed en pepernoten van de grond.
Nu waren Olaf Marjolein en Jan-Willem sterk in het nadeel, omdat ze nu geen kant op konden, en omdat ze zelf niets van de grond konden oprapen.
Daarom zei juf Jolanda, " Jongens en meisjes, help even het snoepgoed van de grond te halen, zodat Olaf Marjolein en Jan-Willem zich weer kunnen verplaatsen".
Dan wou ze nog zeggen, en denk er aan, dat Olaf Marjolein en Jan-Willem ook hun deel krijgen maar, dit was al niet meer nodig, want direct zag ze dat alle klasgenoten, eerst een hand vol aan Olaf Marjolein en Jan-Willem gaven, voordat ze zelf wat namen.
Ook zag ze dat Nelleke het zelf probeerde maar, nu toch wel vermoeid raakte.
Dus zei ze dat Nelleke moest gaan zitten, en dat de anderen ook Nelleke een portie moesten geven.
Daarna gingen ze verder met het uitpakken van surprises de volgende die een pakje kreeg was Kees, dit was gemaakt door Marjolein.
Hij kreeg een bal van papier marché, met daar in het cadeau.
Toen de bal open was, en het nodige papier was verwijderd, kwam er een cd bon te voorschijn.
De volgende surprise kwam van Nelleke, en was voor Pim in een groot stuk piepschuim had ze inkepingen gemaakt, zodat het leek of het lego steentjes waren.
Heel voorzichtig trok Pim het open, en inderdaad kwam er een lego pakket uit.
De surprise voor Marjolein, leek wel een complete kledingkast, waar Martine veel werk van gemaakt had, en waar uiteindelijk poppenkleding uitkwam.

Zo ging het de rest van de tijd door nadat alle pakjes waren uitgepakt, werd geprobeerd uit te vinden wie, wie had, wat bijna niet te raden was.
Dan zeiden Carlijn en Frieke dat ze hadden gedacht, de surprises van Olaf Marjolein en Jan-Willem er zo uit te filteren maar, dat ze dat niet gelukt was, gaf Carlijn toe.
"Jullie hebben het geweldig gedaan en dat extra cadeautje hadden jullie echt verdiend."
Dan was het tijd om op te ruimen en naar huis te gaan, waar het feest gewoon door zou gaan.

SINTERKLAAS OP DE CREACLUB .

Ook nu waren Sint en zijn Pieten vol lof over Olaf Marjolein Nelleke en Jan-Willem, die iedere week geweldig mee deden en ook met de dingen die ze maakten niet onder deden voor de rest, integendeel.
Ook voor Nelleke had sinterklaas een extra warm woord en hij vond het fijn om te horen dat juist de creaclub een positief effect had op haar herstel.
Een soort gelijk verhaal hadden sint en piet voor Miranda en Jeroen alle 6 kregen ze een extra pakje, waar een creatief pakket uitkwam.
Bestaande uit.

1 schaar 1 tube lijm (kleur) potloden papier, en klei.
Vervolgens kwam er een hele grote envelop uit de zak Sinterklaas gaf deze aan Kimberley. direct maakte ze de envelop open en kwam er een cheque uit van het oranje fonds ter waarde 50% van de kosten van de zeilweek.
Zodoende hoefden de leden maar de helft te betalen.
In de toelichting stond, dat Koning Willem-Alexander en koningin Maxima in de creaclub een voorbeeld zagen van integratie tussen mensen met en zonder handicap, van jongs af aan samen activiteiten ontplooien.
Ook Jan en Kimberley kregen persoonlijk een woord van lof, voor hun manier van aanpak waarbij activiteiten alleen doorgaan, als iedereen mee kan doen.
Ondertussen was het bijna 6 uur, en waren ze al 1 uur uitgelopen en bleek dat ze nog 1 uur nodig hadden, zodat ze pas tegen 7 uur, alles hadden uitgepakt, en alles was opgeruimd.

 

[Little Endy]

En weer een prima hoofdstuk !1
Ik ben zelf overigens ook naar dat eiland geweest, begin september vorig jaar, en al was het maar voor een dagje, het was echt leuk ^-^

 

[luierdromer]

Olaf en Marjolein

HOOFDSTUK 48 DE FEESTMAAND DECEMBER DEEL 2

Ruim 2 weken later, was het inmiddels alweer de laatste week voor de kerstvakantie en dus ook tijd voor het kerstrapport.
Olaf en Marjolein waren best zenuwachtig, aangezien het hun 1e rapport op de valide basisschool was.
Tot hun eigen verbazing hadden zowel Olaf als Marjolein geen onvoldoendes, integendeel juf Jolanda was vol lof over hun prestaties.
Sterker nog, de achterstand die ze hadden was bijna verdwenen en ook hun lees niveau was in krap 3 maanden, met sprongen vooruit gegaan.
Hoewel ze nog niet helemaal het niveau van de klas hadden, was het wel genoeg voor een voldoende 6.5.
Wat voor beide het laagste cijfer was voor de gymles kregen ze allebei een 9.
Meneer Krijt schreef erbij, dat ze zich gemeten naar hun beperking zich voor de volle 100% inzette.
Dat laatste gold ook voor Jan-Willem en Nelleke.
De slot conclusie was dan ook, dat als ze de rest van het schooljaar zo doorgingen, ze aan het eind van het jaar, over zouden gaan naar 6.
Wat Nelleke betrof, was er nu geen rapport, aangezien ze door de opname in de Riethorst, te veel lessen had gemist.
Juf Jolanda dacht dat als haar herstel, op deze weg door ging dit wel goed zou komen.
Dit vooral, omdat juf Jolanda zag dat sinds Nelleke weer halve dagen op school was, ze erg goed haar best deed.

Maar, ze in het laatste uurtje vaak al aardig moe was, wat op zich ook weer niet vreemd was dan zei ze tegen Nelleke, dat ze waarschijnlijk half februari alsnog een rapport zou krijgen.
Intussen was het alweer pauze, en zocht het inmiddels bekende clubje elkaar weer op.
Dan vroeg Mirte," gaan we ook deze vakantie, weer een logeerpartij organiseren?".
Direct was iedereen weer door het dolle heen, alleen Olaf en Marjolein aarzelden, Paul zag het, en vroeg direct," willen jullie niet?".
"Ja juist wel", mompelde Olaf," maar, het hangt er wel vanaf bij wie het is bij Miranda en Jeroen, kunnen wij naar boven, maar bij Pim Paul en Mirte niet en om nou een matras in de woonkamer te leggen".
"HM ja jullie zijn inderdaad te zwaar om zo even naar boven te tillen, en ook om vanaf de grond op te tillen, realiseerde Pim zich.
"Ik denk dat we deze keer bij Jeroen uitkomen", lachte Nelleke.
"Trouwens het zou best kunnen, dat er bij mij thuis ook een traplift komt, echt waar?", reageerde Nelleke.
"Ja sinds mijn depressie, heb ik moeite met traplopen", zuchtte Nelleke.

Intussen ging de bel en moesten ze weer naar binnen, waar nu aardrijkskunde op het programma stond.
Het onderwerp was Nederlandse steden, die ze om de beurt op een blinde kaart moesten aanwijzen tevens was dit de laatste toets voor de vakantie.
Ook nu viel het juf Jolanda op dat, Olaf en Marjolein de toets weer als 1 van de beste hadden gemaakt en dat ook Nelleke een vette voldoende had, wat haar deed glimmen van trots.
Na nog 1 rekenles, was de lunch aangebroken waarmee de schooldag voor Nelleke er eigenlijk opzat, maar het ging deze maandag zo lekker, dat ze helemaal geen zin had om nu al weg te gaan, maar, ze probeerde dat niet te laten merken maar, juf Jolanda had het ook al opgemerkt toen ze een rondje door de klas maakte, en Nelleke zag glimmen.
"Volgens mij gaat het vandaag lekker", zei juf Jolanda, ja het gaat lekker" antwoordde Nelleke, " jammer dat het weer bijna tijd is".
"Had je vanmiddag willen blijven dan?," "Ja eigenlijk wel".
"Dan bel ik nu de Riethorst, en ga proberen dat te regelen" lachte juf Jolanda terwijl de klas doorging met rekenen, belde Jolanda de Riethorst om te kijken of dit mogelijk was.

Toen ze 5 minuten later, weer binnen kwam, dacht Nelleke al te zien dat de juf, goed nieuws had.
"Je mag vandaag blijven, zolang als je het volhoud, je lunch en spullen om te verschonen, komen ze brengen".
1 kwartier later was Ingrid er met haar lunch en schone luiers ook zij zag dat Nelleke vandaag een hele goeie dag had.
Toch zei ze, "doe je wel kalm aan, vanmiddag?".
"Jazeker Ingrid,"" maar, het gaat echt lekker vandaag".
"Oké dan komt Anja je om half 4 halen".
Dan ging Ingrid terug naar de Riethorst 10 minuten later was het lunch tijd.
Nelleke kwam bij Olaf Marjolein Jan-Willem Miranda Pim Paul en Mirte zitten, en was zelfs nog zo fit, dat ze zonder knoeien zelfstandig kon eten.
Ook bij Olaf Marjolein en Jan-Willem kon je zien, dat ze het naar hun zin hadden en goed in hun vel zaten, ook zij wilden proberen, zelf te eten.
Dat werd door de rest goed gevonden, en dat ging inderdaad best goed.
Wat overigens wel het nodige geknoei met zich mee bracht maar, dat was ook zo opgeruimd.

Intussen was het 10 voor 1,en dus tijd voor de nodige verschoningen binnen 10 minuten waren ze alle 5 verschoond, en konden ze nog 1 half uur buiten spelen.
Al snel had Jeroen een bal gevonden, en begonnen ze de bal naar elkaar over te gooien.
Vooral door de gymles, wisten Pim Paul Miranda Jeroen en Nelleke precies hoe ze de bal naar Olaf Marjolein of Jan-Willem moesten gooien, zodat zij de bal konden vangen.
Intussen hadden ze ook geleerd, hoe ze met de rolstoel achter de bal aan moesten gaan, om de bal te pakken.
Dit koste wel moeite omdat ze ook nog de rolstoel moesten rijden en besturen maar, omdat ze inmiddels goed op elkaar waren ingespeeld, ging het echt geweldig.
Toen om 5 voor half 2 de bel ging, waren ze allemaal, inclusief Olaf volledig buiten adem en ging het terug naar de klas, en ging iedereen op de plaats zitten.
Toen Juf Jolanda binnen kwam, zag ze direct de rode hoofden van Olaf Marjolein Jan-Willem Pim Paul Miranda Mirte en Nelleke.
"Goed om te zien dat je er ook vanmiddag nog bent Nelleke maar, zo te zien hebben jullie je in de pauze aardig ingespannen".

"Ja we hebben in de pauze lekker, buiten met de bal overgegooid" antwoordde Mirte" en vooral Olaf Marjolein en Jan-Willem deden het geweldig".
Dat vond Jolanda weer mooi om te horen.

Ondertussen waren ze weer aan de volgende les begonnen, de opdracht was om een opstel te schrijven over de ervaringen van het schooljaar tot nu toe.
Binnen de minuut was iedereen bezig, na 3 kwartier moesten ze het verhaal afronden en mochten Olaf en Marjolein als 1e naar voren komen, en hun ervaringen met de klas delen.
Dat hun ervaringen alleen maar positief was, was wel te begrijpen.
De volgende was Nelleke, zij begon direct over Olaf en Marjolein en hun positieve uitwerking op de rest van de klas, verder had ze het er over hoe ze de klas had gemist, en bedankte ze de klas nogmaals voor de mooie kaart maar, vooral voor de fruitmand.
Dan was eerst Miranda en direct daarna Jeroen aan de beurt, ook zij hadden het over de positieve verandering sinds de komst van Olaf en Marjolein.
Maar, ze vonden ook dat de afgelopen maanden, ook behoorlijk heftig waren geweest zeker wat Nelleke betreft, en ook door de achteruitgang van Jan-Willem.

Miranda gaf nogmaals toe dat ze behoorlijk geschrokken was, van de plotselinge verschijning van Nelleke bij haar verjaardag.
"Ik ben dat nog steeds niet helemaal te boven", gaf Miranda eerlijk toe.
Ook Pim Paul Martine en de meeste andere klasgenoten, gaven aan dat het een heftig kwartaal was geweest.
Maar, ook dat mede door de komst van Olaf en Marjolein, en de situatie rond Nelleke en Jan-Willem de saamhorigheid onderling, beter was dan ooit.
Intussen was het alweer bijna tijd, en mochten ze alvast gaan niet alleen Nelleke maar ook Olaf en Marjolein, hadden het nu wel gehad.
Toen ze buiten kwamen stond Anja al te wachten.
Na nog snel een kus, ging Nelleke met Anja mee, en gingen Mirte Miranda en Jeroen met Olaf Marjolein en Jan-Willem mee naar huis.
Waar uitvoerig over het opstel werd verteld, toen ze uitverteld waren, zei Wilma.
Dat het haar ook al was opgevallen dat de verhuizing en de nieuwe school, ondanks de achteruitgang van Marjolein toch een positieve uitwerking op zowel Olaf als Marjolein had gehad.
Dit werd nog eens bevestigd, toen de klas aan het eind van de week, het kerstrapport kreeg en zowel bij Olaf als Marjolein netjes schrijven een krap 6je was.
Maar, voor de rest, alleen maar 7s en achten, en voor gym en gedrag zelfs allebei een 9 op het rapport stonden.
Toen in de klas gefluisterd werd dat de juf Olaf en Marjolein geen onvoldoende durfde te geven, maande ze de klas direct tot stilte.
"Jullie weten heel goed dat dit niet waar is, als Olaf of Marjolein een onvoldoende verdienen, dan krijgen ze die echt wel".
"Waarom denken jullie dat ze maar net een 6 hebben voor netjes schrijven, en ook dat ze iets ouder zijn dan de meeste van jullie, maakt voor de beoordeling niets uit".
"Bovendien zijn er deze kerst bijna geen onvoldoendes ",kapte juf Jolanda het onderwerp direct af.
Die middag was het kerstfeest, wat gevierd werd met toneelstukjes gedichten, en lekkere hapjes en voor ze het wisten, was het tijd. dus kerstvakantie.
Bij het aantrekken van de Jassen werd er gevraagd, bij wie ze deze vakantie zouden logeren uiteindelijk besloten ze het bij Jeroen te vragen.