Dl91
Toplid
Hoofdstuk 1. Een week later
''Ga maar even op de bank liggen meisje en doe je skischoenen alvast uit.'' De woorden, gesproken door een meisje die met 21 jaar feitelijk maar 2 jaar ouder is dan Mara, worden liefelijk doch dwingend uitgesproken.
Mara ervaart een vreemde combinatie van schaamte, nervositeit en lichte opwinding.
Zonder tegenspraak loopt ze langzaam naar de bank en gaat languit liggen. ''Ik ben zo terug'', klinkt het vanaf de deur. Nadat Mara haar skischoenen uit heeft gedaan gaat ze liggen. Mara staart naar het plafond en vraagt zich af hoe ze in deze situatie terecht is gekomen. Had ze überhaupt iets kunnen doen om dit te voorkomen? Of is het een combinatie van keuzes van anderen en ongelukjes waar ze niks aan kan doen?
Mara wilt rechtop gaan zitten, maar op dat moment komt Merlijn terug de kamer in. ''Blijf maar even liggen.'' Mara gehoorzaamd en gaat weer languit op de bank liggen. ''Ik begrijp dat dit niet ideaal is, maar maak je geen zorgen,'' zegt Merlijn met een zachte stem. ''We gaan er samen voor zorgen dat we deze ongelukjes onder controle krijgen. Maar voor nu is dit de beste oplossing.''
Met die woorden begint Merlijn Mara's skibroek open te maken. Mara ziet rood van schaamte en kan geen oogcontact maken met Merlijn. Nadat haar skibroek uit is wordt Mara's luier zichtbaar. Haar luier is gebruikt, nat en vies. Voordat Merlijns handen richting Mara's luier gaan pakt ze natte doekjes, een plastic zak, een schone luier, babypoeder en een object dat Mara niet kan plaatsen. Vervolgens bewegen Merlijns handen richting de luier, ze maakt de vier plakstrips los en vouwt de luier open. Mara, met een kleine traan op haar wang, ruikt de inhoud van haar luier. De geur is aanwezig, maar niet super sterk. Merlijn ruikt het ook, maar ze weet Mara er bijna van te overtuigen dat er helemaal geen geur hangt. Ze doet haar neus niet dicht, maakt geen opmerking erover, ze maakt zelf geen rare bewegingen met haar hoofd zodra de luier open gaat.
Merlijn rolt de luier op, ''Even omhoog met die billen'' zegt ze. Mara gehoorzaamd wederom braaf en tilt haar kontje op, de luier wordt onder haar billen vandaan getrokken, opgerold en in de plastic zak gedaan. Hierna pakt Merlijn de natte doekjes en begint ze Mara schoon te maken. Twee natte doekjes gaan met een, bijna lieflijke, beweging langs Mara's vagina. ''Nu je billen nog even snel meisje, omhoog met die beentjes.'' Mara gooit haar benen in de lucht en voelt al snel een aantal doekjes over haar billen gaan. De poep was vrij hard, er is zodoende niet te veel aan haar kontje blijven plakken. Mara voelt 3 of 4 natte doekjes over haar billen en tussen haar bilspleet doorgaan. De eerste 2 met wat meer kracht, om de restanten van haar ongelukje weg te halen. De laatste 2 bijna kietelend.
Mara, die nog altijd probeert geen oogcontact te maken met Merlijn, ziet dat Merlijn de doekjes weg wilt leggen en maakt aanstalten om haar benen weer te laten zakken. ''Heel even wachten alsjeblieft,'' hoort ze dit meisje van slechts 2 jaar ouder zeggen. Zoals geïnstrueerd houdt Mara haar benen in de lucht.
''Mara, luister'' begint Merlijn. ''Ik weet dat dit moeilijk voor je is. Maar het ziet er toch naar uit dat de luiers voorlopig nodig zullen zijn. Ik heb er geen moeite mee om je te verschonen, maar ik wil liever geen poepluiers meer''. De tranen keren terug in Mara's ogen. ''Ik doe het niet expres,'' zegt ze half huilend. ''Dat weet ik meisje'' zegt Merlijn troostend. ''Alleen het gebeurd wél en ik heb een potentiële oplossing meegenomen.'' Mara weet niet meer wat ze moet zeggen, ze besluit om het gewoon af te wachten. Mara hoort het geluid van een pompje en vraagt zich af wat er gaat gebeuren. Met haar benen in de lucht bereid ze zich voor op wat er komen gaat. Kort hierna voelt Mara een vinger met een wrijvende beweging over haar poepgaatje gaan. Ze wilt protesteren, maar dit durft ze niet. Daarnaast heeft ze op dit punt nog steeds geen idee wat er gaat gebeuren. Merlijn neemt haar tijd en wrijft het goedje liefelijk uit over het Mara's poepgaatje. Het gebeuren kietelt en voelt op zich niet vervelend, maar dit beseft Mara zich pas later. Merlijn haalt haar vinger terug, waarna wederom het geluid van het pompje klinkt. En wederom gaat de vinger richting Mara's sterretje, deze keer maakt ze twee zachte rondjes, waarna haar vinger langzaam in Mara's poepgaatje glijdt. Mara schrikt zich rot, maar durft niet te protesteren.
Hier ligt ze dan, 19 jaar, op een bank met een vuile luier naast haar en de vinger van een potentieel studiegenootje in haar kont. Mara voelt hoe Merlijns vinger een cirkelende beweging maakt in haar poepgaatje. Na ongeveer vijf seconden haalt Merlijn haar vinger uit Mara's kontje. Ze veegt haar vinger af en pakt het onbekende object. ''Let op lieverd, dit kan even pijn doen, maar ik zal het zo rustig mogelijk inbrengen.'' hoort ze Merlijn zeggen. Mara wilt opspringen en weglopen, maar iets houdt haar hier, op de bank met haar kontje in de lucht. Is het angst voor confrontatie? Of vindt een deel van haar dit stiekem spannend? Mara hoort nog een laatste keer het geluid van het pompje. Kort hierop voelt ze een koud, metalen object tegen haar poepgaatje aandrukken. Mara merkt op dat Merlijn het object langzaam roteert en beetje bij beetje verder haar poepgaatje in duwt. Na ongeveer 15 seconden is het object volledig verdwenen in Mara's kontje. ''Je mag je benen even omlaag doen meisje.'' Mara gehoorzaamt en brengt haar benen omlaag.
Inmiddels beseft ze zich dat ze een butplug in heeft. De plug voelt raar, maar niet noodzakelijk oncomfortabel. ''Luister lieverd,'' begint Merlijn. ''Je bent hier nog wel even, we gaan hartstikke leuke tijden hebben hier samen. Ik heb alle begrip voor je situatie, ik weet dat je er niks aan kan doen. Ik zal je luiers verschonen wanneer dat nodig is, maar ik voel weinig voor het verschonen van poepluiers. Aangezien het erop lijkt dat je geen controle hebt over wat er daar beneden allemaal gebeurd is dit een passende oplossing. Tijdens de skiles zal je een butplug inkrijgen onder je luier. Zodat er geen poepluiers meer tussen zullen zitten. Ik denk dat dit voor jou ook prettiger is, zodra je aan de plug gewend bent. Kan je hier mee leven''? Mara beseft zich met moeite wat er zojuist tegen haar gezegd is. Maar ze beseft zich ook dat dit de enige manier is waarop ze aan skiën toe kan komen.''Ik denk het'', antwoord ze zachtjes''. Wat je ouders thuis doen is natuurlijk helemaal aan hen, met of zonder plug in 's nachts. Als ze willen mag je de plug die je nu in hebt thuis ook gebruiken. Misschien dat je na het douchen nog kan proberen te poepen op het toilet. Dat laat ik aan je ouders, maar zodra de skiles begint wil ik dat je luier schoon is, een beetje nat mag uiteraard wel, als je je maar plug in hebt. Als jullie besluiten dat je thuis alleen de luier om hoeft, zonder butplug, dan zal ik aan het begin van de skidag je plug inbrengen. Maar zoals gezegd is het dan niet de bedoeling dat ik 's ochtends een poepluier aantref. Is alles duidelijk lieverd?'' ''Het is duidelijk, bedankt voor je hulp'' luidt de reactie. "Helemaal goed, dan mag je je benen weer omhoog doen zodat ik je luier om kan doen en daarna gaan we lekker de pistes op''.
Mara gooit haar benen weer in de lucht. Merlijn brengt wat babypoeder aan op haar vagina en billen waarna ze de luier onder Mara's kontje schuift. Mara brengt haar benen weer naar beneden, de plakstrips gaan dicht en haar broek gaat weer aan. ''Goedzo meisje, je ziet er helemaal niks van'' zegt Merlijn blij zodra Mara weer overeind staat. Samen lopen ze naar buiten. Mara voelt de butplug in haar poepgaatje en de luier om haar kont bij elke stap. En dan te bedenken dat ze een week geleden bijna van de matrasbeschermer af was, en mama klaar was om te resterende voorraad luiers weg te gooien.
Een week eerder.......
......
Hoofdstuk 2. Een week eerder
''Ga maar even op de bank liggen meisje en doe je skischoenen alvast uit.'' De woorden, gesproken door een meisje die met 21 jaar feitelijk maar 2 jaar ouder is dan Mara, worden liefelijk doch dwingend uitgesproken.
Mara ervaart een vreemde combinatie van schaamte, nervositeit en lichte opwinding.
Zonder tegenspraak loopt ze langzaam naar de bank en gaat languit liggen. ''Ik ben zo terug'', klinkt het vanaf de deur. Nadat Mara haar skischoenen uit heeft gedaan gaat ze liggen. Mara staart naar het plafond en vraagt zich af hoe ze in deze situatie terecht is gekomen. Had ze überhaupt iets kunnen doen om dit te voorkomen? Of is het een combinatie van keuzes van anderen en ongelukjes waar ze niks aan kan doen?
Mara wilt rechtop gaan zitten, maar op dat moment komt Merlijn terug de kamer in. ''Blijf maar even liggen.'' Mara gehoorzaamd en gaat weer languit op de bank liggen. ''Ik begrijp dat dit niet ideaal is, maar maak je geen zorgen,'' zegt Merlijn met een zachte stem. ''We gaan er samen voor zorgen dat we deze ongelukjes onder controle krijgen. Maar voor nu is dit de beste oplossing.''
Met die woorden begint Merlijn Mara's skibroek open te maken. Mara ziet rood van schaamte en kan geen oogcontact maken met Merlijn. Nadat haar skibroek uit is wordt Mara's luier zichtbaar. Haar luier is gebruikt, nat en vies. Voordat Merlijns handen richting Mara's luier gaan pakt ze natte doekjes, een plastic zak, een schone luier, babypoeder en een object dat Mara niet kan plaatsen. Vervolgens bewegen Merlijns handen richting de luier, ze maakt de vier plakstrips los en vouwt de luier open. Mara, met een kleine traan op haar wang, ruikt de inhoud van haar luier. De geur is aanwezig, maar niet super sterk. Merlijn ruikt het ook, maar ze weet Mara er bijna van te overtuigen dat er helemaal geen geur hangt. Ze doet haar neus niet dicht, maakt geen opmerking erover, ze maakt zelf geen rare bewegingen met haar hoofd zodra de luier open gaat.
Merlijn rolt de luier op, ''Even omhoog met die billen'' zegt ze. Mara gehoorzaamd wederom braaf en tilt haar kontje op, de luier wordt onder haar billen vandaan getrokken, opgerold en in de plastic zak gedaan. Hierna pakt Merlijn de natte doekjes en begint ze Mara schoon te maken. Twee natte doekjes gaan met een, bijna lieflijke, beweging langs Mara's vagina. ''Nu je billen nog even snel meisje, omhoog met die beentjes.'' Mara gooit haar benen in de lucht en voelt al snel een aantal doekjes over haar billen gaan. De poep was vrij hard, er is zodoende niet te veel aan haar kontje blijven plakken. Mara voelt 3 of 4 natte doekjes over haar billen en tussen haar bilspleet doorgaan. De eerste 2 met wat meer kracht, om de restanten van haar ongelukje weg te halen. De laatste 2 bijna kietelend.
Mara, die nog altijd probeert geen oogcontact te maken met Merlijn, ziet dat Merlijn de doekjes weg wilt leggen en maakt aanstalten om haar benen weer te laten zakken. ''Heel even wachten alsjeblieft,'' hoort ze dit meisje van slechts 2 jaar ouder zeggen. Zoals geïnstrueerd houdt Mara haar benen in de lucht.
''Mara, luister'' begint Merlijn. ''Ik weet dat dit moeilijk voor je is. Maar het ziet er toch naar uit dat de luiers voorlopig nodig zullen zijn. Ik heb er geen moeite mee om je te verschonen, maar ik wil liever geen poepluiers meer''. De tranen keren terug in Mara's ogen. ''Ik doe het niet expres,'' zegt ze half huilend. ''Dat weet ik meisje'' zegt Merlijn troostend. ''Alleen het gebeurd wél en ik heb een potentiële oplossing meegenomen.'' Mara weet niet meer wat ze moet zeggen, ze besluit om het gewoon af te wachten. Mara hoort het geluid van een pompje en vraagt zich af wat er gaat gebeuren. Met haar benen in de lucht bereid ze zich voor op wat er komen gaat. Kort hierna voelt Mara een vinger met een wrijvende beweging over haar poepgaatje gaan. Ze wilt protesteren, maar dit durft ze niet. Daarnaast heeft ze op dit punt nog steeds geen idee wat er gaat gebeuren. Merlijn neemt haar tijd en wrijft het goedje liefelijk uit over het Mara's poepgaatje. Het gebeuren kietelt en voelt op zich niet vervelend, maar dit beseft Mara zich pas later. Merlijn haalt haar vinger terug, waarna wederom het geluid van het pompje klinkt. En wederom gaat de vinger richting Mara's sterretje, deze keer maakt ze twee zachte rondjes, waarna haar vinger langzaam in Mara's poepgaatje glijdt. Mara schrikt zich rot, maar durft niet te protesteren.
Hier ligt ze dan, 19 jaar, op een bank met een vuile luier naast haar en de vinger van een potentieel studiegenootje in haar kont. Mara voelt hoe Merlijns vinger een cirkelende beweging maakt in haar poepgaatje. Na ongeveer vijf seconden haalt Merlijn haar vinger uit Mara's kontje. Ze veegt haar vinger af en pakt het onbekende object. ''Let op lieverd, dit kan even pijn doen, maar ik zal het zo rustig mogelijk inbrengen.'' hoort ze Merlijn zeggen. Mara wilt opspringen en weglopen, maar iets houdt haar hier, op de bank met haar kontje in de lucht. Is het angst voor confrontatie? Of vindt een deel van haar dit stiekem spannend? Mara hoort nog een laatste keer het geluid van het pompje. Kort hierop voelt ze een koud, metalen object tegen haar poepgaatje aandrukken. Mara merkt op dat Merlijn het object langzaam roteert en beetje bij beetje verder haar poepgaatje in duwt. Na ongeveer 15 seconden is het object volledig verdwenen in Mara's kontje. ''Je mag je benen even omlaag doen meisje.'' Mara gehoorzaamt en brengt haar benen omlaag.
Inmiddels beseft ze zich dat ze een butplug in heeft. De plug voelt raar, maar niet noodzakelijk oncomfortabel. ''Luister lieverd,'' begint Merlijn. ''Je bent hier nog wel even, we gaan hartstikke leuke tijden hebben hier samen. Ik heb alle begrip voor je situatie, ik weet dat je er niks aan kan doen. Ik zal je luiers verschonen wanneer dat nodig is, maar ik voel weinig voor het verschonen van poepluiers. Aangezien het erop lijkt dat je geen controle hebt over wat er daar beneden allemaal gebeurd is dit een passende oplossing. Tijdens de skiles zal je een butplug inkrijgen onder je luier. Zodat er geen poepluiers meer tussen zullen zitten. Ik denk dat dit voor jou ook prettiger is, zodra je aan de plug gewend bent. Kan je hier mee leven''? Mara beseft zich met moeite wat er zojuist tegen haar gezegd is. Maar ze beseft zich ook dat dit de enige manier is waarop ze aan skiën toe kan komen.''Ik denk het'', antwoord ze zachtjes''. Wat je ouders thuis doen is natuurlijk helemaal aan hen, met of zonder plug in 's nachts. Als ze willen mag je de plug die je nu in hebt thuis ook gebruiken. Misschien dat je na het douchen nog kan proberen te poepen op het toilet. Dat laat ik aan je ouders, maar zodra de skiles begint wil ik dat je luier schoon is, een beetje nat mag uiteraard wel, als je je maar plug in hebt. Als jullie besluiten dat je thuis alleen de luier om hoeft, zonder butplug, dan zal ik aan het begin van de skidag je plug inbrengen. Maar zoals gezegd is het dan niet de bedoeling dat ik 's ochtends een poepluier aantref. Is alles duidelijk lieverd?'' ''Het is duidelijk, bedankt voor je hulp'' luidt de reactie. "Helemaal goed, dan mag je je benen weer omhoog doen zodat ik je luier om kan doen en daarna gaan we lekker de pistes op''.
Mara gooit haar benen weer in de lucht. Merlijn brengt wat babypoeder aan op haar vagina en billen waarna ze de luier onder Mara's kontje schuift. Mara brengt haar benen weer naar beneden, de plakstrips gaan dicht en haar broek gaat weer aan. ''Goedzo meisje, je ziet er helemaal niks van'' zegt Merlijn blij zodra Mara weer overeind staat. Samen lopen ze naar buiten. Mara voelt de butplug in haar poepgaatje en de luier om haar kont bij elke stap. En dan te bedenken dat ze een week geleden bijna van de matrasbeschermer af was, en mama klaar was om te resterende voorraad luiers weg te gooien.
Een week eerder.......
......
Hoofdstuk 2. Een week eerder
Laatst bewerkt: