De laatste dag
Koen zat al weer een paar dagen dag en nacht in de luiers. De laatste dag was al weer aangebroken!
Koen werd wakker. Zijn luier was dik en zwaar. Hij had hem gisteravond voor het slapengaan volgepoept. Hij liet er nu nog een plasje in lopen. Hij kroop uit zijn warme tent en ging ontbijten. Sofia zat aan de camping tafel de krant te lezen en zei, zodra ze Koen zag: ga eerst maar eten Koen, dan verschoon ik daarna je luier wel. Koen begon te eten. Hij had dit een fijne vakantie gevonden en vond het ook jammer dat hij weer weg moest, vooral omdat hij thuis moest stoppen met overdag onzindelijk zijn. Koen had besloten dat hij door zou gaan met bedplassen, maar dat hij geen luier meer overdag wilde. Kom je mee Koen? vroeg zijn moeder. Koen liep achter zijn moeder aan naar het WC-huisje. Toen hij zijn tanden had gepoetst ging hij op de grond liggen en werd hij door zijn moeder verschoond. Doe jij nog even de afwas? vroeg Sofia. Is goed hoor, antwoorde Koen. Sofia liep met de vieze luier naar de prullenbak, gooide hem weg en liep door naar de tent.
Koen pakte het sponsje en begon te boenen. Er liepen twee meisjes langs, diep met elkaar in gesprek. Koen herkende ze. Het waren twee van de meisjes die hem op de grond hadden gehouden en hem in zijn luier hadden laten plassen. De meisjes stopten bij Koen, keken naar zijn luier en zeiden: Heb jij nog een schoon luiertje? of moet mama hem voor je verschonen? In lachen uitgebarsten liepen ze door. Sinds het kietelen hadden de meisjes hem niet meer lastiggevallen. Wel hadden ze elke kans gegrepen om naar zijn verschoningen te komen kijken en hem uittelachen en opmerkingen te maken over zijn vieze luier.
Hij voelde een tikje op zijn schouder en geschrokken draaide hij zich om. Het blonde meisje stond voor hem. Koen bloosde. Op de een of andere manier kon hij sinds het kietelen alleen nog maar aan het blonde meisje denken. Sterker nog, hij probeerde zo vaak mogelijk naar haar te kijken. Bij het zwembad, in het winkeltje; hij liep soms zelfs naar het WC-huisje om langs haar tent te kunnen komen. En nu stond ze voor hem! Onzeker zei hij: eh... hallo. Het meisje deed haar mond open maar er kwam geen geluid uit. Uiteindelijk zei ze: Sorry dat ik... dat ik je heb gekieteld. Be..bedankt, zei Koen terug. Hij stond aan de grond genageld. Toen zei ze: Ik heet Madelief. En toen, zonder waarschuwing, alsof het eruit floepte, zei ze: En ik vind je er heel leuk uit zien met je luier. Koen wist niet wat hij moest denken. Was dit een grap? Zou ze hem weer naar de andere meisjes lokken en zouden ze hem dan weer laten plassen. Of misschien zelfs poepen. Maar voor hij het wist zei hij: Ik vind jou ook heel leuk. Ze stapten naar elkaar toe en begonnen te zoenen. Koen genoot tot het moment over was.
Hij genoot nog even na en zei toen: Weet je, ik heb eigenlijk geen luiers nodig, ik vind het gewoon fijn om ze te gebruiken. Hij had het gedaan, hij had er weggejaagd. Waarom zei hij dat nou? Het was nergens voor nodig, ze vond het schattig dat hij onzindelijk was, nu dacht ze zeker dat hij een soort freak was. Hij zag de mond van Madelief openvallen en bereidde zich voor op het ergste. Toen hoorde hij de twee woorden die hij het minst had verwacht: Ik ook. Nu was het Koen's beurt om zij mond open te laten hangen. Toen het effect van de schok over was stotterde hij: maar...hoe? Madelief keek even naar beneden en Koen keek zelf ook even naar zijn luier: van de schrik was hij begonnen met plassen! Madelief zei: Nou, eigenlijk weet ik niet hoe een luier voelt. Mijn zusje van 9 plast deze vakantie opeens weer in bed, dus hebben mijn ouders drynites voor haar gekocht. Toen ik het pak voor het eerst zag werd ik zo opgewonden. Ik heb thuis nooit luiers durven kopen en nu lagen ze opeens voor het oprapen! Ik heb de afgelopen vier weken al 7 drynites gestolen en mijn ouders hebben het niet doorgehad. Ik zou zo graag een keer een echte luier om willen hebben. Dat kan ik wel voor je regelen hoor, zei Koen. Wacht op me bij de kleedhokjes van het zwembad.
Koen opende zijn tent en pakte een luier uit het pak. Met de luier in zijn hand stapte hij weer de tent uit. Goeie morgen Koen. Het was Emma. Ik moest van Sofia zeggen dat ze even met Erik inkopen voor de terugweg aan het doen is. Oke, zei Koen. Hij had geen zin om te kletsen met Emma, nu hij zoveel beters te doen had. Emma dacht blijkbaar dat hij wel de tijd had, aangezien Steven een dagje met zijn vader het strand was gegaan. Jij hebt zeker een verschoning nodig, zei Emma, kijken naar de luier in Koen's hand. Eeeh. Koen wist niks te zeggen. Wacht nog een paar minuten, ik moet nog even het ontbijt afruimen. Koen kon niks anders bedenken dan 'Oke' en Emma ruimde rustig de tafel af. Koen keek naar zijn luier. Het zou verdacht zijn om een bijna helemaal droge luier te laten verschonen. Hij liep de tent van zijn ouders in en deed alsof hij bij de kast bukte om een koekje te pakken. Hij perste. Een flinke drol bolde zijn luier van achter op. Hij liet zich op zijn billen vallen en hij begon de drol uit te vegen. Hij voelde de warme poep lans zijn ballen en door zijn hele luier glijden. Hij stond op. Deze poepluier was vies genoeg om te laten verschonen. Hij liep de tent uit en zag Emma de laatste borden in de afwasemmer doen. Samen met de afwas liepen ze naar het WC-huisje. In het WC-huisje ging Koen op de grond liggen en voelde hij nog even de poep door zijn luier schuiven, voordat hij grondig werd schoongemaakt. Toen hij klaar was gaf Emma de verschoonspullen aan Koen en zei ze: breng maar terug naar de tent, ik ga nog even de afwas doen. Koen rende terug naar de tent. Hij pakte een tas en deed daar een pak billendoekjes van Steven in, zij hadden er zoveel dat ze het toch niet zouden merken en het zelfde gold voor het poeder. Hij pakte ook een paar luiers van Steven, stopte ze in de tas en hij rende naar het zwembad.
Bij het zwembad liep hij meteen naar de kleedhokjes. Hij rende door de gangetjes, zoekend naar Madelief, maar kon haar niet vinden. Misschien had ze gedacht dat hij niet meer zou komen! Hij rende langs de doorgang naar de meisjeskleedkamers en zag haar. Natuurlijk, bij de meisjes. Hij liep naar haar toe en samen gingen ze het invaliedenkleedhokje in. Madelief ging meteen op de grond liggen en trok haar rokje uit. Koen kon het niet helpen, hij werd erg opgewonden. Snel pakte hij het poeder uit de tas en toen hij genoeg op had gestrooid, schoof hij een luier onder haar billen. Hij pakte de plakkers, vouwde de luier dicht en plakte de plakkers vast. Hij hoorde Madelief naar adem snakken. Dit...is...Geweldig. Haar handen gleden naar beneden en ze voelde aan de luier. Hij is zo zacht, zei ze, en ze voelde nog eens goed aan de luier. Ik wil plassen, moet jij ook? vroeg Madelief. Koen knikte. Ondanks dat hij net verschoond was, moest hij weer plassen. Hij dronk ook veel met het warme weer. Madelief pakte zijn hand en legde hem op haar luier. Ze legde haar eigen hand op Koen's luier. Koen ontspande zich. Hij voelde zijn luier warm worden en een paar seconden later voelde hij ook dat Madelief in haar luier plaste. Ze bleven nog een paar minuten zitten voor ze besloten weg te gaan. Koen pakte de tas en wilde de deur openen, maar aarzelde. Madelief, misschien moet je maar wel je rokje weer aandoen, voor als je ouders of je zusje je zien. Die zijn naar het strand en komen vanavond pas terug, zei Madelief en Koen deed de deur open.
Ze gingen naar de plek van Madelief en gingen een beetje zitten kaarten. Na een tijdje begon het saai te worden en gingen ze zoenen. Opeens stond Madelief op en ging ze op haar hurken zitten. Er verscheen een grote bobbel aan de achterkant van haar luier. Langzaam stond ze op en ze keek verwachtingsvol naar Koen. Ga maar weer zitten, zei Koen. Wil je me niet verschonen? vroeg Madelief. Ik verschoon je pas als je gaat zitten en glimlachend keek hij hoe Madelief ging zitten. Een uitdrukking van uiterst genot gleed over het gezicht van Madelief heen. Ze bleef nog een paar minuten genieten en vroeg toen aan Koen of hij haar wilde verschonen. Ze liepen om de camper heen naar de verschoontas, maar voordat ze om de hoek waren, trok Madelief hem snel terug. Koen keek Madelief verbaasd aan, maar bang zei ze tegen hem: de auto! Koen keek om het hoekje en zag inderdaad een grote auto met een man, een vrouw en een meisje aan komen reiden. Snel, zei Koen, Je rokje. Snel trok ze haar rokje aan. Het rokje verborg niet de hele luier, aangezien die aardig vol zat, maar als je het niet zou weten, zou je het waarschijnlijk niet zien. De auto kwam de hoek om en stopte. De Moeder van Madelief stapte uit en zei: He Madelief, we zijn wat eerder terug omdat het toch iets te warm was. Ook de vader en het zusje van Madelief stapte uit. Hé, zei ze tegen Koen, jij bent die jongen met de luier! Toen keek ze naar Madelief en zei ze: Hebben jullie gekust? Madelief's vader kwam achter haar staan. Kom Merel, breng ze maar niet in verlegenheid. Hij stak een hand uit en zei: Ik ben Peter. Koen, antwoorde Koen. Madelief had tot nu toe nog niets gezegd, maar zei nu: we gingen net zwemmen, en ze trok Koen mee die snel de luiertas pakte. Ze hadden nog geen 3 stappen gezet voordat de moeder van Madelief zei: Madelief, moet je geen zwemspullen meenemen? Madelief werd nog roder en mompelde: Oja. Ze liep voorzichtig naar haar zwemspullen die op de tafel lagen, bang dat haar luier te veel zou kraken. Ze kwam bij de tafel en opgelucht pakte ze de zwemspullen. Net op dat moment bukte haar moeder wat boodschappen op te pakken. Ze snoof haar neus en keek naar de witte bult die net te zien was onder Madelief's rokje door. In één keer trok ze de rok van Madelief uit en staarde ze naar de vieze, volle, natte luier. Koen, zei ze, Ga maar even naar je eigen tent, ik wil even met Madelief praten. Madelief barste in tranen uit. Aarzelend liep hij terug naar zijn tent.
Hij zette de luiertas in zijn tentje en merkte dat zijn ouders er nog niet waren. Hij liep naar de tent van Steven toe en vroeg aan Emma of hij een zwemluier om mocht. Toen hij zijn zwemluier om had, pakte hij een handdoek en liep hij naar het zwembad. Wat waren ze dom geweest. Als ze nou gewoon iets minder lang hadden gewacht met verschonen, waren haar ouders er nooit achtergekomen. Nadat hij had gezwommen ging hij in de zon liggen en toen hij opgedroogd was, dacht hij dat het avondeten wel klaar moest zijn.
Na het eten liep Koen met de afwas naar het WC-huisje. Hij zag niemand bij de camper van Madelief, maar er brandde wel licht en hij hoorde stemmen. Hij probeerde te horen wat ze zeiden, maar daarvoor praatten ze niet hard genoeg. Hij liep door en ging de afwas doen.
Na een paar minuten hoorde hij iemand achter zich en hij draaide zich om. Madelief liep naar hem toe en ze kusten elkaar op de mond. Ze lieten elkaars lippen los en snel vroeg Koen wat er gebeurd was. Allereerst moest ik mijn luier uitdoen en mezelf schoonmaken. Toeh heb ik het aan mijn moeder uitgelegd, over hoe ik de drynites stal en hoe jij luiers droeg en dat jij het ook zo fijn vond. Koen schrok. Wees maar niet bang hoor, ze heeft beloofd het niet te vertellen. Koen zuchte. Daarna kreeg ik een enorme preek over dat ik alles aan haar kon vertellen en dat ze zoiets nooit geheim had moeten houden. En toen moest ik op mijn bed gaan liggen en nadenken, totdat ik nu naar de WC moest. Ze zweeg. Toen pakte ze een papiertje uit haar zak en schreef ze er wat op. Ze gaf het aan Koen. Hier, mijn MSN naam. Dan kunnen we nog met elkaar praten en misschien wel een keer iets afspreken. Koen pakte het papiertje, samen met de hand van Madelief. Nog één keer zoenden ze. Ze lieten elkaar los en keken elkaar nog even aan. Toen liep Madelief door naar de WC.