Verhaal Klaar winkelierster...

beddenplasser

volwassen peuter
HOOFDSTUK 12

Jan had onderweg naar huis beginnen nadenken over alles wat Marthe had verteld. Het was echter haar laatste vraag die door zijn hoofd bleef spoken. Hij moest het toch stilaan eens tegen zijn moeder vertellen dat hij al meermaals bedplasongelukjes had gehad bij Marthe.
Ongeacht de manier hoe Marthe ermee om ging, had zijn moeder het recht te weten wat er gebeurd was. Hij durfde het haar alleen niet te vertellen. Hij was te beschaamd dat het gebeurde, en hij wou zijn moeder ook niet teleurstellen. Zij had al genoeg meegemaakt om dit ook nog eens opnieuw er te moeten bijnemen.
Thuis aangekomen was hij tot het besluit gekomen dat het vandaag nog geen goed moment was om het te vertellen. Hij was er zelf nog niet klaar voor.
Terwijl zijn moeder bezig was groenten te snijden voor soep, waren zijn zus Lies en zijn moeder druk in gesprek over de jaarfeesten die haar jeugdbeweging de week erachter organiseerde. Lies had blijkbaar gevraagd of er een vriendin mocht blijven slapen na de fuif 's avonds toen Jan binnenkwam.
Hun moeder legde uit dat dat niet ging omdat ze er zelf niet was die dag. Ze had met Marthe afgesproken dat Jan de volledige zaterdag bij Marthe en Ella bleef, en ze wou net aan Lies vragen dat zij bij iemand anders bleef slapen.
Jan wist al dat hij van vrijdagavond tot zondagmorgen bij Marthe bleef, maar blijkbaar wist Lies dit nog niet. Hun moeder wist dat ze Lies die dag niet ging zien door de jaarfeesten en ging er een dagje tussenuit.
"Toffe mama ben jij", zei Lies half grappend, half verontwaardigd.
"Jij legt iets vast zonder eerst ervoor te zorgen dat je bloedeigen kinderen een veilig onderkomen hebben."
Hun moeder schaterde het uit.
"Lies, als er nu één iemand is van wie ik op dat vlak geen lessen meer te leren heb, ben jij het wel. Mijn bloedeigen dochter slaagt er altijd wel minstens één keer per maand in een slaapplaats te versieren in het midden van de nacht, mij per sms op de hoogte te brengen van waar je zit, zodat ik 's morgens aan de ontbijttafel weer maar eens een bord teveel heb gedekt. Ik denk wel dat het je zal lukken om dit een week op voorhand al te regelen, niet ?"
Het halve gekibbel en het hele getater tussen de twee vrouwen bleef nog een tijd doorgaan. Jan had geen zin om te blijven luisteren. Hij had die middag afgesproken met één van zijn vrienden.
Anders dan zijn zus kon hij zijn vrienden op één hand tellen. Deze namiddag ging hij naar iemand met wie hij al een hele tijd bezig was een eigen stripverhaal te maken.
Zijn vriend was een schitterende tekenaar en de hele klas wist dat Jans fantasie met hem aan de haal kon gaan als die op de juiste manier werd uitgedaagd. Bovendien was Jan een stripliefhebber, zodat hij vrij goed aanvoelde hoe een plot moest worden opgebouwd.
Wat eerst was opgestart als een schoolproject was nu uitgegroeid tot een persoonlijk prestigeproject. Hun eigen strip moest en zou een succes worden. Jan was blij dat hij zijn gedachten even helemaal aan de kant kon schuiven, en in zijn eigen gecreëerde wereld kon kruipen samen met zijn vriend.

's Avonds waren Jans batterijen weer helemaal opgeladen. Anders dan de avond ervoor was hij totaal niet zenuwachtig. Om tien voor zes deed Marthe open met Ella op haar arm.
Terwijl Jan Marthe een zoen gaf, liet Ella zich in Jans armen vallen. Jan nam haar over, zette haar op zijn arm en gaf haar ook een zoen op de kaak.
"Dag pruts, ben je er helemaal klaar voor ?"
Het meisje antwoordde op haar manier met een dikke knuffel.
Omdat Marthe nog even met het eten bezig was, ging Jan nog even spelen met het meisje. Hij ging op de zetel liggen en begon haar te kietelen, terwijl zij op zijn buik lag. Al kietelend en kronkelend belandden ze samen op de grond en deden vrolijk verder.
Jan ontdekte dat Ella het geweldig vond als hij met zijn hoofd tussen haar benen en rond haar middel wroette en deed of hij haar benen of buik ging opeten. Ze gierde het uit van plezier. Jan had de nodige moeite om het meisje terug rustig te krijgen toen Marthe kwam zeggen dat ze aan tafel konden.
Tijdens het eten merkte Marthe op dat Jan voor Ella zowel iets als een grote broer en als een vader betekende.
"Ella heeft nog niet het geluk gehad een mannenfiguur in haar leven te hebben als rolmodel. Mijn vader zou dat kunnen zijn, maar die is niet de meest speelse man. Wat jij daarnet met Ella deed, zou nog niet in hem opkomen. Ik denk niet dat hij Ella ooit al één keer heeft verschoond. Een verhaaltje voorlezen lukt nog net, maar daar blijft het bij."

Na het eten vroeg Marthe hoe Jan het slapen dacht op te lossen. Jan had er niet onmiddellijk bij stilgestaan, maar hij besefte ook wel dat het niet de bedoeling kon zijn dat Marthe hem in het midden van de nacht opnieuw een luier zou komen aandoen. Als hij terug in zijn bed zou plassen, kon dit even goed gebeuren voordat Marthe thuis was.
"Wat zou je er van zeggen dat ik je nu al een luier aandoe. Dan kan je het leren voor de volgende keer."
Jan zag er wel het nut van in en stemde toe.
Terwijl Jan de tafel proper maakte, ging Marthe al naar boven. Daarna ging Jan ook naar boven. Jan ging naar de slaapkamer waar hij de nacht ervoor ook had geslapen. Marthe zat al klaar op het bed.
"Het is het gemakkelijkste als je je kleren even uitdoet. Dan zit er niets in de weg."
Jan had er geen enkel probleem mee om Marthe te volgen en begon zijn kleren uit te doen. Ondertussen had Marthe een luier open klaargelegd op het bed.
"Ga er maar op liggen, met je kruis goed in het midden."
Jan ging liggen zoals Marthe had gezegd. Marthe vouwde daarna de luier rond zijn middel en liet zien hoe je de vier klevers precies diende vast te kleven. Goed ingepakt ging Jan terug zitten en deed zijn kleren terug aan. Het voelde toch een beetje raar aan, zo'n dik pak tussen je benen. Gelukkig had hij een jogging aan. Dat hield het allemaal wat losser.
Na het luieren moest Marthe naar haar werk vertrekken. Jan begon aan de avondroutine. Die verliep zonder problemen. Jan moest Ella terug de fles geven in tegenstelling tot de avond ervoor, toen ze het zelf deed.
Hij was er zeker van dat ze zijn luier moest voelen tijdens het zuigen, zeker omdat haar handjes af en toe op zijn middel, en dus op zijn luier, rustten. Jan was wel opgelucht dat ze er niets over zei.
Na het boekje lezen merkte hij dat de luier zelfs zichtbaar werd boven zijn joggingbroek, maar het komt hem niets meer schelen. Ella wist dat hij een luier aan had, en voor haar was dat blijkbaar een normale zaak.

Nadat Ella in bed was gelegd, spoelde Jan de zuigfles uit, nam een glas cola en ging nog wat lezen. Toen Marthe eerder op de avond liet zien hoe hij bij zichzelf een luier kon aandoen, was Jan teveel ingenomen met dit gegeven dat hij compleet vergeten was naar de wc te gaan. Hij durfde de luier ook niet uit te doen uit schrik dat hij hem niet meer goed zou kunnen aandoen.
Hij voelde nog geen aandrang om te plassen, maar hij wist wel dat dit vroeg of laat zou komen. Omdat hij geen uitweg zag, besloot hij dat hij maar één ding kon doen. Als het niet anders kon, zou hij gewoon in zijn luier plassen. Uiteindelijk waren die dingen er voor gemaakt.
Jan was vroeger moe dan hij verwachtte. Hij verbaasde zich er altijd over hoe vermoeiend het strip maken was. Vrijwel elke keer als ze aan hun strip werkten, was Jan vroeger moe dan anders. Het gaf veel voldoening, maar vrat blijkbaar energie.
Om half tien trok Jan naar zijn slaapkamer. Bij het zien van de luier besefte Jan dat hij een lichte drang voelde, maar hij dacht niet dat hij problemen ging hebben om in te slapen.

De volgende morgen werd Jan vanzelf wakker. Ella had hem dus niet moeten wakker maken. Hij werd zich snel bewust van het dik pak tussen zijn benen, en deed zelfs geen moeite om te voelen of hij nat was. Hij had geen aandrang om te plassen, dus hij wist genoeg.
Het verbaasde Jan wel dat hij er geen probleem mee had dat hij nat was. Het hoorde blijkbaar bij het babysitten.
Wou hij de dag ervoor nog zo snel mogelijk de luier uitdoen, nu liet hij hem gewoon aan. De deur van Ella's slaapkamer stond open en het meisje was blijkbaar al uit bed. Hij ging naar de keuken maar zag daar niemand. Het was kwart voor acht.
Ella moest ergens zijn, en uit de richting van de badkamer was het te stil. Hij ging naar de woonkamer en zag Marthe in de zetel zitten. Hij ging in de eenzit zitten die haaks op de grote zetel stond. Ella lag met haar gezicht naar haar moeder bij Marthe op de schoot.
Toen pas viel het Jan op. Ella was aan het zuigen van de borst van Marthe. Gefascineerd keek Jan naar wat zich voor zijn ogen afspeelde. Blijkbaar kreeg Ella op haar drie en een half jaar nog borstvoeding. Hij wist zelfs niet dat dit tot die leeftijd kon. Voor Ella was het in ieder geval heel rustgevend. Dat was aan haar gezicht te zien.
Hij vroeg zich af hoe het zou smaken, en hoe je dat moest doen, aan iemands borst zuigen zodat er melk uit kwam. Hij vond het moeilijk om voor te stellen dat er uit de borsten van een vrouw eenzelfde witte vloeistof kon komen als uit pakweg een koe, maar hij kon er nu niet naast kijken.

Het was Marthe die hem er op attent maakte dat hij er niet naast keek. Met een gevat "Goeiemorgen Jan. Ben je nog aan het dromen ?" werd Jans aandacht getrokken.
Toen pas besefte hij dat hij al heel de tijd Marthe had staan aanstaren, ook toen Ella klaar was met de eerste borst, Marthe haar tepel droogveegde, Ella zich verzette, en Marthe haar tweede borst ontblootte. Jan werd knalrood toen hij dit besefte. Marthe wist wat dit betekende.
"Je mag dit gerust zien, hoor Jan. Uiteindelijk is borstvoeding puur natuur. Ik geniet nog elke morgen van het halfuurtje dat Ella bij me drinkt. Zolang zij dit wil, en zolang ik melk aanmaak, blijft dit ons momentje 's morgens."
"Over wat was je aan het dromen ?"
Jan vertelde waar hij aan dacht, en Marthe kon een glimlach niet onderdrukken.
"Zou je even een glas plat water voor me kunnen halen in de keuken, alstublieft. Als je borstvoeding geeft moet je veel drinken, en ik ben dat daarnet vergeten."
Jan deed het nodige en gaf Marthe het glas, die dat in één keer opdronk. Toen Ella gedaan had, ging ze bij Jan op de schoot zitten. Hij voelde dat ook haar luier aan verschoning toe was. Marthe boog nog even voorover, maar hij hield zich meer met Ella bezig en lette niet op haar moeder.
Jan was dan ook verrast toen Marthe ineens het glas aan hem gaf.
"Hier, proef maar eens. Je vroeg je toch af hoe het proefde, hé."
In het glas was een stevig gevuld bodempje witte melk te zien dat Marthe snel nog had afgekolfd. Nieuwsgierig zette Jan het glas aan zijn mond en deed de melk in zijn mond. Ze was nog warm en smaakte zoet, maar Jan vond ze zeker lekker.

Toen Jan die voormiddag naar huis trok, kon hij nog niet geloven dat hij Marthe's melk had gedronken. Ze was blij voor hem dat hij de melk lekker vond. Hij had er ook volledig vrede mee dat hij in bed plaste als hij bij haar was. Hij hield het nog voor zich, maar als hij bij Marthe was, kon het hem geen barst meer schelen of hij geluierd was of niet.
 
Laatst bewerkt:

beddenplasser

volwassen peuter
ik heb hoofdstuk 12 nog lichtjes veranderd. hier en daar wat zinnetjes of woorden toegevoegd en tikfoutjes eruit gezwierd.
 

beddenplasser

volwassen peuter
HOOFDSTUK 13

Doorheen de week die volgde, gebeurde er niets spectaculairs. Voor Jan was het een gewone schoolweek, zonder speciale testen of opdrachten. Wel was Jan zich in de loop van de week zich beginnen afvragen waar Marthe de luiers vandaan haalde.
Van de Drynites die hij de weken ervoor had gedragen, had Marthe expliciet gezegd dat ze die had gekocht, maar niet van de luiers. Hij vroeg zich af of Marthe ze misschien van haar werk had meegenomen, maar hij vond het wel raar dat dit zomaar zou kunnen. Hij besloot dit toch eens aan Marthe te vragen als de kans zich aandiende.
Die vrijdag was ook voor Jan speciaal. Zijn zus vond het normaal om weg te zijn van huis met de jeugdbeweging, maar Jan was het niet gewend om langer dan een nacht weg te blijven van huis. Anders dan de weken ervoor had hij nu een grotere zak mee, waarin naast toiletgerief ook propere kleren zaten.
Jan had geen zin om lang thuis te blijven en stond al om kwart voor zes voor Marthe's deur. Marthe nodigde hem uit met een kus toe ze de deur opendeed.
"Dag Jan, je bent vroeg. Kom maar naar de keuken als je je jas en schoenen hebt uitgedaan"

Marthe was volop bezig met het eten te maken.
"Waar zit Ella ?", wilde Jan weten.
"Oh, die zit geparkeerd voor de televisie. Ze was veel te moe van een hele week school."
"School ?"
"Tuurlijk, ze is drie jaar hé. Je mag al naar school vanaf twee en een half"
"Dat weet ik, maar ik dacht dat je volledig zindelijk moest zijn voor je naar school mocht. Ella draagt overdag toch ook nog luiers, of niet ?"
"Ja, dat klopt, maar op dat vlak is de kleuterschool hier in het dorp ietwat een buitenbeentje. Voor hen moet een kleuter niet zindelijk zijn als ze naar school komen. Ze gaan er van uit dat de kinderen elk op hun eigen tempo droog worden, en dat ze ook van elkaar leren. Ze hebben extra personeel in dienst om de kinderen te verschonen.
Ze zorgen ervoor dat de kinderen volledig droog zijn als ze naar de lagere school gaan. Alleen als ze merken dat de kinderen in de laatste kleuterklas nog onzindelijk blijven, worden extra inspanningen gedaan. Normaal gezien is dit echter niet nodig.
Het enige dat ze vragen is wat extra moeite met de zindelijkheid voor de grote boodschappen, maar dat is bij ons Ella nooit een probleem geweest."
Marthe vertelde dat de meeste kinderen in Ella's klas overdag nog luiers droegen, maar dat er stilaan verandering in kwam. Ze hadden de gewoonte een klein feestje te houden als er een kleuter vier weken na elkaar droog was gebleven zonder luier, en de laatste weken waren er net enkele feestjes geweest. Ze dacht niet dat Ella al zover was.
"Ze heeft nog nooit gezegd of laten merken dat ze moest plassen. Ik weet zelfs niet of ze zich er eigenlijk van bewust is dat ze plast."

De avond verliep vermoeiender dan de weken ervoor. Ella was duidelijk vermoeid. Tijdens het eten was ze regelmatig afwezig, en Marthe en Jan moesten regelmatig haar vork oprapen omdat ze die liet vallen.
Ze wou ook geen tanden poetsen, en tijdens het verschonen kreeg Ella een huilbui die pas stopte toen Jan haar terug voor de televisie had gezet en boven haar fopspeen en knuffel had gehaald.
Ook met de zuigfles met thee had Jan de grootste moeite. Ella stopte regelmatig met zuigen, en bij momenten merkte Jan op dat ze in slaap viel. Toen de fles uiteindelijk toch volledig was leeggezogen, vroeg Jan aan Ella of hij nog een boekje moest lezen. Het meisje gaf zelfs geen antwoord meer.
Jan deed de fopspeen terug in haar mond, droeg haar naar boven, en legde haar in haar babybedje. Ze was al diep in slaap toen hij het licht uit deed.
Jan was opgelucht toen hij na de opruim wat kon drinken en naar de televisie kijken. Hij besefte plotseling dat kinderen ook behoorlijk vermoeiend konden zijn. Hij besefte heel goed dat Ella eigenlijk een crème van een meisje was en dat hij het veel slechter getroffen kon hebben.

Jan dronk nog enkele glazen en keek een film uit. Pas om elf uur voelde hij zich moe worden, en besloot te gaan slapen. Marthe had gezegd dat ze hem ten laatste om negen uur zou wekken dus hij zou ruim lang kunnen slapen.
Hij ging naar de badkamer, poetste zijn tanden en deed zijn pyjama aan. Hij wist dat hij die boven terug zou moeten uitdoen om zijn luier te moeten aandoen, maar hij vond het aangenamer om zich te verkleden in de badkamer.
Boven aangekomen zag hij de luier klaarliggen op zijn hoofdkussen. Onder de luier lag nog iets wit, maar dat zou hij bekijken als zijn luier aan was. Hij vouwde de luier open en legde hem klaar op het bed. Hij deed zijn pyjama uit en ging op de luier zitten.
Nadat hij zeker was dat hij goed in het midden zat, ging hij liggen. Hij trok de voorzijde van de luier naar zich toe en zorgde ervoor dat alles goed in het midden bleef. Daarna kleefde hij de luier vast zoals Marthe hem had geleerd. Jan had het gevoel dat alles goed stevig zat. Hij deed de lekrandjes nog eens goed, en ging rechtstaan. Dit voelde in ieder geval goed.
Daarna verschoof zijn aandacht naar het witte pakje dat ook op zijn hoofdkussen lag. Hij nam het in de hand en merkte dat het volledig van stof was gemaakt. Hij vouwde het open en het bleek een romper te zijn zoals ook Ella er droeg.
Hij wist waarvoor een romper bedoeld was, maar was onwillekeurig toch wat van slag. Als hij dit aandeed, zou hij nog meer op een baby lijken vond hij. Hij zette zijn bedenkingen opzij en deed de romper aan.
Het leek heel sterk op een t-shirt, maar het was pas toen hij de drukknoopjes vastklikte, dat hij ten volle voelde wat een romper deed. De romper zat als gegoten, en de luier werd stevig tegen zijn lichaam gedrukt. Hij voelde zich nu extra veilig, zeker omdat hij wist dat hij terug in bed zou plassen. Hij had bewust niet geplast op het toilet, en had op dit moment een lichte aandrang om te plassen.

De volgende morgen werd Jan wakker met een warm dik pak tussen de benen. Vreemd genoeg voelde Jan zich gelukkig. Hij ging naar beneden en net zoals de zondag ervoor was Marthe bezig Ella de borst te geven.
"Goeiemorgen Jan. Heb je goed geslapen ?"
Jan had inderdaad heerlijk geslapen en ging terug op de eenzitszetel zitten.
"Is Ella haar vermoeidheid kwijtgeraakt ? Ik had gisteren duidelijk meer werk dan de weken ervoor. Het was inderdaad zoals je gezegd had. Ze was behoorlijk hangerig en alles ging veel trager."
Marthe gaf aan dat Ella terug in haar gewone rustige doen was. Alleen had ze niet veel zin om veel melk te drinken want ze waren al aan de tweede borst bezig.
Korte tijd later was Ella klaar en ging ze spelen. Marthe nodigde Jan uit om naast haar te komen zitten. Toen hij ging zitten, voelde ze even aan zijn luier.
"Die is behoorlijk gevuld."
Jan kon niet veel anders dan toegeven dat hij zelfs geen moeite had gedaan om te gaan plassen voor hij de luier aandeed.
"Jan, je weet dat het mij geen barst kan schelen, maar heb je geen schrik dat je ook thuis terug begint te bedplassen. Neem je niet teveel risico ? Heb je het ondertussen trouwens al aan je moeder verteld ?"
Jan voelde zich betrapt en schuldig. Marthe had groot gelijk dat hij risico's aan het nemen was en hij wist dat hij dringend iets aan zijn moeder moest vertellen.
Bij die gedachte kwamen de tranen in zijn ogen. Hij wist dat hij dom was geweest maar waarom voelde dat dan toch goed. Marthe leidde hem tot op haar schoot om te troosten. Hij lag met zijn hoofd op het voedingskussen dat er nog lag van de borstvoeding en keek naar boven naar Marthe.
Met een betraand gezicht zei hij zijn bedenkingen. Hij voelde zich verscheurd door zijn gevoelens en wist totaal niet hoe hij met dit alles moest omgaan. Het liefst van al had hij zin om weg te vluchten uit de realiteit.
Toen Jan dat zei, vroeg Marthe of hij met zijn gezicht naar haar lichaam kon gaan liggen. Jan was er van overtuigd dat hij Marthe pijn deed en verlegde zich onmiddellijk. Hij lag nu met zijn gezicht tegen haar borst aan.
Plotseling deed Marthe haar hand achter zijn hoofd, deed haar pyjamavest open en duwde Jans mond om de openliggende tepel en borst.
"Vlucht jij inderdaad maar even weg van alles. Ella heeft niet veel gedronken, dus laat alles maar gaan. Je hebt dit nodig."
Op het moment dat Jan de stevige tepel en de borst van Marthe in zijn mond had gevoeld, was hij enorm geschrokken, maar Marthe straalde zo'n rust uit dat Jan onmiddellijk terug ontspande.
Langzaam zoog hij aan de borst. Toen de melk uit de melkkanaaltjes spoot, herkende Jan haar smaak. Al snel begon hij Marthe's borst leeg te zuigen.
Op een bepaald moment onderbrak Marthe hem. Jan voelde zich verontwaardigd dat hij moest stoppen, maar Marthe gaf aan dat het tijd was om van kant te wisselen. Jan verzette zich waarna hij gewillig terug begon te zuigen, ditmaal aan de tweede borst.
Hij was zo weg van de wereld en zo ontspannen dat hij zelfs niet merkte dat hij opnieuw plaste in zijn luier. Marthe hoorde dit wel, maar zei niets.
Jan werd zich na verloop van tijd terug bewust van wat er gebeurde. Hij voelde zich perfect gelukkig, maar merkte dat hij, zonder het te weten wanneer, terug had geplast, en hij lag te zuigen aan de borst van een vrouw die zes jaar ouder was dan hem. En toch voelde dit juist aan.
Toen zijn hand even extra steun zocht, gleed hij per ongeluk van Marthe's dij af. Snel herstelde hij zich, maar hij had duidelijk het dikke pak tussen haar billen gevoeld...
 
Laatst bewerkt:

luierdromer

Niet geschoten is altijd mis.
Heel leuk verhaal.
kijk nu al uit naar het volgende hoofdstuk.
http://www.ab-dl-tb-club.nl/Smileys/default/duim.gif
 

beddenplasser

volwassen peuter
HOOFDSTUK 14

Jan merkte op een bepaald moment dat er amper nog melk uit Marthe's warme stevige tepel kwam. Hij stopte met zuigen, maar had nog geen zin om echt te stoppen. Marthe liet het toe dat hij nog lag na te genieten.
Ze had enorm veel schrik gehad dat dit verkeerd zou uitdraaien, maar ergens had ze voldoende vertrouwen in haar mensenkennis om in te schatten dat Jan op dit moment echte moederliefde nodig had, en hoe kon je dat beter geven dan door datgene wat een moeder een moeder maakt.
Ze had er dan ook geen problemen mee dat Jan nog niet onmiddellijk wou lossen. Ze zou het wel merken als hij iets anders van plan was, maar ze had er vertrouwen in dat hij haar borsten als iets zuiver moederlijk bleef beschouwen, ondanks zijn zestien jaar.
Na een tijdje zo samen te hebben gezeten vond Marthe het welletjes.
"Jan, alles in orde ? Ik denk wel dat je het geapprecieerd heb dat we dit deden, niet ?"

Jan kwam recht en ging tegen Marthe aanzitten met zijn hoofd tegen haar schouder.
"Marthe, ik voelde me zo intens gelukkig toen ik daar lag. Ik weet niet hoe het komt, maar het lijkt me alsof ik dat echt nodig had. Ik zou er alleen in de verste verte niet aan denken dit ooit bij mijn moeder te proberen. Het gedacht alleen al bezorgt me rillingen. Merci voor alles, Marthe."
Nadat hij dit had gezegd kwam hij recht en gaf haar een zachte, maar dikke zoen op haar kaak.
"Jan, jij hebt op dit moment heel sterke nood aan moedergevoelens, zeker na wat er je de voorbije weken allemaal is overkomen. De reden dat je dit nooit bij je moeder zou durven is dat het om je eigen moeder gaat. Jij hebt ze te hard nodig om dit te kunnen riskeren.
Ook voor haar zou dit niet meer kunnen. Zij moet je opvoeden, en daar hoort nu geen borstvoeding meer bij. Onze relatie is anders. Ik heb je al snel leren kennen op je zwakste, en moest vanaf het begin ergens mee mijn moederhart tonen naar jou. Dat heeft ertoe geleid dat ik dit nu ook met jou kon proberen."
Marthe gaf hem een dikke knuffel.
"Heb je eigenlijk bewust in de luier geplast ?"
"Nee, totaal niet. Ik merkte op een bepaald moment dat mijn poep warm aanvoelde en besefte dat ik moest hebben geplast. Hoe wist jij dat ?"
Marthe vertelde dat je iemand kan horen plassen als het stil genoeg is.

Ella had ondertussen een houten loopfietsje onder zich geschoven en zat nu de woonkamer rond te crossen. Jan kwam terug bij zijn positieven en toen ze voor zijn voeten voorbij kwam gereden, greep hij haar vast en liftte haar op.
"Dag pruts. We zijn je een beetje vergeten hé. Kom hier dat ik je even bijkietel."
Snel zette hij het meisje op de schoot en begon haar in haar buik te kriebelen. Ella kronkelde van de kriebels en liet een smakelijke schaterlach horen.
"Jan, ik zou maar voorzichtig zijn. De kans is groot dat zij ook terug heeft geplast ondertussen en je hebt dan wel een nachtluier aan, maar oneindig is de opvangcapaciteit ook niet."
Snel stopte Jan, en zette Ella terug op haar fietsje. Hij voelde wel eerst aan haar luier en moest Marthe gelijk geven.
"Kom meisje, we gaan naar de badkamer. Er zijn meer dan één luier te verschonen. Kom je mee, Jan ?"
Samen gingen ze naar de badkamer.
"Kan jij Ella al uitkleden, dan ga ik even kleren voor haar pakken. Je mag haar ook al op het toilet zetten."
Jan begon meteen Marthe's instructie op te volgen. Ella's pyjama en romper werden aan de kant gelegd, en de volle luier werd afgedaan en opgerold. Terwijl Ella een grote boodschap deed, kwam Marthe terug binnen met een vol pak kleren op haar arm.

"Kleed je ook maar uit Jan, dan kan je meteen douchen."
Jan keek verschrikt naar Marthe en dan naar Ella.
"Je moet geen schrik hebben dat Ella je zo ziet. Ik leg haar zo direct op haar kussen met iets om te spelen, en dan let ze toch niet meer op wat er rondom haar gebeurt. En trouwens, ze zal daarnet ook wel gevoeld hebben dat jij een volle luier aan hebt."
Jan gaf zich gewonnen, en stond na niet veel tijd in zijn volle luier. Hij besefte net op tijd dat hij zijn tanden nog niet had gepoetst. Hij vertrouwde op Marthe en begon in zijn duidelijk volle luier zijn tanden te poetsen.
Ella keek er naar, ook naar de luier, maar liet niks merken. Jan vond het daarna toch wat genant en besloot zijn luier uit te doen in de douche. Nadat hij gedoucht had, kwam Jan uit het douchehokje. Marthe stond nu ook zichzelf te wassen, met enkel een luier aan.
"Ella heb ik even voor de tv gezet zodat ik me ook kan wassen."
Jan was wel geschrokken van Marthe's openheid, maar ergens begreep hij het ook. De borsten die ze nu open en bloot waste, had hij een dik half uur eerder nog in zijn eigen mond gehad.
"Marthe, ik wist niet dat jij ook nog luiers draagt ? Plas jij ook nog in je bed ?"
"Nee. Ik draag niet altijd luiers. Ik ben deels incontinent geworden bij de bevalling van ons Ella. Tijdens het persen moet ik mijn blaas hebben beschadigd. Sindsdien heb ik moeite om mijn plas op te houden. Dat was de hoofdreden dat mijn ex en ik gingen scheiden. Hij kon het niet verkroppen dat ik permanent plasbescherming moet dragen, ook in bed.
Normaal draag ik gewone incontinentieverbanden voor vrouwen, maar tijdens mijn maandstonden heb ik het veel erger. Sinds enkele maanden draag ik daarom luiers tijdens die periode. Ik voel me sindsdien veel vrijer, want minder gebonden aan de nabijheid van een toilet."

Jan voelde zich ellendig. Deze vrouw was zelf in zekere zin gedoemd voor de rest van haar leven en hij deed moeilijk over enkele ongelukjes. "Marthe, sorry dat ik het vroeg. Ik wist niet dat..."
Marthe onderbrak hem.
"Als ik het niet had gewild, dan had ik ook niet met blote borsten voor je gestaan. Ben je bijna afgedroogd ?"

Jan was ondertussen afgedroogd, en was op zoek naar zijn kleren.
"Ik heb ze even boven gelegd. Ik ga zo meteen met je mee. Doe nu maar je handdoek om. Zou je me even kunnen helpen met mijn luier ? Het enige ambetante is het juist timen van het aandoen van de nieuwe luier om te vermijden dat er gemorst wordt op de vloer. Nu jij er bent, kan je me helpen."
Marthe ging op de wc zitten en deed haar luier los en rolde die op. Hij zag meteen dat er niet alleen urine in de luier was. Jan moest de propere luier openleggen op het verzorgingskussen.
Nadat ze haar onderste had opgefrist en afgedroogd, ging Marthe snel op de luier zitten. Jan nam de luier en vouwde die toe. Hij wist nu hoe het moest, en deed zacht de plakkers dicht. Nu was het Marthe's beurt om hem een zoen te geven en "Merci !" te zeggen.
Samen gingen ze naar boven om hun kleren aan te doen. Marthe ging echter mee Jans kamer binnen.
"Ga maar liggen !"
Niet begrijpend ging Jan op het bed op zijn rug liggen.
"Als het klopt dat jij vanmorgen hebt geplast zonder het zelf te weten, wil dit zeggen dat dit opnieuw kan gebeuren."
Marthe deed Jan snel en efficiënt een propere luier om, één die wel minder dik was dan die van vannacht. Jan kon geen enkel argument verzinnen om Marthe er van te overtuigen dat een luier niet nodig was. Hij had effectief onbewust geplast terwijl hij wakker was.

Jans romper werd terug aangedaan. Zijn jeansbroek ging verrassend vlot over de luier, en Marthe verzekerde hem dat er niets van te zien was. Zijn t-shirt bleef liggen en hij deed zijn sweater boven zijn romper.
"Ga al maar naar Ella. Ik kleed me aan en kom ook zo."
Ze ging verder naar haar kamer, terwijl Jan naar beneden ging. Toen Marthe beneden kwam, begon ze in de keuken enkele zakken te pakken.
"Doen jullie je schoenen aan ? We gaan naar de winkel."
 
Laatst bewerkt:
Bovenaan