HOOFDSTUK 70
Om het effect wat groter te laten zijn, dronk Waf eventjes. Jan voelde bij wijze van spreken zijn eigen onderbroek nat worden.
“En natuurlijk begon het nog echt te stortregenen ook. Binnen de kortste keren was ik zeikedenat. En wat doet ne zesjarige in zo’n geval, die jankt en brult de kleren van zijn lijf. De tranen die ik had, zag je toch niet door de regen.”
“Het stopte met regenen, en ik bleef maar door huilen. In plaats van uit die put te kruipen, kroop ik er bij wijze van spreken van pure ellende alleen maar dieper in. Ik was compleet verloren, en niemand zou mij hier nog terugvinden en ik zou doodgaan…”
“Ik heb geen idee hoe lang ik daar heb gezeten, maar ze hebben me na een tijd toch gevonden. Niet moeilijk ook, ze moesten maar op het gejank afkomen.”
“Toen ik terug op de kampplaats kwam, vloog ik natuurlijk gelijk onder de warme douche. Ze hebben me die avond goed verwend met warme chocomelk en zo om niet ziek te worden, en me het hele verhaal verteld.”
Bleek dat Waf bij het in de put kruipen zonder het door te hebben gehad toch de weg was overgestoken die het speelterrein afbakende. Ook was die dag toevallig de hond van de kampeigenaar weggelopen. De leiding wist dit, maar de kinderen niet. De leiding was dus niet ongerust door het vele geblaf dat ze hoorde.
Jan kon het niet laten een vraag te stellen toen het even stil bleef.
“Dus die tweede hond dat jij hoorde… ?”
“Dat was natuurlijk de echte hond van de kampeigenaar. Dat ik geen antwoord meer kreeg kort voor het onweer losbarstte, kwam gewoon omdat de eigenaar de hond had teruggevonden nadat de leiding hem op de hoogte had gebracht waar dat beest was.”
“Was het spel al afgelopen toen het onweer begon ? Kwamen ze je niet zoeken ?”
“Jawel. Het spel was afgeblazen en ze kwamen me natuurlijk zoeken, maar op het moment dat het onweer begon, was ik zelf van schrik stil geworden, en konden ze me niet horen. Daarna begon het zo hard te gieten dat ze ook mijn huilen niet hoorden. Pas na de stortbui hebben ze me gehoord onder die struik. Ik was ook zo stom om te blijven zitten waar ik zat.”
“Hadden ze dan niet door dat ze op het geluid van de tweede hond moesten afkomen nadat de eerste gevonden was ? ”
“Nee, en dat was volledig mijn eigen schuld. Ik kon te goed een hond nadoen om de leiding ongerust te maken. Ik weet nog heel goed dat de leiding vroeg of ik het kaartje nog had waarop mijn dier stond. De kookploeg had het gelukkig uit mijn broekzak gehaald vooraleer ze de vieze broek in het warme water te week hadden gezet.”
Jan had al zo’n beetje een gevoel wat de clou van het verhaal was.
“Kan het zijn dat daar misschien geen hond op stond ?”
“Nee, natuurlijk niet. Ik met mijn stomme kop had niet goed gekeken. Ik zat daar heel de tijd zo goed mogelijk een hond na te doen terwijl er een beer op mijn kaartje stond, zoals bij al de rest. Dat spel was gewoon de aanzet van de berenavond die die avond doorging.”
Jan wist niet wat hij op dat moment moest doen. Lachen of medelijden hebben. Hij kon zich perfect inbeelden wat voor impact de ervaring op zo’n zesjarig jongetje moest hebben gehad, maar langs de andere kant was de hele situatie ook gewoon lachwekkend.
“En dus heb je die dag een bijnaam gekregen.”
“Klopt ! Het was eerst Wafwaf, maar later is dat korter geworden. En voor alle duidelijkheid, Jan. Ik kan er ondertussen ook smakelijk om lachen.”
Blijkbaar was zijn gezicht beter af te lezen dan hij zelf besefte.
‘6:04’, las Mia van haar wekkerradio af. ‘Hoe kan die klein nu al wakker zijn !’, dacht ze bij zichzelf. Mia was door Ella wakker gemaakt, maar ze moest wel toegeven dat het meisje stijl had. Ongeveer om de tien seconden klonk er een “Moeke ?” door het huis. De ene keer zangerig, dan weer luid, nog een andere keer alsof ze enorm bang was.
Gecharmeerd door de klaagzang kwam Mia uit bed om te kijken wat er aan de hand was. Waarschijnlijk merkte ook Ella dat ze succes had, want nog terwijl de deur van Lies haar slaapkamer werd opengedaan door Mia, kwam er een hoog vragend “Moeke ?” uit Ella’s mond.
Toen ze Mia zag, gingen vlot beide armen de lucht in. Ella leunde volledig met haar lijfje tegen de rand van het reisbedje om toch maar zo dicht mogelijk bij Mia te komen.
“Moeke, ik moet kaka doen.”
“Oei, dan zullen we maar rap zijn. Je bent mij al eventjes aan het roepen, hé meid. Trouwens goeiemorgen, Ella !”
Mia pakte het meisje op, en zonder ook maar één moment te wachten plantte het meisje haar lippen op die van Mia als begroeting.
“Jij bent echt wel goed gezind. Komaan, snel naar de badkamer. Slaapzak en pyjama uit, luier uit en naar de wc.”
“Wie van voor, wie van achter ?”
Marthe vroeg nieuwsgierig naar de voorkeuren nadat ze zich hadden verzameld aan haar auto. Jan antwoordde als eerste, en probeerde het er zo droog mogelijk uit te krijgen.
“Marthe, ik stel voor dat jij van voor gaat.”
“Onnozelaar, ik moet rijden. Ik heb het over jullie drie natuurlijk.”
“Da’s toch simpel. De jongsten van achter. ’t Is er trouwens aan te zien ’s morgens dat ze de jongsten zijn. Elke morgen is hun pamper nat.”
“”Hela gij. En ons Marthe dan ? Die is toch ook elke nacht nat, en als gij uw regels hebt, hou je het zelfs overdag niet droog. Dat zie je mij niet doen, kleintje !”
Els beet op een speelse manier van zich af.
“Marthe is al een moeder en mijn lief. Die telt niet mee. En per maand gebruik ik minder luiers dan jou, dus ik win.”
Met veel zwier en zwaai nam Lies de klink van de rechtervoordeur van de auto, deed die open en ging zitten.
“Allé kindjes, maak dat je in de auto zit en maak jullie vast. De mama wacht niet graag.”
Het verbale steekspel tussen de vier was al eerder op de avond aan de tafel begonnen. Het gesprek was verzeild geraakt bij het verschonen van kinderen. Luc vroeg Marthe of ze het niet raar vond dat ze op haar werk jongeren behandelde en soms verschoonde die even oud waren als haar vriendin.
“Nee jong. Dat blijft mijn werk. Hetzelfde kan je toch zeggen van verpleging of andere mensen in de zorg. Die werken toch ook dikwijls met leeftijdsgenoten. Trouwens, ik heb die drie daar ook al meer dan eens verschoond.”
Terwijl ze dat zei, knikte ze met haar hoofd in de richting van Els, Lies en Jan, die wat verder aan de lange tafel zaten. Waf, die ondertussen wel beter aanvoelde hoe ver hij mocht gaan, kon het niet laten hen te plagen.
“Jantje, Liezeke en Elske, ik hoor hier net dat jullie Marthe eigenlijk vooral een mama voor jullie is. Blijkbaar hebben jullie haar hulp nodig als jullie gaan slapen.”
Ostentatief klopte hij op zijn poep als teken dat daar een luier zou zitten. Lies was het meest bij de pinken. Alhoewel ze geen van de drie goed en wel wisten wat de Waf daarmee eigenlijk wou zeggen, durfde Lies hem toch van antwoord dienen.
“Wafke, ik heb daarjuist nog gehoord dat jij het in het verleden ook niet droog hield bij momenten. Waarom denk jij dat Steph zoveel keer heeft meegeholpen bij de verschoning van de kleintjes ?”
De volledige tafel bulderde. Voor de tweede keer die avond moest Waf ondergaan dat hij in zijn hemd werd gezet. Vooral het feit dat Steph dit volledig zag zitten, deed hem nog meer zonder woorden vallen. Toen ze hoorde wat Lies zei, was ze opgesprongen en naar hem toegelopen om daar in zijn poep te knijpen.
“Die zullen we nog wel goed inpakken. Ik denk wel dat ik nu training genoeg heb gehad.”
Ze gaf hem een dikke zoen op de mond, maar aan de blik van Waf kon je toch zien dat hij het niet helemaal vertrouwde.
“Ik zal toch blij zijn als ik terug in een bed ga liggen. Hoe zien jullie het voor sebiet ? Jullie twee in het grote bed, en Els en ik in de logeerkamer ?”
“Jullie mogen voor mijn part ook in het grote bed, hoor ?”
“Maar nee, Marthe. Jan en ik hebben al meer dan eens in een eenpersoons gelegen. Wij leggen ons wel in de logeerkamer.”
“Marthe, heb jij iets afgesproken met ons mama ?”
“Niet echt. Ze neemt Ella mee naar opa en oma, maar voor de rest zijn we volledig vrij. De eerste die morgen opstaat, zorgt voor pistolets en koffiekoeken. Ik zal mijn sleuteltje al in het fietsslot steken.”
De drie zeventienjarigen gingen akkoord met dit voorstel. Jan haakte in met verdere instructies.
“Mij best. De tweede zet koffie en de derde maakt de vierde wakker.”
Bij dat laatste kwam er een kreun van Lies. Jan had het eerder als grap bedoeld, maar de rest vond het eigenlijk wel een goede regeling.
Tegen de tijd dat ze allemaal hun zeg hadden gedaan over wat er bij de bakker kon gehaald worden, zat de korte rit van de jeugdlokalen tot voor de garagepoort van Marthe erop. Lies stapte uit, opende de garagedeur, wachtte totdat Marthe binnen de motor had afgezet en trok daarna de garagepoort opnieuw dicht. Ze waren thuis.
“Wie we daar hebben…!”
Ella stond te glunderen toen Erica de voordeur opendeed. Nog terwijl ze de woorden zei, kreeg ze al een dikke knuffel van de kleuter.
“Oma, ik ben op kamp geweest, en nonke Jan is leider.”
“Voila, alles is gezegd. We kunnen weer naar huis, denk ik.”
Met een extra knipoog gaf ook Mia Erica een zoen als begroeting.
“Wat bedoelt ze met ‘Jan is leider’ ?”
“Ze zei het gisteren ook tegen mij. Ik weet het nog niet officieel, maar ik ben er zeker van dat ze Jan hebben gevraagd om ook in de leiding te komen.”
“Dat lijkt me wel plezant. Alleen vrees ik dat we onze dochter dan nog minder gaan zien. Die zal dan in het weekend wel vooral bij jou of ons Marthe willen blijven slapen.”
“Och Erica, dat zien we wel. Ze gaat ook naar het zesde, hé. Ik ga niet toelaten dat hun schoolwerk eronder lijdt, en voor zover ik je ken, zit jij op dezelfde golflengte.”
“Dat klopt. Voorlopig is dat geen probleem geweest bij ons Els. Maar nu is ze natuurlijk wel van ’t straat. Hout vasthouden, zullen we maar zeggen.”
Het was maar een bizar zicht aan de keukentafel van Marthe. De vier geliefden zaten aan één kant van de tafel, elk met een glas spuitwater in de hand. Naast hen lagen hun vier toiletzakken en op de kop van de tafel de drie aangezette pakken luiers die mee waren geweest op het kamp.
“Ik stink !”
“Och Elske, wij allemaal. Ik heb daarstraks dan wel gedoucht bij zullie mama, maar ik ben ondertussen ook terug keibezweet. Het was bij momenten snikheet in het restaurant.”
“Vooral met dat geflambeerd spul. Dat was keilekker, man. Alleen wist ik niet dat die vlammen zo warm werden. Ik hoor het die kok nog zeggen dat ik verder naar achter moest gaan zitten. Ik had rap genoeg door waarom.”
“Heb je je toen verbrand, broertje ?”
“Nee, dat niet, maar warm was het wel, letterlijk. En lekker.”
“Ik hoor de Luc nog zeggen dat het gene grand chic zou zijn. Ik ben daar nog nooit gaan eten, maar dan vraag ik mij toch wel af wat grand chic wel is. Vijf gangen, begot, En dat voor maar tien euro. Ik wil niet weten hoeveel de kas nog moet bijleggen.”
“Zes gangen als ge de aperitief meetelt.”
“Klopt. Zeg schattekes, ik wil nu niet moeilijk doen, maar ik denk dat het stillekes aan tijd wordt dat we naar boven gaan. Ik wil morgen niet té laat bij ons mama aankomen, en ik zou vanavond toch nog wel graag mijn Liesje onder handen willen nemen. En jullie zijn volgens mij ook nog niet aan slapen toe.”
De heftigheid waarmee Marthe het voorspel had ingezet, deed Lies rood kleuren. Langs de andere kant vond ze het enorm opwindend, te weten dat iedereen wist wat er te gebeuren stond.
Ze was er helemaal klaar voor. Terwijl ze de pakken luiers in de badkamer zette, voelde ze al druppels pipi van haar benen naar beneden komen, pipi die ze van de seksuele opwinding niet meer kon tegenhouden.
Jan had net hun luiers op de stoel gelegd toen Els de logeerkamer binnenkwam. In haar hand had ze hun twee fopspenen en enkele zakjes met condooms.
“Wat ben jij in godsnaam allemaal van plan. Schatje, één keer gaat heel zeker lukken, maar ik heb geen idee hoe lang ik het kan volhouden.”
“Dat is ook niet allemaal voor nu. Ik wil ook nog slapen. Alleen heb ik geen zin om morgen naar de bakker te gaan.”
Jan begreep direct haar dubbele boodschap.
“Is dat zo ? Da’s wel stout van jou. Maar wel plezant en ik kan dan gelijk bekennen dat ik ook geen zin heb om naar de bakker te gaan.”
Ze ging ostentatief voor hem tussen zijn benen staan. Het zicht werd hem ontnomen door haar borstkas, en heel concreet door haar toch wel stevige borsten. Gewillig legde hij zijn hoofd er tegen.
“Weet je, schat, ik moet eerlijk toegeven dat wat jullie Marthe daarnet in de keuken zei, behoorlijk opwindend was. Heel raar. Ze zegt wat zij van plan is, en toch word ik zo geil als iets dat ook zij weten dat wij hier sebiet in bed gaan duiken.”
“Jan, ge moest eens weten hoe nat ik ervan werd. En trouwens, ook jullie Lies had het al goed zitten. Ik kwam achter haar de trap op, en ze had zelfs al niet meer de moeite gedaan haar benen af te drogen. Bij haar kan je het extra hard zien als ze opgewonden is en niet op tijd op de wc is geraakt.”
Jan wist wat hem te doen stond. Hij nam de voorkant van haar rok vast en maakte de knopen los. De rok viel naar beneden, en je kon zien dat Els behoorlijk nat stond. Haar inlegkruisje had de strijd compleet verloren.
Nu was het Els haar beurt. Ze zakte door haar benen, waarbij ze onderweg Jan zijn gezicht tegen kwam en hem een vluchtig kusje gaf, terwijl ze goed genoeg had gezien dat zijn mond open stond om haar een tongzoen te geven. Ze zakte totdat ze ook bij hem de short kon losmaken, en onder hem uit trekken.
Els was wel zo stiekem om ook in één beweging zijn onderbroek mee te trekken. Jan kon zijn ondertussen staalhard geworden penis onmogelijk verbergen. Els boog voorover, nam hem in de mond, en begon heel langzaam maar stevig te zuigen.
Marthe was als eerste naar boven gegaan na het huis te hebben afgesloten en het sleuteltje van haar fietsslot in het slot te steken. Ze was er eigenlijk vrij zeker dat zijzelf naar de bakker zou moeten gaan, maar het was het proberen waard.
Ze had vlak daarvoor de fopspenen van Jan en Els in die haar handen gestopt toen die haar tanden kwam poetsen.
“Ik weet niet of je ze wil gebruiken. IK heb ze vlak voor het kamp terug uitgekookt, dat ze zeker proper zijn. Vergeet geen condooms, hé zusje.”
Die laatste opmerking vond Els niet zo leuk, maar ze begreep haar grote zus wel. Die wist natuurlijk ook dat ze de pil niet nam, en ze was maar al te bezorgd dat Els te jong moeder werd. Marthe zou Ella voor geen geld van de wereld kunnen missen, maar ze wist ook goed genoeg wat ze allemaal had moeten laten doordat ze vrij jong moeder werd.
“En oh ja, Elske. Ge weet, voor mij gene koffiekoek met pudding, hé.”
De zussen gaven mekaar nog een innige slaapwelzoen op de mond, waarna Marthe met enkele badhanddoeken en luiers voor haar en Lies in de hand naar boven ging.
Marthe legde het gerief op het bed en zette zich achter de slaapkamerdeur, klaar om Lies te verrassen. Ze hoorde achter zich eerst Jan naar boven komen, en korte tijd later Els en Lies. Ze hoorde de twee meisjes mekaar een kus geven, dus ze wist dat Lies elk moment kon binnenkomen.
“Ik verschiet er van dat Patrick met Ella naar de speeltuin gaat. Zo’n speelvogel is hij toch niet.”
Mia hielp Erica mee in de keuken. Een beetje op aanstoken van Mia was Patrick bereid gevonden om met Ella naar een speeltuin in de buurt te gaan.
“Nee, helemaal niet. Hij zet zich gewoon op een zitbank en kijkt vooral en geniet op zijn eigen passieve manier. En als er andere opa’s in de buurt zijn, dan stoeft hij zijn kleindochter de hemel in. En hij zal ze zeker een keer duwen op de schommel, of haar een keer ronddraaien op zo’n zwierding. Maar vraag van hem niet om mee op een glijbaan te gaan. Da’s een brug te ver.”
“Dus gaan zwemmen met haar ?”
“Mia, alsjeblief. Patrick en zwemmen ? Serieus blijven, hé. Als er één trauma is dat onze meisjes mogelijk hebben opgelopen van hun jeugdtijd, dan is het wel dat we bijna nooit gingen zwemmen.
Wij hebben hier zo’n plonsbad liggen voor Ella, maar je moet niet denken dat Patrick dat spontaan opblaast. Al maar goed dat wij nog een dochter hebben die hier af en toe woont.”
“En zelfs dat zit er volgens jou dan niet meer in. Ik zal er mee aan denken dat het badje dient te worden opgeblazen bij goei weer. Tegen wanneer verwacht je de kampgangers eigenlijk ?”
“Na de middag pas. Je kent ons Marthe ook. Die is veel te huiselijk. Die gaat er op staan dat er nog uitgebreid ontbeten wordt. ’t Is te zeggen, ’t zal eerder nen brunch worden. Die gaan al stikkapot zijn tegen dat ze hier zijn, en dat gaat zeker niet alleen van het kamp zijn.”
Met een luide lach zette ze de net gevulde koffiethermos op de tafel.
Lies kwam binnen, maar zag Marthe niet onmiddellijk staan. Ze keek voor haar naar de verkeerde plaats, want op het moment dat ze achter zich de deur hoorde dichtklikken, voelde ze twee hete handen op haar borsten komen.
Onmiddellijk gleden de handen naar onder, sensueel hun weg zoekend naar een plaats tussen haar benen, daar waar er geen stijf textiel van de rok was, maar enkel het dunne, ondertussen doorweekte, lapje stof dat haar slipje nog voorstelde.
Tegelijkertijd plantte Marthe haar lippen in de nek van haar geliefde en begon een overwinningstocht richting Lies haar lippen. Gewillig draaide Lies haar hoofd om ook contact te maken met de lippen en de tong van Marthe.
Marthe voelde het natte slipje. In tegenstelling tot haarzelf wist ze dat Lies niet constant bescherming droeg tegen haar urineverlies. Dat haar slipje nu doorweekt was, kon eigenlijk maar één ding betekenen : Lies was net zo opgewonden en klaar voor een avontuur.
Lies voelde de vingers van Marthe tussen haar benen. Ze wist dat Marthe haar natte slipje voelde, en toch voelde dit goed. Dit was volledig veilig. Dit hoorde erbij. Dit zou een zalige nacht worden.
Hun lippen vonden elkaar, en terwijl hun tongen contact kregen, draaide Lies zich om, zonder ook maar één moment het contact te verbreken met het warme natte lichaamsdeel van Marthe waarmee ze in volle aanraking was.
Ze maakte de broek los die Marthe aan had, zodat die op de grond viel rond haar benen. Ze ging met haar handen onder het t-shirt van Marthe, vond de sluiting van de beha, en maakte die los. Ze nam het t-shirt vanonder vast en trok het omhoog, waarbij de beha in één beweging mee kwam.
Met enkel nog een slip aan met het door de urine opgezwollen incontinentieverband in, duwde Marthe Lies richting het bed. Voor het bed onderging Lies op een gelijkaardige manier de handelingen die Marthe had ondergaan. T-shirt, beha en rok werden weggezwierd, bij de kleren van Marthe.
Terwijl Els zich te goed deed aan de warme massa in haar mond, kon Jan zowel bij haar als bij hem de bovenkleren uit doen. Nadat dat gebeurd was, vond Jan het welletjes. Het was terug zijn beurt om Els te verwennen.
Hij trok haar omhoog en draaide haar het bed op. Hij ging op haar liggen om haar nu wel de aangeboden tongzoen te geven, maar begon dan een zegetocht naar het paradijs, een zegetocht waarbij eerst twee steile heuvels dienden beklommen te worden, met op de top een geweldig uitzicht, waarna een dal volgde, met finaal de afzonk naar de diepten van het paradijs.
Voor hij daar aan kwam, moest nog wel haar slip onder haar onderuit getrokken worden, maar Els wou die zo mogelijk nog sneller uit hebben dan Jan. Jan wou het op een trage liefdevolle manier doen, maar dit was buiten de waard gerekend. Els was hem voor en gooide de slip ver weg.
Jan begon de afzonk met het kussen en likken van het bekken, daarna beide bovenbenen, waarbij hij keer op keer dichter bij de zone van de waarheid kwam. Els had haar beide benen al opgetrokken, wachtend op wat nog komen zou.
Jan verraste Els op het einde nog, want in plaats van de trage aanpak die hij eerst deed, ging hij vol in de aanval. Hij zette zijn mond op de lippen en gaf een diepe tongzoen in het paradijs. Een diepe oergrom van genot was het resultaat.
Nu nam Els het terug over. Zij stond op het punt om klaar te komen, maar wou dat doen terwijl Jan in haar zat. Ze nam snel een condoom, en ondanks haar weinige ervaring was die behoorlijk snel om Jan zijn lid.
Die wist wat hem te doen stond. Ook nu begon een ontdekkingstocht richting het paradijs, maar ditmaal kruis tegen kruis, en geleid door Els. Op het moment dat Els voelde dat ze ging klaarkomen, leidde ze Jan binnen. Hij voelde hoe zijn lid werd vastgezet door haar stevige spieren, terwijl zijn vriendin het opperste genot kende.
Marthe nam de rechtervoet van Lies vast, en begon met een combinatie van korte likjes, zachte beetjes en strelingen Lies warm te maken. Ze waren wel zo slim geweest van eerst de badhanddoeken onder zich te leggen, want al snel voelde Marthe warme druppels op haar armen komen.
Dit maakte Marthe alleen maar opgewondener. Zonder problemen nam ze ook de delen in de mond die haar vriendin kort ervoor nog had besproeid doordat ze urine verloor.
Lies liet zich trouwens ook niet onbetuigd, want niet alleen had ze tijdens het liefdesspel de onderbroek van Marthe tussen de tenen kunnen grijpen, zodat die allang ergens te velde lag, maar terwijl Marthe haar lichaam bewerkte, nam Lies genoegen tot de voor haar onzichtbare diepte die tussen Marthe’s blaas en anus te vinden was.
Ook Lies voelde bij momenten een scheut warm water op haar hand en arm komen. Ze wist dat dit het gevolg was van haar handelingen, en dat zette haar er alleen maar meer toe aan om verder te gaan in de stimulatie.
Na een tijdje lag Marthe vol op Lies. Ze konden het niet laten om bij elkaar de borsten en tepels te beroeren.
De eerste golf van wellust werd vervangen door het intiem en knus genieten van elkaars lichaam, terwijl hun lippen geen plekje van mekaars mond onbedekt lieten.
Ongeveer op hetzelfde moment kwamen Lies en Marthe tot het besluit dat het tijd was voor ronde twee. Marthe mocht blijven liggen, maar anders dan ervoor zette Lies zich bovenop haar vriendin, haar kruis wachtend op de lippen en tong van Marthe, terwijl zij zelf de aanval kon inzetten op de klaarliggende opgezwollen lippen van Marthe.
Een intieme wedstrijd begon waarbij het de kunst was de ander te doen klaarkomen vooraleer jij het deed. Voor allebei werkte het urineverlies van de ander als een enorme stimulans om verder te doen. De geur en de smaak die anderen allang de zin tot vrijen zou doen opgeven, was bij hen net het ultieme bewijs van hun liefde voor mekaar.
Lukte het Lies om de wedstrijd te winnen, Marthe was de morele winnaar van het pleit. Marthe kwam wel als eerste klaar, maar ze had allang door dat het kwestie van seconden was.
Op het moment dat bij haar het diepste genot haar deed kronkelen en alle spieren activeerde die ze op dat moment maar kon activeren, klemde ze haar mond op de schaamlippen van Lies, en liet haar eigen orgasme doorvoelen tot bij Lies. Het gevolg was een explosieve ontlading bij Lies, eerder onverwacht omdat Lies zelf heel even inhield. Lies kon een diepe lang aangehouden oerbrul niet tegenhouden.
“Dit was echt zààààlig. Maar waar jij de energie vandaan blijft halen, dat snap ik niet. Hoe kun jij nu op zo’n korte tijd twee keer klaarkomen. Het is half twee gepasseerd. Ik kan niet meer, schat. Ik wil slapen.”
Els moest lachen. Ze had haar Jantje behoorlijk doen afzien. Ze had hem zijn orgasme gegund, maar nadat ze de eerste keer was klaargekomen, voelde ze de energie nog te vol stromen in haar lijf. Ze had hem uitgenodigd haar nog verder met zijn mond en handen te bewerken. Zij nam rustig de tijd om hem ondertussen opgewonden te houden.
Het resultaat was dat ook de resterende energie die zij doorheen haar lichaam voelde, de kans kreeg om zich te ontladen in een nog diepergaand orgasme dan de eerste keer. Als beloning mocht Jan op zijn rug liggen en werd hij bereden door Els totdat zij voelde dat ook bij hem de opgestapelde energie zich een weg naar buiten baande.
“Blijf maar liggen, zoet. Ik doe je wel even je luier om.”
“Wacht, Els. Ik moet nog plassen.”
“Zotteke. Doe dat toch gewoon sebiet in je luier. Hij is dik genoeg om je plas van vannacht er ook bij te nemen. En ik vind dat heel plezant als ik het warm voel worden als ik mijn hand erop heb liggen.”
Jan was te moe om veel verzet te tonen. Al snel had Els zijn luier onder hem geschoven en was ze bezig de plakstrips dicht te kleven.
“Schuif jij eventjes op, zoet. Ik zal zelf mijn luier wel aandoen. Blijf jij maar rustig liggen. Jij hebt meer dan schitterend werk verricht daarjuist.”
Jan verlegde zich zo dat Els voldoende plaats had om op een goede manier haar luier aan te doen. Hij had meer dan een goed beeld op het naakte lichaam dat naast hem lag. Hij wist dat hij haar even met rust moest laten totdat haar luier goed zat, maar daar had hij alle moeite van de wereld mee. Els had daar een veel te aantrekkelijk lijf voor.
Anders dan gewoonlijk lag Lies nu achter Marthe. Lies had haar vrije hand rond het middel van Marthe gelegd. Na hun wilde vrijpartij hadden ze samen het bed geprepareerd. De handdoeken hadden het vocht tegengehouden, maar veel had het op sommige plaatsen niet gescheeld. Je voelde op enkele plekken klammigheid, en de geur van hun lichamen en de vrijgekomen vochten zat toch op meerdere plaatsen in de lakens.
Ze hadden mekaar liefdevol geluierd. Alhoewel Lies haar regels nog niet waren doorgekomen, en ze dus heel waarschijnlijk een droge nacht zou hebben, voelde de luier toch als een bevrijding aan. Ze besefte dat ze eigenlijk meer met dan zonder luier sliep.
Marthe dommelde al weg toen ze merkte dat haar luier van voor naar voren werd geduwd. Lies haar hand ging in de luier, tot helemaal onderaan. Ze voelde een zacht rubberachtig iets tegen haar door de urine terug natte schaamlippen komen, en heel even werd het rubber, of wat het ook was in haar vagina geduwd. Heel ver ging het er niet in, want al snel voelde ze dat een plastieken houder verder gaan tegenhield.
Lies trok het voorwerp terug uit haar luier, en toen herkende Marthe het typische geluid van Lies haar fopspeen. Lies had haar fopspeen even in Marthe doen komen. Ze voelde hoe Lies naar voren kwam en haar op de wang kuste.
“Slaapwel schattebol. Sorry dat ik niks zei. Ik wil je gewoon heel de nacht kunnen proeven…”