luierdromer
Niet geschoten is altijd mis.
Mooi vervolg, maar hoop toch dat je verder schrijft
Nog niet klaar Annelieke gaat verhuizen!
- Onderwerp starter broekplassertje1990
- Startdatum
Daniel27
Je mag mij altijd een prive berichtje sturen!
Wat fijn dat het beter met je gaat! En wat een leuk nieuw stukje heb je weer geschreven!
Ik had nog een vraagje, is het oudere verhaal van vorig jaar met de titel: “Ongelukjes van Annemieke” het verhaal over de vakantie met de boot, ook grotendeels waargebeurd?
Ik had nog een vraagje, is het oudere verhaal van vorig jaar met de titel: “Ongelukjes van Annemieke” het verhaal over de vakantie met de boot, ook grotendeels waargebeurd?
broekplassertje1990
Superlid
Hoi hoi,
De beide verhalen, 'ongelukjes van Annelieke' en het verhaal van de ongelukjes van Annelieke op de boot, zijn grotendeels waargebeurd. Natuurlijk heb ik sommige uitspraken wat verandert (een dokter op de poeppoli zal bij een 33 jarige vrouw niet spreken over poepjes op de wc, maar zei bijvoorbeeld 'ontlasting op de wc". En de begeleiding zegt in het verhaal soms ook dingen die ik kleiner heb gemaakt, dan het was.
Maar inderdaad ben ik (begin 20) op een bootreis gegaan, waar ik mijn luiers voor het eerst heb leren accepteren. Daarna ging het veel beter toen ik thuis bij m'n ouders woonde. Maar omdat het mentaal niet goed ging heb ik toen nog een opname gehad, waar ik helemaal m'n zindelijkheid verloor. Tussendoor weer eventjes thuis geweest, waar de poepjes altijd weer op de wc gingen en af en toe eens een natte broek, helemaal prima was.
Omdat het mentaal niet goed ging, na een klein jaartje thuis, werd ik weer opgenomen. Daar begon het met een nat bed, een keer een poepbroek en daarna leek het hek van de dam en ging ik ook m'n plasjes steeds minder voelen aankomen. Zij besloten toen opnieuw me een luier om te doen, mij boeide het allemaal niks. Na die opname ben ik door gegaan naar een woonplek (zoals beschreven) en kreeg ik m'n eigen kamer/studio in een groot pand. Het urineverlies was helaas nog steeds niet opgelost en daarom hielpen ze mij met m'n luiers (en ik was dus niet de enige met een luier, een vriendin had er ook 1tje). Ook het zwembad in de tuin was waargebeurd, de gezamenlijke bad momenten zijn waar, het zwemmen in het zwembad en moeten verschonen bij de baby commodes, is waar en ook het plassen op de tafel bij de plasdokter en het poepen in m'n luier na mijn bezoek aan Inez, zijn helaas allemaal waar.
Tussen de woonvorm door ben ik nog een tijdje weer in m'n eigen huis geweest. Alles bij Inez had z'n vruchten afgeworpen met poep ongelukjes, maar ook de plasongelukjes gingen steeds beter. Ik heb een paar maanden lang elke dag strings gedragen en had vaak maar 1 of 2 x in de week een natte broek. 'Snachfs had ik nog wel een luier om, want daar heb ik m'n plasjes nooit voelen aankomen.
Een paar weken geleden begon het broekplassen steeds meer terug te komen. Ik ben veel buiten de deur in de ochtenden en eind middag, en steeds vaker kwam ik nat terug. De schaamte werd steeds groter.
Uiteindelijk toch maar weer luiers gaan dragen als ik thuis was, maar buiten de deur durfde ik het niet.
X weken geleden liep ik naar de sportschool en liep mijn hele blaas leeg. Dat moment besloot ik dat ik dat niet meer wilde en maar weer even 24/7 u luiers moest dragen.
Na een paar weken in de luiers, verdrietig en beschaamd, kwam lotte langs. Ze zag en hoorde het gelijk en wilde met me naar de huisarts. Daar ben ik geweest en zij zei me dat dit 'probleem' bij me hoort en dat ik echt de luiers moet gaan accepteren. En opnieuw bij de plas en poep dokter langs moest, aangezien ook de poepjes weer met regelmaat in m'n luiers terecht kwamen.
En nu is het nu... 24/7 een luier om, wonend bij Lotte en ik schaam me dat ik de luiers nodig heb, maar zie steeds meer in dat ik beter een luier om kan hebben, dan een natte broek of een poepbroek.
Inmiddels ben ik ook 34 geworden
Mijn doel is nog steeds om voor mijn 35e weer onderbroekje te mogen dragen.
Binnenkort moet ik naar het ziekenhuis, naar de poep en plasdokter. Ben benieuwd wat daar uit komt!!
Vanavond ga ik met Lotte weer zwemmen. Niet mijn favoriet, want... luier om... Maar het zwemmen is zoooo fijn. En lotte verschoond me dan in een familie hokje, dan doe ik een handdoek om mijn middel en is het maar een klein stukje op de kant dat mensen mijn luier kunnen zien onder mijn bikini voor ik het water in ga en niemand meer iets ziet.
Na het zwemmen staat de zwemluier altijd heel erg bol en kan iedereen het zien. Maar dan helpt lotte me met een handdoek naar de wc's en trekt ze daar snel m'n luier uit. En dan mag ik zonder luier naar het familiehokje lopen. Dan voel ik me echt weer even sexy.
Ik ben wel een grote meid af en toe
broekplassertje1990
Superlid
Vervolg verhaal Annelieke,
"Annelieke, wordt je wakker meid? Ik moet zo gaan en dan kan ik je nog even helpen", roept Lotte.
Langzaam wordt Annelieke wakker van het geroep van Lotte. Sinds ze bij Lotte woont slaapt ze eindelijk weer goed en nu het buiten weer wat langer donker is 's ochtends, gaat het opstaan steeds wat lastiger.
Annelieke loopt naar beneden, waar Lotte nog aan tafel zit te ontbijten. Een bak kwark met een banaan en wat havermout is wat Lotte heerlijk vindt in de ochtend. Stevig ontbijtje. Voor Annelieke staat er ook een bakje kwark met fruit klaar, om te kunnen ontbijten. "Wat een service, Lotte! Mijn ontbijt staat al klaar!!"
"Klopt, als ik het toch voor mijzelf maak, kan ik het net zo goed 2x maken, dan heb jij ook gelijk. Hoe heb je geslapen meis?"
"Ik heb goed geslapen, weet niet eens meer hoe laat ik in slaap ben gevallen"...
Lotte vertelt Annelieke dat ze gisteren om 21u al erg moe was en dat ze haar toen naar bed heeft geholpen. Nog tijdens het verschonen was Annelieke al in slaap gevallen en nu net (07.45u) pas weer wakker. "Schone slaapster" grapte Lotte!
"Wat zijn jouw plannen vandaag meis? Ik ga zo werken en ben rond 12.30u weer thuis. Dan zal ik even een schone broek geven en zullen we dan eventjes een wandeling maken in het bos en op de terugweg langs de kruidvat lopen?"
Annelieke reageert dat in de ochtend de sportschool op de planning staat, maar verder nog geen concrete plannen, dus dat ze dat helemaal goed vindt!
"Nou, kom maar even liggen meis, doen we nog even een schone luier voor ik ga, volgens mij heb je goed je best gedaan vannacht als ik dat zo zie en ruik"..
Annelieke krijgt rode wangen. Ze was zich nog niet eens bewust van haar vieze luier deze nacht. Maar zo te zien, zit de luier inderdaad behoorlijk vol.
Lotte legt het verschoonmatje (wat ze vorige week speciaal besteld had in een grote maat) op de bank en pakt de tas waar ze alles in heeft zitten om Annelieke te verzorgen. Luiers, talkpoeder, zwitsal, sudo creme, evt een schone romper (voor het geval nodig) en er zit een reserve legging in (voor het geval dat). Behendig en snel heeft Lotte de luier van Annelieke open. "Oh meis, je hebt veel geplast, maar er zit ook een beste poep in je luier. Heb je het niet gemerkt? Je hebt al 3 dagen geen poepluiers gehad!"
"Ik ... uh... sorry , sorry, het spijt me echt. Ik wilde niet in mijn luier poepen, het .. het moet echt per ongeluk gegaan zijn in de nacht..."
"Dit stadium zijn we voorbij he. Geen sorry. Maar het is wel fijn dat we binnenkort bij de poep poli terecht kunnen. Als Lize er nog werkt, kan ze je hopelijk weer helpen om deze vieze luiers te voorkomen. Zullen we voor de zekerheid vandaag even een dikkere luier aan doen, aangezien de Tena je plasjes en nog een poep ongelukje niet zullen redden tot ik thuis ben na 12.30u?"
"Maar... maar... ik ga zo sporten, dan ziet iedereen de luier in m'n legging zitten" stamelt Annelieke.
"Laten we het voor de zekerheid toch maar doen schat, een natte legging is vervelender" probeert lotte lief. "Ik help zo wel even een legging en shirtje uitkiezen waarin je het niet zo erg ziet"..
Annelieke laat het toe en de dikkere luier gaat om. 'Altijd toch weer even wennen. Het voelt of ik een verzadigde luier om heb, terwijl deze nog schoon is. Hopelijk ziet niemand het straks, met sporten.'
De ochtend vliegt voor beide meiden voorbij. Annelieke vermaakt zich met muziek in de sportschool. Lotte concentreert zich op haar werk en denkt geen moment aan het thuisfront.
Tegen 12.30 uur komen beide meiden weer thuis. Annelieke is nog niet gedoucht, maar na het zweten deze ochtend, wil ze dat wel graag. Ze wacht netjes tot lotte thuis is, zodat zij haar luier af kan doen en kan bekijken wat de schade van deze ochtend is.
Zo gezegd, zo gedaan. Boven kleed lotte Annelieke uit. De luier is nat, goed nat, maar gelukkig niet vies van de poepjes. Lotte wast Annelieke even op de belangrijke plekken en dan stapt Annelieke in de douche. Voor Annelieke staat er zwitsal zeepvrije wasgel, om zichzelf nog even goed te wassen tussen haar benen en billen. Lotte blijft erbij en kijkt toe hoe Annelieke zichzelf verzorgt. Even doet ze de douchedeur open en zegt ze: "kom maar even een stap naar voren, dan doe ik je plassertje en je billen even. Dat is wel extra belangrijk".
Na het douchen stapt Annelieke de douchebak uit. Lotte staat al klaar met een handdoek en droogt Annelieke af. Dit is eigenlijk altijd al zo geweest en sinds de verhuizing, is dit zo gebleven. Annelieke accepteert het en Lotte doet het met liefde.
Natuurlijk volgt er snel een droge luier, voordat er een plasje kan ontsnappen. Een schone romper is ook op z'n plek na het zweten van deze ochtend en Lotte besluit vandaag om Annelieke een trui aan te geven op haar spijkerbroek.
De frustratie bij Annelieke komt omhoog als haar broek net niet dicht past. "Die kl*te dikke luiers ook altijd, m'n broek past niet eens dicht. Wat moet ik nou?"
"Nou, zal ik je gewoon lekker een bloemetjes legging aan doen en zullen we dan straks een nieuwe jeans voor je gaan kopen na de kruidvat?"
Annelieke stemt toe. Wetende dat er niet veel andere kleding opties zijn met de dikkere luiers.
Na de lunch van boterhammen en een beker melk gaan de meiden een eindje wandelen en nog even winkelen. Zonder dat Annelieke het door heeft, maakt Lotte een foto van haar in het bos. Onder de bloemetjes legging heeft Annelieke stoere sneakers aan en over haar trui heen een korte zomerjas. De luier is duidelijk zichtbaar op de foto. Maar Annelieke moet het maar eens gaan accepteren. En dit is de enige manier om hier doorheen te gaan.
Niet veel later hebben de meiden de buit binnen van de kruidvat en lopen ze door naar de kledingwinkels. H&M zal vast een mooie broek hebben..
Ook in de H&M komt steeds weer het besef dat je deze dikke luiers, in elke broek zal zien. De meiden besluiten toch nog 1x om voor een jurkje te kijken. Ook hierin zie je de contouren bij de billen heel erg. Het is een strakkere jurk. Maar wel wat langer, dus als Annelieke bukt, zul je de luier er niet onderuit zien.
Ze besluiten deze jurk te nemen en toch die ene skinny jeans een maatje groter ook mee te nemen.
Onderweg naar huis valt het Lotte op dat, ook al is het pas 14.40 uur, de bobbel in Annelieke d'r legging echt al aanzienlijk groter is. "Anneliek, heb je een vieze luier of lijkt het maar zo?"
"Ik heb niet geplast volgens mij hoor" is het antwoord.
"Deze luiers zijn dan wel dikker, maar ik wil voorkomen dat je door lekt. Zullen we bij dat restaurantje even vragen of je naar de wc mag? Ik heb de rugtas met spullen bij me.."
Annelieke beseft dat tegenspraak geen zin heeft en stemt toe.
Bij het restaurant binnen gekomen, vraagt Lotte of ze even gebruik mogen maken van de toilet. De mevrouw in kwestie zegt dat dit op dit moment even lastig is, want er is een grote schoonmaak en er staat chloor in alle wc's.
Lotte dringt aan dat het echt belangrijk is dat ze even kunnen gaan. Dat ze niet hoeven door te spoelen, aangezien het om een schone luier kwestie gaat.
De mevrouw verandert van blik en zegt dat ze in dat geval wel even naar de invalide toilet mogen. "Als jullie wat nodig hebben dan hoor ik het wel he"..
In de invalidentoilet wisselt Lotte behendig en snel de onwijs natte luier van Annelieke voor een droge luier. "Heb je veel gedronken na het sporten soms meid?"
Annelieke knikt. "Ja, ik had zo'n dorst"..
"Ik zie het, het is maar goed dat je de dikke luiers om hebt, want de tena had het niet gehouden denk ik".
Binnen een paar minuten staan de dames weer buiten en danken de mevrouw hartelijk voor de mogelijkheid.
Ze lopen terug naar huis en ploffen thuis lekker samen op de bank met GTST.
De avond verloopt verder rustig. Ze doen een spelletje en tegen 21u wordt Annelieke wederom moe. De dikke luier gaat aan, de romper weer dicht en over de romper nog een pyjamabroek. Tegen 21.30u ligt Annelieke lekker te slapen en heeft Lotte nog even tijd voor een wijntje en wat lekkers, samen met expeditie Robinson.
De volgende ochtend is het opnieuw nog donker buiten als Lotte ontwaakt. Haar wekker staat vandaag vroeg, want ze heeft in huis nog veel te doen. Nog wat was, wat strijk en de vaatwasser.
Tegen 8u maakt ze ook Annelieke wakker. Tot haar verbazing ruikt de hele kamer naar poep. 'Heeft ze weer gepoept vannacht, hoe kan dat nu?'
"Annelieke, wordt je wakker meid? Ik moet zo gaan en dan kan ik je nog even helpen", roept Lotte.
Langzaam wordt Annelieke wakker van het geroep van Lotte. Sinds ze bij Lotte woont slaapt ze eindelijk weer goed en nu het buiten weer wat langer donker is 's ochtends, gaat het opstaan steeds wat lastiger.
Annelieke loopt naar beneden, waar Lotte nog aan tafel zit te ontbijten. Een bak kwark met een banaan en wat havermout is wat Lotte heerlijk vindt in de ochtend. Stevig ontbijtje. Voor Annelieke staat er ook een bakje kwark met fruit klaar, om te kunnen ontbijten. "Wat een service, Lotte! Mijn ontbijt staat al klaar!!"
"Klopt, als ik het toch voor mijzelf maak, kan ik het net zo goed 2x maken, dan heb jij ook gelijk. Hoe heb je geslapen meis?"
"Ik heb goed geslapen, weet niet eens meer hoe laat ik in slaap ben gevallen"...
Lotte vertelt Annelieke dat ze gisteren om 21u al erg moe was en dat ze haar toen naar bed heeft geholpen. Nog tijdens het verschonen was Annelieke al in slaap gevallen en nu net (07.45u) pas weer wakker. "Schone slaapster" grapte Lotte!
"Wat zijn jouw plannen vandaag meis? Ik ga zo werken en ben rond 12.30u weer thuis. Dan zal ik even een schone broek geven en zullen we dan eventjes een wandeling maken in het bos en op de terugweg langs de kruidvat lopen?"
Annelieke reageert dat in de ochtend de sportschool op de planning staat, maar verder nog geen concrete plannen, dus dat ze dat helemaal goed vindt!
"Nou, kom maar even liggen meis, doen we nog even een schone luier voor ik ga, volgens mij heb je goed je best gedaan vannacht als ik dat zo zie en ruik"..
Annelieke krijgt rode wangen. Ze was zich nog niet eens bewust van haar vieze luier deze nacht. Maar zo te zien, zit de luier inderdaad behoorlijk vol.
Lotte legt het verschoonmatje (wat ze vorige week speciaal besteld had in een grote maat) op de bank en pakt de tas waar ze alles in heeft zitten om Annelieke te verzorgen. Luiers, talkpoeder, zwitsal, sudo creme, evt een schone romper (voor het geval nodig) en er zit een reserve legging in (voor het geval dat). Behendig en snel heeft Lotte de luier van Annelieke open. "Oh meis, je hebt veel geplast, maar er zit ook een beste poep in je luier. Heb je het niet gemerkt? Je hebt al 3 dagen geen poepluiers gehad!"
"Ik ... uh... sorry , sorry, het spijt me echt. Ik wilde niet in mijn luier poepen, het .. het moet echt per ongeluk gegaan zijn in de nacht..."
"Dit stadium zijn we voorbij he. Geen sorry. Maar het is wel fijn dat we binnenkort bij de poep poli terecht kunnen. Als Lize er nog werkt, kan ze je hopelijk weer helpen om deze vieze luiers te voorkomen. Zullen we voor de zekerheid vandaag even een dikkere luier aan doen, aangezien de Tena je plasjes en nog een poep ongelukje niet zullen redden tot ik thuis ben na 12.30u?"
"Maar... maar... ik ga zo sporten, dan ziet iedereen de luier in m'n legging zitten" stamelt Annelieke.
"Laten we het voor de zekerheid toch maar doen schat, een natte legging is vervelender" probeert lotte lief. "Ik help zo wel even een legging en shirtje uitkiezen waarin je het niet zo erg ziet"..
Annelieke laat het toe en de dikkere luier gaat om. 'Altijd toch weer even wennen. Het voelt of ik een verzadigde luier om heb, terwijl deze nog schoon is. Hopelijk ziet niemand het straks, met sporten.'
De ochtend vliegt voor beide meiden voorbij. Annelieke vermaakt zich met muziek in de sportschool. Lotte concentreert zich op haar werk en denkt geen moment aan het thuisfront.
Tegen 12.30 uur komen beide meiden weer thuis. Annelieke is nog niet gedoucht, maar na het zweten deze ochtend, wil ze dat wel graag. Ze wacht netjes tot lotte thuis is, zodat zij haar luier af kan doen en kan bekijken wat de schade van deze ochtend is.
Zo gezegd, zo gedaan. Boven kleed lotte Annelieke uit. De luier is nat, goed nat, maar gelukkig niet vies van de poepjes. Lotte wast Annelieke even op de belangrijke plekken en dan stapt Annelieke in de douche. Voor Annelieke staat er zwitsal zeepvrije wasgel, om zichzelf nog even goed te wassen tussen haar benen en billen. Lotte blijft erbij en kijkt toe hoe Annelieke zichzelf verzorgt. Even doet ze de douchedeur open en zegt ze: "kom maar even een stap naar voren, dan doe ik je plassertje en je billen even. Dat is wel extra belangrijk".
Na het douchen stapt Annelieke de douchebak uit. Lotte staat al klaar met een handdoek en droogt Annelieke af. Dit is eigenlijk altijd al zo geweest en sinds de verhuizing, is dit zo gebleven. Annelieke accepteert het en Lotte doet het met liefde.
Natuurlijk volgt er snel een droge luier, voordat er een plasje kan ontsnappen. Een schone romper is ook op z'n plek na het zweten van deze ochtend en Lotte besluit vandaag om Annelieke een trui aan te geven op haar spijkerbroek.
De frustratie bij Annelieke komt omhoog als haar broek net niet dicht past. "Die kl*te dikke luiers ook altijd, m'n broek past niet eens dicht. Wat moet ik nou?"
"Nou, zal ik je gewoon lekker een bloemetjes legging aan doen en zullen we dan straks een nieuwe jeans voor je gaan kopen na de kruidvat?"
Annelieke stemt toe. Wetende dat er niet veel andere kleding opties zijn met de dikkere luiers.
Na de lunch van boterhammen en een beker melk gaan de meiden een eindje wandelen en nog even winkelen. Zonder dat Annelieke het door heeft, maakt Lotte een foto van haar in het bos. Onder de bloemetjes legging heeft Annelieke stoere sneakers aan en over haar trui heen een korte zomerjas. De luier is duidelijk zichtbaar op de foto. Maar Annelieke moet het maar eens gaan accepteren. En dit is de enige manier om hier doorheen te gaan.
Niet veel later hebben de meiden de buit binnen van de kruidvat en lopen ze door naar de kledingwinkels. H&M zal vast een mooie broek hebben..
Ook in de H&M komt steeds weer het besef dat je deze dikke luiers, in elke broek zal zien. De meiden besluiten toch nog 1x om voor een jurkje te kijken. Ook hierin zie je de contouren bij de billen heel erg. Het is een strakkere jurk. Maar wel wat langer, dus als Annelieke bukt, zul je de luier er niet onderuit zien.
Ze besluiten deze jurk te nemen en toch die ene skinny jeans een maatje groter ook mee te nemen.
Onderweg naar huis valt het Lotte op dat, ook al is het pas 14.40 uur, de bobbel in Annelieke d'r legging echt al aanzienlijk groter is. "Anneliek, heb je een vieze luier of lijkt het maar zo?"
"Ik heb niet geplast volgens mij hoor" is het antwoord.
"Deze luiers zijn dan wel dikker, maar ik wil voorkomen dat je door lekt. Zullen we bij dat restaurantje even vragen of je naar de wc mag? Ik heb de rugtas met spullen bij me.."
Annelieke beseft dat tegenspraak geen zin heeft en stemt toe.
Bij het restaurant binnen gekomen, vraagt Lotte of ze even gebruik mogen maken van de toilet. De mevrouw in kwestie zegt dat dit op dit moment even lastig is, want er is een grote schoonmaak en er staat chloor in alle wc's.
Lotte dringt aan dat het echt belangrijk is dat ze even kunnen gaan. Dat ze niet hoeven door te spoelen, aangezien het om een schone luier kwestie gaat.
De mevrouw verandert van blik en zegt dat ze in dat geval wel even naar de invalide toilet mogen. "Als jullie wat nodig hebben dan hoor ik het wel he"..
In de invalidentoilet wisselt Lotte behendig en snel de onwijs natte luier van Annelieke voor een droge luier. "Heb je veel gedronken na het sporten soms meid?"
Annelieke knikt. "Ja, ik had zo'n dorst"..
"Ik zie het, het is maar goed dat je de dikke luiers om hebt, want de tena had het niet gehouden denk ik".
Binnen een paar minuten staan de dames weer buiten en danken de mevrouw hartelijk voor de mogelijkheid.
Ze lopen terug naar huis en ploffen thuis lekker samen op de bank met GTST.
De avond verloopt verder rustig. Ze doen een spelletje en tegen 21u wordt Annelieke wederom moe. De dikke luier gaat aan, de romper weer dicht en over de romper nog een pyjamabroek. Tegen 21.30u ligt Annelieke lekker te slapen en heeft Lotte nog even tijd voor een wijntje en wat lekkers, samen met expeditie Robinson.
De volgende ochtend is het opnieuw nog donker buiten als Lotte ontwaakt. Haar wekker staat vandaag vroeg, want ze heeft in huis nog veel te doen. Nog wat was, wat strijk en de vaatwasser.
Tegen 8u maakt ze ook Annelieke wakker. Tot haar verbazing ruikt de hele kamer naar poep. 'Heeft ze weer gepoept vannacht, hoe kan dat nu?'
anoniem444
Toplid
Mooi verhaal ga zo door.
luierdromer
Niet geschoten is altijd mis.
Geweldig hoofdstuk.
Tja dit soort zaken zal je moeten nemen hoe het is.
Hoe vervelend ook
Tja dit soort zaken zal je moeten nemen hoe het is.
Hoe vervelend ook
Daniel27
Je mag mij altijd een prive berichtje sturen!
Wat leuk dat je nog zo uitgebreid wou vertellen hoe alles een beetje zit. Ik wil je niet uitvragen, maar het is zo'n leuk verhaal dat ik graag alles goed wil volgen en begrijpen. Het is ook zo dubbel he, aan de ene kant kunnen luiers geweldig en lekker zijn en broekplassen ook en misschien de liefdevolle verzorging. Maar aan de andere kant kan het ook best heftig zijn als je echt altijd een luier nodig hebt of een ongelukje krijgt in het openbaar wat iedereen kan zien....... Het is wel geweldig dat je zo'n goede vriendin als Lotte hebt, die het begrijpt en helpt waar ze kan!Hoi hoi,
De beide verhalen, 'ongelukjes van Annelieke' en het verhaal van de ongelukjes van Annelieke op de boot, zijn grotendeels waargebeurd. Natuurlijk heb ik sommige uitspraken wat verandert (een dokter op de poeppoli zal bij een 33 jarige vrouw niet spreken over poepjes op de wc, maar zei bijvoorbeeld 'ontlasting op de wc". En de begeleiding zegt in het verhaal soms ook dingen die ik kleiner heb gemaakt, dan het was.
Maar inderdaad ben ik (begin 20) op een bootreis gegaan, waar ik mijn luiers voor het eerst heb leren accepteren. Daarna ging het veel beter toen ik thuis bij m'n ouders woonde. Maar omdat het mentaal niet goed ging heb ik toen nog een opname gehad, waar ik helemaal m'n zindelijkheid verloor. Tussendoor weer eventjes thuis geweest, waar de poepjes altijd weer op de wc gingen en af en toe eens een natte broek, helemaal prima was.
Omdat het mentaal niet goed ging, na een klein jaartje thuis, werd ik weer opgenomen. Daar begon het met een nat bed, een keer een poepbroek en daarna leek het hek van de dam en ging ik ook m'n plasjes steeds minder voelen aankomen. Zij besloten toen opnieuw me een luier om te doen, mij boeide het allemaal niks. Na die opname ben ik door gegaan naar een woonplek (zoals beschreven) en kreeg ik m'n eigen kamer/studio in een groot pand. Het urineverlies was helaas nog steeds niet opgelost en daarom hielpen ze mij met m'n luiers (en ik was dus niet de enige met een luier, een vriendin had er ook 1tje). Ook het zwembad in de tuin was waargebeurd, de gezamenlijke bad momenten zijn waar, het zwemmen in het zwembad en moeten verschonen bij de baby commodes, is waar en ook het plassen op de tafel bij de plasdokter en het poepen in m'n luier na mijn bezoek aan Inez, zijn helaas allemaal waar.
Tussen de woonvorm door ben ik nog een tijdje weer in m'n eigen huis geweest. Alles bij Inez had z'n vruchten afgeworpen met poep ongelukjes, maar ook de plasongelukjes gingen steeds beter. Ik heb een paar maanden lang elke dag strings gedragen en had vaak maar 1 of 2 x in de week een natte broek. 'Snachfs had ik nog wel een luier om, want daar heb ik m'n plasjes nooit voelen aankomen.
Een paar weken geleden begon het broekplassen steeds meer terug te komen. Ik ben veel buiten de deur in de ochtenden en eind middag, en steeds vaker kwam ik nat terug. De schaamte werd steeds groter.
Uiteindelijk toch maar weer luiers gaan dragen als ik thuis was, maar buiten de deur durfde ik het niet.
X weken geleden liep ik naar de sportschool en liep mijn hele blaas leeg. Dat moment besloot ik dat ik dat niet meer wilde en maar weer even 24/7 u luiers moest dragen.
Na een paar weken in de luiers, verdrietig en beschaamd, kwam lotte langs. Ze zag en hoorde het gelijk en wilde met me naar de huisarts. Daar ben ik geweest en zij zei me dat dit 'probleem' bij me hoort en dat ik echt de luiers moet gaan accepteren. En opnieuw bij de plas en poep dokter langs moest, aangezien ook de poepjes weer met regelmaat in m'n luiers terecht kwamen.
En nu is het nu... 24/7 een luier om, wonend bij Lotte en ik schaam me dat ik de luiers nodig heb, maar zie steeds meer in dat ik beter een luier om kan hebben, dan een natte broek of een poepbroek.
Inmiddels ben ik ook 34 geworden
Mijn doel is nog steeds om voor mijn 35e weer onderbroekje te mogen dragen.
Binnenkort moet ik naar het ziekenhuis, naar de poep en plasdokter. Ben benieuwd wat daar uit komt!!
Vanavond ga ik met Lotte weer zwemmen. Niet mijn favoriet, want... luier om... Maar het zwemmen is zoooo fijn. En lotte verschoond me dan in een familie hokje, dan doe ik een handdoek om mijn middel en is het maar een klein stukje op de kant dat mensen mijn luier kunnen zien onder mijn bikini voor ik het water in ga en niemand meer iets ziet.
Na het zwemmen staat de zwemluier altijd heel erg bol en kan iedereen het zien. Maar dan helpt lotte me met een handdoek naar de wc's en trekt ze daar snel m'n luier uit. En dan mag ik zonder luier naar het familiehokje lopen. Dan voel ik me echt weer even sexy.
Ik ben wel een grote meid af en toe
Daniel27
Je mag mij altijd een prive berichtje sturen!
Het feit dat deze verhalen op waarheid gebaseerd zijn, is een mooi gegeven. Ik vond bepaalde dingen ook echt herkenbaar van het begeleid wonen en ook wel een beetje over de boot, het was altijd al een beetje realistisch en dat heeft toch wel iets....... Zijn er niet veel paniekaanvallen meer? Dat vond ik ook zo herkenbaar (ook bij mijzelf).
broekplassertje1990
Superlid
Dank voor alle lieve reacties. Het is zeker tegenstrijdig dat je momenten hebt gekend waar op je expres in je broek plaste en daar dan van genoot en dat op dit moment op de wc plassen verder weg lijkt dan ooit en een luier dus nodig is. Maar als de luier dan toch nodig is, dan liever inderdaad met wat liefdevolle zorg, dan hoef ik het niet alleen te dragen..
@Daniel27 ; vervelend voor je dat het voor jou herkenbaar is. Ja, helaas zijn de paniekaanvallen er nog steeds. Wel veel minder gelukkig. Als ik een paniek aanval had/heb, ben ik helemaal van de kaart en laat ik alles lopen. Altijd al gehad. Maar ik heb meerdere gehoord die dit hebben, dus niet schamen als het jou ook overkomt. Het is oke, kan gebeuren.
@Daniel27 ; vervelend voor je dat het voor jou herkenbaar is. Ja, helaas zijn de paniekaanvallen er nog steeds. Wel veel minder gelukkig. Als ik een paniek aanval had/heb, ben ik helemaal van de kaart en laat ik alles lopen. Altijd al gehad. Maar ik heb meerdere gehoord die dit hebben, dus niet schamen als het jou ook overkomt. Het is oke, kan gebeuren.
broekplassertje1990
Superlid
Vervolg verhaal;
Er is weer een week voorbij. Een week waarin veel is gebeurd. Zie hieronder;
Lotte kwam de kamer van Annelieke binnen en rook een penetrante poepgeur. 'Zou ze weer hebben gepoept vannacht?'
"Goedemorgen lieve Anneliek, hoe heb je geslapen?" Annelieke deed haar ogen open en werd rustig wakker. Lotte deed de gordijnen open en vroeg rustig: "lieverd, heb je soms opnieuw een poep ongelukje gehad vannacht? Het ruikt hier zo sterk..."
Annelieke krijgt gelijk het schaamrood op haar wangen. "Nee, nee, volgens mij niet. Ik ben gisteren in slaap gevallen en wordt nu pas wakker."
"Nou, laten we gauw de schade bekijken" zegt Lotte.
De luier van Annelieke had het niet eens gehouden. Veel plasjes en een grote nare boodschap waren in de luier gevuld. Het was allemaal dunnig (zal er een virus in de lucht hangen?) waardoor ook Annelieke haar rug en romper vies en nat waren. Er zat niks anders op; dit werd bed verschonen, was aanzetten en Annelieke onder de douche.
Een stuk later dan gepland waren beide meiden klaar. Door de poepluier had Annelieke wat uitslag op haar billen. Dit heeft Lotte nog lief ingesmeerd met sudocreme en voor de luier dicht ging werd er ook nog wat extra talk poeder opgedaan.
Annelieke was niet in haar hum. 'Hoe kan dit nou?'
Bij het ontbijt lijken de dames de draad van de dag weer hebben opgepakt. "Annelieke, dit kan gebeuren, we hebben het er niet meer over, oke?" Zegt lotte nog. Annelieke stemt zwijgend toe.
Die middag hebben de meiden een afspraak op de afdeling urologie van het ziekenhuis, voor Annelieke.
Annelieke is hier al bekend, maar dat is alweer jaren geleden, dus spannend is het wel.
Op weg in de auto naar het ziekenhuis zegt Annelieke opeens; ik moet poepen, ik heb buikpijn.
Lotte beseft zich dat ze pas over 10 min in het ziekenhuis zullen aankomen en vraagt aan Annelieke of ze nog even kan proberen haar billen samen te knijpen tot ze in het ziekenhuis zijn. Een minuut lijkt een uur en na zo'n kleine 2 minuten vult helaas opnieuw de luier van Annelieke zich met diarree. Gelukkig heeft ze een dikke luier aan, maar verdrietig is ze wel. "Ik ik ... ik heb... ik heb per ongeluk gepoept", zegt ze tegen Lotte.
"Lieverd, dat is niet erg. Ik denk dat je een beetje grieperig bent. We verschonen zo nog even je luier en dan komt het goed". De rest van de reis verloopt in stilte.
Waggelend loopt Annelieke achter Lotte aan, het ziekenhuis in. Gelukkig zitten er al vrij snel wc's. Maar het zijn kleine hokjes en zonder verschoonruimte. Dat is niet handig met zo'n vieze poepluier.
Iets verderop zit een grote invalidentoilet. Lotte besluit dat ze daar maar even in moeten en dat Annelieke maar even op het matje op de grond moet liggen. Opnieuw is ook haar rompertje een beetje vies geworden. Gelukkig hebben ze een reserve mee. Lotte besluit om voor de zekerheid toch een inlegger erbij te doen in de dikke luier. Annelieke kan wel janken, maar wil ook niet dat haar laatste romper ook nog vies wordt, dus stemt toe.
Tegen 15.30 is Annelieke aan de beurt bij de plasdokter. Zoals altijd wordt ze eerst door een assistente binnen geroepen, dit keer Wies. Wies is 23 en net afgestudeerd. Maar ze oogt heel lief.
"Goedemiddag Annelieke, goed dat je er bent. We gaan even een paar dingetjes doen voor dokter de Boer binnen komt, oke? Je mag even alles uittrekken, behalve je ondergoed. Dan gaan we eerst even wegen."
Annelieke wordt knalrood. Haar gezicht begint te gloeien. 'Niet weer in m'n luier als 34 jarige voor een meisje van 23 Hoeven staan he'.... denkt ze.
Lotte helpt haar met uitkleden en al snel heeft ze alleen haar luier en romper nog aan. Wies kijkt even, maar zegt niks. '"Ohh, netjes! 68,6kg, dat is ongeveer evenveel als de vorige keer. Kom maar even zitten meis".
Wies vraagt een aantal dingen uit en typt alles in het systeem. Een paar minuten later komt dokter de Boer binnen. Ze stelt zich voor als Anneloes de Boer en Annelieke is maar al te blij dat ze al wat ouder is dan Annelieke zelf. Annelieke schat haar een jaar of 45.
"Annelieke, zullen we even de luier uit doen en een plasje op de wc proberen? Maak ik daarna een echo van je blaas om te kijken of je je blaas hebt leeggeplast". Annelieke loopt mee in haar open romper en blotte billen met de dokter. Ze proberen het 10 minuten, maar op 1 druppeltje na, komt er niks.
Dokter de Boer maakt een echo van Annelieke haar blaas en ziet dat haar blaas al goed vol zit. Ze mag nog 1 glaasje water drinken en dan proberen ze de wc nog een keer. Er volgen wat onderzoekjes en vragen terwijl Annelieke op de wc zit, maar er komt nog geen plasje.
Dokter de Boer zegt dan; ik wil nog wat verder onderzoek doen. Je mag zo met Wies mee naar de kamer hiernaast. Dan gaat Wies wat opdrachtjes met je doen en dan kijken we even aan hoe lang je blaas het nog volhoudt. Ik vermoed dat deze snel een seintje zal geven dat je moet plassen. Zodra je hebt geplast maken we opnieuw een echo van je blaas. Geef je het goed aan als je moet plassen?"
Zo gezegd, zo gedaan. De 3 dames lopen naar het kamertje ernaast. Een soort oefenzaaltje. Annelieke krijgt verschillende opdrachten, maar een seintje van haar blaas blijft uit. Er staat nog 1 opdracht op de kaart en dan zal opnieuw een wc bezoekje en echo plaats vinden. Opeens bekruipt Annelieke de angst; 'wat als ik de wc niet red en ik hier plas? Ik heb nu geen luier aan'. Op het moment dat ze dat denkt, rijkt ze met haar handen naar haar plassertje. Wies ziet het en zegt; 'kom gauw, dan gaan we de wc halen!'
Al plassende loopt Annelieke achter Wies aan. De wc is er net naast, dus het lukt gelukkig om de 2e helft van de plas op de wc te doen. Maar toch schaamt Annelieke zich opnieuw heel erg.
Wies probeert de inmiddels huilende Annelieke gerust te stellen; "geeft niks meis, kan de beste overkomen'. Annelieke denkt nog: 'jij, met je begin 20, hebt makkelijk praten. Jij hebt zojuist niet je halve romper en de vloer nat geplast. En jij bent nog geen 34'.
Wies helpt Annelieke met het uitdoen van de inmiddels 3e natte romper van vandaag en in haar blootje loopt Annelieke achter Wies aan terug naar de kamer van dokter de Boer. Een paar minuten later komt de dokter binnen en maakt, zonder iets te zeggen, opnieuw een echo. Daarna zegt ze; "Duidelijk, je mag je weer aankleden. Ik maak een plan en over 10 minuten zien we elkaar weer. Wies helpt je waar nodig".
Even later zit Annelieke in een droge luier met legging en daarboven een trui, weer voor dokter de Boer. Haar luierrand streekt boven haar legging uit, want de 2 rompers waren vies. Maar het boeit Annelieke op dit moment allemaal even niet.
Dokter de Boer gooit op tafel wat ze heeft onderzocht;
"Annelieke, allereerst heel vervelend voor je wat er gebeurde. Ik snap wel dat je dit niet fijn vindt. Uit de onderzoeken blijkt dat jouw blaas gewoon niet veel rek heeft (dit heeft dokter Jansen eerder al eens vast gesteld. Dit is nog hetzelfde helaas). Als jij voelt dat je moet plassen, moet je dus ook echt gelijk gaan. Dit kan vaak niet, daarom vinden wij het dragen van incontinentie materiaal verstandig.
Toch viel me ook nog wat anders op. Toen je plasje eruit kwam en je geen luier aan had, deed je je handen voor je kruis. Ik denk dus dat je hebt aangevoeld dat er een plas aankwam. Waarschijnlijk duurt dat moment van aanvoelen bij ons veel langer dan bij jou, maar ik denk dat jij door het dragen van de luiers, je niet altijd bewust bent van het feit dat je moet plassen, je het niet voelt doordat de luier het opneemt en je het past beseft als je luier dik wordt.
Ik wil daarom toch voorstellen om, naast dat ik echt luiers voor je zal voorschrijven, een traject in te gaan. Als kleine kinderen zindelijk moeten worden, staan er vaak overal potjes in huis en loopt het kindje vaak in blote billen door het huis. Lotte, is het een optie dat jullie af en toe een zindelijkheidsdag inplannen? Die dag blijven jullie thuis, mag Annelieke geen luier aan (alleen met slapen) en zet jij haar regelmatig op de wc of het potje. Toch nat? Niks aan de hand, maar dan kunnen jullie evalueren hoe het kwam.
Ik stel voor dat jullie dit 6x gaan doen in de komende 6 weken en dan zie ik jullie in het nieuwe jaar terug. Daarnaast adviseer ik, aangezien ik lees dat de ongelukjes naast plassen ook nog ontlasting betreffen? De luiers die ze nu aanheeft, met 1 inlegger. Overdag én snachts. Hopelijk kunt u snel terecht bij dokter Venema op de poeppoli.
Die week hebben Lotte en Annelieke natuurlijk gelijk een luierloze dag ingepland. Er is veel van de urine op de grond gekomen, af en toe op het potje en af en toe wat op de wc. Maar doordat Annelieke het nu voelde en bewust werd tijdens het plassen, lijkt dit hen beide wel een goede oefening. Volgende week weer een dag om te oefenen!
Gisteren stond er op de planning dat Lotte met Annelieke naar de Intratuin gaat. Dus vandaag is een luierdag. Annelieke heeft haar favoriete legging aan met een pantertrui er bovenop. Je ziet de luier en aan het waggelen van Annelieke te zien, is daar geen twijfel over mogelijk.
Helaas is Annelieke nog steeds niet lekker. De buikgriep had haar goed te pakken. Afgelopen week zijn er heel wat per ongeluk poep luiers voorgekomen. Hopelijk gaat het snel beter met Annelieke haar buik en kan ze de poepjes weer op de wc proberen.
Vandaag is het weer maandag en zijn beide dames de middag vrij. Een boswandeling (met dit heerlijke weer) staat op de planning om wat vitamines op te doen. Vanavond weer zwemmen.
Er is weer een week voorbij. Een week waarin veel is gebeurd. Zie hieronder;
Lotte kwam de kamer van Annelieke binnen en rook een penetrante poepgeur. 'Zou ze weer hebben gepoept vannacht?'
"Goedemorgen lieve Anneliek, hoe heb je geslapen?" Annelieke deed haar ogen open en werd rustig wakker. Lotte deed de gordijnen open en vroeg rustig: "lieverd, heb je soms opnieuw een poep ongelukje gehad vannacht? Het ruikt hier zo sterk..."
Annelieke krijgt gelijk het schaamrood op haar wangen. "Nee, nee, volgens mij niet. Ik ben gisteren in slaap gevallen en wordt nu pas wakker."
"Nou, laten we gauw de schade bekijken" zegt Lotte.
De luier van Annelieke had het niet eens gehouden. Veel plasjes en een grote nare boodschap waren in de luier gevuld. Het was allemaal dunnig (zal er een virus in de lucht hangen?) waardoor ook Annelieke haar rug en romper vies en nat waren. Er zat niks anders op; dit werd bed verschonen, was aanzetten en Annelieke onder de douche.
Een stuk later dan gepland waren beide meiden klaar. Door de poepluier had Annelieke wat uitslag op haar billen. Dit heeft Lotte nog lief ingesmeerd met sudocreme en voor de luier dicht ging werd er ook nog wat extra talk poeder opgedaan.
Annelieke was niet in haar hum. 'Hoe kan dit nou?'
Bij het ontbijt lijken de dames de draad van de dag weer hebben opgepakt. "Annelieke, dit kan gebeuren, we hebben het er niet meer over, oke?" Zegt lotte nog. Annelieke stemt zwijgend toe.
Die middag hebben de meiden een afspraak op de afdeling urologie van het ziekenhuis, voor Annelieke.
Annelieke is hier al bekend, maar dat is alweer jaren geleden, dus spannend is het wel.
Op weg in de auto naar het ziekenhuis zegt Annelieke opeens; ik moet poepen, ik heb buikpijn.
Lotte beseft zich dat ze pas over 10 min in het ziekenhuis zullen aankomen en vraagt aan Annelieke of ze nog even kan proberen haar billen samen te knijpen tot ze in het ziekenhuis zijn. Een minuut lijkt een uur en na zo'n kleine 2 minuten vult helaas opnieuw de luier van Annelieke zich met diarree. Gelukkig heeft ze een dikke luier aan, maar verdrietig is ze wel. "Ik ik ... ik heb... ik heb per ongeluk gepoept", zegt ze tegen Lotte.
"Lieverd, dat is niet erg. Ik denk dat je een beetje grieperig bent. We verschonen zo nog even je luier en dan komt het goed". De rest van de reis verloopt in stilte.
Waggelend loopt Annelieke achter Lotte aan, het ziekenhuis in. Gelukkig zitten er al vrij snel wc's. Maar het zijn kleine hokjes en zonder verschoonruimte. Dat is niet handig met zo'n vieze poepluier.
Iets verderop zit een grote invalidentoilet. Lotte besluit dat ze daar maar even in moeten en dat Annelieke maar even op het matje op de grond moet liggen. Opnieuw is ook haar rompertje een beetje vies geworden. Gelukkig hebben ze een reserve mee. Lotte besluit om voor de zekerheid toch een inlegger erbij te doen in de dikke luier. Annelieke kan wel janken, maar wil ook niet dat haar laatste romper ook nog vies wordt, dus stemt toe.
Tegen 15.30 is Annelieke aan de beurt bij de plasdokter. Zoals altijd wordt ze eerst door een assistente binnen geroepen, dit keer Wies. Wies is 23 en net afgestudeerd. Maar ze oogt heel lief.
"Goedemiddag Annelieke, goed dat je er bent. We gaan even een paar dingetjes doen voor dokter de Boer binnen komt, oke? Je mag even alles uittrekken, behalve je ondergoed. Dan gaan we eerst even wegen."
Annelieke wordt knalrood. Haar gezicht begint te gloeien. 'Niet weer in m'n luier als 34 jarige voor een meisje van 23 Hoeven staan he'.... denkt ze.
Lotte helpt haar met uitkleden en al snel heeft ze alleen haar luier en romper nog aan. Wies kijkt even, maar zegt niks. '"Ohh, netjes! 68,6kg, dat is ongeveer evenveel als de vorige keer. Kom maar even zitten meis".
Wies vraagt een aantal dingen uit en typt alles in het systeem. Een paar minuten later komt dokter de Boer binnen. Ze stelt zich voor als Anneloes de Boer en Annelieke is maar al te blij dat ze al wat ouder is dan Annelieke zelf. Annelieke schat haar een jaar of 45.
"Annelieke, zullen we even de luier uit doen en een plasje op de wc proberen? Maak ik daarna een echo van je blaas om te kijken of je je blaas hebt leeggeplast". Annelieke loopt mee in haar open romper en blotte billen met de dokter. Ze proberen het 10 minuten, maar op 1 druppeltje na, komt er niks.
Dokter de Boer maakt een echo van Annelieke haar blaas en ziet dat haar blaas al goed vol zit. Ze mag nog 1 glaasje water drinken en dan proberen ze de wc nog een keer. Er volgen wat onderzoekjes en vragen terwijl Annelieke op de wc zit, maar er komt nog geen plasje.
Dokter de Boer zegt dan; ik wil nog wat verder onderzoek doen. Je mag zo met Wies mee naar de kamer hiernaast. Dan gaat Wies wat opdrachtjes met je doen en dan kijken we even aan hoe lang je blaas het nog volhoudt. Ik vermoed dat deze snel een seintje zal geven dat je moet plassen. Zodra je hebt geplast maken we opnieuw een echo van je blaas. Geef je het goed aan als je moet plassen?"
Zo gezegd, zo gedaan. De 3 dames lopen naar het kamertje ernaast. Een soort oefenzaaltje. Annelieke krijgt verschillende opdrachten, maar een seintje van haar blaas blijft uit. Er staat nog 1 opdracht op de kaart en dan zal opnieuw een wc bezoekje en echo plaats vinden. Opeens bekruipt Annelieke de angst; 'wat als ik de wc niet red en ik hier plas? Ik heb nu geen luier aan'. Op het moment dat ze dat denkt, rijkt ze met haar handen naar haar plassertje. Wies ziet het en zegt; 'kom gauw, dan gaan we de wc halen!'
Al plassende loopt Annelieke achter Wies aan. De wc is er net naast, dus het lukt gelukkig om de 2e helft van de plas op de wc te doen. Maar toch schaamt Annelieke zich opnieuw heel erg.
Wies probeert de inmiddels huilende Annelieke gerust te stellen; "geeft niks meis, kan de beste overkomen'. Annelieke denkt nog: 'jij, met je begin 20, hebt makkelijk praten. Jij hebt zojuist niet je halve romper en de vloer nat geplast. En jij bent nog geen 34'.
Wies helpt Annelieke met het uitdoen van de inmiddels 3e natte romper van vandaag en in haar blootje loopt Annelieke achter Wies aan terug naar de kamer van dokter de Boer. Een paar minuten later komt de dokter binnen en maakt, zonder iets te zeggen, opnieuw een echo. Daarna zegt ze; "Duidelijk, je mag je weer aankleden. Ik maak een plan en over 10 minuten zien we elkaar weer. Wies helpt je waar nodig".
Even later zit Annelieke in een droge luier met legging en daarboven een trui, weer voor dokter de Boer. Haar luierrand streekt boven haar legging uit, want de 2 rompers waren vies. Maar het boeit Annelieke op dit moment allemaal even niet.
Dokter de Boer gooit op tafel wat ze heeft onderzocht;
"Annelieke, allereerst heel vervelend voor je wat er gebeurde. Ik snap wel dat je dit niet fijn vindt. Uit de onderzoeken blijkt dat jouw blaas gewoon niet veel rek heeft (dit heeft dokter Jansen eerder al eens vast gesteld. Dit is nog hetzelfde helaas). Als jij voelt dat je moet plassen, moet je dus ook echt gelijk gaan. Dit kan vaak niet, daarom vinden wij het dragen van incontinentie materiaal verstandig.
Toch viel me ook nog wat anders op. Toen je plasje eruit kwam en je geen luier aan had, deed je je handen voor je kruis. Ik denk dus dat je hebt aangevoeld dat er een plas aankwam. Waarschijnlijk duurt dat moment van aanvoelen bij ons veel langer dan bij jou, maar ik denk dat jij door het dragen van de luiers, je niet altijd bewust bent van het feit dat je moet plassen, je het niet voelt doordat de luier het opneemt en je het past beseft als je luier dik wordt.
Ik wil daarom toch voorstellen om, naast dat ik echt luiers voor je zal voorschrijven, een traject in te gaan. Als kleine kinderen zindelijk moeten worden, staan er vaak overal potjes in huis en loopt het kindje vaak in blote billen door het huis. Lotte, is het een optie dat jullie af en toe een zindelijkheidsdag inplannen? Die dag blijven jullie thuis, mag Annelieke geen luier aan (alleen met slapen) en zet jij haar regelmatig op de wc of het potje. Toch nat? Niks aan de hand, maar dan kunnen jullie evalueren hoe het kwam.
Ik stel voor dat jullie dit 6x gaan doen in de komende 6 weken en dan zie ik jullie in het nieuwe jaar terug. Daarnaast adviseer ik, aangezien ik lees dat de ongelukjes naast plassen ook nog ontlasting betreffen? De luiers die ze nu aanheeft, met 1 inlegger. Overdag én snachts. Hopelijk kunt u snel terecht bij dokter Venema op de poeppoli.
Die week hebben Lotte en Annelieke natuurlijk gelijk een luierloze dag ingepland. Er is veel van de urine op de grond gekomen, af en toe op het potje en af en toe wat op de wc. Maar doordat Annelieke het nu voelde en bewust werd tijdens het plassen, lijkt dit hen beide wel een goede oefening. Volgende week weer een dag om te oefenen!
Gisteren stond er op de planning dat Lotte met Annelieke naar de Intratuin gaat. Dus vandaag is een luierdag. Annelieke heeft haar favoriete legging aan met een pantertrui er bovenop. Je ziet de luier en aan het waggelen van Annelieke te zien, is daar geen twijfel over mogelijk.
Helaas is Annelieke nog steeds niet lekker. De buikgriep had haar goed te pakken. Afgelopen week zijn er heel wat per ongeluk poep luiers voorgekomen. Hopelijk gaat het snel beter met Annelieke haar buik en kan ze de poepjes weer op de wc proberen.
Vandaag is het weer maandag en zijn beide dames de middag vrij. Een boswandeling (met dit heerlijke weer) staat op de planning om wat vitamines op te doen. Vanavond weer zwemmen.
broekplassertje1990
Superlid
Omdat de luierloze dag goed bevallen was vorige week, werd er gisteren weer 1 ingepland. Lotte en Annelieke waren beide benieuwd of Annelieke misschien een stukje zindelijkheid terug kan krijgen als ze dit regelmatig oefenen. Dinsdag is Lottes vrije dag, dus gisteren stond er weer zo'n dag op de planning.
Helaas is Annelieke haar buikgriep nog niet helemaal over. Ze voelt zich al beter, maar de ontlasting voelt ze nog niet goed aankomen en ook de hoofdpijn is nog akelig aanwezig.
08.30u besluit Lotte om Annelieke wakker te maken.
"Goedemorgen schone slaapster, ben je klaar voor weer een oefen dag?"
Annelieke wordt rustig wakker en beseft zich dat ze vandaag eindelijk weer eens zonder luier mag oefenen. Ze staat snel op en vraagt Lotte; "wil je mijn luier uit doen? Dan kan ik gelijk beginnen met oefenen".
Die nacht was de luier van Annelieke opnieuw erg nat. Maar gelukkig vannacht geen vieze poepluiers.
Lotte helpt Annelieke uit haar luier en wast haar plassertje, liesjes en billen goed. Ook helpt ze even met het wassen van haar gezicht, oksels en voeten.
Daarna lopen de meiden naar Annelieke haar kamer en zoeken bovenkleding uit. Dit wordt een warme trui, want het is koud buiten. De dokter zei dat Annelieke het beste in haar blote billen kan lopen, dus de verwarming gaat ook maar aan.
Beneden gekomen is het tijd voor ontbijt en natuurlijk volgt de vraag van Lotte; "lieverd, zullen we even een plasje proberen?" Annelieke probeert het op de wc, maar er komt niks.
Dit herhaalt zich meerdere keren per dag, maar steeds willen de plasjes niet komen.
Een paar keer per dag komt het plasje toch, maar dan op een verkeerd moment. Lotte is een beetje aan het balen, want 1 van de plasjes kwam (deels) op de bank.
De meiden spreken af dat Annelieke zonder luier even alleen op de houten eetkamerstoel mag zitten. Anders zit straks alles onder de plas.
Naarmate de dag vordert en Annelieke haar plasjes alleen maar op de grond komen en niet 1x in de wc, begint Annelieke te huilen. "Waarom kan ik dit nou niet en waarom ben ik net een baby".
Lotte slaat een arm om haar schouder, maar Annelieke lijkt voor even ontroostbaar.
"Lieverd, je begint wat paniekerig te worden, zullen we even een luier aantrekken zodat je wat rustiger kan worden?"
Samen lopen ze naar Annelieke haar kamer en 2 tellen later is Annelieke voorzien van een dikke luier met inlegger. Annelieke is nog steeds overstuur. Lotte gaat even samen met haar op haar bed liggen. Annelieke is maar een kleine meid zo, met een dikke luier onder haar trui en verder niks, huilend op bed in de armen van Lotte, maar heeft dat zelf niet door.
Die avond, als annelieke weer wat rustiger is, besluit Lotte dat ze genoeg geoefend hebben voor vandaag. "Lieverd, wil jij weer een romper aan en je pyjama alvast, over je luier heen? Nu loop je al de hele middag in je luier zonder iets eroverheen"
Alleen al het besef bij Annelieke dat dit dus al uren zo is, dat ze al uren in een dikke luier loopt zonder Iets eroverheen, als 34 jarige vrouw, en dat die luier inmiddels ook nog eens vies is, maakt dat Annelieke opnieuw overstuur en in paniek raakt.
Lotte heeft nog maar 2 opties achter de hand; annelieke haar noodmedicatie of anders haar speentje. Lotte besluit het eerst met de speen te proberen. Gelukkig helpt dit goed, annelieke wordt snel rustiger.
Lotte ruikt al wel dat het door de paniek niet helemaal goed is gegaan in de luier, maar besluit er nog even niks over te zeggen.
Tegen 00.00u is Annelieke eindelijk rustig en in slaap gevallen. Lotte verschoont Annelieke nog even, terwijl Anneliek rustig verder slaapt.
Lotte ploft daarna nog even op de bank; 'hoe kan het toch dat ze het zo zwaar heeft, dat de dagen draaien om poepjes en plasjes. Volgens mij is dit traject veel te intensief voor d'r, want zonder deze oefendagen begon ze eindelijk zichzelf weer te worden. Nu valt ze weer helemaal terug. Misschien moet ik morgen toch Wies eens even bellen om te overleggen"
Daarna gaat ook Lotte rustig slapen..
Helaas is Annelieke haar buikgriep nog niet helemaal over. Ze voelt zich al beter, maar de ontlasting voelt ze nog niet goed aankomen en ook de hoofdpijn is nog akelig aanwezig.
08.30u besluit Lotte om Annelieke wakker te maken.
"Goedemorgen schone slaapster, ben je klaar voor weer een oefen dag?"
Annelieke wordt rustig wakker en beseft zich dat ze vandaag eindelijk weer eens zonder luier mag oefenen. Ze staat snel op en vraagt Lotte; "wil je mijn luier uit doen? Dan kan ik gelijk beginnen met oefenen".
Die nacht was de luier van Annelieke opnieuw erg nat. Maar gelukkig vannacht geen vieze poepluiers.
Lotte helpt Annelieke uit haar luier en wast haar plassertje, liesjes en billen goed. Ook helpt ze even met het wassen van haar gezicht, oksels en voeten.
Daarna lopen de meiden naar Annelieke haar kamer en zoeken bovenkleding uit. Dit wordt een warme trui, want het is koud buiten. De dokter zei dat Annelieke het beste in haar blote billen kan lopen, dus de verwarming gaat ook maar aan.
Beneden gekomen is het tijd voor ontbijt en natuurlijk volgt de vraag van Lotte; "lieverd, zullen we even een plasje proberen?" Annelieke probeert het op de wc, maar er komt niks.
Dit herhaalt zich meerdere keren per dag, maar steeds willen de plasjes niet komen.
Een paar keer per dag komt het plasje toch, maar dan op een verkeerd moment. Lotte is een beetje aan het balen, want 1 van de plasjes kwam (deels) op de bank.
De meiden spreken af dat Annelieke zonder luier even alleen op de houten eetkamerstoel mag zitten. Anders zit straks alles onder de plas.
Naarmate de dag vordert en Annelieke haar plasjes alleen maar op de grond komen en niet 1x in de wc, begint Annelieke te huilen. "Waarom kan ik dit nou niet en waarom ben ik net een baby".
Lotte slaat een arm om haar schouder, maar Annelieke lijkt voor even ontroostbaar.
"Lieverd, je begint wat paniekerig te worden, zullen we even een luier aantrekken zodat je wat rustiger kan worden?"
Samen lopen ze naar Annelieke haar kamer en 2 tellen later is Annelieke voorzien van een dikke luier met inlegger. Annelieke is nog steeds overstuur. Lotte gaat even samen met haar op haar bed liggen. Annelieke is maar een kleine meid zo, met een dikke luier onder haar trui en verder niks, huilend op bed in de armen van Lotte, maar heeft dat zelf niet door.
Die avond, als annelieke weer wat rustiger is, besluit Lotte dat ze genoeg geoefend hebben voor vandaag. "Lieverd, wil jij weer een romper aan en je pyjama alvast, over je luier heen? Nu loop je al de hele middag in je luier zonder iets eroverheen"
Alleen al het besef bij Annelieke dat dit dus al uren zo is, dat ze al uren in een dikke luier loopt zonder Iets eroverheen, als 34 jarige vrouw, en dat die luier inmiddels ook nog eens vies is, maakt dat Annelieke opnieuw overstuur en in paniek raakt.
Lotte heeft nog maar 2 opties achter de hand; annelieke haar noodmedicatie of anders haar speentje. Lotte besluit het eerst met de speen te proberen. Gelukkig helpt dit goed, annelieke wordt snel rustiger.
Lotte ruikt al wel dat het door de paniek niet helemaal goed is gegaan in de luier, maar besluit er nog even niks over te zeggen.
Tegen 00.00u is Annelieke eindelijk rustig en in slaap gevallen. Lotte verschoont Annelieke nog even, terwijl Anneliek rustig verder slaapt.
Lotte ploft daarna nog even op de bank; 'hoe kan het toch dat ze het zo zwaar heeft, dat de dagen draaien om poepjes en plasjes. Volgens mij is dit traject veel te intensief voor d'r, want zonder deze oefendagen begon ze eindelijk zichzelf weer te worden. Nu valt ze weer helemaal terug. Misschien moet ik morgen toch Wies eens even bellen om te overleggen"
Daarna gaat ook Lotte rustig slapen..
broekplassertje1990
Superlid
"Goedemorgen Wies, je spreekt met Lotte ....... , vriendin en begeleider van Annelieke. Ik wilde even iets bespreken, bel ik gelegen?" Wies weet direct wie ze aan de lijn heeft en stemt toe.
"Ik maak me zorgen over Annelieke. Onlangs heeft ze buikgriep gehad, dat begint nu Iets op te knappen, maar dit had vele vieze luiers tot gevolg. Daarnaast hebben we nu 2 oefendagen gehad zonder luier, maar plast ze telkens op de grond of op de stoel. Ze voelt het niet of veel te laat aankomen. Ik merk dat ze hierdoor het vertrouwen in zichzelf weer kwijt raakt en daarna nog meer moeite heeft om de luiers weer te accepteren".
"Wat naar om te horen", zegt Wies. "Als het Annelieke werkelijk zoveel spanning en onrust brengt rondom de oefendagen, moeten we misschien maar even een nieuw plan maken met de dokter. Kunnen jullie hier volgende week heen komen?"
De beide dames maken een afspraak en hangen op. Zometeen zal Lotte het ook aan Annelieke vertellen. 'Nu eerst maar eens die lieverd wakker maken...'
Het gebruikelijke ritueel vindt plaats. De gordijnen gaan open, de meiden groeten elkaar, Annelieke stapt uit bed in haar volle luier en pyjama en ze lopen naar beneden. Het ontbijt staat al klaar. De meiden eten smakelijk van de kwark met fruit en cruesli deze ochtend en Lotte vertelt Annelieke over het telefoongesprek. Annelieke is in eerste instantie boos. "Ik wil zonder luier oefenen, ik kan het echt wel, ik ben echt wel zindelijk". Maar uiteindelijk bedaard ze en snapt ze dat dit nu nog niet haalbaar is.
Het is inmiddels al bijna 9.00u en dus hoog tijd om Annelieke te wassen, verschonen en aan te kleden.
De dames gaan naar boven. Annelieke loopt naar d'r badkamer en Lotte helpt haar daar met het ontdoen van haar pyjama en nachtluier met inlegger, welke doorweekt zijn. Annelieke poetst haar tanden en lotte doet ondertussen haar haren. Vandaag een simpele paardenstaart voor Annelieke.
Daarna wast Lotte het lichaam van Annelieke met een washand en wat zeepvrije zwitsal. Vooral de plekken onder de luier (billen, liezen, plassertje) worden altijd goed verzorgd in de ochtend.
Zodra Annelieke schoon is lopen de dames naar Annelieke haar slaapkamer. Annelieke gaat al automatisch op bed liggen, waar Lotte haar een luier om zal doen. De luier zit net aan dicht, als de bel gaat. "Ik verwacht niemand, zal wel een pakketje van de buren zijn, ben zo terug" zegt Lotte.
Terwijl ze de deur open doet, ziet ze haar goede vriendin Noa voor de deur staan. "Verrassing, ik wist dat je nu thuis was, dus dacht ik kom eens even koffie leuten, komt het uit?"
Lotte antwoord dat ze welkom is, maar nog even Annelieke aan het helpen is boven. Ze mag vast gaan zitten, "dan kom ik er zo aan".
Lotte en Annelieke maken af waar ze mee bezig waren. Er staat een spijker rokje op de planning met een maillot, daarbovenop een warme trui. Zodra alles klaar is lopen ze naar beneden. "Hoi, ik ben Noa", "hoi, ik ben Annelieke".
Annelieke gaat gauw zitten, in de hoop dat Noa niet aan haar billetjes ziet dat daar een luier omheen zit.
De meiden spelen een spelletje, drinken wat koffie, eten een koekje en de ochtend vliegt voorbij. Het is een ochtend zonder zorgen en even voelt Annelieke zich weer de 34 jarige vrouw, zonder luiers en zonder gedoe.
Tegen 12.00u zegt Noa dat het tijd is voor haar om te vertrekken, zodat ze thuis nog even kan lunchen. Lotte stelt voor dat ze ook bij hen mag blijven lunchen en Noa stemt gelijk toe. "Gezellig"
Lotte legt wat broodjes in de oven en zoekt de blik van Annelieke. Annelieke ziet dit en weet wat het betekent. Het is verschoningstijd. Hoe moet dat nou met Noa?
Lotte breekt het ijs en zegt tegen Noa; "lieverd, ik moet wel heel even Annelieke helpen boven, we zijn met 10 minuutjes terug, oke?"
"Is goed hoor, ik kan ook wel even helpen?"
"Hoeft niet", zegt Lotte! Annelieke kijkt gespannen.
"Wat moeten jullie doen dan?" Vraagt Noa.
Even wordt het stil. Beide meiden staan met een mond vol tanden en weten even niet wat ze moeten zeggen. "Oh", zegt Noa," is het iets geheimzinnigs? "
"Nah, Annelieke wil liever niet dat iedereen het weet"
"Maar Annelieke, je hoeft je toch nergens voor te schamen? Ik ben maar gewoon een mens hoor en ik weet dat Lotte je kent van het beschermd wonen, dus dat het niet altijd goed met je gaat. Bij mij mag je jezelf zijn hoor".
Even valt het stil. Wat lief van Noa. Lotte doorbreekt de stilte en zegt; "nou, uhm, Annelieke heeft een beetje verzorging nodig op een aantal momenten van de dag, dat doen we altijd boven"
"Oh joh, maar ik heb wel eens vaker gezien hoe dat medicatie uitdelen gaat enzo hoor, dus mag ook gewoon beneden. Ik ga wel ff op de bank zitten"
"Uh, ja, het gaat even om wat anders. Annelieke draagt wat materiaal wat af en toe vervangen moet worden".
Noa kijkt naar Annelieke, die inmiddels met haar handen voor haar kruis, bij de deuropening staat.
"A ha... ik begrijp het. Ik zie het nu ja, jij draagt luiers!! Ben je niet helemaal zindelijk meer?"
Het gesprek over de luiers komt op gang. Lotte besluit dat ze er niet meer onderuit kunnen en vertelt eerlijk en open aan Noa over Annelieke haar probleem. Annelieke heeft het rood op haar wangen, maar laat het gebeuren.
Lotte benoemt dat ze het verschonen ook gewoon beneden kunnen doen, nu Noa het toch weet, en Annelieke knikt dat het oké is.
Noa kijkt vol bewondering mee hoe Lotte dit doet. Eerst de maillot naar beneden, dan het rokje. De romper open, de luier open, het schoonmaken van de schaamstreek, het poederen van de zwitsal, het neerleggen van een nieuwe luier en Annelieke die haar billen optilt, het dicht maken van een nieuwe luier, een inlegger erin, romper dicht, maillot omhoog en rokje weer omhoog en dicht.
De vieze luier wordt in een luierzakje gedaan en brengt Lotte naar de kliko.
Noa heeft het allemaal gezien en zegt dan tegen Annelieke; "meid, schaam je niet hoor. Hier kun je niks aan doen. Het is fijn dat die luiers er zijn, anders was alles nu klets nat geweest!"
Compleet tegen de verwachting van Lotte in begint Annelieke te vertellen, met snikkend tranen, dat ze zo graag een grote meid wil zijn, maar dat de plasjes maar steeds in haar broek gingen. Bij beschermd wonen heeft ze lang luiers gedragen en daarna kon ze dit weer wat afbouwen. Maar alle plasjes gingen steeds vaker in haar broek en dus moest ze weer luiers om.
Nog nooit heeft Annelieke hierover gedeeld. En nu doet ze het toch. 'Wat knap', denkt lotte.
Noa stelt haar nogmaals gerust, dat het helemaal niet erg is en dat als je zo een natte broek kunt voorkomen, her helemaal logisch is dat je een luier draagt.
Na dit gesprek gaan de meiden lekker lunchen en Annelieke lijkt opgeluchter dan ooit. Ze is vrolijk, blij en lekker zichzelf.
Rond 13.30u besluit Noa dat ze nu echt moet gaan.
Ze kijkt Annelieke nog eens aan en zegt; "als je ooit hulp nodig hebt of een vieze luier en lotte is werken, dan mag je mij altijd vragen he! Ik wil je ook graag helpen". Annelieke vind het een lief gebaar en Lotte zegt dat ze dat heel fijn zou vinden.
De middag verloopt verder ontspannen. De meiden maken nog een heerlijke boswandeling en bij thuiskomst maakt Annelieke vandaag het avond eten klaar.
Voor het eten wordt er nog even gauw een schone luier omgedaan. De maillot weer aan het rokje mag wel uitblijven. Annelieke is helemaal oke en beseft zich helemaal niet hoe dit eruit moet zien. Een 34 jarige meid met een dikke luier en enkel een maillot erover. Natuurlijk wel een trui nog, maar niks meer van een rokje. Annelieke voelt alleen maar ontspannenheid.
"Ik maak me zorgen over Annelieke. Onlangs heeft ze buikgriep gehad, dat begint nu Iets op te knappen, maar dit had vele vieze luiers tot gevolg. Daarnaast hebben we nu 2 oefendagen gehad zonder luier, maar plast ze telkens op de grond of op de stoel. Ze voelt het niet of veel te laat aankomen. Ik merk dat ze hierdoor het vertrouwen in zichzelf weer kwijt raakt en daarna nog meer moeite heeft om de luiers weer te accepteren".
"Wat naar om te horen", zegt Wies. "Als het Annelieke werkelijk zoveel spanning en onrust brengt rondom de oefendagen, moeten we misschien maar even een nieuw plan maken met de dokter. Kunnen jullie hier volgende week heen komen?"
De beide dames maken een afspraak en hangen op. Zometeen zal Lotte het ook aan Annelieke vertellen. 'Nu eerst maar eens die lieverd wakker maken...'
Het gebruikelijke ritueel vindt plaats. De gordijnen gaan open, de meiden groeten elkaar, Annelieke stapt uit bed in haar volle luier en pyjama en ze lopen naar beneden. Het ontbijt staat al klaar. De meiden eten smakelijk van de kwark met fruit en cruesli deze ochtend en Lotte vertelt Annelieke over het telefoongesprek. Annelieke is in eerste instantie boos. "Ik wil zonder luier oefenen, ik kan het echt wel, ik ben echt wel zindelijk". Maar uiteindelijk bedaard ze en snapt ze dat dit nu nog niet haalbaar is.
Het is inmiddels al bijna 9.00u en dus hoog tijd om Annelieke te wassen, verschonen en aan te kleden.
De dames gaan naar boven. Annelieke loopt naar d'r badkamer en Lotte helpt haar daar met het ontdoen van haar pyjama en nachtluier met inlegger, welke doorweekt zijn. Annelieke poetst haar tanden en lotte doet ondertussen haar haren. Vandaag een simpele paardenstaart voor Annelieke.
Daarna wast Lotte het lichaam van Annelieke met een washand en wat zeepvrije zwitsal. Vooral de plekken onder de luier (billen, liezen, plassertje) worden altijd goed verzorgd in de ochtend.
Zodra Annelieke schoon is lopen de dames naar Annelieke haar slaapkamer. Annelieke gaat al automatisch op bed liggen, waar Lotte haar een luier om zal doen. De luier zit net aan dicht, als de bel gaat. "Ik verwacht niemand, zal wel een pakketje van de buren zijn, ben zo terug" zegt Lotte.
Terwijl ze de deur open doet, ziet ze haar goede vriendin Noa voor de deur staan. "Verrassing, ik wist dat je nu thuis was, dus dacht ik kom eens even koffie leuten, komt het uit?"
Lotte antwoord dat ze welkom is, maar nog even Annelieke aan het helpen is boven. Ze mag vast gaan zitten, "dan kom ik er zo aan".
Lotte en Annelieke maken af waar ze mee bezig waren. Er staat een spijker rokje op de planning met een maillot, daarbovenop een warme trui. Zodra alles klaar is lopen ze naar beneden. "Hoi, ik ben Noa", "hoi, ik ben Annelieke".
Annelieke gaat gauw zitten, in de hoop dat Noa niet aan haar billetjes ziet dat daar een luier omheen zit.
De meiden spelen een spelletje, drinken wat koffie, eten een koekje en de ochtend vliegt voorbij. Het is een ochtend zonder zorgen en even voelt Annelieke zich weer de 34 jarige vrouw, zonder luiers en zonder gedoe.
Tegen 12.00u zegt Noa dat het tijd is voor haar om te vertrekken, zodat ze thuis nog even kan lunchen. Lotte stelt voor dat ze ook bij hen mag blijven lunchen en Noa stemt gelijk toe. "Gezellig"
Lotte legt wat broodjes in de oven en zoekt de blik van Annelieke. Annelieke ziet dit en weet wat het betekent. Het is verschoningstijd. Hoe moet dat nou met Noa?
Lotte breekt het ijs en zegt tegen Noa; "lieverd, ik moet wel heel even Annelieke helpen boven, we zijn met 10 minuutjes terug, oke?"
"Is goed hoor, ik kan ook wel even helpen?"
"Hoeft niet", zegt Lotte! Annelieke kijkt gespannen.
"Wat moeten jullie doen dan?" Vraagt Noa.
Even wordt het stil. Beide meiden staan met een mond vol tanden en weten even niet wat ze moeten zeggen. "Oh", zegt Noa," is het iets geheimzinnigs? "
"Nah, Annelieke wil liever niet dat iedereen het weet"
"Maar Annelieke, je hoeft je toch nergens voor te schamen? Ik ben maar gewoon een mens hoor en ik weet dat Lotte je kent van het beschermd wonen, dus dat het niet altijd goed met je gaat. Bij mij mag je jezelf zijn hoor".
Even valt het stil. Wat lief van Noa. Lotte doorbreekt de stilte en zegt; "nou, uhm, Annelieke heeft een beetje verzorging nodig op een aantal momenten van de dag, dat doen we altijd boven"
"Oh joh, maar ik heb wel eens vaker gezien hoe dat medicatie uitdelen gaat enzo hoor, dus mag ook gewoon beneden. Ik ga wel ff op de bank zitten"
"Uh, ja, het gaat even om wat anders. Annelieke draagt wat materiaal wat af en toe vervangen moet worden".
Noa kijkt naar Annelieke, die inmiddels met haar handen voor haar kruis, bij de deuropening staat.
"A ha... ik begrijp het. Ik zie het nu ja, jij draagt luiers!! Ben je niet helemaal zindelijk meer?"
Het gesprek over de luiers komt op gang. Lotte besluit dat ze er niet meer onderuit kunnen en vertelt eerlijk en open aan Noa over Annelieke haar probleem. Annelieke heeft het rood op haar wangen, maar laat het gebeuren.
Lotte benoemt dat ze het verschonen ook gewoon beneden kunnen doen, nu Noa het toch weet, en Annelieke knikt dat het oké is.
Noa kijkt vol bewondering mee hoe Lotte dit doet. Eerst de maillot naar beneden, dan het rokje. De romper open, de luier open, het schoonmaken van de schaamstreek, het poederen van de zwitsal, het neerleggen van een nieuwe luier en Annelieke die haar billen optilt, het dicht maken van een nieuwe luier, een inlegger erin, romper dicht, maillot omhoog en rokje weer omhoog en dicht.
De vieze luier wordt in een luierzakje gedaan en brengt Lotte naar de kliko.
Noa heeft het allemaal gezien en zegt dan tegen Annelieke; "meid, schaam je niet hoor. Hier kun je niks aan doen. Het is fijn dat die luiers er zijn, anders was alles nu klets nat geweest!"
Compleet tegen de verwachting van Lotte in begint Annelieke te vertellen, met snikkend tranen, dat ze zo graag een grote meid wil zijn, maar dat de plasjes maar steeds in haar broek gingen. Bij beschermd wonen heeft ze lang luiers gedragen en daarna kon ze dit weer wat afbouwen. Maar alle plasjes gingen steeds vaker in haar broek en dus moest ze weer luiers om.
Nog nooit heeft Annelieke hierover gedeeld. En nu doet ze het toch. 'Wat knap', denkt lotte.
Noa stelt haar nogmaals gerust, dat het helemaal niet erg is en dat als je zo een natte broek kunt voorkomen, her helemaal logisch is dat je een luier draagt.
Na dit gesprek gaan de meiden lekker lunchen en Annelieke lijkt opgeluchter dan ooit. Ze is vrolijk, blij en lekker zichzelf.
Rond 13.30u besluit Noa dat ze nu echt moet gaan.
Ze kijkt Annelieke nog eens aan en zegt; "als je ooit hulp nodig hebt of een vieze luier en lotte is werken, dan mag je mij altijd vragen he! Ik wil je ook graag helpen". Annelieke vind het een lief gebaar en Lotte zegt dat ze dat heel fijn zou vinden.
De middag verloopt verder ontspannen. De meiden maken nog een heerlijke boswandeling en bij thuiskomst maakt Annelieke vandaag het avond eten klaar.
Voor het eten wordt er nog even gauw een schone luier omgedaan. De maillot weer aan het rokje mag wel uitblijven. Annelieke is helemaal oke en beseft zich helemaal niet hoe dit eruit moet zien. Een 34 jarige meid met een dikke luier en enkel een maillot erover. Natuurlijk wel een trui nog, maar niks meer van een rokje. Annelieke voelt alleen maar ontspannenheid.
